JĘZYK 
Klasyfikacja funkcjonalna języka: 

a)  Żywe – cały czas zaspokajają potrzeby komunikacyjne ludności (polski); 
b)  Martwe – kiedyś były żywe, ale dziś nie posiadają użytkownika (łacina); 
c)  Wegetujące  –  używane  przez  małą  grupę  ludzi,  nie  rozwijają  się  nie  służą  porozumiewaniu  się,  ale 

służą np. do celów religijnych i obrzędowych (sanskryt); 

d)  Odrodzone  (pierwotnie  martwe  lub  wegetujące,  ale  wskutek  działań  politycznych  zostały  ożywione 

(nowohebrajski). 

 

Język polski należy do rodziny języków indoeuropejskich. 
Grupa języków praindoeuropejskich: 

a)  Anatolijska (hetycka) – wymarła (kraina Anatolia); 
b)  Tocharska – wymarła, obszar Azji środkowej; 
c)  Tracko – ormiańska – w większości wymarła, używany tylko j. ormiański (obszar Morza Czarnego); 
d)  Iliryjska – wymarłe, zachowany j. albański; 
e)  Indoirańska  –  żywa:  Pakistan,  Indie,  Azja  Środkowa,  j.  sanskryt,  hurdu,  hindi  (nie  mają  alfabetu, 

zapisów); 

f)  Helleńska – zachowany norweski, cypryjski; 
g)  Italijska / romańska – włoski, francuski, hiszpański, rumuński, portugalski; 
h)  Celtycka – irlandzki, szkocki, walijski, bretoński – zagrożone wymarciem; 
i)  Germańska – niemiecki, duński, szwedzki, norweski, islandzki, holenderski, angielski; 
j)  Bałtycka – litewski, łotewski, staropruski; 
k)  Słowiańska 
l)  J. sztuczne – syberyjski, esperanto; 
m)  Ugro – fińskie – nie wywodzą się z gr. Języków indoeuropejskich – fiński, estoński, węgierski, lapoński, 

język Basków. 

 

Grupa języków słowiańskich 
Dzieli się na 3 zespoły:     

a)  Zachodnie 

- lechickie (polski, dialekt Drzewian Połowskich); 
- łużyckie (górno i dolnołużycki); 
- czeski, słowacki. 

b)  Południowe  (serbsko-chorwacki,  bułgarski,  słoweński,  macedoński,  scs  –  gramatycznie  najbardziej 

zróżnicowana grupa); 

c)  Wschodnie (białoruski, ukraiński, rosyjski – grupa najbardziej jednolita).