Tapicer_743[03].Z1.03

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Rodzaje, podstawowe gatunki, właściwości fizyczne i użytkowe drewna

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Główne wady drewna i ich eliminacja

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Tarcica, okleiny, obłogi, tworzywa drzewne i materiały do wyplatania

5.3.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie tapicer 743[03] przy realizacji
jednostki modułowej „Zastosowanie drewna i tworzyw drzewnych w tapicerstwie”
743[03].Z1.03.

W poradniku zamieszczono:

–

wymagania wstępne,

–

cele kształcenia czyli wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien opanować podczas
zajęć,

–

przykładowe scenariusze zajęć,

–

propozycje ćwiczeń mających wykształcić u uczniów umiejętności praktyczne,

–

przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego służące ewaluacji osiągnięć ucznia,

–

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki.
Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami nauczania:

ćwiczeń praktycznych, testu przewodniego, pokazu z instruktażem.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane i odbywać się w grupie

liczącej do 15 uczniów, a w miarę potrzeb z podziałem na zespoły 2

−

3 osobowe.

W celu sprawdzenia wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel może posłużyć się

zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym różnego rodzaju
zadania.

W tym rozdziale podano również:

–

plan testu w formie tabelarycznej,

–

punktacje zadań,

–

propozycje norm wymagań,

–

instrukcję dla nauczyciela,

–

instrukcję dla ucznia,

–

kartę odpowiedzi,

–

zestaw zadań testowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

743[03].Z1.01

Określanie właściwości

surowców i materiałów

włókienniczych

743[03].Z1

Surowce i materiały tapicerskie

743[03].Z1.02

Charakteryzowanie materiałów

wyściółkowych

743[03].Z1.04

Zastosowanie

wyrobów metalowych

w tapicerstwie

743[03].Z1.03

Zastosowanie drewna

i tworzyw drzewnych

w tapicerstwie

743[03].Z1.05

Określanie

właściwości skór,

tworzyw sztucznych

i skóropodobnych

stosowanych w

tapicerstwie

743[03].Z1.06

Charakteryzowanie

materiałów

pomocniczych

i wykończeniowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

przestrzegać  przepisy  bezpieczeństwa  i  higieny  pracy,  ochrony  przeciwpożarowej  oraz
ochrony  środowiska,  wiedzę  z  tego  zakresu  powinien  opanować  podczas  realizacji
programu  jednostki  modułowej 743[03].O1.01 Przestrzeganie przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz ochrony środowiska,

–

posługiwać się dokumentacją techniczną stosowaną w tapicerstwie, umiejętności te
powinien opanować w trakcie realizacji jednostki modułowej 743[03].O1.02
Posługiwanie się dokumentacją techniczną,

–

posługiwać się przyrządami pomiarowymi,

–

charakteryzować  i  stosować  narzędzia,  maszyny  i  urządzenia  używane  w  tapicerstwie,
które  to  umiejętności  powinien  opanować  w  trakcie  realizacji  jednostki  modułowej
743[03].O1.03  Charakteryzowanie  narzędzi,  maszyn  i  urządzeń  stosowanych
w tapicerstwie,

–

określać właściwości surowców i materiałów włókienniczych, umiejętności te powinien
opanować w trakcie realizacji materiału jednostki modułowej 743[03]. Z1.01 Określanie
właściwości surowców i materiałów włókienniczych,

–

charakteryzować materiały wyściółkowe, umiejętności te powinien opanować w trakcie
realizacji materiału jednostki modułowej 743[03].Z1.02 Charakteryzowanie materiałów
wyściółkowych,

–

korzystać z różnych źródeł informacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

określić rodzaje i właściwości drewna,

−

rozróżnić podstawowe gatunki drewna,

−

określić fizyczne i użytkowe właściwości różnego rodzaju drewna,

−

scharakteryzować i rozpoznać wady drewna,

−

określić zasady eliminacji wad drewna,

−

scharakteryzować i rozpoznać rodzaje tarcicy,

−

scharakteryzować i rozróżnić okleiny i obłogi,

−

określić i rozpoznać rodzaje sklejki,

−

scharakteryzować rodzaje płyt stolarskich,

−

scharakteryzować rodzaje tworzyw drzewnych: płyty wiórowe, płyty pilśniowe,

−

scharakteryzować materiały do wyplatania,

−

określić właściwości oraz ocenić jakość drewna i tworzyw drzewnych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Tapicer 743[03]

Moduł:

Surowce i materiały tapicerskie 743[03].Z1

Jednostka modułowa:

Zastosowanie drewna i tworzyw drzewnych w tapicerstwie
743[03].Z1.03

Temat: Wady tarcicy iglastej i ich wpływ na jej jakość.

