background image

Politechnika Gdańska   WILiŚ                                                       Przedmiot: Laboratorium  z Technologii Betonu 
Katedra Budownictwa i InŜ. Materiałowej                                   Kierunek: Budownictwo, sem. IV  
dr inŜ. ElŜbieta Haustein, mgr inŜ. Lucyna Grabarczyk                                             

 

 

 

Ć

wiczenie nr 5. Oznaczanie konsystencji mieszanki betonowej 

Konsystencja  jest  powszechnie  stosowanym  terminem  uŜywanym  do  opisania  stanu 

ś

wieŜej  mieszanki  betonowej.  WyraŜa  ona  zdolność  mieszanki  do  płynięcia.  Konsystencja 

mieszanki powinna być odpowiednio dobrana w zaleŜności od czynników takich jak: sposób 

transportu,  kształt  betonowanego  elementu,  rozmieszczenie  zbrojenia  czy  sposób 

zagęszczania mieszanki. 

Pojęcie  urabialności  związane  jest  z  ilością  pracy  koniecznej  do  uzyskania  pełnego 

zagęszczenia  betonu.  Jest  to  właściwość,  która  określa  łatwość  z  jaką  mieszanka  betonowa 

moŜe  być  zmieszana,  ułoŜona,  zagęszczona  i  wykończona  przy  jednoczesnym  zachowaniu 

jednorodności. 

 

Celem  ćwiczenia  jest  oznaczenie  konsystencji  sporządzonych  mieszanek  betonowych 

wykorzystując metody inne niŜ metoda opadu stoŜka.  

Przed  rozpoczęciem  badań  naleŜy  sporządzić  mieszanki  betonowe  w  oparciu  o 

przygotowane receptury. Po dokładnym wymieszaniu i uzyskaniu jednorodnej oraz urabialnej 

mieszanki  betonowej  przeprowadzić  poniŜsze  badania  zgodnie  z  podanymi  instrukcjami 

poniŜej: 

1.  Badanie konsystencji metod

ą

 Vebe 

Badanie  przeprowadza  się  na  podstawie  normy  PN-EN  12350-3.

 

Badania  mieszanki 

betonowej. Część 3: Badanie konsystencji metodą Vebe.  

Metody  nie  naleŜy  stosować  w  odniesieniu  do  mieszanki  betonowej  z  kruszywem  o 

maksymalnym wymiarze ziaren przekraczającym 63 mm. W przypadku gdy czas pomiaru jest 

krótszy niŜ 5 s lub dłuŜszy niŜ 30 s, badanie konsystencji metodą Vebe jest niemiarodajne. 

background image

Politechnika Gdańska   WILiŚ                                                       Przedmiot: Laboratorium  z Technologii Betonu 
Katedra Budownictwa i InŜ. Materiałowej                                   Kierunek: Budownictwo, sem. IV  
dr inŜ. ElŜbieta Haustein, mgr inŜ. Lucyna Grabarczyk                                             

 

Zasada  metody  polega  na  umieszczeniu  i  zagęszczeniu 
mieszanki  betonowej  w  formie  w  kształcie  ściętego 
stoŜka.  Po  zdjęciu  formy  opuszcza  się  przezroczysty 
krąŜek  na  górną  powierzchnię  mieszanki  betonowej  i 
uruchamia się stół wibracyjny. Pomiaru czasu dokonuje 
się  od  momentu  włączenia  stołu  wibracyjnego  do 
momentu całkowitego zetknięcia się dolnej powierzchni 
krąŜka z mieszanką betonową 

 

Przyrz

ą

dy wykorzystane w trakcie badania:  

 

pojemnik w kształcie cylindra o średnicy wewnętrznej 240 mm i wysokości 200 mm,  

 

forma w kształcie ściętego stoŜka (rys.1),  

 

przezroczysty krąŜek o masie całego zespołu ruchomego 2750 g,  

 

stół wibracyjny z nominalną częstotliwością 50-60 Hz,  

 

pręt do sztychowania, 

 

stoper,  

 

szufla, 

 

łopatka. 

