(Microsoft Word - Poradnik M\263odego Przedsi\352biorcy)

Poradnik Młodego

Przedsiębiorcy

- czyli jak rozpocząć własną działalność –

Kwiecień 2009

Publikacja współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Coraz więcej osób zdaje się dochodzić do wniosku, że prowadzenia własnej

działalności gospodarczej jest atrakcyjniejszą formą realizacji własnej kariery zawodowej i
ż

yciowej niż zatrudnienie na etacie.

Tendencje rosnącej przedsiębiorczości potwierdzają statystyki GUS, odnotowując z

roku  na  rok  wzrastającą  liczbę  zakładanych  firm.  Największą  grupę  spośród  nowo
zakładanych  działalności  stanowią  firmy  prowadzone  w  ramach  jednoosobowej  działalności
gospodarczej i na tej właśnie skupimy się w niniejszym poradniku.

Szeroka promocja postaw przedsiębiorczych, a także możliwość pozyskania

bezzwrotnych dotacji z Funduszu Pracy oraz środków Europejskiego Funduszu Społecznego,
sprawia,  że  apetyt  Polaków  na  własną  firmę  wciąż  rośnie.  Jak  więc  przejść  od  pomysłu  do
biznesu?  Zarejestrowanie  działalności  gospodarczej  nie  jest  procesem  skomplikowanym.
Trzeba jednak pamiętać, że prowadzenie firmy to duże wyzwanie niosące ze sobą ryzyko oraz
wymagające  dużego  osobistego  zaangażowania.  Prowadzenie  własnego  biznesu  to
długotrwały  proces  wymagający  jasno  określonego  celu,  do  którego  należy  konsekwentnie
dążyć i nie zrażać się pojawiającymi się trudnościami. Przed  podjęciem decyzji o założeniu
działalności gospodarczej należy dokładnie przemyśleć swój pomysł, dokonać analizy rynku,
zdolności  finansowych,  a  także  zastanowić  się  czy  mamy  wystarczająco  dużo  siły  i
determinacji aby samodzielnie podejmować decyzje związane z prowadzeniem własnej firmy.

Kim jest przedsiębiorca

Podstawowym aktem prawnym regulującym sferę działalności gospodarczej w Polsce

jest ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz.
1807).

Zgodnie z zapisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej działalnością

gospodarczą  jest  zarobkowa  działalność  wytwórcza,  budowlana,  handlowa,  usługowa  oraz
poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa
wykonywana  we  własnym  imieniu,  bez  względu  na  jej  rezultat,  w  sposób  zorganizowany  i
ciągły. Przedsiębiorcami,  co  do  zasady  zostają  osoby  fizyczne  pełnoletnie,  które  nie  zostały
ograniczone w swojej zdolności do czynności prawnych.

Ustawa o swobodzie działalności gospodarczej dokonuje klasyfikacji małych i

rednich przedsiębiorców ze względu na kryteria ilościowe, zgodnie z którymi:

• Za mikroprzedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z dwóch

ostatnich lat obrotowych:

− zatrudniał średniorocznie mniej niż 10 pracowników oraz
− osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji

finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 2 milionów euro lub sumy
aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły
równowartości w złotych 2 milionów euro.

• Za małego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z

dwóch ostatnich lat obrotowych:

− zatrudniał średniorocznie mniej niż 50 pracowników oraz
− osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji

finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 10 milionów euro lub sumy
aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły
równowartości w złotych 10 milionów euro.

• Za średniego przedsiębiorcę uważa się przedsiębiorcę, który w co najmniej jednym z

dwóch ostatnich lat obrotowych:

− zatrudniał średniorocznie mniej niż 250 pracowników oraz

− osiągnął roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz operacji

finansowych nie przekraczający równowartości w złotych 50 milionów euro lub sumy
aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły
równowartości w złotych 50 milionów euro.

Podmioty gospodarcze prowadzące działalność można podzielić na trzy podstawowe grupy:

− osoby fizyczne (indywidualni przedsiębiorcy oraz wspólnicy spółek cywilnych)
− osoby prawne (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki akcyjne, inne podmioty

mające osobowość prawną)

− jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej (spółki jawne, partnerskie,

komandytowe, komandytowo-akcyjne).

Indywidualna działalność gospodarcza - jest najprostszą formą prowadzenia działalności w
Polsce.  Podstawę  prawną  tworzenia  i  funkcjonowania  przedsiębiorstw  indywidualnych,
stanowi  ustawa  o  swobodzie  działalności  gospodarczej  oraz  przepisy  kodeksu  cywilnego
(poza  częścią  dotyczącą  spółek).  Jest  to  forma  charakterystyczna  głównie  dla  niewielkich
przedsięwzięć.  Jednoosobową  działalność  wykonuje  się  pod  własnym  nazwiskiem  i  na
własny  rachunek,  zawsze jednoosobowo.  Taka forma  działalności  umożliwia  przedsiębiorcy
samodzielnie  podejmowanie  decyzji  i  zarządzanie  firmą,  dzięki  czemu  może  on  elastycznie
dostosowywać  swoją  działalność  do  potrzeb  rynku.  Dobrze  sprawdza  się  u  osób,  które  nie
lubią podporządkowywać się innym, są skuteczne w działaniu, mają dobre pomysły i środki
finansowe potrzebne do prowadzenia firmy. W ramach takiej działalności istnieje możliwość
współdziałania  w  firmie  osób  spokrewnionych  z  właścicielem  (małżonek,  dziecko  własne,
dziecko  drugiego  małżonka,  dziecko  przysposobione,  rodzic,  macocha  i  ojczym  oraz  osoba
przysposabiająca)  i  jednocześnie  pozostających  z  nim  we  wspólnym  gospodarstwie
domowym, w charakterze osób współpracujących.

Cechy przedsiębiorcy

Nie wszyscy nadają się do prowadzenia swojej firmy. Szczególnie nie powinny się do

tego zabierać osoby, które nie lubią zmian czy konieczności ciągłego podejmowania decyzji
(niejednokrotnie w sytuacji napięcia i w obliczu ryzyka). Własnej działalności gospodarczej
nie  powinni  uruchamiać  także  ci,  którzy  komfortowo  czują  się  jedynie  wtedy,  gdy  pracują
„odtąd-dotąd”,  wykonują  swój  kawałek  roboty,  na  której  doskonale  się  znają,  a  reszta  ich
przerasta.  Takim  osobom  często  niknie  sprzed  oczu  widok  całości  przedsięwzięcia,  brakuje
im wizji, gubią się w formalnoprawnych zobowiązaniach. Źle się czują jako osoby wydające i
egzekwujące polecenia.

Własna firma to doskonałe rozwiązanie dla osób, które są zdyscyplinowane,

przedsiębiorcze, ambitne i wiedzą, czego chcą, oraz potrafią konsekwentnie dążyć do celu.
Chce im się pracować, rozwijać i osiągać sukcesy. Najlepiej, gdy mają przy tym sporo
samozaparcia i optymizmu.

Przedsiębiorczość nieodłącznie związana jest z ryzykiem. Prowadząc firmę,

przedsiębiorca niemal codziennie musi dokonywać analizy jej sytuacji i podejmować decyzje
obciążone  ryzykiem.  Dobrze  więc,  aby  był  odważnym,  postępowo  myślącym  człowiekiem,
traktującym  sytuacje  ryzykowne  jako  szansę  na  sukces  i  rozwój.  Powinna  go  jednak
cechować umiarkowana, wyważona skłonność do podejmowania skalkulowanego ryzyka, nie
zaś brawura, czy tendencja do nierealistycznego optymizmu. Ale jednocześnie nie może mieć
skłonności do ciągłej asekuracji i unikania sytuacji obciążonych ryzykiem. Niezwykle ważne
jest,  aby  był  to  człowiek  kreatywny  i  pomysłowy,  otwarty  na  nowe  doświadczenia,  mający
umiejętność logicznego myślenia i planowania oraz przewidywania następstw swoich działań.