Cel ogólny: Opanowanie umiejętności rozpoznawania wad występujących w tarcicy iglastej

oraz jej klasyfikacji jakościowej.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

rozpoznać, nazwać i wskazać wady występujące w tarcicy iglastej,

−

określić przyczyny powstania wad tarcicy iglastej,

−

określić kategorie jakościowe tarcicy iglastej,

−

wyjaśnić zasady klasyfikacji jakościowej tarcicy iglastej,

−

dokonać klasyfikacji jakościowej tarcicy iglastej z uwzględnieniem wymogów
normatywnych.

Metody nauczania–uczenia się:
–

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
–

indywidualna lub zespołowa.

Czas: 4 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

plansze poglądowe,

−

próbki tarcicy iglastej,

−

tekst lub fragmenty normy przedmiotowej,

−

notatniki,

−

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

Przebieg zajęć:
1.  Sprawy organizacyjne.
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3.  Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.
4.  Realizacja zajęć:

−

Uczniowie zakładają odzież ochronną.

−

Nauczyciel dokonuje prezentacji tematu.

−

Uczniowie notują wskazówki i uwagi nauczyciela.

−

Każdy uczeń otrzymuje instrukcję wykonania zadania.

−

Uczniowie zapoznają się z instrukcjami.

−

Uczniowie otrzymują wyciągi z tekstów normy przedmiotowej dotyczące tematu.

−

Uczniowie otrzymują próbki tarcicy, których klasyfikacji jakościowej mają dokonać.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

……………………………………………….

Modułowy program nauczania:

Tapicer 743[03]

Moduł:

Technologia tapicerstwa 743[03].Z1

Jednostka modułowa:

Zastosowanie drewna i tworzyw drzewnych w tapicerstwie
743[03].Z1.03

Temat: Usuwanie sęka z deski sosnowej i naprawa miejsca po nim.

Cel ogólny: Opanowanie umiejętności praktycznych związanych z eliminacją niektórych wad

występujących w tarcicy.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

rozpoznać, nazwać i wskazać wady występujące w tarcicy,

−

dobrać właściwą odzież ochronną,

−

przygotować stanowisko pracy do planowanych działań,

−

dobrać odpowiednią metodę eliminacji wady,

−

dobrać materiały niezbędne do wykonania zadania,

−

dobrać narzędzia i urządzenia do wykonania zaplanowanych czynności,

−

ustawić parametry pracy używanych urządzeń,

−

zastosować praktycznie wybraną metodę usuwania wady,

−

dobrać metodę naprawy miejsca po usuniętej wadzie,

−

dokonać naprawy,

−

używać środki ochrony osobistej podczas pracy,

−

wykonać pracę zgodnie z zasadami bhp i przepisów przeciwpożarowych.

Metody nauczania–uczenia się:
–

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
–

indywidualna lub grupowa.

Strategia: uczenie się przez doświadczenie.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

deski z sękami,

−

strugnica,

−

suwmiarka,

−

młotek,

−

cyrkiel,

−

ołówek stolarski,

−

wiertarka ręczna lub wiertarka stołowa,

−

wiertka walcowa do drewa o różnej średnicy,

−

ręczna piła do drewna,

−

zestaw otwornic,

−

papier ścierny z podkładką,

−

strug gładzik,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

klej polioctanowimylowy,

−

zeszyt do ćwiczeń,

−

przybory do pisania,

−

poradnik ucznia,

−

literatura z rozdziału 7 poradnika.

Przebieg zajęć:
1.  Sprawy organizacyjne.
2.  Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3.  Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.
4.  Realizacja zajęć:

–

Uczniowie zakładają odzież ochronną.

–

Nauczyciel zapoznaje uczniów z zadaniami jakie mają wykonać oraz udziela im
instruktażu z zasad bhp obowiązujących podczas wykonywania ćwiczeń.

–

Uczniowie otrzymują materiał do obróbki.

−

Uczniowie organizują stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.

−

Uczniowie dobierają metodę eliminacji wady i naprawy miejsca po niej.

−

Uczniowie dobierają materiały oraz narzędzia i urządzenia do wykonania
zaplanowanych czynności.

−

Uczniowie zapoznają się z instrukcją obsługi narzędzi mechanicznych używanych
w ćwiczeniu.

−

Uczniowie sprawdzają stan narzędzi i urządzeń, a szczególnie widocznych
przewodów elektrycznych, osłon części ruchomych, ostrość narzędzi tnących,
sprawność wyłączników awaryjnych.

−

Uczniowie ustawiają parametry pracy używanych urządzeń.

−

Uczniowie przygotowują deskę do obróbki mocując ją w uchwytach, usuwają sęki
poprzez wywiercenie lub nawiercenie.

−

Uczniowie przygotowują zaprawki o odpowiedniej średnicy wykorzystując właściwą
otwornicę.

−

Uczniowie nanoszą klej i mocują zaprawki w otworze tak by kierunek włókien
zaprawki i tarcicy był zgodny.

−

Po utwardzeniu kleju uczniowie, wyrównują jej powierzchnię za pomocą strugu i
papieru ściernego.

