15 Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem

„

Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI
i NAUKI

Monika Mosionek

Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem
plastycznym 311[34].Z2.05

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2005

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Ewa Jachym
mgr Ewa Samojlik

Opracowanie redakcyjne:
Katarzyna Maćkowska

Konsultacja:
dr inż. Janusz Figurski

Korekta:
Joanna Fundowicz
Edyta Kozieł

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 311[34].Z2.05
Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym zawartego w modułowym
programie nauczania dla zawodu technik technologii odzieży.

Wydawca
Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2005

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Zasady modelowania wtórnego odzieży okrywającej górną i dolną część ciała

5.1.1. Ćwiczenia 10
5.1.2. Sprawdzian postępów 12
5.2. Modelowanie bielizny damskiej dla typów figury A i B

5.2.1. Ćwiczenia 12
5.2.2. Sprawdzian postępów 14
5.3. Modelowanie odzieży wierzchniej i nakryć głowy dla sylwetek typu A i B

5.3.1. Ćwiczenia 14
5.3.2. Sprawdzian postępów 15
5.4. Modelowanie odzieży roboczej

5.4.1. Ćwiczenia 16
5.4.2. Sprawdzian postępów 17
5.5. Modelowanie odzieży dziecięcej dla I grupy wiekowej

5.5.1. Ćwiczenia 17
5.5.2. Sprawdzian postępów 18
5.6. Modelowanie odzieży męskiej sportowej dla typów sylwetek A i B

5.6.1. Ćwiczenia 18
5.6.2. Sprawdzian postępów 20
5.7. Modelowanie przestrzenne

5.7.1. Ćwiczenia 20
5.7.2. Sprawdzian postępów 22
6. Ewaluacja osiągnięć uczniów

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny

w prowadzeniu zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie technik technologii
odzieży 311[34]. Poradnik dotyczy jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży
zgodnie z projektem plastycznym”.

W poradniku zamieszczono:

− wymagania wstępne, wykaz umiejętności jakie uczeń już powinien mieć ukształtowane,

aby mógł bez problemu korzystać z poradnika,

− cele kształcenia, wykaz umiejętności jakie uczeń ukształtuje podczas pracy

z poradnikiem,

− przykładowe scenariusze zajęć,

− ćwiczenia, przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami

nauczania- uczenia się oraz środkami dydaktycznymi,

− ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzia pomiaru dydaktycznego.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy

od samodzielnej pracy uczniów do pracy zespołowej.

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia nauczyciel może

posłużyć się zamieszczonym w rozdziale 6 zestawem zadań testowych, zawierającym różnego
rodzaju zadania.

W rozdziale 6 podano również:

− klucz odpowiedzi,

− instrukcje dla ucznia,

− instrukcje dla nauczyciela,
− przykładową kartę odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat 1. Układ jednostek modułowych

Moduł 311[34].Z2

Procesy projektowania

i modelowania odzieży

311[34].Z2.01

Wykonywanie rysunku odzieżowego

311[34].Z2.02

Projektowanie odzieży

311[34].Z2.04

Modelowanie podstawowych

form odzieży

311[34].Z2.03

Stylizowanie ubiorów

311[34].Z2.05

Modelowanie form odzieży zgodnie

z projektem plastycznym

311[34].Z2.06

Modelowanie form odzieży dla

sylwetek nietypowych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

− posługiwać się terminologią z zakresu konstrukcji i modelowania form odzieży,

− scharakteryzować rodzaje modelowania form odzieży,
− zorganizować stanowisko pracy zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz

wymaganiami ergonomii,

− dobrać materiały, narzędzia oraz przybory kreślarskie i rysunkowe,

− określić położenie podstawowych punktów pomiarowych ciała ludzkiego,
− posługiwać się przyrządami pomiarowymi,

− wykonać pomiary krawieckie,

− porównać wyniki pomiarów krawieckich z tabelami pomiarów antropometrycznych,
− wykonać pomiary niezbędne do wykonania konstrukcji i modelowania podstawowych

form odzieży,

− wykonać konstrukcję form spódnicy podstawowej,

− wykonać standard konstrukcji spodni damskich, męskich i dziecięcych,
− wykreślić konstrukcyjnie formy bluzki podstawowej,

− wykreślić konstrukcyjnie formę rękawa podstawowego,

− wykreślić konstrukcyjnie formy koszuli męskiej,
− wykreślić konstrukcyjnie formy kołnierza do bluzki i koszuli męskiej,

− wykreślić konstrukcyjnie formy stanika dziecięcego,

− wykreślić konstrukcyjnie formy kamizelki damskiej i męskiej,
− opracować dokumentację konstrukcyjno-modelową dla podstawowego modelu

odzieżowego

− charakteryzować różne stroje historyczne,

− charakteryzować typowe stroje ludowe.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń/słuchacz powinien umieć:

− odczytać projekt plastyczny modelu odzieżowego,

− wykorzystać projekt plastyczny lub fotografię ubioru do modelowania konstrukcyjnego

lub wtórnego,

− zorganizować stanowisko do modelowania odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii,

− dobrać materiały, narzędzia i przybory do sporządzania form odzieży,

− wykonać modelowanie wtórne spódnic,

− wykonać modelowanie wtórne spodni,
− wykonać modelowanie wtórne bluzek,

− wykonać konstrukcję i modelowanie form odzieży wierzchniej,

− wykonać modelowanie bielizny,
− wykonać modelowanie odzieży inspirowanej różnymi stylami mody współczesnej,

− wykonać modelowanie odzieży inspirowanej strojami historycznymi i regionalnymi,

− wykonać modelowanie odzieży dziecięcej i młodzieżowej,
− wykonać konstrukcję i modelowanie nakryć głowy,

− wykonać konstrukcję i modelowanie odzieży sportowej,

− wykonać modelowanie wtórne odzieży damskiej dla typów figury A i B,
− wykonać modelowanie wtórne odzieży męskiej dla typów figury A i B,

