Thaleia » 2001

Archive for marzec, 2001

Elohim - pozostałość po mitach?

poniedziałek, marzec 5th, 2001

Zarzut:
Pierwotny  opis  stworzenia  świata  zawarty  w  Biblii  jest  dalekim  echem
mitów  babilońskich.  Dowodem  na  to  jest  użycie  liczby  mnogiej  w
wyrażeniu  “elohim“.  Żydzi  redagujący  księgi  Mojżeszowe  przerobili
starożytne  mezopotamskie  mity  o  stworzeniu,  w  których  jest  mowa o
“bogach”  i  pozmieniali  orzeczenia  stojące  przy  rzeczowniku “elohim”  z
liczby  mnogiej  na  liczbę  pojedynczą.  Celem  tego  zabiegu było uchronienie
wiary  monoteistycznej  przed  babilońskimi,  politeistycznymi  wpływami.
Jednakże zapomnieli tego uczynić w co najmniej dwóch przypadkach:

1 Moj. 1:26
26.  Potem  rzekł  Bóg:  Uczyńmy  człowieka  na  obraz  nasz,
podobnego  do  nas  i  niech  panuje  nad  rybami  morskimi  i  nad
ptactwem  niebios,  i  nad  bydłem,  i  nad  całą  ziemią,  i  nad
wszelkim płazem pełzającym po ziemi.
(BW)

1 Moj. 11:6-8
6.  I  rzekł  Pan:  Oto  jeden  lud  i  wszyscy  mają  jeden  język,  a  to
dopiero  początek  ich  dzieła.  Teraz  już  dla  nich  nic  nie  będzie
niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić.
7.  Przeto  zstąpmy  tam  i  pomieszajmy  ich  język,  aby  nikt  nie
rozumiał języka drugiego!
8.  I  rozproszył  ich  Pan  stamtąd  po  całej  ziemi,  i  przestali

2010-02-05

Thaleia » 2001 » marzec

http://thaleia.pl/2001/03/

1/8

budować miasto.
(BW)

Tak więc Żydzi mieli zapomnieć o zmianie liczby mnogiej na pojedynczą w
wyrazach “uczyńmy” oraz “zstąpmy” i “pomieszajmy”.

Odpowiedź:
Przede  wszystkim,  należy  zauważyć,  iż  jest  to  czysta  spekulacja.  Nie  ma
ani  jednego  starożytnego  manuskryptu  z  tekstem  hebrajskim,  który
pozwalałby  uzasadnić  tezę  przeciwników  Biblii.  W  swoim  twierdzeniach
opierają  się  oni  jedynie  na  przypuszczeniach  nie  popartych  żadnym
dowodem  tekstowym.  Hipoteza  o  “zapomnieniu”  zmiany  liczb  wydaje  się
być mocno naciągana z następujących przyczyn.

1.  W  wyrażeniu  “…i  rzekł  Bóg (elohim):  uczyńmy…”  musiałoby  dojść do
sytuacji, w której redaktor ksiąg pragnący nauczyć Żydów monoteizmu, nie
zmienił  liczby  mnogiej  wyrazu,  który  w  pierwszym  rzędzie  należałoby
zmienić  -  słowa  “elohim“.  Zmienił  natomiast  orzeczenie  na  liczbe
pojedynczą  jednocześnie  zapominając  zmienić  następny  czasownik
występujący dwa wyrazy dalej ! Jest to wysoce nieprawdopodobne.
2.  Przyjmując  tezę  o  niedokładnej  przeróbce  mitów  mezopotamskich,
musielibyśmy  jednocześnie  przyjąć,  iż  przez  setki  następnych  lat  nikt z
Izraelitów nie zauważył tej kompromitującej pomyłki i jej nie usunął !
3.  W  drugim  z  omawianych  wersetów  (1Moj.  11:6-8)  liczba  mnoga
czasownika  występuje  nie  przy  słowie “elohim”  (liczba  mnoga),  lecz  przy
wyrazie JHWH. Chcąc przyjąć tezę o przeróbce tekstu należałoby uznać, iż
najpierw  zmieniono  “elohim”  na  JHWH  “zapominając”  potem  o  zmianie
liczby  czasownika  “zstąpmy”.  Jest  to  oczywiście  teoretycznie  możliwe  ale
nie ma na to żadnego dowodu, bo trudno za dowód uznać taką spekulację.

Zarzut:
Przerabianie  pierwotnego  tekstu  widoczne  jest  z  nieprawidłowości
gramatycznych  występujących  w  dwóch  zacytowanych  wersetach. Można
przyjąć  tezę,  iż  “elohim”  może  występować  w  liczbie  mnogiej  i

2010-02-05

Thaleia » 2001 » marzec

http://thaleia.pl/2001/03/

2/8

jednocześnie

przyjmować

znaczenie

liczby

pojedynczej

(pluralis

majestatis), gdy występuje orzeczenie w liczbie pojedynczej. Tymczasem w
naszym przypadku mamy podmiot w liczbie mnogiej (elohim) oraz
orzeczenie w liczbie mnogiej (uczyńmy, zstąpmy, pomieszajmy). Słowo
“elohim” sugeruje więc pierwotną wiarę w wielu bogów.

Odpowiedź:
Jest to zupełne pomieszanie z poplątaniem. Przyjrzyjmy się rozważanym
tekstom:

Jest oczywiste, iż mamy tu do czynienia ze zdaniem złożonym. Podmiotem
jest słowo “Bóg” a orzeczeniem słowo “rzekł”. Słowo “uczyńmy” jest zaś
orzeczeniem podmiotu domyślnego “my” a nie słowa “Bóg”.