–

Po zakończeniu pracy uczniowie wyłączają urządzenia, sprzątają stanowisko pracy,
sprawdzają stan urządzeń.

–

Nauczyciel nadzoruje pracę uczniów, udziela wskazówek w razie wystąpienia problemu.

5.  Uczniowie prezentują swoje prace.
6.  Nauczyciel analizuje pracę każdego ucznia i stwierdza czy wykonał ją poprawnie.
7.  Grupa wspólnie z nauczycielem dokonuje oceny pracy.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Opisz inna metodę eliminowania wady drewna zwróć uwagę na kolejność czynności

i zachowanie zasad bhp.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
–

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności,

–

ustne odpowiedzi i dyskusja z uczniami.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Rodzaje,

podstawowe

gatunki,

właściwości

fizyczne

i użytkowe drewna

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Rozpoznaj i scharakteryzuj rodzaje i gatunki drewna na podstawie badania

organoleptycznego próbek.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać i przeanalizować materiał nauczania dotyczący poszczególnych rodzajów

i gatunków drewna,

2)  dokonać dokładnego badania próbek za pomocą wzroku, dotyku i powonienia,
3)  zanotować zauważone, charakterystyczne dla danych próbek cechy,
4)  porównać  zapisane  uwagi  z  cechami  charakterystycznymi  rodzajów  gatunków  drewna

i przyporządkować próbki do nich,

5) uzasadnić swój wybór poprzez scharakteryzowanie rodzajów i gatunków drewna, do którego

zostały przyporządkowane poszczególne próbki, z podkreśleniem ich cech wspólnych,

6) poddać wynik pracy ocenie nauczyciela,
7) zanotować uwagi i wnioski w zeszycie ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

próbki drewna,

−

szkło powiększające – lupa,

−

notatnik,

−

przybory do pisania,

−

poradnik ucznia,

−

zeszyt ćwiczeń,

−

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Oblicz wilgotność bezwzględną próbki drewna używając metody suszarkowo-wagowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Ćwiczenie
powinno być wykonywane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  zapoznać się z instrukcją obsługi urządzeń, którymi będziesz się posługiwał,
3)  sprawdzić stan urządzeń jakimi będziesz się posługiwał,
4)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
5)  dokonać pomiarów wstępnych próbki,
6)  zanotować wyniki pomiarów wstępnych,
7)  przeprowadzić operację suszenia próbki,
8)  wykonać pomiary próbki po suszeniu,
9)  zanotować wyniki pomiarów,
10)  obliczyć wilgotności bezwzględnej próbki na podstawie wyników pomiarów,
11)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
12)  zanotować wyniki i wnioski w zeszycie ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

próbki drewna,

−

waga laboratoryjna,

−

instrukcja obsługi wagi,

−

laboratoryjna suszarka komorowa,

−

instrukcja obsługi suszarki,

−

rękawice ochronne,

−

szczypce do wyjmowania próbek z suszarki,

−

notatnik,

−

przybory do pisania,

−

zeszyt ćwiczeń,

−

poradnik ucznia,

−

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 3

Oblicz gęstość drewna dla próbki, którą stanowi klocek w kształcie prostopadłościanu

i zakwalifikuj je do odpowiedniej kategorii pod względem gęstości.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Ćwiczenie
powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  zapoznać się z instrukcją obsługi urządzeń, którymi będzie się posługiwał,
3)  sprawdzić stan techniczny urządzeń, którymi będzie się posługiwał,
4)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
5)  dokonać pomiaru długości wszystkich krawędzi próbki,
6)  zanotować wyniki pomiaru

długość …………..,

szerokość ………..,

wysokość ………..,

7)  obliczyć objętość próbki,
8)  zważyć próbkę na wadze szalkowej,
9)  zanotować wyniki pomiarów,
10)  obliczyć gęstość próbki stosując odpowiedni wzór,
11)  zakwalifikować, na podstawie wyniku, badane drewno do odpowiedniej grupy gęstości,
12)  poddać wynik pracy ocenie nauczyciela,
13)  zanotować uwagi i wnioski w zeszycie ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

próbki drewna,

–

przyrządy pomiarowe: suwmiarka, przymiar zwijany lub linijka,

–

waga laboratoryjna,

–

instrukcja obsługi wagi,

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Główne wady drewna i ich eliminacja

