background image

NBPortal.pl 
 

 

Temat: Finanse w firmie - jak interpretować dane? 

2 godziny lekcyjne 

 

Autor: Lesław Marek Fiutowski 

 

SKRÓCONY OPIS LEKCJI 

W czasie lekcji uczniowie zapoznają się z definicją finansów, rachunkowości, bilansu, 

rachunku wyników, cash-flow. Dowiedzą się, jakie kroki trzeba podjąć i jaką wiedzą 

dysponować, aby móc zacząć interpretować dane finansowe. Poznają mechanizmy, 

podstawowe narzędzia za pomocą, których analizuje się i interpretuje dane finansowe 

firmy w szczególności analizę wskaźnikową. Ponadto dowiedzą się o szerokich 

możliwościach, jakie otwiera przed nimi wgłębianie się w świat finansów. 

 

CELE LEKCJI 

•  zapoznanie uczniów z definicją rachunkowości oraz finansów i nauczenie ich 

rozróżniania tych pojęć; 

•  wskazanie na narzędzia jakimi posługuje się finansista; 
• pokazanie podstawowych zasad jakie obowiązują przy interpretacji danych 

finansowych. 

 

SŁOWA KLUCZOWE 

• rachunkowość, finanse; 
•  sprawozdanie finansowe, bilans, rachunek wyników, rachunek zysków i strat, 

cash-flow; 

•  analiza finansowa, analiza wskaźnikowa. 
 

METODY REALIZACJI ZAJĘĆ 

• wykład, 
• dyskusja, 
•  praca w grupach. 
 

OCZEKIWANE REZULTATY 

Po zajęciach uczeń:  

• rozumie 

pojęcia rachunkowość i finanse i potrafi je odróżnić; 

background image

NBPortal.pl 
 

 

• umie 

wymienić podstawowe dokumenty sprawozdawcze w firmie i omówić ich 

funkcję; 

• potrafi 

wymienić podstawowe grupy wskaźników finansowych; 

•  rozumie podstawowe zasady i zna zakres wiedzy jaki trzeba posiadać w 

świecie finansów, który pozwala rozpocząć interpretację danych finansowych. 

 
PROPONOWANY PRZEBIEG ZAJĘĆ  

 

1.  Finanse a rachunkowość – czyli kto dostarcza dane, a kto je interpretuje. 

 
Na początku lekcji zapytaj się uczniów czy wiedzą, co to są finanse i co to jest 

rachunkowość? Po krótkich wypowiedziach uczniów powiedz, że finansista i księgowy 

zajmują się pieniędzmi jednak każdy z nich w inny sposób je interpretuje. Powiedz, że 

w dużych firmach finansami zajmuje się dyrektor finansowych, a rachunkowością 

główny księgowy. Następnie powiedz, że zgodnie z tematem lekcji najpierw musimy 

wiedzieć skąd pochodzą dane finansowe w firmie, czyli kto je dostarcza, a następnie 

dowiemy się jak i kto je interpretuje. Wstępnie powiedz, że za dostarczanie tych 

danych odpowiada główny księgowy, który zajmuje się rachunkowością, a za 

interpretowanie tych danych odpowiada dyrektor finansowy, który zajmuje się 

finansami. Dane księgowe są zestawione w taki sposób jak wymaga tego ustawa o 

rachunkowści, jednak nie dają w swojej pierwotnej formie one odpowiedzi na wiele 

pytań. Dlatego zadaniem analityka finansowego, dyrektora finansowego lub każdej 

innej osoby z działu finansów jest takie „przekształcenie” tych danych, aby wyłowić z 

nich dane istotne z punktu widzenia przyszłego zarządzania firmą i kontroli jej bieżącej 

działalności. 

Podaj również,  że art. 2 pkt. ustawy o rachunkowości mówi, co obejmuje 

rachunkowość i że wraz z ustawami podatkowymi są to podstawowe dokumenty w 

oparciu, o które działa i wykonuje swoją pracę główny księgowy. 

