background image

3

/ 2 0 1 3

53

T E C H N I K A  

D E N T Y S T Y C Z N A

Wpływ wykonania formy 

odlewniczej na jakość odlewu

jest prawidłowe zaprojektowanie 
układu wlewowego oraz zachowanie 
określonych zaleceń dla wykonania 
i postępowania z formą odlewniczą, 
przebiegu procesu odlewania oraz 
sposobu obróbki wykańczającej (3). 
Często spotykanym błędem w prak-
tyce zawodowej technika dentystycz-
nego jest próba zaoszczędzenia czasu 
pracy, przez co często zaburzany jest 
proces prawidłowego wykonywania 
formy odlewniczej, oraz postępowa-
nia z nią w czasie wygrzewania, odle-
wania i chłodzenia, co powoduje po-
wstawanie różnych nieprawidłowości 
w odlewie (4, 5). Odlewy wykonane 
w taki sposób pozornie wypełniają 
satysfakcjonująco wnętrze formy, 
jednak na etapie obróbki mecha-
nicznej często okazuje się, że odlew 
ma różnego typu defekty oraz zmia-
ny wymiarowe, przez co utrudnione 
jest dopasowanie go do modelu (6, 7). 
Poza zaburzonymi rozmiarami mogą 
także występować wady wewnętrz-
ne, takie jak pory, wżery i obecność 
zanieczyszczeń. Powstałe wady mogą 

Mimo pojawienia się nowych metod 
wykonywania metalowych uzupeł-
nień protetycznych odlewnictwo 
nadal jest powszechnie stosowane. 
Otrzymywane precyzyjne odlewy sta-
nowią podstawę konstrukcyjną dla 
różnego typu protez, zarówno stałych 
(np. podbudowy do porcelanowych 
koron), jak i ruchomych (np. protezy 
szkieletowe). Wykonanie tak niewiel-
kich wymiarowo elementów, jakimi 
są uzupełnienia protetyczne, wyma-
ga staranności i precyzji na każdym 
etapie wykonywania pracy. Do ich 
wytwarzania stosowana jest jedna 
z popularniejszych metod odlewnic-
twa precyzyjnego – metoda tracone-
go wosku. Już samo zaprojektowanie 
konstrukcji elementu ma zasadniczy 
wpływ na efekt końcowy. Wykonany 
model woskowy musi spełniać pew-
ne wymagania, jak: odpowiednia gru-
bość, kształt i szczelność brzeżna. Ko-
lejne etapy postępowania mają na celu 
otrzymanie odlewu, jak najdokładniej 
odwzorowującego model woskowy. 
Aby uzyskać taki efekt, niezbędne 

TITLE

 

 Embodiment effect of the 

casting mold for casting quality

SŁOWA KLUCZOWE

 

 odlew, forma 

ogniotrwała

STRESZCZENIE

 

 

Celem niniejszych 

badań było określenie wpływu 
przygotowania formy ogniotrwałej 
na jakość odlewu.

KEY WORDS

 

 

mold casting, refractory 

form

SUMMARY

 

 

The aim of this study 

was to determine the effect of the 
preparation on the quality of the 
refractory mold casting. 

Marta Rekść

1

, Piotr Rekść

2

, Renata Kurpiejewska

3

, dr hab. n. med. inż. Leszek Klimek

4

O

dlewnictwo jest 

procesem wytwa-

rzania różnego typu 
przedmiotów, użytkowanych 

w wielu gałęziach prze-

mysłu, w tym w technice 
dentystycznej (1, 2).

