Curriculum vitae – co takiego musi si

ę

znale

źć

w

ż

yciorysie?

Przesyłaj

ą

c aplikacj

ę

na interesuj

ą

ce nas stanowisko, zwykle przygotowujemy dwa

dokumenty: list motywacyjny oraz Curriculum Vitae. Mimo,

ż

e taka forma obowi

ą

zuje od

bez mała dziesi

ę

ciu lat, jeszcze dzi

ś

zdarzaj

ą

si

ę

kłopoty z rozszyfrowaniem nazw,

a co za tym idzie – z prawidłow

ą

konstrukcj

ą

naszej prezentacji. Tymczasem, nazwa –

zwłaszcza CV – skomplikowana, ale za to sam dokument jak

ż

e po

ż

yteczny i sensowny.

To, co zawrzemy w

ż

yciorysie, zale

ż

y tak naprawd

ę

tylko od nas. Nie ma jednego

idealnego wzoru cv, i kiedy porozmawiamy ze specjalistami, ka

ż

dy opowie nam o nieco

innej jego idei. Na pewno jednak musimy wiedzie

ć

, po co ten dokument tworzymy. Je

ś

li

po to,

ż

eby pracodawca nas poznał, dowiedział si

ę

o nas tego, co dowodzi naszych

kwalifikacji i predyspozycji na okre

ś

lone stanowisko – to sami szybko dojdziemy do

wniosku, o czym pisa

ć

.

Wydaje si

ę

,

ż

e ze wzgl

ę

dów funkcjonalnych,

ż

yciorys powinien zawiera

ć

kilka

ż

elaznych

elementów:

1. Dane osobowe: imi

ę

i nazwisko, adres, telefon, email, data (ew. miejsce)

urodzenia, niekiedy stan cywilny.

Pami

ę

tajmy,

ż

e w j

ę

zyku polskim obowi

ą

zuje reguła: najpierw imi

ę

, potem nazwisko.

Nazywam si

ę

Hermenegilda Kociubi

ń

ska, a nie Kociubi

ń

ska Hermenegilda. Mo

ż

emy si

ę

uczy

ć

od W

ę

grów kuchni, ale nie zapo

ż

yczajmy gramatyki. Nie wpisujemy raczej przed

nazwiskiem naszych tytułów zawodowych czy naukowych – chyba,

ż

e w naszym zawodzie

obyczaj tak ka

ż

e. Je

ś

li pisz

ę

w

ż

yciorysie o uko

ń

czeniu uczelni wy

ż

szej i uzyskaniu

dyplomu – to wiadomo,

ż

e jestem magistrem. Jest to cz

ę

sto postrzegane jako wyraz

zarozumialstwa, zwłaszcza, je

ś

li

ż

yciorys przygotowuje osoba tu

ż

po uko

ń

czeniu

szkoły.

Adres umieszczany w

ż

yciorysie powinien by

ć

tym, pod którym mo

ż

na nas znale

źć

.

To samo dotyczy telefonu/telefonów. Nie ma sensu podawa

ć

numeru, którego obecnie nie

u

ż

ywamy. Je

ś

li zostali

ś

my zaproszeni do udziału w rekrutacji i w jej trakcie

zmieniamy numer – nale

ż

y powiadomi

ć

o tym osob

ę

, z któr

ą

mamy kontakt ze strony

pracodawcy. Je

ś

li telefon jest grzeczno

ś

ciowy – koniecznie to zaznaczmy. Nie

podawajmy go jednak, je

ś

li nie uzgodnili

ś

my z wła

ś

cicielem,

ż

e rzeczywi

ś

cie mo

ż

emy to

zrobi

ć

i poprosi nas do telefonu, kiedy zajdzie potrzeba. Je

ś

li umieszczamy

w

ż

yciorysie nasz telefon domowy – mo

ż

emy doda

ć

, w jakich godzinach jeste

ś

my pod nim

dost

ę

pni. Na marginesie – je

ś

li podajemy numer naszego telefonu komórkowego jako

kontaktowy dla pracodawców, zadbajmy, aby na poczcie głosowej nie mie

ć

nagrania

przeznaczonego wył

ą

cznie dla przyjaciół. Zdarzyło si

ę

ju

ż

rekruterowi wysłucha

ć

bajki

o smoku albo okrzyków bojowych kibiców pewnego czołowego klubu piłkarskiego.