 

„Art. 2. Rachunkowość obejmuje: 

   1) opis przyjętych zasad rachunkowości, 

   2) prowadzenie ksiąg rachunkowych, 

   3) okresowe ustalanie lub sprawdzanie drogą inwentaryzacji rzeczywistego  

     stanu aktywów i pasywów, 

   4) wycenę aktywów i pasywów oraz ustalanie wyniku finansowego, 

background image

NBPortal.pl 
 

 

   5) sporządzanie sprawozdań finansowych i innych, których dane wynikają  

     z ksiąg rachunkowych, 

   6) gromadzenie i przechowywanie dokumentacji przewidzianej ustawą, 

   7) poddanie badaniu i ogłaszanie sprawozdań finansowych w przypadkach  

     przewidzianych ustawą.” 

 
Przykład 1. 

Pokaż przykładową strukturę firmy X (Rys.1), w której znajduje się finansista i 

księgowy. 

Powiedz, że często w firmie rolę szefa finansów pełni dyrektor finansowy, a w małych 

firmach główny księgowy lub księgowy pełni te wszystkie role jednocześnie. Zwróć 

uwagę,  że często przez ogrom obowiązków w małych firmach, jakie spoczywają na 

jednej osobie powoduje, że ta osoba ma bardzo mało czasu na każdy z tych 

obowiązków, dlatego często małe firmy upadają w swoim początkowym okresie 

istnienia gdyż jedna osoba zajmuje się i finansami i rachunkowością, przez co często 

nie ma wystarczająco dużo czasu, aby zebrać odpowiednie dane, jak również je 

zinterpretować, a decyzje finansowe są podejmowane na wyczucie. Powiedz,  że 

wyczucie w świecie finansów jest ważne, ale powinno ono być podparte 

dogłębną analizą i fachową wiedzą.  

Podaj również przykład organizacji działu finansowego (Rys.2): 

 

Na podstawie poniższego opisu powiedz pokrótce, kto i czym w dziale finansów się 

zajmuje: 

kontroler finansowy – jest to osoba odpowiedzialna za przygotowanie procesu 

budżetowania w przedsiębiorstwie i analizę odchyleń od zakładanego planu wydatków 

i przychodów w poszczególnych okresach. Powinien głównie koncentrować się na 

wewnętrznej działalności firmy w okresie 1 roku. Budżet i analiza kosztów (controlling

to obszary jego działań. 

 

skarbnik – jest odpowiedzialny za płynność finansową firmy (czyli za to żeby w firmie 

była krew – pieniądz na bieżące potrzeby), pozyskiwanie źródeł finansowania oraz za 

analizę ryzyka walutowego, stopy procentowej itd. Jego praca skupia się w obszarach 

zewnętrznych firmy np. współpraca z bankami. Swoją  główną uwagę skupia wokół 

cash-flow, kredytów, operacji walutowych, stóp procentowych i analizy ryzyka. 

 

background image

NBPortal.pl 
 

 

analityk finansowy – odpowiada zazwyczaj za procesy inwestycyjne w firmie, skupia 

się na długookresowym aspekcie zarządzania firmą. 

 

doradca podatkowy – dba o to, aby fiskus dostał co mu się należy, ale żeby ta kwota 

była odpowiednio niska. 

 

Zauważ,  że jest to przykładowa struktura, która może stanowić wzór, ale nie musi i 

powinna być jak w każdej firmie dostosowana do warunków i możliwości w niej 

panujących. Powiedz, że osoba odpowiedzialna za finanse musi znać wszystkie 

reguły i zasady na podstawie, jakich pracują osoby w dziale finansowym. Wymaga to 

ogromnej wiedzy, dużego doświadczenia, ale często daje dużą satysfakcję gdyż 

dyrektor finansowy ma dużą  władzę w firmie i często jest wysoko wynagradzany. 

Wszystkie ww. osoby w dziale finansów zajmują się interpretowaniem danych, ale 

każda patrzy na nie z innej strony. 

