background image

1

Politechnika Wrocławska

W y d z i a ł   M e c h a n i c z n y

W y d z i a ł   M e c h a n i c z n y

Instytut Technologii Maszyn i Automatyzacji

Kierunek studiów:

Mechatronika

Mechatronika

Studia I-stopnia, rok I, sem. 2

Materiały do wykładu „

Wst

ę

p do 

Wst

ę

p do 

mechatroniki

mechatroniki

Dr in

Ŝ

. Zbigniew Smalec (p. 3.19 B-4)

Cz

ęść

 1 (1 – 108) 

Wrocław, 2009

Mecha

nika + Elek

tron

ika + Informat

yka

Mechatronik

Mechatronik

a

a

Mechatroni

Mechatroni

ka

ka

Informatyka

Mikroelektronika

Elektromechanika

Mechanika

Układy elektryczne

Informatyka elektroniczna

Elektronika mocy

Układy adaptacyjne

Teoria stanów

Systemy o wi

ę

kszej zło

Ŝ

ono

ś

ci

Oprogramowanie steruj

ą

ce

Oprogramowanie projektowe

Teoria systemów           

i teoria sterowania

Mechatronika - podstawy

background image

2

Pocz

ą

tki mechatroniki:

poj

ę

cie (termin) mechatronika zostało po raz pierwszy u

Ŝ

yte w 1969 r. przez 

japo

ń

sk

ą

 firm

ę

 Firma Yaskava Electric Cooperation,

od 1971 r. poj

ę

cie „mechatronika” było chronione przez t

ą

 firm

ę

 jako nazwa 

handlowa (wtedy pierwotnie rozumiano pod tym uzupełnienie składników 
mechanicznych przez układy elektroniczne w takim sprz

ę

cie jak np. aparaty 

fotograficzne z lustrzank

ą

),

od1982 r. poj

ę

cie mechatronika jest do swobodnego u

Ŝ

ytku.

Definicja poj

ę

cia mechatroniki

Definicje mechatroniki
Układ (system) mechatroniczny stanowi wyrób ko

ń

cowy procesu optymalizacji, który 

musi uwzgl

ę

dnia

ć

 ograniczenia ekonomiczne, mechaniczne, wytwórcze, elektryczne, 

elektroniczne i informatyczne (H. J. Herpel, 1996).
Mechatronika jest synergiczn

ą

 kombinacj

ą

 in

Ŝ

ynierii mechanicznej, in

Ŝ

ynierii

elektrycznej i technologii informatycznej w zintegrowanym projektowaniu 
zaawansowanych (inteligentnych) układów technicznych w zespołach i maszynach 
(IFToMM, 1995).

Jako system mechatroniczny okre

ś

lany jest funkcjonalny i przestrzennie 

zintegrowany układ mechaniczno-elektryczny, w którym czujniki (sensory) przyjmuj

ą

 

informacje, układy mikroprocesorowe przetwarzaj

ą

 te informacje, a elementy 

wykonawcze (aktuatory) w celowy sposób wytwarzaj

ą

 siły lub ruchy, które oddziałuj

ą

 

na system lub jego otoczenie. 

Definicja poj

ę

cia mechatroniki

Mecha

Mecha

Mecha

Mecha

nika

nika

nika

nika

Elek

Elek

Elek

Elek

tron

tron

tron

tron

ika

ika

ika

ika

Informat

Informat

Informat

Informat

yka

yka

yka

yka

Mecha tron ika

Jest to interdyscyplinarny 

obszar, w którym 
współpracuj

ą

 ze sob

ą

 

nast

ę

puj

ą

ce dyscypliny:

układy mechaniczne

układy mechaniczne
(budowa maszyn, 
mechanika precyzyjna, 
budowa aparatury),

układy elektroniczne

układy elektroniczne
(mikroelektronika, 
elektronika mocy, technika 
pomiarowa, aktuatoryka),

informatyka

informatyka (teoria 
systemów, automatyzacja, 
in

Ŝ

ynieria 

oprogramowania, sztuczna 
inteligencja).

background image

3

Mechatronika - wst

ę

p

Mechatronika to nauka istniej

ą

ca na styku pi

ę

ciu innych dziedzin wiedzy: mechaniki, 

elektroniki, informatyki, automatyki i robotyki.

Przedmiotem zainteresowa

ń

i zastosowa

ń

mechatroniki s

ą

mi

ę

dzy innymi:

• roboty przemysłowe,

• układy sterowania pojazdami,

• nowoczesne zabawki,

• zaawansowany sprz

ę

t gospodarstwa domowego,

• urz

ą

dzenia automatyki i robotyki,

• obrabiarki sterowane numerycznie CNC (ang. Computerized Numerical Control),

• aparatura medyczna,

• technologie mikrosystemów MEMS  (ang. Micro-electro-mechanical System) i 

MOEMS (ang. Micro-optical-electro-mechanical System),

• obszary pomiarów w zakresie nano,

• mikrotechnologia,

• optyka,

• informatyka.

Typowy diagram mechatroniki

Sterowanie

Oprogramowanie

Mechanika

Elektronika

Sterowanie cyfrowe

Układy 
sterowania

Elektromechanika

CAD/CAM

Czujniki

Modelowanie 

systemów

Symulacja

Mikrosterowniki

MECHATRONIKA

MECHATRONIKA

Mechatronika jest synergi

ą

Ŝ

nych dziedzin.

background image

4

Historyczny rozwój mechatroniki na 

przykładzie samochodów

1970

1980

1990

2000

Mechanika

Mechanika

Elektronika

Mechanika

Elektronika

Informatyka

Informatyka

Elektronika

Mechanika

Mechatronika

Rok

Mikroelektronika

Elektronika mocy

Nap

ę

dy elektryczne

Układy 
elektromechaniczne

Systemy 
mikromechaniczne

Roboty 

Technika pomiarowa

Aktuatoryka

Technika systemów

Przetwarzanie 
sygnałów

Technika regulacji             
i automatyzacja

Techniki 
komputerowe

Sztuczna 
inteligencja

Informatyka 
stosowana

Pojazdy

Silniki spalinowe

Turbiny

Samoloty

Mechanika techniczna

Dynamika maszyn

Mechanika płynów

Wspomaganie komputerowe 
projektowania

MECHATRONIKA

ELEKTRO-
TECHNIKA

INFORMA-

TYKA

BUDOWA 

MASZYN

Mechatronika 

background image

5

Regulator Watta do maszyny parowej jest przykładem urz

ą

dzenia, w którym funkcje ustawiania warto

ś

ci zadanej, 

pomiaru wielko

ś

ci regulowanej i porównania jej z warto

ś

ci

ą

 zadan

ą

 (przetwarzanie informacji) oraz sterowanie s

ą

 

realizowane w cało

ś

ci na drodze mechanicznej. Urz

ą

dzenia mechaniczne, które maj

ą

 znaczn

ą

 ilo

ść

 cz

ęś

ci 

ruchomych s

ą

 kosztowne i kłopotliwe w eksploatacji, a wzrost liczby cz

ęś

ci mechanicznych pogarsza ich 

niezawodno

ść

. Alternatyw

ą

 dla takich urz

ą

dze

ń

 s

ą

 systemy mechatroniczne, w których przetwarzanie informacji i 

sterowanie jest realizowane przez układy elektroniczne i mikroprocesory. Słowo mechatronika powstało z 
poł

ą

czenia cz

ęś

ci słów angielskich MECHAnism elecTRONICS. Za dat

ę

 powstania słowa mechatronika mo

Ŝ

na 

przyj

ąć

 rok 1969, gdy w firmie Yasakawa Electronic z Japonii wszcz

ę

to starania o uzyskanie mi

ę

dzynarodowej 

ochrony dla nazwy mechatronics jako znaku towarowego (z ochrony tej nazwy zrezygnowano w 1982 r.).                 
W Europie pierwsze wykłady na temat „projektowania zło

Ŝ

onych systemów” (nazwy mechatronika jeszcze nie 

u

Ŝ

ywano) prowadzono ju

Ŝ

 w latach siedemdziesi

ą

tych XX w. w Szwecji. 

Mechatronika jest to synergiczna integracja mechaniki, elektroniki, automatyki i informatyki w procesie 
projektowania i wytwarzania produktów.

Mechatronika to synergiczna integracja wielu obszarów wiedzy

Marketing

Wytwarzanie

MECHATRO

MECHATRO

-

-

NIKA

NIKA

Elektronika 

analogowa

Czujniki

Elektrotechnika

Mechanika

Komputerowo 

wspomagane 

projektowanie 

CAD

Modelo-

wanie

Symulacja

Sterowanie 

cyfrowe

Komputery

Mikroste-

rowniki

Automatyka

Elektroniczne 

układy 

sterowania

Mechatronika oferuje wprawdzie znaczny potencjał rozwojowy, jednak stawia szczególne wymagania: układy
mechatroniczne ze wzgl

ę

du na sieciowe współdziałanie ró

Ŝ

nych dziedzin wiedzy odznaczaj

ą

 si

ę

 wysok

ą

 

zło

Ŝ

ono

ś

ci

ą

. Wynika ona, w porównaniu z układami mechanicznymi, z wi

ę

kszej liczby poł

ą

czonych elementów, 

które ponadto s

ą

 realizowane w ró

Ŝ

nych specjalno

ś

ciach (heterogeniczno

ść

). Dlatego te

Ŝ

 problematyka ta 

powinna by

ć

 uwzgl

ę

dniana ju

Ŝ

 we wczesnych fazach projektowania wyrobów, poniewa

Ŝ

 wzajemne 

oddziaływanie składników mechanicznych, elektrotechnicznych i informatycznych ma wpływ na ukształtowanie 
i przebiegi układu mechatronicznego jako cało

ś

ci. 

Rozwój wyrobów odbywał si

ę

 dotychczas najcz

ęś

ciej oddzielnie w poszczególnych dziedzinach na podstawie 

przyj

ę

tych, specyficznych metod, które były ukształtowane przez własny sposób my

ś

lenia i do

ś

wiadczenia. 

Integracja heterogenicznych składników w układ mechatroniczny wymaga jednak wykraczaj

ą

cej poza 

dziedziny komunikacji i kooperacji uczestnicz

ą

cych dyscyplin specjalistycznych, aby uzyska

ć

wspólne 

wyobra

Ŝ

enie przyszłego wyrobu i opracowa

ć

zoptymalizowane rozwi

ą

zanie. Wraz z rozwojem informatyki 

powstało wiele narz

ę

dzi IT (ang. Information Technology), które wspomagaj

ą

 projektowanie. Narz

ę

dzia te 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

 wczesne modelowe odwzorowanie i symulacj

ę

 układów mechatronicznych.

Dotychczas nie ma jednak ogólnie akceptowanej, jednolitej definicji poj

ę

cia „mechatronika”. Ponadto obserwuje 

si

ę

 ci

ą

gły rozwój tego poj

ę

cia przez rozszerzanie technologii. 

W 1989 r. Schweitzer zdefiniował:

"Mechatronika jest interdyscyplinarn

ą

 dziedzin

ą

 nauk in

Ŝ

ynierskich, która powstała z klasycznych 

dyscyplin takich jak budowa maszyn, elektrotechnika i informatyka. Typowy układ mechatroniczny
przyjmuje sygnały, przetwarza je i wyprowadza po to, aby zamieni

ć

je w siły i ruchy.”

W ten sposób wszystkie postacie czujników, aktuatorów i składników mechanicznych zestawione w 
zintegrowany funkcjonalny układ okre

ś

la si

ę

 jako mechatronik

ę

. W 1996 r. Harashima, Tomizuka i Fukuda

rozszerzyli to poj

ę

cie:

"[Mechatronika] ... jest synergiczn

ą

 integracj

ą

 in

Ŝ

ynierii mechanicznej z elektronik

ą

 i zaawansowanym 

sterowaniem komputerowym podczas projektowania i wytwarzania wyrobów przemysłowych i 
procesów”. 

Mechatronika – poj

ę

cia podstawowe

background image

6

Dlatego mechatronika odnosi si

ę

 nie tylko do integracji funkcyjnej i modułowej, ale tak

Ŝ

e do 

zintegrowanego projektowania oraz wytwarzania wyrobów mechatronicznych. 

W 1996 r. Van Brussel zmodyfikował i podkre

ś

lił ponaddyscyplinowy sposób post

ę

powania 

podczas projektowania układów mechatronicznych: "[Mechatronics needs]... a synergetic 
crossfertilization between the different engineering disciplines involved: mechanical 
engineering, control engineering, microelectronics and computer science. This is 
exactly what mechatronics is aiming at; it is a concurrent-engineering view on machine 
design."

W obszarze niemieckoj

ę

zycznym wyst

ę

puje nast

ę

puj

ą

ca definicja zaproponowana przez 

Isermann’a"Mechatronika jest interdyscyplinarn

ą

 dziedzin

ą

, w której współdziałaj

ą

 

nast

ę

puj

ą

ce dyscypliny: układy mechaniczne i poł

ą

czone z nimi układy elektroniczne 

oraz technika informatyczna. Układ mechaniczny jest przy tym dominuj

ą

cy w 

odniesieniu do funkcji. Oczekiwane s

ą

 efekty synergii, które wnosz

ą

 wi

ę

cej ni

Ŝ

 czyste 

sumowanie dyscyplin."

Rdzeniem nowoczesnego rozumienia mechatroniki jest zatem efekt synergiczny ró

Ŝ

nych 

technologii. Rozstrzygaj

ą

ce znaczenie maj

ą

 zatem nie poszczególne technologie, lecz ich 

kombinacja, która umo

Ŝ

liwia to, 

Ŝ

e układ optymalnie spełnia swoje zadanie lub mo

Ŝ

na 

zrealizowa

ć

nowe funkcjonalno

ś

ci. Integracja technologii musi nast

ą

pi

ć

ju

Ŝ

na pocz

ą

tku 

rozwoju wyrobu w pierwszej fazie specyfikacji.

Najkrótsza i najcz

ęś

ciej u

Ŝ

ywana definicja - przyj

ę

ta przez IFToMM

(

International Federation

for the Theory of Machines and Mechanism

)

- okre

ś

la mechatronik

ę

jako synergiczn

ą

kombinacj

ę

mechaniki precyzyjnej, elektronicznego sterowania i systemowego

my

ś

lenia przy projektowaniu produktów i procesów produkcyjnych. 

Mechatronika – poj

ę

cia podstawowe c.d.

Obecnie przez mechatronik

ę

rozumie si

ę

działalno

ść

in

Ŝ

yniersk

ą

obejmuj

ą

c

ą

projektowanie, badania oraz eksploatacj

ę

maszyn i urz

ą

dze

ń

, w których 

wyst

ę

puje wysoki poziom integracji funkcjonalnej układów mechanicznych z 

elektronik

ą

i sterowaniem komputerowym. Mechatronika jest dziedzin

ą

interdyscyplinarn

ą

, ł

ą

cz

ą

c

ą

w sposób synergiczny wiedz

ę

z klasycznej 

budowy maszyn, hydrauliki, pneumatyki, elektrotechniki, elektroniki, optyki i 
informatyki. 

Celem mechatroniki jest poprawianie (doskonalenie) funkcjonalno

ś

ci 

systemów technicznych oraz tworzenie nowych koncepcji maszyn i urz

ą

dze

ń

z wbudowan

ą

"sztuczn

ą

inteligencj

ą

".

W literaturze przedmiotu spotka si

ę

wiele definicji mechatroniki. Prawie we 

wszystkich z nich kładzie si

ę

nacisk na funkcjonaln

ą

integracj

ę

mechanicznych układów wykonawczych z elektronik

ą

i sterowaniem 

komputerowym.

I tak np. według Heimann B., Gerth W., Popp K.: „Mechatronika obejmuje 
programowalne urz

ą

dzenia elektroniczne i systemy elektromechaniczne 

o wbudowanej, rozproszonej strukturze sensorów, przetwarzania 
sygnałów, aktuatorów i komunikacji".

Mechatronika – poj

ę

cia podstawowe c.d.

background image

7

Pod  koniec  lat  siedemdziesi

ą

tych  XX  w.  dokonano  w  Japonii  klasyfikacji 

urz

ą

dze

ń

mechatronicznych na  4  grupy  ró

Ŝ

ni

ą

ce  si

ę

stopniem  integracji 

podsystemów elektronicznych i mikroprocesorowych z mechanik

ą

:

1. urz

ą

dzenia mechaniczne uzupełnione o układy elektroniczne dla poprawy 

ich funkcjonalno

ś

ci, 

2. znaczna poprawa funkcjonalno

ś

ci urz

ą

dze

ń

mechanicznych (np. maszyny 

szwalniczej)  uzyskana  przez  wbudowanie  układów  elektronicznych,  ale 
bez zmiany ich tradycyjnego, mechanicznego interfejsu, 

3. całkowite  zast

ą

pienie  mechanizmów  wewn

ę

trznych  urz

ą

dzenia  przez 

układ elektroniczny (np. zegarek cyfrowy), 

4. synergiczna  integracja  elementów  mechanicznych  i  elektronicznych  (w 

tym sterowania) w nowych jako

ś

ciowo urz

ą

dzeniach (np. kserokopiarka).

Synergia

to  współdziałanie  kilku  czynników  daj

ą

ce  ł

ą

czny  efekt 

skuteczniejszy ni

Ŝ

suma ich oddzielnych działa

ń

Obecnie  przewa

Ŝ

a  opinia, 

Ŝ

e  urz

ą

dzenia mechatroniczne powinny  w  pełni 

spełnia

ć

warunki  podane  w  punkcie  (4).  Oznacza  to, 

Ŝ

mechatronika

jest  to  synergiczna  integracja  mechaniki,  elektroniki,  automatyki  i 
informatyki w procesie projektowania i wytwarzania produktów.

Mechatronika – poj

ę

cia podstawowe c.d.

Urz

ą

dzenia mechatroniczne s

ą

zintegrowanymi zespołami elementów składowych i 

podzespołów  spełniaj

ą

cych  ró

Ŝ

ne  funkcje,  działaj

ą

cych  na  ró

Ŝ

nych  zasadach 

fizycznych  i  wykorzystuj

ą

cych  ró

Ŝ

ne  zjawiska.  Ich  głównym  zadaniem  jest 

czynno

ść

mechaniczna,  a  istot

ą

jest  mo

Ŝ

liwo

ść

reagowania  na  bod

ź

ce 

zewn

ę

trzne  docieraj

ą

ce  do  urz

ą

dzenia  poprzez  system  czujników.  Pomi

ę

dzy 

sensorami  (czujnikami)  a  elementami  wykonawczymi,  znajduj

ą

si

ę

układy 

przetwarzania  i  analizy  sygnałów,  jak  równie

Ŝ

element  decyzyjny  wyposa

Ŝ

ony  w 

odpowiedni program działania urz

ą

dzenia.

Urz

ą

dzenia mechatroniczne charakteryzuj

ą

si

ę

nast

ę

puj

ą

cymi cechami:

• multifunkcjonalno

ś

ci

ą

,  oznaczaj

ą

c

ą

łatwo

ść

realizacji  ró

Ŝ

nych  zada

ń

przez  jedno 

urz

ą

dzenie, np. przez zmian

ę

oprogramowania; 

• inteligencj

ą

,  oznaczaj

ą

c

ą

mo

Ŝ

liwo

ść

podejmowania  decyzji  i  komunikacji  z 

otoczeniem; 

• elastyczno

ś

ci

ą

,  czyli  łatwo

ś

ci

ą

modyfikacji  konstrukcji  na  etapie  projektowania, 

produkcji  oraz  eksploatacji  urz

ą

dzenia,  np.  przez  zastosowanie  konstrukcji 

modułowej; 

• mo

Ŝ

liwo

ś

ci

ą

niewidocznego  dla  operatora  sposobu  działania,  co  wymaga 

zastosowania interfejsu u

Ŝ

ytkownika dla komunikowania si

ę

z operatorem; 

• zale

Ŝ

no

ś

ci

ą

od wymaga

ń

rynkowych i mo

Ŝ

liwo

ś

ci technologicznych wykonania.

Mechatronika – podstawy

background image

8

Jednak najwa

Ŝ

niejszym  aspektem mechatroniki jest  to, 

Ŝ

e  maszyny  i 

urz

ą

dzenia

mechatroniczne

s

ą

wyrazem  na

ś

ladownictwa  przyrody

(bionika).  W  otoczeniu  naturalnym  takie  układy  s

ą

powszechne  i 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

funkcjonowanie  istot 

Ŝ

ywych  w  zmiennych  warunkach 

naturalnego 

ś

rodowiska.

Istotn

ą

cech

ą

urz

ą

dze

ń

mechatronicznych jest  zdolno

ść

do  wiernego 

przetwarzania 

przekazywania 

informacji 

(w 

formie 

sygnałów 

mechanicznych,  elektrycznych,  pneumatycznych,  optycznych  i  innych),
przy  jednoczesnym  wysokim  stopniu  automatyzacji  tych  urz

ą

dze

ń

Systemy mechatroniczne wyposa

Ŝ

one  s

ą

w  czujniki  zbieraj

ą

ce  sygnały  ze 

swojego  otoczenia,  programowalne  układy  przetwarzania  i  interpretacji 
tych  sygnałów  oraz  zespoły  komunikacyjne  i  urz

ą

dzenia  wykonawcze 

oddziałuj

ą

ce  odpowiednio  na  otoczenie.  Ich  inteligencja  polega  na 

reagowaniu  na  polecenia  człowieka  i  otoczenia  oraz  przekazywaniu
informacji zwrotnych i realizowaniu tych polece

ń

.

Projektowanie  urz

ą

dze

ń

mechatronicznych,  ich  budowa,  u

Ŝ

ytkowanie, 

analiza  pracy  i  diagnostyka  eksploatacyjna,  wymagaj

ą

specjalnego 

podej

ś

cia 

metodycznego 

systemowego, 

niestosowanego 

konwencjonalnych dziedzinach techniki, np. w mechanice. 

Mechatronika – podstawy

Mechatronika jest  synergicznym  poł

ą

czeniem  mechaniki  precyzyjnej,  elektronicznych  układów  steruj

ą

cych  i 

informatyki  w  celu  projektowania,  wytwarzania  i  eksploatacji  inteligentnych  systemów  automatyki. 
Mechatronika nie jest to

Ŝ

sama ani z automatyk

ą

, ani robotyk

ą

, czy te

Ŝ

automatyzacj

ą

produkcji. Mechatronika

mo

Ŝ

e  by

ć

uznana  za  nowoczesne  uj

ę

cie  technik  automatyzacji  dla  szeroko  rozumianych  potrzeb  in

Ŝ

ynierii  i 

edukacji. Mo

Ŝ

na  przyj

ąć

Ŝ

e  mechatronika jest  interdyscyplinarn

ą

dziedzin

ą

nauki  i  techniki  zajmuj

ą

c

ą

si

ę

generalnie  problemami  mechaniki,  elektroniki  i  informatyki. Jednak  zawiera  ona  tak

Ŝ

e wiele  obszarów  para-

mechatronicznych,  które  tworz

ą

fundament mechatroniki i  pokrywaj

ą

wiele  znanych  dyscyplin,  takich  jak: 

elektrotechnika, energoelektronika, technika cyfrowa, technika mikroprocesorowa, techniki regulacyjne i inne.

Mechatronika zacz

ę

ła  si

ę

dynamicznie  rozwija

ć

dopiero  w  latach  80.  XX  w. i  to  głównie  ze  wzgl

ę

du  na 

wymagania  rynku.  Natomiast  elementy  elektryczne  i  elektroniczne  w  układach  mechanicznych  zacz

ę

to 

wprowadza

ć

ju

Ŝ

w  latach  czterdziestych XX  w., a  urz

ą

dzenia  z  tego  okresu  mo

Ŝ

na  nazwa

ć

pierwsz

ą

generacj

ą

mechatroniki. Rozwój informatyki od pocz

ą

tku lat 70. XX w. spowodował, 

Ŝ

e logiczne i decyzyjne 

elementy  elektroniczne  zacz

ę

to  zast

ę

powa

ć

mikroprocesorami  z  odpowiednim  oprogramowaniem.  Etap  ten 

mo

Ŝ

na uzna

ć

za drug

ą

generacj

ę

mechatroniki. Lata 80. przyniosły dalszy jej rozwój, zmierzaj

ą

cy w kierunku 

uzyskania zintegrowanych elementów zapewniaj

ą

cych funkcjonowanie skomplikowanych urz

ą

dze

ń

, maszyn i 

systemów.

Zapocz

ą

tkowało  to  rozwój mechatroniki trzeciej  generacji,  przedmiotem  zainteresowania  której  s

ą

urz

ą

dzenia charakteryzuj

ą

ce si

ę

wielofunkcyjno

ś

ci

ą

i du

Ŝą

zło

Ŝ

ono

ś

ci

ą

konstrukcji. Uwa

Ŝ

a si

ę

Ŝ

e pierwszym 

wyrobem mechatronicznym była obrabiarka sterowana numerycznie NC (ang. Numerical Control) do produkcji 

ś

migieł helikoptera, skonstruowana w MIT (ang. Massachusetts Institute of Technology, USA) w 1952 r.

Do  podstawowych  produktów mechatronicznych mo

Ŝ

na  zaliczy

ć

drukarki  laserowe  lub  atramentowe, 

kserokopiarki nowej generacji, sterowane cyfrowo maszyny  do szycia i maszyny  dziewiarskie, elektronicznie 
sterowany  silnik  spalinowy,  ró

Ŝ

ne  systemy  (np.  przeciwblokuj

ą

ce  i  przeciwpo

ś

lizgowe)  w  technice 

samochodowej,  obrabiarki  sterowane  numerycznie,  roboty  i  manipulatory  itp.  Produktami mechatronicznymi
s

ą

miniaturowe  kamery  video,  odtwarzacze  CD  i  wiele  mikromaszyn,  ale  równie

Ŝ

du

Ŝ

e  maszyny  rolnicze  i 

drogowe nowej generacji oraz wielkogabarytowe systemy i linie produkcyjne.

Mechatronika - podstawy

background image

9

Mechatronika pozwala  na  uzyskanie  o  wiele  wi

ę

kszych  efektów  ani

Ŝ

eli  konwencjonalnie 

realizowany  rozwój  i  działanie  elektromechanicznych lub  elektroniczno-mechanicznych  układów 
z  sumowanym  i  najcz

ęś

ciej  dodatkowym  uzupełnieniem  biernych  mechanicznych  struktur  za 

pomoc

ą

  wspomaganych  programowo  i  elektronicznie  sterowanych  (regulowanych)  składników. 

Systemy

mechatroniczne

pozostaj

ą

  pod  silnym  wpływem  realizowanego  od  pocz

ą

tku 

interdyscyplinarnego  projektowania,  konstrukcji  i  rozwoju  zło

Ŝ

onych  urz

ą

dze

ń

,  systemów  i 

instalacji.  Dzi

ę

ki  temu  uzyskuje  si

ę

  całkowicie  nowe,  cz

ęś

ciowo  nawet  zaskakuj

ą

ce  mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

techniczne,  umo

Ŝ

liwiaj

ą

ce  przesuni

ę

cie  funkcjonalno

ś

ci  z  biernych  struktur  mechanicznych  do 

aktywnych, 

sterowanych 

programowo 

elektronicznych 

składników, 

poł

ą

czeniu 

zaawansowanymi  (inteligentnymi)  czujnikami i aktuatorami oraz  elektronicznym  przetwarzaniem 
informacji z odpowiednim oprogramowaniem.

Przykładami  systemów  mechatronicznych w  przemy

ś

le  samochodowym  s

ą

:  elektroniczne 

zarz

ą

dzanie  silnikiem,  układ  zapobiegaj

ą

cy  blokowaniu  kół  podczas  hamowania  (ABS),  układ 

przeciwdziałaj

ą

cy po

ś

lizgom (ASR) oraz układ regulacji dynamiki jazdy (FDR).

