Etyka wykład nr 7

25.11.2010

Idea praw człowieka jako projekt etyczny: Rdzeń naszego kierunku :P?

Jaka jest ich natura, zakres, pochodzenie?

Wymiar etyczny jest najbardziej pierwotny? Tą epoką jest oświecenie wtedy zaczął się

kreować język praw człowieka. Ale przedtem narodziła się ona na gruncie filozofii. Np. mamy

chrześcijańskie koncepcje etyczne ze średniowiecza. Ale do oświecenia raczej koncentrowano się

na obowiązkach człowieka a nie jego prawach.

W koncepcji św. Tomasza można doszukiwać się praw człowieka i praw naturalnych.

Prawo człowieka które jest niezależne od ludzkiej władzy, jest stałe niezmienne i przyrodzone.

Sam św. Tomasz jeszcze o prawach nie wspomina. W oświeceniu ta koncepcja św. Tomasza

była nadal atrakcyjna i rozwijana ale zaczęto używać języka praw człowieka i wywodzić

prawa jednostki ludzkiej z pewnej koncepcji meta fizycznej. Pojawiła się konkurencyjna

metoda określania genezy praw człowieka. KONCPECJA UMOWY SPOŁECZNEJ czyli prawa nie

są przyrodzone tylko są one efektem zawarcia pewnej umowy stojącej u podstaw porządku

społecznego. W epoce oświecenia zaczęły powstawać akty normatywne dające prawa

człowieka. Deklaracja niepodległości stanów zjednoczonych 1793r była pierwszym takim aktem,

następnie konstytucja amerykańska i 10 pierwszych do niej poprawek. Silny był opór wobec

umieszczania w konstytucji przepisów wyrażające prawa człowieka ponieważ uważano ze jest

to nie stosowne, bo jak to nadawać formę materialną prawom przyrodzonym?

Bo mogło by się wydawać że są one nadawane przez państwo a nie boga.

Deklaracja praw człowieka 1789r. Akt normatywny który do dziś jest częścią francuskiej

konstytucji.

Rozpoczęła się epoka ochrony praw człowieka na poziomie ponad warstwowym 1941r karta

atlantycka, symboliczny akt współpracy. 1948 - powszechna deklaracja praw człowieka to

pierwszy międzynarodowy akt. Jej atutem było to że została przyjęta przez praktycznie

wszystkie ówczesne państwa. 1950r. europejska konwencja praw człowieka.

Podjęto próby ochrony praw człowieka na gruncie unii europejskiej.

Językiem praw człowieka nie posługują się współcześnie nie tylko politycy ale i kościoły.

Można powiedzieć ze ideę praw człowieka jest czymś sympatycznym i chętnie się o nich

mówi w przeciwieństwie do obowiązków Nie było problemu do momentu kiedy za dawcę

praw człowieka uważano naturę czyli prawa naturalne. Problem zaczął się z odrzuceniem prawa

naturalnego na wielką skale gdy nastała epoka post metafizyczna. Zakwestionowano poznawczy

charakter metafizyki, i sens pojęcia natury (filozoficzny). Od tego momentu prawa człowieka

zawisły w pewnej próżni ideowej.

Praw człowieka z czasem drastycznie przybyło w 18 wieku było kilka elementarnych (wolność

słowa i osobista, zrzeszania się itp.) a dzisiaj współczesne akty normatywne mają rozbudowane

działy od praw kulturalnych , osobistych itp.… Czyli lista praw jednostki może się rozwijać w

sposób nieograniczony. Prawa jednostki wymagają także wypełniania pewnych obowiązków

przez innych zazwyczaj. Realizacja praw jednych oznacza ograniczenia praw drugich i mogą

pojawić się konflikty. Czy prawa człowieka przysługują człowiekowi w stosunku tylko do

państwa czy do innych ludzi też? Co zrobić z przypadkami kolizji praw? Klasyczny przykład

jak pogodzić praw o do wolności słowa z prawem do prywatności. Dziennikarze chętnie

wypowiadają się o życiu osób publicznych. W dzisiejszych czasach pojawiają się prawa

jednostki które wzbudzają poważne kontrowersje np. eutanazja, człowiek ma nie tylko praw

o do życia ale prawo do śmierci? Czy jest coś takiego jak praw o do śmierci? Czy jest sens

formułować prawa których realizacja nie jest możliwa ze względów ekonomicznych? Czy prawa

człowieka mogą być ograniczane ze względu na jakieś wyższe racje? Czy są prawa których

człowieka pozbawić nie można? Czy przeświadczenie o tym że prawa człowiek mają charakter

naturalny nie jest zbędnym założeniem?