 

Ćwiczenie 1. 

Poproś dwóch uczniów do tablicy niech jeden z nich gra rolę głównego księgowego, a 

drugi dyrektora finansowego. Następnie narysuj pustą tabelę jak poniżej i wymieniaj 

losowo obowiązki z tej tabeli, jakie należą raz do dyrektora finansowego raz do 

głównego księgowego. Niech uczniowie wpisują je do tabeli a w razie błędów wyjaśnij, 

dlaczego tak nie jest i kto wykonuje te obowiązki.  

 

Dyrektor działu finansowego 

Główny księgowy 

Analiza finansowa 

Zarządzanie gotówką firmy 

Pozyskiwanie środków finansowych 

Controlling(Analiza kosztów)  

Prowadzenie rachunkowości firmy 

Przygotowywanie sprawozdań finansowych 

Przechowywanie dokumentacji 

Zestawienia dla celów podatkowych 

 

Powiedz, że tabela ta nie jest wyczerpującą listą obowiązków, jakie mogą spoczywać 

na dyrektorze finansowym i głównym księgowym. 

 

Zauważ, że większość danych finansowych pochodzi od głównego księgowego. 

Powiedz, dlaczego tak jest. Dlatego, że księgowość zajmuje się ewidencją i to 

ona zajmuje się gromadzeniem danych o zdarzeniach gospodarczych. 

 

background image

NBPortal.pl 
 

 

Powiedz,  że do zadań rachunkowości (głównego księgowego) należy 

odzwierciedlenie decyzji finansowych w księgach firmy, czyli 

zaewidencjonowanie ich na odpowiednich kontach. Natomiast zadaniem 

finansów (dyrektora finansowego) jest interpretowanie danych, czyli znalezienie 

odpowiedzi na pytanie „czy podjęte przez zarząd decyzje są prawidłowe?”.  

 

2. Sprawozdania finansowe – główne źródło danych finansowych. 

Następnie przejdź do omówienia podstawowych dokumentów sprawozdawczych, jakie 

występują w firmie. Każda jednostka gospodarcza ma obowiązek prawny do 

ewidencjonowania wszystkich zdarzeń gospodarczych mających charakter finansowy. 

Efektem końcowym pracy księgowości są sprawozdania finansowe w postaci bilansu, 

rachunku wyników i zestawienia z przepływów  środków pieniężnych, chociaż to 

ostatnie nie jest obowiązkowe dla wszystkich podmiotów. Sprawozdania te mogą być 

przydatne zarządowi w celu podejmowania decyzji gospodarczych, radzie nadzorczej 

do oceny zarządu, bankom do oceny zdolności kredytowej, udziałowcom do oceny 

efektywności dokonanej przez nich inwestycji. Z dokumentów tych korzystają również 

urzędy takie jak GUS – Główny Urząd Statystyczny, Urząd Skarbowy, Urząd Kontroli 

Skarbowej do kontroli rozliczeń z ww. instytucjami. Osób i instytucji, które korzystają z 

dokumentów sprawozdawczych jest więcej, dlatego dokumenty te  mogą  służyć do 

różnych celów. I tutaj jak widać każdy ma inny cel i ma inne potrzeby. Wiąże to się 

również z interpretowaniem danych finansowych. Inaczej będzie interpretował dane te 

bank, który ma udzielić kredytu (będzie szukał w większości ewentualnych słabości w 

danej firmie), a inaczej interpretował je będzie zarząd  żeby wytłumaczyć się przed 

radą nadzorczą (zarząd będzie pokazywał te sprawozdania z jak najlepszej strony, bo 

rada nadzorcza zatwierdza te dokumenty i jeżeli oceni je pozytywnie to zarząd ma 

pracę na następny rok). Tak więc  sposób interpretacji danych zależy od celu tej 

interpretacji, czyli dla kogo i po co interpretuje się dane finansowe. Inaczej 

mówiąc, punkt widzenia zależy od punktu siedzenia. 

