Szkodniki drzew i krzewów ozdobnych

Opracowanie: mgr inŜ. ElŜbieta Wiśniewska

Projekt okładki: Małgorzata Tews-Janicka

Druk: Lubuski Ośrodek Doradztwa Rolniczego w Kalsku

Oddział w Lubniewicach tel. 0 68 385 20 91, tel. 0 95 755
71 67

Nakład: 1000 egz.

Nr zam. Opin 0520/1818/G/2007

www.lodr.pl

ISBN: 978-83-60196-51-9

Firmy szkółkarskie zapewniają olbrzymi wybór gatunków i odmian iglaków

oraz krzewów li ciastych, które stanowią ozdobę ogrodów przydomowych i par-
ków. Ich urok często zale y od naszej pielęgnacji i starannej ochrony.

Jak do tej pory najtańszym i najwła ciwszym sposobem ochrony jest jed-

nak  profilaktyka.  Je li  stwarzamy  ro linom  wła ciwe  warunki  rozwoju,  wów-
czas chronimy je przed chorobami, umo liwiając tym samym szybką regenera-
cję uszkodzeń powstałych na skutek inwazji jakiego  szkodnika. Stosujmy więc
wła ciwe nawo enie, podlewajmy nasze drzewa i krzewy, zwłaszcza w czasie
długotrwałej suszy. Mało kto wie, i  długie okresy niedoboru wody i brak skład-
ników  pokarmowych  w  glebie  sprzyjają  rozwojowi  ró nych  szkodników;  np.
przędziorków i miseczników, zwłaszcza na gatunkach wra liwych.

Ryzyko przywleczenia chorób i szkodników pojawia się tak e wtedy, gdy do

ciółkowania u ywamy wie ej, nieprzekompostowanej kory drzew iglastych,

w której przewa nie znajduje się ogromna ilo ć jaj, larw i dorosłych postaci licz-
nych szkodników.

Niebezpiecznym mo e okazać się dla ro lin iglastych pies, którego mocz

prowadzi do zniszczenia w ciągu jednego sezonu ka dego młodego drzewka lub
krzewu. Około 40% ro lin iglastych w miejskich terenach zieleni jest zniszczo-
nych wła nie przez psy.

Wiele szkodników jest trudnych do zidentyfikowania, zwłaszcza w począt-

kowej fazie ich rozwoju lub  erowania. Obserwujmy więc uwa nie nasze drzewa
i krzewy, bowiem  ółknące i opadające igły lub li cie, zahamowanie wzrostu to
mogą być objawy zarówno  erowania szkodników jak i chorób. Szkodniki nie
zawsze ogryzają igły i pędy, często wysysają z ro lin soki. Zaatakowane ro liny
słabną i dopiero po pewnym czasie zamierają. Je li w porę odnajdziemy oznaki
obecno ci szkodników i prawidłowo je rozpoznamy to będziemy mogli zastoso-
wać odpowiednie  rodki ochrony ro lin.

Mimo ogromnego postępu, jaki nastąpił w zakresie poprawienia stanu zdro-

wotnego ro lin, nadal obok wła ciwych warunków uprawy, niezbędne są jednak

rodki chemiczne.

NAJGRO NIEJSZE SZKODNIKI IGLAKÓW

Mszyce

Wraz ze liną wprowadzają do ro lin substancje trujące, powodując ró ne

oznaki chorobowe – plamisto ci, zniekształcenia, wyro la, pokrywają igliwie de-
likatnymi białymi „płatkami”.
Na iglakach erują mszyce głównie z rodziny ochojnikowatych i miodownico-
watych.

Mszyce z rodziny ochojnikowatych zostały podzielone na dwie grupy: ochoj-

niki galasotwórcze i wolno yjące.

