16 Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI
i NAUKI

Monika Mosionek

Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych
311[34].Z2.06

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2005

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Jadwiga Idryjan-Pajor
mgr inż. Ewa Jachyn

Opracowanie redakcyjne:
Marcin Olifirowicz

Konsultacja:
dr inż. Janusz Figurski

Korekta:
Joanna Iwanowska
Krzysztof Bartodziej

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[34].Z2.06
Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu technik technologii odzieży.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2005

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Wady postawy, typy figur, sposoby tuszowania wad 10
5.1.1. Ćwiczenia

5.1.2. Sprawdzian postępów

5.2. Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy na nietypową

figurę 11

5.2.1. Ćwiczenia

5.2.2. Sprawdzian postępów

5.3. Zasady modelowania spodni dla osób z wadami nóg

5.3.1. Ćwiczenia

5.3.2. Sprawdzian postępów

5.4. Modelowanie odzieży na figurę pochyloną

5.4.1. Ćwiczenia

5.4.2. Sprawdzian postępów

5.5. Modelowanie odzieży na figurę sprężystą

5.5.1. Ćwiczenia

5.5.2. Sprawdzian postępów

5.6. Modelowanie odzieży na figurę z wadami kręgosłupa

5.6.1. Ćwiczenia

5.6.2. Sprawdzian postępów

5.7. Modelowanie odzieży na figury typu C i D

5.7.1. Ćwiczenia

5.7.2. Sprawdzian postępów

6. Ewaluacja osiągnięć uczniów

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik technologii odzieży 311[34].
Poradnik dotyczy jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych”.

W poradniku zamieszczono:

– wymagania wstępne, wykaz umiejętności jakie uczeń już powinien mieć ukształtowane, aby

mógł bez problemu korzystać z poradnika,

– cele kształcenia, wykaz umiejętności jakie uczeń ukształtuje podczas pracy z poradnikiem,
– przykładowe scenariusze zajęć,
– ćwiczenia, przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami

nauczania-uczenia się oraz środkami dydaktycznymi,

– ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia nauczyciel może

posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym różnego
rodzaju zadania.

W rozdziale 6 podano również:

– klucz odpowiedzi,
– instrukcje dla ucznia,
– instrukcje dla nauczyciela,
– przykładową kartę odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

Moduł 311[34].Z2

Procesy projektowania

i modelowania odzieży

311[34].Z2.01

Wykonywanie rysunku odzieżowego

311[34].Z2.02

Projektowanie odzieży

311[34].Z2.04

Modelowanie podstawowych form odzieży

311[34].Z2.03

Stylizowanie ubiorów

311[34].Z2.05

Wykonywanie form odzieży

zgodnie z projektem plastycznym

311[34].Z2.06

Modelowanie form odzieży

dla sylwetek nietypowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

– posłużyć się terminologią z zakresu konstrukcji i modelowania form odzieży,
– zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bhp oraz wymaganiami ergonomii,
– dobrać materiały, narzędzia oraz przybory kreślarskie i rysunkowe,
– wykonać pomiary krawieckie,
– wykonać pomiary niezbędne do wykonania konstrukcji i modelowania podstawowych form

odzieży,

– wykonać podstawowe formy odzieży,
– wykonać modelowanie wtórne,

Pracownia powinna być wyposażona w:

– teksty przewodnie do ćwiczeń,
– tabele antropometryczne,
– taśmy centymetrowe,
– plansze pomiarów krawieckich dla sylwetek nietypowych,
– foliogramy dotyczące konstrukcji i modelowania wyrobów odzieżowych dla sylwetek

nietypowych,

– żurnale mody dla typów sylwetek tęgich,
– manekiny krawieckie,
– parawany,
– lustra,
– narzędzia i przybory kreślarskie,
– materiały do modelowania przestrzennego,
– papier do wykreślania konstrukcji i modelowania wtórnego o formacie A0,
– techniczne środki kształcenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

– scharakteryzować nietypowe figury kobiet i mężczyzn,
– zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii,

– dobrać materiał, narzędzia, przyrządy i przybory krawieckie do modelowania form odzieży,
– pobrać miary krawieckie z nietypowych figur kobiet i mężczyzn,
– dobrać wzór, kolor i rodzaj tkaniny do typu figury,
– wykonać modelowanie konstrukcyjne i wtórne spódnicy na nietypową figurę,
– wykonać modelowanie formy spodni damskich lub męskich na nietypową figurę,
– wykonać modelowanie formy bluzki damskiej lub koszuli męskiej na figurę sprężystą,
– wykonać modelowanie formy żakietu lub marynarki na figurę pochyłą,
– wykonać modelowanie formy żakietu lub marynarki na figurę z bocznym skrzywieniem

kręgosłupa,

– wykonać modelowanie ubiorów dla kobiet z typami figur C i D,
– wykonać modelowanie ubiorów dla mężczyzn z typami figur C i D,
– opracować dokumentację projektowo-modelową odzieży dla sylwetek nietypowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Temat: Modelowanie form odzieży na figury nietypowe – bluzka na figurę sprężystą

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności modelowania bluzki na figurę sprężystą.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:
– scharakteryzować nietypowe figury kobiet i mężczyzn,
– zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii,

– dobrać materiały, narzędzia, przyrządy i przybory krawieckie do modelowania form odzieży,
– wykonać modelowanie form bluzki damskiej na figurę sprężystą.