1

 Próbka wykonana w wosku 

2

 Schemat umieszczenia próbki w formie silikonowej

1

2

fot. ar

chiwum autor

ów

background image

N

O W O C Z E S N Y

 

T

E C H N I K

 

D

E N T Y S T Y C Z N Y

54

T E C H N I K A  

D E N T Y S T Y C Z N A

ostatecznie dyskwalifikować odlew 
do dalszych procesów obróbki i użyt-
kowania. Do chwili obecnej wykona-
nych zostało wiele badań określają-
cych wpływ wybranych parametrów 
przygotowania masy formierskiej 
na jakość odlewów (5). Większość 
z nich skupiało się jednak na proce-
sach zachodzących podczas procesu 
odlewania. W niniejszym artykule 
przedstawiono skutki nieprawidłowe-

Forma

proszek i płyn

Proporcje

100 g:17 ml

Temperatura pracy

21-25°C

Czas mieszania masy

maks. 60 s

Czas wiązania

3,5-4 min

Wygrzewanie

−  od zimnego pieca z prędkością 5-7°C/min

−  na temperaturach 290°C i 580°C wygrzewanie przez 20-45 min

−  temperatura końcowa 1050°C i utrzymanie w niej 

przez 20-45 min

Rozszerzalność

podczas wiązania

ok. 0,5%

termiczna

ok. 1,1%

całkowita

ok. 1,6%

Tab. 1. Właściwości masy formierskiej Gilvest MG

Parametr

Sposób wykonania

Proporcje proszku 

do płynu

300 g: 51 ml

Sposób rozrobienia 

masy 

1)  zamieszanie ręcznie łopatką przez 10 sekund

2)  mieszanie w mieszadle próżniowym przez 30 sekund

3)  zalanie formy na stoliku wibracyjnym

Sposób wygrzewania

temperatura początkowa 

25°C

prędkość wzrostu temp.

5°C/min

temperatura i czas przetrzymania 290°C i 580°C przez 30 min

temperatura końcowa

1050°C

czas wygrzewania w temperatu-

rze końcowej 

20 min

Temperatura pierścienia 

podczas odlewu

ok. 1050°C

Sposób chłodzenia

w temperaturze pokojowej

Tab. 2. Parametry wykonania próbki A

Próbka

Średnia wartość średnicy pręta ø [mm] po pomiarze w 10 miejscach

Pręt nr 1

Pręt nr 2

Pręt nr 3

Pręt nr 4

Pręt nr 5

Pręt nr 6

Wosk

0,799

2,039

2,503

3,087

3,567

4,015

A

0,752

2,055

2,571

3,071

3,658

4,075

B

0,772

2,021

2,604

3,089

3,680

4,064

C

0,786

2,041

2,582

3,085

3,678

4,021

D

2,041

2,64

3,092

3,759

4,034

E

0,765

2,047

2,621

3,067

3,712

4,053

F

0,766

2,029

2,585

3,091

3,697

4,079

G

2,017

2,587

3,066

3,698

H

0,823

2,068

2,658

3,127

3,749

4,093

I

J

0,759

2,100

2,581

3,057

3,747

4,083

Tab. 3. Wyniki pomiarów średnicy poszczególnych prętów próbek

go przygotowania formy odlewniczej 
na odlew.

C

EL

 

BADAŃ

 

Celem niniejszych badań było okre-
ślenie wpływu przygotowania for-
my ogniotrwałej na jakość odlewu. 
Uwzględniono następujące czynniki:
•  proporcje proszku i płynu;
•  sposoby mieszania masy i zalewa-

nia formy silikonowej;

•  czas i temperatury wygrzewania 

pierścieni;

•  sposoby chłodzenia pierścienia 

po odlewie.

P

RZYGOTOWANIE

 

MATERIAŁU

 

BADAWCZEGO

 

Zaprojektowane próbki miały od-
zwierciedlać problemy spotykane 
w praktyce zawodowej technika den-
tystycznego. Elementy musiały być 
małe i rozmieszczone względem sie-
bie w niewielkich odległościach. Osta-
tecznie zaprojektowany kształt prób-
ki wyglądem przypominał grzebień 
o różnej średnicy prętów odchodzą-
cych od głównego kanału. Do wymo-
delowania próbek użyty został wosk 
odlewowy w formie prefabrykowa-
nych kanałów o różnych średnicach.