Po tym krótkim wstępie rozdaj uczniom przykładowe kserokopie bilansu, rachunku 

zysku i strat oraz cash-flow i pokrótce omów ich zawartość tzn., co oznaczają 

poszczególne pozycje.  

 

Materiał pomocniczy 1. 

Podstawowym sprawozdaniem finansowym jest bilans. Sporządza się go na dany 

background image

NBPortal.pl 
 

 

dzień np. na 2005-01-01. Składa się z dwóch części aktywów i pasywów. Aktywa to 

wyrażony w wartościach pieniężnych majątek firmy. Pasywa to źródła finansowania 

tego majątku. Każda branża ma swój układ bilansu i poszczególnych jej składników, 

ale aktywa i pasywa występują zawsze. 

 

Uproszczony bilans firmy X: 

Aktywa Pasywa 

Środki trwałe                        100 zł Kapitał udziałowy                            80 zł 

Zapasy                                  15 zł 

Wynik finansowy                             15 zł 

Należności                             25 zł Zobowiązania                                  23 zł  

Gotówka                                   3 zł 

Kredyty bankowe                            25 zł 

Razem aktywa                      143 zł 

Razem pasywa                               143 zł

 

Następne sprawozdanie to rachunek wyników (zysków i strat) sporządza się go za 

określony okres, np. od 2005-01-01 do 2005-12-31. Składa się również z dwóch 

części: przychodów i kosztów. Pomiędzy bilansem a rachunkiem wyników istnieje 

szereg powiązań. I tak np. wynik finansowy z danego roku powiększa kapitał własny. 

Do celów sprawozdawczości koszty ukazuje się w układzie rodzajowym lub 

kalkulacyjnym. Układ rodzajowy dzieli koszty na poszczególne rodzaje, takie jak: 

wynagrodzenia, koszty finansowe, materiały i energia itp. Układ kalkulacyjny dzieli 

koszty według miejsca ich powstawania. Mogą to być np. koszty zarządu, wydziałowe, 

produkcyjne itp. Dla celów bezpośredniego zarządzania koszty dzieli się na koszty 

stałe i zmienne. Różny sposób podziału kosztów wynika z różnego charakteru 

interpretacji ich powstawania lub przeznaczenia. Tak, więc znów widać, że na te same 

pieniądze można patrzeć w różny sposób.  

 

Uproszczony rachunek wyników firmy X: 

Przychody  

50 

zł 

Koszty 

 

- 44 zł 

 

- wynagrodzenia 

- 8 zł 

 

- odsetki bankowe   – 4 zł 

 

- zakup towarów   – 30 zł 

 

- amortyzacja  

– 2 zł 

Wynik finansowy brutto  6 zł 

background image

NBPortal.pl 
 

 

 

podatek  

- 2 zł 

Wynik finansowy netto  4 zł 

 

Trzecie sprawozdanie finansowe to cash-flow. Przedstawia ono wypływy i wydatki 

poniesione przez firmę w jakimś wyznaczonym okresie. Stworzono je gdyż okazało 

się, że wpływy to nie to samo, co przychody, wydatki nie zawsze równe są kosztom, 

gotówka to nie jest zysk - np. amortyzacja jest kosztem, ale niepieniężnym tzn., że 

odliczamy ją od przychodów, ale faktycznie nie wydajemy z kasy pieniędzy  żeby 

pokryć ten koszt. Takie podejście ma zasadnicze znaczenie w procesie zarządzania i 

interpretacji danych finansowych. 

 

Uproszczony cash-flow firmy X: 

Wpływy  

 

30 zł 

 

- kredyt bankowy  30 zł 

Wydatki 

 

- 42 zł 

 

- zakup maszyny  - 19 zł 

 

- wynagrodzenia 

- 7 zł 

 

- odsetki bankowe  - 4 zł 

 - 

spłata kredytu 

- 9 zł 

 

- podatek 

 

- 3 zł 

 

Saldo gotówki 

- 12 zł 

  Gotówka z poprzedniego okresu  

200 zł 

 

Gotówka na koniec okresu 

 

188 zł 

Następnie zauważ,  że posiadając odpowiednio zestawione dane finansowe, znając 

ich pochodzenie, czyli co się składa na poszczególne pozycje w każdym z wyżej 

wymienionych sprawozdań i znając specyfikę działania firmy w danej branży można 

zabrać się do ich interpretowania, czyli do analizy finansowej.  