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Sklasyfikuj wskazane przez nauczyciela wady drewna na podstawie opisu i tablic

poglądowych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  wynotować cechy charakterystyczne dla prezentowanych wad,
3)  dokonać porównania spostrzeżeń z informacjami zawartymi w materiale nauczania,
4)  zanotować spostrzeżenia,
5)  dokonać klasyfikacji wad na podstawie zebranych danych,
6)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
7)  zanotować uwagi i wnioski do zeszytu ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Przeprowadź operację eliminowania sęka z deski i napraw miejsce po nim.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Ćwiczenie
powinno być wykonane w pracowni stolarstwa warsztatów szkolnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  założyć odzież ochronną,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  wybrać narzędzia niezbędne do wykonania ćwiczenia,
5)  sprawdzić stan narzędzi i urządzeń używanych w ćwiczeniu,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6)  zapoznać się z instrukcją obsługi narzędzi mechanicznych używanych w ćwiczeniu,
7)  przygotować deskę do obróbki mocując ją w uchwytach,
8)  usunąć sęk poprzez wywiercenie lub nawiercenie,
9)  wyciąć zaprawkę otwornicową,
10)  przygotować klej,
11)  wstawić w otwór zaprawkę z naniesionym klejem,
12)  wygładzić powierzchnię deski struganiem lub szlifowaniem po utwardzeniu kleju,
13)  wyłączyć urządzenia,
14)  posprzątać stanowisko pracy i uporządkować narzędzia,
15)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
16)  zanotować uwagi i wnioski w zeszycie ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

deska z sękiem,

–

strugnica,

–

suwmiarka,

–

cyrkiel,

–

ołówek stolarski,

–

suwmiarka,

–

cyrkiel,

–

ołówek stolarski,

–

młotek,

–

wiertarka ręczna lub wiertarka stołowa,

–

wiertarka walcowa do drzewa o różnej średnicy,

–

ręczna piła do drewna,

–

zestaw otwornic,

–

papier ścierny z podkładką,

–

strug gładzik,

–

klej polioctanowinglowy,

–

zestaw do ćwiczeń,

–

przybory do pisania.

Ćwiczenie 3

Dokonaj trasowania tarcicy nieobrzynanej ze znaczną liczbą wad.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Ćwiczenie
powinno być wykonane w pracowni stolarstwa warsztatów szkolnych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  założyć odzież ochronną,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4)  wybrać narzędzia niezbędne do wykonania ćwiczenia,
5)  sprawdzić stan narzędzi i urządzeń używanych w ćwiczeniu,
6)  przygotować deskę do trasowania,
7)  dokonać trasowania,
8)  posprzątać stanowisko pracy i uporządkować narzędzia,
9)  poddać pracę ocenie nauczyciela,
10)  zanotować uwagi wnioski w zeszycie ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

deska nie obrzynana z wadami,

–

strugnica,

–

suwmiarka,

–

metrówka,

–

cyrkiel,

–

ołówek stolarski,

–

zeszyt do ćwiczeń,

–

przybory do pisania,

–

poradnik ucznia,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Tarcica, okleiny, obłogi, tworzywa drzewne i materiały do

wyplatania

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj klasyfikacji jakościowej deski obrzynanej wykonanej z drewna iglastego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Ćwiczenie
powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  zapoznać się z odpowiednimi zapisami normy PN-D-96000:1975,
3)  zanotować szczegółowe kryteria ujęte w normie,
4)  dokonać oglądu deski zaznaczając szczegóły mające znaczenie dla klasyfikacji,
5)  dokonać klasyfikacji na podstawie zebranych danych,
6)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
7)  zanotować uwagi i wnioski do zeszytu ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

deska poddawana klasyfikacji,

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

fragmenty lub cały tekst normy PN-D-96000:1975,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Dokonaj klasyfikacji jakościowej listwy obrzynanej wykonanej z drewna liściastego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Ćwiczenie
powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2)  zapoznać się z odpowiednimi zapisami normy PN-D-96002:1972,
3)  zanotować szczegółowe kryteria ujęte w normie,
4)  dokonać oglądu listwy zaznaczając szczegóły mające znaczenie dla klasyfikacji,
5)  dokonać klasyfikacji na podstawie zebranych danych,
6)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
7)  zanotować uwagi i wnioski do zeszytu ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

deska poddawana klasyfikacji,

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

fragmenty lub cały tekst normy PN-D-96002:1972,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

Na podstawie badania próbek oklein określ gatunek drewna z jakiego zostały wykonane.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania oraz zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Ćwiczenie
powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  zanotować informacje niezbędne do wykonania ćwiczenia,
3)  dokonać  badania  oklein  zaznaczając szczegóły  mające  znaczenie  dla  określenia  gatunku

drewna,

4)  dokonać określenia gatunku drewna na podstawie zebranych danych,
5)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
6)  zanotować uwagi i wnioski do zeszytu ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

– pokaz z objaśnieniem,
– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

próbki oklein,

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 4

Przedstaw schematyczne ułożenie fornirów w sklejce pięciowarstwowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  zanotować informacje niezbędne do wykonania ćwiczenia,
3)  narysować schemat ułożenia fornirów w sklejce pięciowarstwowej,
4)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
5)  zanotować uwagi i wnioski do zeszytu ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