− wykonać modelowanie wtórne odzieży ochronnej,

− zastosować zasady modelowania przestrzennego odzieży,
− przygotować manekin krawiecki do modelowania przestrzennego,

− wykonać modelowanie przestrzenne podstawowych form odzieży,

− wykonać modelowanie przestrzenne odzieży fantazyjnej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz 1

Osoba prowadząca:……………………………………….
Modułowy program nauczania – technik technologii odzieży 311[34]
Moduł: Procesy projektowania i modelowania odzieży 311[34].Z2
Jednostka modułowa: Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym
311[34].Z2.05

Temat zajęć: Przenoszenie zaszewki piersiowej

Klasa ……………
Liczba godzin ………..
Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności przenoszenia zaszewki piersiowej
Szczegółowe cele kształcenia:
Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:
− odczytać projekt plastyczny,

− prawidłowo przenosić zaszewkę piersiową

− zorganizować stanowisko do modelowania odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii.

Metody nauczania:
− pogadanka,

− pokaz,

− ćwiczenia.
Formy organizacyjne pracy uczniów:
− indywidualna, zespołowa.
Strategia: uczenie się przez doświadczenie
Środki dydaktyczne:
− grafoskop,

− foliogramy,
− plansze,

− projekty plastyczne.

Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjne: powitanie, sprawdzenie listy obecności, podział na zespoły.
2. Podanie tematu i uświadomienie uczniom celu lekcji.
3. Nawiązanie do tematu, nauczyciel zadaje pytania:
− Jakie są różnice między formą przodu i tyłu?
− Do czego służy zaszewka piersiowa?

− W którym miejscu umieszczona jest zaszewka piersiowa?

− Dlaczego miejsce umieszczenia zaszewki na konstrukcji bluzki jest tylko miejscem

umownym?

4. Realizacja tematu:
− Przedstawienie kierunków przenoszenia zaszewki piersiowej (foliogram).
− Omówienie zasady przenoszenia zaszewki piersiowej w bluzce damskiej (ustalenie

kolejności czynności i zapisanie na tablicy).

− Wykonanie ćwiczenia w zeszytach przez uczennice – przeniesienie zaszewki piersiowej

do linii boku.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

− Sprawdzenie poprawności wykonania ćwiczenia.

− Podział klasy na 4 grupy i przydzielenie każdej z nich zadania polegającego

na przeniesieniu zaszewki piersiowej w kierunku:

linii podkroju szyi – I grupa,

linii barku – II grupa,

linii talii – III grupa,

linii podkroju pachy – IV grupa.

Każdy członek zespołu wykonuje ćwiczenie indywidualnie.

− Po wykonaniu ćwiczenia członkowie grup wymieniają się spostrzeżeniami w obrębie

grupy. Wspólnie przygotowują prezentację.

− Prezentacja wykonanego ćwiczenia przez każdą grupę.
5. Podsumowanie
− Nauczyciel zadaje pytania.

− Ocena ćwiczenia.
− Wypełnienie karty ewaluacyjnej.

− Uporządkowanie sali.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz 2

Temat zajęć: Modelowanie wtórne sukieneczek dziewczęcych

Klasa ……………
Liczba godzin ………..
Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności modelowania wtórnego sukieneczek dziewczęcych

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń potrafi:

− odczytać projekt plastyczny wyrobu odzieżowego,

− wykorzystać projekt plastyczny do modelowania wtórnego

− zorganizować stanowisko do modelowania odzieży zgodnie z zasadami bezpieczeństwa

i higieny pracy, ochrony przeciwpożarowej oraz wymaganiami ergonomii,

− dobrać materiały, narzędzia i przybory do sporządzania form odzieży,

− wykonać modelowanie wtórne sukieneczek dziewczęcych.
Metody nauczania:

− pogadanka,

− pokaz,

− ćwiczenia.
Formy organizacyjne pracy uczniów:

− grupowa
Strategia: uczenie się przez doświadczenie
Środki dydaktyczne

− projekty plastyczne sukieneczek,

− plansze z etapami modelowania sukieneczek dziewczęcych,

− plansze do prezentacji prac uczniów.
Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjne: powitanie, sprawdzenie listy obecności, podział na zespoły.
2. Podanie tematu i uświadomienie uczniom celu lekcji.
3. Przypomnienie zagadnień dotyczących modelowania wtórnego, których znajomość jest

niezbędna do realizacji tematu zajęć:

− metody modelowania,

− kolejność czynności podczas wykonywania modelowania wtórnego,

− rodzaje rękawów oraz sposób ich modelowania,

− sposoby modelowania kołnierzy leżących.
4. Podzielenie klasy na trzy grupy (losowo), wybranie liderów każdego zespołu.
5. Rozdanie projektów plastycznych sukieneczek.
6. Sformułowanie treści ćwiczenia do wykonania.

Na podstawie projektu plastycznego sukieneczek, zaproponuj swój opis modelu, ustal

kolejność czynności przy modelowaniu, zmodeluj poszczególne elementy sukieneczki.

7. Praca w zespołach.
8. Prezentacja wykonanych zadań przez liderów.
9. Uczniowie wypełniają ankietę ewaluacyjną.
10. Podsumowanie zajęć.
11. Wypełnienie karty ewaluacyjnej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Zasady modelowania wtórnego odzieży okrywającej górną

i dolną część ciała

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na podstawie projektu plastycznego spódnicy z karczkiem i fałdami wykonaj

modelowanie przodu i tyłu spódnicy w dwóch etapach.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

Etap I
− odbić i wyciąć dwie formy przodu i tyłu spódnicy (skala 1:1),

− w przodzie wyznaczyć linię karczka oraz linię fałd,
− w tyle wyznaczyć linię potrzebną na rozkloszowanie spódnicy.
Etap II
Przód
− odciąć karczek, zamknąć zaszewkę dopasowującą, aż do linii dolnej karczka,

− dół spódnicy rozciąć od dołu i rozstawić na szerokość fałd (6,0 cm),
− przykleić karczek spódnicy pamiętając, aby środek karczka ułożyć wzdłuż linii pionowej,

− niżej przykleić dół spódnicy, środek również wzdłuż linii pionowej,

− dodać na fałdę, równolegle do środka dolnej części spódnicy,
− wykreślić zewnętrzne linie konturowe karczka i dołu spódnicy.
Tył
− rozciąć od dołu i rozstawić zamykając zaszewkę dopasowującą,

− przykleić tył spódnicy wzdłuż linii pionowej,
− wykreślić zewnętrzne linie formy.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– dwie formy przodu i tyłu spódnicy podstawowej,
– przybory kreślarskie,
– nożyczki, klej, papier kolorowy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Na podstawie projektu plastycznego bluzki, wykonaj modelowanie przodu i tyłu

w dwóch etapach, a następnie zaprojektuj i wykonaj modelowanie kołnierza.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

Etap I
− skopiować i wyciąć dwie formy przodu i tyłu bluzki (skala 1:1),
− w przodzie wyznaczyć linię karczka oraz linię cięć,

− w tyle wyznaczyć linię potrzebne do zmodelowania zaszewki barkowej.
Etap II
Przód
− odciąć karczek, przenieść zaszewkę piersiową na linię karczka,
− przykleić karczek bluzki pamiętając, aby środek karczka ułożyć wzdłuż linii pionowej,

− niżej przykleić dolną i boczną część bluzki, środek przodu również wzdłuż linii pionowej,

− wykreślić zewnętrzne linie karczka i dołu spódnicy.
Tył
− zmodelować i skrócić zaszewkę barkową,

− wykreślić zewnętrzne linie formy.
Etap III
− wypisać kolejność czynności przy modelowaniu zaprojektowanego kołnierza,
− wykonać modelowanie kołnierza zgodnie z projektem

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– dwie formy przodu i tyłu bluzki podstawowej,
– przybory kreślarskie,
– papier kolorowy, nożyczki, klej, żurnale.

Ćwiczenie 3

Wykonaj modelowanie przodu i tyłu spodni typu dzwony dla reprezentantki sylwetki

typu A w dwóch etapach.

Wskazówki do realizacji:
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

Etap I
− odbić i wyciąć dwie formy przodu i tyłu spodni (skala 1:1), zaznaczyć linię kolana i linię

środka nogawki, (kantu),

− w przodzie i w tyle, od linii kolan wyznaczyć linie prostopadłe do dołu.
Etap II
− przeciąć nogawkę na linii kolan,
− przeciąć dolną część nogawki po wyznaczonych liniach pionowych,

− rozstawić elementy dolnej części nogawki o wartość potrzebną na rozkloszowanie,

− środek nogawki przykleić wzdłuż linii pionowej,
− wykreślić nowe linie konturowe.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– dwie formy przodu i tyłu spodni podstawowych,
– przybory kreślarskie,
– papier kolorowy, nożyczki, klej, żurnale.

5.1.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) wykreślić linie modelowe spódnicy

2) przenieść zaszewkę dopasowującą na linie karczka

3) modelować fałdę spódnicy

4) wykreślić kontury zmodelowanej formy

5) przenieść zaszewkę barkową na linię szyi

5.2 Modelowanie bielizny damskiej dla typów figury A i B

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wypisz wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej bielizny na górną część

ciała, dla reprezentantki typu figury A: dobierz dodatki konstrukcyjne, a następnie oblicz
długość odcinków konstrukcyjnych.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) z tabeli wymiarów odczytać i wypisać wymiary potrzebne do narysowania siatki,
2) wypisać wszystkie odcinki konstrukcyjne,
3) dobrać odpowiednie dodatki konstrukcyjne,
4) obliczyć odcinki konstrukcyjne.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

tabele wymiarów, tabela z wielkościami dodatków konstrukcyjnych stosowanych
w bieliźnie,

–

opis z wyszczególnionymi odcinkami konstrukcyjnymi.

Ćwiczenie 2

Na postawie wymiarów, projektu plastycznego i podanego opisu wykonaj modelowanie

konstrukcyjne form biustonosza damskiego.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) narysować siatkę konstrukcyjną przodu i tyłu biustonosza do linii talii,
2) wykonać modelowanie form przodu i tyłu biustonosza,
3) wykreślić nowe linie konturowe.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

tabele wymiarów,

–

opis z obliczonymi odcinkami konstrukcyjnymi,

–

plansze z wykonanym modelowaniem konstrukcyjnym biustonosza,
papier do wykreślania konstrukcji, przybory kreślarskie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2.2. Sprawdzian postępów

Tak

Nie

Uczeń potrafi:

1) wymienić asortymenty odzieży zaliczane do bielizny
2) wymienić z jakich materiałów powinna być wykonana bielizna
3) wymienić wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej

bielizny damskiej na górną część ciała

4) omówić budowę siatki konstrukcyjnej tyłu i przodu bielizny damskiej

na górną część ciała

5) wyjaśnić od czego zależą dodatki konstrukcyjne w odzieży

5.3. Modelowanie odzieży wierzchniej i nakryć głowy dla sylwetek

typu A i B

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wypisz wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej anoraku dla

reprezentanta o wymiarach:164/92/96, określ typ sylwetki i oblicz odcinki konstrukcyjne.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) z tabeli wymiarów odczytać i wypisać wymiary potrzebne do narysowania siatki,
2) wypisać wszystkie odcinki konstrukcyjne,
3) dobierać odpowiednie dodatki konstrukcyjne do kurtki,
4) obliczyć odcinki konstrukcyjne.

Zalecane metoda nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

tabele wymiarów,

–

tabela z wielkościami dodatków konstrukcyjnych dla standardu konstrukcji- typu figur A,
B, C, D,

–

opis konstrukcji z wyszczególnionymi odcinkami konstrukcyjnymi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Na podstawie wymiarów oraz obliczonych odcinków konstrukcyjnych (Ćwiczenie 1),

wykonaj modelowanie form przodu i tyłu anoraku i kaptura.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) narysować siatkę konstrukcyjną anoraku,
2) zmodelować formy przodu i tyłu anoraku,
3) wykreślić linie konturowe przodu i tyłu anoraku,
4) wykonać modelowanie kaptura.

Zalecane metoda nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

tabele wymiarów,

–

opis z obliczonymi odcinkami konstrukcyjnymi,

–

plansze z wykonanym modelowaniem przodu i tyłu anoraku,

–

papier do wykreślania konstrukcji, przybory kreślarskie.

5.3.2. Sprawdzian postępów

Tak

Nie

Uczeń potrafi:

1) wymienić asortymenty odzieży zaliczane do wierzchniej
2) wyjaśnić jakie dodatki konstrukcyjne stosuje się przy rysowaniu siatki

konstrukcyjnej anoraku

3) wymienić wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej anoraku
4) wyjaśnić co to jest kaptur
5) wymienić w jakiej odzieży kaptury mają największe zastosowanie
6) wymienić wymiary potrzebne są do narysowania konstrukcji kaptura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Modelowanie odzieży roboczej

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj pomiary koleżanki niezbędne do konstrukcji fartucha gospodarczego i rozlicz

odcinki konstrukcyjne.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zdjąć wymiary z sylwetki koleżanki niezbędne do wykonania konstrukcji fartucha

gospodarczego,

2) zapisać wymiary,
3) rozliczyć odcinki konstrukcyjne.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– taśma centymetrowa,
– opis konstrukcji.

Ćwiczenie 2

Na podstawie rozliczonych odcinków konstrukcyjnych wykreśl konstrukcję całego

fartucha gospodarczego, następnie zaprojektuj i wykreśl samodzielnie kieszonkę.

Wskazówki do realizacji:
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) narysować siatkę konstrukcyjną fartucha,
2) wykreślić linie formy konstrukcyjnej,
3) zaprojektować i wykreślić kieszonkę na formie fartucha.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– opis konstrukcji z rozliczonymi odcinkami,
– przybory kreślarskie,
– arkusz papieru, żurnale

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak Nie

1) wyjaśnić pojęcie odzieży roboczej,
2) dokonać podziału odzieży roboczej,
3) wymienić z jakich materiałów powinna być wykonana odzież robocza,
4) wymienić wymiary potrzebne do narysowania siatki konstrukcyjnej

fartucha.

5.5. Modelowanie odzieży dziecięcej dla I grupy wiekowej

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na podstawie projektu plastycznego sukieneczki dziewczęcej wykonaj modelowanie

przodu i tyłu w dwóch etapach.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować dwie formy przodu i tyłu sukieneczki (skala 1:1),
2) wyznaczyć linię karczka,
3) odciąć karczek,
4) przykleić karczek wzdłuż linii pionowej,
5) przykleić dolną część sukieneczki tak, by linia środka była również wzdłuż linii

pionowej,

6) dodać na kontrafałdę równolegle do linii środka przodu 12,0 cm,
7) wykreślić zewnętrzne kontury karczka i dolnej części sukieneczki.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

− dwie formy podstawowe przodu i tyłu sukieneczki dziewczęcej,

− papier, nożyczki, klej, przybory kreślarskie,
− plansze przedstawiające modelowanie sukieneczek dziewczęcych.

Ćwiczenie 2

Zmodeluj do sukieneczki dziewczęcej rękaw krótki poszerzony górą w dwóch etapach.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować dwie formy rękawa o skróconej długości (skala 1:1),
2) wyznaczyć linie pionowe potrzebne do rozsunięcia rękawa w górze,
3) rozciąć rękaw po wyznaczonych liniach,
4) rozsunąć elementy rękawa i przykleić tak , aby środek był wzdłuż linii pionowej,
5) wykreślić linie konturowe rękawa uwzględniając podwyższenie główki o 1,0 cm.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

–

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

–

dwie formy rękawa o skróconej długości,

–

papier, klej, nożyczki, przybory kreślarskie,

–

plansze przedstawiające modelowanie rękawów.

5.5.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak

Nie

1) wymienić cechy charakteryzujące odzież dziecięcą
2) omówić proporcje sylwetki dziecięcej
3) wymienić elementy zdobnicze występujące w odzieży dziecięcej
4) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu sukieneczki

dziewczęce

5) wymienić przybory potrzebne przy modelowaniu wtórnym

5.6. Modelowanie odzieży męskiej sportowej dla typu sylwetek

A i B

5.6.1 Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Mając projekt plastyczny bluzy męskiej wypisz wymiary potrzebne do narysowania siatki

konstrukcyjnej bluzy dla reprezentanta figury typu A, dobierz dodatki konstrukcyjne, oblicz
długości odcinków konstrukcyjnych.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) z tabeli wymiarów odczytać i wypisać wymiary potrzebne do narysowania siatki

konstrukcyjnej,

2) wypisać wszystkie odcinki konstrukcyjne,
3) dobrać odpowiednie dodatki konstrukcyjne,
4) obliczyć odcinki konstrukcyjne.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

− tabele wymiarów, tabela z wielkościami dodatków konstrukcyjnych,

− opis konstrukcji bluzy męskiej.

Ćwiczenie 2

Na podstawie projektu plastycznego bluzy męskiej wykonaj modelowanie przodu i tyłu .

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować formy przodu i tyłu bluzy,
2) wyznaczyć: pogłębienie i poszerzenie pach, wydłużenie barków,
3) wykreślić: krzywe podkrojów pach, linie boków, pogłębienie podkroju szyi przodu,

karczek przodu, plisę przodu, pasek dołu bluzy, kieszeń przodu, linię złożenia fałdy tyłu.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

− formy podstawowe przodu i tyłu bluzy męskiej,

− papier, nożyczki, klej, przybory kreślarskie,
− plansze przedstawiające sposób modelowania bluzy.

Ćwiczenie 3

Zmodeluj do bluzy męskiej rękaw dwuczęściowy ze szwami: zewnętrznym

i wewnętrznym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować formę rękawa odbitą z konstrukcji,

2) wyznaczyć: zmniejszenie wysokości główki rękawa równe wydłużeniu barków,

pogłębienie podkroju rękawa równe połowie pogłębienia pachy, poszerzenie rękawa

i zwężenie na liniach wewnętrznych, skrócenie rękawa równe szerokości mankietu,

3) wykreślić: nową krzywą główki rękawa, linie wewnętrzne rękawa, linię dołu rękawa,

4) odmierzyć odcinki podkrojów pach przodu i tyłu i przenieść na nową krzywą główki

rękawa (na linii zewnętrznej rękawa powstanie zaszewka),

5) zmodelować mankiet.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

− ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

− forma podstawowa rękawa,

− papier, klej ,nożyczki, przybory kreślarskie,

− plansze przedstawiające sposób modelowania rękawa.

5.6.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak Nie

1) scharakteryzować odzież sportową
2) scharakteryzować typy figur męskich
3) wymienić wymiary potrzebne do konstrukcji bluzy
4) omówić budowę siatki konstrukcyjnej z prostą linią środka przodu
5) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu konstrukcyjnym bluzy

5.7. Modelowanie przestrzenne

5.7.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Przygotuj manekin krawiecki do modelowania przestrzennego.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wyznaczyć linie pionowe: – linia środkowa przednia, linia środkowa tylna, linie boczne

przechodzące przez środek pachy, linie uzupełniające przechodzące przez środek łopatek
i środek piersi,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2) wyznaczyć linie poziome – linia obwodu szyi, linie barków, linia obwodu klatki

piersiowej, linia obwodu talii, linia obwodu bioder,

3) przygotować model ręki.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– manekin krawiecki,
– kolorowa włóczka, szpilki, nożyce,
– plansze przedstawiające sposób modelowania.

Ćwiczenie 2

Zaprojektuj suknię wieczorową w stylu awangardowym i wykonaj modelowanie

przestrzenne sukni.

Wskazówki do realizacji:
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zaprojektować suknię wieczorową w stylu awangardowym,
2) na przygotowanym manekinie wykonać modelowanie przodu, tyłu sukni zgodnie

z projektem plastycznym,

3) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– manekin krawiecki z oznaczonymi liniami,
– żurnale, szpilki, nożyczki, taśma centymetrowa, surówka lub usztywniana gaza, papier,
– przybory kreślarskie.

Ćwiczenie 3

Zaprojektuj suknię inspirowaną strojem historycznym.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się z charakterystyką strojów historycznych w wybranej epoce,
2) na przygotowanym manekinie wykonać modelowanie przodu, tyłu, rękawa i elementów

wzorniczych sukni zgodnie z projektem plastycznym,

3) zaprezentować efekty swojej pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

– manekin krawiecki z oznaczonymi liniami,
– ilustracje ze strojami historycznymi,
– szpilki, nożyczki, taśma centymetrowa, surówka lub usztywniana gaza, papier,
– przybory kreślarskie.

Ćwiczenie 5

Na podstawie zebranych przez Ciebie informacji na temat strojów regionalnych,

scharakteryzuj wybrany strój i wykonaj modelowanie przestrzenne gorsetu.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do wykonania ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres,

technologię wykonania i warunki bezpiecznej pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) z różnych źródeł zebrać informacje na temat wybranego stroju regionalnego,
2) scharakteryzować wybrany strój regionalny,
3) na przygotowanym manekinie krawieckim wykonać modelowanie przodu, tyłu

i elementów zdobniczych gorsetu zgodnie z projektem,

4) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecana metoda nauczania–uczenia się:

– metoda projektu.

Środki dydaktyczne:

– manekin krawiecki z oznaczonymi liniami,
– ilustracje z różnymi strojami regionalnymi,
– szpilki, nożyczki, taśma centymetrowa, surówka lub usztywniana gaza, papier,
– przybory kreślarskie.

5.7.2. Sprawdzian postępów

Uczeń potrafi:

Tak Nie

1) wyjaśnić co to jest modelowanie przestrzenne
2) wyjaśnić gdzie obecnie wykorzystuje się modelowanie przestrzenne
3) przygotować manekin do modelowania przestrzennego
4) wymienić kolejność czynności przy modelowaniu przestrzennym odzieży

okrywającej górną część tułowia

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test 1 do jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży z godnie
z projektem plastycznym”

Test składa się z dwóch części:

− I część to zadania wielokrotnego wyboru (1 – 8) z poziomu podstawowego
− II część zawiera zdania 12 i 14 z poziomu podstawowego i zadania 9,10, 11,13,15,16

z poziomu ponadpodstawowego

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

− dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

− dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

− dobry – za rozwiązanie 12 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,
− bardzo dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu

ponadpodstawowego

Plan testu Klucz odpowiedzi:

Nr zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymaga

Poprawna

odpowiedź

Część I

Rozróżniać metody modelowania.

B P

2. Rozróżniać typy sylwetek.

B P

3. Zdefiniować pojęcie dodatku konstrukcyjnego.

A P

4. Rozróżniać rodzaje kołnierzy.

B P

Wyjaśnić sposób modelowania zaszewki
barkowej.

B P

Zidentyfikować wymiary potrzebne
do narysowania siatki konstrukcyjnej skafandra.

A P

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Rozróżniać rodzaje odzieży.

B P

Zidentyfikować wymiary potrzebne
do narysowania konstrukcji kaptura.

A P

Część II

Zaplanować kolejność czynności przy
otrzymywaniu form odzieżowych.

D PP

1-b, 2-e, 3-f, 4-a, 5-d, 6- c

Zastosować symbolikę pomiarów
antropometrycznych.

C PP

1c, 2e, 3a, 4d, 5b

Zastosować metodę modelowania
przestrzennego.

C PP

12 Rozróżniać rodzaje rękawów.

B P

a) rękaw długi poszerzony

do dołu

b) rękaw krótki poszerzony

na linii dołu

c) rękaw krótki marszczony

na linii wszycia do pachy

Scharakteryzować tkaniny stosowane w
odzieży dziecięcej.

C PP

funkcjonalna
racjonalna

14 Rozróżniać asortymenty odzieży.

B P

a) spódnica
b) spodnie,
c) halka

Określić miejsce przeniesienia zaszewki
piersiowej.

C PP

a) w trzech punktach na linii

szyi,

b) w cięciu pionowym od linii

ramienia

c) na linii szyi

Zastosować metodę modelowania wtórnego
przy modelowaniu bluzek.

C PP

Uczeń na formie podstawowej
przodu bluzki damskiej w skali
1: 4 powinien:
− Wyprowadzić linię cięcia

redingotowego,

− Zamknąć zaszewkę

piersiową, (przenieść ją w
wyprowadzoną linię cięcia)

− Dodać na zapięcie

− Skrócić formę do talii
− Przykleić zmodelowane

formy przodu i boczka
przodu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

dwutygodniowym.

2. Omów z uczniem cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami

punktowania.

4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas

przeznaczony na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie

niepowodzeń dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

1. Test składa się z dwóch części i zawiera 16 zadań.
2. Do każdego zadania podana jest instrukcja wykonania zadania.
3. Przed rozpoczęciem przeczytaj dokładnie polecenia.
4. Za każde prawidłowo wykonane zadanie możesz otrzymać 1 punkt.
5. Na wykonanie zadań testowych masz 60 minut.
6. Do wykonania ostatniego zadania 16 wykorzystaj przygotowane formy bluzki.
7. Odpowiedzi wpisuj w kartę odpowiedzi.

Materiały dla ucznia:

− instrukcja,

− zestaw zadań testowych,

− karta odpowiedzi,
− formy bluzki damskiej podstawowej w skali 1:4 .

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 1

INSTRUKCJA DLA UCZNIA

Część I

W podanych zadaniach wybierz prawidłową odpowiedź i zakreśl ją znakiem X. Jeżeli
wybraną odpowiedź chcesz zmienić na inną, to błędną weź w kółko, a właściwą zaznacz
znakiem X.

1. Modelowanie odzieży na płaszczyźnie za pomocą formy konstrukcyjnej

to modelowanie:

a) wtórne,
b) przestrzenne,
c) modelowanie na bryle,
d) modelowanie na siatce konstrukcyjnej.

2. Sylwetka kobieca o wymiarach: 164/104/120 według tabeli wymiarów należy do:

a) – typ A,
b) – typ B,
c) – typ C,
d) – typ D.

3. Skrót dk. oznacza:

a) dodatkowe krojenie,
b) dodatek konfekcyjny,
c) dokładna kalkulacja,
d) dodatek konstrukcyjny.

4. Który z wymienionych kołnierzy konstruuje się i modeluje na podstawie kąta

prostego?

a) – szalowy,
b) – wykładany,
c) – be - be,
d) – koszulowy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. Zaszewkę barkową otrzymuje się przez skrócenie:

długości podkroju pachy tyłu,

długości ramienia,

długości boku,

długości podkroju szyi.

6. Który z podanych wymiarów nie jest potrzebny do narysowania siatki konstrukcyjnej

skafandra damskiego ?

a) – Zwo,
b) – opx,
c) – obt,
d) – ZKo.

7. Które z wymienionych asortymentów zaliczane są do odzieży wierzchniej?

a) skafander, żakiet, płaszcz,
b) bluzka, sukienka, kamizelka,
c) koszula nocna, piżama, halka,
d) spodnie, spódnica, spódnico-spodnie.

8. Które z wymienionych wymiarów potrzebne są do konstrukcji kaptura?

a) ot, XlXl,
b) PcPl, RvRv,
c) ZWo, ZSy,
d) ZUo, ou.

Część II
W podanych zadaniach należy przyporządkować, pogrupować, narysować, uzupełnić
wypowiedź, połączyć w pary przedstawione informacje.

9. Poniżej wymieniono czynności, jakie należy wykonać, aby otrzymać formy wyrobów

odzieżowych. Uporządkuj je według kolejności, np. 1 – b …

Nazwa czynności

a) obliczenie wartości odcinków konstrukcyjnych i narysowanie siatki konstrukcyjnej

b) ustalenie fasonu

c) wycięcie formy

d) zastosowanie zasad modelowania wtórnego

e) zdjęcie miar

f) ustalenie dk

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10. Z lewej strony zamieszczone są symbole wymiarów, a z prawej nazwy każdego symbolu.

Połącz w pary symbol z nazwą, np. 1-b

1. ZWo, a) obwód bioder,
2. Opx , b) łuk długości tyłu do talii,
3. obt, c) wzrost,

4. os, d) obwód szyi,
5. SyTy, e) obwód klatki piersiowej.

11. Na manekinie krawieckim, dorysuj linie konstrukcyjne, które są niezbędne do

modelowania przestrzennego.

12. Poniżej przedstawiono formy różnych rękawów. W karcie odpowiedzi wpisz jego

poprawną nazwę: rękaw krótki poszerzony na linii dołu, rękaw długi poszerzony do dołu,
rękaw krótki marszczony na linii wszycia do pachy.

a) b) c)

13. Uzupełnij poniższe zdanie.
Odzież przeznaczona dla dzieci powinna być higieniczna – wykonana z tkanin przewiewnych,
……………………. – dostosowana do figury dziecka i zapewniająca swobodę ruchów,
…………………– zaprojektowana ekonomicznie pod względem wzrostu.

14. Na rysunku przedstawiono różne asortymenty odzieży. Nazwij poprawnie każdy z nich

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15. Na formie konstrukcyjnej bluzki damskiej narysuj miejsce przeniesienia zaszewki

piersiowej zgodnie z załączonymi projektami plastycznymi.

a) b) c)

16. Zmodeluj formę przodu bluzki damskiej zgodnie z załączonym projektem plastycznym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ................................................................................................

Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr
zadania

Odpowiedź Punkty

a b c d

…………………………………………………………………………………..

……………………………………………………………………………………

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

a) ……………………………………………………………………………….

b)……………………………………………………………………………….

c)………………………………………………………………………………..

13 Odzież przeznaczona dla dzieci powinna być …………………….– wykonana

z tkanin przewiewnych, ……………………. – dostosowana do figury dziecka

i zapewniająca swobodę ruchów, …………………………– zaprojektowana

ekonomicznie pod względem wzrostu.

a) ……………………………………………………………………………….

b)……………………………………………………………………………….

c)………………………………………………………………………………..

a) b)

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test Nr 2 do jednostki modułowej „Modelowanie form odzieży zgodnie
z projektem plastycznym”

Test składa się z dwóch części:
− I część to zadania wielokrotnego wyboru (1 – 8) z poziomu podstawowego
− II część zawiera zdania 12 i 14 z poziomu podstawowego i zadania 9,10, 11,13,15,16

z poziomu ponadpodstawowego

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

− dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 7 zadań z poziomu podstawowego,

− dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,
− dobry – za rozwiązanie 12 zadań, w tym co najmniej 3 z poziomu ponadpodstawowego,

− bardzo dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 5 z poziomu

ponadpodstawowego

Plan testu Klucz odpowiedzi:

Nr zad.

Cel operacyjny

(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymaga

Poprawna

odpowiedź

Część I

Rozróżniać symbolikę pomiarów.

B P

2 Zidentyfikować typ sylwetki.

A P

3 Zdefiniować pojęcie dodatku konstrukcyjnego.

A P

4 Rozróżniać rodzaje kołnierzy.

B P

5 Zdefiniować pojęcie rękawa.

A P

Zidentyfikować wymiary potrzebne do
narysowania konstrukcji fartuszka
gospodarczego.

A P

Rozróżniać rodzaje asortymentów odzieży.

B P

8 Wyjaśnić proporcje sylwetki dziecka.

B P

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Część II

Zaplanować kolejność czynności przy
otrzymywaniu form odzieży.

D PP

1-b, 2-e, 3-f, 4-a, 5-d, 6-c,

Zastosować metodę modelowania
konstrukcyjnego.

C PP

SP =

ZWo+

opx+0.5 = 21

S.C. =

SP = 10.5

ST = SyTy + 1,0 = 40

TB =

ZWo+3,0 = 19,4

Zastosować zasady modelowania
przestrzennego odzieży.

C PP

Modelowanie na bryle
nazywa się modelowaniem
przestrzennym, polega ono
na upinaniu na manekinie
krawieckim lub bezpośrednio
na figurze materiału.

12 Rozróżniać rodzaje rękawów.

B P

a) rękaw krótki z bufką,
b) rękaw długi poszerzony

na linii dołu,

c) rękaw krótki poszerzony

na linii dołu,

13 Scharakteryzować spodnie typu dzwony.

C PP

Cechą charakterystyczną
spodni dzwonów są
rozszerzające się od linii kolana
nogawki.

14 Rozróżniać rodzaje spódnic.

B P

a) spódnica portfelowa,
b) spódnica z godetami,
c) spódnica dżinsowa.

Określić miejsce przenoszenia zaszewki
piersiowej.

C PP

a) na linii szyi,
b) na linii dołu,
c) na linii pachy.

Zastosować zasady modelowania wtórnego
przy modelowaniu form spódnic

C PP

Uczeń na formie podstawowej
przodu spódnicy damskiej
w skali 1: 4 powinie:
− wykreślić kształt karczka

i linie modelowe fałd,

− odciąć karczek i zamknąć

zaszewkę dopasowującą,

− rozciąć dół spódnicy

po wyznaczonych liniach
i rozstawić na szerokość
fałd

− wykreślić kontury

zmodelowanej formy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

dwutygodniowym.

2. Omów z uczniem cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami

punktowania.

4. Przeprowadź z uczniami próbę udzielania odpowiedzi na takie typy zadań testowych,

jakie będą w teście.

5. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
6. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
7. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas

przeznaczony na udzielanie odpowiedzi.

8. Postaraj się stworzyć odpowiednią atmosferę podczas przeprowadzania pomiaru

dydaktycznego (rozładuj niepokój, zachęć do sprawdzenia swoich możliwości).

9. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

10. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
11. Sprawdź wyniki i wpisz do arkusza zbiorczego.
12. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu i wybierz te zadania, które

sprawiły uczniom największe trudności.

13. Ustal przyczyny trudności uczniów w opanowaniu wiadomości i umiejętności.
14. Opracuj wnioski do dalszego postępowania, mającego na celu uniknięcie

niepowodzeń dydaktycznych – niskie wyniki przeprowadzonego sprawdzianu.

Instrukcja dla ucznia

Materiały dla ucznia:

− instrukcja,
− zestaw zadań testowych,

− karta odpowiedzi,

− formy spódnicy damskiej podstawowej w skali 1:4.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2

Instrukcja dla ucznia

1. Która nazwa wyrażona jest symbolem wymiaru RvRv?

a) – łuk długości kończyny górnej,
b) – łuk szerokości barków,
c) – łuk szerokości przodu przez piersi,
d) – łuk długości pleców.

2. Sylwetka męska o różnicy wymiarów opx- ot = 14 cm to typ:

a) – typ A,
b) – typ B,
c) – typ C,
d) – typ D.

3. Skrót dk. oznacza:

a) dodatkowe krojenie,
b) dodatek konfekcyjny,
c) dokładna kalkulacja,
d) dodatek konstrukcyjny.

4. Który z wymienionych kołnierzy konstruuje się i modeluje na podstawie formy przodu

i tyłu.

a) – szalowy,
b) – wykładany,
c) – be - be,
d) – koszulowy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. Rękaw to część ubioru okrywająca:

a) kończynę górną,
b) kończynę dolną,
c) górną część ciała,
d) dolną część ciała.

6. Który z podanych wymiarów nie jest potrzebny do narysowania konstrukcji fartuszka

gospodarczego.

a) – Zwo,
b) – ot,
c) – obt,
d) – ZUo.

7. Które z wymienionych asortymentów zaliczane są do bielizny?

a) skafander, żakiet, płaszcz,
b) bluzka, sukienka, kamizelka,
c) koszula nocna, piżama, halka,
d) spodnie, spódnica, spódnico-spodnie.

8. Głowa niemowlęcia stanowi:

a) 1/4 wysokości całej sylwetki,
b) 1/2 wysokości całej sylwetki,
c) 1/ 7 wysokości całej sylwetki,
d) 1/8 wysokości całej sylwetki.

Część II

W podanych zadaniach należy przyporządkować, obliczyć, narysować, uzupełnić wypowiedź,
połączyć w pary przedstawione informacje.

9. Poniżej wymieniono czynności, jakie należy wykonać, aby otrzymać formy wyrobów

odzieżowych. Uporządkuj je według kolejności, np. 1-b …

Nazwa czynności

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10. Oblicz długości podanych niżej odcinków konstrukcyjnych potrzebnych

do narysowania siatki konstrukcyjnej skafandra mając dane: ZWo = 164,0, opx = 96,0,
SyTy = 39,0, XcXc = 34,0.

a) SP – głębokość pachy,
b) SC – wysokość łopatki,
c) ST– długość pleców,
d) TB – głębokość bioder.

11. Uzupełnij poniższe zdanie:

Modelowanie na bryle nazywa się modelowaniem…………………………., polega ono
na……………………………………………………………………… materiału.

12. Poniżej przedstawiono rysunki modelowe różnych rękawów. W karcie odpowiedzi

wpisz ich poprawną nazwę:

a) b) c)

13. Uzupełnij poniższe zdanie:

Cechą charakterystyczną spodni …………………… są rozszerzające się od linii kolana
nogawki.

14. Na rysunku przedstawiono różne odmiany modelowe spódnic. Nazwij poprawnie

każdą z nich

a) b) c)

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15. Na formie konstrukcyjnej bluzki damskiej narysuj miejsce przeniesienia zaszewki

piersiowej zgodnie z załączonymi projektami plastycznymi.

a) b) c)

16. Zmodeluj formę przodu spódnicy zgodnie z załączonym projektem plastycznym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ….............................................................................................

Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem plastycznym

Zakreśl poprawną odpowiedź.

Nr
zadania

Odpowiedź

Punkty

a b c d

…………………………………………………………………………………..

SP=

ZWo+

opx+0.5=....................................................................

SC=

SP=………………………………………………………….

ST=SyTy + 1,0 = ……………………………………………………..

TB=

ZWo+3,0=…………………………………………………….

Modelowanie na bryle nazywa się modelowaniem………………………….,

polega ono na………………………………………….…………………………

………………………… materiału

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

a) ……………………………………………………………………………….

b)……………………………………………………………………………….

c)………………………………………………………………………………..

Cechą charakterystyczną spodni …………………… są rozszerzające się od

linii kolana nogawki

a) ……………………………………………………………………………….

b)……………………………………………………………………………….

c)………………………………………………………………………………..

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Bily-Czopowa M., Mierowska K.: Krój i modelowanie odzieży lekkiej. WSiP,

Warszawa 1995

2. Bily-Czopowa M.: Konstrukcja modelowanie odzieży damskiej lekkiej. WSiP,

Warszawa 1985

3. Cyrankiewicz H.: Konstrukcja i modelowanie odzieży dziecięcej. WSiP, Warszawa 1995
4. Czurkowa M., Ulawska-Bryszewska J.: Rysunek zawodowy dla szkół odzieżowych.

WSiP, Warszawa 1998

5. Fałkowska-Rękawek E.: Podstawy projektowania odzieży. WSiP, Warszawa 2000
6. Lewandowska-Stark E.: Modelowanie form odzieży na dolną część ciała. SOP,

Toruń 1999

7. Lewandowska-Stark E.: Modelowanie form odzieży na górną część ciała. SOP,

Toruń 1999

8. Parafianowicz Z.: Konstrukcja i modelowanie odzieży ciężkiej. WSiP, Warszawa 1995
9. Parafianowicz Z.: Słownik odzieżowy. WSiP, Warszawa 1999
10. Piskorska M., Parafianowicz Z.: Modelowanie form odzieży męskiej. SOP, Toruń 1997
11. Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie form bielizny. WSiP, Warszawa 1995
12. Trzecińska K.: Konstrukcja i modelowanie odzieży lekkiej. Cz. 2. WSiP, Warszawa 1995

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
15 Modelowanie form odzieży zgodnie z projektem
13 Modelowanie form odziezy dla Nieznany (2)
16 Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych
13 Modelowanie form odziezy dla Nieznany (2)
16 Modelowanie form odzieży dla sylwetek nietypowych
Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych Monika Mosionek i Mirosława Szewczyk
13 Modelowanie form odzieży dla figur nietypowych
Konstruowanie i modelowanie form podstawowych wyrobów odzieżowych
14 Modelowanie podstawowych form odzieży
11 Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
19 Wykonywanie odzieży według projektu
19 Wykonywanie odzieży według projektu
15 Modelowanie biznesowe
z 20Cb 15 01 2015 Ćwicz 10 PROJEKT KOSZTORYSU
7. zauwy-biuro-handlowe-Toszek, Studia, Projekt - materialy konstrukcyjne, 15. Zasuwy zaporowe
ZESTAWIENIE STALI 11 01 15, Polibuda mgr, SEM III, konst. metalowe, Konstrukcje metalowe, stale proj

więcej podobnych podstron