background image

 

 

1499 

 

DUSZYNSKI Andrzej

1

 

JASIŃSKI Wiktor 

2

 

 

Ocena odporności na poślizg nawierzchni drogowych wykonanych  
w technologii SMA - bezpieczeństwo pojazdów i pieszych  

WSTĘP 

Nawierzchnie  drogowe  wykonane  w  technologii  SMA  (Stone  Mastic  Asphalt)  stanowią  duży 

udział w nawierzchniach drogowych stosowanych w Polsce i na świecie. Specyfika tych nawierzchni 
w zakresie bezpieczeństwa dotyczy przede wszystkim wpływu tekstury nawierzchni na odporność na 
poślizg  w  krótkim  i  długim  okresie  eksploatacji.  W  długim  okresie  podstawowe  znaczenie  ma 
polerowalność  kruszyw  stanowiących  mieszankę  mineralną  nawierzchni.  W  artykule  przedstawiono 
sposób pomiaru i interpretacji wyników badania odporności na poślizg takich nawierzchni w oparciu 
o  badania  polerowalności  kamienia  PSV  na  kruszywach  grubych  oraz  wahadłowego  wskaźnika 
poślizgu PTV dla nawierzchni. Należy podkreślić, że badanie wahadłowego wskaźnika poślizgu PTV 
może  dotyczyć  próbek  materiałów  jak  i  nawierzchni  drogowych,  posadzek,  wyrobów  kamiennych, 
itd., oraz służyć do oceny związanej z bezpieczeństwem ruchu pojazdów i pieszych.

 

1.  ODPORNOŚĆ NA POŚLIZG 

Szorstkość  nawierzchni  to  zespół  cech  które  wpływają  na  przyczepność  opony  pojazdu 

samochodowego  z  nawierzchnią.  Odporność  na  poślizg  określa  wpływ  szorstkości  na  opór  tarcia 
między  oponami  pojazdów  i  nawierzchnią.  Szorstkość  jest  podstawowym  czynnikiem  powstawania 
siły tarcia powierzchniowego, która powinna być taka, aby nawet na mokrej nawierzchni pojazd mógł 
poruszać  się  jak  najbezpieczniej  ze  znaczną  prędkością  (rysunek  1).    Ocena  odporności  na  poślizg 
nawierzchni drogowych obejmuje: 
–  współczynnik tarcia nawierzchni μ, 
–  teksturę nawierzchni.  

 

Rys. 1.  Odporność na poślizg nawierzchni podczas deszczu. 

1.1.  Współczynnik tarcia nawierzchni i metody badania 

Odporność na poślizg to termin, który określa jaki jest udział nawierzchni w dostępnym poziomie 

tarcia powierzchniowego. Do czynników wpływających na tarcie powierzchniowe należą: 
–  prędkość pojazdu, 
–  tekstura powierzchni / kruszyw, 
–  grubość warstewki wody i właściwości opony, 

                                                 

1

 Instytut Badawczy Dróg i Mostów, Filia – Wrocław, 55-140 Żmigród, Tel. +48  71 385- 38-80 do 82, Fax +48  71 385-38-02, a_duszyn@wp.pl 

2

 Instytut Badawczy Dróg i Mostów, Filia – Wrocław, 55-140 Żmigród, Tel. +48  71 385- 38-80 do 82, Fax +48  71 385-38-02, wjasinski@ibdim.edu.pl 

background image

 

 

1500 

–  zmiany sezonowe / temperatura, 
–  geometria drogi, 
–  zanieczyszczenia na nawierzchni. 

W  krajach  europejskich  można  wyróżnić  wiele  sposobów  pomiaru  odporności  na  poślizg 

związanej  z  badaniami  tarcia  [4].  Istnieje  duża  liczba  urządzeń  mierzących  współczynnik  tarcia 
bazujących  albo  na  podłużnej  i/lub  poprzecznej  zasadzie  tarcia.  Większość  z  nich  stosuje  opony 
pomiarowe,  co  powoduje  konieczność  działania  bardzo  dużymi  siłami  i  dlatego  montuje  się  je  na 
pojazdach.  

