Irezyna Herbsta

©

 

Iresine herbstii

 

  

Opis

 

Rodzina:Amaranthaceae

 

W naturze jest to krótkowieczny, zimozielony krzew. Ma 
cienkie, wiązkowe korzenie lecz mocno rozbudowane. Z 
szyjki korzeniowej wyrastają z reguły nierozgałęzione, 
nieowłosione, czerwone pędy. Liście gatunku są 
najczęściej odwrotnie jajowate, lecz u powszechnie 
sprzedawanej odmiany„Brilliantissima” mają ostre 
zakończenia. Ich kolor jest amarantowy z wyraźną siatką 
jaśniejszego unerwienia. Kwiatostanem jest wiecha 
złożona z bardzo drobnych kwiatków w kolorze 
zielonkawo białym i zupełnie pozbawiona walorów 

zdobniczych (podobnie jak u koleusa). W uprawie jest też 
odmiana„Aureoreticulata” z jasnozielonymi liśćmi i 
żółtym unerwieniem. Stosunkowo niedawno pojawiła się 
odmiana ‚Blazin Rose’ o brązowych liściach.

 

Występowanie

 

Gatunek naturalnie występuje w

Brazylii i południowej 

części Peru. Siedliska są bardzo różne jednak zawsze 
gleby są wilgotne.

 

Wysokość

 

W naturze nieco ponad metr. U nas w uprawie rocznej 
ma około 60 cm, a w uprawie doniczkowej jeszcze mniej.

 

Kolor kwiatu

 

Zielono-biały.

 

Stanowisko

 

Dla pełnego wybarwienia liści musimy zapewnić roślinie 
minimum 8 godzin pełnego słońca. Roślinę uprawianą w 
pojemnikach możemy na okres letni wystawić na 
zewnątrz.

 

Wymagania i 

pielęgnacja

 

Roślina bardzo łatwa w uprawie jeśli zapewnimy gleby 
przepuszczalne, dostatecznie wilgotne i średnio zasobne. 
Odczyn gleby nie jest zbyt istotny, lecz musimy unikać 
skrajności.

 

Przy uprawie w pojemniku zadbajmy o dobry drenaż i 
dodajmy do ziemi około 1/4 objętości jakiegokolwiek 
rozluźniacza z wyjątkiem kory. Przyda to nam się 
ponieważ roślina lubi gleby zawsze lekko wilgotne, a 
rozluźnione uchronią nas od zalania korzeni.

 

Uprawiając tą roślinę musimy co jakiś czas uszczykiwać 
sadzonki by pobudzić do rozgałęziania się. Tylko w ten 
sposób uzyskamy gęsty krzaczek, a nie pojedynczy badyl. 
Roślina nie uszczykiwana pod koniec sezonu zaczyna 
gubić dolne liście i wygląda żałośnie. Uprawiając w 
pojemnikach nawozimy co dwa tygodnie nawozem do 

roślin kwitnących. Nawóz 

ten zawiera zwiększona ilość potasu, który nie tylko 
promuje kwitnienie, ale i wybarwienie kolorowych liści. 
Przez cały okres wegetacji możemy stosować ranne 
zamgławianie rośliny.

 

Na okres zimowy roślinę wnosimy do pomieszczenia 
zapewniając bardzo jasne miejsce lecz możliwie chłodne. 
Optimum dla niej w okresie zimowym to około 16 

0

C. W 

mieszkaniu o to raczej trudno, ale zróbmy co będzie 
możliwe.

 

Co do kwiatów to raczej je usuwajmy. Nie jest to ozdoba, 
a zapylone kwiatki szybko przekształcają się w nasiona co 
mocno eksploatuje roślinę, przyczyniając się do jej 
szybszego starzenia się.

 

Mrozoodporność

 

W naszym klimacie żadna.

 

Rozmnażanie

 

Oczywiście można rozmnażać z nasion, ale tylko gatunek. 
Obie odmiany nie powtórzą cech rośliny macierzystej. 
Jeśli wiosną nasza roślina jest brzydka ścinamy 

wierzchołkową sadzonkę i ukorzeniamy. Resztę ścinamy 
na 2 oczka i czekamy aż wybija pąki śpiące. Sadzonki 
ukorzeniają się łatwo nawet w szklance z wodą.

 

Choroby i szkodniki

 

Uprawiana w pomieszczeniach jest narażona na atak 
mszyc i przędziorków.

 

Przy uprawie gruntowej może pojawić się mączniak 
prawdziwy.

 

Zastosowanie

 

Roślinę można uprawiać jako roczną na rabatach i w 
pojemnikach balkonowych lub jako roślinę domową w 
doniczkach. Oczywiście pojemniki z balkonu też można 
przezimować w mieszkaniu. 

 

Uwagi

 

Nazwa rodzaju ”Iresine” pochodzi z greki gdzie 
słowo ‘ειρεσιώνη iresione’ = wieniec. Nawiązanie do 
specyficznego, wełnistego owłosienia kielicha 
kwiatowego.

 

Nazwa gatunku ”herbstii” upamiętnia Hermana Carla 
Gottlieb Herbsta dyrektora Ogrodu Botanicznego w Rio 
de Janeiro. On przywiózł tę roślinę do Anglii w połowie 
XIX wieku.