 

Rys.1  Schemat aparatu Vebe do oznaczania konsystencji mieszanki betonowej 

Zasada wykonania badania: 

 

Formę  wstawić  do  cylindra  przymocowanego  do  stolika  wibracyjnego.  Nad  formą 

umieścić  lej  wsypowy.  Formę  napełnić  trzema  warstwami,  zagęszczając  kaŜdą  warstwę 

przez 25-krotne uderzenie prętem sztychującym. Warstwę dolną zagęścić w sposób, aby 

sztychy dochodziły do podstawy.  

background image

Politechnika Gdańska   WILiŚ                                                       Przedmiot: Laboratorium  z Technologii Betonu 
Katedra Budownictwa i InŜ. Materiałowej                                   Kierunek: Budownictwo, sem. IV  
dr inŜ. ElŜbieta Haustein, mgr inŜ. Lucyna Grabarczyk                                             

 

 

Po ułoŜeniu trzeciej warstwy mieszanki odsunąć lej wsypowy.  

 

Po  zagęszczeniu  ostatniej  warstwy  nadmiar  mieszanki  betonowej  usunąć  prętem 

sztychującym,  tak  aby  powierzchnia  mieszanki  betonowej  była  na  poziomie  górnej 

krawędzi formy.  

 

Rozformowanie polega na równomiernym podniesieniu formy do góry w czasie około 5-

10 sekund. 

 

Właściwy  opad  mieszanki  betonowej  przedstawia  rys.  2a.  Opad  mieszanki  moŜe  mieć 

charakter  opadu  ściętego  (rys.  2b)  oraz  rozsypanego  (rys.  2c).  W  przypadku  opadu 

ś

ciętego  lub  rozsypanego  naleŜy  fakt  ten  zanotować  w  sprawozdaniu  z  przebiegu 

oznaczenia.  

 

Rys. 2. Opad mieszanki betonowej wyznaczonej metod

ą

 Vebe. 

 

 

Na  opadzie  mieszanki  betonowej  umieścić  przezroczysty  krąŜek,  a  następnie  uruchomić 

wibrator z jednoczesnym włączeniem stopera.  

 

Stolik  wibracyjny  naleŜy  wyłączyć  w  momencie,  gdy  dolna  powierzchnia 

przezroczystego krąŜka w pełni zetknie się z mieszanką betonową.  

 

Wynikiem  badania  jest  czas  wibrowania  zmierzony  z  dokładnością  do  1  sekundy.  Na 

podstawie  wyznaczonego  czasu  wyznaczyć  klasę  konsystencji  mieszanki  betonowej, 

zgodnie z Tabelą 1. 

 
Tabela 1. Klasy konsystencji mieszanki betonowej oznaczanej metod

ą

 Vebe

  

zgodnie

 

z PN-EN 

12350-3 

Klasa konsystencji 

Czas Vebe [s] 

V0 

 31 

V1 

30 – 21 

V2 

20 – 11 

V3 

10 – 6 

V4 

5 – 3 

 
 
 

background image

Politechnika Gdańska   WILiŚ                                                       Przedmiot: Laboratorium  z Technologii Betonu 
Katedra Budownictwa i InŜ. Materiałowej                                   Kierunek: Budownictwo, sem. IV  
dr inŜ. ElŜbieta Haustein, mgr inŜ. Lucyna Grabarczyk                                             

 

 

2.  Badanie konsystencji mieszanki betonowej metod

ą

 stolika rozpływowego 

 

Badanie naleŜy przeprowadzić na podstawie normy PN-EN 12350-5. Badania mieszanki 

betonowej -- Część 5: Badanie konsystencji metodą stolika rozpływowego.

  

Metody  nie  stosuje  się  do  betonów  samozagęszczalnych,  komórkowych,  jamistych  ani 

betonów  z  kruszywem  o  maksymalnym  wymiarze  ziarn  przekraczającym  63  mm.  Metoda 

badania rozpływu jest czuła na zmiany konsystencji mieszanki betonowej, które odpowiadają 

wartościom  rozpływu  w  granicach  od  340  mm  do  600  mm.  Poza  tym  przedziałem,  badanie 

metodą stolika rozpływowego moŜe okazać się niemiarodajne i wówczas zaleca się wziąć pod 

uwagę inne metody oznaczania konsystencji 

Zasada  metody  polega  określeniu  rozpływu  mieszanki  betonowej  na  płaskiej  płycie 

poddanej wstrząsom. 

 

Przyrz

ą

dy: 

 

stolik rozpływowy (rys. 1), 

 

forma do kształtowania próbki (rys. 2), 

 

drąŜek do zagęszczania, 

 

przymiar liniowy, 

 

szufla, 

 

wilgotna tkanina,  

 

sekundomierz. 

 

Zasada wykonania badanie: 

 

Formę  (rys.  4a)  zwilŜoną  od  wewnątrz  wilgotną  tkaniną  umieścić  centralnie  na  górnej 

płycie stolika rozpływowego (rys. 4b).  

 

Rys.  4  Schemat  formy  (4a)  oraz  stolika  rozpływowego  (4b)  wykorzystywany  do  oznaczenia 

konsystencji mieszanki betonowej 

background image

Politechnika Gdańska   WILiŚ                                                       Przedmiot: Laboratorium  z Technologii Betonu 
Katedra Budownictwa i InŜ. Materiałowej                                   Kierunek: Budownictwo, sem. IV  
dr inŜ. ElŜbieta Haustein, mgr inŜ. Lucyna Grabarczyk                                             

 

 

 

Formę  napełnić  dwoma  warstwami,  zagęszczając  kaŜdą  warstwę  przez  10-krotne  lekkie 

ubicie drąŜkiem zagęszczającym.  

 

Poziom mieszanki wyrównać do górnej krawędzi formy.  

 

Po  upływie  30  sekund  od  wyrównania  mieszanki  formę  podnieść  do  góry.  Czynność 

wykonać w czasie około 3-6 sekund. 

 

Stolik rozpływowy unieruchomić, stając na dolnej płycie, a następnie za pomocą uchwytu 

górną płytę podnosić do góry do chwili, aŜ zetknie się ona z górnym ogranicznikiem.  

 

Górną płytę zwolnić, aby swobodnie opadła na dolny ogranicznik. Czynność wykonać 15 

razy. Jeden cykl powinien trwać 2-5 sekund.  

 

Za pomocą przyrządu liniowego zmierzyć maksymalny rozpływ mieszanki betonowej w 

dwóch kierunkach d

1

 oraz d

2

, równoległych do płyty górnej stolika rozpływowego (Rys. 

5). 

 

Wartość rozpływu obliczyć ze wzoru: 

1

2

2

d

d

F

+

=

 

        gdzie: d

1

, d

2  

 - rozpływ mieszanki betonowej mierzony jak na rys.5 

  

 

Wyznaczyć klasę konsystencji mieszanki betonowej, zgodnie z Tabelą 3. 

 

Rys.5 Schemat mierzenia rozpływu mieszanki betonowej metod

ą

 stopnia zag

ę

szczalno

ś

ci 

Tabela 3. Klasy konsystencji mieszanki betonowej oznaczanej metod

ą

 stopnia zag

ę

szczalno

ś

ci 

zgodnie z PN-EN 12350-5 

Klasa 

Ś

rednica rozpływu [mm] 

F1 

 340 

F2 

350 - 410 

F3 

420-480 

F4 

490-550 

F5 

560-620 

F6 

 630 

background image

Politechnika Gdańska   WILiŚ                                                       Przedmiot: Laboratorium  z Technologii Betonu 
Katedra Budownictwa i InŜ. Materiałowej                                   Kierunek: Budownictwo, sem. IV  
dr inŜ. ElŜbieta Haustein, mgr inŜ. Lucyna Grabarczyk                                             

 

 

Wymagany zakres wiadomo

ś

ci teoretycznych (

ć

wiczenie nr 5) :  

 

Wymagany zakres wiadomości teoretycznych jak w ćwiczeniu nr 4. 

 

Warunki zaliczenia 

ć

wiczenia nr 5:  

 

Przedstawienie sprawozdania z wykonania  ćwiczenia nr 5 z interpretacją wyników badań. 

 

Literatura przedmiotowa  

1.

 

Grabowski W. i  in.: Budownictwo ogólne. Tom1, Arkady,  Warszawa 2008 

2.

 

JamroŜy Z: Technologia Betonu. Warszawa PWN, 2006 

3.

 

Osiecka  E.:  Materiały  budowlane.  Spoiwa  mineralne.  Kruszywa.  Wydawnictwo 

Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005 

4.

 

Osiecka  E.:  Wybrane  zagadnienia  z  technologii  mineralnych  kompozytów  budowlanych. 

Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2000 

5.

 

Peukert S.: Cementy powszechnego uŜytku i specjalne. Polski Cement, Kraków 2000 

6.

 

Rajczyk  J.,  Halbiniak  J.,  Langier  B.:  Technologia  kompozytów  betonowych  w 

laboratorium  i  w  praktyce.  Wydawnictwo  Politechniki  Częstochowskiej.  Częstochowa 

2012. 

7.

 

Neville A.M.: Właściwości betonu, Polski Cement, Kraków 2000 

8.

 

Zieliński  K.:  Podstawy  Technologii  Betonu.  Wydawnictwo  Politechniki  Poznańskiej. 

Poznań 2010.