Murarz_712[06].Z1.07

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Materiał nauczania

4.1. Ściany działowe tradycyjne, materiał stosowany do budowy i ich lokalizacja

na stropach

4.1.1. Materiał nauczania

4.1.2. Pytania sprawdzające

4.1.3. Ćwiczenia

4.1.4. Sprawdzian postępów

4.2. Zasady wykonywania i odbioru ścian działowych tradycyjnych

4.2.1. Materiał nauczania

4.2.2. Pytania sprawdzające

4.2.3. Ćwiczenia

4.2.4. Sprawdzian postępów

4.3. Zasady wykonywania i odbioru lekkich ścian działowych

4.3.1. Materiał nauczania

4.3.2. Pytania sprawdzające

4.3.3. Ćwiczenia

4.3.4. Sprawdzian postępów

5. Sprawdzian osiągnięć

6. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik, ten będzie Ci pomocny w przyswajaniu wiedzy na temat wykonywania ścian

działowych z różnych materiałów.

Poradnik zawiera:

1. Wymagania wstępne, czyli wykaz niezbędnych umiejętności i wiedzy, które powinieneś

posiadać, aby przystąpić do realizacji jednostki modułowej ,,Wykonywanie ścian
działowych z różnych materiałów’’.

2. Cele kształcenia tej jednostki modułowej.
3. Materiał nauczania (rozdział 4) umożliwia samodzielne przygotowanie się do wykonania

ćwiczeń i zaliczenia sprawdzianów. Wykorzystaj do poszerzenia wiedzy wskazaną
literaturę oraz inne źródła informacji. Obejmuje on również ćwiczenia, które zawierają:

−

pytania sprawdzające wiedzę potrzebną do wykonania ćwiczenia,

−

wykaz materiałów, narzędzi i sprzętu potrzebnych do realizacji ćwiczenia,

−

sprawdzian postępów umożliwiający sprawdzenie poziomu wiedzy po wykonaniu
ćwiczeń.

4. Sprawdzian osiągnięć, który umożliwi sprawdzenie wiadomości i umiejętności jakie

powinieneś opanować podczas realizacji programu tej jednostki modułowej. Sprawdzian
osiągnięć powinieneś wykonać według instrukcji załączonej w poradniku.
Jeżeli masz trudności ze zrozumieniem tematu lub ćwiczenia, to poproś nauczyciela lub

instruktora o wyjaśnienie i ewentualne sprawdzenie, czy dobrze wykonujesz daną czynność.
Po przyswojeniu materiału spróbuj zaliczyć sprawdzian z zakresu jednostki modułowej.

Bezpieczeństwo i higiena pracy

W czasie pobytu w pracowni musisz przestrzegać regulaminów, przepisów bhp oraz

instrukcji przeciwpożarowych, wynikających z rodzaju wykonywanych prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

712[06].Z1.01

Stosowanie przepisów bhp przy wykonywaniu robót

murarskich

712[06].Z1

Technologia murarstwa

712[06].Z1.05

Wykonywanie murów nośnych różnych materiałów, o różnej

grubości i konstrukcji

712[06].Z1.04

Wykonywanie zapraw budowlanych i betonów

712[06].Z1.07

Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów

712[06].Z1.06

Wykonywanie murów z przewodami kominowymi

i kominów wolnostojących

712[06].Z1.03

Dobieranie materiałów narzędzi i sprzętu do robót

budowlanych

712[06].Z1.02

Organizacja stanowiska pracy murarza

712[06].Z1.08

Wykonywanie sklepień, nadproży i stropów murarskich

712[06].Z1.10

Wykonywanie okładzin ściennych z ceramiki i kamienia

712[06].Z1.09

Wykonywanie gzymsów i układów rolkowych

712[06].Z1.11

Wykonywanie napraw, remontów i rozbiórek konstrukcji

murowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej powinieneś umieć:

−

odczytać dokumentację w zakresie niezbędnym do wykonania robót,

−

przenieść wymiary z dokumentacji na miejsce realizacji zadania,

−

dokonać pomiarów, posłużyć się sprzętem pomiarowym,

−

zorganizować stanowisko pracy,

−

rozpoznać materiały potrzebne do robót,

−

dobrać i ocenić przydatność materiału do robót,

−

przetransportować i dokonać składowania materiałów na stanowisku pracy,

−

dobrać narzędzia potrzebne do robót,

−

wykonać zaprawę,

−

zmontować rusztowanie do wykonania robót,

−

wykonać ścianę grubości ¼ cegły z przewiązaniem spoin ½ cegły i ¼ cegły,

−

wykonać ścianę działową z pustaków i bloczków grubości 12cm z przewiązaniem
spoin ½ i ¼ ,

−

wykonać ściankę z płyt gipsowych "Pro Monta",

−

wykonać ścianki działowe z płyt gipsowo-kartonowych na konstrukcji z giętych profili
metalowych lub konstrukcji drewnianej,

−

wykonać ścianki działowe w układzie narożnikowym, przenikające się i w kształcie
litery T,

−

wykonać połączenie ze ścianami i stropem o różnej konstrukcji i z różnych materiałów,

−

osadzić w ściance działowej ościeżnicę drzwiową,

−

wykonać w ściance działowej otwory technologiczne,

−

zastosować racjonalnie materiał,

−

oszacować ilość materiału potrzebnego do wykonania robót,

−

sporządzić zapotrzebowanie i rozliczenie materiałowe,

−

porozumieć się z przełożonymi i współpracownikami,

−

wykonać pracę z zachowaniem przepisów bhp, ochrony przeciwpożarowej i ochrony
środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. MATERIAŁ NAUCZANIA

4.1. Ściany działowe tradycyjne, materiał stosowany do budowy

i ich lokalizacja na stropach

4.1.1. Materiał nauczania

Ściany działowe są przegrodami dzielącymi przestrzeń wewnętrzną obiektu w obrębie

poszczególnych

kondygnacji

pomieszczenia

służące

założonym

potrzebom

funkcjonalnym. Ściany te nie przejmują obciążeń od innych elementów budynku. Dlatego,
w razie potrzeby zmiany funkcji użytkowej pomieszczeń, można je usunąć. Natomiast zmiana
usytuowania tego rodzaju ścian, a także wykonanie nowych wymaga akceptacji osoby
posiadającej odpowiednie uprawnienia budowlane.

Ściany działowe powinny spełniać wymagania dotyczące nośności i stateczności, jak

również  charakteryzować  się  odpowiednimi  właściwościami  fizycznymi,  a  w  szczególności
odpowiednią  izolacyjnością  akustyczną  (jeżeli  stanowią  przegrodę  międzymieszkaniową),
a także  izolacyjnością  termiczną  (jeśli  są  przegrodą  między  pomieszczeniami  ogrzewanymi
i nieogrzewanymi),  odpowiednią  odpornością  ogniową,  małym  ciężarem,  korzystną
paroprzepuszczalnością,  małą  wilgotnością  w  stanie  powietrzno-suchym,  niezbyt  dużą
nasiąkliwością, szybkim wysychaniem.

Powinny również cechować się odpowiednią, w stosunku do założeń projektowych,

trwałością eksploatacyjną oraz mieć korzystne parametry z punktu widzenia warunków
zdrowotnych w pomieszczeniach.

Ściany działowe jednorodne prefabrykowane są najczęściej wykonywane z betonu

zwykłego bądź lekkiego, żużlobetonu, gipsobetonu lub gipsu.

Ściany działowe tradycyjne są wykonywane z elementów murowych, ułożonych

w określony sposób i połączonych ze sobą zaprawą.

Mur charakteryzuje się stosunkowo dużą wytrzymałością na ściskanie oraz małą na

rozciąganie i ścinanie. Wartości tych wytrzymałości zależą od wytrzymałości elementów
murowych i zaprawy, sposobu wiązania, grubości spoin oraz dokładności wypełnienia spoin
i ułożenia poszczególnych warstw elementów murowych.

Elementy murowe w postaci wyrobów ceramicznych są produkowane z glin po

odpowiedniej obróbce, uformowaniu i wypaleniu w temperaturze od 850 do 1000°C. Do
najpopularniejszych zalicza się cegły(rys.1.).

Rys. 1.

Cegły ceramiczne:

a) pełna zwykła 250 x 120 x 65mm, b)dziurawka wozówkowa o wymiarach 250 x 120 x 65mm, c) dziurawka

główkowa o wymiarach 250 x 120 x 65mm, d) cegły kratówki: Kl o wymiarach 250 x 120 x 65mm, e) cegły

kratówki: K2 - 250 x 120 x 140mm. [3, s.531]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Powszechnie są stosowane również pustaki ceramiczne do murowania ścian działowych

Pd-1, Pd-2, UNI, Porotherm, kształtki murowe (rys.2.).

