background image
background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Autorzy:  
mgr in

Ŝ

. Małgorzata Piechota 

mgr in

Ŝ

. Halina Włodarczyk 

mgr in

Ŝ

. Grzegorz Wójcik 

 
Recenzenci:  
mgr in

Ŝ

. Anetta Smolec 

mgr in

Ŝ

. Ewelina 

Ś

miszkiewicz 

 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr in

Ŝ

. Małgorzata Piechota  

 
Opracowanie techniczne: 
mgr Magdalena Mrozkowiak 
 
Opracowanie merytoryczne: 
mgr in

Ŝ

.

 

Krystyna El

Ŝ

bieta Hejłasz 

mgr Alicja Jodkowska 
 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 Spis tre

ś

ci  

 

 

Wprowadzenie 

I. 

Zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia  

w zawodzie  

  1.    Opis pracy w zawodzie 

  2.    Zalecenia dotycz

ą

ce organizacji procesu dydaktyczno-

wychowawczego 

II.  Plan nauczania 

15 

III.  Moduły kształcenia w zawodzie 

16 

 

1.    Podstawy zawodu 

16 

 

 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska 

Przygotowanie surowców włókienniczych do procesu 
wytwarzania  

 

19 

 

23 

 

 

Barwienie r

ę

czne surowców włókienniczych  

27 

 

2.  Podstawy projektowania wyrobów r

ę

kodzielniczych 

30 

 

 

Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych 

32 

 

 

Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych  

35 

 

 

Projektowanie wyrobów włókienniczych 

38 

 

3.  Wyroby tkane 

41 

 

 

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych  

44 

 

 

Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach  

48 

 

 

Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych  

51 

 

4.  Wyroby dziane 

54 

 

 

Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych 
dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

58 

 

 

Wykonywanie r

ę

czne dzianin 

61 

 

 

Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich 
r

ę

cznie sterowanych  

64 

 

 

Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

68 

 

 

Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin  
oraz dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

72 

 

5.  Wyroby koronkarskie 

75 

 

 

Wykonywanie r

ę

czne płaskich wyrobów koronkarskich  

77 

 

 

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich wyrobów 

u

Ŝ

ytkowych  

80 

 

6.  Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej 

83 

 

 

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej  

85 

 

 

Prowadzenie marketingu usług r

ę

kodzielniczych 

88 

 

7.  Tkactwo dekoracyjne 

91 

 

 

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów dekoracyjnych według 

własnego projektu  

93 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach 
r

ę

cznych  

96 

 

 

Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych 

99 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Wprowadzenie  

Celem  kształcenia  w  szkole  zawodowej  jest  przygotowanie 

aktywnego, mobilnego i skutecznie działaj

ą

cego pracownika gospodarki. 

Efektywne  funkcjonowanie  na  rynku  pracy  wymaga:  przygotowania 
ogólnego,  opanowania  podstawowych  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  oraz 

kształcenia ustawicznego. 

Absolwent  współczesnej  szkoły  powinien  charakteryzowa

ć

  si

ę

 

otwarto

ś

ci

ą

wyobra

ź

ni

ą

zdolno

ś

ci

ą

 

do 

ci

ą

głego 

kształcenia  

i  doskonalenia  oraz  umiej

ę

tno

ś

ci

ą

  oceny  własnych  mo

Ŝ

liwo

ś

ci. 

Wprowadzenie do systemu szkolnego programów modułowych powinno 
ułatwi

ć

 kształtowanie takiej sylwetki absolwenta. 

Kształcenie według modułowego programu nauczania charakteryzuje 

si

ę

 tym, 

Ŝ

e:

 

  cele  kształcenia  i  materiał  nauczania  wynikaj

ą

  z  przyszłych  zada

ń

 

zawodowych, 

  przygotowanie  ucznia  do  wykonywania  zawodu  odbywa  si

ę

  głównie 

poprzez  realizacj

ę

  zada

ń

  zbli

Ŝ

onych  do  tych,  które  s

ą

  wykonywane  

na stanowisku pracy, 

  nie ma w nim podziału na zaj

ę

cia teoretyczne i praktyczne, 

  wyst

ę

puje  w  nim  prymat  umiej

ę

tno

ś

ci  praktycznych  nad  wiedz

ą

 

teoretyczn

ą

  jednostki  modułowe  integruj

ą

  tre

ś

ci  kształcenia  z  ró

Ŝ

nych  dyscyplin 

wiedzy, 

  w  szerokim  zakresie  wykorzystuje  si

ę

  zasad

ę

  transferu  wiedzy  

i umiej

ę

tno

ś

ci, 

  proces uczenia si

ę

 dominuje nad procesem nauczania, 

  programy  nauczania  s

ą

  elastyczne,  a poszczególne  jednostki  mo

Ŝ

na 

wymienia

ć

, modyfikowa

ć

, uzupełnia

ć

 oraz dostosowywa

ć

 do poziomu 

wymaganych  umiej

ę

tno

ś

ci,  potrzeb  gospodarki  oraz  lokalnego  rynku 

pracy, 

  umiej

ę

tno

ś

ci  opanowane  w  ramach  poszczególnych  modułów  daj

ą

 

mo

Ŝ

liwo

ść

 wykonywania okre

ś

lonego zakresu pracy. 

Realizacja  modułowego  programu  nauczania  zapewnia  opanowanie 

przez  uczniów  umiej

ę

tno

ś

ci  okre

ś

lonych  w  podstawie  programowej 

kształcenia w zawodzie oraz

 

przygotowuje do kształcenia ustawicznego. 

Modułowy  program  nauczania  składa  si

ę

  z  zestawu  modułów 

kształcenia  w  zawodzie  i  odpowiadaj

ą

cych  im  jednostek  modułowych, 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

zdobywanie 

wiadomo

ś

ci 

oraz 

kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci i postaw wła

ś

ciwych dla zawodu. 

Jednostka 

modułowa 

stanowi 

element 

modułu 

kształcenia  

w zawodzie obejmuj

ą

cy logiczny i mo

Ŝ

liwy do wykonania wycinek pracy,  

o  wyra

ź

nie  okre

ś

lonym  pocz

ą

tku  i  zako

ń

czeniu,  który  nie  podlega 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

dalszym  podziałom,  a  jego  rezultatem  jest  produkt,  usługa  lub  istotna 
decyzja. 

W strukturze modułowego programu nauczania wyró

Ŝ

niono: 

  zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia w zawodzie, 

  plany nauczania, 

  programy modułów i jednostek modułowych. 

Moduł  kształcenia  w  zawodzie  zawiera:  cele  kształcenia,  wykaz 

jednostek  modułowych,  schemat  układu  jednostek  modułowych, 
literatur

ę

Jednostka modułowa zawiera: szczegółowe cele kształcenia, materiał 

nauczania, 

ć

wiczenia, 

ś

rodki  dydaktyczne,  wskazania  metodyczne  do 

realizacji  programu  jednostki,  propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny 
osi

ą

gni

ęć

 edukacyjnych ucznia. 

Dydaktyczna 

mapa 

programu 

nauczania, 

zamieszczona  

w  zało

Ŝ

eniach  programowo-organizacyjnych,  przedstawia  schemat 

powi

ą

za

ń

  mi

ę

dzy  modułami  i  jednostkami  modułowymi  oraz  okre

ś

la 

kolejno

ść

  ich  realizacji.  Ma  ona  ułatwi

ć

  dyrekcji  szkół  i  nauczycielom 

organizowanie procesu kształcenia. 

W  programie  przyj

ę

to  system  kodowania  modułów  i  jednostek 

modułowych, który zawiera nast

ę

puj

ą

ce elementy: 

  symbol  cyfrowy  zawodu  zgodnie  z  obowi

ą

zuj

ą

c

ą

  klasyfikacj

ą

 

zawodów szkolnictwa zawodowego, 

  symbol literowy, oznaczaj

ą

cy kategori

ę

 modułów: 

O –  dla modułów ogólnozawodowych, 
Z –  dla modułów zawodowych, 
S–  dla modułu specjalizacyjnego, 
–  cyfr

ę

  arabsk

ą

  dla  kolejnego  modułu  lub  dla  kolejnej  jednostki 

modułowej. 

 

Przykładowy zapis kodowania modułu:  
743[04].O1 
743[04] 

– 

symbol 

cyfrowy 

zawodu: 

r

ę

kodzielnik 

wyrobów 

włókienniczych, 

O1 – pierwszy moduł ogólnozawodowy.  

Przykładowy zapis kodowania jednostki modułowej: 

743[04].Z1.01 

743[04] 

– 

symbol 

cyfrowy 

zawodu: 

r

ę

kodzielnik 

wyrobów 

włókienniczych, 

Z1 – pierwszy moduł zawodowy  

01 – pierwsza jednostka modułowa w module Z1

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

I. Zało

Ŝ

enia programowo-organizacyjne kształcenia 

w zawodzie 

 

 

1. Opis pracy w zawodzie 

Absolwent  szkoły  kształc

ą

cej  w  zawodzie  r

ę

kodzielnik  wyrobów 

włókienniczych mo

Ŝ

e podejmowa

ć

 prac

ę

 w: 

  zakładach rzemie

ś

lniczych, 

  zakładach pracy chronionej, 

  pracowniach muzealnych i konserwatorskich, 

  pracowniach artystów plastyków, 

  mo

Ŝ

e samodzielnie prowadzi

ć

 działalno

ść

 gospodarcz

ą

Zadania zawodowe  

  obsługiwanie  urz

ą

dze

ń

  i  maszyn  do  r

ę

cznego  wytwarzania  płaskich 

wyrobów włókienniczych, 

  wytwarzanie 

płaskich 

wyrobów 

włókienniczych 

prostych 

parametrach budowy, 

  wytwarzanie  płaskich  wyrobów  włókienniczych  o  specjalnym 

przeznaczeniu dekoracyjnym. 

Umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe 

W wyniku kształcenia w zawodzie absolwent szkoły powinien umie

ć

  rozró

Ŝ

nia

ć

  rodzaje i  opisywa

ć

  budow

ę

, cechy  i  wła

ś

ciwo

ś

ci  liniowych 

i płaskich wyrobów włókienniczych, 

  rozpoznawa

ć

  płaskie  wyroby  włókiennicze  oraz  okre

ś

la

ć

  ich 

przeznaczenie u

Ŝ

ytkowe, 

  rozpoznawa

ć

  i  organoleptycznie  ocenia

ć

  podstawowe  cechy  nitek 

oraz 

stan 

nawini

ę

cia 

nawojów 

osnowowych, 

w

ą

tkowych  

i motków stosowanych do wytwarzania wyrobów włókienniczych, 

  wytwarza

ć

  płaskie  wyroby  włókiennicze  o  specjalnym  przeznaczeniu 

dekoracyjnym,  

  przechowywa

ć

 surowce w odpowiednich warunkach, 

  okre

ś

la

ć

  wpływ  wła

ś

ciwo

ś

ci  surowców  na  przebieg  procesu 

technologicznego i wła

ś

ciwo

ś

ci gotowych wyrobów, 

  wykonywa

ć

 i odczytywa

ć

 proste rysunki techniczne, 

  wykonywa

ć

  rysunki  zasadniczych  splotów  tkackich  i  dziewiarskich 

oraz wa

Ŝ

niejszych pochodnych splotów zasadniczych, 

  wykorzystywa

ć

  ró

Ŝ

ne  techniki  rysunkowe  i  malarskie  oraz  stosowa

ć

 

zasady kompozycji i doboru kolorów w pracach projektowych, 

  sporz

ą

dza

ć

 

technologiczne 

projekty 

płaskich 

wyrobów 

włókienniczych, 

  korzysta

ć

 z technik komputerowych w pracy zawodowej, 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  przygotowywa

ć

 nawoje osnowowe, w

ą

tkowe, motki oraz inne nawoje 

nitek,  

  przygotowywa

ć

 przybory konieczne do wytwarzania płaskich wyrobów 

włókienniczych sposobem r

ę

kodzielniczym, 

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodne z wymaganiami ergonomii, 

  wykonywa

ć

 prace przygotowawcze do r

ę

cznego wytwarzania płaskich 

wyrobów włókienniczych, 

  przygotowywa

ć

  krosna  r

ę

czne  z  urz

ą

dzeniem  nicielnicowym  lub 

urz

ą

dzeniem 

Ŝ

akardowym do tkania, 

  wykonywa

ć

 tkaniny na krosnach r

ę

cznych,  

  zdejmowa

ć

 z krosien elementy tkanin i oznacza

ć

 je, 

  wykonywa

ć

 i wyko

ń

cza

ć

 tkaniny dekoracyjne, 

  przygotowywa

ć

  do  pracy  i  obsługiwa

ć

  maszyny  dziewiarskie  r

ę

cznie 

sterowane, 

  wykonywa

ć

 elementy wyrobu dziewiarskiego, 

  likwidowa

ć

  zrywy  nitek,  wymienia

ć

  odwini

ę

te  nawoje,  zdejmowa

ć

 

wykonane  elementy  wyrobu  z  maszyny  dziewiarskiej,  zszywa

ć

 

elementy  wyrobu,  wszywa

ć

  ta

ś

my  i  naszywa

ć

  aplikacje,  wykonywa

ć

 

dziurki i przyszywa

ć

 guziki, 

  wyko

ń

cza

ć

  wyroby  dziewiarskie:  obcina

ć

  ko

ń

ce  nitek  i  p

ę

czki 

wystaj

ą

cych włókien, parowa

ć

, prasowa

ć

, usuwa

ć

 wady wyrobu, 

  wykonywa

ć

  r

ę

czne  barwienie,  renowacj

ę

  i  konserwacj

ę

  wyrobów 

włókienniczych, 

  stosowa

ć

  proste  techniki  koronkarskie  do  wykonania  płaskiego 

wyrobu włókienniczego według okre

ś

lonego projektu lub wzoru, 

  ocenia

ć

 walory estetyczne wyrobów włókienniczych, 

  sortowa

ć

  odpady  powstałe  podczas  wytwarzania  płaskich  wyrobów 

włókienniczych oraz przechowywa

ć

 gotowe wyroby, 

  czy

ś

ci

ć

  narz

ę

dzia  i  maszyny,  porz

ą

dkowa

ć

  stanowisko  pracy, 

wykonywa

ć

 proste czynno

ś

ci konserwacyjne urz

ą

dze

ń

 i maszyn, 

  przestrzega

ć

  instrukcji  obsługi  urz

ą

dze

ń

  i  maszyn,  przepisów 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 podstawowym sprz

ę

tem przeciwpo

Ŝ

arowym, 

  wykonywa

ć

  proste  obliczenia  produkcyjne,  rozlicza

ć

  wytworzone 

wyroby i je ewidencjonowa

ć

  rozró

Ŝ

nia

ć

  podstawowe  kategorie  ekonomiczne  i  najwa

Ŝ

niejsze 

przedsi

ę

biorstwa w gospodarce rynkowej, 

  stosowa

ć

 przepisy prawa dotycz

ą

ce działalno

ś

ci gospodarczej, 

  charakteryzowa

ć

  zasady  marketingu  i  stosowa

ć

  w  praktyce  proste 

formy działa

ń

 marketingowych, 

  interpretowa

ć

  i  stosowa

ć

  przepisy  Kodeksu  pracy  dotycz

ą

ce  praw  

i obowi

ą

zków pracownika, 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

  ocenia

ć

 własne mo

Ŝ

liwo

ś

ci zawodowe oraz prezentowa

ć

 w atrakcyjny 

sposób umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe podczas poszukiwania pracy, 

  korzysta

ć

 z literatury zawodowej oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

 

2. Zalecenia  dotycz

ą

ce  organizacji  procesu  dydaktyczno-

wychowawczego 

Podstawowym  celem  kształcenia  w  zawodzie  jest  przygotowanie 

absolwenta  szkoły  zawodowej  do  wykonywania  r

ę

kodzielniczych 

wyrobów  włókienniczych  w  zakładach  rzemie

ś

lniczych,  w  zakładach 

pracy chronionej, w muzealnych i konserwatorskich pracowniach tkanin, 
w pracowniach artystów plastyków oraz do samodzielnego prowadzenia 
działalno

ś

ci gospodarczej. 

Proces  kształcenia  zawodowego  według  modułowego  programu 

nauczania  jest  realizowany  w  szkole  zawodowej  dla  młodzie

Ŝ

y  lub  dla 

dorosłych w formie stacjonarnej b

ą

d

ź

 zaocznej.  

Program 

nauczania 

obejmuje 

kształcenie 

ogólnozawodowe 

i zawodowe. 

Kształcenie 

ogólnozawodowe 

zapewnia 

orientacj

ę

 

w obszarze 

zawodowym. 

Kształcenie 

zawodowe 

ma 

na 

celu 

przygotowanie  absolwenta  szkoły  do  realizacji  zada

ń

  na  typowych  dla 

zawodu  stanowiskach  pracy.  Ogólne  i  szczegółowe  cele  kształcenia 
wynikaj

ą

 z podstawy programowej kształcenia w zawodzie. 

Moduły  wyodr

ę

bnione  według  kryteriów  przyj

ę

tych  dla  zawodu 

uwzgl

ę

dniaj

ą

ce  zadania  zawodowe  s

ą

  podzielone  na  jednostki 

modułowe.  Realizacja  celów  kształcenia  modułów  i  jednostek 
modułowych  zapewnia  opanowanie  umiej

ę

tno

ś

ci,  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych 

wykonywanie  okre

ś

lonego  zakresu  pracy.  Czynnikiem  sprzyjaj

ą

cym 

nabywaniu  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  jest  wykonywanie 

ć

wicze

ń

 

okre

ś

lonych w programach jednostek modułowych. 

Program modułu 743[04].O1 – Podstawy  zawodu składa si

ę

 z trzech 

jednostek  modułowych,  których  tre

ś

ci  dotycz

ą

  stosowania  zasad  

przepisów 

bezpiecznej 

pracy, 

organizacji 

stanowisk 

pracy, 

rozpoznawania  podstawowych  cech  nitek  i  nawojów,  przygotowywania 
ich  do  r

ę

cznego  wytwarzania  płaskich  wyrobów  włókienniczych, 

barwienia 

surowców 

włókienniczych 

oraz 

stosowania 

zasad 

przechowywania surowców włókienniczych. 

Program  modułu  743[04].O2  –  Podstawy  projektowania  wyrobów 

r

ę

kodzielniczych  zawiera  trzy  jednostki  modułowe,  których  tre

ś

ci 

ogólnozawodowe  dotycz

ą

  wykonywania  i  odczytywania  prostych 

rysunków  odr

ę

cznych  i  technicznych,  wykorzystywania  ró

Ŝ

nych  technik 

rysunkowych  i  malarskich  oraz  stosowania  zasad  kompozycji  i  doboru 
kolorów  w  pracach  projektowych.  Umiej

ę

tno

ś

ci  te  s

ą

  niezb

ę

dne  do 

wykonywania zada

ń

 zawodowych. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

10 

Program  modułu  743[04].Z1  –  Wyroby  tkane  zawiera  trzy  jednostki 

modułowe,  których  realizacja  umo

Ŝ

liwi  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci 

niezb

ę

dnych  do  wykonywania  wyrobów  tkanych  sposobem  r

ę

cznym  

i przy u

Ŝ

yciu krosien r

ę

cznych. 

Program  modułu  743[04].Z2  –  Wyroby  dziane  składa  si

ę

  z  pi

ę

ciu 

jednostek modułowych, których tre

ś

ci dydaktyczne dotycz

ą

 wykonywania 

dzianin  oraz  dzianych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  wykonywanych  sposobem 

r

ę

cznym  i  przy  u

Ŝ

yciu  maszyn  dziewiarskich  r

ę

cznie  sterowanych,  

a tak

Ŝ

e napraw

ę

, renowacj

ę

 i konserwacj

ę

 wyrobów włókienniczych. 

Moduł  743[04].Z3  –  Wyroby  koronkarskie  składa  si

ę

  z  dwóch 

jednostek  modułowych,  których  tre

ś

ci  programowe  dotycz

ą

  r

ę

cznego 

wykonywania  płaskich  wyrobów  koronkarskich  oraz  koronkarskich 
wyrobów u

Ŝ

ytkowych. 

Moduł  743[04].Z4  –  Podstawy  działalno

ś

ci  gospodarczej  składa  si

ę

 

dwóch 

jednostek 

modułowych, 

których 

realizacja 

umo

Ŝ

liwi 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  prowadzenia  działalno

ś

ci  gospodarczej  

i marketingu usług r

ę

kodzielniczych. 

Moduł  743[04].S1  –  Tkactwo  dekoracyjne  zawiera  trzy  jednostki 

modułowe, których tre

ś

ci dotycz

ą

 wykonywania  wyrobów dekoracyjnych 

na krosnach r

ę

cznych oraz naprawy i renowacji wyrobów dekoracyjnych.  

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

11 

W

ykaz modułów i jednostek modułowych  

 

Symbol jednostki 

modułowej

 

Wykaz modułów 

i jednostek modułowych

 

Orientacyjna 

liczba godzin 

na realizacj

ę

 

 

Moduł 743[04].O1 
Podstawy zawodu 

 144 

743[04].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska  

 

  30 

743[04].O1.02 

Przygotowanie surowców włókienniczych do procesu 
wytwarzania 

  40 

743[04].O1.03 

Barwienie r

ę

czne surowców włókienniczych 

  74 

 

Moduł 743[04].O2 
Podstawy projektowania wyrobów 
r

ę

kodzielniczych 

 108 

743[04].O2.01 

Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych 

   30 

743[04].O2.02 

Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych 

   36 

743[04].O2.03 

Projektowanie wyrobów włókienniczych 

   42  

 

Moduł 743[04].Z1 
Wyroby tkane 

  468 

743[04].Z1.01 

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych  

  180 

743[04].Z1.02 

Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach  

  218 

743[04].Z1.03 

Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych  

    70 

 

Moduł 743[04].Z2 
Wyroby dziane 

  504 

743[04].Z2.01 

Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych 
dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

    40 

743[04].Z2.02 

Wykonywanie r

ę

czne dzianin  

    74 

743[04].Z2.03 

Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich 
r

ę

cznie sterowanych 

  150 

743[04].Z2.04 

Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

  190 

743[04].Z2.05 

Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin  
i dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

    50 

 

Moduł 743[04].Z3 
Wyroby koronkarskie 

  216 

743[04].Z3.01 

Wykonywanie r

ę

czne płaskich wyrobów koronkarskich 

  116 

743[04].Z3.02 

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich wyrobów 

u

Ŝ

ytkowych  

  100 

 

Moduł 743[04].Z4 
Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej 

  108 

743[04].Z4.01 

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej  

    54 

743[04].Z4.02 

Prowadzenie marketingu usług r

ę

kodzielniczych 

    54 

 

Moduł 743[04].S1 
Tkactwo dekoracyjne 

  288 

743[04].S1.01 

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów dekoracyjnych według 

własnego projektu  

  100 

743[04].S1.02 

Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach 
r

ę

cznych 

  100 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

12 

743[04].S1.03 

Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych 

   88 

 

                                                                Razem 

1836 

 

Dydaktyczna mapa programu 

 

743[04].O1 

743[04].O1.01 

743[04].O2 

743[04].O2.01 

743[04].O2.02 

743[04].O1.02 

743[04].O1.03 

743[04].O2.03 

743[04].Z1 

743[04].Z3 

743[04].Z2 

743[04].Z3.01 

743[04].Z2.01 

743[04].Z1.01 

743[04].Z2.02 

743[04].Z1.02 

743[04].Z1.03 

743[04].Z2.03 

743[04].Z2.04 

743[04].Z2.05 

743[04].Z3.02 

743[04].Z4 

743[04].Z4.01 

743[04].Z4.02 

743[04].S1 

743[04].S1.03 

743[04].S1.02 

743[04].S1.01 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

13 

Nauczyciel

 

kieruj

ą

cy  procesem  nauczania-uczenia  si

ę

  powinien 

udziela

ć

  pomocy  w  rozwi

ą

zywaniu  problemów  zwi

ą

zanych  z  realizacj

ą

 

zada

ń

,  sterowa

ć

  tempem  pracy  z  uwzgl

ę

dnieniem  predyspozycji 

oraz do

ś

wiadcze

ń

  uczniów.  W  procesie  nauczania  nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

 

rozwija

ć

  zainteresowanie  zawodem,  wskazywa

ć

  mo

Ŝ

liwo

ś

ci  dalszego 

kształcenia  i  zdobywania  nowych  umiej

ę

tno

ś

ci  zawodowych  oraz 

kształtowa

ć

 

po

Ŝą

dane 

postawy 

uczniów, 

jak: 

rzetelno

ść

 

i odpowiedzialno

ść

  za  prac

ę

,  dbało

ść

  o  jej  jako

ść

  oraz  porz

ą

dek 

na stanowisku  pracy,  poszanowanie  dla pracy  innych  osób,  a  tak

Ŝ

racjonalne wykorzystywanie materiałów do produkcji wyrobów.  