Metody nauczania:
– pogadanka,
– pokaz,
– ćwiczenia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
– indywidualna.

Strategia: uczenie się przez doświadczenie.

Środki dydaktyczne:
– grafoskop,
– foliogramy.

Przebieg zajęć:
1) Czynności organizacyjne: powitanie, sprawdzenie listy obecności, podział na zespoły.
2) Podanie tematu i uświadomienie uczniom celu lekcji.
3) Nawiązanie do tematu, nauczyciel zadaje pytania:

– Jakie znacie rodzaje figur ludzkich?
– Co wpływa na wygląd figury?
– Jakie mamy rodzaje postaw?
– Jakie znacie rodzaje odchyleń w budowie człowieka?

Realizacja tematu:

– przedstawienie foliogramu obrazującego rodzaje typów figur ludzkich i ich charakterystyka,
– omówienie wad podstawowych i fragmentarycznych występujących w budowie ciała

człowieka,

– scharakteryzowanie figury sprężystej,
– ustalenie kolejności czynności modelowania form bluzki na figurę sprężystą i zapisanie

na tablicy,

– wyświetlenie foliogramu obrazującego modelowanie form bluzki na figurę sprężystą,
– wykonanie przez uczennice ćwiczenia w zeszytach o następującej treści „Przystosuj

formę bluzki damskiej dla figury sprężystej”,

– sprawdzenie poprawności wykonania ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 1. Przystosowanie form odzieży: a) tył, b) przód
Źródło: Trzecińska K.: Konstrukcja i modelowanie odzieży lekkiej Cz.2. WSiP, Warszawa 1995.

1) Podsumowanie:

– nauczyciel zadaje pytania.
– ocena ćwiczenia.
– wypełnienie karty ewaluacyjnej.
– uporządkowanie sali.

Scenariusz zajęć 2

Temat zajęć: Modelowanie form spodni na nogi „O” i „X”

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności modelowania form spodni dla sylwetek z wadami nóg.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:

– scharakteryzować nietypowe figury kobiet i mężczyzn,
– zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony

przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii,

– dobrać materiały narzędzia, przyrządy i przybory krawieckie do modelowania form odzieży,
– pobrać pomiary kontrolne potrzebne do zmodelowania spodni na nogi „O” i „X” ,
– zmodelować spodnie na nogi „O” i „X”.

Metody nauczania:
– pogadanka,
– pokaz,
– ćwiczenia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
– indywidualna.

Strategia: uczenie się przez doświadczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:
– grafoskop,
– foliogramy.

Przebieg zajęć:
1) Czynności organizacyjne: powitanie, sprawdzenie listy obecności.
2) Podanie tematu i uświadomienie uczniom celu lekcji.
3) Nawiązanie do tematu, nauczyciel zadaje pytania:

– Jakie znacie rodzaje figur ludzkich?
– Co wpływa na wygląd figury?
– Jakie mamy rodzaje postaw?
– Jakie znacie rodzaje odchyleń w budowie człowieka?

4) Realizacja tematu:

– przedstawienie foliogramu obrazującego rodzaje wad nóg,
– scharakteryzowanie figury o nogach „O” i „X”,
– przedstawienie sposobu pobierania miar kontrolnych potrzebnych do zmodelowania form

spodni na nogi „O” i „X”,

– ustalenie kolejności czynności modelowania form spodni na nogi „O” i zapisanie na tablicy,
– wyświetlenie foliogramu obrazującego modelowanie form spodni na nogi „O”,

Rys. 2. Przystosowanie form spodni na nogi O
Źródło: Lewandowska-Stark E.: Modelowanie form odzieży na górną część ciała. SOP, Toruń 1999.

− wykonanie przez uczniów ćwiczenia o treści: Zmodeluj spodnie na nogi „O”. Wymiar

kontrolny rozstawienia nóg w kolanach równa się 4 cm.

– sprawdzenie poprawności wykonania ćwiczenia.

5) Podsumowanie:

– nauczyciel zadaje pytania,
– ocena ćwiczenia,
– zadanie i omówienie sposobu wykonania pracy domowej ( zmodelować formy spodni na

nogi „X”),

– wypełnienie karty ewaluacyjnej,
– uporządkowanie sali.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Wady postawy, typy figur, sposoby tuszowania wad

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zaprojektuj suknię całodzienną na figurę typu D.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z typami figur,
2) scharakteryzować sylwetkę typu D,
3) zaprojektować suknię dla tego typu sylwetki,
4) zaprezentować i uzasadnić efekty pracy.

Środki dydaktyczne:

−

żurnale mody dla sylwetek tęgich,

−

arkusz papieru,

−

narzędzia i przybory do projektowania.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 2

Do zaprojektowanego modelu sukni dobierz odpowiednią tkaninę.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) z katalogu próbek wybrać próbkę tkaniny o fakturze i deseniu odpowiednim dla danej

sylwetki i fasonu,

2) przykleić próbkę obok projektu,
3) przedstawić efekt swojej pracy i uzasadnić swój wybór.