Ćwiczenie 5

Na podstawie badania próbek płyt wiórowych prasowanych dokonaj ich podziału ze

względu na strukturę.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  zanotować informacje niezbędne do wykonania ćwiczenia,
3)  dokonać oglądu próbek zaznaczając szczegóły ich struktury,
4)  dokonać podziału próbek na podstawie zebranych danych,
5)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
6)  zanotować uwagi i wnioski do zeszytu ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

–

próbki płyt wiórowych,

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

Ćwiczenie 6

Na podstawie pomiarów pozornej próbek płyt pilśniowych zwykłych dokonaj ich

podziału.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Zapoznać uczniów z zasadami bezpiecznej pracy. Ćwiczenie powinno
być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  zapoznać się z instrukcją obsługi urządzeń, którymi będziesz się posługiwał,
3)  sprawdzić stan techniczny urządzeń, którymi będziesz się posługiwał,
4)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
5)  dokonać pomiaru długości wszystkich krawędzi próbek,
6)  zanotować wyniki pomiaru

długość …………..,

szerokość ………..,

wysokość ………..,

7)  obliczyć objętości próbek,
8)  zważyć próbki na wadze szalkowej,
9)  zanotować wyniki pomiarów,
10)  obliczyć gęstości próbek dzieląc wagę poszczególnych próbek przez ich objętości,
11)  zakwalifikować badane próbki do odpowiedniej grupy na podstawie wyników obliczeń,
12)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
13)  zanotować uwagi i wnioski do zeszycie ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

próbki płyt pilśniowych,

–

przyrządy pomiarowe: suwmiarka, przymiar składany lub linijka,

–

waga laboratoryjna,

–

instrukcja obsługi wagi,

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 7

Dokonaj pogrupowania prętów wikliny według grup długości.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i techniki wykonania. Ćwiczenie powinno być wykonane w pracowni materiałoznawstwa.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy odpowiedniego fragmentu materiału nauczania,
2)  sprawdzić stan techniczny urządzeń, którymi będziesz się posługiwał,
3)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
4)  dokonać pomiaru długości wszystkich badanych prętów wikliny,
5)  zanotować wyniki pomiarów,
6)  pogrupować próbki na podstawie wyników pomiarów ich długości,
7)  poddać wyniki pracy ocenie nauczyciela,
8)  zanotować uwagi i wnioski w zeszycie ćwiczeń.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

badane pręty wikliny,

–

przyrządy pomiarowe: przymiar składany lub linijka,

–

notatnik,

–

przybory do pisania,

–

zeszyt ćwiczeń,

–

poradnik ucznia,

–

literatura prezentowana w rozdziale 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Zastosowanie drewna
i tworzyw drzewnych w tapicerstwie”

Test składa się z 24 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

–

zadania 1, 2, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 16, 20, 21, 22, 23, 24 są z poziomu
podstawowego,

–

zadania 3, 7, 14, 17, 18, 19, są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

–

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 8 zadań z poziomu podstawowego,

–

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 11 zadań z poziomu podstawowego,

–

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

–

bardzo dobry – za rozwiązanie 18 zadań, w tym co najmniej 5 zadań z poziomu
ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. a, 3. b, 4. d, 5. c, 6. c, 7. d, 8. a, 9. b, 10. a, 11. c,
12. d, 13. b, 14. a, 15. c, 16. d, 17. b, 18. a, 19. b, 20. d, 21. c, 22. a, 23. b, 24. d.

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Rozróżnić części składowe pnia widziane
gołym okiem

Omówić budowę drewna drzew liściastych

Dokonać analizy budowy drewna drzew
różnych rodzajów i gatunków

Rozpoznać właściwości twardzieli różnych
gatunków drewna

Rozpoznać charakterystyczne cechy rysunku
drewna

Zdefiniować

pojęcie

„Wilgotność

bezwzględna drewna”

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Określić do jakich właściwości drewna
zaliczamy higroskopijność

Zdefiniować gęstość drewna

Określić

czynniki

wpływające

wytrzymałość drewna

Rozróżnić wpływ różnego rodzaju sęków na
właściwości drewna

Scharakteryzować uszkodzenia drewna

Zdefiniować wady przetarcia

Rozróżnić podstawowe gatunki drewna

Określić zasady eliminacji wad drewna

Rozpoznać gatunki drewna

Rozpoznać gatunki drewna i rodzaje tarcicy

Zastosować zasady klasyfikacji jakościowej
tarcicy iglastej

Zastosować zasady klasyfikacji jakościowej
tarcicy liściastej

Scharakteryzować okleiny i obłogi

Scharakteryzować płyty stolarskie

Scharakteryzować sklejkę

Omówić budowę płyt wiórowych

Scharakteryzować

właściwości

płyt

wiórowych

Scharakteryzować materiały do wyplatania

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu, z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.  Przeprowadź  z  uczniami  próbę  rozwiązywania  testów  z  zadaniami  wielokrotnego

wyboru.

5.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi w karcie odpowiedzi.
6.  Zapewnij uczniom warunki do samodzielnej pracy.
7.  Rozdaj  uczniom  zestawy  zadań  testowych  i  karty  odpowiedzi  oraz  podaj  czas

przeznaczony na rozwiązanie testu.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania testu (rozładuj

niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed końcem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

10.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11.  Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12.  Przeprowadź  analizę  uzyskanych  wyników  sprawdzianu  i  wybierz  te  zadania,  które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie niepowodzeń

dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test  zawiera  24  zadania.  Do  każdego  zadania  dołączone  są  4  możliwości  odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X.

6. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie

ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć d niego, gdy zostanie Ci wolny czas. Trudności mogą przysporzyć Ci
zadania: 3, 7, 14, 17, 18, 19 gdyż są one na poziomie trudniejszym niż pozostałe.

9. Na rozwiązanie testu masz 60 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Rdzeń stanowi

a)  geometryczną oś pnia drzewa.
b)  mechaniczną oś pnia drzewa.
c)  fizjologiczną oś pnia drzewa.
d)  poprzeczną oś pnia drzewa.

2. Podstawowym elementem budowy drewna drzew iglastych są

a)  cewki.
b)  miazga.
c)  biele.
d)  łyko.

3. Przewody żywiczne występują

a)  tylko w drewnie liściastym.
b)  w niektórych gatunkach drewna iglastego.
c)  we wszystkich gatunkach drewna iglastego.
d)  w niektórych gatunkach drewna liściastego.

4. Modrzew posiada drewno

a)  o twardzieli zabarwionej i nie zabarwionej.
b)  o twardzieli nie zabarwionej.
c)  które, nie posiada twardzieli.
d)  o twardzieli zabarwionej.

5. Ptasie oczko charakteryzuje rysunek drewna gdzie występuje

a)  zawiły układ włókien.
b)  liczne promienie rdzeniowe.
c)  wiele drobnych sęczków.
d)  duża szerokość słojów rocznych.

6. Wilgotność bezwzględną drewna mierzy się w

a) l/m

b) g/cm

c) procentach.
d) l/kg.

7. Higroskopijność drewna należy do grupy jego właściwości

a)  mechanicznych.
b)  elektrycznych.
c)  chemicznych.
d)  fizycznych.

8. Gęstość drewna wyraża się stosunkiem jego

a)  masy do objętości.
b)  objętości do ciężaru.
c)  masy do powierzchni.
d)  objętości do powierzchni.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Znaczny negatywny wpływ na wytrzymałość drewna ma

a)  rozmiar elementu.
b)  jego wysoka wilgotność.
c)  temperatura.
d)  wiek drewna.

10. Wpływ na właściwości drewna mają sęki zdrowe, które

a)  utrudniają jego obróbkę.
b)  zmniejszają znacznie jego wytrzymałość.
c)  psują rysunek drewna.
d)  dyskwalifikują drewno jako materiał meblowy.

11. Najczęstszą przyczyną uszkodzeń drewna są

a)  czynniki chemiczne.
b)  rośliny pasożytnicze.
c)  owady i ich larwy.
d)  odłamki metali.

12. Wady przetarcia powstają w wyniku

a)  złego składowania tarcicy.
b)  nieprawidłowego składowania drewna okrągłego.
c)  wad wewnętrznych drewna.
d)  nieprawidłowej obróbki drewna okrągłego na tarcicę.

13. Czerwonobrunatna twardziel, żółtawo zabarwiony biel, liczne duże przewody żywiczne,

wyraźne  usłojenie  i  szeroka,  rozwinięta,  wyrazista  strefa  drewna  późnego  są
charakterystyczne dla
a)  jodły.
b)  sosny.
c)  buka.
d)  orzecha.

14. Podstawową metodą eliminacji wad wtórnych drewna przetartego jest

a)  właściwe składowanie.
b)  selekcja materiału przeznaczonego do przetarcia.
c)  impregnacja.
d)  selekcja materiału przetartego.

15. Najczęściej używane drewno w postaci tarcicy liściastej na meble gięte to

a)  wiąz.
b)  brzoza.
c)  buk.
d)  cis.

16. Symbolami Św(o) określa się tarcicę

a)  świerkową nie obrzynaną.
b)  świerkową okrągłą.
c)  świerkową ogólnego przeznaczenia.
d)  świerkową obrzynaną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17. Liczba wad występujących w maksymalnych rozmiarach dla deski obrzynanej zaliczanej

do klasy II może wynosić
a)  4 wady.
b)  3 wady.
c)  2 wady.
d)  5 wad.

18. Powierzchnia wolna od wad w sztuce tarcicy liściastej I klasy powinna wynosić

a)  nie mniej niż 80%.
b)  nie mniej niż 75%.
c)  minimum 65%.
d)  między 70% a 75%.

19. Zasadniczą różnicą między okleiną a obłogiem

a)  jest technika produkcji.
b)  jest przeznaczenie.
c)  jest rysunek drewna.
d)  są gabaryty.

