III deklinacja typ spółgłoskowy.

Według typu spółgłoskowego odmieniają się:

a) Rzeczowniki nierównozgłoskowe rodzaju męskiego, żeńskiego i nijakiego, które

przed końcówką gen. sing. –is mają tylko jedną spółgłoskę, np.:

Nom. mucor
Gen. mucoris

b) Następujące rzeczowniki nierównozgłoskowe:

Nom. Gen.
parentes parentum

mater matris
pater patris
frater fratris
vates vatis
senex senis
iuvenis iuvenis
canis canis

c) Rzeczowniki nierównozgłoskowe pochodzenia greckiego, które przed końcówką

gen. sing.mają dwie spółgłoski.

Nom. Gen.
larynx laryngis
pharynx pharyngis

Zakończenia przypadków deklinacyjnych w typie spółgłoskowym.

Sing. Plur.

Nom: różne -es

Gen: -is -um

Dat: -I -ibus

Acc: -em -es

Abl: -e -ibus

Voc=Nom. –es

W rodzaju nijakim jest zgodność zakończeń deklinacyjnych w nom, acc, voc.

Ćwiczenia gramatyczne dla typu spółgłoskowego.

1. Odmień w liczbie pojedynczej i mnogiej następujące przykłady:

neoplasma malignum, mucor niger, salus bona, tumor magnus.

2. Uzupełnij tabelkę, wpisując brakujące formy rzeczowników w odpowiednim przypadku

liczby pojedynczej lub mnogiej.

Sing.

Plur.

Inflamatione serosa

solutionum bonarum

lipomata magna

hepar aegrotum

tumoris magni

mucoribus nigris

carcinomatis soldis

3. Podane przykłady zamień na liczbę przeciwną w tym samym przypadku.

Np. patrum bonorum – patris boni

matrem bonam –

solutiones claras –

neoplasmata maligna –

hepata aegrota –

crurum longorum –

liene aegrota –

4. Uzupełnij końcówkę brakującego przypadku.

can… magn……(dat. sing.)

mucor…….long…( gen. plur.)

capit….. parv…..(acc. plur.)

lipomat….magn…(dat. plur.)

gramin…..acut….(gen. sing.)