Płonie ognisko i szumią knieje
D
dm
A
A
a7
E
D
dm
A
D
A
A
a7
E
A
E
D
dm
A
D
A
G
gm
D
A
a7
E
D
dm
A
D
A
G
gm
D
A
a7
E
D
dm
A
C
c7
G
F
f
C
F
C
G
gm
D
G
D
A
a7
E
A
E
D
dm
A
D
A
1.
B
b
F
A
a7
E
D
dm
A
D
A
G
gm
D
A
a7
E
D
dm
A
C
c7
G
2.
D
dm
A
D
A
D
dm
A
A
a7
E
D
dm
A
D
A
A
a7
E
A
E
D
dm
A
D
A
G
gm
D
A
a7
E
D
dm
A
D
A
G
gm
D
A
a7
E
D
dm
A
C
c7
G
F
f
C
F
C
G
gm
D
G
D
A
a7
E
A
E
D
dm
A
D
A
1.
2.
B
b
F
A
a7
E
D
Płonie ognisko i szumią knieje, druŜynowy jest wśród nas,
opowiada starodwane dzieje, bohaterski wskrzesza czas.
O rycerstwie spod kresowych stanic, o obrońcach naszych polskich granic.
A ponad nami wiatr szumny wieje i dębowy huczy las.
JuŜ do odwrotu głos trąbki wzywa, alarmują ze wszech stron,
staje wiara w ordynku szczęśliwa, serca biją w zgodny ton.
KaŜda twarz się uniesieniem płoni, kaŜdy laskę krzepko dzierŜy w dłoni,
a z młodzieńczej się piersi wyrywa pieśń potęŜna, pieśń jak dzwon.
dm
A
D
A
G
gm
D
A
a7
E
D
dm
A
C
c7
G
D
dm
A
D
dm