Politechnika Gdańska
Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego
wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1
i PN-B-02011/Az1
Jerzy Bobiński
Gdańsk, wersja 0.31 (2013)
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18. Obciążenia dachu stromego
Dane wejściowe
A
B
C
D
E
α
L
h
d
h
g
I
rozpiętość dachu L = 9,8 m,
I
nachylenie połaci α = 42
◦
,
I
wysokość budynku do dachu H = 7 m,
I
lokalizacja: Gdańsk, typ terenu B (wiatr).
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
2 / 10
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18a. Ciężar własny
Przekrój poprzeczny przez dach
a = 90 cm
krokiew 8 × 20
kontrłaty 5,8 × 3,2
dachówka
łaty 4,5 × 6,3
folia PE
wełna min. 18 cm
paroizolacja
ruszt stalowy
płyta GK
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
3 / 10
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18a. Ciężar własny
Obciążenia stałe
Rodzaj obciążenia
Obc. char.
γ
f
Obc. obl.
dachówka holenderka
0,55
1,2
0,66
łaty
0,045 · 0.063
0,32
· 5,5
0,05
1,2
0,06
kontrłaty
0,032 · 0,058
0,9
· 5,5
0,01
1,2
0,01
krokiew
0,08 · 0,20
0,9
· 5,5
0,10
1,1
0,11
wełna min.
0,18 · 1,0
0,18
1,2
0,22
ruszt + płyta GK
0,15
1,2
0,18
Razem (całość)
g
k
=1,04
kN
m
2
g =1,24
kN
m
2
Obciążenie ciężarem własnym na 1 krokiew (wersja A):
g
a
k
= a · g
k
= 0,9 · 1,04 = 0,94 kN/m
g
a
= a · g = 0,9 · 1,24 = 1,12 kN/m
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
4 / 10
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18b. Śnieg
Obciążenie śniegiem (1)
Lokalizacja: Gdańsk → 3 strefa śniegowa (A = 15 m.n.p.m).
Obciążenie charakterystyczne śniegiem gruntu:
Q
k
= max{0,006 · 15 − 0,6; 1,2} = max{−0,51; 1,2} = 1,2
kN
m
2
Współczynnik kształtu dachu (wzory (P-101) i (P-102)):
– połać nawietrzna:
C
2
= 1,2 (60 − 42) /30 = 0,72
– połać zawietrzna:
C
1
= 0,8 (60 − 42) /30 = 0,48
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
5 / 10
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18b. Śnieg
Obciążenie śniegiem (2) – wersja A
Obciążenie charakterystyczne śniegiem rzutu dachu na 1 krokiew:
– połać nawietrzna:
s
a
2k
= a · Q
k
· C
2
= 0,9 · 1,2 · 0,72 = 0,78 kN/m
– połać zawietrzna:
s
a
1k
= a · Q
k
· C
1
= 0,9 · 1,2 · 0,48 = 0,52 kN/m
Współczynnik obciążenia γ
f
= 1,5.
Obciążenie obliczeniowe śniegiem rzutu dachu na 1 krokiew:
– połać nawietrzna:
s
a
2
= s
a
2k
· γ
f
= 0,78 · 1,5 = 1,17 kN/m
– połać zawietrzna:
s
a
1
= s
a
1k
· γ
f
= 0,52 · 1,5 = 0,78 kN/m
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
6 / 10
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18b. Śnieg
Obciążenie śniegiem (2) – wersja B
Obciążenie charakterystyczne śniegiem rzutu dachu:
– połać nawietrzna:
s
a
2k
= Q
k
· C
2
= 1,2 · 0,72 = 0,86 kN/m
2
– połać zawietrzna:
s
a
1k
= Q
k
· C
1
= 1,2 · 0,48 = 0,58 kN/m
2
Współczynnik obciążenia γ
f
= 1,5.
Obciążenie obliczeniowe śniegiem rzutu dachu:
– połać nawietrzna:
s
a
2
= s
a
2k
· γ
f
= 0,86 · 1,5 = 1,29 kN/m
2
– połać zawietrzna:
s
a
1
= s
a
1k
· γ
f
= 0,58 · 1,5 = 0,87 kN/m
2
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
7 / 10
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18c. Wiatr
Obciążenie wiatrem (1)
Lokalizacja: Gdańsk → 2 strefa wiatrowa.
Charakterystyczne ciśnienie prędkości wiatru q
k
= 0,42 kPa.
Wysokość kalenicy: z = H + h
d
+ h
g
= 7,0 + 2,65 + 1,76 = 11,41 m.
Współczynnik ekspozycji (przyjęto teren B):
C
e
= 0,55 + 0,02 · z = 0,55 + 0,02 · 11,41 = 0,78
Współczynnik aerodynamiczny:
– połać nawietrzna:
C
2z
= 0,015 · 42 − 0,2 = 0,43
– połać zawietrzna:
C
1z
= −0,4
Współczynnik działania porywów wiatru β = 1,8.
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
8 / 10
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18c. Wiatr
Obciążenie wiatrem (2) – wersja A
Obciążenie charakterystyczne wiatrem na 1 krokiew:
– połać nawietrzna:
p
a
2k
= 0,9 · 0,42 · 0,78 · 0,43 · 1,8 = 0,23 kN/m
– połać zawietrzna:
p
a
1k
= 0,9 · 0,42 · 0,78 · (−0,4) · 1,8 = −0,21 kN/m
Współczynnik obciążenia γ
f
= 1,5.
Obciążenie obliczeniowe wiatrem na 1 krokiew:
– połać nawietrzna:
p
a
2
= p
a
2k
· γ
f
= 0,23 · 1,5 = 0,35 kN/m
– połać zawietrzna:
p
a
1
= p
a
1k
· γ
f
= −0,21 · 1,5 = −0,32 kN/m
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
9 / 10
Politechnika Gdańska Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska
Katedra Budownictwa i Inżynierii Materiałowej
18c. Wiatr
Obciążenie wiatrem (3) – wersja B
Obciążenie charakterystyczne wiatrem:
– połać nawietrzna:
p
a
2k
= 0,42 · 0,78 · 0,43 · 1,8 = 0,25 kN/m
2
– połać zawietrzna:
p
a
1k
= 0,42 · 0,78 · (−0,4) · 1,8 = −0,24 kN/m
2
Współczynnik obciążenia γ
f
= 1,5.
Obciążenie obliczeniowe wiatrem:
– połać nawietrzna:
p
a
2
= p
a
2k
· γ
f
= 0,25 · 1,5 = 0,38 kN/m
2
– połać zawietrzna:
p
a
1
= p
a
1k
· γ
f
= −0,24 · 1,5 = −0,36 kN/m
2
Konstrukcje drewniane – Przykład zbierania obciążeń dla dachu stromego wg PN-B-02001, PN-B-02010/Az1 i PN-B-02011/Az1
10 / 10
Document Outline