W  1995  PIARC  [4,9]  na  bazie  szerokich  badań  modelowych  współczynnika  tarcia  przy  różnych 

prędkościach  i  z  wykorzystaniem  różnych  metod  i  sprzętów  stosowanych  w  Europie  określił  tzw. 
złotą krzywą dla zależności współczynnika tarcia od prędkości pojazdu odnosząc współczynnik tarcia 
do prędkości referencyjnej R=60 km/h. Zależność w modelu PIARC jest następująca: 

 

gdzie: 

F(S)  -  współczynnik  tarcia  (przy  prędkości  poślizgu  60  km/h)  dla  określonej  prędkości  S  

w km/h,  

FR   - współczynnik tarcia przy referencyjnej prędkości poślizgu R=60 km/h
S

P

   

- przewidywana liczba tzw. złota liczba prędkości obliczona jako funkcja  makrotekstury 
nawierzchni ( np. MPD w mm). 

W  związku  z  tym,  że  referencyjna  prędkość  poślizgu  60  km/h  przez  wiele  ośrodków  została 

określona  jako  zbyt  wysoka,  to  poprawiona  wersja  została  ujęta  również  w  europejskiej  normie 
(EN13036), dla referencyjnej prędkości poślizgu R=30 km/h z przyjęciem: 

 

Istnieje  potrzeba  dalszego  działania  na  rzecz  harmonizacji  w  zakresie  sposobów  pomiaru  tarcia 

drogowego w celu osiągnięcia lepszych specyfikacji, ułatwienia porównanie wskaźników związanych 
z wypadkowością oraz danych między różnymi krajami [4,9]. 

W  Polsce  używane  jest  urządzenie  SRT-3  (Skid  Resistance  Tester)  do  badania  właściwości 

przeciwpoślizgowych  nawierzchni  drogowych  przy  pełnej  blokadzie  koła  pomiarowego  (Locked 
Wheel) [3,4,6]. Pomiar jest prowadzony w lewym śladzie kół, na zewnętrznym pasie ruchu pojazdów, 
przy  prędkości  urządzenia  pomiarowego  v  =  60  km/h  i  grubości  filmu  wodnego  pod  kołem 
pomiarowym h = 0,5 mm. Obecnie stosowane są opony Barum Bravuris o wymiarach 185/70 R 14[7].  

Innym znanym na świecie urządzeniem do badania współczynnika tarcia jest SCRIM (Sideways 

Force Coefficient Routine Inwestigation Machine) [3,6]. Pojazd posiada piąte koło zamontowane pod 
kątem  20°  do  kierunku  jazdy,  które  jest  wleczone  z  pojazdem  podczas  pełnego  zatrzymania  koła. 
Wynikiem badania jest współczynnik SCRIM równy ilorazowi siły bocznej działającej na wleczone 
koło  i  nacisku  jaki  wywołuje  to  koło  na  nawierzchnię.  Woda  ze  zbiornika  na  pojeździe  zapewnia 
odpowiednie, tym samym najgorsze warunki podczas pomiaru współczynnika tarcia [3]. 

1.2.  Przenośne wahadło angielskie (BPT) 

Duże  znaczenie  przy  oznaczaniu  polerowalności  kruszyw,  materiałów  i  nawierzchni  drogowych 

mają  takie  metody  jak  przenośne  wahadło  angielskie  ze  wzorcowym  ślizgaczem  gumowym  [1,2,6]. 
Metody opisano w normach: 
-  Norma  PN-EN  1097-8  podaje  metodę  oznaczenia  polerowalności  kamienia  PSV  na  kruszywach 

grubych stosowanych do nawierzchni drogowych z odczytu na skali F przyrządu do badania tarcia 
dla przygotowanej próbki. Dodatkowa w załączniku A podana jest metoda oznaczania ścieralności 
kruszyw (AAV).  

-  Norma PN-EN 13036-4 powala na określenie wahadłowego wskaźnika poślizgu PTV z odczytu na 

skali  F  lub  C  przyrządu  do  badania  tarcia  i  stanowi  miarę  odporności  na  poślizg  badanej 
powierzchni jako stratę energii standardowej gumy okrywającej ślizgacz zestawu ślizgającego się. 