Im przedsiębiorca chce w przyszłości więcej zarobić, tym zwykle ryzyko, które musi ponieść,
jest większe. Niezwykle istotnymi cechami charakteryzującymi właściciela firmy, są również
wytrwałość i cierpliwość. Dobry przedsiębiorca nie kończy działalności, gdy tylko pojawiają
się  pierwsze  kłopoty,  ponieważ  wie,  że  do  osiągnięcia  sukcesu,  potrzebny  jest czas  i ciężka
praca. Bardzo ważna jest więc zdolność do odraczania nagrody w czasie. Ktoś, kto oczekuje
szybkich rezultatów, nie umie czerpać satysfakcji z samego dążenia do osiągnięcia celu, ten
prawdopodobnie  szybko  wycofa  się  z  wcześniejszych  zamierzeń,  kiedy  tylko  nie  będzie
widział efektów lub kiedy pojawią się pierwsze przeciwności. Zdecydowanie i konsekwencja
w  realizacji  obranej  strategii,  jest  gwarantem  osiągnięcia  sukcesu.  Nie  można  jednak
zapominać  o  elastyczności  i  umiejętności  dostosowywania  się  do  nowych  warunków  oraz
odpowiedniego reagowania na zachodzące zmiany.

Wszystkie powyżej wymienione cechy są niewątpliwie bardzo pomocne w

prowadzeniu działalności. Niezależnie jednak od tego, czy się je posiada, równie ważne jest,
aby znać się na tym, co zamierza się wykonywać w ramach swojej działalności i być w tym
dobrym    Ważne  jest  także,  aby  lubić  to,  co  będzie  się  wykonywało  w  ramach  prowadzonej
firmy,  ponieważ  jeżeli  oddajemy  się  zadaniu  z  pasją,  istnieje  duże  prawdopodobieństwo,  że
będzie ono wykonywane dobrze, co z kolei zwiększa szanse na osiągnięcie sukcesu.

Predyspozycje osobowościowe, choć ważne, nie gwarantują jednak, że człowiek

idealnie  sprawdzi  się  jako  samodzielny  przedsiębiorca.  Z  kolei  brak  pewnych  cech
osobowościowych  nie  przekreśla  szans,  na  bycie  skutecznym  przedsiębiorcą.  Wiele
umiejętności  można  posiąść  poprzez  naukę,  pracę,  praktykę  zawodową.  Ale  jest  też  szereg
uwarunkowań  zewnętrznych,  które  mogą  pomóc  lub  utrudnić,  czy  wręcz  uniemożliwić
prowadzenie  działalności.  Zaliczyć  można  do  nich  np.  sytuację  gospodarczą  w  kraju,
obowiązujące przepisy, posiadane środki finansowe, ale także znajomości czy zwyczajny łut
szczęścia,  zbieg  okoliczności,  czyli  znalezienie  się  we  właściwym  miejscu  o  właściwym
czasie, gdzie pojawiła się szansa na zrobienie interesu.

Pomysł na biznes

Osób, które mają świetne pomysły na uruchomienie dochodowego interesu, jest

więcej, niż mogłoby się wydawać. Co więcej, istnieje wiele stron internetowych, na których
można  znaleźć  gotowe  pomysły  na  biznes  -  doskonale  opisane,  do  wykorzystania  od  zaraz.
Wystarczy  je  wcielić  w  życie  i  zacząć  zarabiać.  Tymczasem  najczęściej  na  pomysłach  się
kończy dlatego warto zapamiętać: BIZNES SIĘ ROBI, A NIE TYLKO O NIM MYŚLI! Kto
nie  ryzykuje,  ten  nie  zyskuje.  Oczywiście  nie  należy  działać  pochopnie  i  ryzykować  tam,
gdzie jest to zbędne. Często jednak sztuka polega na łapaniu okazji w mig, wychwytywaniu
tej jedynej szansy, chwili, okazji - bo więcej może się nie zdarzyć. Doskonałe pomysły leżące
w szufladzie, choćby były nie wiem jak świetne, pozostaną jedynie pomysłami.

Pomysł na firmę może być oparty na własnym potencjale tj. posiadanym

wykształceniu,  umiejętnościach,  wykonywanym  zawodzie,  doświadczeniu  zawodowym
wyniesionym  z  poprzednich  miejsc  pracy,  pasji,  czy  ulubionych  czynnościach.  Po
przeanalizowaniu posiadanych zasobów, należy zastanowić się  gdzie i w jaki sposób znaleźć
klientów na daną usługę lub produkt, który chce się zaoferować. Poszukując pomysłu warto
wziąć  również  pod  uwagę  posiadane  zasoby  materialne.  Może  się  zdarzyć,  że  osoba  jest
właścicielem jakichś pomieszczeń, obiektów, wyposażenia czy maszyn, które można byłoby
wykorzystać  do  prowadzenia  działalności gospodarczej.  Innym sposobem  jest  poszukiwanie
niszy  rynkowej.  W  tym  celu  należy  dokładnie  przeanalizować  i  zdiagnozować,  jakie
niezaspokojone  potrzeby  pojawiają  się  na  danym  rynku  oraz  jakie  są  możliwości  ich
realizacji. Trzeba zastanowić się, czy pozyska się stałych nabywców i czy znajdzie się ich na
tyle dużo, że firma będzie miała szanse nie tylko przetrwać, ale także się rozwijać.

Biznes plan

Aby świetny pomysł na biznes przekształcić w faktycznie działającą, prężną firmę,

trzeba od czegoś zacząć. Proponujemy, by pierwszym krokiem było opracowanie
biznesplanu.

Biznes plan pozwala opisać swój pomysł, ujawnia jego słabe i mocne strony, sprawdza

jego  realność,  pozwala  także  zorientować  się  gdzie jesteś,  dokąd  zmierzasz,  jak tam  masz
dotrzeć  i osiągnąć  wyznaczony  sobie  cel.  Biznes  plan  jest  również  sposobem  prezentacji
swojego  pomysłu  na biznes  i przekonania  inwestorów  o zasadności  zainwestowania  w niego
kapitałów.  Żaden  bank  ani inna  poważna  instytucja  finansowa  nie udzielą  pożyczki  lub
kredytu  bez konkretnego  planu  działania  i jego  kosztów.  Dlatego  przy  pisaniu  biznes  planu
warto skorzystać z pomocy wyspecjalizowanych w tym zakresie instytucji.

Dobry biznes plan charakteryzuje się tym, że posiada:

− mało liczb - rzeczywistość jest nieprzewidywalna dlatego nie warto opisywać jej liczbowo

miesiąc po miesiącu; wystarczy stworzyć model pokazujący, że jesteś świadomy
podstawowych zależności ekonomicznych dotyczących Twojego biznesu

− dużo informacji o sobie czyli o ludziach tworzących ten biznes - musisz udowodnić,

e jesteście kompetentni i możecie zatrudnić kompetentnych pracowników

− świadomość środowiska w jakim firma będzie funkcjonować i związanych z nim szans,

zagrożeń i ryzyka.

Biznes plan powinien zawierać :

− Streszczenie przedsięwzięcia - dane o przedsiębiorstwie (nazwa, adres, telefon, REGON,

rodzaj  działalności)  historia  przedsiębiorstwa  (forma  prawna,  kapitał  założycielski,  data
rozpoczęcia  działalności,  krótki  jej  opis,  dotychczasowe  osiągnięcia)  informacje
o właścicielach firmy (co umieją założyciele, jakie jest ich wykształcenie, doświadczenie
zawodowe  także  we wspólnym  prowadzeniu  interesów,  czy  mają  doświadczenie  w
prowadzeniu podobnych przedsięwzięć).

