Hymn ( Smutno mi Boze) Juliusz Slowacki

Utwor ten powstal podczas podrozy Slowackiego do Ziemi Swietej w 1836 roku , Autor pisze go na
statku niedaleko Aleksandrii o “zachodzie skonca”.

HYMN - -piesn utwor wywodzacy sie z antyku o podnioslym tonie i pochwalnym,

modlitewnym, religijnym charakterze.
Okresla stosunek podmiotu lirycznego do stworcy pelen uwielbienia, dziekczynienia i

pokory.

Wiersz - hymn jest dyskursem z Bogiem o charakterze intymnej rozmowy ze stworc, ktory
milczy..Podmiot liryczny mowi w pierwszej osobie liczby pojedynczej – i jest nim sam autor. Utwor

sklada sie z osmiu zwrotek, z ktorych kazda konczy sie slowami “Smutno mi Boze”, pelniacymi
role refrenu ale I klamry spinajacej tekst I nadajacy utworowi charakter piesni modlitewnej. Zwrot

ten sluzy rowniez podkresleniu sytuacji osamotnienia, zalu podmiotu liycznego pozbawionego
swego domu- ojczyzny. Bedac wyrazem tesknoty pielgrzyma za krajem ojczystym,

jest rowniez wyrazem niezgody na porzadek swiata i zarazem bezsilnosci wobec tego porzadku.
.

“ Smutno mi Boze “ zwrot ten pelni rowniez role apostrofy skierowanej do Boga,
przed ktorym poeta otwiera sie mimo, ze przed ludzmi naklada maske, “cisze blekitu” I dalej

wyznaje “ ale przed toba glab serca otworze” “Smutno mi Boze”.
Oto Bog stworzyl dla niego tyle piekna “ rozlal tecze blaskow promienista…” a jednoczesnie
poeta zarzuca Bogu , ze nie moze On wysluchac jego prozb, spelnic jego pragnien dzieciecych

“ mala dziecina sie zali…” Patrzac na slonce co mi zrzuca z fali ostatnie blyski”. Poeta
wie, ze jutro bedzie nowy dzien “ choc wiem , ze jutro blysnie nowe zorze…” to jednak dzis
przelatujace bociany “ lotne w powietrzu bociany” wprawily go w cierpienie i niepokoj - gdzie
beda spoczywac jego prochy? Przekonanie, ze modlitwa newinnego dziecka nie zostanie

wysluchana , bo “ wiem, ze moj okret nie do kraju plynie, Plynac po swiecie…”
Czyni Boga odpowiedzialnym za jego cierpienie i za cierpienia swiata przez niego stworzonego.
Utwor jest wyrazem przekonan romantykow o samotnosci czlowieka i, jego bezradnosci wobec

otaczajacej rzeczywistosci, jednak bunt wyrazony jest spokojnie z uznaniem swojej nicosci I
boskich wyrokow, bez krzyku ,gwaltownosci zbuntowanego, romantycznego poety.

Kompozycja “ Hymnu “ jest bardzo przejrzysta, autor zastosowal wiele srodkow stylistycznych

, ktore podnosza walory artystyczne tekstu miedzy innymi.

-epitety: “lotne bociany”, “lazurowa woda”
-metafory: “mogil popioly”, “ mogila ludzi”

-peryfrazy: “gwiazda ognista” ( peryfraza omowienie zastapienie zwyklego okreslenia innym)

- porownania:: ” zem byl jak pielgrzym…”