background image

Kara ograniczenia wolności

Treścią kary ograniczenia wolności jest ograniczenie swobody 
osobistej sprawcy poprzez nałożenie na niego rygorów 
określonych w art. 34 § 2 pkt 1-3 kk. Na treść tej kary składają 
się trzy grupy obciążeń: zakaz zmiany miejsca stałego pobytu 
bez zgody sądu, wykonywanie pracy wskazanej przez sąd, 
udzielanie wyjaśnień dotyczących przebiegu jej odbywania.
 

Karę ograniczenia wolności wymierza się w miesiącach i może ona trwać 
od 1 miesiąca do maksymalnie 12 miesięcy.

Zasadniczy element kary ograniczenia wolności to obowiązek pracy 
wskazanej przez sąd. Może ona występować w dwóch postaciach. Po 
pierwsze, może on polegać na wykonywaniu wskazanej przez sąd, 
nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w odpowiednim 
zakładzie pracy, placówce zdrowia, opieki społecznej lub instytucji 
niosącej pomoc charytatywną. Wymiar czasu takiej pracy sąd określa w 
wyroku w rozmiarach od 20 do 40 godzin w skali miesiąca. 

Drugą postacią obowiązku pracy wskazanej przez sąd jest potrącenie od 
10 do 25% z wynagrodzenia za pracę, przy czym skazany nie może w 
okresie odbywania kary rozwiązać bez zgody sądu stosunku pracy. 
Potrącenia dokonuje się na rzecz Skarbu Państwa lub na wskazany przez 
sąd cel społeczny.

Kara ograniczenia wolności może być również orzeczona z warunkowym 
zawieszeniem jej wykonania jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia 
wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do 
przestępstwa. Zawieszając wykonanie tej kary sąd bierze pod uwagę 
przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, 
dotychczasowy tryb życia oraz zachowanie po popełnieniu przestępstwa. 
Okres próby biegnie od uprawomocnienia się wyroku i wynosi od 1 roku 
do 3 lat. Zawieszając wykonanie kary ograniczenia wolności sąd może 
orzec grzywnę w wysokości do 90 stawek dziennych oraz zobowiązać 
skazanego do wypełnienia określonych obowiązków.

Skazanego na karę ograniczenia wolności można również zwolnić od 
reszty kary (przedterminowe zwolnienie), jeżeli odbył przynajmniej 
połowę orzeczonej kary, przestrzegał porządku prawnego i sumiennie 
wykonywał pracę wskazaną przez sąd, a także spełniał nałożone na 

1

background image

niego obowiązki i środki karne.

Natomiast jeżeli sprawca nie realizuje kary ograniczenia wolności, sąd 
zamienia tę karę na zastępczą karę grzywny. Jeden dzień ograniczenia 
wolności odpowiada jednej stawce dziennej, której wysokość należy 
określić. Jeżeli orzeczenie zastępczej kary grzywny byłoby niecelowe albo 
jeżeli skazany tej grzywny nie uiści w terminie i nie można ściągnąć jej w 
drodze egzekucji, sąd orzeka zastępczą karę pozbawienia wolności. Jeżeli 
za dane przestępstwo nie jest przewidziana kara pozbawienia wolności, 
kara zastępcza nie może przekroczyć 6 miesięcy pozbawienia wolności.

2