Środki dydaktyczne:

−

katalog próbek,

−

projekt sukni,

−

klej, nożyce.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.1.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) wymienić typy figur,

2) wymienić wady postawy i budowy figur,

3) wyjaśnić zasady ukrywania wad budowy,

4) wyjaśnić jak optycznie wydłużyć i wyszczuplić sylwetkę,

5) wybrać fason i tkaninę na figurę tęgą.

5.2. Zasady modelowania konstrukcyjnego i wtórnego spódnicy

na nietypową figurę

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj pomiaru kontrolnego ZTv lewego i prawego boku, z figury o jednym biodrze

niższym i oblicz o jaką wartość liczbową musisz skrócić bok formy tyłu i przodu na krzywej linii
bioder.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) dokonać pomiaru wysokości talii z lewej strony,
2) dokonać pomiaru wysokości talii z prawej strony,
3) obliczyć różnicę pomiarów.

Środki dydaktyczne

– manekin z wadą postawy,
– taśma centymetrowa,
– kartka papieru.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 2

Przystosuj formę spódnicy podstawowej do figury o jednym biodrze niższym.

Wymiary kontrolne: ZTv lewa strona =104 cm, ZTv prawa strona = 101 cm

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) obliczyć różnicę wymiarów lewej i prawej strony,
2) na formie tyłu i przodu wyprowadzić linię potrzebną do przystosowania formy

do sylwetki,

3) skrócić formę na boku o wymiarze mniejszym,
4) wyprowadzić kontury zmodelowanej formy,
5) zaprezentować efekty swojej pracy.

Środki dydaktyczne:

– formy spódnicy podstawowej,
– przybory kreślarskie,
– papier,
– nożyce,
– taśma centymetrowa.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

5.2.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) dobrać fason spódnicy do figury o zbyt wąskich biodrach,

2) ukryć zbyt szerokie biodra,

3) zdjąć pomiary kontrolne z sylwetki,

4) obliczyć różnicę wysokości bioder,

5) podać kolejność czynności przy modelowaniu spódnicy na figurę o jednym

biodrze niższym,

6) zmodelować spódnicę na figurę o jednym biodrze niższym.

5.3. Zasady modelowania spodni dla osób z wadami nóg

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zmodeluj spodnie na nogi „O”. Wymiar kontrolny rozstawienia nóg w kolanach równa

się 4cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować formę przodu i tyłu spodni, oznaczyć linię załamania nogawki i linię kolana,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2) rozciąć formę,
3) przykleić formę, zmodelować,
4) wyznaczyć linie konturowe przodu i tyłu spodni.

Środki dydaktyczne:

– forma spodni,
– nożyce,
– klej,
– papier,
– przybory kreślarskie.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 2

Zmodeluj spodnie na nogi „X”. Wymiar kontrolny rozstawienia nóg w kostkach równa

się 6 cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Uczeń powinien:

1) przygotować formę przodu i tyłu spodni, oznaczyć linię załamania nogawki i linię kolana,
2) rozciąć formę,
3) przykleić formę, zmodelować,
4) wyznaczyć linie konturowe przodu i tyłu spodni.

Środki dydaktyczne:

– forma spodni,
– nożyce,
– klej,
– papier,
– przybory kreślarskie.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.

5.3.2 Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) określić jakie nogi nazywa się nogami koślawymi lub nogami „X”,

2) określić jakie nogi nazywa się nogami szpotawymi lub nogami „O”,

3) zdjąć wymiar kontrolny potrzebny do modelowania spodni na nogi „X”,

4) zdjąć wymiar kontrolny potrzebny do modelowania spodni na nogi „O”,

5) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu spodni na nogi „O”.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Modelowanie odzieży na figurę pochyloną

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Mając wymiary kontrolne SyTy = 41cm i SySvXpTp = 49 cm, porównaj je z wymiarami

w tabeli wymiarów i ustal różnicę wymiarów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać wymiary w tabeli wymiarów dla reprezentantki figury typu B,
2) porównać wymiary,
3) ustalić różnicę,
4) zapisać wynik.

Środki dydaktyczne:

– tabela wymiarów,
– karta odpowiedzi.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 2

Przystosuj formę bluzki damskiej dla figury o wypukłych plecach i płaskiej klatce

piersiowej, według wymiarów kontrolnych z ćwiczenia 1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować formę przodu i tyłu bluzki,
2) nanieść linie modelowe,
3) zmodeloweć formy,
4) wykreślić kontury zmodelowanej formy.

Środki dydaktyczne:

– forma bluzki dla reprezentanta figury typu B,
– papier, klej, nożyce,
– przybory kreślarskie.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) scharakteryzować sylwetkę pochyłą,

2) zdjąć wymiary kontrolne ,

3) uzasadnić cel zdejmowania miar kontrolnych,

4) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu form odzieży dla figury pochyłej,

5) przystosować formę dla figury pochyłej.