Natomiast  przykładami  układów mechatronicznych  w  budowie  maszyn  i  instalacji  s

ą

:  pracuj

ą

ce 

w  znacznym  stopniu  autonomicznie roboty  przemysłowe,  urz

ą

dzenia z  samoczynnymi  układami 

mocowania,  narz

ę

dzia  z  samoczynnym,  automatycznym  nastawianiem  oraz  bezstykowo 

regulowane ło

Ŝ

yska powietrzne i magnetyczne. 

W  przemy

ś

le  elektrotechnicznym,  elektronicznym  i  komputerowym  przykładami  systemów

mechatronicznych s

ą

:  nowe  generacje  przyrz

ą

dów  pomiarowych,  układy  pomiarowe,  czujniki,

aktuatory, kamery wideo, comcordery, dyski twarde, drukarki, plotery i kserografy.

Rozwój  tego  rodzaju  nowoczesnych  wyrobów  wi

ąŜ

e  si

ę

  realizacj

ą

  trudnych  zada

ń

  o  bardzo 

wysokich  wymaganiach  dotycz

ą

cych  opanowania  i  stosowania  najnowszych  technologii  z 

obszaru: mechaniki, elektroniki/ mikroelektroniki i informatyki, aktuatoryki, sensoryki, optyki oraz 
techniki mikrosystemów i fotoniki.

Mechatronika – podstawy

Definicja poj

ę

cia mechatronika

Klasyczna mechanika zajmuje si

ę

 problemem, jaki ruch wykonuje ciało, je

Ŝ

eli działa na nie 

okre

ś

lona siła w warunkach wyst

ę

puj

ą

cych wi

ę

zów. Jednak obecnie, w odniesieniu do układów 

cz

ę

sto rozpatruje si

ę

 odwrotne sformułowanie problemu, tzn. jaka siła musi działa

ć

 na ciało, aby 

uzyska

ć

 okre

ś

lony jego ruch tak

Ŝ

e w warunkach działania zakłóce

ń

. Realizacja techniczna 

takiego syntetycznego zadania wymaga wł

ą

czenia do mechaniki tak

Ŝ

e innych dyscyplin takich 

jak elektrotechnika, elektronika i informatyka.

Wszystkie definicje mechatroniki ł

ą

czy to, 

Ŝ

e okre

ś

laj

ą

 j

ą

 jako interdyscyplinarny sposób 

post

ę

powania podczas rozwoju wyrobów oraz współdziałanie składników z poszczególnych 

obszarów w celu uzyskania funkcjonalno

ś

ci tych wyrobów. Je

Ŝ

eli jednak wcze

ś

niej na plan 

pierwszy wysuwał si

ę

 wyrób mechatroniczny, to obecnie z mechatronik

ą

 s

ą

 równie

Ŝ

 zwi

ą

zane 

przebiegi i zale

Ŝ

no

ś

ci wyst

ę

puj

ą

ce podczas rozwoju i produkcji systemów mechatronicznych. 

Mechatronika stanowi nowy rodzaj my

ś

lenia i działania, w którym wszystkie uczestnicz

ą

ce 

dyscypliny musz

ą

 by

ć

 wspólnie rozpatrywane i traktowane. Jest to zatem wi

ę

cej ni

Ŝ

 tylko suma 

tych obszarów.

Mo

Ŝ

na zatem sformułowa

ć

 jeszcze nast

ę

puj

ą

c

ą

 definicj

ę

 mechatroniki:

Mechatronika jest najwi

ę

ksz

ą

 z mo

Ŝ

liwych integracj

ą

 mechaniki, elektrotechniki, 

elektroniki i informatyki w jednym no

ś

niku funkcji. Obejmuje to zarówno integracj

ę

 

funkcyjn

ą

, jak i sposób post

ę

powania podczas rozwoju i produkcji wyrobów.

Integracja geometryczna nie jest 

Ŝ

adnym koniecznym warunkiem mechatroniki. Pod poj

ę

ciem 

no

ś

nika funkcji rozumie si

ę

 zamkni

ę

ty układ (system), który nie musi by

ć

 koniecznie 

umieszczony w jednej obudowie. Przykładem tego jest robot przemysłowy, który za pomoc

ą

 

kabla jest poł

ą

czony z układem sterowania.

background image

10

Co to jest mechatronika?

Pod poj

ę

ciem mechatroniki rozumie si

ę

 interdyscyplinarny rozwój wyrobów, które 

ukierunkowane mechanicznie zadania realizuj

ą

 przez wykorzystanie przestrzennej i 

funkcjonalnej integracji składników mechanicznych, elektrycznych i informatycznych.

Wyroby mechatroniczne odznaczaj

ą

 si

ę

 uproszczon

ą

 konstrukcj

ą

 mechaniczn

ą

wy

Ŝ

sz

ą

 dokładno

ś

ci

ą

, zintegrowanym samo-nadzorowaniem i diagnostyk

ą

 bł

ę

dów, 

rozszerzonymi warunkami pracy oraz łatwiejsz

ą

 obsług

ą

. Uzyskiwana w ten sposób 

rozszerzona funkcjonalno

ść

 wyrobów jest cz

ę

sto rozstrzygaj

ą

cym czynnikiem 

przewagi konkurencyjnej na rynku.

Dzi

ę

ki temu daj

ą

 si

ę

 wytwarza

ć

 w pełni nowe wyroby lub te

Ŝ

 wyroby ze znacznie 

ulepszonymi własno

ś

ciami, np. w samochodach  - systemy do kierowania, 

hamowania i zarz

ą

dzania silnikiem oraz do aktywnego zapewniania bezpiecze

ń

stwa 

(ABS, ESP), w obszarze artykułów konsumpcyjnych  - kamery z nap

ę

dami 

piezoelektrycznymi, odtwarzacze CD z ultraszybkimi jednostkami pozycjonuj

ą

cymi, w 

medycynie - inteligentne protezy i roboty (ang. human assistance) lub w technikach 
wytwarzania - mikroroboty z elementami z pami

ę

ci

ą

 kształtu.

Wymagane kompetencje in

Ŝ

ynierów uczestnicz

ą

cych w pracach nad rozwojem 

wyrobów mechatronicznych, ze wzgl

ę

du na pogł

ę

biaj

ą

c

ą

 si

ę

 specjalizacj

ę

, wymagaj

ą

 

podej

ś

cia interdyscyplinarnego. Bardziej wskazana jest wiedza wykraczaj

ą

ca poza 

poszczególne obszary w postaci wspólnych podstaw, aby umo

Ŝ

liwi

ć

 synergiczn

ą

 (tzn. 

korzystn

ą

) współprac

ę

 specjalistów z ró

Ŝ

nych dziedzin dla zapewnienia optymalnego 

ukształtowania wyrobu. 

Pod poj

ę

ciem „mechatronika” rozumie si

ę

 funkcjonaln

ą

, a tak

Ŝ

e przestrzenn

ą

 integracj

ę

 składników 

mechanicznych i elektronicznych oraz oprogramowania w jednym obiekcie (systemie). Ta interdyscyplinarna 
dziedzina specjalno

ś

ci stanowi pomost pomi

ę

dzy ró

Ŝ

nymi obszarami. Nowoczesne wyroby techniczne 

składaj

ą

 si

ę

 bardzo cz

ę

sto nie tylko ze składników czysto mechanicznych lub czysto elektrycznych/ 

elektronicznych. Wskutek tego problematyka mechatroniczna wyst

ę

puje wsz

ę

dzie tam, gdzie przez 

odpowiednie poł

ą

czenie metod/ narz

ę

dzi poszczególnych dyscyplin mo

Ŝ

na uzyska

ć

 popraw

ę

 budowanych 

systemów.

Wcze

ś

niej elektronika pojawiała si

ę

 jako dodatek podczas wyposa

Ŝ

ania maszyn i instalacji i cz

ę

sto słu

Ŝ

yła 

ona tylko do zwi

ę

kszenia wygody obsługi. Jednak takie podej

ś

cie w ostatnich latach zostało ju

Ŝ

 w znacznym 

stopniu zarzucone. I tak np. wcze

ś

niej w maszynach drukarskich nap

ę

d i cykl pracy był realizowany w 

sposób czysto mechaniczny za pomoc

ą

 wału głównego, przekładni i sprz

ę

gieł. Natomiast obecnie elektronika 

jest integraln

ą

 cz

ęś

ci

ą

 całego procesu drukowania, co pozwala na w pełni automatyczny jego przebieg. 

Najwi

ę

ksza zaleta takiego rozwi

ą

zania polega na tym, 

Ŝ

e takie systemy s

ą

 ta

ń

sze, poniewa

Ŝ

 cz

ęś

ci 

mechaniczne mo

Ŝ

na zast

ą

pi

ć

 ta

ń

sz

ą

 elektronik

ą

, która jest ponadto bardziej niezawodna i lepsza w 

piel

ę

gnacji, gdy

Ŝ

 jest ona odpowiednia do samonadzorowania, a tak

Ŝ

e dokładniejsza dzi

ę

ki temu, 

Ŝ

precyzj

ę

 uzyskuje si

ę

 nie przez stabilno

ść

 mechaniczn

ą

, a za pomoc

ą

 elektronicznych pomiarów i regulacji. 

Obecnie na rynek wchodz

ą

 coraz nowsze wyroby mechatroniczne. I tak np. nowy samochód osobowy 

mercedes klasy S Coupé dysponuje aktywnym zawieszeniem, dzi

ę

ki czemu komfort jazdy znacznie si

ę

 

poprawił. Innymi przykładami systemów mechatronicznych s

ą

: odtwarzacz CD, system ABS w samochodach, 

automatyczna przekładnia (skrzynia biegów), elektrownie wiatrowe, a nawet taki sprz

ę

t AGD jak pralka 

automatyczna. Systemy mechatroniczne pozwalaj

ą

 na to, 

Ŝ

e dzi

ę

ki 

ś

cisłej interakcji budowy maszyn, 

elektrotechniki/ elektroniki i informatyki podczas projektowania, wytwarzania i piel

ę

gnacji w nowoczesnych 

maszynach (wyrobach) b

ę

dzie mo

Ŝ

na wykorzysta

ć

 wiele efektów synergii. Wa

Ŝ

nym aspektem jest tak

Ŝ

miniaturyzacja wyrobów, dzi

ę

ki czemu ci

ą

gle coraz wi

ę

cej funkcji i niezb

ę

dnych do tego celu składników 

mo

Ŝ

na umie

ś

ci

ć

 wewn

ą

trz małej obj

ę

to

ś

ci. System mechatroniczny zawiera zawsze składniki mechaniczne, 

elementy elektroniczne w postaci standardowego sprz

ę

tu, ł

ą

cznie z sensorami i aktuatorami, modułami 

regulacji wraz z przetwarzaniem informacji oraz odpowiednie oprogramowanie. Cało

ś

ciowy sposób 

rozpatrywania dotyczy zarówno rozwoju systemu mechatronicznego jak i jego technicznej realizacji.

Co to jest mechatronika?

background image

11

Pierwotnie,  tzn.  na  pocz

ą

tku  lat  70.  XX  w.  termin  mechatronika  odnosił  si

ę

  do  kombinacji  mechaniki  i 

elektroniki.  Jednak  wskutek  rosn

ą

cej  integracji  systemów  wbudowanych  ES  (ang.  Embedded  Systems

oprogramowanie  stało  si

ę

  dodatkowym  no

ś

nikiem  funkcji,  który  umo

Ŝ

liwił  uzyskanie  w  nowych  wyrobach 

prawie  dowolnej  funkcjonalno

ś

ci.  Był  to  istotny  przeskok  w  rozwoju  wyrobów,  który  spowodował, 

Ŝ

e

mechatronika uzyskała strategiczne znaczenie w innowacyjno

ś

ci i  konkurencji na rynku.

Mechatronika - integracja mechaniki, 

elektroniki i oprogramowania

Współpraca 

pracowników

Mechatronika

Mikro-

mechanika

Mikro-

optyka

Czujniki

Elektronika 

mocy

Aktuatory

Technologie 

mikrosystemów

Kwalifikacje 
pracowników s

ą

 

wielostronne

Składy zespołów 
zmieniaj

ą

 si

ę

 szybciej

Wska

ź

niki innowacji

Czasy rozwoju

Czas

Układy mechatroniczne ł

ą

cz

ą

 elementy mechaniczne, nap

ę

dowe,  czujnikowe jak równie

Ŝ

 pozostałe 

składniki sprz

ę

tu i oprogramowania w jednej, zwartej jednostce funkcyjnej. Tak wi

ę

c poj

ę

cie mechatroniki

mo

Ŝ

e by

ć

 synonimem zaawansowanych jednostek funkcyjnych o wysokim stopniu integracji. Jednak 

odpowiedzi na pytanie: „Jak szeroko powinno by

ć

 ujmowane poj

ę

cie układ mechatroniczny?” nie 

jest prosto udzieli

ć

. Czy układ nap

ę

dowy składaj

ą

cy si

ę

 z kombinacji takich urz

ą

dze

ń

 jak np.: silnik, 

prowadnice liniowe i wył

ą

czniki kra

ń

cowe jest ju

Ŝ

 systemem mechatronicznym? Nale

Ŝ

ałoby na to 

odpowiedzie

ć

Ŝ

e nie. Dla układu mechatronicznego charakterystyczna powinna by

ć

 integracja funkcji 

prowadz

ą

ca do redukcji interfejsów u

Ŝ

ytkownika. Zatem poj

ę

cie układ mechatroniczny daje si

ę

 

ograniczy

ć

 do zwartych i zaawansowanych (inteligentnych) jednostek funkcyjnych.

Przykładem mechatronicznego modułu nap

ę

dowego jest kompaktowa jednostka, w której zintegrowano 

silnik, układ pomiaru poło

Ŝ

enia, przekładni

ę

, elektronik

ę

 mocy oraz układ sterowania poło

Ŝ

eniem z 

Ŝ

nymi interfejsami miejscowych sieci komunikacyjnych (ang. Fieldbus).  Ró

Ŝ

norodne moduły nap

ę

dowe 

i regulacyjne tworz

ą

 idealne warunki do optymalnej realizacji ró

Ŝ

nych aplikacji. Pozwala to na 

zmniejszenie kosztów, zwi

ę

kszenie elastyczno

ś

ci zastosowa

ń

 dzi

ę

ki wi

ę

kszej funkcjonalno

ś

ci oraz 

uproszczenie piel

ę

gnacji. Mechatronika odpowiada trendowi wi

ę

kszej integracji i efektywno

ś

ci, przy 

równoczesnej poprawie niezawodno

ś

ci i zdolno

ś

ci komunikacyjnej. Wszystkie te czynniki upraszczaj

ą

 

wykorzystanie maszyn i instalacji.

Oczekiwania u

Ŝ

ytkowników ko

ń

cowych dotycz

ą

 szczególnie wzrostu wydajno

ś

ci i dokładno

ś

ci, 

zwi

ę

kszenia elastyczno

ś

ci, zmniejszenia zapotrzebowania na miejsce, a tak

Ŝ

e poprawy struktury 

kosztów. Rozwi

ą

zania mechatroniczne cz

ę

sto tworz

ą

 tak

Ŝ

e baz

ę

 innowacyjn

ą

 dla technologicznego 

rozwoju wyrobów zgodnie z oczekiwaniami klientów. Dzi

ę

ki podej

ś

ciu mechatronicznemu mo

Ŝ

liwe jest 

równie

Ŝ

 znaczne zredukowanie nakładów zwi

ą

zanych z monta

Ŝ

em i okablowaniem, co powoduje 

znaczne zmniejszenie lub nawet wyeliminowanie szaf sterowniczych. I tak np. rozproszone 
(zdecentralizowane) rozwi

ą

zania nap

ę

dów zwi

ę

kszaj

ą

 elastyczno

ść

, a cz

ę

sto tak

Ŝ

e szybko

ść

 

(wydajno

ść

) produkcji. Przeprowadzane dotychczas tylko w sposób r

ę

czny czynno

ś

ci ustawiania i 

justowania dzi

ę

ki inteligentnym (zaawansowanym), kompaktowym nap

ę

dom daje si

ę

 w prosty sposób 

zautomatyzowa

ć

.

Cechy układów mechatronicznych

background image

12

Mechatronik to in

Ŝ

ynier poruszaj

ą

cy si

ę

w dziedzinie nauki i techniki zwi

ą

zanej z wytwarzaniem

wyrobów,  które  stanowi

ą

synergiczn

ą

kombinacj

ę

mechaniki  precyzyjnej,  elektronicznego 

sterowania  oraz  systemowego  my

ś

lenia  przy  projektowaniu  produktów  i  procesów 

produkcyjnych. Mechatronika jest  dziedzin

ą

interdyscyplinarn

ą

,  bowiem  oprócz  mechaniki, 

elektroniki i informatyki, obejmuje ona szereg innych dyscyplin, takich jak in

Ŝ

ynieria materiałowa, 

optyka, a nawet bioin

Ŝ

ynieria.

Mechatronikowi niezb

ę

dne  s

ą

predyspozycje ogólnoin

Ŝ

ynierskie - ciekawo

ść

zasady  działania 

wszelkich  urz

ą

dze

ń

technicznych,  szczególnie  z  zakresu  automatyki.  Musi  on  oczywi

ś

cie 

posiada

ć

tak

Ŝ

e pewne uzdolnienia matematyczne oraz by

ć

kreatywny technicznie. Musi te

Ŝ

by

ć

otwarty  na  wiedz

ę

interdyscyplinarn

ą

- zna

ć

si

ę

na  wielu  dziedzinach:  mechanice,  elektronice, 

sterowaniu,  oprogramowaniu.  A  to  z  kolei  wymusza  na  nim  konieczno

ść

my

ś

lenia  globalnego, 

cało

ś

ciowego  (pod  k

ą

tem  wielu  u

Ŝ

ytkowników  danej  konstrukcji). Wreszcie  mechatronik musi 

posiada

ć

umiej

ę

tno

ść

pracy  zespołowej  i  koordynacji oraz kierowania  zespołami  in

Ŝ

ynierskimi. 

Oznacza to tak

Ŝ

e umiej

ę

tno

ść

łatwego nawi

ą

zywania kontaktów mi

ę

dzyludzkich.

Mechatronika jest jedn

ą

z młodszych dziedzin nauki i techniki. Jej rozwój rozpocz

ą

ł si

ę

wła

ś

ciwie 

dopiero  w  latach  80. XX w.  Wzrastaj

ą

ce  zapotrzebowanie  na  automatyzacj

ę

procesów 

produkcyjnych  i  powtarzalno

ść

procesów  technologicznych  spowodowały  próby  zast

ą

pienia  w 

wielu  dziedzinach  r

ą

k  ludzkich maszynami  i  urz

ą

dzeniami  (np.  roboty  przemysłowe  czy 

obrabiarki  sterowane  numerycznie).  Zacz

ę

to  wprowadza

ć

tak

Ŝ

e  manipulatory  wielofunkcyjne, 

programowalne  roboty,  specjalnie  zaprojektowane  urz

ą

dzenia  do  przemieszczania  cz

ęś

ci, 

narz

ę

dzi  i  innych  materiałów. Odt

ą

d  tworzy  si

ę

dedykowane  urz

ą

dzenia  o  zaprogramowanym 

ruchu,  które  wykonuj

ą

okre

ś

lone  prace  i  s

ą

wykorzystywane  do  obsługi  całych 

zautomatyzowanych  linii  produkcyjnych,  np.  w  montowniach  samochodów  czy  podczas 
wytwarzania układów scalonych lub leków. 

Mechatronik – wymagania i predyspozycje zawodu

Mechatronik jest cz

ę

sto koordynatorem, który współpracuje z ró

Ŝ

nymi specjalistami podczas realizacji 

projektów dotycz

ą

cych rozwoju wyrobów mechatronicznych. Przed in

Ŝ

ynierem mechatronikiem otwieraj

ą

 

si

ę

 nast

ę

puj

ą

ce mo

Ŝ

liwo

ś

ci działania:

Badania: opracowywanie matematycznych i fizycznych podstaw oraz metod. Wyroby s

ą

 kształtowane od 

nowa, wzgl. istniej

ą

ce ju

Ŝ

 wyroby podlegaj

ą

 udoskonaleniu. Taka działalno

ść

 wymaga pogł

ę

bionej wiedzy 

z nauk podstawowych.

Rozwój: koncepcja, obliczanie i konstruowanie nowych systemów, maszyn i urz

ą

dze

ń

 w działach 

rozwojowych (laboratoriach) i biurach projektowych. Opracowywanie programów dla sterowników 
(mikrokomputerów), inteligentnych składników i systemów oraz rozwój oprogramowania do 
wspomaganych komputerowo prac podczas rozwoju wyrobów.

Wytwarzanie: projektowanie technologiczne, wytwarzanie, sprawdzanie (kontrola) i badania wyrobów
mechatronicznych.

Projektowanie: projektowanie systemowe i planowanie wyrobów mechatronicznych we współpracy ze 
zleceniodawcami i wytwórcami a

Ŝ

 do uzyskania dojrzałego wyrobu.

Sprzeda

Ŝ

dystrybucja i doradzanie techniczne klientom w zakresie komponentów mechatronicznych. 

Eksploatacja: u

Ŝ

ytkowanie maszyn i instalacji, piel

ę

gnacja i utrzymanie ruchu.

Monta

Ŝ

składanie i uruchamianie maszyn i urz

ą

dze

ń

mechatronicznych ł

ą

cznie z ich przekazaniem do 

zleceniodawcy.

Nadzorowanie: np. zapewnienie bezpiecze

ń

stwa pracy maszyn i instalacji. Kontrola i badania urz

ą

dze

ń

 

mechatronicznych itd.

Zawód in

Ŝ

yniera mechatronika daje zatem wiele mo

Ŝ

liwo

ś

ci pracy i działa

ń

. Wymaga to jednak ci

ą

głego 

nad

ąŜ

ania za rozwojem technicznym sprz

ę

tu i oprogramowania, a tak

Ŝ

e metod i systemów 

komputerowych wspomagaj

ą

cych realizacj

ę

 projektów.

Zakres działania mechatronika

background image

13

W wyniku kształcenia na kierunku Mechatronika absolwent politechniki powinien umie

ć

:

• oblicza

ć

 parametry charakteryzuj

ą

ce urz

ą

dzenia i systemy mechatroniczne,

• wykonywa

ć

 pomiary wielko

ś

ci elektrycznych i nieelektrycznych oraz interpretowa

ć

 ich 

wyniki,

• instalowa

ć

 i obsługiwa

ć

 systemy sieciowe transmisji danych stosowane w mechatronice,

• projektowa

ć

 urz

ą

dzenia i systemy mechatroniczne,

• programowa

ć

 urz

ą

dzenia i systemy mechatroniczne,

• dozorowa

ć

 prac

ę

 maszyn, urz

ą

dze

ń

 i systemów mechatronicznych oraz ocenia

ć

 ich stan 

techniczny,

• prowadzi

ć

 dokumentacj

ę

 techniczn

ą

, techniczno – ruchow

ą

 urz

ą

dze

ń

 i systemów 

mechatronicznych,

• przestrzega

ć

 przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz 

ochrony 

ś

rodowiska,

• organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,

• stosowa

ć

 przepisy prawa w zakresie wykonywanych zada

ń

 zawodowych,

• komunikowa

ć

 si

ę

 w j

ę

zyku obcym w zakresie wykonywanych zada

ń

,

• korzysta

ć

 z ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł informacji w celu doskonalenia si

ę

 i aktualizowania wiedzy 

zawodowej.

Mechatronik – wiedza i umiej

ę

tno

ś

ci

Mechatronika pojawiła  si

ę

równie

Ŝ

w  naszym 

Ŝ

yciu  codziennym,  np.  w  postaci 

automatycznie  otwieranych  drzwi,  aparatów  fotograficznych  z  autofocusem, czy 
automatów  sprzedaj

ą

cych.  Nast

ą

piła  tak

Ŝ

e  szybka  miniaturyzacja  i  zwi

ę

kszenie 

niezawodno

ś

ci elementów  elektronicznych  - logicznych  i decyzyjnych.  Szybko  zacz

ę

to 

je  zast

ę

powa

ć

mikroprocesorami  z  odpowiednim  oprogramowaniem.  Był to  pocz

ą

tek 

rozwoju zaawansowanych metod sterowania.

Obecnie  w  mechatronice trwa  udoskonalanie  technik  przekazywania  informacji,  co 
wydatnie zwi

ę

ksza mo

Ŝ

liwo

ś

ci u

Ŝ

ytkowe mikroprocesorów. W wi

ę

kszo

ś

ci tych układów, 

wykorzystuj

ą

cych w ró

Ŝ

nym stopniu bazy danych, stosuje si

ę

układy zaawansowanego 

(inteligentnego) sterowania.  Nawet  w  urz

ą

dzeniach  powszechnego  u

Ŝ

ytku,  takich  jak 

np.  automatyczna  pralka,  instaluje  si

ę

układy  oparte  na  metodach  i  technikach 

sztucznej inteligencji. Wiele wyrafinowanych układów mechatronicznych znalazło tak

Ŝ

szerokie  zastosowanie  w  przemy

ś

le  samochodowym.  Systemy  nawigacji,  które  tak 

niedawno  by

ł

y  rzadko

ś

ci

ą

,  obecnie  instaluje  si

ę

ju

Ŝ

w  pojazdach  seryjnych. 

W  niedalekiej  przyszło

ś

ci  na  pewno  wprowadzone  zostan

ą

jeszcze  „inteligentniejsze”

wyroby mechatroniczne, podnosz

ą

ce komfort i bezpiecze

ń

stwo pojazdów.

W latach 80. XX w. do mechatroniki wkroczyła tak

Ŝ

e optyka, w wyniku czego narodziła 

si

ę

optomechatronika,  a  w  latach  90.  wprowadzono  technik

ę

komunikacji,  słu

Ŝą

c

ą

do 

ł

ą

czenia  oddzielnych,  konwencjonalnych  układów.  Wiele  urz

ą

dze

ń

ma  równie

Ŝ

mo

Ŝ

liwo

ść

zdalnego sterowania,  a  rozpowszechnia  si

ę

mechatronika z  sieciowym 

sterowaniem komputerowym.

Rozwój mechatroniki

background image

14

Dziesi

ęć

 technologii, które zmieni

ą

 

ś

wiat

Mobilne sieci ad-hoc

Molekuły glukozy

Grid Computing

Biosubstancje i 
technika komórkowa

Metody nano-kształtowania 
(nanotechnologie)

Nano-energia słoneczna

Komputery kwantowe

Automatyczna weryfikacja 
oprogramowania

Wizualizacja molekularna

Mechatronika

Przykładami wyrobów mechatronicznych

s

ą

• układy kierowania, hamowania (ABS), 

sterowania silnikiem, poduszki 
powietrzne, aktywne zawieszenie, 
stabilizacja toru jazdy i tempomat w 
nowoczesnych samochodach,

• innowacyjne systemy wytwarzania takie 

jak obrabiarki sterowane numerycznie 
CNC (ang. Computerized Numerical 
Control
) i roboty przemysłowe,

• sprz

ę

t elektroniczny taki jak kamery, 

odtwarzacze CD itp.

Mo

Ŝ

liwo

ś

ci wyrobów mechatronicznych

wynikaj

ą

 z zawansowanego 

współdziałania składników 
mechanicznych, elektrycznych/ 
elektronicznych i przetwarzania 
informacji.

Przykłady wyrobów mechatronicznych

background image

15

Konwencjonalny sposób post

ę

powania podczas projektowania wyrobów odznacza si

ę

 

sekwencyjnym przebiegiem, tzn. najpierw tworzona jest konstrukcja mechaniczna, a 
nast

ę

pnie składniki elektryczne/ elektroniczne i ewentualnie oprogramowanie. 

Rzeczywisty wyrób (maszyna, urz

ą

dzenie) po zako

ń

czeniu fazy projektowania jest 

budowana jako prototyp i dopiero wtedy poddawana testom.

Natomiast cech

ą

 nowego (mechatronicznego) sposobu post

ę

powania podczas rozwoju 

np. maszyny jest to, 

Ŝ

e od pocz

ą

tku równolegle (współbie

Ŝ

nie) współpracuj

ą

 ze sob

ą

 

projektanci zespołów mechanicznych i elektrycznych (elektronicznych), tworz

ą

wirtualn

ą

 maszyn

ę

 przy wspomaganiu przez ekspertów od mechatroniki. 