Rys. 2. Pustaki ceramiczne ścienne a) Pd-1 250 x 220 x 65mm, b) Pd-2 250 x 220 x 120mm. [3, s.532]

Elementy murowe silikatowe mają najczęściej postać cegieł pełnych o wymiarach

250  x  120  x  65  i  250  x  120  x  104  mm  oraz  bloków  drążonych  (z  otworami)  o  wymiarach
250  x  120  x  220,  250  x  120  x  138  i  250  x  250  x  220mm.  Elementy  murowe  betonowe  to
płyty  ścienne,  bloczki  i  pustaki.  Kształt  i wymiary  są  zróżnicowane,  często  dostosowane  do
indywidualnych potrzeb odbiorcy.

Rys. 3. Pustaki uzupełniające a) Kontra b) Alfa [3, s.532]

Elementy murowe z autoklawizowanego betonu komórkowego na ściany działowe są

produkowane

postaci

bloczków

(płytek)

prostopadłościennych

wymiarach

590 (490) x 180 x 240mm, 590 (490) x 120 x 240 mm, 590 (490) x 80 x 240mm
i 590 (490) x 60 x 240mm. Wykonywane są również bloczki o innych wymiarach (na
zamówienie odbiorcy).

Rys.4. Elementy murowane z betonu komórkowego: [3, s.532]

a)bloczek590x120(490x120) mm, b) płytka 590x 60(490x60) mm

Elementy murowe z betonu komórkowego w systemie Ytong (rys.4.) do wznoszenia

ścian działowych są wykonywane w postaci bloczków ściennych wymiarach: długość
599mm, szerokość 115 i 150mm, wysokość 199 i 399mm. Elementy ścienne są produkowane
również w postaci bloczków z profilowaną powierzchnią czoła (na pióro i wpust),
w odmianach różniących się gęstością objętościową i wytrzymałością na ściskanie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys.5. Bloczki Ytong do murowania na cienkie spoiny [3, s.532]

a) profil na wpust i pióro, b) bloczki uzupełniające

Elementami murowymi szklanymi, stosowanymi do wznoszenia ścian działowych, są

pustaki szklane i luksfery, rzadziej cegły szklane.

Rys.6. Pustaki szklane: a) z bocznymi ściankami gładkimi, b) z bocznymi ściankami rowkowanymi.

[3, s.533]

Pustaki szklane są wykonywane z dwóch identycznych wyprasek szklanych połączonych

ze  sobą  w  procesie  termicznego  spajania  tak,  że  we  wnętrzu  powstaje  przestrzeń
z hermetycznie  zamkniętym,  suchym  powietrzem.  Pustaki  szklane  są  produkowane
z gładkimi  bocznymi  powierzchniami  ścianek,  o  wymiarach  240  x  240  x  80mm  bądź
z bocznymi ściankami rowkowanymi, o wymiarach 250 x 250 x 80mm (rys.6.).

Rys.7. Luksfer [3, s.533]

Luksfery (rys.7.) są produkowane w dwóch odmianach: 150 o wymiarach

150  x  150  x  50mm  i 200  o  wymiarach  200  x  200  x  50mm.  Elementy  gipsowe
najpowszechniej  stosowane  na  ściany działowe to drobnowymiarowe płyty typu Pro Monta.
Są one produkowane o wymiarach 667 x 500 x 80 mm w odmianach:

−

O z piórem i wyżłobieniem owalnym,

−

T z piórem i wyżłobieniem trapezowym oraz w gatunkach I i II, różniących się tolerancją
wymiarów i ilością dopuszczalnych wad i uszkodzeń.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 8. Płyta gipsowa Pro Monta [3, s.534]

Ściany działowe są również wykonywane z gipsowych bloków pełnych lub drążonych

o wymiarach 800 x 80 x 400mm i 800 x 170 x 400mm.

Zaprawa jest mieszaniną spoiwa nieorganicznego, kruszywa i wody, łącznie z dodatkami

i domieszkami, jeżeli są wymagane. Do wykonania murów stosuje się zaprawy:

−

zwykłe,

−

lekkie,

−

do cienkich spoin, zwykle wytwarzane fabrycznie.
Zaprawę zwykłą wykonuje się z kruszywa mineralnego o strukturze zwartej. Zaprawy

zwykłe  i  lekkie  są  stosowane  do  spoin  grubości  większej  niż  3mm.  Do  wykonania  murów
najczęściej  stosuje  się  zaprawy  cementowe  i  cementowo-wapienne,  rzadziej  wapienne.
W ścianach  narażonych  na  zawilgocenie  stosuje  się  zaprawy  cementowe  bądź  cementowo-
wapienne  z  niewielką  zawartością  wapna.  Zapraw  wapiennych  (z  wyjątkiem  wapna
hydraulicznego)  nie  należy  stosować  do  murowania  ścian  narażonych  na  kontakt  z  wodą
opadową bądź ścian pozbawionych dostępu powietrza (zasypanych gruntem).

Do murowania ścian działowych są stosowane również zaprawy gipsowe i gipsowo-

wapienne oraz zaprawy specjalistyczne do murowania na cienkie spoiny.

Beton używany do wypełniania w murowych konstrukcjach zbrojonych powinien być

klasy co najmniej B 15.

Ściany działowe stanowią część zmiennego (użytkowego) obciążenia stropu, konieczną

do uwzględnienia w obliczeniach statycznych projektowanego obiektu.

Przy usytuowaniu ścian działowych tradycyjnych równolegle do układu żeber, projektuje

się odpowiednio wzmocnione żebra konstrukcji stropu pod tymi ścianami:

−

w stropach o żebrach monolitycznych -zwiększa się zbrojenie żebra(rys.9.),

Rys. 9. Żebro w stropie gęstożebrowym pod ścianę działową [3, s.535]

1-ściana działowa

−

w stropach o żebrach prefabrykowanych bądź częściowo prefabrykowanych - stosuje się
żebra (belki) podwójne lub belkę żelbetową, współpracującą z dwiema rozsuniętymi
belkami.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Tabela 1. Zużycie materiałów na l m

ściany działowej tradycyjnej murowanej [3, s.537]

Rodzaj elementu murowego

Rodzaj ściany

cegły

płytki z betonu

komórkowego

bloki

gipsowe

pustaki
szklane

Zaprawa m

Ściany pełnej ceramicznej:

a) pełne, grubości

1/2 cegły

48,1

—

0,030

1/4 cegły

28,6

—

0,011

b) szczelinowe, grubości

2 x 1/4 cegły

59,2

—

0,022

Ściany z cegły dziurawki pojedynczej:

a) pełne, grubości

1/2 cegły

48,6

—

0,032

1/4 cegły

28,7

—

0,013

b) szczelinowe grubości

2x1/4 cegły

59,4

—

0,026

Ściany z cegły wapienno-piaskowej

o wym. 250 x 120 x 100 mm

34,1

—

0,022

Ściany z płytek z betonu komórkowego, pełne, grubości

120 mm

—

8,2

—

0,010

60 mm

—

8,2

—

0,050

Ściany z bloków gipsowych o wymiarach 800 x400 mm,
grubości

80 mm (pełne)

—

3,2

—

0,006

170 mm (drążone)

—

3,2

—

0,007

Ściany z pustaków szklanych o wymiarach

250 x 250 x 80 mm

—

16,1

0,006

Przykład obliczeniowy

Należy wykonać ściankę działową o wymiarach 3,5x4,0m, z cegły ceramicznej pełnej,

grubości ½ cegły. Oblicz liczbę cegieł oraz ilość zaprawy potrzebnych do wykonania zadania.

Rozwiązanie:

−

obliczenie powierzchni ścianki: 3,5m x 4,0m = 14m

−

obliczenie liczby cegieł (na podstawie tabeli nr1),

14 m

x 48,1szt/ m

= 673,4sztuk

−

obliczenie ilości zaprawy (na podstawie tabeli nr 1): 14 m

x 0,030 m

/ m

= 0,42m

Odpowiedź: Do wykonania ścianki potrzebne jest 674 sztuk cegieł oraz 0, 42m

zaprawy.

4.1.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Jakie są zadania ściany działowej?
2.  Jakie właściwości powinien spełniać materiał, z którego wykonujemy ściany działowe?
3.  Jakie materiały i wyroby stosujemy do wykonania ścian działowych tradycyjnych?
4.  Jakie są grubości ścian działowych?
5.  Jakie rodzaje zaprawy stosujemy do murowania ścian działowych?
6.  Jakie właściwości powinny posiadać zaprawy i betony stosowane do ścian działowych?
7.  Jakie jest usytuowanie ścianki działowej na stropie?
8.  W jaki sposób wzmacniamy strop gęstożebrowy pod tradycyjną ścianę działową?
9.  W jaki sposób wzmacniamy strop belkowy pod tradycyjną ścianę działową?
10.  W jaki sposób wzmacniamy strop na belkach stalowych pod tradycyjną ścianę działową?
11.  W jaki sposób wzmacniamy strop monolityczny, płytowo-żebrowy pod tradycyjną ścianę

działową?

12. Jak obliczyć ilość materiału jaką należy przygotować do wykonania dowolnej tradycyjnej

ścianki działowej o zadanych wymiarach?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Spośród przedstawionych materiałów wybierz elementy ceramiczne, z których można

wykonać ściankę działową grubości 6,5cm w stanie surowym. Zaproponuj, na rysunku
wykonanym odręcznie, wzmocnienie stropu gęstożebrowego dla danej ścianki wykonanej
równolegle do elementów nośnych stropu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  przypomnieć sobie z czego produkowana  jest ceramika budowlana,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  wybrać odpowiednie elementy ceramiczne i zaprezentować je,
4)  wykonać  rysunek  przekroju  poprzecznego  stropu  gęstożebrowego  w  miejscu

projektowanej ścianki z zaznaczeniem jej położenia,

5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
6)  dokonać oceny prawidłowości wyboru materiałów,
7)  dokonać oceny poprawności wykonania rysunku.

Wyposażenie stanowiska pracy:

– zestaw drobnowymiarowych elementów budowlanych, ściennych i stropowych,

ceramicznych, gipsowych, betonowych, szklanych.

–  blok techniczny formatu A4,
–   przybory kreślarskie,
–  literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia,

Ćwiczenie 2

Spośród przedstawionych materiałów wybierz elementy ceramiczne, z których można

wykonać ściankę działową grubości 12cm w stanie surowym. Zaproponuj, na rysunku
wykonanym odręcznie, wzmocnienie stropu belkowego dla danej ścianki wykonanej
równolegle do elementów nośnych stropu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  przypomnieć sobie z czego produkowana jest ceramika budowlana,
2)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
3)  wybrać odpowiednie elementy ceramiczne i zaprezentować je,
4)  wykonać  rysunek  przekroju  poprzecznego  stropu  belkowego  w  miejscu  projektowanej

ścianki z zaznaczeniem jej położenia,

5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
6)  dokonać oceny prawidłowości wyboru materiałów,
7)  dokonać oceny poprawności wykonania rysunku.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–

zestaw drobnowymiarowych elementów budowlanych, ściennych i stropowych,
ceramicznych, gipsowych, betonowych, szklanych,

–

blok techniczny formatu A4,

–

przybory kreślarskie,

–

literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 3

Oblicz ilość materiału potrzebną do wykonania ścianki działowej o wymiarach 2,5x3,0m,

z cegły dziurawki grubości

cegły.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  obliczyć powierzchnię ścianki,
2)  zapoznać się z danymi normowymi (Tabela 1, rozdz.4.1.1 poradnika dla ucznia),
3)  korzystając z tabeli obliczyć liczbę cegieł,
4)  korzystając z tabeli obliczyć ilość zaprawy,
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
6)  dokonać oceny prawidłowości wykonania obliczeń.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  papier kancelaryjny,
–  ołówek, długopis,
–  kalkulator,
–  tabela zużycia materiałów na l m

ściany działowej, tradycyjnej, murowanej,

– literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 4

Oblicz ilość materiału potrzebną do wykonania ścianki działowej o wymiarach 3,0x

6,0m, z cegły dziurawki, grubości ½

cegły. W obliczeniach uwzględnij otwór drzwiowy

o wymiarach 100x 200cm.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  obliczyć powierzchnię ścianki, uwzględniając otwór drzwiowy,
2)  zapoznać się z danymi normowymi (Tabela 1, rozdz.4.1.1 poradnika dla ucznia),
3)  korzystając z tabeli obliczyć liczbę cegieł,
4)  korzystając z tabeli obliczyć ilość zaprawy,
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
6)  dokonać oceny prawidłowości wykonania obliczeń.

Wyposażenie stanowiska pracy:

–  papier kancelaryjny,
–  ołówek, długopis,
–  kalkulator,
–  tabela zużycia materiałów na l m

ściany działowej tradycyjnej murowanej,

– literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.1.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) wskazać właściwości jakie powinien spełniać materiał na ściany

działowe?



2) dobrać materiały do wykonania ścian działowych?



3) określić zadania ścian działowych?



4) zaproponować odpowiednią zaprawę do wymurowania ściany?



5) zaproponować odpowiedni rodzaj betonu do wykonania ściany?



6) wykazać położenie ściany działowej na stropie?



7) naszkicować wzmocnienie stropu gstożebrowego po ścianę działową?



8) naszkicować wzmocnienie stropu belkowego po ścianę działową?



9) naszkicować wzmocnienie stropu na belkach stalowych pod ścianę

działową?



10) naszkicować wzmocnienie stropu monolitycznego płytowo-żebrowy

pod tradycyjną ścianę działową?



11) obliczyć powierzchnie ściany działowej?



12) obliczyć potrzebną ilość materiału do wykonania dowolnej ściany

działowe?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ściany działowe grubości mniejszej niż l cegła należy murować nie wcześniej niż po

zakończeniu budowy ścian konstrukcyjnych danej kondygnacji. Ściany z elementów
gipsowych wznosi się po wykonaniu stanu surowego budynku i nakryciu go dachem. Cegły
lub inne elementy murowe układane na zaprawie powinny być czyste. W okresie letnim cegły
należy przed ułożeniem w murze polewać wodą.

Stosowanie cegieł, bloków lub pustaków kilku rodzajów i klas jest dozwolone, jeżeli jest

przestrzegana zasada, że każda ściana będzie wykonana z cegieł, bloków lub pustaków
jednego wymiaru i jednej klasy.

Rys. 15. Ściany działowe z cegły pełnej a) ściana grubości ¼ cegły, b) ściana grubości ½ cegły[2, s.8]

Spoiny w zwykłych murach ceglanych, jeśli nie ma szczególnych wymagań, powinny

przyjmować grubości:

−

12 mm w spoinach wspornych (zazwyczaj poziomych), przy czym grubość ta nie
powinna przekraczać 15mm i nie powinna być mniejsza niż 8mm,

−

10mm w spoinach pionowych podłużnych i poprzecznych, przy czym grubość ta nie po-
winna przekraczać 15 mm i nie powinna być mniejsza niż 8mm.

I warstwa

II warstwa

Rys. 16. Wiązanie cegieł w murach grubości ½ cegły i 1cegły [4, s.97]

Jeżeli na budowie jest stosowanych kilka gatunków cegieł, należy przestrzegać zasady, że

każda ściana powinna być wykonana z cegieł jednego wymiaru.

Połączenie murów stykających się pod kątem prostym i wykonanych z cegieł różniących

się wymiarami więcej niż o 5mm należy wykonywać na strzępia zazębione boczne.
Dopuszcza się stosowanie połączenia za pomocą płaskowników wpuszczonych w spoiny obu
murów.

Ścianki grubości ¼ cegły przy długości do 5m i wysokości do 3m nie wymagają

zbrojenia.  Przy  większych  wymiarach,  ścianki  należy  zbroić  płaskownikami  25x1,5mm  lub
prętami  stalowymi  o  średnicy  6mm.  Do  murowania  należy  stosować  zaprawę  cementową
o stosunku  cementu  do  piasku  1:5  lub  1:6.  Zbrojenie  należy  zakotwić  w  spoinach  ścian

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Cegły w murze należy układać tak, aby znajdujące się w nich szczeliny miały kierunek

pionowy. Cegły przed ułożeniem w murze zaleca się nawilżać przez polewanie wodą.
Grubość spoin poziomych powinna wynosić 12 mm, a pionowych 10mm. Dopuszczalne
odchyłki wymiarowe spoin poziomych +5 i -2 mm, a spoin pionowych ±5mm.

Ściany działowe z ceramicznych pustaków ściennych szczelinowych pionowo drążonych,

muruje  się  na  zaprawie  cementowo-wapiennej  lub  cementowej  klasy  co  najmniej  M2,
o konsystencji  gęstoplastycznej,  aby  nie  wpływała  do  pionowych  szczelin  w  pustakach.
Grubość spoin poziomych powinna wynosić 12mm, z dopuszczalną odchyłką +5mm i -2mm,
a  spoin  pionowych  10mm,  z dopuszczalną  odchyłką  ±5mm.  Spoiny  pionowe  i poziome
powinny  być  całkowicie  wypełnione  zaprawą.  Przy  powierzchniach  przeznaczonych  do
tynkowania  dopuszcza  się  murowanie  z pozostawieniem  spoin  niewypełnionych  zaprawą  na
głębokość około 15mm od powierzchni licowej w celu lepszego powiązania tynku z murem.

