1
Głębia ostrości w lustrzankach cyfrowych
Często można się spotkać ze stwierdzeniem, że amatorskie lustrzanki cyfrowe z
matrycami mniejszymi niż 36 x 24 mm dają większą głębię ostrości niż aparaty
pełnoklatkowe. Tymczasem twierdzenie to jest całkowicie fałszywe!
Jak wyjaśniliśmy w naszym artykule o głębi ostrości, zależy ona od dopuszczalnej wielkości krążka
rozproszenia, a ta zależy od wielkości matrycy. Wraz ze zmianą wielkości matrycy na mniejszą (a z
taką zmianą mamy do czynienia przy przesiadce z lustrzanki analogowej na typowe, amatorskie
cyberlustro) dopuszczalny rozmiar krążka rozproszenia zmniejsza się, a zatem zakres głębi ostrości
również ulega ograniczeniu. Skąd zatem ta rozbieżność między powszechną opinią a faktami?
Otóż przyczyna tkwi w innym zjawisku związanym ze zmniejszeniem matrycy, a mianowicie
współczynniku wydłużenia ogniskowej. Zmiana kąta widzenia stosowanych obiektywów zmusza nas
poniekąd do takich zachowań, które w efekcie dają zwiększenie głębi ostrości. Aby to wyjaśnić, należy
rozważyć kilka przypadków. Sytuacją wyjściową jest dla nas aparat pełnoklatkowy wyposażony w
obiektyw np. 50 mm oraz fotografowany obiekt w odległości, powiedzmy, 10 metrów.
W pierwszym przypadku stosujemy ten sam obiektyw z korpusami: pełnoklatkowym oraz
wyposażonym w matrycę APS. Ze względu na mniejszą dopuszczalną wielkość krążka rozproszenia,
przy sensorze APS głębia ostrości zmniejsza się, w przybliżeniu o wartość współczynnika wydłużenia
ogniskowej. Pole widzenia obiektywu zmniejsza się o tę wartość.
Aby uzyskać to samo pole widzenia, co na korpusie pełnoklatkowym oddalamy się od
fotografowanego przedmiotu – to najczęściej spotykany przypadek. Na skutek zwiększenia odległości
(o współczynnik wydłużenia ogniskowej), uzyskana głębia ostrości również zwiększa się w tym
samym stopniu.