− Opis przedsięwzięcia - czego dotyczy obecny stan zaawansowania organizacyjnego

i inwestycyjnego  obecna  i przewidywana  struktura  zatrudnienia  Dane  dotyczące
produktów  i  usług:  krótki  opis  produktu  lub  usługi  (główne  cechy  i zalety,  co je różni
od oferowanych  przez konkurencję)  kim  są  Twoi  konkurenci,  ich główne  atuty  i słabości
ź

ródła finansowania: samofinansowanie, zapotrzebowanie na kapitał zewnętrzny

− Ocenę rynku - główni odbiorcy produktu (w %), formy rozliczeń główni dostawcy

surowców  i towarów  (lokalizacje  i skale  dostaw,  formy  rozliczeń)  posiadane  umowy
z dostawcami,  odbiorcami,  zamówienia,  listy  intencyjne  przewidywana  skala  rynku,
tendencje  jego  rozwoju  podstawowe  elementy  marketingu  stosowane  przez
przedsiębiorstwo.

− Dane dotyczące kredytu i sposoby jego wykorzystania - wysokość kredytu, okres jego

spłaty, forma (gotówka, bezgotówkowo) proponowany rodzaj spłaty, karencja dokładne
przeznaczenie kredytu, termin rozpoczęcia działalności od chwili wykorzystania kredytu
formy zabezpieczenia aktualne zadłużenie w innych bankach i instytucjach.

http://www.wup.zgora.pl/PL/183/38/BIZNES_PLAN/

Rejestracja działalności gospodarczej

Po określeniu celów i realnym spojrzeniu na przyszłość planowanej działalności, czas

dowiedzieć się jak zarejestrować firmę. Z dniem 1 kwietnia 2009 r  weszły w życie przepisy
znowelizowanej  ustawy  o  swobodzie  działalności  gospodarczej  wprowadzające  znaczne
uproszczenia  w  zakładaniu  firm,  czyli  tzw.  zasadę  jednego  okienka.  Do  tej  pory  osoba
rejestrująca działalność gospodarczą musiała złożyć cztery wnioski:

− w urzędzie gminy (lub miasta) - wniosek o wpis do ewidencji działalności gospodarczej,
− w urzędzie statystycznym – wniosek o wpis do krajowego rejestru urzędowego

podmiotów gospodarki narodowej

− w urzędzie skarbowym – zgłoszenie identyfikacyjne lub aktualizacyjne Numeru

Identyfikacji Podatkowej

− w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych – wnioski rejestracji do ubezpieczenia

Obecnie przyszły przedsiębiorca złoży tylko jeden formularz w urzędzie gminy lub miasta.
Złożony wniosek o wpis do ewidencji będzie jednocześnie wnioskiem o wpis do krajowego
rejestru

urzędowego

podmiotów

gospodarki

narodowej

(REGON),

zgłoszeniem

identyfikacyjnym  albo  aktualizacyjnym  na  potrzeby  numeru  NIP,  a  także  zgłoszeniem
płatnika  składek  albo  jego  zmiany  dla  potrzeb  ubezpieczeń  społecznych.  Pozostałe
formalności, a więc powiadomienie urzędu skarbowego, GUS i ZUS stanie się obowiązkiem
urzędników  gminnych.  Zintegrowany  wniosek  o  rejestrację  firmy  będzie  można  złożyć  w
następujący sposób:

−  osobiście w formie papierowej w urzędzie gminy lub miasta
−  listem poleconym wraz z notarialnie potwierdzonym podpisem
−  w formie elektronicznej z bezpiecznym podpisem kwalifikowanym
−  w formie elektronicznej bez bezpiecznego podpisu.

Przedsiębiorcy,  którzy  zdecydują  się  złożyć  wniosek  za  pośrednictwem  Internetu  a  nie
posiadający  bezpiecznego  podpisu  oraz  osoby  przesyłające  wniosek  listem  poleconym  bez
notarialnego  potwierdzenia  podpisu  będą  wezwane  przez  urząd  gminy  lub  miasta  w  celu
sprawdzenia autentyczności danych zawartych w przesłanym wniosku. Osoby korzystające z
pozostałych form nie będą musiały zgłaszać się do odpowiednich urzędów.

Wniosek składa się z kilku części. Do części EDG-1 dołącza się zawsze wypełnioną

część  EDG-RB,  która  zawiera  informację  o  posiadanych  przez  przedsiębiorcę  rachunkach
bankowych.  Natomiast  części  EDG-RD  oraz  EDG-MW  wypełnia  się  po  to,  aby  określić
rodzaj  wykonywanej  działalności  gospodarczej  oraz  wskazać  dodatkowe  miejsca  jej
wykonywania.

Złożenie wniosku oraz wydanie zaświadczenia o wpisie nie podlega żadnym opłatom.

Przedsiębiorca  rozpocznie  działalność  już  w  dniu  złożenia  wniosku  o  wpis  do  ewidencji
działalności  gospodarczej  (chyba  że  we  wniosku  wskaże  inną  datę).  Takie  rozwiązanie
oznacza, że przedsiębiorca nie będzie musiał czekać na rozstrzygnięcie organów administracji
co  do  jego  wniosku.  Przeszkodą  w  podjęciu  działalności  nie  będzie  także  ewentualna
konieczność  uzupełniania  wniosku.  Zasada  ta  nie  będzie  dotyczyć  działalności  podlegającej
koncesjonowaniu  czy  też  objętej  zezwoleniem  Jest  to  pierwszy  etap  upraszczania  procedur
biurokratycznych  dla  przedsiębiorców,  który  wprowadziła  ustawa  z  19  grudnia  2008  r.  o
zmianie  ustawy  o  swobodzie  działalności  gospodarczej  (nowelizacja  ustawy  o  swobodzie
działalności  gospodarczej).Drugi  etap  reformy  polegającej  na  uproszczeniu  zasad  rejestracji
działalności  gospodarczej  rozpocznie  się  1  lipca  2011  r.  wraz  z  uruchomieniem  Centralnej
Ewidencji  Informacji  o  Działalności  Gospodarczej  (CEIDG),  dzięki  której  przedsiębiorcy
będą  mogli  rejestrować  firmy  przez  Internet.  Tym  samym  zostanie  wprowadzona  instytucja
tzw. zero okienka.

Zgłoszenie do ZUS

Niezależnie od wypełnienia zintegrowanego wniosku przedsiębiorca będzie musiał

dokonać zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych i/lub ubezpieczenia zdrowotnego, składając
formularz  ZUS  ZUA  lub  ZUS  ZZA,  który  może  zostać  przekazany  do  ZUS  w  formie
elektronicznej  (opatrzony  bezpiecznym  podpisem  elektronicznym  weryfikowanym  przy
pomocy  ważnego  kwalifikowanego  certyfikatu)  lub  papierowej  (bezpośrednio  w  terenowej
jednostce organizacyjnej ZUS lub za pośrednictwem poczty).

