plik

JEZUS JEST PANEM I CHRYSTUSEM

Niech tedy wie z pewnością cały dom Izraela, że

i Panem i Chrystusem uczynił go Bóg, tego Jezusa, którego

wy ukrzyżowaliście. (Dz 2,36)

Wielu ludzi na świecie uważa się za chrześcijan. Swoje

twierdzenia  opierają  oni  na  tym,  że  urodzili  się  w  rodzinach
chrześcijańskich,  lub  są  członkami  kościołów  chrześcijańskich.
Jednakże ich życie mówi zupełnie co innego. Postępują oni tak, jakby
nigdy  nie  słyszeli  o  Jezusie  Chrystusie,  albo  jakby  nigdy  nie  słyszeli
o  czym  On  nauczał.  W  krajach,  które  uważają  się  za  chrześcijańskie
trzeba  uważać  chodząc  po  ulicy  aby  nie  zostać  okradniętym  lub
pobitym.  Codziennie  można  spotkać  ludzi  pijanych,  lub  narkomanów.
Kłótnie, spory, gniew, złość są codziennością wśród ludzi.

W dniu Zielonych Świąt, po zesłaniu Ducha Świętego, apostoł

Piotr  głosił  zgromadzonym  ludziom  ewangelię.  Mówił  on  o  tym,  że
Jezus  Chrystus  został  ukrzyżowany  i  zabity,  że  trzeciego  dnia
zmartwychwstał,  czego  apostołowie  są  świadkami.  Ogłosił  on  też
ważną rzecz, od której zależy to, czy człowiek jest chrześcijaninem, czy
tylko  nazywa  siebie  chrześcijaninem.  Powiedział  on,  że  Bóg  uczynił

Jezusa Panem i Chrystusem.

Co te dwa tytuły oznaczają?

JEZUS JEST PANEM

KRÓL

jest

obrazem

Boga

niewidzialnego,

pierworodnym wszelkiego stworzenia, ponieważ w nim
zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi,

rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy

panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności;
wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. On
też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest
ugruntowane. On także jest Głową Ciała, kościoła, On
jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we
wszystkim był pierwszy. (Kol 1,15-18)

Bo On musi królować, dopóki nie położy

wszystkich nieprzyjaciół pod swoje stopy. A jako ostatni
wróg zniszczona będzie śmierć. Wszystko bowiem
poddał pod stopy jego. Gdy zaś mówi, że wszystko
zostało poddane, rozumie się, że oprócz tego, który mu
wszystko poddał. (1 Kor 15,25-27)

A Jezus przestąpiwszy, rzekł do nich te słowa:

Dana mi jest wszelka moc na niebie i na ziemi. (Mat

28,18)

Słowo Pan w odniesieniu do Jezusa nie jest grzecznościowym

zwrotem, tak jak powszechnie go używamy, kiedy mówimy: panie
Kowalski, panie Nowak, czy pani Kowalska. Słowo to pokazuje

pozycję Jezusa Chrystusa, stwierdza, że panuje On nad całym
światem, że jest Królem.

Wszystko, cały wszechświat, zostało przez Niego i dla Niego

stworzone, aby panował nad całym stworzeniem. Jezus Chrystus nie
jest  takim  Królem  jak  współcześni  królowie  europejscy,  którzy  są
praktyczni  pozbawieni  władzy,  a  rządzi  parlament  i  rząd.  Jezus
Chrystus  jest  Królem,  który  ma  władzę  i  moc,  aby  panować.  Jego
panowanie ( rządy ) jest sprawiedliwe, nie ma On względu na osobę,

ale  wszystkich  traktuje  jednakowo  i  jest  bezstronny  w  swoim
postępowaniu. Nikt też nie jest wstanie pokonać Jezusa i odebrać mu
władzę,  ale  każdy  jest  poddany  pod  Jego  panowanie.  Nie  wszyscy
chcą  jednak  uznać  Jego  panowanie  w  swoim  życiu.  Ci  wszyscy,
którzy  buntują  się  przeciwko  panowaniu  Jezusa  Chrystusa  zostaną
pokonani przez Niego i ukarani za swój bunt.

TEN, KTÓREGO MAMY SŁUCHAĆ

Proroka takiego jak ja jestem, wzbudzi ci Pan,

Bóg  twój,  spośród  ciebie,  spośród  twoich  braci.  Jego
słuchać  będziecie.  Pan  rzekł  do  mnie:  Słusznie
powiedzieli.  Wzbudzę  im  proroka  spośród  ich  braci,
takiego  jak  ty.  Włożę  moje  słowa  w  jego  usta  i  będzie
mówił  do  nich  wszystko, co  mu  rozkażę. Jeśli  więc  kto
nie usłucha moich słów, które on mówić będzie w moim
imieniu,  to  Ja  będę  go  dochodził  na  nim.  (5  Moj

18,15.17-19)

Gdy on jeszcze mówił, oto obłok jasny okrył ich

i oto rozległ się głos z obłoku: Ten jest Syn mój

umiłowany którego sobie upodobałem, jego słuchajcie!

(Mat 17,5)

Nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie,

wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni
wolę  Ojca  mojego,  który  jest  w  niebie.  W  owym  dniu
wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy
w  imieniu  twoim  i  w  imieniu  twoim  nie  wypędzaliśmy
demonów,  i  w  imieniu  twoim  nie  czyniliśmy  cudów?

A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie

precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie. (Mat

7,21-23)

Z panowaniem Jezusa Chrystusa związane jest posłuszeństwo

Jego  słowom.  Jezus  Chrystus  przyszedł  na  świat,  aby  ogłosić  wolę
Boga.  Nauczał  On  ludzi,  jak  mają  oddawać  cześć  Bogu,  jak  mają
postępować i współżyć z innymi ludźmi. Mimo tego, że przez prawie
20  wieków  zmieniło  się  prawie  wszystko:  sposób  ubierania  się,
sztuka,  technika,  obyczaje,  mimo  to  natura  człowieka  nie  zmieniła
się. Człowiek tak, jak przed wiekami potrzebuje miłości, akceptacji,
potrzebuje  innych  ludzi.  Nie  zmieniły  się  też  zasady  życia,  jakich
nauczał  Jezus  Chrystus.  Jeżeli  dzisiaj  ktokolwiek  chce  być
szczęśliwy,  to  musi  dostosować  swoje  życie  do  słów  Jezusa

Chrystusa.

Także to, jak przestrzegamy nauczania Jezusa Chrystusa,

pokazuje czy jest On naszym Panem, czy nie.

Jezus Chrystus nauczał ludzi, że nie wystarczy nazywać Go

Panem, aby być zbawionym i wejść do Królestwa Bożego. Obojętnie
kim człowiek jest: czy księdzem, czy pastorem, profesorem,
doktorem, czy prostym człowiekiem, jeżeli nie będzie przestrzegał

nauki Jezusa Chrystusa, zostanie przez Niego potępiony i odrzucony.
Obojętnie co będzie robił, czy będzie odprawiał mszę św., nauczał

dzieci  religii,  czy  będzie  uzdrawiał  ludzi,  troszczył  się  o  potrzeby
biednych  i  chorych,  jeżeli  nawet  będzie  to  robił  dla  Jezusa
Chrystusa,  a  w  swoim  życiu  nie  będzie  całkowicie  posłuszny  Panu
Jezusowi  Chrystusowi,  zostanie  przez  Niego  potępiony.  Będzie  tak
dlatego, że Bóg chce, abyśmy byli posłuszni Jemu, a nie starali się
swoimi uczynkami zasłużyć na niebo. Bóg powiedział przez proroka
Samuela:  Czy  takie  ma  Pan  upodobanie  w  całopaleniach
i  w  rzeźnych  ofiarach,  co  w  posłuszeństwie  dla  głosu  Pana?  Oto:
Posłuszeństwo lepsze jest  niż ofiara, a uważne słuchanie lepsze niż
tłuszcz barani. Gdyż nieposłuszeństwo jest takim samym grzechem,
jak  czary,  a  krnąbrność,  jak  bałwochwalstwo  i  oddawanie  czci
obrazom.” (1 Sam 15,22-23a).
Jest  to  zasada,  która  dotyczyła  nie  tylko  króla  Saula,  ale  dotyczy
każdego człowieka, także mnie i ciebie.

SĘDZIA

Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed

sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za
uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe. (2Kor

5,10)

Bo i Ojciec nikogo nie sądzi, lecz wszelki sąd

przekazał Synowi, aby wszyscy czcili Syna, jak czczą
Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który go
posłał. (J 5,22-23)

Nie mogę sam z siebie nic uczynić. Jak słyszę, tak

sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy, bo staram się pełnić
nie moją wolę, lecz wolę tego, który mnie posłał. (J

5,30)

Z panowaniem Jezusa Chrystusa ściśle związany jest urząd

sędziego.  Kiedy  powróci  On  na  ziemię,  będzie  sądził  wszystkich
ludzi  za  ich  postępowanie.  Jego  sąd  będzie  sprawiedliwy,  będzie
odbywał się na podstawie tego, czego nauczał Jezus Chrystus, kiedy
chodził po ziemi. Jezus Chrystus nie będzie sądził według tego, jak
my  widzimy  człowieka.  Ludzie  często  robią  coś  na  pokaz,  aby  się
przypodobać  innym,  aby  pokazać,  jakimi  są  wspaniałymi.  Jezus
Chrystus  nie  da  się  nabrać  na  pozory,  On  zna  doskonale  każdego
człowieka.  W  czasie  tego  sądu  będą  jawne  nie  tylko  uczynki
każdego  człowieka,  ale  także  jego  myśli  i  motywacje  jakimi  się
kierował .

Dlatego też sąd ten będzie bezstronny. Jezus Chrystus nie

będzie patrzył, jakie stanowisko zajmowała dana osoba, nie będzie
patrzył, co ta osoba starała się dla Niego czynić, ale będzie patrzył,
czy ta osoba uznała Go za swojego Pana i była Mu posłuszna.

JEZUS JEST CHRYSTUSEM

Tytuł Chrystus (Mesjasz) wskazuje na Jezusa jako na

obiecanego przez Boga Zbawiciela, który wybawi ludzi z niewoli
grzechu, uratuje człowieka przed karą za grzech.

DLACZEGO POTRZEBUJEMY ZBAWIENIA

GDYŻ WSZYSCY ZGRZESZYLI I BRAK IM

CHWAŁY BOŻEJ. (Rz 3,23)

Oto ręka Pana nie jest tak krótka, aby nie mogła

pomóc,  a  jego  ucho  nie  jest  tak  przytępione,  aby  nie
słyszeć.  Lecz  wasze  winy  są  tym,  co  was  odłączyło  od
Boga,  a  wasze  grzechy  zasłoniły  przed  wami  jego
oblicze, tak, że nie słyszy. (Iz 59,1-2)

ALBOWIEM ZAPŁATĄ ZA GRZECH JEST

ŚMIERĆ. (Rz 6,23a)

O grzechu myślimy jako o popełnieniu jakiegoś złego czynu,

zabójstwa,  kradzieży,  cudzołóstwa.  Rzadziej  za  grzech  uważa  się
obmawianie,  niepohamowany  gniew,  złorzeczenie.  Ktoś  wymyślił
podział  grzechów  na  ciężkie  i  lekkie.  Nie  jest  to  jednak  zgodne
z Pismem Świętym. Bóg nigdzie nie mówi, że w ten sposób traktuje

grzech.

Pismo Święte świadczy, że grzechem już jest odrzucenie

Boga jako Pana swojego życia, kiedy człowiek uważa, że on sam
najlepiej wie, jak powinien żyć i nie chce się podporządkować
słowom Jezusa Chrystusa.

Grzech pociąga za sobą to, że jesteśmy odłączeni od Boga, że

życie nasze staje się złe. Grzech powoduje, że człowiek zamiast
miłować innych ludzi, nienawidzi ich, zazdrości im wszystkiego, co
mają, pogardza innymi. To przez grzech człowieka na świecie jest

tyle bólu, chorób, nieszczęść.

Grzech pociąga za sobą karę. Jedyną karą za grzech ( za

jeden grzech ) jest śmierć, wieczne potępienie. Jest tak dlatego, że
człowiek został stworzony do świętego, doskonałego życia, a nie do

grzeszenia.

Bóg nigdzie w Piśmie Świętym nie obiecuje, że istnieje

miejsce, gdzie człowiek po śmierci fizycznej będzie mógł
odpokutować za swoje grzechy. Bóg zapowiedział, że karą za grzech
jest śmierć. Dlatego też każdy człowiek potrzebuje zbawienia.

BÓG KOCHA KAŻDEGO CZŁOWIEKA

Albowiem tak Bóg umiłował świat, że Syna swego

jednorodzonego dał, aby każdy, kto weń wierzy, nie
zginął, ale miał żywot wieczny. (J 3,16)

Bóg zaś daje dowód swojej miłości ku nam przez

to, że kiedy byliśmy jeszcze grzesznikami, Chrystus za
nas umarł. (Rz 5,8)

Bóg kocha człowieka, kocha ciebie i mnie. Nie chce On, aby

ktokolwiek  zginął  z  powodu  grzechu.  Chce,  aby  każdy  człowiek
mógł  żyć,  być  szczęśliwym,  cieszył  się  z  każdej  chwili  życia.  Bóg
chce  też,  aby  ludzie  żyli  wiecznie  razem  z  Nim  ciesząc  się
obecnością Boga i Jezusa Chrystusa.

Bóg dał też dowód swej miłości i troski o nas przez Swego

Syna, Jezusa Chrystusa, przez to, że umarł On za grzechy każdego
człowieka.

ODKUPIENIE W JEZUSIE CHRYSTUSIE

Ale teraz niezależnie od zakonu objawiona

została  sprawiedliwość  Boża,  o  której  świadczą  zakon
i  prorocy.  I  to  sprawiedliwość  Boża  przez  wiarę  w
Jezusa  Chrystusa  dla  wszystkich  wierzących.  Nie  ma
bowiem  różnicy,  gdyż  wszyscy  zgrzeszyli  i  brak  im
chwały Bożej. I są usprawiedliwieni darmo, z łaski jego,

przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, którego Bóg

ustanowił  jako  ofiarę  przebłagalną  przez  krew  jego,
skuteczną  przez  wiarę,  dla  okazania  sprawiedliwości
swojej  przez  to,  że  w  cierpliwości  Bożej  pobłażliwie
odniósł  się  do  przedtem  popełnionych  grzechów,  dla
okazania  sprawiedliwości  swojej  w  teraźniejszym
czasie,

aby

sam

był

sprawiedliwym

i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa.

