4. Urzędy
nadworne
okresu
monarchii
wczesnofeudalnej. Wpływ monarchii karolińskiej.
W okresie wczesnofeudalnym nie odróżniano urzędów
dworskich i państwowych. Dostojnicy dworscy byli
równocześnie najwyższymi urzędnikami państwowymi.
Wywodzili się oni z dawnej starszyzny plemiennej. Monarcha
dobierał grono pomocników, którym wydawał jednorazowe
polecenia. Początkowo urzędnicy byli sobie równi, dopiero
później wytworzyła się hierarchia urzędów. Na jej kształt
miały wpływ wzorce karolińskie. Urzędnicy nie mieli własnych
kompetencji – zawsze występowali w imieniu monarchy.
Urzędy nadworne:
komes
nadworny
(pałacowy,
palatyn,
wojewoda):
- najwyższy spośród urzędników
- dowodził wojskiem w zastępstwie
monarchy
- zastępował władcę w rożnych
dziedzinach zarządu państwem oraz
sprawował sądy
komornik książęcy:
- zarządzał domenami monarchy
- zarządzał dworem książęcym
marszałek – odpowiednik komornika na
Śląsku,
jego
stanowisko
odpowiadało
wojewodzie
kanclerz – zwykle duchowny, musiał być
pisemny:
- sprawował pieczę nad pieczęcią
- prowadził korespondencję władcy
- kierował kancelarią, w której
pracowali
fachowi
pisarze
–
protonotariusz i notariusze
skarbnik:
- odpowiedzialny za finanse państwa
- kierował archiwum monarchy
- przechowywał insygnia władzy oraz
kosztowności i dokumenty
- zarządzał skarbem
sędzia dworski:
- pomagał władcy w wymiarze
sprawiedliwości