W przypadku, gdy prowadzenie firmy jest jedyną formą aktywności zawodowej

przedsiębiorcy,  podlega  on  obowiązkowi  ubezpieczenia  społecznego  i  zdrowotnego,
dodatkowo  wypełnia  formularz  ZUS  ZUA  (zgłoszenie  do  ubezpieczeń  społecznych  i
zdrowotnego). Natomiast w sytuacji gdy oprócz prowadzenia firmy, osoba pracuje na umowę
o  pracę  i  osiąga  z  tego  tytułu  dochód  powyżej  minimalnego  wynagrodzenia,  podlega
wyłącznie  obowiązkowemu  ubezpieczeniu  zdrowotnemu    i  zamiast  druku  ZUS  ZUA
wypełnia  druk  ZUS  ZZA  (zgłoszenie  do  ubezpieczenia  zdrowotnego).  Jeżeli  w  firmie
zatrudnieni są pracownicy, każdego z osobna należy zgłosić do ZUS na formularzu ZUS ZUA

Osoby rozpoczynające prowadzenie własnej działalności gospodarczej mogą skorzystać z

dwuletniej ulgi w opłacaniu składek do ZUS. Wprowadzenie ulgi od sierpnia 2005 r.
umożliwiło opłacania prawie trzykrotnie niższych składek do ZUS przez pierwsze dwa lata
prowadzenie działalności.

Wybór formy opodatkowania

Niezależnie od złożenia zintegrowanego wniosku w jednym okienku, każdy kto

rozpoczyna  działalność  gospodarczą  musi  odwiedzić  urząd  skarbowy,  by  określić  formę
opodatkowania.  Rozważając  wybór  formy  opodatkowania  można  wziąć  pod  uwagę
następujące czynniki:

− poziom planowanych przychodów oraz kosztów - przy niskich kosztach i wysokich

przychodach najkorzystniej wypadają uproszczone formy opodatkowania (ryczałt i karta).

− poziom dochodu - przy wysokich dochodach lepiej wybrać podatek liniowy zamiast

opodatkowania wg skali podatkowej

− obowiązki ewidencyjne - dla części podatników obowiązki ewidencyjne są bardzo

kłopotliwe. Skorzystanie z uproszczonych form opodatkowania uwalnia podatników z
konieczności prowadzenia ksiąg i ewidencji podatkowych.

Podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu z działalności gospodarczej może

być płacony:

− według skali podatkowej – w zależności od wysokości dochodu jest on objęty stawką 18 i

32 proc. (są to tzw. zasady ogólne),

− według 19 proc. jednolitej stawki – bez względu na wysokość dochodu (tzw. podatek

liniowy),

− w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
− w formie karty podatkowej.

Podatek według skali

To  podstawowa  forma  opodatkowania,  dostępna  dla  każdego  przedsiębiorcy  –  bez  względu
na rodzaj działalności, rozmiar i formę prawną (czy jest prowadzona indywidualnie, w spółce
cywilnej, czy osobowej spółce handlowej – jawnej, komandytowej, komandytowo-akcyjnej).
Wybierając  taki  sposób rozliczenia,  mamy  możliwość  uwzględnienia  kosztów  związanych z
działalnością,  skorzystania  z  wszelkich  dostępnych  preferencji  i  ulg  podatkowych  –  w  tym
wspólnego  rozliczenia  z  małżonkiem  czy  na  zasadach  przewidzianych  dla  osób  samotnie
wychowujących dzieci. Ale jeśli nasze dochody przekroczą drugi próg podatkowy (85528 zł),

zapłacimy od nich nie 18, ale 32 proc. podatku. Jest płatny zaliczkowo wedle wyboru – co
miesiąc lub co kwartał. Można też skorzystać z uproszczonych zaliczek płatnych w stałej
wysokości.

Podatek liniowy

Jest  dostępny  także  bez  względu  na  rodzaj  i  rozmiar  działalności.  Jedyne  ograniczenie
dotyczy  osób  świadczących  usługi  na  rzecz  byłych  pracodawców.  Podstawową  zaletą  tej
formy  rozliczenia  jest  niska  19-proc.  stawka  stosowana  do  wszystkich  dochodów  z
działalności  gospodarczej  –  bez  względu  na  ich  wielkość.  Ceną  za  to  jest  brak  możliwości
skorzystania  z  większości  ulg  i  preferencji  podatkowych.  Poza  tym  podatek  płacimy  od
pierwszej zarobionej złotówki (nie przysługuje tzw. kwota wolna wynosząca w 2009 r. 3.091
zł), co miesiąc lub co kwartał (również można wybrać uproszczenie polegające na wpłacaniu
zaliczek w stałej wysokości).

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Jest  zarezerwowany  wyłącznie  dla  prowadzących  działalność  samodzielnie,  w  spółce
cywilnej  lub  jawnej.  Z  tym  że  prawo  do  tej  formy  opodatkowania  mają  wyłącznie  ci
przedsiębiorcy, których przychody z działalności gospodarczej za 2008 r. (w wypadku spółki
– suma przychodów jej wspólników) nie przekroczyły równowartości 150 tys. euro (506 625
zł). Ten limit obowiązuje także w trakcie 2009 r. – jego przekroczenie powoduje utratę prawa
do  ryczałtu  i  konieczność  wyboru  nowej  formy  opodatkowania  od  następnego  roku
podatkowego.  Dodatkowym  ograniczeniem  jest  to,  że  wiele  rodzajów  działalności  zostało
wyłączonych  z  opodatkowania  ryczałtem  (m.in.  apteki,  lombardy,  kantory,  niektóre  wolne
zawody, np. doradcy podatkowi, architekci).
Zaletą  ryczałtu  jest  to,  że  nie  trzeba  prowadzić  księgi  przychodów  i  rozchodów  (ani  ksiąg
rachunkowych) – jak przy zasadach ogólnych i podatku liniowym, a wystarczy uproszczona
ewidencja  przychodów.  Przy  rozliczeniu  podatkowym  nie  uwzględnia  się  bowiem  kosztów
działalności.  Podatek  jest  płacony  od  przychodu,  a  nie  od  dochodu,  za  to  na  ogół  według
niższych stawek. Wynoszą one: 20 proc., 17 proc., 8,5 proc., 5,5 proc. i 3 proc. – w zależności
od  rodzaju  działalności.  Nie  ma  możliwości  wspólnego  rozliczenia  z  małżonkiem  czy  na
zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Karta podatkowa

Mogą  ją  wybrać  tylko  osoby  prowadzące  drobną  działalność  handlową  gastronomiczną  lub
inną  usługową  samodzielnie  bądź  w  spółce  cywilnej,  a  także  wykonujące  niektóre  wolne
zawody.  Nie  trzeba  liczyć  przychodów  ani  kosztów  działalności,  a  podatek  płacimy  co
miesiąc  w  stałej  wysokości  określonej  w  decyzji  naczelnika  urzędu  skarbowego,  po
pomniejszeniu  go  jedynie  o  zapłaconą  składkę  zdrowotną.  Nie  przysługują  inne  ulgi  i
odliczenia  ani  preferencyjne  rozliczenie  z  małżonkiem  czy  dla  samotnych  rodziców.  Zaletą
karty jest to, że nie musimy prowadzić żadnych ewidencji dla celów tego podatku.

O tym trzeba pamiętać

− Wybrana forma opodatkowania i sposób rozliczenia podatku będą wiążące przez cały

2009 r. i nie można ich zmienić w trakcie roku podatkowego.

− Jeśli w odpowiednim terminie tj. do 20. stycznia nie poinformujemy naczelnika urzędu

skarbowego o zmianie formy opodatkowania, będzie nas obowiązywać dotychczasowy
sposób rozliczenia.

− Gdy nadal chcemy płacić podatek na takich samych zasadach jak w roku ubiegłym, nie

musimy składać żadnych oświadczeń. Automatycznie zostajemy objęci starą formą
opodatkowania.