Z ochojników galasotwórczych najczę ciej spotykane są dwa dwudomne

gatunki  –  ochojnik  wierkowo-modrzewiowy  i  ochojnik  wierkowy  zielony
(ochojnik smrekun), których  ywicielami pierwotnymi są  wierki, a  ywicielami
wtórnymi modrzewie. Rzadziej na  wierkach spotykany jest gatunek jednodomny
– ochojnik  wierkowiec.

W ród ochojników wolno yjących, które nie wytwarzają galasów, a ich miej-

scem ukrycia jest wełnisty wojłok najgro niejszym jest ochojnik sosnowy i wej-
mutkowy oraz ochojnik jodłowy i ochojnik daglezjowy.

Cykl rozwojowy ochojnika wierkowo-modrzewiowego jest taki sam jak

ochojnika wierkowego zielonego, trwa dwa lata, a stadium zimującym są larwy.

Wiosną larwy ochojnika wierkowo - modrzewiowego erują u podstawy

igieł  wierka, których nasady grubieją tworząc z czasem charakterystyczny  ół-
tozielony galas. Wewnątrz takiego wyro la w czerwcu oraz w lipcu mo na bez
trudu zauwa yć szaro zabarwione mszyce. Po zakończeniu rozwoju opuszczają
one galas, który brązowieje, zasycha i pozostaje na drzewie w postaci niewielkiej
szyszeczki. Teraz uskrzydlone mszyce przenoszą się na modrzewie, gdzie  erują
na delikatnych igłach, powodując ich skręcanie, a w skrajnych przypadkach za-
sychanie i opadanie. Gałązki modrzewia, na których  erują ochojniki pokrywa

nie nobiały nalot woskowy obficie wydzielany przez mszyce. Po kilku miesią-

cach erowania na modrzewiu ochojniki powracają na wierki, gdzie samice skła-
dają zimujące pó niej jaja.

Rozwój ochojnika wierkowego zielonego przebiega w podobny sposób, z tą

jednak ró nicą, e ochojnik ten po opuszczeniu wyro li zasiedla wyłącznie wier-
ki.

Jak rozpoznać erowanie ochojników?

Na wierkach – ochojnik wierkowo-modrzewiowy buduje okrągłe gala-

sy na wierzchołkach pędów, a ochojnik wierkowy zielony tworzy galasy
przypominające wyglądem ananasa przy podstawie pędu.

Na modrzewiach – uszkodzenia pojawiają się w dwóch okresach: wios-

ną kolankowate załamywanie igieł i latem białe naloty na igłach, które
z czasem czernieją.

Na sosnach – na korze pędów widoczne są liczne, białe naloty, natomiast

igły ółkną, brązowieją i opadają.

Na jodłach – początkowo na górnej stronie igieł pojawiają się ółte, roz-

ległe plamy. Pora one drzewo ma ółtobrązowe igły pokryte obfitym,
białym nalotem woskowym. Silnie pora one gałęzie zasychają w krótkim
czasie.

Na daglezji – igły ółkną, brązowieją i opadają.

Zapobieganie i zwalczanie.

Zwalczanie ochojników nie jest łatwe, poniewa yją one w galasach, do

których wnętrza nie docierają pestycydy, a w pó niejszym okresie kolo-
nie ochojników pokrywa woskowy nalot.

Podstawowy zabieg profilaktyczny, który uniemo liwia rozprzestrzenia-

nie się ochojników galasotwórczych to usuwanie pędów  wierków wraz
z galasami zanim jeszcze się nie otworzą i nie uwolnią mszyc. Zabieg
ten powinien być wykonany jak najwcze niej, bezpo rednio po wykry-
ciu szkodnika - jest to najczę ciej II połowa maja. Tak e przy gatunkach
dwudomnych ochojników nale y unikać sadzenia obok siebie ro lin  y-
wicielskich –  wierków i modrzewi.

Ochojniki najlepiej zwalczać bardzo wczesną wiosną, przed pękaniem

pąków, w celu zniszczenia zimujących larw, opryskując drzewa prepara-
tem olejowym, na przykład Promanal 60 EC (2%).

