Kusnierz_743[02].Z1.01

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Lidia Mnich

Projektowanie podstawowych wyrobów futrzarskich
743[02].Z1.01

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Wymagania wstępne

Cele kształcenia

Przykładowe scenariusze zajęć

Ćwiczenia

5.1. Rysunki stosowane w kuśnierstwie

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Proporcje sylwetki ludzkiej

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Zasady projektowania wyrobów futrzarskich

5.3.1. Ćwiczenia

Ewaluacja osiągnięć ucznia

Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie kuśnierz.

W poradniku zamieszczono:

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane, aby
bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy

z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania

−

uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik dla

ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika do
nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które zawierają

podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest zwrócenie wagi
na następujące elementy:

−

materiał nauczania – w miarę możliwości uczniowie powinni przeanalizować

samodzielnie. Obserwuje się niedocenianie przez nauczycieli niezwykle ważnej
umiejętności, jaką uczniowie powinni bezwzględnie posiadać – czytanie tekstu
technicznego ze zrozumieniem,

−

pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy jest

przygotowany  do  wykonania  ćwiczeń.  W zależności  od  tematu  można  zalecić  uczniom
samodzielne  odpowiedzenie  na  pytania  lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów,  w  formie
dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga  forma  jest korzystniejsza, ponieważ
nauczyciel  sterując  dyskusją  może  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz  w  trakcie
dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają

ćwiczenia.  W  trakcie  wykonywania  ćwiczeń  uczeń  powinien  zweryfikować  wiedzę
teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną propozycję
ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami  o  sposobie  ich  przeprowadzenia,  uwzględniając  różne
możliwości  ich  realizacji  w  szkole.  Nauczyciel  decyduje,  które  z  zaproponowanych
ćwiczeń jest w stanie zrealizować przy określonym zapleczu technodydaktycznym szkoły.
Prowadzący może również zrealizować ćwiczenia, które sam opracował,

−

sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest udzielenie

odpowiedzi  na  pytania  w  nim  zawarte.  Uczeń  powinien  samodzielnie  czytając
zamieszczone  w  nim  stwierdzenia  potwierdzić  lub  zaprzeczyć  opanowanie  określonego
zakresu  materiału.  Jeżeli  wystąpią  zaprzeczenia,  nauczyciel  powinien  do  tych  zagadnień
wrócić,  sprawdzając  czy  braki  w  opanowaniu  materiału  są  wynikiem  niezrozumienia
przez ucznia tego zagadnienia, czy niewłaściwej postawy ucznia w trakcie nauczania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

W tym miejscu jest szczególnie ważna rola nauczyciela, gdyż od postawy nauczyciela,

sposobu  prowadzenia  zajęć  zależy  między  innymi  zainteresowanie  ucznia.  Uczeń
niezainteresowany  materiałem  nauczania,  wykonywaniem  ćwiczeń  nie  nabędzie  w pełni
umiejętności  założonych  w  jednostce  modułowej.  Należy  rozbudzić  wśród  uczniów  tak
zwaną  „ciekawość  wiedzy”.  Potwierdzenie  przez  ucznia  opanowania  materiału  nauczania
rozdziału  może  stanowić  podstawę  dla  nauczyciela  do  sprawdzenia  wiedzy  i  umiejętności
ucznia  z  tego  zakresu.  Nauczyciel  realizując  jednostkę  modułową  powinien  zwracać  uwagę
na  predyspozycje  ucznia,  ocenić,  czy  uczeń  ma  większe  uzdolnienia  manualne,  czy  może
lepiej radzi sobie z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu

całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej  nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę
możliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa  uzależniona  jest  od
ilości  uzyskanych  punktów.  Nauczyciel  może  zastosować test  według  własnego  projektu
oraz  zaproponować  własną  skalę  ocen. Należy  pamiętać,  żeby  tak przeprowadzić  proces
oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

ćwiczenie praktyczne,

−

projektów,

−

przewodniego tekstu.

Schemat układu jednostek modułowych

743[02].Z1

Podstawy projektowania

i modelowania

wyrobów futrzarskich

743[02].Z1.01

Projektowanie

podstawowych wyrobów

futrzarskich

743[02].Z1.02

Konstruowanie

i modelowanie form

wyrobów futrzarskich

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

organizować stanowisko pracy do wykonywania rysunków,

−

dobierać materiały i przybory do sporządzania rysunku technicznego,

−

określać rodzaje pisma rysunkowego, zasady konstrukcji, wzory liter, cyfr i znaków,

−

określać zasady numeracji arkuszy rysunkowych, stosowanych symboli i oznaczeń,

−

dobierać odpowiednią skalę rysunku do formatu arkusza,

−

stosować rodzaje i grubość linii w rysunku technicznym,

−

stosować zasady wymiarowania rysunków technicznych,

−

określać zasady sporządzania rysunku odręcznego,

−

określać prawidłową kompozycję pracy plastycznej,

−

stosować zasady ustalania proporcji przedmiotów na odległość,

−

rysować ubiór i jego fragmenty w rozłożeniu,

−

rysować projekt ubioru damskiego na sylwetce w ruchu,

−

wyjaśniać znaczenie umiejętności rysowania postaci ludzkich w zawodach odzieżowych,

−

charakteryzować rysunki odręczne odzieżowe,

−

rozróżniać barwy zasadnicze, pochodne i neutralne,

−

odtwarzać kolory koła barw tęczowych i utworzyć barwy złamane,

−

charakteryzować cechy barw,

−

dobierać barwy skóry ze względu na odcień i nasycenie barwy,

−

wyjaśniać pojęcie relatywizmu w zestawieniach barw,

−

wyjaśniać wpływ barw i ich zestawień w ubiorze na wygląd człowieka,

−

wyjaśniać zasady zestawiania barw w projektowanych ubiorach,

−

charakteryzować przykłady ornamentów płaskich i przestrzennych,

−

określać rolę dodatków i akcentów kolorystycznych w ubiorze,

−

wyjaśniać zasady podziału form i ustalania proporcji elementów dekoracyjnych
w ubiorach,

−

określać wpływ klimatu oraz obyczajów ludzi i wydarzeń historycznych na kształt i kolor
ubioru,

−

rozpoznawać rodzaje odzieży ze skóry, charakterystyczne dla różnych okresów
historycznych,

−

wykonywać rysunki techniczne z zastosowaniem specjalistycznych programów
komputerowych,

−

określać wpływ budowy okrywy włosowej na jakość wyrobów futrzarskich,

−

wyjaśniać cel wyprawy i uszlachetniania skór,

−

charakteryzować poszczególne fazy wyprawy skór futerkowych,

−

rozróżniać podstawowe rodzaje skór futerkowych wyprawionych w stanie naturalnym,

−

rozróżniać podstawowe rodzaje skór futerkowych wyprawionych i uszlachetnionych,

−

rozróżniać imitacje skór,

−

charakteryzować materiały pomocnicze i dodatki stosowane w konfekcjonowaniu
wyrobów futrzarskich.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

zastosować zasady sporządzania rysunków technicznych wyrobów futrzarskich,

−

odczytać dokumentację techniczną wyrobu futrzarskiego,

−

wykonać rysunek techniczny wyrobu futrzarskiego,

−

wyjaśnić znaczenie rysunków dokumentacji technicznej w produkcji wyrobów
futrzarskich,

−

narysować schemat postaci kobiecej według kanonu ośmiu głów,

−

określić proporcje sylwetki damskiej, męskiej i dziecięcej,

−

narysować sylwetkę statyczną i dynamiczną,

−

wykonać rysunek żurnalowy i modelowy ubioru,

−

zaznaczyć na rysunku charakter i długość włosów w okrywie włosowej wyrobu
futrzarskiego,

−

wykonać kopię rysunku żurnalowego z zastosowaniem różnej skali,

−

określić zastosowanie złudzenia optycznego w projektowaniu wyrobów kuśnierskich,

−

wyjaśnić wpływ fasonu, koloru i wzoru materiału w ubiorze na wygląd człowieka,

−

scharakteryzować nietypowe sylwetki damskie i męskie,

−

wyjaśnić zasady tuszowania wad figury,

−

wyjaśnić znaczenie i zmienność mody,

−

scharakteryzować

linie

mody,

style

fasony

ubiorach

współczesnych,

z uwzględnieniem odzieży futrzanej,

−

określić przeznaczenie ubiorów,

−

rozpoznać styl ubiorów przedstawionych na ilustracjach w czasopismach i żurnalach,

−

odczytać informacje znajdujące się na rysunkach odzieżowych,

−

wykonać projekt ubioru dopasowanego formą i kolorem do określonych potrzeb,

−

wykonać projekt ubioru dla osoby o nietypowej figurze, stosując zasady kolorystyki
i złudzeń optycznych,

−

wykonać projekt ubioru tuszującego określoną fragmentaryczną wadę figury,

−

rozpoznać stroje ludowe głównych regionów Polski,

−

rozpoznać cechy regionalne w odzieży futrzanej,

−

zaprojektować współczesny ubiór futrzany inspirowany określonym stylem historycznym
lub regionalnym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Kuśnierz 743 [02]

Moduł:

Podstawy projektowania i modelowania wyrobów
futrzarskich 743 [02].Z1.

Jednostka modułowa:

Projektowanie podstawowych wyrobów futrzarskich
743 [02].Z1.01

Temat: Wykonywanie rysunku modelowego odzieży futrzanej na manekinie.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności wykonywania rysunków modelowych na manekinie.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

zdefiniować pojęcie: rysunek modelowy odzieży,

−

wymienić rodzaje rysunków modelowych,

−

określić zasady tworzenia rysunku modelowego,

−

określić zastosowanie rysunku modelowego w kuśnierstwie,

−

dobrać materiały i przybory rysunkowe,

−

zorganizować stanowisko do wykonywania rysunków zgodnie z zasadami ergonomii
i bhp.

Metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

model futra na manekinie,

−

przykładowe rysunki przedstawiające rysunek modelowy odzieży futrzanej na manekinie,

−

zadanie dla uczniów,

−

blok rysunkowy formatu A4,

−

przybory do rysowania, ołówki o różnej twardości, gumka, taśma centymetrowa,

−

literatura z rozdziału 7.

Zadanie dla ucznia

Wykonaj rysunek modelowy fura damskiego na manekinie.

Przebieg zajęć:

1. Sprawy organizacyjne.
2. Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. Zorganizowanie stanowiska pracy.
4. Realizacja tematu:

−

nauczyciel ustawia model futra na manekinie,

−

uczniowie obserwują model futra, zwracając uwagę na fason i detale charakteryzujące

wyrób,

−

ustalają, jakie pomiary należy wykonać w celu wykonywania rysunku,

−

uczniowie planują kolejność czynności wykonywania rysunku modelowego,

−

uczniowie wykonują rysunek modelowy zgodnie z zaplanowanymi czynnościami,

−

nauczyciel nadzoruje pracę uczniów, w razie trudności pomaga uczniom, podpowiada

najlepsze rozwiązania przedstawienia detali, zwraca uwagę na dokładność i estetykę
rysunku.

5. Prezentacja:

−

uczniowie prezentują swoje prace na forum klasy, przypinają swoje prace na tablicy,

−

wraz z nauczycielem wybierają najlepsze prace.

6. Podsumowanie:

−

uczniowie wraz z nauczycielem dokonują analizy ćwiczenia, wskazują, które etapy

sprawiały im najwięcej trudności,

−

nauczyciel podsumowuje cele ćwiczenia wskazuje jakie nowe ważne umiejętności zostały

wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości.

7. Ocena:

−

nauczyciel ocenia prace uczniów biorąc pod uwagę czytelność i estetykę rysunku oraz

dokładność przedstawienia wszystkich cech charakterystycznych (detali) fasonu wyrobu
modelowego.

Zakończenie zajęć:

−

nauczyciel podaje temat następujących zajęć, zadaje pracę domową.

Praca domowa

Odszukaj w literaturze wiadomości na temat: Rysunek modelowy na sylwetce. Na podstawie
zgromadzonych informacji wyszukaj rysunki lub fotografie przykładowych modeli i przynieś
na zajęcia.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne

dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności podczas

analizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Kuśnierz 743 [02].

Moduł:

Podstawy projektowania i modelowania wyrobów

futrzarskich 743 [02].Z1.

Jednostka modułowa:

Projektowanie podstawowych wyrobów futrzarskich
743 [02].Z1.01

Temat: Projektowanie odzieży futrzanej dla figur z wadami – tuszowanie wad figury za

pomocą środków plastycznych i krawieckich.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności projektowania odzieży futrzanej dla figur z wadami.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

rozróżniać typy figur ze względu na budowę,

−

rozróżniać typy figur ze względu na postawę,

−

określić podstawowe zasady projektowania ubiorów dla figur z wadami,

−

określić wpływ fasonu na wygląd sylwetki,

−

określić wpływ kolorystyki na wygląd sylwetki,

−

dobrać materiały i przybory rysunkowe.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

plansze dydaktyczne obrazujące typy figur i ich różnice w zależności od budowy

i postawy,

−

zadanie dla ucznia,

−

przykładowe rysunki przedstawiające tuszowanie wad figur za pomocą środków

plastycznych,

−

blok rysunkowy A4,

−

przybory do rysowania (ołówki),

−

przybory do malowania (kredki, farby),

−

literatura z rozdziału 7.

Zadanie dla ucznia

Narysuj na kartonie dwie sylwetki obok siebie: jedną o cechach charakterystycznych dla

sylwetki tęgiej i niskiej, drugą dla sylwetki szczupłej i wysokiej. Zaprojektuj na rysunkach
futra o odpowiednim układzie skór, kierunku włosa i kolorze dla każdej sylwetki.

Przebieg zajęć:

1. Sprawy organizacyjne:

−

sprawdzenie listy obecności,

−

podanie tematu zajęć.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2.   Nawiązanie do tematu zajęć, omówienie celów zajęć.
3.   Zorganizowanie stanowiska pracy do wykonania ćwiczenia.
4.   Realizacja tematu:

−

nauczyciel przeprowadza pokaz z objaśnieniem, posługując się planszami dydaktycznymi,

−

nauczyciel charakteryzuje typy figur w zależności od budowy i postawy, objaśnia wpływ

fasonu, układu skór i kolorystyki na wygląd sylwetki,

−

nauczyciel zadaje pytania sprawdzające zrozumienie tematu ,

−

wskazani uczniowie odpowiadają na pytania,

−

nauczyciel weryfikuje odpowiedzi i w zależności od potrzeby udziela dodatkowych

objaśnień,

−

uczniowie przystępują do wykonania ćwiczenia, planują rozmieszczenie rysunków na

kartonie, wykonują wstępny szkic sylwetek,

−

uczniowie rysują sylwetki, zwracając uwagę na uchwycenie różnic budowy obu sylwetek,

−

nauczyciel nadzoruje prace uczniów i w razie trudności pomaga uczniom, podpowiada

najlepsze rozwiązania, zwraca uwagę na estetykę rysunku,

−

uczniowie projektują futra dobierając fason, układ skór i kolorystykę dla każdej sylwetki,

zaznaczając kierunek włosa na rysunku.

5. Prezentacja:

−

uczniowie prezentują swoje prace na forum klasy, przypinając pracę na tablicy,

−

uczniowie wraz z nauczycielem wybierają najlepsze prace, zwracając uwagę na trafny

dobór środków plastycznych dla zatuszowania wad figur i estetykę rysunku.

6. Podsumowanie:

−

uczniowie wraz z nauczycielem dokonują analizy ćwiczenia, wskazują które etapy

sprawiały im najwięcej trudności,

−

nauczyciel podsumowuje cele ćwiczenia, wskazuje jakie ważne umiejętności zostały

wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości.

7. Ocena:

−

nauczyciel ocenia prace uczniów

Zakończenie zajęć:

−

nauczyciel podaje temat następnych zajęć, zadaje pracę domową.

Praca domowa

Odszukaj w literaturze wiadomości na temat: Tuszowanie wad fragmentarycznych figury

ludzkiej za pomocą środków plastycznych.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne

dotyczące sposobu prowadzenia zajęć, trudności podczas

analizowania zadania i zdobytych umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ĆWICZENIA

5.1. Rysunki stosowane w kuśnierstwie

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wybierz z aktualnych żurnali mody trzy rysunki przedstawiające odzież futrzaną

i wykonaj ich opis ogólny.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Dokonać też opisu ogólnego wyrobu na przykładzie wybranego rysunku.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy wytycznych aktualnej mody w oparciu o żurnale,
2)  wybrać trzy rysunki przedstawiające odzież futrzaną,
3)  wykonać opis ogólny wyrobów,
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

aktualne żurnale mody,

−

zeszyt uczniowski,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Wykonaj rysunek modelowy przedstawionego przez nauczyciela wyrobu futrzanego

w rozłożeniu na płasko.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
W pokazie nauczyciel powinien zwrócić uwagę na detale charakterystyczne dla wyrobu
i zaprezentować sposób przedstawienia ich na rysunku, aby był jak najbardziej czytelny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2)  wykonać rysunek modelowy przedstawionego wyrobu,
3)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

model wyrobu kuśnierskiego,

−

blok rysunkowy,

−

przybory do rysowania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Wybierz z aktualnych żurnali mody rysunek żurnalowy wyrobu odzieżowego futrzanego.

Wykonaj projekt plastyczny wybranego modelu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i zaprezentować technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2)  wykonać rysunek modelowy wybranego wyrobu,
3)  wykonać opis ogólny modelu,
4)  dobrać próbki materiałów podstawowych i dodatków potrzebnych do wykonania modelu,
5)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

żurnale mody,

−

blok rysunkowy,

−

próbki materiałów podstawowych (odpad ze skór futerkowych),

−

próbki dodatków krawieckich,

−

przybory do rysowania i malowania,

−

klej,

−

nożyczki,

−

literatura z rozdziału 7

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 4

Odczytaj i zapisz w zeszycie informacje zawarte na rysunkach w dokumentacji

techniczno

−

technologicznej wyrobu kuśnierskiego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z dokumentacją wyrobu,
2)  odczytać informacje zawarte na rysunkach w dokumentacji,
3)    zapisać w zeszycie pozyskane informacje,
4)    zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

dokumentacja techniczno-technologiczna wyrobu kuśnierskiego,

−

zeszyt,

−

przybory do pisania,

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Proporcje sylwetki ludzkiej

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj schemat sylwetki dziecka na kartonie z bloku technicznego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) narysować schemat sylwetki dziecka zgodnie z opisem w poradniku ucznia, zwracając

uwagę na dokładność pomiarów,

3)  sprawdzić proporcje sylwetki,
4)  narysować kontury ciała,
5)   wyciąć wykonany schemat sylwetki,
6)  ponacinać sylwetkę w odpowiednich miejscach (rys. 10),
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne

−

poradnik ucznia,

−

blok techniczny – format A4,

−

ołówki różnej długości (H, HB, B),

−

przybory kreślarskie,

−

nożyczki,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 2

Wykonaj schemat sylwetki kobiecej na kartonie z bloku technicznego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) wykonać schemat sylwetki zgodnie z opisem w poradniku ucznia, zwracając uwagę na

dokładność pomiarów,

3) sprawdzić proporcje sylwetki,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4)  wymodelować kontury ciała,
5)  wyciąć wykonany schemat,
6)   ponacinać sylwetkę w odpowiednich miejscach (rys. 11),
7)   zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

blok techniczny – format A4,

−

ołówki różnej twardości (H, HB, B),

−

przybory kreślarskie,

−

nożyczki,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Wykonaj schemat sylwetki męskiej na kartonie z bloku technicznego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2) wykonać schemat sylwetki zgodnie z opisem w poradniku ucznia, zwracając uwagę na

dokładność pomiarów,

3)  sprawdzić proporcje sylwetki,
4)  wymodelować kontury ciała,
5)  wyciąć wykonany schemat,
6)  ponacinać sylwetkę w odpowiednich miejscach (rys. 12),
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

blok techniczny – format A4,

−

ołówki różnej twardości (H, HB, B),

−

przybory kreślarskie,

−

nożyczki,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Narysuj sylwetkę kobiecą w ruchu na podstawie rysunków 13, 14 z poradnika ucznia.

Wytnij ją z kartonu i dorysuj odzież oraz dodatki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zaprezentować sposób modelowania konturów ciała na stelażu w ruchu.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zorganizować stanowisko pracy do wykonania ćwiczenia,
2)  narysować stelaż (rys 13),
3)  przedstawić ruch na stelażu,
4)  wymodelować kontury ciała (rys 14),
5)  wyciąć sylwetkę z kartonu,
6)  odrysować sylwetkę,
7)  dorysować odzież oraz dodatki,
8)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

blok rysunkowy,

−

ołówki różnej twardości (H, HB, B),

−

przybory do rysowania,

−

nożyczki,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 5

Wykonaj kopię, wybranego z katalogu lub literatury, polskiego stroju regionalnego

techniką siatki rysunkowej w skali 2:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Zaprezentować sposób wykreślania i oznaczania siatki rysunkowej w podanej skali.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  przejrzeć katalogi strojów regionalnych i literaturę,
2)  wybrać rysunek stroju regionalnego do kopiowania,
3)  wykreślić siatkę rysunkową kwadratową na wybranym rysunku,
4)  oznaczyć pola siatki rysunkowej,
5)  narysować siatkę o dwukrotnie większych rozmiarach na arkuszu z bloku,
6)  przekopiować wybrany rysunek na arkusz z bloku,
7)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

katalogi strojów regionalnych,

−

blok rysunkowy,

−

przybory do rysowania (ołówek, gumka),

−

linijka z podziałką

−

literatura z rozdziału 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Zasady projektowania wyrobów futrzarskich

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie1

Narysuj dwie sylwetki w futrach o jednakowym fasonie. Zaprojektuj dwa różne układy

skór i różną kolorystykę włosa np. jasny, ciemny. Uwagi i wnioski dotyczące wpływu układu
i kolorystyki na wizualną stronę sylwetki przedstaw w dyskusji.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  wykonać rysunek dwóch futer,
2)  zaznaczyć na rysunku proporcje układów skór i kierunek włosa,
3)  pokolorować rysunek zgodnie z poleceniem w ćwiczeniu,
4)  porównać  wykonane  prace,  zwracając  uwagę  na  wpływ  koloru  i  układu  na  wygląd

sylwetki,

5) zaprezentować swoje prace,
6) przedstawić wnioski i spostrzeżenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

dyskusja dydaktyczna,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

blok rysunkowy,

−

przybory do rysowania i malowania,

−

literatura z rozdziału7.

Ćwiczenie 2

Zaprojektuj wykończenia futrzane do ubiorów z tkanin: kostiumu, płaszcza, kurtki,

harmonizujące kolorem z materiałem podstawowym. W ćwiczeniu zaznacz wyraźnie długość
i kierunek włosa.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i zaprezentować technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek trzech wyrobów z tkanin,
2) zaprojektować wykończenia futrzane do każdego wyrobu,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) zaznaczyć kierunek włosa w wykończeniach futrzanych,
4) zaprezentować swoje prace.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

blok rysunkowy,

−

przybory do rysowania i malowania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 3

Narysuj na kartonie dwie sylwetki obok siebie: jedną o cechach charakterystycznych dla

osoby tęgiej i niskiej, drugą – dla sylwetki wysokiej i szczupłej. Zaprojektuj na rysunkach
futra o odpowiednim układzie skór i kierunek włosa dla każdej sylwetki.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i zaprezentować technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy. Omówić wpływ układu skór i charakteru okrywy włosowej na wygląd
sylwetki.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  narysować dwie sylwetki o różnych cechach budowy,
2)  zaprojektować futra dla każdej sylwetki dobierając odpowiedni układ skór,
3)  zaznaczyć kierunek włosa na skórach,
4)  zaprezentować pracę.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Wyposażenie stanowiska pracy:

−

poradnik ucznia,

−

blok rysunkowy,

−

przybory do rysowania i malowania,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 4

Zaprojektuj dwie czapki stosując skóry o różnej wysokości włosa np. skóry lisa i norki.

Rysunki wykonaj techniką kolażu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Przedstawić i omówić różne fasony czapek futrzanych, zwracając uwagę na sposób doboru
skór do fasonu czapki.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zapoznać się z materiałem nauczania,
2)  wykonać rysunek dwóch czapek – fason dostosować do rodzaju skór,
3)  dobrać odpad ze skór futerkowych do wykonania ćwiczenia,
4)  nakleić skrawki skór futerkowych na szkice czapek,
5)  zaprezentować wykonanie ćwiczenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

blok rysunkowy,

−

przybory do rysowania,

−

skrawki skór futerkowych,

−

nożyczki,

−

klej,

−

literatura z rozdziału 7.

Ćwiczenie 5

Zaprojektuj modną kamizelkę ze skór welurowych zdobioną haftem i obszytą puszystym

futrem.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Przedstawić i omówić różne modele wyrobów welurowych zdobione różnymi elementami.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  wykonać rysunek kamizelki,
2)  zaprojektować zdobienia zwracając uwagę na kolorystykę,
3)  zaznaczyć długość i kierunek włosa w obszyciach,
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

blok rysunkowy,

−

przybory do rysowania i malowania,

−

literatura z rozdziału7.

Ćwiczenie 6

Na schematach sylwetek w ruchu zaprojektuj kreacje wieczorowe ze skór futerkowych:

szal, etolę, wdzianko stosując różne układy skór.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i zaprezentować technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa
i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  odrysować schematy sylwetek w różnych pozach,
2)  zaprezentować kreacje wieczorowe,
3)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

Zalecane metody nauczania– uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik ucznia,

−

blok rysunkowy,

−

przybory do rysowania i malowania,

−

literatura z rozdziału 7

Ćwiczenie 7

Zaprojektuj trzy wzory wyrobów dziecięcych: futerko, kożuszek i kurtkę na schemacie

sylwetki dziecięcej w ruchu. Rysunki wykonaj różnymi technikami plastycznymi.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.
Przedstawić i omówić wyroby dziecięce wykonane z różnych skór futerkowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  odrysować schemat sylwetki dziecka w ruchu w trzech różnych pozach,
2)  zaprojektować okrycia dziecięce – szkic na schemacie sylwetki dziecka,
3)  pomalować zaprojektowane okrycie, stosując różne techniki plastyczne,
4)  zaprezentować wykonane ćwiczenie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Projektowanie podstawowych
wyrobów futrzarskich”.

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 13, 14, 19, 20 są poziomu podstawowego,

−

zadania 12, 15, 16, 17, 18 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie16 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym 4 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. d, 3. a, 4. b, 5. b, 6. c, 7. c, 8. c, 9. a, 10. b, 11. c,
12. a, 13. d, 14. c, 15. d, 16. d, 17. b, 18. a, 19. c, 20. a.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Rozróżnić rodzaje rysunków stosowanych
w odzieżownictwie

Znać przeznaczenie rysunków stosowanych
w odzieżownictwie

Rozpoznać elementy składowe projektu
plastycznego

Nazwać zbiór dokumentów informujących
o sposobie wykonania wyrobu odzieżowego

Rozpoznać rodzaj produkcji przy której stosuje
się pełną dokumentację techniczno-
-technologiczną

Rozpoznać proporcję głowy w stosunku do
wysokości ciała u dziecka w wieku 6 – 8 lat

Rozpoznać cechy charakterystyczne sylwetki
kobiecej

Ustalić sposób rysowania schematów sylwetek

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wyjaśnić cel tworzenia rysunku artystycznego
odzieżowego

10 Znać zakres pracy specjalisty projektanta

11 Rozróżnić typy figur

12 Określić wpływ barw ciepłych i jasnych na

wygląd sylwetki

13 Rozpoznać kolor służący do podkreślenia

konturów sylwetki

14 Nazwać figurę charakteryzującą się właściwą

postawą

15 Określić wpływ układu skór w wyrobie na wygląd

sylwetki

16 Dobrać układ skór do uzyskania efektu obniżenia

sylwetki

17 Określić efekt stosowania karczków o różnych

układach skór na wygląd sylwetki

18 Określić wpływ układu skór i fasonu wyrobu na

wygląd sylwetki

19 Zdefiniować kożuch

20 Rozpoznać dodatki futrzane stosowane do strojów

wieczorowych

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.  Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
5.  Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
6.  Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
7.  Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
8.  Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.
9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się  czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.
      Tylko jedna jest prawidłowa.
5.  Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Rysunek przedstawiający ubiór na sylwetce nieproporcjonalnej akcentujący modną linię

ubioru to
a)  rysunek modelowy.
b)  szkic żurnalowy.
c)  rysunek techniczny.
d)  rysunek instruktażowy.

2. Do sprawdzenia poprawności wykonania wyrobu służy rysunek

a)  modelowy.
b)  żurnalowy.
c)  konstrukcyjny.
d)  techniczny.

3. Projekt plastyczny modelu odzieżowego zawiera:

a)  rysunek modelowy, opis modelu, próbki materiałów.
b)  szkic żurnalowy, rysunek, próbki materiałów.
c)  rysunek artystyczny, rysunek instruktażowy, próbki materiałów.
d)  rysunek konstrukcyjny, rysunek modelowy, rysunek techniczny.

4. Zbiór dokumentów informujących o sposobie wykonywania wyrobu odzieżowego

nazywa się
a)  opisem technicznym wyrobu.
b)  dokumentacją techniczno-technologiczną.
c)  charakterystyką wyrobu.
d)  dokumentacją organizacyjną.

5. Pełną dokumentację techniczno-technologiczną stosuje się przy produkcji

a)  jednostkowej.
b)  seryjnej.
c)  usługowej.
d)  wyrobów skomplikowanych.

6. Proporcja głowy w stosunku do wysokości ciała u dziecka w wieku 6 – 8 lat wynosi

a)  1:8.
b)  1:7.
c)  1:6.
d)  1:5.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Cechy charakterystyczne figury kobiecej to

a)  szeroka tali.
b)  mało wydatne biodra.
c)  wąska talia.
d)  szerokie ramiona.

8. Przystępując do rysowania schematu sylwetki należy ustalić odcinek

a)  szerokości ramion.
b)  szerokości talii.
c)  wysokości głowy.
d)  szerokości głowy.

9. Tworzenie nowych modeli odzieży futrzanej w postaci rysunku artystycznego to

a)  projektowanie odzieży.
b)  modelowanie odzieży.
c)  konstruowanie form odzieży.
d)  wykonywanie szablonów odzieży.

10. Specjalista projektant odzieży opracowuje

a)  szablony odzieży.
b)  projekty plastyczne odzieży.
c)  formy odzieży.
d)  rysunki instruktażowe.

11. Figura ludzka charakteryzująca się zgarbionymi plecami to figura

a)  klasyczna.
b)  normalna.
c)  pochyła.
d)  sprężysta.

12. Barwy ciepłe i jasne zastosowane przy projektowaniu odzieży futrzanej dają złudzenie

a)  powiększające.
b)  zmniejszające.
c)  zwężające.
d)  silnie zarysowujące.

13. Wyraźne podkreślenie optyczne konturów sylwetki można uzyskać stosując kolor

a)  biały.
b)  żółty.
c)  czerwony.
d)  czarny.

14. Właściwą postawą ciała charakteryzuje się figura

a)  wyprostowana.
b)  sprężysta.
c)  normalna.
d)  pochyła.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15. Zastosowanie układu poziomego skór w odzieży futrzanej daje efekt

a)  obniżenia i opadania sylwetki.
b)  podwyższania i skracania sylwetki.
c)  wydłużania i wyszczuplania sylwetki.
d)  skracania i poszerzania sylwetki.

16. Efekt obniżania sylwetki dają układy skór

a)  pionowe.
b)  poziome.
c)  skośne skierowane w górę.
d)  skośne skierowane w dół .

17. Zastosowanie karczków w futrze o pionowym układzie skór powoduje

a)  poszerzenie ramion.
b)  zwężenie ramion.
c)  podwyższenie ramion.
d)  opadanie ramion.

18. Figurę za wysoką i za szczupłą można optycznie „skrócić” i „poszerzyć” stosując

a)  układ skór poziomy i obszerną linie ubioru.
b)  układ skór pionowy i dopasowaną linię ubioru.
c)  układ skór pionowy i prostą linię ubioru.
d)  układ skór mieszany i dopasowane linię ubioru.

19. Kożuch to okrycie zimowe wykonane ze skór

a)  futerkowych włosem do spodu.
b)  futerkowym włosem do wierzchu.
c)  licowych.
d)  welurowych.

20. Modnym dodatkiem futrzanym do damskiego stroju wieczorowego są

a)  bolerka, szale, etole.
b)  kamizelki welurowe.
c)  czapki futrzane.
d)  rękawiczki futrzane.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko.............................................................................................................................

Projektowanie podstawowych wyrobów futrzarskich

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

10.

11.

12.

13.

14.

15.

16.

17.

18.

19.

20.

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST 2

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Projektowanie podstawowych
wyrobów futrzarskich”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10,11, 13, 18, 19, 20 są poziomu podstawowego,

−

zadania 12, 14, 15, 16, 17 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie16 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym 4 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. a, 3. d, 4. b, 5. c, 6. c, 7. a, 8. a, 9. c, 10. a, 11. b,
12. a, 13. b, 14. b, 15. c, 16. a, 17. c, 18. b, 19. c, 20. c.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Rozróżnić rodzaje rysunków stosowanych
w kuśnierstwie

Znać rysunki stosowane
w kuśnierstwie

Rozróżnić rysunki odzieżowe po sposobie
wykonania

Rozpoznać rodzaj dokumentacji stosowanej przy
produkcji jednostkowej

Zdefiniować dokumentację techniczno-
-technologiczną

Znać proporcje głowy w stosunku do wysokości
ciała figur damskich i męskich

Rozpoznać cechy charakterystyczne figury dziecka

Rozpoznać cechy charakterystyczne figury męskiej

Nazwać wykonawcę projektów plastycznych
odzieży futrzanej

10 Zdefiniować rysunek modelowy odzieży

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

11 Rozróżnić typy figur

12 Określić wpływ barw zimnych i ciemnych na

wygląd sylwetki

13 Rozpoznać barwy stosowane do uzyskania efektu

powiększającego sylwetkę

14 Określić wpływ układu skór w wyrobie na wygląd

sylwetki

15 Dobrać układ skór do uzyskania podwyższenia

sylwetki

16 Określić efekt stosowania karczków o różnych

układach skór na wygląd sylwetki

17 Określić sposób tuszowania wad figury za pomocą

układu skór i fasonu wyrobu

18 Zdefiniować odzież futrzaną

19 Rozpoznać futrzane stroje wieczorowe

20 Rozróżnić cechy charakterystyczne okryć

dziecięcych ze skór futerkowych

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2.   Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.   Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.   Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
5.   Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
6.   Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
7.   Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
8.   Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.
9.   Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się  czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 45 minut.

