background image

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapi

 

                                                        

 

 

 

 

 

 

Teresa Kołek 
Alina Świzdor

 

Kurs wyrównawczy z 
chemii nieorganicznej

Skrypt dla studentów kierunku Biotechnologia

 

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

                                                         

 

 

   

 

Kurs wyrównawczy z 
chemii nieorganicznej

Skrypt dla studentów kierunku Biotechnologia 

Wrocław 2009 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

tał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

Kurs wyrównawczy z 
chemii nieorganicznej

 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Kurs wyrównawczy z chemii nieorganicznej

dla kierunku Biotechnologia

 

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Katedra Chemii 

 

Materiały do kursu wyrównawczego z chemii nieorganicznej dla studentów

Kierunku Biotechnologia Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu

w semestrze zimowym roku akademickieg

 

Kurs przeprowadzono w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki

współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego

 

 

Redakcja merytoryczna: Zespół

Korekta: Anna Panek 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

© Copyright Katedra Chemii Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu.

Wrocław 2009 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

Kurs wyrównawczy z chemii nieorganicznej 

dla kierunku Biotechnologia 

Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu 

Materiały do kursu wyrównawczego z chemii nieorganicznej dla studentów 

Kierunku Biotechnologia Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu 

w semestrze zimowym roku akademickiego 2009/2010 

Kurs przeprowadzono w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 

rodków Europejskiego Funduszu Społecznego 

Redakcja merytoryczna: Zespół autorów 

Katedra Chemii Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu. 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Spis treści 

1.1 

Właściwości pierwiastków w oparciu o poło

1.2 

Dysocjacja elektrolityczna.

1.3 

Reakcje w roztworach elektrolitów. Wzory strukturalne.

1.4 

Dysocjacja wody, skala pH.

1.5 

Hydroliza soli. 

1.6 

Zadania. ................................

1.6.1  Układanie równa

1.6.2  Hydroliza soli.

1.6.3  Układanie równa

2 ................................................................

2.1 

Prawa chemiczne.

2.2 

Mol i masy molowe; ustalanie wzoru chemicznego.

2.3 

Obliczenia stechiometryczne.

2.4 

Stężenia roztworów.

2.4.1  Stężenia procentowe

2.4.2  Stężenia molowe.

2.4.3  Obliczenia stechiometryczne z uwzgl

2.5 

Zadania. ................................

2.5.1  Mol i masa molowa; ustalanie wzoru chemicznego; stechiometria.

2.5.2  Stężenia roztworów.

2.5.3  Zadania stechiometryczne z uwzgl

2.5.4  Stopień dysocjacji; wykładnik 

 

 

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

ci pierwiastków w oparciu o położenie w układzie okresowym.

Dysocjacja elektrolityczna. ................................................................

Reakcje w roztworach elektrolitów. Wzory strukturalne. ................................

Dysocjacja wody, skala pH. ................................................................

 ................................................................................................

................................................................................................

Układanie równań reakcji chemicznych. ..............................................................

Hydroliza soli. ................................................................................................

danie równań reakcji w podanych schematach. ................................

................................................................................................

Prawa chemiczne. ................................................................................................

sy molowe; ustalanie wzoru chemicznego. ................................

Obliczenia stechiometryczne. ................................................................

enia roztworów. ................................................................................................

enia procentowe ................................................................

enia molowe. ................................................................................................

Obliczenia stechiometryczne z uwzględnieniem stężeń roztworów.

................................................................................................

Mol i masa molowa; ustalanie wzoru chemicznego; stechiometria.

enia roztworów. ................................................................

Zadania stechiometryczne z uwzględnieniem stężeń  roztworów.

 dysocjacji; wykładnik stężenia jonów wodorowych. ..............................

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

enie w układzie okresowym. ............... 4 

.......................................................... 7 

........................................... 9 

...................................................... 14 

........................................... 16 

..................................................... 20 

.............................. 20 

...................................... 22 

............................................ 22 

................................................ 23 

...................................... 24 

................................................. 24 

.................................................... 26 

.................................. 30 

............................................................. 30 

.................................. 34 

 roztworów. .................... 37 

..................................................... 41 

Mol i masa molowa; ustalanie wzoru chemicznego; stechiometria. .................... 41 

............................................................. 43 

  roztworów. ....................... 44 

.............................. 45 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

1.1

 

Właściwości pierwiastków w oparciu o poło

 

W  tablicy  Mendelejewa  pierwiastki  uszeregowane  s

protonów w jądrze, w rzędach poziomych (okresach) i kolumnach (grupach).  Pierwiastki poło

tej  samej  kolumnie  mają  analogiczn

walencyjne) i należą do tej samej g

Na  podstawie  położenia  pierwiastka  w  układzie  mo

chemiczne. Jedną z nich jest warto

wyższa niż numer grupy

 

Tabela 1. Pierwiastki grup (rodzin) głównych

           Grupa 

 

Okres  

Blok s 

Ia 

IIa 

1

 
 

3

Li 

4

Be 

11

Na 

12

Mg 

19

20

Ca 

37

Rb 

38

Sr 

55

Cs 

56

Ba 

87

Fr 

88

Ra 

 

 

Wartościowość to liczba atomów wodoru lub innego jednowarto

przypadająca  w  związku  na  1  atom  danego  pierwiastka.  Nie  wszystkie  pierwiastki  tworz

połączenia z wodorem, ale wię

należy  pamiętać,  że  wartoś

połączeniach  nadtlenkowych).

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

ci pierwiastków w oparciu o położenie w układzie okresowym.

W  tablicy  Mendelejewa  pierwiastki  uszeregowane  są  w  kolejności  wzrastaj

dach poziomych (okresach) i kolumnach (grupach).  Pierwiastki poło

  analogiczną  konfigurację  zewnętrznej  powłoki  elektronowej  (

 do tej samej grupy. Ich właściwości chemiczne wykazują znaczne podobie

enia  pierwiastka  w  układzie  można  przewidzieć  jego  niektóre  wła

 z nich jest wartościowość: w związku wartościowość pierwiastka nigdy nie jest 

Tabela 1. Pierwiastki grup (rodzin) głównych 

Blok p 

IIIa 

IVa 

Va 

VIa 

 

 

 

 

5

6

7

8

13

Al 

14

Si 

15

16

31

Ga 

32

Ge 

33

As 

34

Se 

49

In 

50

Sn 

51

Sb 

52

Te 

81

Tl 

82

Pb 

83

Bi 

84

Po 

 

 

 

 

 to liczba atomów wodoru lub innego jednowartościowego pierwiastka  

zku  na  1  atom  danego  pierwiastka.  Nie  wszystkie  pierwiastki  tworz

czenia z wodorem, ale większość łączy się z tlenem. Układając wzory cz

wartościowość  tlenu  w  związkach  wynosi  II 

czeniach  nadtlenkowych).  W  grupach  głównych,  od  grupy  Va  im  wyż

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

enie w układzie okresowym. 

ś

ci  wzrastającej  ilości 

dach poziomych (okresach) i kolumnach (grupach).  Pierwiastki położone w 

trznej  powłoki  elektronowej  (elektrony 

ą

 znaczne podobieństwa. 

  jego  niektóre  właściwości 

 pierwiastka nigdy nie jest 

VIIa 

 

2

He 

9

10

Ne 

17

Cl 

18

Ar 

35

Br 

36

Ar 

53

54

Xe 

85

At 

86

Rn 

 

 

ś

ciowego pierwiastka  

zku  na  1  atom  danego  pierwiastka.  Nie  wszystkie  pierwiastki  tworzą 

c wzory cząsteczek tlenków 

zkach  wynosi  II  (wyjątkowo  I  w 

W  grupach  głównych,  od  grupy  Va  im  wyższy  numer  grupy 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

tym  mniej  atomów  wodoru  przył

przyłączonych atomów wodoru wynosi 

Na  podstawie  położenia  pierwiastka  w  układzie  okresowym  mo

tlenków i połączeń z wodorem

 

 

Wartościowość pierwiastka w zwi

są tlenki chloru: Cl

2

O, Cl

2

O

3

, 

Pierwiastki  należące  do  grup  Ib÷VIII  charakteryzuj

przyjmować  różne  wartościowo

grupy.  Wyjątek  wśród  tych  pierwiastków  stanowi  cynk,  który  w  zwi

wartościowy. Z pierwiastków grupy VIII tylko ruten i osm osi

równą  numerowi  grupy:  OsO

najczęściej związki o wartościowo

 

 

 

 

Wzory tlenków 

tlenku potasu      

tlenku baru        

tlenek boru(III)   

tlenek krzemu(IV)   

tlenek fosforu(V)   

tlenek siarki(VI)   

tlenek chloru(VII)  

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

tym  mniej  atomów  wodoru  przyłącza  atom  pierwiastka;  suma  numeru  grupy  i  liczby 

tomów wodoru wynosi 8.  

ż

enia  pierwiastka  w  układzie  okresowym  moż

 z wodorem

 pierwiastka w związku może być niższa niż numer grupy

 Cl

2

O

5

.  

ce  do  grup  Ib÷VIII  charakteryzują  się  tym,  że  w  zwi

ś

ciowości,  jednak  nigdy  wartościowość  nie  jest  wy

ród  tych  pierwiastków  stanowi  cynk,  który  w  związkach  jest  zawsze  II 

ciowy. Z pierwiastków grupy VIII tylko ruten i osm osiągają w tlenkach warto

  numerowi  grupy:  OsO

4

,  RuO

4

,  należące  do  tej  grupy  żelazo,  kobalt,  nikiel  tworz

ś

ciowości II lub III. 

 

 

Wzory połączeń pierwiastka wodorem

K

2

O 

wodorek potasu     

KH

BaO 

wodorek baru     

BaH

B

2

O

3

 

borowodór         

BH

SiO

2

 

krzemowodór       

SiH

P

2

O

5

 

fosforowodór        

PH

SO

3

 

siarkowodór    

H

Cl

2

O

7

 

chlorowodór    

HCl

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

cza  atom  pierwiastka;  suma  numeru  grupy  i  liczby 

enia  pierwiastka  w  układzie  okresowym  można  podać  wzory 

 numer grupy; np. znane 

ż

e  w  związkach  mogą 

  nie  jest  wyższa  niż  numer 

ą

zkach  jest  zawsze  II 

 w tlenkach wartościowość 

elazo,  kobalt,  nikiel  tworzą 

Wzory połączeń pierwiastka wodorem 

KH 

BaH

2 

BH

3

 

SiH

4

 

PH

3

 

H

2

S 

HCl 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Tabela 2. Pierwiastki grup pobocznych.

okres 

IIIb 

IVb 

21

Sc 

22

Ti 

23

39

40

Zr 

41

57

La 

72

Hf 

73

89

Ac 

 

 

W układach okresowych zazwyczaj, obok symbolu pierwiastka umieszczone s

które odpowiadają stopniom utleniania (warto

 

Na  podstawie  poło

przewidzieć  przebieg  reakcji  jego  tlenku(ów  )  z  wod

pierwiastki  położone  w  lewej  cz

wodą tworzą zasady; w reakcji tlenków pierwiastków grup  Va÷VIIa z wod

Na

2

O + H

2

O → 2NaOH

BaO  + H

2

O →   Ba(OH)

N

2

O

+ H

2

O →  2HNO

SO

3   

+ H

2

O →    H

2

SO

Tlenki niektórych pierwiastków grup IIIa i IVa w reakcji z wod

amfoteryczne.  

Wszystkie  pierwiastki  grup  pobocznych  tj.  Ib÷VIII)  (tabela  2)    nale

szereg  wodorotlenków  tych  pierwiastków  ma  wła

wyższych stopniach utlenienia s

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

Tabela 2. Pierwiastki grup pobocznych. 

grupa

 

blok d

 

Vb 

VIb 

VIIb 

VIII 

23

24

Cr 

25

Mn 

26

Fe 

27

Co 

28

41

Nb 

42

Mo 

43

Tc 

44

Ru 

45

Rh 

46

Pd

73

Ta 

74

75

Rc 

76

Os 

77

Ir 

78

 

 

 

 

 

W układach okresowych zazwyczaj, obok symbolu pierwiastka umieszczone s

 stopniom utleniania (wartościowości) pierwiastka w zwią

Na  podstawie  położenia  pierwiastka  w  układzie  okresowym  mo

  przebieg  reakcji  jego  tlenku(ów  )  z  wodą.  W  grupach  głównych  (Ia÷IIIa) 

one  w  lewej  części  okresu  (tabela  1)  to  metale,  których  tlenki  w  reakcji  z 

 zasady; w reakcji tlenków pierwiastków grup  Va÷VIIa z wodą

 2NaOH 

   Ba(OH)

  2HNO

SO

Tlenki niektórych pierwiastków grup IIIa i IVa w reakcji z wodą tworz

Wszystkie  pierwiastki  grup  pobocznych  tj.  Ib÷VIII)  (tabela  2)    nale

szereg  wodorotlenków  tych  pierwiastków  ma  właściwości  amfoteryczne,  a  ich  tl

szych stopniach utlenienia są bezwodnikami kwasów. 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

Ib 

IIb 

28

Ni 

29

Cu 

30

Zn 

Pd 

47

Ag 

48

Cd 

78

Pt 

79

Au 

80

Hg 

 

 

 

W układach okresowych zazwyczaj, obok symbolu pierwiastka umieszczone są cyfry, 

związkach. 

enia  pierwiastka  w  układzie  okresowym  można 

.  W  grupach  głównych  (Ia÷IIIa) 

ci  okresu  (tabela  1)  to  metale,  których  tlenki  w  reakcji  z 

 zasady; w reakcji tlenków pierwiastków grup  Va÷VIIa z wodą powstają kwasy.  

ą

 tworzą wodorotlenki 

Wszystkie  pierwiastki  grup  pobocznych  tj.  Ib÷VIII)  (tabela  2)    należą  do  metali, 

ci  amfoteryczne,  a  ich  tlenki  na 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

 

W  reakcji  tlenków  z  wod

ulegają  zmianie;  w  podanych  w  niniejszych  materiałach  przykładach  i  problemach  do 

rozwiązania  reakcje tego typu zachodz

 

1.2

 

Dysocjacja elektrolityczna.

 

W roztworze wodnym  (lub polarnego rozpuszczalnika) wodorotlenki i kwasy ulegaj

dysocjacji  elektrolitycznej.  Dysocjacja  elektrolityczna  to  rozpad,  zazwyczaj  odwracalny, 

na  jony.  Jon  to  atom  lub  grupa 

(kationy) lub ujemnym (aniony

NaOH    → Na

+

 + OH

-

Ba(OH)

 BaOH

+

 + OH

BaOH

+     

 Ba

2+

 + OH

HCl        → H

+

 + Cl

-                

H

2

SO

4

    → H

+

 + 

HSO

4

HSO

  → H

+

 + 

2
4

SO

Po  obu  stronach  poprawnie  napisanego  równania  reakcji  s

atomów pierwiastka i sumaryczny ładunek jonów (w zapisie jonowym reakcji)

Równania  reakcji  podane  powy

elektrolitów.  Mocne  elektrolity

nie  występują  cząsteczki,  praktycznie  wszy

dysocjacji mocnych elektrolitów stosuje si

W roztworach wodnych  wielu wodorotlenków i  kwasów  zwi

w  postaci  cząsteczek;  tylko  niewielki  ułamek

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

W  reakcji  tlenków  z  wodą  zazwyczaj  wartościowości  pierwiastków  nie 

  zmianie;  w  podanych  w  niniejszych  materiałach  przykładach  i  problemach  do 

zania  reakcje tego typu zachodzą bez zmiany wartościowości.  

Dysocjacja elektrolityczna. 

W roztworze wodnym  (lub polarnego rozpuszczalnika) wodorotlenki i kwasy ulegaj

Dysocjacja  elektrolityczna  to  rozpad,  zazwyczaj  odwracalny, 

.  Jon  to  atom  lub  grupa  atomów,  obdarzona  ładunkiem  elektrycznym:  dodatnim 

aniony).  Proces dysocjacji jest jednostopniowy lub wielostopniowy.

-

         jednostopniowy 

+ OH

-

   dwustopniowy 

+ OH

                

jednostopniowy

 

4

HSO

     dwustopniowy 

      

Po  obu  stronach  poprawnie  napisanego  równania  reakcji  są  takie  same:  ilo

sumaryczny ładunek jonów (w zapisie jonowym reakcji)

Równania  reakcji  podane  powyżej  przedstawiają  dysocjację

Mocne  elektrolity  odznaczają  się  tym,  że  w  ich  średnio  stęż

steczki,  praktycznie  wszystkie  ulegają  dysocjacji.  W  zapisie  równania 

dysocjacji mocnych elektrolitów stosuje się jedną strzałkę z grotem skierowanym w prawo. 