W

YKONANIE

 

PRÓBEK

 

Do badań wykonano serię 10 takich 
samych próbek, oznaczonych kolejno 
literami od A do J. Jako główny kanał 
odlewowy zastosowano drut woskowy 
o średnicy ø 4 mm i długości ok. 40 mm, 
ścięty pod kątem prostym. Następnie 
od jego krawędzi przy pomocy nożyka 
elektrycznego, nagrzanego do tempe-
ratury 180°C, zamocowano po kolei 
sześć kanałów, nazywanych dalej prę-
tami, o różnych średnicach. Zgodnie 
z danymi podanymi przez producenta 
pałeczek woskowych pręty te miały 
następujące średnice: 1 – ø 0,8 mm, 
2 – ø 2,0 mm, 3 – ø 2,5 mm, 4 – ø 3,0 mm, 
5 – ø 3,5 mm, 6 – ø 4,0 mm.

Długość prętów wynosiła 25 mm 

i umieszczone zostały one bezpośred-
nio jeden pod drugim, w odległości 
ok. 2 mm. Na koniec pręty te zaokrą-
glono w jednym kierunku przy pomo-
cy elementu w kształcie walca.

W kolejnym etapie przygotowań 

każda woskowa próbka została za-
mocowana na stożku odlewniczym 
i silikonowym pierścieniu o średnicy 
ø 62 mm w taki sposób, aby odległość 
od brzegu pierścienia wynosiła przy-
najmniej 8 mm. Następnie formę za-

background image

3

/ 2 0 1 3

55

T E C H N I K A  

D E N T Y S T Y C Z N A

lano masą osłaniającą, pozostawiono 
do zastygnięcia, wygrzano i zalano 
ciekłym metalem. Po wystygnięciu 
formy odlew został oczyszczony 
z masy poprzez mechaniczne wybi-
cie, a następnie obróbkę strumienio-
wo-ścierną przez trójtlenek glinu (ko-
rundem) o wielkości ziarna 200 μm, 
pod ciśnieniem 4 barów.

Masa formierska (ogniotrwała) 
Do uzyskania formy odlewniczej uży-
ta została masa formierska do wyso-
kotopliwych stopów chromowo-ko-
baltowch, Gilvest MG firmy BEGO. 
Szczegółowe informacje o masie roz-
rabianej ze 100-proc. stężeniem płynu 
podano w tab. 1.

Szczegółowe informacje o wszyst-

kich parametrach dla sposobu wyko-
nania form dla poszczególnych pró-
bek opisano w tab. 2, a otrzymane 
odlewy oraz ogólny stan pierścieni 
po odlewie przedstawiono w wyni-
kach na ryc. 3-12:
•  parametry próbki B – jak w A, zmie-

niając stosunek płynu do proszku 
masy (20% większy niż zalecony 
przez producenta); 

•  parametry próbki C – jak w A, zmie-

niając stosunek płynu do proszku 
masy (20% mniejszy niż zalecony 
przez producenta);

•  parametry próbki D – jak w A, jed-

nak forma została zalana masą, 
nierozrobioną w mieszadle próż-
niowym i bez użycia stolika wibra-
cyjnego;

•  parametry próbki E – forma po odle-

wie gwałtownie wystudzona w wo-
dzie o temperaturze ok. 16°C;

•  parametry próbki F – forma po od-

lewie studzona razem z piecem, 
od 1000°C do 150°C, następnie 
w temperaturze pokojowej;

•  parametry próbki G – forma po wy-

grzaniu odstawiona do całkowitego 
wystygnięcia i dopiero odlana;

•  parametry próbki H – wykonanie 

i wygrzanie zgodne z zaleceniami 
producenta, następnie forma zosta-

Próbka

A

B

C

D

E

F

G

H

I

J

Twardość 

[HV

1

]

353,3 352,7 355,2 350,1 364,9 344,7 392,8 356,0 415,4 360,3

Tab. 7. Wyniki badań twardości metodą Vickersa HV

1

Próbka

Pręt nr 1

Pręt nr 2

Pręt nr 3

Pręt nr 4

Pręt nr 5

Pręt nr 6

A

-5,88%

0,76%

2,72%

-0,52%

2,52%

1,48%

B

-3,40%

-0,88%

2,60%

0,04%

3,16%

1,24%

C

-22,96%

0,40%

3,16%

-0,08%

3,08%

0,12%

D

-83,32%

0,12%

5,48%

1,16%

3,92%

1,88%

E

-4,24%

0,40%

4,72%

-0,64%

4,08%

3,80%

F

-4,12%

-1,96%

3,28%

0,52%

3,64%

1,60%

G

-91,16%

-1,08%

3,36%

-0,68%

3,68%

-25,56%

H

2,92%

1,44%

6,20%

1,30%

5,12%

1,96%

I

-87,52%

-34,76%

0,44%

-14,72%

2,08%

-4,88%

J

-41,16%

3,00%

3,12%

0,96%

5,08%

1,68%

Tab. 6. Procentowe różnice długości odlanych prętów w stosunku do woskowych

Próbka

Długość poszczególnych prętów [mm]

