background image

 

 

www.think.wsiz.rzeszow.pl

, ISSN 2082-1107,

 

Nr 4 (12) 2012, s. 75-86 

 

 

 

O

TRZYMYWANIE 

B

EZWODNIKA 

O

CTOWEGO 

M

ETODĄ 

U

TLENIANIA 

 

A

LDEHYDU 

O

CTOWEGO

 

Aleksandra Wójtowicz 

Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu 

 

 

 

Streszczenie 

 

Bezwodnik  octowy  to  organiczny  związek  chemiczny  znajdujący  zastosowanie  w  wielu  gałęziach 
przemysłu.  Największe  jego  ilości  stosuje  się  do  otrzymywania  kwasu  acetylosalicylowego.  Korzysta 
z niego również przemysł włókienniczy, który wykorzystuje go do produkcji włókien sztucznych, głów-
nie octanu i polioctanu winylu. Ze względu na zastosowanie bezwodnika octowego do otrzymywania 
materiałów  wybuchowych  oraz  narkotyków,  znajduje  się  on  na  liście  substancji  objętych  obrotem 
kontrolowanych.  W  artykule  dokonano  przeglądu  literaturowego  istniejących  rozwiązań  technolo-
gicznych oraz szczegółowo omówiono proces produkcji bezwodnika octowego metod utleniania alde-
hydu octowego. 

 
 

 

Wstęp 

 

Bezwodnik octowy należy do klasy bezwodników kwasów karboksylowych o wzorze (CH

3

CO)

2

O. Naj-

ważniejsze właściwości bezwodnika octowego zestawiono w Tabeli 1.  

 

 

 

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

76 

 

Tabela 1: Właściwości fizykochemiczne bezwodnika octowego 

Źródło: opracowanie własne na podstawie

http://www.poch.com.pl/wysw/utworz_pdf.php?nr_karty=840

  

 

1. Przegląd literaturowy istniejących rozwiązań technologicznych 

 

1.1. Metody oparte na acetylenie 

 

Do przemysłowej produkcji bezwodnika octowego stosuje się są metody ekonomiczne, oparte na 
acetylenie jako materiale wyjściowym, a mianowicie

1

 

1.  Ogrzany  do  temperatury  60-85

o

C  acetylen wprowadza  się  do  bezwodnego (lodowatego)  kwasu 

octowego. Jako katalizatory stosuje się octan rtęci (II) i siarczan rtęci (II). W wyniku takiego pro-
cesu  powstaje  dioctan  etylidenu,  który  rozkłada  się  do  bezwodnika  octowego  przez  destylację 
w obecności 3% ZnCl

2

 

 

 

                                                           

1

 B. Bobrański, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992, s. 239. 

 

Stan skupienia 

Ciecz 

Masa cząsteczkowa 

102, 09 g/mol 

Barwa 

Bezbarwna 

Zapach 

Ostry, gryzący, owocowo – eterowy 

Temperatura topnienia 

-123,5

o

Temperatura wrzenia 

139,5

o

Gęstość 

1,08 g/cm

3

 

Gęstość par względem powietrza 

3,5 

Prężność par 

5 hPa 

Rozpuszczalność w wodzie 

Częściowo rozpuszczalny 

Rozpuszczalność w innych substancjach 

Rozpuszcza się w alkoholu, chloroformie, glicerolu i 

eterze 

Temperatura zapłonu 

49

o

Temperatura samozapłonu 

389

o

Wartość pH 10 g/l/20

o

ok. 3 

Toksyczność 

Zatrucia, podrażnienie błon śluzowych, oczu, głów-

nie na skutek wdychania par, oparzenia skóry 

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

77 

 

CH

C

H

+

HOOCCH

3

C

H

2

CHOOCCH

3

OOCCH

3

CH

C

H

3

OOCCH

3

+

COCH

3

O

COCH

3

O

C

C

H

3

H

+HOOCCH

3

acetylen

octan winylu

dioctan etylidenu

aldehyd octowy

bezwodnik octowy

C

H

CH

H

2

0

katalizator

O

3

C

H

3

C

O

O

OH

+

C

H

3

C

C

H

3

C

O

O

O

+

O

H

2

OH

O

C

C

H

3

O

O

C

H

3

C

H

O

C

H

3

C

H

acetyl en

aldehyd octowy

kwas nadoctowy

kwas nadoctowy

aldehyd octowy

bezwodnik octowy

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2.  Acetylen rozpuszcza się w kwasie octowym, jako katalizator stosuje się 2% Mn(OOCCCH

3

)

2. 

