, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na
stronie
Utwór opracowany został w ramach projektu
przez
MIKOŁAJ SĘP SZARZYŃSKI
Sonet IV
, ą , ś ł
Pokój — szczęśliwość; ale bojowanie
Byt nasz podniebny¹: on srogi ciemności
Grzech, Szatan,
Szczęście
Kondycja ludzka,
Konflikt wewnętrzny,
Walka, Wojna, Vanitas
Hetman² i świata łakome marności
O nasze pilno czynią³ zepsowanie.
Nie dosyć na tym, o nasz możny Panie!
Ten nasz dom⁴ — ciało —, dla⁵ zbiegłych lubości⁶
Ciało, Dusza, Grzech
Niebacznie⁷ zajźrząc⁸ duchowi zwierzchności,
Upaść na wieki żądać nie przestanie.
Cóż będę czynił w tak straszliwym boju,
Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie?
Królu powszechny, prawdziwy pokoju
Bóg, Zbawienie,
Zwycięstwo
Zbawienia mego, jest nadzieja w tobie⁹!
Ty mnie przy sobie postaw, a prześpiecznie¹⁰
Będę wojował i wygram statecznie¹¹!
¹ o n e n — tu: dziejący się pod niebem, a więc na ziemi.
² o
e no
et
n — szatan.
³ no
n — usilnie starają się.
⁴ o — metafora ciała jako domu była popularna w liryce staropolskiej.
⁵
(daw.) — tu: z powodu.
⁶
e e
o
— przemijające przyjemności.
⁷n e
n e (daw.) — nieostrożnie.
⁸
e a.
e (daw.) — zazdrościć.
⁹
o
e n
o o
en
e o e t n
e
to e — możliwy jest również
inny podział składniowy: Królu powszechny, prawdziwy pokoju, zbawienia mego jest nadzieja w Tobie.
¹⁰
e e n e (daw.) — bezpiecznie.
¹¹ t te n e (daw.) — pewnie.