Pręt nr 1

Pręt nr 2

Pręt nr 3

Pręt nr 4

Pręt nr 5

Pręt nr 6

A

23,53

25,19

25,68

24,87

25,63

25,37

B

24,15

24,78

25,65

25,01

25,79

25,31

C

19,26

25,1

25,79

24,98

25,77

25,03

D

4,17

25,03

26,37

25,29

25,98

25,47

E

23,94

25,1

26,18

24,84

26,02

25,95

F

23,97

24,51

25,82

25,13

25,91

25,4

G

2,21

24,73

25,84

24,83

25,92

18,61

H

25,73

25,36

26,55

25,325

26,28

25,49

I

3,12

16,31

25,11

21,32

25,52

23,78

J

14,71

25,75

25,78

24,76

26,27

25,42

Tab. 4. Wyniki pomiarów długości poszczególnych prętów próbek

Próbka

Pręt nr 1

Pręt nr 2

Pręt nr 3

Pręt nr 4

Pręt nr 5

Pręt nr 6

A

-5,88%

0,78%

2,72%

-0,52%

2,55%

1,49%

B

-3,38%

-0,88%

4,04%

0,06%

3,17%

1,22%

C

-1,62%

0,10%

3,16%

-0,06%

3,11%

0,15%

D

-

0,10%

5,48%

1,16%

5,38%

0,47%

E

-4,26%

0,40%

4,71%

-0,65%

4,07%

0,95%

F

-4,13%

-0,49%

3,28%

0,13%

3,64%

1,60%

G

-

-1,08%

3,36%

-0,68%

3,67%

-

H

3,00%

1,42%

6,19%

1,30%

5,10%

1,94%

I

-

-

-

-

-

-

J

-5,00%

2,99%

3,12%

-0,97%

5,05%

1,69%

Tab. 5. Procentowe różnice średnic odlanych prętów w stosunku do woskowych

ła pozostawiona do wystygnięcia 
i ponownie wygrzana zgodnie z za-
leceniami producenta i odlana;

•  parametry próbki I – forma wygrza-

na do temperatury końcowej niższej 
niż zalecona przez producenta;

•  parametry próbki J – forma wygrza-

na do temperatury końcowej niższej 
niż zalecona przez producenta.
Do wykonania próbek użyto mie-

szadła próżniowego Twister 230 
V firmy Fenfert. Mieszadło miało 

możliwość regulacji czasu i szybkości 
(150÷450 obr./min) mieszania oraz 
system automatycznego sprzężenia 
kubka z masą. Wygrzewanie form 
wykonano w piecu NT 1313. Do wy-
konania odlewu użyte zostały prefa-
brykowane kostki stopu chromowo-
kobaltowego Wironit LA firmy BEGO.

W

YKONANE

 

BADANIA

 

Na otrzymanych próbkach wyko-
nano badania makroskopowe, bada-

background image

N

O W O C Z E S N Y

 

T

E C H N I K

 

D

E N T Y S T Y C Z N Y

56

T E C H N I K A  

D E N T Y S T Y C Z N A

nia wymiarowe oraz pomiary twar-
dości.

Badanie makroskopowe 
Celem przeprowadzenia badania było 
określenie, z jaką dokładnością otrzy-
many odlew odwzorowuje kształt 
i cechy próbki z etapu wosku. W tym 
celu każdą z próbek poddano obser-
wacji po oczyszczeniu ich powierzch-
ni z masy formierskiej. Obserwacji 
poddano również ostygniętą formę 
odlewniczą po procesie odlewania.