Wiązanie pustaków w murze należy tak wykonać, aby spoiny pionowe dolnej warstwy

były  przykrywane  przez  pustaki  warstwy  górnej  z  przesunięciem  pustaków  obu  warstw
względem  siebie  nie  mniej  niż  o  50mm.  Wiązanie  pustaków  może  być  jedno-  lub
dwurzędowe.

Ściany działowe z pustaków betonowych należy wznosić, zachowując prawidłowe

wiązanie poszczególnych warstw oraz przestrzegając zasad przykrywania pionowych spoin
między pustakami dolnej warstwy przez pustaki warstwy górnej.

Pustaki z otworami zamkniętymi z jednej strony (typu Alfa) należy w poszczególnych

warstwach układać otworami ku dołowi.

Do murowania ścian zaleca się stosować zaprawę cementowo-wapienną lub cementową,

przestrzegając zasady, aby wytrzymałość zapraw nie była większa od wytrzymałości
pustaków. Klasa zaprawy nie powinna być mniejsza niż M2.

Przed przystąpieniem do murowania pustaki należy oczyścić.
Grubość spoin poziomych powinna wynosić 10—15 mm, a spoin pionowych 10—20mm.

Spoiny pionowe w kolejnych warstwach muru powinny być przesunięte o co najmniej 80mm.

Ściany działowe z bloczków z autoklawizowanego i nieautoklawizowanego betonu

komórkowego  należy  murować  na  zaprawach  lekkich  lub  cementowo-wapiennych,  na pełne
spoiny  poziome  grubości  15mm  i  pełne  spoiny  pionowe  grubości  10mm.  Odchyłki grubości
spoin  nie  powinny  przekraczać  ±3mm.  Wilgotność  bloczków  w  chwili  wbudowania  nie
powinna być większa niż 20%.

Rys. 19. Połączenie ściany działowej z bloczków ze ścianą zewnętrzną [4, s.166]

Przed ułożeniem bloczków w murze należy je obficie zwilżyć wodą, aby beton

komórkowy odznaczający się dużą nasiąkliwością, nie odciągał wody z zaprawy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 22. Schemat konstrukcji ściany działowej z pustaków szklanych [3, s.543]

a) przekrój pionowy, b) alternatywa rozwiązania górnej części ramy obwodowej, c) przekrój poziomy

1 - papa, 2 - materiał ściśliwy, przyklejany na lakierze asfaltowym lub lepiku asfaltowym, 3 - żebra

obwodowe, 4 - dwie warstwy papy na lepiku, 5 - klocek drewniany, 6 - powierzchnie z mikrodylatacją

w przypadku użycia pustaków o bocznych ściankach rowkowanych, 7 - zbrojenie ze stali okrągłej

6 lub 8 mm

W wypadku stosowania ramy z przykręcanego kątownika, zaprawą wypełnia się najpierw

wszystkie spoiny pionowe, następnie żebro nad pustakami, całą ściankę przykrywa się na
górze stalowym kątownikiem.

Po zakończeniu robót murowych należy wykończyć spoiny przez zatarcie zaprawą

cementową,  za  pomocą  specjalnych  narzędzi  do  spoinowania.  Spoina  po  wykończeniu
powinna  być  gładka  i  lekko  wklęsła.  Wystające  kawałki  papy  na  obrzeżach  należy  obciąć.
Szczeliny  między  kształtownikiem  stalowym  a  żebrem  obwodowym  wypełnia  się  warstwą
kitu trwale plastycznego. Pustaki zanieczyszczone zaprawą należy zmyć wodnym roztworem
kwasu solnego.

W ścianach z elementów gipsowych nie dopuszcza się wykonywania przewodów

dymowych i spalinowych.

Bloczki gipsobetonowe powinny być przed ułożeniem oczyszczone z kurzu i mieć

wilgotność nie przekraczającą 6%. W murze układa się je powierzchnią chropowatą w pozycji
pionowej. Grubość spoin poziomych i pionowych powinna wynosić 10mm, z odchyłkami
dopuszczalnymi -2mm i +5mm. Spoiny pionowe należy dokładnie wypełniać zaprawą.

Rys. 23. Ściany z bloczków gipsowych [2,s.8]

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W murach przewidzianych do tynkowania należy pozostawić spoiny niewypełnione na

głębokości około 15mm.

Przed murowaniem bloczki gipsobetonowe należy zwilżyć wodą.
Ściany działowe z płyt Pro Monta mogą być wykonywane w budynkach w stanie

surowym zamkniętym, po wykonaniu tynków.

Rys. 24. Ściany z płyt gipsowych Pro Monta [4, s.45]

a) widok konstrukcji ściany, b) układ płyt w narożniku, c) połączenie ściany poprzecznej z podłużną:

1 - gwóźdź do wiązania sznura, 2 - warstwomierz, 3 - poziomnica, 4 - kliniki pionujące, 5 - warstwa

zaprawy, 6 - sznur murarski

Wysokość ścian działowych z płyt Pro Monta nie może przekraczać 3,0 m, a długość

między ścianami nośnymi lub słupami 6,0 m.

Ściany o rozpiętości do 4,5 m nie wymagają stosowania sprężystych podkładek na

obwodzie.  Przy  rozpiętości  4,5—6,0  m  należy  pod  tymi  ścianami,  jak  również  w  styku  ze
ścianami  konstrukcyjnymi  i  stropem,  stosować  podkładki  z  filcu  bitumizowanego  grubości
5mm,  zabezpieczone  przed  zagrzybieniem  środkami  dopuszczonymi  do  stosowania
w budownictwie. Płyty Pro Monta układa się „pod sznur" na zaprawie z gipsu szpachlowego,
wypełniając rowki w płytach dolnej warstwy zaprawą, a następnie ustawiając płytę wpustem
w rowki  i dopasowując  ją do płyty  sąsiedniej. Płyty w dwóch kolejnych warstwach powinny
być przesunięte względem  siebie o pół płyty. Zaprawę z gipsu szpachlowego należy  nałożyć
tak,  aby  po  ustawieniu  i  dociśnięciu  płyty  styk  został  całkowicie  wypełniony,  a  zewnętrzna
widoczna grubość spoiny nie przekroczyła 2 mm. Nadmiar zaprawy należy usunąć kielnią lub
szpachlą. Pozostawienie niewypełnionych zaprawą styków jest niedopuszczalne.

Po wbudowaniu każdego rzędu płyt należy sprawdzić prawidłowość ich ustawienia

w pionie i w poziomie poziomnicą lub łatą z poziomnicą.

Ostatnią podsufitową warstwę płyt, po ukośnym ich przecięciu, należy czasowo

zamocować obustronnie drewnianymi klinami, a powstałą w ten sposób szczelinę między
płytami a sufitem wypełnić szczelnie gipsem szpachlowym.

Istniejące po zmontowaniu ściany ubytki zaprawy w spoinach należy uzupełnić,

a nierówności  scyklinować  po  stwardnieniu.  W  wypadku  powstania  nierówności,  można
powierzchnię  ściany  skropić  lekko  wodą  za  pomocą  pędzla  ławkowca,  a  następnie  całą
powierzchnię  ściany  wygładzić  zaprawą  z  gipsu  szpachlowego  przy  użyciu  packi  stalowej.
Przewody  instalacji  wodnej  i  kanalizacyjnej  należy  zabezpieczyć  przed  korodującym
działaniem gipsu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 25. Wypełnienie złączy ścianki działowej z płyt gipsowych Pro Monta za pomocą pompki ręcznej.

[4, s.39]

Ściany działowe z płyt Pro Monta można wznosić metodą zalewania spoin. Pierwszą

warstwę  płyt  układa  się  na  zaprawie  gipsowej,  następne  warstwy  układa  się  na  sucho.
Kolejne  warstwy  płyt  przesuwa  się  o  pół  elementu.  Ściankę  wznosi  się  na  pełną  wysokość
pomieszczenia  pozostawiając  u  góry  szczelinę  około  5  mm.  Spoiny  między  płytami
i szczelinę  zaciera  się  szpachlówką  gipsową  pozostawiając  w  niej,  w  miejscach  styku  płyt,
otwory. W otwory te wtłacza się rzadką zaprawę gipsową za pomocą pompki.

W narożnikach, przy otworach, zakończeniach murów oraz w kanałach dymowych

należy stosować cegłę pełną.

Wiązanie cegieł i kształtek wapienno-piaskowych w ścianie oraz grubości spoin

poziomych i pionowych przyjmuje się jak w murach z cegły ceramicznej.

Ściany działowe z elementów Ytong wznosi się najczęściej z bloczków odmiany PP 4/0.6

szerokości  115mm    W  pierwszym  etapie  prac  trzeba  precyzyjnie  zaznaczyć  usytuowanie
ściany.  Na  wytyczonej  linii  należy  położyć  warstwę  wyrównawczą  zaprawy  cementowej
grubości  10-20mm.  W  wypadku  ścian  działowych  piwnic,  łazienek  i  innych  pomieszczeń
o podwyższonej wilgotności, zaleca się zastosowanie na tej warstwie paska folii izolacyjnej.

Ustawienie pierwszego bloczka i pierwszej warstwy należy sprawdzać poziomnicą

w pionie  i  w  poziomie.  Położenie  bloczka  można  korygować za  pomocą  gumowego  młotka.
W  celu  ułatwienia  poprawnego  ustawienia  następnej  warstwy,  rozpina  się  na  całej  długości
ściany sznur kierunkowy. Kolejne bloczki są układane na zaprawie cementowej lub firmowej
Ytong.  Co  trzy  warstwy  należy  wprowadzać  poziome  kotwie  wzmacniające.  Pionowość
każdej warstwy ściany powinna być sprawdzona poziomnicą.

4.2.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany wykonania ćwiczeń.

1. Jakie są podstawowe zasady układania elementów murowych podczas wykonywania

ściany działowej?

2.  Jak  łączymy ściany działowe ze ścianami konstrukcyjnymi?
3.  Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z cegły pełnej?
4.  Kiedy zbroimy ściany działowe  z cegły pełnej?
5.  Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z cegły dziurawki?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6.  Kiedy zbroimy ściany działowe  z cegły dziurawki?
7.  Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z cegły kratówki?
8.  Jakie  są  warunki  wykonania  i  odbioru  ściany  działowej  z  pustaków  szczelinowych

pionowo drążonych?

9. Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z pustaków betonowych?
10. Jakie są warunki wykonania

i odbioru ściany działowej z bloczków

z autoklawizowanego i nieautoklawizowanego betonu komórkowego?

11.  Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z kształtek szklanych?
12.  Kiedy zbroimy ściany działowe z kształtek szklanych?
13.  Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z bloczków gipsobetonowych?
14.  Jakie są warunki wykonania i odbioru ściany działowej z płyt Pro Monta?
15.  Jakie są warunki wykonania ściany działowej z cegły wapienno-piaskowej (silikatowej)?
16.  Jakie są warunki wykonania ściany działowej z elementów Ytong?

4.2.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj ściankę działową z cegły, grubości 6,5 cm, na zaprawie cementowej M30,

z zachowaniem wiązania cegły, zgodnie z dokumentacją. Wysokość ścianki wynosi
10 warstw, długość ścianki 2,5m. Połączenie ścianki działowej ze ścianą konstrukcyjną
wykonaj za pomocą bruzdy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania,
2)  obliczyć ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, zgodnie z dokumentacją,
5)  przygotować zaprawę, zgodnie z treścią zadania,
6)  wykonać ściankę, zgodnie z dokumentacją,
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
8)  dokonać oceny wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

sprzęt ochrony indywidualnej,

−

dokumentacja techniczna,

−

materiały; cegły ceramiczne pełne, dziurawki, cegły silikatowe, cement, piasek, woda,

−

narzędzia  i  sprzęt  -  młotek  murarski,  kielnia  murarska,  poziomnica  o  długości 1  m,  łata
murarska  o  długości  2  m,  pion  murarski,  wiadro  o  pojemności  10  l,  sznur  murarski,
taczki,  przymiar,  łopata,  skrzynia  na  zaprawę,  pojemniki  cechowane  do  odmierzania
składników zaprawy,

−

literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Wykonaj ściankę działową z bloczków z betonu komórkowego na zaprawie cementowo

- wapiennej M15, zgodnie z dokumentacją. Wysokość ścianki wynosi 5 warstw, długość

ścianki 2,5m. Powiązanie ze ścianą konstrukcyjną wykonaj na styk za pomocą stalowych
kotewek.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

sprzęt ochrony indywidualnej ,

−

dokumentacja techniczna,

−

materiały: bloczki z autoklawizowanego i nieautoklawizowanego betonu komórkowego,
cement, wapno, piasek, woda, kotwy stalowe,

−

narzędzia i sprzęt: młotek murarski, kielnia murarska, poziomnica o długości 1m, łata
murarska o długości 2m, pion murarski, wiadro o pojemności 10l, sznur murarski, taczki,
przymiar, łopata, skrzynia na zaprawę, pojemniki cechowane do odmierzania składników
zaprawy,

−

literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Wykonaj ściankę działową z cegły grubości 12 cm, na zaprawie cementowo - wapiennej

M15, o kształcie prostym z jednoczesnym wstawieniem ościeżnicy w otwór o wymiarach
80x200cm.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania,
2)  obliczyć ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, zgodnie z dokumentacją,
5)  przygotować zaprawę zgodnie z treścią zadania,
6)  ułożyć pierwszą warstwę cegieł,
7)  ustawić, wypionować i podstemplować ościeżnicę,
8)  wykonać kolejne warstwy ścianki, z jednoczesnym mocowaniem bednarki w ościeżnicy,
9)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
10) dokonać oceny wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

sprzęt ochrony indywidualnej,

−

dokumentacja techniczna,

−

materiały - cegły dziurawki, cement, wapno, piasek, woda, ościeżnica, bednarka,

−

narzędzia i sprzęt - młotek murarski, kielnia murarska, , poziomnica o długości 1 m, łata

murarska o długości 2 m, pion murarski, wiadro o pojemności 10 l, sznur murarski, taczki,
przymiar, łopata, nożyce do cięcia stali, skrzynia na zaprawę, pojemniki cechowane do
odmierzania składników zaprawy,

−

literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 4

Wykonaj ściankę działową o prostym kształcie z kształtek szklanych, na zaprawie

cementowej M7 o prostym kształcie. Wysokość ścianki 1,5m, długość ścianki 3m. Ściankę
wykonaj w zamontowanej ramie z ceowników.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania,
2)  obliczyć ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  wyznaczyć miejsce wykonania ścianki, zgodnie z dokumentacją,
5)  przygotować zaprawę, zgodnie z treścią zadania,
6)  wykonać ściankę zgodnie z dokumentacją,
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
8)  dokonać oceny wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

sprzęt ochrony indywidualnej,

−

dokumentacja techniczna,

−

materiały – kształtki szklane, ceowniki, cement, wapno, piasek, woda, pręty stalowe
średnicy 6 lub 8 mm,

−

narzędzia i sprzęt - młotek murarski, kielnia murarska, , poziomnica o długości 1 m, łata
murarska o długości 2 m, pion murarski, wiadro o pojemności 10 l, sznur murarski,
taczki, przymiar, łopata, nożyce do cięcia stali, skrzynia na zaprawę, pojemniki
cechowane do odmierzania składników zaprawy,

−

literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

4.2.4. Sprawdzian postępów

Czy potrafisz:

Tak

Nie

1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania ścianek?



2) dobrać materiały do wykonania ścian działowych?



3) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ściany działowej?



4) wymurować ściankę działową z cegły pełnej?



5) ocenić wykonanie ściany działowej z cegły pełnej?



6) wymurować ściankę działową z cegły dziurawki?



7) ocenić wykonanie ściany działowej z cegły dziurawki?



8) połączyć ścianę działową ze ścianą konstrukcyjną za pomocą bruzdy?



9) wymurować ściankę działową z bloczków betonu komórkowego?



10) określić zasady zbrojenia ścian z pustaków szklanych?



11) ocenić wykonanie ściany działowej z bloczków betonu

komórkowego?



„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3. Zasady wykonywania i odbioru lekkich ścian działowych

4.3.1. Materiał nauczania

Lekkie ściany gipsowo-kartonowe są stosowane w systemach szkieletowych oraz

płytowych. Pierwszy z nich jest przydatny, gdy przewiduje się adaptację rzutu poziomego
pomieszczeń

zmienionych

warunków

użytkowania.

systemie

płytowym

prefabrykowane elementy ścienne o ustalonych wymiarach i odpowiednio zaprojektowanej
konstrukcji łączy się na budowie, uzyskując lekkie ściany działowe.

Ściany w systemie szkieletowym są to lekkie przegrody działowe o konstrukcji nośnej

z kształtowników metalowych lub drewnianych, do których wkrętami mocuje się płyty
gipsowo-kartonowe. Rozróżnia się następujące rodzaje ścian szkieletowych:

−

słupowe, gdzie konstrukcję nośną stanowią pionowo ustawiane słupy, do których
podłużnie ( pionowo) mocuje się płyty gipsowo-kartonowe o grubości 12,5 mm,

−

ryglowe, w których podstawową konstrukcję nośną stanowią rygle, poziomo usytuowane
elementy nośne montowane do słupków głównych; płyty gipsowo-kartonowe, o grubości
25mm, są przytwierdzane do szkieletu poprzecznie ( poziomo).
W ogólnej klasyfikacji działowych ścian szkieletowych występują takie pojęcia jak

ściana pojedyncza, ściana podwójna, wolno stojąca ściana osłonowa.

Ściana pojedyncza składa się z pojedynczej konstrukcji nośnej, obustronnie pokrytej

płytami gipsowo-kartonowymi (rys.26.).

Rys. 26. Przekroje ściany pojedynczej [3, s.548]

1 - wełna mineralna, 2 - kształtownik słupkowy , 3 - okładzina (płyta gipsowo-kartonowa).

Ściana podwójna składa się z podwójnej konstrukcji nośnej usytuowanej w dwóch

równoległych płaszczyznach pokrytej od strony zewnętrznej płytami gipsowo-kartonowymi
(rys.27.).

Rys. 27. Przekroje ściany podwójnej [3, s.548]

l - wełna mineralna, 2 - kształtowniki słupkowe, 3 – okładzina x2 (płyta gipsowo-kartonowa).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wolno stojąca ściana osłonowa składa się z pojedynczej konstrukcji nośnej, pokrytej

jednostronnie płytami gipsowo-kartonowymi (rys.28.). Określenie ściana osłonowa oznacza
w tym przypadku, że element ma za zadanie osłonięcie części konstrukcji nośnej budynku,
znajdującej się w jego wnętrzu, na przykład ściany nośnej wewnętrznej.

Rys. 28. Przekroje wolno stojącej ściany osłonowej: [3, s.549]

1 - kształtownik słupkowy, 2 - wełna mineralna, 3 - okładzina (płyta gipsowo-kartonowa), 4 - stałe

elementy konstrukcyjne budynku.

Do najczęściej stosowanych elementów konstrukcji nośnej w ścianach działowych

gipsowo-kartonowych należą profilowane cienkościenne kształtowniki stalowe (rys.29.).

Rys. 29. Ruszt stalowy ścianki działowej z płyt gipsowo – kartonowych [2, s.40]

1 - przypodłogowy profil ”U”, 2 - przysufitowy profil ”U”, 3 – słupek profil ”C”, 4 - ościeżnica,

5 – słupek profil ”C”, 6 – rygiel z profilu ”U”, 7 – miejsce łączenia, 8 – miejsce mocowania elementów

Rzadziej spotykanym materiałem stosowanym w konstrukcjach nośnych ścian

działowych  jest  drewno.  Ograniczenie  w stosowaniu  wynika przede  wszystkim  z  podatności
drewna  na  wpływ  wilgoci.  Drewno  może  być  profilowane  i  zaopatrzone  w  boczne  wpusty
i gniazda  w  celu  osadzenia  czopów,  wieszaków.  Szkielet  drewniany  składa  się
z krawędziaków  przysufitowych  i  przypodłogowych  oraz  słupków  rozstawionych  co  60cm.
Krawędziaki  przysufitowe  i przypodłogowe oraz słupki skrajne  mocowane są do podłoża za
pomocą kołków rozporowych co 80 cm. Między krawędziaki i podłoże zakłada się taśmę ze
spienionego poliuretanu. Słupki pośrednie mocuje się do krawędziaków za pomocą gwoździ.
Płyty  gipsowo-kartonowe  mocuje  się  do  szkieletu  drewnianego  za  pomocą  wkrętów  do

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

drewna lub gwoździ w rozstawie nie przekraczającym 25cm. Wszystkie elementy konstrukcji
nośnej powinny być chronione specjalnymi środkami przed szkodnikami drewna.

W konstrukcji ścian działowych są niekiedy stosowane kształtowniki aluminiowe. Należy

jednak podkreślić, że profile powinny być odizolowane od muru i betonu oraz nie powinny
być połączone z innymi metalami, zwłaszcza bez powłok antykorozyjnych. Ponadto materiały
uszczelniające i powłoki malarskie nie mogą zawierać fenolu, smoły i kwasów.

W produkcji płyt gipsowo-kartonowych jest stosowany gips półwodny CaSO

x ½ H

i wielowarstwowo prasowany karton grubości 0,6mm. Produkowane płyty mają odpowiednio
ukształtowane krawędzie.

Do łączenia płyt gipsowo-kartonowych z profilami metalowymi szkieletu konstrukcji

nośnej  używa  się  wkrętów.  Najczęściej  są  stosowane  wkręty  samogwintujące  produkowane
z utwardzonych  dyfuzyjnie  stali  węglowych  zabezpieczanych  przed  korozją  przez  obróbkę
powierzchniową (fosforyzację). Wkręty o średnicy 3,5mm mogą mieć długości odpowiednio:
25,  35,  45,  55mm,  co  powinno  być  dostosowane  do  grubość  złącza,  czyli  łącznej  grubości
dokręcanych  okładzin,  i rodzaju  szkieletu.  Głębokość  kotwienia,  czyli  długość  odcinka
wkręta  wystającego  z kształtownika  stalowego  po  montażu  okładziny  lub  głębokość
osadzenia w przypadku elementów drewnianych, powinna wynosić (przy grubości złącza nie
większej  niż  40mm)  co  najmniej  10mm  przy  kształtownikach  stalowych  oraz  co  najmniej
20mm przy elementach drewnianych. W przypadku stosowania gwoździ oraz złącza grubości
nie większej niż 15mm głębokość kotwienia powinna wynosić co najmniej 20mm.

Rys. 30. Głębokości kotwienia łączników: [3, s.555]

a) wkręt do metalowej konstrukcji nośnej przy okładzinie jednowarstwowej, b) wkręt do metalowej

konstrukcji nośnej przy okładzinie dwuwarstwowej, c) wkręt do drewnianej konstrukcji nośnej przy okładzinie

jednowarstwowej, d) wkręt do drewnianej konstrukcji nośnej przy okładzinie dwuwarstwowej, e) mocowanie na

gwoździe do drewnianej konstrukcji nośnej przy okładzinie jednowarstwowej

Kołki są stosowane do przytwierdzania konstrukcji wsporczej ściany działowej do

stałych elementów konstrukcyjnych budynku (ścian nośnych, stropów).

Po umocowaniu okładzin do szkieletowej konstrukcji nośnej, między płytami gipsowo-

kartonowymi powstają  szczeliny  z uprzednio ukształtowanymi krawędziami. Te szczeliny są
wyrównywane  specjalnymi wypełniaczami, które - oprócz nadania gładkiej powierzchni licu
ściany - łączą ją w monolit. Wypełniacze układa się w szczelinach z taśmami zbrojeniowymi
lub  bez  nich,  w  zależności  od  typu  krawędzi  płyt.    Do  spoinowania  używa  się  taśm
zbrojeniowych  wzmacniających  strukturę  spoiny.  Mogą  to  być  taśmy  wykonane  z  drobno
perforowanego  papieru  lub  z  tworzywa  sztucznego.  Producenci  akcesoriów  lub  całych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Podczas montażu płyt gipsowo-kartonowych, ustawia się je przylgowo do konstrukcji

nośnej z zachowaniem odstępu od podłoża szerokości około l cm, następnie mocuje się je za
pośrednictwem łączników w odpowiednich rozstawach (dla pojedynczych płyt – 25cm). Przy
łączeniu styków płyt na profilu wkręty powinny być osadzane mijankowo. Po montażu płyt
z jednej strony ściany w jej wnętrzu układa się przewody instalacyjne (o ile takie występują)
oraz izolację. Następnie pokrywa się płytami drugą stronę ściany, pamiętając, aby styki
pionowe były przesunięte względem uprzednio zmontowanej strony o pół szerokości płyty.

Wykonanie połączeń ścian z istniejącymi przegrodami budynku należy do

najważniejszych zadań podczas montażu, gdyż od jakości połączeń zależy nie tylko
stateczność, lecz także parametry przeciwpożarowe i akustyczne przegrody.

Obecnie są stosowane połączenia ściany ze stropem (łączenie górne):

−

sztywne (kołki, wkładki stalowe), które nie stwarzają jednak możliwości kompensacji
odkształceń,

Rys. 32. Połączenie sztywne [3, s.558]

1 - profil sufitowy UW, 2 - strop, 3 - okładzina gipsowo-kartonowa, 4 - kołek rozporowy, 5 - wełna mineralna

−

ślizgowe, realizowane w wyniku zazębienia się kształtowników stalowych lub przez
okładziny niedokręcone górą do profilu stropowego(rys.33.),

Rys. 33. Połączenie ślizgowe [3, s.558] a) ) z pojedynczą okładziną, b) z podwójną okładziną

1 - profil sufitowy UW, 2 - strop, 3 - podwójna okładzina gipsowo-kartonowa, 4 - kołek rozporowy,

5 - wełna mineralna

−

sprężyste, na przykład śruby rozporowe, sprężyny (rys.34.).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 34.

Połączenie sprężyste na śruby rozporowe: [3, s.559]

1 - profil sufitowy, 2 - sprężyna dociskowa, 3 - górna śruba rektyfikacyjna, 4 - słupek nośny, 5 - dolna śruba

rektyfikacyjna, 6 - profil podłogowy

Przy łączeniu ściany działowej z podłogą, szczególną uwagę należy zwrócić na jakość

połączeń w przypadku pływających jastrychów, które polepszają akustyczną izolacyjność
konstrukcji stropowej. Wtedy powinno się najpierw wykonać strop o dużym ciężarze oraz
ułożyć jastrych połączony z konstrukcją stropu. Na tak przygotowanej płycie można dowolnie
ustawiać i przesuwać ściany.

Rys. 35. Połączenie ściany z ciągłą powierzchnią jastrychu [3, s.561]

1 - słupek nośny, 2 - okładzina gipsowo--kartonowa, 3 - uszczelnienie połączenia, 4 - jastrych

Przy zwiększonych wymaganiach w zakresie ochrony przeciwdźwiękowej należy

pływające jastrychy dzielić na pola, poprzez dylatowanie powierzchni.

Rys. 36. Połączenie ściany ze zdylatowaną

Rys. 37. Połączenie ściany z pełną dylatowaną

powierzchnią jastrychu [3, s.561]

1 - słupek ścienny, 2 - okładzina gipsowo-kartonowa, 3 - uszczelnienie połączenia, 4 – jastrych

Ściany systemu płytowego są rzadziej stosowane, niemniej jednak takie rozwiązania

można spotkać, zwłaszcza w warunkach modernizacji lub renowacji. Podstawą systemu są tu
elementy płytowe wypełnione wełną mineralną z okładzinami gipsowo-kartonowymi lub
papierowym rdzeniem typu plaster pszczeli albo ze spienianym tworzywem sztucznym.

Ściany pojedyncze w systemie płytowym nie spełniają wysokich wymagań w zakresie

ochrony akustycznej. Traktuje się je jako elementy oddzielające pomieszczenia tam, gdzie
użytkownikom nie zależy na dobrej izolacyjności przeciwdźwiękowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 38. Przekrój ściany płytowej z rdzeniem papierowym [4, s.563] 1 - rdzeń papierowy typu plaster

pszczeli, 2 - okładzina gipsowo-kartonowa, 3 - pióro

Niekiedy spotyka się ściany płytowe z wiązkami pasków gipsowo-kartonowych. Takie

przegrody są korzystne ze względu na ochronę przeciwpożarową (rys.39.).

Rys. 39.

Ściana z wiązek pasków gipsowo-kartonowych [3, s.563]

1 - wiązka pasków płyty gipsowo-kartonowej, 2 - okładzina, 3 - izolacja z wełny mineralnej

Poza ścianami działowymi ogólnego przeznaczenia istnieje również kategoria ścian

stosowanych  w  pomieszczeniach  o  specjalnych  wymaganiach. Specyfika  konstrukcyjna  tych
przegród  zależy  przede  wszystkim  od  wymagań,  jakie  powinny  spełniać  ściany  podczas
użytkowania. W pomieszczeniach szpitalnych i instytutach badawczych, tam gdzie występuje
promieniowanie  rentgenowskie,  stosuje  się  odpowiednie  środki  zapobiegawcze.  Specjalne
płyty gipsowo-kartonowe przeznaczone na ściany są laminowane w wytwórni od strony tylnej
folią  ołowianą.  Grubość  folii  jest  dostosowana  do  intensywności  promieniowania,  wynosi
zwykle od 0,5 do 3mm.

Zasady konstruowania ścian działowych tego typu są takie same jak w przypadku ścian

montowanych  w  pomieszczeniach  ogólnego  przeznaczenia.  Jednak  ze  względu  na  ciężar
warstw ołowianych grubość ścianki kształtownika CW powinna wynosić minimum 0,75mm.
Należy  osłonić  przed  przenikaniem  promieni  wszystkie  styki  między  warstwami  ołowiu
i wszystkie  przejścia  przez  te  warstwy,  naklejając  pasy  ołowiu  szerokości  100  mm,  przede
wszystkim w obrębie spoin pierwszej warstwy okładziny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rys. 40. Ściana działowa o konstrukcji szkieletowej z osłoną chroniącą przed promieniowaniem

rentgenowskim [3, s.564]

l - płyta gipsowo-kartonową grubości 12,5 mm, 2 - profil nośny ściany, 3 - izolacja z wełny mineralnej,

4 - paski folii ołowianej

Ściany o zakrzywionych powierzchniach, łukowe, są stosowane w celu uatrakcyjnienia

wyglądu wnętrz. Konstrukcja ścian odbiega nieco od tradycyjnych ścian o powierzchniach
prostych. Podstawowe różnice polegają na:

−

stosowaniu profili obwodowych typu UW z nacięciami średnika, co umożliwia jego
zaginanie (kształtowanie łukowe),

−

rozstawie słupków nośnych nie większym niż 300 mm,

−

stosowaniu płyt giętych.
Płytę gipsowo-kartonową można giąć na mokro lub na sucho.
Gięcie na mokro odbywa się na specjalnym stanowisku, gdzie układa się płytę,

a następnie  nakłuwa  się  ją  wałkiem  gwoździowym,  zwilża  wodą  i  rozpiętą  na  stanowisku
pozostawia  aż  do  wyschnięcia.  Gięcie  na  sucho  polega  na  montażu  płyty  bezpośrednio  do
konstrukcji  szkieletowej.  W  obu  przypadkach  istnieją  ograniczenia  dotyczące  promienia
zagięcia w zależności od metody kształtowania i grubości płyty gipsowo-kartonowej.

Rys. 41. Ściana zakrzywiona z płyt gipsowo-kartonowych [3, s.565]

l - słupek nośny ściany, 2 - zakrzywiony profil sufitowy, 3 - zakrzywiony profil podłogowy, 4 - okładzina

gipsowo-kartonowa

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ściany wysokie są stosowane przeważnie w pomieszczeniach oddzielających sale

kinowe. Są to specjalne konstrukcje, których wysokość sięga nawet 14,5m. Ich podstawowym
zadaniem  jest  izolacja  akustyczna  pomieszczeń.  Przeważnie  są  to  wolnostojące  konstrukcje
podwójne, połączone co 2500 lub 3000mm elementem antywibracyjnym, który  składa się ze
stalowych  wsporników,  łączonych  ze  sobą  elastycznym  gumowym  przegubem  i skręcanych
za  pomocą  śrub  samokontrujących.  Konstrukcję  nośną  stanowią  podwójne  profile  stalowe
minimalnej  grubości  ścianki  0,6mm.  Profile  są  ze  sobą  trwale  połączone  środnikami.
Maksymalny  rozstaw  słupków  wynosi  600  mm.  Okładziny  są  montowane  w  trzech
warstwach. Wnętrze ściany jest wypełnione wełną mineralną, która powinna być układana na
ryglach z kształtownika typu UW, w rozstawie 2000mm.

Oprócz gipsowo-kartonowych ścian działowych są również montowane nienośne

przegrody  wewnętrzne,  wykonane  z  gotowych  elementów  ujętych  w  jednym  systemie
montażowym.  Są  to  zazwyczaj  ściany  składane  z  wymiarowych  elementów,  z  modułami
dostosowanymi  do  wysokości  ściany.  Jako  okładziny  mogą  być  stosowane  zwykłe  płyty
meblowe  pokryte  melaminą  bądź  płótnem  o  odpowiednim  kolorze  i  fakturze.  Ściany  tego
typu charakteryzują się wysokim standardem wykończenia przy stosunkowo niskim nakładzie
pracy  związanej  z  wykończeniem  powierzchni  widocznych.  Ze  względu  na  swoją  specyfikę
są stosowane  głównie  w  pomieszczeniach  biurowych. Oprócz  wypełnień  nieprzezroczystych
występują również przeszklenia częściowe lub pełne.

Lekkie ściany działowe - niezależnie od swojej konstrukcji - powinny spełniać szereg

wymagań techniczno-użytkowych dotyczących:

−

odporności na uderzenia,

−

nośności i sztywności,

−

ochrony cieplnej, akustycznej i przeciwpożarowej,

−

trwałości eksploatacyjnej i estetyki,

−

higieny i zdrowotności,

−

zagadnień ogólnobudowlanych.
Wymagania te określają zakres stosowania ścian działowych.

4.3.2. Pytania sprawdzające

Odpowiadając na pytania, sprawdzisz, czy jesteś przygotowany do wykonania ćwiczeń.

1.  Czym charakteryzują się lekkie ściany działowe?
2.  Jakie są rodzaje lekkich ścian działowych?
3.  Jakie materiały stosujemy do wykonania ścian działowych?
4.  Co stanowi element nośny w konstrukcjach lekkich ścian działowych?
5.  Jaka  jest  kolejność  montażu  szkieletu  stalowego  w  ścianach  z  płyt  gipsowo  –

kartonowych?

6. Jaka jest kolejność montażu szkieletu drewnianego w ścianach z płyt gipsowo –

kartonowych?

7.  Jakie są podstawowe zasady montażu płyt gipsowo-kartonowych ściany działowej?
8.  Jak łączymy ściany działowe z elementami konstrukcji?
9.  Jakie są warunki wykonania ściany działowej gipsowo - kartonowej?
10.  Jakie są warunki wykonania ściany działowej płytowej?
11.  Jakie są warunki odbioru ściany działowej płytowej?
12.  W jaki sposób wykonuje się lekkie ścianki działowe o zakrzywionych powierzchniach?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4.3.3. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

W pomieszczeniu o wysokości w świetle 2,2 m wykonaj montaż szkieletu stalowego pod

ścianę działową konstrukcji lekkiej z płyt gipsowo – kartonowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania,
2) oszacować ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia, na podstawie dokumentacji

technicznej,

3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  wyznaczyć miejsce wykonania ścianki,
5)  zamocować profile poziome do stropów za pomocą kołków rozporowych,
6)  zamocować profile przyścienne,
7)   zamocować słupki,
8)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
9)  dokonać oceny wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

sprzęt ochrony indywidualnej,

−

dokumentacja techniczna,

−

materiał: profile aluminiowe, kołki rozporowe, wkręty ocynkowane lub stalowe,

−

narzędzia i sprzęt : poziomnica o długości 1 m, poziomnica o długości 2m, pion
murarski, przymiar metrowy lub taśma miernicza, wiertarka z udarem, wiertła do betonu,
młotek, kątownik metalowy, wkrętarka, nożyce do blachy, ołówek, drabina,

−

literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 2

W pomieszczeniu o wysokości w świetle 2,5m wykonaj montaż szkieletu stalowego pod

ścianę działową konstrukcji lekkiej z płyt gipsowo – kartonowych. W ściance wykonany
będzie otwór drzwiowy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1) dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania,
2) oszacować ilość materiału potrzebną do realizacji ćwiczenia, na podstawie dokumentacji

technicznej,

3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  wyznaczyć miejsce wykonania ścianki z uwzględnieniem otworu drzwiowego,
5)  zamocować profile poziome za pomocą kołków rozporowych,
6)  zamocować profile przyścienne,
7)  zamocować słupki ościeżnicowe,
8)  zamocować rygiel nadproża,
9)   zamocować słupki,
10)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
11)  dokonać oceny wykonanej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

sprzęt ochrony indywidualnej,

−

dokumentacja techniczna,

−

materiał: profile aluminiowe, kołki rozporowe, wkręty ocynkowane lub stalowe,

−

literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Wykonaj ściankę działową z płyt gipsowo - kartonowych w pomieszczeniu o wysokości

w świetle 2,5 m. Ścianka ma szkielet drewniany. Dokonaj wykończenia połączeń płyt
gipsowo – kartonowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Aby wykonać ćwiczenie powinieneś:

1)  dobrać sprzęt i narzędzia potrzebne do wykonania zadania,
2)  oszacować ilość materiału, na podstawie dokumentacji technicznej,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  wyznaczyć miejsce wykonania ścianki,
5)  zamocować listwy poziome do stropów za pomocą kołków rozporowych,
6)  zamocować słupki,

7)  przygotować płyty do mocowania,
8)  przymocować płyty z jednej strony ściany,
9)  ułożyć izolację między płytami,
10)  przymocować płyty do drugiej strony ścianki,
11)  wykonać wykończenie styków płyt,
12)  zaprezentować wykonane ćwiczenie,
13)  dokonać oceny wykonanej pracy.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

sprzęt ochrony indywidualnej,

−

dokumentacja techniczna,

−

materiał: listwy drewniane montażowe, kołki rozporowe, listwy o długości 1m, wkręty
ocynkowane lub stalowe, płyta gipsowo – kartonowa, masa szpachlowa, taśma z włókna
szklanego, płyty z wełny mineralnej,

−

narzędzia  i  sprzęt  :  nóż  do  cięcia  płyt,  piła  płatnica,  poziomnica  o  długości  1m,
poziomnica  o  długości  2m,  pion  murarski,  przymiar  metrowy  lub  taśma  miernicza,
wiertarka  z  udarem,  wkrętarka,  kątownik  metalowy,  strug,  szpachla  stalowa,  młotek,
ołówek  lub  flamaster,  wiadro  z  miarką,  drabina,  mieszadło  do  zapraw,  naczynia
cechowane,

−

literatura z rozdziału 6 poradnika dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. SPRAWDZIAN OSIĄGNIĘĆ

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test  zawiera  20  zadań  dotyczących  wykonywania  ścian  działowych  z  różnych

materiałów. Są to zadania wielokrotnego wyboru oraz otwarte z luką.

5. Udzielaj odpowiedzi tylko na załączonej karcie odpowiedzi, prawidłową odpowiedź

zaznacz znakiem X (w przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem,
a następnie ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową), w niektórych pytaniach wpisz
do karty odpowiedzi uzupełnienie luki.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

i wróć do niego później. Trudności mogą przysporzyć Ci zadania: 14-20, gdyż są one na
poziomie trudniejszym niż pozostałe.

8. Na rozwiązanie testu masz 30 minut.

Powodzenia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Jedno z wielu zadań jakie spełnia ściana działowa to

a) przenoszenie obciążeń od stropu.

b)  osłona pomieszczeń od wpływu warunków atmosferycznych.
c)  podział większych pomieszczeń na mniejsze.
d)  przenoszenie obciążeń na fundament.

2. Na wykonanie ścianki działowej cegły wapienno-piaskowej o wymiarach 5m x 2m,

używając 34,1 sztuk cegły na 1 m

potrzebujesz cegieł w liczbie

a)  68,2 sztuk.
b)  341 sztuk.
c)  34,1 sztuk.
d)  170,5 sztuk.

3. Wyroby ceramiczne są produkowane, po odpowiedniej obróbce, uformowaniu

i wypaleniu w temperaturze od 850 do 1000°C z.
a.  piasku.
b.  gliny.
c.  gipsu.
d.  wapienia.

4. Który z wyrobów przedstawionych na rysunkach stosowany jest do wykonania ścianek

działowych?

5. Wymiary bloczka do ścian działowych z betonu komórkowego wynoszą

a)  590x 240x120mm.
b)  590x 220x120mm.
c)  240x 240x120mm.
d)  590x 120x120mm.

6. Przy większych wymiarach ścian działowych wykonanych z cegły należy je zbroić

a)  płaskownikami 25x4,5mm.
b)  prętami stalowymi o średnicy 8mm.
c)  płaskownikami 25x1,5mm lub prętami stalowymi o średnicy 6mm.
d)  płaskownikami 15x1,5mm.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Do murowania ścian z kształtek szklanych należy stosować zaprawę

a) cementową klasy M7 o konsystencji gęstoplastycznej, z dodatkiem ciasta wapiennego

w celu uplastycznienia.

b)  cementową - wapienną klasy M5, o konsystencji gęstoplastycznej.
c)  cementową klasy M7, o konsystencji gęstoplastycznej.
d)  cementową klasy M5, z dodatkiem ciasta wapiennego w celu uplastycznienia.

8. Na rysunku zostało przedstawione wzmocnienie pod ścianę działową stropu

a)  płytowego.
b)  na belkach stalowych.
c)  płytowo-żebrowego.
d)  gęstożebtowego.

9. Do murowania ścian działowych z pustaków betonowych zaleca się stosować zaprawę

a)  cementową  lub cementowo – wapienną.
b)  cementowo - wapienną  lub wapienną.
c)  gipsowo-wapienną lub wapienną.
d)  gipsowo-wapienną lub gipsową.

10. Należy wykonać ścianę działową wysokości 4m i długości 5m. Ile zużyjesz zaprawy,

jeżeli zużycie na m

wynosi 0,032m

a) 0,064 m

b) 0,64 m

c) 0,32 m

d) 0,032 m

11. Kołki rozporowe w górnym i dolnym profilu obwodowym, w ścianach działowych

lekkich, montuje się zwykle w rozstawie nie większym niż
a)  10 cm.
b)  15 cm.
c)  50 cm.
d)  100 cm.

12. Od jakości połączeń ścian z płyt gipsowo – kartonowych z konstrukcją budynku zależy

a)  stateczność przegrody oraz parametry przeciwpożarowe i akustyczne.
b)  sztywność konstrukcji.
c)  parametry przeciwpożarowe.
d)  parametry akustyczne.

13. Na rysunku przedstawiony jest

a)  pustak szklany.
b)  luksfer.
c)  Bloczek Ytong.
d)  pustak ceramiczny Pd-1.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………………..

Wykonywanie ścian działowych z różnych materiałów

Zakreśl poprawną odpowiedź, wpisz brakującą część zdania.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem