Wiadomość wydrukowana ze stron:
wiadomosci.wp.pl
Polityczny mord rytualny?
2012-12-08 (11:39)
8 grudnia 1957 roku odnaleziono ciało 15-letniego Bohdana Piaseckiego porwanego dwa lata wcześniej, syna
słynnego działacza politycznego Bolesława Piaseckiego (ONR Falanga, Stowarzyszenie PAX). Śmiercią nastolatka
żyła wówczas cała Polska i choć do dziś nie wykryto sprawców, to powszechnie uważa się to zabójstwo za
morderstwo polityczne, a wręcz mord rytualny – okrutną zemstę za antysemickie poglądy i działalność Bolesława
Piaseckiego.
Przeczytaj wcześniejsze felietony historyczne Marty Tychmanowicz
Ciało młodego Bohdana Piaseckiego odkryli przypadkiem robotnicy w schronie przeciwlotniczym w piwnicach
budynku przy dzisiejszej alei Solidarności 82a (ówcześnie al. Świerczewskiego). Dokonując przeglądu
technicznego sanitariatów, natknęli się na zabite gwoździami drzwi do ubikacji. Po ich wyważeniu przerażeni
odkryli martwe ciało wysokiego młodego człowieka z wbitym w serce sztyletem i rozbitą czaszką, wokół leżały
szkolne zeszyty i książki. Z raportu milicyjnego: „W piwnicach budynku pod delikatesami vis-a-vis sądów
znaleziono martwego chłopca z nożem w piersi w pozycji siedzącej, opartego o miskę klozetową”. Na miejsce od
razu wezwano Bolesława Piaseckiego, który nie miał żadnych wątpliwości, że zamordowanym jest jego
pierworodny syn.
22 stycznia 1957 roku koło godziny 13.30 Bohdan Piasecki wyszedł po lekcjach z Liceum św. Augustyna przy Al.
Niepodległości w Warszawie. Towarzyszył mu jego dobry kolega, z którym siedział w jednej ławce – Wojciech
Szczęsny. Byli w drodze do domu, kiedy na skrzyżowaniu ulic Naruszewicza i Wejnerta podeszło do nich dwóch
mężczyzn. Wyciągnęli legitymacje milicyjne, zapytali tylko „Obywatel Piasecki?” i udali się z chłopakiem do
parkującej nieopodal taksówki. Dzięki numerowi rejestracyjnemu, który Szczęsny zapamiętał (T-75-222), w toku
nieudolnie prowadzonego śledztwa ustalono później, że taksówka dojechała właśnie w okolice dzisiejszej Al.
Solidarności.
Porywacze skontaktowali się z ojcem 15-latka po kilku godzinach, żądali okupu, jednak kontakt urwał się po kilku
dniach. Według prof. Petera Raina, autora książki „Sprawa zabójstwa Bohdana Piaseckiego”, była to perfidna i
cyniczna gra porywaczy: „Bohdan nie żył, a porywacze po prostu znęcali się nad ojcem. Chcieli go upokorzyć.
Kazali mu chodzić po mieście z rogami jelenia, stać na zimnie z gołą głową. Aż trudno uwierzyć w takie
okrucieństwo. To kolejny dowód, że mieliśmy do czynienia z zemstą” (wypowiedź dla dziennika „Rzeczpospolita”
10.12.2007).
Tknięty złym przeczuciem Szczęsny wrócił do szkoły, w której na lekcjach był jeszcze młodszy brat Bohdana –
Jarosław Piasecki. Jednak zanim obaj chłopcy doszli do domu i zadzwonili do Bolesława Piaseckiego, minęło
dobrych kilkadziesiąt minut. Postawiona na nogi milicja rozpoczęła poszukiwania, a w „Słowie
Powszechnym” (wydawanym przez PAX) codziennie ukazywało się ogłoszenie o porwanym chłopcu: „Wzrost 183
cm, włosy – szatyn, oczy niebieskie, rzęsy ciemne, nos lekko zadarty. Przedni ząb górnej szczęki jest doprawiony
nylonem (ukośna linia, sztukowanie widoczne), palce długie, chód prosty. Ubrany w palto jasnopopielate z
paskiem (samodział), czapka uczniowska nowa, rękawiczki ciemnozielone z jednym palcem, spodnie narciarskie
granatowe, buty duże narciarskie ciemnobrązowe, na ręku zegarek marki Thiell z ciemnym paskiem, teczka
brązowa skórzana, czarny worek z pantoflami, pantofle płócienne popielate, rozmiar 44–45”.
Bolesław Piasecki, ojciec Bohdana, był niezwykle barwną osobowością i aktywnym działaczem politycznym. Po
drugiej wojnie stworzył Stowarzyszenie PAX, które miało być łącznikiem między środowiskami katolickimi a
komunistyczną władzą. Mówiło się, że stworzył państwo w państwie i jako jedynowładca i król zarządzał jedynym
prywatnym przedsiębiorstwem w całym bloku komunistycznym. Stworzył niemal gospodarcze imperium – PAX
wydawał książki, gazety, prowadził Liceum im. św. Augustyna, produkował dewocjonalia, dawał zatrudnienie
setkom osób. Przed wojną Piasecki wyznawał poglądy narodowo-radykalne (skrajny antykomunizm i
antysemityzm), kierował ONR Falanga. To wówczas zapisuje: „Ten, kto nie chce w Polsce rządzić w myśl
interesów narodu polskiego, musi rządzić w myśl interesów żydowskich, mniejszości niemieckiej, czy
patologicznie kształconej narodowości ukraińskiej”. Bojówki ONR-u miały wywierać presję na Żydach, by ci
wyemigrowali z Polski – podkładali bomby pod żydowskie banki i synagogi, rozbijali witryny w sklepach.
Jeszcze przed wojną podczas pierwszomajowego pochodu ONR zaatakował socjalistyczną organizację żydowską
Bund, zginęło małe dziecko (wg różnych relacji: 5-letni chłopiec lub 6-letnia dziewczynka), a sześć osób zostało
postrzelonych. W 1937 bojówka ONR-u napadła na lokal Bundu (który był przeciwko emigracji Żydów do
Palestyny), wówczas też zginęło kilku Żydów. W czasie wojny Piasecki powołuje Konfederację Narodu (chce
Strona 1 z 2
Wiadomości - Ciekawsza strona informacji - WP.PL
2012-12-16
http://wiadomosci.wp.pl/drukuj.html?wid=15162782