− Przedsiębiorcy, którzy w 2008 r. płacili ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, lecz

ich przychody przekroczyły równowartość 150 tys. euro (506 625 zł), tracą w 2009 r.

prawo do ryczałtu, i jeśli nie złożą oświadczenia o wyborze podatku liniowego,
automatycznie obejmą ich zasady ogólne (podatek według skali).

Zgłoszenie rejestracyjne VAT

W urzędzie skarbowym należy także zadeklarować, czy będzie się VATowcem

(płatnikiem  podatku  VAT),  czy  też  nie.  Na  podstawie  ustawy  z  dnia  11  marca  2004  r.  o
podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) obowiązuje zasada, zgodnie
z którą osoby rozpoczynające działalność zwolnione są z obowiązku rozliczania się z VAT.
Tacy  przedsiębiorcy  są  formalnie  podatnikami  VAT,  faktycznie  jednak  nie  rozliczają  się  z
niego do momentu przekroczenia w ciągu roku podatkowego limitu sprzedaży w wysokości
50  tys.  zł,  jest  to  tzw.  zwolnienie  podmiotowe.  Należy  jednak  pamiętać,  że  w  stosunku  do
podatników  rozpoczynających  działalność  w  ciągu  roku,  kwota  uprawniająca  do  zwolnienia
musi  być  wyliczona  w  proporcji  do  okresu  prowadzonej  działalności  gospodarczej.
Przedsiębiorcy  podlegający  zwolnieniu  mogą,  ale  nie  muszą  dokonać  zgłoszenia
rejestracyjnego w urzędzie skarbowym. Jeżeli tego dokonają, rejestrowani są jako „podatnicy
VAT  zwolnieni”.  Zwolniony  podatnik  nie  ma  możliwości  wystawiania  faktur
(poświadczeniem  sprzedaży  jest  w  takim  przypadku  paragon  z  kasy  fiskalnej,  jeżeli  jest
zobowiązany  do  jej  posiadania  lub  rachunek  zwykły)  oraz  odliczania  podatku  z  faktur
wystawionych  przez  kontrahentów.  Oczywiście  przedsiębiorca  może  zrezygnować  ze
zwolnienia,  deklarując  przed  rozpoczęciem  działalności  w  urzędzie  skarbowym  chęć  bycia
czynnym podatnikiem.

Źródła finansowania działalności gospodarczej

Każda osoba rozpoczynająca działalność gospodarczą prędzej czy później stanie przed

pytaniem – w jaki sposób sfinansować rozwój swojej firmy? Odpowiedzią na ten problem jest
szeroka oferta instytucji wspierających finansowo firmy we wczesnej fazie rozwoju. Każde z
poniżej wymienionych źródeł środków pieniężnych różni się znacząco pod względem
stawianych wymogów, jak i pod względem sposobu działania. Dlatego też, zanim wyruszymy
po kapitał, należy zapoznać się z podstawowymi danymi na temat każdej z tych ścieżek
finansowania.

Kredyt bankowy

Kredyt bankowy jest bardzo popularną formą finansowania. Jego ewidentnymi

zaletami z punktu widzenia przedsiębiorcy są:

−  prostota konstrukcji
−  z góry określone koszty (prowizje, odsetki)
−  z góry określony harmonogram spłat rat kapitałowych
−  dostępność (teoretycznie w każdym banku)
Wadami z kolei są:

−  ograniczenia w przyznawaniu kredytów dla nowo uruchamianych działalności
−  nierzadko wysokie wymagania banków dotyczące zabezpieczeń
−  dosyć długi i nie zawsze w pełni jasny dla przedsiębiorców, proces ubiegania się o kredyt

Wśród produktów kredytowych, dostępnych obecnie na rynku warto podkreślić

obecność takich produktów jak:

−  kredyt w rachunku bieżącym
−  linia kredytowa
−  kredyt na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej
−  kredyt inwestycyjny na sfinansowanie nakładów inwestycyjnych

− kredyt refinansujący nakłady poniesione do X miesięcy wstecz
− pożyczka

Przeważnie warunkiem otrzymania jednego z wyżej wymienionych produktów jest

posiadanie  konta  firmowego  przez  min.  od  3  -18  miesięcy  i  prowadzenie  działalności
gospodarczej  od  minimum  6  miesięcy.  Przed  zaciągnięciem  jakiegokolwiek  kredytu  należy
sporządzić  rzetelne  prognozy  finansowe.  Dzięki  nim  będziemy  w  stanie  realnie  ocenić  w
jakim czasie i w jakich ratach będziemy w stanie spłacać zaciągnięty kredyt. Z jednej strony
plusem kredytu jest z góry określony harmonogram spłat, ale minusem jest konieczność jego
przestrzegania.  Niespłacenie  raty  w  terminie  może  grozić  postawieniem  przez  bank  całego
kredytu w stan wymagalności, a w praktyce doprowadzić nawet do upadłości firmy. Można
również  starać  się  uzyskać  w  banku  tzw.  karencję  w  spłacie  kredytu,  czyli  okres  w  którym
bank pozwala nie spłacać kolejnych rat.

Bank, przed udzieleniem kredytu przeważnie wymaga przedstawienia licznych

dokumentów,  oprócz  biznesplanu  również  wszelkich  dokumentów  finansowych,  a  więc  w
przypadku działalności gospodarczej zeznania podatkowe oraz zaświadczenia z ZUS i Urzędu
Skarbowego  o niezaleganiu  z  płatnościami. Bank  może  również  poprosić  o  wydruki  książki
przychodów i rozchodów. Niezbędne będą też takie dokumenty jak NIP, REGON czy wpis do
ewidencji działalności gospodarczych.
Bank będzie również oczekiwał (zwłaszcza w przypadku większych kredytów) zabezpieczeń.
Można  rozróżnić  dwa  typy  zabezpieczeń  –  materialne  i  niematerialne.  Niematerialne  to
różnego  rodzaju  poręczenia,  weksle,  gwarancje,  oświadczenie  o  poddaniu  się  dobrowolnej
windykacji  zgodnie  z  kodeksem  postępowania  cywilnego,  itd.  Innym  zabezpieczeniem,
bardzo atrakcyjnym dla banku, może być hipoteka na nieruchomości.  Bez względu na rodzaj
zabezpieczenia, regułą jest, że ich wartość musi przewyższać wartość kredytu. Koszty kredytu
są trudne do przewidzenia, gdyż przy większych kwotach warunki są ustalane indywidualnie
przez bank. Oprocentowanie ustalane jest w oparciu o stawkę WIBOR, czyli oprocentowanie
lokat na rynku międzybankowym,  powiększoną o marżę banku.

Środki z Funduszu Pracy

Bezrobotni za pośrednictwem powiatowych urzędów pracy mogą ubiegać się o dotację

ze środków Funduszu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej, na podstawie  art. 46
ustawy z dnia  20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz.U.
z  2008  r.  nr  69,  poz.  415  z  późn.  zm.).  Wcześniej  mogli  starać  się  o  nisko  oprocentowane
pożyczki  na  ten  cel.  Kwota  dotacji  wynosiła  od  2004  roku  równowartość  pięciokrotności
przeciętnego  wynagrodzenia.  Od  stycznia  2009  r.  dotacja  odpowiada  sześciokrotności
przeciętnego  wynagrodzenia. Bezrobotny może otrzymać 18,6 tys. zł dotacji na działalność
gospodarczą  i  związane  z  nią  koszty  pomocy  prawnej,  konsultacji  i  doradztwa.  Nie  będzie
musiał zwrócić dotacji, jeśli będzie prowadził biznes przez co najmniej 12 miesięcy.

Bezrobotny zamierzający podjąć działalność gospodarczą powinien złożyć do

powiatowego urzędu pracy, w którym jest zarejestrowany, wniosek o przyznanie środków na
jej podjęcie, który określa:

−  kwotę wnioskowanych środków;
−  rodzaj działalności gospodarczej, którą zamierza podjąć;
−  kalkulację  kosztów  związanych  z  podjęciem  działalności,  jakie  zostaną  poniesione  oraz

ródła ich

− finansowania;
− szczegółową specyfikację oraz harmonogram wydatków w ramach wnioskowanych

rodków;

− proponowaną formę zwrotu środków;
− przewidywane efekty ekonomicznej prowadzenia działalności gospodarczej.

Warunki przyznawania bezzwrotnych dotacji określają szczegółowo regulaminy

tworzone przez
poszczególne  urzędy  pracy.  Otrzymaną  dotację  bezrobotny  będzie  musiał  zwrócić,  jeśli  w
trakcie  kontroli  przeprowadzonej  przez  urzędnika  z  PUP  w  siedzibie  firmy  okaże  się,  że
bezrobotny  nie  kupił  sprzętu,  który  deklarował,  że  nabędzie.  Inną  przyczyną  zwrotu  dotacji
jest likwidacja działalności w pierwszym roku od jej podjęcia lub fakt nieprzedłużenia przez
bezrobotnego  dokumentów  potwierdzających  jej  prowadzenie  przez  12  miesięcy,  a  tymi
dokumentami jest  zaświadczenie  z  ZUS  o  obowiązku  opłacania składek ubezpieczeniowych
płaconych z tytułu prowadzenia działalności i zaświadczenie z urzędu skarbowego o tym, że
figuruje w jego ewidencji jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

Fundusze unijne

Wiedza o tym, o jakie środki unijne można się ubiegać, to dopiero początek trudnej

drogi po unijne pieniądze. Przedsiębiorca, zainteresowany wsparciem z UE najpierw
powinien złożyć wniosek o dotacje, a po podpisaniu umowy o dofinansowanie projektu
realizować inwestycje.

rodki unijne przyznawane są na konkretne cele oraz obszary wsparcia. Dlatego ważne

jest, aby firma zidentyfikowała cel, jakiemu ma służyć inwestycja, oraz dziedzinę, której
dotyczy (np. ochrona środowiska, poprawa warunków edukacji, rozwój przedsiębiorstwa czy
szkolenie danej grupy osób). Za różne dziedziny wsparcia odpowiadają różne programy,
firma musi znaleźć więc program, za pośrednictwem którego dofinansowane są projekty, jak
ten, który chce zrealizować.

Każdy program składa się z osi priorytetowych (lub priorytetów), których cele są

bardziej  zawężone  niż  programu,  natomiast  każda  oś  priorytetowa  zawiera jedno  lub więcej
działań  (w  niektórych  programach  nazewnictwo  jest  nieco  odmienne).  W  ramach  działań
występują czasami także poddziałania czy schematy. Aby ustalić, do którego konkursu złożyć
wniosek  o  dotacje,  przedsiębiorca  powinien  określić  tę  najmniejszą  jednostkę,  której  cel
odpowiada  celowi  jego  projektu  (może  to  być  np.  działanie,  poddziałanie,  schemat,  obszar
wsparcia).Wniosek  o  dotacje  zostanie  dokładnie  sprawdzony.  Najpierw  wniosek  przejdzie
przez  etap  oceny  formalnej.  Zostanie  on  zweryfikowany  pod  kątem  obowiązkowych
kryteriów  formalnych.  Potem  zostanie  poddany  ocenie  merytorycznej.  W  trybie
konkursowym  ocenione  merytorycznie  projekty  są  ze  sobą  porównywane  pod  względem
zdobytych  punktów.  Wtedy  tworzona  jest  lista  rankingowa,  a  dofinansowanie  otrzymują
najlepsze projekty. Umowa o dofinansowanie opisuje dokładnie zobowiązania i uprawnienia
beneficjenta  oraz  zawiera  dokładny  harmonogram  realizacji  projektu  i  jego  budżet.
Przedsiębiorca  musi  zwrócić  całość  lub  część  dotacji,  jeżeli  wykorzysta  ją  niezgodnie  z
przeznaczeniem,  z  naruszeniem  procedur  lub  zostanie  ona  pobrana  nienależnie  lub  w
nadmiernej  wysokości.  Jeżeli  w  trakcie  realizacji  projektu  zauważy,  że  inwestycja  mocno
odbiega  od  zamierzeń,  powinien  jak  najszybciej  poinformować  o  tym  instytucję,  z  którą
zawarł umowę o dofinansowanie. Umowę można zmienić poprzez aneks.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki

W ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VI, Działanie 6.2

Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia, osoby rozpoczynające
działalność gospodarczą będą mogły uzyskać w perspektywie lat 2007-2013 wsparcie w
postaci:

− doradztwa (indywidualne i grupowe) oraz szkoleń umożliwiających uzyskanie wiedzy i

umiejętności potrzebnych do założenia i prowadzenia działalności gospodarczej;

− przyznania środków finansowych na rozwój firmy, do wysokości stanowiącej

równowartość 40 tys. zł (lub 20 tys. na osobę w przypadku spółdzielni lub spółdzielni
socjalnej);

− wsparcia pomostowego w okresie do 6 (podstawowe wsparcie pomostowe) lub do 12

miesięcy  wykonywania  (przedłużone  wsparcie  pomostowe)  działalności  gospodarczej,
obejmującego  finansowe  wsparcie,  wypłacane  miesięcznie  w  kwocie  nie  większej  niż
równowartość minimalnego wynagrodzenia obowiązującego na dzień wypłacenia dotacji,
połączone  z  doradztwem  oraz  pomocą  w  efektywnym  wykorzystaniu  dotacji  (wyłącznie
dla osób, które rozpoczęły działalność w ramach danego projektu).

O pomoc w ramach tego działania mogą się ubiegać wszystkie osoby fizyczne, z

wyłączeniem  tych,  które  posiadały  zarejestrowaną  działalność  gospodarczą  w  okresie
pierwszego  roku  przed  złożeniem  wniosku  o  uzyskanie  wsparcia  w  ramach  projektu.  W
szczególności jednak wspierane będą osoby długotrwale bezrobotne, kobiety powracające na
rynek  pracy  po  przerwie  związanej  z  urodzeniem  i  wychowaniem  dzieci,  osoby  do  25  roku
ż

ycia, niepełnosprawni, osoby po 45 roku życia oraz mieszkańcy obszarów wiejskich,

miejsko – wiejskich i miejskich oraz mieszkańcy miast do 25 tys. mieszkańców którzy chcą
podjąć zatrudnienie w zawodach pozarolniczych.

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON)

Osoby posiadające orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, którzy chcą rozpocząć

działalność gospodarczą, mogą otrzymać pomoc z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób
Niepełnosprawnych.  Pomoc  na  założenie  przedsiębiorstwa  wypłaca  PFRON  za
pośrednictwem powiatów. Wysokość dotacji określa umowa między osobą niepełnosprawną a
starostą, z tym że nie może ona być wyższa od 15-krotnego przeciętnego wynagrodzenia (w
IV  kwartale  ubiegłego  roku  była  to  kwota  44  528,25  zł).  Dotacji  nie  otrzyma
niepełnosprawny,  który  dostał  już  środki  publiczne  na  ten  sam  cel.  Osoba,  która  otrzyma
pomoc,  będzie  musiała  ją  zwrócić  wraz  z  odsetkami  określonymi  jak  dla  zaległości
podatkowych,  jeśli  z  własnej  winy  naruszy  warunki  umowy  ze  starostą.  Wzór  wniosku  o
wypłatę dofinansowania z PFRON określa rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej
w  sprawie  przyznania  osobie  niepełnosprawnej  środków  na  podjęcie  działalności
gospodarczej,  rolniczej albo  na  wniesienie  wkładu do  spółdzielni  socjalnej. Wniosek należy
złożyć  do  starosty  właściwego  ze  względu  na  miejsce  zarejestrowania  osoby
niepełnosprawnej  jako  bezrobotnej  albo  poszukującej  pracy.  Starosta  sprawdza  go  pod
względem  rachunkowym  oraz  formalnym.  W  trakcie  oceny  wniosku  starosta  bierze  pod
uwagę:

− przewidywane efekty ekonomiczne przedsięwzięcia, na które mają być przeznaczone

rodki;

−  popyt i podaż lokalnego rynku na planowaną działalność;
−  kalkulację wydatków na uruchomienie działalności w ramach wnioskowanych środków;
−  uprawnienia i kwalifikacje wnioskodawcy;
−  wysokość środków własnych wnioskodawcy;
−  wysokość posiadanych środków PFRON przeznaczonych na ten cel w danym roku.

Starosta  pisemnie  informuje  wnioskodawcę  o  sposobie  rozpatrzenia  wniosku  w  terminie  30
dni  od  dnia  otrzymania  kompletnego  wniosku  (jednak  nie  wcześniej  niż  w  dniu  podjęcia
przez  radę  powiatu  uchwały  o  podziale  środków  PFRON  przekazanych  powiatowi  na  cele
związane z rehabilitacją niepełnosprawnych).W przypadku pozytywnego rozpatrzenia starosta
informuje  pisemnie  wnioskodawcę  o  swej  decyzji  oraz  wzywa  go  do  negocjacji  warunków
umowy.  Negocjacje  takie  powinny  zakończyć  się  w  terminie  14  dni  od  dnia  doręczenia
wezwania.  W  ciągu  kolejnych  dwóch  tygodni  od  zakończenia  pertraktacji  obie  strony
zawierają  umowę  o  wypłatę  dofinansowania  do  założenia  firmy.  Niepełnosprawny

korzystający z pomocy jest zobowiązany do przechowywania przez dziesięć lat dokumentacji
pozwalającej na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami.

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa

Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa uruchamia Programu Rozwoju

Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Proces składania dokumentów  o przyznanie pomocy
w  ramach  działania  312  „Tworzenie  i  rozwój  mikroprzedsiębiorstw”  rozpocznie  się    pod
koniec  marca,  z   chwilą  formalnego  ogłoszenia  naboru wniosków  przez  Prezesa  ARiMR,  a
projekty  wniosków  zostaną zastąpione  zatwierdzonymi  formularzami  dokumentów,  które
będą  obowiązywały  przy  ubieganiu  się  o  przyznanie  pomocy  wsparcie  to  jest  przeznaczone
dla osób, niekoniecznie związanych z rolnictwem, które zdecydują się na uruchomienia małej
firmy na terenach wiejskich.
Na  ten  cel  przedsiębiorca  będzie  mógł  otrzymać  dofinansowanie  w  wysokości  50  proc.
kosztów, do wysokości 300 tys. zł. Warunkiem jest, by utworzył pięć miejsc pracy i potrafił
je  utrzymać  przez  co  najmniej  dwa  lata.  Trwają  jeszcze  prace  nad  nowelizacją
Rozporządzenia  Ministra  Rolnictwa  i  Rozwoju  Wsi  z  dnia  17  lipca  2008  r.  w sprawie
szczegółowych  warunków  i  trybu  przyznawania  pomocy  finansowej  w ramach  działania
„Tworzenie  i  rozwój  mikroprzedsiębiorstw”  objętego  Programem  Rozwoju  Obszarów
Wiejskich  na  lata  2007-2013  (Dz.  U.  Nr  139,  poz.  883),  mające  m.  in.  na  celu  złagodzenie
wymogów dotyczących utrzymania okresu utrzymania miejsc pracy z 5 do maksymalnie 2 lat
oraz zmianę dotyczącą systemu naboru wniosków

Polskie Stowarzyszenie Funduszy Pożyczkowych

Osoby potrzebujące środków finansowych na rozpoczęcie lub rozwijanie już

prowadzonego  biznesu,  a  mające  problemy  z  uzyskaniem  kredytów  w  bankach
komercyjnych,  mogą  skorzystać  z  oferty  działających  na  terenie  Polski  funduszy
pożyczkowych.  Wszystkie  fundusze  skupione  są  w  powstałym  w  2002  r.  Polskim
Stowarzyszeniu  Funduszy  Pożyczkowych.  Działają  one  jako  organizacje  pozarządowe  o
charakterze  non-profit,  a  ich  celem  jest  finansowanie,  poprzez  udzielanie  pożyczek,  startu  i
rozwoju  mikro,  małych  i  średnich  przedsiębiorstw.  Informacje  na  temat  funduszy
pożyczkowych  oraz  pełna  ich  lista  znajduje  się  na  stronie  internetowej  www.psfp.org.pl.  Ze
szczegółowymi warunki udzielania pożyczek, zapoznać się można na stronach internetowych
poszczególnych jednostek.

Bank Gospodarstwa Krajowego

Realizowany przez Bank Gospodarstwa Krajowego (BGK) program „Pierwszy

biznes”,  skierowany  jest  do  osób  bezrobotnych  do  25  roku  życia  oraz  osób  bezrobotnych
legitymujących  się  dyplomem  szkoły  wyższej,  świadectwem  lub  innym  dokumentem
poświadczającym  ukończenie  nauki,  które  nie  ukończyły  27  roku  życia  i  od  zakończenia
szkoły nie upłynęło więcej niż 12 miesięcy, które chcą rozpocząć działalność gospodarczą na
własny rachunek. Dodatkowe informacje: www.bgk.com.pl.

Aniołowie biznesu

Aniołowie biznesu to najczęściej osoby prywatne o dużym kapitale, które inwestują

swoje  fundusze  w  przedsięwzięcia  innowacyjne,  obarczone  sporym  ryzykiem,  ale
jednocześnie  rokujące  duże  szanse  na  rozwój  i  płynące  z  niego  zyski.  Wysokość  takiego
dofinansowania wynosi od ok. 50 tys. do kilku milionów zł. Aniołowie biznesu skupieni są w
Polsce  głównie  w  dwóch  organizacjach:  Lewiatan  Business  Angels,  działającą  przy
Konfederacji Pracodawców Prywatnych Lewiatan www.lba.pl oraz w Polskiej Sieci Aniołów

biznesu PolBAN www.polban.pl. Potencjalnych inwestorów poszukiwać można również za
pomocą strony www.znajdzinwestora.pl.

Spółdzielnie socjalne

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006r. o spółdzielniach socjalnych (Dz.U. Nr 94, poz.651)

daje  podstawy  prawne  do  prowadzenia  wspólnego  przedsiębiorstwa  osobom  zagrożonym
wykluczeniem  społecznym,  którym  szczególnie  trudno  byłoby  rozpocząć  i  prowadzić
działalność  gospodarczą  samodzielnie.  Zgodnie  z  ustawą  spółdzielnia  socjalna  ma  dwa
podstawowe cele:

− Zawodową reintegrację jej członków, czyli odbudowanie i podtrzymanie zdolności do

samodzielnego świadczenia pracy.

− Społeczną reintegrację jej członków, czyli odbudowanie i podtrzymanie umiejętności

uczestniczenia w życiu społeczności i pełnienia ról społecznych w miejscu pracy,
zamieszkania.

Spółdzielnię socjalną może założyć grupa osób zagrożonych marginalizacją,

wykluczeniem społecznym, mających jednak pełną zdolność do czynności prawnych.
Potencjalni członkowie założyciele to osoby:

− Bezrobotne
− Osoby m.in. bezdomne realizujące program wychodzenia z bezdomności, uzależnione od

alkoholu po zakończeniu leczenia w zakładzie odwykowym, zwalniane z zakładów
karnych mające trudności w integracji ze środowiskiem

− Niepełnosprawne

Spółdzielnię socjalną może założyć grupa minimum 5 osób. Liczba członków nie

może  natomiast  przekroczyć  50.  Wyjątek  stanowią  spółdzielnie  socjalne,  które  powstają  z
przekształcenia  spółdzielni  inwalidów  lub  spółdzielni  niewidomych,  w  tych  przypadkach
ilość  członków  nie  została  ograniczona.  W  spółdzielni  będą  mogły  być  zatrudnione  inne
osoby  nienależące  do  grup  zagrożonych,  w  sytuacji  kiedy  członkowie  spółdzielni  nie
posiadają odpowiednich kwalifikacji. Jednak liczba osób zatrudnionych w takiej sytuacji nie
może  przekroczyć  20%  liczby  członków  spółdzielni.  Założyciele  spółdzielni  na  walnym
zebraniu  uchwalają  statut  i  wybierają  władze  spółdzielni.  Spółdzielnie  socjalne  mogą
otrzymać dofinansowanie ze środków Funduszu Pracy w postaci:

− Refundacji kosztów wyposażenia
− Jednorazowego wsparcia na podjęcie działalności (wysokość przyznawanych środków nie

może przekroczyć 3-krotności przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka
założyciela spółdzielni oraz 2-krotności przeciętnego wynagrodzenia na jednego członka
przystępującego do niej po założeniu spółdzielni)

− Refundacji do 80% udokumentowanych kosztów pomocy prawnej, konsultacji lub

doradztwa.

Podpis elektroniczny

Pojęcie podpisu elektronicznego zdefiniowane zostało w ustawie z 18 września 2001 r. o

podpisie elektronicznym (Dz.U. z 2001 r. Nr 130, poz. 1450 z późn.zm).

W komunikacji elektronicznej do identyfikacji osoby składającej podpis oraz do

potwierdzenia  autentyczności  dokumentu  stosowany  jest  podpis  elektroniczny.  Daje  on
gwarancje odbiorcy wiadomości, że przesłany dokument rzeczywiście pochodzi od nadawcy
oraz  pewność,  że  w  dokumencie  już  podpisanym  nic  nie  zostało  zmienione.  Podpis
elektroniczny nie ma jednak nic wspólnego z cechą własnoręczności czy  pisemności. To po
prostu  dane  w  postaci  elektronicznej,  które  wraz  z  innymi  danymi,  do  których  zostały

dołączone lub z którymi są logicznie powiązane, służą do identyfikacji osoby składającej
podpis elektroniczny.

Bezpieczny podpis elektroniczny - podpis elektroniczny, to taki, który:

• przyporządkowany jest wyłącznie do osoby składającej ten podpis,
• sporządzany jest za pomocą podlegających wyłącznej kontroli osoby składającej podpis

elektroniczny bezpiecznych urządzeń służących do składania podpisu elektronicznego i
danych służących do składania podpisu elektronicznego,

• powiązany jest z danymi, do których został dołączony, w taki sposób, że jakakolwiek

późniejsza zmiana tych danych jest rozpoznawalna.

Bezpieczny podpis elektroniczny jest sporządzany za pomocą bezpiecznych urządzeń

służących  do  składania  podpisu  elektronicznego,  czyli:    certyfikatu  kwalifikowanego,  karty
kryptograficznej,  czytnika  kart  kryptograficznych  oraz  odpowiedniego  oprogramowanie.
Certyfikaty  kwalifikowane  wydawane  są  wyłącznie  dla  osób  fizycznych,  obecnie  przez  trzy
podmioty  świadczące  usługi  certyfikacyjne:  Krajowa  Izba  Rozliczeniowa  Spółka  Akcyjna
(KIR  S.A.);  Polska  Wytwórnia  Papierów  Wartościowych  Spółka  Akcyjna  oraz  Unizeto
Technologies Spółka Akcyjna

Złożenie bezpiecznego podpisu elektronicznego jest równoważne pod względem skutków

prawnych  z  własnoręcznym  podpisem  dokumentu.  Zrównanie  bezpiecznego  podpisu
elektronicznego z podpisem własnoręcznym umożliwia zawieranie umów prawnie wiążących
czy  przesyłanie  ważnych  dokumentów  drogą  elektroniczną.  Ma  również  uprościć  kontakty
obywateli z administracją oraz pomiędzy przedsiębiorcami.

W związku z ustawą o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania

publiczne, w okresie najbliższego roku wszystkie podmioty zobowiązane do przekazywania
dokumentów oraz ich korekt za pomocą programu Płatnik lub innego programu spełniającego
warunki opublikowane na stronach internetowych ZUS (podmioty zatrudniające więcej niż 5
osób), będą zobligowane do opatrzenia tych dokumentów bezpiecznym podpisem
elektronicznym

Cechy podpisu elektronicznego:

•  autentyczność - gwarancja, że otrzymana informacja pochodzi od konkretnej osoby,
•  niezaprzeczalność - nie pozwala nadawcy zaprzeczyć faktu wysłania informacji,
•  integralność - gwarancja, że informacja w trakcie przesyłania nie została zmieniona,
•  poufność - treść informacji nie będzie znana osobom trzecim.
Zastosowanie bezpiecznego podpisu elektronicznego:

•  podpisywanie umów, sprawozdań, raportów oraz innych dokumentów elektronicznych,
•  składanie podań i pism do organów administracji publicznej,
•  podpisywanie faktur elektronicznych,
•  składanie deklaracji podatkowych,
•  składanie deklaracji ubezpieczeniowych.

opracowała Joanna Stawiska

literatura:

1.

Laszczak M. „Kierowanie małą firmą, tajniki przedsiębiorczości”, Poltext, Warszawa

2004

Sasin P., Żaro Z. „Jak założyć i poprowadzić własną firmę”, Sigma 2008

„Pierwsze kroki w biznesie. Przewodnik początkującego przedsiębiorcy” WUP w

Warszawie, Warszawa 2008

Gazeta Prawna nr 228/08

Gazeta Prawna nr 176/06

http://pl.wikipedia.org/wiki/Analiza_SWOT

http://www.wup.zgora.pl/PL/183/38/BIZNES_PLAN/

http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/93457,mozna_otrzymac_40_tys_zl_ze_srodkow_u

nii_europejskiej_na_wlasny_biznes.html Artykuł z dnia: 2008-11-04

http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/118112,coraz_wiecej_osob_otrzymuje_18_6_tys_zl

_na_wlasna_firme.html artykuł z dnia 10.03.2009

10.

http://praca.gazetaprawna.pl/artykuly/103845,nawet_44_5_tys_zl_wyplaci_pfron_na_zalo

zenie_firmy.html Artykuł z dnia: 2009-01-06

11.

http://biznes.gazetaprawna.pl/artykuly/5747,jak_rozpoczac_dzialalnosc_gospodarcza_z_p

omoca_programu_kapital_ludzki.html Artykuł z dnia: 2008-01-25

12.

http://www.arimr.gov.pl/index.php?id=90&id1=0&id2=0 z dnia 18.03.2009

BEZPŁATNA INFOLINIA: 0-800-140-430 (pn – pt 12:00 – 16:00)

Pobierz bezpłatnie materiały:

www.sprobujtez.pl

Zadaj pytanie specjalistom: e-mail:

kontakt@sprobujtez.pl

Publikacja jest dystrybuowana bezpłatnie

Publikacja współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego