background image

Procedura:

Część ogólna

strona 1 z 2

88.419.200

2

cel procedury; 

3

stopień (tytuł) naukowy oraz imię i nazwisko autora (autorów ) 
procedury; 

4

datę umieszczenia procedury w wykazie, o którym mowa w 
art. 33g ust. 7 ustawy; 

5

wykaz jednostek chorobowych, do których dana procedura ma 
zastosowanie, w zakresie diagnozowania lub leczenia; 

6

zasadnicze informacje o naukowych podstawach metod 
diagnostycznych lub leczniczych zastosowanych w 
procedurze;                                             

7

bezwzględne i względne przeciwwskazania medyczne do 
zastosowania procedury; 

8

wymagania dotyczące postępowania z kobietami w ciąŜy, 
karmiącymi piersią, jeŜeli procedura tego wymaga, oraz z 
osobami poniŜej 16 roku Ŝycia, ze szczególnym 
uwzględnieniem niemowląt; 

1

2

8

14

15

1

8

0

3

5

10

wymagania dotyczące pomieszczeń i wyposaŜenia 
pomocniczego; 

11

wykaz personelu biorącego udział w realizacji procedury i 
kwalifikacje wymagane od tego personelu; 

zgodne z aktualnymi wskazaniami klinicznymi

podanie środka cieniującego pozytywnego do układu naczyniowego w odpowiedniej koncentracji  powoduje jego 
przemieszczanie zgodnie z prądem krwi. Wykonując serię zdjęć radiograficznych  lub pod kontrolą rentgenoskopii moŜna 
zobrazować "odlew"  badanych naczyń do kalibru submilimetrowego  jak i łoŜyska naczyniowego narządów  zaopatrywanych. W 
badaniu po podaniu dotętniczym moŜna zobrazować fazę  tętniczą , kapilarną ( miąŜszową) i czasami Ŝylną. Badanie słuŜy do 
oceny patologii samych naczyń jak i narządów przez nie unaczynionych.

1

nazwę procedury i jej identyfikator; 

Kod

zalecane rodzaje urządzeń radiologicznych oraz ich 
podstawowe parametry techniczne istotne dla stosowanej 
procedury; 

główny

8.476

ICD 9

88.419.200

Uwidocznienie tt. szyjnych od miejsca odejścia od łuku aorty na całej długości odcinków zewnątrzczaszkowych jak równieŜ 
tętnic kręgowych. Ocena  droŜności  i ew. zmian patologicznych w ich przebiegu.

9

Zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ZDROWIA z dnia 27 marca 2008 r.w sprawie minimalnych wymagań dla 
jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii zabiegowej oraz 
diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych (Dz. U. z dnia 9 kwietnia 2008 r.) Pomieszczenie zabiegowe o  
powierzchni min 20 m.kw., wysokości min.2,5 m z pokojem przygotowawczym, odzielnym pomieszczeniem myjni rąk lub 
wydzielonym do tego celu odpowiedniej wielkiości fragmentem pomieszczenia przygotowawczego , szafami specjalistycznymi w 
pomieszczeniu zabiegowym i przygotowawczym na sprzęt jednorazowy, pomieszczeniem wentylowanym mechanicznie z filtracja 
powietrza i klimatyzacją, doprowadzeniem gazów medycznych. Zestaw podstawowy do resuscytacji i zestaw leków 
p/wstrząsowych. 
Lekarz specjalista  radiolog, lub pod jego nadzorem przez lekarza będącego w trakcie takiej    specjalizacji lub inny specjalista w 
zakresie swojej specjalności po odpowiednim przeszkoleniu   zgodnie z Ustawa  Prawo Atomowe z dn. 29.11.2000 r. Dz.U. z 
2004 r.Nr 173 poz 1808 i ROZPORZĄDZENIEM MINISTRA ZDROWIA z dnia 27 marca 2008 r.w sprawie minimalnych 
wymagań dla jednostek ochrony zdrowia udzielających świadczeń zdrowotnych z zakresu rentgenodiagnostyki, radiologii 
zabiegowej oraz diagnostyki i terapii radioizotopowej chorób nienowotworowych (Dz. U. z dnia 9 kwietnia 2008 r.) § 6. Pkt. 4, 
technik radiologii z odpowiednnim przeszkoleniem w radiologii naczyniowej (2 techników rtg), pielęgnarka zabiegowa + 
pielęgniarka pomocnicza), salowa

 dr hab. Jerzy Garcarek, mgr inŜ. Ryszard Kowski

Bezwzględne: sepsa, uczulenie na środek cieniujący. Względne: cięŜki stan ogólny chorego, wysokie niestabilne nadciśnienie, 
szpiczak mnogi

U kobiet w ciąŜy ze wskazań Ŝyciowych, , u kobiet karmiących badanie nie jest przeciwwskazane

CPT

NFZ

Pole

Zabieg radiologiczny arteriografia szyjna, szyjna, obustronna, z obrazowaniem ich odejść

background image

Procedura:

Część ogólna

strona 2 z 2

88.419.200

12

zasady oceny skierowania na badanie lub leczenie; 

13

opis moŜliwości wystąpienia interakcji lekowych; 

14

opis moŜliwych źródeł błędów proceduralnych lub 
technicznych; 

15

informacje o okolicznościach wymagających specjalnej uwagi 
i ostroŜności w stosowaniu procedury; 

16

opis przygotowania pacjenta do badania lub leczenia 
uwzględniający zasady ochrony radiologicznej pacjenta; 

17

wykaz zagadnień wymagających dalszych badań lub 
postępowania leczniczego po zastosowaniu procedury; 

18

wykaz piśmiennictwa naukowego mającego zastosowanie do 
opracowania procedury, w tym zalecenia Komisji Europejskiej 
i towarzystw naukowych. 

Seldinger SI. Catheter placement of needles in percutaneous arteriography: a new technique.Acta Radiol. 1953;39:368-376 , 
Ödman P. Percutaneous selective angiography of the main branches of the aorta. Acta Radiol. 1956;45:1-14, Baum S., Pentecost 
M.J.:Abrams` Angiography Interventional Radiology Lippincott Wiliams & Wilkins second edition 2006, Myron Wojtowycz. 
Handbook of Interventional Radiology and Angiography second edition,  Mosby-Year Book 1995,1-30.

Skierowanie  musi  zawierac następujące elementy: Nazwisko i imię chorego, wiek, PESEL, wyszczególniony  obszar 
obrazowania,  główne rozpoznanie kliniczne adekwatne do  obszaru poddanego diagnostyce, rozpoznania dodatkowe, 
rozpoznania (podsumowanie) z wyników wcześniej przeprowadzonych  badań obrazowych w tym obowiązkowo z badania USG 
dopplerowskiego, CT, MR i innych istotnych  będących podstawą skierowania. Sugestie  dotyczące rozszerzenia  diagnostyki lub 
wykonania procedury lecznniczej wewnątrznaczyniowej, podpis i pieczątka lekarza prowadzącego lub ordynatora, data 
wystawienia skierowania, pieczątka  nagłówkowa oddziału, lub szpitala kierującego, informacja o moŜliwych powikłaniach  i 
krótka ankieta dot. wcześniej podawanych leków i środków cieniujących oraz moŜliwych powikłań z następową zgodą chorego 
na zabieg,.

po podaniu środka cieniującego donaczyniowo moŜe wystąpić uczucie  bólu, reakcja alergiczno - anafilaktyczna pod postacią 
zaczerwienienia skóry, uczucia pieczenia, pokrzywki, pęcherzyków na skórze i błonach śluzowych, wstrząsu, utraty 
przytomności, spadku ciśnienia krwi, wystąpienie potów 
Niestaranne, "za małe" przygotownie pola operacyjnego, uŜycie niewłaściwych środków odkaŜających, niestaranne ułoŜenie 
serwet sterylnych, brak  pokrycia sterylnego  całego stołu zabiegowego i stolika oraz panela cyfrowego ( wzmacniacza) 
niewłaściwy wybór  miejsca wkłucia, brak  moŜliwości  ustawienia monitorów  zabiegowych w odpowiedniej odległości od 
operatora, za ciasne, przeładowane sprzętem pomieszczenie zabiegowe skutkujace moŜliwościa zakaŜenia sprzętu, stosowanie 
sprzętu wielorazowego uŜytku, kolimacja wiązki promieniowania za szeroka w stosunku do obszaru zainteresowania

chory powinien być na czczo min 6 godz, wykąpany, nawodniony, z wygolonymi pachwinami lub pachami  przy  tymŜe dostępie, 
poinformowany o celu badania i  zagroŜeniu radiacyjnym. W przypadku stosowania osłon przed przygotowaniem naleŜy ją 
umieścić w odpowiednim miejscu i umocować.

Na miejsce wkłucia stosuje się opatrunek uciskowy złoŜony z jałowych gazików i wałeczka, ufiksowanych odpowiedniej długości 
i  szerokości  opaskami elastycznymi. Chory  pozostaje w pozycji leŜącej przez 24 godz z kontrolą lekarsą i pielęgniarską miejsca 
wkłucia. NaleŜy równieŜ poinstruować chorego o własnej kontroli miejsca wkłucia. Alternatywnie moŜna zastosować aparaty 
szewne lub gwiazdkowe do zamknięcia otworu w miejscu dostępu. Wówczas czas pozostawania w pozycji leŜącej moŜna skrócić 
do 2 godz.

wybór miejsca wkłucia - przy dostępie pachwinowym 1-1,5 cm poniŜej więzadła pachwinowego, wprowadzanie prowadnika pod 
kontrolą rentgenoskopii, unikanie siłowego niekontrolowanego wprowadzania sprzętu wewnątrznaczyniowego, przy dostępie 
pachowym  ostroŜne powolne nakłucie pod kontrola reakcji chorego na promieniujący ból (moŜliwość uszkodzenia nerwu), przy 
dostępie promieniowym sprawdzenie  wydolności łuku dłoniowego przed  przeprowadzeniem zabiegu. Specjalna uwaga przy 
wyborze miejsca wkłucia w przypadku wczesniej przeprowadzonych operacjach naprawczych tetnic, szczególnie wszczepienia 
pomostów naczyniowych (naleŜy wspomagać się badaniem dopplerowskim).