Co się kryje w cukinii? 

To warzywo karierę robi we Włoszech, ale zadomowiło się na naszych stołach i dziś także 

my możemy cieszyć się jego smakiem. A możliwości przyrządzania jest całe mnóstwo. 

Kuzynka dyni  

Nazwa cukinii pochodzi z języka włoskiego (zucchina) i oznacza małą dynię (zucca). 
Trochę to dziwi, gdy patrzymy na oba warzywa, ale ich biologiczne pokrewieństwo nie 
podlega dyskusji. O ile dynię znamy od lat, o tyle powszechna obecność cukinii na 
naszych stołach to kwestia ostatnich lat. Potwierdzają to na przykład starsze wydania 
słowników polsko-włoskich, w których tak egzotycznego warzywa jak cukinia ze świecą 
szukać. Na szczęście sytuacja zmieniła się i dziś już bez trudu możemy kupić cukinie, a 
potem wyczarować z nich prawdziwe smakołyki. Warto nie tylko ze względu na wartości 

odżywcze, ale też ciekawy smak i wyjątkową uniwersalność.  

Zdrowy wybór 

Cukinie najlepiej zbierać, gdy osiągną wielkość od 10 do 20 cm. Mają wtedy delikatną 
skórkę i odpowiednio miękki miąższ. Idealny owoc powinien stawiać palcom opór, skórka 
powinna być napięta. W zależności od odmiany może być ona ciemnozielona, żółtawa, w 
jaśniejsze plamki lub pasiasty. Cukinia ma bardzo niską wartość energetyczną, więc 
można jeść ją w sporych ilościach, nawet przy dietach o obniżonej kaloryczności. Wśród 
dobroczynnych składników, których cukinia może dostarczyć organizmowi, są witaminy z 
grupy B, a także A i C, do tego dodajmy potas, magnez i żelazo. Warto włączyć ją do 
menu, gdy pojawia się problem z nadkwaśnością.