Nauczyciel  powinien  organizowa

ć

  baz

ę

  techniczno-dydaktyczn

ą

  oraz 

dba

ć

  o  ewaluacj

ę

  programów  nauczania  szczególnie  w okresie 

dynamicznych  zmian  w  technologii  i  technice  produkcji.  Wskazane  jest 
wykorzystywanie 

przez 

nauczycieli 

pakietów 

edukacyjnych 

do 

wspomagania realizacji programów nauczania.  

Kształcenie 

modułowe 

powinno 

by

ć

 

realizowane 

metodami 

aktywizuj

ą

cymi,  takimi  jak:  metoda  tekstu  przewodniego,  metoda 

samokształcenia  kierowanego,  metoda  sytuacyjna  oraz  metoda 
projektów i 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Prowadzenie zaj

ęć

 metodami aktywizuj

ą

cymi wymaga przygotowania 

materiałów,  jak:  tekst  przewodni,  instrukcj

ę

  do  metody  projektów,  karty 

instrukcyjne 

do 

samokształcenia 

kierowanego, 

instrukcje 

do 

wykonywania 

ć

wicze

ń

,  instrukcje  stanowiskowe  oraz  bezpiecze

ń

stwa 

i higieny pracy. 

Wskazane  jest  stosowanie  filmów  dydaktycznych,  organizowanie 

wycieczek  dydaktycznych  do  muzeów,  pracowni  artystycznych  w  celu 
zapoznania  si

ę

  z  dorobkiem  twórców  ludowych.  Prace  mog

ą

  by

ć

 

inspiracj

ą

 do tworzenia własnych wzorów wyrobów włókienniczych.  

Istotnym  elementem  organizacji  procesu  dydaktycznego  jest 

sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  ucznia.  Wskazane  jest 

prowadzenie bada

ń

 diagnostycznych, kształtuj

ą

cych i sumuj

ą

cych. 

Badania  diagnostyczne  maj

ą

  na  celu  dokonanie  oceny  poziomu 

wiedzy i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów w pocz

ą

tkowej fazie kształcenia. 

Badania  kształtuj

ą

ce  prowadzone  w  trakcie  realizacji  programu  maj

ą

 

na celu dostarczanie informacji o efektywno

ś

ci nauczania – uczenia si

ę

Informacje  uzyskane  w  wyniku  bada

ń

  pozwalaj

ą

  na  dokonanie 

niezb

ę

dnych korekt w procesie nauczania. 

Badania  sumuj

ą

ce  powinny  by

ć

  prowadzone  po  zako

ń

czeniu 

realizacji programu jednostki modułowej. 

Ocenianie  powinno  u

ś

wiadamia

ć

  uczniowi  poziom  jego  osi

ą

gni

ęć

 

w stosunku  do  wymaga

ń

  edukacyjnych,  wdra

Ŝ

a

ć

  do  systematycznej 

pracy, samokontroli i samooceny.  

Proces  oceniania  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinien  by

ć

  realizowany  przy 

pomocy  sprawdzianów  ustnych  i  pisemnych,   obserwacji  pracy  ucznia 
podczas 

ć

wicze

ń

,  testów  praktycznych  z  zadaniami  typu  próba  pracy. 

 

Prowadzenie  pomiaru  dydaktycznego  wymaga  od  nauczyciela 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

14 

okre

ś

lenia  kryteriów  i  norm  oceniania,  opracowania  testów  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych, arkuszy obserwacji i arkuszy oceny post

ę

pów.  

Stosowanie  pomocy  dydaktycznych  w  procesie  kształcenia  ułatwi 

uczniom  przyswajanie  wiadomo

ś

ci  o  przygotowywaniu  surowców 

włókienniczych 

do 

procesu 

wytwarzania 

sposobem 

r

ę

cznym  

i  maszynowym  płaskich  wyrobów  włókienniczych  oraz  wyrobów  
dekoracyjnych. 

Programy modułów i jednostek modułowych powinny by

ć

 realizowane 

w ró

Ŝ

nych formach organizacyjnych, zale

Ŝ

nie od tre

ś

ci kształcenia.  

Szkoła  podejmuj

ą

ca  kształcenie  systemem  modułowym  powinna 

posiada

ć

 nast

ę

puj

ą

ce pomieszczenia dydaktyczne: 

  pracowni

ę

 rysunku zawodowego, 

  pracowni

ę

 technologii, 

  pracowni

ę

 multimedialn

ą

  pracowni

ę

 komputerow

ą

  warsztaty szkolne. 

Pracownie powinny by

ć

 wyposa

Ŝ

one w 

ś

rodki dydaktyczne, okre

ś

lone  

w  programach  jednostek  modułowych.  W  warsztatach  szkolnych 
powinny by

ć

 wydzielone stanowiska do 

ć

wicze

ń

, przy których nauczyciel 

powinien  zgromadzi

ć

  materiały,  urz

ą

dzenia  i  maszyny  konieczne  do 

wykonania  okre

ś

lonego  zadania,  a  tak

Ŝ

e  katalogi  oraz  regulaminy, 

przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej. 

Ć

wiczenia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  grupach  do  15  uczniów,  

w zespołach 2-3 osobowych lub indywidualnie. 

Konieczne  s

ą

  systematyczne  działania  maj

ą

ce  na  celu  popraw

ę

 

jako

ś

ci pracy szkoły takie jak: 

  współpraca  z  zakładami  pracy,  zwi

ą

zanymi  z kierunkiem  kształcenia 

celu 

aktualizacji 

tre

ś

ci 

programowych, 

odpowiadaj

ą

cych 

wymaganiom technologii, techniki oraz rynku pracy, 

  doskonalenie  nauczycieli  w  zakresie  metodologii  kształcenia 

modułowego, 

aktywizuj

ą

cych 

metod 

nauczania, 

pomiaru 

dydaktycznego oraz tworzenia pakietów edukacyjnych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

15 

II. Plany nauczania 

 

PLAN NAUCZANIA 
Zasadnicza szkoła zawodowa 
Zawód: r

ę

kodzielnik wyrobów włókienniczych 743[04] 

 
Podbudowa programowa: gimnazjum 

 

Dla młodzie

Ŝ

Dla dorosłych 

Liczba godzin 

tygodniowo  

w trzyletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba godzin 

tygodniowo  

w trzyletnim 

okresie 

nauczania 

Liczba 

godzin  

w trzyletnim 

okresie 

nauczania 

Semestry I–VI 

Lp.  Moduły kształcenia w zawodzie 

Klasy I–III 

Forma 

stacjonarna 

Forma 

zaoczna 

1.  Podstawy zawodu 

 4 

 3 

  55 

2.  Podstawy projektowania 

wyrobów r

ę

kodzielniczych  

 3 

 2 

  41 

3.  Wyroby tkane 

13 

10 

 179 

4.  Wyroby dziane 

14 

11 

 193 

5.  Wyroby koronkarskie 

 6 

 5 

  83 

6.  Podstawy działalno

ś

ci 

gospodarczej 

 3 

 2 

  41 

7.  Tkactwo dekoracyjne 

 8 

 6 

110 

                                        Razem 

51 

39 

702 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

16 

III. Moduły kształcenia w zawodzie 

 

Moduł 743[04].O1 
Podstawy zawodu 
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  stosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska, 

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  udziela

ć

 pierwszej pomocy poszkodowanym w wypadkach przy pracy, 

  charakteryzowa

ć

 liniowe wyroby włókiennicze, 

  rozpoznawa

ć

 i organoleptycznie ocenia

ć

 podstawowe cechy nitek, 

  wyja

ś

nia

ć

  wpływ  wła

ś

ciwo

ś

ci  surowców  na  przebieg  procesu 

technologicznego i wła

ś

ciwo

ś

ci wyrobów gotowych, 

  przygotowywa

ć

 nawoje osnowowe i w

ą

tkowe, motki oraz inne nawoje 

nitek, 

  okre

ś

la

ć

 

stan 

nawini

ę

cia 

nawojów 

osnowowych, 

w

ą

tkowych  

i motków stosowanych do wytwarzania wyrobów włókienniczych, 

  przygotowywa

ć

 

przybory 

do 

wytwarzania 

płaskich 

wyrobów 

włókienniczych, 

  przechowywa

ć

 surowce w odpowiednich warunkach, 

  korzysta

ć

 z literatury zawodowej oraz innych 

ź

ródeł informacji.  

 

2. Wykaz jednostek  

 

Symbol jednostki 

modułowej

 

Nazwa jednostki modułowej

 

Orientacyjna 

liczba 

godzin na 

realizacj

ę

 

743[04].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa i higieny 

pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska  

 30 

743[04].O1.02 

Przygotowanie surowców włókienniczych do 
procesu wytwarzania 

 40 

743[04].O1.03 

Barwienie r

ę

czne surowców włókienniczych 

 74 

                                                                                      Razem 

144 

 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

17 

3. Schemat układu jednostek modułowych 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4. Literatura 

Balasi

ń

ski T. Dziamara H. Malinowski L.: Pracownia włókiennicza. WSiP, 

Warszawa 1997 
Bartos J.: Włókiennictwo. Poradnik in

Ŝ

yniera. Tom1 i 2. WNT, Warszawa 

1988 
Buchfelder M. A.: Podr

ę

cznik pierwszej pomocy. PZWL, Warszawa 1999 

Chyrosz M., Zembowicz – Sułkowska E.: Materiałoznawstwo odzie

Ŝ

owe. 

WSiP, Warszawa 1999 
Hansen A.: Bezpiecze

ń

stwo i higiena pracy. WSiP, Warszawa 1998 

Higiena pracy. WSiP, Warszawa 2003 
Irydjan–Pajor 

J.: 

Materiałoznawstwo 

odzie

Ŝ

owe. 

Stowarzyszenia 

O

ś

wiatowców Polskich w Toruniu, Toru

ń

 1998 

Leszczy

ń

ski  W.,  Zakrzewska  K.:  Bezpiecze

ń

stwo  i  higiena  pracy. 

PROEGRO, Warszawa 1998 
Meissner J.: Apretura wyrobów włókienniczych. WNT, Warszawa 1979 
R

ą

czkowski B.: BHP w praktyce. ODDK, Warszawa 2003 

R

ą

czkowski  B.:  Omówienie  zmian  w  zakresie  przepisów  bhp.  ODDK, 

Warszawa 2003 
Samek P.: Krawiectwo-Materiałoznawstwo. WSiP S.A., Warszawa 1999 
Schellenberg  A.  (red.):  encyklopedia  Techniki  –  przemysł  Lekki.  WNT, 
Warszawa 1986 
Tomsa A.: Wyko

ń

czalnictwo włókiennicze. WSiP, Warszawa 1989 

743[04].O1.01 

Stosowanie przepisów bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska

 

 

743[04].O1 

Podstawy zawodu

 

 

743[04].O1.02 

Przygotowanie surowców włókienniczych 

do procesu wytwarzania 

 

743[04].O1.03 

Barwienie r

ę

czne surowców 

włókienniczych 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

18 

Turek K.: Pracownia materiałoznawstwa odzie

Ŝ

owego. WSiP, Warszawa 

1987 
Tuszy

ń

ska  W.:  Farbowanie  barwnikami  naturalnymi.  Wydawnictwo 

Watra, Warszawa 1986 
Tyszka  M  (red.):  Materiałoznawstwo  włókiennicze  dla  ZSZ.  WSiP, 
Warszawa 1991 
Wojciechowski  E.:  Pierwsza  pomoc  w  nagłych  wypadkach.  ODDK  
Sp. z o. o., Gda

ń

sk 1998  

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

19 

Jednostka modułowa 743[04].O1.01 
Stosowanie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny 

pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska 

 

1.  Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

  podstawowe  obowi

ą

zki  pracodawcy  i  pracownika  w  zakresie 

zapewniania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, 

  zastosowa

ć

 przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

  wskaza

ć

 

konsekwencje 

naruszenia 

przepisów 

oraz 

zasad 

bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  podczas  wykonywania  zada

ń

 

zawodowych, 

  rozpozna

ć

  i  usun

ąć

  zagro

Ŝ

enia  dla  zdrowia  wyst

ę

puj

ą

ce  w  pracy 

r

ę

kodzielnika wyrobów włókienniczych, 

  dobra

ć

 

ś

rodki ochrony indywidualnej do wykonywanych prac, 

  zareagowa

ć

  zgodnie  z  instrukcj

ą

  przeciwpo

Ŝ

arow

ą

  w  przypadku 

zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowego,  

  zastosowa

ć

  podr

ę

czny  sprz

ę

t  oraz 

ś

rodki  ga

ś

nicze  zgodnie 

z zasadami ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  udzieli

ć

  pierwszej  pomocy  osobom  poszkodowanym  w  wypadkach 

przy pracy oraz zagro

Ŝ

onych utrat

ą

 zdrowia lub 

Ŝ

ycia, 

  zawiadomi

ć

 odpowiednie słu

Ŝ

by ratownicze o wypadku lub po

Ŝ

arze, 

  zastosowa

ć

  przepisy  ochrony 

ś

rodowiska  na  okre

ś

lonym  stanowisku 

pracy, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  wewn

ę

trznymi  zaleceniami  i  regulaminami  dotycz

ą

cymi 

stanowiska pracy, 

  dokona

ć

 segregacji odpadów produkcyjnych, 

  zorganizowa

ć

 bezpieczne i ergonomiczne stanowisko pracy. 

 

2. Materiał nauczania 

Prawna  ochrona  pracy.  Czynniki  szkodliwe  dla  zdrowia  oraz  uci

ąŜ

liwe  

i niebezpieczne wyst

ę

puj

ą

ce w procesie pracy. 

Zasady kształtowania bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. 
Indywidualne i zbiorowe 

ś

rodki ochrony przeciwpora

Ŝ

eniowej. 

Zagro

Ŝ

enia po

Ŝ

arowe oraz zasady ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej. 

Zasady post

ę

powania w razie wypadku. 

Organizacja pierwszej pomocy.  
Przepisy ochrony 

ś

rodowiska na stanowisku pracy. 

Segregacja i recykling odpadów. 
Bezpiecze

ń

stwo i ergonomia w kształtowaniu warunków pracy. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

20 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie podstawowych praw i obowi

ą

zków pracownika w zakresie 

bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy na podstawie Kodeksu pracy. 

  Okre

ś

lanie  zagro

Ŝ

enia  zdrowia  lub 

Ŝ

ycia  przy  wykonywaniu  ró

Ŝ

nych 

prac 

  Rozpoznawanie znaków bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy. 

  Dobieranie 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej  do  wykonywania 

okre

ś

lonych prac. 

  Powiadamianie  pogotowia  ratunkowego  i  stra

Ŝ

y  po

Ŝ

arnej  zgodnie 

z procedur

ą

 - symulacja. 

  Dobieranie sprz

ę

tu i 

ś

rodków ga

ś

niczych do rodzaju po

Ŝ

aru. 

  Udzielanie pierwszej pomocy osobom poszkodowanym w wypadkach 

przy pracy - symulacja. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Wyposa

Ŝ

enie  do  symulacji  udzielania  pierwszej  pomocy:  fantom, 

niezb

ę

dne wyroby medyczne. 

Odzie

Ŝ

 ochronna i sprz

ę

t ochrony indywidualnej. 

Typowy sprz

ę

t ga

ś

niczy. 

Plansze i foliogramy dotycz

ą

ce typowych zagro

Ŝ

e

ń

Rzutnik multimedialny. 
Regulaminy, instrukcje, procedury.  
Filmy dydaktyczne dotycz

ą

ce procedury post

ę

powania w razie: wypadku 

przy pracy, po

Ŝ

aru.

 

Teksty przewodnie do 

ć

wicze

ń

Polskie Normy i akty prawne dotycz

ą

ce bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, 

ergonomii i ochrony 

ś

rodowiska.  

Kodeks pracy. 
 

5. Wskazówki metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia 

dotycz

ą

ce 

zasad 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska.  

Podczas  realizacji  programu  nauczania  istotne  jest  kształtowanie 

prawidłowych  postaw  i  nawyków  oraz  u

ś

wiadamianie  uczniom, 

Ŝ

ochrona  zdrowia  człowieka  jest  celem  nadrz

ę

dnym.  Szczególnie  wa

Ŝ

ne 

jest opanowanie przez ucznia umiej

ę

tno

ś

ci udzielania pierwszej pomocy 

osobom poszkodowanym w wypadkach.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

aktywizuj

ą

cych 

metod 

nauczania, 

szczególno

ś

ci 

metody 

inscenizacji,  metody  przypadków,  przewodniego  tekstu  -  mi

ę

dzy  innymi 

do  oceny  ryzyka  wyst

ą

pienia  zagro

Ŝ

e

ń

  w  ró

Ŝ

nych  sytuacjach  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych  z  zastosowaniem 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej  

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

21 

i sprz

ę

tu ga

ś

niczego. 

Ć

wiczenia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  wyposa

Ŝ

onej  w  sprz

ę

ga

ś

niczy, filmy dydaktyczne o tematyce ratowniczej, fantomy i sprz

ę

t do 

udzielania 

pierwszej 

pomocy, 

grupie 

do 

15 

uczniów 

z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.  

Zaj

ę

cia powinny by

ć

 prowadzone w pracowni multimedialnej, w której 

zaleca  si

ę

  prezentowanie  filmów  dydaktycznych  i  pokazów  o  tematyce 

dotycz

ą

cej ratownictwa.

 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno 

odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.  

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno by

ć

 dokonywane 

na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas kontroli i oceny dokonywanej w formie ustnej nale

Ŝ

y zwraca

ć

 

uwag

ę

 na operowanie zdobyt

ą

 wiedz

ą

, merytoryczn

ą

 jako

ść

 wypowiedzi, 

wła

ś

ciwe stosowanie poj

ęć

 technicznych, poprawno

ść

 wnioskowania. 

Testy  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  powinny  umo

Ŝ

liwi

ć

  bie

Ŝą

ce  sprawdzanie 

wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  dotycz

ą

cych  oceniania  zagro

Ŝ

enia  zdrowia  

ś

rodowisku  pracy,  rozpoznawania  ró

Ŝ

nych  znaków  bezpiecze

ń

stwa  

i  higieny  pracy  oraz  dobierania  sprz

ę

tu  i 

ś

rodków  ga

ś

niczych 

do rodzaju po

Ŝ

aru. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  praktyczne  powinny  by

ć

  sprawdzane  na  podstawie 

obserwacji  czynno

ś

ci  uczniów  w  trakcie  wykonywania 

ć

wicze

ń

 

symulacyjnych i inscenizacji. Podczas obserwacji nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 

na: 

  rozpoznawanie zagro

Ŝ

e

ń

 w 

ś

rodowisku pracy, 

  dobieranie 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej  do  rodzaju  wykonywanej 

pracy, 

  udzielanie pomocy w sytuacji zagro

Ŝ

enia zdrowia lub 

Ŝ

ycia, 

  poprawno

ść

 wykonywanych czynno

ś

ci, 

  przestrzeganie zasad bezpiecznej i higienicznej pracy, 

  prezentacj

ę

 wykonywanych czynno

ś

ci, 

  dokładno

ść

 i czas wykonania zadania.  

 

Nauczyciel  prowadz

ą

c  obserwacj

ę

  powinien  uwzgl

ę

dni

ć

  poziom 

percepcji uczniów, ich zainteresowania, stosunek do własnych osi

ą

gni

ęć

 

oraz poziom umiej

ę

tno

ś

ci przed rozpocz

ę

ciem kształcenia.  

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

22 

Wskazane jest systematyczne prowadzenie kontroli i oceny post

ę

pów 

uczniów.  Umo

Ŝ

liwi  to  nauczycielowi  bie

Ŝą

ce  korygowanie  stosowanych 

metod  nauczania,  form  organizacyjnych  pracy  uczniów, 

ś

rodków 

dydaktycznych i ich dostosowanie do mo

Ŝ

liwo

ś

ci poznawczych uczniów. 

 
 

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

23 

Jednostka modułowa 743[04].O1.02 
Przygotowanie 

surowców 

włókienniczych 

do 

procesu wytwarzania 

 
1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  scharakteryzowa

ć

 surowce włókiennicze, 

  sklasyfikowa

ć

  surowce  i  wyroby  włókiennicze  na  podstawie 

pochodzenia, 

budowy 

przeznaczenia, 

ich 

wła

ś

ciwo

ś

ci 

fizykochemicznych,  

  zastosowa

ć

  aparatur

ę

  pomiarow

ą

  do  identyfikowania  rodzajów 

włókien, 

  scharakteryzowa

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci fizykochemiczne i u

Ŝ

ytkowe surowców 

włókienniczych, 

  wyja

ś

ni

ć

 sposoby otrzymywania surowców włókienniczych, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

  sposoby  przygotowania  surowców  włókienniczych  do  ich 

przetwarzania w gotowy płaski wyrób włókienniczy, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje liniowych wyrobów włókienniczych, 

  opisa

ć

 budow

ę

 liniowych wyrobów włókienniczych, 

  scharakteryzowa

ć

  podstawowe  cechy  i  wła

ś

ciwo

ś

ci  liniowych 

wyrobów włókienniczych, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  wykona

ć

  nawoje  przewijarkowe,  osnowowe  i  w

ą

tkowe  przeznaczone 

do r

ę

kodzielniczego wytwarzania płaskich wyrobów włókienniczych, 

  oceni

ć

  organoleptycznie  jako

ść

  nawojów  nitek  i  rozpozna

ć

  wady  

nitek, 

  zastosowa

ć

 nazwy handlowe liniowych wyrobów włókienniczych, 

  okre

ś

li

ć

 sposoby i  zasady przechowywania surowców i  półproduktów 

włókienniczych,  

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej  oraz  ochrony 

ś

rodowiska  podczas  składowania  

i magazynowania surowców.  

 

2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja i charakterystyka surowców włókienniczych.  
Podział włókien ze wzgl

ę

du na pochodzenie. 

Wła

ś

ciwo

ś

ci fizykochemiczne włókien.  

Włókna naturalne: ro

ś

linne, zwierz

ę

ce, mineralne.  

Włókna 

chemiczne: 

wiskoza, 

poliamidowe, 

poliestrowe, 

poliakrylonitrylowe.  
Włókna nieorganiczne.  
Włókna wtórne i ponowne.  

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

24 

Identyfikacja włókien za pomoc

ą

 odczynników i aparatury pomiarowej. 

Charakterystyka liniowych wyrobów włókienniczych.  
Definicja i podział nitek.  
Zasady otrzymywania nitek.  
Klasyfikacja i zastosowanie prz

ę

dzy.  

Parametry prz

ę

dzy.  

Procesy przygotowawcze nitek do wytwarzania wyrobów włókienniczych 
sposobem r

ę

kodzielniczym.  

Sposoby składowania surowców i półproduktów włókienniczych. 
Warunki magazynowania surowców i półproduktów włókienniczych. 
Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz 

ochrony 

ś

rodowiska. 

 

3. 

Ć

wiczenia

 

  Klasyfikowanie  surowców  włókienniczych  ze  wzgl

ę

du  na  ich 

pochodzenie. 

  Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizykomechanicznych i chemicznych włókien. 

  Badanie wła

ś

ciwo

ś

ci fizykochemicznych wybranych próbek włókien. 

  Charakteryzowanie procesu otrzymywania nitek. 

  Okre

ś

lanie cech i wła

ś

ciwo

ś

ci podstawowych rodzajów nitek. 

  Obliczanie parametrów prz

ę

dzy. 

  Rozró

Ŝ

nianie  liniowych  wyrobów  włókienniczych  na  podstawie  ich 

budowy, wła

ś

ciwo

ś

ci i składu surowcowego. 

  Rozpoznawanie rodzajów nawojów osnowowych i w

ą

tkowych. 

  Okre

ś

lanie 

sposobu 

składowania 

surowców 

półproduktów 

włókienniczych. 

  Okre

ś

lanie 

zasad 

warunków 

magazynowania 

surowców  

i półproduktów włókienniczych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne

 

Filmy dydaktyczne z zakresu materiałoznawstwa włókienniczego. 
Próbki włókien naturalnych i chemicznych. 
Katalogi surowców włókienniczych. 
Katalogi nitek. 
Normy,  podr

ę

czniki,  słowniki,  encyklopedie,  prospekty  i  czasopisma  

z zakresu włókiennictwa. 
Aparatura do bada

ń

 i przyrz

ą

dy pomiarowe. 

Zestaw odczynników chemicznych do identyfikacji włókien. 
Stół demonstracyjny. 
Foliogramy  i  prze

ź

rocza  ze  schematami  urz

ą

dze

ń

  oraz  maszyn 

stosowanych do wytwarzania liniowych wyrobów włókienniczych. 
Regulamin pracowni. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

25 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia 

dotycz

ą

ce 

zasad 

przygotowania 

surowców 

włókienniczych 

do 

przetworzenia  w  gotowy  liniowy  wyrób  włókienniczy.  Ze  wzgl

ę

du  na 

Ŝ

norodno

ść

  surowców  i  wyrobów  włókienniczych  nale

Ŝ

y  kształtowa

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci rozró

Ŝ

niania włókien oraz okre

ś

lania ich wła

ś

ciwo

ś

ci. 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

dobierania 

składu 

surowcowego 

półfabrykatów 

włókienniczych do przygotowywania surowców włókienniczych.  

Osi

ą

gni

ę

cie zało

Ŝ

onych celów kształcenia umo

Ŝ

liwi stosowanie metod 

nauczania: pokazu z obja

ś

nieniem, 

ć

wicze

ń

 laboratoryjnych oraz metody 

przypadków.  Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

zapozna

ć

  uczniów  z  zasadami  organizacji  stanowiska  pracy  oraz 

zasadami  wykonywania  bada

ń

  wła

ś

ciwo

ś

ci  surowców,  bezpiecznym 

u

Ŝ

ytkowaniem  aparatury  pomiarowej,  odczynników  chemicznych,  

a tak

Ŝ

e z przepisami bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy.

 

 

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

 si

ę

  w pracowni technologii przystosowanej 

do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  praktycznych  oraz  bada

ń

  laboratoryjnych. 

Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupach  do  15  osób,  a 

ć

wiczenia  

wykonywa

ć

  w  zespołach  2-3  osobowych.  Stanowiska 

ć

wiczeniowe 

powinny  by

ć

  wyposa

Ŝ

one  w  niezb

ę

dne  materiały,  narz

ę

dzia,  sprz

ę

t  

ś

rodki  dydaktyczne.  Ka

Ŝ

dy  ucze

ń

  powinien  mie

ć

  mo

Ŝ

liwo

ść

 

bezpo

ś

redniej identyfikacji surowców włókienniczych i przygotowania ich 

do  procesu  wytwarzania  wyrobów  włókienniczych.  Uczniowie  powinni 
korzysta

ć

  z  ró

Ŝ

nych 

ź

ródeł  informacji,  jak:  normy,  instrukcje,  poradniki, 

katalogi, czasopisma specjalistyczne, Internet. 
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Ocena  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinna  odbywa

ć

  si

ę

  przez 

cały  czas  realizacji  programu  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Kryteria 
oceniania  powinny  uwzgl

ę

dnia

ć

  poziom  wiadomo

ś

ci  oraz  zakres 

opanowania przez uczniów umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych 

celów kształcenia. 

Sprawdzanie i ocenianie osi

ą

gni

ęć

 ucznia powinno by

ć

 dokonane na 

podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych,  

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych,  

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

Dokonuj

ą

c oceny pracy uczniów nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  klasyfikowanie surowców włókienniczych, 

  rozró

Ŝ

nianie liniowych wyrobów włókienniczych, 

  organizacj

ę

 stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

26 

  prowadzenie bada

ń

 zgodnie z procedur

ą

  czas i sprawno

ść

 wykonania zadania, 

  poprawno

ść

, dokładno

ść

 i estetyk

ę

 wykonywanego zadania, 

  przestrzeganie  przepisów  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

przeprowadzi

ć

 test dydaktyczny oraz sprawdzian praktyczny z zadaniami 

typu próba pracy.  

 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

27 

Jednostka modułowa 743[04].O1.03 
Barwienie r

ę

czne surowców włókienniczych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  przygotowa

ć

 nitki i prz

ę

dz

ę

 do barwienia, 

  przygotowa

ć

 k

ą

piel barwi

ą

c

ą

 zgodnie z procedur

ą

  zabarwi

ć

  sposobem  r

ę

cznym  nitki  w  postaci  motków,  nawojów 

przewijarkowych i w

ą

tkowych, 

  wykona

ć

 płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych, 

  okre

ś

li

ć

 znaczenie wody w przemy

ś

le włókienniczym, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Organizacja stanowiska pracy. 
Zasady przygotowywania nitek i prz

ę

dzy do barwienia. 

Zasady przygotowywania k

ą

pieli barwi

ą

cej. 

Barwienie wła

ś

ciwe i utrwalanie koloru. 

Płukanie i suszenie nitek i prz

ę

dzy. 

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska na stanowisku pracy. 

Woda i jej znaczenia w przemy

ś

le włókienniczym. 

 

3. 

Ć

wiczenia

 

  Przygotowywanie nitek do barwienia.  

  Dobieranie 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej  do  rodzaju  wykonywanej 

pracy. 

  Dobieranie  parametrów  k

ą

pieli  barwi

ą

cej  do  składu  surowcowego 

nitek. 

  Dobieranie barwników w celu uzyskania zało

Ŝ

onego efektu.  

  Barwienie  nitek  w  ró

Ŝ

nych  postaciach  i  o  ró

Ŝ

nym  składzie 

surowcowym. 

  Płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie. 
Urz

ą

dzenia  do  r

ę

cznego  prania,  barwienia,  suszenia  surowców 

włókienniczych,  motków  nitek,  nawojów  przewijarkowych,  motkowych: 
kotły, wanny, mieszadła, suszarki. 
Katalogi barwników stosowanych we włókiennictwie. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

28 

Regulamin warsztatów. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

barwienia nitek w ró

Ŝ

nych postaciach i o ró

Ŝ

nym składzie surowcowym.  

Podczas  realizacji  programu  nauczania  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

  na  zasady  przygotowywania  nitek  do  barwienia,  dobieranie 

barwników  do  rodzaju  surowców  i  oczekiwanego  efektu,  dobieranie 
parametrów  k

ą

pieli  barwi

ą

cej  oraz  płukanie  i  suszenie  liniowych 

wyrobów  włókienniczych.  Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

 nale

Ŝ

y zapozna

ć

 uczniów z regulaminem warsztatów szkolnych, 

procedur

ą

  r

ę

cznego  barwienia  nitek,  zasadami  organizacji  stanowiska 

pracy,  przepisami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy.  Nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

 

zwróci

ć

  uwag

ę

  na  konieczno

ść

  stosowania  odzie

Ŝ

y  ochronnej  oraz 

ś

rodków  ochrony  indywidualnej  ze  wzgl

ę

du  na  szkodliwe  działanie 

barwników. 

Zaleca  si

ę

,  aby  w  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  stosowa

ć

 

praktyczne  metody  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  metod

ę

  tekstu 

przewodniego, metod

ę

 przypadków i 

ć

wiczenia praktyczne.  

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  technologii 

oraz w warsztatach szkolnych wyposa

Ŝ

onych w urz

ą

dzenia do barwienia  

i  suszenia  wyrobów.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupach  do  15 

osób, z podziałem na zespoły 2-4 osobowe. 

 

W  procesie  dydaktycznym  zaleca  si

ę

  równie

Ŝ

  prezentacj

ę

  filmów 

dydaktycznych na temat barwienia surowców i wyrobów włókienniczych. 
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  post

ę

pów  ucznia  powinno  odbywa

ć

  si

ę

  systematycznie 

na podstawie ustalonych kryteriów.  

Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji wykonywanych czynno

ś

ci przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

W procesie oceniania nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  rozró

Ŝ

nianie surowców włókienniczych, 

  dobieranie barwników, 

  przygotowywanie k

ą

pieli barwi

ą

cej według okre

ś

lonej procedury, 

  barwienie liniowych wyrobów włókienniczych,  

  płukanie i suszenie liniowych wyrobów włókienniczych, 

  zachowanie 

ś

rodków ostro

Ŝ

no

ś

ci podczas wykonywania barwienia. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

29 

 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonania 

ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

 

w trakcie i po jego wykonaniu.  

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

przeprowadzi

ć

 sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

30 

Moduł 743[04].O2 
Podstawy projektowania wyrobów r

ę

kodzielniczych 

 

1.  Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  wykonywa

ć

 szkice podstawowymi technikami rysunkowymi, 

  sporz

ą

dza

ć

 rysunki odr

ę

czne ró

Ŝ

nych figur, 

  wykorzystywa

ć

  podstawowe  techniki  rysunkowe  i  malarskie  do 

projektowania wyrobów, 

  wykonywa

ć

 i odczytywa

ć

 proste rysunki techniczne, 

  stosowa

ć

  zasady  kompozycji  i  doboru  kolorów  w  pracach 

projektowych, 

  wykonywa

ć

 rysunki techniczne okre

ś

lonych wyrobów włókienniczych, 

  projektowa

ć

 kompozycje kolorystyczne, 

  sporz

ą

dza

ć

 projekty plastyczne gotowych wyrobów włókienniczych, 

  korzysta

ć

 

programów 

komputerowych 

stosowanych 

do 

wspomagania projektowania,  

  korzysta

ć

 z literatury zawodowej oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol jednostki 

modułowej

 

Nazwa jednostki modułowej

 

Orientacyjna 

liczba 

godzin na 

realizacj

ę

 

743[04].O2.01 

Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych 

  30 

743[04].O2.02 

Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych 

  36 

743[04].O2.03 

Projektowanie wyrobów włókienniczych 

  42 

                                                                                      Razem 

108 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

743[04].O2 

Podstawy projektowania 

wyrobów r

ę

kodzielniczych 

 

 

743[04].O2.01 

Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych 

 

743[04].O2.02 

Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych

 

 

743[04].O2.03 

Projektowanie wyrobów włókienniczych 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

31 

4. Literatura 

Bernaci

ń

ski S.: Sztalugi i p

ę

dzle. WSiP, Warszawa 1991 

Bilotta V., Krebs T.: Uczymy si

ę

 rysowa

ć

Ś

wiat Ksi

ąŜ

ki, Warszawa 1999 

Czy

Ŝ

kowska S.: Tkactwo r

ę

czne. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1988 

Dobrza

ń

ski T.: Rysunek techniczny. WNT, Warszawa 1998 

Frydrych  W.,  Lecewicz-Bartoszewska  J.,  N

ę

dza  J.:  Rysunek  zawodowy 

dla  włókienników:  podr

ę

cznik  dla  technikum  i  zasadniczej  szkoły 

zawodowej. WSiP, Warszawa 1991 
Hoffman  H.,  Łukaszewski  B.,  Olszewski  A.:  Podstawy  kompozycji 
plastycznej  –  wybrane  zagadnienia.  Politechnika  Radomska,  Radom 
1998 
Krzeptowska  Z.,  Sypniewski  J.:  Tkactwo  r

ę

kodzielnicze.  Wydawnictwo 

Spółdzielcze, Warszawa 1985 
Morant  H.:  Historia  sztuki  zdobniczej  od  pradziejów  do  współczesno

ś

ci. 

Arkady, Warszawa 1983 
Parramón J.M.: Anatomia człowieka. Galaktyka, Łód

ź

 1999 

Parramón  J.M.:  Jak  rysowa

ć

:  zarys  historii  rysunku,  materiały,  przybory 

i techniki, teoria i 

ć

wiczenia praktyczne w sztuce rysowania. Ossolineum, 

Wrocław 1993 
Piskorz-Branekova  E.:  Polskie  stroje  ludowe.  Sport  i  Turystyka.  Muza, 
Warszawa 2003 
Woje

ń

ski 

J.: 

Technika 

liternictwa. 

Pa

ń

stwowe 

Wydawnictwo 

Ekonomiczne, Warszawa 1990 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

32 

Jednostka modułowa 743[04].O2.01 
Wykonywanie rysunków odr

ę

cznych 

 
1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  dobra

ć

  materiały  i  przybory  kre

ś

larskie  do  wykonywania  okre

ś

lonego 

rysunku, 

  zastosowa

ć

  ró

Ŝ

ne  techniki  rysunkowe  i  malarskie  do  wykonania 

szkiców z natury, 

  naszkicowa

ć

 sylwetk

ę

 ludzk

ą

 w perspektywie, 

  narysowa

ć

  kształty  prostych  przedmiotów  z  zachowaniem  proporcji  

ś

wiatłocienia, 

  wykona

ć

 prace malarskie ró

Ŝ

nymi technikami, 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 barwy podstawowe i pochodne, 

  dobra

ć

 kolory posługuj

ą

c si

ę

 kołem barw, 

  zastosowa

ć

 zasady kompozycji i doboru kolorów, 

  naszkicowa

ć

 fragmenty odzie

Ŝ

y w uj

ę

ciu perspektywicznym, 

  przechowa

ć

 dokumentacj

ę

 rysunkow

ą

 

2. Materiał nauczania 

Materiały i przybory kre

ś

larskie. 

Rysunek odr

ę

czny oraz zasady kolorystyki i cieniowania. 

Szkicowanie. 
Zasady wykonywania schematów sylwetki ludzkiej. 
Perspektywa. 
Kompozycja. 
Rytm. 
Symetria. 
Asymetria. 
Podstawowe techniki malarskie. 

Ś

rodki wyrazu plastycznego. 

Barwy – koło barw. 
Barwy ciepłe i zimne. 
Zasady kompozycji w malarstwie. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie  przyborów  kre

ś

larskich  i  arkuszy  rysunkowych  do 

wykonywania rysunku. 

  Sporz

ą

dzanie 

rysunków 

odr

ę

cznych 

podstawowych 

figur 

geometrycznych z uwzgl

ę

dnieniem 

ś

wiatłocienia. 

  Rysowanie postaci w ruchu. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

33 

  Wykonywanie szablonu schematycznego figury kobiecej. 

  Wykonywanie 

piórkiem 

tuszem 

szkicu 

elementu 

odzie

Ŝ

y  

z zachowaniem zasad kompozycji. 

  Malowanie wybranego elementu odzie

Ŝ

y. 

  Rozró

Ŝ

nianie barw podstawowych i pochodnych oraz ich temperatury. 

  Zestawianie barw zgodnie z zasad

ą

 kontrastu koloru oraz kompozycj

ą

 

barw monochromatycznych. 

  Wykonywanie kompozycji kolorystycznych ró

Ŝ

nymi rodzajami farb. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Przybory kre

ś

larskie. 

Materiały rysunkowe. 
Materiały malarskie. 
Koło barw. 
Albumy dzieł malarskich. 
Ekspozycje rysunków. 
Modele brył geometrycznych. 
Prze

ź

rocza, foliogramy. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

wykonywania  rysunków  odr

ę

cznych  ró

Ŝ

nymi  technikami.  Podczas 

realizacji  programu  uczniowie  nabywaj

ą

  umiej

ę

tno

ś

ci  szkicowania, 

rysowania  schematów,  wykonywania  rysunków  perspektywicznych  oraz 
konturowania  i  cieniowania.  Rysunek  odr

ę

czny  ma  zastosowanie  

w przemy

ś

le odzie

Ŝ

owym oraz r

ę

kodzielnictwie artystycznym.  

Realizuj

ą

c  program  nauczania  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

organizacj

ę

  stanowiska  pracy,  dobór  technik  rysunkowych  do 

okre

ś

lonych  zada

ń

,  dobór  materiałów  oraz  przyborów  kre

ś

larskich  

i  malarskich,  dokładno

ść

  wykonywania  rysunków,  zasady  kompozycji 

oraz stosowanie ró

Ŝ

norodnych technik malarskich.  

W  procesie  dydaktycznym  proponuje  si

ę

  stosowanie  nast

ę

puj

ą

cych 

metod  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  pokaz  z  instrukta

Ŝ

em  oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  rysunku  zawodowego 

wyposa

Ŝ

onej  w  indywidualne  stanowiska  kre

ś

larskie.  Wskazane  jest 

równie

Ŝ

 prowadzenie zaj

ęć

 w warunkach plenerowych, podczas których 

uczniowie mog

ą

 kształtowa

ć

 umiej

ę

tno

ść

 rysowania z natury.  

Zaleca  si

ę

,  aby  zaj

ę

cia  dydaktyczne  odbywały  si

ę

  w  grupie  do  15 

osób,  a 

ć

wiczenia  w  zespołach  2-3  osobowych.  Wybór  miejsca 

prowadzenia  zaj

ęć

  nale

Ŝ

y  dostosowa

ć

  do  realizowanych  tre

ś

ci 

programowych - mo

Ŝ

e to by

ć

 pracownia plastyczna, muzeum, plener. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

34 

Wskazane  jest  organizowanie  wycieczek  dydaktycznych  do  muzeów  

i  galerii  sztuki  w  celu  poznania  twórczo

ś

ci,  kultury  i  tradycji  regionu. 

Zdolno

ś

ci  twórcze  uczniów  mog

ą

  by

ć

  rozwijane  w  trakcie  poznawania 

dzieł  malarskich.  Wszystkie  prace  plastyczne  i  projektowe  uczniów 
powinny by

ć

 przechowywane w teczce osi

ą

gni

ęć

 ucznia.  

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  zaleca  si

ę

 

przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac. 
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały  czas  realizacji  programu  nauczania  na  podstawie  ustalonych 
kryteriów.  Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  motywuje  ucznia  do 
nauki,  wpływa  na  kształtowanie  dyscypliny,  pracowito

ś

ci  oraz 

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.  

Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

Ocena  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  powinna  aktywizowa

ć

  i  mobilizowa

ć

 

ucznia do pracy.  

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

  wykonanie prostych rysunków odr

ę

cznych, 

  stosowanie  ró

Ŝ

nych  technik  rysunkowych  i  malarskich  oraz  zasad 

kompozycji i doboru kolorów.  
Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

przeprowadzi

ć

  sprawdzian  praktyczny  z  zadaniami  typu  próba  pracy.  

 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.  
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

35 

Jednostka modułowa 743[04].O2.02 
Sporz

ą

dzanie rysunków technicznych 

 

1.  Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

 

rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje linii kre

ś

larskich,

 

 

zorganizowa

ć

 stanowisko kre

ś

larskie,

 

 

dobra

ć

  materiały  i  przybory  do  sporz

ą

dzania  pisma  i  rysunku 

technicznego,

 

 

zastosowa

ć

 symetryczne i asymetryczne układy liternicze,

 

 

rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje pisma technicznego,

 

 

napisa

ć

 tekst pismem technicznym,

 

 

zastosowa

ć

 linie kre

ś

larskie w rysunku technicznym, 

 

 

sporz

ą

dzi

ć

 rysunki podstawowych figur geometrycznych,

 

 

sporz

ą

dzi

ć

 

rysunki 

przedmiotów 

rzutach 

prostok

ą

tnych, 

aksonometrycznych i w perspektywie,

 

 

wykona

ć

 przekroje rysunkowe,

 

 

zwymiarowa

ć

 rysunki techniczne,

 

 

opisa

ć

 rysunki techniczne ró

Ŝ

nymi rodzajami pisma,

 

 

zastosowa

ć

  graficzne  programy  komputerowe  do  sporz

ą

dzania 

rysunków technicznych,

 

 

posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 wyrobów odzie

Ŝ

owych,

 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 graficznym programem komputerowym.  

 

2. Materiał nauczania 

Podstawy rysunku technicznego. 
Przybory i materiały do rysunku technicznego. 
Rzuty prostok

ą

tne i aksonometryczne. 

Przekroje rysunkowe. 
Wymiarowanie. 
Dokumentacja wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Graficzne programy komputerowe. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie kształtu liter do tre

ś

ci pisma. 

  Pisanie  wielkich  i  małych  liter  pismem  technicznym  na  papierze 

milimetrowym. 

  Sporz

ą

dzanie inicjałów pismem ozdobnym.  

  Kre

ś

lenie linii równoległych i prostopadłych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

36 

  Wykonywanie  rysunków  technicznych  na  arkuszach  o  ró

Ŝ

nych 

formatach. 

  Sporz

ą

dzanie 

rysunku 

przekroju 

poprzecznego 

okre

ś

lonego 

przedmiotu. 

  Wymiarowanie rysunków technicznych zgodnie z Polsk

ą

 Norm

ą

  Wykonywanie  prostego  rysunku  technicznego  z  wykorzystaniem 

graficznego programu komputerowego. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne

 

Stanowiska kre

ś

larskie. 

Komplety przyborów kre

ś

larskich. 

Materiały rysunkowe. 
Wzory pisma technicznego. 
Normy dotycz

ą

ce rysunku technicznego. 

Modele rzutni. 
Modele brył geometrycznych. 
Prze

ź

rocza, foliogramy. 

Przykładowe dokumentacje wyrobów. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce 

zasad  wykonywania  rysunków  technicznych  oraz  posługiwania  si

ę

 

dokumentacj

ą

 wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Uczniowie  podczas  zaj

ęć

  poznaj

ą

  ró

Ŝ

ne  rodzaje  pisma technicznego  

i  układów  literniczych,  dobieraj

ą

  materiały  i  przybory  do  wykonywania 

rysunków technicznych.  

procesie 

nauczania–uczenia 

si

ę

 

zaleca 

si

ę

 

stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  pokazu  

z instrukta

Ŝ

em, metody przewodniego tekstu oraz 

ć

wicze

ń

 praktycznych. 

Podczas  realizacji  programu  nauczania  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

  na 

rozmieszczenie  materiałów  i  przyborów  rysunkowych  na  stanowisku 
kre

ś

larskim,  o

ś

wietlenie  oraz  prawidłow

ą

  postaw

ę

  ciała  podczas 

wykonywania 

ć

wicze

ń

.  Nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  korzystanie  z  norm, 

wzorów pisma technicznego oraz przykładowej dokumentacji wyrobów. 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  rysunku 

zawodowego  wyposa

Ŝ

onej  w  indywidualne  stanowiska  kre

ś

larskie. 

Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupach do 15 osób z podziałem na 2-3 

osobowe zespoły.  

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  zaleca  si

ę

 

przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac. 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

37 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

   edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Ocena  osi

ą

gni

ęć

 

szkolnych powinna aktywizowa

ć

 i mobilizowa

ć

 do pracy zarówno ucznia 

jak i nauczyciela. 

Ocena  zakresu  i  poziomu  realizacji  programu  nauczania  mo

Ŝ

e  by

ć

 

dokonywana na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

W procesie kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y zwraca

ć

 uwag

ę

 

na: 

  dobieranie materiałów i przyborów kre

ś

larskich do rodzaju rysunku, 

  wykonywanie rysunku technicznego, 

  wymiarowanie prostych i zło

Ŝ

onych rysunków technicznych, 

  estetyk

ę

 wykonanego rysunku oraz jego prezentacj

ę

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

przeprowadzi

ć

  sprawdzian  praktyczny  z  zadaniami  typu  próba  pracy.  

   W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

38 

Jednostka modułowa 743[04].O2.03 
Projektowanie wyrobów włókienniczych 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  scharakteryzowa

ć

 wyroby włókiennicze,  

  odczyta

ć

 oznaczenia oraz nazwy handlowe wyrobów włókienniczych, 

 

przygotowa

ć

  wzory  elementów  zdobniczych  płaskich  wyrobów 

włókienniczych o okre

ś

lonej kolorystyce,

 

 

dobra

ć

 wzornictwo do rodzaju i przeznaczenia wyrobu,

 

 

zaprojektowa

ć

 układ kompozycyjny wyrobu,

 

 

zastosowa

ć

 raport wzoru w projekcie wyrobu,

 

 

wskaza

ć

 

ź

ródła inspiracji wzorniczej,

 

 

dokona

ć

 skalowania projektu roboczego, 

 

 

wykona

ć

 technik

ą

 komputerow

ą

 projekt wyrobu włókienniczego, 

 

 

wykona

ć

  projekt  wyrobu  r

ę

kodzielniczego  na  podstawie  prac 

malarskich,

 

 

sporz

ą

dzi

ć

  dokumentacj

ę

  projektow

ą

  r

ę

kodzielniczego  wyrobu 

włókienniczego,

 

 

oceni

ć

 walory estetyczne zaprojektowanego wyrobu włókienniczego.

 

 
2.  Materiał nauczania 

Klasyfikacja wyrobów włókienniczych. 
Elementy liternicze, ro

ś

linne, zwierz

ę

ce i postaciowe we wzorach. 

Podstawy wzornictwa. 
Barwa, walor, kształt oraz wielko

ść

 elementów wzoru w projekcie. 

Układ kompozycyjny zamkni

ę

ty i otwarty. 

Raport wzoru. 
Wzornictwo ludowe. 
Metody skalowania projektów roboczych. 
Specjalistyczne programy komputerowe do projektowania wyrobów. 
Projektowanie wyrobów włókienniczych. 
 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie  wzorów  okre

ś

lonych  wyrobów  na  podstawie  katalogów  

i wyrobów gotowych. 

  Dobieranie elementów wzoru do rodzaju i przeznaczenia wyrobu. 

  Dobieranie  barwy  i  kształtu  wzoru  do  rodzaju  wyrobu  na  podstawie 

katalogu. 

  Projektowanie  wyrobów  włókienniczych  z  elementami  wzornictwa 

ludowego. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

39 

  Projektowanie  kompozycji  barwnej  z  elementów  płaskich  oraz 

elementów z zastosowaniem 

ś

wiatłocienia na wyrobie włókienniczym. 

  Projektowanie 

kompozycji 

barwnych 

zastosowaniem 

form 

abstrakcyjnych  i  przedstawiaj

ą

cych  figury  do  wykorzystania  na 

wyrobie włókienniczym. 

  Projektowanie  wyrobu  włókienniczego  o  wzorze  wieloraportowym  

i jednoraportowym. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Albumy dzieł malarskich. 
Albumy wyrobów włókienniczych. 
Albumy sztuki ludowej. 
Katalogi tkanin artystycznych. 
Kolorniki. 
Normy. 
Filmy i prze

ź

rocza dotycz

ą

ce historii tkanin dekoracyjnych. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

projektowania wzorów wyrobów włókienniczych.  

W  trakcie  realizacji  programu  nauczania  proponuje  si

ę

  stosowanie 

metody  projektów,  przypadków  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Podczas 

opracowywania 

projektu 

nale

Ŝ

zwróci

ć

 

uwag

ę

 

na 

graficzne 

przedstawienie  proponowanych  rozwi

ą

za

ń

,  planowanie  rozmieszczenia 

wzoru  na  wyrobie  włókienniczym  oraz  dobór  kolorystyki.  Szczególn

ą

 

uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  staranno

ść

 wykonania  projektu  wzoru  wyrobu 

włókienniczego,  barw

ę

  i  wielko

ść

  elementów  wzoru  oraz  kompozycj

ę

 

wszystkich elementów wzoru.  

Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  uczniowie  powinni  korzysta

ć

  ze 

specjalistycznych 

programów 

komputerowych 

wspomagaj

ą

cych 

projektowanie  wyrobów,  albumów  dzieł  malarskich,  albumów  wyrobów 
włókienniczych,  albumów  sztuki  ludowej,  a  tak

Ŝ

e  z  katalogów  tkanin 

artystycznych.  Wskazane  jest  równie

Ŝ

  korzystanie  z  publikacji 

dotycz

ą

cych dawnego i współczesnego wzornictwa. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  rysunku  zawodowego, 

wyposa

Ŝ

onej  w  indywidualne  stanowiska  kre

ś

larskie  i  komputerowe. 

Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupie do 15 uczniów z podziałem na 2-3 

osobowe zespoły.  

Na  zako

ń

czenie  realizacji  programu  jednostki  modułowej  zaleca  si

ę

 

przygotowanie przez uczniów prezentacji wykonanych prac. 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

40 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Proces  oceniania 
powinien obejmowa

ć

  diagnoz

ę

  stanu  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  pod  k

ą

tem  zało

Ŝ

onych  celów 

kształcenia, 

  identyfikowanie  post

ę

pów  ucz

ą

cych  si

ę

  w  toku  realizacji  tre

ś

ci 

kształcenia  oraz  rozpoznawanie  trudno

ś

ci  w  osi

ą

ganiu  zało

Ŝ

onych 

celów kształcenia, 

  sprawdzanie  wiedzy  i  umiej

ę

tno

ś

ci  ucznia  po  zrealizowaniu  tre

ś

ci 

kształcenia. 
Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

  dobieranie  barw  i  wzorów  do  wyrobów  włókienniczych  o  okre

ś

lonym 

przeznaczeniu, 

  stosowanie 

wzornictwa 

ludowego 

projektowaniu 

wyrobów 

włókienniczych, 

  wykonanie projektów wyrobów włókienniczych, 

  skalowanie projektów roboczych, 

  wykonanie projektu gotowego wyrobu włókienniczego, 

  prezentacj

ę

 wykonanej pracy. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

przeprowadzi

ć

 sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

41 

Moduł 724[04].Z1 
Wyroby tkane 

 
1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozpoznawa

ć

  płaskie  tkane  wyroby  włókiennicze  oraz  okre

ś

la

ć

  ich 

przeznaczenie u

Ŝ

ytkowe, 

  wykonywa

ć

 rysunki zasadniczych splotów tkackich oraz wa

Ŝ

niejszych 

pochodnych splotów zasadniczych, 

  sporz

ą

dza

ć

 projekty płaskich wyrobów włókienniczych, 

  dobiera

ć

 metody i techniki wykonywania wyrobów tkanych,  

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  planowa

ć

 prace przygotowawcze poprzedzaj

ą

ce r

ę

czne wykonywanie 

płaskich wyrobów włókienniczych, 

  przygotowywa

ć

 surowce włókiennicze zgodnie z przeznaczeniem, 

  wykonywa

ć

 r

ę

cznie wyroby tkane, 

  wyja

ś

nia

ć

 zasady działania i obsługi krosien, 

  przygotowywa

ć

 do tkania krosna r

ę

czne z urz

ą

dzeniem nicielnicowym 

lub urz

ą

dzeniem 

Ŝ

akardowym, 

  kontrolowa

ć

 wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach r

ę

cznych, 

  rozpoznawa

ć

 i usuwa

ć

 wady powstałe podczas tkania wyrobów, 

  zdejmowa

ć

 z krosien sztuki wyrobu i oznacza

ć

 je, 

  okre

ś

la

ć

  metody  i  techniki  r

ę

cznego  wyko

ń

czania  wyrobów 

włókienniczych, 

  wyko

ń

cza

ć

 wyroby tkane, 

  okre

ś

la

ć

 sposoby przechowywania wyrobów gotowych, 

  sporz

ą

dza

ć

 dokumentacj

ę

 wykonania wyrobu, 

  wykonywa

ć

 proste obliczenia produkcyjne,  

  rozlicza

ć

 wytworzone wyroby i je ewidencjonowa

ć

  okre

ś

la

ć

 rodzaje uszkodze

ń

 wyrobów r

ę

cznie tkanych, 

  dobiera

ć

 

narz

ę

dzia 

urz

ą

dzenia 

do 

naprawy, 

renowacji  

i konserwacji wyrobów tkanych, 

  dokonywa

ć

 naprawy, renowacji i konserwacji wyrobów, 

  okre

ś

la

ć

 zasady przechowywania gotowych wyrobów tkanych,  

  okre

ś

la

ć

 

zasady 

sortowania 

odpadów 

powstałych 

podczas 

wytwarzania wyrobów, 

  stosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej, 

  korzysta

ć

 z literatury zawodowej oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

42 

2. Wykaz jednostek modułowych 
 

Symbol jednostki 

modułowej

 

Nazwa jednostki modułowej

 

Orientacyjna 

liczba 

godzin na 

realizacj

ę

 

743[04].Z1.01 

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych  

180 

743[04].Z1.02 

Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach  

218 

743[04].Z1.03 

Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów 
tkanych 

 70 

                                                                                               Razem 

468 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

4. Literatura 

Bartos  J.:  Włókiennictwo.  Poradnik  in

Ŝ

yniera.  Tom  1  i  2.  WNT, 

Warszawa 1988 
Czy

Ŝ

kowska S.: Tkactwo r

ę

czne. Wydawnictwo Watra, Warszawa 1986 

Glasbrook K.: Techniki tkackie krok po kroku. KDC, Warszawa 2004 
Krzeptowska  Z.,  Sypniewski  J.:  Tkactwo  r

ę

kodzielnicze.  Wydawnictwo 

Spółdzielcze, Warszawa 1985, 
Lebewal I.: Krosno i rama. Techniki tkackie. BONOBO, Łód

ź

 2005 

Lewi

ń

ski J., Suszek H.: Tkactwo cz.I, WSiP, Warszawa 1992, 

Panek  W.,  Turek  K.:  Technologia  tkactwa  dla  ZSZ.  WSiP,  Warszawa 
1989 

 

743[04].Z1 

Wyroby tkane 

 

 

743[04].Z1.01 

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych 

 

743[04].Z1.02 

Wykonywanie wyrobów tkanych na 

krosnach 

 

743[04].Z1.03 

Naprawa, renowacja i konserwacja 

wyrobów tkanych 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

43 

Schellenberg  A.  (red).:  Encyklopedia  techniki  –  przemysł  lekki.  WNT, 
Warszawa 1986 

Ś

rednicka  L.,  Owczarz  R.,  Nycz  E.:  Budowa  tkanin.  WSiP,  Warszawa 

1990 
Tomsa A.: Wyko

ń

czalnictwo włókiennicze. WSiP, Warszawa 1989 

Turek K.: Nauczanie technologii tkactwa w ZSZ. WSiP, Warszawa 1988 
Tuszy

ń

ska W.: Dywany i kilimy. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1987 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

44 

Jednostka modułowa 743[04].Z1.01 
Wykonywanie r

ę

czne wyrobów tkanych  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  sklasyfikowa

ć

 wyroby tkane, 

  scharakteryzowa

ć

 budow

ę

 i cechy wyrobów r

ę

cznie tkanych, 

  okre

ś

li

ć

 wła

ś

ciwo

ś

ci u

Ŝ

ytkowe wyrobów tkanych, 

  okre

ś

li

ć

  wpływ  składu  surowców  włókienniczych  na  jako

ść

  wyrobów 

tkanych i warunki ich przechowywania,  

  rozró

Ŝ

ni

ć

 podstawowe sploty tkackie,  

  wykona

ć

 rysunki podstawowych splotów tkackich, 

  scharakteryzowa

ć

 etapy powstawania wyrobów tkanych, 

  scharakteryzowa

ć

  techniki  r

ę

cznego  wytwarzania  płaskich  wyrobów 

włókienniczych, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  dobra

ć

 metody i techniki wykonywania wyrobów tkanych, 

  przygotowa

ć

  krosna  z  urz

ą

dzeniem  nicielnicowym  oraz 

Ŝ

akardowym 

do r

ę

cznego wytwarzania wyrobów tkanych, 

  wykona

ć

 r

ę

cznie na krosnach płaskie wyroby tkane, 

  skontrolowa

ć

 przebieg procesu wytwarzania wyrobów tkanych, 

  rozpozna

ć

 wady wyrobów i okre

ś

li

ć

 przyczyny ich powstawania, 

  usun

ąć

 wady powstaj

ą

ce podczas tkania,  

  zdj

ąć

 z krosien elementy wyrobów tkanych, 

  wyko

ń

czy

ć

 tkane wyroby włókiennicze okre

ś

lonymi technikami, 

  zastosowa

ć

  mechaniczn

ą

  i  chemiczn

ą

  obróbk

ę

  r

ę

kodzielniczych 

płaskich wyrobów włókienniczych, 

  zastosowa

ć

 metody konserwacji wyrobów tkanych, 

  udokumentowa

ć

 wytwarzanie wyrobów tkanych, 

  okre

ś

li

ć

 sposób i warunki magazynowania wyrobów tkanych, 

  posortowa

ć

 odpady powstałe podczas wytwarzania wyrobów tkanych, 

  rozliczy

ć

  zu

Ŝ

ycie  surowców  włókienniczych  stosowanych  do 

wykonania wyrobów tkanych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 kalkulacj

ę

 kosztów wykonania wyrobów, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 nazwami handlowymi płaskich wyrobów włókienniczych, 

  wykona

ć

  prace  zwi

ą

zane  z  konserwacj

ą

  narz

ę

dzi  i  urz

ą

dze

ń

 

stosowanych do r

ę

cznego wytwarzania wyrobów tkanych,  

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

45 

2. Materiał nauczania 

Klasyfikacja wyrobów tkanych. 
Cechy płaskich wyrobów włókienniczych. 
Wła

ś

ciwo

ś

ci u

Ŝ

ytkowe wyrobów tkanych. 

Surowce włókiennicze a jako

ść

 wyrobów tkanych. 

Podstawowe sploty tkackie. 
Etapy powstawania wyrobów tkanych. 
Technologie i techniki r

ę

kodzielniczego wytwarzania wyrobów tkanych. 

Projekty wyrobów tkanych. 
Organizacja stanowiska pracy. 
Surowce włókiennicze, urz

ą

dzenia i narz

ę

dzia do r

ę

cznego tkania. 

Tkanie ró

Ŝ

nych rodzajów wyrobów. 

Kontrola przebiegu procesu tkania. 
Likwidacja bł

ę

dów tkackich. 

Zasady zdejmowania gotowych elementów wyrobów z ram tkackich. 
Metody wyko

ń

czania wyrobów tkanych. 

Mechaniczna i chemiczna obróbka r

ę

kodzielniczych wyrobów tkanych. 

Metody konserwacji wyrobów. 
Dokumentacja wyrobów tkanych. 
Magazynowanie wyrobów tkanych.  
Sortowanie odpadów. 
Kalkulacja i ewidencja kosztów wytworzenia wyrobów tkanych. 
Nazwy handlowe płaskich wyrobów włókienniczych. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska.  

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie wyrobów tkanych na podstawie próbek. 

  Okre

ś

lanie parametrów strukturalnych wyrobów tkanych. 

  Charakteryzowanie wła

ś

ciwo

ś

ci u

Ŝ

ytkowych wyrobów tkanych. 

  Rozró

Ŝ

nianie zasadniczych splotów tkackich na podstawie katalogów. 

  Sporz

ą

dzanie rysunków podstawowych i zło

Ŝ

onych splotów tkackich. 

  Wykonywanie  ró

Ŝ

nych  wyrobów  tkanych  zgodnie  z  projektem  lub 

wzorem. 

  Zdejmowanie elementów wyrobów tkanych z ram tkackich. 

  Stosowanie mechanicznej i chemicznej obróbki wyrobów tkanych. 

  Rozpoznawanie i usuwanie wad wyrobów powstałych podczas tkania. 

  Wyko

ń

czanie gotowych wyrobów tkanych ró

Ŝ

nymi technikami. 

  Sortowanie odpadów powstaj

ą

cych w procesie wytwarzania wyrobów 

tkanych.  

  Sporz

ą

dzanie 

kalkulacji 

kosztów 

wytwarzania 

wyrobów 

włókienniczych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

46 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Katalogi  płaskich  wyrobów  włókienniczych  wykonanych  sposobem 
r

ę

cznym. 

Kolekcje splotów tkackich. 
Foliogramy, prze

ź

rocza. 

Modele  urz

ą

dze

ń

  do  r

ę

kodzielniczego  wytwarzania  płaskich  wyrobów 

włókienniczych. 
Regulamin pracowni. 
Przykładowe dokumentacje r

ę

kodzielniczych wyrobów włókienniczych. 

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  nauczania  jest  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci 

wykonywania wyrobów tkanych ró

Ŝ

nymi technikami. 

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

 

uwag

ę

 na organizacj

ę

 stanowiska pracy, przygotowanie ram tkackich do 

procesu  tkania  oraz  dobór  narz

ę

dzi  i  przyborów  do  wykonywania 

wyrobów  tkanych.  Nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  dobór  surowców, 

ich  mechaniczn

ą

  i  chemiczn

ą

  obróbk

ę

,  a  tak

Ŝ

e  sposoby  konserwacji  

i przechowywania. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

praktyczne 

metody 

nauczania: 

pokaz 

obja

ś

nieniem, 

pokaz  

z  instrukta

Ŝ

em  oraz 

ć

wiczenia  praktyczne.  Wskazane  jest  równie

Ŝ

 

stosowanie  metody  przypadków,  szczególnie  podczas  rozpoznawania 
wad wyrobów włókienniczych oraz okre

ś

lania przyczyn ich powstawania. 

Zaj

ę

cia powinny odbywa

ć

 si

ę

 w warsztatach szkolnych wyposa

Ŝ

onych  

w indywidualne stanowiska pracy, w grupie do 15 osób.  

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  

i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów i mo

Ŝ

liwo

ś

ci 

szkoły.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Ocena  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinna  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.  

Proponuje si

ę

 nast

ę

puj

ą

ce metody kontroli wyników kształcenia: 

  sprawdziany ustne i pisemne, 

  sprawdziany praktyczne, 

  obserwacj

ę

 czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

47 

Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  nale

Ŝ

zwraca

ć

 uwag

ę

 na: 

  dobieranie splotów do rodzaju wyrobów tkanych, 

  przebieg procesu tkania, 

  rozpoznawanie bł

ę

dów tkania, 

  korzystanie z dokumentacji wyrobów włókienniczych, 

  czas i sprawno

ść

 wykonania zadania. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

48 

Jednostka modułowa 743[04].Z1.02 
Wykonywanie wyrobów tkanych na krosnach  
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje krosien, 

  wyja

ś

ni

ć

 zasady działania i obsługi krosien, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  przygotowa

ć

 krosna do tkania,  

  dobra

ć

 surowce do wykonania okre

ś

lonych wyrobów tkanych, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 krosna zgodnie z instrukcj

ą

  wykona

ć

 wyroby tkane na krosnach zgodnie z projektem, 

  skontrolowa

ć

 przebieg procesu wykonywania wyrobu, 

  rozpozna

ć

 i usun

ąć

 powstałe wady w wyrobach,  

  zdj

ąć

 elementy wyrobu tkanego z krosna, 

  dobra

ć

 technik

ę

 wyko

ń

czania wyrobów tkanych, 

  okre

ś

li

ć

 warunki przechowywania wyrobów tkanych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 wyrobów wykonanych na krosnach, 

  rozliczy

ć

  zu

Ŝ

ycie  surowców  u

Ŝ

ytych  do  wykonania  wyrobów  tkanych 

na krosnach, 

  dokona

ć

 ewidencji kosztów wykonania wyrobów, 

  wykona

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  konserwacj

ą

  narz

ę

dzi  i  urz

ą

dze

ń

 

tkackich, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania  

Klasyfikacja krosien. 
Przygotowanie krosien do tkania. 
Metody wykonywania wyrobów tkanych na krosnach. 
Surowce do wykonywania wyrobów tkanych na krosnach. 
Proces 

wykonywania 

wyrobów 

tkanych 

na 

krosnach 

zgodnie  

z projektem. 

ę

dy w tkaniu i sposoby ich usuwania. 

Zasady zdejmowania wyrobów tkanych z krosien. 
Zasady wyko

ń

czania wyrobów tkanych. 

Zasady przechowywania wyrobów tkanych. 
Dokumentacja wykonania wyrobów tkanych. 
Kalkulacja i ewidencja kosztów wyrobów tkanych na krosnach. 
Konserwacja narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

49 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie  i  przygotowanie  surowców  do  tkania  wyrobów  na 

krosnach. 

  Przygotowywanie narz

ę

dzi i urz

ą

dze

ń

 do tkania na krosnach. 

  Wykonywanie wyrobu z elementami kultury ludowej. 

  Zdejmowanie wyrobów tkanych z krosien. 

  Rozpoznawanie i usuwanie bł

ę

dów tkania. 

  Wyko

ń

czanie wyrobów tkanych ró

Ŝ

nymi technikami. 

  Dokumentowanie wykonanych wyrobów tkanych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne  

Przykładowe 

dokumentacje 

techniczno-technologiczne 

wyrobów 

włókienniczych wykonanych na krosnach. 
Katalogi płaskich wyrobów włókienniczych wykonanych na krosnach. 
Normy PN, ISO. 
Instrukcje obsługi krosien. 
Urz

ą

dzenia  do  przewijania  nitek,  snucia  osnów,  przewlekania  osnów, 

cewienia w

ą

tku. 

Krosna r

ę

czne z urz

ą

dzeniem nicielnicowym. 

Krosna r

ę

czne z urz

ą

dzeniem 

Ŝ

akardowym. 

Regulamin pracowni. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

Sprz

ę

t przeciwpo

Ŝ

arowy. 

Apteczka pierwszej pomocy. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  nauczania  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia 

dotycz

ą

ce wykonywania wyrobów tkanych na krosnach.  

Realizuj

ą

c  program  nale

Ŝ

y  wykorzysta

ć

  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci 

uczniów  nabyte  podczas  realizacji  programów  jednostek  modułowych 
743[04].O1.01 oraz 743[04].Z1.01.  

Zaleca  si

ę

  stosowanie  praktycznych  metod  nauczania:  pokazu  

z  obja

ś

nieniem,  pokazu  z  instrukta

Ŝ

em,  metody  tekstu  przewodniego, 

metody  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Zaproponowane  

w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  i  rozszerza

ć

  w  zale

Ŝ

no

ś

ci 

od potrzeb edukacyjnych uczniów.  

W  procesie  nauczania-uczenia si

ę

 szczególn

ą

 uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

 

na  organizacj

ę

  stanowiska  pracy,  przygotowanie  krosien,  dobieranie 

surowców,  zasady  wykonywania  wyrobów  tkanych,  bł

ę

dy  tkania  oraz 

zasady wyko

ń

czania wyrobów tkanych ró

Ŝ

nymi technikami.  

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

50 

 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  zapozna

ć

 

uczniów  z  zasadami  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  obsług

ą

  krosien  

i urz

ą

dze

ń

 do przewijania nitek, snucia oraz przewlekania osnów. Nale

Ŝ

równie

Ŝ

  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  konieczno

ść

    stosowania 

ś

rodków  ochrony 

indywidualnej podczas wykonywania wyrobów. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  technologii  oraz  

w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupach do 15 

osób, na indywidualnych stanowiskach pracy. 
 

W  procesie  dydaktycznym,  nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  korzystanie  

z  katalogów  wyrobów,  kolekcji  splotów  tkackich,  norm  oraz  instrukcji 
obsługi krosien i urz

ą

dze

ń

 tkackich.  

 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

 

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.  

Ocena  osi

ą

gni

ęć

  szkolnych  powinna  aktywizowa

ć

  i  mobilizowa

ć

  do 

pracy zarówno ucznia jak i nauczyciela. 

Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

 

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na:  

  organizacj

ę

 stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,  

  przygotowanie krosien r

ę

cznych do procesu tkania, 

  dobór  splotów  umo

Ŝ

liwiaj

ą

cych  uzyskanie  oczekiwanych  walorów 

wyrobu tkanego, 

  wykonywanie wyrobów tkanych, 

  czas i sprawno

ść

 wykonania zadania, 

  prezentacj

ę

 projektu. 

 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

51 

Jednostka modułowa 743[04].Z1.03 
Naprawa, renowacja i konserwacja wyrobów tkanych 
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozpozna

ć

 uszkodzenia w wyrobach tkanych, 

  okre

ś

li

ć

 rodzaj i zakres prac zwi

ą

zanych z napraw

ą

 wyrobów tkanych,  

  zaplanowa

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  napraw

ą

  wyrobów  tkanych 

okre

ś

lon

ą

 technik

ą

  dobra

ć

 surowce, narz

ę

dzia i urz

ą

dzenia do rodzaju naprawy, 

  dokona

ć

 naprawy wyrobów tkanych, 

  odczyta

ć

 znaki okre

ś

laj

ą

ce warunki konserwacji wyrobów, 

  okre

ś

li

ć

 zasady renowacji i konserwacji wyrobów tkanych, 

  dobra

ć

  sposoby  od

ś

wie

Ŝ

ania  i  utrzymywania  w  dobrym  stanie 

wyrobów tkanych, 

  przygotowa

ć

  wyroby  do  renowacji  i  konserwacji  okre

ś

lonymi 

technikami, 

  wykona

ć

  prace  zwi

ą

zane  z  renowacj

ą

  i  konserwacj

ą

  wyrobów 

tkanych, 

  oceni

ć

 jako

ść

 wykonanych prac, 

  okre

ś

li

ć

 warunki magazynowania wyrobów tkanych, 

  przygotowa

ć

 gotowe wyroby tkane do magazynowania, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  przepisy 

ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

  
2. Materiał nauczania 

Uszkodzenia wyrobów tkanych. 
Sposoby naprawy uszkodze

ń

 wyrobów tkanych. 

Sposoby renowacji wyrobów tkanych. 
Sposoby konserwacji wyrobów tkanych. 
Oprzyrz

ą

dowanie  stosowane  podczas  naprawy,  renowacji  i  konserwacji 

wyrobów. 
Znaki okre

ś

laj

ą

ce warunki konserwacji. 

Czynno

ś

ci zwi

ą

zane z napraw

ą

, renowacja i konserwacj

ą

 wyrobów. 

Przechowywanie gotowych wyrobów tkanych. 
Przepisy 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy, 

przepisy 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie przyczyn uszkodzenia wyrobów tkanych. 

  Dokonywanie naprawy uszkodzonych wyrobów tkanych. 

  Odczytywanie znaków konserwacji wyrobów tkanych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

52 

  Wykonywanie  czynno

ś

ci  zwi

ą

zanych  z  renowacj

ą

  i  konserwacj

ą

 

wyrobów tkanych. 

  Okre

ś

lanie warunków i sposobów magazynowania wyrobów tkanych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Wyroby tkane z ró

Ŝ

nego rodzaju uszkodzeniami. 

Narz

ę

dzia i przybory do naprawy wyrobów tkanych. 

Prz

ę

dze i nitki. 

Regulamin warsztatów. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  zagadnienia  dotycz

ą

ce 

naprawy, renowacji, konserwacji oraz magazynowania wyrobów tkanych. 

W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  nale

Ŝ

y  odwoływa

ć

  si

ę

  do  wiedzy 

uczniów  nabytej  podczas  realizacji  programów  nauczania  jednostek 
modułowych 743[04].O1.01, 743[04].O2.02. oraz 743[04].Z1.01.  

W    trakcie  prowadzenia  zaj

ęć

  dydaktycznych  szczególn

ą

  uwag

ę

 

nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  dobieranie  narz

ę

dzi  i  przyborów  do  renowacji, 

naprawy  i  konserwacji  wyrobów  tkanych  oraz  na  dokładno

ść

 

wykonywania okre

ś

lonych zabiegów.   

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

metod

ę

 pokazu z obja

ś

nieniem, metod

ę

 pokazu z instrukta

Ŝ

em, metod

ę

 

tekstu przewodniego, metod

ę

 przypadków i 

ć

wiczenia praktyczne.  

 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  grupie  do  15  osób,  

w  pracowni  technologii  oraz  w  warsztatach  szkolnych  wyposa

Ŝ

onych  

w indywidualne stanowiska pracy.  

Wskazane  jest  zorganizowanie  wycieczki  dydaktycznej  do  pracowni 

renowacyjno-konserwatorskiej  oraz  pracowni  konserwacji  tkanin  w  celu 
zapoznania  uczniów  z  rzeczywistymi  warunkami  pracy  oraz  rodzajem 
wykonywanych prac. 

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Ocena  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinna  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów. 

Wyniki kształcenia proponuje si

ę

 sprawdza

ć

 za pomoc

ą

  sprawdzianów ustnych, 

  sprawdzianów praktycznych,  

  obserwacji  czynno

ś

ci  wykonywanych  przez  uczniów  podczas 

ć

wicze

ń

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

53 

 
Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  planowanie  czynno

ś

ci  zwi

ą

zanych  z  renowacj

ą

  i  konserwacj

ą

 

wyrobów tkanych, 

  dobieranie sposobów renowacji wyrobów tkanych, 

  odczytywanie znaków okre

ś

laj

ą

cych warunki konserwacji wyrobów, 

  dobieranie metod konserwacji wyrobów tkanych. 

Kontrol

ę

  poprawno

ś

ci  wykonania 

ć

wiczenia  nale

Ŝ

y  przeprowadzi

ć

 

w trakcie i po jego wykonaniu.  

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

54 

Moduł 724[04].Z2 
Wyroby dziane 
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  rozpoznawa

ć

  i  ocenia

ć

  walory  estetyczne  oraz  przeznaczenie 

u

Ŝ

ytkowe dzianych płaskich wyrobów włókienniczych, 

  posługiwa

ć

 si

ę

 danymi z tabel antropometrycznych, 

  rozró

Ŝ

nia

ć

 rodzaje form konstrukcyjnych wyrobów dzianych, 

  rysowa

ć

  siatk

ę

  konstrukcyjn

ą

  na  podstawie  obliczonych  odcinków 

konstrukcyjnych, 

  konstruowa

ć

 formy podstawowych dzianych wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

  sporz

ą

dza

ć

 dokumentacj

ę

 projektowanych wyrobów dzianych, 

  rysowa

ć

  zasadnicze  sploty  dzianin  oraz  wa

Ŝ

niejsze  pochodne  sploty 

zasadnicze, 

  rozró

Ŝ

nia

ć

  techniki,  surowce,  narz

ę

dzia  i  przybory  do  wykonania 

dzianin,  

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,  

  wykonywa

ć

  ró

Ŝ

nymi  technikami  elementy  dzianiny  o  zró

Ŝ

nicowanych 

splotach, 

  likwidowa

ć

 wady powstałe w trakcie wykonywania wyrobów,  

  rozró

Ŝ

nia

ć

 

ś

ciegi r

ę

czne, 

  wyko

ń

cza

ć

 wyroby dziane 

ś

ciegami r

ę

cznymi, 

  sporz

ą

dza

ć

  kalkulacj

ę

  zu

Ŝ

ycia  surowców  u

Ŝ

ytych  do  wykonania 

wyrobu dzianego, 

  rozró

Ŝ

nia

ć

 maszyny dziewiarskie r

ę

cznie sterowane, 

  rozró

Ŝ

nia

ć

  technologie  wytwarzania  dzianin  na  maszynach  r

ę

cznie 

sterowanych, 

  klasyfikowa

ć

 dziewiarskie sploty maszynowe, 

  opracowywa

ć

  projekty  technologiczne  dzianin  wykonywanych  na 

maszynach dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych, 

  korzysta

ć

 z instrukcji obsługi maszyn i urz

ą

dze

ń

  wykonywa

ć

  na  maszynach  dziewiarskich  r

ę

cznie  sterowanych 

dzianiny o ró

Ŝ

nych splotach, 

  wykonywa

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  czyszczeniem  i  konserwacj

ą

 

maszyn i urz

ą

dze

ń

  wykonywa

ć

 szablony wyrobów dziewiarskich, 

  przygotowywa

ć

 dokumentacj

ę

 wyrobów dziewiarskich, 

  wykrawa

ć

 elementy wyrobów odzie

Ŝ

owych z dzianin metra

Ŝ

owych, 

  dobiera

ć

 oprzyrz

ą

dowanie maszyn do wykonywanych funkcji, 

  przygotowywa

ć

  do  pracy  i  obsługiwa

ć

  maszyny  dziewiarskie  r

ę

cznie 

sterowane, 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

55 

  wykonywa

ć

 elementy wyrobów dziewiarskich, 

  zdejmowa

ć

 wykonane elementy wyrobu z maszyn dziewiarskich, 

  stosowa

ć

  wła

ś

ciwe 

ś

ciegi  i  szwy  maszynowe  do  wyko

ń

czania 

wyrobów, 

  ł

ą

czy

ć

 okre

ś

lonymi 

ś

ciegami elementy wyrobu dziewiarskiego, 

  obsługiwa

ć

 maszyny szwalnicze, 

  zszywa

ć

 elementy wyrobu,  

  wyko

ń

cza

ć

 wyroby dziewiarskie ró

Ŝ

nymi sposobami,  

  ocenia

ć

 walory estetyczne wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

  okre

ś

la

ć

 rodzaj uszkodze

ń

 wyrobów dzianych, 

  planowa

ć

 czynno

ś

ci zwi

ą

zane z usuni

ę

ciem uszkodze

ń

 w wyrobach, 

  wykonywa

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  napraw

ą

  uszkodze

ń

,  renowacj

ą

  

i konserwacj

ą

 dzianin i dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

  stosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska, 

  korzysta

ć

 z literatury zawodowej oraz innych 

ź

ródeł informacji. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol jednostki 

modułowej

 

Nazwa jednostki modułowej

 

Orientacyjna 

liczba 

godzin na 

realizacj

ę

 

743[04].Z2.01 

Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych 
dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

  40 

743[04].Z2.02 

Wykonywanie r

ę

czne dzianin 

  74 

743[04].Z2.03 

Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich 
r

ę

cznie sterowanych 

150 

743[04].Z2.04 

Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

190 

743[04].Z2.05 

Naprawa, renowacja i konserwacja dzianin oraz 
dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

  50 

                                                                                               Razem 

504 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

56 

 

3. Schemat układu jednostek modułowych 

 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

4. Literatura 

Bartos J.: Włókiennictwo. Poradnik in

Ŝ

yniera. Tom1 i 2. WNT, Warszawa 

1988 
Praca zbiorowa: 440 

ś

ciegów na drutach. Wydawnictwo RM, Warszawa 

2008 
Dziamara  H.:  Dziewiarstwo  maszynowo-r

ę

czne.  Technologia  dla  ZSZ. 

WSiP, Warszawa 1987 
Korli

ń

ski W.: Podstawy dziewiarstwa. WNT, Warszawa 1981 

Kornobis  E.(red.):  Laboratorium  podstaw  dziewiarstwa.  Politechnika 
Łódzka, Łód

ź

 1997 

Kowalczyk  K.:  Konfekcjonowanie  dzianin.  Cz

ęść

  2.  WSiP,  Warszawa 

1986 
Natter M.: ABC dziewiarstwa r

ę

cznego. Muza, Warszawa 1991 

 

743[04].Z2 

Wyroby dziane 

 

743[04].Z2.01 

Wykonywanie podstawowych form 

konstrukcyjnych dziewiarskich wyrobów 

odzie

Ŝ

owych 

 

743[04].Z2.02 

Wykonywanie r

ę

czne dzianin 

 

743[04].Z2.03 

Wykonywanie dzianin na maszynach 

dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych 

 

743[04].Z2.04 

Wykonywanie dziewiarskich wyrobów 

odzie

Ŝ

owych 

 

743[04].Z2.05 

Naprawa, renowacja i konserwacja 

dzianin oraz dziewiarskich wyrobów 

odzie

Ŝ

owych 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

57 

Pi

ę

kno  u

Ŝ

yteczne. 

Ć

wier

ć

wiecze  Cepelii.  Zakład  Wydawnictw  CRS, 

Warszawa 1975 
Samek J.:  Polskie  rzemiosło  artystyczne.  Wydawnictwa  Artystyczne  
i Filmowe, Warszawa 1984 
Sharon  B.:  Techniki  wyko

ń

cze

ń

  robótek  na  drutach.  Klub  dla  Ciebie, 

Warszawa 2008 
Turska J., Wołoszy

ń

ska K.: ABC dziewiarstwa r

ę

cznego. Robota tylko na 

drutach. Warta, Warszawa 1974 
Tyszka M.: (red.): Konfekcjonowanie dzianin. Cz

ęść

 1. WSiP, Warszawa 

1994 
Wa

ś

niewski S.: Dziewiarstwo maszynowe. WSiP, Warszawa 1988 

Webb M.: Robótki na drutach. Firma Olesiejuk, Warszawa 2007 
Czasopisma specjalistyczne: Anna, Igł

ą

 i nitk

ą

 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

58 

Jednostka modułowa 743[04].Z2.01 
Wykonywanie podstawowych form konstrukcyjnych 
dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 typy sylwetek ludzkich, 

  dokona

ć

 pomiarów sylwetki ludzkiej potrzebnych do wykonania formy 

wyrobu dziewiarskiego, 

  odczyta

ć

 wymiary sylwetki z tabel antropometrycznych, 

  okre

ś

li

ć

 podstawowe odcinki konstrukcyjne, 

  opracowa

ć

 siatk

ę

 konstrukcyjn

ą

  wykona

ć

  formy  konstrukcyjne  podstawowych  dziewiarskich  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych na podstawie pomiaru sylwetki ludzkiej, 

  oceni

ć

 dokładno

ść

 wykonania form konstrukcyjnych, 

  dostosowa

ć

 formy konstrukcyjne do typu sylwetki, 

  zastosowa

ć

  zasady  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Typy sylwetki ludzkiej. 
Płaszczyzny ciała. 
Podstawowe punkty pomiarowe na sylwetce ludzkiej. 
Tabele antropometryczne. 
Podstawowe formy konstrukcyjne. 
Podstawowe odcinki konstrukcyjne. 
Budowa siatki konstrukcyjnej. 
Adaptacja gotowych form konstrukcyjnych. 
Projekty dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Zasady bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozró

Ŝ

nianie typów sylwetek ludzkich. 

  Analizowanie danych z tabel antropometrycznych. 

  Okre

ś

lanie  poło

Ŝ

enia  podstawowych  punktów  pomiarowych  na 

sylwetce ludzkiej. 

  Zdejmowanie miary z sylwetki ludzkiej. 

  Okre

ś

lanie  poło

Ŝ

enia  podstawowych  odcinków  konstrukcyjnych  na 

sylwetce ludzkiej. 

  Opracowywanie siatki konstrukcyjnej wyrobu dziewiarskiego. 

  Sporz

ą

dzanie form konstrukcyjnych na górn

ą

 cz

ęść

 ciała. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

59 

  Sporz

ą

dzanie form konstrukcyjnych na doln

ą

 cz

ęść

 ciała. 

  Wykonywanie 

projektów 

dziewiarskich 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych  

z wykorzystaniem programów komputerowych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Tabele antropometryczne. 
Foliogramy z zakresu antropometrii i konstrukcji form odzie

Ŝ

owych. 

Manekiny krawieckie. 
Narz

ę

dzia  i  przybory  do  wykonania  pomiarów  i  wykre

ś

lania  siatek 

konstrukcyjnych. 
Wzorce podstawowych wyrobów dziewiarskich.  

ś

urnale mody. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program jednostki modułowej obejmuje tre

ś

ci dotycz

ą

ce wykonywania 

odzie

Ŝ

owych form konstrukcyjnych.  

W procesie nauczania-uczenia si

ę

 szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 

na  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  zdejmowania  miary  z  sylwetki  ludzkiej  

oraz  obliczanie  odcinków  konstrukcyjnych  do  sporz

ą

dzania  form 

modelowych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  pokazu  

z  instrukta

Ŝ

em,  metody  projektów  oraz 

ć

wicze

ń

.  Metoda  projektów 

pozwala  na  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  zwi

ą

zanych  z  planowaniem 

i podejmowaniem okre

ś

lonych działa

ń

, prezentacj

ą

 oraz ocen

ą

 pracy. 

 

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  warsztatach  szkolnych 

oraz  w  pracowni  komputerowej,  wyposa

Ŝ

onych  w  indywidualne 

stanowiska pracy. 

Ć

wiczenia nale

Ŝ

y prowadzi

ć

 w grupach do 15 osób.  

Podczas zaj

ęć

 uczniowie powinni mie

ć

 mo

Ŝ

liwo

ść

 wykonywania form 

konstrukcyjnych  podstawowych  wyrobów  odzie

Ŝ

owych,  modelowania 

form  odzie

Ŝ

y  na  manekinach  krawieckich,  a  tak

Ŝ

e  korzystania  

z  programów  komputerowych,  wzorców  podstawowych  wyrobów 
dziewiarskich oraz 

Ŝ

urnali mody.  

 

Zaleca  si

ę

  organizacj

ę

  wycieczki  do  pracowni  projektowania  i  szycia 

odzie

Ŝ

y  w  celu  zapoznania  uczniów  z  etapami  powstawania  form 

konstrukcyjnych oraz wykonywania wyrobów dziewiarskich. 

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie na podstawie ustalonych kryteriów.  

Oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y dokonywa

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

60 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

  wykonanych projektów. 

Kryteria 

oceniania 

powinny 

uwzgl

ę

dnia

ć

 

zaplanowane 

cele 

kształcenia, a w szczególno

ś

ci: 

  zdejmowanie miar z sylwetki ludzkiej, 

  korzystanie z danych zawartych w tabelach antropometrycznych, 

  dostosowanie formy konstrukcyjnej do typu sylwetki, 

  wykonywanie form modelowych na podstawie wyników pomiarów, 

  wykonywanie form modelowych dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych,  

  jako

ść

 wykonanych form konstrukcyjnych, 

  współprac

ę

 w zespole. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.  

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

61 

Jednostka modułowa 743[04].Z2.02 
Wykonywanie r

ę

czne dzianin  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  rozró

Ŝ

ni

ć

 rodzaje dzianych wyrobów włókienniczych, 

  okre

ś

li

ć

 cechy technologiczne i wła

ś

ciwo

ś

ci u

Ŝ

ytkowe dzianin, 

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje splotów, 

  okre

ś

li

ć

 zasady wykonania rysunków zasadniczych oraz wa

Ŝ

niejszych 

pochodnych splotów dziewiarskich,  

  rozró

Ŝ

ni

ć

 

ś

ciegi r

ę

czne dzianin, 

  scharakteryzowa

ć

 metody wytwarzania dzianin,  

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,  

  dobra

ć

 techniki, surowce i przybory do wykonania dzianiny,  

  wykona

ć

 r

ę

cznie dzianiny o ró

Ŝ

nych splotach, 

  skontrolowa

ć

 przebieg wykonywania dzianin, 

  okre

ś

li

ć

  rodzaje  i  przyczyny  powstawania  bł

ę

dów  w  trakcie  dziania 

wyrobów, 

  usun

ąć

 wady powstałe podczas wykonywania wyrobów dzianych, 

  poł

ą

czy

ć

 elementy wyrobów dzianych 

ś

ciegami r

ę

cznymi, 

  dobra

ć

 metody wyko

ń

czania i zdobienia wyrobów dzianych, 

  wykona

ć

 czynno

ś

ci zwi

ą

zane z konserwacj

ą

 wyrobów gotowych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 kalkulacj

ę

 kosztów wykonywanych wyrobów dzianych, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

 

2. Materiał nauczania 

Dziane płaskie wyroby włókiennicze. 
Cechy technologiczne dzianin. 
Wła

ś

ciwo

ś

ci u

Ŝ

ytkowe dzianin. 

Sploty wyrobów dzianych. 
Rysunki zasadniczych i pochodnych splotów dzianin. 

Ś

ciegi r

ę

czne.  

Techniki dziania r

ę

cznego. 

Surowce i przybory stosowane do wykonywania dzianin. 
Organizacja stanowiska pracy. 
R

ę

czne wytwarzanie dzianin. 

Kontrola przebiegu procesu dziania. 
Sposoby ł

ą

czenia elementów wyrobów w gotowy wyrób. 

Sposoby wyko

ń

czania i ozdabiania wyrobów dzianych. 

Konserwacja wyrobów dzianych. 
Kalkulacja i ewidencja kosztów wytworzenia wyrobów dzianych. 
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy, ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

62 

3. 

Ć

wiczenia 

  Rozpoznawanie  cech  charakteryzuj

ą

cych  dzianin

ę

  na  podstawie 

próbek.  

  Okre

ś

lanie wła

ś

ciwo

ś

ci u

Ŝ

ytkowych dzianin. 

  Sporz

ą

dzanie rysunków splotów dwuprawych. 

  Okre

ś

lanie parametrów strukturalnych dzianin na podstawie próbek. 

  Dobieranie surowców i przyborów do wykonywania dzianin. 

  Wykonywanie próbek dzianiny o ró

Ŝ

nych splotach. 

  Ł

ą

czenie 

ś

ciegami r

ę

cznymi elementów wyrobów dzianych. 

  Ozdabianie wyrobów dzianych ró

Ŝ

nymi technikami. 

 
4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Katalogi  płaskich  wyrobów  włókienniczych  wykonanych  sposobem 
r

ę

cznym. 

Kolekcje splotów dziewiarskich. 
Foliogramy, prze

ź

rocza. 

Narz

ę

dzia  i  przybory  do  r

ę

cznego  wykonywania  i  ł

ą

czenia  wyrobów 

dzianych. 
Regulamin warsztatów. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  r

ę

cznego 

wykonywania  wyrobów  dzianych  o  ró

Ŝ

nym  przeznaczeniu.  W  procesie 

nauczania  –  uczenia  si

ę

  nale

Ŝ

y  odwoływa

ć

  si

ę

  do  wiedzy  uczniów  

nabytej podczas realizacji programu jednostki modułowej 743[04].O1.01 
oraz 743[04].O1.02.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  szczególn

ą

  uwag

ę

 

nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na  sporz

ą

dzanie  rysunków  splotów  i 

ś

ciegów  r

ę

cznych, 

dobieranie  surowców  do  wykonywania  dzianin  o  okre

ś

lonych 

wymaganiach  jako

ś

ciowych,  stosowanie  ró

Ŝ

nych  technik  dziania 

r

ę

cznego oraz zdobienia wyrobów.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  pokazu  

z instrukta

Ŝ

em oraz 

ć

wicze

ń

.

 

Nauczyciel powinien przygotowa

ć

 kolekcje 

splotów, 

próbki 

dzianin 

wykonanych 

Ŝ

nych 

surowców 

włókienniczych,  a  tak

Ŝ

e  katalogi  płaskich  wyrobów  włókienniczych 

wykonanych sposobem r

ę

cznym. 

 

Ć

wiczenia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  technologii,  w  grupach 

do  15  osób  z  podziałem  na  2-3  osobowe  zespoły.  Zaproponowane  
w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  i  rozszerza

ć

  w  zale

Ŝ

no

ś

ci 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

63 

od potrzeb edukacyjnych uczniów. Wskazane jest, aby uczniowie czasie 

ć

wicze

ń

  sporz

ą

dzili  rysunki  splotów  dzianin  i  według  nich  wykonali 

r

ę

cznie dzianin

ę

 stosuj

ą

c odpowiednie surowce i przybory.  

W  trakcie  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien  obserwowa

ć

 

prac

ę

 uczniów oraz udziela

ć

 im konsultacji. 

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie 

na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Kryteria  oceniania  powinny 
uwzgl

ę

dnia

ć

 szczegółowe cele kształcenia. 

 

Oceny  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  nale

Ŝ

y  dokonywa

ć

  na 

podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

W procesie kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

 ucznia nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  dobieranie splotów do rodzaju i przeznaczenia wyrobu, 

  dobieranie surowców  i  przyborów  do  wykonania  okre

ś

lonego  wyrobu 

dzianego, 

  wykonywanie elementów dzianin ró

Ŝ

nymi technikami, 

  ł

ą

czenie elementów dzianin 

ś

ciegami r

ę

cznymi. 

 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

64 

Jednostka modułowa 743[04].Z2.03

 

Wykonywanie dzianin na maszynach dziewiarskich 
r

ę

cznie sterowanych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  wyja

ś

ni

ć

  budow

ę

  i  zasady  działania  maszyn  dziewiarskich  r

ę

cznie 

sterowanych, 

  scharakteryzowa

ć

 zasady formowania oczek dzianiny, 

  okre

ś

li

ć

 obszar pracy falowarki, szydełkarki płaskiej oraz osnowarki, 

  okre

ś

li

ć

 zastosowanie dziewiarskich splotów maszynowych, 

  scharakteryzowa

ć

  technologie  wytwarzania  dzianin  na  maszynach 

r

ę

cznie sterowanych, 

  zaplanowa

ć

  proces  technologiczny 

wykonywania  dzianin  na 

maszynach dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych, 

  przygotowa

ć

 surowce do wytwarzania dzianin, 

  dobra

ć

 parametry dzianin, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 maszyny i urz

ą

dzenia zgodnie z instrukcjami obsługi, 

  wykona

ć

  dzianiny  o  ró

Ŝ

nych  splotach  na  maszynach  dziewiarskich 

r

ę

cznie sterowanych, 

  skontrolowa

ć

 przebieg procesu wytwarzania dzianin, 

  rozpozna

ć

 i usun

ąć

 powstałe wady, 

  zdj

ąć

 elementy wyrobów dzianych z maszyn, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 wytworzonych dzianin, 

  wykona

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  konserwacj

ą

  i  magazynowaniem 

wyrobów dzianych,  

  dokona

ć

 konserwacji maszyn i urz

ą

dze

ń

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

 

2. Materiał nauczania 

Budowa, działanie i obsługa maszyn dziewiarskich r

ę

cznie sterowanych. 

Zasady formowania oczek dzianiny. 
Metody dziania. 
Formowanie oczek na falowarkach, szydełkarkach i osnowarkach. 
Podstawowe sploty dziewiarskie.  
Technologie wykonywania dzianin na maszynach r

ę

cznie sterowanych. 

Zasady  wykonania  dzianin  na  maszynach  dziewiarskich  r

ę

cznie 

sterowanych. 
Techniki wytwarzania dzianin. 
Surowce do wykonywania dzianin. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

65 

Proces  wykonywania  dzianiny  na  maszynach  dziewiarskich  r

ę

cznie 

sterowanych. 
Kontrola pracy maszyn dziewiarskich. 
Rodzaje bł

ę

dów dziania.  

Techniki usuwania wad powstałych w dzianinach. 
Zasady  zdejmowania  elementów  wyrobów  dzianych  z  maszyn 
dziewiarskich. 
Techniki wyko

ń

czania dzianin. 

Dokumentacja wyrobów dzianych na maszynach r

ę

cznie sterowanych. 

Konserwacja i magazynowanie wyrobów dzianych. 
Konserwacja maszyn dziewiarskich. 
Przepisy 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy 

oraz 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie rodzajów maszyn dziewiarskich i surowców do technologii 

wytwarzanej dzianiny. 

  Rozró

Ŝ

nianie splotów dziewiarskich na podstawie katalogów. 

  Wykonywanie  elementów  dzianin  o  okre

ś

lonych  splotach  na 

maszynach dziewiarskich.  

  Wykonywanie  na  maszynach  dziewiarskich  r

ę

cznie  sterowanych 

okre

ś

lonego wyrobu według projektu. 

  Zdejmowanie elementów dzianin z szydełkarek płaskich. 

  Usuwanie wad powstałych w wyrobach dziewiarskich. 

  Porównywanie 

walorów 

estetycznych 

u

Ŝ

ytkowych 

dzianin 

wytwarzanych ró

Ŝ

nymi technikami. 

  Planowanie  prac  zwi

ą

zanych  z  konserwacj

ą

  maszyn  dziewiarskich 

r

ę

cznie sterowanych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Maszyny dziewiarskie r

ę

cznie sterowane. 

Instrukcje obsługi maszyn. 
Katalogi dzianin. 
Kolekcje maszynowych splotów dziewiarskich. 
Filmy dydaktyczne z zakresu technologii włókiennictwa. 
Modele maszyn dziewiarskich. 
Katalogi maszyn i urz

ą

dze

ń

 stosowanych w wytwarzaniu dzianin. 

Dokumentacja 

techniczno-technologiczna 

płaskich 

wyrobów 

włókienniczych. 
 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

66 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  przygotowanie 

uczniów  do  wytwarzania  dzianin  na  maszynach  dziewiarskich  r

ę

cznie 

sterowanych.  

Podczas  realizacji  programu  nauczania  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

zwróci

ć

  na  przygotowanie  maszyn  dziewiarskich  do  procesu  dziania, 

dobieranie  surowców  oraz  zasady  wykonywania  dzianin  o  okre

ś

lonych 

parametrach. 

Zaleca  si

ę

  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody  nauczania:  pokaz  

z  obja

ś

nieniem,  metod

ę

  tekstu  przewodniego,  metod

ę

  przypadków, 

metod

ę

 projektów oraz 

ć

wiczenia praktyczne. 

 

W czasie 

ć

wicze

ń

 ucze

ń

 powinien wykona

ć

 na maszynie dziewiarskiej 

r

ę

cznie sterowanej dzianin

ę

 o okre

ś

lonych splotach, rozpozna

ć

 i usun

ąć

 

wady  wyrobu  powstałe  podczas  jego  wytwarzania  oraz  oceni

ć

  walory 

estetyczne i u

Ŝ

ytkowe dzianin wytwarzanych ró

Ŝ

nymi technikami. 

 

Ć

wiczenia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  technologii  oraz  

w  warsztatach  szkolnych  wyposa

Ŝ

onych  w  indywidualne  stanowiska 

pracy,  w  grupach  do  15  osób.  Podczas  realizacji  zaj

ęć

  dydaktycznych 

nale

Ŝ

y  umo

Ŝ

liwi

ć

  uczniom  korzystanie  z  katalogów  dzianin  i  splotów 

dziewiarskich,  katalogów  maszyn  i  urz

ą

dze

ń

  oraz  dokumentacji 

techniczno-technologicznej płaskich wyrobów włókienniczych. Zaleca si

ę

 

prezentowa

ć

 filmy z zakresu technologii włókiennictwa. 

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  

i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych. 

 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez  cały  czas  realizacji    programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych  kryteriów.  Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie 

motywuje  ucznia  do  nauki,  wpływa  na  kształtowanie  dyscypliny, 
pracowito

ś

ci oraz odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.  

Ocena osi

ą

gni

ęć

 ucznia mo

Ŝ

e by

ć

 dokonana na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

W procesie oceniania szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

y zwróci

ć

 na:  

  wykonanie 

zada

ń

 

zgodnie 

zasadami 

bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, 

  organizacj

ę

 stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,  

  rozpoznawanie dziewiarskich splotów maszynowych,  

  wykonanie fragmentów dzianin, 

  przebieg procesu dziania i zapobieganie ewentualnym bł

ę

dom, 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

67 

  czas i sprawno

ść

 wykonania zadania, 

  utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,  

  prezentacj

ę

 wykonanej pracy. 

 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

68 

Jednostka modułowa 743[04].Z2.04 
Wykonywanie dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  okre

ś

li

ć

 funkcje maszyn dziewiarskich,  

  wyja

ś

ni

ć

 zasady kroju dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  wykona

ć

 

szablony 

poszczególnych 

elementów 

wyrobu 

dziewiarskiego, 

  zastosowa

ć

  programy  komputerowe  do  wykonania  szablonu  wyrobu 

odzie

Ŝ

owego, 

  dobra

ć

 i przygotowa

ć

 surowce do wykonania wyrobów dziewiarskich, 

  wykona

ć

 dzianin

ę

 z przeznaczeniem na dziewiarski wyrób odzie

Ŝ

owy, 

  skontrolowa

ć

 wykonanie dzianiny i usun

ąć

 wady, 

  przygotowa

ć

 rozkład wykrojów na dzianinie, 

  wykroi

ć

  elementy  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  z  dzianin  metra

Ŝ

owych  

o okre

ś

lonych parametrach według szablonów, 

  dobra

ć

 

ś

ciegi  i  szwy  maszynowe  do  wyko

ń

czenia  okre

ś

lonego 

wyrobu, 

  dobra

ć

 specjalistyczne oprzyrz

ą

dowanie do maszyn szwalniczych, 

  zastosowa

ć

 

ś

cieg st

ę

bnowy i ła

ń

cuszkowy do wyko

ń

czenia wyrobu, 

  obsłu

Ŝ

y

ć

 owerlok, 

  zlikwidowa

ć

 zrywy nitek, wymieni

ć

 odwini

ę

te nawoje, 

  poł

ą

czy

ć

  elementy  odzie

Ŝ

owego  wyrobu  dziewiarskiego  w  gotowy 

wyrób, 

  usun

ąć

 wady powstałe w procesie ł

ą

czenia elementów odzie

Ŝ

y, 

  wszy

ć

 ta

ś

my i naszy

ć

 aplikacje,  

  wykona

ć

 dziurki, przyszy

ć

 guziki, 

  wykona

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  parowaniem  i  prasowaniem 

dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

  przygotowa

ć

 dokumentacj

ę

 wykonania wyrobów dziewiarskich, 

  zastosowa

ć

 zasady konfekcjonowania wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej. 

 

2. Materiał nauczania 

Maszyny dziewiarskie i ich funkcje.  
Zasady kroju wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Formy dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Szablony dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Dokumentacja techniczno-technologiczna wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

69 

Surowce  i 

ś

ciegi  u

Ŝ

ywane  do  wykonania  dziewiarskich  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Proces wykonania dzianiny na dziewiarski wyrób odzie

Ŝ

owy. 

Proces wykrawania elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych z dzianin. 

Zasady wykonywania elementów dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Maszyny szwalnicze i ich oprzyrz

ą

dowanie.  

Budowa i zasady działania st

ę

bnówki płaskiej. 

Budowa i zasady działania st

ę

bnówki ła

ń

cuszkowej. 

Budowa i zasady działania owerloka. 

Ś

ciegi i szwy maszynowe. 

Metody ł

ą

czenia elementów wyrobów dziewiarskich. 

Ocena jako

ś

ci, walorów u

Ŝ

ytkowych i estetycznych wyrobów. 

Wady dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Wyko

ń

czanie dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Zasady konfekcjonowania wyrobów dziewiarskich. 
Przepisy 

bezpiecze

ń

stwa 

higieny 

pracy 

oraz 

ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej.

 

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie 

szablonów 

elementów 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych 

wytwarzanych  na  maszynach  dziewiarskich  z  zastosowaniem 
programów komputerowych. 

  Dobieranie techniki wykonania okre

ś

lonego wyrobu dziewiarskiego. 

  Dobieranie 

surowców 

do 

wykonania 

dziewiarskiego 

wyrobu 

odzie

Ŝ

owego. 

  Wykrawanie 

elementów 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych 

dzianin 

metra

Ŝ

owych. 

  Wykonywanie  elementów  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  na  maszynach 

dziewiarskich. 

  Planowanie  kolejno

ś

ci  zszywania  elementów  dziewiarskiego  wyrobu 

odzie

Ŝ

owego. 

  Dobieranie 

ś

ciegów  i  szwów  maszynowych  do  wyko

ń

czenia 

okre

ś

lonego wyrobu. 

  Wykonywanie wzornika 

ś

ciegów maszynowych. 

  Wykonywanie wzornika szwów maszynowych. 

  Ł

ą

czenie  elementów  dziewiarskich  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  ró

Ŝ

nymi 

technikami. 

  Konfekcjonowanie dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

  Przygotowywanie  ekspozycji  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  wykonanych  na 

zaj

ę

ciach edukacyjnych.  

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

70 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Maszyny dziewiarskie i szwalnicze. 
Katalogi oprzyrz

ą

dowania.  

Podstawowe oprzyrz

ą

dowanie maszyn szwalniczych. 

Rysunki prawidłowych 

ś

ciegów maszynowych. 

Foliogramy dotycz

ą

ce technik ł

ą

czenia elementów dziewiarskich. 

Wzorniki szwów. 
Szablony elementów wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Wzory dzianych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

Igły maszynowe. 
Programy 

komputerowe 

do 

wykonywania 

szablonów 

wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Prz

ę

dze i nici szwalnicze. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci wykonywania dzianin metra

Ŝ

owych oraz wykrawania z nich 

elementów odzie

Ŝ

y na podstawie opracowanych szablonów. W procesie 

nauczania-uczenia 

si

ę

 

nale

Ŝ

odwoływa

ć

 

si

ę

 

do 

wiadomo

ś

ci  

i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nabytych  podczas  realizacji  programów 

 jednostek  modułowych  743[04].O2.01,  743[04].O2.03,  743[04].Z2.01 
oraz 743[04].Z2.03.  

Podczas prowadzenia zaj

ęć

 dydaktycznych szczególn

ą

 uwag

ę

 nale

Ŝ

zwróci

ć

 

na 

zasady 

sporz

ą

dzania 

dokumentacji 

techniczno-

technologicznej  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  oraz  budow

ę

,  zasad

ę

  działania  

i obsług

ę

 maszyn dziewiarskich. 

Zaleca  si

ę

  stosowa

ć

  nast

ę

puj

ą

ce  metody  nauczania:  pokaz  

z  obja

ś

nieniem,  pokaz  z  instrukta

Ŝ

em,  metod

ę

  przypadków  oraz 

ć

wiczenia. 

 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  technologii,  pracowni 

komputerowej 

oraz 

warsztatach 

szkolnych 

wyposa

Ŝ

onych  

w  indywidualne  stanowiska  pracy.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  

w grupach do 15 osób. Podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

 nale

Ŝ

y umo

Ŝ

liwi

ć

 

uczniom  korzystanie  z  katalogów  maszyn  dziewiarskich,  wzorników 
szwów oraz rysunków 

ś

ciegów maszynowych. 

 

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  

i  rozszerza

ć

  ich  zakres  w  zale

Ŝ

no

ś

ci  od  potrzeb  edukacyjnych  

oraz mo

Ŝ

liwo

ś

ci szkoły.  

 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

71 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie 

na podstawie okre

ś

lonych kryteriów.  

Osi

ą

gni

ę

cia  edukacyjne  uczniów  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  na 

podstawie 

sprawdzianów 

ustnych 

pisemnych, 

sprawdzianów 

praktycznych oraz wykonanych 

ć

wicze

ń

.  

Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

zwróci

ć

 uwag

ę

 na:  

  wykonanie 

zada

ń

 

zgodnie 

zasadami 

bezpiecze

ń

stwa  

i higieny pracy, 

  organizacj

ę

 stanowiska pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii,  

  dobieranie oprzyrz

ą

dowania maszyn dziewiarskich,  

  dobieranie maszyn szwalniczych do wyko

ń

czenia wyrobów, 

  wykonywanie gotowego dziewiarskiego wyrobu odzie

Ŝ

owego, 

  zasady konfekcjonowania wyrobów włókienniczych, 

  czas i sprawno

ść

 wykonania zadania, 

  utrzymywanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,  

  prezentacj

ę

 wykonanej pracy. 

 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

przeprowadzi

ć

 sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.  

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

72 

Jednostka modułowa 743[04].Z2.05 
Naprawa,  renowacja  i  konserwacja  dzianin  oraz 
dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  okre

ś

li

ć

 rodzaj uszkodzenia i zakres naprawy wyrobów odzie

Ŝ

owych, 

  zaplanowa

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  napraw

ą

,  renowacj

ą

  oraz 

konserwacj

ą

 wyrobów włókienniczych, 

  dobra

ć

  metody  naprawy,  renowacji  i  konserwacji  wyrobów 

dziewiarskich, 

  okre

ś

li

ć

  zasady  doboru  surowców,  narz

ę

dzi  i  urz

ą

dze

ń

  do  naprawy 

oraz renowacji i konserwacji wyrobów, 

  dokona

ć

 naprawy  uszkodzonych dzianin oraz dziewiarskich wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

  dokona

ć

 renowacji wyrobów włókienniczych, 

  okre

ś

li

ć

  warunki  przechowywania  dzianin  i  dziewiarskich  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Uszkodzenia wyrobów. 
Metody napraw, renowacji i konserwacji wyrobów włókienniczych. 
Surowce,  narz

ę

dzia  i  urz

ą

dzenia  oraz  maszyny  potrzebne  do 

okre

ś

lonego rodzaju naprawy, renowacji oraz konserwacji. 

Renowacja wyrobów dziewiarskich. 
Konserwacja wyrobów dzianych i dziewiarskich. 
Zasady przechowywania wyrobów dzianych i dziewiarskich. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska.  

 
3. 

Ć

wiczenia 

  Wykonywanie naprawy uszkodzonej dzianiny. 

  Wykonywanie naprawy dziewiarskiego wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Wykonywanie konserwacji wyrobów dzianych i dziewiarskich zgodnie 

ze znakami na nich umieszczonymi. 

  Cerowanie wyrobu odzie

Ŝ

owego. 

  Okre

ś

lanie warunków i sposobów przechowywania wyrobów dzianych 

oraz dziewiarskich wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

73 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Narz

ę

dzia, 

przybory 

surowce 

stosowane 

podczas 

naprawy  

i renowacji wyrobów dzianych. 
Wyroby dziane zawieraj

ą

ce ró

Ŝ

ne bł

ę

dy i uszkodzenia. 

Plansze  ze  znakami  informuj

ą

cymi  o  sposobie  konserwacji  wyrobów, 

warunkami  prania  i  bielenia  oraz  prasowania,  a  tak

Ŝ

e  sposobami 

odplamiania wyrobów. 
Foliogramy przedstawiaj

ą

ce typowe uszkodzenia wyrobów dzianych. 

Normy bran

Ŝ

owe. 

Filmy  dydaktyczne  dotycz

ą

ce  składowania  i  magazynowania  dzianin 

i dzianych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  naprawy, 

renowacji, 

konserwacji 

oraz 

sposobów 

składowania 

wyrobów 

włókienniczych.  W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

  nale

Ŝ

y  wykorzysta

ć

 

wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabyte podczas realizacji programów 

jednostek 

modułowych 

743[04].O1.01, 

743[04].O1.02 

oraz 

743[04].Z2.02.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

praktycznych  metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  metody  tekstu 

przewodniego,  metody  przypadków  oraz 

ć

wicze

ń

.  Zadanie  praktyczne 

dotycz

ą

ce wykonywania okre

ś

lonych zabiegów zwi

ą

zanych z renowacj

ą

 

i  konserwacj

ą

  wyrobów  odzie

Ŝ

owych  powinno  by

ć

  poprzedzone 

instrukta

Ŝ

em poł

ą

czonym z pokazem. 

Ć

wiczenia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  technologii  oraz  

w  warsztatach  szkolnych  wyposa

Ŝ

onych  w  indywidualne  stanowiska 

pracy, w grupach do 15 osób.  
 

Do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien  przygotowa

ć

narz

ę

dzia,  przybory  i  surowce  stosowane  do  naprawy  i  renowacji 

wyrobów  dzianych,  próbki  wyrobów  dzianych  zawieraj

ą

cych  ró

Ŝ

ne 

uszkodzenia,  plansze  ze  znakami  informuj

ą

cymi  o  sposobie  prania, 

bielenia, prasowania oraz odplamiania wyrobów. 

Zaleca  si

ę

  prezentacje  filmów  dydaktycznych  z  zakresu  składowania  

i magazynowania dzianin oraz dzianych wyrobów odzie

Ŝ

owych. 

 

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  

i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych.  

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

systematycznie  na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Kryteria  oceniania 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

74 

powinny  dotyczy

ć

  poziomu  i  zakresu  opanowania  przez  uczniów 

umiej

ę

tno

ś

ci wynikaj

ą

cych ze szczegółowych celów kształcenia. 

Ocena osi

ą

gni

ęć

 ucznia mo

Ŝ

e by

ć

 dokonywana na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacja  czynno

ś

ci  wykonywanych  przez  uczniów  podczas 

ć

wicze

ń

Podczas kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  dobieranie metod naprawy uszkodze

ń

 wyrobów dzianych, 

  dobieranie sposobów renowacji wyrobów dzianych, 

  dobieranie metod konserwacji wyrobów dzianych, 

  planowanie 

czynno

ś

ci 

zwi

ą

zanych 

napraw

ą

renowacj

ą

  

i konserwacj

ą

 wyrobów dzianych, 

  dobieranie  sposobów  magazynowania  do  rodzajów  wyrobów 

odzie

Ŝ

owych. 

Systematyczne  ocenianie  post

ę

pów  ucznia  motywuje  do  zdobywania 

wiedzy,  wpływa  na  kształtowanie  dyscypliny,  pracowito

ś

ci,  dokładno

ś

ci, 

sumienno

ś

ci oraz odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

przeprowadzi

ć

 sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

75 

Moduł 724[04].Z3 
Wyroby koronkarskie 
 

1. Cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  charakteryzowa

ć

  płaskie  wyroby  koronkarskie  i  koronkarskie  wyroby 

u

Ŝ

ytkowe,  

  wykonywa

ć

 rysunki płaskich wyrobów koronkarskich, 

  dobiera

ć

  technik

ę

,  surowce  i  narz

ę

dzia  do  wykonania  płaskich 

wyrobów koronkarskich, 

  projektowa

ć

 wzory splotów koronkarskich, 

  projektowa

ć

 

wzory 

płaskich 

wyrobów 

koronkarskich 

oraz 

koronkarskich wyrobów u

Ŝ

ytkowych, 

  sporz

ą

dza

ć

 dokumentacj

ę

 wykonanego wyrobu,  

  wykonywa

ć

  płaskie  wyroby  koronkarskie  oraz  koronkarskie  wyroby 

u

Ŝ

ytkowe według własnych projektów, 

  kontrolowa

ć

 przebieg wytwarzania wyrobów koronkarskich, 

  likwidowa

ć

  wady  powstałe  w  procesie  wytwarzania  wyrobów 

koronkarskich, 

  wyko

ń

cza

ć

 wyroby koronkarskie, 

  okre

ś

la

ć

  zu

Ŝ

ycie  surowca  potrzebnego  do  wykonania  wyrobu 

koronkarskiego, 

  oblicza

ć

 koszty wykonania wyrobów koronkarskich, 

  stosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 
 

2. Wykaz jednostek modułowych 
 

Symbol jednostki 

modułowej

 

Nazwa jednostki modułowej

 

Orientacyjna 

liczba 

godzin na 

realizacj

ę

 

743[04].Z3.01 

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich płaskich 

wyrobów włókienniczych  

116 

743[04].Z3.02 

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich wyrobów 

u

Ŝ

ytkowych  

100 

                                                                                               Razem 

216 

 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

76 

3. Schemat układu jednostek modułowych 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4. Literatura 

Baldelli  B.,  Bayard  M.  Serwetki  szydełkowe.  Bajer-Weltbild  Media  
Sp. z o.o., Warszawa 2005 
Burda, Koronki szydełkowe, Nr 6/2006. Anne Burda 2006  
Burda,  Serwetki  wykonane  ró

Ŝ

nymi  technikami,  Nr  2/96.  Anne  Burda 

1996 
Burda, Koronki, Nr 5/96. Anne Burda 1996  
Burda, Misterny filet, Anne Burda 1999 
Dickson E.: Koronki p

ę

telkowe. RM, Warszawa 2006 

Horakova H. Koronka frywolitkowa. Wydawnictwo RM, Warszawa 2006 
Malinowska J.: Wstawki i koronki szydełkowe. Watra, Warszawa 1989 
Masera L.: Koronki weneckie. Wydawnictwo RM, Warszawa 2006 
Nikolajsen  K.,  Nikolajsen  I.  Frywolitki.  Klasyczne  wzory.  Wydawnictwo 
RM, Warszawa 2006 
Piskorz-Branekova E.: Polskie hafty i koronki. Zdobienia stroju ludowego. 
Muza S.A, Warszawa 2005 
Proskova I., Vozkova E.: Koronki siatkowe, RM, Warszawa 2006 
Steczek M.: Koronkarstwo. CZSR, Warszawa 1980 
Turska J.: Koronki r

ę

czne. WPLiS, Warszawa 1980 

Czasopisma specjalistyczne: Anna, Igł

ą

 i nitk

ą

 

 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

 

743[04].Z3 

Wyroby koronkarskie 

 

743[04].Z3.01 

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich 

płaskich wyrobów włókienniczych 

 

743[04].Z3.02 

Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich 

wyrobów u

Ŝ

ytkowych 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

77 

Jednostka modułowa 743[04].Z3.01 
Wykonywanie 

r

ę

czne 

płaskich 

wyrobów 

koronkarskich  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

:

 

  scharakteryzowa

ć

 płaskie wyroby koronkarskie, 

  okre

ś

li

ć

 cechy płaskich wyrobów koronkarskich, 

  scharakteryzowa

ć

 podstawowe rodzaje koronek, 

  wykona

ć

 projekt i rysunek płaskiego wyrobu koronkarskiego, 

  dobra

ć

 techniki wykonania płaskiego wyrobu koronkarskiego,  

  dobra

ć

  i  przygotowa

ć

  surowce  i  narz

ę

dzia  potrzebne  do  wykonania 

płaskich wyrobów koronkarskich, 

  wykona

ć

 płaskie wyroby koronkarskie o ró

Ŝ

nych splotach, 

  skontrolowa

ć

 przebieg wytwarzania płaskich wyrobów koronkarskich, 

  zlikwidowa

ć

  wady  powstałe  w  czasie  wytwarzania  płaskich  wyrobów 

koronkarskich, 

  wyko

ń

czy

ć

 płaskie wyroby koronkarskie ró

Ŝ

nymi technikami, 

  zaplanowa

ć

  czynno

ś

ci  zwi

ą

zane  z  konserwacj

ą

  i  magazynowaniem 

wyrobów koronkarskich, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska.  

 
2. Materiał nauczania 

Płaskie wyroby koronkarskie. 
Wzory koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych. 
Budowa i cechy koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych. 
Rodzaje koronek. 
Zasadnicze i ozdobne sploty koronkarskie. 
Techniki wykonywania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych. 
Narz

ę

dzia i przybory u

Ŝ

ywane do wykonywania wyrobów koronkarskich. 

Proces wytwarzania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych. 
Kontrola  przebiegu  wytwarzania  koronkarskich  płaskich  wyrobów 
włókienniczych. 
Sposoby wyko

ń

czania koronkarskich płaskich wyrobów włókienniczych. 

Konserwacja i przechowywanie wyrobów koronkarskich. 
Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

78 

3. 

Ć

wiczenia 

  Dobieranie wzorów do wykonania płaskich wyrobów koronkarskich. 

  Dobieranie  rodzajów  splotów  do  wykonania  płaskich  wyrobów 

koronkarskich. 

  Dobieranie surowców i przyborów do wykonania okre

ś

lonego wyrobu 

koronkarskiego. 

  Wykonywanie koronek zgodnie z rysunkiem. 

  Odtwarzanie wybranych wzorów na płaskich wyrobach koronkarskich. 

  Wyko

ń

czanie płaskich wyrobów koronkarskich ró

Ŝ

nymi technikami. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Narz

ę

dzia i przybory do wykonywania koronek. 

Katalogi splotów koronkarskich. 
Wzory r

ę

cznie wykonanych koronek. 

Instrukcje do wykonywania 

ć

wicze

ń

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  obejmuje  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce  zasad 

wykonywania wyrobów koronkarskich ró

Ŝ

nymi technikami.  

 

W  procesie  dydaktycznym  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

dobór  wzorów,  surowców,  narz

ę

dzi  i  przyborów  do  wykonania  wyrobów 

koronkarskich oraz estetyk

ę

 wykonania wyrobów. 

 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  realizacji  programu  nauczania  stosowa

ć

 

nast

ę

puj

ą

ce  metody  nauczania:  pokaz  z  obja

ś

nieniem,  pokaz  

z  instrukta

Ŝ

em,  metod

ę

  projektów,  metod

ę

  przypadków  i 

ć

wiczenia 

praktyczne. Zaproponowane w programie 

ć

wiczenia mo

Ŝ

na modyfikowa

ć

  

i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów. 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  technologii  oraz  

w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupach do 15 

osób z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.  

Podczas  realizacji  programu  nauczania  nauczyciel  powinien 

udost

ę

pni

ć

  uczniom  katalogi  splotów  koronkarskich,  wzory  r

ę

cznie 

wykonanych  koronek  oraz  narz

ę

dzia  i  przybory  do  wykonywania 

koronek. 

Wskazane jest zorganizowanie wycieczki do muzeum lub na wystaw

ę

 

zbiorów sztuki ludowej.  

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie 

na  podstawie  ustalonych  kryteriów.  Ocena  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych 

powinna aktywizowa

ć

 i mobilizowa

ć

 ucznia do pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

79 

Ocena osi

ą

gni

ęć

 uczniów mo

Ŝ

e by

ć

 dokonywana na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  sprawdzianów praktycznych. 

Umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nabyte  w  trakcie  realizacji  programu  jednostki 

modułowej  proponuje  si

ę

  sprawdza

ć

  poprzez  obserwacj

ę

  czynno

ś

ci 

ucznia w trakcie wykonywania 

ć

wicze

ń

. Podczas sprawdzania projektów 

zaleca  si

ę

  zwraca

ć

  uwag

ę

  na:  trafno

ść

  koncepcji  projektu,  dobór 

materiałów 

ź

ródłowych,  plan  projektu,  stopie

ń

  zaanga

Ŝ

owania  si

ę

 

uczniów  w  realizacj

ę

  projektu,  stopie

ń

  realizacji  zamierzonych  celów, 

wykonanie i prezentacj

ę

 projektu. 

Obserwuj

ą

c czynno

ś

ci ucznia nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 na:  

  dobieranie splotów do rodzaju wyrobu koronkarskiego, 

  dobieranie przyborów do wykonywania wyrobów koronkarskich, 

  wyko

ń

czanie wyrobu koronkarskiego, 

  prezentacj

ę

 wykonanej pracy. 

Po  zako

ń

czeniu  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

przeprowadzi

ć

 sprawdzian praktyczny z zadaniami typu próba pracy.

 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich  metod  sprawdzania  stosowanych  przez  nauczyciela  oraz 
wykonanie i prezentacj

ę

 projektu.

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

80 

Jednostka modułowa 743[04].Z3.02 
Wykonywanie r

ę

czne koronkarskich wyrobów 

u

Ŝ

ytkowych  

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  scharakteryzowa

ć

 koronkarskie wyroby u

Ŝ

ytkowe, 

  dobra

ć

 sploty koronkarskie do rodzaju wyrobu, 

  zaprojektowa

ć

 wzory koronkarskich wyrobów u

Ŝ

ytkowych, 

  okre

ś

li

ć

  zapotrzebowanie  na  surowce  do  wykonania  wyrobów 

koronkarskich, 

  dobra

ć

 przyrz

ą

dy do wykonania koronkarskiego wyrobu u

Ŝ

ytkowego, 

  wykona

ć

 koronkarski wyrób u

Ŝ

ytkowy według projektu, 

  odwzorowa

ć

 sploty koronkarskie w wyrobach u

Ŝ

ytkowych, 

  porówna

ć

 walory u

Ŝ

ytkowe i estetyczne wyrobów koronkarskich, 

  sporz

ą

dzi

ć

 dokumentacj

ę

 wykonania wyrobu, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  katalogami  wyrobów  u

Ŝ

ytkowych  oraz  katalogami 

splotów koronkarskich, 

  okre

ś

li

ć

 zasady konserwacji i magazynowania koronkarskich wyrobów 

u

Ŝ

ytkowych, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska.  

 

2. Materiał nauczania 

Koronkarskie wyroby u

Ŝ

ytkowe. 

Projekty plastyczne wyrobów u

Ŝ

ytkowych. 

Proces odtwarzania projektów koronkarskich wyrobów u

Ŝ

ytkowych. 

Sposoby  nadawania  walorów  u

Ŝ

ytkowych  koronkarskim  wyrobom 

u

Ŝ

ytkowym. 

Dokumentacja koronkarskich wyrobów u

Ŝ

ytkowych. 

Konserwacja i magazynowanie koronkarskich wyrobów u

Ŝ

ytkowych. 

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony 

ś

rodowiska.  

 
3. 

Ć

wiczenia

 

  Projektowanie wzorów splotów koronkarskich. 

  Projektowanie wzorów wyrobów u

Ŝ

ytkowych. 

  Wykonywanie 

koronkarskich 

wyrobów 

u

Ŝ

ytkowych 

zgodnie  

z projektem. 

  Ocenianie  walorów  u

Ŝ

ytkowych  wyrobów  koronkarskich  wykonanych 

r

ę

cznie. 

  Sporz

ą

dzanie dokumentacji wyrobu. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

81 

  Sporz

ą

dzanie 

zapotrzebowania 

na 

surowce 

do 

wykonania 

koronkarskich wyrobów u

Ŝ

ytkowych. 

  Zabezpieczanie 

koronkarskich 

wyrobów 

u

Ŝ

ytkowych 

przed 

uszkodzeniem. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Katalogi wyrobów u

Ŝ

ytkowych z koronek. 

Katalogi splotów koronkarskich. 

ś

urnale mody. 

Przykładowe dokumentacje wyrobów. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  przygotowanie 

uczniów do wykonywania koronkarskich wyrobów u

Ŝ

ytkowych o ró

Ŝ

nych 

splotach i wzorach.  

Podczas  realizacji  programu  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

dobór  surowców,  narz

ę

dzi  i  przyborów  do  rodzaju  wzoru  i  splotu  

wykonywanego  wyrobu  o  okre

ś

lonym  przeznaczeniu  u

Ŝ

ytkowym.

  

W  procesie  kształcenia  nale

Ŝ

y  odwoływa

ć

  si

ę

  do  wiadomo

ś

ci  

i umiej

ę

tno

ś

ci uczniów nabytych podczas realizacji programów jednostek 

modułowych 743[04].O2.01, 743[04].O2.03. oraz 743[04].Z3.01.

 

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  umo

Ŝ

liwi  stosowanie  aktywizuj

ą

cych 

metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  metody  projektów,  metody 

sytuacyjnej oraz 

ć

wicze

ń

Stosuj

ą

c  metod

ę

  projektów  proponuje  si

ę

  zwróci

ć

  uwag

ę

  na  plan 

projektu,  dobór  materiałów 

ź

ródłowych,  stopie

ń

  zaanga

Ŝ

owania  si

ę

 

uczestników w realizacj

ę

 projektu oraz wykonanie i prezentacj

ę

 projektu.

 

 

Zaj

ę

cia  powinny  odbywa

ć

  si

ę

  w  pracowni  technologii  oraz  

w warsztatach szkolnych. Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupach do 15 

osób, z podziałem na 2-3 osobowe zespoły.  

W  procesie  dydaktycznym  uczniowie  powinni  korzysta

ć

  z  katalogów 

koronkarskich  wyrobów  u

Ŝ

ytkowych,  katalogów  splotów  koronkarskich, 

Ŝ

urnali mody oraz przykładowych dokumentacji wyrobów.  

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  

i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów. 

 
6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie 

na podstawie ustalonych kryteriów.  

Ocena osi

ą

gni

ęć

 uczniów mo

Ŝ

e by

ć

 dokonywana na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

82 

  sprawdzianów praktycznych. 

Obserwuj

ą

c  czynno

ś

ci  ucznia  podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

zwraca

ć

 uwag

ę

 na:  

  projektowanie koronkarskich wyrobów u

Ŝ

ytkowych, 

  okre

ś

lanie  zapotrzebowania  na  surowce  do  wykonania  wyrobu 

koronkarskiego, 

  dokładno

ść

 wykonania wyrobu koronkarskiego, 

  prezentacj

ę

 wykonanej pracy. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 
 

 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

83 

Moduł 743[04].Z4 
Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej 

 

1. Cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

la

ć

 podstawowe cele działalno

ś

ci gospodarczej, 

  okre

ś

la

ć

 form

ę

 organizacyjno-prawn

ą

 przedsi

ę

biorstw na rynku, 

  klasyfikowa

ć

 

oraz 

identyfikowa

ć

 

przedsi

ę

biorstwa 

bran

Ŝ

włókienniczej na rynku, 

  wyja

ś

nia

ć

  zmiany  w  popycie  i  poda

Ŝ

y  powstałe  pod  wpływem 

oddziaływa

ń

 ró

Ŝ

nych czynników, 

  charakteryzowa

ć

 struktur

ę

 konsumpcji na rynku, 

  charakteryzowa

ć

 zasady kalkulacji kosztów w przedsi

ę

biorstwie, 

  charakteryzowa

ć

 

działalno

ść

 

przedsi

ę

biorstwa 

na 

podstawie 

wska

ź

ników, 

  charakteryzowa

ć

 zasady finansowania przedsi

ę

biorstwa, 

  okre

ś

la

ć

 cel i zasady sporz

ą

dzania biznesplanu przedsi

ę

biorstwa, 

  charakteryzowa

ć

 sposoby pomiaru wydajno

ś

ci pracy pracowników, 

  wyznacza

ć

 rentowno

ść

 przedsi

ę

biorstwa na podstawie wska

ź

ników, 

  okre

ś

la

ć

  procedur

ę

  podj

ę

cia  działalno

ś

ci  gospodarczej  w  bran

Ŝ

włókienniczej, 

  charakteryzowa

ć

 rodzaje umów o prac

ę

  okre

ś

la

ć

  zasady  ewidencji  gospodarczej  stosowane  w  małych 

przedsi

ę

biorstwach bran

Ŝ

y włókienniczej,  

  okre

ś

la

ć

 zasady przygotowywania si

ę

 do rozmowy kwalifikacyjnej, 

  okre

ś

la

ć

 metody poszukiwania pracy, 

  analizowa

ć

 struktur

ę

 rynku pracy, 

  okre

ś

la

ć

 rol

ę

 i znaczenie marketingu w gospodarce rynkowej, 

  okre

ś

la

ć

 zasady segmentacji rynku, 

  charakteryzowa

ć

 metody i techniki bada

ń

 marketingowych, 

  charakteryzowa

ć

 fazy 

Ŝ

ycia produktu, 

  okre

ś

la

ć

 czynniki wpływaj

ą

ce na jako

ść

 produktu, 

  okre

ś

la

ć

 rol

ę

 marki produktu w marketingu, 

  charakteryzowa

ć

 narz

ę

dzia promocji, 

  okre

ś

la

ć

 znaczenie dystrybucji w marketingu. 

 

2.Wykaz jednostek modułowych  

 

Symbol 

jednostki 

modułowej 

Nazwa jednostki modułowej 

Orientacyjna 

 liczba 

godzin 

na realizacj

ę

 

743[04].Z4.01  Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej  

 54 

743[04].Z4.02  Prowadzenie marketingu usług r

ę

kodzielniczych 

 54 

Razem 

108 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

84 

3. Schemat układu jednostek modułowych  

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

4. Literatura

 

Bie

ń

kowska  G.:  Przedsi

ę

biorczo

ść

.  Uproszczone  formy  ewidencji 

gospodarczej stosowane w małych firmach. WSiP, Warszawa 1998

 

Lichtarski  J  (red.):  Podstawy  nauki  o  przedsi

ę

biorstwie.  Wydawnictwo 

Akademii Ekonomicznej im. Oskara Langego, Wrocław 2003 
Makieła  Z.,  Rachwał  T.:  Podstawy  przedsi

ę

biorczo

ś

ci.  Wydawnictwo 

Nowa Era, Warszawa 2005

 

Mikina  A.,  M.  Sienna:  Przedsi

ę

biorczo

ść

  dla szkół zasadniczych. WSiP, 

Warszawa 2002 
Nowacka A., Nowacki R.: Podstawy marketingu. Difin, Warszawa 2004 
Praca  zbiorowa  pod  redakcj

ą

  B.  Klepackiego:  Przedsi

ę

biorstwo  

w gospodarce rynkowej. Format – AB, Warszawa 1999 
Sepkowska Z., 

ś

urakowski F.: Przedsi

ę

biorczo

ść

. Wybrane zagadnienia 

zarz

ą

dzania i organizacji pracy w firmie. WSiP, Warszawa 1998 

Sepkowska Z., 

ś

urakowski F.: Przedsi

ę

biorczo

ść

. Wybrane zagadnienia 

zarz

ą

dzania  i  organizacji  pracy  w  firmie.  Przewodnik  dla  nauczycieli. 

WSiP, Warszawa 1998 
Sobczyk  G.:  Ekonomika  małych  i 

ś

rednich  przedsi

ę

biorstw.  Difin, 

Warszawa 2004 
 
Wykaz  literatury  nale

Ŝ

y  aktualizowa

ć

  w  miar

ę

  ukazywania  si

ę

  nowych 

pozycji wydawniczych. 

 

743[04].Z4 

Podstawy działalno

ś

ci gospodarczej 

 

743[04].Z4.02 

Prowadzenie marketingu usług 

r

ę

kodzielniczych 

 

743[04].Z4.01 

Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

85 

Jednostka modułowa 743[04].Z4.01 
Prowadzenie działalno

ś

ci gospodarczej 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zidentyfikowa

ć

 podstawowe poj

ę

cia i kategorie ekonomiczne, 

  sklasyfikowa

ć

 przedsi

ę

biorstwa według formy organizacyjno-prawnej, 

  scharakteryzowa

ć

 cechy przedsi

ę

biorstw bran

Ŝ

y włókienniczej, 

  zidentyfikowa

ć

 przedsi

ę

biorstwa bran

Ŝ

y włókienniczej na rynku, 

  scharakteryzowa

ć

 rynek wyrobów r

ę

kodzielniczych, 

  wyja

ś

ni

ć

  wpływ  czynników  niecenowych  na  zmiany  popytu  i  poda

Ŝ

wyrobów r

ę

kodzielniczych, 

  uzasadni

ć

 

konieczno

ść

 

sporz

ą

dzania 

bud

Ŝ

etu 

jednostce 

gospodaruj

ą

cej, 

  wyja

ś

ni

ć

 wpływ zmian dochodów oraz cen na struktur

ę

 konsumpcji, 

  dokona

ć

 kalkulacji kosztów przedsi

ę

biorstwa, 

  obliczy

ć

 podstawowe wska

ź

niki działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa, 

  scharakteryzowa

ć

 

ź

ródła finansowania przedsi

ę

biorstwa, 

  sporz

ą

dzi

ć

 biznesplan przedsi

ę

biorstwa, 

  scharakteryzowa

ć

  czynniki  wpływaj

ą

ce  na  wzrost  wydajno

ś

ci  pracy  

w przedsi

ę

biorstwie, 

  okre

ś

li

ć

 sposób powi

ą

zania płacy z wynikiem pracy, 

  wyznaczy

ć

 próg rentowno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa, 

  przygotowa

ć

 dokumenty niezb

ę

dne do podj

ę

cia pracy, 

  scharakteryzowa

ć

 rodzaje umów reguluj

ą

cych zatrudnienie, 

  okre

ś

li

ć

  składniki  maj

ą

tku  trwałego  i  obrotowego  przedsi

ę

biorstwa 

bran

Ŝ

y włókienniczej, 

  sporz

ą

dzi

ć

 curriculum vitae oraz list motywacyjny, 

  przygotowa

ć

 si

ę

 do rozmowy kwalifikacyjnej, 

  podj

ąć

 działania zwi

ą

zane z aktywnym poszukiwaniem pracy, 

  dokona

ć

 analizy lokalnego rynku pracy, 

  dokona

ć

 

ewidencji 

operacji 

gospodarczych 

zwi

ą

zanych  

z działalno

ś

ci

ą

 przedsi

ę

biorstwa. 

 

2.  Materiał nauczania 

Podstawowe poj

ę

cia i kategorie ekonomiczne. 

Przedsi

ę

biorstwa bran

Ŝ

y włókienniczej na rynku. 

Rynek wyrobów r

ę

kodzielniczych. 

Mechanizm rynkowy wyrobów r

ę

kodzielniczych. 

Mierniki działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa. 

Ź

ródła finansowania działalno

ś

ci r

ę

kodzielniczej. 

Biznesplan. 
Rynek pracy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

86 

Podejmowanie działalno

ś

ci gospodarczej na rynku. 

Dokumentacja działalno

ś

ci gospodarczej. 

Formy rozlicze

ń

 i ewidencji działalno

ś

ci gospodarczej. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Okre

ś

lanie  zale

Ŝ

no

ś

ci  mi

ę

dzy  popytem,  poda

Ŝą

  a  cen

ą

  wyrobów 

włókienniczych. 

  Analizowanie cech przedsi

ę

biorstw bran

Ŝ

y włókienniczej. 

  Wyznaczanie progu rentowno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa. 

  Sporz

ą

dzanie biznesplanu przedsi

ę

biorstwa jako podstawy uzyskania 

kredytu.  

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Zestaw  foliogramów  przedstawiaj

ą

cych  elementy  rynku,  mechanizm 

rynkowy, klasyfikacje podmiotów gospodarczych, rodzaje rynków. 
Plansze  przedstawiaj

ą

ce  charakterystyczne  cechy  gospodarki  rynkowej 

oraz podmiotów gospodarczych. 
Zestaw technicznych 

ś

rodków kształcenia. 

Wzory dokumentów. 
Encyklopedie, słowniki. 
  

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Celem  realizacji  programu  jednostki  modułowej  jest  zapoznanie 

uczniów  z  zasadami  funkcjonowania  przedsi

ę

biorstwa  w  gospodarce 

rynkowej i przygotowanie do prowadzenia własnej działalno

ś

ci.  

Podczas  realizacji  programu  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

analizowanie  rynku  wyrobów  r

ę

kodzielniczych,  sporz

ą

dzanie  biznesplanu, 

ocenianie  rentowno

ś

ci  przedsi

ę

biorstwa,  a  tak

Ŝ

e  na  efekty  podejmowanych 

działa

ń

 marketingowych. 

Osi

ą

gni

ę

cie zało

Ŝ

onych celów umo

Ŝ

liwi stosowanie nast

ę

puj

ą

cych metod 

nauczania:  wykładu  informacyjnego,  dyskusji  dydaktycznej,  tekstu 
przewodniego oraz metody przypadków. 
    Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien 

zapozna

ć

  uczniów  z  przepisami  prawa  dotycz

ą

cymi  prowadzenia 

działalno

ś

ci  gospodarczej,  wzorami  dokumentów  oraz  zasadami  ich 

wypełniania.  
    Realizacja  programu  nauczania  wspomagana 

ć

wiczeniami  umo

Ŝ

liwi 

uczniom  kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  samodzielnego  podejmowania 

decyzji  w  zakresie  wykonywanych  zada

ń

,  radzenia  sobie  w  sytuacjach 

problemowych,  efektywnego  współdziałania  w  zespole,  organizowania  
i oceniania własnej pracy oraz doskonalenia umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych. 

Zaj

ę

cia  powinny  by

ć

  prowadzone  w  grupach  do  15  osób,  

ć

wiczenia w zespołach 2-3 osobowych w pracowni multimedialnej.  

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  

i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

87 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji jednostki modułowej na podstawie okre

ś

lonych 

kryteriów.  Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  motywuje  ucznia  do 
nauki,  wpływa  na  kształtowanie  dyscypliny,  pracowito

ś

ci  oraz 

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.  

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

  diagnoz

ę

  poziomu  wiedzy  ucznia  przed  przyst

ą

pieniem  do  realizacji 

programu, 

  sprawdzanie post

ę

pów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu 

oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu celów kształcenia, 

  sprawdzanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci po zrealizowaniu programu.  

Ocena osi

ą

gni

ęć

 ucznia powinna by

ć

 dokonywana na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

 

W procesie kontroli i oceny osi

ą

gni

ęć

 uczniów nale

Ŝ

y zwróci

ć

 uwag

ę

 

na: 

  stosowanie podstawowych poj

ęć

 i kategorii ekonomicznych, 

  wskazywanie zale

Ŝ

no

ś

ci mi

ę

dzy elementami rynku, 

  okre

ś

lanie zada

ń

 jednostek gospodaruj

ą

cych na rynku, 

  obliczanie 

oraz 

interpretowanie 

wska

ź

ników 

działalno

ś

ci 

gospodarczej, 

  zasady ewidencjonowania operacji gospodarczych. 

 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela.  

 

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

88 

Jednostka modułowa 743[04].Z4.02 
Prowadzenie marketingu usług r

ę

kodzielniczych 

 

1. Szczegółowe cele kształcenia 
W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zanalizowa

ć

 struktur

ę

 lokalnego rynku usług r

ę

kodzielniczych, 

  sklasyfikowa

ć

 usługi r

ę

kodzielnicze, 

  okre

ś

li

ć

 znaczenie marketingu w działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa, 

  okre

ś

li

ć

 zasady dokonywania segmentacji rynku, 

  okre

ś

li

ć

 zakres i metody bada

ń

 marketingowych, 

  sporz

ą

dzi

ć

 uproszczony plan marketingowy, 

  okre

ś

li

ć

 rol

ę

 strategii produktu w marketingu, 

  scharakteryzowa

ć

 fazy 

Ŝ

ycia produktu, 

  wyja

ś

ni

ć

 znaczenie cyklu 

Ŝ

ycia produktu dla przedsi

ę

biorcy, 

  porówna

ć

 

wielko

ść

 

sprzeda

Ŝ

y, 

kosztów, 

cen 

zysków  

w poszczególnych fazach 

Ŝ

ycia produktu, 

  wyja

ś

ni

ć

 wpływ marki produktu na działania marketingowe, 

  okre

ś

li

ć

 rol

ę

 strategii produktu w marketingu, 

  wyja

ś

ni

ć

 strategi

ę

 cen w marketingu, 

  wyja

ś

ni

ć

 wpływ promocji usług na działalno

ść

 marketingow

ą

  scharakteryzowa

ć

 narz

ę

dzia promocji, 

  okre

ś

li

ć

 istot

ę

 i miejsce dystrybucji w marketingu, 

  okre

ś

li

ć

 czynniki decyduj

ą

ce o wyborze kanałów dystrybucji, 

  wyja

ś

ni

ć

 wpływ działa

ń

 marketingowych na koszty przedsi

ę

biorstwa, 

  okre

ś

li

ć

 

elementy 

marketingu 

stosowane 

usługach 

r

ę

kodzielniczych. 

 

2. Materiał nauczania 

Rynek usług r

ę

kodzielniczych. 

Marketing w działalno

ś

ci przedsi

ę

biorstwa. 

Badania marketingowe. 
Segmentacja rynku. 
Fazy 

Ŝ

ycia produktu. 

Strategie marketingowe. 
Narz

ę

dzia promocji. 

Dystrybucja w marketingu. 
Koszty działa

ń

 marketingowych. 

Elementy 

marketingu 

stosowane 

przedsi

ę

biorstwach 

bran

Ŝ

włókienniczej. 

        

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie szans i zagro

Ŝ

e

ń

 funkcjonowania przedsi

ę

biorstwa bran

Ŝ

włókienniczej na podstawie opisu przypadku. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

89 

  Prowadzenie bada

ń

 marketingowych na temat usług r

ę

kodzielniczych. 

  Dokonywanie segmentacji rynku usług r

ę

kodzielniczych. 

  Okre

ś

lanie kanałów dystrybucji usług r

ę

kodzielniczych. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie. 
Schematy lub tablice przedstawiaj

ą

ce etapy 

Ŝ

ycia produktu. 

Filmy  dydaktyczne  przedstawiaj

ą

ce  rozpoznanie  rynku  oraz  działania 

marketingowe. 
Techniczne 

ś

rodki kształcenia. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program  jednostki  modułowej  zawiera  tre

ś

ci  dotycz

ą

ce    zasad 

prowadzenia  marketingu,  podejmowania  działa

ń

  w  celu  utrzymania 

okre

ś

lonej pozycji przedsi

ę

biorstwa na rynku oraz rozszerzania zakresu usług 

r

ę

kodzielniczych. 

W  procesie  dydaktycznym  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  na 

analizowanie  segmentów  rynku  usług  r

ę

kodzielniczych,  na  promocj

ę

  usług 

oraz opracowanie strategii działania przedsi

ę

biorstwa usługowego. 

Osi

ą

gni

ę

cie zało

Ŝ

onych celów umo

Ŝ

liwi stosowanie nast

ę

puj

ą

cych metod 

nauczania:  dyskusji  dydaktycznej,  tekstu  przewodniego,  metody 
przypadków  oraz 

ć

wicze

ń

.  Stosowanie  metody  przypadków  umo

Ŝ

liwia 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  gromadzenia  informacji,  rozwi

ą

zywania 

problemów,  podejmowania  decyzji  oraz  stosowanie  wiedzy  teoretycznej 
w praktyce.  

Zaj

ę

cia dydaktyczne powinny by

ć

 prowadzone w grupach do 15 osób,  

ć

wiczenia w zespołach 2-3 osobowych w pracowni multimedialnej.

  

 

 

Przed  przyst

ą

pieniem  do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien 

przygotowa

ć

 

teksty 

przewodnie 

oraz 

materiały 

dydaktyczne 

przedstawiaj

ą

ce etapy 

Ŝ

ycia produktu.  Podczas  wykonywania 

ć

wicze

ń

 

ucze

ń

  powinien  okre

ś

li

ć

  szanse  i  zagro

Ŝ

enia  przedsi

ę

biorstwa  usług 

r

ę

kodzielniczych  na  rynku  na  podstawie  wyników  przeprowadzonych 

bada

ń

 marketingowych. 

 

Wskazane 

jest 

prezentowanie 

filmów 

dydaktycznych 

przedstawiaj

ą

cych  zasady  badania  rynku  oraz  prowadzenia  działa

ń

 

marketingowych. 

Zaproponowane  w  programie 

ć

wiczenia  mo

Ŝ

na  modyfikowa

ć

  

i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych i mo

Ŝ

liwo

ś

ci szkoły. 

 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

90 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  powinno  si

ę

  odbywa

ć

 

przez  cały  czas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie 
okre

ś

lonych  kryteriów.

 

Ocenianie  powinno  u

ś

wiadomi

ć

  uczniom  poziom 

osi

ą

gni

ęć

  w  odniesieniu  do  wymaga

ń

  edukacyjnych,  motywowa

ć

  do 

samodzielnej pracy i samooceny. 

W  procesie  oceniania  szczególn

ą

  uwag

ę

  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  na 

aktywno

ść

  ucznia  na  zaj

ę

ciach,  wkład  pracy  i  zaanga

Ŝ

owanie  

w wykonywanie zada

ń

.  

Ocena osi

ą

gni

ęć

 ucznia powinna by

ć

 dokonywana na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

 

W  procesie  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  ucznia  nale

Ŝ

y  zwróci

ć

  uwag

ę

 

na: 

  analizowanie lokalnego rynku usług r

ę

kodzielniczych,  

  dokonywanie segmentacji runku, 

  okre

ś

lanie wpływu promocji usług na działalno

ść

 marketingow

ą

  charakteryzowanie  narz

ę

dzi  marketingu  stosowanych  na  rynku  usług 

r

ę

kodzielniczych, 

  okre

ś

lanie znaczenia dystrybucji w marketingu, 

  okre

ś

lanie 

kosztów 

zwi

ą

zanych 

prowadzeniem 

działa

ń

 

marketingowych. 

  W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

91 

Moduł 743[04].S1 
Tkactwo dekoracyjne 

 
1. Cele kształcenia 

W wyniku kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  organizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  okre

ś

la

ć

 rodzaje tkanych wyrobów dekoracyjnych, 

  wykonywa

ć

 projekty wyrobów dekoracyjnych, 

  dobiera

ć

 techniki wykonywania wyrobów dekoracyjnych, 

  dobiera

ć

  surowce,  narz

ę

dzia  i  przybory  do  wykonywania  wyrobów 

dekoracyjnych, 

  wykonywa

ć

 wyroby dekoracyjne zgodnie z projektem, 

  wykonywa

ć

  wyroby  dekoracyjne  na  krosnach  r

ę

cznych  zgodnie  

z projektem,  

  kontrolowa

ć

 przebieg wytwarzania wyrobów,  

  dokonywa

ć

 naprawy i renowacji wyrobów , 

  stosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Wykaz jednostek modułowych 

 

Symbol jednostki 

modułowej

 

Nazwa jednostki modułowej

 

Orientacyjna 

liczba 

godzin na 

realizacj

ę

 

743[04].S1.01 

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów dekoracyjnych 

według własnego projektu  

100 

743[04].S1.02 

Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na 
krosnach r

ę

cznych 

100 

743[04].S1.03 

Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych 

  88 

                                                                                               Razem 

288 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

92 

 
 
 

3. Schemat układu jednostek modułowych 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
4.

 

Literatura

 

Czy

Ŝ

nikowska  S.:  Tkactwo  r

ę

czne.  Wydawnictwo  Warta,  Warszawa 

1988 
Glasbrook K.: Techniki tkackie krok po kroku. KDC, Warszawa 2004 
Krzeptowska  Z.,  Sypniewski  J.:  Tkactwo  r

ę

kodzielnicze.  Wydawnictwo 

Spółdzielcze, Warszawa 1985 
Panek  W.,  Turek  K.:  Technologia  tkactwa  dla  ZSZ.  WSiP,  Warszawa 
1989 
Tuszy

ń

ska W.: Dywany i kilimy. Wydawnictwo Warta, Warszawa 1987 

 
Wykaz literatury nale

Ŝ

y aktualizowa

ć

 w miar

ę

 ukazywania si

ę

 nowych 

pozycji wydawniczych.

 

743[04].S1 

Tkactwo dekoracyjne 

 

743[04].S1.01 

Wykonywanie r

ę

czne wyrobów 

dekoracyjnych według własnego projektu 

 

743[04].S1.02 

Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych 

na krosnach r

ę

cznych 

 

743[04].S1.03 

Naprawa i renowacja wyrobów 

dekoracyjnych 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

93 

Jednostka modułowa 743[04].S1.01 
Wykonywanie r

ę

czne wyrobów dekoracyjnych 

według własnego projektu  
 

1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  wykona

ć

 projekt wyrobu dekoracyjnego, 

  posłu

Ŝ

y

ć

 si

ę

 dokumentacj

ą

 technologiczn

ą

 wyrobów, 

  zaplanowa

ć

 

proces 

technologiczny 

wykonywania 

wyrobów 

dekoracyjnych, 

  dobra

ć

  techniki  i  narz

ę

dzia  potrzebne  do  wykonania  wyrobu  według 

własnego projektu, 

  dobra

ć

  i  przygotowa

ć

  surowce  potrzebne  do  wykonania  okre

ś

lonego 

wyrobu, 

  wykona

ć

 obliczenia potrzebne do wykonania zadania, 

  wykona

ć

 wyrób dekoracyjny na ramie tkackiej, 

  oceni

ć

 walory u

Ŝ

ytkowe oraz estetyk

ę

 wykonanego wyrobu, 

  zastosowa

ć

 przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska.  

 

2. Materiał nauczania 

Zasady organizacji stanowiska pracy do wykonywania wyrobów 
dekoracyjnych. 
Projekt wyrobu. 
Dokumentacja technologiczna wykonania wyrobu. 
Technika wykonywania wyrobu dekoracyjnego. 
Narz

ę

dzia i przyrz

ą

dy stosowane podczas tkania na ramie tkackiej. 

Zasady dokonywania oceny wykonanej tkaniny. 
Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy ochrony przeciwpo

Ŝ

arowej oraz 

ochrony 

ś

rodowiska.

 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie  dokumentacji  technologicznej  wykonania  wyrobu 

dekoracyjnego. 

  Projektowanie  wyrobu  dekoracyjnego  wykonywanego  na  ramie 

tkackiej. 

  Przygotowywanie  ramy  tkackiej  do  wykonania  wyrobu  zgodnie  

z dokumentacj

ą

  Dobieranie 

surowców 

przyrz

ą

dów 

do 

wykonania 

wyrobu 

dekoracyjnego okre

ś

lon

ą

 technik

ą

  Wykonywanie wyrobu dekoracyjnego na ramie tkackiej. 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

94 

  Wyko

ń

czanie  brzegów  wyrobu  dekoracyjnego  fr

ę

dzlami  wykonanymi 

z nitek osnowy. 

  Wykonywanie  r

ę

czne  na  ramie  tkackiej  wyrobu  dekoracyjnego  

z  wykorzystaniem  pasmanterii,  sznurów,  drutu,  skóry,  sizalu  oraz 
futra. 
 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Teksty przewodnie. 
Katalogi wyrobów dekoracyjnych. 
Próbki tkanin wykonanych ró

Ŝ

nymi splotami. 

Filmy, foliogramy, prze

ź

rocza dotycz

ą

ce r

ę

cznego wykonywania 

wyrobów dekoracyjnych. 
Próbki pasmanterii, sznurów, drutu, skóry, sizalu, futra. 
Próbki tkanin zawieraj

ą

cych elementy pasmanterii, sznurów, drutu, 

skóry, sizalu, futra. 
 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki

 

 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  umo

Ŝ

liwia  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci 

projektowania 

wyrobów 

dekoracyjnych, 

planowania  

i  organizacji  procesu  technologicznego  oraz  wyko

ń

czania  wyrobów 

dekoracyjnych  ró

Ŝ

nymi  technikami.  W  procesie  nauczania-uczenia  si

ę

 

nale

Ŝ

y  odwoływa

ć

  si

ę

  wiadomo

ś

ci  i  umiej

ę

tno

ś

ci  uczniów  nabytych 

podczas  realizacji  programów  jednostek  modułowych  743[04].O1, 
743[04].O2 oraz 743[04].Z1. 

Podczas 

realizacji 

programu 

zaleca 

si

ę

 

stosowa

ć

 

metody 

aktywizuj

ą

ce  ze  szczególnym  uwzgl

ę

dnieniem  metody  projektu  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Stosowanie  metody  projektów  umo

Ŝ

liwia 

kształtowanie  umiej

ę

tno

ś

ci  gromadzenia  i  selekcji  informacji,  ł

ą

czenia 

teorii z praktyk

ą

, rozwi

ą

zywania problemów oraz podejmowania decyzji. 

W  projektach  wyrobów  dekoracyjnych  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  elementy 

sztuki ludowej. 

Zaleca  si

ę

,  aby  podczas  zaj

ęć

  uczniowie  wykonali  tkaniny 

dekoracyjne  z  elementami    pasmanterii,  sznurów,  drutu,  skóry,  sizalu  
i futra. Wskazane jest, aby przed realizacj

ą

 

ć

wicze

ń

 nauczyciel obja

ś

nił  

i przeprowadził pokaz trudniejszych operacji.  

Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  technologii  oraz  

w  warsztatach  szkolnych.  Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupach  do  15 

osób, indywidualnie oraz w zespołach 2-3 osobowych. 

W  trakcie  realizacji 

ć

wicze

ń

  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

  uwag

ę

  na  kształtowanie 

prawidłowych  postaw  zawodowych,  jak:  utrzymywanie  porz

ą

dku  na 

stanowisku  pracy,  prawidłowe  u

Ŝ

ytkowanie  narz

ę

dzi  i  przyrz

ą

dów  oraz 

staranne wykonywanie zada

ń

.  

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

95 

 

Wskazane  jest  równie

Ŝ

  prezentowanie  filmów  dydaktycznych  

o aktualnych tendencjach w sztuce, a tak

Ŝ

e zorganizowanie wycieczki do 

muzeum  lub  na  wystaw

ę

  r

ę

kodzieła  ludowego.  Zainteresowanie  sztuk

ą

 

wpływa na rozwój wra

Ŝ

liwo

ś

ci twórczej oraz poczucie estetyki. 

 

 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzenie osi

ą

gni

ęć

 uczniów powinno odbywa

ć

 si

ę

 systematycznie 

na podstawie ustalonych kryteriów.  

 Ocena osi

ą

gni

ęć

 ucznia mo

Ŝ

e by

ć

 dokonywana na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  testów osi

ą

gni

ęć

 szkolnych, 

  obserwacji czynno

ś

ci wykonywanych przez ucznia podczas 

ć

wicze

ń

W procesie oceniania nale

Ŝ

y uwzgl

ę

dni

ć

  dobieranie surowców i narz

ę

dzi, 

  projektowanie wzoru wyrobu dekoracyjnego, 

  dokładno

ść

 wykonania i wyko

ń

czenia wyrobu, 

  estetyk

ę

 wykonywanego wyrobu. 

 

Oceniaj

ą

c projekt nale

Ŝ

y wzi

ąć

 pod uwag

ę

 

trafno

ść

 wyboru koncepcji 

projektu,  dobór  materiałów 

ź

ródłowych,  opracowanie  planu  projektu, 

podział  zada

ń

  i  zaanga

Ŝ

owanie  si

ę

  uczestników  w  realizacj

ę

  projektu 

oraz wykonanie i prezentacj

ę

 projektu.

 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

96 

Jednostka modułowa 743[04].S1.02 
Wykonywanie wyrobów dekoracyjnych na krosnach 
r

ę

cznych 

 

 
1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  posłu

Ŝ

y

ć

  si

ę

  dokumentacj

ą

  techniczno-technologiczn

ą

  wyrobu 

dekoracyjnego, 

  zaplanowa

ć

 

proces 

technologiczny 

wytwarzania 

wyrobów 

dekoracyjnych na krosnach pionowych, 

  dobra

ć

 narz

ę

dzia do wykonania okre

ś

lonego wyrobu dekoracyjnego, 

  dobra

ć

  i  przygotowa

ć

  surowce  do  wykonania  ró

Ŝ

nych  wyrobów 

dekoracyjnych, 

  przygotowa

ć

 krosna pionowe do r

ę

cznego tkania, 

  wykona

ć

 wyrób dekoracyjny na kro

ś

nie r

ę

cznym poziomym, 

  oceni

ć

 walory u

Ŝ

ytkowe oraz estetyk

ę

 wykonania wyrobu 

dekoracyjnego, 

  zastosowa

ć

 przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Dokumentacja 

techniczno-technologiczna 

wykonania 

wyrobu 

dekoracyjnego na kro

ś

nie pionowym i poziomym. 

Budowa i zasady działania krosna pionowego i

 

poziomego. 

Narz

ę

dzia  i  przyrz

ą

dy  potrzebne  do  przygotowania  krosna  pionowego 

i poziomego do tkania. 
Zasady wykonywania wyrobów dekoracyjnych na krosnach r

ę

cznych. 

Przepisy bezpiecze

ń

stwa i higieny pracy oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

3. 

Ć

wiczenia 

  Analizowanie  dokumentacji  technologicznej  wybranego  wyrobu 

dekoracyjnego. 

  Snucie osnowy zgodnie z dokumentacj

ą

 wykonania wyrobu. 

  Zakładanie  osnowy  na  krosno  i  przewlekanie  jej  przez  oczka  strun 

nicielnicowych. 

  Przygotowywanie surowców potrzebnych do wykonania wyrobu. 

  Wykonywanie  r

ę

cznie  na  kro

ś

nie  poziomym  wyrobu  dekoracyjnego 

zgodnie z opracowan

ą

 dokumentacj

ą

 technologiczn

ą

  Wyko

ń

czanie brzegów wyrobu.  

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

97 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Słowniki, encyklopedie, katalogi, prospekty, czasopisma. 
Katalogi nitek. 
Próbki tkanin wykonanych ró

Ŝ

nymi splotami i z ró

Ŝ

nych materiałów. 

Krosna pionowe i poziome. 
Filmy, foliogramy, prze

ź

rocza. 

 

5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Program 

jednostki 

modułowej 

obejmuje 

tre

ś

ci 

dotycz

ą

ce 

wykonywania 

wyrobów 

dekoracyjnych 

na 

krosnach 

pionowych  

i poziomych.  

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

nast

ę

puj

ą

cych  metod  nauczania:  pokazu  z  obja

ś

nieniem,  metody 

projektów,  przypadków  oraz 

ć

wicze

ń

  praktycznych.  Wskazane  jest,  aby 

przed  realizacj

ą

 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  obja

ś

nił  i  przeprowadził  pokaz 

trudniejszych operacji.  

Podczas  realizacji  programu  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  zwraca

ć

 

uwag

ę

  na  stosowanie  teorii  w  praktyce,  wykorzystywanie  wiedzy  

z  innych  obszarów  tematycznych,  staranno

ść

  wykonania  wyrobów 

dekoracyjnych,  ich  wzornictwo  i  estetyk

ę

.  Nale

Ŝ

y  równie

Ŝ

  kształtowa

ć

 

umiej

ę

tno

ś

ci  samodzielnego  rozwi

ą

zywania  problemów,  komunikowania 

si

ę

 z otoczeniem oraz organizowania własnej pracy. 
Zaj

ę

cia  dydaktyczne  nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  technologii  oraz 

warsztatach szkolnych wyposa

Ŝ

onych w indywidualne stanowiska pracy. 

Uczniowie  powinni  pracowa

ć

  w  grupach  do  15  osób.  Na  zako

ń

czenie 

realizacji programu jednostki modułowej zaleca si

ę

 przygotowanie przez 

uczniów prezentacji wykonanych prac. 
 

6. Propozycje metod sprawdzania i oceny osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie post

ę

pów ucznia powinno odbywa

ć

 si

ę

 przez cały czas 

realizacji  programu  jednostki  modułowej  na  podstawie  okre

ś

lonych 

kryteriów.  Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów 

dostarcza  nauczycielowi  informacji  o  efektach  jego  pracy,  o  post

ę

pach 

ucznia w nauce oraz ułatwia zaplanowanie procesu kształcenia. 

Osi

ą

gni

ę

cia uczniów nale

Ŝ

y ocenia

ć

 na podstawie: 

  sprawdzianów ustnych i pisemnych, 

  sprawdzianów praktycznych, 

  obserwacji czynno

ś

ci uczniów wykonywanych podczas 

ć

wicze

ń

Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  nale

Ŝ

zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  dobieranie wzorów i splotów do rodzaju wyrobu dekoracyjnego, 

  przebieg procesu tkania na krosnach pionowych i poziomych, 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

98 

  staranno

ść

 wykonania wyrobów,  

  utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,  

  czas i sprawno

ść

 wykonania zadania. 

Systematyczne  ocenianie  post

ę

pów  ucznia  motywuje  do  zdobywania 

wiedzy,  wpływa  na  kształtowanie  dyscypliny,  dokładno

ś

ci,  sumienno

ś

ci, 

pracowito

ś

ci oraz odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

99 

Jednostka modułowa 743[04].S1.03 
Naprawa i renowacja wyrobów dekoracyjnych 

 
1. Szczegółowe cele kształcenia 

W wyniku procesu kształcenia ucze

ń

 (słuchacz) powinien umie

ć

  okre

ś

li

ć

 rodzaj i stopie

ń

 uszkodzenia wyrobów dekoracyjnych, 

  opracowa

ć

 plan naprawy i renowacji wyrobów dekoracyjnych, 

  zorganizowa

ć

 stanowisko pracy zgodnie z wymaganiami ergonomii, 

  dobra

ć

 i przygotowa

ć

 materiały do naprawy i renowacji wyrobów, 

  wykona

ć

 rekonstrukcj

ę

 zniszczonych miejsc wyrobu, 

  wykona

ć

 dezynfekcj

ę

 i dezynsekcj

ę

 wyrobów, 

  wykona

ć

 czyszczenie wyrobów chemicznie i na mokro, 

  przygotowa

ć

 wyroby do przechowywania i ekspozycji, 

  sporz

ą

dzi

ć

  dokumentacj

ę

 technologiczn

ą

  wyrobów  z  wykorzystaniem 

specjalistycznych programów komputerowych, 

  oceni

ć

 estetyk

ę

 wykonanych prac, 

  zastosowa

ć

  przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony 

przeciwpo

Ŝ

arowej oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

2. Materiał nauczania 

Rodzaje uszkodze

ń

 wyrobów dekoracyjnych. 

Zasady renowacji wyrobów dekoracyjnych. 
Materiały,  narz

ę

dzia  i  przybory  stosowane  do  prac  naprawczych  

i renowacyjnych. 

Ś

rodki chemiczne stosowane do dezynfekcji i dezynsekcji wyrobów. 

Dokumentacja technologiczna wyrobów dekoracyjnych. 
Specjalistyczne programy komputerowe. 
Ocena jako

ś

ci wykonanej naprawy lub renowacji wyrobu. 

Przepisy  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpo

Ŝ

arowej 

oraz ochrony 

ś

rodowiska. 

 

3. 

Ć

wiczenia

 

  Ocena stopnia zabrudzenia wyrobów wełnianych. 

  Dobieranie sposobów czyszczenia wyrobów dekoracyjnych.  

  Wykonywanie rekonstrukcji zniszczonych wyrobów. 

  Przygotowywanie 

wyrobów 

dekoracyjnych 

po 

renowacji 

do 

przechowywania i ekspozycji. 

 

4. 

Ś

rodki dydaktyczne 

Tkaniny, których konserwacje wykonano ró

Ŝ

nymi technikami. 

Barwniki naturalne (kora d

ę

bu, rezeda, krap). 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

100

Filmy, foliogramy, prze

ź

rocza obrazuj

ą

ce zasady prowadzenia 

rekonstrukcji wyrobów dekoracyjnych. 
Specjalistyczne  programy  komputerowe

 

umo

Ŝ

liwiaj

ą

ce  wykonanie 

dokumentacji wyrobów dekoracyjnych.

 

 
5. Wskazania metodyczne do realizacji programu jednostki 

Realizacja  programu  jednostki  modułowej  ma  na  celu  kształtowanie 

umiej

ę

tno

ś

ci  wykonywania  napraw  i  renowacji  wyrobów  dekoracyjnych 

Ŝ

nymi technikami.  

Program  jednostki  modułowej  nale

Ŝ

y  realizowa

ć

  w  korelacji  

z programami jednostek modułowych 743[04].Z1.03 oraz 743[04].Z2.05. 

Osi

ą

gni

ę

cie  zało

Ŝ

onych  celów  kształcenia  umo

Ŝ

liwi  stosowanie 

praktycznych  metod  nauczania:  pokazu  z  instrukta

Ŝ

em,  metody 

przypadków oraz 

ć

wicze

ń

.  

Do  wykonywania 

ć

wicze

ń

  nauczyciel  powinien  przygotowa

ć

  próbki 

wyrobów,  na  których  b

ę

d

ą

  prowadzone  ró

Ŝ

ne  zabiegi  konserwacyjne  oraz 

barwniki, materiały, narz

ę

dzia i przybory. Podczas 

ć

wicze

ń

 uczniowie powinni 

korzysta

ć

  z  dokumentacji  oraz  katalogów  ró

Ŝ

nych  wyrobów  dekoracyjnych, 

literatury  i  czasopism  zawodowych    oraz  specjalistycznych  programów 
komputerowych. 

Zaproponowane 

programie 

ć

wiczenia 

mo

Ŝ

na 

modyfikowa

ć

 i rozszerza

ć

 w zale

Ŝ

no

ś

ci od potrzeb edukacyjnych uczniów.  

Zaj

ę

cia  dydaktyczne    nale

Ŝ

y  prowadzi

ć

  w  pracowni  technologii  oraz  

w  warsztatach  szkolnych  wyposa

Ŝ

onych  w  indywidualne  stanowiska 

pracy. Uczniowie powinni pracowa

ć

 w grupach do 15 osób. 

Zaleca si

ę

 równie

Ŝ

 prezentowanie filmów dydaktycznych dotycz

ą

cych 

wykonywania napraw, renowacji i konserwacji wyrobów dekoracyjnych  oraz 
zorganizowanie wycieczki do pracowni konserwacji tkanin. 
 

6. Propozycje  metod  sprawdzania  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

 

edukacyjnych ucznia 

Sprawdzanie  i  ocenianie  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  powinno  odbywa

ć

  si

ę

 

przez cały czas realizacji jednostki modułowej na podstawie okre

ś

lonych 

kryteriów.  Systematyczne  sprawdzanie  i  ocenianie  motywuje  ucznia  do 
nauki,  wpływa  na  kształtowanie  dyscypliny,  pracowito

ś

ci  oraz 

odpowiedzialno

ś

ci za wyniki pracy.  

Proces oceniania powinien obejmowa

ć

  diagnoz

ę

  poziomu  wiedzy  ucznia  przed  przyst

ą

pieniem  do  realizacji 

programu, 

  sprawdzanie post

ę

pów uczniów w nauce w trakcie realizacji programu 

oraz rozpoznawanie trudno

ś

ci w osi

ą

ganiu celów kształcenia, 

  sprawdzanie wiadomo

ś

ci i umiej

ę

tno

ś

ci po zrealizowaniu programu.  

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze 

ś

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

101

Proponuje si

ę

 nast

ę

puj

ą

ce metody kontroli wyników kształcenia: 

  sprawdziany ustne i pisemne, 

  sprawdziany praktyczne, 

  obserwacj

ę

 czynno

ś

ci ucznia podczas wykonywania 

ć

wicze

ń

Podczas  kontroli  i  oceny  osi

ą

gni

ęć

  edukacyjnych  uczniów  nale

Ŝ

zwróci

ć

 uwag

ę

 na: 

  dobieranie surowców i narz

ę

dzi do rodzaju naprawy, 

  dokładno

ść

 wykonania zada

ń

  utrzymanie porz

ą

dku na stanowisku pracy,  

  czas i sprawno

ść

 wykonania zadania, 

  przestrzeganie  zasad  bezpiecze

ń

stwa  i  higieny  pracy  oraz  ochrony 

ś

rodowiska. 

W  ocenie  ko

ń

cowej  osi

ą

gni

ęć

  uczniów  nale

Ŝ

y  uwzgl

ę

dni

ć

  wyniki 

wszystkich metod sprawdzania stosowanych przez nauczyciela. 

 

 
 

 


Document Outline