Je

ś

li mieszkamy w innym miejscu, ni

ż

jeste

ś

my zameldowani, podajmy oba adresy,

zaznaczaj

ą

c, gdzie fizycznie jeste

ś

my obecni.

Podaj

ą

c dat

ę

urodzenia, napiszmy nazw

ę

miesi

ą

ca słowem. Pami

ę

tajmy o wła

ś

ciwej

odmianie tego wyrazu – czyli np. 15 maja, a nie 15 maj. Wszak chodzi o to,

ż

e

urodzili

ś

my si

ę

pi

ę

tnastego dnia maja, a nie,

ż

e to był pi

ę

tnasty maj w tym roku.

Nie ma jednoznacznej opinii co do tego, czy w

ż

yciorysie podawa

ć

stan cywilny. Jak

wiadomo, w przypadku kobiet, posiadanie rodziny bywa postrzegane jako przeszkoda
w zatrudnieniu, w przypadku m

ęż

czyzn – wr

ę

cz przeciwnie. Wybór nale

ż

y do nas –

zastanówmy si

ę

, czy uwa

ż

amy,

ż

e nasz stan cywilny jest istotn

ą

wiadomo

ś

ci

ą

dla

pracodawcy.

Je

ś

li nasz pracodawca to firma zagraniczna, oczekuje niekiedy podania obywatelstwa.

M

ęż

czy

ź

ni mog

ą

poda

ć

informacj

ę

, czy odbyli ju

ż

słu

ż

b

ę

wojskow

ą

. Je

ś

li tak, okre

ś

lamy

to zwykle wdzi

ę

cznym stwierdzeniem: „stosunek do słu

ż

by wojskowej – uregulowany”.

Je

ś

li w wykonywanych przez nas obowi

ą

zkach słu

ż

bowych niezb

ę

dny jest dobry stan

zdrowia – te

ż

wspomnijmy,

ż

e takowy mamy. Przyj

ę

te jest,

ż

e je

ż

eli nie chorujemy

powa

ż

nie, tak, aby wpływało to na poziom wykonywania obowi

ą

zków pracowniczych –

kwitujemy ten punkt

ż

yciorysu krótkim: „stan zdrowia – bardzo dobry”, ewentualnie

„dobry”.

Nie

nale

ż

y

w

cz

ęś

ci

po

ś

wi

ę

conej

danym

osobowym

wpisywa

ć

imion

rodziców,

współmał

ż

onków, dzieci, ani numeru PESEL lub NIP.

2. Wykształcenie.

Piszemy tu o tym, jakie szkoły uko

ń

czyli

ś

my i w jakich latach do nich ucz

ę

szczali

ś

my.

Zaczynamy wymienianie od ostatnio uko

ń

czonej szkoły, ko

ń

czymy na szkole

ś

redniej.

Nie piszemy o podstawówce, chyba,

ż

e t

ę

sam

ą

szkoł

ę

uko

ń

czył dyrektor, do którego

wysyłamy cv. Je

ś

li wiemy o tym, jest to

ś

wietny sposób nawi

ą

zania miłej nici

porozumienia, odnalezienia wspólnych wspomnie

ń

czy znajomych. Podstawówk

ę

wymienimy

równie

ż

wtedy, kiedy jest to nasze jedyne wykształcenie.

Tytuł pracy dyplomowej, licencjackiej, magisterskiej cytujemy tylko wówczas, je

ś

li ma

to zwi

ą

zek ze stanowiskiem, o które si

ę

ubiegamy. Je

ś

li absolwent Technikum Le

ś

nego

chce pracowa

ć

w sklepie osiedlowym i przyjdzie z

ż

yciorysem, w którym znajdzie si

ę

tytuł jego dyplomu w stylu „filogeneza wi

ą

zek łykodrzewnych” – zostanie uznany co

najmniej za dziwaka. Podajemy zawsze pełne nazwy szkół, a nie same skróty. Mo

ż

e

dawniej łatwo było odszyfrowa

ć

UJ czy SGGW – teraz jest wiele szkół o podobnych

a nawet takich samych nazwach – mo

ż

e łatwo doj

ść

do pomyłki. Wa

ż

ne jest równie

ż

podanie kierunku i specjalno

ś

ci, któr

ą

uko

ń

czyli

ś

my. Je

ś

li ko

ń

czymy w miar

ę

znan

ą

szkoł

ę

w mniej znanej filii – napiszmy tylko główn

ą

nazw

ę

uczelni. Niektórzy

pracodawcy uwa

ż

aj

ą

takie filie za du

ż

o mniej warto

ś

ciowe i gorzej kształc

ą

ce swoich

absolwentów. Je

ś

li nauka trwa – okre

ś

lamy dat

ę

jej rozpocz

ę

cia a po pauzie wpisujemy

”nadal”. Niekiedy dobrze jest wpisa

ć

tryb pobieranej nauki. Studia zaoczne lub

wieczorowe daj

ą

nam wi

ę

ksze mo

ż

liwo

ś

ci pracowania ni

ż

te dzienne. Mo

ż

emy te

ż

, je

ś

li

jeste

ś

my

blisko

finalizacji

nauki

–

poda

ć

,

kiedy

planujemy

obron

ę

pracy

magisterskiej. B

ę

dzie to nie tylko istotna informacja na temat momentu uzyskania

przez nas okre

ś

lonych kwalifikacji, ale równie

ż

sygnał dotycz

ą

cy dyspozycyjno

ś

ci.

W punkcie „wykształcenie” mo

ż

emy równie

ż

wpisa

ć

uko

ń

czone kursy, je

ś

li rozszerzyły

znacz

ą

co nasze uprawnienia zawodowe. Ksi

ę

gowy mo

ż

e na przykład uj

ąć

tu uzyskanie

zezwolenia na usługowe prowadzenie ksi

ą

g rachunkowych. Nie zapominajmy o studiach

podyplomowych, je

ś

li dotycz

ą

stricte naszego wykształcenia lub obecnie wykonywanego

zawodu. Je

ś

li uko

ń

czyli

ś

my je w innej dziedzinie, zastanówmy si

ę

, czy nie lepiej

wpisa

ć

t

ę

informacj

ę

w innym punkcie, np. „dodatkowe kwalifikacje” czy „dodatkowe

informacje”.


3. Do

ś

wiadczenie zawodowe.

W tym punkcie stosujemy, podobnie jak w przypadku wykształcenia, zasad

ę

odwróconej

chronologii – wymieniamy pocz

ą

wszy od ostatniej firmy. I znów – wypisujemy kolejno

daty graniczne zatrudnienia, pełn

ą

nazw

ę

firmy, zajmowane stanowisko i – przewa

ż

nie –

zakres obowi

ą

zków. Oczywi

ś

cie, je

ś

li kto

ś

jest lekarzem, nie b

ę

dzie wypisywał

diagnozowania, zalecania leczenia, wypisywania recept i za

ś

wiadcze

ń

. Jednak ju

ż

na

przykład pracownik biurowy czy specjalista do spraw BHP, zakres obowi

ą

zków mo

ż

e by

ć

bardzo ró

ż

ny w zale

ż

no

ś

ci od konkretnej organizacji. Dlatego nale

ż

y krótko

i w punktach wypisa

ć

, czym si

ę

zajmujemy. Pami

ę

tajmy, nie ma by

ć

to rozwlekłe

opowiadanie, ale łatwa do szybkiego ogarni

ę

cia informacja. Nie słu

ż

y ona w

ż

adnym

wypadku

wyciagni

ę

ciu

od

nas

tajemnic

słu

ż

bowych

–

a

jedynie

udowodnieniu

do

ś

wiadczenia i ewentualnych uprawnie

ń

.

Daty graniczne zatrudnienia – wydaje si

ę

,

ż

e wystarczy poda

ć

miesi

ą

c i rok.

Je

ś

li byli

ś

my kiedy

ś

zarejestrowani w Urz

ę

dzie Pracy – nie musimy o tym pisa

ć

. Nie

jest to wszak nasz zawód. To samo dotyczy urlopów macierzy

ń

skich czy renty. Nale

ż

y

jednak wzi

ąć

pod uwag

ę

,

ż

e luki w przebiegu zatrudnienia te

ż

b

ę

dziemy musieli jako

ś

wytłumaczy

ć

. Zdarzaj

ą

si

ę

one cz

ę

sto osobom, które – nie do ko

ń

ca legalnie –

pracowały za granic

ą

. Wielu rekruterów jednak s

ą

dzi,

ż

e lepiej wpisa

ć

to zatrudnienie

(nie komentuj

ą

c jej legalno

ś

ci – o ile nie jest to absolutnie konieczne),

ni

ż

zostawia

ć

„dziury” w CV.

4. Kursy i szkolenia.

Wymieniamy tu szkolenia zawodowe, lub te, które pełniej przedstawiaj

ą

nas jako osob

ę

.

Ten drugi rodzaj szkole

ń

, zwi

ą

zanych z naszym hobby, czy ogólnorozwojowych, traktujmy

jednak z ostro

ż

no

ś

ci

ą

, bowiem nie ka

ż

de musi by

ć

mile widziane przez czytaj

ą

cego.

Standardowo wpisujemy rok szkolenia, jego nazw

ę

oraz organizatora. Warto wspomnie

ć

równie

ż

o uzyskanych certyfikatach.

5. Dodatkowe informacje.

Ten punkt mo

ż

emy te

ż

nazwa

ć

dodatkowymi umiej

ę

tno

ś

ciami lub jeszcze inaczej – wedle

naszego uznania i zawarto

ś

ci. Wpisujemy tu umiej

ę

tno

ś

ci z zakresu obsługi komputera,

j

ę

zyków obcych – wraz z poziomem ich znajomo

ś

ci, posiadanie prawa jazdy (ale tylko

wtedy,

kiedy

rzeczywi

ś

cie

je

ź

dzimy

autem!).

Je

ś

li

jednak

posiadamy

jakie

ś

umiej

ę

tno

ś

ci czy uprawnienia, które s

ą

wa

ż

ne i mo

ż

na o nich wi

ę

cej napisa

ć

(na przykład kilka j

ę

zyków obcych, spawanie w wielu technikach, ró

ż

norodne

uprawnienia SEP) mo

ż

na specjalnie dla nich stworzy

ć

nowy punkt, nazywaj

ą

c go

odpowiednio „j

ę

zyki obce” czy „umiej

ę

tno

ś

ci zawodowe”. Taki punkt mo

ż

emy te

ż

zastosowa

ć

, kiedy w naszym cv powtarza si

ę

wielokrotnie takie samo stanowisko z takim

samym zakresem obowi

ą

zków. Wtedy oczywi

ś

cie bezsensem jest powtarza

ć

opis za ka

ż

dym

razem.

Wymieniamy

tylko

firmy

ze

stanowiskiem,

a

obowi

ą

zki,

pod

postaci

ą

np. „umiej

ę

tno

ś

ci zawodowych” mo

ż

emy napisa

ć

osobno.

Warto zwróci

ć

tu uwag

ę

,

ż

e je

ś

li piszemy o znajomo

ś

ci j

ę

zyków obcych – nie warto tu

rozmija

ć

si

ę

z prawd

ą

. Je

ś

li pracodawca wymaga od nas znajomo

ś

ci angielskiego czy

niemieckiego w stopniu dobrym – prawie na pewno czeka nas sprawdzenie tej
umiej

ę

tno

ś

ci. Stanie si

ę

to podczas rozmowy, albo nawet wcze

ś

niej – kto

ś

zrobi to

telefonicznie.