Badania wymiarowe 
Badania wykonano w celu określenia 
wymiarów poszczególnych prętów 
w próbkach i porównaniu ich z mo-
delami woskowymi. Badanie przebie-
gało w 2 etapach:
1. na każdym pręcie zmierzono śred-

nicę w 10 losowo wybranych punk-
tach i obliczono średnią;

2. wykonano pojedyncze pomiary dłu-

gości poszczególnych prętów.
Punkty do pomiarów średnic prę-

tów zostały wybrane w taki sposób, 
aby nie uwzględniały niedoskonało-
ści na powierzchni odlewu, jak np. 
pęcherze czy niedolane fragmenty. 
Zmierzone zostały także średnice 
dr utów woskowych w tempera-
turze pokojowej i właśnie do nich 
odniesiono się przy wynikach. Po-
równując średnice odlewu ze śred-
nicami woskowymi, możliwe zosta-
ło określenie stopnia procentowej 
dokładności otrzymanych odlewów. 
Wyniki pomiarów umieszczone 
zostały w tab. 3 i 4. Kolejnym kro-
kiem było procentowe porównanie 
otrzymanych wyników pomiarów 
poszczególnych prętów do wyników 
prętów woskowych. Wyniki opisano 
w tab. 5 i 6.

Badanie twardości 
W celu określenia różnic we wła-
ściwościach otrzymanych odlewów 
w poszczególnych próbkach wyko-
nano badanie twardości metodą Vic-

3a

 Próbka A po obróbce strumieniowo-ściernej 

3b

 Widok formy próbki A po odlewie 

4a

 Próbka B 

po obróbce strumieniowo-ściernej 

4b

 Widok formy próbki B po odlewie 

5a

 Próbka C po obróbce stru-

mieniowo-ściernej 

5b

 Widok formy próbki C po odlewie 

6a

 Próbka D po obróbce strumieniowo-ściernej 

6b

 Widok formy próbki D po odlewie

3a

3b

4a

4b

5a

5b

6a

6b

background image

3

/ 2 0 1 3

kersa. W badaniu wykorzystano przekroje prętów o naj-
większych średnicach.

W

YNIKI

 

BADAŃ

 

Wyniki badań makroskopowych 
Wyniki badań makroskopowych przedstawiono na 
ryc. 3-12.

Wyniki badań pomiarowych 
W przedstawionych w tab. 3 wynikach pomiarów śred-
nic prętów nie brano pod uwagę prętów niedolanych, 
natomiast przy pomiarach długości prętów, opisanych 
w tab. 4, zmierzono także te niedolane i uwzględniono 
je w procentowej różnicy długości w stosunku do prętów 
woskowych.

O

MÓWIENIE

 

WYNIKÓW

 

Omówienie wyników badań makroskopowych 
Ocena stanu form po odlewie 
Oględziny okiem nieuzbrojonym stanu form odlewniczych 
po odlewie wskazują, że wymagane właściwości wytrzy-
małościowe nie zachowały formy dla próbek C, G, H oraz I. 
Objawiło się to pęknięciami widocznymi na ich powierzch-
ni. Pozostałe formy nie uległy uszkodzeniu. Jedynie forma 
dla próbki D wyróżniała się od pozostałych pod względem 
wyglądu (także przed wygrzaniem), ponieważ na całej jej 
powierzchni widoczne były pęcherze różnej wielkości, 
wynikające ze sposobu rozrobienia masy.

Największe uszkodzenia powstały na formie prób-

ki G, a więc formy, która miała temperaturę pokojową 
podczas odlewu. Pęknięcia te były tak głębokie, że doszło 
do nich również w obrębie wnęki formy. Przyczyną po-
wstania takich pęknięć mogła być zbyt duża różnica tem-
peratur pomiędzy formą a płynnym metalem w momencie 
odlewu, w wyniku czego forma zbyt gwałtownie odebrała 
ciepło i spowodowało to jej uszkodzenie.

