Microsoft Word - BIULETYN - O ZDROWIE CIALA

Z KATECHIZMU KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO:

2117  Wszystkie  praktyki  magii  lub  czarów,  przez  które  dąży
się  do  pozyskania  tajemnych  sił,  by  posługiwać  się  nimi  i
osiągać  nadnaturalną  władzę  nad  bliźnim  -  nawet  w  celu
zapewnienia mu zdrowia - są w poważnej sprzeczności z

cnotą

religijności.  Praktyki  te  należy  potępić  tym  bardziej  wtedy,  gdy
towarzyszy  im  intencja  zaszkodzenia  drugiemu  człowiekowi  lub
uciekanie  się  do  interwencji  demonów.  Jest  również  naganne
noszenie  amuletów.  Spirytyzm  często  pociąga  za  sobą  praktyki
wróżbiarskie  lub  magiczne.  Dlatego  Kościół  upomina  wiernych,  by
wystrzegali  się  ich.  Uciekanie  się  do  tak  zwanych  tradycyjnych
praktyk  medycznych  nie  usprawiedliwia  ani  wzywania  złych  mocy,
ani wykorzystywania łatwowierności drugiego człowieka.

BIOENERGOTERAPIA – CUKIEREK Z TRUCIZNĄ

Jest  takie  powiedzenie  –  tonący  brzytwy  się  chwyta.  To  przysłowie
nabiera  szczególnie  prawdziwego  znaczenia,  gdy  np.  śmiertelnie
chore osoby swe nadzieje pokładają w bioenergoterapii. Wówczas ta
przysłowiowa  brzytwa  kaleczy  nie  tylko  ich  dłonie,  ale  rani  przede
wszystkim duszę.

Gdy człowiek jest ciężko chory, a jego dalsze życie jest pod znakiem
zapytania, często próbuje wszystkiego, by ocalić życie i zdrowie. Cierpiący
ludzie coraz częściej trafiają do różnej maści bioenergoterapeutów, którzy
obiecują im „cudowne uzdrowienie” ze wszystkich chorób. Choć z reguły
nie mają pojęcia o medycynie, to „leczą” wszystko, co wpadnie im w ręce.
To współcześni oszuści, znachorzy, czarodzieje, szamani albo inaczej –
zwykli szarlatani.

Magiczny biznes

Obecnie każdy sprzedający swą „bioenergię” ma na ścianie swego
gabinetu liczne dyplomy i tytuły. Bioenergoterapeuci przyznają sobie takie
tytuły,

jak:

„mistrz

bioenergoterapii

klasy

międzynarodowej”,

„dyplomowany kosmolog”. Trzeba jednak jasno podkreślić, że
bioenergoterapii brak jakichkolwiek podstaw naukowych. To jest wiedza
tajemna,

wynikająca

praktyk

okultystycznych.(…)

         Działalnością  bioenergoterapeutów  zainteresowała  się  dr  Hanna
Grajek,  która  jest  członkiem  Polskiego  Towarzystwa  Biofizycznego.  –
Spotykam  się  z  nadużywaniem  terminów  naukowych  na  określenie
działalności  bioenergoterapeutów.  Oni  sami  mówią  o  energii,  siłach
działania,  polach  magnetycznych,  elektromagnetycznych,  bioemanacji,
bioprądach  –  mówi  w  jednym  z  wywiadów  dr  Grajek.  –  Te  ich  pola  czy
energie  nie  są  w  ogóle  mierzalne  za  pomocą  przyrządów  fizycznych  –
dodaje.(…)  Pomimo  złej  sławy  bioenergoterapii  wśród  wszystkich
ośrodków  naukowych,  ta  metoda  pseudoleczenia  coraz  bardziej  się
upowszechnia.  W  Polsce  i  na  Zachodzie  powstaje  coraz  więcej  tzw.
centrów medycznych, ośrodków medycyny niekonwencjonalnej. Nie mają
one nic wspólnego z naukowymi instytutami medycznymi, funkcjonującymi
przy  akademiach  medycznych.  Są  to  prywatne  stowarzyszenia  robiące

biznes. Wydają one ludziom certyfikaty o wielkościach jakiejś energii
wychodzącej z człowieka lub o jej sile działania. Mierzą ją w jakichś
jednostkach energetycznych. (…)

            James Randi, amerykański iluzjonista, który postawił sobie za cel
demaskować  wszystkie  pseudonaukowe  metody  leczenia,  magii  czy
różnych sił nadprzyrodzonych, ufundował kilkanaście lat temu nagrodę 1
miliona dolarów dla osoby, która udowodni swoje paranormalne zdolności
m.in. w uzdrawianiu ludzi. Jeszcze nikomu to się nie udało. Milion dolarów
nadal  czeka  również  na  „prawdziwego  bioenergoterapeutę”.  Przez  te
wszystkie lata Randiemu dzięki nagrodzie udało się zdemaskować wielu
słynnych  oszustów.  Natomiast  w  Polsce  prof.  Zbigniew  Wronkowski,
prezes Polskiego Komitetu Zwalczania Raka, założył specjalną księgę, do
której miały być wpisywane przypadki pokonania raka przez uzdrowicieli.
Przez blisko 20 lat nie znalazł się ani jeden uzdrowiony pacjent. Zdaniem
lekarzy,  najgorszą  plagą  jest  praktyka  stosowania  bioenergoterapii
zamiast klasycznej medycyny akademickiej.(…).

Atak demonów

       Bioenergoterapia jest mediumizmem, czyli sztucznym otwarciem się
na rzeczywistość duchową. (…) Po takich wizytach ludzie (…) popadają
w depresje albo zupełnie niewytłumaczalne zdarzenia. Bywa również tak,
że osoby zaczynają mieć problemy dopiero wówczas, kiedy chcą odciąć
się  od  bioenergoterapii.  Dzieje  się  tak,  ponieważ  bioenergoterapeuci
oraz  ich  pacjenci  otwierają  się  na  rzeczywistość  duchową,  zupełnie
tracąc  ochronę  przed  złymi  mocami.  (…)Takie  praktyki  są  częścią
okultyzmu potępianego przez Kościół.

Stracili wiarę w zbawienie

Od początków chrześcijaństwa byliśmy świadkami wielu cudownych
uzdrowień. W Ewangeliach cudów dokonywał Chrystus, a w późniejszej
historii

Kościoła

cudownych

uzdrowień

dokonywał

Bóg

wstawiennictwem  całej  rzeszy  świętych.  Czym  więc  różnią  się  te  cuda
kościelne  od  rzekomych  uzdrowień  w  bioenergoterapii?  –  Po  pierwsze:
cudów  w  Kościele  dokonuje  moc  Boga,  a  nie  jakiegoś  szarlatana.  Po
drugie: prawdziwe cuda zawsze służą nawróceniu. Wiemy to z Ewangelii
oraz  historii  Kościoła.  Natomiast  bioenergoterapeuta  posługuje  się
mocami  niewiadomego  pochodzenia.  I  często  robi  to  dla  pieniędzy.  Po
kilku „terapiach” pacjent może subiektywnie poczuć poprawę. To jest efekt
placebo, czyli sugestii  i  wiary  w  wyzdrowienie.  A jak  wiadomo,  psychika
ma  duże  znaczenie  w  leczeniu  wielu  schorzeń.    Jednak  po  kilku  takich
wizytach  zazwyczaj  pojawiają  się  m.in.  problemy  z  modlitwą.  Jest
zwiększona  podatność  na  depresje,  wahania  nastrojów  .W  wielu
przypadkach

ludzie

wierzący

tracą

wiarę

zbawienie.(…)

Bioenergoterapia to taki słodki cukierek w złotku, w którym jest trucizna –
podkreśla Tekieli. Dlatego też bioenergoterapia może subiektywnie i
chwilowo polepszyć nasze samopoczucie, ale tym samym możemy stracić
wiarę w zbawienie.

Fragmenty artykułu Artura Stelmasiaka z tygodnika „Niedziela” 15/2007

REIKI - świadectwo

     Wszystko  zaczęło  się  przypadkiem  parę  lat  temu,  kiedy  zacząłem
pracę  jako  masażysta  w  ośrodku  terapii  naturalnej.  Usłyszałem  tam  o
rzeczach,  o  których  do  tej  pory  nie  miałem  pojęcia  -  bioenergoterapia,
reiki,  tarot,  wróżby,  tajemnicze  energie  itp.  Osoby  zajmujące  się  tym
wywarły  na  mnie  duże  wrażenie,  wszyscy  chcieli  pomagać  cierpiącym,
mówili o rozwoju duchowym, były wobec mnie bardzo otwarte, dzieliły się
ze  mną  swoimi  umiejętnościami.  Głównie  zajmowano  się  terapią  Reiki.
(…).  Zaczęło  mnie to  pociągać  -  można  było  wznieść się  wyżej  w  tzw.
rozwoju  duchowym,  uzdrawiać  ludzi.  Zrobiłem  1  stopień  reiki.
(…)Mówiono,  że  jest  to  ta  sama  metoda,  którą  uzdrawiał  Jezus.  Jako
katolik chciałem wiedzieć jak reiki ma się do naszej religii - wyjaśniono w
sposób prosty i zdawkowy, że reiki jest systemem ponadreligijnym i nie
kłóci się z żadną religią. (…)Poza tym każdy przekaz energii poprzedza
modlitwa  do  Boga  i  wszystko  dzieje  się  za  Jego  przyzwoleniem.  Kurs
zakończył  się  tajemniczą  inicjacją  otwierającą  czakramy.  Robiłem  reiki
przy  każdej  okazji,  po  kilku  miesiącach  zrobiłem  2  stopień,  który  daje
możliwości wpływania na siebie, innych ludzi i nawet martwe przedmioty
- stosuje się do tego magiczne znaki i mantry. Dodatkowo zapoznałem
się  z  możliwością  uzdrawiania  za  pomocą  "energii  Aniołów",
wprowadziłem do domu elementy feng shui, talizmany, amulety, co miało
chronić  dom  od  złych  bytów  i  energii,  oraz  przynieść  nam  szczęście.
Niestety  było  inaczej.  Już  przed  2  stopniem  reiki  zaczęły  się  spięcia  z
żoną,  która  była  temu  przeciwna.  Jednak  dla  mnie  najważniejsze  było
reiki i nic temu  nie mogło przeszkodzić. Na podobne sytuacje reikowcy
mieli wyjaśnienie - żona hamuje twój rozwój duchowy, bo  jesteś już na
wyższym poziomie. Wtedy zaczęły się choroby w mojej rodzine - 5 letnia
córka miała zapalenie wyrostka, u żony pojawiły się dziwne bóle brzucha,
których  nie  mogli  zdiagnozować  lekarze.  Ja  natomiast  czułem  się
doskonale. W tym czasie zmieniłem pracę, przez co miałem ograniczony
kontakt  z  ośrodkiem  i  mniej  czasu  na  praktykowanie  reiki.
Zaangażowałem się w nową pracę, zacząłem żyć w normalnym świecie,
wyrwałem się ze świata magii, zacząłem myśleć, czy to, co robilem było
naprawdę takie dobre.(…) Czy wszystko można sprowadzić do działania
bezosobowej  energii,  która  poniekąd  zastąpiła  w  moim  życiu  Boga!
Zerwałem z reiki i zacząłem znowu zauważać Boga. Wtedy zaczęły się
dziać  dziwne  rzeczy  z  moim  zdrowiem.(…)  Zacząłem  szukać  pomocy
lekarskiej, szczegółowe badania kardiologiczne niczego nie wykazały, a
dolegliwości  nasilały  się.  Stałem  się  drażliwy,  nerwowy,  agresywny
wobec rodziny. (…) Nie działały żadne leki. Po kilkunastu takich nocach
pełnych lęku zacząłem się modlić - sięgnąłem po różaniec. Odkryłem, że
tylko dzięki modlitwie mogę przetrwać noc. Jednak przyczyn tego stanu
nadal  szukałem  u  lekarzy  -  po  wnikliwej  diagnostyce  szpitalnej  niczego
nie znaleziono, byłem zdrów jak ryba. Przypadkowo usłyszałem wywiad z
księdzem egzorcystą, który mówił o opętaniach i dręczeniach. Zacząłem
szukać informacji na ten temat. (…) Zacząłem uświadamiać sobie co się
ze  mną  dzieje  i  dlaczego.  Zacząłem  się  modlić,  chodzić  do  kościoła,
uświadomiłem  sobie,  że  tylko  Bóg  może  mnie  uratować.  Pozbyłem  się
wszystkich  magicznych  przedmiotów,  talizmanów  itp.  Trafiłem  na
nabożeństwo  o  uwolnienie,  prowadzone  przez  księzy  egzorcystów.
Zostałem  uwolniony.  (…)Reiki  to  jeden  z  szatańskich  sposobów  na
zniszczenie człowieka i oddalenie go od Boga.(…) Z Bogiem! Wojtek

Świadectwo w całości na stronie WWW.katolik.pl

STANOWISKO NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ W SPRAWIE

HOMEOPATII z dnia 4.04.2008 roku. (fragmenty)

Po zapoznaniu się z obecnym stanem wiedzy o założeniach,

skuteczności,

bezpieczeństwie

konsekwencjach

praktyk

homeopatycznych  stwierdza  się,  że  ta  metoda  leczenia  nie  spełnia
wymagań stawianych metodom stosowanym we współczesnej medycynie
i  że  jej  zasady  nie  są  zgodne  z  aktualną  wiedzą  medyczną.  W
szczególności Zespół zwraca uwagę, że:
1.  Podstawy  homeopatii  są sprzeczne ze  współczesną  wiedzą  na temat
patogenezy chorób oraz patofizjologii.
2.  Założenie  homeopatii,  że  pobudzanie  organizmu  do  walki  z  chorobą
można  uzyskać  przez  stosowanie  homeopatycznych  dawek  substancji,
jest  sprzeczne  ze  znanymi  i  dobrze  udowodnionymi  mechanizmami
działania środków leczniczych (…).
3.  Homeopatyczna  zasada  „podobne  leczyć  podobnym”  nie  znajduje
potwierdzenia na gruncie empirycznym.
4.  Twierdzenie  homeopatów,  że  ta  sama  choroba  u  każdego  pacjenta
przebiega inaczej i dlatego w tych samych schorzeniach należy u różnych
pacjentów  stosować  odmienne  leki,  jest  sprzeczne  z  wiedzą  medyczną
(…).
5.    Tłumaczenie  mechanizmu  działania  leków  homeopatycznych  jest
sprzeczne  z  zasadami  współczesnej  chemii,  farmakologii  i  immunologii,
zwłaszcza z zasadą zależności efektu leczenia od dawki leku. (…)
6.  Współczesna  wiedza  z  zakresu  chemii  i  fizjologii  wskazuje,  iż
nieprawdziwym  jest  twierdzenie,  że  lek  homeopatyczny  ma  nabywać
właściwą  siłę  działania  przez  wielokrotne  rozcieńczanie  pierwotnej
substancji (…) często aż do rozcieńczenia „symbolicznego”. Twierdzenie,
że  dopiero  homeopatyczne  rozcieńczanie  substancji  pozwala  na
uzyskanie  bodźca  („potencji”),  który  jest  zdolny  uaktywnić  zaburzone
funkcje  organizmu  do  walki  z  chorobą,  jest  nie  do  zaakceptowania  na
gruncie współczesnej fizjologii, ponieważ wiadomo, że reakcje chemiczne
i receptorowe wymagają stężeń substratu powyżej 1:107. (…)
7.  Zwiększanie  siły  działania  leku  homeopatycznego  poprzez  tzw.
„potencjalizowanie”, czyli np. wstrząsanie nim w określony sposób, nie da
się  wyjaśnić  na  gruncie  jakiegokolwiek  efektu  znanego  w  fizyce  lub
chemii. (…)
8.  Stwierdzenie  homeopatów, że  działania ich  leków  nie  da się  wyjaśnić
utartymi, obecnymi uniwersyteckimi wyobrażeniami, powoduje, że często
szukają

oni

tłumaczenia

mechanizmów

działania

produktów

homeopatycznych

poprzez

tworzenie spekulatywnych koncepcji

odwołujących się do magii. W tych spekulacjach nie jest ważna obecność
materialnej substancji w podawanych lekach, ale pozostawione przez nią
„piętno”,  „pamięć”  lub  „informacja”,  bowiem  to  ona  ma  mieć  zasadnicze
znaczenie  dla  uzyskania  efektu  leczenia.  Jest  to  sprzeczne  z  wiedzą  z
zakresu chemii, fizyki, fizjologii i farmakologii. (…)
12.  Żadne  z  wytycznych  opracowanych  przez  ekspertów  polskich
naukowych  towarzystw  medycznych  nie  zalecają  stosowania  metod
homeopatycznych. (…)
14.  Zasady  etyki  lekarskiej  nakazują  lekarzom  stosowanie  wyłącznie
metod zweryfikowanych naukowo.(…)

Stanowisko Naczelnej Rady Lekarskiej w całości można przeczytać

na stronach WWW lub w „Zeszytach Odnowy w Duchu Świętym”

5(98)2008

HOMEOPATIA ZAGROŻENIEM DUCHOWYM

    Homeopatię  "zawdzięczamy"  niemieckiemu  doktorowi  Samuelowi
Hahnemannowi  (1753-1843).  Był  to  człowiek  kpiący  z  chrześcijaństwa  i
samego  Zbawiciela.  Należał  do  sekty  wolnomularskiej,  potępionej  przez
Kościół  jako  narzędzie  i  siedlisko  diabła.  Dodatkowo  parał  się
spirytyzmem,  (…)  jak  sam  oświadczył,  homeopatia  powstała  dzięki
informacjom  przekazanym  podczas  objawień  spirytystycznych.  Jest  to
niewątpliwie  główny  "trop"  na  drodze  do  odrzucenia  tego  sposobu
leczenia.(…)
       Specyfika  hahnemannowskiej  "medycyny"  polega  m.in.  na  swoistej
spirytualizacji organizmu ludzkiego i atakujących go chorób. W jego  pracy
pt.  "Organon  der  Heilkunst"  dowiadujemy  się,  że  choroby,  to  "tylko
duchowy, dynamiczny rozstrój życia". Trzeba tedy, aby i lekarstwa działały
w obszarze ducha, co prowadzi Hahnemanna do nauki o "uduchowieniu
materii". Czymże więc jest owa nieszczęśliwa homeopatia? Otóż wyróżnia
się  w  niej  trzy  nauki.  Pierwszą  jest  zasada  leczenia  podobnego
podobnym.(…) ta sama substancja, która wywołuje daną chorobę, może
ją również wyleczyć. (…)Jednak, aby nie uchybić prawdzie, trzeba dodać,
że  pierwsza  zasada  Hahnemanna  pojawiła  się  kilkakrotnie  w  historii
medycyny.  Już  sam  Hipokrates  powiedział,  że  "przez  podobne  choroba
zostaje wywołana, a przez zastosowanie tego samego będzie wyleczona".
Podobnie  działają  szczepienia  ochronne,  ale  nie  można  bezkrytycznie
przywoływać  ich  jako  argumentu  na  rzecz  homeopatii.(…)  Poza  tym
medycyna  konwencjonalna  zwalcza  choroby  używając  przeciwnych  im
leków,  co  jest  odwrotnością  przytoczonej  reguły  podobieństwa.  Drugą
podstawową  zasadą  homeopatii jest  nauka  o  rozcieńczaniu.  Rozcieńcza
się  daną  substancję,  a  co  najciekawsze,  im  większy  roztwór,  tym
lekarstwo silniejsze! Rozcieńczenia leków homeopatycznych są ogromne i
nierzadko  zdarza  się,  że  przygotowany  lek  nie  posiada  już  żadnej
molekuły  substancji  leczącej.  Tu  oczywiście  rolę  zaczyna  odgrywać
trzecia,  najbardziej  tajemnicza  zasada  omawianego  sposobu  leczenia.
Jest  to  potencjalizacja.  Ks.  Grzegorz  Daroszewski  (…)  tak  opisał  to
zjawisko:  "każdy  lek  jest  wielokrotnie  rozcierany  lub  rozcieńczany  i
wstrząsany.  Naprzemiennie  lek  się  rozcieńcza  i  wstrząsa  na  każdym
etapie  jego  przygotowania.  Nazywa  się  to  potencjalizacją."  Co  więcej,
twórca  homeopatii  uważał,  że  proces  wstrząsania  odgrywa  większą  rolę
niż  samo  rozcieńczanie.  Mówił:  "przez  rozcieńczanie  uwalnia  się  coś
dynamicznego". (…) Dwudziestowieczny niemiecki homeopata, R. Planer,
potwierdza  fakt,  że  homeopatia  bazuje  nie  na masie,  lecz  na  dynamice,
tzn.  przy  wysokich  rozcieńczeniach  działa  nie  materia,  ale  energia
powstała dzięki rozpadowi molekuły na elementy. Mniej naukowo ujmował
to  sam  ojciec  homeopatii, który  owe  "coś  dynamicznego",  będące  istotą
lekarstwa,  nazywał  siłą  żywotną,  energią  duchową  czy  siłą  kosmiczną
mającą  rozbudzić  w  człowieku  zdolność  samouzdrawiania.  (…)  Dodać
należy,  że  używane  przez  Hahnemanna  słownictwo  przypomina
terminologię  okultystyczną.  Zwrócił  na  to  również  uwagę  ks.  Andrzej
Zwoliński. W rzeczywistości cały proces zawiera w sobie wiele elementów,
których  nie  sposób  przypisać  prawdziwej  nauce.  Jest  tam  coś  z  rytu,  z
tajemnicy, z nieznanych mocy.