Do tak 

sporządzonego  roztworu  wprowadza  się  powietrze  o  temperaturze  50-70

o

C  pod  ciśnieniem  6 

MPa. Reakcja przebiega według następującego schematu: 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

78 

 

C

H

3

C

O

OH

+

O

C

CH

2

C

H

3

C

C

H

3

C

O

O

O

keten

kwas octowy

bezwodnik octowy

1.2. Otrzymywanie bezwodnika octowego z kwasu octowego 

 

Bezwodnik  kwasu  octowego  produkuje  się  również  na  skalę  przemysłową  z  kwasu  octowego.  Pary 
kwasu octowego zawierające 1-3% kwasu fosforowego albo pirydyny prowadzi się pod ciśnieniem 47 
Pa przez rurę węglową ogrzaną do 800

o

C

2

. W tych warunkach kwas octowy jest pirolitycznie odwad-

niany do ketenu, który reaguje z następną cząsteczką kwasu octowego, tworząc bezwodnik

3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rozkład  kwasu  octowego  przeprowadza  się  w  piecach  rurowych.  Produktami  takiego  rozkładu  są 
głównie keten i woda z domieszką produktów ubocznych (metan, węglowodory nienasycone, tlenek 
węgla). Dodaje się do nich małą ilość amoniaku. Rola amoniaku polega na zobojętnieniu utworzonego 
w czasie procesu z fosforanu trietylowego kwasu fosforowego, który katalizuje proces powstawania 
kwasu  octowego  z  ketenu

4

.  Produkty  reakcji  chłodzone  są  w  chłodnicy,  a  następnie  poddawane  są 

absorpcji i rektyfikacji. 

Zastosowanie tej metody pozwala na otrzymanie bezwodnika kwasu octowego z wydajnością około 
95%. 
                                                           

2

 

Tamże, s. 240. 

3

 E. Białecka-Florjańczyk, J. Włostowska, Chemia organiczna, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 

2007, s.243. 

4

 S. Ropuszyński, Chemia i technologia podstawowej syntezy organicznej, Wydawnictwo Politechniki Wrocław-

skiej. Wrocław 1993, s. 327 

C

H

3

C

O

OH

-H

2

O

C

H

2

C

O

keten

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

79 

 

1.3. Otrzymywanie bezwodnika octowego z gazu syntezowego 

 

Tę metodę otrzymywania bezwodnika octowego wprowadziła w latach osiemdziesiątych firma Hal-
con. Produktami pośrednimi w procesie są metanol i kwas octowy otrzymane na bazie gazu syntezo-
wego. Wytwarza się z nich ester – octan metylu, który następnie poddaje się karbonylowaniu w reak-
cji z tlenkiem węgla: 

 

 

Karbonylowanie przebiega w temperaturze 150-220

o

C, pod ciśnieniem 2,5-7,5 MPa, w obecności 

homogenicznego katalizatora rodowego aktywowanego jodkiem metylu

5

 

2. Właściwości chemiczne oraz kierunki zastosowania bezwodnika octowego 

 

 

Produkcja acetylocelulozy  –  acetylocelulozę otrzymuje  się  w  wyniku wyczerpującej  estryfikacji 
celulozy bezwodnikiem octowym. Reakcja przebiega według schematu: 

 

Reakcja zachodzi w temp. 10-40

o

C, w środowisku lodowatego kwasu octowego, wobec kwasu 

siarkowego jako katalizatora. Acetyloceluloza ma następujące zastosowanie: 

  56-58% do produkcji folii technicznych, 

  54,5% do produkcji włókna octanowego – jedwabiu octanowego, 

  52-54% do produkcji tworzywa sztucznego – octanu celulozy,  

  50-52% do produkcji farb i lakierów, 

  44-48% do produkcji farb drukarskich 

6

 

 

Produkcja estrów – bezwodnik octowy w reakcji z alkoholami tworzy estry – octany. Nie jest to 
jednak  wydajny  sposób  otrzymywania  estrów,  ponieważ  połowa  cząsteczki  bezwodnika  jest 
„marnowana”  –  jako  produkt  uboczny  wydziela  się  w  postaci  kwasu  octowego.  Bezwodnik 
octowy  jest  jednak  powszechnie  stosowany,  gdyż  jest  tani  i  wygodniejszy  w  użyciu  niż  chlorki 
kwasowe. Reakcja hydrolizy jest katalizowana zarówno przez kwasy, jak i zasady i przebiega we-
dług schematu

7

                                                           

5

 R. Bogoczek, E. Kociołek-Balawejder, Technologia chemiczna organiczna. Surowce i półprodukty, Wyd. Aka-

demii Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław 1992. 

6

 Tamże, s. 410-412. 

7

http://tczew.net.pl/~mgrmisiek/Technologia%20Chemiczna/BEZWODNIKI%20I%20H%20A%20L%20O%20G%2

0E%20N%20K%20I%20%20%20K%20W%20A%20S%20O%20W%20E.pdf

  

CH

3

COOCH

3

+

CO

(CH

3

CO)

2

O

[C

6

H

7

O

2

(OH)

3

]

n

+

3n (CH

3

CO)

2

O

[C

6

H

7

O

2

(OCOCH

3

)

3

]

n

+

3n CH

3

COOH

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

80 

 

(CH

3

CO)

2

O

+

Cl

H

CH

3

COCl

+

CH

3

COOH

 

 

Otrzymywanie chlorku acetylu – powstaje on w wyniku reakcji bezwodnika octowego z chloro-
wodorem:  

 

 

Chlorek acetylu jest bezbarwną, łatwo palną cieczą o temp. wrzenia 51

o

C. Na powietrzu dymi, 

ma gryzący zapach i drażni błony śluzowe. W kontakcie z wodą rozkłada się. W syntezie orga-
nicznej wykorzystuje się go jako czynnik acetylujący

8

 

 

Otrzymywanie  kwasu  acetylosalicylowego  (aspiryny)  –  otrzymuje  się  go  działając  bezwodni-
kiem octowym na kwas salicylowy. Synteza przebiega w następujący sposób: 

Kwas acetylosalicylowy jest powszechnie stosowanym lekiem przeciwgorączkowym i przeciwbó-
lowym. Stanowi również składnik następujących leków: asprocol, calcipiryna, polopiryna C, po-
lopiryna S, tabletki przeciw grypie, tabletki od bólu głowy

9

 

 

                                                           

8

 R. Bogoczek, E. Kociołek-Balawejder, Technologia..., dz. cyt., s. 413. 

9

 Tamże. 

COOH

OH

+

C

H

3

C

C

H

3

C

O

O

O

CH

3

O

CH

3

O

+

(CH

3

COOH)

O

O

R

C

O

C

R

+

O

H

R'

R

C

O

-

O

+

R

O

+

C

R

O

H

R

C

O

OH

+

R'O

C

R

O

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

81 

 

O

H

+

C

H

3

C

C

H

3

C

O

O

O

H

H

OH

O

+

CH

3

COOH

 

Otrzymywanie acetanilidu – powstaje on w reakcji bezwodnika octowego z aniliną: 

 

 

 

 

 

Acetanilid  (N-acetyloanilina)  jest  bezbarwną,  krystaliczną  substancją  o  temp.  topnienia  114

o

C. 

Stosowany  jest  w  lecznictwie,  szczególnie  w  weterynarii,  jako  lek  przeciwgorączkowy  (antyfe-
bryna).  Służy  ponadto  do  produkcji  syntetycznej  kamfory,  licznych  środków  farmaceutycznych 
(np. sulfonamidów) i barwników stanowi również stabilizator nadtlenku wodoru

10

 

Otrzymywanie  kwasu  cynamonowego  (reakcja  Perkinsa)  –  powstaje  on  w  reakcji  bezwodnika 
octowego z aldehydem benzoesowym: 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jest to krystaliczne ciało stałe o słabym zapachu cynamonu, o temp. topnienia 133

o

C. Jest lotny 

z parą wodną. Stanowi półprodukt do otrzymywania syntetycznych środków zapachowych. Kwas 
cynamonowy i jego estry łatwo dyfundują przez skórę  i są bardzo skutecznymi środkami prze-
ciwświerzbowymi

11

 

Otrzymywanie acetofenonu  (keton fenylowo-metylowy)  –  powstaje w wyniku reakcji bezwod-
nika octowego z benzenem: 

 

                                                           

10

 Tamże. 

11

 Tamże. 

NH

2

+

(CH

3

CO)

2

O

NHCOCH

3

+

CH

3

COOH

C

H

3

C

C

H

3

C

O

O

O

+

C

CH

3

O

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

82 

 

 

Acetofenon jest bezbarwną substancją o temp. topnienia 19,5

o

C i temp. wrzenia 202

o

C. Stosuje 

się  go  jako  rozpuszczalnik  estrów  celulozy  i  innych  żywic,  jako  substancję  zapachową  (np.  do 
aromatyzowania tytoniu), a także jako środek nasenny (hypnon)

12

 

3. Opis procesu technologicznego [na podstawie

13

 

W mieszalniku sporządza się mieszaninę jednej objętości aldehydu octowego, dwóch objętości octa-
nu  etylu  oraz  1%  katalizatora  (w  stosunku  do  ilości  aldehydu  octowego),  którą  za  pomocą  pompy 
tłoczy się do kolumny utleniającej 3. Tlen z 10% nadmiarem oraz wodę chłodzącą wprowadza się do 
kolumny  utleniającej  na  kilku  wysokościach  za  pomocą  aparatów  bełkotkowych.  Proces  utleniania 
przebiega w temperaturze 50

o

C pod ciśnieniem 0,2MPa. Mieszaninę parowo-gazową, składającą się 

głównie z dwutlenku węgla oraz azotu, po wymyciu, wypuszcza do atmosfery. 

Ciekły  produkt  reakcji  zawiera  50%  octanu  etylu,  4-5%  wody,  1-2%  nie  przereagowanego  aldehydu 
octowego, 1-2% związków nadtlenkowych, resztę stanowi bezwodnik kwasu octowego i kwas octowy 
w stosunku uzależnionym od warunków prowadzenia procesu. Produkt ten bezpośrednio z kolumny 
utleniającej  tłoczy  się  do  kolumny  destylacyjnej,  gdzie  w  temperaturze  70,4

o

C  oddestylowuje 

azeotrop składający się z octanu etylu i wody. 

Pary azeotropu kondensuje się w chłodnicy, otrzymany kondensat rozdziela się w rozdzielaczu floren-
tyńskim. Zasadniczą jego część wprowadza się  do kolumny stabilizacyjnej. W kolumnie tej z octanu 
etylu odpędza się aldehyd octowy, a pary porwanego z nim estru kondensuje się w chłodnicy. Alde-
hyd octowy po skondensowaniu w chłodnicy solankowej zawraca się do mieszalnika. Octan etylu jako 
środowisko reakcji krąży stale w instalacji, jest wykorzystywany praktycznie bez strat, są one tak ma-
łe, że można je pominąć. 

Pozostałość z kolumny destylacyjnej 6 wprowadza się do wyparki i tam pod ciśnieniem 0,05MPa od-
destylowują  kwas  i  bezwodnik  kwasu  octowego.  Pozostały  w  wyparce  roztwór  katalizatora  jest  za-
wracany do mieszalnika 1.  

Mieszaninę  kwasu  i  bezwodnika  kwasu  octowego  rozdestylowuje  się  w  kolumnie  destylacyjnej. 
Z dołu kolumny odbiera się produkty. 

W wyniku omówionego procesu utleniania aldehydu octowego otrzymuje się ok. 30% kwasu octowe-
go i 50% bezwodnika kwasu octowego. Stosunek obu składników w dużej mierze zależy od umiejęt-
ności prowadzenia procesu. 

 

 

                                                           

12

 Tamże. 

13

 S. Ropuszyński, Chemia..., dz. cyt. 

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

83 

 

4. Schemat ideowy otrzymywania bezwodnika octowego 

 

 

Źródło: opracowanie własne 

K

at

al

iz

at

o

woda chłodząca 

woda chłodząca 

UTLENIANIE 

Temp. 50

o

C, ciśnienie 0,2 MPa 

 

 

Katalizator 

 

 

Aldehyd 

octowy 

 

Octan 

etylu 

MIESZANIE

 

 

tlen 

DESTYLACJA 

Temp. 70,4

o

 

DESTYLACJA 

Ciśnienie 0,05 MPa

 

DESTYLACJA 

KONDENSACJA 

 

 

ROZDZIELANIE 

 

 

STABILIZACJA 

 

 

KONDENSACJA 

 

 

50% 

Bezwodnik 

octowy 

30 % 

Kwas 

octowy 

A

ld

e

h

yd

 

o

ct

o

w

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

84 

 

 

5. Zestawienie maszyn i urządzeń, materiały konstrukcyjne, ochrona przed korozją 

 

Najważniejsze maszyny i urządzenia zastosowane w procesie produkcji bezwodnika octowego przed-
stawiono w Tabeli 2. 

 

Tabela 2: Zestawienie maszyn i urządzeń 

Zastosowane maszyny i urządzenia 

Opis 

Mieszalnik 

Sporządza się w nim mieszaninę jednej objętości aldehy-
du octowego, dwóch objętości octanu etylu oraz 1% kata-
lizatora. Stosuje się mieszalnik mechaniczny. Mieszanie 
zachodzi na skutek ruchu mieszadła. 

Pompa 

Stosowana jest do transportu cieczy na poszczególne eta-
py procesu technologicznego. 

Kolumna utleniająca 

Przebiega w niej utlenianie aldehydu octowego. Jest to 
wieża o wysokości ok. 10-12 metrów. Wewnątrz kolumny 
znajduje się wężownica do przeponowego chłodzenia 
środowiska reakcyjnego. Do kolumny na kilku wysoko-
ściach wprowadza się tlen, może być zatem wyposażona 
w perforowane półki znajdujące się na różnych jej wyso-
kościach. 

Aparat bełkotkowy 

Służy do doprowadzenia tlenu do kolumny utleniającej. 

Kolumna destylacyjna 

W kolumnie destylacyjnej następuje rozdzielenie miesza-
niny ciekłej – surówki na poszczególne składniki. W celu 
otrzymania jak najbardziej czystych strumieni destylację 
można powtarzać kilkakrotnie. Kolumna destylacyjna 
składa się z ogrzewanego zbiornika cieczy, skraplacza 
(chłodnicy) oraz zbiornika destylatu. 

Wyparka 

W wyparce oddestylowują kwas octowy oraz bezwodnik 
kwasu octowego. Składa się ona z łaźni grzejnej, najczę-
ściej wodnej, ogrzewanej elektrycznie. U dołu wyparki 
znajduje się odbieralnik służący do zbierania oddestylo-
wanej cieczy. 

Źródło: opracowanie własne 

 

Wszystkie elementy aparatury muszą być wykonane szczelnie, aby nie dopuścić to wycieków powsta-
jących produktów. Ze względu na środowisko utleniające w kolumnie utleniającej, powinna być ona 
wykonana ze stali odpornej na korozję w takim środowisku. Może to być na przykład stal chromowa. 
Szybkość korozji można obniżyć poprzez stałą kontrolę wprowadzanego do procesu tlenu, tempera-
tury, utrzymywanie odpowiedniego ciśnienia. Szczególnie niebezpieczna dla urządzeń wydaje się być 

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

85 

 

korozja  międzykrystaliczna,  ponieważ  może  ona  powodować  naruszenie  całej  struktury  metalu,  co 
prowadzić  może  do  poważnych  awarii  aparatury.  Biorąc  pod  uwagę  odporność  korozyjną  zapropo-
nowanego  materiału  oraz  wpływ  temperatury  na  szybkość  korozji  oszacowano,  że  szybkość  korozji 
dla stali chromowej, z której zbudowana jest kolumna utleniająca wynosi ok. 0,01 mm/rok, czyli jest 
to materiał bardzo odporny na korozję

14

 

6. Bezpieczeństwo i higiena pracy 

 

Głównym  zagrożeniem  jakie  może  wystąpić  w  omawianym  procesie  technologicznym  jest  wyciek 
surowców czy powstałych produktów z aparatury. Należy więc stale kontrolować szczelność aparatu-
ry,  aby  nie  dopuścić  do  niepożądanych  wycieków.  Stosowane  do  produkcji  bezwodnika  octowego 
surowce  mogą  powodować  podrażnienie  skóry,  zaczerwienienia,  ból  głowy,  zawroty  głowy,  kaszel 
oraz szereg innych działań niepożądanych. Miejscem, w którym należy zachować szczególną ostroż-
ność jest napełnianie mieszalnika. Osoby wykonujące tę czynność powinny być wyposażone w odzież 
ochronną  wykonaną  z  materiałów  powlekanych  (np.  vitonem),  rękawice  ochronne  powlekane  (np. 
vitonem  lub  kauczukiem  naturalnym),  obuwie  ochronne  całotworzywowe  lub  całogumowe,  gogle 
chroniące  przed  kroplami  cieczy,  sprzęt  ochrony  układu  oddechowego:  półmaskę  lub  maskę

15

.  Do-

kładne  informacje dotyczące  toksyczności surowców oraz produktów  i ich wpływu na zdrowie czło-
wieka, przedstawiono w Tabeli 3.  

Tabela 3: Toksyczność surowców oraz produktów w procesie otrzymywania bezwodnika octowego 

Źródło: opracowanie własne na podstawie: http://www.ciop.pl/3809.html,  

http://www.zpb-innowacje.pl/files/karty_charakterystyk/Kwas_octowy_80.pdf, 

http://www.poch.com.pl/wysw/utworz_pdf.php?nr_karty=840 

 

 

 

                                                           

14

 L. Synoradzki, J. Wisialski, Projektowanie procesów technologicznych, Oficyna Wydawnicza Politechniki War-

szawskiej, Warszawa 2006, s. 134. 

15

 

http://www.ciop.pl/3809.html

, dostęp 15.07.2012 

Aldehyd octowy 

Substancja szkodliwa, drażniąca, w dużym stężeniu działa szkodliwie na ośrod-
kowy układ nerwowy. Powoduje ból i zaczerwienienie spojówek oczu oraz uczu-
cie pieczenia w gardle i kaszel. Może wystąpić duszność, ból i zawroty głowy, 
mdłości. Kontakt ze skórą powoduje zaczerwienienie, może prowadzić do opa-
rzeń.  

Kwas octowy 

Substancja drażniąca i żrąca. Pary kwasu octowego powodują ból i łzawienie 
oczu, przekrwienie spojówek, kaszel, ból gardła, błony śluzowej nosa, duszności. 
Kontakt ze skórą powoduje oparzenia, przebarwienia, stany zapalne. Dawka 
śmiertelna wynosi 60-70 ml kwasu octowego lodowatego. 

Bezwodnik 

octowy 

Substancja szkodliwa, drażniąca. Pary bezwodnika octowego powodują podraż-
nienie błon śluzowych, uszkodzenie oczu, dróg oddechowych. Spożycie powodu-
je oparzenia przełyku, błon śluzowych, żołądka. Kontakt ze skórą powoduje 
przebarwienia, kontakt z oczami – oparzenia oraz ryzyko utraty wzroku. 

background image

Otrzymywanie bezwodnika octowego metodą utleniania aldehydu octowego 

86 

 

Zakończenie 

 

Bezwodnik octowy to ważny  produkt przemysłu organicznego. W  przemyśle występuje kilka metod 
jego  otrzymywania.  Do  najważniejszych  z  nich  należą  metody  oparte  na  acetylenie,  otrzymywanie 
bezwodnika z kwasu octowego oraz z gazu syntezowego. Jednak największe ilości bezwodnika octo-
wego otrzymuje  się  w wyniku utleniania aldehydu octowego. W wyniku takiego procesu otrzymuje 
się  ok.  30%  kwasu  octowego  oraz  50%  bezwodnika  kwasu  octowego.  Stosunek  obu  produktów 
w dużej mierze zależy od parametrów prowadzenia procesu technologicznego, dlatego bardzo ważna 
jest stała kontrola ilości wprowadzanych do procesu surowców oraz parametrów na poszczególnych 
etapach (temperatura, ciśnienie). 

 

 

Bibliografia 

 

1.  Białecka-Florjańczyk E., Włostowska J., Chemia organiczna, Wydawnictwa Naukowo – Technicz-

ne, Warszawa 2007 

2.  Bobrański B, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992 

3.  Bogoczek R., Kociołek-Balawejder E., Technologia chemiczna organiczna. Surowce i półprodukty, 

Wyd. Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, Wrocław 1992 

4.  Ropuszyński S., Chemia i technologia podstawowej syntezy organicznej, Wydawnictwo Politech-

niki Wrocławskiej. Wrocław 1993 

5.  Synoradzki L., Wisialski J., Projektowanie procesów technologicznych, Oficyna Wydawnicza Poli-

techniki Warszawskiej, Warszawa 2006. 

6. 

http://tczew.net.pl/~mgrmisiek/Technologia%20Chemiczna/BEZWODNIKI%20I%20H%20A%20L%
20O%20G%20E%20N%20K%20I%20%20%20K%20W%20A%20S%20O%20W%20E.pdf

 

7. 

http://www.poch.com.pl/wysw/utworz_pdf.php?nr_karty=840

 

8. 

http://eurlex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=CONSLEG:2004R0273:20090420:PL:PDF

 

9. 

http://www.ciop.pl/3809.html

 

10. 

http://www.zpb-innowacje.pl/files/karty_charakterystyk/Kwas_octowy_80.pdf

 

11. 

http://www.poch.com.pl/wysw/utworz_pdf.php?nr_karty=840