W pó niejszym okresie, tj. po zauwa eniu pierwszych uszkodzonych

igieł, drzewa nale y opryskać preparatem kontaktowym, najlepiej z gru-
py pyretroidów, np. Fastac 100 EC (0,015%).

W okresie wegetacji, przeciwko mszycom ukrytym pod wełnistym pu-

chem, drzewa trzeba opryskać preparatem układowym, np. Mospilan 20
SP (0,02%) lub Confidor 200 SL (0,04%).

Du ą grupę mszyc stanowią miodownice tworzące gęste skupienia (tzw.

kolonie) na pędach wierzchołkowych lub przy podstawie. Na ich wydzielinach,
zwanych spadzią lub rosą miodową, rozwijają się grzyby sadzakowe. Ich grzyb-
nia pokrywa igły czarnym nalotem, który równie szkodzi ro linom, bo upo le-
dza ich oddychanie i asymilację.

Szczególnie niebezpieczna jest miodownica ywotnikowa, która eruje na

wielu odmianach jałowca wirginijskiego, na ywotniku zachodnim i cyprysiku
nutkajskim, powodując brązowienie i zamieranie pędów. Zimują jaja na dolnej
stronie pędów wierzchołkowych. Larwy wylęgają się na początku maja i zapo-
czątkowują rozwój kolejnych pokoleń. W pa dzierniku ka da z zapłodnionych
samic składa jaja.
Zwalczanie:

Mo na zawierzyć naturalnym wrogom miodownic – biedronkom, które

zwabiane na ro linę przez spad , skutecznie niszczą te szkodniki;

Je eli jednak zdecydujemy się na zastosowanie rodków chemicznych

to nale y bezpo rednio po zauwa eniu pierwszych kolonii mszyc, krze-
wy    opryskać  preparatami  neonikotynoidowymi,  np.  Mospilan  20  SP
(0,02%) lub Confidor 200 SL (0,04%) z dodatkiem  rodka zwiększają-
cego przyczepno ć np. Cittowet AL (0,015%). W razie potrzeby zabiegi
nale y powtarzać a  do całkowitego zniszczenia szkodnika.

Czerwce

Szkodniki te nale ą do dwóch rodzin – tarcznikowatych i misecznikowa-

tych.

wierkowiec większy (misecznik miechun) oraz wierkowiec mniejszy

erują na wierkach srebrnych i karłowych powodując zamieranie gałęzi, a na-

wet całych ro lin. Górna strona ciała samicy  wierkowca większego tworzy ro-
dzaj silnie wypukłej, czerwonobrązowej tarczki o  rednicy do 5 mm. Przypomina
ona wyglądem pąk, szczególnie, gdy umiejscawia się przy podstawie pędu jed-
norocznego. Podczas  erowania larw wydzielana jest obficie rosa miodowa, na
której rozwijają się grzyby sadzakowe, powodując czernienie igieł. W ciągu roku
rozwija się tylko jedno pokolenie. Zimują larwy drugiego stadium, które zanim
osiągną  dojrzało ć,  erują  do  końca  kwietnia  lub  do  połowy  maja.  Samica  od
połowy kwietnia a  do połowy czerwca składa pod siebie od 600-2000 czerwo-
nawych jaj. Z nich po 5-6 tygodniach lęgną się larwy. Trwa to do końca czerwca
lub do początku lipca.

Misecznik cisowiec wskutek intensywnego wysysania soków z pędów

i igieł cisa powoduje silne zahamowanie wzrostu pędów lub nawet ich zamie-
ranie. Często igły pokrywają się grzybami sadzakowymi, które rozwijają się na
rosie miodowej wydzielanej w czasie ich  erowania. Rozwój szkodnika jest po-
dobny jak u  wierkowa większego. Od końca maja do końca lipca samice składa-
ją pod siebie do 3000 jaj, a z nich w lipcu lęgną się larwy i usadawiają na igłach.
Tam  erują do końca sierpnia lub początku wrze nia, po czym schodzą na korę
pędów i tu zimują. Na  ywotniku zachodnim  eruje i rozwija się w podobny spo-
sób misecznik tujowiec.

Tarcznik jałowiec jest szczególnie gro ny dla jałowca wirginijskiego i ja-

łowca sabińskiego. Larwy i samice erują gromadnie w kątach łuskowych igieł
i na korze pędów, powodując silne zahamowanie wzrostu pędów, ich krzywienie
się i zamieranie. Zimują samice. W połowie maja rozpoczynają one składanie
jaj, ka da od 10 do 60 sztuk. Z nich po 3-4 tygodniach lęgną się larwy, które pod
koniec lipca przekształcają się w samice.

Czerwiec mączysty, mączystek (wełnowiec) eruje w du ych koloniach

na pędach jałowców, głównie jałowca pospolitego, powodując odbarwienie igieł

i zamieranie pędów. Samica jest szerokoowalna, brązowawa, pokryta białym,
mączystym nalotem woskowym. Osiąga długo ć 3-4 mm.
Zwalczanie:

Najlepszym terminem zwalczania miseczników, tarczników i czerwców

mączystych jest okres wylęgania się larw z jaj i okres wędrowania mło-
dych larw po krzewach, co przypada na czerwiec w przypadku tarczni-
ków i mączystków oraz na lipiec w przypadku miseczników. W tym cza-
sie ro liny nale y opryskiwać 2-3 krotnie co dwa tygodnie preparatem
układowym, np. Confidor 200 SL (0,08%) lub Mospilan 20 SP (0,02%)
z dodatkiem preparatu Talstar 100 EC (0,05%).

Roztocza

Nale ą do nich głównie szkodniki z rodziny przędziorkowatych i szpecie-

lowatych.

Przędziorki rozwijają się najczę ciej w okresie bardzo suchego lata, zwłasz-

cza w miejscach zacisznych i osłoniętych od wiatru oraz deszczu, powodując tym
samym powa ne szkody. Przędziorki to bardzo małe pajęczaki ( ółte i czerwone),
które erują na igłach wysysając z nich sok. Obserwując przez lupę zbrunatniałe
igły, mo emy dostrzec bardzo delikatną, pajęczą siatkę.

Najgro niejszym z przędziorków jest przędziorek sosnowiec - drobny pa-

jęczak (długo ci poni ej 1 mm), który atakuje wła ciwie wszystkie gatunki igla-
ste, ale szczególnie upodobał sobie  wierk biały, zwłaszcza jego cenne odmia-
ny – Conica i Alberta Globe,  wierk kłujący (srebrny) oraz jałowce – pospolity
i chiński.
Larwy wylęgające się z jaj zimujących na pędach oraz osobniki dorosłe  erują
na igłach, które przebarwiają się na  ółto, potem na  brązowoczerwono i przed-
wcze nie  opadają.  Pędy  zostają  osnute  delikatnymi  nitkami  oprzędu.  Do  od-
barwienia igieł i łusek dochodzi ju  przy zagęszczeniu 2 osobników na 20 cm
(bie ących) pędu. W wyniku  erowania następuje zahamowanie wzrostu pędów,
a igły opadają ju  w lipcu.

W ciągu roku rozwija się do pięciu pokoleń szkodnika, przy czym rozwój

jednej generacji (od jaja do dorosłego osobnika) trwa zaledwie 15-25 dni. Zimują
jaja na ubiegłorocznych pędach. Larwy wylęgają się od połowy kwietnia do po-
łowy maja i erują 2-3 tygodnie.
Zwalczanie:

Bezpo rednio po wylęgu larw z jaj zimowych, tj. pod koniec maja lub

na początku czerwca, krzewy nale y opryskiwać rodkami z grupy regu-
latorów wzrostu roztoczy, np. Apollo 500 SC (0,1%), Nissorun 050 EC
(0,06%).

