Jak wprowadzać niemieckie "umlauty" i "ß" np. w polskich Windowsach 

z amerykańską klawiaturą, pod Linuksem oraz na Macu?

Metod jest  

kilka

, jednak w przypadku systemów  Windows  najbardziej niezawodna wydaje się 

tabela kodów (dostępna bez potrzeby dłubania w ustawieniach systemu):

Najpierw   sprawdzamy,   czy   mamy   włączony   blok   numeryczny   (powinna   się   świecić   dioda 
NumLock; jeśli nie, to włączamy znajdującym się poniżej klawiszem NumLock).
Naciskamy LEWY alt i trzymamy go.
Wprowadzamy koniecznie z bloku numerycznego kod (np. 154 dla "Ü"). 
Zwalniamy lewy alt i gotowe.
 

Oto tablica kodów dla Windows (strona kodowa 850):

ä = LEWY ALT + 132 + ZWOLNIĆ ALT
Ä = LEWY ALT + 142 + ZWOLNIĆ ALT
ö = LEWY ALT + 148 + ZWOLNIĆ ALT
Ö = LEWY ALT + 153 + ZWOLNIĆ ALT
ü = LEWY ALT + 129 + ZWOLNIĆ ALT
Ü = LEWY ALT + 154 + ZWOLNIĆ ALT
ß = LEWY ALT + 225 + ZWOLNIĆ ALT

Pod  Linuksem  można np. ustawić w  Centrum Sterowania  (KDE) /  Środowisko > Preferencje > 
Klawiatura (GNOME) schemat klawiatury na "niemiecki" i wiedzieć, gdzie "walnąć", aby uzyskać 
umlauty - trzeba tylko pamiętać, że np. Y i Z są odwrotnie umieszczone, że nawiasy okrągłe są 
przesunięte o jeden w lewo, że "małpa" wprowadzana jest poprzez PRAWY ALT + Q, że średnik, 
dwukropek, wykrzyknik, cudzysłów i znak zapytania są trochę gdzie indziej):                         

... lub posłużyć się programem Mapa znaków (

takich samych tricków można zresztą także używać 

pod Windowsem

   - tam Mapa znaków nazywa się jednak Tablica znaków, a Centrum Sterowania 

to Panel Sterowania). 

powered by Marcin Perliński

Linux  ma   także   możliwość   dodania   w  GNOME  lub  KDE  mikroapletu   do   belki   pulpitu    
(tzw. Paleta Znaków). Wygląda to np. tak:

GNOME:

KDE:

Wystarczy   tylko  sobie   zdefiniować,   jakie  znaki   mają  się  pojawić  na  belce  i   już  można  klikać 
na danym znaku, aby sam „wpadał” do pisanego przez nas tekstu.
Są   też   i   tacy,   którzy   w   Wordzie   definiują   własne   skróty   klawiaturowe   przyporządkowane 
poszczególnym znakom (w  OpenOffice  nie ma niestety tej wygodnej funkcji, ale dysponuje on 
przynajmniej systemem wprowadzania symboli, co jest mozolne, jednak skuteczne - zawsze można 
sobie przygotować ciąg  ä Ä ö Ö ü Ü ß  i kopiować/wklejać do tekstu). 

Na komputerach Apple Macintosh (system MacOS) umlauty wprowadzamy następująco:

•

naciskamy klawisze "Option" i "u", następnie literę, która ma zostać "zumlautowana" 

•

aby uzyskać duże litery, naciskamy klawisze "Option" i  "u",  następnie naciskamy SHIFT 
i literę do "zumlautowania" 

•

aby uzyskać literę "ß", naciskamy klawisze "Option" i  "s" (duża litera w tym przypadku nie 
istnieje)

na Macach z nakładką polonizacyjną (i nie tylko)

 

w grę wchodzą również kody zdefiniowane 

w   tablicach   "850"   /   "8859"   lub   "Mac",   wprowadzane   tak   samo,   jak   w   przypadku   kodów 
dla Windows:

    

    ASCII     TeX  850  8859  

Mac

  HTML     Postscript   Name 

    _____     ___  ___  ____  

___

  ____     __________   ____ 

    "A,Ae     \"A  142  0196  

128

  Ä   Adieresis    A umlaut 

    "O,Oe     \"O  153  0214  

133

  Ö   Odieresis    O umlaut 

    "U,Ue     \"U  154  0220  

134

  Ü   Udieresis    U umlaut 

    "a,ae     \"a  132  0228  

138

  ä   adieresis    a umlaut 

    "o,oe     \"o  148  0246  

154

  ö   odieresis    o umlaut 

    "u,ue     \"u  129  0252  

159

  ü   udieresis    u umlaut 

    "s,ss,sz  \ss  225  0223  

167

  ß  germandbls   eszet 

    "y,y,ij   \"y  152  0255  

216

  ÿ   ydieresis    y dieresis 

    "e        \"e  137  0235  

145

  ë   edieresis    e dieresis 

Oczywiście nic nie stoi także na przeszkodzie, aby posłużyć się  „mac'owym”  odpowiednikiem 
Tablicy Znaków  /  Mapy Znaków  lub odpowiednim  Widgetem Pulpitu, działającym podobnie jak 
mikroaplety w Linuksie.

powered by Marcin Perliński