W roztworach wodnych  wielu wodorotlenków i  kwasów  związki wyst

steczek;  tylko  niewielki  ułamek  ulega  rozpadowi  na  jony 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

ś

ci  pierwiastków  nie 

  zmianie;  w  podanych  w  niniejszych  materiałach  przykładach  i  problemach  do 

 

W roztworze wodnym  (lub polarnego rozpuszczalnika) wodorotlenki i kwasy ulegają  

Dysocjacja  elektrolityczna  to  rozpad,  zazwyczaj  odwracalny, 

atomów,  obdarzona  ładunkiem  elektrycznym:  dodatnim 

).  Proces dysocjacji jest jednostopniowy lub wielostopniowy. 

ą

  takie  same:  ilości 

sumaryczny ładunek jonów (w zapisie jonowym reakcji). 

  dysocjację  tzw.  mocnych 

rednio  stężonych  roztworach 

  dysocjacji.  W  zapisie  równania 

 z grotem skierowanym w prawo.  

ą

zki występują głównie 

ulega  rozpadowi  na  jony  –  są  to  elektrolity 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

słabe.  W  zapisie  reakcji  dysocjacji  słabych  elektrolitów  stosuje  si

skierowanymi w przeciwne strony (

Fe(OH)

2

 

 FeOH

+

 + OH

FeOH

+

   

 Fe

2+

 + OH

H

2

SO

3

    

 H

+

 + 

HSO

3

HSO

 H

+

  +  SO

Podane  przykłady  wskazuj

zawsze jednowartościowe, ujemne jony 

Jony OH

-

 obecne są równie

NH

3

 + H

2

 

+

4

NH + OH

Amoniak wiąże kation wodorowy z cz

równocześnie uwalniany jest  jon OH

cząsteczek  amoniaku  bierze  udział  w  tej  reakcji,  amoniak  dysocjuje  jak  s

zapisie  reakcji  stosuje  się  dwie  strzałki.  W  roztworze  nie  wyst

niezdysocjowaną część związku zapisuje si

Przynależność  do  mocnych  lub  słabych  elektrolitów  jest  cech

zapamiętać, że do mocnych elektrolitów nale

 

wodorotlenki metali grup Ia i IIa

 

roztwory wodne fluorowcowodorów (z wyj

 

tlenowe  kwasy  azotu,  siarki  i  chloru  na  najwy

(również HClO

3

). Pozostałe wodorotlenki i kwasy nale

Wodorotlenki  Sn(OH)

amfoteryczne:  w  roztworze  dysocjuj

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

.  W  zapisie  reakcji  dysocjacji  słabych  elektrolitów  stosuje  się  dwie 

skierowanymi w przeciwne strony (

): 

+ OH

-

  

+ OH

-

  

3

HSO

   

2

3

 

 

Podane  przykłady  wskazują,  że  w  rozworach  wodnych  wodorotlenków

ciowe, ujemne jony OH

-

, a w roztworach kwasów kationy 

ą

 również w roztworze wodnym amoniaku: 

+ OH

-

  

e kation wodorowy z cząsteczki wody i tworzy kation amonowy 

nie uwalniany jest  jon OH

-

. Roztwór wodny amoniaku jest zasadowy. Tylko cz

steczek  amoniaku  bierze  udział  w  tej  reakcji,  amoniak  dysocjuje  jak  s

ę

  dwie  strzałki.  W  roztworze  nie  występują  czą

ą

zku zapisuje się jako NH

3

·H

2

O.  

  do  mocnych  lub  słabych  elektrolitów  jest  cechą

o mocnych elektrolitów należą: 

wodorotlenki metali grup Ia i IIa; 

roztwory wodne fluorowcowodorów (z wyjątkiem fluorowodoru)

tlenowe  kwasy  azotu,  siarki  i  chloru  na  najwyższych  stopniach  utlenienia 

. Pozostałe wodorotlenki i kwasy należą do elektrolitów słabych. 

2

,  Sn(OH)

4

,    Pb(OH)

2

,    Zn(OH)

2

,      Cr(OH)

3

amfoteryczne:  w  roztworze  dysocjują  jak  kwasy  (odszczepiają  H

+

)  lub  zasady  (odszczepiaj

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

dwie  strzałki,  z  grotami 

wodorotlenków  obecne  są 

kationy H

+

steczki wody i tworzy kation amonowy 

+

4

NH

. Roztwór wodny amoniaku jest zasadowy. Tylko część 

steczek  amoniaku  bierze  udział  w  tej  reakcji,  amoniak  dysocjuje  jak  słaby  elektrolit,  w 

ą

  cząsteczki  NH

4

OH

  do  mocnych  lub  słabych  elektrolitów  jest  cechą  związku.  Warto 

tkiem fluorowodoru)

szych  stopniach  utlenienia 

elektrolitów słabych.  

3

  mają  właściwości 

)  lub  zasady  (odszczepiają 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

OH

-

).  Wykazują  właściwości  kwasowe  i  zasadowe,  s

słabymi zasadami: 

  

Rys. 1. Amfoteryczny wodorotlenek ołowiu(II) dysocjuje jak kwas (

1.3

 

Reakcje w roztworach elektrolitów. Wzory strukturalne.

 

W reakcjach związków należą

opisuje  ich  faktyczny  przebieg.  W  zapisie  jonowym  widoczne  jest  np.  podobie

reakcji zobojętniania tj. reakcji kwasu z zasad

2NaOH      +  H

2

SO

4    

  Na

Mg(OH)

2

   + 2HCl      →   MgCl

2Na

+

 + 2OH

- 

2H

+  

SO

Mg

2+

 + 2OH

- 

2H

+

 

+ 2Cl

 

W  reakcji  zasady  z  kwasem  powstaje  sól.  Sole  nale

elektrolity mocne.  Zobojętnienie to reakcja ł

słabego  elektrolitu.  W  zapisie  reakcji  zoboj

wszystkie jony OH

i

 

H

+  

łączą się

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

ś

ci  kwasowe  i  zasadowe,  są  zarówno  słabymi

Pb(OH)

2

PbOH

+ OH

-

Pb

2+ 

+ OH

-

H

+ HPbO

2

-

H

+ PbO

2

2-

a

b

a

b

 

Rys. 1. Amfoteryczny wodorotlenek ołowiu(II) dysocjuje jak kwas (a) lub jak zasada (

 

Reakcje w roztworach elektrolitów. Wzory strukturalne. 

zków należących do elektrolitów uczestniczą jony i jonowy zapis reakcji lepiej 

opisuje  ich  faktyczny  przebieg.  W  zapisie  jonowym  widoczne  jest  np.  podobie

tj. reakcji kwasu z zasadą: 

  Na

2

SO

+ 2H

2

   MgCl

2    

+ 2H

2

2
4

SO

 

 2Na

+

 

 

2
4

SO

 

+ 2H

2

O

 

+ 2Cl

 

     Mg

2+

 + 2Cl

-  

+  2H

2

O  

W  reakcji  zasady  z  kwasem  powstaje  sól.  Sole  należą  do  elektrolitów 

tnienie to reakcja łączenia jonów OH

i

 

H

+  

w cząsteczk

W  zapisie  reakcji  zobojętniania  stosuje  się  jedną  strzałk

ą

 się w cząsteczki. 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

słabymi  kwasami  jak  i 

) lub jak zasada (b) 

 jony i jonowy zapis reakcji lepiej 

opisuje  ich  faktyczny  przebieg.  W  zapisie  jonowym  widoczne  jest  np.  podobieństwo  wszystkich 

  do  elektrolitów  -  wszystkie  sole  to 

ą

steczkę wody, bardzo 

  strzałkę,  bo  praktycznie 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

W  reakcji  z  zasadą  kwasu  dysocjuj

wodorosole, a dysocjujące wielostopniowo zasady tworz

H

3

PO

4

 +   NaOH  →   NaH

H

3

PO

4

 + 2NaOH  →   Na

H

3

PO

4

 + 3NaOH  →   Na

Cu(OH)

2

 +   HNO

 Cu(OH)NO

Cu(OH)

2

 + 2HNO

 Cu(NO

Sole powstają także w reakcjach:

 

tlenku metalu z kwasem:

FeO + 2HCl → FeCl

2

 + H

2

FeO + 2H

+

 + 2Cl

-

 → Fe

2+

 + 2Cl

 

metalu z kwasem: 

Fe + 2HCl → FeCl

2

 + H

2

 

Fe + 2H

+

 + 2Cl

-

 → Fe

2+

 + 2Cl

 

zasady z bezwodnikiem kwasowym: 

2KOH + CO

 

  K

2

CO

3

 + H

2K

+

 + 2OH

-

 + CO

 

 2K

+

 + 

dwutlenek  węgla  jest  bezwodnikiem  kwasu  dysocjuj

reakcji powstaje również wodorow

KOH  + CO

  KHCO

3

               

K

 + OH

-

  + CO

2

 

  K

+

 + 

HCO

 

tlenku metalu z tlenkiem niemetalu (bezwodnikiem kwasowym):

K

2

O  + CO

2

  

 K

2

CO

3

w takiej reakcji, w obecności wody, z bezwodnikiem kwasu wieloprotonowego tworzy si

wodorosól:   

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

10 

ą

  kwasu  dysocjującego  wielostopniowo  mogą  powstawa

ce wielostopniowo zasady tworzą hydroksosole:  

   NaH

2

PO

4

  + H

2

O       -   diwodoroortofosforan(V) sodu

   Na

2

HPO

4

 + 2H

2

O      -   wodoroortofosforan(V) sodu

   Na

3

PO

4

    + 3H

2

O      -   ortofosforan(V) sodu 

 Cu(OH)NO

3

 +  H

2

O  -   azotan(V) hydroksomiedzi(II)

 Cu(NO

3

)

 + 2H

2

O     -  azotan(V) miedzi(II) 

e w reakcjach: 

tlenku metalu z kwasem: 

+ 2Cl

-

 + H

2

+ 2Cl

-

 + H

2

 

zasady z bezwodnikiem kwasowym:  

+ H

2

O      

2

3

CO

 

+ H

2

gla  jest  bezwodnikiem  kwasu  dysocjującego  dwustopniowo,  dlatego  w 

ż

 wodorowęglan: 

                

3

HCO

  

tlenku metalu z tlenkiem niemetalu (bezwodnikiem kwasowym): 

ś

ci wody, z bezwodnikiem kwasu wieloprotonowego tworzy si

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

ą

  powstawać  również 

diwodoroortofosforan(V) sodu 

wodoroortofosforan(V) sodu 

azotan(V) hydroksomiedzi(II) 

cego  dwustopniowo,  dlatego  w 

ci wody, z bezwodnikiem kwasu wieloprotonowego tworzy się 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

K

2

O + 2CO

2

 + H

2

 2KHCO

K

2

O + 2CO

2

 + H

2

 2K

 + 

lub hydroksosól, gdy tlenkiem jest metal o warto

2FeO + N

2

O

5

 + H

2

 2Fe(OH)NO

2FeO + N

2

O

5

 + H

2

 2FeOH

Wodorosole powstają też w reakcji soli z bezwodnikiem kwasu, od którego wywodzi si

sól: 

K

2

CO

+ CO

2

 + H

2

 2KHCO

2K

+

 + 

2
3

CO

+ CO

2

 + H

2

O

Niekiedy w reakcji zobojętniania wypada osad, ma to miejsce wtedy gdy powstaj

trudno rozpuszczalna w wodzie. Podczas takiej reakcji zoboj

OH

i H

+  

lecz również jony soli:

Ca

2+ 

+ 2OH

+ 2H

SO

W zapisie jonowym reakcji zoboj

 

Tabela 3. Pospolite sole trudno rozpuszczalne 

anion

Cl

3
4

PO

2
4

SO

S

2- 

2
3

CO

 

 

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

11 

2KHCO

3            

3

HCO

2

;

  

lub hydroksosól, gdy tlenkiem jest metal o wartościowości wyższej niż 

2Fe(OH)NO

3

  

2FeOH

+

  +

3

NO

2

 

ż

 w reakcji soli z bezwodnikiem kwasu, od którego wywodzi si

2KHCO

3

  

 2K

+

 + 2

3

HCO  

ę

tniania wypada osad, ma to miejsce wtedy gdy powstaj

trudno rozpuszczalna w wodzie. Podczas takiej reakcji zobojętnienia łączą

 jony soli: 

2
4

SO

 CaSO

4↓ 

 

+ 2H

2

W zapisie jonowym reakcji zobojętniania należy uwzględnić rozpuszczalność

Tabela 3. Pospolite sole trudno rozpuszczalne  

anion 

kation 

Ag

+

, Pb

2+ 

 

Ba

2+

, Ca

2+

 

 

Ba

2+

, Ca

2+

 , Pb

2+

 

Ag

+

, Zn

2+

, Fe

2+

, Fe

3+ 

 

Ba

2+

, Ca

2+

 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

szej niż I: 

 w reakcji soli z bezwodnikiem kwasu, od którego wywodzi się 

tniania wypada osad, ma to miejsce wtedy gdy powstająca sól jest 

ą

czą się nie tylko jony 

 rozpuszczalność soli (tabela 3).  

 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Wodorotlenki amfoteryczne reaguj

H

+ HPbO

2

+ Na

-

H

+ PbO

2

+ Na

2-

PbOH

+ OH

-  

+ H

+

 + NO

H

+ HPbO

H

+ PbO

Pb

2+ 

+ OH

-

 +  H

+

 + NO

Wodorotlenek  amfoteryczny  z  zasad

wywodzi się z dysocjacji kwasowej wodorotlenku; z kwasem reaguje jak zasada (

reakcjach, jak w każdej reakcji zoboj

Kryształki kwasu szczawiowego lepiej rozpuszczaj

sodowej niż w samej wodzie. Jak mo

Kwas szczawiowy (o wzorze H

kwasy mrówkowy (HCOOH) octowy (CH

kwasy należą do słabych elektrolitów, ulegaj

 

HCOOH 

HCOO

-

 + H

C

6

H

5

COOH 

 C

6

H

5

COO

H

2

C

2

O

4

H

+

 + 

2

O

HC

4

2

O

HC

 

 H

+

 + 

2

O

C

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

12 

Wodorotlenki amfoteryczne reagują z kwasami i zasadami: 

Na

+ HPbO

+ H

2

O

wodoroołowian(II) sodu

+ OH

-

+ OH

-

Na

+ PbO

2   

+ H

2

O

a

a

 + NO

3

b

b

ołowian(II) sodu

azotan(V) hydroksoołowiu(II)

azotan(V) ołowiu(II)

-

2-

Pb(OH)

2

PbOH

+ OH

-

Pb

2+ 

+ OH

-

+ HPbO

2

-

+ PbO

2

2-

a

b

a

b

-

-

-

-

PbOH

+ NO

+ H

2

O

Pb

2+ 

+  NO

+ H

2

O

 + NO

3

 

amfoteryczny  z  zasadą  reaguje  jak  kwas  (a)  -  anion  powstaj

 z dysocjacji kwasowej wodorotlenku; z kwasem reaguje jak zasada (

dej reakcji zobojętnienia, obok soli powstaje cząsteczka wody.

szczawiowego lepiej rozpuszczają się w roztworze wodnym zasady 

 w samej wodzie. Jak można to wyjaśnić? 

Kwas szczawiowy (o wzorze H

2

C

2

O

4

) należy do kwasów organicznych, podobnie jak 

kwasy mrówkowy (HCOOH) octowy (CH

3

COOH) i benzoesowy (C

6

H

5

COOH).

 do słabych elektrolitów, ulegają w wodzie dysocjacji w niewielkim stopniu:

+ H

+

 

COO

-

 + H

+

 

4

O

 

2
4

O

 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

wodoroołowian(II) sodu

ołowian(II) sodu

azotan(V) hydroksoołowiu(II)

azotan(V) ołowiu(II)

 

anion  powstającej  soli 

 z dysocjacji kwasowej wodorotlenku; z kwasem reaguje jak zasada (b). W tych 

steczka wody. 

 w roztworze wodnym zasady 

y do kwasów organicznych, podobnie jak 

COOH). Wymienione 

 w wodzie dysocjacji w niewielkim stopniu: 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Nie  wszystkie  atomy  wodoru  obecne  w  cz

dysocjacji. To związane  jest z budow

strukturalnych. Wzory strukturalne podaj

do  budowy  przestrzennej).  W  reakcji  dysocjacji  kwasów  organicznych  tylko  atomy  wodoru 

połączone poprzez tlen ulegają

  

H

H

H

H

O

C

O

kwas octowy 

C

kwas szczawiowy 

H

H

O

O

C

kwas mrówkowy

kwas benzoesowy 

H

O

O

C

H

H

H

H

H

H

O

O

C

H

O

O

C

Rys. 2. Wzory 

 
 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

13 

Nie  wszystkie  atomy  wodoru  obecne  w  cząsteczce  kwasu  organicznego  mog

zane  jest z budową cząsteczki. Najlepiej to widoczne jest w ich wzorach 

Wzory strukturalne podają połączenia atomów w cząsteczce (nie odnosz

do  budowy  przestrzennej).  W  reakcji  dysocjacji  kwasów  organicznych  tylko  atomy  wodoru 

czone poprzez tlen ulegają odszczepieniu.  