Testy wirtualnej maszyny s

ą

 zatem realizowane ju

Ŝ

 na pocz

ą

tku jej rozwoju. Dzi

ę

ki 

równoległej (współbie

Ŝ

nej) pracy wspólnie uzyskiwany jest 

Ŝą

dany wynik oraz wspólnie 

ponosi si

ę

 odpowiedzialno

ść

Dalsz

ą

 cech

ą

 jest pewno

ść

Ŝ

e wyniki rozwoju mo

Ŝ

na zweryfikowa

ć

 za pomoc

ą

 

symulacji, a wi

ę

c jeszcze zanim maszyna zostanie rzeczywi

ś

cie zbudowana.

Trzecim rozstrzygaj

ą

cym aspektem zastosowania mechatronicznego podej

ś

cia jest to, 

Ŝ

e tego rodzaju nowe sposoby rozwoju s

ą

 zwi

ą

zane ze znacznie ni

Ŝ

szymi kosztami i 

szybszym wprowadzaniem wyrobów na rynek. 

Ka

Ŝ

dy wyrób powstaje na podstawie pomysłu i celów, które z jego pomoc

ą

 powinny by

ć

 

uzyskane. 

Wyra

ź

ne 

zdefiniowanie 

celu 

jest 

rozstrzygaj

ą

ce 

dla 

wła

ś

ciwie 

zorganizowanego  przebiegu,  aby  przyj

ąć

  wspóln

ą

  odpowiedzialno

ść

  za  post

ę

p  i  wynik 

prac konstrukcji mechanicznej i elektrycznej oraz oprogramowania.

Mechatroniczny rozwój wyrobów

Mechatronika - wprowadzenie

Czujniki

Aktuatory

Wielko

ś

ci 

fizyczne

Wielko

ś

ci 

mierzone

Struktura 

Struktura 

mechaniczna

mechaniczna

Wielko

ś

ci nastawiaj

ą

ce

Przekładnie

i

prowadnice

Ruchy

Przetwarzanie wielko

ś

ci 

mierzonych

Komputer

Jednostka mocy

Meldunki zwrotne

Siły

Ruchy

Otoczenie 

Otoczenie 

(

ś

rodowisko)

(

ś

rodowisko)

Typowy układ
mechatroniczny
przyjmuje sygnały, 
przetwarza je, a 
nast

ę

pnie 

wyprowadza 
sygnały, które s

ą

 

przetwarzane np. 
na siły i ruchy.

background image

16

Mechatronika  rozszerza  układy mechaniczne  przez  sensory, mikrokomputery,  oprogramowanie  i
aktuatory. Takie zintegrowane rozwi

ą

zania przyjmuj

ą

 sygnały ze swojego otoczenia, przetwarzaj

ą

 

je  i  wykonuj

ą

  odpowiednie  działania  uzale

Ŝ

nione  od  zada

ń

  i  sytuacji. Dzi

ę

ki  poł

ą

czeniu 

zawansowanych  (inteligentnych)  składników  sprz

ę

tu  (hardware) i  oprogramowania  (software

znacznej  poprawie  ulegaj

ą

  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  konwencjonalnych  układów  oraz  staje  si

ę

  mo

Ŝ

liwa 

realizacja w pełni nowych funkcji. 

Stopie

ń

  integracji  układów mechatronicznych jest  cz

ę

sto  tak  znaczny, 

Ŝ

e  pełn

ą

  funkcjonalno

ść

 

mo

Ŝ

na  uzyska

ć

  tylko  przez  perfekcyjne  współdziałanie  ró

Ŝ

nych  składników.  I  tak  np.  wysokie 

wymagania  dotycz

ą

ce  dokładno

ś

ci  obróbki  mechanicznej  lub  zautomatyzowanego  monta

Ŝ

mo

Ŝ

na  efektywnie  zrealizowa

ć

  dopiero  wtedy,  gdy  niedokładno

ś

ci  mechaniczne  zostan

ą

 

rozpoznane  przez  odpowiednie  sensory  i  skompensowane  przez  zaawansowane  przetwarzanie 
informacji.  Powoduje  to  znacz

ą

  redukcj

ę

  nakładów  zwi

ą

zanych  z  rozwojem  i  wytwarzaniem 

maszyn.

Mechatronika

stanowi  tutaj  podstaw

ę

  zwi

ę

kszonej  funkcjonalno

ś

ci  i  lepszej 

produktywno

ś

ci. 

Ponadto mechatronika w  nowoczesnych  koncepcjach  budowy  maszyn  umo

Ŝ

liwia  racjonalizacj

ę

 

rozwi

ą

za

ń

 automatyzacji przez zaawansowan

ą

 decentralizacj

ę

 (rozproszenie). Albo te

Ŝ

 na odwrót 

– rozproszona  inteligencja  umo

Ŝ

liwia  indywidualne  sterowanie  komputerowe  poszczególnych 

zespołów.  Zadania  sterownicze  nie  musz

ą

  ju

Ŝ

  by

ć

  wykonywane  przez nadrz

ę

dny  układ 

sterowania,  lecz  daj

ą

  si

ę

  realizowa

ć

  bezpo

ś

rednio  na  miejscu  przez  inteligentne aktuatory.

Decentralizacja  w  automatyzacji  przyczynia  si

ę

  tak

Ŝ

e  w  znacznym stopniu  do tego, 

Ŝ

e  poprawia 

si

ę

  efektywno

ść

  monta

Ŝ

u  i  serwisu.  Znacznie  redukuje  si

ę

  równie

Ŝ

zapotrzebowanie  miejsca  w 

szafach  sterowniczych  i  nakłady  zwi

ą

zane  z  okablowaniem.  Do  sterowania  takich  rozwi

ą

za

ń

 

wystarczaj

ą

  kable  zasilania  elektrycznego  i  magistrala.  Inteligentne  aktuatory

realizuj

ą

 

samodzielnie np. zadania pozycjonowania.

Cechy układów mechatronicznych

Zalety wyrobów mechatronicznych

Systemy mechatroniczne, w porównaniu z czysto mechanicznymi rozwi

ą

zaniami, maj

ą

 cały 

szereg zalet:

s

ą

 one ta

ń

sze i l

Ŝ

ejsze, poniewa

Ŝ

 cz

ęś

ci mechaniczne zostały zast

ą

pione ta

ń

sz

ą

 

elektronik

ą

 (przykład: drukarka komputerowa),

s

ą

 one niezawodne i bardziej u

Ŝ

yteczne, poniewa

Ŝ

 s

ą

 one przystosowane do 

samonadzorowania, a nawet cz

ę

sto tak

Ŝ

e do zdalnej diagnostyki (przykład: komputer 

pokładowy samochodu),

s

ą

 one dokładniejsze, poniewa

Ŝ

 uzyskuj

ą

 precyzj

ę

 nie w wyniku mechanicznej 

stabilno

ś

ci, ale za pomoc

ą

 elektronicznej techniki pomiarowej i regulacyjnej (przykład:

robot),

s

ą

 one efektywniejsze w zu

Ŝ

yciu energii, poniewa

Ŝ

 dzi

ę

ki wbudowanej „inteligencji” 

mog

ą

 pracowa

ć

 w pobli

Ŝ

u optymalnego stopnia działania (przykład: regulacja ogrzewania),

s

ą

 one dłu

Ŝ

sze w u

Ŝ

ytkowaniu, poniewa

Ŝ

 przez prost

ą

 wymian

ę

 oprogramowania mog

ą

 

one mie

ć

 inne, lub nawet w pełni nowe własno

ś

ci (przykład: nowoczesna pralka),

tym samym s

ą

 one równie

Ŝ

 przyjazne dla u

Ŝ

ytkownika, a tak

Ŝ

odporne na bł

ę

dy 

obsługi, poniewa

Ŝ

 wiele wska

ź

ników, pokr

ę

teł i d

ź

wigni zostało zast

ą

pionych kilkoma 

klawiszami i monitorem komputerowym i w ten sposób system mo

Ŝ

e si

ę

 „broni

ć

” przed 

ę

dami obsługi (przykład: nowoczesna instalacja produkcyjna),

wreszcie jest wiele urz

ą

dze

ń

, do których 

Ŝ

e

ś

my si

ę

 od dawna przyzwyczaili, a których bez 

mechatroniki nie mo

Ŝ

na sobie nawet wyobrazi

ć

 (przykład: odtwarzacz wideo, ABS).

background image

17

Mechatronika jako nowa, interdyscyplinarna dziedzina wiedzy in

Ŝ

ynierskiej i 

technologii ł

ą

czy w sobie elementy konwencjonalnych dyscyplin, takich jak 

mechanika, elektronika i informatyka. Jest ona stosowana przede wszystkim tam, 
gdzie przez zaawansowane (inteligentne) poł

ą

czenie poszczególnych dyscyplin 

mo

Ŝ

na uzyska

ć

 znaczny wzrost całkowitej funkcjonalno

ś

ci. 

W nowych, mechatronicznych wyrobach układy mechaniczne, czujniki, aktuatory i 
mikrokomputery oraz odpowiednie oprogramowanie tworz

ą

 działaj

ą

cy system 

techniczny  - system mechatroniczny. 

Stopie

ń

 integracji systemów mechatronicznych jest tak znaczny, 

Ŝ

e poszczególne 

układy (podsystemy) bez udziału innych układów nie mog

ą

 pracowa

ć

, a całkowit

ą

 

funkcjonalno

ść

 mo

Ŝ

na uzyska

ć

 tylko przez  idealne współdziałanie wszystkich 

funkcji cz

ą

stkowych. I tak np. w obrabiarkach wysok

ą

 dokładno

ść

 obróbki mo

Ŝ

na 

ekonomicznie uzyska

ć

 dopiero wtedy, gdy wszystkie niedokładno

ś

ci w układach 

mechanicznych zostan

ą

 rozpoznane przez odpowiednie czujniki i nast

ę

pnie 

skorygowane przez zaawansowane przetwarzanie informacji. Dzi

ę

ki takim 

działaniom mo

Ŝ

na znacznie zredukowa

ć

 nakłady zwi

ą

zane z rozwojem i 

wytwarzaniem obrabiarek.

Mechatronika jest zatem podstaw

ą

 dla rozwoju i produkcji nowych, w sposób 

zaawansowany (inteligentny) sterowanych i regulowanych wyrobów, o wi

ę

kszej 

funkcjonalno

ś

ci, wy

Ŝ

szej niezawodno

ś

ci oraz bardziej ekonomicznych. 

Mechatronika – nowa dziedzina wiedzy in

Ŝ

ynierskiej

Mechatronika:

1969 r.,  firma Yaskava (Japonia):

Mechatronika = Mechanika + Elektronika

Lata 80. XX w., rozszerzenie definicji:

Mechatronika = Mechanika + Elektronika +  Informatyka

Cało

ś

ciowe rozpatrywanie trzech dyscyplin:

Wykorzystanie potencjału mechatroniki!

Interdyscyplinarne post

ę

powanie i współdziałanie 

Ŝ

nych składników: 

uzyskanie funkcjonalno

ś

ci wyrobów

Mo

Ŝ

liwa tylko realizacja systemowa:

Funkcja cz

ą

stkowa + funkcja cz

ą

stkowa + funkcja 

cz

ą

stkowa = funkcja całkowita

Przykłady: roboty, obrabiarki, samoloty

Mechanika

Mechanika

Elektronika

Elektronika

Informatyka

Informatyka

Rozwój mechatroniki

background image

18

Kamera filmowa:

Przed 30. laty małoobrazkowa kamera filmowa była wył

ą

cznie wyrobem mechaniki precyzyjnej z 

układami optycznymi. Z tego okresu w obecnych kamerach pozostała obudowa, soczewki i 
migawka. Natomiast nowoczesna kamera zawiera czujniki, które okre

ś

laj

ą

 stopie

ń

 o

ś

wietlenia 

obiektu,  ostro

ść

 obrazu i czuło

ść

 filmu. Zawiera ona tak

Ŝ

e aktuatory, a zatem elektromagnesy i 

silniki, które transportuj

ą

 film, uruchamiaj

ą

 przysłon

ę

 i migawk

ę

, nastawiaj

ą

 ostro

ść

 i ogniskow

ą

Kamera taka zawiera procesor, który wg zapami

ę

tanego programu steruje funkcjami tego 

urz

ą

dzenia. Nast

ą

pił tak

Ŝ

e dalszy rozwój kamer przez zast

ą

pienie błony filmowej czujnikiem 

obrazu i pami

ę

ci

ą

 elektroniczn

ą

Spalinowy silnik wysokopr

ęŜ

ny (Diesel):

Nowoczesne  silniki  wysokopr

ęŜ

ne  pojazdów  s

ą

  zaawansowanymi  wyrobami  budowy  maszyn. 

Równie

Ŝ

  w  nich  znalazła  zastosowanie mechatronika:  wtrysk  paliwa  i  doładowanie  s

ą

  obecnie 

sterowane  i  regulowane  przez  elektroniczny  układ  zarz

ą

dzania  silnikiem.  Do  tego  celu  s

ą

 

stosowane: czujniki, aktuatory, procesory i oprogramowanie. Dzi

ę

ki temu silniki tych generacji s

ą

 

tak  efektywne,  ekonomiczne  i  przyjazne  dla 

ś

rodowiska  jak  nigdy  wcze

ś

niej.  Ponadto  w  celu 

dopasowania  do  warunków  pracy  w  specyficznych  zastosowaniach  w  wielu  przypadkach 
wystarcza prosta modyfikacja oprogramowania. 

Wyroby mechatroniczne odznaczaj

ą

 si

ę

 tym, 

Ŝ

e w maszynach i urz

ą

dzeniach istotne funkcje nie 

s

ą

  ju

Ŝ

  realizowane  konwencjonalnie  w  sposób  mechaniczny,  lecz  ze wspomaganiem 

elektronicznym (sprz

ę

tu i oprogramowania). W wyniku post

ę

pów w rozwoju mikroelektroniki takie 

nowe rozwi

ą

zania wyrobów s

ą

 ta

ń

sze, a przede wszystkim o wiele efektywniejsze i łatwiejsze w 

dopasowaniu do potrzeb ni

Ŝ

 dotychczasowe. 

Przykłady wyrobów mechatronicznych

Ŝ

nego rodzaju systemy techniczne mog

ą

 by

ć

 układami mechatronicznymi. 

Maj

ą

 one ogólnie nast

ę

puj

ą

ce cechy:

• wysoka zło

Ŝ

ono

ść

,

• wysoki stopie

ń

 integracji składników mechanicznych, elektrycznych i 

przetwarzania informacji,

• optymalizacja systemu jako cało

ś

ci.

W wyrobach mechatronicznych stopie

ń

 powi

ą

zania poszczególnych składników 

jest tak wysoki, 

Ŝ

e ich optymalne projektowanie wymaga realizacji 

równoległego działania dla wszystkich składników, przy czym system od 
pocz

ą

tku musi by

ć

 rozpatrywany jako funkcjonalnie i przestrzennie 

zintegrowany układ całkowity.

Podstawowe zasady mechatroniki:

• optymalizacja cało

ś

ci zamiast optymalizacji poszczególnych elementów,

• przestrzenna integracja składników,

• wielofunkcjonalno

ść

zamiast monofunkcjonalno

ś

ci, 

• rozpatrywanie systemowe zamiast liniowego sposobu post

ę

powania,

• zastosowanie symulacji.

Własno

ś

ci układów mechatronicznych

background image

19

Ogólnie obowi

ą

zuj

ą

c

ą

 zasad

ą

 panuj

ą

c

ą

 na rynku jest to, 

Ŝ

e wyroby musz

ą

 by

ć

 jednoznacznie 

ukierunkowane na wymagania (potrzeby) klientów. Dotyczy to np. trwało

ś

ci (

Ŝ

ywotno

ś

ci) wyrobów, a 

tak

Ŝ

e takich ich cech jak małe nakłady na ich piel

ę

gnacj

ę

, cicha praca, szybko

ść

, a tak

Ŝ

wielofunkcyjno

ść

 dzi

ę

ki integracji dodatkowych funkcji. 

Jednym z istotnych zada

ń

 realizowanych w wielu zło

Ŝ

onych wyrobach jest ci

ą

głe nadzorowanie stanu 

(ang. Condition Monitoring) ich istotnych zespołów. Dzi

ę

ki integracji w takich zespołach czujników 

uzyskuje si

ę

 informacje dotycz

ą

ce np. temperatury lub zu

Ŝ

ycia. Na tej podstawie mo

Ŝ

na wcze

ś

nie 

rozpoznawa

ć

 stany przedawaryjne, zwi

ę

ksza

ć

 niezawodno

ść

 wyrobów, a tak

Ŝ

e znacznie wydłu

Ŝ

a

ć

 

okresy przegl

ą

dów serwisowych. I tak np. w elektrowniach wiatrowych czynnikiem rozstrzygaj

ą

cym o ich 

dyspozycyjno

ś

ci i rentowno

ś

ci, a tak

Ŝ

e warunkiem ich ubezpieczenia jest zastosowanie nadzorowania 

stanu w trybie on-line.                                                               
W budowie maszyn tak

Ŝ

e obserwuje si

ę

 rosn

ą

ce zastosowanie układów nadzorowania stanu w trybie 

on-line. Jednak ze wzgl

ę

du na mniejsze serie produkcyjne, a tak

Ŝ

e wi

ę

ksz

ą

 zło

Ŝ

ono

ść

 maszyn proces 

ten przebiega wolniej.  Wraz z rozwojem mechtronicznego podej

ś

cia w budowie maszyn tak

Ŝ

e nale

Ŝ

oczekiwa

ć

 istotnych zmian.                                      

Mechatroniki nie nale

Ŝ

y jednak rozpatrywa

ć

 w sposób wyizolowany lecz systemowy, co szczególnie 

wyra

ź

nie widocznie jest na przykładzie budowy maszyn. Je

Ŝ

eli dotychczas były to poszczególne 

składniki, to obecnie spotyka si

ę

 ju

Ŝ

 okre

ś

lone moduły, np. elektrowrzeciona obrabiarek z bezpo

ś

rednim 

nap

ę

dem, układami pomiarowymi oraz zintegrowanym układem nadzorowania. Innymi takimi 

rozwi

ą

zaniami s

ą

 moduły zespołów posuwu z prowadnicami tocznymi i nap

ę

dami z bezpo

ś

rednimi 

silnikami liniowymi. Ponadto moduły te, w zale

Ŝ

no

ś

ci od wymaga

ń

 klientów, mog

ą

 zawiera

ć

 dodatkowe 

funkcje, takie jak np. magnetyczne przyrostowe układy pomiarowe, osłony, zespół doprowadzenia 
energii, tłumik i hamulce pneumatyczne. Zatem klient uzyskuje bardzo zwart

ą

 i kompletnie wyposa

Ŝ

on

ą

 

jednostk

ę

, za pomoc

ą

 której mo

Ŝ

na realizowa

ć

 dokładne i powtarzalne ruchy. Wielofunkcjonalno

ść

 

modułów jest podstaw

ą

 sukcesu.                                  

Wa

Ŝ

nym warunkiem rosn

ą

cej integracji mechatronicznych modułów w budowie maszyn jest 

zacie

ś

nienie współpracy klientów (przedsi

ę

biorstw budowy maszyn) z dostawcami podzespołów. 

Cechy wyrobów mechatronicznych

Maszyny, urz

ą

dzenia i instalacje mechatroniczne

charakteryzuj

ą

 si

ę

:

multifunkcjonalno

ś

ci

ą

, oznaczaj

ą

c

ą

 łatwo

ść

 realizacji ró

Ŝ

nych 

zada

ń

 przez jedno urz

ą

dzenie, np. przez zmian

ę

 

oprogramowania;

inteligencj

ą

oznaczaj

ą

c

ą

 mo

Ŝ

liwo

ść

 podejmowania decyzji 

komunikacji z otoczeniem;

elastyczno

ś

ci

ą

, czyli łatwo

ś

ci

ą

 modyfikacji konstrukcji na 

etapie projektowania, produkcji oraz eksploatacji maszyny czy 
urz

ą

dzenia, np. przez zastosowanie konstrukcji modułowej;

mo

Ŝ

liwo

ś

ci

ą

 niewidocznego dla operatora sposobu działania, 

co wymaga zastosowania interfejsu u

Ŝ

ytkownika dla 

komunikowania si

ę

 z operatorem;

zale

Ŝ

no

ś

ci

ą

 od wymaga

ń

 rynkowych i mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

technologicznych wykonania.

Cechy systemów mechatronicznych

background image

20

Porównanie własno

ś

ci systemów mechatronicznych

z konwencjonalnymi układami mechanicznymi

Dzi

ę

ki funkcjonalnej integracji urz

ą

dze

ń

 elektrycznych, elektroniki  i informatyki w układzie 

mechanicznym systemy ze składnikami mechatronicznymi, w porównaniu z układami konwencjonalnej 
budowy maszyn, maj

ą

 zmienione własno

ś

ci. Te własno

ś

ci mo

Ŝ

na podzieli

ć

 na: strukturalne wzgl. 

geometryczne i funkcjonalne. Własno

ś

ci funkcjonalne mo

Ŝ

na dalej podzieli

ć

 na poprawiaj

ą

ce funkcje 

oraz rozszerzaj

ą

ce funkcje.

Strukturalne wzgl. geometryczne własno

ś

ci uzyskuje si

ę

 z tego, 

Ŝ

e cz

ą

stkowe funkcje systemu ze 

składnikami mechatronicznymi s

ą

 realizowane na ró

Ŝ

nych poziomach fizycznych (heterogeniczno

ść

). Ta 

heterogeniczno

ść

 prowadzi do wi

ę

kszej liczby poł

ą

czonych ze sob

ą

elementów i tym samym wi

ę

kszej 

zło

Ŝ

ono

ś

ci struktury wyrobu. Pomimo tej bardziej zło

Ŝ

onej budowy w takim systemie, przy porównywalnej 

liczbie funkcji, uzyskuje si

ę

 zmniejszenie ilo

ś

ci mechanicznych elementów składowych, a ro

ś

nie liczba 

wielofunkcyjnych składników. Efektem tego jest redukcja obj

ę

to

ś

ci systemu i jego ci

ęŜ

aru.

Strukturalne / geometryczne

- heterogeniczne,

- bardziej zło

Ŝ

one,

- mniej mechanicznych elementów,

- wielofunkcyjne składniki,

- mniejsze gabaryty,

- l

Ŝ

ejsze.

poprawiaj

ą

ce funkcje:

- zwi

ę

kszenie parametrów 

funkcjonalnych (np. 
dokładno

ść

przyspieszenie itp.),

- automatyzacja funkcji,

- przyjazno

ść

dla 

u

Ŝ

ytkownika.

rozszerzaj

ą

ce funkcje:

- okre

ś

lanie stanów 

bezpo

ś

rednio 

niemierzalnych,

- wy

Ŝ

sza niezawodno

ść

 

systemu,

- elastyczne dopasowanie 

do wymaga

ń

.

Funkcjonalne

Własno

ś

ci funkcyjne systemów mechatronicznych, w porównaniu z konwencjonalnymi układami 

mechanicznymi, zmieniaj

ą

 si

ę

 przede wszystkim dlatego, 

Ŝ

e pierwotne mechaniczne zasady rozwi

ą

za

ń

 zostały 

uzupełnione lub zast

ą

pione przez poł

ą

czenie zespołów elektrycznych, elektronicznych i informatycznych. 

Funkcje systemu mog

ą

 by

ć

 przy tym realizowane albo przez sprz

ę

t albo oprogramowanie. Dzi

ę

ki temu 

poprawiaj

ą

 si

ę

 funkcje systemu lub s

ą

 generowane nowe. S

ą

 one w du

Ŝ

ej mierze okre

ś

lone przez elementy 

niematerialne takie jak oprogramowanie. Oprogramowanie mo

Ŝ

e by

ć

 nawet traktowane jako element maszyny. 

Dzi

ę

ki temu otwieraj

ą

 si

ę

 znacznie bardziej elastyczne mo

Ŝ

liwo

ś

ci kształtowania systemów mechatronicznych.

Przy poprawie funkcji cz

ę

sto wymagaj

ą

ce znacznych nakładów lub niewystarczaj

ą

ce rozwi

ą

zania 

mechaniczne s

ą

 wspomagane lub zast

ę

powane przez zastosowanie elektroniki i informatyki. Dzi

ę

ki temu 

polepszaj

ą

 si

ę

 graniczne warto

ś

ci parametrów i rozszerza obszar pracy. I tak np. wysok

ą

 dokładno

ść

 

pozycjonowania mo

Ŝ

na uzyska

ć

 nie za pomoc

ą

 samej precyzji mechanicznej, ale przez regulacyjne 

porównywanie warto

ś

ci rzeczywistej z warto

ś

ci

ą

 zadan

ą

 w obwodzie sprz

ęŜ

enia zwrotnego. Zastosowanie 

elektroniki i informatyki umo

Ŝ

liwia równie

Ŝ

 wy

Ŝ

szy stopie

ń

 automatyzacji funkcji wyrobu (np. autofokus w 

aparacie fotograficznym). Równocze

ś

nie wyst

ę

puj

ą

ca  zwi

ę

kszona zło

Ŝ

ono

ść

 funkcyjna jest ułatwiona przez 

prosto obsługiwane sterowanie systemu lub staje si

ę

 przejrzysta dzi

ę

ki automatyzacji i przyjazno

ś

ci obsługi.

Ponadto mechatronika umo

Ŝ

liwia rozszerzenie funkcyjne systemu, które bez mechatroniki nie byłoby 

mo

Ŝ

liwe. Celowe odpytywanie o stany systemu i nast

ę

pnie przetwarzanie tych wielko

ś

ci mierzonych umo

Ŝ

liwia 

okre

ś

lanie bezpo

ś

rednio niemierzalnych wielko

ś

ci w systemie. Za pomoc

ą

 regulacji mo

Ŝ

na na te wielko

ś

ci w 

sposób celowy oddziaływa

ć

. Przykładami tego s

ą

 takie zmienne zale

Ŝ

ne od czasu jak temperatura, lub 

parametry takie jak sztywno

ść

. Dzi

ę

ki zastosowaniu elektroniki i informatyki daje si

ę

 równie

Ŝ

 wygenerowa

ć

 

funkcje nadzorowania z wczesnym rozpoznawaniem bł

ę

dów i natychmiastow

ą

 reakcj

ą

 w postaci 

przeciwdziałania. Wła

ś

nie w coraz bardziej zło

Ŝ

onych strukturach zapewniaj

ą

 one wysok

ą

 niezawodno

ść

 

systemu. Elastyczne i szybkie dopasowanie do zmieniaj

ą

cych si

ę

 wymaga

ń

 jest mo

Ŝ

liwe dzi

ę

ki temu, 

Ŝ

e cz

ęść

 

funkcji systemu jest programowalna i tym samym szybsza i prostsza do zmiany. W ju

Ŝ

 skonfigurowanych 

własno

ś

ciach systemu mo

Ŝ

e si

ę

 to odbywa

ć

 przez zastosowanie ró

Ŝ

norodnych modułów programowych, które 

wymagane funkcje doł

ą

czaj

ą

 lub niepo

Ŝą

dane funkcje blokuj

ą

.

Własno

ś

ci systemów mechatronicznych

background image

21

Innowacyjne  produkty powstaj

ą

najcz

ęś

ciej przez zastosowanie wiedzy i 

do

ś

wiadcze

ń

(ang. Know How) z ró

Ŝ

nych obszarów specjalno

ś

ci. Wła

ś

nie 

przykładem takiej przekrojowej dziedziny jest mechatronika. Rozwój
mechatroniki spowodował, 

Ŝ

e stała si

ę

ona kluczow

ą

technologi

ą

XXI w. 

Przykłady tego, na co pozwala mechatronika mo

Ŝ

na znale

źć

prawie wsz

ę

dzie. 

S

ą

to autopiloty w samolotach, przekładnie elektroniczne, składniki urz

ą

dze

ń

Hi-Fi lub aktywne zawieszenia w pojazdach. Du

Ŝ

e mo

Ŝ

liwo

ś

ci wi

ąŜą

si

ę

tak

Ŝ

z rozwojem zastosowa

ń

robotów. 

Jedn

ą

z cech nowoczesnych urz

ą

dze

ń

, pojazdów, maszyn, instalacji i 

ś

rodków 

wytwarzania jest to, 

Ŝ

e zawieraj

ą

one równocze

ś

nie składniki mechaniczne, 

elektroniczne i programowe. Takie mechatroniczne układy wyst

ę

puj

ą

ce np. w 

odtwarzaczach CD, drukarkach atramentowych, czy systemach 
bezpiecze

ń

stwa samochodów stały si

ę

 cz

ęś

ci

ą

 codziennego 

Ŝ

ycia. Tak

Ŝ

roboty czy zautomatyzowane obrabiarki s

ą

 zaliczane do obszaru mechatroniki.

Ta szeroka paleta obiektów mechatronicznych w przyszło

ś

ci znacznie si

ę

 

jeszcze rozszerzy. I tak np. w technice medycznej dzi

ę

ki małym, lekkim 

sterowanym sensorycznie robotom b

ę

d

ą

 mo

Ŝ

liwe operacje z minimaln

ą

 

ingerencj

ą

. W samochodach mechaniczne układy kierownicze i hamulcowe 

zostan

ą

 zast

ą

pione zespołami mechatronicznymi, co zapewni wi

ę

ksz

ą

 

funkcjonalno

ść

 i wzrost bezpiecze

ń

stwa.

Rozwój i opłacalna produkcja takich nowych i innowacyjnych wyrobów ma 
równie

Ŝ

 istotne znaczenie dla zapewnienia konkurencyjno

ś

ci przedsi

ę

biorstw.

Typowe działanie mechatroniczne wi

ąŜ

e si

ę

 z niekonwencjonalnym, 

cało

ś

ciowym i wielostronnym podej

ś

ciem w realizacji projektów dotycz

ą

cych 

rozwoju wyrobów.

Mechatroniczne wyroby

Składniki mechatroniczne upraszczaj

ą

  konstrukcj

ę

  (budow

ę

)  wyrobów.  Je

Ŝ

eli  stosuje  si

ę

  je  w  produkcji,  to 

uzyskuje 

si

ę

 

szybsze 

uruchamianie 

oraz 

zmniejszenie 

spraw 

koordynacyjnych 

dotycz

ą

cych 

oprogramowania. 

Konwencjonalna  budowa  maszyn  rozpatruje  składniki  mechaniczne,  elektryczne  i  oprogramowanie  jako  oddzielne 
jednostki. Do takiego podej

ś

cia s

ą

 tak

Ŝ

e dostosowane struktury pracowników w działach konstrukcji mechanicznej i 

konstrukcji  elektrycznej  (elektronicznej)  oraz  opracowywaniu  oprogramowania.  Ka

Ŝ

dy  konstruktor  opracowuje 

konstrukcj

ę

 cz

ęś

ci (zespołów) maszyny w projektowaniu poziomym. Wydaje si

ę

 to sensowne, je

Ŝ

eli przyjmie si

ę

Ŝ

mechanik-konstruktor  buduje  maszyny,  a  projektowanie  układów  elektryczno-elektronicznych  lub  opracowywanie 
oprogramowania  nie  nale

Ŝą

  do  zakresu  jego  prac. Projektowanie  poziome  ma  jednak  wiele  wad.  Nale

Ŝą

  do  nich 

m.in. problemy dotycz

ą

ce uzgodnie

ń

 mi

ę

dzy konstruktorami i technologami, mo

Ŝ

liwo

ść

 realizacji rozwi

ą

za

ń

, a tak

Ŝ

okre

ś

lenie  nakładów.  Ponadto  wskutek  poziomego  projektowania  nie  ma  wspomagania  w  zakresie  ponownego 

zastosowania  modułów,  gdy

Ŝ

  cz

ą

stkowe  rozwi

ą

zania  takie  jak  mechaniczny  Layout,  planowanie  układów 

elektryczno-elektronicznych oraz oprogramowanie s

ą

 realizowane w ró

Ŝ

nych systemach. Projektowanie pionowe, w 

którym cz

ęś

ci (zespoły) maszyny rozpatruje si

ę

 w sposób przelotowy dla wszystkich dyscyplin daje wiele korzy

ś

ci. 

Jednostki mechatroniczne s

ą

  konsekwencj

ą

  pionowego  projektowania,  które  powinno  słu

Ŝ

y

ć

  przede  wszystkim  do 

tego, 

Ŝ

eby  w  coraz  bardziej  zło

Ŝ

onych  funkcjach  maszyn  upro

ś

ci

ć

  konstrukcj

ę

  tych  maszyn.  Im  prostsza  jest 

konstrukcja, tym mniejsze nakłady i bł

ę

dy powstaj

ą

 w jej budowie, co poprawia konkurencyjno

ść

 przedsi

ę

biorstwa.

Cech

ą

  układów  (wyrobów) mechatronicznych jest  najcz

ęś

ciej  przestrzenna  i  przede  wszystkim  funkcjonalna 

integracja  modułów,  w  których  czujniki  mierz

ą

  sygnały,  procesory przetwarzaj

ą

  informacje,  a aktuatory (zespoły 

wykonawcze)  elektryczne,  hydrauliczne  lub  pneumatyczne  s

ą

  stosowane  po  to,  aby  oddziaływa

ć

  na  układ 

mechaniczny.

Elementy

mechatroniczne

pochodz

ą

  obecnie  cz

ę

sto  od  znacz

ą

cych  dostawców  nap

ę

dów  i  składników 

mechanicznych. Wynika to z rozwoju, w którym cz

ęś

ci mechaniczne i nap

ę

dy tworz

ą

platform

ę

, do której wstawiane 

jest  coraz  wi

ę

cej  elektroniki  i  oprogramowania,  a  zatem  funkcjonalno

ś

ci.  Silniki,  falowniki  i  przekładnie  ju

Ŝ

  od 

dłu

Ŝ

szego  czasu  stanowi

ą

  całkowite  jednostki  w  budowie  maszyn.  Zainstalowane  w  takiej  jednostce  czujniki  słu

Ŝą

 

do  wła

ś

ciwego  sterowania  mechanicznymi  funkcjami  tej  jednostki.  Na  tej  bazie  integrowane  jest  sterowanie  prac

ą

 

maszyn  za  pomoc

ą

  sterowników  komputerowych,  np.  sterowników  swobodnie  programowalnych  PLC  (ang.

Programmable  Logical  Controller),  czy  układów  sterowania  numerycznego  CNC  (ang. Computerized  Numerical 
Control
).

Mechatronika  w budowie maszyn

background image

22

Zastosowanie elementów i układów mechatronicznych wi

ąŜ

e si

ę

 w praktyce z konieczno

ś

ci

ą

 zmiany paradygmatów, 

np.  w  budowie  maszyn.  Powody,  dla  których  rozpatruje  si

ę

  zastosowanie  składników  mechatronicznych w 

maszynach i innych wyrobach  nie zawsze były widoczne. Padaj

ą

 argumenty, 

Ŝ

e równie

Ŝ

 bez mechatroniki były i s

ą

 

budowane niezawodne maszyny. Wytwórcy maszyn ch

ę

tnie przenosz

ą

 swoje do

ś

wiadczenia do praktyki, aby szybko 

i  efektywnie  modyfikowa

ć

  istniej

ą

ce  projekty  (rozwi

ą

zania)  i  w  ten  sposób  budowa

ć

  nowe,  niezawodne  maszyny. 

Zmiana  na  elementy mechatroniczne spowodowałaby  zwi

ę

kszenie  ceny  maszyn,  transfer  wiedzy  i  do

ś

wiadcze

ń

 

(Know-how) do wytwórców takich elementów i wymiany z producentami maszyn.

Takie  obawy  s

ą

  cz

ę

sto  podnoszone  jako  argumenty  przeciwko  stosowaniu mechatroniki.  Jednak  zastosowania 

elementów mechatronicznych nie da si

ę

 powstrzyma

ć

, poniewa

Ŝ

 coraz cz

ęś

ciej przewa

Ŝ

aj

ą

 korzy

ś

ci. Maszyny dzi

ę

ki

mechatronice s

ą

  szybciej  konstruowane,  szybciej  wytwarzane  oraz  s

ą

  one  prostsze.  Koncepcja mechatronicznej

budowy modułowej obejmuje równie

Ŝ

 przestrzenne zale

Ŝ

no

ś

ci w maszynie. S

ą

 to zalety, które niweluj

ą

 wy

Ŝ

sze ceny 

w  porównaniu  z  konwencjonalnymi  składnikami.  Równie

Ŝ

  producenci  maszyn  odnosz

ą

  korzy

ś

ci  z  krótszych  cykli 

innowacyjnych  elementów  mechatronicznych. Tak

Ŝ

e  w  przyszło

ś

ci  maszyny  nie  b

ę

d

ą

  si

ę

  składały  wył

ą

cznie  z 

elementów mechatronicznych. We wszystkich obszarach zastosowa

ń

 konieczna jest analiza zalet i wad, które wnosi 

zastosowanie mechatroniki. Wcze

ś

niej budowa maszyn była okre

ś

lona aspektami mechanicznymi. Przeprowadzone 

niedawno badania wykazały, 

Ŝ

e oprogramowanie stanowi ju

Ŝ

 połow

ę

 funkcjonalno

ś

ci i kosztów w budowie maszyn. 

Ten udział stale wzrasta. W niektórych przedsi

ę

biorstwach budowy maszyn działy opracowuj

ą

ce oprogramowanie s

ą

 

ju

Ŝ

  wi

ę

ksze  ni

Ŝ

  działy  konstrukcji  mechanicznych.  Niektórzy  producenci  maszyn  we  własnym  zakresie  wykonuj

ą

 

tak

Ŝ

e układy sterowania, 

Ŝ

eby nie mo

Ŝ

na ich było skopiowa

ć

Interesuj

ą

c

ą

  alternatyw

ą

  dla  tworzenia  w  przedsi

ę

biorstwie  własnych  działów  opracowywania  oprogramowania  jest 

zastosowanie elementów mechatronicznych. Obejmuj

ą

 one bowiem zło

Ŝ

one funkcje cz

ą

stkowe, które mo

Ŝ

na kupi

ć

gotowej  postaci.  Zestawienie  i  synchronizacja  pracy  takich  elementów  jest  prostsza  ni

Ŝ

  samodzielna  realizacja 

zło

Ŝ

onej  funkcji  maszyny.  Mo

Ŝ

na  kupi

ć

  specjalny  Know-how i  nie  trzeba  go  samemu  tworzy

ć

.  Konfiguracja  i 

parametryzacja  poszczególnych  funkcji  dla  realizacji  procesów  w  maszynie  i  tym  samym  Know-how dotycz

ą

cy 

procesu, pozostaje u producenta maszyny.

Porównuj

ą

c  to  z  obecnym  sposobem  post

ę

powania,  np.  przy  zastosowaniu  nap

ę

dów  do  pozycjonowania,  nakłady 

nie zmieniaj

ą

 si

ę

 zbyt wiele. Falownik, silnik i przekładnia s

ą

 cz

ę

sto dostarczane od jednego oferenta, co okre

ś

la cały 

układ.  Mechatronika integruje  te  składniki  w  jeden  moduł,  zamiast  umieszczania  elektroniki  w  szafie  sterowniczej. 
Dzi

ę

ki  temu  uzyskuje  si

ę

  zwarte  maszyny.  To  co  jeszcze  zostaje,  to  wł

ą

czenie  elementów mechatronicznych do 

zasilania elektrycznego i informacji steruj

ą

cych.

Mechatronika w budowie maszyn

istniej

ą

  proste  elementy mechatroniczne,  które  s

ą

  wbudowywane  mechanicznie  w  maszyn

ę

  i 

musz

ą

 by

ć

 one zasilane energi

ą

 elektryczn

ą

. Za pomoc

ą

 swoich czujników i programów mog

ą

 

one realizowa

ć

 swoje procesy. Aby w maszynie uzyska

ć

 wi

ę

ksz

ą

 elastyczno

ść

, sensowne jest 

jednak  poł

ą

czenie  ze  sob

ą

  elementów mechatronicznych tak

Ŝ

e  w  zakresie  wymiany  danych. 

Do tego celu słu

Ŝą

 sieci komunikacyjne takie jak np. Profibus, Interbus, Profinet czy Ethernet. 

System  sieciowy  słu

Ŝ

y  do  transmisji  nowego  oprogramowania,  zmienionych  zestawów 

parametrów,  wskazywania  statusu  i  bł

ę

dów  lub  synchronizacji  ruchów.  Konstruktor  maszyny 

mo

Ŝ

e  obecnie  u  producentów  układów mechatronicznych cz

ę

sto  wybra

ć

  rodzaj  interfejsu  do 

ą

czenia w sie

ć

. Wa

Ŝ

niejsze z takich interfejsów (otwarte rozwi

ą

zania sieci komunikacyjnych) 

wyst

ę

puj

ą

  w  wielu  elementach mechatronicznych dost

ę

pnych  na  rynku.  Takie sieci  wymagaj

ą

 

instalacji magistrali (komunikacja przewodowa).

Jednak  w  przyszło

ś

ci  coraz  wi

ę

ksz

ą

  rol

ę

  wła

ś

nie  w  elementach mechatronicznych b

ę

d

ą

 

odgrywały bezprzewodowe technologie komunikacyjne, a zatem poł

ą

czenia z wykorzystaniem 

fal  radiowych  lub  promieni  podczerwonych.  Ju

Ŝ

  obecnie  wiele  firm  oferuje  elementy

mechatroniczne,  umo

Ŝ

liwiaj

ą

ce  ich  wł

ą

czenie  w  sie

ć

  za  pomoc

ą

  bezprzewodowej  technologii. 

Dzi

ę

ki  temu  maszyny  mog

ą

  by

ć

  jeszcze  prostsze,  je

Ŝ

eli elementy mechatroniczne b

ę

d

ą

 

wymagały  jedynie  zasilania  elektrycznego  oraz  tego, 

Ŝ

eby  były  one  umieszczone  w 

odpowiednim miejscu. Przez zastosowanie elementów mechatronicznych oraz mechatronicznej
koncepcji budowy łatwiej b

ę

dzie opanowa

ć

 coraz wi

ę

ksz

ą

 zło

Ŝ

ono

ść

produkowanych maszyn. 

Zło

Ŝ

one  procesy  i  funkcje  musz

ą

  by

ć

  tak  dalece  zamkni

ę

te  wewn

ą

trz  jednostek

mechatronicznych, 

Ŝ

e  konstruktor  na  podstawie  ich  opisu  mo

Ŝ

e  je  w  prosty  sposób 

wykorzystywa

ć

Przepisem na sukces mechatroniki mo

Ŝ

e by

ć

 uproszczenie budowy maszyn, poniewa

Ŝ

 wła

ś

nie 

tutaj jest obecnie zawarty najwi

ę

kszy potencjał racjonalizacyjny.

Mechatronika w budowie maszyn

background image

23

Elastyczno

ść

 takich maszyn jak np. maszyny do pakowania, szczególnie w przyszło

ś

ci b

ę

dzie 

miała co najmniej takie znaczenie jak szybko

ść

 ich działania. Czasy przezbrajania maszyn musz

ą

 

by

ć

 zredukowane, a maszyny musz

ą

 mie

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 produkcji (pakowania) ró

Ŝ

nych wyrobów. 

Obecnie w znacznej cz

ęś

ci maszyn do pakowania s

ą

 stosowane tzw. wały królewskie, które 

sprz

ę

gaj

ą

 wszystkie ruchome zespoły maszyny za pomoc

ą

 mechanicznych składników ze 

zło

Ŝ

onymi funkcjami ruchu. Takie skomplikowane elementy i zespoły mechaniczne jak krzywki, 

sprz

ę

gła i hamulce oraz przekładnie zapewniaj

ą

 funkcjonalno

ść

 maszyny. W wi

ę

kszo

ś

ci 

przypadków do budowy takich maszyn wymagane s

ą

 specjalnie dla nich wykonane cz

ęś

ci 

mechaniczne. Takie maszyny s

ą

 sztywne w mo

Ŝ

liwo

ś

ciach swoich zastosowa

ń

i ju

Ŝ

 po krótkim 

czasie staj

ą

 si

ę

 one technicznie przestarzałe.                  

I tak np. w nowoczesnych maszynach p

ą

kuj

ą

cych trzeciej generacji zamiast krzywek i sprz

ę

gieł 

stosuje si

ę

 serwonap

ę

dy. Taki ”wirtualny“ wał królewski zapewnia synchronizacj

ę

 poszczególnych 

ruchomych zespołów (osi) maszyny. Dowolnie synchronizowane taktowo i k

ą

towo ruchy s

ą

 

(zadawane) generowane przez centralny układ sterowania. Równie

Ŝ

 nieplanowane stany maszyny, 

takie jak np. sytuacje zatrzymania i stopu awaryjnego oraz ruchy inicjuj

ą

ce mo

Ŝ

na realizowa

ć

 w 

sposób zsynchronizowany k

ą

towo. Dynamiczne zmiany materiału opakowania lub pakowanych 

wyrobów, np. 

ś

ciskanie wyrobów lub odkształcenia materiału p

ą

kuj

ą

cego, mog

ą

 by

ć

 okre

ś

lane 

podczas pracy maszyny za pomoc

ą

 czujników, a ich skutki eliminowane w przebiegach ruchów.  

Ponadto na rynku wymaga si

ę

 maszyn bardziej przyjaznych w obsłudze.                                                       

Tak

Ŝ

e w tym zakresie zastosowania urz

ą

dze

ń

 elektronicznych otwieraj

ą

 si

ę

 nowe mo

Ŝ

liwo

ś

ci. I tak 

np. w przypadku zakłóce

ń

 podczas pracy maszyn mo

Ŝ

na im szybko ponownie przywróci

ć

 zdolno

ść

 

do działania dzi

ę

ki temu, 

Ŝ

e ich oparte na PC układy sterowania w trybie dialogowym informuj

ą

 

operatora o wewn

ę

trznych stanach. Wspomagaj

ą

 one zarówno działania podczas ustawiania 

parametrów maszyny jak i przy diagnozowaniu bł

ę

dnych stanów, przyczyniaj

ą

c si

ę

 w ten sposób do 

maksymalnej dyspozycyjno

ś

ci maszyny. Natomiast za pomoc

ą

 Internetu istnieje tak

Ŝ

e mo

Ŝ

liwo

ść

 

zdalnej diagnostyki.

Zastosowanie mechatroniki w budowie maszyn

Ogromna wi

ę

kszo

ść

 produkowanych obecnie mikroprocesorów nie znajduje zastosowania w 

komputerach, ale stanowi cz

ęść

 innych urz

ą

dze

ń

 technicznych, takich jak samochody, samoloty, 

domy, układy sterowania maszyn, satelity, telefony komórkowe, pralki, automaty do gry czy 
kamery. S

ą

 to głównie mikrosterowniki (mikrokontrolery). Szacuje si

ę

Ŝ

e w 2000 r. 

wyprodukowano około 150 mln mikroprocesorów do komputerów i ponad 7 mld
mikrokontrolerów. Mikrokontrolery stanowiły wi

ę

c ponad 90% wszystkich procesorów. Temu 

fascynuj

ą

cemu rozwojowi techniki mikroprocesorowej towarzyszy równocze

ś

nie wi

ę

ksza 

wydajno

ść

, miniaturyzacja i dyspozycyjno

ść

 innych komponentów do konstrukcji urz

ą

dze

ń

mechatronicznych: silników, przekładni, baterii, poł

ą

cze

ń

, sensorów itp.

Obserwujemy coraz wi

ę

ksz

ą

 „mechatronizacj

ę

” konwencjonalnych systemów technicznych. 

Samoloty, statki i satelity od dawna maj

ą

 ju

Ŝ

 autopiloty. W samochodach osobowych pracuje si

ę

  

intensywnie nad wspomaganiem zmysłów kierowcy w krytycznych dla niego sytuacjach. 
Oznacza to, 

Ŝ

e samochody za kilka lat mog

ą

 sta

ć

 si

ę

 robotami mobilnymi. Równie

Ŝ

 w tym 

kierunku rozwijaj

ą

 si

ę

 urz

ą

dzenia techniki procesowej i technika domowa. Maszyny, urz

ą

dzenia, 

aparaty i instalacje spostrzegaj

ą

 swoje otoczenie, maj

ą

 elastyczny „magazyn sposobów 

zachowania”, mog

ą

 si

ę

 dopasowywa

ć

 do zmieniaj

ą

cych si

ę

 warunków otoczenia, podejmuj

ą

 

decyzje na podstawie kilku opcji działania i na koniec wykonuj

ą

 działanie.

Główne obszary badawcze mechatroniki mo

Ŝ

na podzieli

ć

 na dwie grupy: (1) badania 

ukierunkowane na produkt mechatroniczny i (2) badania zorientowane na proces 
projektowania i wytwarzania produktów mechatronicznych
. W

ś

ród tych drugich niezwykle 

wa

Ŝ

ny staje si

ę

 rozwój interdyscyplinarnego podej

ś

cia do projektowania, cz

ę

sto po prostu 

uto

Ŝ

samianego z mechatronik

ą

 czy projektowaniem mechatronicznym. Nie jest to zadanie łatwe. 

Próby osi

ą

gni

ę

cia wi

ę

kszej integracji w poprzek dyscyplin prowadz

ą

 bowiem cz

ę

sto do rosn

ą

cej 

rozbie

Ŝ

no

ś

ci metod i narz

ę

dzi. 

Rozwój mechatroniki

background image

24

Dotychczasowe, specyficzne metody projektowania w mechanice, automatyce, elektronice i 
informatyce opieraj

ą

 si

ę

 na specyficznym dla dziedziny 

ś

wiecie poj

ęć

, na specyficznych 

do

ś

wiadczeniach nabytych przez dziesi

ą

tki lat oraz na specyficznych metodach i 

ś

rodkach 

opisu. Doprowadziło to w wielu dziedzinach do specyficznego sposobu my

ś

lenia 

konstruktorów, a w praktyce przemysłowej do odpowiedniej funkcjonalnej struktury 
organizacyjnej. Wychodz

ą

c z tej struktury, w praktyce przemysłowej cz

ę

sto próbuje si

ę

 za 

pomoc

ą

 podobnego sposobu my

ś

lenia i takiej samej struktury organizacyjnej rozwija

ć

 

urz

ą

dzenia mechatroniczne. Konstruktorzy jednej z dziedzin okre

ś

laj

ą

 w znacznym stopniu 

sposób post

ę

powania i rozdzielaj

ą

 konieczne, ze swego punktu widzenia, zadania i 

problemy na grupy konstruktorów z innych dziedzin, bez wczesnego i integracyjnego 
uwzgl

ę

dnienia mo

Ŝ

liwo

ś

ci innych dyscyplin fachowych. Jest to mentalno

ść

 typu „ja”. 

Wynikiem takiego post

ę

powania s

ą

 produkty optymalizowane cz

ęś

ciowo, powstaj

ą

ce przez 

Ŝ

mudne, czasochłonne i kosztowne dochodzenie do rozwi

ą

zania ko

ń

cowego. Nie 

wykorzystuje si

ę

 potencjału koncepcji systemowej, ukazuj

ą

cej korzy

ś

ci pozadyscyplinowe.

Próby wczesnego modelowania urz

ą

dzenia mechatronicznego skazywane s

ą

 na 

niepowodzenie cz

ę

sto z powodu braku sformalizowanego opisu lub braku 

ś

rodków opisu 

wykraczaj

ą

cych poza dan

ą

 dyscyplin

ę

. A urz

ą

dzenia mechatroniczne staj

ą

 si

ę

 coraz bardziej 

zło

Ŝ

one. Ich dynamiczne zachowanie bierze si

ę

 z wzajemnego powi

ą

zania 

wyspecjalizowanych komponentów: mechaniki, hydrauliki, pneumatyki, elektryki, elektroniki, 
elektroniki, automatyki i informatyki. Je

Ŝ

eli do projektowania takiego urz

ą

dzenia podchodzi 

si

ę

 w sposób tradycyjny, sekwencyjny, to zachowanie urz

ą

dzenia i u

Ŝ

yteczno

ść

 przyj

ę

tego 

rozwi

ą

zania koncepcyjnego mo

Ŝ

na potwierdzi

ć

 dopiero w pó

ź

nej fazie projektowania. Wtedy 

jednak nawet niewielkie zmiany konstrukcyjne s

ą

 bardzo kosztowne. 

Mechatronika - interdyscyplinarne podej

ś

cie

Konwencjonalne metody projektowania in

Ŝ

ynierskiego nie wystarczaj

ą

 do racjonalnego 

projektowania urz

ą

dze

ń

mechatronicznych. S

ą

 dwie główne przyczyny takiego stanu rzeczy: 

• zmieniaj

ą

 si

ę

 obiekty projektowania oraz

• zmieniaj

ą

 si

ę

 narz

ę

dzia projektowania.

Obiekty rozwa

Ŝ

ane w konwencjonalnych metodach projektowania s

ą

 zwykle 

jednodyscyplinowymi (mechanicznymi, elektronicznymi), podczas gdy urz

ą

dzenia 

mechatroniczne s

ą

 obiektami wielodyscyplinowymi. Konwencjonalne podej

ś

cie do 

projektowania nie jest wystarczaj

ą

ce do multidyscyplinarnej wiedzy in

Ŝ

ynierskiej, która jest 

istotna w warunkach konkurencji na rynku. Obecnie in

Ŝ

ynier w swojej pracy projektowej u

Ŝ

ywa 

coraz wi

ę

cej oprogramowania. Od edytora tekstu do in

Ŝ

ynierskiej bazy danych, od 2D/3D 

CAD (ang. Computer Aided Design) do analizy metod

ą

 elementów sko

ń

czonych. Poprawia to 

nie tylko skuteczno

ść

 jego pracy, ale zmienia równie

Ŝ

 sposób pracy in

Ŝ

yniera. Dlatego te

Ŝ

 

poszukuje si

ę

 nowych rozwi

ą

za

ń

 integruj

ą

cych modelowanie systemu mechatronicznego.                  

Z koncepcji integruj

ą

cych na uwag

ę

 zasługuj

ą

:

• integrowanie na płaszczy

ź

nie oprogramowania komponentów systemu,

• oparcie si

ę

 na oprogramowaniu komputerowym, integruj

ą

cym wiedz

ę

Ŝ

nych ekspertów,

• wykorzystanie j

ę

zyków in

Ŝ

ynierii oprogramowania,

• podej

ś

cie in

Ŝ

ynierii współbie

Ŝ

nej nazywane kompilatorem.

Nale

Ŝ

y przy tym pami

ę

ta

ć

 o tym, 

Ŝ

e podczas syntezy produktów mechatronicznych wa

Ŝ

na jest 

nie tyle integracja nowoczesnych metod analizy (narz

ę

dzia CAD), ile rozumienie i 

do

ś

wiadczenie konstruktora.

Integracja dyscyplin w mechatronice

background image

25

Powody integrowania mikroprocesorów z maszynami

Głównymi powodami wbudowywania mikroprocesorów w urz

ą

dzenia mechaniczne s

ą

:  

1) poszerzenie własno

ś

ci, 2) uproszczenie, 3) innowacyjno

ść

.

Ad 1. Zasadnicza konstrukcja urz

ą

dzenia pozostaje taka sama, a cz

ę

sto jest ju

Ŝ

 nawet 

przestarzała. Dodanie mikroprocesora mo

Ŝ

e rozszerzy

ć

 lub poprawi

ć

 dokładno

ść

, szybko

ść

 pracy 

czy elastyczno

ść

 zastosowania, zredukowa

ć

 wymagania eksploatacyjne i poprawi

ć

 

niezawodno

ść

. Typowym tego przykładem jest układ sterowania silnikiem samochodowym. Układ 

ten zwi

ę

ksza ekonomiczno

ść

 silnika, daje łagodniejszy bieg jałowy i dłu

Ŝ

sze okresy mi

ę

dzy 

kolejnymi przegl

ą

dami technicznymi.

Ad 2. System mikroprocesorowy mo

Ŝ

e zast

ą

pi

ć

 jeden lub kilka skomplikowanych mechanizmów. 

Przykładem tego mo

Ŝ

e by

ć

 modernizacja nacinania gwintów na tokarce. W tokarce tradycyjnej do 

nap

ę

du wrzeciona i 

ś

ruby poci

ą

gowej słu

Ŝ

y ten sam silnik. Do zapewnienia mo

Ŝ

liwo

ś

ci nacinania 

gwintów o ró

Ŝ

nym skoku konieczne jest wykorzystanie zestawu wymiennych kół z

ę

batych i 

przekładni wielostopniowej o bardzo du

Ŝ

ej liczbie przeło

Ŝ

e

ń

. Natomiast rozwi

ą

zanie 

mechatroniczne (tokarka CNC) polega na zastosowaniu oddzielnych silników do nap

ę

du 

ś

ruby 

poci

ą

gowej i wrzeciona tokarki, a przekładnia z

ę

bata staje si

ę

 zbyteczna. Elektroniczne 

sterowanie jest wygodniejsze, poniewa

Ŝ

 „przekładnia” elektroniczna jest bezstopniowa i umo

Ŝ

liwia 

nacinanie gwintów o dowolnym skoku. Konstrukcja mechaniczna takiej tokarki jest uproszczona, a 
jej zespoły mog

ą

 by

ć

 u

Ŝ

ywane bardziej elastycznie, co sprzyja oszcz

ę

dno

ś

ci kosztów. 

Ad 3. Zastosowanie mikroprocesorów umo

Ŝ

liwia wytwarzanie takich produktów czy systemów, 

które dotychczas nie mogły by

ć

 zrealizowane. Chodzi tutaj przede wszystkim o roboty i maszyny, 

które wymagaj

ą

 zaawansowanych technologii sensorycznych, jak np. rozpoznawania obrazu. 

Dwa pierwsze powody nie wykluczaj

ą

 si

ę

 wzajemnie. W wielu przypadkach zastosowanie 

mikroprocesorów daje podwójn

ą

 korzy

ść

: poprawia osi

ą

gi i obni

Ŝ

a koszty.

Ze wzgl

ę

du na rosn

ą

c

ą

 konkurencj

ę

 na rynku pozostan

ą

 na dłu

Ŝ

ej ze swoimi wyrobami tylko te 

przedsi

ę

biorstwa produkcyjne, które lepiej od konkurentów przystosuj

ą

 si

ę

 do wymaga

ń

 krótszych 

cykli rozwoju oraz innowacyjnych wyrobów i technologii.

Mechatroniczne wyroby, integruj

ą

ce elementy mechaniczne, elektryczne i elektroniczne oraz 

informatyczne, wnosz

ą

 lepsz

ą

 i rozszerzon

ą

 funkcjonalno

ść

, przy równocze

ś

nie zredukowanej 

wielko

ś

ci i zapotrzebowaniu na zasoby oraz mniejszych kosztach produkcji. Jednak mechatronika 

stawia tak

Ŝ

e nowe wymagania dotycz

ą

ce projektowania wyrobów, ich monta

Ŝ

u, organizacji i 

logistyki. 

Interdyscyplinarno

ść

 mechatroniki otwiera tym samym przed wyrobami nowe perspektywy w 

rywalizacji o spełnienie oczekiwa

ń

 klientów. Skuteczne przeniesienie tych potencjalnych mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

wi

ąŜ

e si

ę

 jednak z konieczno

ś

ci

ą

 zintegrowanego my

ś

lenia i działania zwi

ą

zanych z tym 

uczestników.

Przedsi

ę

biorstwa, które wytwarzaj

ą

 wyroby mechatroniczne pozostaj

ą

 zwykle pod silnym wpływem 

nawyków zwi

ą

zanych ze stron

ą

 mechaniczn

ą

 i elektrotechniczn

ą

. Mechatroniczne wyroby 

wymagaj

ą

 jednak zupełnie innego podej

ś

cia, przebiegów i zada

ń

 podczas rozwoju, zarówno 

wyrobów jak i procesów ich wytwarzania, ani

Ŝ

eli układy (systemy) czysto mechaniczne czy 

elektroniczne.

Ju

Ŝ

 podczas rozwoju wyrobu konieczne jest uwzgl

ę

dnienie i ocena mo

Ŝ

liwo

ś

ci zastosowania w 

systemie rozwi

ą

za

ń

 pochodz

ą

cych z ró

Ŝ

nych dziedzin. Oznacza to, 

Ŝ

e ze wzgl

ę

dów zarówno 

technicznych jak i ekonomicznych musi by

ć

 okre

ś

lona najlepsza z mo

Ŝ

liwych koncepcja wyrobu.          

W opartych na tym kolejnych procesach rozwojowych interfejsy wyrobu wymagaj

ą

 intensywnej 

integracji dotycz

ą

cej synchronizacji tych procesów w zakresie mechaniki, elektroniki i 

oprogramowania. 

Wymagania dotycz

ą

ce wytwarzania wyrobów 

mechatronicznych

background image

26

Struktura urz

ą

dzenia mechatronicznego oraz powi

ą

zanie 

jego zespołów przez przepływ energii, masy i informacji

Otoczenie

Człowiek

Przetwarzanie 

informacji

Informatyczne 

urz

ą

dzenia 

współpracuj

ą

ce

Energia 

zasilania

Energia 

zasilania

System 

komunikacji

Interfejs człowiek-

maszyna

Przetwarzanie 

analogowo-

cyfrowe

Dopasowanie/ 

wzmocnienie

Aktuatory

Obróbka 

wst

ę

pna

Przetwarzanie 

analogowo-

cyfrowe

Sensory

Energia 

zasilania

Energia 

zasilania

System podstawowy 

(struktura 

mechaniczna)

Wielko

ś

ci 

analogowe (głównie 

przepływ energii i 

materiału)

Wielko

ś

ci cyfrowe 

(głównie przepływ 

informacji)

Przepływ energii

Przepływ materiałów

Przepływ informacji

System i jego własno

ś

ci

Otoczenie

System

System: jest to w pewien sposób 
wyodr

ę

bniona z otoczenia cz

ęść

a jej ograniczenia wynikaj

ą

 ze 

sformułowania problemu.

System

A

1

A

2

A

3

(wej

ś

cie)

A

9

(wyj

ś

cie)

A

4

A

5

A

6

A

7

A

8

A

10

A

11

A

12

Ka

Ŝ

dy system wzgl

ę

dem otoczenia 

ma okre

ś

lone własno

ś

ci (cechy), 

które s

ą

 nazywane 

atrybutam

atrybutami.

Atrybuty, które nie s

ą

 wielko

ś

ciami 

wej

ś

ciowymi (ang. Input) i 

wielko

ś

ciami wyj

ś

ciowymi (ang.

Output), lecz opisuj

ą

 zachowanie 

si

ę

 systemu nazywa si

ę

 

stanami

stanami.   

background image

27

Funkcje i struktura systemu

Podsystem 1

Podsystem 3

Podsystem 2

Relacja R

12

Relacja R

32

Relacja R

23

Relacja R

13

System

System

A

1

A

2

Funkcja F:   A

1

A

2

Pomi

ę

dzy atrybutami systemu 

wyst

ę

puj

ą

 zale

Ŝ

no

ś

ci w postaci funkcji. 

Je

Ŝ

eli funkcja F nie jest znana, to taki 

system okre

ś

la si

ę

 jako czarn

ą

 

skrzynk

ę

 (ang. Black box).

System zwykle zawiera podsystemy, 
których wzajemne zale

Ŝ

no

ś

ci s

ą

 

opisane relacjami R. Liczb

ę

 relacji 

nazywa si

ę

 struktur

ą

systemu

.

Definicja systemu:

„… ograniczony układ wzajemnie oddziałuj

ą

cych elementów,

… jest wyodr

ę

bniony z otoczenia przez warstw

ę

 oddzielaj

ą

c

ą

Warstwa oddzielaj

ą

ca tworzy poł

ą

czenia systemu z otoczeniem …“ 

(przepływ materiałów, energii i informacji).

Wej

ś

cie: u(t)         Stan wewn

ę

trzny: x(t)      Wyj

ś

cie: y(t)

Definicja systemu

Otoczenie

Energia

Energia

Materiał

Materiał

Informacje

Informacje

background image

28

System

Fizycznie/ technicznie lub matematycznie/ logicznie powi

ą

zana 

jednostka.

Zamkni

ę

ty wewn

ę

trzny stan, w którym odwzorowana jest 

fizyczna lub logiczna pami

ęć

.

Reprezentuje zasad

ę

 przyczyna-skutek, przy czym zewn

ę

trzne 

wej

ś

cia s

ą

 przyczynami, a wyj

ś

cia na zewn

ą

trz s

ą

 widocznymi 

skutkami (oddziaływaniem).

Pojedyncze systemy nadaj

ą

 si

ę

 jako moduły do budowy bardziej 

zło

Ŝ

onych struktur. Natomiast system mo

Ŝ

e si

ę

 składa

ć

 z 

podsystemów.

Przykłady systemów mechatronicznych

Proste wyroby (urz

ą

dzenia)

Sprz

ę

t AGD („gor

ą

ce wyroby”)

Samochody (pojazdy)

Technika medyczna

Technika lotnicza i kosmiczna

Sprz

ę

t domowy („br

ą

zowe wyroby”)

background image

29

Układy mechatroniczne – podział z przykładami

Elementy 

maszyn

- ło

Ŝ

yska

- przeguby

Systemy mechaniczne

Składniki 

realizuj

ą

ce 

siły i ruchy

Maszyny 

siłowe

Maszyny 

robocze

Pojazdy

Poci

ą

gi

Samo-

loty

Składn. 

mech.

precyz.

Urz

ą

dz. 

mech.

precyz.

Zespoły 

mikro-

mechan.

Układy 

mikro-

mechan.

Zespoły 

mechaniczne

Maszyny

Ś

rodki 

komunikacji

Mechanika 
precyzyjna

Mikro-

mechanika

- poł

ą

czenia 

kinematyczne
- ła

ń

cuchy 

nap

ę

dowe

- składniki

hydraul./
pneumat.

- składniki 

elektro-
mechaniczne

- silniki

elektrycz.

- silniki 

tłokowe

- turbiny

- generatory 

elektryczne

- turbo-

generatory

- silniki 

tłokowe

- obrabiarki

- maszyny 

wytwórcze

- maszyny 

rolnicze

- samoch. 

osobowe

- samoch. 

ci

ęŜ

arowe

- pojazdy 

wojskowe

- samol. 

pasa

Ŝ

.

- samol. 

wojsk

.

- ło

Ŝ

yska

- przeguby

- poł

ą

cz,

kinemat.

- ł

ąń

cuchy

nap

ę

dów

- wył

ą

czniki

- przeka

ź

n.

- czujniki

- aktuatory

- odtwarz.

- drukarki

- urz

ą

dz.

komunikac.

- urz

ą

dz. 

ko

ń

cowe

- urz

ą

dz. 

optyczne

- urz

ą

dz. 

medyczne

- ło

Ŝ

yska

- przeguby

- poł

ą

cz.

kinemat.

- ła

ń

cuchy 

nap

ę

dów

- czujniki

- aktuatory

- silniki

- pompy

Przykłady systemów mechatronicznych – artykuły konsumpcyjne:

odtwarzacz CD,

aparat fotograficzny z autofocusem,

odtwarzacz wideo,

kamera wideo,

odtwarzacz MP3,

telefon komórkowy,

drukarka,

pralka automatyczna,

suszarka,

robot kuchenny (domowy),

Przykłady systemów mechatronicznych

background image

30

Walkman

Odtwarzacz CD

Aparat 
fotograficzny z 
autofokusem

Odtwarzacz wideo

Kamera wideo

Odtwarzacz MP3

Telefon 
komórkowy z 
aparatem 
fotograficznym

Grafika: Canon

Mechatronika w artykułach 

konsumpcyjnych

Elektromechanika

Elektromechanika

• Mechanika

• Elektrotechnika

Teoria systemów i teoria 

Teoria systemów i teoria 

sterowania

sterowania

• Teoria stanów

• Układy adaptacyjne

• Układy o wysokiej 

zło

Ŝ

ono

ś

ci

Mikroelektronika

Mikroelektronika

• Informatyka elektroniczna

• Elektronika mocy

Informatyka

Informatyka

• Oprogramowanie 

sterowania

• Oprogramowanie 

projektowe

• Systemy ekspertowe

Innowacyjne własno

ś

ci

Innowacyjne własno

ś

ci

• Wy

Ŝ

sza funkcjonalno

ść

• Rozproszona inteligencja

• Bezpiecze

ń

stwo

• Elastyczno

ść

• Rozszerzalna 

funkcjonalno

ść

Nowoczesne projektowanie

Nowoczesne projektowanie

• Metody

• Narz

ę

dzia

Ś

rodowisko rozwojowe

Poziomy wyrobów

Poziomy wyrobów

mechatronicznych

mechatronicznych

• Poziom maszyny

• Poziom fabryki

• Poziom modułu

• Poziom składnika

M

E

C

H

A

T

R

O

N

IK

A

Mechatronika - podej

ś

cie interdycyplinarne

background image

31

Podstawowa struktura układu mechatronicznego

Przetwarzanie 

informacji

Przetwarzanie 

informacji

Czujniki

Aktuatory

Całkowity 

układ

System 

komunikacyjny

Interfejs  

człowiek-maszyna

Człowiek

Zasilanie  

w energi

ę

Przepływ informacji

Przepływ energii

Przepływ materiałów

Jednostka niezb

ę

dna

Jednostka opcjonalna

Otoczenie

Struktura układu mechatronicznego

Układ sterowania 

i regulacji

Aktuator

Urz

ą

dzenie pomiarowe 

(sensor)

Układ podstawowy 

(najcz

ęś

ciej mechaniczny)

Meldunki zwrotne

Wielko

ś

ci 

nastawiaj

ą

ce

Sygnały 

nastawiaj

ą

ce

Siły/ momenty

Zakłócenia

Ruchy

Wielko

ś

ci mierzone 

wzgl. zakłócaj

ą

ce

Sygnały mierzone

Wielko

ś

ci zadane  

(wiod

ą

ce )

background image

32

Proces mechaniczny i przetwarzanie energii 

rozwin

ę

ły si

ę

 do układów mechatronicznych

Obsługa

Przetwarzanie 

informacji

Sensory

Układ mechaniczny 

i przetwarzanie 

energii

Aktuatory

Wielko

ś

ci zadane

Wielko

ś

ci mierzone

Strumie

ń

 

wykorzystywanej energii

Zasilanie 
w energi

ę

Odbiornik 
energii

Pierwotny 
strumie

ń

 energii

Pomocniczy 
strumie

ń

 energii

Strumie

ń

 informacji

Strumie

ń

 energii

mechanicznie 
hydraulicznie 
termodynamicznie 
elektrycznie







Komponenty (składniki) systemu mechatronicznego s

ą

 ze sob

ą

 powi

ą

zane przepływem materiałów, energii i 

sygnałów. Celem całego systemu jest m.in. kontrola przepływu materiałów i energii w układzie mechanicznym. 
Układ mechaniczny styka si

ę

 z otoczeniem wła

ś

nie przez przepływ materiałów i energii. Pomi

ę

dzy tym 

układem oraz czujnikami i aktuatorami przepływa zarówno energia do pomiarów i oddziaływania na zespoły
mechaniczne, jak równie

Ŝ

 informacje pomiarowe i steruj

ą

ce. Układ przetwarzania informacji ma przepływy 

informacji do aktuatorów i z sensorów (interfejs procesu). Jest on równie

Ŝ

 powi

ą

zany z otoczeniem, aby móc 

si

ę

 komunikowa

ć

 z innymi układami sterowania (interfejs komunikacyjny) lub u

Ŝ

ytkownikiem (interfejs 

u

Ŝ

ytkownika). 

Z ogólnej struktury systemu mechatronicznego wywodz

ą

 si

ę

 równie

Ŝ

 układy, które nie zawieraj

ą

 wszystkich 

typowych składników. I tak mo

Ŝ

na sobie wyobrazi

ć

 systemy z czujnikami (sensorami) i oprogramowaniem, 

ale bez aktuatorów. 

Procesor 

(informatyka)

Mechanika 

(struktura 

podstawowa)

Sensory

Sensory

U

Ŝ

ytkownik

Zewn

ę

trzne 

procesory

Przepływ materiałów:

Przepływ energii:

Przepływ informacji:

Struktura systemu mechatronicznego

background image

33

Model odniesienia (referencyjny) mechatroniki

Aktuator

Aktuator

Sensor

Sensor

System IT

System IT

Techniczny 

system docelowy

Techniczny 

system docelowy

Fizyczne wielko

ś

ci 

wej

ś

ciowe z innych 

systemów (ci

ą

głe w czasie)

Zamiana fizycznych wielko

ś

ci 

wej

ś

ciowych w fizyczne 

wielko

ś

ci wyj

ś

ciowe

Fizyczne wielko

ś

ci 

wej

ś

ciowe do innych 

systemów (ci

ą

głe w czasie)

Sprz

ęŜ

enie zwrotne 

wielko

ś

ci fizycznych 

wewn

ą

trz systemu 

(ci

ą

głe w czasie)

Zamiana wielko

ś

ci 

fizycznych na 
sygnały dominuj

ą

ce 

informacyjnie

Sygnały z sensora 
(dyskretne / ci

ą

gle w 

czasie)

Wej

ś

cie sygnałów 

komunikacyjnych z innych 
systemów lub z ingerencji 
u

Ŝ

ytkownika

Zamiana sygnałów 
wej

ś

ciowych w 

sygnały wyj

ś

ciowe

Wyj

ś

cie sygnałów 

komunikacyjnych do innych 
systemów lub meldunki zwrotne 
do u

Ŝ

ytkownika (dyskretne / 

ci

ą

głe w czasie)

Sygnały do aktuatora
(dyskretne / ci

ą

głe w 

czasie)

Zamiana sygnałów z 
dominacj

ą

 informacji 

w wielko

ś

ci fizyczne 

z dominacj

ą

 energii

Działanie zwrotne 
wielko

ś

ci fizycznych 

wewn

ą

trz systemu 

(ci

ą

głe w czasie)

Granica systemu

Dominuje energia

Dominuje informacja

Wa

Ŝ

niejsze okre

ś

lenia stosowane w systemach 

mechatronicznych

Układ podstawowy:

składa si

ę

 ze struktury zawieraj

ą

cej elementy mechaniczne, hydrauliczne lub 

pneumatyczne, albo ich kombinacji, w której realizowane jest okre

ś

lone 

działanie (np. ruch, siła, itp.).

Czujnik (sensor):

słu

Ŝ

y do okre

ś

lania stanu wybranych wielko

ś

ci systemu, zwykle przetwarza 

wielko

ś

ci fizyczne w sygnały elektryczne, które nast

ę

pnie s

ą

 przetwarzane jako 

informacje.

Przetwarzanie informacji: 

okre

ś

la konieczne oddziaływania, aby w okre

ś

lony sposób wpływa

ć

 na stan 

wielko

ś

ci systemu i który obecnie jest najcz

ęś

ciej wykonany jako cyfrowy.

Aktuator (element wykonawczy):

słu

Ŝ

y do realizacji oddziaływa

ń

 bezpo

ś

rednio na układ podstawowy; dostarcza 

(nastawia) siły i momenty, które prowadz

ą

 do ruchu systemu.

background image

34

Automat biletowy jako przykład układu mechatronicznego

Zadanie:

Zadanie: wydanie biletu po 
podaniu celu podró

Ŝ

y lub 

obszaru taryfowego i 
zapłaceniu nale

Ŝ

no

ś

ci w 

postaci monet, banknotów i 
karty kredytowej; wydawanie 
reszty

Automat biletowy   

Czujniki,  procesor,

aktuatory z modułami: 

mechanicznymi 

elektrycznymi 

informatycznymi 

optycznymi 

Informacje

Informacje

Cel podró

Ŝ

y

Obszar taryfowy

Monety, banknoty

Karty kredytowe

Materiały

Materiały

Zasilanie 
elektryczne

Energia

Energia

Automat biletowy

Touch screen
• mikrokomputer                   
• pami

ęć

 danych                 

• wy

ś

wietlacz informacji 

(taryfy, ceny, itp.)

Dotykowe
wprowa-
dzanie
informacji

Dotykowe
wprowa-
dzanie
informacji

Czujniki do sprawdzania monet                                   
• ci

ęŜ

ar monety:                                                  

elektroniczny moduł wa

Ŝą

cy                                      

• grubo

ść

 monety:                                     

czujnik optoelektroniczny                           

• stop, z którego wykonano monety:                               

czujnik magneto-elektroniczny                                 

• czujnik rozpoznawania banknotów
Pami

ęć

 monet i sortownik monet

Czytnik kart kredytowych i moduł 

wydawania kart

Moduły drukowania, formatowania i 
wydawania:
• elektromechaniczna drukarka biletów                            
• mechaniczny moduł ci

ę

cia biletów                               

• aktuator wydawania biletów                                          
• moduł informatyczny do obliczania wydania reszty               
• aktuator do wydawania reszty

Wprowadzanie 

Wprowadzanie 

Informacji:

Informacji:

Cel podró

Ŝ

y

Obszar taryfowy

Wej

ś

cie

Informacja o 
cenie dla 
wybranego 
celu

Wybór biletu

Monety, banknoty

Wprowadzanie 

Wprowadzanie 

materiałów:

materiałów:

Karty kredytowe

Wyj

ś

cie:

Wyj

ś

cie:

Bilet     
Reszta

Odblokowanie 

drukowania biletu

Sterowanie 

drukowaniem, 

formatowaniem 

i wydawaniem 

biletu

Sterowanie i regulacja

W systemach technicznych (np. technologicznych) bardzo cz

ę

sto wyst

ę

puje konieczno

ść

 

realizacji takich działa

ń

Ŝ

eby zmienne w czasie wielko

ś

ci systemu miały okre

ś

lone przebiegi

W najprostszym przypadku wielko

ś

ci te powinny mie

ć

 stałe warto

ś

ci, pomimo działaj

ą

cych na 

system zakłóce

ń

. Tego rodzaju zadania mo

Ŝ

na realizowa

ć

 przez zastosowanie sterowania 

regulacji. Nale

Ŝ

y zatem wyja

ś

ni

ć

 ró

Ŝ

nic

ę

 mi

ę

dzy oboma tymi poj

ę

ciami.

Sterowanie                                                      
I tak sterowanie jest działaniem, w którym nale

Ŝ

y zrealizowa

ć

 

Ŝą

dany przebieg czasowy 

własnej wielko

ś

ci układu albo bez po

ś

rednictwa dalszych własnych (wewn

ę

trznych) wielko

ś

ci 

tego układu, albo przy pomocy innych zewn

ę

trznych wielko

ś

ci. Wielko

ść

, na któr

ą

 si

ę

 

oddziałuje nie jest mierzona. 

Człon steruj

ą

cy 

(sterownik)

Urz

ą

dzenie nastawiaj

ą

ce 

(nastawnik, aktuator)

Obiekt 

sterowania

Urz

ą

dzenie steruj

ą

ce

Urz

ą

dzenie steruj

ą

ce

w

u

Z

a

k

łó

c

e

n

ie

Wyj

ś

cie

z

y

Cech

ą

 charakterystyczn

ą

 sterowania jest otwarty przebieg działania. Nie ma sprz

ęŜ

enia 

zwrotnego wielko

ś

ci wyj

ś

ciowej układu z jego wej

ś

ciem. Otwarty sposób działania jest cz

ę

sto 

okre

ś

lany jako sterowanie w obwodzie otwartym

background image

35

Regulacja   
Pod poj

ę

ciem regulacji rozumie si

ę

 natomiast takie działanie, w którym wielko

ść

 regulowana

jest ci

ą

gle mierzona i porównywana z wielko

ś

ci

ą

 zadan

ą

(wiod

ą

c

ą

). Za pomoc

ą

 wyniku tego 

porównania (ró

Ŝ

nicy), uchybu regulacji, realizowane jest takie oddziaływanie na wielko

ść

 

regulowan

ą

Ŝ

eby była ona równa wielko

ś

ci zadanej.

Regulacja

Z

a

k

łó

c

e

n

ie

Człon 

porównuj

ą

cy

Urz

ą

dzenie nastawiaj

ą

ce 

(nastawnik, aktuator)

Obiekt 

regulacji

Urz

ą

dzenie regulacyjne

Urz

ą

dzenie regulacyjne

w

u

Miejsce 

pomiaru 

(wielko

ść

 

regulowana)

z

y

Regulator

Urz

ą

dzenie pomiarowe 

(sensor, czujnik)

e

Tego rodzaju działanie odznacza si

ę

 wyst

ę

powaniem sprz

ęŜ

enia zwrotnego (ujemnego) 

wyj

ś

cia układu z jego wej

ś

ciem. Zbudowany w taki sposób zamkni

ę

ty obwód jest okre

ś

lany 

jako obwód regulacji

Elementy układu regulacji

Obiekt regulacji jest t

ą

 cz

ęś

ci

ą

 układu technicznego, który podlega oddziaływaniu. Obiekt rozpoczyna si

ę

 w miejscu 

nastawiania układu, w którym wielko

ść

 nastawiaj

ą

ca opuszcza regulator, a ko

ń

czy si

ę

 w miejscu pomiaru, a zatem 

tam gdzie wielko

ść

 regulowana opuszcza obiekt regulacji.

Urz

ą

dzenie regulacyjne jest najwa

Ŝ

niejszym składnikiem układu regulacji. Zawiera ono takie elementy, które realizuj

ą

 

zadania wymagane podczas regulacji. Nale

Ŝ

y do niego m.in. urz

ą

dzenie pomiarowe. Słu

Ŝ

y ono do tego, aby w 

sposób ci

ą

gły dokonywa

ć

 pomiaru wielko

ś

ci regulowanej 

y

w miejscu pomiaru. Człon porównuj

ą

cy (komparator) jest 

potrzebny po to, aby zmierzon

ą

 wielko

ść

 regulowan

ą

 (rzeczywist

ą

) porównywa

ć

 z wielko

ś

ci

ą

 zadan

ą

 

w

i tworzy

ć

 

Ŝ

nic

ę

, która stanowi uchyb regulacji 

e

eRegulator przekształca uchyb regulacji 

w wielko

ść

 wyj

ś

ciow

ą

 z regulatora.

Urz

ą

dzenie nastawiaj

ą

ce jest ostatni

ą

 cz

ęś

ci

ą

 urz

ą

dzenia regulacyjnego, które wyprowadza wielko

ść

 nastawiaj

ą

c

ą

 

u

u

do obiektu regulacji i tym samym jest odpowiedzialne za oddziaływanie na wielko

ść

 regulowan

ą

 

y

y

Punktami granicznymi pomi

ę

dzy obiektem regulacji i urz

ą

dzeniem regulacyjnym s

ą

 miejsce pomiaru miejsce 

nastawiania. W miejscu pomiaru urz

ą

dzenie regulacyjne okre

ś

la stan wielko

ś

ci regulowanej, a w miejscu nastawiania 

oddziałuje na obiekt. 

