1

W

W

W

W

W

ERSJ

ERSJ

ERSJ

ERSJ

ERSJA

A

A

A

A

Z

Z

Z

Z

Z

K

K

K

K

KORD

ORD

ORD

ORD

ORDYJSKĄ

YJSKĄ

YJSKĄ

YJSKĄ

YJSKĄ

T

T

T

T

TAB

AB

AB

AB

ABAKĄ

AKĄ

AKĄ

AKĄ

AKĄ

W wersji “z kordyjską tabaką” MG musi wprowadzić do

przygody następujące modyfikacje:

1) Dzień I: Przyjęcie u Hrabiny. Ambasador częstuje BG

tabaką, mówiąc, iż jest to wyśmienita, najlepsza kordyjska ta-
baka, sprowadzana wprost z dalekiej kolonii Hoth. Ma jej już
niestety niewiele, starczy mu jeszcze na kilka tygodni, i potem
będzie musiał się podać chyba do dymisji, by wrócić do Kor-
du po więcej, bo bez niej nie wytrzyma - śmieje się Ambasa-
dor. Dodaje, że czasem po jednej maleńkiej szczypcie kicha
się jeszcze wielokrotnie przez godzinę, a w głowie rozjaśnia się
na całą dobę.

2) Dzień III: W podziemiach Hrabiny. Gdy BG wędrują przez

piwnice Hrabiny i odkrywają wlot tunelu, który prowadzi do
pałacu Ambasadora, na posadzce znajdują tabakierkę. Tak,
nie mylą się, to tabakierka Ambasadora! Jeśli BG grają zgod-
nie z duchem Monastyru, powinni oddać zgubę właścicielowi,
zachowując w dyskrecji miejsce jej odnalezienia.

3) Dzień VI: Finał w Katedrze. Gdy czas się zatrzymuje, w

powietrzu można zawiesić siekierę, a zgromadzeni celują do
siebie z pistoletów, BG widzą, jak Ambasador wyciera spływa-
jący po nosie pot rękawem swego surduta. Dostrzegają z prze-
rażeniem na rękawie pozostałość po proszku z tabakierki. Ze
zgrozą graniczącą z obłędem widzą jak Ambasador kilkakrot-
nie kręci nosem, nabiera powietrza i w końcu nagle rozlega się
krótki trzask kordyjskiego kichnięcia. Wraz z nim wszystkie
pistolety wypalają.

Na koniec, pośród krwawej i wstrząsającej scenerii, BG

dostrzegają toczącą się po podłodze, niewinnie wyglądającą
kordyjską tabakierkę

A

A

A

A

A

L

L

L

L

LTERN

TERN

TERN

TERN

TERNA

A

A

A

ATYWNE

TYWNE

TYWNE

TYWNE

TYWNE

ZAK

ZAK

ZAK

ZAK

ZAKOŃCZENIA

OŃCZENIA

OŃCZENIA

OŃCZENIA

OŃCZENIA

Finał przygody jest krwawy i dramatyczny. Dla ludzi, którzy cenią sobie szczyptę humoru na sesji proponuje-

my coś bardziej rozrywkowego, choć równie krwawego. Poniżej prezentujemy dwa “hardcorowe” zakończenia

przygody. Jednocześnie wcale nie polecamy ich wprowadzenia, gdyż może się to źle skończyć dla MG (gracze

mogą się zdenerwować i kazać mu zjeść własny hard cover, względnie softa).

W

W

W

W

W

ERSJ

ERSJ

ERSJ

ERSJ

ERSJA

A

A

A

A

Z

Z

Z

Z

Z

ZABÓJCZYM

ZABÓJCZYM

ZABÓJCZYM

ZABÓJCZYM

ZABÓJCZYM

SZTYLETEM

SZTYLETEM

SZTYLETEM

SZTYLETEM

SZTYLETEM

D

D

D

D

D

EBORAH

EBORAH

EBORAH

EBORAH

EBORAH

W wersji “z zabójczym sztyletem Deborah” MG musi wpro-

wadzić do przygody następujące modyfikacje:

1) Dzień III: Wizyta Narcissy – gdy BG przechwalają się

przed kapłanką swoją bronią, Narcissa wyjmuje zza pazuchy
sztylet i mówi: My, świątobliwe kapłanki Jedynego, preferuje-
my sztylety. O, takie jak ten.

2) Dzień VI: Wizyta Deborah – gdy BG zbroją się na ostat-

nią wyprawę i proponują Deborah zabranie kilku dodatko-
wych pistoletów, ta wyjmuje sztylet identyczny jak należący
do Narcissy i mówi: Mnie wystarczy ten mały sztylet, nie po-
trzebuję pistoletów, muszkietów ani rapierów. Chodźmy.

3) Dzień VI: Finał w Katedrze – rozpętuje się strzelanina,

lecz wszystkie kule przeznaczone dla Ambasadora wyłapuje
na siebie rzucająca się przed niego Fay. Widząc to Ambasador
podnosi swój pistolet z zamiarem skończenia z sobą w afekcie
i celuje sobie w kordyjską głowę. Deborah leży ranna, jej szty-
let niedaleko, wala się po podłodze. Również ranny Inspektor
widząc zamiary Ambasadora, krzyczy:

- Stój! Poczekaj!
Widząc głuchotę samobójcy chwyta leżący pod ręką szty-

let Deborah i ciska nim prosto w dzierżącą pistolet rękę Am-
basadora. Na szczęście jest dobrym nożownikiem i skutecznie
przyszpila dłoń Ambasadora. Ten ryczy z bólu wypuszczając
broń.

W tym momencie Deborah krzyczy:
- Nie! Jest zatruty!!!