 

3. Analiza finansowa – czyli interpretowanie danych w firmie. 

Przygotuj materiał zawierający bilans, rachunek zysków i strat i cash-flow i rozdaj go 

wśród uczniów. Następnie korzystając ze wskazówek zawartych w poniższym 

materiale omów podziel uczniów na trzy grupy (każda grupa zajmuje się daną grupą 

background image

NBPortal.pl 
 

 

wskaźników) i przelicz wraz uczniami kilka wskaźników na tablicy pokazując skąd 

bierzesz dane do danego wskaźnika. Zwróć również uwagę jak wpływa zmiana 

wartości liczbowych w liczniku i mianowniku na jego wartość.  

 

Materiał pomocniczy 2. 

Większość decyzji zarządu jest odzwierciedlona w danych finansowych, więc na 

podstawie tych danych można ocenić trafność decyzji zarządu. Służą do tego 

wskaźniki, które pełnią dwie zasadnicze role. Dostarczają istotnych, aczkolwiek 

ogólnych informacji o samej firmie i dla niej samej. Druga to, że większość osób z 

zewnątrz takich jak banki, inwestorzy, czy konkurencja spoglądają na daną firmę 

przez pryzmat wskaźników obliczonych na podstawie danych finansowych. Np. bilans 

jest finansowym „zdjęciem” firmy. Finansista patrzy na niego poprzez wskaźniki, bo to 

czy firma wzięła 1000, czy 1000.000 złotych kredytu niewiele mu mówi. Dopiero, kiedy 

wyliczy, jaka jest relacja długu do kapitału własnego jest w stanie ocenić czy firma jest 

mocno czy słabo zadłużona. Firma, która jest mocno zadłużona musi więcej wydawać 

na spłatę zobowiązań, więc jest bardziej wrażliwa na wysokość sprzedaży, która 

generuje przychód, który następnie pokrywa te zobowiązania. 

 

Przykład 1 

Firma X miała 500 zł  długu i 1000 zł kapitału własnego, firma Y 10.000 zł  długu i 

1000.000 zł kapitału własnego. Zapytaj uczniów, która firma według nich jest bardziej 

zadłużona. Policz z uczniami wskaźnik dźwigni finansowej dla każdej z firm: 

 

Dźwignia finansowa firmy X = dług / kapitał własny = 500 zł / 1000 zł * 100% = 50% 

Dźwignia finansowa firmy Y = 10000 zł / 1000000 zł * 100% = 1% 

 

Jak widać w wartościach bezwzględnych większy dług ma firma Y, ale stanowi on 1% 

jej kapitału, więc można powiedzieć, że jest słabiej zadłużona, ma większą zdolność 

kredytową i jest obciążona mniejszym ryzykiem gdyż kapitał własny firmy w przypadku 

gdy nie będzie ona spłacać np. kredytu zostanie przejęty przez bank na pokrycie 

zobowiązań. Bankowi łatwiej będzie wyegzekwować swoje pieniądze od firmy, której 

dług stanowi tylko 1% niż od firmy, której dług stanowi 50% wartości jej kapitałów 

własnych. 

Następnie, aby zachęcić uczniów powiedz, że jeżeli widzą różnicę to z innymi 

background image

NBPortal.pl 
 

 

wskaźnikami jest podobnie. Dodajemy, odejmujemy, dzielimy, mnożymy następnie 

porównujemy te wartości z innymi danymi, patrzymy na ogólną sytuację firmy 

korzystamy z naszej wiedzy i doświadczenia i to jest w zasadzie cała istota analizy 

wskaźnikowej.  

 

Aby analiza finansowa mogła mu dostarczyć maksimum informacji powinna być 

wykonana w zakresie trzech płaszczyzn: analiza firmy, analiza firmy na tle danych tej 

firmy z ubiegłych okresów, analiza firmy na tle danych z konkurencji. Analizy firmy 

możemy dokonać przy użyciu analizy SWOT, pokazując jej silne i słabe strony, a z 

drugiej jej szanse i zagrożenia. Powinna ona charakteryzować jej aktualną sytuację. 

Następnie powinno się porównać z wskaźnikami z poprzednich okresów. Najczęściej 

porównuje się je z danymi z poprzednich miesięcy, a potem w stosunku do tego 

samego miesiąca poprzedniego roku. 

 

Przykład 2 

Dla wyżej wspomnianej firmy Y wskaźnik dźwigni finansowej w styczniu 2004 roku 

wynosił 1%, a w styczniu 2005 roku 15%. Tak, więc firma jest obecnym roku bardziej 

zadłużona, obniżyła swoją zdolność kredytową, gdyż bank mniej chętnie pożycza 

pieniądze firmom, które mają więcej długu niż tym, które mają go mniej. Jest to 

logiczne gdyż komuś, kto jest bardziej zadłużony trudniej jest spłacić kolejny dług. 

Ponadto firma ponosi większe ryzyko niż poprzednio gdyż ryzykuje większą częścią 

własnych pieniędzy, które stanowią pokrycie w przypadku nie spłacenia długu 

 

W dalszej części porównuje się wskaźniki z wartościami, jakie występują u 

konkurencji. Dane finansowe innej firmy można uzyskać w sądzie, w wywiadowni 

gospodarczej, a w przypadku niektórych firm, które mają obowiązek publikować swoje 

dane w Monitorze Polskim B. Można też nasze dane porównać z danymi branżowymi 

uzyskanymi np. od Głównego Urzędu Statystycznego. 

 

Materiał pomocniczy 3. 

Analiza wskaźnikowa. 

Wskaźniki dzieli się na trzy podstawowe grupy: wskaźniki rentowności, płynności i 

wskaźniki jakości posiadanych aktywów zwane często wskaźnikami obrotowości. Tak 

na prawdę tych grup może być dużo więcej. W literaturze można znaleźć kilka tysięcy 

background image

NBPortal.pl 
 

 

różnych wskaźników. Jednak te ww. są uważane za najważniejsze. 

Wskaźniki rentowności pomagają odpowiedzieć na pytania: jak dochodowa jest firma, 

jaką zdolność do generowania zysku ma firma, jakie korzyści uzyskują  właściciele 

firmy od zainwestowanego kapitału. Oto przykładowe wskaźniki tej grupy (zauważ, że 

mogą inaczej nazywane w literaturze): 

 

Marża zysku brutto =  (przychody – koszty) *100 / przychody 

 

Określa poziom zysku, bez uwzględnienia kosztów stałych, wskazuje ile zarobiłaby 

firma gdyby nie ponosiła żadnych kosztów stałych. Dostarcza on informacji na temat 

średniej marży dodawanej do wartości towaru lub usługi. Im marża wyższa tym 

wyższa rentowność, ale również mniejsze zainteresowanie klientów zakupem towaru 

lub usługi. 

 

Rentowność sprzedaży =  zysk brutto * 100 / przychody 

 

Określa poziom zysku uwzględniając wszystkie koszty działalności firmy. Czym 

wskaźnik większy tym firma jest bardziej bezpieczna wobec wzrostu kosztów, lub/i 

spadku kosztów. Różnica pomiędzy marżą zysku brutto a rentownością sprzedaży 

odpowiada na pytanie ile procent generowanej marży zostaje pochłonięte przez 

koszty stałe. 

 

Rentowność aktywów =  zysk brutto * 100 / aktywa 

 

Wskaźnik ten pokazuje jak efektywnie firma wykorzystuje swój majątek. Majątek w 

firmie jest po to, aby generować zysk dla właścicieli. Wskaźnik ten pokazuje, jaka jest 

zdolność tego majątku do generowania zysku. 

Ogólnie można powiedzieć,  że  czym wyższa wartość wskaźników rentowności, 

tym firma wykazuje większą zdolność do generowania zysku. 

Wskaźniki płynności odpowiadają na pytania: jak skutecznie firma potrafi regulować 

swoje zobowiązania?, jak firma jest bezpieczna finansowo?. Do analizy tych 

wskaźników korzysta się z następujących danych: aktywa bieżące – obrazują wartość 

aktywów, które są zamienione na środki pieniężne w ciągu ostatniego roku, pasywa 

bieżące – jest to wartość pasywów, których termin zapadalności przypada w ciągu 

background image

NBPortal.pl 
 

 

roku obrachunkowego, dług – są to wszystkie środki pożyczone przez firmę. Oto 

przykładowe wskaźniki tej grupy (zauważ, że mogą inaczej nazywane w literaturze): 

 

Wskaźnik bieżący = (zapasy+należności+gotówka) / zobowiązania bieżące 

 

Ogólnie informuje on o tym, co by było, gdyby firma sprzedała zapasy, ściągnęła 

należności i dodała gotówkę i ile razy ta zgromadzona kwota pokryłaby zobowiązania, 

które pokryły zakup tego majątku. Wartość tego wskaźnika powinna być większa od 1. 

Im wyższa wartość wskaźnika bieżącego tym mniejsze prawdopodobieństwo utraty 

płynności. 

 

Wskaźnik szybki =  (należności + gotówka) / zobowiązania bieżące 

 

Wskaźnik ten jest podobny tyle, że pominięto w nim zapasy, ze względu na to, że 

zapasy najtrudniej zazwyczaj zamienić na gotówkę. Mówi on o tym, czy potrafimy 

szybko uregulować nasze bieżące zobowiązania. Uważa się,  że wartość tego 

wskaźnika powinna być również większa od 1. 

 

 

Dźwignia finansowa =  dług / kapitał własny 

 

Wskaźnik ten mówi ile razy dług przewyższa kapitały własne firmy. Informuje o ryzyku 

ponoszonym przez firmę oraz o jej zdolności kredytowej. Firma, która jest mocno 

zadłużona musi więcej wydawać na spłatę zobowiązań, więc jest bardziej wrażliwa na 

wysokość sprzedaży, która generuje przychód, który następnie pokrywa te 

zobowiązania. 

Wskaźniki jakości aktywów odpowiadają na pytanie: jak dobry jest majątek firmy? Oto 

przykładowe wskaźniki tej grupy (zauważ, że mogą inaczej nazywane w literaturze): 

 

Indeks rotacji zapasów =  zapasy * liczba dni / koszty sprzedaży 

 

Indeks ten pokazuje ile dni średnio zapasy leżą w magazynie. Do interpretacji tego 

wskaźnika potrzebna jest znajomość branży. W rolnictwie np. nasiona mogą leżeć 

nawet 12 miesięcy do następnych zbiorów natomiast zapasy mięsa w przypadku, gdy 

firma nie dysponuje możliwością jego zamrażania nie powinny być dłuższe niż 5 dni. 

background image

NBPortal.pl 
 

 

Poza tym im dłużej zapasy leżą w magazynie tym większe koszty generują. Istnieją 

oczywiście odstępstwa od reguły w przypadku, gdy firma czeka na wyższą cenę 

sprzedaży zapasów lub gdy jest zmuszona zgromadzić ich tyle żeby starczyły jej na 

dłuższy okres. 

 

Cykl spłaty należności =  należności * liczba dni / przychody 

 

Pokazuje on po ilu dniach firma otrzymuje swoje należności. Ogólnie w branży 

detalicznej powinien wykazywać on niższe wartości niż w tzw. hurcie. Poza tym im 

wcześniej pieniądze spływają do firmy tym lepiej. 