20. Różnica między płytami stolarskimi pustakowymi, a pełnymi polega na

a)  rodzaju materiałów warstw wewnętrznych.
b)  rodzaju materiałów warstw zewnętrznych.
c)  jakości materiału użytego do ich produkcji.
d)  strukturze wewnętrznej płyt.

21. Wodoodporność sklejki zależy od

a)  jakości forniru warstw zewnętrznych.
b)  gatunku drewna w warstwach zewnętrznych.
c)  rodzaju kleju użytego do sklejania warstw forniru.
d)  jakości forniru warstw wewnętrznych.

22. Zasadniczą różnicą między płytami wiórowymi prasowanymi a wytłaczanymi jest

a)  ułożenie wiórów w stosunku do szerokich płaszczyzn płyt.
b)  rodzaj kleju rozpylanego na powierzchni wiórów.
c)  sposób wykończenia.
d)  ciężar.

23. Przemysł meblarski nie może używać do produkcji wyrobów tapicerowanych

a)  płyt pilśniowych.
b)  płyt paździerzowych.
c)  płyt wiórowych prasowanych.
d)  sklejki suchotrwałej.

24. Bambus jest

a)  krzewem.
b)  pnączem.
c)  drzewem.
d)  trawą.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ………………………………………………………

Zastosowanie drewna i tworzyw drzewnych w tapicerstwie

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2

Test

praktyczny

typu

„próba

pracy”

jednostki

modułowej

„Zastosowanie drewna i tworzyw drzewnych w tapicerstwie”

Treść zadania

Usuń sęk z deski sosnowej i napraw miejsce po nim.

Instrukcja dla nauczyciela

W badaniu osiągnięć ucznia w nabywaniu umiejętności praktycznych przewidzianych

w celach jednostki modułowej zalecane jest przeprowadzenie zadania testowego typu „próba
pracy”. Zadanie jest tak dobrane, aby pozwoliło sprawdzić poziom umiejętności w zakresie
wiedzy teoretycznej i sprawności praktycznego wykonywania czynności.

Uczniowie powinni wykonywać zadanie indywidualnie. Jest to jednocześnie możliwość

samodzielnego sprawdzenia przez ucznia poziomu nabytych umiejętności i dokonania analizy
wykonanych ćwiczeń praktycznych.

Zadaniem nauczyciela jest stworzenie warunków umożliwiających uczniowi wykonanie

zadania zgodnie z obowiązującymi zasadami, instrukcją obsługi maszyny i w określonym
czasie. Należy zapewnić uczniowi warunki do samodzielnego zaplanowania poszczególnych
etapów wykonania zadania:

−

zorganizowania stanowiska pracy,

−

doboru odpowiednich urządzeń i narzędzi,

−

ustawienia parametrów,

−

wykazania się umiejętnością obsługi maszyny,

−

przeprowadzenia analizy uzyskanych wyników pracy.

Uczeń powinien mieć udostępnione:

–

stanowisko pracy do wykonania zadania,

–

materiał do obróbki,

–

ręczne narzędzia stolarskie,

–

urządzenia mechaniczne: wiertarka, tokarka do drewna, strugarka, szlifierka do drewna,

–

suwmiarka,

–

cyrkiel,

–

ołówek stolarski,

–

klej Wikol,

–

instrukcje obsługi urządzeń mechanicznych,

–

instrukcję wykonania zadania,

–

regulamin bezpieczeństwa i higieny pracy.

Przed rozpoczęciem wykonywania zadania nauczyciel powinien:

−

zadbać o przygotowanie odpowiedniego stanowiska pracy w warsztatach szkolnych lub
zakładzie produkcyjnym,

−

przypomnieć uczniom zasady bezpieczeństwa i higieny pracy,

−

sprawdzić ubiór ochronny,

−

przydzielić uczniom kolejność i zakres wykonywania zadania,

−

zatwierdzić ustalony przez uczniów plan i kolejność działań,

−

określić kryteria oceny wykonywanego zadania,

−

na bieżąco kontrolować pracę uczniów,

−

dokonać oceny wykonanej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Instrukcja dla ucznia

Uczeń powinien wykonać następujące czynności:

–

dobrać i założyć odzież ochronną,

–

zapoznać się z instrukcją obsługi urządzeń mechanicznych,

–

zapisać plan działania na przykład: przygotować narzędzia i urządzenia, sprawdzić stan
narzędzi i urządzeń, przeprowadzić próbę działania urządzeń, uporządkować stanowisko
pracy.
Plan przedstawić do zatwierdzenia nauczycielowi:

