Microsoft Word - 347601_animator

Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej

w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej

Sektorowy Program Operacyjny Rozwój Zasobów Ludzkich, projekt „Opracowanie i upowszechnienie krajowych
standardów kwalifikacji zawodowych”.

KRAJOWY STANDARD KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH

Animator kultury (347601)

Autorzy

–

mgr Elżbieta Sobkowiak
Młodzieżowy Dom Kultury, Radom

–

mgr Anna Skubisz
Miejska Biblioteka Publiczna, Radom

Konsultant ds. metodologii

–

dr Krystyna Korneta
IX Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego, Radom

Recenzenci

–

prof. Stanisław Zbigniew Kamieński
Politechnika Radomska, Instytut Sztuki

–

dr Antoni Weyssenhoff
Centrum Młodzieży im. Jordana, Kraków

Ewaluatorzy zewnętrzni

–

mgr Adam Sroka
Teatr Powszechny, Radom

–

mgr Krystyna Joanna Szymańska
Szkoła Plastyczna im. Jacka Malczewskiego, Radom
prezes ZPAP, Oddział w Radomiu

–

mgr Adolf Krzemiński
Stowarzyszenie Grupa Literacka „Łuczywo”, Radom

Komisja zatwierdzająca

–

mgr Jolanta Wróbel – przewodnicząca
Urząd Miejski w Radomiu, Wydział Kultury i Turystyki

–

mgr Wiesław Czarnecki
Prezes Zarządu Koła Przewodników PTTK, Radom

–

mgr Mirosława Bernat
Urząd Miejski w Radomiu, Wydział Kultury i Turystyki

–

mgr Beata Walaszek
Biblioteka Pedagogiczna, Radom

Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich

–

inż. Krzysztof Siara
„Turysta” Centrum Podróży s.c., Radom

Radomska Izba Turystyki

Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB
26-600 Radom, ul. K. Pułaskiego 6/10, tel. (048) 364-42-41, fax (048) 364-47-65
e-mail: instytut@itee.radom.pl http://www.itee.radom.pl

SPIS TREŚCI

Wstęp

................................................................................................................ 4

Podstawy prawne wykonywania zawodu .................................................. 9

Syntetyczny opis zawodu .......................................................................... 10

3. Stanowiska

pracy

...................................................................................... 11

4. Zadania

zawodowe .................................................................................... 11

Składowe kwalifikacji zawodowych......................................................... 12

6. Korelacja

między zadaniami zawodowymi

a składowymi kwalifikacji zawodowych.................................................. 12

7. Kwalifikacje

ponadzawodowe .................................................................. 13

Specyfikacja kwalifikacji ogólnozawodowych, podstawowych
i specjalistycznych dla zawodu ................................................................. 14

Wstęp

Gospodarka oparta na wiedzy i współczesny rynek pracy potrzebują instru-

mentów wspierających rozwój zasobów ludzkich. W związku z tym duże nadzieje
wiąże się z ustanowieniem norm kwalifikacyjnych, które pozwoliłyby z jednej
strony zwiększyć przejrzystość kwalifikacji zawodowych potrzebnych gospodarce,
a z drugiej strony mogłyby być wykorzystywane do poprawy jakości kształcenia
i doskonalenia zawodowego w systemie szkolnym i pozaszkolnym.

Podstawę prawną tworzenia w Polsce systemu krajowych standardów kwali-

fikacji zawodowych stanowi Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrud-
nienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.),
w której określono m.in. (Art. 4), że:

„…Minister właściwy do spraw pracy realizuje zadania na rzecz rynku pracy

przez dążenie do uzyskania wysokiego poziomu i rozwoju zasobów ludzkich,
w szczególności przez:
–

prowadzenie badań i analiz rynku pracy,

–

ustalanie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy,

–

koordynowanie opracowywania standardów kwalifikacji zawodowych dla za-
wodów występujących w klasyfikacji zawodów i specjalności oraz prowadzenie
baz danych o standardach kwalifikacji…”.

W Polsce nadzorem i koordynacją opracowywania standardów kwalifikacji

zawodowych o randze krajowej zajmuje się Departament Rynku Pracy Minister-
stwa Pracy i Polityki Społecznej. Będą one uaktualniane okresowo w miarę potrzeb
i zmian w wykonywaniu zawodu.

Zbiór sukcesywnie opracowywanych krajowych standardów kwalifikacji zawo-

dowych jest udostępniany w internetowej bazie danych, założonej na serwerze Mini-
sterstwa Pracy i Polityki Społecznej

http://www.standardyiszkolenia.praca.gov.pl

Opis standardu zawiera następujące elementy:

Podstawy prawne wykonywania zawodu (zawierają przepisy związane ściśle
z wykonywaniem zawodu).

Syntetyczny opis zawodu.

Wykaz stanowisk pracy z przyporządkowaniem do pięciu poziomów kwalifikacji.

Wykaz zadań zawodowych.

Wykaz składowych kwalifikacji zawodowych.

Zbiory umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych pracownika przy-
porządkowane do:
–

pięciu poziomów kwalifikacji zawodowych,

–

grup kwalifikacji: ponadzawodowych, ogólnozawodowych, podstawo-
wych i specjalistycznych.

W obecnym stanie prawnym standardy kwalifikacji zawodowych nie są obli-

gatoryjnym dokumentem. Aktualnie opracowane standardy funkcjonują na zasa-
dzie dokumentu rekomendowanego przez Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej
i mogą być wykorzystywane przez zainteresowane osoby i instytucje do różnych
celów, np. poradnictwa zawodowego, dostosowania ofert pracy do kwalifikacji

osób poszukujących pracy, oceny „luki kwalifikacyjnej” osób bezrobotnych i po-
szukujących pracy, opracowania programów staży i praktyk zawodowych w ra-
mach przygotowania zawodowego, przygotowania podstaw programowych kształ-
cenia w zawodzie, programów kształcenia i doskonalenia zawodowego.

Model krajowych standardów kwalifikacji zawodowych przedstawia rys. 1.

Rys. 1. Model krajowych standardów kwalifikacji zawodowych

KLASYFIKACJA
ZAWODÓW
I SPECJALNOŚCI

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 1

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 2

kolejne zawody ....

Nazwa zawodu zgodnie z klasyfikacją

Słownik pojęć

Podstawy prawne wykonywania zawodu

Syntetyczny opis zawodu

Stanowiska pracy

Zadania zawodowe

Składowe kwalifikacji zawodowych

Specyfikacja kwalifikacji zawodowych według grup
i poziomów:

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 3

Standard
kwalifikacji
dla zawodu 4

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 1

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 2

ponadzawodowe

ogólnozawodowe

podstawowe

specjalistyczne

–

umiejętności

–

wiadomości

–

cechy
psychofizyczne

POZIOM 5

(itd. ...)

* * *

Krajowy standard kwalifikacji zawodowych powstaje w oparciu o analizę za-

wodu, która polega na wyodrębnieniu zakresów pracy w zawodzie oraz typowych
zadań zawodowych Z-n (n = 1, 2, 3…). Przyjęto, że zakres pracy ma odpowiadać
potrzebom rynku pracy, tzn. powinna istnieć możliwość zatrudnienia pracownika
w danym zakresie pracy, na jednym lub kilku stanowiskach. Zakresom prac przy-
porządkowano tzw. składowe kwalifikacji zawodowych K-i (i = 1, 2, 3…). Każ-
dej składowej kwalifikacji zawodowych przyporządkowano co najmniej jedno
(najczęściej kilka) zadań zawodowych. Korelację między zadaniami zawodowymi
a składowymi kwalifikacji zawodowych przedstawia tabela 2 opisu standardu.

W kolejnym kroku analizy każde zadanie zawodowe rozpisane zostało na

zbiory: umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych. W grupie kwalifikacji
podstawowych dla zawodu i specjalistycznych poszczególnym umiejętnościom,
wiadomościom i cechom psychofizycznym przyporządkowano oznaczenia tych
składowych kwalifikacji zawodowych K-i, w których dana umiejętność, wiado-
mość i cecha jest wykorzystywana. W grupie kwalifikacji ogólnozawodowych
i ponadzawodowych nie indeksuje się umiejętności, wiadomości i cech psychofi-
zycznych symbolami K-i, gdyż z definicji są one przypisane do wszystkich skła-
dowych kwalifikacji zawodowych K-i.

Rysunek 2 przedstawia etapy analizy zawodu.

Rys. 2. Etapy analizy zawodu

Zbiory umiejętności, wiadomości i cech psychofizycznych przypisane zostały

do czterech grup kwalifikacji: ponadzawodowych, ogólnozawodowych, podsta-
wowych dla zawodu i specjalistycznych, które różnią się zasięgiem i stopniem
ogólności.

Kwalifikacje ponadzawodowe opisane są zbiorami umiejętności, wiadomo-

ści i cech psychofizycznych wspólnych dla branży lub sektora gospodarki, w której
zawód funkcjonuje (np. branża budowlana, informatyczna). Kwalifikacje po-
nadzawodowe obejmują także kwalifikacje kluczowe, które definiuje się jako
wspólne dla wszystkich zawodów. Kwalifikacje ogólnozawodowe są wspólne dla
wszystkich zakresów pracy w zawodzie, czyli dla tzw. składowych kwalifikacji

ZAWÓD

ZAKRES PRACY
(SKŁADOWA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH)

ZADANIE ZAWODOWE

UMIEJĘTNOŚCI – WIADOMOŚCI
– CECHY PSYCHOFIZYCZNE

zawodowych K-i. Kwalifikacje podstawowe dla zawodu są charakterystyczne dla
jednej lub kilku (ale nie wszystkich) składowych kwalifikacji zawodowych. Kwali-
fikacje specjalistyczne także są charakterystyczne dla jednej lub kilku (ale nie
wszystkich) składowych kwalifikacji zawodowych, ale ponadto są to umiejętności,
wiadomości i cechy psychofizyczne rzadziej występujące w zawodzie, które wy-
konuje stosunkowo mała grupa pracowników wyspecjalizowanych w dość wąskiej
działalności w ramach zawodu. Rysunek 3 przedstawia zasięg poszczególnych
rodzajów kwalifikacji zawodowych.

W Krajowym Standardzie Kwalifikacji Zawodowych zdefiniowano pięć po-

ziomów kwalifikacji. Uporządkowanie kwalifikacji zawodowych według pozio-
mów ma na celu ukazanie złożoności pracy, stopnia trudności i ponoszonej odpo-
wiedzialności. Zasadą było niemieszanie ze sobą dwóch kwestii: wykształcenia
towarzyszącego zdobywaniu kwalifikacji zawodowych oraz umiejętności wyma-
ganych do wykonywania pracy na typowych stanowiskach pracy w zakładach pra-
cy. Przyjęto nadrzędność wymagań stawianych pracownikom na stanowiskach
pracy nad wymaganiami określonymi w podstawach programowych kształcenia
w zawodzie i wynikającymi z nich wymaganiami programów nauczania oraz wy-
maganiami zewnętrznych egzaminów potwierdzających kwalifikacje zawodowe.

GOSPODARKA
(Klasyfikacja zawodów i specjalności)

Kwalifikacje kluczowe (np. porozumiewanie się w języku obcym, umiejętność wyszukiwania
i przetwarzania informacji, przedsiębiorczość, umiejętność pracy zespołowej itp.)

BRANŻA (SEKTOR GOSPODARKI)

Kwalifikacje ponadzawodowe

ZAWÓD

Kwalifikacje ogólnozawodowe

ZAKRES PRACY
(SKŁADOWA KWALIFIKACJI ZAWODOWYCH)

Kwalifikacje podstawowe i specjalistyczne

ZADANIE ZAWODOWE

Kwalifikacje podstawowe i specjalistyczne

Rys. 3. Zasięg rodzajów kwalifikacji zawodowych

Na poziomie pierwszym umieszcza się umiejętności towarzyszące pracom

prostym, rutynowym, wykonywanym pod kierunkiem i pod kontrolą przełożonego.
Najczęściej jest to praca wykonywana indywidualnie. Do wykonywania pracy na
poziomie pierwszym wystarcza przyuczenie. Osoba wykonująca pracę ponosi za
nią indywidualną odpowiedzialność za działania zawinione.

Poziom drugi wymaga samodzielności i samokontroli przy wykonywaniu ty-

powych zadań zawodowych. Pracownik potrafi pracować w zespole pod nadzorem
kierownika zespołu. Ponosi indywidualną odpowiedzialność za działania zawinione.

Na poziomie trzecim kwalifikacji zawodowych pracuje pracownik, który wy-

konuje złożone zadania zawodowe. Złożoność zadań generuje konieczność posia-
dania umiejętności rozwiązywania nietypowych problemów towarzyszących pracy.
Pracownik potrafi kierować małym, kilku- lub kilkunastoosobowym zespołem
pracowników. Ponosi odpowiedzialność zarówno za skutki własnych działań, jak
i za działania kierowanego przez siebie zespołu.

Poziom czwarty wymaga od pracownika umiejętności wykonywania wielu

różnorodnych, często skomplikowanych i problemowych zadań zawodowych. Za-
dania te mają charakter techniczny, organizacyjny i specjalistyczny oraz wymagają
samodzielności powiązanej z poczuciem ponoszenia wysokiej osobistej odpowie-
dzialności. Pracownik musi potrafić kierować zespołami średniej i dużej liczebno-
ści, od kilkunastu do kilkudziesięciu osób, podzielonymi na podzespoły.

Poziom piąty reprezentują pracownicy, którzy kierują organizacjami i podej-

mują decyzje o znaczeniu strategicznym. Potrafią diagnozować, analizować i pro-
gnozować złożoną sytuację gospodarczą i ekonomiczną oraz wdrażać swoje pomy-
sły do praktyki organizacyjnej i gospodarczej. Są w pełni samodzielni, działający
w sytuacjach przeważnie problemowych, ponoszący odpowiedzialność i ryzyko
wynikające z podejmowanych decyzji i działań. Pracownicy ci ponoszą także od-
powiedzialność za bezpieczeństwo i rozwój zawodowy podległych im osób i całej
organizacji.

1. Podstawy prawne wykonywania zawodu

−

Ustawa o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej z dnia 25 paździer-
nika 1991 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 114, poz. 493 z późn. zm.).

−

Rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki w sprawie zasad wynagradzania pra-
cowników niektórych instytucji kultury z dnia 31 marca 1992 r. (Dz. U. z 1992 r.
Nr 35, poz. 151 z późn. zm.).

−

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie rozciągnięcia prze-
pisów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej na dzia-
łalność kulturalną prowadzoną w jednostkach organizacyjnych podległych lub
nadzorowanych przez Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 października
1992 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 79, poz. 403).

−

Rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki w sprawie wymagań kwalifikacyj-
nych i trybu stwierdzania kwalifikacji uprawniających do zajmowania określo-
nych stanowisk w niektórych instytucjach kultury, dla których organizatorem
jest administracja rządowa lub jednostki samorządu terytorialnego z dnia
9 marca 1999 r. (Dz. U. z 1999 r. Nr 26, poz. 234 z późn. zm.).

−

Rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki w sprawie zasad wynagradzania pra-
cowników zatrudnionych w instytucjach kultury prowadzących w szczególności
działalność w zakresie upowszechniania kultury

z dnia 23 kwietnia 1999 r.

(Dz. U. z 1999 r. Nr 45, poz. 446 z późn. zm.).

−

Rozporządzenie Ministra Kultury w sprawie organizacji i trybu przeprowadza-
nia konkursu na kandydata na stanowisko dyrektora instytucji kultury

z dnia 30 czerwca 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 154, poz. 1629).

−

Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej w sprawie rozciągnięcia przepi-
sów ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej na działal-
ność kulturalną prowadzoną przez jednostki organizacyjne podległe lub nadzo-
rowane przez Ministra Obrony Narodowej z dnia 19 grudnia 2006 r. (Dz. U.
z 2006 r. Nr 247, poz. 1807).

−

Rozporządzenie Ministra Kultury i Sztuki w sprawie bezpieczeństwa i higieny
pracy w instytucjach artystycznych z dnia 2 września 1982 r. (Dz. U. z 1982 r.
Nr 29, poz. 205).

−

Ustawa o bibliotekach z dnia 27 czerwca 1997 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 85,
poz. 539 z późn. zm.).

−

Rozporządzenie Ministra Kultury w sprawie stażu adaptacyjnego oraz testu
umiejętności w toku postępowania o uznanie nabytych w Państwach Członkow-
skich Unii Europejskiej kwalifikacji do wykonywania zawodu animator kultury
z dnia 23 kwietnia 2004 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 101, poz. 1049).

−

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r.
w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 1997 r.

Stan prawny na dzień 31 marca 2007 r.

Nr 129, poz. 844 z późn. zm.) (t.j. z dn. 28.09.2003 r., Dz. U. z 2003 r. Nr 169,
poz. 1650).

−

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 1 grudnia 1998 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych
w monitory elektroniczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 148, poz. 973).

−

Ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych z dnia 20 sierpnia 1997 r. (Dz. U.
z 1997 r. Nr 106, poz. 680 z późn. zm.) (t.j. z dnia 02.06.2005 r., Dz. U. z 2005 r.
Nr 108, poz. 909).

−

Ustawa o muzeach z dnia 21 listopada 1996 r. (Dz. U. z 1997 r. Nr 5, poz. 24
z późn. zm.).

2. Syntetyczny opis zawodu

Animator kultury planuje proces animacji kultury, organizuje imprezy kultu-

ralne, festiwale, odczyty, wystawy, konkursy, dyskoteki, festyny itp. Organizuje
pracę w instytucjach kultury takich, jak muzea, galerie sztuki, teatry, domy
i ośrodki kultury, biblioteki oraz pozaszkolne placówki kulturalno-oświatowe
z wykorzystaniem znajomości zasad i przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy,
ergonomii oraz ochrony przeciwpożarowej na poziomie własnego stanowiska pra-
cy. Animator prowadzi dokumentację placówki z zakresu upowszechniania kultu-
ry, adekwatną do miejsca zatrudnienia. Pobudza aktywność kulturalną, twórczą
i artystyczną w środowisku oraz kształtuje upodobania i zainteresowania w tym
zakresie. Pozyskuje środki finansowe na organizowane przedsięwzięcia kulturalno-
-artystyczne. Stale doskonali własne umiejętności zawodowe. Współpracuje z wy-
konawcami imprez kulturalnych i artystycznych, ze sponsorami oraz z instytucjami
wspierającymi. Prowadzi ewaluację własnych działań.

Animator kultury powinien wykazywać się zdolnościami organizacyjnymi,

podejmowaniem szybkich i trafnych decyzji, łatwością wypowiadania się w mowie
i piśmie, łatwością w nawiązywaniu kontaktów, zdolnościami analitycznymi, zdol-
nościami do pracy zarówno w grupie, jak i indywidualnej, wytrzymałością na zmę-
czenie.

Praca animatora kultury odbywa się w zamkniętych pomieszczeniach biuro-

wych, wyposażonych w komputery, kserokopiarki, często przy sztucznym oświe-
tleniu, ale także w salach widowiskowych, koncertowych, kinowych, wystawienni-
czych wyposażonych w specjalne oświetlenie i klimatyzowanych, a także w salach
prób. Osoba wykonująca ten zawód może też pracować w warunkach plenerowych,
w otwartej przestrzeni i w amfiteatrach.

Animator może podjąć pracę w instytucjach kultury, instytucjach oświato-

wych, organizacjach pozarządowych, świetlicach środowiskowych i socjoterapeu-
tycznych, zakładach karnych i wychowawczych. Może być zatrudniany głównie na
stanowiskach specjalisty i instruktora.

3. Stanowiska pracy

Tabela 1. Przyporządkowanie stanowisk pracy do poziomów kwalifikacji zawodowych

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Typowe stanowiska pracy

UWAGI

)

– Instruktor.
– Instruktor zespołu artystycznego.
– Instruktor zespołu zainteresowań.

– Starszy instruktor.
– Starszy instruktor zespołu artystycznego.

)

Nie zidentyfikowano w badaniach

4. Zadania zawodowe

Z-1. Organizowanie imprez kulturalnych, konkursów, odczytów, festiwali, wy-

staw, dyskotek itp.

Z-2. Planowanie procesu animacji kultury.
Z-3. Przestrzeganie zasad i przepisów bhp, ergonomii, ochrony przeciwpożaro-

wej, udzielanie pomocy przedmedycznej.

Z-4. Organizowanie warsztatu pracy animatora kultury.
Z-5. Organizowanie pracy w muzeach, galeriach sztuki, bibliotekach, teatrach itp.

na własnym stanowisku.

Z-6. Prowadzenie dokumentacji placówki w zakresie upowszechniania kultury

odpowiednio do zajmowanego stanowiska.

Z-7.   Pobudzanie aktywności kulturalnej, twórczej i artystycznej w środowisku.
Z-8.   Doskonalenie własnych umiejętności i kompetencji zawodowych.
Z-9.   Prezentacja w środowisku lokalnym osiągnięć w dziedzinie kultury i sztuki.
Z-10. Kształtowanie upodobań oraz zainteresowań kulturalnych i artystycznych

różnych grup społecznych.

Z-11. Pozyskiwanie środków finansowych na organizowane imprezy.
Z-12. Kierowanie imprezami kulturalnymi.
Z-13. Realizowanie programu kół miłośników sztuki, stowarzyszeń twórczości

artystycznej, dyskusyjnych klubów filmowych itp.

Z-14.  Prowadzenie impresariatu imprez placówek upowszechniania kultury.
Z-15.  Współpraca ze sponsorami.
Z-16.  Współpraca z instytucjami wspierającymi.
Z-17.  Współpraca z wykonawcami imprez kulturalnych i artystycznych.
Z-18.  Pełnienie funkcji kierowniczej w placówce kultury.
Z-19.  Prowadzenie ewaluacji własnych zadań.
Z-20.  Badanie opinii społeczności lokalnej na temat działalności kulturalnej pro-

wadzonej w środowisku.

5. Składowe kwalifikacji zawodowych

K-1.   Organizowanie i prowadzenie edukacji kulturalnej i artystycznej.
K-2.   Upowszechnianie kultury i twórczości artystycznej.
K-3.   Aktywizowanie środowisk lokalnych na rzecz uczestnictwa w kulturze.
K-4.   Kierowanie procesami animacji kultury i ich realizatorami.
K-5.   Nawiązywanie współpracy z twórcami, wykonawcami imprez kulturalnych

i artystycznych, sponsorami oraz środowiskiem lokalnym.

K-6. Kontrolowanie przebiegu i efektów procesu animacji kultury.

6. Korelacja między zadaniami zawodowymi a składowymi

kwalifikacji zawodowych

Tabela 2. Korelacja między zadaniami zawodowymi a składnikami kwalifikacji zawodowych

Składowe kwalifikacji zawodowych

Zadania

zawodowe

K-1 K-2 K-3 K-4 K-5 K-6

Z-1

X X X

Z-2

Z-3

X X X

Z-4

X X

Z-5

Z-6

X X

Z-7

X X X X X

Z-8

Z-9

X X X

Z-10

Z-11

X X

Z-12

X X X X

Z-13

X X

Z-14

X X

Z-15

X X

Z-16

Z-17

X X

Z-18

X X X X X X

Z-19

Z-20

X X

7. Kwalifikacje ponadzawodowe

Tabela 3. Przyporządkowanie kwalifikacji ponadzawodowych do poziomów kwalifikacji

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Kwalifikacje ponadzawodowe

UMIEJĘTNOŚCI

)

– Dokonuje oceny pracy członków nadzorowanego zespołu pracowników.
– Komunikuje się ze współpracownikami i przełożonymi.
– Przygotowuje informacje dotyczące realizacji zadań oraz sprawozdania z wyko-

nywanej pracy.

–  Korzysta z różnych źródeł informacji (drukowanych i elektronicznych).
–  Kieruje zespołem pracowników.
–  Organizuje stanowiska pracy zgodnie z zasadami organizacji pracy, ergonomii

i bhp.

– Przestrzega zasad etyki zawodowej.
– Stosuje przepisy prawne, niezbędne do realizacji zadań zawodowych (prawo

pracy, prawo cywilne, prawo autorskie itp.).

– Wykorzystuje innowacje organizacyjne i specjalistyczne przy rozwiązywaniu

problemów zawodowych.

–  Analizuje i rozwiązuje konflikty w grupie pracowniczej.
–  Dobiera styl kierowania zespołem.
–  Dokonuje oceny pracy zespołu oraz wykorzystuje wnioski do doskonalenia pracy.
– Stosuje odpowiednie metody motywacyjne.
– Określa zakresy obowiązków dla poszczególnych pracowników i zespołów.
–  Stosuje efektywne strategie rozwoju instytucji.
–  Opracowuje harmonogramy pracy.
– Planuje pracę własną i podległych pracowników.
–  Odpowiada za przestrzeganie przepisów oraz zasad bhp, ochrony przeciwpożaro-

wej i ochrony środowiska oraz wydaje stosowne polecenia i decyzje.

– Zabezpiecza majątek instytucji przed uszczerbkiem.
– Ustala zasady współpracy zespołów pracowniczych.
– Współpracuje z partnerami społecznymi.

)

WIADOMOŚCI

)

– Kierowanie zespołami pracowników.

−

Organizacja stanowisk pracy i zespołów pracowniczych.

−

Podstawy organizacji pracy.

–  Praca w zespole.
– Elementy prawa.
– Techniki informacyjne.
– Planowanie pracy.
–  Bazy danych, edytory tekstu, programy komputerowe, Internet.
–  Przepisy bhp, przeciwpożarowe i ochrony środowiska.

– Podstawy marketingu.
– Podstawowe zagadnienia prawne.

Poziom

kwalifikacji

zawodowych

Kwalifikacje ponadzawodowe

– Sposoby motywowania pracowników.
– Struktura organizacyjna instytucji.
– Techniki komunikacji interpersonalnej w kierowaniu i zarządzaniu.
– Zasady współżycia społecznego, etyki zawodowej, etyki pracy.
– Elementy pedagogiki i podstawy dydaktyki.

)

CECHY PSYCHOFIZYCZNE

)

– Zdolności kierownicze.

−

Spostrzegawczość.

– Koncentracja uwagi.
– Rozumowanie logiczne.
– Wrażliwość estetyczna.
– Wyobraźnia i myślenie twórcze.
– Gotowość do ustawicznego uczenia się.
– Komunikatywność.
– Kreatywność.
– Operatywność i skuteczność.
– Zaangażowanie.

– Zdolność przekonywania i negocjowania.
– Asertywność.
– Niezależność.
– Samokontrola.

)

Nie zidentyfikowano w badaniach.

8. Specyfikacja kwalifikacji ogólnozawodowych,

podstawowych i specjalistycznych dla zawodu

UWAGA: Kwalifikacje na poziomie wyższym zawierają kwalifikacje z poziomów
niższych

POZIOM 1

– Nie zidentyfikowano.

POZIOM 2

– Nie zidentyfikowano.

POZIOM 3

Kwalifikacje ogólnozawodowe

Umiejętności

–

Tworzy własne bazy danych.

–

Korzysta z tradycyjnych i nowoczesnych źródeł informacji, baz danych o im-
prezach kulturalnych artystach, prelegentach itp.

–

Stale wzbogaca własny warsztat pracy.

–

Poznaje środowiskowe potrzeby i kompetencje oświatowe, kulturalne, arty-
styczne, rozrywkowe, rekreacyjne.

–

Kształtuje ofertę kulturalną, artystyczną i rozrywkową odpowiadającą zaintere-
sowaniom odbiorców.

–

Motywuje do uczestnictwa w kulturze.

–

Ocenia zjawiska i procesy zachodzące w kulturze, sztuce i rozrywce.

–

Promuje wartościowe i ważne dla rozwoju kultury i sztuki zjawiska, dzieła
i twórców.

–

Rozpoznaje własne potrzeby w zakresie doskonalenia kompetencji zawodo-
wych.

–

Planuje doskonalenie i rozwój zawodowy.

–

Nawiązuje kontakty i współpracę z innymi przedstawicielami zawodu w celu
wymiany doświadczeń.

–

Korzysta z konferencji oraz szkoleń resortowych i branżowych.

–

Kontroluje i ocenia podejmowane przez siebie zadania zawodowe w celu ich
udoskonalenia.

–

Uczestniczy w imprezach kulturalnych organizowanych przez inne osoby i in-
stytucje w celu weryfikowania własnych działań.

–

Dostosowuje metody pracy z odbiorcą oferty kulturalnej, artystycznej i rozryw-
kowej do potrzeb i możliwości odbiorcy.

–

Przestrzega zasad i przepisów bhp, zasad organizowania imprez publicznych,
ochrony przeciwpożarowej oraz udziela pomocy przedmedycznej.

–

Identyfikuje instytucje wspierające rozwój kultury, rozpoznaje zakres i charak-
ter wsparcia, nawiązuje kontakty z przedstawicielami tych instytucji.

Wiadomości

–

Przekrój społeczny środowiska.

–

Planowanie i zasady konstruowania planów pracy i planów działalności.

–

Źródła informacji.

–

Zasady racjonalnej organizacji pracy.

–

Zasady pracy w grupie.

–

Zasady i przepisy bhp, ochrony przeciwpożarowej, udzielania pomocy przed-
medycznej, ergonomii.

–

Ogólne zasady postępowania na wypadek zagrożenia atakiem terrorystycznym.

–

Historia, kultura i literatura powszechna kraju i regionu.

–

Oferty szkoleń i kursów zawodowych.