Spróbujmy

okre

ś

li

ć

w

miar

ę

obiektywnie

poziom

zaawansowania

w posługiwaniu si

ę

j

ę

zykiem obcym. Oczywi

ś

cie, optymalne jest podanie posiadanego

certyfikatu. Je

ś

li jednak takowego nie mamy, napiszmy, czy swobodnie konwersujemy,

czy znamy specjalistyczne słownictwo, czy potrafimy tworzy

ć

dokumenty. To b

ę

dzie

istotne,

wszak

pracodawca

oczekuje,

ż

e

b

ę

dziemy

mogli

porozumie

ć

si

ę

ze zwierzchnikami, współpracownikami, klientami, poprowadzimy korespondencj

ę

, czy

skorzystamy z instrukcji technicznej. Nie chodzi wi

ę

c o umiej

ę

tno

ść

streszczenia

własnymi słowami wielkich dzieł literatury – ale o kompetencje najzupełniej
praktyczne.
Wpisuj

ą

c do CV umiej

ę

tno

ść

obsługi komputera, zaznaczmy koniecznie, jakich programów

dotyczy.


6. Zainteresowania.

S

ą

tu zdecydowanie dwie szkoły. Jedni specjali

ś

ci mówi

ą

,

ż

e zainteresowa

ń

nie

wpisujemy w cv, bo to nikogo nie interesuje. Druga – wr

ę

cz przeciwnie, wymaga od nas

tego, poniewa

ż

rodzaj zainteresowa

ń

mówi wiele o naszej osobowo

ś

ci. Mo

ż

e si

ę

te

ż

okaza

ć

,

ż

e dzielimy je z rekruterem. Pokazuje równie

ż

,

ż

e potrafimy zaj

ąć

si

ę

czym

ś

poza prac

ą

, mamy rozległe horyzonty. Ale okazuje si

ę

,

ż

e pracodawcy ró

ż

nie

na to patrz

ą

.

S

ą

tacy, którzy uwa

ż

aj

ą

,

ż

e jedyne, co powinno interesowa

ć

dobrego fachowca, to jego

własny zawód. Je

ś

li ma czas na cokolwiek innego, oznacza to,

ż

e albo pomylił si

ę

wybieraj

ą

c profesj

ę

, albo nie za bardzo si

ę

przykłada. W innym przypadku pewien

bardzo dobrze wykształcony programista przesłał swoj

ą

ofert

ę

do powa

ż

nej firmy

informatycznej. Szefowi wydał si

ę

wr

ę

cz ideałem – kwalifikacje, bogate do

ś

wiadczenie,

kilkuletnia praca w zawodzie w USA. Ciekawe było to,

ż

e kandydat b

ę

d

ą

c za granic

ą

,

uko

ń

czył kurs salsy i do tego stopnia pokochał ten taniec,

ż

e został instruktorem.

Nadmienił o tym w punkcie „zainteresowania”.

Ż

yciorys został przedstawiony zespołowi

programistów. Trudno w to uwierzy

ć

, ale wła

ś

nie zainteresowanie sals

ą

sprawiło,

ż

e pan nie został zatrudniony. Jego niedoszli koledzy byli ogromnie rozbawieni

i stwierdzili,

ż

e to „pajacowate” i niepowa

ż

ne, a na dodatek bardzo mało m

ę

skie.

B

ą

d

ź

my te

ż

ostro

ż

ni, je

ś

li nasze zainteresowania s

ą

kontrowersyjne i mog

ą

by

ć

ź

le

b

ą

d

ź

opacznie zrozumiane. Przyj

ę

ło si

ę

,

ż

e dobrze widziane zainteresowania to szeroko

poj

ę

ta kultura i aktywne sp

ę

dzanie wolnego czasu. Dlatego w prawie ka

ż

dym

ż

yciorysie

autor pisze,

ż

e pasjonuje go dobra ksi

ąż

ka i dobry film oraz jaki

ś

rodzaj sportu.

Wpisuj

ą

c hobby musimy jednak pami

ę

ta

ć

,

ż

e mo

ż

e si

ę

ono sta

ć

kanw

ą

rozmowy

kwalifikacyjnej. Dzieje si

ę

tak zwłaszcza, gdy osoba z nami si

ę

spotykaj

ą

ca wie co

ś

na tematy, które nas interesuj

ą

. Nie mo

ż

e wi

ę

c dziwi

ć

nas pytanie: „co pan ostatnio

czytał?”, lub „jaki film pan ostatnio widział?” Dlatego nale

ż

y przemy

ś

le

ć

wybór

zainteresowa

ń

do

ż

yciorysu i przygotowa

ć

si

ę

do ewentualnego rozwini

ę

cia tematu.

Pami

ę

tajmy te

ż

,

ż

e dla niektórych rekruterów hobby jest

ź

ródłem dodatkowych

informacji o nas. Wyci

ą

gaj

ą

oni wnioski na temat cech osobowo

ś

ci kandydata na

podstawie tego, co go cieszy i pasjonuje. Zamiłowanie do w

ę

dkowania mo

ż

e zwiastowa

ć

osob

ę

spokojn

ą

, zrównowa

ż

on

ą

, typ samotnika. Z kolei szukaj

ą

c kogo

ś

do zespołu,

dobrze jest zwróci

ć

uwag

ę

na kogo

ś

, kto lubi uczestniczy

ć

w grach zespołowych.

Reasumuj

ą

c, naprawd

ę

warto napisa

ć

o swoich rzeczywistych zainteresowaniach, nawet,

gdy wydaj

ą

si

ę

nam one mało ambitne. Nie ka

ż

dego musi pasjonowa

ć

literatura

iberoameryka

ń

ska na przełomie wieków. Kolekcjonowanie herbaty, ogl

ą

danie z dzieckiem

kreskówek, uprawianie ogródka – je

ś

li tylko potrafimy mówi

ć

o tym z pasj

ą

,

przekazuj

ą

c innym nasze radosne wra

ż

enia – b

ę

dzie na pewno przekonuj

ą

ce.

Na zako

ń

czenie nale

ż

y koniecznie wpisa

ć

klauzul

ę

o ochronie danych osobowych –

zgadzamy si

ę

w niej do wykorzystania naszych danych tylko i wył

ą

cznie do celów

zwi

ą

zanych z rekrutacj

ą

.

Kto

ś

kiedy

ś

powiedział,

ż

e pisz

ą

c CV nale

ż

y zało

ż

y

ć

,

ż

e adresujemy je do Marsjanina.

Wiele w tym słuszno

ś

ci – nie wolno zało

ż

y

ć

,

ż

e „przecie

ż

pracodawca to wie” –

czegokolwiek miało by to dotyczy

ć

. Pełne nazwy, pełne kwalifikacje, pełne zakresy

obowi

ą

zków – to wszystko nale

ż

y zawrze

ć

w dokumencie.

Istnieje opinia,

ż

e

ż

yciorys nie powinien przekracza

ć

jednej strony – trudno si

ę

z

tym zgodzi

ć

w stu procentach. Je

ś

li kto

ś

ma bogate do

ś

wiadczenie i wiele

umiej

ę

tno

ś

ci, musiałby u

ż

y

ć

male

ń

kiej czcionki a wysyłaj

ą

c aplikacj

ę

, zał

ą

czy

ć

lup

ę

,

aby umo

ż

liwi

ć

jej odczytanie. Nie przesadzajmy wi

ę

c i nie rezygnujmy z przejrzysto

ś

ci

– starajmy si

ę

jednak nie przerazi

ć

czytelnika naszymi kwalifikacjami. To bol

ą

czka

wielu utytułowanych mened

ż

erów – nie s

ą

w stanie dokona

ć

krytycznego i strategicznego

wyboru informacji o sobie i na podporz

ą

dkowane stanowiska wysyłaj

ą

ż

yciorys jak do

rady nadzorczej. Powoduje to oczywi

ś

cie,

ż

e dyrektor zamiast specjalisty widzi w

kandydacie tylko konkurenta i agresora.

Dlatego to, co chcemy powiedzie

ć

, powinno by

ć

pełne. To czego mówi

ć

nie chcemy –

niech si

ę

nie pojawia. Przedstawmy w CV swoje kwalifikacje jak w najlepszej ulotce

reklamowej – wszak chodzi tu wła

ś

nie o nas i nasz

ą

karier

ę

.

1

Ź

ródło: praca.pl