5.5. Modelowanie odzieży na figurę sprężystą

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Mając wymiary kontrolne SyTy = 37 cm i SySvXpTp = 53 cm, porównaj je z wymiarami

w tabeli wymiarów i ustal różnicę wymiarów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać wymiary w tabeli wymiarów dla reprezentanta figury typu B,
2) porównać wymiary,
3) ustalić różnicę,
4) zapisać wynik.

Środki dydaktyczne:

– tabela wymiarów,
– karta odpowiedzi.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 2

Przystosuj formę bluzki damskiej dla figury sprężystej, według wymiarów kontrolnych

z ćwiczenia1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować formę przodu i tyłu bluzki,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2) nanieść linie modelowe,
3) zmodeloweć formy,
4) wykreślić kontury zmodelowanej formy.

Środki dydaktyczne:

– forma bluzki dla reprezentanta figury typu B,
– papier, klej, nożyce,
– przybory kreślarskie.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

5.5.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) scharakteryzować sylwetkę sprężystą,

2) zdjąć wymiary kontrolne,

3) uzasadnić cel zdejmowania miar kontrolnych,

4) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu form odzieży dla figury sprężystej,

5) przystosować formę dla figury sprężystej.

5.6. Modelowanie odzieży na figurę z wadami kręgosłupa

5.6.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zdejmij wymiary kontrolne z figury z bocznym skrzywieniem kręgosłupa i ustal różnicę

tych miar.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) zdjąć miarę ZRv po stronie podwyższonego barku,
2) zdjąć miarę ZRv po stronie obniżonego barku,
3) ustalić różnicę miar.

Środki dydaktyczne:

– osoba mierzona lub manekin,
– taśma centymetrowa,
– plansze ze sposobem zdejmowania miar kontrolnych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 2

Zmodeluj formy marynarki dla figury z bocznym skrzywieniem kręgosłupa o wymiarach

kontrolnych: ZRv = 148 po stronie prawej, ZRv = 144 po lewej stronie.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) przygotować formę przodu, tyłu i boczka marynarki męskiej,
2) nanieść linie modelowe,
3) zmodeloweć formy,
4) wykreślić kontury zmodelowanej formy.

Środki dydaktyczne:

– forma marynarki dla reprezentanta figury typu B,
– papier, klej, nożyce,
– przybory kreślarskie.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia: praktyczne.

5.6.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) scharakteryzować figurę z bocznym skrzywieniem kręgosłupa,

2) wymienić jakie zmiany w figurze powoduje boczne skrzywienie kręgosłupa,

3) zdjąć wymiary kontrolne z figury z bocznym skrzywieniem kręgosłupa,

4) wyjaśnić na czym polega modelowanie form marynarki dla figury z bocznym

skrzywieniem kręgosłupa,

5) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu form marynarki dla figury

z bocznym skrzywieniem kręgosłupa,

6) dostosować formy odzieży do figury z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.7. Modelowanie odzieży na figury typu C i D

5.7.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wypisz z tabeli wymiarów wymiary dla reprezentantki figury typu C, które niezbędne są do

wykonania konstrukcji sukni.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wypisać miary reprezentantki figury typu C,
2) przedstawić wyniki swojej pracy.

Środki dydaktyczne:

– tabele wymiarów z wymiarami szczegółowymi z podziałem na grupy typologiczne,
– karta odpowiedzi.

Zalecana metoda nauczania – uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 2

Na podstawie wypisanych miar i podanego opisu, oblicz długości odcinków

konstrukcyjnych niezbędnych do narysowania siatki konstrukcyjnej sukienki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) obliczyć długości odcinków konstrukcyjnych,
2) wyniki wpisać do karty odpowiedzi.

Środki dydaktyczne:

– plansze z wypisanymi odcinkami konstrukcyjnymi,
– kalkulator,
– karta odpowiedzi.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne,
– tekst przewodni.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 3

Na podstawie obliczonych odcinków konstrukcyjnych wykonaj konstrukcję i modelowanie

form sukni tyłu i przodu dla figury typu C.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i technikę wykonania z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) narysować siatkę konstrukcyjną sukni,
2) wykonać modelowanie konstrukcyjne przodu i tyłu,
3) wykreślić kontury zmodelowanych form,
4) zaprezentować wyniki swojej pracy.

Środki dydaktyczne:

– papier do kreślenia konstrukcji, przybory kreślarskie.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 4

Wypisz z tabeli wymiarów, wymiary dla reprezentanta figury typu C i oblicz długości

odcinków konstrukcyjnych niezbędnych do narysowania siatki konstrukcyjne marynarki.

Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) wypisać miary reprezentanta figury typu C,
2) obliczyć długości odcinków konstrukcyjnych,
3) przedstawić wyniki swojej pracy.

Środki dydaktyczne:

– tabele wymiarów z wymiarami szczegółowymi z podziałem na grupy typologiczne,
– plansze z wypisanymi odcinkami konstrukcyjnymi,
– kalkulator,
– karta odpowiedzi.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Ćwiczenie 5

Na podstawie obliczonych odcinków konstrukcyjnych wykonaj konstrukcję i modelowanie

form tyłu, boczka i przodu marynarki dla figury typu C.
Sposób wykonania ćwiczenia.