–

Zasady samooceny.

–

Możliwości rozwoju i awansu zawodowego.

–

Przepisy prawne regulujące zasady współpracy placówek kultury z instytucjami
wspierającymi, policją, strażą miejską, strażą pożarną, służbą zdrowia itp.

Cechy psychofizyczne

–

Uzdolnienia organizacyjne.

–

Potrzeba samodoskonalenia.

Kwalifikacje podstawowe dla zawodu

Umiejętności

–

Opracowuje plany działalności kulturalnej, rozrywkowej i rekreacyjnej zgodnie
z obchodami okolicznościowymi, rocznicowymi i świętami oraz rokiem obrzę-
dowym (K-1, K-2).

–

Korzysta z technologii informatycznych, programów komputerowych (K-1,
K-2, K-3, K-5).

–

Prowadzi dokumentację własnej pracy (K-6).

–

Dobiera temat imprezy, jej formę oraz wykonawców (K-2, K-5).

–

Współpracuje z wykonawcami i uczestnikami (K-2, K-5).

–

Dba o dobre samopoczucie wykonawców (K-5).

–

Zachęca do udziału w imprezach kulturalnych (K-3).

–

Zachęca do indywidualnej aktywności twórczej (K-3).

–

Planuje imprezy kulturalne (K-2).

–

Udziela informacji potencjalnym uczestnikom imprez kulturalnych (K-3).

–

Organizuje wystawy, spotkania, wieczory autorskie, wernisaże, koncerty itp.
(K-3, K-5).

–

Rozsyła i udziela informacji o organizowanych imprezach (K-3).

–

Kontaktuje się z twórcami, zachęca ich do prezentacji własnych osiągnięć (K-5).

–

Komunikuje się z publicznością, zachęca ją do udziału w organizowanych im-
prezach (K-3).

Wiadomości

–

Historia, zwyczaje i obyczaje środowiska (K-1, K-2).

–

Możliwości percepcji oraz zainteresowania i preferencje kulturalne i rozrywko-
we różnych grup społecznych (K-1, K-2).

–

Akty prawne dotyczące działalności kulturalnej i rozrywkowej (K-4, K-5).

–

Kalendarz rocznicowy i obrzędowy, święta i obchody rocznicowe (K-1, K-2).

–

Zasady przeprowadzania imprez kulturalnych, artystycznych, rozrywkowych
i rekreacyjnych (K-2).

–

Metody i formy pracy z odbiorcami przedsięwzięć kulturalnych (K-3).

–

Zapotrzebowanie społeczne na przedsięwzięcia w dziedzinie kultury (K-2, K-3).

–

Źródła informacji o wykonawcach (K-5).

–

Aktualne trendy w kulturze i sztuce (K-2, K-4).

Cechy psychofizyczne

– Nie zidentyfikowano.

Kwalifikacje specjalistyczne dla zawodu

Umiejętności

–

Tworzy scenariusze imprez kulturalnych i rozrywkowych (K-2).

–

Analizuje przepisy prawne dotyczące działalności kulturalnej (K-2, K-4).

–

Współpracuje z innymi pracownikami placówki kultury przy opracowywaniu
planów pracy, scenariuszy imprez itp. (K-2).

–

Przygotowuje reklamę przedsięwzięć kulturalnych bądź zleca jej przygotowanie
(K-2).

–

Wdraża dzieci i młodzież do systematycznego uczestniczenia w imprezach kul-
turalnych, odwiedzania muzeów, galerii, bibliotek, teatrów itp. (K-1, K-3).

–

Negocjuje z wykonawcami warunki udziału w imprezie (K-5).

–

Opracowuje program działalności kół miłośników sztuki, stowarzyszeń twór-
czości artystycznej, dyskusyjnych klubów filmowych itp. (K-2, K-3, K-4).

–

Prowadzi spotkania kół miłośników sztuki, stowarzyszeń twórczości artystycznej,
dyskusyjnych klubów filmowych oraz ocenia ich działalność (K-2, K-3, K-4).

–

Promuje działalność kół miłośników sztuki, stowarzyszeń twórczości artystycz-
nej, dyskusyjnych klubów filmowych poprzez organizowanie spotkań, wystaw,
dyskusji, przeglądów itp. (K-2, K-3, K-4).

–

Posiada praktyczne umiejętności z dziedziny, której poświęcona jest działalność
zespołu (K-4, K-4).

–

Wyszukuje informacje na temat działalności, przepisów prawnych, form pracy
stowarzyszeń, kół zainteresowań itp. (K-4).

–

Nawiązuje kontakty z instytucjami kultury, szkołami artystycznymi, zespołami
artystycznymi itp. (K-5).

–

Przygotowuje własną placówkę do potrzeb zaproszonych zespołów, spektakli,
artystów itp. (K-2, K-5).

–

Przygotowuje materiały reklamowe (K-2, K-3).

–

Przygotowuje umowy z artystami, wykładowcami, zespołami artystycznymi itp.
(K-5).

–

Prowadzi negocjacje z wykonawcami imprez artystycznych i kulturalnych (K-5).

–

Kontroluje frekwencję na organizowanych przez siebie imprezach kulturalnych,
rozrywkowych i artystycznych (K-6).

–

Zbiera opinie o planowanych przedsięwzięciach z dziedziny animacji kultury
przed ich zorganizowaniem (K-6).

–

Obserwuje reakcje uczestników imprez kulturalnych, artystycznych i rozryw-
kowych (K-6).

–

Zbiera opinie od uczestników imprezy kulturalnej, artystycznej i rozrywkowej
(K-6).

Wiadomości

–

Zasady tworzenia scenariuszy imprez (K-2, K-4).

–

Zasady i przepisy dotyczące organizowania imprez publicznych (K-2).

–

Aktualne trendy w twórczości artystycznej (K-2).

–

Mechanizmy działania reklamy (K-4).

–

Podstawy teorii dziedziny kultury i sztuki, której poświęcona jest działalność
kół miłośników sztuki, stowarzyszeń twórczości artystycznej, dyskusyjnych
klubów filmowych itp. (K-1, K-2, K-3).

–

Podstawy formalnoprawne funkcjonowania stowarzyszeń, organizacji, kół zain-
teresowań, klubów itp. (K-4).

–

Aktualnie ważne i wartościowe wydarzenia kulturalne i artystyczne (K-2).

–

Warunki i możliwości techniczne własnego obiektu (K-2, K-5).

Cechy psychofizyczne

– Nie zidentyfikowano.

POZIOM 4

Kwalifikacje ogólnozawodowe

Umiejętności

–

Wyszukuje źródła finansowania.

–

Współpracuje z instytucjami i osobami finansującymi działania kulturalne i roz-
rywkowe.

–

Pozyskuje informacje o potencjalnych sponsorach.

–

Nawiązuje kontakty ze sponsorami lub ich reprezentantami.

–

Utrzymuje kontakty ze sponsorami po zakończeniu realizacji przedsięwzięcia.

–

Sporządza umowy sponsorskie.

–

Sporządza wnioski o dotacje.

–

Rozlicza pozyskane fundusze.

–

Prowadzi dokumentację pozyskiwanych środków finansowych.

–

Planuje pracę placówki kultury.

–

Wykorzystuje techniki komunikacji interpersonalnej.

–

Dba o właściwe relacje pomiędzy pracownikami placówki kultury.

–

Zarządza placówką kultury.

–

Analizuje akty prawne regulujące funkcjonowanie placówek kultury.

–

Prowadzi i nadzoruje prowadzenie dokumentacji placówki kultury.

–

Wykonuje czynności administracyjne dotyczące placówki kultury.

–

Reprezentuje placówkę kultury na zewnątrz.

–

Dba o dobre imię pracownika placówki kultury.

–

Planuje proces ewaluacji zadań własnych i podległych pracowników.

–

Wykorzystuje wnioski z ewaluacji w celu doskonalenia pracy własnej i podle-
głych pracowników.

–

Wyszukuje i analizuje wyniki badań opinii publicznej.

Wiadomości

–

Podstawy psychologii.

–

Bazy danych o instytucjach, fundacjach i osobach wspierających działania
w zakresie kultury.

–

Przepisy prawne regulujące finansowanie kultury.

–

Przepisy prawne regulujące zasady sporządzania umów sponsorskich, przepisy
podatkowe dotyczące sponsorowania działalności kulturalnej.

–

Techniki, metody i cele ewaluacji.

Cechy psychofizyczne

– Nie zidentyfikowano.

Kwalifikacje podstawowe dla zawodu

Umiejętności

–

Ustala cele ogólne i szczegółowe działalności kulturalnej i artystycznej (K-1,
K-2).

–

Opracowuje okresowe i długoterminowe plany działalności w zakresie animacji
kultury (K-1, K-2).

Wiadomości

–

Zasady tworzenia dokumentacji placówki upowszechniania kultury (K-1, K-2).

Cechy psychofizyczne

–

Nie zidentyfikowano.

Kwalifikacje specjalistyczne dla zawodu

Umiejętności

–

Przygotowuje dokumentację związaną z organizacją muzeów, galerii sztuki,
teatrów itp. (K-4).

–

Opracowuje koncepcję działalności merytorycznej organizowanej instytucji

(K-4).

–

Opracowuje koncepcję zagospodarowania i organizacji przestrzeni w muzeum,
galerii sztuki itp. (K-4).

–

Prowadzi badania opinii odbiorców i uczestników imprez kulturalnych, arty-
stycznych i rozrywkowych (K-6).

–

Analizuje wyniki badań i wyciąga wnioski (K-6).

Wiadomości

–

Akty prawne regulujące tworzenie i funkcjonowanie muzeów, galerii sztuki,
teatrów itp. (K-4).

–

Struktura organizacyjna muzeów, galerii sztuki, teatrów itp. (K-4).

–

Zadania i funkcje muzeów, galerii sztuki, teatrów itp. (K-4).

Cechy psychofizyczne

–

Nie zidentyfikowano.

POZIOM 5

– Nie zidentyfikowano.