 

Cykl spłaty zobowiązań = zobowiązania bieżące*liczba dni / koszty sprzedaży 

 

Pokazuje on po ilu średnio dniach firma płaci za swoje zobowiązania. Często uważa 

się, że im później tym lepiej, ale nie zawsze jest to zasadne. Czasem dostawca firmy 

w zamian za szybkie uregulowanie płatności daje wyższy rabat niż zysk, który 

uzyskujemy z opóźnionego terminu zapłaty. 

 

Wskaźnik rotacji aktywów = przychody / aktywa 

 

Mówi on ile razy firma była w stanie sprzedać swój majątek. Im wyższa wartość tego 

wskaźnika tym lepiej gdyż każdy obrót z zasady powinien generować zysk, a im 

więcej razy obrócimy majątkiem tym zysk powinien być większy. 

 

Obliczając każdy z tych wskaźników razem z uczniami zwróć uwagę,  że pomiędzy 

nimi a dokumentami sprawozdawczymi istnieją liczne powiązania jak również 

pomiędzy samymi wskaźnikami. Przydatnym narzędziem do pokazania tych 

zależności jest model Du’Pointa, który w formie piramidy obrazuje zależności 

pomiędzy wskaźnikami. Ponadto powiedz, że każde przedsiębiorstwo jest 

organizmem gospodarczym i jak każdy organizm jest systemem naczyń powiązanych, 

w którym zmiana w jednym miejscu powoduje zmiany w drugim. 

 

Podsumowanie 

Na koniec pokaż poniższy wykres (rys.3), który obrazuje jak rozległy jest obszar 

background image

NBPortal.pl 
 

 

finansów i w jak wielu miejscach i przy pomocy jak wielu narzędzi interpretuje się dane 

finansowe firmy. Na wykresie miejsca zaznaczone „ptaszkiem” zostały ogólnie 

omówione w trakcie tej lekcji. Przytocz też  słowa Alberta Einsteina, który zapytany 

kiedyś, co by zrobił gdyby musiał podjąć decyzję swojego życia w ciągu godziny 

odpowiedział,  że 55 minut poświęciłby na ustalenie istoty problemu i tylko 5 minut 

szukałby prawidłowej odpowiedzi. Znalezienie odpowiedzi na pytanie: w jakim celu 

interpretujemy dane finansowe, powinno być podstawą przy ocenie finansów w 

firmie. Jeśli wiemy czego szukamy to mamy większe szanse żeby to coś znaleźć. 

Wtedy wystarczy dobrać odpowiednie narzędzia do analizy i można brać się do pracy. 

background image

NBPortal.pl 
 

 

 

 

 

Rys.1 

 
 
 
 

 

Rys.2 

 
 
 
 
 
 
 
 
Rys.3 

finansista 

kontroler finansowy 

skarbnik 

analityk finansowy 

doradca podatkowy 

Prezes 

szef marketingu 

szef logistyki 

szef finansów 

finansista 

księgowy 

background image

NBPortal.pl

 

 

 

BIBLIOGRAFIA 

1.  Richard A. Brealey, Steward C.Myers, 1999, Podstawy finansów przedsiębiorstw, 

Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 

2. Witold Bień, 2005, Czytanie bilansu przedsiębiorstwa, Centrum Doradztwa i Informacji 

Difin, Warszawa 

 

LITERATURA DODATKOWA 

1. Jarosław Tuczko, 2005, Zrozumieć finanse firmy, Centrum Doradztwa i Informacji 

Difin, Warszawa 

2. Stanisław Mańko, 2001, Analiza finansowa gospodarstwa rolniczego, Ośrodek 

Doradztwa Rolniczego, Minikowo 

 

PYTANIA SPRAWDZAJĄCE 

1.  Czy finanse i rachunkowość to samo? Omów podstawową różnicę. 

2. Wymień podstawowe źródła danych finansowych w firmie. 

3. Jakie wyróżniamy główne grupy wskaźników? 

4. Czy można skutecznie interpretować dane finansowe bez znajomości branży?