Uczeń powinien:

1) narysować siatkę konstrukcyjną marynaki,
2) wykonać modelowanie konstrukcyjne przodu, boczka i tyłu,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) wykreślić kontury zmodelowanych form,
4) zaprezentować wyniki swojej pracy.

Środki dydaktyczne:

– papier do kreślenia konstrukcji,
– przybory kreślarskie.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:
– ćwiczenia praktyczne.

5.7.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) podać różnicę między obwodem klatki piersiowej i bioder dla figury typu C i D,

2 scharakteryzować odzież dla figury typu C i D,

3 wypisać miary potrzebne do wykonania konstrukcji sukni,

4 podać cel zwiększenia wartości kątowej zaszewki piersiowej

i wydłużenia długości przodu,

5 narysować siatkę konstrukcyjną sukni damskiej,

6 wykonać modelowanie sukni dla sylwetki typu C.

7 wykonać modelowanie marynarki męskiej dla sylwetki typu D?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test 1 do jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży na sylwetki
nietypowe”

Test składa się z dwóch części:

– I część to zadania wielokrotnego wyboru (1–8) z poziomu podstawowego
– II część zawiera zdania 11 i 13 z poziomu podstawowego i zadania 9,10,12,14,15,16

z poziomu ponadpodstawowego

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,
dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,
dobry

– za rozwiązanie 12 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu ponadpodstawowego

Plan testu Klucz odpowiedzi:

Nr zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymaga

Poprawna

odpowiedź

Część I

Zidentyfikować figury nietypowe
kobiet i mężczyzn.

A P

Wyjaśnić sposób przystosowania form
bluzki na sylwetkę pochyłą.

B P

Zidentyfikować pomiary kontrolne dla
figury sprężystej.

A P

Rozróżniać pomiary kontrolne figur
nietypowych.

B P

5. Zidentyfikować typ sylwetki.

A P

6. Zidentyfikować figury z wadami nóg.

Zidentyfikować pomiary kontrolne dla
figur z wadami nóg.

A P

Wyjaśnić sposób przystosowania form
marynarki dla figury z bocznym
skrzywieniem kręgosłupa.

B P

Część II

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zaplanować kolejność czynności przy
modelowaniu form spodni na nogi „O”.

D PP

1-b, 2-a, 3-d, 4-c, 5-e, 6-f.

Zastosować symbolikę pomiarów
antropometrycznych

C PP

1-c, 2-e, 3-a, 4 -d, 5-b.

Zidentyfikować fason sukienki
odpowiedni dla sylwetki typu C i D.

B P

Scharakteryzować sposób
przystosowania form bluzki na
sylwetkę sprężystą.

Figura o płaskich plecach i wypukłej
klatce piersiowej wymaga skrócenia tyłu
i wydłużenia przodu w części pachowej

Zidentyfikować sylwetkę nietypową dla
której przystosowane zostały formy
bluzki.

A P

pochyłej

Scharakteryzować sposób
przystosowania form spodni na nogi
„O” i na nogi „X”

C PP

Spodnie

„X”

wymagają wydłużenia

nogawki od strony wewnętrznej i
poszerzenia na linii kolan.
Spodnie „O” wymagają wydłużenia
nogawki od strony zewnętrznej i
poszerzenia na linii kolan.

Scharakteryzować sposób
przystosowania form marynarki dla
sylwetki z bocznym skrzywieniem
kręgosłupa.

Po stronie obniżonego barku należy
skrócić formy marynarki o 1,5 cm.
Po stronie podwyższonego barku należy
wydłużyć formy o 1,5 cm

Zastosować metodę modelowania przy
modelowaniu form spódnicy dla
sylwetki
o jednym biodrze niższym

C PP

Uczeń na formie podstawowej spódnicy
damskiej przygotowanej całości w skali
1:4 powinien:
− na formie tyłu poprowadzić linię

potrzebną do zamknięcia formy po
stronie obniżonego biodra,

− zamknąć formę tyłu na linii boku na

szerokość otrzymanej różnicy
wymiarów (2 cm),

− na formie przodu wy znaczyć linię

odpowiadającą położeniu linii na
formie tyłu,

− formę przodu na linii boku skracamy

analogicznie jak formę tyłu,

− poprawiamy kontury zmodelowanej

formy

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

dwutygodniowym.

2. Omów z uczniem cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych jakie

będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na

udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego ( rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które sprawiły

uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Test składa się z dwóch części i zawiera 16 zadań.
2. Do każdego zadania podana jest instrukcja wykonania zadania.
3. Przed rozpoczęciem przeczytaj dokładnie polecenia.
4. Za każde prawidłowo wykonane zadanie możesz otrzymać 1 punkt.
5. Na wykonanie zadań testowych masz 60 minut.
6. Do wykonania ostatniego zadania wykorzystaj przygotowane w całości formy spódnicy.
7. Odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.