Pb

-

-

-

-

-

-

H

H

H

O

O

C

C

H

H

H

O

O

C

C

H

H

O

O

C

+

+

+

+

+

+

H

H

H

O

C

O

C

H

H

O

O

C

H

H

H

H

H

+

+ H

O

O

C

H

O

O

C

+

+ H

O

O

C

O

O

C

O

O

H

O

O

C

C

O

O

C

O

O

C

H

O

O

C

O

O

C

Ca

anion wodoroszczawianowy

anion szczawianowy  

octan ołowiu(II)

szczawian wapnia

wodoroszczawian wapnia

Rys. 2. Wzory strukturalne kwasów organicznych i ich soli

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

steczce  kwasu  organicznego  mogą  ulegać 

steczki. Najlepiej to widoczne jest w ich wzorach 

steczce (nie odnoszą się 

do  budowy  przestrzennej).  W  reakcji  dysocjacji  kwasów  organicznych  tylko  atomy  wodoru 

Pb

H

H

Ca

Ca

octan ołowiu(II)

szczawian wapnia

wodoroszczawian wapnia

 

strukturalne kwasów organicznych i ich soli 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

 

Większa  rozpuszczalno

wodzie    wynika  z  tego,  że  w  reakcji  z  zasad

rozpuszczalny. 

H

2

C

2

O

4

 + Na

+

 + OH

-

 →

4

2

O

HC

 + Na

+

 + OH

-

 →

Ogólna zasada dotyczą

Stężenie  jonów  szczawianowych  w  roztworze  szczawianu  sodu  jest  du

kwasu  szczawiowego;  w  roztworach  soli,  pochodz

stężenie  jonu  (anionu,  kationu)  jest  wy

roztwory  soli  są  najczęściej  stosowane  do  wytr

rozpuszczalnego osadu. 

 

1.4

 

Dysocjacja wody, skala pH.

 

Chemicznie czysta woda wykazuje bardzo małe przewodnictwo elektryczne, które jest 

wynikiem dysocjacji H

2

O:  

H

2

O

H

+ OH

W  dysocjacji  wody  powstaj

charakterystyczne dla kwasów, drugie dla zasad.  Woda jest zarówno bardzo słabym kwasem 

jak  i  bardzo  słabą  zasadą.  Z  równania  dysocjacji  wody  wynika, 

OH

są  takie  same  ([H

]  =  [OH

słabym elektrolitem świadczy warto

[H

+

]·[OH

-

], zwany iloczynem jonowym wody

z  temperaturą  (rośnie  ze  wzrostem  temperatury).  W  25

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

14 

ksza  rozpuszczalność  kwasu  szczawiowego  w  wodnym  roztworze  NaOH  ni

ż

e  w  reakcji  z  zasadą  powstaje  sól,  mocny  elektrolit

  Na

+

 + 

4

2

O

HC

+ H

2

  Na

+

 + 

2
4

2

O

C

+ H

2

Ogólna zasada dotycząca rozpuszczalności: podobny rozpuszcza podobne

enie  jonów  szczawianowych  w  roztworze  szczawianu  sodu  jest  du

w  roztworach  soli,  pochodzących  od  słabego(ych)  elektrolitu(ów) 

enie  jonu  (anionu,  kationu)  jest  wyższe  niż  w  roztworze  słabego  elektrolitu.  Dlatego  

ciej  stosowane  do  wytrącenia  z  roztworu  jonu,  w  postaci  trudno 

Dysocjacja wody, skala pH. 

Chemicznie czysta woda wykazuje bardzo małe przewodnictwo elektryczne, które jest 

W  dysocjacji  wody  powstają  równocześnie  jony  H

i    OH

-

,  pierwsze  to  jony 

charakterystyczne dla kwasów, drugie dla zasad.  Woda jest zarówno bardzo słabym kwasem 

.  Z  równania  dysocjacji  wody  wynika,  że  ilości  jonów  H

]  =  [OH

-

])  i  woda  ma  odczyn  obojętny.  O  tym,  że  woda  jes

wiadczy wartość iloczynu stężeń jonów: [H

+

] ·  [OH

iloczynem jonowym wody ma wartość stałą, nieznacznie zmieniaj

nie  ze  wzrostem  temperatury).  W  25ºC  (temperatura  p

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

  kwasu  szczawiowego  w  wodnym  roztworze  NaOH  niż 

mocny  elektrolit  lepiej 

podobny rozpuszcza podobne. 

enie  jonów  szczawianowych  w  roztworze  szczawianu  sodu  jest  dużo  wyższe  niż 

cych  od  słabego(ych)  elektrolitu(ów) 

  w  roztworze  słabego  elektrolitu.  Dlatego  

cenia  z  roztworu  jonu,  w  postaci  trudno 

Chemicznie czysta woda wykazuje bardzo małe przewodnictwo elektryczne, które jest 

,  pierwsze  to  jony 

charakterystyczne dla kwasów, drugie dla zasad.  Woda jest zarówno bardzo słabym kwasem 

ś

ci  jonów  H

i  jonów 

tny.  O  tym,  że  woda  jest  bardzo 

] ·  [OH

-

] = 10

-14

.  Iloczyn 

, nieznacznie zmieniającą się 

ºC  (temperatura  pokojowa)  iloczyn 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

jonowy  wody  ma  wartość  10

-

we wszystkich roztworach wodnych.

W roztworach obojętnych [H

 jeżeli [H

+

] = [OH

-

];    

 

 

 

[H

 

 

 

[OH

 W roztworach obojętnych:

Cząsteczki  kwasu  w  roztworze  wodnym  odszczepiaj

wzrasta;  w  roztworze  mocnego  kwasu 

dysocjacji. W roztworze kwasu obecne s

Na przykład w 0,05M roztworze mocnego HCl, który dysocjuje całkowicie 

[H

W roztworach kwaśnych

 

Zasady  w  wodzie  odszczepiaj

równocześnie  zmniejsza  się  stęż

0,1M  roztworze NaOH stężenie 

jest 10

12

 razy większe niż [H

+

].

W roztworach zasadowych

Przedstawione  powyżej  przykłady  wskazuj

roztworach  wodnych  zmieniają

                                                          

1

 [H

+

] i [OH

-

] nie przyjmują nigdy warto

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

15 

-14

.  Iloczyn  jonowy wody  wyznacza  stężenia  jonów 

we wszystkich roztworach wodnych.  

ę

tnych [H

+

] = [OH

-

]  

 

 

to [H

+

]

2

 = 10

-14

;  stąd: 

14

10

]

[H

+

=

 = 10

-7

 mol/dm

3

 ;   

[OH

-

] = 10

-7

 mol/dm

3

  

ę

tnych:    [H

+

] = [OH

-

] = 10

-7 

mol/dm

3

 

steczki  kwasu  w  roztworze  wodnym  odszczepiają  jon  H

+

,  i  st

wzrasta;  w  roztworze  mocnego  kwasu  [H

+

]  =  c

Mkwasu

,  bo  wszystkie  cz

dysocjacji. W roztworze kwasu obecne są zawsze również jony OH

-1

  

Na przykład w 0,05M roztworze mocnego HCl, który dysocjuje całkowicie 

HCl

  

  H

+

 + Cl

-

 

[H

+

] = 0,05,    a    

.

10

2

10

]

13

14

=

=

0,05

-

[OH

 

ś

nych [H

+

]>10

-7

 

Zasady  w  wodzie  odszczepiają  jony  OH

-

  i  stężenie  tych  jonów  ro

ę

  stężenie  jonów  H

+

,  bo  iloczyn  obu  jonów  ma  warto

ęż

enie [OH

-

] = 0,1, 

13

14

10

10

]

+

=

=

0,1

[H

; w tym roztworze 

]. 

W roztworach zasadowych       [H

+

]<10

-7

Przedstawione  powyżej  przykłady  wskazują,  że  wartości  stęż

roztworach  wodnych  zmieniają  się  w  szerokim  zakresie  (np.  0,05  do  10

-13

                   

 nigdy wartości „0” 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

ęż

enia  jonów  H

i  OH

-

 

,  i  stężenie  tego  jonu 

,  bo  wszystkie  cząsteczki  ulegają 

Na przykład w 0,05M roztworze mocnego HCl, który dysocjuje całkowicie  

enie  tych  jonów  rośnie, 

,  bo  iloczyn  obu  jonów  ma  wartość  stałą.  W 

; w tym roztworze [OH

-

] 

ci  stężeń  jonów  H

+

  w 

13

)  i  relacje  między 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

stężeniami  są  bardziej  wyraziste  gdy  st

jonów wodorowych pH:  

 

 

 

 

 

 

roztwór obojętny:  [H

0,05 M roztworze HCl:  [H

+

] = 0,05; 

 

 

 

 

 

0,1M roztwór NaOH:  [H

W skali wykładniczej:  pH = 7

                                      pH < 7

                                      pH > 7

1.5

 

Hydroliza soli. 

 

W  roztworach  wodnych  niektórych  soli  nast

soli i cząsteczkami wody, w wyniku której roztwór soli ma odczyn kwa

przykład  roztwór  cyjanku  potasu  (

[Cu(NO

3

)

2

]  odczyn  kwaśny.  O  odczynie  roztworu  soli  decyduje  reakcja  jonów  soli  z  wod

zwana hydrolizą.  

Niektóre  sole  nie  ulegaj

elektrolitów,  tj.  sole  zawieraj

kwasu. Do takich soli należą np. NaCl, KNO

 

 

                                                          

2

 log

b

 a = c ;  b

c

 = a  

log a = c;      10

c

 = a 

log a

·d

 = log a + log d 

d

log

a

log

a

log

=

d

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

16 

ej  wyraziste  gdy  stężenia  podawane  są  w  postaci  wykładnika  st

 

 

 

pH= -log [H

+

]

2

 

[H

+

] = [OH

-

]=10

-7

;        pH = - log10

-7

 = 7

] = 0,05;  

 

pH = –log 0,05= –(log 5 + log10

-2

)= -

0,1M roztwór NaOH:  [H

+

] = 10

-13

 ; pH = - log 10

-13

 = 13 

pH = 7 – roztwory obojętne 

pH < 7 –  roztwory kwaśne 

pH > 7 – roztwory zasadowe 

W  roztworach  wodnych  niektórych  soli  następuje  odwracalna  reakcja  mi

steczkami wody, w wyniku której roztwór soli ma odczyn kwaśny lub zasadowy. Na 

przykład  roztwór  cyjanku  potasu  (KCN)  ma  odczyn  zasadowy  a  azotanu(V) 

ś

ny.  O  odczynie  roztworu  soli  decyduje  reakcja  jonów  soli  z  wod

Niektóre  sole  nie  ulegają  takiej  reakcji  –  to  sole  wywodzące  si

elektrolitów,  tj.  sole  zawierające  kation,  który  tworzy  mocną  zasadę

żą

 np. NaCl, KNO

3

, Ca(ClO

3

)

2

.  

                   

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

wykładnika  stężenia 

-0,71+2 = 1,3; 

puje  odwracalna  reakcja  między  jonami 

ś

ny lub zasadowy. Na 

)  ma  odczyn  zasadowy  a  azotanu(V)  miedzi(II) 

ny.  O  odczynie  roztworu  soli  decyduje  reakcja  jonów  soli  z  wodą 

ą

ce  się  od  mocnych 

adę  i  anion  mocnego 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Po  rozpuszczeniu  w  wodzie  cyjanku  potasu  cz

protonami pochodzącymi od czą

 

KCN →    K

+

 + CN

-

          

H

2

 OH

-

+ H

+

          

         

  OH

-

+ HCN +K

 

Powyższe reakcje wskazuj

H

+

) więc część jonów cyjankowych utworzy HCN; pochodz

łączą się w KOH.  

W uproszczonym zapisie jonowym:

 

CN

-

 

 

+ H

2

  HCN  + OH

 

W  reakcji  wiązane  są  tylko  jony  H

OH

-

- roztwór wodny soli będzie miał odczyn zasadowy, co widoczne jest w jonowym zapisie 

reakcji hydrolizy soli

Azotan(V)  miedzi(II)  wywodzi  si

wodzie:  

                                                          

3

  W  roztworach  słabych 

cząsteczki, np. 

HCN 

H

+

 + CN

-

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

17 

Po  rozpuszczeniu  w  wodzie  cyjanku  potasu  część  jonów  cyjankowych  ł

cymi od cząsteczki wody w cząsteczkę HCN - słabego kwasu

          -     sól, mocny elektrolit dysocjuje całkowicie

          -    woda ulega (w b. małym stopniu)  dysocjacji:

+ HCN +K

+

sze reakcje wskazują, że w roztworze obecne są jony  słabego elektrolitu (CN

 jonów cyjankowych utworzy HCN; pochodzące od mocnej zasady

W uproszczonym zapisie jonowym: 

HCN  + OH

-

 

zane  są  tylko  jony  H

+

,  ich  ilość  w  roztworze  jest  mniejsza  ni

ę

dzie miał odczyn zasadowy, co widoczne jest w jonowym zapisie 

Azotan(V)  miedzi(II)  wywodzi  się  od  słabej  zasady  Cu(OH)

2

.  Po  rozpuszczeniu  w 

                   

W  roztworach  słabych  elektrolitów  zawsze  obok  jonów  występują

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

  jonów  cyjankowych  łączy  się  z 

słabego kwasu

3

.  

sól, mocny elektrolit dysocjuje całkowicie 

woda ulega (w b. małym stopniu)  dysocjacji: 

jony  słabego elektrolitu (CN

-

 i 

ce od mocnej zasady jony K

+

 nie 

  w  roztworze  jest  mniejsza  niż  jonów 

dzie miał odczyn zasadowy, co widoczne jest w jonowym zapisie 

.  Po  rozpuszczeniu  w 

ę

pują  niezdysocjowane 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

  Cu(NO

3

)

 Cu

2+

 + 2NO

      H

2

  OH

-

  +  H

dysocjacji:    

 

    

CuOH

+ H

jony  Cu

2+

    łączą  się  z  OH

jonów H

+

 i odczyn roztworu soli jest 

Cu

2+ 

+ H

2

O + 

3

2NO

Jony

3

NO   wywodzą  się

występują po obu stronach równania, wiec równanie reakcji mo

Cu

2+ 

+ H

2

  CuOH

W  równaniu    hydrolizy  soli,  reakcji  odwracalnej, 

skierowanymi  w  przeciwnych  kierunkach  (tylko  cz

podaje się w postaci cząsteczki, bo H

prawej  stronie  w  postaci  czą

miedzi(II). 

Hydroliza  Cu(NO

3

)

przebiega  dwustopniowo;  cz

jonami OH

-

:  

CuOH

+  

+ H

2

    Cu(OH)

Zapis jonowy reakcji hydrolizy soli najlepiej opisuje proces 

biorą udział jony soli oraz jak i dlaczego zmienia si

 

Przykłady:  

Zapisać reakcje hydrolizy: 

d) siarczku sodu, e) siarczanu(VI) potasu; okre

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

18 

3

2NO                   -     sól, mocny elektrolit dysocjuje całkowicie

+  H

+

                                                -        woda  ulega  (w  b.  małym  stopniu)  

+ H

+

 

+

3

2NO  

ę

  z  OH

-

;    jony  OH

-

  są  wiązane  więc  ich  ilość

i odczyn roztworu soli jest kwaśny

  CuOH

 + H

3

2NO   

ą

  się  od  mocnego  kwasu  i  nie  łączą  się  w  cz

 po obu stronach równania, wiec równanie reakcji można zapisać:

CuOH

 + H

 

W  równaniu    hydrolizy  soli,  reakcji  odwracalnej,  stosuje  się  strzałki  z  grotami 

skierowanymi  w  przeciwnych  kierunkach  (tylko  część  jonów  soli  ulega  hydrolizie);  wod

steczki, bo H

2

O jest znacznie słabszym elektrolitem ni

prawej  stronie  w  postaci  cząsteczki  słaby  elektrolit  –  cyjanowodór  czy  wodorotlenek 

przebiega  dwustopniowo;  część  jonów  Cu(OH)

Cu(OH)

2

 + H

+

 

Zapis jonowy reakcji hydrolizy soli najlepiej opisuje proces – poka

 udział jony soli oraz jak i dlaczego zmienia się odczyn roztworu. 

 reakcje hydrolizy: a) chlorku miedzi(I), b) octanu potasu, c

) siarczanu(VI) potasu; określić odczyn roztworu soli. 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

sól, mocny elektrolit dysocjuje całkowicie 

woda  ulega  (w  b.  małym  stopniu)  

c  ich  ilość  jest  mniejsza  niż 

ę

  w  cząsteczkę  HNO

3

na zapisać: 

ę

  strzałki  z  grotami 

  jonów  soli  ulega  hydrolizie);  wodę 

O jest znacznie słabszym elektrolitem niż zapisany po 

cyjanowodór  czy  wodorotlenek 

  jonów  Cu(OH)

łączy  się  z 

pokazuje,  że w reakcji 

c) octanu miedzi(I), 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

 

W pierwszym etapie zapisuje si

a) CuCl →  Cu

+ Cl

-

     

    Cu

+ Cl

-

 + H

2

jony  chlorkowe  wystę

pominąć:

 

    Cu

  + H

2

    CuOH + H

b) CH

3

COOK →  K

    K

+ CH

3

COO

-

  + H

    CH

3

COO

-

  + H

2

c) CH

3

COOCu →  Cu

    Cu

+ CH

3

COO

-

  + H

zasady i słabego kwasu zarówno kation jak i anion ł

d) Na

2

S →  2Na

+ S

2-

     2Na

+ S

2-

 + H

2

     

 S

2-

 + H

2

  HS

-

  

     HS

-

  +   H

2

  H

      S

2-

   + 2H

2

  H

e)    K

2

SO

  2K

+

  +

elektrolitu, sól    nie ulega hydrolizie

 

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

19 

W pierwszym etapie zapisuje się reakcje dysocjacji soli.  

           

 CuOH + H

+

 + Cl

-  

-   odczyn kwaśny;   

jony  chlorkowe  występujące  po  obu  stronach,  nie  biorą  udziału  w 

CuOH + H

+     

-   odczyn kwaśny,

 

+ CH

3

COO

-

          

 

+ H

2

  K

+

 + CH

3

COOH + OH

-   

;  po uproszczeniu:

  CH

3

COOH  + OH

-   

- odczyn zasadowy, 

+ CH

3

COO

-

          

 

+ H

2

  CuOH + CH

3

COOH  - gdy sól wywodzi si

zasady i słabego kwasu zarówno kation jak i anion łączą się w cząsteczkę słabego elektrolitu. 

-

      

  2Na

+

 + HS

-

  + OH

-      

- odczyn zasadowy

 

  + OH

-                         

         hydroliza dwustopniowa:

H

2

S + OH

-    

 

H

2

S + 2OH

-    

 

+

2
4

SO ;      zarówno  anion  jak  i  kation  pochodz

nie ulega hydrolizie

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

  udziału  w  reakcji,  można 

po uproszczeniu: 

gdy sól wywodzi się od słabej 

ę

 słabego elektrolitu.  

 

hydroliza dwustopniowa: 

;      zarówno  anion  jak  i  kation  pochodzą  od  mocnego 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

1.6

 

Zadania. 

1.6.1

 

Układanie równań reakcji chemicznych.

1.

 

Podać wzory tlenków pierwiastków III okresu.

2.

 

Podać wzory połączeń z wodorem pierwiastków II okresu.

3.

 

Ułożyć równania reakcji zachodz

azotu(III),  tlenek  miedzi(II),  tlenek  chromu(VI),  tlenek  siarki(VI),  tlenek  siarki(IV), 

tlenek chloru(V), tlenek chloru(VII), tlenek azotu(II), tlenek krzemu(IV), tlenek sodu

Zaznaczyć, przez przekre

4.

 

Krzem  rozpuszcza  się

metakrzemian sodu i wodór. Zapisa

H

2

SiO

3

5.   Zapisać reakcję tlenku fosforu(V) z wod

a)  kwas metafosforowy(V)

b)

 

kwas ortofosforowy(V)

c)

 

kwas pirofosforowy(V) 

6.

 

Ułożyć równania reakcji z wodorem nast

7.

 

Bezwodnik  kwasu  azotowego(V)  mo

drugim produktem jest kwas metafosforowy HPO

8.

 

Zapisać  reakcje  dysocjacji  (w  tym  wielostopniowo):  fluorowodoru,  bromowodoru, 

kwasu  azotowego(V),  kwasu  azotowego(III),  kwasu  chlorowego(V),  siarkowodoru, 

wodorotlenku  magnezu, 

kwasu szczawiowego. 

9.

 

Zapisać  reakcje  dysocjacji  w  wodzie  (w  tym  wielostopniowo):  wodorotlenku  cynku, 

wodorotlenku cyny(II).

10.

 

Podać w zapisie jonowym i cz

a)

 

zasady wapniowej z 

b)

 

zasady glinowej z kwasem siarkowym(VI)

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

20 

 reakcji chemicznych. 

 wzory tlenków pierwiastków III okresu. 

czeń z wodorem pierwiastków II okresu. 

 równania reakcji zachodzące podczas rozpuszczania w wodzie tlenków: tlenek 

azotu(III),  tlenek  miedzi(II),  tlenek  chromu(VI),  tlenek  siarki(VI),  tlenek  siarki(IV), 

tlenek chloru(V), tlenek chloru(VII), tlenek azotu(II), tlenek krzemu(IV), tlenek sodu

, przez przekreślenie strzałki, jeżeli reakcja nie zachodzi:. 

Krzem  rozpuszcza  się  w  roztworze  wodorotlenku  sodu.  Produktami  reakcji  s

metakrzemian sodu i wodór. Zapisać równanie reakcji. Kwas metakrzemowy ma wzór 

tlenku fosforu(V) z wodą, w której powstaje: 

kwas metafosforowy(V) 

kwas ortofosforowy(V) 

kwas pirofosforowy(V)  

 równania reakcji z wodorem następujących tlenków: CuO, MnO

Bezwodnik  kwasu  azotowego(V)  można  otrzymać  z  HNO

3

  i  tlenku  fosfor

drugim produktem jest kwas metafosforowy HPO

3

. Zapisać równanie reakcji.

  reakcje  dysocjacji  (w  tym  wielostopniowo):  fluorowodoru,  bromowodoru, 

kwasu  azotowego(V),  kwasu  azotowego(III),  kwasu  chlorowego(V),  siarkowodoru, 

wodorotlenku  magnezu,  wodorotlenku  glinu,  wodorotlenku  miedzi(II),  amoniaku, 

 

  reakcje  dysocjacji  w  wodzie  (w  tym  wielostopniowo):  wodorotlenku  cynku, 

wodorotlenku cyny(II). 

 w zapisie jonowym i cząsteczkowym równania reakcji:  

zasady wapniowej z kwasem azotowym(V) 

zasady glinowej z kwasem siarkowym(VI) 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

ce podczas rozpuszczania w wodzie tlenków: tlenek 

azotu(III),  tlenek  miedzi(II),  tlenek  chromu(VI),  tlenek  siarki(VI),  tlenek  siarki(IV), 

tlenek chloru(V), tlenek chloru(VII), tlenek azotu(II), tlenek krzemu(IV), tlenek sodu. 

eli reakcja nie zachodzi:.  

  w  roztworze  wodorotlenku  sodu.  Produktami  reakcji  są 

 równanie reakcji. Kwas metakrzemowy ma wzór 

cych tlenków: CuO, MnO

2

, Fe

2

O

3

i  tlenku  fosforu(V); 

 równanie reakcji. 

  reakcje  dysocjacji  (w  tym  wielostopniowo):  fluorowodoru,  bromowodoru, 

kwasu  azotowego(V),  kwasu  azotowego(III),  kwasu  chlorowego(V),  siarkowodoru, 

wodorotlenku  glinu,  wodorotlenku  miedzi(II),  amoniaku, 

  reakcje  dysocjacji  w  wodzie  (w  tym  wielostopniowo):  wodorotlenku  cynku, 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

c)  zasady sodowej z kwasem ortofosforowym(V)

d)  amoniaku z kwasem chlorowym(VII)

 

11. Zapisać reakcje: 

a)  tlenku siarki(IV) z wodorotlenkiem wapnia

b)  tlenku magnezu z kwasem ortofosforowym(V)

c)  tlenku litu z tlenkiem chloru(V)

d)  tlenku sodu z siarkowodorem 

e)  tlenku azotu(V) z wod

12

 

Dobrać odpowiednie substraty i zapisa

a)

 

chlorek dihydroksoglinu

b)

 

chlorek hydroksoglinu

c)

 

wodorosiarczan(VI) potasu

d)

 

węglan potasu 

13.

 

Wyjaśnić  dlaczego  naczynie,  w  którym  przez  dłu

amonu jest puste. 

14.

 

Zapisać reakcje, zachodz

a)węglan sodu + azotan(V) srebra

b) siarczek sodu + siarczan(VI) 

c) wodorofosforan(V)

d)

 

azotan(V) amonu + bromek potasu

e)

 

szczawian sodu + chlorek wapnia

15.

 

Skały  wapienne,  których  głównym  składnikiem  jest  w

wyniku  działania  wody  i  rozpuszczonego  w  niej  tlenku  w

reakcji tego procesu, równie

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

21 

c)  zasady sodowej z kwasem ortofosforowym(V) 

d)  amoniaku z kwasem chlorowym(VII) 

a)  tlenku siarki(IV) z wodorotlenkiem wapnia 

b)  tlenku magnezu z kwasem ortofosforowym(V) 

)  tlenku litu z tlenkiem chloru(V) 

d)  tlenku sodu z siarkowodorem  

e)  tlenku azotu(V) z wodą amoniakalną  

 odpowiednie substraty i zapisać reakcje, w których powstają

chlorek dihydroksoglinu 

chlorek hydroksoglinu 

wodorosiarczan(VI) potasu 

 

  dlaczego  naczynie,  w  którym  przez  dłuższy  czas  prażono  wodorow

 reakcje, zachodzące po zmieszaniu podanych soli:  

glan sodu + azotan(V) srebra 

b) siarczek sodu + siarczan(VI) żelaza(II) 

c) wodorofosforan(V) sodu + chlorek baru 

azotan(V) amonu + bromek potasu 

szczawian sodu + chlorek wapnia 

Skały  wapienne,  których  głównym  składnikiem  jest  węglan  wapnia,  ulegaj

wyniku  działania  wody  i  rozpuszczonego  w  niej  tlenku  węgla(IV).  Poda

o procesu, również w zapisie jonowym. 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

 reakcje, w których powstają: 

szy  czas  prażono  wodorowęglan 

glan  wapnia,  ulegają  erozji  w 

gla(IV).  Podać  równanie 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

16.

 

W  produkcji  nawozu  fosforowego  z  trudno  rozpuszczalnego  w  wodzie 

ortofosforanu(V)  wapnia  otrzymuje  si

wapnia. Zapisz w formie cz

17.

 

Wodorotlenek  sodu  jest  głównym  składnikiem  preparatów  do  czyszczenia 

niedrożnych  rur.  Nie  mo

aluminiowych.  Zapisać

jonowej. 

 

1.6.2

 

Hydroliza soli. 

1.

 

Podać wzory czterech soli, które nie ulegaj

2.

 

Zapisać reakcje zachodz

azotanu(V)  wapnia,  c

potasu, f) wodorowęglanu sodu. 

3.

 

Zapisać reakcje hydrolizy 

4.

 

Zapisać  reakcje  hydrolizy  i  okre

wodorosiarczan(IV)  sodu, 

wapnia. d) wodorowęglan hydroksomiedzi(II). 

 

1.6.3

 

Układanie równań reakcji w podanych schematach.

1.

 

Podać zapis   jonowy reakcji:

a.   Ca

2+

 + …  → CaC

b.

 

CaC

2

O

4

 

+ …→  Ca

c.

 

Mg

2+  

+ …→ MgNH

d.

 

MgNH

4

PO

4

  

+ …

e.

 

Zn

2+

 + NH

3

·H

2

f.

 

Zn(OH)

2

  

+ …→

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

22 

W  produkcji  nawozu  fosforowego  z  trudno  rozpuszczalnego  w  wodzie 

ortofosforanu(V)  wapnia  otrzymuje  się  rozpuszczalny  diwodoroortofosforan(V) 

wapnia. Zapisz w formie cząsteczkowej i jonowej równanie tej reakcji.

lenek  sodu  jest  głównym  składnikiem  preparatów  do  czyszczenia 

nych  rur.  Nie  można  go  jednak  stosować  do  czyszczenia  instalacji 

aluminiowych.  Zapisać  reakcję  uzasadniającą  takie  ostrzeżenie,  równie

rech soli, które nie ulegają hydrolizie. 

 reakcje zachodzące podczas rozpuszczania w wodzie: a) azotanu(V) cynku, 

c)  wodorofosforanu  sodu,  d)  bromku  magnezu, 

ę

glanu sodu.  

 reakcje hydrolizy dwóch soli, których roztwór wodny ma odczyn zasadowy.

  reakcje  hydrolizy  i  określić  odczyn  roztworu,  w  których  produktami  s

wodorosiarczan(IV)  sodu,  b)  chlorek  dihydroksożelaza(III),   

ę

glan hydroksomiedzi(II).  

 reakcji w podanych schematach. 

 zapis   jonowy reakcji: 

 CaC

2

O

4

    

+ … 

  Ca

2+  

+ … 

 

 

 MgNH

4

PO

4

 

+ … 

+ …

 

  Mg

2+  

+ … 

O → Zn(OH)

2

 

+ …. 

  

2
2

ZnO

 

  

+ … 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

W  produkcji  nawozu  fosforowego  z  trudno  rozpuszczalnego  w  wodzie 

  rozpuszczalny  diwodoroortofosforan(V) 

steczkowej i jonowej równanie tej reakcji. 

lenek  sodu  jest  głównym  składnikiem  preparatów  do  czyszczenia 

  do  czyszczenia  instalacji 

enie,  również  w  formie 

) azotanu(V) cynku, b

)  bromku  magnezu,  e)  węglanu 

dwóch soli, których roztwór wodny ma odczyn zasadowy. 

  odczyn  roztworu,  w  których  produktami  są:  a) 

,    c)  wodorosiarczek 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

g.

 

2
2

ZnO

+ …→  Zn

h.

 

CaCO

3

 + …→  CO

i.

 

Ca(HSO

3

)

2  

+ ….

j.

 

(NH

4

)

2

HPO

4

 + ….

2.

 

Dobrać  reagenty  i  zapisa

udziałem jonów podać w  zapisie jonowym:

a.  Na

2

O  

  Na

b.

 

FeO  

  FeCl

c.

 

MgCO

3

  

 Mg(HCO

d.   SnO 

Na

2

SnO

3.

 

Dobrać reagenty i zapisa

 

H

2

S             CaS

                 Ca(HS)

a.

             b. Al

2

O

3

  →  NaAlO

 

 

 

 

 

 

 

2

 

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

23 

  Zn

2+  

+ … 

2

CO

 

+ … 

+ ….→ CaSO

+ … 

+ ….→ (NH

4

)

3

PO

+ … 

  reagenty  i  zapisać  kolejne  reakcje  w  poniższych  przemianach;  rekcje  z

udziałem jonów podać w  zapisie jonowym: 

Na

2

SO

4

  

  BaSO

4

 

FeCl

2

  

  FeS  

  Fe(HS)

2

 

Mg(HCO

3

)

2

 

2

CO  

SnO

2

Sn(OH)

 2

 Sn

2+

  

genty i zapisać kolejne reakcje w poniższych przemianach: 

                 Ca(HS)

2

             H

2

S

 

  NaAlO

2

  →   AlCl

3   

 Al(OH)

3

 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

szych  przemianach;  rekcje  z 

szych przemianach:  

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

2.1

 

Prawa chemiczne. 

 

 

prawo  zachowania  masy:  w  reakcji  suma  mas  substratów  jest  równa  sumie  mas 

produktów; 

 

prawo  stałości  składu:  w  zwi

stały. 

 

2.2

 

Mol i masy molowe; ustalanie wzoru chemicznego.

 

Wzory  chemiczne  podaj

cząsteczka;  w  indeksie  dolnym  podana  jest  liczba  atomów.  Na  podstawie  wzoru 

cząsteczkowego  można  okreś

pierwiastków.  

Masa pojedynczego atomu lub cz

jest  unit  (u  =  1,66·10

-24 

g);  w  jednostkach  u  podawane  s

układzie okresowym. Masa czą

wchodzących w jej skład; moż

przykład jedna cząsteczka Na

2

 

2·22,99u + 32,0u + 4·16,0u = 142,0u = 142

 

Ten przykład ilustruje jak mała jest masa 1 cz

masy  atomowe  i  molowe  masy  cz

cząsteczkowa)  to  ilość  gramów

jednostkach mas atomowych (

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

24 

prawo  zachowania  masy:  w  reakcji  suma  mas  substratów  jest  równa  sumie  mas 

ci  składu:  w  związku  chemicznym  stosunek  mas  pierwiastków  jest 

ustalanie wzoru chemicznego. 

Wzory  chemiczne  podają  symbole  atomów  pierwiastków,  z  których  zbudowana  jest  

steczka;  w  indeksie  dolnym  podana  jest  liczba  atomów.  Na  podstawie  wzoru 

na  określić  skład  ilościowy  związku;  tj.  udział  poszcz

Masa pojedynczego atomu lub cząsteczki jest bardzo mała. Jednostk

g);  w  jednostkach  u  podawane  są  masy  atomowe  pierwiastków  w 

układzie okresowym. Masa cząsteczki jest równa sumie mas atomowych, wszystkich atomów 

cych w jej skład; można ją wyliczyć posługując się danymi z układu okresowego. Na 

2

SO

ma masę: 

·

16,0u = 142,0u = 142· 1,66·10

-24 

g = 2,35·10

-22

Ten przykład ilustruje jak mała jest masa 1 cząsteczki. W praktyce stosuje si

masy  cząsteczkowe.  Molowa  masa  atomowa  (

gramów  równa  masie  1  atomu  (1  cząsteczki)

mowych (u).  

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

prawo  zachowania  masy:  w  reakcji  suma  mas  substratów  jest  równa  sumie  mas 

zku  chemicznym  stosunek  mas  pierwiastków  jest 

  symbole  atomów  pierwiastków,  z  których  zbudowana  jest  

steczka;  w  indeksie  dolnym  podana  jest  liczba  atomów.  Na  podstawie  wzoru 

zku;  tj.  udział  poszczególnych 

steczki jest bardzo mała. Jednostką masy atomowej 

  masy  atomowe  pierwiastków  w 

h, wszystkich atomów 

 danymi z układu okresowego. Na 

22

 g 

steczki. W praktyce stosuje się molowe 

masa  atomowa  (molowa  masa 

ą

steczki)  wyrażonej  

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

1  Mol  zawiera  taką  liczb

gramach masie atomu (cząsteczki) w jednostce 

definicję jednostki masowej u

1

u

=

g

1,6604·10

Definicja mola: mol to ilość  6,02

związku to 6,02·10

23

 cząsteczek, 1 mol elektronów to 6,02

 

Przykład I: Obliczyć masę a) 

a) Masa atom tlenu wynosi 16 u; st

b) masa cząsteczki  Na

2

SO

wynosi 142u; 

M - symbol masy molowej (atomowej lub cz

W  oparciu  o  wzór  cząsteczki  mo

związku.  

 

Przykład II. Obliczyć zawartość

  

142 g (1 mol) Na

2

SO

4

 zawiera dwa mole sodu czyli 2

przypada 46 g Na; udział sodu okre

Zamiana ułamka na procent:  

Z definicji 1

100

1

=

%

(procent 

3239

,

0

100

1

100

142

46

=

(

1

%

100

100

1

100

=

=

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

25 

ą

  liczbę  (N)  atomów  (cząsteczek),  że  ich  masa  jest  równa 

ą

steczki) w jednostce u.  Wartość N można wyliczy

.   

1g

1,6604·10

-24

g

= 6,022·10

23

  

ść

  6,02·10

23

. 1 mol pierwiastka zawiera 6,02·10

steczek, 1 mol elektronów to 6,02·10

23

 elektronów. 

a) 6,02·10

23 

atomów tlenu, b) 6,02·10

23 

cząsteczek Na

16 u; stąd 

10

022

,

6

g

10

66

,

1

16

M

23

24

O

16g

=

=

wynosi 142u; 

10

022

,

6

g

10

66

,

1

142

M

24

SO

Na

4

2

=

symbol masy molowej (atomowej lub cząsteczkowej).  

steczki  można  obliczyć  zawartości  poszczególnych  pierwiastków  w 

 zawartość sodu w Na

2

SO

4

zawiera dwa mole sodu czyli 2·22,99 g = 46 g Na. Na 142 g Na

przypada 46 g Na; udział sodu określa ułamek: 

.

g

142

g

46

   

 

(procent -  z łacińskiego 

pro centum, po polsku „na sto” ).

%

39

,

32

%

100

3239

=

 

; pomnożenie przez 1 nie zmienia wartości liczby).

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

e  ich  masa  jest  równa  

na wyliczyć  w oparciu o 

·

10

23

 atomów; 1 mol 

elektronów.  

ą

steczek Na

2

SO

4

;

16g

 

.

10

23

g

142

=

  

ci  poszczególnych  pierwiastków  w 

22,99 g = 46 g Na. Na 142 g Na

2

SO

4

 

po polsku „na sto” ). 

ś

ci liczby). 

  

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

W oparciu o definicję 

zawartość  procentowa  składnika  to  liczba  jednostek  składnika  w  100  jednostkach 

całości”. Zawartość procentową

 

w   142  g  Na

2

SO

4

     

 a w 100 g  Na

2

SO

4

   

 

W proporcji iloczyn wyrazów skrajnych jest równy iloczynowi wyrazów 

100

23

2

x

142

=

 

W 100 g  Na

2

SO

4

 znajduje si

Ogólnie zawartość procentowa składnika w mieszaninie:

 

 

C

% 

całości

składnika

m

m

 

 

 

 

        

 

2.3

 

Obliczenia stechiometryczne.

 

Zgodnie z prawami: zachowania masy i stało

chemicznej  można  wyznaczy

produktów.  Można  też  wyliczy

przeprowadzenia reakcji z podan

 

Przykład  II:  Obliczyć  masę

azotowego(V).

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

26 

W oparciu o definicję 

100

1

=

%

 - można podać inną definicję udziału procentowe

  procentowa  składnika  to  liczba  jednostek  składnika  w  100  jednostkach 

 procentową można obliczyć więc z proporcji:  

     jest   2 · 23,0 g  Na 

   będzie      x     g   Na 

iloczyn wyrazów skrajnych jest równy iloczynowi wyrazów środkowych:

 

g

4

,

32

142

0

,

23

2

100

=

=

x

.  

znajduje się 32,4 g Na, zatem sód stanowi  32,4%  

 procentowa składnika w mieszaninie: 

%

100

  

 

 

 

 

        

ułamek 

 

Obliczenia stechiometryczne. 

Zgodnie z prawami: zachowania masy i stałości składu na podstawie równania reakcji 

na  wyznaczyć  ilości  reagujących  substratów  oraz  mas

  wyliczyć  jaka  ilość  jednego  z  substratów  potrzebna  jest  dla 

przeprowadzenia reakcji z podaną masą drugiego substratu. 

  masę  tlenku  wapnia  potrzebną  do  zobojętnienia  12  g  kwasu 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

 udziału procentowego: 

  procentowa  składnika  to  liczba  jednostek  składnika  w  100  jednostkach 

iloczyn wyrazów skrajnych jest równy iloczynowi wyrazów środkowych: 

  soli.  

ci składu na podstawie równania reakcji 

cych  substratów  oraz  masę  powstających 

  jednego  z  substratów  potrzebna  jest  dla 

ę

tnienia  12  g  kwasu 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

 

Równanie reakcji 

CaO + 2HNO

Reakcja  wskazuje,  że  1  czą

6,02·10

23 

(1 mol) cząsteczek CaO reaguje z 

Współczynniki  w  równaniu  reakcji  odpowiadaj

tym przykładzie: 1 mol CaO reaguje z 2 molami HNO

1 mol H

2

O.  

 

Obliczenie masy molowej reagentów, o których mowa w zadaniu:

g

56

16

0

,

40

M

CaO

=

+

=

;      

Na 2·63 g  HNO

potrzeba 56 g CaO; zatem na 1 

a na 12 g HNO

3

 12 razy tyle:  

Taki sam wynik otrzyma się z proporcji:

      56 g CaO zobojętnia   2·63 g 

        g CaO  zobojętni     12  g HNO

12

56

x

63

2

=

;   stąd 

x

Przy układaniu proporcji nale

informacje  i  zwracać  uwagę

występują te same substancje (lub roztwory). 

 

Przykład  III:  a)  Obliczyć  mas

kwasem solnym, 5 g dwutlenku w

b) Jaką objętość, w warunkach normalnych, zajmuje ta ilo

 

a)  Produktami  reakcji  soli  słabego  kwasu  z  mocnym  kwasem  s

kwasu.  

CaCO

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

27 

CaO + 2HNO

 Ca(NO

3

)

 + H

2

e  1  cząsteczka  CaO  reaguje  z  dwoma  cząsteczkami  HNO

steczek CaO reaguje z 2·6,02·10

23 

(2 mol) cząsteczkami 

Współczynniki  w  równaniu  reakcji  odpowiadają  relacjom  molowym  reagentów.  W 

przykładzie: 1 mol CaO reaguje z 2 molami HNO

3

, w reakcji powstaje 1 mol Ca(NO

Obliczenie masy molowej reagentów, o których mowa w zadaniu: 

g

63

16

3

14

0

,

1

M

3

HNO

=

+

+

=

 

potrzeba 56 g CaO; zatem na 1 g HNO

3

 potrzebne jest 

126

56

 

g

33

,

5

12

126

56

m

CaO

=

=

ę

 z proporcji: 

63 g HNO

3

    

tni     12  g HNO

3

  ;  

g

33

,

5

63

2

12

56

x

=

=

CaO 

Przy układaniu proporcji należy obok liczb podawać jednostki i symbole lub inne istotne 

  uwagę  na  to,  czy  w  obu  wierszach,  w  analogicznych  pozycjach 

 te same substancje (lub roztwory).  

ć

  masę  węglanu  wapnia  potrzebną  do  otrzymania,  w  reakcji  z 

kwasem solnym, 5 g dwutlenku węgla.  

, w warunkach normalnych, zajmuje ta ilość CO

2

)  Produktami  reakcji  soli  słabego  kwasu  z  mocnym  kwasem  są:  słaby  kwas  i  sól  mocnego 

CaCO

+ 2HCl → CaCl

 + H

2

CO

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

steczkami  HNO

3

,  zatem   

steczkami HNO

3

  relacjom  molowym  reagentów.  W 

, w reakcji powstaje 1 mol Ca(NO

3

)

 i 

126

56

 g CaO;  

 jednostki i symbole lub inne istotne 

  na  to,  czy  w  obu  wierszach,  w  analogicznych  pozycjach 

  do  otrzymania,  w  reakcji  z 

:  słaby  kwas  i  sól  mocnego 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Kwas węglowy jest nietrwały i rozkłada si

można zapisać też równanie:  CaCO

 

Z 1 mola CaCO

powstaje 1 mol kwasu w

Masy molowe reagentów: 

M

CaCO

Ilościowe relacje CaCO

3

 i CO

 

   ze   100 g CaCO

3

 otrzymuje si

     z       g CaCO

3

 otrzyma się

 

 

5

100

x

44

=

g

36

,

11

44

5

100

x

=

=

; potrzeba 

 

b) W 1811. Avogadro sformułował prawo: „równe obj

warunkach  ciśnienia  i  temperatury,  zawieraj

definicji  wynika,  że 

6,02·10

23 

samych  warunkach  ciśnienia  i  temperatury  zajmuje  tak

normalnych  (0  ˚C,  1013  hPa) 

objętość molowa gazu.  

 

W oparciu o prawo Awogadro mo

 

 

   44 g CO

zajmuje obj

 

      

    5 g CO

zajmuje obj

                    

=

x

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

28 

glowy jest nietrwały i rozkłada się wydzielając CO

2

  

H

2

CO

3  

 

2

CO + H

2

 równanie:  CaCO

+ 2HCl → CaCl

 +

2

CO + H

2

powstaje 1 mol kwasu węglowego, i po jego rozkładzie powstaje 1 mol CO

g

100

16

3

12

40

3

CaCO

=

+

+

=

12

M

2

CO

+

=

i CO

2

 opisuje proporcja: 

otrzymuje się 44 g CO

2

    

otrzyma się      5  g CO

2

  

 

; potrzeba 

11,36 g CaCO

3 

) W 1811. Avogadro sformułował prawo: „równe objętości różnych gazów, w tych samych 

nienia  i  temperatury,  zawierają  jednakową  ilość  cząsteczek”.    Z  podanej 

23 

cząsteczek,  czyli  1  mol  każdej  substancji  gazowej  w  tych

nienia  i  temperatury  zajmuje  taką  samą  objęto

˚C,  1013  hPa) 

1  mol  gazu  zajmuje  objętość  22,4  dm

3 

– 

W oparciu o prawo Awogadro można zapisać proporcję: 

zajmuje objętość  22,4 dm

3

    

zajmuje objętość       

 dm

3

     

3

dm

2,54

=

=

44

4

,

22

5

CO

2

.

 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

glowego, i po jego rozkładzie powstaje 1 mol CO

g

44

16

2

=

+

 

nych gazów, w tych samych 

ą

steczek”.    Z  podanej 

dej  substancji  gazowej  w  tych 

  objętość.  W  warunkach 

  wartość  ta  to  tzw. 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Przykład  IV.  Jaką  objętość  tlenu  (w  warunkach  normalnych)  uzyska  si

rozkładu 1 g chloranu(V) potasu, przy 4% stratach gazu?

 

 

Równanie reakcji: 

 

Masy molowe: 

M

3

KClO

   z 2·122,6 g KClO

powstają 3 mo

    z      1     g KClO

3                

powstanie                              

 

 

 

6

,

122

2

1

4

,

22

3

x

=

=

Wyliczona  objętość  tlenu  0,274  dm

objętość będzie o 4% mniejsza: 

Zadania  tego  typu  najlepiej  rozwi

100

1

=

%

 - 

wynika, że  zamiast 100 jednostek obj

(4 jednostki to strata).  

 

Objętość tlenu, po odliczeniu strat: 

   

 

 

 

 

             

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Przykład V: Ile g wodorowęglanu magnezu

jest do otrzymania, w wyniku rozkładu termicznego, 10 dm

normalnych)  

Mg(HCO

3

)

2

  

T

  MgO  + H

           

146

2

)

=

3

Mg(HCO

M

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

29 

ść

  tlenu  (w  warunkach  normalnych)  uzyska  si

rozkładu 1 g chloranu(V) potasu, przy 4% stratach gazu? 

 

2KClO

3  

 2KCl +

2

3O  

g

6

,

122

16

3

5

,

35

1

,

39

=

+

+

=

 

powstają 3 mole O

2

; tj. objętość 3·22,4 dm

3

  O

2

  

powstanie                              x     dm

3

  O

2

 

2

O

3

dm

0,274

=

 

  tlenu  0,274  dm

3

  nie  uwzględnienia  strat.  W  rzeczywisto

dzie o 4% mniejsza:  

Zadania  tego  typu  najlepiej  rozwiązywać  w  oparciu  o  definicję  procentu. 

e  zamiast 100 jednostek objętościowych (dm

3

) uzysk

 tlenu, po odliczeniu strat:  

 

       zamiast   100    dm

3

 O

2

 otrzymuje si

 

           

zamiast  0,274  dm

3

 O

2

 otrzyma    si

 

 

 

100

97

274

,

0

dm

0,266

y

=

=

ę

glanu magnezu zawierającego 6,45% zanieczyszcze

jest do otrzymania, w wyniku rozkładu termicznego, 10 dm

3

 CO

2

 (mierzonego w warunkach 

MgO  + H

2

O + 

2

2CO

 

g

146

       

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

  tlenu  (w  warunkach  normalnych)  uzyska  się  z  termicznego 

dnienia  strat.  W  rzeczywistości  otrzymana 

  procentu.  Z  definicji:  1

) uzyska się 96 jednostek 

otrzymuje się 96 dm

otrzyma    się   dm

3

   

 

2

O

3

dm

 

cego 6,45% zanieczyszczeń potrzebne 

(mierzonego w warunkach 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

z 1 mola Mg(HCO

3

)

2

  

powstają

 podczas prażenia 146 g Mg(HCO

                         z       g Mg(HCO

 

                          

22

146

x

=

Obliczona  na  podstawie  reakcji  masa  dotyczy  czystego  Mg(HCO

zadania sól zawiera domieszki i jej nawa

 

Obliczenie  masy  zanieczyszczonej  soli,  która  zawiera  oblicz

Mg(HCO

3

)

2

 

w 100 g zanieczyszczonej   soli jest      93,55 g 

 

       g zanieczyszczonej soli zawiera  32,6  g 

34,84g

y

=

=

55

,

93

6

,

32

100

 

 

2.4

 

Stężenia roztworów. 

2.4.1

 

Stężenia procentowe 

 

W  praktyce  laboratoryjnej,  podobnie  jak  w 

Są  to  mieszaniny  dwóch  lub  wi

jako  udział  procentowy  składnika(ów)  (np.  opakowania  leków,  niek

spożywczych  i  in.).  Zazwyczaj  st

(C

%

), rzadziej objętościowych. Udział procentowy w relacji obj

jest  najczęściej  dla  określenia  składu  mieszanin  gazów  lub  cieczy

procentowa dotyczy objętości składników, to  obok warto

podaje  się  dodatkowo:    „v/v”  lub  „%  obj.”)  (np.  etykiety  na  opakowaniach  trunków 

sprawdzić informacje  w sklepie,  

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

30 

powstają 2 mole CO

2

   

enia 146 g Mg(HCO

3

)

 otrzymuje się 2·22,4 dm

3

 CO

2

    

g Mg(HCO

3

)

2               

 otrzyma   10    dm

3

 CO

2

    

2

3

)

HCO

(

Mg

2

4

,

22

10

146

g

32,6

=

Obliczona  na  podstawie  reakcji  masa  dotyczy  czystego  Mg(HCO

3

)

2

.  Zgodnie  z  tre

zadania sól zawiera domieszki i jej naważka powinna być wyższa.  

Obliczenie  masy  zanieczyszczonej  soli,  która  zawiera  obliczoną

w 100 g zanieczyszczonej   soli jest      93,55 g Mg(HCO

3

)

2

  

 (po odjęciu zanieczyszcze

g zanieczyszczonej soli zawiera  32,6  g Mg(HCO

3

)

2

  

  

 Mg(HCO

3

)

2

 z domieszkami.  

 

W  praktyce  laboratoryjnej,  podobnie  jak  w  życiu  codziennym,  używane  s

  to  mieszaniny  dwóch  lub  większej  ilości  związków,  których  skład  okre

jako  udział  procentowy  składnika(ów)  (np.  opakowania  leków,  niek

ywczych  i  in.).  Zazwyczaj  stężenie  procentowe  odnosi  się  do  procentów  wagowych 

ciowych. Udział procentowy w relacji objętości składników, stosowany 

lenia  składu  mieszanin  gazów  lub  cieczy.  Jeżeli  podana  zawarto

ś

ci składników, to  obok wartości liczbowej udziału procentowego 

  dodatkowo:    „v/v”  lub  „%  obj.”)  (np.  etykiety  na  opakowaniach  trunków 

 informacje  w sklepie,  nie kupować).  

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

.  Zgodnie  z  treścią 

oną  wcześniej  ilość 

ciu zanieczyszczeń) 

ż

ywane  są  roztwory. 

zków,  których  skład  określany  jest  często 

jako  udział  procentowy  składnika(ów)  (np.  opakowania  leków,  niektórych  produktów 

  do  procentów  wagowych 

ci składników, stosowany 

ż

eli  podana  zawartość 

ci liczbowej udziału procentowego 

  dodatkowo:    „v/v”  lub  „%  obj.”)  (np.  etykiety  na  opakowaniach  trunków  -można 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Zawartość składnika w mieszaninie okre

jako  udział  procentowy,  zgodnie  ze  wzorem: 

zamiana ułamka na procent omawiana wcze

Stężenie  procentowe  (c

jednostkach wagowych roztworu (mieszaniny)

Przykład VI: Ile g chlorku wapnia nale

6%?  

 

Sposób  I:  Zgodnie  z  definicj

CaCl

2

 i 94 jednostki (g) H

2

O. 

Można zapisać proporcję

6 g   CaCl

2

  jest  w

 

            x g CaCl

CaCl

94

100

6

x

g

6,38

=

=

   

Sposób II: Zamiana ułamka na procent:

%

100

=

całości

składnika

m

m

%

c

;  w rozwi

Szukana masa soli x, po dodaniu do 100 g wody 

%

100

+

=

x

100

x

6%

;  

 600 + 6x = 100x;   

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

31 

 składnika w mieszaninie określa ułamek: 

)

roztworu

(

całości

substancji

m

m

, który mo

jako  udział  procentowy,  zgodnie  ze  wzorem: 

100

)

roztworu

(

=

całości

substancji

m

m

%

c

zamiana ułamka na procent omawiana wcześniej) 

enie  procentowe  (c

%

)  podaje  ilość  jednostek  wagowych  składnika  w  100 

jednostkach wagowych roztworu (mieszaniny).  

Ile g chlorku wapnia należy dodać do 100 g wody aby otrzyma

Zgodnie  z  definicją  100  jednostek  (g)  roztworu  zawiera  6  jednostek  (g) 

 

 proporcję: 

jest  w    94 g H

2

g CaCl

2

 będzie w 100 g H

2

O  

2

CaCl  

Sposób II: Zamiana ułamka na procent: 

;  w rozwiązywanym przykładzie:    

=

roztworu

CaCl

m

m

%

c

, po dodaniu do 100 g wody - masa roztworu 100 + x

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

, który może być wyrażony 

%

100

  (matematyczna 

  jednostek  wagowych  składnika  w  100 

 do 100 g wody aby otrzymać roztwór 

  100  jednostek  (g)  roztworu  zawiera  6  jednostek  (g) 

%

100

roztworu

2

 

100 + x 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

 94x = 600;  

 

 

2

CaCl

94

600

x

g

6,38

=

=

 

 

Przykład    VII:  Ile  stałego  KOH  nale

powstał roztwór 12%?           

Sposób I: Podczas sporz

 

Obliczenie masy H

2

O w 400 g 10% roztworu: 

100 g  roztworu zawiera  90 g H

              400 g   roztworu zawiera   

 

360

100

90

400

x

=

=

W 12% roztworze KOH zawarto

zadania będzie obliczenie masy 12% roztworu, w którym zawarte jest 360 g H

 

 

88 g  H

2

O jest  w  100 g roztworu

                 360 g H

2

O jest   w    

       

409,1

y

=

=

88

360

100

różnica mas roztworów 409,1g 

Sprawdzenie: 

100

=

roztworu

KOH

m

m

%

c

 

 

100

+

=

409,1

9,1

40

%

c

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

32 

 

 

Ile  stałego  KOH  należy  dodać  do  400  g  10%  roztworu  KOH  aby 

Podczas sporządzania roztworu nie zmieni się masa wody. 

O w 400 g 10% roztworu:  

100 g  roztworu zawiera  90 g H

2

400 g   roztworu zawiera   g  H

2

O                       

O

H

g

2

;   i   40 g KOH  

W 12% roztworze KOH zawartość wody  wynosi 88% (100% - 12%). Rozwi

dzie obliczenie masy 12% roztworu, w którym zawarte jest 360 g H

O jest  w  100 g roztworu 

O jest   w    y   g  roztworu 

409,1  ; masa roztworu zwiększyła się bo dodano KOH; 

nica mas roztworów 409,1g – 400 g = 9,1 g masa dodanego KOH

%

100

 

%

12

%

100

12

,

0

%

100

=

=

 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

  do  400  g  10%  roztworu  KOH  aby 

 masa wody.  

12%). Rozwiązaniem 

dzie obliczenie masy 12% roztworu, w którym zawarte jest 360 g H

2

O: 

 bo dodano KOH;  

masa dodanego KOH   

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Sposób II: zamiana ułamka na procent

szukana masa KOH – x

100

x

%

12

+

+

=

 x

 

m

m

10%

roztworu 

 

roztworze

 

KOHw10%

 

W pierwszym etapie oblicza si

%

100

400

%

10

=

z

;   

 

obliczoną wartość wstawiamy do równania: 

12·400 +12x = 4000 + 100 x;  

 88·x = 800;    

 

KOH

g

9,1

=

=

88

800

x

 

Przykład VIII: W jakim stosunku wagowym nale

otrzymać roztwór 10%? 

Z wzoru 

%

100

=

roztworu

składnika

m

m

%

c

W  mieszaninie  12%  i  2%  roztworu  masa  CaCl

zmieszanych roztworach, a masa całego roztworu jest sum

 

 

 

m

%

10

=

Rozwiązaniem  zadania  będzie  obliczenie  masy  2%  roztworu,  któr

roztworu 12%; i równanie 

VIII 

można przekształcić w równanie 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

33 

ułamka na procent

 

%

100

=

całości

składnika

m

m

%

c

 

x; po dodaniu KOH wzrasta masa roztworu: 

%

100

;  

W pierwszym etapie oblicza się masę (

z) KOH w 400 g 10% roztworu: 

 z = 40 g

 wstawiamy do równania: 

%

100

x

0

%

12

+

+

=

 x

 

400

4

 

400 +12x = 4000 + 100 x;   

W jakim stosunku wagowym należy zmieszać 2% i 12% roztwór CaCl

; po zmieszaniu roztworów: 

%

0

=

roztworu10

CaCl

m

m

10%

2

1

W  mieszaninie  12%  i  2%  roztworu  masa  CaCl

jest  równa  sumie  mas  CaCl

zmieszanych roztworach, a masa całego roztworu jest sumą mas obu roztworów.

%

100

m

m

m

m

%

2

r

r12%

%

2

CaCl

%

12

CaCl

2

2

+

+

                          (VIII

ę

dzie  obliczenie  masy  2%  roztworu,  którą  należ

VIII z czterema niewiadomymi (

%

2

1

CaCl

2

m

,

CaCl

m

 w równanie VIIIa z jedną niewiadomą - m

r 2%

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

 

) KOH w 400 g 10% roztworu:  

 2% i 12% roztwór CaCl

2

 aby 

%

100

%

roztworu10

10%

;  

jest  równa  sumie  mas  CaCl

w  obu 

 mas obu roztworów. 

VIII

  należy  dodać  do  100g 

%

2

CaCl

2

,

%

12

r

m

,

%

2

r

m

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

 

Obliczenie masy CaCl

2

 w 100 g 12% roztworu:

 

 

 

wyznaczenie masy CaCl

po podstawieniu do wzoru VIII

 

 

 

 

 

                                                       

Po zmieszaniu 100 g 12% 

zmieszać roztwory w proporcji wagowej:     4

 

2.4.2

 

Stężenia molowe. 

 

W  laboratorium  chemicznym  cz

liczbę  moli  (n)  związku  zawart

roztworu to tzw. stężenie molowe (c

zawarta jest w objętości 1 dm

mol

[

)

dm

(

3

roztworu

)

substancji

 

moli

 

(liczba

V

n

c

M

=

 

 

 

 

 

Symbol związku (jonu) w nawiasie kwadratowym oznacza st

np. [H

+

] = 0,25 oznacza stężenie kationu wodorowego równe 0,25 mol/dm

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

34 

w 100 g 12% roztworu: 

%

100

m

m

%

12

r12%

%

12

CaCl

2

=

 

2

%

12

CaCl

CaCl

100

12

,

0

m

2

12g

=

=

  

wyznaczenie masy CaCl

w 2% roztworze:    

%

100

m

m

%

2

r2%

2%

CaCl

2

=

 

r2%

2%

CaCl

m

02

,

0

m

2

=

 

VIII:   

%

100

mr

00

1

m

02

,

0

2

1

%

10

%

2

%

2

r

+

+

=

               (

 

%

2

%

2

r

mr

2

,

0

10

12

m

100

+

=

+

;  

                                                       

20

m

8

,

0

%

2

r

=

;         m

r 2% 

= 25 g 

Po zmieszaniu 100 g 12% roztworu i 25 g 2% roztworu powstaje roztwór 10%. Nale

 roztwory w proporcji wagowej:     4

12% 

: 1

2%

    

W  laboratorium  chemicznym  często  używane  są  roztwory,  których  st

zku  zawartą  w  objętości  1  dm

3

  roztworu.  Ten  sposób  okre

enie molowe (c

M

)Stężenie molowe (c

M

) to liczba  moli zwi

ci 1 dm

3

 roztworu:  

]

dm

/

mol

3

 

Jednostką objętości jest 1 dm

 

 

(jonu) w nawiasie kwadratowym oznacza stężenie molowe (c

ęż

enie kationu wodorowego równe 0,25 mol/dm

3

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

%           

    

 

(VIIIa

roztworu i 25 g 2% roztworu powstaje roztwór 10%. Należy 

  roztwory,  których  stężenia  podają 

roztworu.  Ten  sposób  określenia  składu 

) to liczba  moli związku jaka 

ci jest 1 dm

3

.   

 

enie molowe (c

M

):     

3

.  

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Przykład  IX:  Ile  g  chlorowodoru  zawiera  400  cm

objętość chlorowodoru (mierzon

 

Obliczenie ilość moli HCl w roztworze:

 

 

 

 

 

 

Obliczenie masy rozpuszczonego HCl:     

        1  mol HCl  to 36,45 g

a  0,08 mola HCl to     y    

 

g

 

2,91

y

=

=

1

08

,

0

45

,

36

 

Obliczenie objętości rozpuszczonego HCl w postaci gazu w warunkach 

  

 1 mol   HCl  zajmuje obję

  0,08 mola  HCl   zajmuje obj

dm

 

1,79

z

=

=

4

,

22

08

,

0

Przykład X: W 100 g wody, w temperaturze 20°C rozpuszcza si

miedzi(II).  Obliczyć  stężenie  roztworu 

równa 1,08 g/cm

3

 

a)  metoda I:  Masa roztworu po rozpuszczeniu Cu(NO

 

 18,4 g   Cu(NO

3

)

2

  

 

          x   g Cu(NO

5

4

,

118

100

4

,

18

x

g

,54

1

=

=

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

35 

Ile  g  chlorowodoru  zawiera  400  cm

3

  0,20M  roztwór  kwasu  solnego?  Jak

 chlorowodoru (mierzoną w warunkach normalnych) rozpuszczono w tym roztworze? 

 moli HCl w roztworze: 

1000 cm

3

 0,2M roztworu zawiera 0,2 mola HCl

  400 cm

3

 0,2M roztworu zawiera    x   moli HCl

 

 

HCl

 

mola

 

0,08

x

=

=

1000

2

,

0

400

Obliczenie masy rozpuszczonego HCl:     

g

45

,

36

45

,

35

0

,

1

M

HCl

=

+

=

1  mol HCl  to 36,45 g 

    g 

HCl

 

 

ci rozpuszczonego HCl w postaci gazu w warunkach 

1 mol   HCl  zajmuje objętość   22,4 dm

0,08 mola  HCl   zajmuje objętość    z     dm

3

 

HCl

 

dm

3

 

W 100 g wody, w temperaturze 20°C rozpuszcza się 18,4 g azotanu(V) 

enie  roztworu  a)  procentowe,  b)  molowe.  Gęsto

Masa roztworu po rozpuszczeniu Cu(NO

3

)

2

: 100 + 18,4 = 118,4 g              

  jest  w  118,4 g roztworu 

g Cu(NO

3

)

2

     jest  w     100 g roztworu 

2

3

)

NO

(

Cu

g

; nasycony roztwór Cu(NO

3

)

2

 ma st

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

0,20M  roztwór  kwasu  solnego?  Jaką 

 w warunkach normalnych) rozpuszczono w tym roztworze?  

0,2M roztworu zawiera 0,2 mola HCl 

moli HCl 

;  

 

g

 

ci rozpuszczonego HCl w postaci gazu w warunkach normalnych: 

W 100 g wody, w temperaturze 20°C rozpuszcza się 18,4 g azotanu(V) 

ę

stość  roztworu  jest 

: 100 + 18,4 = 118,4 g               

ma stężenie 15,54% 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

metoda II: 

100

=

całości

składnika

m

m

%

c

c

%

=

=

4

,

118

4

,

18

%

100

2

roztworu

)

Cu(NO

m

m

3

b)  Należy wyliczyć liczbę moli Cu(NO

 

Obliczenie masy 1dm

3

 roztworu  Cu(NO

 Gęstość (d) to masa jednostki obj

Masa 1 dm

3

 roztworu =  1,08 g/cm

 

Obliczenie masy  Cu(NO

3

                   15,54 g   Cu(NO

3

)

 

          y   g Cu(NO

 

   

100

1080

54

,

15

y

=

 

Liczba moli jaką zawiera obliczona masa Cu(NO

 

14

2

5

,

63

M

2

3

)

NO

(

Cu

+

+

=

                   187,5 g   Cu(NO

3

)

      

        167,8 g  Cu(NO

 

   

5

,

187

8

,

167

0,894

z

=

=

Wyliczona z ostatniej proporcji ilo

)

molowa

masa

(

)

ą

zku

zwi

masa

(

M

m

)

z

(

=

n

 

                                                          

4

 1dm

3

 =1000 cm

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

36 

%

100

;     

%

100

2

=

roztworu

)

Cu(NO

m

m

3

%

c

 

15,54%

=

=

%

100

1554

,

0

%

100

 

ę

 moli Cu(NO

3

)

2

  w 1 dm

3

 roztworu.  

roztworu  Cu(NO

3

)

2

     

 (d) to masa jednostki objętości: 

V

m

=

d

 ;   stąd     

V

d

=

m

 

roztworu =  1,08 g/cm

3

·

 1000 cm

34

= 1080 g, 

3

)

2

  w 1 dm

(1080 g) 15,54% roztworu: 

)

2

  jest  w  100 g roztworu 

g Cu(NO

3

)

2

     jest  w  1080  g roztworu 

2

3

)

NO

(

Cu

1080

g

167,8

=

 zawiera obliczona masa Cu(NO

3

)

2

 :  

g

5

,

187

16

6

=

+

)

2

  to        1 mol 

167,8 g  Cu(NO

3

)

2

  to         z moli 

2

3

)

NO

(

Cu

moli

0,894

;      [Cu(NO

3

)

2

] = 0,894 

Wyliczona z ostatniej proporcji ilość moli może być wyliczona również ze wzoru: 

                   

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

ż

 ze wzoru: 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Przykład XI: Obliczyć pH 0,15M roztworu kwasu octowego, którego stopie

3,7%. 