Tutaj sytuacja jest jeszcze bardziej jednoznaczna. Nie występuje
orzeczenie, które dotyczyłoby słowa “elohim” ponieważ brak jest tego
wyrazu w powyższych tekstach.

2010-02-05

Thaleia » 2001 » marzec

http://thaleia.pl/2001/03/

3/8

Zarzut:
W omawianych tekstach składnia sugeruje, iż “elohim” (bogowie) prowadzą
rozmowy pomiędzy sobą. Wskazuje na to właśnie liczba mnoga
czasowników.

Odpowiedź:
Dlaczego jednak nie przyjąć, iż w wersetach tych Bóg nie mówi do Swojego
Syna?

Z innych fragmentów Pisma wynikałoby, iż tak właśnie należy rozumieć ten
werset. Bóg stworzył świat przez Jezusa (Jana 1:1-3; Hebr. 1:2; Kol. 1:16).
Jezus jest dokładnym obrazem swego Ojca, tak więc stworzenie człowieka
na obraz Boga było jednocześnie stworzeniem go na obraz zarówno Ojca
jak i Syna (Hebr.1:3: Jana 14:9-11).

Zarzut:
Jest to interpretacja ex-post. Żydzi nic nie wiedzieli w tamtych czasach o
Synu, nie mogli zatem pisać o tym o czym nie mieli wówczas pojęcia.

Odpowiedź:
Przykładając  do  tego  ludzką  miarę  jest  to  oczywiście  argument słuszny.
Jednakże  upada  on  w  świetle  Pisma.  Nie  zawsze  bowiem  ktoś,  kogo Bóg
użył  jako  biblijnego  pisarza,  był  świadomy  tego  o  czym w rzeczywistości
pisze.  Wyjaśniają  to  liczne  teksty  Nowego  Testamentu,  z  których
najbardziej klasycznym jest:

1 Piotr. 1:10-12

2010-02-05

Thaleia » 2001 » marzec

http://thaleia.pl/2001/03/

4/8

10. Zbawienia tego poszukiwali i wywiadywali się o nie prorocy,
którzy prorokowali o przeznaczonej dla was łasce,
11.  Starając  się  wybadać,  na  który  albo  na  jaki  to  czas
wskazywał  działający  w  nich  Duch  Chrystusowy,  który
przepowiadał  cierpienia,  mające  przyjść  na  Chrystusa,  ale też
mające potem nastać uwielbienie.
12.  Im  to  zostało  objawione,  że  nie  sobie  samym,  lecz  wam
usługiwali  w  tym,  co  teraz  wam  zostało  zwiastowane przez tych,
którzy  w  Duchu  Świętym  zesłanym  z  nieba  opowiadali wam
radosną  nowinę;  a  są  to  rzeczy,  w  które sami aniołowie wejrzeć
pragną.
(BW)

Bóg  mógł  podyktować  w  sposób  bezpośredni  słowa  autorowi opisującemu
stworzenie  a  autor  ów  oczywiście  nie  wszystko  musiał  rozumieć.  Sposób
napisania  tychże  wersetów  miał  jednak  kolosalny  wpływ  na zrozumienie
przez  pierwszych  chrześcijan  roli,  jaką  odgrywał  Syn  przy  stwarzaniu
świata.  Był  pięknym  argumentem  w  sporach  naszych  braci  z pierwszego
wieku z Żydami, ponieważ udowadniał im, iż był ktoś, kim Bóg się posłużył
w dziele stworzenia.

marzec 2001

Tags:

elohim

mity

Posted in

Apologetyka

No Comments »

Szukaj

Strony

2010-02-05

Thaleia » 2001 » marzec

http://thaleia.pl/2001/03/

5/8

O mnie…

Kontakt…

Kategorie

Biblia

(7)

Apologetyka

(5)

Hermeneutyka

(2)

Blog

(39)

Archiwa

sierpień 2009

(1)

marzec 2009

(1)

styczeń 2009

(1)

grudzień 2008

(3)

listopad 2008

(1)

październik 2008

(2)

wrzesień 2008

(2)

czerwiec 2008

(1)

maj 2008

(1)

kwiecień 2008

(2)

luty 2008

(2)

styczeń 2008

(4)

grudzień 2007

(2)

2010-02-05

Thaleia » 2001 » marzec

http://thaleia.pl/2001/03/

6/8

listopad 2007

(2)

październik 2007

(3)

wrzesień 2007

(5)

sierpień 2007

(6)

październik 2005

(1)

marzec 2005

(1)

luty 2005

(1)

styczeń 2005

(1)

listopad 2004

(1)

październik 2004

(1)

marzec 2001

(1)

Linki

A Christian Thinktank
Tekton Apologetics Ministries

Trzeciego Dnia…

Tagi

anonimowi alkoholicy

Biblia

Bóg

ból

charakter

chrześcijaństwo

córeczka

dyskusje

dzieciaki

eden

Epafras

ewangelizacja

godzina ukrzyżowania

gospel

hipokryzja

Hybels

interpretacja

Jezus

judaizm

koncert

kraków

manipulacja

miłość

modlitwa

muzyka

2010-02-05

Thaleia » 2001 » marzec

http://thaleia.pl/2001/03/

7/8

poprawczak

posłuszeństwo

poznanie

pozorne sprzeczności

rabini

rodzina

ruth

spory

szpital

third day

tęsknota

uczciwość

uwielbianie

uzależnieni

warsztaty

wayne

worship

zbawienie

żona

Thaleia is proudly powered by

WordPress

Entries (RSS)

and

Comments (RSS)

2010-02-05

Thaleia » 2001 » marzec

http://thaleia.pl/2001/03/

8/8