(Rz 3,21-26)

Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby szukać

i zbawić to, co zginęło. (Łk 19,10)

Jezus Chrystus przyszedł na ziemię nie tylko po to, aby

nauczać  ludzi,  jak  mają  postępować.  Przyszedł  na  ziemię  przede
wszystkim po to, aby zbawić ludzi. Przez śmierć na krzyżu poniósł
On  za  nas  karę  za  nasze  grzechy.  On  jako  jedyny  człowiek  nie
popełnił  żadnego  grzechu.  Niczym  sobie  nie  zasłużył  na  śmierć,

a  już  w  szczególności  na  śmierć  na  krzyżu,  najbardziej  okrutną
i przeznaczoną dla największych złoczyńców. Jednak Jezus Chrystus
świadomie  poszedł  na  śmierć.  Dużo  wcześniej  zapowiedział
uczniom,  że  tak  się  stanie,  kiedy  im  mówił,  „że  musi  pójść  do
Jerozolimy, wiele wycierpieć od starszych, arcykapłanów i uczonych
w  Piśmie,  że  musi  być  zabity  i  trzeciego  dnia  wzbudzony
z  martwych”  (Mat  16,21).  Jezus  Chrystus  uczynił  to,  aby  zapłacić
karę  za  każdy  grzech,  każdego  człowieka.  Złożył  On  swoje  ciało
jako okup za nasze grzechy, aby w ten sposób wykupić nas od kary
za  grzechy.  Uczynił  On  tak,  ponieważ  podobnie  jak  Bóg  Ojciec
kocha  On  każdego  człowieka  i  ciebie,  i  mnie,  i  nie  chce  abyśmy
zginęli z powodu naszych grzechów. Swoją śmiercią Jezus Chrystus

wyjednał  dla  nas  Boże  usprawiedliwienie.  Dlatego  każdy  człowiek
może  zostać  przez  Boga  usprawiedliwiony,  jeżeli  wierzy  w  Jezusa
Chrystusa,  to  znaczy,  jeżeli  zaufa  Jezusowi  Chrystusowi,  jako

swojemu Panu i Zbawicielowi.

CZY ISTNIEJE INNA MOŻLIWOŚĆ ZBAWIENIA?

Przecież brata żadnym sposobem nie wykupi

człowiek, ani też nie da Bogu za niego okupu, bo okup
za duszę jest zbyt drogi i nie wystarczy nigdy, by mógł
żyć dalej na zawsze i nie oglądał grobu. (Ps 49,8-10)

I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie

ma żadnego innego imienia pod niebem, danego

ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni. (Dz

4,12)

Nie odrzucam łaski Bożej; bo jeśli przez zakon

jest sprawiedliwość, tedy Chrystus daremnie umarł.

(Gal 2,21)

Jak już wcześniej czytałeś „zapłatą za grzech jest śmierć” (Rz

6,23a).  Jeżeli  ktoś  zgrzeszył,  to  musi  ponieść  karę  za  swój  grzech.
Nie  można  sobie  zasłużyć  na  życie  wieczne,  jeżeli  popełniło  się
grzech, gdyż nie ma żadnej ceny jaką człowiek mógłby wykupić się
od  kary.  Także  żaden  inny  człowiek  nie  może  zapłacić  za  nikogo
okupu, gdyż każdy zgrzeszył i nie ma nikogo, nad kim nie ciążyłaby
kara  za  grzech.  Jedynie  Jezus  Chrystus,  który  nigdy  nie  zgrzeszył
(zobacz 2Kor 5,21; Hbr 4,15) mógł ofiarować swoje życie na okup,
za grzechy ludzi. Dlatego też Pismo Święte wyraźnie mówi, że „nie
ma  w  nikim  innym  zbawienia”  (Dz  4,12)  i  że  tylko  w  Jezusie
Chrystusie możemy zostać pojednani z Bogiem.

POJEDNAJ SIĘ Z BOGIEM

A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał

z sobą przez Chrystusa i poruczył nam służbę

pojednania. To znacz, że w Chrystusie świat z sobą

pojednał,  nie  zaliczając  im  upadków  i  powierzył  nam
słowo  pojednania.  Dlatego  w  miejsce  Chrystusa
poselstwo  sprawujemy,  jak  gdyby  przez  nas  Bóg
upominał;  w  miejsce  Chrystusa  prosimy:  Pojednajcie
się  z  Bogiem.  On  tego  który  nie  znał  grzechu,  za  nas
grzechem  uczynił,  abyśmy  w  Nim  stali  się
sprawiedliwością Bożą. (2Kor 5,18-21)

Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo

i  ziemię.  Położyłem  dziś  przed  tobą  życie  i  śmierć,
błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie,
abyś  żył,  ty  i  twoje  potomstwo,  miłując  Pana,  Boga
twego,  słuchając  Jego  głosu  i  lgnąc  do  Niego,  gdyż
w tym jest twoje życie. (5Moj 30,19-20a)

Jezus Chrystus jest Panem i Zbawicielem. On panuje nad

całym światem. Jego też mają słuchać wszyscy ludzie, a każdy kto
nie uzna Go jako Pana i nie słucha Jego słów zostanie ukarany, to
znaczy potępiony na wieki.