−

zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,

−

dobrać metodę eliminacji wady i naprawy miejsca po niej,

−

dobrać materiały niezbędne do wykonania ćwiczenia,

−

wybrać narzędzia niezbędne do wykonania ćwiczenia,

−

zapoznać się z instrukcjami obsługi urządzeń,

−

sprawdzić stan techniczny oraz funkcjonowanie narzędzi i urządzeń,

−

przygotować deskę do obróbki mocując ją w uchwytach,

−

usunąć sęk poprzez wywiercenie lub nawiercenie,

−

dokonać pomiarów średnicy i głębokości powstałego otworu,

−

dobrać materiał do wykonania „korka”: gatunek i rysunek drewna,

−

wyciąć zaprawkę do wypełnienia otworu,

−

przygotować klej zaprawkę i posmarować nim „korek”,

−

wypełnić otwór,

−

po utwardzeniu kleju wygładzić powierzchnię deski struganiem szlifowaniem,

−

sprawdzić efekt pracy,

−

wyłączyć urządzenia posprzątać je i sprawdzić ich stan,

−

odłożyć narzędzia na właściwe miejsce,

−

posprzątać stanowisko pracy.

Umiejętności podlegające ocenie

Lp. Czynność wykonywana przez ucznia

Punkty do

uzyskania

Punkty

przyznane

1. Dobranie odzieży ochronnej

2. Zaplanowanie kolejnych czynności

Przygotowanie stanowiska pracy:
–

wskazanie urządzeń i narzędzi potrzebnych do
wykonania zadania,

–

sprawdzenie stanu technicznego narzędzi, maszyn
i urządzeń

Wykonanie ćwiczenia:
–

dobranie metody eliminacji wady i naprawy miejsca
po niej,

–

dobranie materiałów do wykonania ćwiczenia,

–

wybranie narzędzia do wykonania ćwiczenia,

–

zapoznanie się z instrukcjami obsługi urządzeń,

–

sprawdzenie

stanu

technicznego

oraz

funkcjonowania narzędzi i urządzeń,

–

ustawienie parametrów pracy urządzeń,

–

umocowanie deski w uchwytach,

–

usunięcie sęka poprzez wywiercenie lub nawiercenie,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

–

pomiar średnicy i głębokości powstałego otworu,

–

dobranie materiału do wykonania „wstawki”:
gatunek i rysunek drewna,

–

ustawienie parametrów pracy tokarki,

–

wytoczenie „wstawki” do wypełnienia otworu,

–

przygotowanie kleju (Wikol) i posmarowanie nim
„wstawki”,

–

„zakorkowanie” otworu „wstawką”,

–

po zaschnięciu kleju wygładzenie powierzchni deski
struganiem lub szlifowaniem

5. Uporządkowanie stanowiska pracy i narzędzi

6. Zaprezentowanie i omówienie wykonanego zadania

Razem:

100

Normy wymagań na poszczególne oceny

Ocena

Liczba uzyskanych

punktów

dopuszczający

49–60

dostateczny

61–73

dobry

74–88

bardzo dobry

89–100

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

LITERATURA

1.  Bacia K., Witkowski B.: Technologia tapicerstwa. WSiP, Warszawa 1986
2.  Bacia K.: Materiałoznawstwo tapicerskie. WSiP, Warszawa 1988
3.  Dzięgielewski S.: Meble tapicerowane. Produkcja przemysłowa. WSiP, Warszawa 1996
4.  Dzięgielewski  S.:  Meble  tapicerowane.  Produkcja  rzemieślnicza  i  naprawy.  WSiP,

Warszawa 1997

5.  Jurczyk J.: Materiałoznawstwo tapicerskie. WSiP, Warszawa 1990
6.  Jurczyk J.: Technologia tapicerstwa. WSiP, Wydawnictwo Akcydensowe, Warszawa 1983
7.  Martyniak Z.: Metody organizowania procesów pracy. PWE, Warszawa 1996
8.  Morawski E.: Tapicerstwo samochodowe. WKiŁ, Warszawa 1980
9.  Persz T.: Materiałoznawstwo dla techników przemysłu skórzanego. WSiP, Warszawa 1988
10.  Prażmo J. Stolarstwo Cz.1. WSiP, Warszawa 1995
11.  Prażmo J. Technologia tapicerstwa Cz. 1, WSiP, Warszawa 1985
12.  Prządka W., Szczuka J.: Technologia meblarstwa. Cz. 2. WSiP, Warszawa 1994
13.  Prządka W.: Technologia meblarstwa. Cz.1. WSiP, Warszawa 1994
14.  Zestawy norm
15.  http://www.pkn.pl/
16.  http://enormy.pl/

Literatura metodyczna
1.  Dretkiewicz-Więch  J.:  ABC  nauczyciela  przedmiotów  zawodowych.  Operacyjne  cele

kształcenia. Zeszyt 32. CODN, Warszawa 1994

2. Goźlińska E., Szlosek F.: Podręczny słownik nauczyciela kształcenia zawodowego. ITeE,

Radom 1997

3.  Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia zawodowego. BKKK, FW, Warszawa 1996
4.  Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. ITeE, Radom 2000
5.  Szlosek F.: Wstęp do dydaktyki przedmiotów zawodowych. ITE – WSI, Radom 1995