Kantata BWV 182 

(na Niedzielę Palmową [6 Niedziela Wielkiego Postu / 2 Niedziela Męki Pańskiej]) 

Himmelskönig, sei willkommen – Królu Niebios, bądź pozdrowion 

(data powstania: 25.03.1714 [Weimar]; tłumaczenie polskie – Armin Teske) 

 

I. Sinfonia 

 

II. Coro 

Himmelskönig, sei willkommen, 
Lass auch uns dein Zion sein! 
Komm herein, 
Du hast uns das Herz genommen. 

Królu Niebios, bądź pozdrowion. 
Zwól nam Twym Syjonem być! 
Do nas wnijdź! 
Serca nasze Tyś już wziął. 

 

III. Recitativo (Basso) 

Siehe, ich komme, 
im Buch ist von mir geschrieben; 
deinen Willen, mein Gott, tu ich gerne. 

Oto przychodzę; 
W zwoju księgi napisano o mnie: 
Pragnę czynić wolę Twoją, Boże mój.

 

IV. Aria (Basso) 

Starkes Lieben, 
Das dich, großer Gottessohn, 
Von dem Thron 
Deiner Herrlichkeit getrieben, 
Dass du dich zum Heil der Welt 
Als ein Opfer vorgestellt, 
Dass du dich mit Blut verschrieben. 
 

Wielkie jest to miłowanie. 
Co Ciebie, Syna Bożego, 
Wypędziło z tronu Twego, 
Byś człowiekiem stał się, Panie. 
Wielkie jest to miłowanie, 
Że za świata zbawienie, 
Śmierć przyjąłeś i cierpienie, 
Żeś się ofiarował, Panie. 

 

V. Aria (Alto) 

Leget euch dem Heiland unter, 
Herzen, die ihr christlich seid! 
Tragt ein unbeflecktes Kleid 
Eures Glaubens ihm entgegen, 
Leib und Leben und Vermögen 
Sei dem König itzt geweiht. 

Kładźcie się pod stopy Pana, 
Serca, które są w chrześcijanach! 
Wiary szaty niesplamione 
Na spotkanie z Panem nieście. 
Ciało, życie, mienie wreszcie, 
Dajcie Panu poświęcone.

 

VI. Aria (Tenore) 

Jesu, lass durch Wohl und Weh 
Mich auch mit dir ziehen! 
Schreit die Welt nur "Kreuzige!", 
So lass mich nicht fliehen, 
Herr, von deinem Kreuzpanier; 
Kron und Palmen find ich hier. 

Za Tobą, Jezu, na dolę, niedolę 
Chcę pójść pełniąc Twoją wolę. 
Kiedy krzyczy świat „Ukrzyżuj!", 
Udziel, Panie, męstwa daru, 
Abym nie zbiegł spod sztandaru, 
Palmę znalazł w Twoim krzyżu. 

 

VII. Choral 

Jesu, deine Passion 
Ist mir lauter Freude, 
Deine Wunden, Kron und Hohn 
Meines Herzens Weide; 
Meine Seel auf Rosen geht, 
Wenn ich dran gedenke, 
In dem Himmel eine Stätt 
Uns deswegen schenke. 

Jezu, gorzka męka Twa 
Moim pocieszeniem, 
Rany Twe i hańba ta 
Serca pokrzepieniem; 
Idę jak po płatkach róż, 
Tobie wznosząc dzięki, 
Że mam dom swój w niebie już 
Z powodu Twej męki. 

 

VIII. Coro 

So lasset uns gehen in Salem der Freuden, 
Begleitet den König in Lieben und Leiden. 
Er gehet voran 
Und öffnet die Bahn. 

Udajmy się za Nim do Salem Radości, 
Towarzysząc Jemu w męce i miłości. 
On idzie na przedzie. 
Do zwycięstwa wiedzie.