Demon Demonologia Siedem zasad państwa demonów

DEMON -(gr.daimon) nieosobowa moc nadprzyrodzona, potem: duch podrzędny bogom. Duch, zwłaszcza
nieprzyjazny człowiekowi. W religii katolickiej-diabeł, szatan, zły. Pojęcie stosowane najczęściej w sensie
węższym na okr. "złego ducha". Stary Testament również zakłada istnienie takich duchów, nie przypisując
im jednak żadnego szczególnego znaczenia. Wyobrażenia o Demonach przybrały bardzo konkretną postać
w późnym judaizmie (hierarchia, na której czele stoi diabeł, szatan itd; destrukcja działalności; powstanie
na skutek upadku aniołów) i w tej zasadniczo postaci pojawiają się też w textach nowotestamentowych, z
tym, że całkowicie podporządkowane są historii zbawienia: Demony stanowią królestwo (Mk.3,22-26),
które powstaje przeciw Królestwu Bożemu i manifestuje się w opętaniu. Pewna definicja Soboru
Laterańskiego IV kategorycznie wyjaśnia, iż "nic nie istnieje od początku jako zło, lecz wszelkie zło ma
charakter skończony, czasowy i powstało na skutek wolnej woli decyzji stworzenia".

DEMONOLOGIA - nauka zajmująca się Demonami. Przede wszystkim rozwinęła się w religii etruskiej,
gdzie wierzono zarówno duchy dobre (np. Junones - towarzysząca przy porodach), jak i złe. Demonologia
XVI-wieczna twierdziła, że na świecie działało już 6666 legionów szatańskich, a każdy składał się z 6666
demonów. Było to zatem już całe "piekielne imperium", którego najwyższym zwierzchnikiem był:
LUCYFER - cesarz
BELZEBUB - pełnił rolę księcia Demonów
ASTAROTH - wielkiego mongoła
LUCIFAG - prezydenta
SATANACH - marszałka polnego
FLEURETY - nadwornego mistrza
NEBIRES - podkomorzego
U Sumerów magia i medycyna były ściśle ze sobą związane. Biegły lekarz po objawach natychmiast
rozpoznawał Demona, który zagnieździł się w ciele chorego. Demon Dimmea sprowadzał krwotoki i
żółtaczkę, Alu odpowiadał za niedomagania uszu i jamy ustnej, podstępny Azag wywoływał suchoty. Im
cięższa byla choroba, tym potężniejszy Demon, jak wierzono, owładnął pacjentem. Leczenie obejmowało
rozmaite rodzaje egzorcyzmów w połączeniu ze stosowaniem maści i leków.
Nie wszystkie Demony działały na szkodę ludzi. Zdarzały się także duchy opiekuńcze i życzliwe, a
niektóre-na przykład asyryjskie Iamassu - odstraszały swoich nieprzyjaznych ludziom pobratyńców.
Większość Demonów uważała jednak za swe powołanie zburzenie porządku kosmicznego i objęcie władzy
w imię ciemności i zniszczenia oraz sprowadzenie nieszczęść na ziemię i ludzi.
Daleki Wschód przepełniony był złymi duchami. Objawiały się głównie nocą. W Chinach jeszcze na
początku XX w. człowiek zmuszony wyjść z domu po zapadnięciu zmroku, nie rozstawał się z latarnią,
której światło odstraszało Demony. Słynne chińskie lampiony i latarnie służyły więc nie tylko do dekoracji
i oświetlenia, ale także do obrony przed złymi mocami. Odstraszały je również dzwoneczki umieszczane w
domach i na tarasach. Niektóre Demony nie boją się światła i pojawiają się w pełnym blasku słońca, jak np.
hiszpański Demon południa. Jest wyjątkowo groźny i złośliwy. Atakuje najczęściej podczas sjesty, a
jedynym ratunkiem przed nimi jest natychmiastowa ucieczka. Na szczęście widuje się go rzadko. Podobno
spotkał go malarz Goya.
Od Demonów kłębi się na Haiti. Niektóre z nich lubią bawić się ludźmi. Duch cmentarza Guede, w kulcie
Voodoo zwany też Baron Semedi, ma zazwyczaj "dosiadać" wybrane osoby, wydając polecenie: "mów,
mój koniu" .Opętany przez niego człowiek nie ponosi odpowiedzialności za swe czyny.
Największym zwycięstwem sił ciemności jest to, że ludzie przestali w nie wierzyć. Niedowiarka łatwo
opętać, bo jest on pozbawiony jakiejkolwiek ochrony. Wtedy za przyczyną Demonów popada w różne
szaleństwa i nałogi. Szamani są przekonani, że w roślinach halucynogennych mieszkają potężne duchy,
jednak tylko wtajemniczeni wiedzą jak się posługiwać takimi roślinami. "Biali" nie mają o tym pojęcia i
dlatego popadają w uzależnienia, stają się niewolnikami Demonów. W dawnej Europie panowało
przekonanie, iż w maku, głównym skł. opium i pochodnych od niego narkotyków, mieszka piękna lecz
podstępna wróżka. Również ludzi oszołomionych wilczą jagodą odwiedzał uwodzicielski duch - Bella
Donna-piękna, lecz zła kobieta. W krzewie koki, według wierzeń Inków, żyła niebezpieczna Mama Coca;
nie bez przyczyny więc kokainę popularnie nazywa się "białą damą".
Również Biblia pełna jest Demonów. Rekrutują się one głównie spośród upadłych Aniołów oraz dawnych,
zdetronizowanych bóstw. Moloch reprezentuje żądzę władzy, nienawiść i zbrodnię, Chemosz - rozwiązłość
i sprośność, Belial - zbytek, pychę, podstęp i występek, Mammon - chciwość, przekupstwo i skąpstwo,
Asmodeusz kusi do niewierności małżeńskiej i pijaństwa, Dagon niesie strach i terror, zaś Azazel - mord,
wojnę i zniszczenie.