BARTŁOMIEJ KONOPKA
JUSTYNA DOBROWOLSKA
MACIEJ BAŃKA
MATEUSZ KONOPKA
Studia II stopnia stacjonarne
KBI 3
SPRAWOZDANIE NR 2
Badanie czasu pogłosu
Kraków, kwiecień 2014
BARTŁOMIEJ KONOPKA
JUSTYNA DOBROWOLSKA
MACIEJ BAŃKA
MATEUSZ KONOPKA
Studia II stopnia stacjonarne
KBI 3
SPRAWOZDANIE NR 2
Badanie czasu pogłosu
Kraków, kwiecień 2014
1.
Wstęp teoretyczny
Pogłos jest to zjawisko stopniowego zanikania
dźwięku
po ucichnięciu źródła,
związane z występowaniem dużej liczby fal odbitych od powierzchni
pomieszczenia
.
Pogłos jest określany ilościowo za pomocą czasu pogłosu, czyli ilości sekund potrzebnych
do spadku energii akustycznej o 60 dB. Ze względu na niski poziom pobudzenia lub duży
poziom szumu, pomiar spadku o 60 dB nie zawsze jest możliwy. Wówczas mierzy się
czas, w którym energia akustyczna spadnie o 10, 20 lub 30 dB i dokonuje ekstrapolacji.
Celem laboratorium było zbadanie czasu pogłosu metodą impulsową. Badania
dokonano za pomocą wzorów oraz za pomocą programu komputerowego. W badaniu
zmierzono czas spadku energii akustycznej o 20 dB- T
20
.
2.
Otrzymane wyniki pomiarów
Lp
Rodzaj
materiału
Powierzchnia
α
i
125
250
500
1000
2000
4000
1
Tablica
3,75
0,18
0,76
0,99
0,99
0,99
0,97
2
szafa
4,41
0,18
0,26
0,24
0,1
0,1
0,1
3
biurko
3,84
0,18
0,26
0,24
0,1
0,1
0,1
4
krzesła
1,5
0,37
0,4
0,47
0,53
0,56
0,53
5
Ławki
27,54
0,49
0,66
0,8
0,88
0,82
0,7
6
drzwi
3,78
0,1
0,07
0,05
0,04
0,04
0,04
7
okna
3,4662
0,18
0,06
0,04
0,03
0,02
0,02
8
szafka
1,1956
0,18
0,26
0,24
0,1
0,1
0,1
9
lampy
7,35
0,04
0,04
0,03
0,03
0,02
0,02
10
rolety
1,02
0,05
0,07
0,13
0,22
0,32
0,35
11
kaloryfer
1,44
0,18
0,76
0,99
0,99
0,99
0,97
12
ludzie
220
0,25
0,35
0,42
0,46
0,5
0,5
13
sciany
136,5882
0,013
0,015
0,02
0,025
0,035
0,04
14
podłoga
61,26
0,04
0,04
0,07
0,06
0,06
0,07
α
śr
0,16
0,23
0,27
0,29
0,31
0,31
V=170,423m
3
S=477,14m
2
3.
Wyliczenie czasu pogłosu w sposób analityczny
a)
Metoda Sabine’a
ࢀ
=
, ∗ ࢂ
ࡿ ∗ ࢻ
࢙࢘
Metoda Sabine'a
α
i
125
250
500
1000
2000
4000
T
60
0,36
0,26
0,21
0,20
0,18
0,19
b)
Metoda Eyringa
ࢀ
=
, ∗ ࢂ
−ࡿ ∗ ( − ࢻ
࢙࢘
)
Metoda Eyringa
α
i
125
250
500
1000
2000
4000
T
60
0,32
0,22
0,18
0,16
0,15
0,16
c)
Metoda Millington-Sette'a
ࢀ
=
, ∗ ࢂ
−ࢳࡿ
∗ ( − ࢻ
)
Metoda Millington-Sette'a
α
i
125
250
500
1000
2000
4000
T
60
0,30
0,19
0,14
0,12
0,12
0,13
4.
Wyliczenie czasu pogłosu za pomocą programu komputerowego-
dokonane w sali, w której znajdowało się 22 osoby oraz w Sali, w
której znajdowało się 2 osoby
a)
Badanie w pełnej sali
Lp
α
i
125
250
500
1000
2000
4000
1
0,239
0,442
0,746
0,659
0,654
0,563
2
0,736
0,788
0,862
0,84
0,702
0,545
3
0,89
0,613
0,599
0,685
0,616
0,559
4
0,779
0,68
0,962
0,815
0,67
0,623
5
0,534
0,716
0,862
0,817
0,663
0,603
Tsr
0,64
0,65
0,81
0,76
0,66
0,58
b)
Badanie w pustej sali
Lp
α
i
125
250
500
1000
2000
4000
1
0,784
0,8
0,686
0,711
0,799
0,76
2
0,599
0,875
0,956
0,873
0,847
0,866
3
0,706
0,865
0,908
0,887
0,863
0,788
4
0,529
0,922
0,808
0,811
0,739
0,755
5
0,764
0,968
1,047
0,868
0,762
0,825
Tsr
0,68
0,89
0,88
0,83
0,80
0,80
5.
Wnioski
Wyniki otrzymane w sposób analityczny różnią sią od wyników zarejestrowanych
przez program komputerowy. Błąd ten mógł być spowodowany wieloma czynnikami.
Najprawdopodobniejszą przyczyną był błąd ludzki przy wyliczaniu czasu pogłosu. Na
wyniki wpływa także niedokładność pomiarów powierzchni chłonnych w pomieszczeniu
oraz przybliżone wartości współczynników chłonności
a dla poszczególnych materiałów.