Jezus Chrystus jednak nie chce, aby ktokolwiek został

potępiony. Dlatego w swojej miłości przyszedł na ziemię i umarł na
krzyżu, aby każdy człowiek, który Mu zaufa i odda Jemu swoje
życie nie musiał ponosić kary za swoje grzechy, ale mógł żyć

wiecznie ze swoim Panem i Zbawicielem, Jezusem Chrystusem.

Mimo tego, że Jezus Chrystus umarł za wszystkich ludzi

i każdy człowiek dzięki tej śmierci może zostać zbawiony, jednak
każdy człowiek musi sam zdecydować, czy chce, aby to Jezus był

jego Panem i Zbawicielem.

Drogi czytelniku, masz wolną wolę i sam musisz wybrać, czy

chcesz, aby Jezus Chrystus był twoim Panem i Zbawicielem, czy też
chcesz  iść  swoją  drogą  nie  słuchając  Go.  Przy  tym  też  musisz  być
przygotowany  na  poniesienie  konsekwencji  swojej  decyzji.  Jeżeli
odrzucisz  Jezusa  Chrystusa,  to  bądź  przygotowany  na  to,  że
skazujesz  siebie  na  wieczne  potępienie.  Jeżeli  zaufasz  Jemu  to
powinieneś w swoim życiu zacząć postępować tak, jak nauczał Jezus
Chrystus, a na pewno twoje życie zmieni się, a konsekwencją twego
kroku będzie przebaczenie grzechów i życie wieczne z Bogiem.

NA CO SIĘ DECYDUJESZ? CZY CHCESZ ABY JEZUS

CHRYSTUS BYŁ TWOIM PANEM I ZBAWICIELEM?

DECYZJA NALEŻY DO CIEBIE.

CO MAMY CZYNIĆ?

A gdy to usłyszeli, byli poruszeni do głębi i rzekli

do  Piotra  i  pozostałych  apostołów:  Co  mamy  czynić?
A  Piotr  do  nich:  Upamiętajcie  się  i  niechaj  się  każdy
z  was  da  ochrzcić  w  imię  Jezusa  Chrystusa  na
odpuszczenie  grzechów  waszych,  a  otrzymacie  dar
Ducha  Świętego.  Obietnica  ta  bowiem  odnosi  się  do
was  i  do  dzieci  waszych  oraz  do  wszystkich,  którzy  są
z dala, ilu ich Pan Bóg nasz, powoła. (Dz 2,37-39)

Jeżeli zdecydowałeś się, aby zaufać Jezusowi Chrystusowi

i uznać Go swoim Panem i Zbawicielem to pewnie zastanawiasz się
co masz dalej robić?

Podobne pytanie zadawali apostołowi Piotrowi w dniu

Pięćdziesiątnicy ci, którzy go słuchali. Piotr na ich pytanie
powiedział im, że mają się upamiętać (nawrócić się) i dać się
ochrzcić w imieniu Jezusa.

Zastanówmy się, czym jest upamiętanie i chrzest.

UPAMIĘTAJ SIĘ

Dlatego każdego według jego postępowania będę

sądził,  domu  Izraelski  -  mówi  Wszechmocny  Pan.
Nawróćcie się od waszych przestępstw, aby się wam nie
stały  pobudką  do  grzechu!  Odrzućcie  od  siebie
wszystkie  swoje  przestępstwa,  które  popełniliście
przeciwko mnie, i stwórzcie sobie nowe serce i nowego
ducha! Dlaczego macie umierać, domu Izraelski? Gdyż
nie  mam  upodobania  w  śmierci  śmiertelnika,  mówi
Wszechmocny  Pan.  Nawróćcie  się  więc,  a  żyć
będziecie! (Ezech 18,30-32)

A w one dni przyszedł Jan Chrzciciel, każąc na

pustyni  Judzkiej  i  mówiąc:  Upamiętajcie  się  albowiem
przybliżyło  się  Królestwo  Niebios.  Albowiem  ten  ci  to
jest,  o  którym  Izajasz  prorok  mówił,  wypowiadając  te

słowa: Głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę

Pańską, prostujcie ścieżki Jego (...) Wtedy wychodziła
do niego Jerozolima oraz cała Judea i cała okolica

nadjordańska. I byli chrzczeni przezeń w rzece
Jordanie, wyznając swoje grzechy (Mat 3,1-6)

Z upamiętaniem (nawróceniem się) mamy do czynienia

wtedy,  gdy  człowiek  spostrzega  jakim  jest  naprawdę.  Widzi  on,  że
tak  naprawdę  nigdy  nie  słuchał  ani  Boga,  ani  Jezusa  Chrystusa.
Może chodził do kościoła, może odmawiał modlitwy, ale  w swoim
życiu  codziennym  kierował  się  tylko  swoją  wolą,  a  nie  tym  czego
oczekuje  od  niego  Bóg.  Kiedy  więc  człowiek  zobaczy  swoje
grzechy, powinien przyjść z tym do Boga i wyznać Mu w modlitwie,
że  był  nieposłuszny  Jego  przykazaniom,  że  zgrzeszył  i  powinien
prosić  Boga  o  to,  aby  zostały  mu  one  przebaczone.  Upamiętanie

powinno pociągnąć za sobą chęć życia bez grzechu, odrzucenie
wszystkiego, co jest złe, a słuchanie wyłącznie tego, czego nauczał

Jezus Chrystus.

Upamiętanie dobrze ilustrują powyższe teksty z Biblii.

W  księdze  Ezechiela  Bóg  wzywa  ludzi,  aby  odwrócili  się  od
grzechów, aby odrzucili ze swojego postępowania wszystko, co jest
złe.  Ewangelia  Mateusza  pokazuje  reakcje  ludzi,  którzy  słyszeli
wezwanie Jana Chrzciciela do upamiętania. Nie byli oni bezczynni,
ale wyznawali swoje grzechy i dawali się ochrzcić.

A ty, czy potrzebujesz upamiętania się? Czy Jezus Chrystus

zawsze był twoim Panem? Czy słuchałeś się Go codziennie?

Upamiętanie się jest jedyną rzeczą jaką możesz zrobić, aby

być zbawionym, gdyż jest to szczere przyznanie się, że jesteś
grzesznikiem i jest wiarą (zaufaniem), że jedynie Bóg może tobie
pomóc.

DAJ SIĘ OCHRZCIĆ

Wtedy przychodziła do niego Jerozolima oraz

cała Judea i cała okolica nadjordańska. I byli chrzczeni
przezeń w rzece Jordanie, wzywając grzechy swoje.

(Mat 3,5-6)

I rzekł im: Idąc na cały świat, głoście ewangelię

wszystkim ludziom. Kto uwierzy i ochrzczony zostanie,

będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony.

(Mk 16,15-16)

A Filip otworzył usta i zwiastował mu dobrą

nowinę  o  Jezusie,  począwszy  od  tego  ustępu  pisma.
A  gdy  tak  jechali  drogą,  przybyli  nad  jakąś  wodę,
a  eunuch  rzekł:  Oto  woda;  cóż  stoi  na  przeszkodzie,
abym został ochrzczony? Filip zaś powiedział mu: Jeśli
wierzysz z całego serca, możesz. A odpowiadając, rzekł:
Wierzę,  że  Jezus  Chrystus  jest  Synem  Bożym.  I  kazał
zatrzymać  wóz,  zeszli  obaj,  Filip  i  eunuch,  do  wody,
i ochrzcił go. (Dz 8,35-38)

Pismo Święte naucza, że po upamiętaniu się, każdy człowiek

powinien dać się ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie
grzechów.

Chrzest nie jest sakramentem, tajemniczym misterium, które

samo w sobie daje człowiekowi zbawienie i odpuszczenie grzechów.
Chrzest  nie  ma  żadnego  znaczenia,  jeśli  nie  jest  połączony  z  wiarą
i upamiętaniem człowieka. Kiedy Jezus Chrystus wydawał polecenie
uczniom,  aby  głosili  Ewangelię  wszystkim  ludziom,  wtedy  też
powiedział,  że:  „kto  uwierzy  i  ochrzczony  zostanie,  zbawiony

będzie, ale kto nie uwierzy będzie potępiony”. Słowa te wskazują, że
nie chrzest decyduje, czy człowiek będzie zbawiony, ale to, czy

wierzy  on  Jezusowi,  czy  też  nie.  Natomiast  chrzest  jest  wyrazem
wiary człowieka. W czasach kiedy żyli apostołowie każdy, kto dawał
się  ochrzcić,  musiał  wykazać  dużo  wewnętrznej  odwagi,  gdyż
chrzest  był  publicznym  przyznaniem  się  do  tego,  że  jest  się
grzesznikiem, który potrzebuje zbawienia. Dlatego też Jan Chrzciciel
chrzcił  ludzi,  którzy  wyznawali  swoje  grzechy.  Chrzest  jest  więc
wyrazem upamiętania się, przyznaniem się, że jest się grzesznikiem,
który  potrzebuje  odpuszczenia  grzechów,  potrzebuje  zbawienia.
Apostoł  Piotr  nauczał,  że  chrzest  jest  „prośbą  do  Boga  o  dobre
sumienie”  (1P  3,21).  Tylko  wtedy,  gdy  chrzest  jest  wyrazem
upamiętania i wiary Jezusowi Chrystusowi ma on znaczenie, a Bóg
w  odpowiedzi  na  niego  odpuszcza  człowiekowi  grzechy

i usprawiedliwia go.

