Jak zrobić DVD ze zdjęć

Spis tre

ci:

CO MUSISZ WIEDZIE

I.1 Wspólny j

zyk

5 - 6

I.2 Scenariusz: układamy plan filmu

6 - 11

I.2 A. Plan zdj

ęć

7 - 10

I.2 B. Scenariusz post factum

10 - 11

I.3 O robieniu zdj

ęć

słów kilka…

11 - 13

I.4 Obraz – baza filmu

13 - 14

I.5. Sam obraz nie wystarczy

14 - 18

I.5 A. Tytuł i

ródtytuły

14 - 15

I.5 B. Przej

cia

15 - 16

I.5 C. Muzyka

I.5 D. Komentarz

16 - 17

I.5 E. Przebitki

17 - 18

I.6 Zły i dobry film, czyli o roli czasu

18 - 19

I.7 Obliczamy czas filmu

19 - 20

II. OD ZDJ

ĘĆ

DO FILMU

PRAKTYCZNIE

II.1 Monta

filmu

21 - 52

II.1.1 Tworzymy histori

filmow

23 - 24

II.1.2. Korekta obrazów

24 - 27

II.1.2. A. Korekta r

czna

24 - 26

II.1.2. B. Korekta automatyczna

26 - 27

II.1.3 Kadrujemy

27 - 30

II.1.4 Dodajemy tytuł i

ródtytuły

30 - 33

II.1.5 „O

ywiamy" obrazy

33 - 43

II.1.5 A. Sterujemy ruchem

34 - 36

II.1.5 B. Tworzymy panoram

36 - 37

II.1.5.C. Efekt „w

druj

cej” kamery

37 - 43

II.1.6 Zwi

kszamy atrakcyjno

ść

– modyfikacja przej

ść

43- 45

II.1.7 Nagrywamy komentarz

45 - 48

II.1.8 A mo

e by tak Chopin - dodajemy muzyk

48 - 51

II.1.8.A. Tworzymy muzyk

samodzielnie

51 - 52

II.2. Ustawienia, zapis projektu, renderowanie

52 - 56

II.2.1 Wybór ustawie

i zapis projektu

52 - 54

II.2.2 Renderowanie

54 - 56

III. Z PC-ta NA TV

–

tajemnice konwersji

III.1. Konwertujemy plik wmv na format DVD

57 - 62

III.2 Zapisujemy film na płyt

DVD

62 - 68

IV. DODATKI I UZUPEŁNIENIA

69 – 73

IV.1

ąć

programy

69 - 70

IV.2. Z CDA do MP3

IV.3. W zgodzie z prawem

72 - 73

Skład, redakcja, korekta i grafika - Autor

Gliwice 2012, Wydanie I

CO MUSISZ WIEDZIE

I.1 Wspólny j

zyk

Poniewa

w publikacji posługiwa

dziemy niektórymi okre

leniami j

zyka

filmowego, w celu pełnego zrozumienia i wykorzystania przekazywanych porad

proponujemy zapoznanie si

przynajmniej z kilkoma podstawowymi. Te, które

wymagaj

szerszego omówienia, przedstawimy w dalszych cz

ęś

ciach rozdziału.

Film:

historia opowiedziana obrazami

Obraz:

zdj

cie z aparatu cyfrowego zaimportowane do

programu filmowego, w filmie pojedynczy element klipu,

czyli klatka.

Klip:

pojedyncze uj

cie składaj

ce si

z nieprzerwanej

sekwencji klatek

Scena:

g klatek równowa

ny uj

ciu filmowemu

rejestrowanemu przez kamer

pomi

dzy jej 1-szym

wł

czeniem a wył

czeniem.

czasu:

to samo, co scenorys; graficzne przedstawienie filmu w

kolejno

ci chronologicznej

Plik projektu:

plik z informacjami wymaganymi do poł

czenia

wszystkich powi

zanych ze sob

plików w projekcie

(obrazy, audio, napisy itp.)