Materiały dla ucznia:

– instrukcja,
– zestaw zadań testowych,
– karta odpowiedzi.
– formy spódnicy damskiej podstawowej w skali 1:4.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zadania testowe nr 1

Instrukcja dla ucznia

1. Test składa się z dwóch części i zawiera 16 zadań.
2. Do każdego zadania podana jest instrukcja wykonania zadania.
3. Przed rozpoczęciem przeczytaj dokładnie polecenia.
4. Za każde prawidłowo wykonane zadanie możesz otrzymać 1 punkt.
5. Na wykonanie zadań testowych masz 60 minut.
6. Do wykonania zadania 16 wykorzystaj przygotowane formy spódnicy w skali 1:4.
7. Poprawne odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.

Część I

W podanych zadaniach wybierz prawidłową odpowiedź i zakreśl ją znakiem X. Jeżeli

wybraną odpowiedź chcesz zmienić na inną, to błędną weź w kółko, a właściwą zaznacz
znakiem X.

1. Figura charakteryzująca się zgarbionymi plecami, słabo rozwiniętą klatką piersiową to:

a) figura prosta
b) figura normalna
c) figura sprężysta
d) figura pochyła

2. Figura o wypukłych plecach i płaskiej klatce piersiowej wymaga:

a) wydłużenia przodu i skrócenia tyłu w części pachowej,
b) wydłużenia tyłu i skrócenia przodu w części pachowej,
c) wydłużenia przodu i tyłu w części piersiowej,
d) nie wymaga żadnych zmian

3. Przystosowanie form odzieży dla figury sprężystej wymaga kontrolnych wymiarów:

a) XlXl, XcXc
b) RvRv, XcXc
c) SyTy, SySvXpTp
d) SyTy, XcXc

4. Pomiar kontrolny ZTv zdejmujemy przy figurze:

a) o jednym biodrze niższym
b) o jednym barku niższym
c) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa
d) normalnej

5. Sylwetka kobieca o wymiarach 164/108/124 należy do:

a) typu

b) typu A
c) typu

e) typu D

6. Nogi schodzące się w kolanach a rozchodzące w kostkach nazywa się nogami:

a) koślawymi „X”
b) szpotawymi
c) nogami „O”
d) krzywymi

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Do modelowania form spodni na nogi „O” zdejmuje się wymiar:

a) ZTv z prawej i lewej strony
b) rozstawionych nóg w kolanach
c) rozstawionych nóg w kostkach
d) długości krocza

8. Modelowanie form marynarki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa wymaga:

a) skrócenia linii boku po stronie obniżonego barku i wydłużenia po stronie przeciwnej
b) wydłużenia linii boku po stronie obniżonego barku
c) skrócenia linii boku po stronie podwyższonego barku
d) nie wymaga żadnych zmian

Część II

W podanych zadaniach należy przyporządkować, pogrupować, uzupełnić wypowiedź, połączyć

w pary przedstawione informacje, zmodelować.

9. Poniżej wymieniono czynności jakie należy wykonać przy modelowaniu form spodni na

nogi „O” . Wpisz prawidłową kolejność (np. 1 a)

Nazwa czynności

a) przygotować formę przodu i tyłu spodni, oznaczyć linię złożenia nogawki oraz linię kolana
b) zdjąć wymiar kontrolny rozstawienia nóg w kolanach
c) rozciąć obie formy spodni wzdłuż linii złożenia do linii dołu
d) rozciąć linię kolana od strony zewnętrznej do linii złożenia
e) rozstawić formy boczne o wielkość = 1/4 rozstawienia nóg w kolanach
f) wykreślić linie konturowe przodu i tyłu spodni

10. Z lewej strony zamieszczone są symbole wymiarów, a z prawej nazwy każdego symbolu.

Połącz w pary symbol z nazwą (np. 1-b)
1. ZTv a) obwód bioder
2. opx b) łuk długości tyłu do talii
3. obt c) wysokość talii
4. SySvXpTp d) łuk długości przodu do talii
5. SyTy e) obwód klatki piersiowej

11. Który z przedstawionych poniżej fasonów odzieży jest najodpowiedniejszy dla sylwetek

typów C i D

a)
b) c)

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12. Uzupełnij poniższe zdanie.

Figura o płaskich plecach i wypukłej klatce piersiowej wymaga skrócenia
................................ i wydłużenia ....................................... w części pachowej

13. Dla jakiej figury przystosowano poniższą formę:

14. Uzupełnij poniższe zdanie:

Spodnie „X” wymagają ….....….… nogawki od strony…......…… i poszerzenia na linii
kolan.
Spodnie „O” wymagają …….......…nogawki od strony ……....…. i poszerzenia na linii
kolan.

15. Mając dane wymiary kontrolne figury z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, ustal o ile

należy skrócić formy marynarki po stronie obniżonego barku, a ile wydłużyć po stronie
podwyższonego barku.

ZRv = 147,0 cm – po stronie podwyższonego barku
ZRv = 144,0 cm – po stronie obniżonego barku

16. Przystosuj formę spódnicy podstawowej dla figury o jednym biodrze niższym mając

wymiary kontrolne:

ZTv – strona lewa = 102,0 cm
ZTv – strona prawa = 100,0 cm

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ................................................................................................

Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź Punkty

Część II

1 a

2 a

3 a

4 a

5 a

6 a

7 a

8 a

Część II

…………………………………………………………………..

…………………………………………………………………..

…………………………………………………………………..

