Jak zmienia się ciało w okresie dorastania – chłopcy
W okresie dorastania jest wiele takich spraw, które budzą niepokój, pojawiają się pytania i wątpliwości.
Dorastanie jest sprawą indywidualną. To, kiedy się rozpocznie, zależy w dużej mierze od tego,
co w spadku przekazali nam rodzice, czyli od uwarunkowań genetycznych. Tak naprawdę zmieniamy się
przez całe życie, ale zmiany zachodzące w okresie dorastania są najbardziej widoczne, ponieważ cały
organizm się przeobraża. Mechanizm dojrzewania regulowany jest przez dwa układy: nerwowy
i hormonalny. Jak zmieniamy się w okresie dojrzewania?
Zmiana sylwetki i sposobu poruszania się
Wszystko zaczyna się od gwałtownego wzrostu - przykładowo chłopcy rosną zwykle do 6 cm na rok, w tym
czasie mogą nawet urosnąć do 10–15, a nawet 20 cm w ciągu 12 miesięcy. Nazywa się to skokiem
pokwitaniowym. To dlatego zmieniają się proporcje ciała. Rosną przede wszystkim: nogi, stopy, ramiona
i ręce. Człowiek staje się „pająkowaty”. Ruchy mogą stać się mniej precyzyjne. Trzeba tak jakby
przyzwyczaić się do nowego ciała i nauczyć się poruszać. Oczywiście nie ma to nic wspólnego z nauką
chodzenia, tak jak u małych dzieci, ale ze sposobem poruszania. Można odnosić wrażenie, że jest się
nieporadnym. Należy także pamiętać, że każdy rośnie w swoim tempie, dlatego nie należy się przejmować
czy porównywać z kolegami, jeśli rośniesz za szybko lub zbyt wolno. Nie przybiera się na wadze
w stopniu proporcjonalnym. Często młodzi chłopcy chudną, ale nie trwa to długo. Związane jest to z tym,
że następuje rozwój masy ciała: mięśni i kości. Zanika tkanka tłuszczowa. Wyraźnie przybywa siły.
Co z głosem?
Dzieci mają wysoką tonację głosu. Gdy chłopiec dojrzewa, rozrastają się chrząstki i krtań. Na szyi z przodu
rozrastają się struny głosowe. Głos staje się bardziej męski. Gdy zmiany następują zbyt drastycznie, może
pojawiać się chrypka. To jest dość częste i typowe. Potem następuje proces zwany mutacją – raz mówi się
głosem nienaturalnie cienkim, a następnie niskim. Może to może brzmieć nienaturalnie, ale to stan
przejściowy.
Trądzik młodzieńczy
Gruczoły łojowe i potowe wydzielają substancję nazywaną łojem. Ma ona za zadanie chronić skórę przed
szkodliwymi substancjami chemicznymi, zimnem czy wilgocią. W okresie dorastania aktywność tych
gruczołów wzrasta, co można łatwo zauważyć, gdyż skóra staje się błyszcząca i tłusta. Gdy ujścia gruczołów
są zatkane i wydzielina nie może się wydostać, powstają zaskórniki (inaczej wągry). Najczęściej występują
na twarzy (na czole, w okolicach skrzydełek nosa na policzkach), ale mogą także wystąpić w innych
miejscach, np. na plecach. Jeśli dojdzie do zakażenia takiego zaczopowanego gruczołu, na skórze powstają
krosty nazywane trądzikiem młodzieńczym. A jeśli zmiany są ropne mówimy o trądziku ropnym.
Trądzik najczęściej mija (po kilku latach). Reklamowane są różnego rodzaju płyny i maści, które mają
za zadanie usunąć pomóc. Jeżeli trądzik jest lekki, można stosować je na własną rękę. Zawsze warto
skonsultować się z kosmetyczką i stosować jakieś dodatkowe zabiegi, ale oczyszczanie twarzy
w gabinecie nie jest najlepszym pomysłem. Jeżeli krost jest dużo i są one bardzo widoczne, należy pójść do
dermatologa. Czasami konieczne jest leczenie antybiotykami.