Czy dałeś się już ochrzcić na wyznanie swej wiary?

Przypatrz się historii Etiopczyka, eunucha, dostojnika

królowej etiopskiej. Człowiek ten kiedy usłyszał dobrą nowinę
o Jezusie Chrystusie i uwierzył, zobaczywszy wodę nie czekał na
nic, ale poprosił, aby mógł zostać ochrzczony.

PODOBNIE I TY, JEŻELI UPAMIĘTAŁEŚ SIĘ

I WIERZYSZ, ŻE TYLKO JEZUS CHRYSTUS JEST PANEM
I ZBAWICIELEM, KTÓRY MOŻE CI POMÓC, POWINIENEŚ
DAĆ SIĘ OCHRZCIĆ.

W tym celu powinieneś kościół czy społeczność, w którym

nauczanie oparte jest jedynie na Piśmie Świętym, czyli Biblii. Strzeż
się kościołów czy organizacji, w których cokolwiek dodaje się do
Biblii, czy to tradycję, czy też jakieś nowe objawienia rzekomo

pochodzące  od  Boga.  Biblia  wyraźnie  stwierdza,  że  wiara  „raz  na
zawsze  została  przekazana  świętym”  (Jud  3),  i  że  każdy,  kto
cokolwiek  dodaje  do  ewangelii,  lub  ją  zmienia  jest  przeklęty  przez

Boga (Gal 1,6-9). Strzeż się ludzi i organizacji, którzy nauczają, że
tylko one wiedzą, jak należy tłumaczyć Biblię, a sami przekręcają
znaczenie jej słów, dostosowując ich znaczenie do swoich poglądów.

Szukając odpowiedniego kościoła proś w modlitwie Boga

o to, aby pokazał tobie taki kościół, w którym znajdziesz zdrową
naukę Biblijną, gdzie też znajdziesz pomoc wśród ludzi wierzących,
którzy pomogą tobie postępować w posłuszeństwie Panu Jezusowi

Chrystusowi.

Możesz też zwrócić się o pomoc w znalezieniu

odpowiedniego kościoła w pobliżu twego miejsca zamieszkania do

wydawnictwa tego traktatu, lub pod adres kontaktowy zamieszczony

na ostatniej stronie.

CO DALEJ?

Tym zaś, którzy go przyjęli, dał prawo stać się

dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego. Którzy
narodzili się nie z krwi ani cielesnej woli, ani z woli
mężczyzny, lecz z Boga. (J 1,12-13)

Kiedy uwierzyłeś, że Jezus Chrystus jest twoim Panem

i Zbawicielem, i zostałeś ochrzczony na wyznanie wiary, Bóg
zgodnie z obietnicą złożoną w dniu Pięćdziesiątnicy dał ci dar Ducha
Świętego. Przebaczył ci też twoje grzechy i zrodził cię na nowo.
Stałeś się dzieckiem Bożym.

BÓG WYZNACZYŁ CEL TWOJEMU ŻYCIU

A wiemy, że Bóg współdziała we wszystkim ku

dobremu  z  tymi,  którzy  Boga  miłują,  to  jest  z  tymi,
którzy według postanowienia jego są powołani. Bo tych,
których  przedtem  znał,  przeznaczył  właśnie,  aby  się
stali  podobni  do  obrazu  Syna  Jego,  a  On  żeby

pierworodnym pośród wielu braci; A których

przeznaczył, tych i powołał, a których powołał, tych
i usprawiedliwił, a których usprawiedliwił, tych
i uwielbił. (Rz 8,28-30)

Bóg w swojej miłości wyznaczył cel twojemu życiu. Nie

chodzi o to, że Bóg oczekuje od ciebie, abyś zajął jakieś stanowisko,
czy  dokonał  jakiś  ważnych  rzeczy  dla  Niego.  Bóg  oczekuje  od
ciebie,  że  w  swojej  postawie,  tak  wewnętrznej,  jak  i  zewnętrznej,
będziesz podobny do Jezusa Chrystusa, twojego Pana i  Zbawiciela.
Będziesz  tak  jak  On  kochał  swojego  Ojca  Niebiańskiego,  będziesz
pokorny  i  posłuszny  słowom,  jakie  powiedział  do  ciebie  w  Biblii.
Podobnie i w stosunku do ludzi Bóg oczekuje od ciebie, że będziesz
ich miłował tak, jak to czyni Jezus Chrystus.

Bóg obiecuje też, że będzie ci pomagał e twoim życiu, abyś

był  takim,  jakim  On  chce.  Obiecuje,  że  wszystko  co  ciebie  spotka
w  życiu,  wykorzysta  dla  twojego  dobra.  Nie  oznacza  to,  że  nie
spotka  ciebie  żadne  przykre  doświadczenie,  czy  cierpienie,  ale
oznacza  to,  że  przez  to,  co  ciebie  spotka,  czy  radość,  czy  ból,  czy

otrzymane odpowiedzi na twoje modlitwy, czy cierpienie, to
wszystko Bóg wykorzysta do budowy twojego charakteru, abyś był

podobny do Jezusa Chrystusa.

MÓDL SIĘ

Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim w

modlitwie  i  błaganiach  z  dziękczynieniem  powierzcie
prośby  wasze  Bogu.  A  pokój  Boży,  który  przewyższa
wszelki  rozum,  strzec  będzie  serc  waszych  i  myśli

waszych w Chrystusie Jezusie. (Flp 4,6-7)

A gdy On w pewnym miejscu modlił się

i zakończył modlitwę, ktoś z jego uczniów rzekł do

niego: Panie, naucz nas modlić się, jak i Jan nauczył

uczniów swoich. Wtedy rzekł do nich: Gdy się modlicie,
mówcie: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię
twoje, przyjdź Królestwo twoje, bądź wola twoja, jak

w niebie tak i na ziemi, chleba naszego powszedniego

daj  nam  na  każdy  dzień,  i  odpuść  nam  grzechy  nasze,
albowiem  i  my  odpuszczamy  każdemu  winowajcy
swemu,  i  nie  dopuść  abyśmy  ulegli  pokusie,  ale  nas
zbaw ode złego. (Łk 11,1-4)

Modlitwa jest rozmową z twoim Niebiańskim Ojcem. Kiedy

przychodzisz  do  Boga  w  modlitwie,  możesz  powiedzieć  Bogu
wszystko, co leży ci na sercu. Bóg wysłucha każdą twoją modlitwę
i  odpowie  na  nią.  Pamiętaj  tylko,  aby  w  modlitwie  być  szczerym,
gdyż  Bóg  dobrze  wie,  co  jest  w  twoim  sercu.  Nie  zapomnij  też
dziękować Bogu za Jego dary, za Jego Syna Jezusa Chrystusa i Jego
śmierć na krzyżu, za zbawienie i za odpowiedzi na twoje modlitwy.
Uwielbiaj Boga i oddawaj mu chwałę. Nie zaniedbuj modlitwy, gdyż

jest ona tym dla twojej duszy, czym jest oddychanie dla twojego
ciała.

CZYTAJ SŁOWO BOŻE

jako nowonarodzone niemowlęta, zapragnijcie

nie sfałszowanego duchowego mleka, abyście przez nie

wzrastali ku zbawieniu. (1P 2,2)

Czytaj Słowo Boże, Biblię. W ten sposób lepiej poznasz,

jakim  wspaniałym  w  swojej  świętości  i  miłości,  Panem
i  Zbawicielem  jest  Jezus  Chrystus.  Poznasz  też,  jak  masz
postępować w swoim życiu, co jest grzechem, którego masz unikać,
aby  żyć  w  posłuszeństwie  Jezusowi  Chrystusowi.  Poznasz  też,  jak
wspaniałym Bogiem jest twój Ojciec Niebiański.

Zacznij czytanie Biblii od Nowego Testamentu, gdyż tam

znajdziesz historię życia Jezusa Chrystusa, a także Jego nauczanie,
według którego masz postępować.

PRZYSTĄP DO SPOŁECZNOŚCI DZIECI BOŻYCH

I baczmy jedni na drugich w celu pobudzania się

do  miłości  i  dobrych  uczynków,  nie  opuszczając
wspólnych  zebrań  naszych,  jak  to  jest  u  niektórych
w  zwyczaju,  lecz  dodając  sobie  otuchy,  a  to  tym
bardziej,  im  lepiej  widzicie,  że  się  ten  dzień  przybliża.

(Hbr 10,24-25)

Nie zostałeś powołany przez Boga, aby żyć samemu, ale

w społeczności z innymi ludźmi, którzy tak jak ty oddali swoje życie
Panu Jezusowi Chrystusowi. Ma to na celu, abyście sobie wzajemnie
pomagali w osiągnięciu celu waszego życia, abyście byli podobni do

Jezusa  Chrystusa.  Poszukaj  ludzi,  którzy  są  podobni  do  naszego
Pana  i  naśladuj  ich  postępowanie.  Nie  zrażaj  się  niedoskonałością
swoich  braci  i  sióstr  w  Chrystusie,  ale  pomagaj  im  być  lepszymi
naśladowcami  Jezusa  Chrystusa,  a  oni  będą  tobie  dodawać  otuchy
i pocieszać w twoich troskach.

PAMIĘTAJ O TYM, ŻE

JEZUS CHRYSTUS JEST TWOIM PANEM I ZBAWICIELEM

I ŻE KAŻDEGO DNIA W KAŻDEJ CHWILI DBA O CIEBIE