Figura o płaskich plecach i wypukłej klatce piersiowej wymaga
skrócenia………………………… i wydłużenia………………………..
w części pachowej.

…………………………………………………………………..

Spodnie „X” wymagają ……………….. nogawki od strony………………
i poszerzenia na linii kolan.
Spodnie „O” wymagają ……………… nogawki od strony ……………….
i poszerzenia na linii kolan.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

………………………………………………………..

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 1 do jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży na sylwetki
nietypowe”

Test składa się z dwóch części:

– I część to zadania wielokrotnego wyboru (1–8) z poziomu podstawowego
– II część zawiera zdania 12 i 14 z poziomu podstawowego i zadania 9,10,11,12,15,16

z poziomu ponadpodstawowego

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak uczeń
otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,
dostateczny

– za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

dobry

– za rozwiązanie 12 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

bardzo dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu ponadpodstawowego

Plan testu Klucz odpowiedzi:

Nr zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kateg

oria

celu

Poziom

maga

Poprawna

odpowiedź

Część I

Zidentyfikować figury nietypowe kobiet
i mężczyzn.

A P

Wyjaśnić sposób przystosowania form
bluzki na sylwetkę pochyłą.

B P

Zidentyfikować pomiary kontrolne dla
figury o jednym biodrze niższym.

A P

Zidentyfikować pomiary kontrolne dla
figury pochyłej i sprężystej.

A P

Zidentyfikować typ sylwetki

Zidentyfikować figury z wadami nóg.

Wyjaśnić sposób modelowania form
marynarki dla figury z bocznym
skrzywieniem kręgosłupa.

B P

Zidentyfikować pomiary kontrolne dla
figury z nogami „X”.

A P

Część II

Zaplanować kolejność czynności przy
modelowaniu sukni damskiej dla typu
sylwetki C i D.

1-b, 2-e, 3-f, 4-a, 5-c, 6-d, 7-g.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zastosować sposób modelowania form
marynarki dla figury z bocznym
skrzywieniem kręgosłupa.

C PP

Zastosować symbolikę pomiarów
antropometrycznych.

1-c, 2- e, 3-a, 4-d, 5-b.

Zidentyfikować figurę dla której
przystosowano formy spódnicy
podstawowej.

A P

figurę o jednym biodrze niższym.

Zastosować odpowiedni fason odzieży,
wzór kolor i rodzaj tkaniny do sylwetki
tęgiej.

C PP

− linie pionowe w kompozycji fasonów.

− styl klasyczny jest najbardziej

odpowiedni dla tego typu figur

Zidentyfikować typ sylwetki.

Typ D o różnicy 16 cm, oznacza figurę o
bardzo dużym obwodzie bioder w stosunku
do obwodu klatki piersiowej

Porównać wymiary kontrolne z tabelą
wymiarów.

C PP

Różnica wymiarów wynosi 1 cm.
Formę tyłu skracamy o 1 cm,
a formę przodu wydłużamy 1 cm

Zastosować metodę modelowania wtórnego
przy modelowaniu form spodni dla sylwetki
o nogach „X”.

C PP

Uczeń na formie spodni przygotowanych
w skali 1: 4 powinien:

− przygotować formę przodu i tyłu spodni,

oznaczyć linię załamania nogawki oraz
linię kolana z konstrukcji

− rozciąć linię kolana od strony

zewnętrznej (boku) do linii załamania:
w przodzie

− rozciąć obie formy spodni wzdłuż linii

załamania do linii talii i do dołu.

− przykleić formy odsuwając boczne części

Wielkość rozsunięcia równa się ¼
rozstawienia nóg w kolanach:
4.0 cm: 4 = 1 cm

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

dwutygodniowym.

2. Omów cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych jakie

będą w teście.

5. Omów sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na

udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego ( rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

w całości.

7. Odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.

Materiały dla ucznia:

– instrukcja,
– zestaw zadań testowych,
– karta odpowiedzi.
– formy spodni damskich w skali 1:4.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zadania testowe nr 2

Instrukcja dla ucznia

1. Test składa się z dwóch części i zawiera 16 zadań.
2. Do każdego zadania podana jest instrukcja wykonania zadania.
3. Przed rozpoczęciem przeczytaj dokładnie polecenia.
4. Za każde prawidłowo wykonane zadanie możesz otrzymać 1 punkt.
5. Na wykonanie zadań testowych masz 60 minut.
6. Do wykonania zadania 16 wykorzystaj przygotowane formy spodni w skali 1: 4.
7. Poprawne odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.

Część I

W podanych zadaniach wybierz prawidłową odpowiedź i zakreśl ją znakiem X. Jeżeli

wybraną odpowiedź chcesz zmienić na inną, to błędną weź w kółko, a właściwą zaznacz
znakiem X.

1. Figura charakteryzująca się płaskimi plecami i dobrze rozwiniętą klatką piersiową to:

a) figura pochyła
b) figura normalna
c) figura sprężysta
d) figura typowa

2. Figura pochyła wymaga:

a) wydłużenia przodu i skrócenia tyłu w części pachowej,
b) wydłużenia przodu i tyłu w części piersiowej,
c) nie wymaga zmian
d) wydłużenia tyłu i skrócenia przodu w części pachowej,

3. Przystosowanie form odzieży dla figury o jednym biodrze niższym wymaga kontrolnych

wymiarów:
a) ZWo
b) ZTv
c) ZKo
d) ZUo

4. Pomiar kontrolny SyTy, SySvXpTp zdejmujemy przy figurze:

a) pochyłej i sprężystej
b) o jednym barku niższym
c) z bocznym skrzywieniem kręgosłupa
d) tęgiej

5. Sylwetka kobieca o wymiarach 164/100/112 należy do:

a) typu

b) typu

c) typu D
d) typu A

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Nogi rozchodzące się w kolanach a schodzące w kostkach nazywa się:

a) krzywymi
b) nogami „X”
c) nogami koślawymi
d) nogami szpotawymi

7. Modelowaniu marynarki z bocznym skrzywieniem kręgosłupa wymaga:

8. Przy modelowaniu spodni na nogi „X” zdejmujemy wymiar:

a) ZTv z prawej i lewej strony
b) rozstawienie nóg w kolanach
c) rozstawienie nóg w kostkach
d) ZKo

Część II

W podanych zadaniach należy przyporządkować, pogrupować, narysować, uzupełnić

wypowiedź, połączyć w pary przedstawione informacje.

9. Poniżej wymieniono czynności jakie należy wykonać aby otrzymać formy sukienki dla typu

sylwetki D. Wpisz prawidłową kolejność (np. 1 a)

azwa czynności

a) obliczenie wartości odcinków konstrukcyjnych i narysowanie siatki konstrukcyjnej
b) ustalenie fasonu
c) narysowanie formy konstrukcyjnej
d) zastosowanie zasad modelowania wtórnego
e) zdjęcie miar
f) ustalenie dk
g) wycięcie formy

10. Na formy marynarki męskiej, narysuj w karcie odpowiedzi linie modelowe potrzebne

do przystosowania tej formy na figurę z bocznym skrzywieniem kręgosłupa.

11. Z lewej strony zamieszczone są symbole wymiarów, a z prawej nazwy każdego symbolu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12. Na jaką sylwetkę przystosowano poniższą formę:

13. Uzupełnij poniższe zdanie:

Figura za tęga i za niska sprawia wrażenie kwadratowej. Należy ją optycznie wydłużyć
i wyszczuplić. W tym celu stosujemy:
– Linie……………………………… w kompozycji fasonów.
– Styl………………………............. jest najbardziej odpowiedni dla tego typu figury.

14. Uzupełnij zdanie:

Typ D o różnicy…….....….., oznacza figurę o bardzo dużym obwodzie ….......………
w stosunku do obwodu klatki piersiowej.

15. Mając dane wymiary kontrolne figury sprężystej, porównaj poniższe wymiary z tabelą

wymiarów i ustal o ile należy skrócić formę tyłu i wydłużyć formę przodu.

Wymiary w centymetrach

wg tabeli

kontrolny

39,0 38,0

SyTy
SySvXpTp

51,2 52,2

16. Przystosuj formę spodni dla figury z nogami „X” mając wymiary kontrolne:

– Rozstawienia nóg w kostkach = 4 cm

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ................................................................................................

Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź Punkty

Część I

a b c d

Część II

……………………………………………………………..........

...................................................................................................

…………………………………………………………………………..

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

12 …………………………………………………………………………..

Figura za tęga i za niska sprawia wrażenie kwadratowej.
Należy ją optycznie wydłużyć i wyszczuplić.
W tym celu stosujemy:
− Linie ………………………………w kompozycji fasonów.

− Styl ………………………............. jest najbardziej odpowiedni dla

tego typu figury.

Typ D o różnicy……...........….., oznacza figurę o bardzo dużym obwodzie
………………....…w stosunku do obwodu klatki piersiowej

…………………………………………………………………………..

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzieży męskiej. WSiP, Warszawa1995
2. Trzecińska K.: Konstrukcja i modelowanie odzieży lekkiej Cz. 2. WSiP, Warszawa 1995
3. Lewandowska-Stark E.: Modelowanie form odzieży na górną część ciała. SOP, Toruń 1999
4. Fałkowska-Rękawek E.: Podstawy projektowania odzieży. WSiP, Warszawa 2000
5. Parafianowicz Z.: Konstrukcja i modelowanie odzieży ciężkiej. WSiP, Warszawa 1997

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
16 Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych
Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych Monika Mosionek i Mirosława Szewczyk
13 Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych
13 Modelowanie form odziezy dla Nieznany (2)
13 Modelowanie form odziezy dla Nieznany (2)
15 Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem
15 Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem
Konstruowanie i modelowanie form podstawowych wyrobów odzieżowych
14 Modelowanie podstawowych form odzieży
5 Jama brzuszna 15, 16 i 17 12 06 dla studentów
Zieloni pikietują sklep z odzieżą dla neonazistów
16. Problem uzaleznien - zagrozenie dla wspolczesnej rodziny, Z pracy pedagoga szkolnego
wykaz ukończonych form doskonalenia dla nauczycieli
11 Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
16 Modelowanie analityczne
16 Adwencie jestem śwaitłem dla wszystkich

więcej podobnych podstron