-  Stosuje się wtedy następujące ślizgacze gumowe zamieszczone w tablicy 1. 

background image

 

 

1501 

Tab. 1.  Ślizgacze gumowe wg norm PN-EN 

Opis 

Nazwa 

Wykorzystanie ślizgacza 

TRRL 3” 

Ślizgacz 55 

Nawierzchnie drogowe, powierzchnie bardziej chropowate niż zwykłe posadzki 

TRRL 1,25” 

Ślizgacz 55 

Badanie PSV 

Four S’ 

Ślizgacz 96 

Posadzki wewnętrzne 

1.3.  Znaczenie tekstury nawierzchni 

Tekstura  powierzchni  określona  jako  mikrotekstura,  makrotekstura  i  megatekstura  wpływa  na 

szorstkość  i  zależy  od  ruchu,  warunków  pogodowych  i  od  środowiska.  Po  zakończeniu  budowy 
nawierzchni  na szorstkość  ma  wpływ przede wszystkim  jej  tekstura.  Natomiast  podczas  eksploatacji 
nawierzchni  właściwości  mieszanki  i  jej  składników.  Zgodnie  z  [4]  określona  makrotekstura  jest 
wymagana przy prędkościach powyżej 65 km/h w celu szybkiego odprowadzenia wody z nawierzchni 
i  zredukowania  możliwości  powstania  zjawiska  „aquaplaningu”.  W  przypadku  powierzchni 
betonowych  z  wyeksponowanym  kruszywem  (EACS),  asfaltu  porowatego  i  cienkich  pokryć 
makrostruktura jest funkcją upakowania, wymiaru powierzchni i kształtu kruszywa. Jako podstawowe 
przyjmuje się grube kruszywo [4,8]: 
–  10 do 6 mm o głębokości tekstury 1,5 mm - Wielka Brytania, 
–  8 do 4 mm o głębokości tekstury 1,0 mm dla dróg niższej prędkości (90km/h) – Austria. 

2.  SMA I WŁAŚCIWOŚCI PRZECIWPOŚLIZGOWE W SOSN 

SMA  (mastyks  grysowy  -  Stone  Mastic  Asphalt)  –  mieszanka  mineralno-asfaltowa  o  nieciągłym 

uziarnieniu, o dużej zawartości grysów, z większa zawartością asfaltu oraz ze stabilizatorem mastyksu 
w  postaci  włókien  celulozowych  absorbujących  asfalt  i  uniemożliwiających  jego  spływanie. 
Mieszanka  SMA  charakteryzuje  się  dużą  stabilnością,  dużą  szorstkością,  odpornością  na  ścieranie, 
odpornością  na  działanie  czynników  atmosferycznych  i  koleinowanie.  Podczas  wbudowania  stosuje 
się  działania  zwiększające  wartość  współczynnika  tarcia  przez  posypywanie  drobnym  kruszywem 
wstępnie zagęszczonej warstwy ścieralnej [4,6,8,10].  

W  Polsce  stosuje  się  mieszanki  SMA  o  wymiarze  ziaren  D:  5,  8  i  11  mm  [11].  Powierzchnię 

nawierzchni  wykonanej  w  technologii  SMA  stanowią  grube  ziarna  kruszywa  łamanego,  które 
narażone są na większe polerowanie.   

Zasady pomiaru i oceny właściwości przeciwpoślizgowych nawierzchni bitumicznych w Systemie 

Oceny  Stanu  Nawierzchni  (SOSN)  dla  dróg  krajowych  klasy  A,  S,  GP  i  G  określa  załącznik  D  do 
SOSN [7]. Właściwości przeciwpoślizgowe określono jako zdolność do wytwarzania sił tarcia między 
nawierzchnią drogi a kołami pojazdów w warunkach wzajemnego poślizgu. Ocenę stanu nawierzchni 
pod  względem  właściwości  przeciwpoślizgowych  klasyfikuje  się  w  załączniku  D  do  SOSN  dla 
miarodajnego współczynnika tarcia (tabela 2). Załącznik ten nie określa pomiaru głębokości tekstury. 

W  klasyfikacji  nawierzchni  pod  względem  współczynnika  tarcia  stosuje  się,  zgodnie  

z wytycznymi SOSN [7], tzw. miarodajny współczynnik tarcia.  

Tab.  2.  Klasyfikacja  stanu  nawierzchni  dróg  krajowych  pod  względem  właściwości  przeciwpoślizgowych   

(dla opony handlowej Barum Bravura) wg SOSN [7] 

Klasa nawierzchni 

Ocena stanu nawierzchni 

Miarodajny współczynnik tarcia [μm] 

dobry 

≥ 0,52 

zadawalający 

0,37 ÷ 0,51 

niezadawalający 

0,30 ÷ 0,36 

zły 

≤ 0,29 

3.  BADANIA I WYNIKI BADAŃ  

Badania przeprowadzono w zakresie: 

1. Polerowalności kamienia PSV na kruszywie wg PN-EN 1097-8; 
2.  Głębokości  makrotekstury  MTD  wg  PN-EN  13036-1:2005.  Charakterystyki  badania:  objętość 

materiału ziarnistego (kulek szklanych) 25000 mm

3

Średnia głębokość tekstury (MTD) (mikrotekstury) jest obliczana ze wzoru: 

background image

 

 

1502 

 

gdzie: 
MTD = średnia głębokość tekstury, mm 
= objętość piasku, mm

3

 

= średnia średnica piasku na nawierzchni, mm 
3.  Opory  poślizgu/poślizgnięcia  -  wahadłowy  wskaźnik  szorstkości  PTV  PN-EN  13036-4. 