Powodzenia!

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Rysunek prezentujący model odzieży z przodu i z tyłu wraz ze wszystkimi detalami to

a)  projekt plastyczny.
b)  rysunek żurnalowy.
c)  rysunek modelowy.
d)  rysunek konstrukcyjny.

2. Rysunek konstrukcyjny przedstawia

a)  sposób opracowania form wyrobu.
b)  sposób wykonania wyrobu.
c)  ogólny zarys wyrobu.
d)  szczegółowy wygląd wyrobu.

3. Rysunek przedstawiający sposób wykonania odzieży w widokach i przekrojach to rysunek

a)  modelowy.
b)  żurnalowy.
c)  techniczny.
d)  instruktażowy.

4. Przy produkcji jednostkowej stosuje się dokumentację techniczno

technologiczną

a)  pełną.
b)  skróconą.
c)  poglądową.
d)  końcową.

5. Dokumentacja techniczno – technologiczna wyrobu to zbiór dokumentów informujących o

a)  wielkości zakładu.
b)  ilości wykonywania wyrobów futrzarskich.
c)  sposobie wykonania wyrobu futrzarskiego.
d)  sposobie użytkowania wyrobu futrzarskiego.

6.W schematach sylwetek kobiecej i męskiej stosunek wysokości głowy do wysokości ciała

wynosi
a)  1:6.
b)  1:7.
c)  1:8.
d)  1:9.

7. Cechy charakterystyczne dla figury dziecka to

a)  nieproporcjonalnie duża głowa.
b)  nieproporcjonalnie mała głowa.
c)  wąska talia.
d)  długie kończyny.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Cechy charakterystyczne figury męskiej to

a)  szerokie ramiona.
b)  mało wydatne biodra.
c)  wąska talia.
d)  krótkie kończyny.

9. Projekty plastyczne odzieży futrzanej opracowuje

a)  konstruktor odzieży.
b)  kuśnierz.
c)  specjalista projektant odzieży.
d)  malarz.

10.Rysunek modelowy przedstawia

a)  dokładny wygląd modelu odzieży.
b)  ilość wykonywanych wyrobów odzieżowych.
c)  sposoby wykonywania wyrobu odzieżowego.
d)  sposób użytkowania wyrobu odzieżowego.

11.Figura ludzka charakteryzująca się nadmiernym wygięciem kręgosłupa do przodu na linii

tali to figura

a)  normalna.
b)  sprężysta.
c)  pochyła.
d)  klasyczna.

12.Barwy zimne i ciemne zastosowane w odzieży futrzanej dają złudzenie

a)  zmniejszające.
b)  powiększające.
c)  poszerzające.
d)  promieniujące.

13.Powiększające złudzenie optyczne sylwetki można uzyskać stosując barwy

a)  ciemne i zimne.
b)  jasne i ciepłe.
c)  zgaszone.
d)  złamane.

14.Zastosowanie układu pionowego skór w odzieży futrzanej daje efekt

a)  skracania i poszerzania sylwetki.
b)  wydłużania i wyszczuplania sylwetki.
c)  podwyższania i obniżania sylwetki.
d)  obniżania i opadania sylwetki.

15. Efekt podwyższania sylwetki dają układy skór

a)  poziome.
b)  pionowe.
c)  skośne skierowane w górę.
d)  skośne skierowane w dół.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Zastosowanie karczków w futrze o poziomym układzie skór powoduje

a)  poszerzenie ramion.
b)  zwężenie ramion.
c)  podwyższenie ramion.
d)  opadanie ramion.

17. Figurę za tęgą i za niska można optycznie „wydłużyć” i „wyszczuplić” stosując

a)  układ skór poziomy i i obszerną linię ubioru.
b)  układ skór poziomy i dopasowaną linię ubioru.
c)  układ skór pionowy i prostą linię ubioru.
d)  układ skór mieszany i obszerną linię ubioru.

18. Futro to okrycie zimowe wykonane ze skór

a)  futerkowych włosem do spodu.
b)  futerkowych włosem do wierzchu.
c)  licowych.
d)  welurowych.

19. Futrzane stroje wieczorowe to

a)  serdaki, kożuszki.
b)  kurtki, pelisy.
c)  szale, etole.
d)  futra, kożuchy.

20. Okrycia dziecięce ze skór futerkowych powinny być

a)  z dużymi naddatkami na wyrost.
b)  długie i obszerne.
c)  lekkie i proste.
d)  długie i ciężkie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ............................................................................................................................

Projektowanie podstawowych wyrobów futrzarskich

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem: