Abisobionty – abisofile – zwierzęta żyjące wyłącznie w abisalu, czyli w strefie wody pozbawionej światła na dużych głębokościach (powyżej 1700 m).
Adultus – ptak dorosły – osobnik w szacie ostatecznej.
Anadromiczne – tak nazywamy grupę ryb odbywających wędrówki z mórz do rzek w
celu złożenia ikry (przeważnie blisko źródeł rzeki).
Angory – nazwa udomowionych niektórych ras zwierząt (np. króliki, kozy),
odznaczających się długą sierścią (20–50 cm), miękką i o dużym połysku.
Antropoidy – małpy człekokształtne – rodzina małp wąskonosych wykazująca
największe ze wszystkich naczelnych podobieństwo do człowieka. Obejmuje zasadniczo
5 rodzajów, z których 3 (orangutan, siamang i gibbon) zamieszkują płd. Azję, a 2
(szympans i goryl) Afrykę Równikową.
Aptera – owady nie mające skrzydeł.
Apterygota – owad bezskrzydły.
Awifauna – ogół ptaków zamieszkujących określony obszar, środowisko lub żyjących w określonej epoce geologicznej.
Bastard – mieszaniec – osobnik powstały ze skrzyżowania rodziców różniących się dziedzicznie.
Batybionty – gatunki zwierząt żyjących wyłącznie w głębinach mórz i oceanów;
przystosowane do wysokich ciśnień.
Biofagi – zwierzęta odżywiające się pokarmem żywym.
Bipeda – zwierzęta dwunożne.
Briofagi – zwierzęta żywiące się mchami.
Czerw – robakowata, beznoga larwa wielu błonkówek i muchówek.
Ćmy – popularna nazwa motyli nocnych, latających głównie nocą lub o zmroku.
Dwuśrodowiskowe ryby – gatunki ryb, które w pewnych okresach zycia przebywają w morzu, a w innych – w wodach śródlądowych, np. węgorz, troć, łosoś, jesiotr.
Endopasożyty – organizmy żyjące wewnątrz ciała żywiciela (może to być każdy z układów lub narządów).
Entameby – pierwotniaki (ameby) pasożytujące w przewodzie pokarmowym, zwłaszcza ssaków.
Entomocenoza – zespół owadów występujących w określonym biotopie.
Entomofag – organizm zwierzęcy odżywiający się owadami.
Entomofauna – owady występujące na określonym obszarze lub w określonym
środowisku.
Epibionty – zwierzęta żyjące na dnie morza.
Epifauna – gatunki zwierząt osiadłych, zwłaszcza wodnych; żyją przytwierdzone do podłoża lub drążą w nim kanaliki, norki.
Euryfagi – zwierzęta słabo wyspecjalizowane pod względem wyboru pobieranych
pokarmów.
Fauna – zwierzęta żyjące w określonych granicach przestrzeni (np. jeziora, krainy, kontynentu).
Fitofag – organizm zwierzęcy odżywiający się tkankami lub sokami roślin.
Fotofil – organizm światłolubny, przystosowany do życia jedynie w warunkach dobrego oświetlenia.
Fotofob – przeciwieństwo fotofila, organizm nie znoszący silnego oświetlenia.
Gazela – określenie antylop niewielkich rozmiarów, o delikatnej i smukłej budowie, przebywających na stepach i pustyniach.
Geobionty – organizmy glebowe, tj. żyjące choćby przez część swego życia w glebie.
Geofile – organizmy spędzające część życia w glebie, należą do nich niektóre gady, płazy, ptaki, ssaki oraz liczne owady i pająki.
Glebożercy – zwierzęta połykające glebę i trawiące znajdującą się w niej materię organiczną (np. dżdżownica).
Gniazdowniki – grupa gatunków ptaków, których pisklęta wykluwają się niedołężne i pozostają pod opieką rodziców.
Halobios – zespół organizmów morskich, dzielony na: plankton, bentos i nekton.
Heliofile – zwierzęta “słońcolubne”, przebywające chętnie w miejscach
nasłonecznionych (większość gadów, liczne owady).
Hematofagi – zwierzęta odżywiające się krwią.
Hemitofagi – zwierzęta odżywiające się głównie krwią.
Hermafrodyta – obojnak – zwierzę mogące spełniać rolę obojga płci.
Higrofil – organizm przystosowany do życia w wilgoci, wilgociolubny w przeciwieństwie do kserofila, czyli organizmu sucholubnego. Organizmy o pośrednich właściwościach
nazywają się – mezofilami.
Imago – postać dojrzała owadów po przebyciu stadiów metamorfozy.
Infauna – zwierzęta prowadzące życie wewnątrz osadów.
Insekty – tak dawniej nazywano owady.
Jednorujowe – gatunki zwierząt, u których ruja samic występuje tylko raz w roku (np. u wszystkich dzikich przodków ssaków domowych).
Juwenis – ptak młody, w szacie młodocianej.