Renderowanie:

proces tworzenia gotowego filmu z plików

ródłowych

projektu

Wmv:

komputerowy format wydajnej kompresji filmu, kodek

DVD:

popularny, ze wzgl

du, na jako

ść

, format zapisu filmu

(mówi si

sto:, w jako

ci DVD), jednocze

nie standard

definiuj

cy zawarto

ść

dysków (płyt) DVD

W sumie … 8 (a

i tylko) prostych definicji. Prosz

wierzy

e w rzeczywisto

ich dziesi

tki, a w tym miejscu, dla naszych potrzeb, ograniczyli

my si

rzeczywi

cie absolutnego minimum. Je

li nie wszystkie b

w pierwszym momencie

zrozumiałe,

aden problem. Ich znaczenie wyja

ni si

w trakcie dalszej lektury

wydawnictwa, a kiedy ju

owe fundamentalne poj

cia przyswoimy, szybko zrozumiemy,

e było warto.

Powoli, ale skutecznie spróbujmy, zatem zagł

w t

pasjonuj

dziedzin

jak

jest film, by na finiszu własnymi ju

siłami nagra

z przygotowanych zdj

ęć

swój

pierwszy, jak s

dzimy, film DVD. Zatem…

I.2 Scenariusz: układamy plan filmu

Materiał zdj

ciowy wykorzystany w filmie w postaci „jak leci” jest zazwyczaj

chaotyczny i nie przedstawia sob

praktycznie

adnej warto

ci. Dopiero po wst

pnej

selekcji (usuni

ciu zdj

ęć

nieprzydatnych lub wadliwych) i uło

ony w

żą

danej przez nas

kolejno

ci z podziałem na odpowiednio dobrane i zatytułowane fragmenty (rozdziały)

powoduje, i

widz zaczyna ogl

nasz film z zainteresowaniem widz

c w nim

okre

lon

l przewodni

. Ta my

l wynika wła

nie ze scenariusza. Planu, według

którego dobieramy i układamy zdj

cia tworz

c z nich po

żą

dan

histori

filmow

tytułem i ewentualnie

ródtytułami, podkładem muzycznym, komentarzem, dobranymi

odpowiednio przej

ciami mi

dzy zdj

ciami-scenami, itd. itp.

Profesjonalny scenariusz jest bardzo szczegółowy i obejmuje wykaz uj

ęć

, obrazów i

elementów pomocniczych praktycznie z dokładno

do jednej sekundy, dla naszych

potrzeb ograniczymy si

raczej do scenariusza-szkicu ułatwiaj

cego organizacj

materiału zdj

ciowego w celu zrobienia filmu.

Czy nasz scenariusz b

dzie elaboratem, na którego opracowanie i napisanie

stracimy mnóstwo czasu? Nie. Wystarczy kartka papieru, pomysł (tu albo ogarnie nas

przysłowiowa wena twórcza i uporamy si

z tym błyskawicznie, albo troch

to potrwa) i…

wypisanie punktów-haseł, którymi b

dziemy si

kierowa

montuj

c film.

Scenariusz mo

e by

przygotowany zarówno przed zebraniem materiału

filmowego (wykonaniem zdj

ęć

, zdobyciem pomocniczych informacji dotycz

cych

interesuj

cej nas tematyki, wst

pnym dobraniem muzyki itp.), ale tak

e – po.

Trzeba wyra

nie podkre

; pierwsza metoda (zalecana) znakomicie ułatwia

prac

ustawiaj

c j

niejako organizacyjnie, przez co łatwiej i szybciej realizuje si

monta

filmu, niestety, nie zawsze i nie w ka

dym przypadku daje si

zastosowa

. I wówczas

pozostaje metoda druga. Dłu

sza i bardziej

mudna, wymagaj

ca du

ego wysiłku

umysłowego. Tu bowiem potrzebne s

bardzo gł

boka selekcja i organizacja

materiału oraz „złapanie” my

li przewodniej; tego, co z tym materiałem chcemy zrobi

Czyli krótko – praca twórcza post factum.

By lepiej zrozumie

ide

tworzenia scenariusza, posłu

ymy si

przykładem

I.2.A. Plan zdj

ęć

Taki scenariusz- plan, przynajmniej w ogólnym zarysie, przygotowujemy wówczas,

gdy z góry jeste

my w stanie nasz

prac

zaplanowa

Przykład: Film pami

tkowy z uroczysto

ci I Komunii

w. naszego dziecka.

Temat sam w sobie narzuca pewn

kolejno

ść

działa

. Oczywiste,

najwa

niejsz

ęś

filmu b

uroczysto

ci w ko

ciele. Ale przecie

wiadomo,

komunia z konieczno

ci wi

ąż

e si

tak

e z merytorycznym przygotowaniem dziecka do

tego najwa

niejszego Sakramentu, czyli tzw. „naukami”, zwi

zan

z uroczysto

organizacyjn

(i nie tylko) prac

rodziców (zakupy strojów komunijnych i prezentów,

wysyłanie zaprosze

, przygotowanie przyj

cia w domu lub restauracji itd.), wreszcie –

samym przyj

ciem.

Kolejno

ść

owych przygotowa

z cz

ęś

centraln

– Komuni

w. narzuca w

sposób jasny plan filmu. Czyli - rodzaj i kolejno

ść

jego rozdziałów, w ich ramach –

tematyk

zdj

ęć

, które b

dziemy musieli wykona

w trakcie uroczysto

ci oraz kolejno

ść

importu obrazów do programu, w którym film zrealizujemy, b

przestawiania ich na osi

czasu (scenorysie) programu. Zatem szkicowy scenariusz obejmie:

- merytoryczne przygotowania dziecka do komunii (zaj

cia w ko

ciele)

- sceny z zakupów akcesoriów i prezentów, przygotowania do przyj

cia

- pełn

ceremoni

komunijn

: zdj

cia przed ko

ciołem, ko

ciół (msza, komunia),

yczenia po wyj

ciu z ko

cioła, odjazd samochodów do miejsca przyj

cia

komunijnego (restauracja lub dom)

- przyjazd do miejsca przeznaczenia

- składanie

ycze

i wr

czanie prezentów

- sceny z przyj

cia, zabawy dziecka z małymi go

ść

mi uroczysto

- po

egnanie uczestników spotkania

da z wymienionych cz

ęś

ci uroczysto

ci komunijnej winna by

udokumentowana w postaci zdj

ęć

, ka

dej mo

emy nada

prosty lub bardziej

wyszukany tytuł i one wła

nie,

ródtytuły, wraz z przyporz

dkowanymi im zdj

ciami,

stanowi

rozdziały naszego filmu.

W przypadku uroczysto

ci komunijnej tytuł filmu i tytuły rozdziałów (

ródtytuły) w

wersji prostej (reporterskiej) mogłyby brzmie

np. nast

puj

co (pod wytłuszczonym

tytułem rozdziału wymieniono zawarto

ść

merytoryczn

wchodz

cych w jego skład zdj

ęć

Tytuł filmu: I Komunia

Podtytuł (pod spodem z prawej strony mniejsz

czcionk

Anno Domini 2012

ródtytuły (nazwy rozdziałów) jak ni

ej:

Przygotowania:

- kilka fotek z zaj

ęć

przygotowawczych dziecka w ko

ciele

- zdj

cia przy adresowaniu zaprosze

-zdj

cia z zakupów strojów komunijnych, przymiarki

- zdj

cia z miejsc zakupu prezentów

-zdj

cia z przygotowa

do przyj

cia w domu lub restauracji

Uroczysto

ci w ko

ciele:

-wyjazd do ko

cioła

- zdj

cia go

ci komunijnych przed ko

ciołem, zdj

cia ko

cioła w ró

nych uj

ciach,

-zdj

cia wn

trza ko

cioła

- zdj

cia z ceremonii komunijnej

(w przypadku braku zgody władz ko

cielnych na fotografowanie indywidualne wewn

trz zaleca

podj

cie stara

o uzyskanie od osoby lub firmy wykonuj

cej zdj

cia ich cyfrowej formy na

CD)

-zdj

cia osób składaj

cych

yczenia po wyj

ciu z ko

cioła

- zajmowanie miejsc w samochodach, wyjazd do miejsca uroczysto

ci komunijnych

W domu (w restauracji):

- przyjazd samochodów z go

ść

-wr

czanie dziecku prezentów

- zdj

cia zastawionych stołów

- zajmowanie miejsc za stołem przez go

-ogl

danie prezentów przez dziecko

-zdj

cia z przyj

cia – doro

li za stołem

-zdj

cia małych go

ci – kole

anek i kolegów dziecka w trakcie zabawy

-zdj

cia z zako

czenia imprezy (pod warunkiem,

e bezalkoholowa)

W wersji bardziej profesjonalnej, zachowuj

c ten sam plan ogólny (lub

lekko go tylko koryguj

c), wi

kszy wysiłek wkładamy w wymy

lenie tytułów

rozdziałów nazywaj

c je np. nast

puj

co (to tylko przykłady- propozycje;

ostateczny efekt b

dzie wynikiem inwencji twórczej autora filmu, czyli – jak mo

domy

– szcz

ęś

liwego taty)

Uwaga. Rozdział I – „Przygotowania” dzielimy tym razem na dwa: przygotowania

dziecka w ko

ciele oraz przygotowania rodziców do uroczysto

ci, zatem nasz film b

dzie

mie

teraz rozdziałów 4 (wszystkie, jak wcze

niej, wytłuszczono)

Tytuł główny i podtytuł: bez zmian

Tytuły rozdziałów (poni

ej):

- W skupieniu…

(zaj

cia przygotowawcze dziecka w ko

ciele)

- Krz

tanina i nerwy

(adresowanie zaprosze

, zakupy strojów komunijnych i przymiarki,

zakupy prezentów, przygotowania do przyj

cia itd. itp.)

- Najwa

niejszy egzamin

(pełne uroczysto

ci w ko

ciele jak w scenariuszu wcze

niej)

Po, czyli…festiwal rado

(zawarto

ść

tematyczna rozdziału „W domu (restauracji) „

scenariusza wcze

niejszego

Niezwykle wa

nym elementem filmu, nadaj

cym mu tempo i zapobiegaj

cym

znu

eniu widza, jest czas. B

dziemy mówi

o nim szczegółowo w dalszej cz

ęś

Poradnika, w tym miejscu, przy okazji omawiania scenariusza, zwrócimy uwag

jedynie na

główne wytyczne w tym wzgl

dzie - czasowe proporcje poszczególnych rozdziałów.

Otó

rozdziały I i III w wersji scenariusza z 3-ma rozdziałami nie powinny przekracza

30%

czasu filmu ka

dy, a rozdział główny (Komunia) - 40 do 45%, w wersji z 4-ma rozdziałami

ograniczenie czasu do 30% max dotyczy rozdziału IV oraz ł

cznie I i II (razem 60%), czas

rozdziału głównego (III) pozostaje bez zmian.

Wyobra

my sobie, i

z ró

nych powodów nie zdołali

my przygotowa

scenariusza przed uroczysto

. Dokumentujemy j

zatem fotograficznie ad hoc,

scenariusz jak w pkt. 1a wymy

lamy ju

po fakcie. Efekt? Okazuje si

, i

za du

zrobili

my zdj

ęć

z przygotowa

, za mało tych najwa

niejszych – z cz

ęś

ci głównej

uroczysto

ci. Co teraz? Nic. Imprezy niestety nie odtworzymy. Jedyne, co mo

emy zrobi

to skróci

odpowiednio rozdziały I i III w wersji 1-szej lub I, II i IV w wersji 2-giej

dostosowuj

c je do rozmiaru rozdziału głównego, co w sumie odbije si

na długo

filmu (to jeszcze

adna strata), ale z du

ej cz

ęś

ci zdj

ęć

wst

pnych i ko

cowych trzeba

dzie zrezygnowa

bezpowrotnie. A mog

ród nich znale

źć

prawdziwe

fotograficzne „perełki”

I.2.B. Scenariusz post factum

Wspominali

my,

e nie w ka

dym przypadku da si

zaplanowa

zdj

cia. Powodów

e by

wiele. Na przykład chcemy zrobi

film z wycieczki, ale nie wiemy dokładnie, co

dziemy w jej ramach zwiedza

. Albo – jeste

my na urlopie. Nie bardzo wiadomo z góry,

gdzie w okolice – poza miejscem pobytu – wyjedziemy, co b

dzie warte zwiedzenia, ile

razy w to miejsce w czasie urlopu pojedziemy itd. itp.

emy w takim wypadku post

dwojako

a) – przyj

ąć

za podstaw

scenariusza kolejno

ść

robionych zdj

ęć

(co

rodzaju diariusza) i tego si

trzyma

. Rozwi

zanie takie mo

e by

np. przydatne

przy robieniu filmu z pojedynczej wycieczki. Niestety - ju

nie w przypadku

urlopu, w czasie którego to samo miejsce mo

emy odwiedza

wielokrotnie i

trudno, by

my wypoczynek podporz

dkowywali rygorom filmu, albo

– udokumentowa

fotograficznie wycieczk

urlop bez okre

lonego

planu, dopiero potem, w trakcie przygotowywania filmu, opracowa

scenariusz,

przeprowadzi

selekcj

zdj

ęć

oraz utworzy

z nich histori

zgodnie z przyj

tym

planem.

Scenariusz w tym układzie ustalamy wg zasady odwróconego trójk

ta;

wpierw wymy

lamy i odpowiednio nazywamy (cho

by roboczo) rozdziały filmu,

potem ustalamy, które obrazy winny znale

źć

w poszczególnym rozdziale, a

nast

pnie zdj

cia przemieszczamy na osi czasu w programie filmowym zmieniaj

całkowicie lub cz

ęś

ciowo kolejno

ść

wynikaj

nie tylko z daty ich wykonania (pliki

EXIF), ale tak

e kolejno

ci przenoszenia na o

czasu programu.

I.3 O robieniu zdj

ęć

słów kilka…

O technice wykonywania zdj

ęć

i ich obróbce napisano tomy, nie b

dziemy si

powtarza

. W tym miejscu przeka

emy jedynie najwa

niejsze uwagi dotycz

ce takiego

wykonywania zdj

ęć

, by mo

na je było z powodzeniem wykorzysta

do celów filmowych.

Rygory dotycz

ce technicznej jako

ci zdj

ęć

bynajmniej nie s

w naszym przypadku

ostrzejsze, pami

jedynie musimy o kilku zaledwie, ale za to niezwykle wa

nych

sprawach. O tym,

- Współczesnym aparatem cyfrowym rzadko „udaje si

” zepsu

zdj

cie na tyle,

by nie mo

na było wykorzysta

go do naszych celów, to jest w filmie

- Robi

c zdj

cia osób zalecamy stosowanie w wi

kszo

ci planu ameryka

skiego -

osoby ujmujemy w kadrze od połowy w gór

lub lekko powy

- Nie róbmy nigdy, ale to nigdy zdj

ęć

pod sło

ce (strata zdj

cia – murowana, przy

braku szcz

ęś

cia dodatkowo zniszczenie

wiatłoczułej matrycy CCD aparatu)

- Zwracajmy szczególn

uwag

przy wykonywaniu zdj

ęć

w lesie, zwłaszcza w dni

słoneczne. Promienie słoneczne i ich odbicia s

tak złudne,

e zdj

cia mog

nie wyj

ść

nawet, je

li wydaje si

nam, i

fotografowany obiekt znajduje si

w cieniu lekko tylko

wietlony. Dla pewno

ci zawsze ustalamy, po której stronie jest sło

ce i fotografujmy

odwróceni do niego plecami.

-Je

li pragniemy zrobi

zdj

cie pod sło

ce (np. chcemy uj

ąć

zachód sło

ca),

ustalamy takie miejsce, by mi

dzy aparatem a sło

cem były drzewa, a same

promienie nie wpadały bezpo

rednio do obiektywu.

-B

c na urlopie, wycieczce lub 1-dniowym wypadzie (w góry, nad jezioro, rzek

itp.), starajmy si

, oprócz zdj

ęć

osobowych czy innych głównych, robi

jak najwi

ksz

ilo

ść

zdj

ęć

obiektów wokół; drzew, wody, nieba i koron drzew, widoków – przydadz

w filmie nie tylko, jako uzupełnienie materiału podstawowego, ale tak

e, – jako tzw.

przebitki, o których wspomnimy dokładnie w dalszej cz

ęś

ci Wydawnictwa.

-Ujmuj

c w kadrze obiekt główny (osoba, budowla) zawsze postawmy si

w roli

filmowca - kamerzysty. Co robi ów kamerzysta? Patrz

c w obiektyw kamery przesuwa

powoli od prawej do lewej lub odwrotnie, czyli… pokazuje otoczenie. On czyni to

praktycznie w jednym cyklu (tzw. uj

cie), my – by t

czynno

ść

wykona

– pstrykn

ąć

musimy przynajmniej kilka zdj

ęć

obiektów s

siaduj

cych z głównym, by w filmie

sprawiały wra

enie płynnego ruchu kamery.

-Robi

c zdj

cia nie unikajmy stosowania tzw. pierwszego planu. Uatrakcyjnia on

cie, czyni go ciekawym. Dla przykładu; jezioro znajduje si

w obni

eniu, stoimy na

górze, przed sob

mamy drzewa rosn

ce na skarpie, a raczej ich korony. Robimy zdj

cie

tak, by woda w dole widoczna była np. poprzez konary drzew, lub np. na pierwszym planie

ujmujemy zwisaj

ca gał

ąź

drzewa. To wystarczy.

- Robi

c zdj

cia nie musimy martwi

o czas potrzebny na ich obróbk

, w

tym kadrowanie itp. Zrobimy to pó

niej i bardzo szybko w programie filmowym, do

którego zdj

cia wprowadzimy.

Uwag dotycz

cych techniki fotografowania, w tym tak

e tzw. „naukowych”, mo

tu przytoczy

cej, ale, …po co. Chodzi o jedno. O to, by

my – robi

c zdj

cia – wczuli

w rol

filmowca, by

my patrzyli na otaczaj

rzeczywisto

ść

okiem artysty. I nie

bójmy si

tego okre

lenia. Dobre zdj

cie to artyzm. I nie, dlatego bynajmniej,

e jest…

dobre technicznie. Chodzi o uj

cie. Otaczaj

ca przyroda i nie tylko s

kne. Pi

kno tkwi

w gołym konarze drzewa na tle bł

kitnego nieba, w zbli

eniu ro

liny czy motyla, odbiciu

chmur w faluj

cej wodzie. Tkwi wsz

dzie. Problem w tym, by

my to pi

kno – po

pierwsze – potrafili dostrzec, a po drugie – umieli je przekaza

na fotografii.

I.4 Obraz – baza filmu

Głównym składnikiem filmu, co oczywiste (i co wynika z samej jego definicji) jest

obraz. W naszej sytuacji - w przypadku wykorzystania zdj

ęć

z aparatu cyfrowego -

nieruchomy. Dlaczego zatem cały czas mówimy o filmie? Z prostej przyczyny. Z powodu

ruchu - elementu charakterystycznego wył

cznie dla filmu, jednocze

nie

odró

niaj

cego film od np. …. pokazu slajdów (gdzie ekwiwalentem ruchu s

dynamiczne i atrakcyjne wizualnie przej

cia mi

dzy nieruchomymi obrazami)

Czy

by sprzeczno

ść

? Nie. Cho

do zrobienia filmu wykorzystamy wył

cznie

nieruchome zdj

cia, to – korzystaj

c z odpowiedniego programu - potrafimy owe

martwe obrazy „o

ywi

”. Zrobimy to przez zastosowanie tak zwanej perspektywy.

Sterowanego przez nas (chyba,

e zdamy si

na automatyk

programu i działania b

mie

charakter przypadkowy) oddalania i przybli

ania si

obrazu od i do widza, tak

jego przesuwania si

w linii horyzontalnej. Wykorzystuj

c dodatkowo wszystkie

praktycznie elementy stosowane w filmie, (cho

niektóre - w formie uproszczonej)

potrafimy te

zastosowa

sztuczny ruch kamery To znaczy, korzystaj

c z pewnego tricku,

spróbujemy imitowa

ów ruch po wyznaczonej trasie planu filmowego okre

laj

c jej

przebieg na… zdj

ciu. Ten niezwykle ciekawy efekt omówimy przy okazji prezentowania

techniki monta

u filmu w rozdziale II.

Zdrad

my na koniec, w najwi

kszym skrócie, ide

„o

ywiania zdj

cia”, tj. jego

zamiany w scen

poprzez wprowadzenie elementu ruchu, a niejako przy okazji ujawni

kolejne zwi

zki tak zrealizowanego „filmu ze zdj

ęć

” z uj

ciem z kamery cyfrowej.

Otó

w wyniku wykorzystania opcji perspektywy pojedyncze zdj

cie

przekształcone zostaje komputerowo na 25 zdj

ęć

wietlanych na ekranie w ci

gu 1

sekundy, przy czym ka

de z nich ujmowa

dzie kolejne fazy wynikaj

ce ze zbli

ania

lub oddalenia widoku tego samego zdj

cia w czasie 1/25 sek. Dzi

komputerowemu przetwarzaniu nieruchomy pojedynczy obraz o czasie trwania 1/25 sek.

stanie si

tym samym klatk

filmow

, ci

g owych klatek powstałych z 1 zdj

cia

wej

ciowego - sekwencj

video, czyli scen

, zestaw scen uzupełniony o elementy

pomocnicze (np. muzyk

) - klipem.

Obraz, uj

cie, scena, klip to poj

cia charakterystyczne dla filmu. Ale czy

dziwi

. W obu dziedzinach, w fotografii i filmie, mamy przecie

do czynienia z tym

samym – z obrazem.