Wielko

ś

ci charakterystyczne obwodu regulacji

Wielko

ść

 zadana 

w

jest wielko

ś

ci

ą

, na któr

ą

 podczas regulacji bezpo

ś

rednio si

ę

 nie oddziałuje, jest ona wprowadzana 

z zewn

ą

trz i pozostaje w zale

Ŝ

no

ś

ci z wielko

ś

ci

ą

 regulowan

ą

. Wielko

ść

 zadana mo

Ŝ

e by

ć

 stała w czasie lub te

Ŝ

 ulega

ć

 

zmianie.
Uchyb regulacji 

e

uzyskuje si

ę

 jako ró

Ŝ

nic

ę

 pomi

ę

dzy wielko

ś

ci

ą

 zadan

ą

 

w

a zmierzon

ą

 wielko

ś

ci

ą

 regulowan

ą

 

(wielko

ść

 rzeczywista obiektu regulacji). Sygnał uchybu jest wprowadzany do regulatora, który zgodnie z okre

ś

lonymi 

funkcyjnymi zale

Ŝ

no

ś

ciami tworzy wielko

ść

 nastawiaj

ą

c

ą

 

u

u.                                                               

Wielko

ść

 nastawiaj

ą

ca 

u

jest wielko

ś

ci

ą

 wyj

ś

ciow

ą

 z urz

ą

dzenia regulacyjnego oraz wielko

ś

ci

ą

 wej

ś

ciow

ą

 obiektu 

regulacji. Realizuje ona działanie steruj

ą

ce urz

ą

dzenia regulacyjnego na obiekt.

Wielko

ść

 regulowana 

y

jest wielko

ś

ci

ą

 wyst

ę

puj

ą

c

ą

 na wyj

ś

ciu obiektu i jest ona mierzona za pomoc

ą

 urz

ą

dzenia 

pomiarowego. Celem regulacji jest okre

ś

lone oddziaływanie na t

ą

 wielko

ść

. Jest ona równocze

ś

nie wielko

ś

ci

ą

 

wyj

ś

ciow

ą

 obiektu regulacji i wielko

ś

ci

ą

 wej

ś

ciow

ą

 urz

ą

dzenia regulacyjnego.

Do wielko

ś

ci zakłócaj

ą

cych 

z

s

ą

 zaliczane przede wszystkim wielko

ś

ci działaj

ą

ce z zewn

ą

trz, które powoduj

ą

 

niepo

Ŝą

dane oddziaływania na obiekt. W wi

ę

kszo

ś

ci układów technicznych wyst

ę

puje wi

ę

cej ni

Ŝ

 jedno zakłócenie, 

które ponadto mog

ą

 mie

ć

 ró

Ŝ

n

ą

 natur

ę

 fizyczn

ą

. Jednak za pomoc

ą

 układu pomiarowego w sposób po

ś

redni jest 

zawsze wykrywany tylko wpływ wszystkich zakłóce

ń

 na obiekt regulacji. Zakłóceniom mog

ą

 równie

Ŝ

 podlega

ć

 elementy 

urz

ą

dzenia regulacyjnego, np. regulator. 

background image

36

Regulator od

ś

rodkowy Watt’a maszyny parowej (1778 r.)

Maszyna parowa

Obci

ąŜ

enie

Para

n

Ś

ruba do 

nastawiania

Wielko

ść

 

zadana

Wielko

ść

 regulowana

a

b

Porównanie regulacji ze sterowaniem

Sterowanie jest nieprzydatne 
w przypadku niestabilno

ś

ci.

W niestabilnych układach musi by

ć

 

zastosowana regulacja.

Przebiegi dla 
niestabilnych układów

Wysokie nakłady, je

Ŝ

eli musi 

by

ć

 uwzgl

ę

dnionych wiele 

zakłóce

ń

.

Małe nakłady, je

Ŝ

eli nie 

wyst

ę

puj

ą

 

Ŝ

adne zakłócenia.

Małe nakłady:

• pomiar wielko

ś

ci regulowanej,

• porównywanie warto

ś

ci zadanej z rzeczywist

ą

,

• wzmocnienie sygnału.

Nakłady techniczne

Reaguje szybko, je

Ŝ

eli 

zakłócenie jest bezpo

ś

rednio 

mierzone.

Reaguje dopiero wtedy, gdy zmienia si

ę

 ró

Ŝ

nica 

pomi

ę

dzy warto

ś

ci

ą

 zadan

ą

 i warto

ś

ci

ą

 

regulowan

ą

.

Reakcja na zakłócenia 
(czasowo)

Jest reakcja tylko na te 
zakłócenia, które s

ą

 mierzone i 

przetwarzane w układzie.

Wyst

ę

puje przeciwdziałanie wszystkim 

zakłóceniom, które wpływaj

ą

 na regulowany 

układ.

Reakcja na zakłócenia 
(ogólnie)

Wielko

ść

 sterowana nie jest 

mierzona i porównywana.

Wielko

ść

 regulowana jest mierzona i 

porównywana (z wielko

ś

ci

ą

 zadan

ą

).

Pomiar i porównywanie 
nastawianej wielko

ś

ci

Otwarta (ła

ń

cuch sterowania)

Zamkni

ę

ta (obwód regulacji)

Droga (obwód) 
działania

Sterowanie

Regulacja

Cechy 

charakterystyczne

W układach sterowania, w których zakłócenia nie s

ą

 mierzone, wielko

ś

ci wyj

ś

ciowe (sterowane) mog

ą

 

odbiega

ć

 od wielko

ś

ci zadanych. 

Natomiast  w układach regulacji wszystkie działaj

ą

ce na obiekt regulacji zakłócenia s

ą

 okre

ś

lane przez 

pomiar wielko

ś

ci regulowanej. Jedynym problemem jest to, 

Ŝ

e doregulowanie spowodowane działaniem 

uchybu (odchylenia regulacji) odbywa si

ę

 po zadziałaniu zakłócenia na układ, a zatem z opó

ź

nieniem. 

background image

37

Podział układów regulacji

Istnieje wiele mo

Ŝ

liwo

ś

ci (kryteriów) klasyfikacji układów regulacji: 

I tak układy regulacji mo

Ŝ

na dzieli

ć

 ze wzgl

ę

du na rodzaj i liczb

ę

 wielko

ś

ci stanowi

ą

cych 

sprz

ęŜ

enie zwrotne. 

W przypadku regulacji z jedn

ą

 wielko

ś

ci

ą

w obwodzie regulacji wyst

ę

puje tylko jedna p

ę

tla 

sprz

ęŜ

enia zwrotnego. Spo

ś

ród wyst

ę

puj

ą

cych zwykle wielu wielko

ś

ci wyj

ś

ciowych obiektu w 

układzie, do regulacji jest wykorzystywana tylko jedna z nich. Wymaga si

ę

 wówczas, 

Ŝ

eby ta 

wielko

ść

 wystarczaj

ą

co dokładnie opisywała obiekt regulacji ze wzgl

ę

du na jego stan. 

Je

Ŝ

eli w układzie regulacji wyst

ę

puje wiele p

ę

tli sprz

ęŜ

enia zwrotnego, to wówczas jest to tzw. 

regulacja z wieloma wielko

ś

ciami. Struktury układów regulacji z wieloma podrz

ę

dnymi 

obwodami sprz

ęŜ

enia zwrotnego s

ą

 nazywane tak

Ŝ

kaskadowymi układami regulacji

Natomiast ze  wzgl

ę

du na rodzaj zadania regulacyjnego rozró

Ŝ

nia si

ę

 układy:

regulacji stałowarto

ś

ciowej (stabilizuj

ą

ce) oraz 

układy regulacji nad

ąŜ

nej (

ś

ledz

ą

ce)

układach regulacji stałowarto

ś

ciowej warto

ść

 zadana jest stała w długim okresie czasu. 

Zadaniem układu regulacji jest minimalizacja oddziaływania na obiekt regulacji wyst

ę

puj

ą

cych 

zakłóce

ń

Natomiast w przypadku układów regulacji nad

ąŜ

nej wielko

ść

 zadana nie jest stała w czasie i 

mo

Ŝ

e si

ę

 zmienia

ć

 w sposób z góry nieprzewidziany (jest nieznan

ą

funkcj

ą

 czasu). Zadaniem 

urz

ą

dzenia regulacyjnego jest mo

Ŝ

liwie dokładne odwzorowanie przebiegu czasowego 

wielko

ś

ci zadanej na wyj

ś

ciu obiektu (wielko

ś

ci regulowanej). 

Klasyfikacja układów regulacji

W układach regulacji wyst

ę

puje wiele wymaga

ń

, które mog

ą

 by

ć

 silnie uzale

Ŝ

nione od realizowanego zadania. Oprócz 

tego s

ą

 tak

Ŝ

e wymagania dotycz

ą

ce wi

ę

kszo

ś

ci układów. 

Wymagania dotycz

ą

ce układów regulacji

Układ regulacji powinien by

ć

 mo

Ŝ

liwie nieczuły i odporny na zmiany dowolnych parametrów obiektu 

regulacji.

Odporno

ść

Odpowied

ź

 układu regulacji na wyst

ą

pienie zakłócenia wzgl. zmian

ę

 wielko

ś

ci zadanej musi by

ć

 w 

wystarczaj

ą

cym stopniu tłumiona, tzn. powinno by

ć

 zapewnione ustalenie wielko

ś

ci regulowanej i tym 

samym stabilno

ść

 układu. 

Tłumienie

Układ regulacji musi by

ć

 wystarczaj

ą

co szybki, tzn. dynamiczne przebiegi sygnałów w przypadku 

wyst

ą

pienia zakłócenia lub zmiany wielko

ś

ci zadanej musz

ą

 by

ć

 zako

ń

czone w okre

ś

lonym czasie. 

Własno

ś

ci 

dynamiczne

Statyczne odchylenie regulacji (uchyb) po wyst

ą

pieniu zakłócenia wzgl. zmianie wielko

ś

ci zadanej 

powinno by

ć

 równe zeru lub nie przekracza

ć

 zadanych granic. 

Dokładno

ść

 

statyczna

Układ regulacji musi by

ć

 stabilny. Oznacza to, 

Ŝ

e wyst

ę

puj

ą

ce w tym układzie sygnały dynamiczne  

musz

ą

 mie

ć

 odpowiednie przebiegi w czasie.

Stabilno

ść

Wyja

ś

nienie

Kryterium

Wi

ę

kszo

ść

 problemów technicznych w układach regulacji wymaga rozpatrzenia ju

Ŝ

 na pocz

ą

tku projektowania 

kryteriów i ich realizacji w aplikacji układu. 

Podczas wykonywania zada

ń

 dotycz

ą

cych budowy układów regulacji wyst

ę

puj

ą

 nast

ę

puj

ą

ce działania:

• modelowanie obiektów regulacji,

• projektowanie układu regulacji,

• synteza układu regulacji,

• implementacja i weryfikacja.

Jako

ść

 zbudowanego układu regulacji, pomimo dysponowania obecnie

ś

rodkami wspomagaj

ą

cymi  (np. systemy 

komputerowe) nadal w znacznym stopniu zale

Ŝ

y od wiedzy i do

ś

wiadcze

ń

 osób wykonuj

ą

cych aplikacj

ę

.

background image

38

Zasady sterowania i regulacji w mechatronice

W zale

Ŝ

no

ś

ci od wymaganej jako

ś

ci sterowania lub regulacji stosowane s

ą

 ró

Ŝ

ne struktury układów.

Sterowanie w obwodzie otwartym

Sterowanie w układzie otwartym charakteryzuje tym, 

Ŝ

e oddziaływanie na wielko

ść

 sterowan

ą

 odbywa si

ę

 

przez wielko

ść

 zadan

ą

 bez sprz

ęŜ

enia zwrotnego. Wskutek tego podczas takiego działania układu nie jest 

mo

Ŝ

liwe dopasowanie wielko

ś

ci nastawiaj

ą

cej do „wyniku” sterowania. 

Człon steruj

ą

cy 

(sterownik)

Urz

ą

dzenie nastawiaj

ą

ce 

(nastawnik, aktuator)

Obiekt 

sterowania

Urz

ą

dzenie steruj

ą

ce

Urz

ą

dzenie steruj

ą

ce

w

u

Z

a

k

łó

c

e

n

ie

Wyj

ś

cie

z

y

Przykładami realizacji sterowania w układzie otwartym s

ą

 silniki krokowe. Silniki krokowe mog

ą

 by

ć

 stosowane 

do bezpo

ś

redniego pozycjonowania zespołów roboczych maszyn (urz

ą

dze

ń

) bez dodatkowego układu 

pomiarowego lub obwodu regulacji. Stanowi

ą

 one klasyczne rozwi

ą

zanie otwartego układu sterowania.

Zadania takiego urz

ą

dzenia steruj

ą

cego s

ą

 nast

ę

puj

ą

ce:

• wyprowadzanie odcinków drogi proporcjonalnie do liczby impulsów,

• rozdział impulsów na poszczególne fazy w zale

Ŝ

no

ś

ci od kierunku ruchu,

• sterowanie cz

ę

stotliwo

ś

ci

ą

 impulsów.

Zasady regulacji w mechatronice

Zasady regulacji
Obwody z jedn

ą

p

ę

tl

ą

regulacji nie zawsze s

ą

wystarczaj

ą

ce w praktyce. Dlatego te

Ŝ

cz

ę

sto spotyka si

ę

powi

ą

zanie 

wielu obwodów regulacji. W wielu układach za pomoc

ą

obwodów regulacji z jedn

ą

p

ę

tl

ą

nie mo

Ŝ

na uzyska

ć

wymaganej 

dokładno

ś

ci działania w warunkach wyst

ę

puj

ą

cych zakłóce

ń

i przebiegu wielko

ś

ci zadanej. Za pomoc

ą

dodatkowych 

obwodów regulacji mo

Ŝ

na znacznie zwi

ę

kszy

ć

jako

ść

i szybko

ść

regulacji. Innym powodem stosowania wielu p

ę

tli 

regulacji jest to, 

Ŝ

e konieczne jest uwzgl

ę

dnienie kilku wielko

ś

ci wyj

ś

ciowych, albo te

Ŝ

oddziaływanie wielu wielko

ś

ci 

zadanych. 
Przy wyborze rodzaju układu regulacji miarodajne jest miejsce oddziaływania zasadniczych zakłóce

ń

ą

czenie wielko

ś

ci zakłócaj

ą

cej do członu nastawiaj

ą

cego       

Ten rodzaj struktury układu regulacji jest stosowany wtedy, gdy główna wielko

ść

 zakłócaj

ą

ca wyst

ę

puje blisko wej

ś

cia do 

obiektu i mo

Ŝ

e by

ć

 ci

ą

gle mierzona i przewtarzania. Warunkiem wł

ą

czenia sygnału zakłócaj

ą

cego jest mierzalno

ść

wielko

ś

ci zakłócaj

ą

cej. Dzi

ę

ki temu regulator otrzymuje informacj

ę

 o aktualnie działaj

ą

cym zakłóceniu nie dopiero wtedy, 

gdy wpływ zakłócenia zostanie zmierzony na wyj

ś

ciu obiektu, lecz ju

Ŝ

 wcze

ś

niej jest informowany o wielko

ś

ci i rodzaju 

zakłócenia. Inforamcje te s

ą

 wykorzystywane do okre

ś

lenia wielko

ś

ci nastawiaj

ą

cej, która kompensuje wpływ zakłócenia

Z

a

k

łó

c

e

n

ie

Człon 

porównuj

ą

cy

Urz

ą

dzenie 

nastawiaj

ą

ce

Obiekt 

regulacji

Urz

ą

dzenie regulacyjne

Urz

ą

dzenie regulacyjne

w

u

Miejsce 

pomiaru 

(wielko

ść

 

regulowana)

z

y

Regulator

Urz

ą

dzenie pomiarowe 

(sensor, czujnik)

e

ą

czenie wielko-

ś

ci zakłócaj

ą

cej

background image

39

Regulacja ze stabilizuj

ą

c

ą

 wielko

ś

ci

ą

 pomocnicz

ą

Warunkiem zastosowania pokazanego wcze

ś

niej rozwi

ą

zania układu regulacji z wł

ą

czeniem 

wielko

ś

ci zakłócaj

ą

cej jest mo

Ŝ

liwo

ść

 pomiaru zakłócenia, który to warunek cz

ę

sto nie jest 

spełniony. Aby w takich przypadkach móc szybko reagowa

ć

 na wyst

ę

puj

ą

ce zakłócenia, 

konieczny jest pomiar oddziaływania zakłócenia na obiekt mo

Ŝ

liwie blisko miejsca jego 

działania. Ten pomiar odbywa si

ę

 dodatkowo do wielko

ś

ci regulowanej i jest okre

ś

lany jako 

pomocnicza wielko

ść

 regulacji y

p

Układ regulacji ze stabilizuj

ą

c

ą

 wielko

ś

ci

ą

 

pomocnicz

ą

M

ie

js

c

e

 

z

a

k

łó

c

e

n

ia

Obiekt regulacji 

(cz

ęść

 1)

Obiekt regulacji 

(cz

ęść

 2)

w

u

Miejsce 

pomiaru 

(wielko

ść

 

regulowana)

z

y

Regulator

Człon 

kompensacyjny

e

-

+

y

p

+

Układ regulacji o strukturze kaskadowej

Regulacja kaskadowa jest wa

Ŝ

nym przypadkiem regulacji z wielko

ś

ci

ą

 pomocnicz

ą

. Jest ona stosowana wtedy, gdy 

główne zakłócenie wyst

ę

puje blisko wej

ś

cia obiektu i nie mo

Ŝ

e by

ć

 mierzone w sposób ci

ą

gły. Wtedy zakłócenia, które 

wyst

ę

puj

ą

 blisko wej

ś

cia obiektu mog

ą

 by

ć

 cz

ęś

ciowo kompensowane ju

Ŝ

 w obwodzie wewn

ę

trznym. W kaskadowym 

układzie regulacji mo

Ŝ

na stosowa

ć

 sprz

ęŜ

enie zwrotne wielu wielko

ś

ci regulowanych w p

ę

tlach (obwodach) regulacji. 

Umo

Ŝ

liwia to pełny opis stanu obiektu i tym samym popraw

ę

 dynamicznych przebiegów całego układu.

Z

a

k

łó

c

e

n

ie

Obiekt regulacji 

(cz

ęść

 1)

Obiekt regulacji 

(cz

ęść

 2)

w

u

Miejsce 

pomiaru 

(wielko

ść

 

regulowana)

z

y

Regulator

e

-

y

K

Regulator 

pomocniczy

-

+

Jak to wida

ć

 z rysunku pomocnicza wielko

ść

 regulowana y

K

jest wprowadzana do regulatora pomocniczego, który 

otrzymuje wielko

ść

 przewodni

ą

 z regulatora głównego. Regulator pomocniczy i cz

ęść

 1 obiektu regulacji tworz

ą

 

pomocniczy obwód regulacji. Jego głównym zadaniem jest usuwanie z wielko

ś

ci regulowanej działania zakłócenia 

wyst

ę

puj

ą

cego w przedniej cz

ęś

ci obiektu. Zakłócenia te s

ą

 przyło

Ŝ

one do wyj

ś

cia pierwszej cz

ęś

ci obiektu i uj

ę

te jako 

wielko

ść

 z. Wielko

ść

 zakłócaj

ą

ca działa w pomocniczym obwodzie regulacji jako wielko

ść

 wyj

ś

ciowa.                       

Klasycznym przykładem zastosowania regulacji kaskadowej jest regulacja pr

ą

du i pr

ę

dko

ś

ci obrotowej w 

serwonap

ę

dach. Zasada regulacji kaskadowej jest zatem stosowana do realizacji sterowania torem ruchu w 

obrabiarkach sterowanych numerycznie i robotach przemysłowych. 

Układ regulacji o strukturze kaskadowej

background image

40

Regulacja z pomocnicz

ą

 wielko

ś

ci

ą

 nastawiaj

ą

c

ą

Regulacja z pomocnicz

ą

 wielko

ś

ci

ą

 nastawiaj

ą

c

ą

 jest stosowana wtedy, gdy główna wielko

ść

 zakłócaj

ą

ca 

działa w pobli

Ŝ

u wyj

ś

cia obiektu i mo

Ŝ

na zbudowa

ć

 drugi człon nastawiaj

ą

cy blisko wyj

ś

cia obiektu. Przez 

działanie pomocniczej wielko

ś

ci nastawiaj

ą

cej blisko wyj

ś

cia obiektu mo

Ŝ

na szybciej wyregulowa

ć

 uchyb 

regulacji, co staje si

ę

 mo

Ŝ

liwe w wyniku przenoszenia wielko

ś

ci nastawiaj

ą

cej przez obiekt. 

Z

a

k

łó

c

e

n

ie

Obiekt regulacji 

(cz

ęść

 1)

Obiekt regulacji 

(cz

ęść

 2)

w

u

z

y

Regulator

e

-

u

P

Regulator 

pomocniczy

+

Ten rodzaj regulacji przynosi korzy

ś

ci w przypadku wyst

ę

powania zakłóce

ń

 blisko wyj

ś

cia obiektu (cz

ęść

 2 

obiektu regulacji) i przy zmianie wielko

ś

ci zadanej. 

Ze wzgl

ę

dów technologicznych lub ekonomicznych wymaga si

ę

Ŝ

eby pomocnicza wielko

ść

 nastawiaj

ą

ca u

p

zanikała w stanie stacjonarnym. W innym przypadku mogłaby znikn

ąć

 wielko

ść

 nastawiaj

ą

ca u, a jej funkcj

ę

 

przej

ę

łaby wielko

ść

u

P

Regulacja z pomocnicz

ą

 wielko

ś

ci

ą

 nastawiaj

ą

c

ą

Regulacja z wysterowaniem (sterowanie wyprzedzaj

ą

ce, forsowanie) 

Istniej

ą

obwody regulacji, w których wyst

ę

puje konieczno

ść

zarówno dokładnego wyregulowania 

zakłóce

ń

jak i wymaga si

ę

od nich tak

Ŝ

e dokładnych przebiegów regulacji. W niektórych 

przypadkach nie jest mo

Ŝ

liwe nastawienie regulatora w jednakowym stopniu na optymalne 

działanie zarówno na działanie zakłóce

ń

jak i optymalne przebiegi regulacji. W takim przypadku 

nale

Ŝ

y zapewni

ć

takie rozwi

ą

zanie układu, w którym regulator oddzielnie traktuje zakłócenia i 

zmiany sygnału wielko

ś

ci zadanej. 

Jest to mo

Ŝ

liwe w układzie sterowania wyprzedzaj

ą

cego za pomoc

ą

sygnału wiod

ą

cego 

(zadanego), w którym nast

ę

puje taka ingerencja w obwodzie regulacji, 

Ŝ

e dodatkowo do wej

ś

cia 

obiektu regulacji jest wprowadzany sygnał zale

Ŝ

ny od wielko

ś

ci zadanej. 

Przykładem regulacji z wysterowaniem jest sterowanie pr

ę

dko

ś

ci

ą

 ruchu lub przyspieszeniami 

dla silników pr

ą

du stałego.

Obiekt 

regulacji

Wysterowanie

w

u

y

Regulator

e

-

+

Regulacja z wysterowaniem (sterowanie wyprzedzaj

ą

ce)

background image

41

Porównanie wybranych zasad regulacji

Trudna w 
projektowaniu

Poprawa przy 
zmianach wielko

ś

ci 

zadanych, a 
równocze

ś

nie lepsze 

działanie przy 
zakłóceniach.

Wielko

ść

 

zadana jest 
wprowadzana 
bezpo

ś

rednio do 

obiektu.

Dynamika obiektu 
jest dokładnie 
znana.

Regulacja z 
wysterowaniem

Zwi

ę

kszone nakłady

Poprawa jako

ś

ci 

regulacji.

Zap

ę

tlenie 

obwodów 
regulacji.

Istnienie wiele 
(wewn

ę

trznych) 

wielko

ś

ci 

regulowanych.

Regulacja 
kaskadowa

Wpływ głównej 
wielko

ś

ci 

zakłócaj

ą

cej musi by

ć

 

znany; konieczne s

ą

 

dodatkowe nakłady 
zwi

ą

zane z 

pomiarem.

Główna wielko

ść

 

zakłócaj

ą

ca nie musi 

by

ć

 mierzona; regulacja 

jest szybsza; uchyb jest 
redukowany. 

Regulacja jest 
odci

ąŜ

ona od 

głównej 
wielko

ś

ci 

zakłócaj

ą

cej

Główna wielko

ść

 

zakłócaj

ą

ca jest 

znana; wpływ 
głównej wielko

ś

ci 

zakłócaj

ą

cej jest 

znany.

Regulacja z 
stabilizuj

ą

c

ą

 

wielko

ś

ci

ą

 

pomocnicz

ą

Wpływ głównej 
wielko

ś

ci 

zakłócaj

ą

cej musi by

ć

 

znany; konieczne s

ą

 

dodatkowe nakłady 
zwi

ą

zane z 

pomiarem.

Regulacja jest znacznie 
szybsza, a uchyb jest 
szybko redukowany.

Regulacja jest 
odci

ąŜ

ona od 

głównej 
wielko

ś

ci 

zakłócaj

ą

cej.

Główna wielko

ść

 

zakłócaj

ą

ca jest 

znana i mo

Ŝ

liwa 

do pomiaru. 
Znany jest wpływ 
głównej wielko

ś

ci 

zakłócaj

ą

cej na 

obiekt.

ą

czenie 

wielko

ś

ci 

zakłócaj

ą

cej

Wady

Zalety

Działanie

Wymagania

Zasada

Regulacja adaptacyjna

Je

Ŝ

eli własno

ś

ci obiektu regulacji zmieniaj

ą

 si

ę

 w sposób nieprzewidziany, to cz

ę

sto nie mo

Ŝ

na uzyska

ć

 

wymaganych przebiegów układu regulacji i wtedy konieczne jest zastosowanie regulacji adaptacyjnej.

Jako regulacj

ę

 adaptacyjn

ą

 okre

ś

la si

ę

 tak

ą

 regulacj

ę

, w której samoczynnie zmieniaj

ą

 si

ę

 parametry lub 

struktura regulatora w zale

Ŝ

no

ś

ci od okre

ś

lonych własno

ś

ci obiektu, dzi

ę

ki czemu uzyskiwane s

ą

 

Ŝą

dane 

przebiegi regulacji. 

Obiekt 

regulacji

w

u

y

Regulator

e

-

Proces 

decyzyjny

Modyfikacja

Identyfikacja

z

Zasada regulacji adaptacyjnej opiera si

ę

 na rozpoznaniu lub identyfikacji obiektu regulacji, obliczeniu 

pewnej dopasowanej do niego nastawy regulatora i odpowiedniego dopasowania parametrów regulatora. 
Je

Ŝ

eli zmienia si

ę

 wzmocnienie obiektu, to przez porównanie z modelem obiektu mo

Ŝ

na okre

ś

li

ć

 

wymagan

ą

 korekcj

ę

 (np. przez dzielenie) i wprowadzi

ć

 j

ą

 w członie wł

ą

czonym szeregowo (np. 

mno

Ŝ

enie) w urz

ą

dzeniu regulacyjnym i w ten sposób zapewni

ć

 zachowanie stałego wzmocnienia 

obwodu. 

Istotnym problemem jest okre

ś

lanie zmieniaj

ą

cych si

ę

 parametrów i przetwarzanie w odpowiednich 

algorytmach adaptacyjnych. Wskutek tego znacznie wzrastaj

ą

 nakłady zwi

ą

zane z przetwarzaniem 

informacji. 

background image

42

Porównanie sterowania z regulacj

ą

Du

Ŝ

e

Tak (wskutek 

tego równie

Ŝ

 

stabilne układu 

mog

ą

 si

ę

 sta

ć

 

niestabilne)

Powolne

Wszystkich

Konieczny

Tak

Regulacja

Małe

Nie (poniewa

Ŝ

 

nie jest 

przewidziane 

do 

zastosowania 

w układach 

niestabilnych)

Bardzo 

szybkie

Tylko 

znanych

Nie jest 

konieczny

Nie

Sterowanie

Nakłady 

obliczeniowe 

(przetwarzania)  

i sprz

ę

towe

Problemy ze 

stabilno

ś

ci

ą

Zachowanie 

przypadku 

wyst

ą

pienia 

zakłóce

ń

Eliminacja 

zakłóce

ń

Pomiar 

wielko

ś

ci 

wyj

ś

ciowej

Sprz

ęŜ

enie 

zwrotne

Układy sterowania maj

ą

 struktur

ę

 otwart

ą

 (nie maj

ą

 sprz

ęŜ

enia zwrotnego).

Natomiast układy regulacji maj

ą

 struktur

ę

 zamkni

ę

t

ą

 z p

ę

tl

ą

 sprz

ęŜ

enia zwrotnego 

(ujemnego).

In

Ŝ

ynieria systemów i produktów mechatronicznych w przemy

ś

le samochodowym, 

obrabiarkowym czy lotniczym stosuje zwykle w odniesieniu do mechatroniki takie podej

ś

cie, 

które opiera si

ę

 na podsystemach (komponentach). Jest to strategia rozwoju produktu, w 

której zintegrowane systemy ko

ń

cowe buduje si

ę

 z technik jednorodnych podsystemów 

(mechanika, elektronika, automatyka, oprogramowanie). Te podsystemy opracowuje si

ę

 

współbie

Ŝ

nie, ze szczególnym uwzgl

ę

dnieniem ich interfejsów. Dopiero gdy te interfejsy s

ą

 

zaprojektowane, to ka

Ŝ

dy z komponentów projektuje si

ę

 w dotychczasowy, tradycyjny sposób. 

Oznacza to, 

Ŝ

e punkt ci

ęŜ

ko

ś

ci spoczywa na multidyscyplinarnym porozumieniu si

ę

 in

Ŝ

ynierów 

o ró

Ŝ

nej specjalno

ś

ci w celu wła

ś

ciwego zdefiniowania interfejsów.

W podej

ś

ciu komponentowym nie istnieje 

Ŝ

adna potrzeba opracowania jakiej

ś

 nowej techniki 

jako wyniku 

ś

ci

ś

lejszej integracji z pozostałymi technikami, np.

ś

cisłej integracji automatyki z 

informatyk

ą

. Mo

Ŝ

liwo

ś

ci systemu mechatronicznego s

ą

 tutaj raczej wynikiem poprawnej 

integracji technik istniej

ą

cych. Podej

ś

cie komponentowe dominuje w literaturze z zakresu 

mechatroniki. I tak ksi

ąŜ

ki mechatroniczne po

ś

wi

ę

caj

ą

 zwykle pierwszy rozdział zdefiniowaniu 

mechatroniki, a pozostałe rozdziały poszczególnym komponentom, takim jak sensory, 
aktuatory (człony wykonawcze), układ sterowania, sprz

ę

t komputerowy, interfejsy, 

komunikacja, modelowanie itp.

Podej

ś

cie komponentowe jest ci

ą

gle znacz

ą

cym krokiem w stosunku do czasów, gdy 

mechanicy najpierw konstruowali system mechaniczny, który nast

ę

pnie był przekazywany 

automatykom w celu opracowania projektu sterowania, w tym samym czasie system 
komputerowy był projektowany przez elektryków, a na koniec programistom dawano 
niemo

Ŝ

liwe do wykonania zadanie zaprojektowania i implementacji zło

Ŝ

onego sterownika do 

nieprzystosowanej konstrukcji mechanicznej i zbyt wolnego systemu komputerowego.

Podej

ś

cie komponentowe w mechatronice

background image

43

Podej

ś

cie interakcyjne i paradygmat oprogramowania

Post

ę

p w elektronice cyfrowej otworzył nowe mo

Ŝ

liwo

ś

ci rozwoju systemów, których podstaw

ą

 

s

ą

 komponenty mechaniczne. Mo

Ŝ

liwo

ś

ci te dotycz

ą

 przede wszystkim ogromnego wzrostu 

przepływu informacji, który mo

Ŝ

e by

ć

 wykorzystany do po

Ŝą

danego sterowania komponentami 

mechanicznymi. Mo

Ŝ

na stwierdzi

ć

Ŝ

e nast

ą

piła zmiana paradygmatu w projektowaniu tych 

komponentów. Polega ona na tym, 

Ŝ

e funkcje systemu nie s

ą

 ju

Ŝ

 fizycznie wbudowane w 

komponent mechaniczny, lecz w oprogramowanie komputerowe. Innymi słowy nast

ę

puje 

przesuni

ę

cie implementacji funkcjonalno

ś

ci z mechaniki do oprogramowania, przy czym 

najwa

Ŝ

niejsze komponenty systemu pozostaj

ą

 ci

ą

gle mechaniczne. Wyst

ę

puje tutaj 

paradygmat oprogramowania, a nie o paradygmat mikroelektroniki, czy paradygmat 
mikroprocesora, poniewa

Ŝ

 to wła

ś

nie oprogramowanie dostarcza nowej i szerokiej elastyczno

ś

ci 

oraz swobody w projektowaniu i konstruowaniu. W wielu przypadkach wła

ś

ciwe projektowanie 

oprogramowania jest implementowaniem go w sprz

ę

t elektroniczny.

Stosowanie paradygmatu oprogramowania powoduje, 

Ŝ

e stare, sprawdzone teorie i poj

ę

cia 

projektowania mechanicznego zast

ę

puje si

ę

 młodym, niedojrzałym oprogramowaniem, 

wbudowanym w młode, niedojrzałe komputery. Ma to ogromne znaczenie w tych 
zastosowaniach, gdzie decyduje bezpiecze

ń

stwo. Kluczowa cecha oprogramowania, jak

ą

 jest 

jego ró

Ŝ

norodno

ść

 i elastyczno

ść

, łatwo prowadzi do problemów wynikaj

ą

cych z du

Ŝ

ej 

zło

Ŝ

ono

ś

ci. In

Ŝ

ynieria mechaniczna, in

Ŝ

ynieria oprogramowania, in

Ŝ

ynieria sterowania i 

in

Ŝ

ynieria komputerowa musz

ą

 wi

ę

c by

ć

 stosowane współbie

Ŝ

nie i w sposób zintegrowany. Na 

tej podstawie s

ą

 identyfikowane, formułowane i prowadzone nowe prace. Podej

ś

cie interakcyjne 

mo

Ŝ

na wi

ę

c traktowa

ć

 jako doskonalenie dotychczasowych dyscyplin, technik i ich 

integracji/interakcji. Mechatronika w takim uj

ę

ciu jest wymy

ś

laniem i rozwojem nowych teorii, 

modeli, poj

ęć

 i narz

ę

dzi w odpowiedzi na potrzeby wyrastaj

ą

ce z interakcji dyscyplin 

naukowych. 

ABS jako przykład systemu mechatronicznego

Przykładem urz

ą

dzenia mechatronicznego jest stosowany powszechnie w samochodach 

system zapobiegaj

ą

cy blokowaniu kół podczas hamowania na 

ś

liskiej nawierzchni 

ABS (niem. Antiblockierungs-System), który przyczynia si

ę

 do poprawy bezpiecze

ń

stwa 

jazdy.

System ABS zastosowano po raz pierwszy w 1967 r., od 1978 r. jest on produkowany 
seryjnie, a od 1991 r. jest znormalizowany.

System ABS stanowił punkt wyj

ś

cia do wprowadzenia kolejnych, coraz bardziej 

rozbudowanych urz

ą

dze

ń

 mechatronicznych w samochodach, takich jak ASR (niem. Anti-

Schlupf-Regelung), ESP (niem. Elektronisches Stabilitätsprogramm) i VDC (ang. Vehicle 
Dynamics Control
).

Poniewa

Ŝ

 system ABS u

Ŝ

ywany jest ju

Ŝ

 powszechnie, to zwykle znane jest jego 

wyobra

Ŝ

enie funkcjonalne. Kierowcy wiedz

ą

 najcz

ęś

ciej, 

Ŝ

e chodzi o pulsowanie ci

ś

nienia w 

układzie hamulcowym w tych przypadkach, gdy koło podczas hamowania zostanie 
zablokowane. 

Natomiast ogólnie mniej znana jest budowa systemu ABS, poniewa

Ŝ

 jest ona ukryta w 

podwoziu samochodu i pod mask

ą

 silnika. Chodzi tutaj o poszczególne jego elementy 

(cz

ęś

ci, komponenty), takie jak czujniki obrotu kół, zawory elektromagnetyczne, pomp

ę

 

hydrauliczn

ą

, silnik elektryczny, układ elektroniczny (sterownik mikroprocesorowy), czy 

przewody elektryczne i hydrauliczne.

Niektóre z tych elementów s

ą

 zintegrowane w jednej obudowie (zawory, pompa, silnik, 

elektronika) i przez to niedost

ę

pne gołym okiem. Dlatego te

Ŝ

 spróbujmy przedstawi

ć

 istot

ę

 

działania układu hamulca z ABS w porównaniu ze zwykłym układem hamulcowym.

background image

44

Zwykły hamulec hydrauliczny w samochodzie

W zwykłym tarczowym hamulcu hydraulicznym siła zaciskaj

ą

ca szcz

ę

ki (klocki) na powierzchni 

tarczy hamulcowej powstaje przez działanie ci

ś

nienia cieczy na tłoczek zwi

ą

zany z jedn

ą

 ze 

szcz

ę

k, umieszczonych w obudowie hamulca. Ci

ś

nienie to powstaje przez przesuwanie tłoczka 

pompy hamulcowej podczas naciskania na pedał hamulca.

Taki hamulec, podczas hamowania na podło

Ŝ

u o małej 

przyczepno

ś

ci (

ś

liskim, piaszczystym), szybko zatrzymuje 

(blokuje) koło. Mała przyczepno

ść

 powoduje zmniejszenie 

momentu hamowania, a wi

ę

c szybkie zatrzymanie koła. 

Przestaje si

ę

 ono obraca

ć

 wokół własnej osi, a z kolei 

mała przyczepno

ść

 powoduje, 

Ŝ

e samochód nie reaguje 

wła

ś

ciwie na próby zatrzymania i staje si

ę

 niesterowalny. 

Siła bezwładno

ś

ci niesie go w dotychczasowym kierunku 

jazdy, a nie w kierunku zgodnym z zamiarami kierowcy, 
wynikaj

ą

cym ze skr

ę

cenia kierownicy.

Rozwi

ą

zaniem tego problemu jest przeciwdziałanie 

blokowaniu. Mo

Ŝ

na to uzyska

ć

 przez szybk

ą

 (kilkadziesi

ą

razy na sekund

ę

) pulsacj

ę

 ci

ś

nienia hamowania od chwili, 

gdy koło przestało si

ę

 obraca

ć

. Tak szybkiej pulsacji 

człowiek nie jest jednak w stanie wytworzy

ć

 swoj

ą

 nog

ą

, a 

ponadto nie jest w stanie bezpo

ś

rednio wyczu

ć

 chwili 

zablokowania koła. Siły i ruchy człowieka oraz reakcje jego 
zmysłów s

ą

 zbyt powolne w stosunku do dynamiki 

zjawiska, nad którym musi zapanowa

ć

. Dlatego musi go w 

tym wyr

ę

czy

ć

 urz

ą

dzenie techniczne. 

W systemie ABS układ hamulcowy jest 

rozszerzony o trzy funkcje:

• funkcj

ę

 „wyczuwania” chwili zablokowania koła. 

Realizatorem (no

ś

nikiem) tej funkcji jest czujnik 

(sensor) ruchu tarczy hamulcowej (koła),

• funkcj

ę

 szybkiego pulsowania ci

ś

nienia płynu 

hamulcowego. No

ś

nikiem tej funkcji jest 

urz

ą

dzenie wykonawcze (aktuator) w postaci 

szybko wył

ą

czanego i wł

ą

czanego zaworu 

elektromagnetycznego,

• funkcj

ę

 odbierania i oceniania sygnałów z 

czujnika oraz szybkiego naprzemiennego 

ą

czania i wył

ą

czania (sterowania) zaworu 

elektromagnetycznego. No

ś

nikiem tej funkcji 

jest sterownik w postaci mikroprocesora, 
mikrokontrolera lub mikrokomputera.

Dalszy rozwój systemów ABS jest zwi

ą

zany z 

działaniami maj

ą

cymi na celu skrócenie drogi 

hamowania, co mo

Ŝ

na osi

ą

gn

ąć

 przez 

zwi

ę

kszenie szybko

ś

ci reakcji elementów 

układu hamulcowego.

ABS jako przykład systemu mechatronicznego

zawór elektromagnetyczny do 
modulacji ci

ś

nienia (aktuator)

background image

45

Mi

ę

dzy XVII a XIX wiekiem powstało wiele wa

Ŝ

nych urz

ą

dze

ń

 (np. regulatory temperatury, regulatory ci

ś

nienia 

oraz mechaniczne maszyny licz

ą

ce), na których mo

Ŝ

na prze

ś

ledzi

ć

 wkład do rozwoju automatyki i mechatroniki. 

Milowym krokiem był tu od

ś

rodkowy regulator Watt’a do regulacji pr

ę

dko

ś

ci maszyny parowej. Przez pomiar 

pr

ę

dko

ś

ci obrotowej wału wyj

ś

ciowego i u

Ŝ

ycie ruchu obrotowego kul do sterowania zaworem odbywało si

ę

 

sterowanie ilo

ś

ci

ą

 pary wpływaj

ą

cej do silnika. Gdy pr

ę

dko

ść

 silnika rosła, to kule aparatu ruchowego podnosiły 

si

ę

, poci

ą

gaj

ą

c za sob

ą

 kołnierz z ci

ę

gnami, które zamykały zawór pary. Jest to przykład systemu sterowania ze 

sprz

ęŜ

eniem zwrotnym (ang. feedback), w którym sygnał sprz

ęŜ

enia zwrotnego (sensoryka) i działanie steruj

ą

ce 

(aktuatoryka) s

ą

 realizowane całkowicie przez urz

ą

dzenia mechaniczne (ang. mechanical hardware).                      

Dalszy etap rozwoju automatyzacji wymagał opracowania teorii sterowania automatycznego. Prekursorem 
sterowanych numerycznie (NC) obrabiarek do zautomatyzowanego wytwarzania (opracowanych w połowie XX 
w.) było wynalezione ponad sto lat wcze

ś

niej krosno Jackard’a ze sprz

ęŜ

eniem uprzedzaj

ą

cym (ang.

feedforward). Pod koniec XIX w. Maxwell przez analiz

ę

 układu równa

ń

 ró

Ŝ

niczkowych opisuj

ą

cych regulator 

od

ś

rodkowy, zainicjował rozwój teorii sterowania. W latach 30. XIX w. Faraday opisał prawa indukcji, b

ę

d

ą

ce 

podstaw

ą

 działania silnika elektrycznego i pr

ą

dnicy elektrycznej. Nast

ę

pnie w latach 80. XIX w. Tesla wynalazł 

silnik indukcyjny pr

ą

du przemiennego.                           

Rozwój automatyzacji znacznie przyspieszył w XX w. I tak opracowanie pneumatycznych elementów sterowania 
w latach 30. XX w. dojrzało do zastosowa

ń

 w przemysłach procesowych. Jednak a

Ŝ

 do 1940 r. projektowanie 

systemów sterowania odbywało si

ę

 metod

ą

 prób i bł

ę

dów. Post

ę

p w zakresie metod matematycznych i 

analitycznych, jaki miał miejsce w latach 40. ubiegłego wieku, doprowadził do powstania in

Ŝ

ynierii sterowania 

(automatyki) jako niezale

Ŝ

nej dyscypliny in

Ŝ

ynierskiej. Szczególnie istotny post

ę

p w teorii i praktyce sterowania 

automatycznego (np. pilot automatyczny, systemy pozycjonowania dział czy sterowania antenami radarów) 
osi

ą

gni

ę

to w okresie II Wojny 

Ś

wiatowej. Po wojnie zacz

ę

ły dominowa

ć

 techniki dziedziny cz

ę

stotliwo

ś

ciowej,

rosło zastosowanie transformaty Laplace’a i projektowanie systemów sterowania za pomoc

ą

 miejsc 

biegunowych.                                                    
W USA rozwój systemów telefonicznych i elektronicznych wzmacniaczy ze sprz

ęŜ

eniem zwrotnym zach

ę

ciły 

Bode’go, Nyquist’a i Black’a do u

Ŝ

ycia sprz

ęŜ

enia zwrotnego w laboratoriach Bella. Działanie wzmacniaczy ze 

sprz

ęŜ

eniem zwrotnym zostało opisane w dziedzinie cz

ę

stotliwo

ś

ci, a powstałe z tego praktyki projektowania i 

analizy s

ą

 dzi

ś

 klasyfikowane jako „sterowanie klasyczne”. W latach 60. XX w. nast

ą

pił rozwój modeli w 

dziedzinie czasu za pomoc

ą

 reprezentacji w postaci zmiennych stanu.

Rys historyczny rozwoju automatyki i automatyzacji

W obszarze komercyjnym, gdzie niskie koszty osi

ą

ga si

ę

 dzi

ę

ki produkcji masowej, automatyzacja 

procesu produkcji stawała si

ę

 najwy

Ŝ

szym priorytetem. W latach 50. XX w. zastosowanie krzywek, 

mechanizmów wieloczłonowych i nap

ę

dów ła

ń

cuchowych spowodowało wprowadzenie nowych 

technologii produkcji. Przykładem tego s

ą

 maszyny włókiennicze, drukarskie i papiernicze, a tak

Ŝ

maszyny do szycia. Rzeczywisto

ś

ci

ą

 stało si

ę

 precyzyjne wytwarzanie masowe. I tak np. 

automatyczna maszyna do wytwarzania pudełek papierowych wykonywała 200 pudełek na minut

ę

 i 

nie zawierała 

Ŝ

adnego niemechanicznego podsystemu poza silnikiem elektrycznym.                        

Rozwój mikroprocesorów w ko

ń

cu lat 60. XX w. doprowadził do powstania pierwszych 

komputerowych układów sterowania w maszynach wytwórczych. Przykładem tego s

ą

 obrabiarki 

sterowane numerycznie (NC) i systemy sterowania samolotów. Procesy wytwarzania były jednak 
nadal w swej naturze całkowicie mechaniczne, a systemy sterowania i automatyzacji 
wbudowywano dopiero po wykonaniu maszyny. Nowym impulsem w rozwoju sterowanych 
systemów mechatronicznych było wystrzelenie sputnika i nadej

ś

cie ery kosmicznej. Rakiety i sondy 

kosmiczne wymusiły rozwój zło

Ŝ

onych, wysoce dokładnych systemów sterowania. Konieczno

ść

 

minimalizacji masy satelity (to znaczy minimalizacji ilo

ś

ci paliwa pobieranego dla misji), przy 

zapewnianiu dokładnego sterowania, zach

ę

ciła do post

ę

pów w wa

Ŝ

nym obszarze sterowania 

optymalnego. Rozwój wytwarzania półprzewodników i obwodów scalonych doprowadził do 
powstania nowej klasy produktów. Mechanika i elektronika zacz

ę

ły zlewa

ć

 si

ę

 w jeden system, w 

którym obie dyscypliny s

ą

 wymagane ze wzgl

ę

dów funkcjonalnych.  

Dla takich systemów firma Yaskawa wprowadziła w 1969 r. termin „mechatronika”. Firmie tej został 
przyznany znak handlowy w 1972 r., ale po upowszechnieniu si

ę

 terminu firma pozbyła si

ę

 znaku w 

1982 r. Na pocz

ą

tku mechatronika odnosiła si

ę

 tylko do systemów zawieraj

ą

cych systemy 

mechaniczne z komponentami elektronicznymi, bez 

Ŝ

adnego sterowania komputerowego. 

Przykładami takich systemów były drzwi automatyczne przesuwane, maszyny sprzedaj

ą

ce, 

otwieracze drzwi gara

Ŝ

owych.

Rys historyczny rozwoju automatyki i automatyzacji

background image

46

System techniczny jest okre

ś

lany jako zwarty układ, który umo

Ŝ

liwia u

Ŝ

ytkownikowi celowy przebieg i 

sterowanie procesu technicznego. Ma on wyra

ź

ne granice z otoczeniem, które mog

ą

 przekracza

ć

 tylko 

wielko

ś

ci wej

ś

ciowe i wyj

ś

ciowe w postaci przepływu materiałów, energii i informacji wzgl. sygnałów. 

Wewn

ą

trz tych granic mo

Ŝ

na wydzieli

ć

 podsystemy (komponenty, składniki), które s

ą

 powi

ą

zane  

przepływem materiałów, energii i sygnałów. 
Systemy mechatroniczne s

ą

 systemami technicznymi. Stanowi

ą

 one dalszy rozwój klasycznych układów 

mechanicznych w wielu stopniach. W pierwszym stopniu realizacja funkcji odbywała si

ę

 w sposób 

czysto mechaniczny za pomoc

ą

 składników mechanicznych. Potrzebna do tego celu energia była 

dostarczana np. w postaci siły mi

ęś

ni. Nast

ę

pnym stopniem rozwoju były układy elektromechaniczne, 

które miały dodatkowo zintegrowane rozwi

ą

zania i składniki elektryczne, aby wspomaga

ć

 mechanik

ę

Najcz

ęś

ciej odzwierciadlało si

ę

 to zastosowaniem energii elektrycznej, np. nap

ę

dów elektrycznych, do 

realizacji funkcji. W trzecim stopniu układ elektromechaniczny został uzupełniony i rozszerzony o 
elektronik

ę

. Analogowe i cyfrowe obwody przepływu sygnałów steruj

ą

 funkcjami. Obecne systemy

mechatroniczne s

ą

 czwartym stopniem tego rozwoju. Zintegrowane przetwarzanie informacji jest 

realizowane przez mikroprocesory i oprogramowanie.              
Systemy mechatroniczne daj

ą

 charakterystyczn

ą

 struktur

ę

 wyrobów. Składaj

ą

 si

ę

 one z cz

ęś

ci 

mechanicznej (struktura podstawowa), aktuatorów, sensorów i przynajmniej jednego układu 
mikroprocesorowego z oprogramowaniem do przetwarzania informacji. Układy elektryczne i elektroniczne 
oraz informatyczne uzupełniaj

ą

 podstawow

ą

 struktur

ę

 mechaniczn

ą

. Nieograniczona funkcjonalno

ść

 

całego systemu jest uzyskiwana przez współdziałanie wszystkich składników. Realizacja funkcjonalno

ś

ci 

przez poszczególne składniki nie jest mo

Ŝ

liwa. Mikroprocesor odgrywa przy tym centraln

ą

 rol

ę

. Czujniki 

mierz

ą

 wielko

ś

ci stanu systemu i otoczenia. S

ą

 one nast

ę

pnie przetwarzane za pomoc

ą

 oprogramowania 

i elektroniki cyfrowej. Dzi

ę

ki algorytmom steruj

ą

cym i regulacyjnym s

ą

 okre

ś

lane konieczne oddziaływania 

na układ mechaniczny i przekazywane w postaci sygnałów nastawiaj

ą

cych do aktuatorów. Aktuatory 

przetwarzaj

ą

 te sygnały w celowe ruchy i oddziałuj

ą

 na układ mechaniczny i tym samym wielko

ś

ci stanu. 

Zatem typowy system mechatroniczny przyjmuje sygnały, przetwarza je i przekazuje dalej sygnały, które 
nast

ę

pnie s

ą

 zamieniane np. w siły i ruchy.

Systemy mechatroniczne

W ko

ń

cu lat 70. XX w. Japo

ń

skie Towarzystwo Przemysłu Maszynowego (JSPMI) sklasyfikowało 

produkty mechatroniczne w cztery kategorie:

1. Klasa I: Pierwotnie mechanicznie produkty z elektronik

ą

 wbudowan

ą

 w celu rozszerzenia 

funkcjonalno

ś

ci. Przykłady: obrabiarki sterowane numerycznie, nap

ę

dy o zmiennej pr

ę

dko

ś

ci 

w maszynach wytwórczych.

2. Klasa II: Tradycyjne systemy mechaniczne z istotnie udoskonalonymi urz

ą

dzeniami 

wewn

ę

trznymi, zawieraj

ą

cymi elektronik

ę

Przykłady: nowoczesna maszyna do szycia, 

zautomatyzowane systemy wytwórcze.

3. Klasa III: Systemy z zachowan

ą

 funkcjonalno

ś

ci

ą

 tradycyjnych systemów mechanicznych, ale 

z elektronik

ą

 w miejsce wewn

ę

trznych mechanizmów. Przykład: zegarek cyfrowy.

4. Klasa IV: Produkty zaprojektowane przez synergiczn

ą

 integracj

ę

 techniki mechanicznej i 

elektronicznej. Przykłady: fotokopiarki, inteligentne pralki i suszarki, garnki do gotowania ry

Ŝ

u, 

piece automatyczne.

Pojawiaj

ą

ce si

ę

 nowoczesne technologie dla ka

Ŝ

dej klasy produktu mechatronicznego ilustruj

ą

 wzrost 

produktów elektromechanicznych w tempie odpowiadaj

ą

cym rozwojowi teorii sterowania, technologii 

informacyjnej i mikroprocesorów. Produkty klasy I były mo

Ŝ

liwe dzi

ę

ki technice serwomechanizmów, 

elektronice mocy i teorii sterowania. Produkty klasy II - dzi

ę

ki dost

ę

pno

ś

ci wczesnych urz

ą

dze

ń

 do 

obliczania i zapami

ę

tywania oraz dzi

ę

ki mo

Ŝ

liwo

ś

ciom projektowania obwodów na zamówienie. 

Produkty klasy III polegały głównie na mikroprocesorach i obwodach scalonych zast

ę

puj

ą

cych systemy 

mechaniczne. Produkty klasy IV dały pocz

ą

tek prawdziwym systemom mechatronicznym, przez 

integracj

ę

 systemów mechanicznych i elektroniki. Nie miało to miejsca do lat 70. XX w., od kiedy to wraz 

z rozwojem konstrukcji mikroprocesora przez firm

ę

 Intel, praktyk

ą

 stała si

ę

 integracja systemów 

komputerowych w systemy mechaniczne.

Klasy systemów mechatronicznych

background image

47

Podział na sterowanie konwencjonalne i sterowanie nowoczesne został znacznie 
zredukowany w latach 80. XX w. wraz z nadej

ś

ciem teorii sterowania „krzepkiego” (ang.

robust control theory). Obecnie na ogół akceptuje si

ę

 taki stan, 

Ŝ

e in

Ŝ

ynieria sterowania w 

analizie i projektowaniu systemów sterowania musi si

ę

 zajmowa

ć

 jednocze

ś

nie 

obydwoma podej

ś

ciami, tzn. podej

ś

ciem w dziedzinie czasu i podej

ś

ciem w dziedzinie 

cz

ę

stotliwo

ś

ci. Ponadto zastosowanie komputerów jako integralnych komponentów 

systemów sterowania, stało si

ę

 rutyn

ą

. Dzi

ę

ki temu miliony zainstalowanych 

mikrokomputerów słu

Ŝ

y do cyfrowego sterowania procesami. Bez wzgl

ę

du na to, jak

ą

 

definicj

ę

 mechatroniki przyjmiemy, zawsze jest oczywiste, 

Ŝ

e nowoczesna mechatronika 

zawiera komputer jako element centralny systemu. A to dlatego, 

Ŝ

e istot

ą

 urz

ą

dze

ń

mechatronicznych jest zastosowanie mikroprocesora do precyzyjnego modulowania 
energii mechanicznej. To precyzyjne modulowanie energii słu

Ŝ

y ogólnej funkcji urz

ą

dzenia 

mechatronicznego – dopasowaniu (adaptowaniu) do zmian procesu (jaki urz

ą

dzenie 

realizuje) i do zmian otoczenia (w jakim urz

ą

dzenie pracuje). Poniewa

Ŝ

 dopasowanie jest 

jedn

ą

 z cech inteligencji, to urz

ą

dzenia mechatroniczne nazywa si

ę

 cz

ę

sto 

zaawansowanymi (inteligentnymi) (ang. intelligent) lub zmy

ś

lnymi (ang. smart).

Nale

Ŝ

y tak

Ŝ

e wspomnie

ć

 o nowej dyscyplinie jak

ą

 jest adaptronika, która wła

ś

nie 

dopasowywanie uczyniła sw

ą

 istot

ą

. W szerokim uj

ę

ciu mechatronika i adaptronika

wydaj

ą

 si

ę

 dwiema stronami tego samego medalu. O ile mechatronika jest nazw

ą

 

strukturaln

ą

, o tyle adaptronika jest nazw

ą

 funkcjonaln

ą

. Ta pierwsza wskazuje z czego 

urz

ą

dzenie jest zbudowane, druga za

ś

 – po co jest budowane. W tym kontek

ś

cie 

nale

Ŝ

ałoby wspomnie

ć

 o jeszcze strukturotronice, usiłuj

ą

cej zajmowa

ć

 si

ę

 inteligentnymi 

strukturami konstrukcyjnymi.

Mechatronika, adaptronika i strukturotronika

Je

Ŝ

eli układy elektroniczne s

ą

 stosowane po to, aby zoptymalizowa

ć

 działania zespołów mechanicznych 

(np. w maszynie lub poje

ź

dzie), to mówi si

ę

 obecnie o systemie mechatronicznym. Działanie elektroniki 

jest przy tym okre

ś

lone przez oprogramowanie. Wa

Ŝ

ne jest przy tym to, 

Ŝ

Ŝą

dany wynik mo

Ŝ

na 

uzyska

ć

 tylko przez wspólne działanie zespołów mechanicznych, elektronicznych i oprogramowania.

System mechatroniczny składa si

ę

 z czterech nast

ę

puj

ą

cych cz

ęś

ci:

mechanicznych, które wykonuj

ą

 okre

ś

lone zadania (np. obróbka przedmiotów lub transportowanie),

elektronicznego sterowania lub regulacji, zwykle mikrokomputer lub procesor sygnałowy z 
odpowiednim oprogramowaniem,

aktuatoryki, która przetwarza sygnały elektroniczne na wielko

ś

ci mechaniczne (siła, moment 

obrotowy), 

sensoryki, które okre

ś

laj

ą

 stan zespołów mechanicznych (pr

ę

dko

ść

, przyspieszenie, poło

Ŝ

enie) i 

przekazuj

ą

 je do urz

ą

dze

ń

 elektronicznych.

Mechatronika odgrywa wa

Ŝ

n

ą

 rol

ę

  wtedy, gdy optymalizacja działania (procesów) jest realizowana przez 

oprogramowanie. Przykładami tego s

ą

 samochody, w których stosowane s

ą

 układy elektronicznej 

regulacji silnika, system ABS, elektroniczna stabilizacja toru jazdy ESP. Obecnie coraz wi

ę

kszego 

znaczenia nabiera nap

ę

d hybrydowy, który umo

Ŝ

liwia oszcz

ę

dno

ść

 paliwa.

Bez systemów mechatronicznych, których działanie jest oparte na oprogramowaniu, bezpiecze

ń

stwo i 

komfort jazdy w samochodach byłyby obecnie znacznie ni

Ŝ

sze, a zu

Ŝ

ycie paliwa wi

ę

ksze. Szacuje si

ę

Ŝ

e obecnie prawie 80% potencjału ulepsze

ń

 w samochodach zawiera si

ę

 w elektronice i tym samym 

wykorzystaniu systemów mechatronicznych.

Sytuacja w budowie maszyn jest podobna – obecnie wiele maszyn nie jest w stanie spełnia

ć

 swoich 

zada

ń

 bez elektronicznego sterowania. Jednak w budowie maszyn nie ma zwykle jeszcze tak 

zaawansowanej interdyscyplinarnej współpracy jak w budowie samochodów.

Rozwój systemów mechatronicznych

background image

48

Etapy rozwojowe na drodze do multi-technologicznych 

systemów

Wcze

ś

niej:

Wcze

ś

niej:

rozpatrywanie systemowe poszczególnych technologii, kooperacja jednostek

Obecnie:

Obecnie:

integracja ró

Ŝ

norodnych obszarów technologii (mechatronika)

W przyszło

ś

ci:

W przyszło

ś

ci:

technologiczna miniaturyzacja i „stopienie” obszarów technologii (adaptronika, nanotechnika)

Wraz z post

ę

pem techniki i szybkim rozwojem sprz

ę

tu komputerowego i komunikacji sieciowej systemy 

mechatroniczne s

ą

 w coraz wi

ę

kszym stopniu wyposa

Ŝ

ane w procesory, elektronik

ę

, czujniki i aktuatory. 

Coraz wy

Ŝ

szy stopie

ń

 integracji i coraz silniejsze poł

ą

czenie sieci

ą

 ze sob

ą

 ró

Ŝ

norodnych komponentów 

prowadz

ą

 do wzrostu zło

Ŝ

ono

ś

ci systemów. Charakteryzuj

ą

 si

ę

 one wieloma interfejsami z ich 

otoczeniem, w tym tak

Ŝ

e z człowiekiem, co wymaga uwzgl

ę

dnienia tego, 

Ŝ

e obsługa, sterowanie i 

nadzorowanie nie zawsze musz

ą

 by

ć

 niezawodne. Wysokie wymagania dotycz

ą

ce niezawodno

ś

ci maszyn, 

urz

ą

dze

ń

, pojazdów i instalacji, ich sterowania, regulacji, nadzorowania, urz

ą

dze

ń

 bezpiecze

ń

stwa i 

interakcji człowiek-maszyna powoduj

ą

 konieczno

ść

 rozwoju odpowiednich metod i technik do analizy 

niezawodno

ś

ci. Je

Ŝ

eli jeszcze przed kilkoma laty były rozpatrywane oddzielnie  współpracuj

ą

ce ze sob

ą

 

poszczególne jednostki ka

Ŝ

dego z obszarów technologicznych, to obecnie w systemach

mechatronicznych jest coraz wi

ę

ksza integracja komponentów z zaz

ę

biaj

ą

cych si

ę

 ze sob

ą

 obszarów 

technologicznych (mechanika, elektrotechnika, elektronika, sensoryka, aktuatoryka, systemy wbudowane 
oraz rozproszone komputery/ sterowniki). Aktualne prace badawcze i rozwojowe pod hasłem 
„adaptronika” prowadzone s

ą

 ju

Ŝ

 dalej w kierunku miniaturyzacji technologicznej a

Ŝ

 do „stopienia si

ę

” 

poszczególnych obszarów technologicznych. Rozpatrywane dotychczas oddzielnie, technologicznie 

Ŝ

norodne podsystemy do oceny niezawodno

ś

ci musz

ą

 by

ć

 rozpatrywane, projektowane, zestawiane i 

optymalizowane  cało

ś

ciowo i w sposób odniesiony do systemu.

Historyczny rozwój 

systemów 

mechanicznych, 

elektrycznych                

i elektronicznych

Czyste układy mechaniczne

Systemy mechaniczne z nap

ę

dami 

elektrycznymi

Systemy mechaniczne ze sterowaniem: 
- elektronicznym (analogowym),                    
- sekwencyjnym.

Systemy mechaniczne ze sterowaniem 

automatycznym

← 

silnik pr

ą

du stałego 1870 r.                    

← 

silnik pr

ą

du przemiennego 1889 r.

Systemy mechaniczne ze sterowaniem: 
- ci

ą

głym (cyfrowym),                                    

- sekwencyjnym cyfrowym.

Systemy mechatroniczne:                             
- integracja mechaniki i elektroniki,                            
- oprogramowanie okre

ś

la funkcje,                

- efekty synergiczne.

<1900 r.

 cewki, przeka

ź

niki                                  

 wzmacniacze hydrauliczne, 

zz

pneumatyczne i elektryczne           

 regulatory PI, 1930 r.

1920 r.

 tranzystor 1948 r. 

 tyrystor 1955 r.

1935 r.

1955 r.

← 

komputer cyfrowy 1955 r.                                        

← 

komputer procesowy 1959 r.                                 

← 

oprogramowanie czasu rzeczywistego 1966 r.          

← 

mikrokomputer 1971 r.                                           

← 

cyfrowa zdecentralizowana automatyzacja 1959 r.

← 

mikrokontroler 1978 r.                                          

← 

komputery osobiste 1980 r.                                      

← 

systemy proces/magistrala                                       

← 

nowe człony wykonawcze (aktuatory), sensory 

← 

integracja komponentów

1975 r.

1985 r.

silnik parowy 1860                  

pr

ą

dnica pr

ą

du stałego 1870 

pompa wirowa 1880                        

silnik spalinowy 1880 

mechaniczna maszyna do pisania

obrabiarki 

pompy

elektryczna maszyna do pisania

turbiny parowe 

lotnictwo

windy sterowane elektrycznie

obrabiarki                            

roboty przemysłowe 

zakłady przemysłowe 

nap

ę

dy dysków

roboty mobilne 

komputerowa integracja 

wytwarzania (CIM)              

ło

Ŝ

yska magnetyczne 

automatyzacja pojazdów 

(ABS, ESP)

Rozwój urz

ą

dze

ń

 

elektrycznych

Rozwój systemów 

automatyki

Rozwój systemów 

sterowanych 

komputerowo, 

miniaturyzacja 

systemów

background image

49

Wybrane przykłady konstrukcji technicznych i standardów

• pompy elektryczne

• elektryczna maszyna do pisania

• wzmacniacze elektryczne, pneumatyczne i hydrauliczne

• regulator PI, 1930

• turbiny parowe

• samolot braci Wright, 1903

• komputer Mark I Colossus, Anglia, 1943

• tranzystor (1948), tyrystor, 1955

1920 ...

• sterowanie maszyn

ą

 tkack

ą

, Jacquard, 1805

• generator elektryczny pr

ą

du zmiennego, Pixii, 1832

• telegraf elektromagnetyczny, Morse, 1837

• silnik spalinowy, Lenoir, 1860

• silnik elektryczny, 1870

• tłumienie drga

ń

 pomieszcze

ń

 na statku, Bessemer, 1874

• elektryczne nap

ę

dy: transport i przemysł, Siemens, 1879

• koncepcja regulatora PID dla statku, Minorskij, 1885

• silnik pr

ą

du zmiennego, Tesla, 1889

XIX w. n.e.

• regulator obrotów wiatraka, Lee 1745

• maszyna parowa, Watt 1765

• regulator Watta, 1769

XVIII w. n.e.

• ci

ś

nieniowy zawór bezpiecze

ń

stwa, Papin 1681

XVII w. n.e.

• stabilizacja poziomu cieczy w zegarze wodnym, Ktesibos

• stabilizacja poziomu cieczy w lampie oliwnej, Philon

III w. p.n.e.

• standard IEC1131: model programowy, komunikacyjny oraz 

programowanie w j

ę

zykach tekstowych i graficznych, 1993

• OPC (OLE for Process Control) - standard mechanizmu komunikacji 

pomi

ę

dzy 

ź

ródłami danych w systemach wytwarzania, 1997

1990 ...

• systemy mechatroniczne z synergi

ą

• roboty mobilne

• systemy hamowania ABS

• grafika komputerowa, systemy CAD/CAM, CAE

1985 ...

• mikrokomputer, 1971

• cyfrowe sterowanie rozproszone, 1975

• Intel 8080 w sterowniku produkcji Allan Bradley, USA, 1977

• mikrosterownik, 1978

• komputer IBM PC, 1979

1970 ...

• sterowanie komputerowe procesem polimeryzacji w TEXACO Port Artur, 

USA, 1959

• laser, Maiman 1960

• sterowanie komputerem Ferranti Argus w ICI, Anglia, 1962

• modułowy minikomputer do sterowania, MODICON 084, 1969

1959 - 70

Wybrane przykłady konstrukcji technicznych i standardów c.d.

background image

50

Mechatronika jest te

Ŝ

 trendem w interdyscyplinarnym podej

ś

ciu do procesu 

projektowania, który rozpocz

ą

ł si

ę

 wiele lat temu (p. tabele z poprzednich slajdów) i ze 

wzgl

ę

du na 

Ŝą

dania rynku rozwin

ą

ł si

ę

 dynamicznie w latach osiemdziesi

ą

tych XX w. 

W tym okresie Japonia oraz Stany Zjednoczone stanowiły dwa przoduj

ą

ce kraje w 

dziedzinie zastosowa

ń

mechatroniki. Wykorzystanie zaawansowanych technologii i 

nowatorskie podej

ś

cie w okre

ś

laniu funkcji nowego wyrobu mo

Ŝ

e istotnie zwi

ę

kszy

ć

 

szans

ę

 sukcesu na rynku, ale wymaga interdyscyplinarnego podej

ś

cia przy 

projektowaniu wyrobu i opracowaniu technologii jego produkcji. Pojawienie si

ę

 łatwo 

dost

ę

pnych i tanich mikroprocesorów było istotnym warunkiem ich zastosowania na 

szerok

ą

 skal

ę

 zarówno w urz

ą

dzeniach przemysłowych, jak i w wyrobach

mechatronicznych powszechnego u

Ŝ

ytku (magnetowidy kasetowe, odtwarzacze CD, 

pralki „fuzzy” z mikroprocesorowym programatorem).

Istot

ą

mechatroniki jest interdyscyplinarne podej

ś

cie do projektowania ju

Ŝ

 na etapie 

przygotowania specyfikacji wymaga

ń

 wyrobu. Te działania s

ą

 wspierane przez 

wykorzystanie odpowiedniego oprogramowania, w tym narz

ę

dzi CAD/CAM, CAE i 

CASE (ang. Computer Aided System Engineering). Narz

ę

dzia CASE istotnie zwi

ę

kszaj

ą

 

efektywno

ść

 i produktywno

ść

 projektantów, pozwalaj

ą

c na odpowiedni

ą

 organizacj

ę

 

pracy zespołowej i skrócenie czasu tworzenia ko

ń

cowego produktu. Ułatwiaj

ą

 te

Ŝ

 

wprowadzenie zarz

ą

dzania jako

ś

ci

ą

 oraz identyfikacj

ę

 odpowiedzialno

ś

ci, zgodnie z 

normami ISO 9000.

System komputerowo wspomaganego projektowania w rozwoju systemów
mechatronicznych musi uwzgl

ę

dnia

ć

 wszystkie etapy procesu projektowania, 

interdyscyplinarno

ść

 konstrukcji, jak równie

Ŝ

 powinien przykłada

ć

 szczególn

ą

 wag

ę

 

do procesu budowy i badania wirtualnego prototypu.

Systemy mechatroniczne

OBIEKTY MECHATRONICZNE

OBIEKTY MECHATRONICZNE

Urz

ą

dzenia (układy)

Systemy

Aktuatory (elementy 
wykonawcze)

Aparat słuchowy

Urz

ą

dzenia 

peryferyjne

Czujniki (sensory)

Mikroprocesory

Magistrale

Robot-piesek AIBO

Robot

Obrabiarka z komputerowym 
sterowaniem numerycznym

Wie

Ŝ

owiec w strefie sejsmicznej 

z aktywnym tłumieniem drga

ń

Aktywne zawieszenie pojazdu

ABS, ASR, EPS, VDC, ...

Silnik spalinowy z „common rail

Twardy dysk

Inne obiekty, maszyny, budowle, 
budynki, instalacje, aparaty, 
przyrz

ą

dy, narz

ę

dzia, zabawki itp.

Przykłady urz

ą

dze

ń

 i systemów mechatronicznych

background image

51

Perspektywy rozwoju urz

ą

dze

ń

 mechatronicznych

Dalszy rozwój mechatroniki b

ę

dzie si

ę

 odbywał coraz bardziej w kierunku urz

ą

dze

ń

 

„inteligentnych”. Wzrasta

ć

 b

ę

dzie znaczenie oprogramowania i algorytmów. Konkretne 

przetworzenie „inteligentnie” zaplanowanych akcji b

ę

dzie wymaga

ć

rozszerzenia zdolno

ś

ci 

ruchowych. Na znaczeniu zyska mikrotechnika. Przyszłe zastosowania mechatroniki mo

Ŝ

na 

podzieli

ć

 na nast

ę

puj

ą

ce:

mechatronizowanie urz

ą

dze

ń

 konwencjonalnych we wszystkich zwykłych obszarach ich 

u

Ŝ

ytkowania w celu zwi

ę

kszenia osi

ą

gów, uproszczenia mechanizmów i obni

Ŝ

enia kosztów,

w obszarach, w których człowiek w ogóle nie mo

Ŝ

e pracowa

ć

 lub sam nie mo

Ŝ

e pracowa

ć

, np. w

nanoobszarach, pod wod

ą

, pod ziemi

ą

 i w przestrzeni kosmicznej. Roboty i inne urz

ą

dzenia

mechatroniczne b

ę

d

ą

 wspiera

ć

 ludzi w pracach, które s

ą

 niebezpieczne lub nieprzyjemne. 

Chodzi tu przede wszystkim o ci

ęŜ

kie prace w budownictwie, zadania nadzorcze w 

elektrowniach i instalacjach chemicznych, prace konserwacyjne w kanalizacji, sortowanie 
odpadów, zadania w słu

Ŝ

bie ratowniczej z automatycznymi aparatami lataj

ą

cymi dla celów 

ratowniczych i ga

ś

niczych.

w obszarach, gdzie nie wystarcza zr

ę

czno

ść

 człowieka, jego wytrwało

ść

, zdolno

ść

 koncentracji 

czy niezawodno

ść

; np. w technice operacji chirurgicznych (chirurgia małoinwazyjna), operacjach 

oczu, przemysłowej technice monta

Ŝ

u, mikrotechnice. Do tego nale

Ŝ

y zaliczy

ć

 zastosowanie 

robotów jako pomocy w rehabilitacji medycznej w celu odtworzenia ograniczonych mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

ruchowych i zachowania przez człowieka niezale

Ŝ

no

ś

ci fizycznej.

w obszarach rozrywki i zabawy. Natura ludzka raduje si

ę

 zwykle czym

ś

 nowym i 

niespodziewanym. Dlatego roboty i inne urz

ą

dzenia mechatroniczne spotyka si

ę

 jako przedmioty 

zabawy, jako zabawki, jako co

ś

 co 

ś

ci

ą

ga na siebie spojrzenie. Poniewa

Ŝ

 niezawodno

ść

 i cena 

nie s

ą

 w tym przypadku najwa

Ŝ

niejszymi priorytetami, ten obszar zastosowania mo

Ŝ

e by

ć

 nawet 

pionierski dla bardziej wymagaj

ą

cych zada

ń

.

Cele i granice rozwi

ą

za

ń

 mechatronicznych

Celami rozwi

ą

za

ń

mechatronicznych s

ą

:

• realizowanie nowych funkcji,

• poprawa sposobów zachowania si

ę

 systemu przez sterowanie lub regulacj

ę

 bez ingerencji z 

zewn

ą

trz,

• rozszerzenie granic zastosowania,

• samoczynne nadzorowanie systemu i/lub diagnostyki uszkodze

ń

,

• osi

ą

gni

ę

cie integracji struktury w małej przestrzeni,

• mo

Ŝ

liwo

ść

 doł

ą

czenia podsystemów mechatronicznych jako sprawdzalnych podzespołów lub 

zespołów,

• poprawa pewno

ś

ci działania.

Ograniczeniami rozwi

ą

za

ń

mechatronicznych mog

ą

 by

ć

:

• zbyt wysoka temperatura otoczenia pracy lub obci

ąŜ

enie mechaniczne, np. drgania, które 

szkodz

ą

 komponentom elektronicznym. Wtedy te ostatnie nie daj

ą

 si

ę

 zintegrowa

ć

,

• niemo

Ŝ

liwo

ść

 lub niecelowo

ść

 napraw. Wymagana jest wymiana systemu mechatronicznego 

lub jego komponentu,

• zbyt wysoki stosunek osi

ą

gów (mo

Ŝ

liwo

ś

ci) do ceny w danej sytuacji rynkowej, gdy

Ŝ

 

okre

ś

lone sensory i aktuatory, albo cały system s

ą

 (jeszcze) za drogie.

background image

52

Konsekwencje rozwoju systemów mechatronicznych

1. Dla samych systemów:

a) funkcje, które były dotychczas realizowane w sposób 

mechaniczny s

ą

 lepiej wykonywane przez układy 

elektroniczne i oprogramowanie (przesuni

ę

cie funkcji),

b) powstaj

ą

 nowe (realizowane niematerialnie) funkcje 

systemu przez samo sprz

ęŜ

enie informatyczne 

podsystemów (rozszerzenie funkcji),

c) systemy mog

ą

 by

ć

 wł

ą

czane w sieci do przetwarzania 

informacji.

2. Dla metodyki projektowania systemu:

Wzrost b

ę

d

ą

cej do dyspozycji mocy obliczeniowej 

komputerów umo

Ŝ

liwia zastosowanie efektywniejszych 

narz

ę

dzi obliczeniowych i symulacyjnych.

Wymagania dotycz

ą

ce wytwarzanych wyrobów (np. maszyn) obejmuj

ą

 cz

ę

sto ich elastyczno

ść

wysok

ą

 wydajno

ść

 i dokładno

ść

, zwarto

ść

 konstrukcji oraz mo

Ŝ

liwie niskie koszty. Dzi

ę

ki 

zastosowaniu rozwi

ą

za

ń

 mechatronicznych mo

Ŝ

liwe jest np. znaczne zredukowanie nakładów 

zwi

ą

zanych z monta

Ŝ

em i instalacj

ą

 okablowania. Szafy sterownicze s

ą

 znacznie mniejsze lub 

te

Ŝ

 całkowicie wyeliminowane (sterownik i inne zespoły s

ą

 zintegrowane z maszyn

ą

). 

Rozproszone rozwi

ą

zania nap

ę

dów sprawiaj

ą

Ŝ

e instalacje s

ą

 elastyczne i osi

ą

gaj

ą

 wysokie 

pr

ę

dko

ś

ci. Ponadto mechatronika upraszcza justowanie maszyn, poniewa

Ŝ

 zastosowanie 

inteligentnych nap

ę

dów powoduje zautomatyzowanie ich nastaw (dobór parametrów), co 

dotychczas musiało by

ć

 realizowane manualnie. 

Przej

ś

cie z tradycyjnego, sekwencyjnego procesu projektowania (rozwoju) do

mechatronicznego, równoległego (współbie

Ŝ

nego) daje oszcz

ę

dno

ś

ci rz

ę

du 20% kosztów. 

Ŝ

nica, w porównaniu z konwencjonalnymi pracami in

Ŝ

ynierskimi, wyst

ę

puje tak

Ŝ

e podczas 

realizacji zlece

ń

, a poszczególne działy nie pracuj

ą

 ju

Ŝ

 kolejno po sobie, ale dział mechaniczny, 

elektroniczny i informatyczny 

ś

ci

ś

le od pocz

ą

tku ze sob

ą

 współpracuj

ą

. Opracowuj

ą

c ci

ą

gle 

nowe rozwi

ą

zania wyrobów w mechatronicznym systemie modułowym, ze standardowych 

komponentów łatwo uzyskuje si

ę

 wiele ich wariantów dostosowanych do wymaga

ń

 klientów. 

Poszczególne zespoły nie musz

ą

 ju

Ŝ

 by

ć

 od nowa konstruowane dla ka

Ŝ

dego projektu. Pozwala 

to na zaoszcz

ę

dzenie podczas rozwoju wiele czasu i pieni

ę

dzy. 

Ponadto zaawansowane narz

ę

dzia programowe wspomagaj

ą

 konstruktorów podczas realizacji 

projektów. Pozwalaj

ą

 one na automatyczne generowanie dokumentacji dotycz

ą

cej projektu, 

takiej jak np. rysunki konstrukcyjne, a tak

Ŝ

e dokumentowanie całego procesu projektowania. 

Dalsz

ą

 korzy

ś

ci

ą

 jest mo

Ŝ

liwo

ść

 wykonywania wirtualnych testów zespołów, maszyn i instalacji 

ju

Ŝ

 podczas procesu projektowania. Dzi

ę

ki temu mo

Ŝ

na wcze

ś

nie wykry

ć

 i usun

ąć

 bł

ę

dy, a 

tak

Ŝ

e mo

Ŝ

na zrezygnowa

ć

 z budowy prototypu wyrobu.

Efekty zastosowania rozwi

ą

za

ń

mechatronicznych

background image

53

Człony przenosz

ą

ce i przetwarzaj

ą

ce

Elementy umieszczone na przek

ą

tnej s

ą

 

członami przenosz

ą

cymi z wielko

ś

ciami 

wej

ś

ciowymi i wyj

ś

ciowymi tego samego 

charakteru fizycznego. Wszystkie inne 
grupy s

ą

 przetwornikami:                                                           

• sensory s

ą

 to przetworniki (czujniki)                     

nieelektryczne 

elektryczne

• aktuatory s

ą

 to przetworniki                       

elektr../nieelektryczne 

mechaniczne

Mechanicz. Elektrycz.

Magnet.

Termicz. Optycz.

WY

WE

Wielk. 

mechanicz.

Wielk. 

elektrycz.

Wielk. 

magnet.

Wielk. 

termicz.

Wielk. 

optycz.

Elem. 

mechanicz.

Elem. 

elektron.

Elem. 

magnet.

Elem. 

termicz.

Elem. 

optycz.

Elementy mechaniczne

Elementy elektroniczne

Elementy magnetyczne

Elementy termiczne

Elementy optyczne

• Elementy strukturalne (sztywno

ść

, elastyczno

ść

)                

• Poł

ą

czenia (materiał/ siła, zamkni

ę

cie kształtu)               

• Pr

ę

ty  • Płyty  • Wałki  • Spr

ęŜ

yny  • Tłumiki  • Zderzaki  • Blokady  • Uszczelki                     

• Przeguby  • Ło

Ŝ

yska  • Prowadnice  • Przekładnie  • Sprz

ę

gła  • Hamulce                           

• Mechanizmy przeł

ą

czaj

ą

ce • Regulatory • Elementy płynowo-prowadnicowo-regulacyjne

• Oporniki  • Kondensatory • Cewki • Diody • Tranzystory • Tyrystory • Mostki                                     
• Wzmacniacze operacyjne • Układy scalone • Procesory • Pami

ę

ci

• Magnesy • Elektromagnesy • Elementy magneto-mechaniczno-optyczne

• Przewodniki ciepła • Transmitery ciepła • Wymienniki ciepła • Elementy grzejno-
chłodz

ą

ce • Ł

ą

czniki ciepło/siła

• Optyczne 

ź

ródła promieniowania  • LASERY  • Zwierciadła  • Pryzmaty • Soczewki                   

• Siatki optyczne • Obiektywy  • Kondensory  • Okulary • Elementy 

ś

wiatłowodowe                   

• Elementy opto-elektroniczne

Moduły i elementy stosowane w budowie wyrobów 

mechatronicznych

System mechatroniczny – jednostka automatyzacji

System 

System 

mechatroniczny

mechatroniczny

Wej

ś

cie

Wyj

ś

cie

Wzmacniacz

Silnik

Kabel

Pr

ą

d przemienny

Pr

ą

d stały

Moc

Sygnały

Ło

Ŝ

yska

mechaniczne

indukcyjne

pojemno

ś

ciowe

elektryczne

Sensory

Sensory

Mechanika

Mechanika

E

le

k

tr

o

te

c

h

n

ik

a

E

le

k

tr

o

te

c

h

n

ik

a

T

e

c

h

n

ik

a

 

T

e

c

h

n

ik

a

 

k

o

m

p

u

te

ro

w

a

k

o

m

p

u

te

ro

w

a

Ło

Ŝ

yska 

ś

lizgowe

Ło

Ŝ

yska 

toczne

Prowadnice

Ś

ruby poci

ą

gowe

Korpusy

Ethernet

...

Sie

ć

 

komunikacyjna

Sterownik

Moduły I/O

cyfrowe

analogowe

PC

Program steruj

ą

cy

Wizualizacja

System operacyjny

background image

54

Zmiana udziału składników w kosztach 

wytwarzania systemów mechatronicznych

1970

1980

1990

2000

Rok

20

40

60

80

100

Koszty wytwarzania w %

Zespoły mechaniczne

Ukła

dy ele

ktryc

zne/ e

lektro

niczn

e

Oprogramowanie

Przykłady systemów mechatronicznych

Robot przemysłowy 

(firma KUKA)

Obrabiarka

Samochód osobowy 

(BMW)

Aparat fotograficzny 

(lustrzanka)