Kasta – zespół osobników w społeczeństwach zwierzęcych o podobnej budowie i
pełniących podobne funkcje, np. u mrówek, termitów.
Kolonia – państwo owadzie – trwała organizacja owadów społecznych, której celem jest lepsze zabezpieczenie egzystencji gatunku.
Koprofagi – zwierzęta, których pożywieniem jest kał innych zwierząt (zwłaszcza roślinożernych).
Kormus – nazwa kolonii osobników zwierzęcych o wysokiej specjalizacji i podziale czynności.
Kserofile – zwierzęta mogące żyć w miejscach o małej wilgotności.
Ksylofagi – zwierzęta odżywiające się drewnem.
Leptocefal – stadium larwalne ryb węgorzokształtnych, przezroczysty, przypominający listek wierzby.
Metabolity – owady podlegające całkowitemu przeobrażeniu.
Mezotermofile – zwierzęta żyjące w temperaturach pośrednich między termofilami i termofobami.
Mikrofagi – zdolne do fagocytozy krwinki białe – leukocyty, pochłaniające bakterie i inne szkodliwe drobnoustroje.
Monofagi – zwierzęta odżywiające się przez całe życie, albo jego zanaczną część, tym samym pokarmem.
Mułożercy – zwierzęta połykające muł i trawiące występujące w nim szczątki materii organicznej.
Myrmekofagi – zwierzęta mrówkożerne.
Myrmekofile – owady i inne stawonogi związane z mrówkami i żyjące stale lub
okresowo w mrowiskach.
Nekrofagi – trupojady – zwierzęta padlinożerne.
Nekton – zespół organizmów zwierzęcych, swobodnie poruszających się w wodzie i łatwo przepływających duże przestrzenie.
Neuston – zwierzę ślizgające się po powierzchni wody.
Nimfa – forma larwalna owadów z widocznymi zawiązkami skrzydeł. Odpowiada mniej więcej poczwarce i jest ostatnim stadium przeobrażenia.
Oligofagi – zwierzęta przystosowane do odżywiania się wieloma gatunkami roślin lub zwierząt.
Pantofag – gatunek “wszystkożerny”, nie wykazujący specjalizacji pokarmowej,
wykorzystujący najrozmaitszy pokarm, zarówno roślinny, jak i zwierzęcy.
Parazytofauna – ogół gatunków zwierzęcych pasożytujących w danym gatunku zwierzęcia lub na nim.
Pedofauna – zwierzęta z różnych grup systematycznych zamieszkujące glebę.
Pędrak – typ larwy owadów wystepujący głównie u chrząszczy.
Planula – forma larwalna jamochłonów.
Płynożercy – zwierzęta odżywiajace się pokarmem płynnym pobieranym z roslin lub zwierząt.
Poczwarka – stadium w rozwoju owadów o przeobrażeniu zupełnym.
Poikilotermizm – zwierzęta czynne w temperaturach od 6o do 35oC.
Polifagi – zwierzęta wielożerne, o niskiej specjalizacji pokarmowej, odżywiające się różnymi rodzajami pokarmów.
Polip – postać jamochłonów, może się poruszać lub być formą osiadłą, żyje pojedynczo lub tworzy kolonie, rozmnaża się przez pączkowanie, strobilizację lub płciowo.
Populacja – grupa osobników jednego gatunku, zasiedlających określony teren,
krzyżujących się między sobą, lecz z reguły izolowanych rozrodczo od innych populacji tego samego gatunku.
Petrokole – drobne zwierzęta lądowe żyjące w środowisku skalnym.
Pterygota – określenie wszystkich owadów latających.
Pullus – pisklę – ptak jeszcze nie w pełni lotny.
Reofile – zwierzęta bystrych, chłodnych potoków, żyjące w nurcie wodnym lub
przytwierdzone do dna.
Reofobny – ryby żyjące w wodach stojących.
Speleofauna – zwierzęta przebywające stale w jaskiniach lub wodach podziemnych.
Stenotermizm – zwierzęta o małej rozpiętości terytorialnej.
Syrton – ogół żywych i martwych zwierząt, znoszonych prądem wody, stanowi pokarm ryb.
Szkodniki – zwierzęta uszkadzające rośliny uprawne i ich plony, drzewa i krzewy leśne itp.
Termofile – zwierzęta żyjące wyłącznie w temperaturach wysokich.
Termofoby – zwierzęta żyjące w temperaturach niskich.
Troglobion – organizm żyjący w jaskiniach.
Trogofil – organizm chętnie przebywający w jaskiniach, znajdujący w nich schronienie, ale żyjący również poza nią.
Zagniazdowniki – grupa gatunków ptaków, których pisklęta wkrótce po wykluciu się, są zdolne do opuszczenia gniazda.
Zwierzyna – zwierzęta łowne – dziko żyjące gatunki ssaków i ptaków będące
przedmiotem polowań.