CH

3

COOH 

 CH

3

COO

pH = -log [H

+

];   

Stężenie jonów wodorowych w roztworze słabego kwasu wylicza si

 c

0

 = [CH

3

COOH] = 0,15 mol/dm

[H

+

] = c

= α·c

0

 = 0,037·0,15 = 5,55·10

 

pH = -log 5,55·10

-3

 = 2,25

Uwaga: w obliczeniach wartość

 

2.4.3

 

Obliczenia stechiometryczne z uwzgl

 

Przykład  XII:  Obliczyć  obję

wytrącenia wodorotlenku magnezu z 100 cm

MgSO

4

  

 

Obliczenie ilości moli MgSO

)

dm

(

M

3

v

c

=

n

;   n = 0,12

reakcji przereaguje 0,024 moli KOH.                                              

 

Obliczenie masy KOH:    1      mol   KOH to 56 g      

            0,024 mola KOH to 

 

 

 

            x

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

37 

 pH 0,15M roztworu kwasu octowego, którego stopie

COO

-

 + H

+

 

enie jonów wodorowych w roztworze słabego kwasu wylicza się z wzoru: 

COOH] = 0,15 mol/dm

3

·0,15 = 5,55·10

-3

;  

2,25 

Uwaga: w obliczeniach wartość α podajemy jako ułamek a nie % 

Obliczenia stechiometryczne z uwzględnieniem stężeń roztworów. 

objętość  2%  roztworu  KOH  o  gęstości  1,02  g/cm

cenia wodorotlenku magnezu z 100 cm

3

 0,12M roztworu MgSO

4

  + 2KOH → Mg(OH)

2

 + K

2

SO

4

 

ci moli MgSO

4

:    

]

dm

/

mol

[

)

dm

(

3

3

roztworu

)

substancji

 

moli

 

(liczba

V

n

c

M

=

 

n = 0,12·0,1 = 0,012 moli MgSO

4

 –  z tą ilością, zgodnie z równaniem 

reakcji przereaguje 0,024 moli KOH.                                              

56

M

KOH

=

Obliczenie masy KOH:    1      mol   KOH to 56 g         

0,024 mola KOH to x g 

x = 0,024·56 = 1,34 g KOH     

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

 pH 0,15M roztworu kwasu octowego, którego stopień dysocjacji α = 

 z wzoru: 

0

j

c

c

=

α

ci  1,02  g/cm

3

  potrzebną  do 

ą

, zgodnie z równaniem 

g

56  

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

 lub z wzoru: 

molowa

masa

(

M

zwi

masa

(

m

=

n

 

Obliczenie w jakiej masie 2% roztworu KOH, znajduje si

 w 100 g 2% roztworu jest   2   g

 w    

y  g 2% roztworu jest 1,34 g KOH

     

        

67,0

y

=

=

2

100

34

,

1

Z wzoru: 

V

m

=

d

; objętość 2% roztworu: 

Przykład XIII: Do 300 cm

3

 0,15M azotanu ołowiu(II) dodano 250 cm

siarkowego(VI)  o  gęstości  1,05  g/cm

reakcji? 

Pb(NO

3

)

Masy molowe: 

M

4

2

SO

H

=

 

Obliczenie liczby moli Pb(NO

)

dm

(

M

3

v

c

=

n

 

 

Obliczenie liczby moli H

2

SO

1:

 Obliczenie masy 7% roztworu  H

m

2:

  Ile gramów H

2

SO

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

38 

)

molowa

)

ą

zku

zwi

 m = n·M =  0,024·56 = 1,34 g KOH

Obliczenie w jakiej masie 2% roztworu KOH, znajduje się 1,34 g zasady:

w 100 g 2% roztworu jest   2   g KOH 

g 2% roztworu jest 1,34 g KOH 

g

 

67,0

 

ść

 2% roztworu: 

3

65,7cm

v

=

=

=

3

cm

/

g

02

,

1

g

0

,

67

d

m

 2% KOH

0,15M azotanu ołowiu(II) dodano 250 cm

3

 7% roztworu kwasu 

ci  1,05  g/cm

3

.  Ile  gramów  siarczanu(VI)  ołowiu(II)  wytr

)

2

 + H

2

SO

4

  → PbSO

4↓

 + 2HNO

g

98

=

;  

g

2

,

303

M

4

PbSO

=

 

Pb(NO

3

)

2

:

:

 

]

dm

/

mol

[

)

dm

(

3

3

roztworu

)

substancji

 

moli

 

(liczba

V

n

c

M

=

 

 

   

045

,

0

3

,

0

15

,

0

=

=

2

3

)

Pb(NO

n

SO

4

Obliczenie masy 7% roztworu  H

2

SO

4

: (z wzoru

V

m

=

d

); 

g

5

,

262

cm

/

g

05

,

1

cm

250

3

3

=

=

4

2

SO

7%H

m

SO

4

 znajduje się w 262,5 g 7% roztworu: 

%

=

262,5

m

H

7

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

KOH 

1,34 g zasady: 

2% KOH 

7% roztworu kwasu 

.  Ile  gramów  siarczanu(VI)  ołowiu(II)  wytrąciło  się  w 

045

 

 

%

100

262,5

4

2

SO

H

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

=

100

262,5

7

m

4

2

SO

H

Po  zmieszaniu  0,045  Pb(NO

część kwasu pozostaje w nadmiarze.

Obliczenie masy osadu z wzoru: 

Przykład  XIV:  Do  300  cm

dodano  500  cm

3

  roztworu  zasady  sodowej  o  pH  =  12.  Obliczy

roztworu? 

2NaOH  + H

 

Obliczenie liczby moli H

2

SO

1:

 obliczenie masy H

z wzoru: 

V

m

=

d

 

w 100 g 0,25 % roztworu jest  0,25  g 

w 300 g 0,25% roztworu jest      x   g 

     

        

0,75

x

=

=

100

25

,

0

300

 

 

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

39 

18,37g

=

; z wzoru: 

)

molowa

masa

(

M

)

ą

zku

zwi

masa

(

m

=

n

 

         

0,187mola

n

4

2

SO

H

=

=

98

37

,

18

 

Pb(NO

3

)

2

    mola  i  0,187  mola  H

2

SO

4

  wytrąci  się 

w nadmiarze. 

Obliczenie masy osadu z wzoru: 

)

molowa

masa

(

M

)

ą

zku

zwi

masa

(

m

=

n

 

13,62g

m

4

PbSO

=

=

045

,

0

2

,

303

 

300  cm

3

  0,25%  roztworu  kwasu  siarkowego(VI)  o  g

roztworu  zasady  sodowej  o  pH  =  12.  Obliczyć  pH  mieszaniny.  Jaki  jest  odczyn 

2NaOH  + H

2

SO

4

   → Na

2

SO

4

 + 2H

2

O

 

SO

4

obliczenie masy H

2

SO

4

 w 300 cm

3

 0,25% roztworu: 

;   

0,12%

 = d·v = 300 cm

3

·

1 g/cm

3

 = 300 g  

w 100 g 0,25 % roztworu jest  0,25  g H

2

SO

4

  

w 300 g 0,25% roztworu jest      x   g H

2

SO

4

 

4

2

SO

H

 

g

 

0,75

,      

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

 

ę

  0,045  mola  PbSO

4

0,25%  roztworu  kwasu  siarkowego(VI)  o  gęstości  d  =  1g/cm

3

 

  pH  mieszaniny.  Jaki  jest  odczyn 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

2:

 Obliczenie liczby moli H

 

)

molowa

masa

(

M

)

ą

zku

zwi

masa

(

m

=

n

 

98

75

,

0

mola

10

7,65

n

3

=

=

 

Obliczenie liczby moli NaOH:

 

NaOH   → [Na

+

] + [OH

roztwór NaOH o pH = 12:

12

14

14

10

10

]

H

[

10

+

=

=

=

]

[OH

-

z wzoru: 

roztworu

moli

 

(liczba

V

n

c

M

=

- na zobojętnienie 0,005 moli NaOH potrzebne jest 

roztwór H

2

SO

zawierał 0,00765

0,00765- 0,0025 = 0,00515

 

Obliczenie pH roztworu po zmieszaniu:

 

 

 

 

H

1:

  Obliczenie 

2

H

M

c

objętość roztworu po zmieszaniu jest równa sumie obj

W 800 cm

3

 (300 cm

 

 

 

 

c

[H

+

] = 2· 0,00643 = 0,0128;                    

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

40 

Obliczenie liczby moli H

2

SO

4

 w 300 cm

3

 0,25% roztworu: 

;           

g

98

M

4

2

SO

H

=

 

4

2

SO

H

mola

 

Obliczenie liczby moli NaOH: 

 

] + [OH

-

]   -  mocna zasada [OH

-

] = [NaOH] 

roztwór NaOH o pH = 12: 

 [H

+

] = 10

-12

;    [H

+

]·[OH

-

] = 10

-14 

2

10

=

;  

[OH

-

] = c

MNaOH

 = 10

-2

  = 0,01M,  

]

dm

/

mol

[

)

dm

(

3

3

)

substancji

 

moli

;    

n

NaOH

 = c

M

·

v = 0,01

tnienie 0,005 moli NaOH potrzebne jest 0,0025 mola H

2

SO

4

;  

0,00765 mola – część kwasu:  

0,00515 moli pozostaje i odczyn roztworu będzie kwaś

Obliczenie pH roztworu po zmieszaniu: 

H

2

SO

4  

 2H

+

 + 

2
4

SO

  [H

+

] = 2

4

2

SO

H

M

c

 

4

2

SO

:  Przy  mieszaniu  roztworów  rozcieńczonych  mo

 roztworu po zmieszaniu jest równa sumie objętości:   

(300 cm

3

 + 500 cm

3

) roztworu jest 0,00515 mola H

2

SO

4

mol

[

8

,

0

00515

,

0

)

dm

(

3

0,00643

n

c

M

=

=

=

roztworu

)

substancji

 

moli

 

(liczba

V

;                    pH = -log 0,0128 = 1,89 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

 

v = 0,01·0,5 = 0,005 moli 

 

dzie kwaśny. 

czonych  można  założyć,  że 

 

]

dm

/

mol

3

 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

Podsumowanie:  W rozwiązaniu zada

100

=

całości

składnika

m

m

%

c

V

m

=

d

 

molowa

masa

(

M

zwi

masa

(

m

=

n

dm

(

roztworu

substancji

 

moli

 

(liczba

V

n

c

M

=

Należy pamiętać, że woda w 

2.5

 

Zadania. 

2.5.1

 

Mol i masa molowa; ustalanie wzoru chemicznego; stechiometria.

1.

 

Ile moli diwodoroortofosforanu(V) amonu zawarte jest w 10 g  zwi

                                                                      

2.  Obliczyć  masę  wodorow

azotowym(V)  2  dm

3

 

zanieczyszczeń.                            

3.

 

Jaka jest masa molowa gazu, którego g

g/dm

3

?  

                                                                                                        

4.  Masa  mieszaniny  węglanu  sodu  i  tlenku  sodu  po  wypra

zmniejszyła  się  o  3%.  Co  pozostało  w  naczyniu;  jaki  był  pocz

mieszaniny?                                                        

5.    Jaka  objętość  (warunki  normalne)  amoniaku  potrzebna  jest  do  przeprowadzenia  15  g 

kwasu ortofosforowego(V) w wodoroortofosforan(V) amonu?                      

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

41 

zaniu zadań warto korzystać ze wzorów, które są podstaw

%

100

 

)

molowa

)

ą

zku

zwi

 

]

dm

/

mol

[

)

dm

3

3

)

substancji

 

e woda w temperaturze pokojowej ma gęstość 1 g/cm

3

Mol i masa molowa; ustalanie wzoru chemicznego; stechiometria. 

Ile moli diwodoroortofosforanu(V) amonu zawarte jest w 10 g  zwią

                                                                                                                   

  wodorowęglanu  sodu,  potrzebną  do  otrzymania  w  reakcji  z  kwasem 

  (warunki  normalne)  dwutlenku  węgla.  Sól  zawiera  8  % 

.                                                                                            

Jaka jest masa molowa gazu, którego gęstość w warunkach normalnych wynosi  0,714 

                                                                                                        

ę

glanu  sodu  i  tlenku  sodu  po  wyprażeniu  do  stałej  masy 

  o  3%.  Co  pozostało  w  naczyniu;  jaki  był  pocz

mieszaniny?                                                        (odp. 7,23% Na

2

CO

  (warunki  normalne)  amoniaku  potrzebna  jest  do  przeprowadzenia  15  g 

kwasu ortofosforowego(V) w wodoroortofosforan(V) amonu?                      

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

 podstawą definicji: 

Ile moli diwodoroortofosforanu(V) amonu zawarte jest w 10 g  związku?  

                                             (odp. 0,087 mola) 

  do  otrzymania  w  reakcji  z  kwasem 

gla.  Sól  zawiera  8  % 

                                                                (odp. 8,16 g) 

 w warunkach normalnych wynosi  0,714 

                                                                                                        (odp. 16 g/mol) 

ż

eniu  do  stałej  masy 

  o  3%.  Co  pozostało  w  naczyniu;  jaki  był  początkowy  skład 

CO

3

 i 92,77% Na

2

O) 

  (warunki  normalne)  amoniaku  potrzebna  jest  do  przeprowadzenia  15  g 

kwasu ortofosforowego(V) w wodoroortofosforan(V) amonu?                      (6,86 dm

3

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

6.    Podczas  rozkładu  29  g  tlenku  srebra(I)  powstaje  27  g  srebra.  Ile  gramów  tlenu 

uzyskano w takiej reakcji, je

7.  Stosunki mas molowych kwasów wynosz

kwasów zawiera 2, a drugi 3 atomy wodoru w cz

kwasów.                                                                                                   

8.    Zmieszano  36  g  wody  i  1,7  g  amoniaku.  Ile  cz

cząsteczkę amoniaku?                                

9.    Do  10  milimoli  tlenku  fosforu(V)  wkroplono  600  mg  wody.  Obliczy

ortofosforowego(V) wytworzonego w tej reakcji.                                       

10.  Gęstość  mieszaniny  azotu  i  wodoru  w  warunkach  normalnych  wynosi  0,38  g/dm

Obliczyć 

skład 

procentowy 

tej 

mieszaniny 

(%obj.). 

3

g/cm

 

O,09

 

=

2

H

d

.                                                                   

11. Podać wzór hydratu MgHPO

       

 

 

 

12.  Obliczyć  masę  molową

g/mol.  

                                                  

13. Obliczyć ułamek molowy wodoru w mieszaninie zawieraj

                                                                                          

14.  Mieszanina  zawiera  70%  wagowych  wodoru  i  30%  wagowych  tlenu.  Obliczy

mieszaniny w procentach obj

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

42 

6.    Podczas  rozkładu  29  g  tlenku  srebra(I)  powstaje  27  g  srebra.  Ile  gramów  tlenu 

w takiej reakcji, jeśli powstało 54 g srebra?                                     

7.  Stosunki mas molowych kwasów wynoszą 1:1, a ich soli sodowych 53:64. Pierwszy z 

kwasów zawiera 2, a drugi 3 atomy wodoru w cząsteczce. Obliczyć

kwasów.                                                                                                   

8.    Zmieszano  36  g  wody  i  1,7  g  amoniaku.  Ile  cząsteczek  wody  przypada  na  jedn

 amoniaku?                                                                                        

9.    Do  10  milimoli  tlenku  fosforu(V)  wkroplono  600  mg  wody.  Obliczy

ortofosforowego(V) wytworzonego w tej reakcji.                                       

mieszaniny  azotu  i  wodoru  w  warunkach  normalnych  wynosi  0,38  g/dm

 

skład 

procentowy 

tej 

mieszaniny 

(%obj.). 

.                                                                   (odp. 25% N

 wzór hydratu MgHPO

4

, jeśli wiadomo, że zawiera on 40,8% P

 

 

 

 

 

     (odp.

  molową  soli  glinu  i  dwuprotonowego  kwasu  o  masie  molowej  62 

                                                                                                               

 ułamek molowy wodoru w mieszaninie zawierającej 4 g wodoru i 16 g tlenu. 

                                                                                                                           

14.  Mieszanina  zawiera  70%  wagowych  wodoru  i  30%  wagowych  tlenu.  Obliczy

mieszaniny w procentach objętościowych (% obj.).   

 

 

       (odp. 97,4% obj. wodoru i 2,6% obj. tlenu)

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

6.    Podczas  rozkładu  29  g  tlenku  srebra(I)  powstaje  27  g  srebra.  Ile  gramów  tlenu 

li powstało 54 g srebra?                                     (odp. 4 g) 

 1:1, a ich soli sodowych 53:64. Pierwszy z 

steczce. Obliczyć masę molową obu 

kwasów.                                                                                                   (odp. 62 g/mol) 

steczek  wody  przypada  na  jedną 

                                                        (odp. 20) 

9.    Do  10  milimoli  tlenku  fosforu(V)  wkroplono  600  mg  wody.  Obliczyć  masę  kwasu 

ortofosforowego(V) wytworzonego w tej reakcji.                                       (odp. 1,96 g) 

mieszaniny  azotu  i  wodoru  w  warunkach  normalnych  wynosi  0,38  g/dm

3

 

skład 

procentowy 

tej 

mieszaniny 

(%obj.). 

3

g/cm

 

1,25

 

=

2

N

d

(odp. 25% N

2

 i 75% H

2

)  

e zawiera on 40,8% P

2

O

5

.          

(odp. MgHPO

4

·3H

2

O) 

  soli  glinu  i  dwuprotonowego  kwasu  o  masie  molowej  62 

                                                             (odp. 234 g/mol)  

cej 4 g wodoru i 16 g tlenu.  

                                 (odp. 0,8) 

14.  Mieszanina  zawiera  70%  wagowych  wodoru  i  30%  wagowych  tlenu.  Obliczyć  skład  

(odp. 97,4% obj. wodoru i 2,6% obj. tlenu)  

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

2.5.2

 

Stężenia roztworów. 

 

1. Perhydrol to 30% roztwór nadtlenku wodoru. Obliczy

cm

3

 perhydrolu, którego g

2.

 

Jaką objętość wody nale

5%?   

 

 

3.

 

Ile  gramów  siarczanu(VI)  magnezu  nale

otrzymać roztwór 18%?                                                                               

4.

 

15 g  15% roztworu azotanu(V) amonu rozcie

stężenie molowe roztworu.                                                            

5.

 

85 g chlorku sodu rozpuszczono w 300 cm

g/cm

3

. Oblicz stężenie molowe rozt

6.

 

Obliczyć  stężenie  procentowe  2M  roztworu  kwasu  azotowego(V).  G

1,07 g/cm

3

.    

 

7.

 

Ile gramów manganianu(VII) sodu zawieraj

sporządzenia 250 cm

3

 

8.

 

W  kolbie  o  pojemności  500  cm

roztworu  kwasu  siarkowego(VI).  Obliczy

powstałego roztworu. G

9.

 

Do  jakiej  objętości  nale

gęstości 1,26 g/cm

3

, aby otrzyma

10.

 

Obliczyć,  w  jakim  stosunku  wagowym  nale

6,10M roztwór wodorotlenku sodu o g

 

 

 

 

11.

 

Ile wody należy odparowa

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

43 

1. Perhydrol to 30% roztwór nadtlenku wodoru. Obliczyć masę nadtlenku wodoru w 150 

perhydrolu, którego gęstość wynosi 1,11 g/cm

3

.  

 

         

 wody należy dodać do 100 g 12% roztworu cukru, aby powstał roztwór 

 

 

 

 

 

 

        

Ile  gramów  siarczanu(VI)  magnezu  należy  dodać  do  150  g  15%  roztworu,  aby 

 roztwór 18%?                                                                               

15 g  15% roztworu azotanu(V) amonu rozcieńczono do objętości 500 cm

enie molowe roztworu.                                                            (odp. 0,056 mol/dm

85 g chlorku sodu rozpuszczono w 300 cm

3

 wody i otrzymano roztwór o g

enie molowe roztworu.                                       (odp. 4,44 mol/dm

enie  procentowe  2M  roztworu  kwasu  azotowego(V).  G

 

                                                                      

nianu(VII) sodu zawierającego 10% zanieczyszcze

0,2M roztworu?                                                         

W  kolbie  o  pojemności  500  cm

3

  sporządzono  roztwór  przez  rozcie

roztworu  kwasu  siarkowego(VI).  Obliczyć  stężenie  a)  procentowe, 

powstałego roztworu. Gęstość roztworu 1 g/cm

3.

.            (odp. a) 0,14%, b) 0,015M)

ci  należy  rozcieńczyć  25  cm

3

  30%  roztworu  zasady  sodowej  o 

, aby otrzymać roztwór 0,25M?  

 

        

,  w  jakim  stosunku  wagowym  należy  zmieszać  ze  sobą  wod

6,10M roztwór wodorotlenku sodu o gęstości 1,22 g/cm

3

, aby otrzyma

 

 

 

 

 

 

 

y odparować ze 150 g 20% roztworu, aby otrzymać roztwór 28%?

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

 nadtlenku wodoru w 150 

         (odp. 49,95 g

 do 100 g 12% roztworu cukru, aby powstał roztwór 

        (odp. 140 cm

3

) 

  do  150  g  15%  roztworu,  aby 

 roztwór 18%?                                                                               (odp. 5,49 g) 

ś

ci 500 cm

3

. Obliczyć 

(odp. 0,056 mol/dm

3

) 

wody i otrzymano roztwór o gęstości 1,18 

(odp. 4,44 mol/dm

3

) 

enie  procentowe  2M  roztworu  kwasu  azotowego(V).  Gęstość  roztworu 

                                                                      (odp. 11,8%) 

cego 10% zanieczyszczeń należy użyć do 

0,2M roztworu?                                                         (odp. 7,9 g) 

dzono  roztwór  przez  rozcieńczenie  2  g  36% 

)  procentowe,  b)  molowe 

(odp. a) 0,14%, b) 0,015M) 

%  roztworu  zasady  sodowej  o 

        (odp. 945 cm

3

) 

ą

  wodę  destylowaną  i 

, aby otrzymać roztwór  10%.                                                                   

 

    (odp. 1:1) 

ć

 roztwór 28%? 

   (odp. 43 g) 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

12.

 

Zmieszano  100  cm

3

  1M  roztworu  kwasu  azotowego(V)  o  g

cm

3

  12% roztworu tego kwasu o g

molowe otrzymanego roztworu; g

 

 

 

 

 

13.

 

Ile gramów Ca(NO

3

)

2

 

jonów azotanowych(V) wzrosło dwukrotnie?                                             

14.

 

Ile wody należy dodać do 1 dm

2.5.3

 

Zadania stechiometryczne z uwzgl

1.  Ile  gramów  15%  roztworu  kwasu  solnego  potrzebne  jest  na  zoboj

 

wodorotlenku wapnia. 

2.

 

Jaka  objętość  0,2M  molowego  roztworu  KOH  zoboj

H

2

SO

4

?  

 

 

3.

 

Obliczyć  objętość  10% 

potrzebną na zobojętnienie 1,2 mola NaOH. 

4.

 

Na  zobojętnienie  naważ

0,33M roztworu kwasu solnego. Obliczy

 

 

 

 

5.

 

Jaka  objętość  0,8%  roztworu  NaCl  o  g

jonów srebrowych z 80 cm

6.

 

Po rozpuszczeniu naważ

roztworem  azotanu(V)  srebra  otrzymano  0,344  g  chlorku  srebra.  Obliczy

czystości chlorku wapnia. 

7.

 

Czy po wprowadzeniu 10 cm

0,025M roztworu azotanu(V) ołowiu(II) nast

8.

 

Obliczyć stężenie procentowe kwasu solnego, je

nadmiaru  metalicznego  glinu  wydzieliło  si

warunkach normalnych).

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

44 

1M  roztworu  kwasu  azotowego(V)  o  gęstości  1,03  g/cm

12% roztworu tego kwasu o gęstości 1,07 g/cm

3

. Obliczyć stęż

molowe otrzymanego roztworu; gęstość mieszaniny 1,05 g/cm

3

.  

 

 

 

 

 

          (odp. 10,0%, 1,68M)

 należy dodać do 25 cm

3

 0,25 M roztworu tej so

jonów azotanowych(V) wzrosło dwukrotnie?                                             

y dodać do 1 dm

3

 roztworu, aby uzyskać 10-krotne rozcie

Zadania stechiometryczne z uwzględnieniem stężeń  roztworów. 

Ile  gramów  15%  roztworu  kwasu  solnego  potrzebne  jest  na  zoboj

 

 

 

 

 

 

 

  0,2M  molowego  roztworu  KOH  zobojętni  100  cm

 

 

 

 

 

 

        

ść

  10%  roztworu  kwasu  siarkowego(VI)  o  gę

ę

tnienie 1,2 mola NaOH.  

 

 

        

tnienie  naważki  wodorotlenku  magnezu  o  masie  0,1248g  zu

0,33M roztworu kwasu solnego. Obliczyć zawartość procentową Mg(OH)

 

 

 

 

 

 

           

  0,8%  roztworu  NaCl  o  gęstości  1g/cm

3

  potrzebna  jest  do  wytr

jonów srebrowych z 80 cm

3

 0,02M roztworu AgNO

3

?  

 

       

Po rozpuszczeniu naważki 0,155 g CaCl

2

 w wodzie i wytrąceniu jonów chlorkowych 

roztworem  azotanu(V)  srebra  otrzymano  0,344  g  chlorku  srebra.  Obliczy

ci chlorku wapnia.    

 

                 (odp. zawarto

Czy po wprowadzeniu 10 cm

3

 8% roztworu H

2

SO

4

 o gęstości 1,05 g/cm

0,025M roztworu azotanu(V) ołowiu(II) nastąpi strącenie wszystkich jonów Pb

               

enie procentowe kwasu solnego, jeżeli po dodaniu do 12,5 g tego kwasu 

nadmiaru  metalicznego  glinu  wydzieliło  się  1,25  dm

3

  wodoru  (mierzonego  w 

warunkach normalnych). 

 

 

 

 

 

 

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

ś

ci  1,03  g/cm

3

  i  200 

ć

 stężenie procentowe i 

(odp. 10,0%, 1,68M) 

0,25 M roztworu tej soli, aby stężenie 

jonów azotanowych(V) wzrosło dwukrotnie?                                             (odp. 1,02 g) 

krotne rozcieńczenie? 

Ile  gramów  15%  roztworu  kwasu  solnego  potrzebne  jest  na  zobojętnienie  10  g 

 

(odp. 65,7 g) 

tni  100  cm

3

  0,5M  roztworu 

        (odp. 500 cm

3

) 

roztworu  kwasu  siarkowego(VI)  o  gęstości  1,06  g/cm

        (odp. 555 cm

3

) 

ki  wodorotlenku  magnezu  o  masie  0,1248g  zużyto  10,1  cm

3

 

ą

 Mg(OH)

2

 w próbce.

           (odp. 77,4%) 

potrzebna  jest  do  wytrącenia 

       (odp. 11,7 cm

3

) 

ceniu jonów chlorkowych 

roztworem  azotanu(V)  srebra  otrzymano  0,344  g  chlorku  srebra.  Obliczyć  stopień 

(odp. zawartość CaCl

2

 85,6%) 

ci 1,05 g/cm

3

 do 150 cm

3

 

cenie wszystkich jonów Pb

2+

?  

               (odp. tak) 

eli po dodaniu do 12,5 g tego kwasu 

oru  (mierzonego  w 

 

 (odp. 8,1%) 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

9.

 

W  50  cm

3

  wody  rozpuszczono  2g  tlenku  wapnia.  Jakie  jest  procentowe  st

otrzymanego roztworu zasady wapniowej?      

10.

 

Tlenek  siarki(VI)  powstały  w  wyniku  utlenienia  1  tony  SO

wody. 

Obliczyć 

stęż

 

 

 

 

11.

 

Ile g metalicznego cynku rozpu

12.

 

Obliczyć  stężenie  procentowe  rozt

rozpuszczenia 2,5 g metalicznego litu w 100 g wody. 

2.5.4

 

Stopień dysocjacji; wykładnik st

 

1.

 

30  g  kwasu  octowego  rozcie

roztworze  znajduje  się

octowego.                              

2.

 

Do  100  cm

3

  1,0%  roztworu  NaOH  o  d=1,0  g/cm

pH = 3. Obliczyć pH otrzymanego roztworu.                                                

3.

 

Obliczyć  stężenie  molowe  jednoprotonowego  kwasu,  którego  pH=3  a 

                                                                    

4.

 

Obliczyć pH roztworu zawieraj

5.

 

Obliczyć 

stężenie 

molowe 

niezdysocjowanych 

cz

jednoprotonowego 0,05M kwasu, którego 

6.

 

Obliczyć pH roztworu Ca(OH)

7.

 

Jakie będzie pH roztworu po zmieszaniu 3 dm

dm

3

 roztworu o pH=4?                                      

8.

 

Obliczyć  stężenie  molowe  roztworu  kwasu  siarkowego(VI),  którego  pH=2,7.

                                                                                                       

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

45 

wody  rozpuszczono  2g  tlenku  wapnia.  Jakie  jest  procentowe  st

otrzymanego roztworu zasady wapniowej?       

 

 

 

Tlenek  siarki(VI)  powstały  w  wyniku  utlenienia  1  tony  SO

2

  rozpuszczono  w  1  m

 

stężenie 

procentowe 

powstałego 

kwasu 

siarkowego(VI).                    

 

 

 

 

 

 

 

Ile g metalicznego cynku rozpuści się w 150 cm

3

 0,25M roztworu kwasu solnego?

  

enie  procentowe  roztworu  zasady  litowej  otrzymanej  w  wyniku 

rozpuszczenia 2,5 g metalicznego litu w 100 g wody.  

 

           

 dysocjacji; wykładnik stężenia jonów wodorowych. 

30  g  kwasu  octowego  rozcieńczono  wodą  do  objętości  1  dm

znajduje  się  1,7·10

21

  jonów  H

+

.  Obliczyć  stopień  dysocjacji  kwasu 

             

 

 

 

 

           

1,0%  roztworu  NaOH  o  d=1,0  g/cm

3

  dodano  100  cm

 pH otrzymanego roztworu.                                                

enie  molowe  jednoprotonowego  kwasu,  którego  pH=3  a 

                                                                                                                 

 pH roztworu zawierającego 5,1·10

-3

 g jonów OH

 w 1 dm

enie 

molowe 

niezdysocjowanych 

cząsteczek 

roztworze 

jednoprotonowego 0,05M kwasu, którego α = 1,9%.  

 

         

 pH roztworu Ca(OH)

2

 o stężeniu 2·10

-4

 mol/dm

3

.                         

dzie pH roztworu po zmieszaniu 3 dm

3

 roztworu mocnego kwasu o pH=3 z 5 

roztworu o pH=4?                                                                                   

enie  molowe  roztworu  kwasu  siarkowego(VI),  którego  pH=2,7.

                                                                                                       (odp. 1·10

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

wody  rozpuszczono  2g  tlenku  wapnia.  Jakie  jest  procentowe  stężenie 

 

 (odp. 5,1%) 

ozpuszczono  w  1  m

3

 

enie 

procentowe 

powstałego 

kwasu 

siarkowego(VI).                    

 

  (odp. 68%) 

0,25M roztworu kwasu solnego? 

 

(odp. 1,23 g) 

woru  zasady  litowej  otrzymanej  w  wyniku 

           (odp. 8,48%) 

ci  1  dm

3

.  W  powstałym  

ń

  dysocjacji  kwasu 

           (odp. 0,56%) 

dodano  100  cm

3

  kwasu  solnego  o 

 pH otrzymanego roztworu.                                                (odp. 13,1) 

enie  molowe  jednoprotonowego  kwasu,  którego  pH=3  a 

α

=4%. 

                                             (odp. 0,025M ) 

w 1 dm

3

.       (odp. 10,48) 

steczek 

roztworze 

         (odp. 0,049M) 

.                         (odp. 10,6) 

roztworu mocnego kwasu o pH=3 z 5 

                                             (odp. 3,36) 

enie  molowe  roztworu  kwasu  siarkowego(VI),  którego  pH=2,7. 

(odp. 1·10

-3

 mol/dm

3

) 

background image

                                                        

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

kierunków przyrodniczo-technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

 

9.

 

Ile  gramów  NaOH  nale

 

 

 

 

10.  Po  zmieszaniu    3,65  g  HCl,  9,8  g  H

2000 cm

3

. Obliczyć pH uzyskanego roztworu. 

11.

 

Obliczyć  pH  roztworu  uzyskanego  przez  170

pH = 12,72 .                                                                                                  

12.

 

Zmieszano  275  cm

3

  0,05M  HNO

dodano 5,61 g stałego KOH. Obliczy

13.

 

Ile gramów kwasu mlekowego (CH

stężenie  jonów  wodorowych  jest  równe  5,294· 10

wynosi 2,647% ?  

 

                                                         

 

 

   

 

„Program Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu dotycz

ą

cy zwi

ę

kszenia 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy”

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

Europejskiego Funduszu Społecznego. 

46 

Ile  gramów  NaOH  należy  dodać  do  100  ml  wody,  aby  powstał    roztwór  o  pH  10?                                                   

 

 

 

 

 

 

          

10.  Po  zmieszaniu    3,65  g  HCl,  9,8  g  H

2

SO

4

  roztwór  rozcieńczono  wod

ć

 pH uzyskanego roztworu.  

 

 

 

  pH  roztworu  uzyskanego  przez  170-krotne  rozcieńczenie  roztworu  KOH  o 

pH = 12,72 .                                                                                                  

0,05M  HNO

3

  i  325  cm

3

  0,01M  HCl.  Do  uz

dodano 5,61 g stałego KOH. Obliczyć pH powstałego roztworu?               

Ile gramów kwasu mlekowego (CH

3

CHOHCOOH) zawiera 1 dm

3

 roztworu, w którym 

enie  jonów  wodorowych  jest  równe  5,294· 10

-3

  mola/dm

3

  a  stopie

 

 

 

 

 

 

          

 

kszenia liczby absolwentów 

technicznych o kluczowym znaczeniu dla gospodarki opartej na wiedzy” 

Projekt realizowany w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki współfinansowanego ze 

ś

rodków  

  do  100  ml  wody,  aby  powstał    roztwór  o  pH  10?                                                   

          (odp. 0,4 mg) 

czono  wodą  do  objętości   

 

   (odp. 0,82) 

czenie  roztworu  KOH  o 

pH = 12,72 .                                                                                                  (odp. 10,49) 

0,01M  HCl.  Do  uzyskanego  roztworu 

 pH powstałego roztworu?               (odp. 13,14) 

roztworu, w którym 

a  stopień  dysocjacji 

          (odp. 18,02 g)