Podobne pęknięcia zarówno z zewnątrz, jak i wewnątrz 

formy wykazała forma próbki H, czyli wygrzewanej dwu-
krotnie. W tym wypadku przyczyną uszkodzenia formy 
mogła być jej częściowa dezintegracja, spowodowana 
zbyt długim czasem wygrzewania, w wyniku czego forma 
utraciła w pewnym stopniu swoje właściwości wytrzyma-
łościowe.

W przypadku formy dla próbki C powstałe pęknięcie 

formy miało charakter powierzchowny i wystąpiło w oko-
licy leja. Pęknięcie nie były na tyle głębokie, aby uszkodzić 
wnękę formy.

Ciekawy przypadek stanowiła forma dla próbki I, któ-

rej odlewanie odbyło się, gdy forma została wygrzana 
jedynie do temperatury 450°C. Już sam kolor formy od-
biegał od pozostałych, a spowodowany był niezakoń-

background image

N

O W O C Z E S N Y

 

T

E C H N I K

 

D

E N T Y S T Y C Z N Y

58

T E C H N I K A  

D E N T Y S T Y C Z N A

czonym procesem wytopienia się 
wosku z wnętrza formy, w wyniku 
czego forma została zanieczyszczo-
na ciemnym nalotem z oparów. Pęk-
nięcia powstałe na formie, podobnie 
jak przy próbce C, miały charakter 
powierzchowny. Ich obecność mogła 
zostać spowodowana w wyniku zbyt 
niskiej temperatury formy w stosun-
ku do płynnego metalu, podobnie jak 
w przypadku formy dla próbki G.

Ocena stanu próbek po odlewie 
Z obserwacji wynikało, że najlepszej 
jakości odlewy otrzymano w prób-
kach A, B, E oraz F. Wszystkie te prób-
ki miały w pełni odlane wszystkie 
pręty, a także zadowalającą jakość 
powierzchni i były wolne od defek-
tów. W próbka E i F zaobserwowano 
niewielkie pęcherze, które jednak 
nieznacznie wpływają na ogólną oce-
nę jakości powierzchni. Ich powsta-
nie mogło zostać spowodowane zbyt 
krótkim czasem mieszania mas for-
mierskich w mieszadle próżniowym, 
zbyt szybkim zalewaniem modelu 
woskowego rozrobioną masą formier-
ską lub też porowatością samej masy, 
przez co na powierzchni woskowej 
próbki osadzały się drobne pęcherze 
powietrza, które później wypełnione 
zostały ciekłym metalem.

Większe pęcherze powietrza poza-

mykały się na powierzchniach próbek 
C i D, co znacząco wpłynęło na jakość 
ich powierzchni. W próbce C pęche-
rze powstały w obszarach pomiędzy 
poszczególnymi prętami. Spowodowa-
ne to było zwiększoną gęstością masy, 
która trudniej zapływała pomiędzy 
poszczególne elementy próbki. Także 
zawarte w masie pęcherze powietrza 
trudniej się uwalniały z masy, w wyni-
ku czego osadzały się na powierzchni 
odlewu. W przypadku próbki D pęche-
rze widoczne są na całej powierzchni 
odlewu. Taki stan powierzchni wyni-
ka ze sposobu rozrobienia masy, która 
nie była prawidłowo wymieszana i od-
gazowana. Powstanie takich defektów 

7a

 Próbka E po obróbce strumieniowo-ściernej 

7b

 Widok formy próbki E po odlewie 

8a

 Próbka F 

po obróbce strumieniowo-ściernej 

8b

 Widok formy próbki F po odlewie 

9a

 Próbka G po obróbce stru-

mieniowo-ściernej 

9b

 Widok formy próbki G po odlewie 

10a

 Próbka H po obróbce strumieniowo-ściernej 

10b

 Widok formy próbki H po odlewie

7a

7b

8a

8b

9a

9b

10a

10b

background image

3

/ 2 0 1 3

59

T E C H N I K A  

D E N T Y S T Y C Z N A

jak w próbkach C i D nie musi dys-
kwalifikować odlewu od jego przezna-
czenia, jednak znacząco wydłużony 
zostaje czas opracowania mechanicz-
nego odlewu.

Analiza jakości odlewu w próbce I 

była nieco bardziej skomplikowana 
niż w przypadku innych próbek. 
Na całej powierzchni próbki wystąpi-
ły znaczne porowatości i niedolania. 
Przyczynami otrzymania odlewu o tak 
znacznych defektach były przede 
wszystkim zbyt krótki czas wygrze-
wania formy oraz jej temperatura.

Omówienie wyników 
badań pomiarowych 
Porównując ze sobą wyniki, można 
stwierdzić, że zmiany wymiarów 
w zbliżonym do siebie stopniu wystę-
pują na całej objętości poszczególnych 
prętów. Pręty o najmniejszej średnicy 
nr 1 we wszystkich próbkach wyka-
zały zmniejszenie swoich wymiarów, 
natomiast pręty nr 3, 5 i 6 wykazały 
tendencję do zwiększenia objętości. 
Pręty nr 2 i 4 w różnych próbkach 
wykazywały inne wymiary. Spośród 
wyników najbardziej wyróżniają się 
wyniki pomiarów średnicy dla prób-
ki H. Wszystkie pręty w tej próbce 
zwiększyły swoje wymiary w stosun-
ku do woskowych. Przyczyną otrzy-
mania takiego odlewu może być zbyt 
długie wygrzewanie masy, powodują-
ce jej dezintegrację, co może skutko-
wać zaburzeniem stopnia ekspansji 
masy zarówno podczas wygrzewania, 
jak i podczas chłodzenia. 

Omówienie wyników 
badań twardości 
Badania wykazały, że próbki A, B, 
C, D oraz H charakteryzuje zbliżona 
twardość 350,1÷356HV

1

. Od tych wy-

ników nieznacznie odbiega twardość 
próbki E, wynosząca 364,9HV

1

, która 

chłodzona była szybciej niż pozosta-
łe próbki, oraz próbka J – 360,3HV

1

Najmniejszą średnią twardość miała 
próbka F – 344,7HV

1

. Najwyższą na-

tomiast średnią twardość miała prób-
ka I – 415,4HV

1

, a także stosunkowo 

wysoką próbka G – 392,8HV

1

.

W

NIOSKI

 

1. Proporcje proszku do płynu przy 

rozrabianiu masy formierskiej po-
wodują niewielkie różnice wymia-
rowe poszczególnych elementów 
otrzymanych odlewów w stosunku 
do modelu woskowego, ale istotnie 
wpływają na jakość ich powierzch-
ni – im większa ilość płynu, tym 
mniejsze chropowatość i liczba de-
fektów.

2. Użycie mieszadła próżniowego 

oraz stolika wibracyjnego podczas 
rozrabiania masy formierskiej jest 
istotnym etapem, aby uzyskać for-
mę o wymaganych właściwościach 
wytrzymałościowych i porowatości 
pozwalającej na swobodne usunię-
cie gazów z wnętrza formy podczas 
odlewu. Istotnie ogranicza także po-

wstawanie defektów na powierzch-
ni odlewu, spowodowanych za-
mkniętymi pęcherzami powietrza 
w masie.

3. Sposób chłodzenia formy po od-

lewie wpływa na właściwości od-
lewu. Im szybciej chłodzona jest 
forma, tym twardość uzyskanego 
odlewu jest wyższa.

4. Na jakość odlewu istotny wpływ 

ma sposób wygrzewania formy, 
a zwłaszcza jej temperatura końco-
wa. Im większa jest różnica tempe-
ratur pomiędzy formą odlewniczą 
a ciekłym metalem, tym większe 
prawdopodobieństwo uszkodzenia 
formy, co może wpłynąć na jakość 
powierzchni odlewu. 

1-4

Politechnika Łódzka, Instytut Inżynierii 

Materiałowej

4

Uniwersytet Medyczny w Łodzi, 

Zakład Technik Dentystycznych 

Katedry Stomatologii Odtwórczej

Piśmiennictwo dostępne w redakcji.

11a

 Próbka I po obróbce strumieniowo-ściernej 

11b

 Widok formy próbki I po odlewie 

12a

 Próbka J po ob-

róbce strumieniowo-ściernej 

12b

 Widok formy próbki J po odlewie

11a

11b

12a

12b


Document Outline