Fragmenty artykułu Roberta Wyrostkiewicza „Homeopatia – okultyzm,

sugestia czy medycyna?” WWW.katolik.pl

„OTOCZMY TROSKĄ ŻYCIE”

W TROSCE O ZDROWIE CIAŁA I DUSZY

Drodzy Czytelnicy!

Bóg  stworzył  nas  zdrowymi  i  takimi  pragnąłby  nas  widzieć.
Czym  jednak  jest  zdrowie?  Często  pojęcie  zdrowia
zacieśniamy  do  zdrowia  fizycznego,  dobrej  kondycji.    A
Jezus  przyszedł  na  świat,  aby  przynieść  nam  życie  w
obfitości  –  uzdrawiał  chorych  nie  choroby.  Całkowite
uzdrowienie  zawiera  się  w  odnowieniu  wewnętrznej
spójności istoty  ludzkiej,  w odtworzeniu odpowiedniej relacji
z  innymi  osobami  oraz  w  życiu  w  głębokiej  jedności  z
Bogiem.  Czasem  do  pełni  zdrowia  Bóg  prowadzi  nas  także
przez cierpienie i chorobę fizyczną.
Współcześnie  zdrowie  fizyczne  staje  się  tak  wielką
wartością,  że  gotowi  jesteśmy  zapłacić  każdą  cenę.  Szatan
doskonale  o  tym  wie  i  dlatego  to  wykorzystuje,  prowadząc
nas na zwodnicze ścieżki medycyny niekonwencjonalnej. W
tym numerze biuletynu pragniemy przybliżyć te formy, które
stanowią  największe  zagrożenie  dla  naszego  życia  –  życia
dziecka  Bożego.  Zapraszamy  do  przeczytania  artykułów  o
bioenergoterapii,  reiki  czy  homeopatii.  Lista  zagrożeń  jest
jednak  znacznie  dłuższa  –  trzeba  by  tu  wymienić  jeszcze
akupunkturę  i  akupresurę,  refleksologię,  hipnozę  czy
irydologię,  które  robią  zawrotną  karierę.  Wiele  ostrożności
wymaga  ziołolecznictwo,  które  także  znajduje  się  w  sferze
zainteresowań ezoteryzmu.
Życząc wszystkim zdrowia, modlimy się szczególnie o łaskę
rozeznania  zagrożeń  i  uwolnienia  od  tych,  w  które  często
nieświadomie weszliśmy.

Wspólnota Odnowy w Duchu Świętym

Szkoła Nowej Ewangelizacji