W trakcie wegetacji mo na u yć jednego z akarycydów specyficznych,

np. Magus 250 SC (0,06%) lub pyretroidu o wła ciwo ciach przędzior-
kobójczych, np. Karate 025 EC (0,1%), Talstar 100 EC (0,05%).

Roztocza z rodziny szpecielowatych powodują charakterystyczne zniekształ-

cenia – guzowate i kuliste wyro la.

Szpeciel jałowcowy i szpeciel cisowiec erują na zielonych czę ciach pę-

dów wierzchołkowych powodując zahamowanie wzrostu i zdrobnienie najmłod-
szych igieł. Powstają jajowate wyro la, około 1 cm długo ci. Wskutek erowania
szkodników pąki są silnie powiększone, a rozwijające się nowe pędy zniekształ-
cone.
Zwalczanie:

Wiosną, w okresie migracji szpecieli, najlepiej na początku maja, krzewy

nale y opryskać preparatem Talstar 100 EC (0,05%).

NAJGRO NIEJSZE SZKODNIKI

RO LIN LI CIASTyCh

Bardzo bogata i zró nicowana grupa li ciastych krzewów ozdobnych atako-

wana jest przez wiele szkodników. Powodują one odbarwienia li ci, wypukliny
blaszek li ciowych, brązowe, czerwone, srebrzystobiałe lub ółte plamy na li -
ciach, naro la i ró ne zniekształcenia. Niektóre z tych szkodników są naprawdę
bardzo gro ne, więc warto je poznać i skutecznie zacząć zwalczać.

Mszyce

Są najbardziej znaną grupą pluskwiaków równoskrzydłych. erują jednak

osobniki bezskrzydłe w grupach tzw. koloniach na wielu gatunkach krzewów.

Mszyca burakowa najczę ciej powoduje silne kędzierzawienie li ci np. ka-

liny, ja minowca, budlei, glicynii, rdestu Auberta i powojników. Mszyca poza
pobieraniem du ej ilo ci soku ro linnego i tym samym ogałacaniem ro lin, ob-
ficie wydziela podczas erowania rosę miodową, na której rozwijają się grzyby
sadzakowe.

Mszyca bzowa tworzy gęste kolonie na dolnej stronie li ci wzdłu nerwu

głównego, na ogonkach li ciowych i korze młodych pędów bzu czarnego i ko-
ralowego.

Li cie ligustru pospolitego są silnie rolowane przez mszycę ligustrową. Na-

tomiast mszyca tawułowa pędowa tworzy gęste kolonie na wierzchołkach pę-
dów tawuły Van Houtte’a powodując zahamowanie wzrostu i zanieczyszczanie
li ci rosą miodową. Kwiatostany i li cie dereni zasiedlane są przez liczne formy
bezskrzydłe i uskrzydlone zrostka  widwowo-zbo owego. Porazik tawułowy
najczę ciej uszkadza tawułę wierzbolistą, powodując silne skręcenie li ci wzdłu
i w poprzek nerwu głównego. Na dolnej stronie li ci dławisza i na wierzchołkach
pędów milina  eruje mszyca ogórkowa.

Zwalczanie:

Walka z mszycami jest stosunkowo prosta, je eli rozpocznie się ją do ć

wcze nie, zanim utworzą się gęste kolonie lub zanim mszyce ukryją się
w zwiniętych li ciach lub schowają pomiędzy pąki kwiatowe. Okres ten
przypada najczę ciej na kwiecień - maj. Krzewy opryskujemy wtedy
preparatem Confidor 200 SL (0,04%), Pirimor 25 WG (0,2%), Mospilan
20 SP (0,02%) lub innym preparatem mszycobójczym. W razie potrzeby
zabieg nale y powtórzyć.

Roztocza

Szpeciele – stanowią do ć du ą grupę roztoczy. erują i rozmna ają się na

li ciach powodując takie uszkodzenia jak: marszczenie i odbarwianie li ci tawuł,
ordzawianie lub srebrzenie li ci lilaków i azalii, wybrzuszenia na li ciach buksz-
panów lub pil niowate naro la na li ciach kalin.
Zwalczanie:

Wiosną, w okresie rozwijania się li ci (koniec kwietnia, początek maja)

krzewy nale y opryskać dwukrotnie co 7-10 dni preparatem Talstar 100
EC (0,05%).

Przędziorki – erują grupowo na dolnej stronie li ci, powodując na po-

wierzchni blaszki li ciowej (ale nie u wszystkich gatunków) mozaikowate, ółte
odbarwienia oraz deformację tych blaszek. U perukowców i hortensji występuje
czerwienienie i brązowienie li ci.
Przędziorek chmielowiec jest szczególnie gro ny dla pięciornika, magnolii, zło-
tokapu, budlei, perukowca, forsycji, suchodrzewu; przędziorek owocowiec dla
irg, a przędziorek bukszpanowiec dla bukszpanu wiecznie zielonego.
Zwalczanie:

W okresie wylęgania się larw z jaj zimowych, krzewy powinno się opry-

skać preparatem Apollo 500 SC (0,1%).

Latem, po wykryciu przędziorków lub zauwa eniu pierwszych uszko-

dzeń krzewów stosujemy do zwalczania np. preparat Talstar 100 EC
(0,05%).

Wciornastki

Wciornastek lipowiec – larwy i osobniki dorosłe erują na górnej stronie

li ci przewa nie ligustra i lilaka, w wyniku czego na powierzchni skórki poja-
wiają się srebrzyste plamy. Opanowane li cie często całkowicie bieleją, a silnie
pora one przedwcze nie ółkną i opadają.

Zwalczanie:

Po zauwa eniu pierwszych uszkodzeń, krzewy nale y opryskać jednym

z preparatów o działaniu kontaktowym, najlepiej z grupy pyretroidów,
np. Ambusz 250 EC (0,05%).

Czerwce

Najpopularniejsze szkodniki nale ące do czerwców to misecznik brzoskwi-

niowy, misecznik liwowiec i skorupik jabłoniowy.

Miseczniki usadawiają się na korze pędów i gałęzi. Podobnie jak mszyce

wysysają sok oraz wydzielają obficie rosę miodową, na której rozwijają się grzy-
by sadzakowe. Na skutek erowania tych szkodników następuje zahamowanie
wzrostu i zamieranie pędów ognika, ostrokrzewu, irgi, bukszpanu, leszczyny,
berberysu i innych krzewów.

Zwalczanie:

W okresie jesienno- zimowym, w celu zniszczenia larw zimujących,

krzewy nale y opryskać preparatem olejowym np. Promanal 60 EC
(2%).

W okresie występowania larw I stadium, tj. od końca czerwca do połowy

lipca, ro liny opryskuje się preparatem Mospilan 20 SP (0,2%) lub Owa-
dofos 540 EC (0,15%).

Skorupik jabłoniowy

Tarczka samicy osiąga długo ć do 3,5 mm, jest brązowawa lub szara, po-

dłu na i wypukła, swoim kształtem przypomina przecinek. Pod nią znajduje się
samica. Larwy są owalne i jasno ółte.

Efektem erowania larw i samic na pędach jest wyra ne zdrobnienie li ci

i silne ograniczenie wzrostu pędów. Wskutek du ego zagęszczenia szkodnika za-
mierają całe pędy najczę ciej u irg i bukszpana wiecznie zielonego.

Zwalczanie:

Zwalczanie prowadzimy w okresie kwitnienia głogów, kiedy wylęgają

się larwy z zimujących jaj i są w stadium „wędrującym” (do czasu zanim
okryją się one tarczkami). W tym celu ro liny nale y opryskać dwukrot-
nie co 2 tygodnie, tj. w połowie i pod koniec czerwca preparatem Mospi-
lan 20 SP (0,02%) lub Sumithion 500 EC (0,15%).

Motyle

Zwójkówki są małymi motylami, których gąsienice uszkadzają li cie najczę -

cie

j irg, dereni, forsycji, pigwowców, tawuł i ylistków. erują one wewnątrz

ukrycia zrobionego przewa nie ze zrolowania i sprzędzenia li cia lub kilku li ci,
w których wygryzają nieregularne dziury.

Zwójka ró oweczka i zwójka jabłoneczka jesienna zimuje w stadium jaj

na korze pędów i pni, mo na je więc niszczyć po znalezieniu w okresie zimo-
wym, nie dopuszczając do wylęgu gąsienic wiosną.

Na tawułach kilka li ci wierzchołkowych sprzędzają razem gąsienice zwójki

tawułeczki, na ligustrze erują gąsienice zwójki siatkóweczki. Gąsienice płat-
kówki pstrocineczki erują na wielu krzewach z rodziny ró owatych i na irgach.
Zwójki te zimują w stadium gąsienicy ukrytej w gęstym, białym wojłoku tzw.
hiberkulum w rozwidleniach pędów, spękaniach kory.

Namiotnik trzmieliniaczek występuje zarówno na trzmielinie pospolitej,

jak i trzmielinie Fortune’a. Gąsienice erują gromadnie pod osłoną z przędzy
powodując goło ery.

Kibitnik lilakowiaczek niszczy li cie lilaków i ligustra pospolitego. Począt-

kowo gąsienice erują gromadnie wewnątrz li cia tworząc tzw. minę, a następnie
rozchodzą się po krzewie i ka da z nich sprzędza wierzchołek li cia - tam eruje
i dorasta.

Zawisaki są du ymi motylami, których gąsienice często spotyka się na ta-

wułach, lilakach, wido liwkach i wierzbach. Są bardzo arłoczne i ogałacają
najmłodsze pędy z li ci.

Pochwiki są z kolei małymi motylami, a ich gąsienice erują pod osłoną ko-

szyczka, najczę ciej na li ciach tawuł i irg. Gąsienice wyjadają spomiędzy skórek
li cia miękisz, w wyniku czego tworzą się okrągławe, brązowe miny.

Zwalczanie:

Wiosną optymalnym terminem zwalczania gąsienic opuszczających

kryjówki zimowe jest faza zielonego pąka kwiatowego jabłoni. W tym
czasie (je eli temperatura jest wy sza ni 18

C) krzewy nale y opryskać

preparatem wgłębnym o działaniu ołądkowym, np. Owadofos 540 EC
(0,15%).

Latem, w okresie wylęgania się gąsienic, krzewy opryskujemy te pre-

paratem wgłębnym o działaniu ołądkowym, np. Sumithion 500 EC
(0,15%).

Muchówki

Do tej grupy szkodników nale ą miniarki, których larwy erują na li ciach

najczę ciej złotokapu, suchodrzewu, tawuły, derenia i forsycji. Wygryzają mię-
kisz wewnątrz li cia w postaci długich, krętych, białych korytarzy, z widocznymi
wewnątrz czarnymi odchodami, czyli powstaje tzw. mina.

Zwalczanie:

W okresie lotu muchówek, tj. w kwietniu/maju, krzewy trzeba opryski-

wać dwukrotnie co 7-10 dni preparatem o działaniu kontaktowym, np.
Talstar 100 EC (0,05%) lub Decis 2,5 EC (0,05%).

Po wykryciu pierwszych min, ro liny opryskać preparatem Sumithion

500 EC (0,15%) lub Owadofos 540 EC (0,15%).