Charakterystyki badania: szerokość stopki: wąska. 
 

Badania przeprowadzono dla SMA 11 o następujących składnikach grysowych: 

–  4/8 mm - żużel pomiedziowy, 
–  6,3/12,8 mm - bazalt. 

Przedmiot badań stanowiły: 

–  kruszywa i mieszanki kruszyw, 
–  nawierzchnia na odcinku drogowym, 
–  wycięte płyty z nawierzchni na odcinku drogowym. 

3.1.  Przedmiot i wyniki badań kruszywa i mieszanki kruszyw 

Badania przeprowadzono wg PN-EN 1097-8 dla próbek kruszyw określonych jako grysy z żużla 

pomiedziowego i bazaltu i  mieszanki tych kruszyw z następującym przygotowaniem próbek: 
I - nie poddanych przygotowaniu,  
II - poddanych ścieraniu, 
III - po ścieraniu i polerowaniu.  

Wyniki  badań  wartości  S  i  C  dla  jednej  serii  w  zależności  od  stanu  przygotowania  próbek 

zamieszczono w tablicy 3. W tablicy tej zamieszczono również wartość PSV’ dla tej serii. 

Tab. 3. Wyniki pomiarów wartości S i C w zależności od stanu przygotowania próbek  

Lp. 

Surowiec – mierzone 
wartości S lub C 

Wyniki wg stanu przygotowania próbki 

Wartość PSV’ 

bez przygotowania 

po ścieraniu 

po polerowaniu 

II 

III 

Kamień kontrolny TRL - C 

63,7 

61,2 

51,5 

Żużel pomiedziowy - S

Cu

 

64,8 

53,7 

47,5 

47 

Bazalt - S

B

 

59,3 

50,7 

49,5 

49 

Mieszanka - S

M

 

68,9 

50,7 

49,0 

49 

3.2.  Przedmiot i wyniki badań na odcinku drogowym 

Badania  przeprowadzono  na  odcinku  drogowym  z  warstwę  ścieralną  SMA  11  z  mieszanki 

złożonej z grysów 4/8 mm z żużla pomiedziowego i 6,3/12,8 mm z bazaltu. 

Po  wstępnym  zagęszczeniu  warstwy  ścieralnej  powierzchnia  została  posypana  drobnym  grysem 

2/4  mm  z  gabro  w  celu  zwiększenia  szorstkości.  W  tablicy  4  zamieszczono  wyniki  badania 
wahadłowego wskaźnika poślizgu PTV w przekroju nawierzchni na odcinku drogowym wykonanym 
w technologii SMA 11 z i bez posypki. 

Tab. 4. Wyniki badania odporności na poślizg nawierzchni na odcinku drogowym  wykonanym w technologii 

SMA 11 z i bez posypki gabro 2/4 mm 

Lp. 

Właściwości 

Jedn. 

Wyniki dla punktu 

1

*)

 

bez posypki 

z posypką 

Głębokość tekstury MTD 

mm 

1,22 

1,04 

1,00 

Skorygowany wahadłowy wskaźnik szorstkości PTV

CORR

 

57,7 

68,1 

68,9 

Skorygowany wahadłowy wskaźnik szorstkości PTV

CORR

 w 

zależności od istnienia posypki 

57,7 

68,5 

*) 

 - punkt przy brzegu jezdni z minimalną posypką 

 

background image

 

 

1503 

3.3.  Przedmiot i wyniki badań na wyciętych płytach 

Badania  przeprowadzono  na  2  wyciętych  płytach  na  odcinku  drogowym  (p.  3.2.)  z  warstwy 

ścieralnej wykonanej w technologii SMA 11 bez posypki. Badania płyt zrealizowano w laboratorium. 
Badania  wartości  PTV  wykonano  w  pięciu  miejscach  przedstawionych  na  rysunku  2  dla  płyty 
oznaczonej  P-I.  Pomiar  średniej  głębokości  tekstury  MTD  przeprowadzono  zaczynając 
rozprowadzenie  piasku  kalibrowanego  w  miejscu  oznaczonym  jako  punkt  5.  Wyniki  badania 
odporności na poślizg dla płyt wyciętych z nawierzchni zamieszczono w tablicy 5. 

 

Rys. 2.  Płyta nr P-I z zaznaczonymi punktami (od 1 do 5) pomiaru wartości PTV. 

 

Tab. 5. Wyniki badania odporności na poślizg płyt wyciętych z nawierzchni na odcinku drogowym z warstwę 

ścieralną SMA 11 bez posypki 2/4 mm 

Lp. 

Właściwości 

Jedn. 

Wyniki dla płyty 

P-I 

P-II 

Średnia głębokość tekstury MTD 

mm 

1,10 

1,02 

Skorygowany wahadłowy wskaźnik szorstkości PTV

CORR

 

55,5 

55,5 

4.  ANALIZA WYNIKÓW BADAŃ 

Na rysunku 3 przedstawiono wszystkie uzyskane wyniki badań: 

–  wartości  S  odczytane  na  skali  F  w  badaniu  polerowalności  kamienia  PSV  dla  kruszywa  z  żużla 

pomiedziowego, bazaltowego oraz ich mieszanki, 

–  wartości  PTV  pomierzone  na  nawierzchni  w  miejscach  bez  i  z  posypką  gabro  kruszywem 

drobnym, 

–  wartości  PTV  pomierzone  w  laboratorium  na  wyciętej  płycie  z  nawierzchni  bez  posypki 

granitowym kruszywem drobnym. 

Jak  można  zauważyć,  wyniki  badań  wartości  S  odczytane  na  skali  F  w  badaniu  polerowalności 

kamienia  PSV  dla  mieszanki  kruszyw  oraz  wahadłowego  wskaźnika  poślizgu  PTV  pomierzone  na 
nawierzchni  i  na  wyciętej  płycie  z  nawierzchni  dobrze  odzwierciedlają  poziomy  stanu  odporności 
nawierzchni  SMA  na  poślizg  w  czasie  budowy  z  możliwością  jej  prognozowania.  Różnica  wartości 
PTV bez posypki pomierzona w laboratorium na wyciętej płycie z nawierzchni i na nawierzchni jest 
niewielka  i  wynosi  2,2  jednostek  na  skali  F  na  przenośnym  wahadle  angielskim  (BPT).  Zakres 
wartości  S  odczytanej  na  skali  F  w  badaniu  polerowalności  kamienia  PSV  dla  mieszanki  kruszyw 
wynosi 20 jednostek. 

background image

 

 

1504 

 

Rys.  3.    Wykres  wartości  S  z  badania  polerowalności  kamienia  PSV  dla  mieszanki  i  kruszyw  oraz  wartości 

PTV pomierzone na nawierzchni i w laboratorium na wyciętej płycie z nawierzchni. 

WNIOSKI

 

Wprowadzone w 2002 roku badania polerowalności kamienia PSV  dla kruszywach grubych oraz 

wahadłowego wskaźnika poślizgu PTV, który pozwala na badanie różnych materiałów drogowych jak 
i nawierzchni drogowych, mogą stanowić istotne rozszerzenie wartościowania tekstury pod względem 
odporności  na  poślizg  nawierzchni  w  długim  okresie.  Wartościowanie  może  dotyczyć  stanu 
odporności na poślizg po wykonaniu nawierzchni jak również jej zmiany w czasie. 

Inny aspekt może stanowić ocena mieszanek różnych rodzajów kruszyw pod względem surowca 

skalnego czy mineralnego. Przedstawione w badaniach kruszywa grysowe z żużla pomiedziowego jak 
i bazaltu nie wpływają na odczuwalną poprawę wartości S ich mieszanki w badaniu polerowalności. 

W  artykule  przedstawiono  sposób  pomiaru  wartości  PTV  i  S  oraz  sposób  ich  interpretacji.  

Sposób  ten  może  znaleźć  miejsce  w  określeniach  związanych  z  bezpieczeństwem  użytkowania  nie 
tylko  nawierzchni  wykonanych  w  technologii  SMA.  W  związku  z  dużym  udziałem  w  Polsce 
nawierzchni  drogowych  w  technologii  SMA,  należy  dbać  o  dobrą  odporność  na  poślizg  tych 
nawierzchni, ponieważ odnosi się to do bezpieczeństwa pojazdów i pieszych.  

Streszczenie 

Specyfika nawierzchni SMA dotyczy przede wszystkim wpływu tekstury nawierzchni na odporność na poślizg 

w  krótkim  i  długim  okresie  eksploatacji.  W  dłuższym  okresie  konieczne  jest  uwzględnienie  polerowalności 
kruszyw  tworzących  mieszankę  mineralną  warstwy  ścieralnej.  W  artykule  przedstawiono  sposób  pomiaru  
i interpretacji wyników badania odporności na poślizg takich nawierzchni w oparciu o badania polerowalności 
kamienia PSV na kruszywach grubych oraz wahadłowego wskaźnika poślizgu PTV dla nawierzchni.  

Evaluation of skid resistance of the road surfaces made in the technology 
of SMA - safety of vehicles and pedestrians 

Abstract 

The specificity of the SMA surface relates primarily to the impact of surface texture for skid resistance in the 

short  and  long  term  operation.  In  the  longer  term  it  is  necessary  to  take  into  account  the  polishing  ability 
forming  mixture  of  mineral  aggregates    of  course  surface.  The  article  presents  a  method  of  measuring  and 

background image

 

 

1505 

interpreting  the  results  of  skid  resistance  of  such  surfaces  based  on  studies  polished  stone  value  PSV 
aggregates and pendulum test value PTV for surfaces. 

BIBLIOGRAFIA

 

1.  Duszyński  A.,  Optymalizacja  czynników  wpływających  na  polerowalność  kruszyw  oraz 

możliwości  jej  zmniejszenia  i  optymalizacji  mieszanek  mineralnych  pod  kątem  polerowalności. 
symbol pracy IBDiM -TW/55904//TW-24, Żmigród – Węglewo, sierpień 2004. 

2.  Duszyński A., Optymalizacja odporności na ścieranie kruszyw do warstwy ścieralnej nawierzchni 

- Etap II. symbol pracy IBDiM-TW/61205/TW-26, Żmigród – Węglewo, listopad 2005. 

3.  Judycki  J.,  Jaskuła  P.,  Diagnostyka  i  modernizacja  konstrukcji  nawierzchni  drogowych.   

56 Konferencja naukowa, Kielce-Krynica 19-24.09.2010. 

4.  Mechowski  T.,  Analiza  i  weryfikacja  wymagań  i  procedur  pomiarowych  oceny  właściwości 

przeciwpoślizgowych nawierzchni dróg publicznych i autostrad płatnych. IBDiM, Sprawozdanie 

5.  z realizacji pracy TD-71 na zlec. GDDKiA, Warszawa, czerwiec 2005. 
6.  Part  2  HD  37/99  Amendment  No  1  Bituminous  surfacing  materials  and  techniques,  Volume  7 

Pavement  design  and  maintenance,  Section  5  Surfacing  and  surfacing  materials,  The  Stationery 
Office  (TSO)  (http://www.dft.gov.uk/ha/standards/dmrb/vol7/section5/hd3799.pdf,  Highways 
Agency’s DMRB documents, May 1999. 

7.  System Oceny Stanu Nawierzchni (SOSN). Wytyczne stosowania - Załącznik D: Zasady pomiaru 

i  oceny  stanu  właściwości  przeciwpoślizgowych  nawierzchni  bitumicznych  w  systemie  oceny 
stanu nawierzchni SOSN.  GDDKiA, 2002. 

8.  Sybilski  D.,  Ocena  wpływu  typu  i  technologii  wykonania  nawierzchni  drogowej  na  hałaśliwość 

ruchu  drogowego  i  jego  uciążliwość  dla  środowiska,  sprawozdanie  końcowe.  Temat  WS-05, 
IBDiM, Warszawa, listopad 2005. 

9.  Wallman  C.G,  Åström  H.,  Friction  measurement  methods  and  the  correlation  between  road 

friction and traffic safety. A literature review. VTI meddelande 911A, Swedish National Road and 
Transport Research Institute (VTI) , 2001. 

10. Woodward  W.D.H,  Woodside  A.R.,  Jellie  J.H.,  Early  and  mid  life  SMA  skid  resistance. 

International Surface Friction Conference, Christchurch 1-4 May 2005. 

11. WT-2  2010  Nawierzchnie  asfaltowe  na  drogach  krajowych.  Mieszanki  mineralno-asfaltowe. 

Wymagania techniczne. GDDKiA, 2010.