background image

 

 

GFMP Management Focus 

 

 

numer 26

 

strona 1

 

www.gfmp.com.pl 

Komunikacja korporacyjna 

 

Rosnące oczekiwania wobec komunikacji 

wewnętrznej, zarówno ze strony 

zarządzających, jak i pracowników, 

nowoczesne technologie poszerzające zasób 

narzędzi komunikacyjnych o nowe 

rozwiązania, coraz bardziej zróżnicowane 

grupy docelowe wewnątrz firm – wszystkie te 

czynniki sprawiają, że działania w ramach 

komunikacji wewnętrznej wymagają jeszcze 

lepszej koordynacji i szczegółowego 

zaplanowania. Jednak żeby opracować taką 

politykę komunikacyjną, która będzie 

wspierała realizację celów biznesowych firmy 

i jednocześnie odpowiadała na potrzeby 

informacyjne pracowników, konieczna jest 

wcześniejsza kompleksowa diagnoza, jakie 

obszary komunikacji funkcjonują właściwie, 

a jakie należy usprawnić. 

Według 

raportu 

„Komunikacja 

wewnętrzna  

w  Polsce  2010”,  przygotowanego  przez  GFMP 

Management  Consultants,  tylko  jedna  trzecia  firm 

opiera  komunikację  z  pracownikami  na  formalnie 

opracowanej  strategii,  która  porządkuje  działania  

w  tym  zakresie  i  łączy  je  z  biznesowymi  celami 

firmy.  Jeszcze  mniejszy  odsetek  firm  przeprowadza 

audyty  komunikacyjne,  diagnozujące  aktualny  stan 

komunikacji 

wewnętrznej 

oraz 

pozwalające 

dopasować  plan  działań  do  potrzeb  i  preferencji 

poszczególnych 

grup 

docelowych 

wewnątrz 

organizacji.  Większość  firm  bazuje  natomiast  na 

przypuszczeniach  oraz  wytycznych  narzuconych 

przez osoby zarządzające, nie zawsze uwzględniając 

to, jakich informacji pracownicy faktycznie oczekują, 

jakie 

narzędzia 

komunikacji 

są 

przez 

nich 

preferowane,  kto  jest  dla  nich  najlepszym  źródłem 

informacji. 

Jednocześnie, 

podsumowując 

wyniki 

ponad 

siedemdziesięciu 

badań 

opinii 

pracowników  

 

A

A

u

u

d

d

y

y

t

t

 

 

k

k

o

o

m

m

u

u

n

n

i

i

k

k

a

a

c

c

y

y

j

j

n

n

y

y

 

 

 

 

n

n

a

a

r

r

z

z

ę

ę

d

d

z

z

i

i

e

e

 

 

z

z

m

m

i

i

a

a

n

n

 

 

Marta Grdeń 

Czy Pani / Pana firma posiada 

formalnie opracowaną strategię 

komunikacji wewnętrznej?

nie

41,2%

tak

34,5%

w przygotowaniu

24,4%

Działania w obszarze komunikacji 

wewnętrznej oparte są na diagnozie 

opinii i potrzeb pracowników.

ani tak, ani nie

35,9%

zdecydowanie nie / 

raczej nie

43,6%

zdecydowanie tak / 

raczej tak

20,5%

background image

 

 

GFMP Management Focus 

 

 

numer 26

 

strona 2

 

www.gfmp.com.pl 

Komunikacja korporacyjna 

 

i  audytów  komunikacyjnych,  przeprowadzonych 

przez  GFMP  Management  Consultants  w  ciągu 

ostatnich  kilkunastu  lat,  średnio  jedna  trzecia 

badanych  jest  niezadowolona  z  tego,  jak  w  ich 

firmie 

funkcjonuje 

komunikacja 

wewnętrzna.  

Z  jednej  strony,  pracownicy  czują  się  coraz  bardziej 

przeciążeni  różnego  rodzaju  informacjami,  które  nie 

zawsze 

są 

zbieżne  z 

ich 

zainteresowaniami  

i niekoniecznie wiążą się z wykonywanymi przez nich 

obowiązkami.  Z  drugiej  strony,  wielu  pracowników 

wciąż  skarży  się  na  brak  podstawowych  informacji 

na temat przyszłości firmy, jej strategicznych celów, 

oczekiwań  ze  strony  zarządzających.  Mają  też 

poczucie,  że  ich  sugestie  są  ignorowane  przez 

bezpośrednich  przełożonych  i  mimo  różnych  prób 

pobudzenia  przepływu  informacji  zwrotnej  od 

pracowników  (np.  skrzynki  pytań,  fora  dyskusyjne), 

ich  opinie  zbyt  rzadko  docierają  na  sam  szczyt 

hierarchii organizacyjnej. Z kolei kadra zarządzająca 

i  menedżerowie  różnych  szczebli  nie  zawsze  są 

dokładnie 

zorientowani, 

jaka 

jest 

ich 

rola  

w procesach komunikacji wewnętrznej.  

Wskazane  powyżej  problemy  są  odczuwalne  

w  każdej  organizacji  –  różna  jest  natomiast  ich 

skala. 

Rzetelne 

przeprowadzenie 

audytu  komunikacyjnego  daje  możli-

wość rozpoznania, na ile znacząca jest 

luka  pomiędzy  oczekiwaniami  wobec 

komunikacji  a  osiąganymi  efektami. 

Uzyskane  statystyki  oraz  wynikające  

z  nich  wnioski  jakościowe,  pozwalają 

wskazać 

konkretne 

deficyty 

oraz 

zwrócić  uwagę  zarządzających  na 

realne  problemy.  Osoby  odpowie-

dzialne  za  komunikację  otrzymują 

kompleksową  diagnozą  aktualnej  sytuacji  oraz 

charakterystykę potrzeb i preferencji poszczególnych 

grup 

docelowych, 

czyli 

zbiór 

podstawowych 

informacji,  koniecznych  do  skutecznego  ukierun-

kowania działań komunikacyjnych.  

Co  więcej,  regularnie  powtarzane  badania 

dostarczają  konkretnych,  trudnych  do  podważenia 

dowodów na to, czy realizowane projekty przybliżają 

do  osiągnięcia  wyznaczonych  celów,  czy  też 

założony  plan  działań  wymaga  korekty.  Osoby 

zarządzające 

oraz 

menedżerowie 

na 

różnych 

szczeblach hierarchii organizacyjnej mogą przekonać 

się, 

na 

ile 

wywiązują 

się 

ze 

swojej 

roli 

komunikacyjnej,  a  na  ile  ich  kompetencje  w  tym 

zakresie 

wymagają 

udoskonalenia. 

Inicjatywa 

przeprowadzenia  badania  jest  też  sygnałem  dla 

pracowników,  że  decydentom  zależy  na  ich  opinii  

i  zaspokojeniu  potrzeb  informacyjnych.  Podsumo-

wując,  audyt  jest  nie  tylko  źródłem  informacji, 

niezbędnych do efektywnego zarządzania projektami 

komunikacyjnymi,  ale  pełni  też  dodatkowe  funkcje: 

perswazyjną, motywacyjną, edukacyjną i kontrolną. 

Funkcja informacyjna – diagnoza jako punkt 

wyjścia dla strategicznej komunikacji 

„Wydawać  się  może,  że  wszystko  jest  u  nas  

w  porządku.  Mamy  firmową  gazetkę,  intranet, 
czasami  są  organizowane  spotkania  z  zarządem  na 
żywo,  czasami  są  czaty.  A  mimo  to,  mam  poczucie, 
że  nie  mam  podstawowych  informacji,  które  są  mi 
potrzebne.”  

*

 

Współcześnie,  osoby  odpowiedzialne  za  komu-

nikację  wewnętrzną  dysponują  coraz  szerszymi 

możliwościami docierania do pracowników z różnego 

rodzaju  informacjami.  Do  standar-

dowego kanonu narzędzi komunikacji 

pracowniczej 

należy 

poczta 

elektroniczna,  wewnętrzne  gazetki, 

intranet.  Większość  firm  regularnie 

organizuje 

też 

spotkania 

dla 

pracowników.  Coraz  częściej  można 

też spotkać firmy, które decydują się 

na  wdrożenie  mediów  społeczno-

ściowych, 

tworząc 

tym 

samym 

kolejne  kanały  wymiany  informacji  

w organizacji.  

Jednak  najczęstszą  przyczyną  barier  w  komuni-

kacji  wewnętrznej  nie  jest  brak  odpowiednich 

narzędzi,  ale  nieprawidłowa  organizacja  działań 

komunikacyjnych  oraz  ich  ukierunkowanie  na 

niewłaściwe  cele.  Błąd  może  leżeć  po  stronie  złego 

określenia  grup  docelowych,  a  w  bardziej  skrajnej 

sytuacji, traktowania pracowników jako jednej masy, 

do  której  kieruje  się  te  same,  sztampowe 

komunikaty.  Realizacja  audytu  komunikacyjnego 

pozwala 

na 

wychwycenie 

nieprawidłowości  

organizacji 

systemu 

komunikacji 

oraz 

Najczęstszą przyczyną 
barier w komunikacji 
wewnętrznej nie jest 
brak odpowiednich 
narzędzi, ale 
nieprawidłowa 
organizacja działań 
komunikacyjnych oraz 
ich ukierunkowanie na 
niewłaściwe cele. 

background image

 

 

GFMP Management Focus 

 

 

numer 26

 

strona 3

 

www.gfmp.com.pl 

Komunikacja korporacyjna 

 

zdiagnozowanie  jego  słabych  stron.  Dostarcza  też 

wskazówek,  jakie  optymalne  działania  powinny  być 

podjęte, żeby zminimalizować wykryte problemy. 

Po  pierwsze,  audyt  pozwala  wykazać,  jak 

funkcjonuje 

przepływ 

informacji 

trzech 

podstawowych 

wymiarach 

komunikacji: 

od 

kierownictwa  w  dół  hierarchii  organizacyjnej,  od 

pracowników  do  wyższej  kadry  zarządzającej,  oraz 

pomiędzy  działami  i  wewnątrz  zespołów.  W  każdym 

z  wymienionych  obszarów  wnioski  z  badania 

pozwalają  określić,  jakie  są  najczęstsze  bariery,  na 

ile skuteczne są aktualnie stosowane narzędzia, oraz 

jak  poszczególni  nadawcy  wywiązują  się  ze  swojej 

roli.  

W  zakresie  komunikacji  góra-dół, 

audyt 

dostarcza 

odpowiedzi 

na 

pytania,  czy  ważne  informacje  wycho-

dzące  od  zarządzających  faktycznie 

docierają  do  pracowników,  czy  też 

może 

na 

którymś 

poziomów 

struktury  organizacyjnej  natrafiają  na 

barierę  lub  giną  w  natłoku  innych 

komunikatów. 

Audyt  pozwala 

też 

zdiagnozować, 

na 

ile 

pracownicy 

rozumieją to, co kierownictwo chce im 

przekazać,  a  na  ile  oczekiwaliby 

bardziej 

szczegółowych 

wyjaśnień  

pogłębienia 

interesujących 

ich 

tematów.  Wśród  elementów  diagnozy 

dotyczących  komunikacji  dół-góra  do 

najważniejszych 

należy 

ocena 

możliwości 

przekazywania  przez  pracowników  swoich  uwag  do 

wyższej  kadry  zarządzającej  oraz  określenie  ich 

poczucia, czy opinie i sugestie są uwzględniane przy 

podejmowaniu  decyzji.  W  zakresie  komunikacji 

operacyjnej 

badanie 

pozwala 

rozpoznać, 

czy 

pomiędzy  różnymi  jednostkami  organizacyjnymi 

funkcjonuje  właściwy  obieg  informacji,  czy  może 

powinno  się  położyć  większy  nacisk  na  ulepszanie 

współpracy między działami. 

Po  drugie,  ważnym  pytaniem,  na  które  audyt 

pozwala  uzyskać  odpowiedź,  jest  to,  czy  wszystkie 

narzędzia  komunikacyjne  faktycznie  spełniają  swoją 

funkcję.  Przykładowo,  jeżeli  celem  wewnętrznego 

biuletynu  jest  zaspokajanie  głównych  potrzeb 

informacyjnych 

pracowników, 

konieczne 

jest 

określenie,  czy  zamieszczane  w  nim  publikacje 

rzeczywiście  poruszają  najważniejsze  dla  pracowni-

ków  sprawy,  czy  forma  przekazu  jest  dopasowana 

do  czytelników,  czy  podawane  wiadomości  są  dla 

nich  wiarygodne.  Jeżeli  intranet  ma  stanowić  bazę 

dokumentacji  i  opisów  procedur,  warto  dopytać 

pracowników,  jak  oceniają  jego  funkcjonalność  

i łatwość wyszukiwania potrzebnych informacji. 

Wyniki  audytu  pozwalają  skupić  uwagę  na  tych 

aspektach  komunikacji,  które  w  danym  czasie  są 

kluczowe.  Mogą  też  być  dodatkowym  argumentem 

wspierającym  nowe  inicjatywy  lub  też  pomóc  firmie 

zaoszczędzić  niepotrzebne  koszty,  jeżeli  okaże  się, 

że  realizacja  nowego  projektu  lub  wprowadzenie 

nowych  narzędzi  nie  wpłynie  znacząco 

na jakość komunikacji.  

Po  zsumowaniu,  wszystkie  obszary 

diagnozy  dają  pełny  obraz  komunikacji 

danej  firmy  oraz  pozwalają  odpowie-

dzieć  na  pytanie,  czy  zaplanowane  

w  ramach  komunikacji  wewnętrznej 

działania  rzeczywiście  przyczyniają  się 

do osiągania celów firmy, oraz czy plan 

komunikacji  wewnętrznej  jest  spójny 

ze  strategią  działań  firmy  i  wspiera 

realizację jej strategicznych celów. 

Funkcja kontrolna – wykazywanie 

efektywności 

„Dopiero  jak  się  ma  wyniki  badania,  o wiele 

łatwiej  przekonać  zarząd  do  różnorodnych  działań. 
Gdy  idę  potem  do  zarządu  z  wynikami  badania  
i  pokazuję,  że  w  porównaniu  z  ubiegłym  rokiem  
w  danym  aspekcie  spadliśmy  i  powinniśmy  podjąć 
wysiłek  żeby  to  poprawić,  akceptacja  jest  wówczas  
o wiele bardziej prawdopodobna.”

  

**

 

Związek 

między 

skutecznie 

działającą 

komunikacją 

wewnętrzną 

efektywnością 

organizacji  nie  pozostawia  już  nikomu  żadnych 

wątpliwości.  Wiele  badań  potwierdziło,  że  bez 

sprawnej  komunikacji  z  pracownikami  trudno  jest 

zrealizować cele strategiczne firmy. Jednak na temat 

tego,  jak  wykazywać  skuteczność  komunikacji 

wewnętrznej  nadal  toczą  się  dyskusje  wśród 

ekspertów  –  ze  względu  na  złożoność  elementów 

Audyt pozwala 
wykazać, jak 
funkcjonuje przepływ 
informacji w trzech 
podstawowych 
wymiarach 
komunikacji: od 
kierownictwa w dół 
hierarchii 
organizacyjnej, od 
pracowników do 
wyższej kadry 
zarządzającej, oraz 
pomiędzy działami 
i wewnątrz zespołów. 

background image

 

 

GFMP Management Focus 

 

 

numer 26

 

strona 4

 

www.gfmp.com.pl 

Komunikacja korporacyjna 

 

wpływających  na  komunikację  organizacyjną,  próby 

kompleksowego  ujęcia  stanu  komunikacji  w  liczbo-

wych  zestawieniach  zawsze  wywołują  pewien 

niedosyt. 

Mimo 

to, 

jak 

dotąd 

prowadzenie 

regularnych  badań  opinii  pracowników  na  temat 

komunikacji jest najbardziej miarodajnym sposobem 

oceny,  na  ile  podejmowane  działania  przybliżają 

firmę  do  pożądanego  stanu  i  rozwiązują  wskazane 

przy poprzednich audytach problemy. 

Przykładem 

mogą 

być 

pozytywne 

zmiany 

zachodzące  w  jednej  z  firm,  w  której  badanie 

komunikacji  przeprowadzane  jest  cyklicznie  raz  na 

rok.  Pierwsza  edycja  badania  dała  możliwość 

zidentyfikowania 

obszarów 

problemowych. 

Większość  kwestii  nie  była  zaskoczeniem  dla  osób 

odpowiedzialnych  za  komunikację  –  wcześniej 

brakowało  jednak  wystarczającego  wsparcia  ze 

strony 

zarządu 

dla 

proponowanych 

działań 

naprawczych.  Skutecznym  argumentem  okazały  się 

wyniki  badania,  ukazujące  skalę  problemu.  Dział 

komunikacji 

otrzymał 

zielone 

światło 

dla 

proponowanych  projektów,  których  efektywność 

została  potwierdzona w  wynikach  kolejnego  audytu. 

Każdorazowa  prezentacja  wyników  przed  zarządem 

pozwalała  osobom  zarządzającym  komunikacją 

wewnętrzną  wykazać  konkretne  efekty  swojej  pracy 

oraz pozyskać wsparcie dla dalszych inicjatyw. 

Funkcja perswazyjna – pozyskanie 

zaangażowania kierownictwa do działań 

komunikacyjnych 

„Nie  zawsze  rozumiem,  jakie  są  cele  firmy,  jaki 

ma  być  sposób  ich  realizacji,  a  bardzo  chciałbym  to 
zrozumieć. Może zbyt mało informacji dociera do tak 
niskich  poziomów  jak  moje  stanowisko...  Są 
polecenia,  ale  dlaczego  to  robimy,  to  już  nie  jest 
przekazywane. A świadomość, czemu coś robię dużo 
daje.  Wiedząc,  o  co  chodzi,  człowiek  jest  w  stanie 
dawać znacznie więcej od siebie.” * 

Regułą  jest,  że  im  dana  osoba  zajmuje  niższe 

stanowisko  w  hierarchii  organizacyjnej,  tym  gorzej 

ocenia 

skuteczność 

komunikacji 

wewnętrznej, 

wskazując  na  coraz  większe  deficyty  informacyjne  

i  słabe  strony  w  komunikacji  kierowniczej.  Bardzo 

często 

wyobrażenia 

odnośnie 

funkcjonowania 

komunikacji, 

które 

są 

deklarowane 

przez 

przedstawicieli  wyższej  kadry  zarządzającej,  różnią 

się  diametralnie  od  doświadczeń  pracowników 

reprezentujących najniższe stanowiska.  

Ta zależność staje się bardziej widoczna i jedno-

cześnie  bardziej  odczuwalna  przez  pracowników  

w  firmach  o  rozbudowanej  strukturze  i  wielu  lokali-

zacjach,  gdzie  jeszcze  wyraźniej  zarysowuje  się 

podział 

na 

doskonale 

poinformowaną 

kadrę 

menedżerską  działów  centralnych  oraz  niedoinfo-

rmowanych  pracowników  średniego  i  niższego 

szczebla  w  pozostałych  jednostkach  organiza-

cyjnych.  Przykładowo,  w  jednej  z  firm  produkcyj-

nych,  w  której  został  przeprowadzony  audyt, 

komunikację  wewnętrzną  pozytywnie  oceniło  ponad 

60%  reprezentantów  kadry  kierowniczej,  w  po-

równaniu  do  zaledwie  15%  osób  pracujących  przy 

produkcji. 

Traktowanie  takiej  sytuacji  jako  naturalnej  może 

tylko  pogłębiać  tę  różnicę  i  zwiększać  dysproporcje 

pomiędzy  poziomem  doinformowania  różnych  grup 

pracowników.  Tymczasem,  bardzo  często  jest  to 

wskaźnik,  że  zarząd  nie  nadaje  komunikacji 

dostatecznej  wagi,  a  kadra  kierownicza  w  sposób 

niezadowalający  wywiązuje  się  ze  swojej  roli 

komunikacyjnej.  Kierownictwo  firmy  nie  zawsze 

zdaje  sobie  sprawę  z  tego,  jak  postrzegany  jest 

system  komunikacji  z  perspektywy  pracowników, 

dlatego  wyniki  badania  często  okazują  się  być 

niemiłym  zaskoczeniem.  Istnieją  również  firmy,  

w  których  prezes  jest  nawet  skłonny  przeprowadzić 

badanie,  ale  wyższy  szczebel  zarządzania  od  lat 

broni się rękami i nogami przed diagnozą, obawiając 

się wyjścia na jaw własnej indolencji w zarządzaniu. 

O  ile  reakcją  na  negatywne  wyniki  badania  nie 

będzie próba ich zakwestionowania, w wielu firmach 

daje  to  szansę  na  przeprowadzenie  ważnych  zmian. 

Najczęściej 

wyniki 

audytu 

są 

trudnym 

do 

podważenia 

dowodem, 

że 

kadra 

kierownicza 

powinna  się  bardziej  zaangażować  w  działania 

komunikacyjne 

dążyć 

do 

minimalizowania 

dysproporcji 

informacji 

na 

poszczególnych 

szczeblach  drabiny  organizacyjnej.  Nawet  jeżeli  ze 

względu  na  złożoność  struktury  organizacyjnej  

i  rozproszenie  geograficzne  zadanie  to  może 

wydawać  się  trudne  do  realizacji,  to  dzięki  bardzo 

sprawnemu 

działaniu 

narzędzi 

komunikacji 

background image

 

 

GFMP Management Focus 

 

 

numer 26

 

strona 5

 

www.gfmp.com.pl 

Komunikacja korporacyjna 

 

wewnętrznej  i  wzmacnianiu  kompetencji  komuni-

kacyjnych  kadry  kierowniczej,  jest  ono  możliwe  do 

wykonania. 

Najpierw 

jednak 

konieczne 

jest 

przekonanie  kierownictwa  mocnymi  argumentami, 

że  problem  istnieje,  a  komunikacja 

należy  do  jego  kluczowych  odpowie-

dzialności. 

Rozbudzenie 

świadomości 

najwyższego 

kierownictwa 

tym 

zakresie  często  okazuje  się  początkiem 

kaskady  pozytywnych  wzorów  –  to 

przede  wszystkim  od  nich  zależy  styl 

całej  komunikacji,  ponieważ  zachowania 

komunikacyjne 

są 

naśladowane 

na 

pozostałych 

szczeblach 

hierarchii 

zarządzania. 

Funkcja motywacyjna – dowód, że 

głos pracowników się liczy  

„Jeżeli  chodzi  o  możliwość  przekazywania  opinii  

i  sugestii  oraz  szczerość  i  otwartość  to  w  naszej 
firmie  jest  jak  w  polskiej  demokracji  –  można 
mówić,  wyrażać  swoje  poglądy,  sugerować  zmiany, 
a i tak nikt ciebie nie słucha. Ja już się poddałem – 
nie  chcą  znać  mojej  opinii,  to  nie  będę  się 
wychylać.” * 

Częstym  zarzutem  ze  strony  pracowników,  

z  jakim  są  konfrontowane  osoby  odpowiedzialne  za 

komunikację  wewnętrzną  w  firmach,  są  bariery  

w przepływie informacji od pracowników do wyższej 

kadry  zarządzającej.  Podczas  badań  satysfakcji 

pracowników  oraz  audytów  komunikacyjnych  często 

pojawiają  się  zdania,  że  pracownicy  nie  mają 

możliwości  wyrażania  swoich  opinii,  a  ich  sugestie  

i  propozycje  usprawnień  nie  są  brane  pod  uwagę 

przez  decydentów.  Także  podczas  cytowanego  już 

badania 

diagnozującego 

stan 

komunikacji 

wewnętrznej  w  polskich  firmach,  zrealizowanego 

przez  GFMP,  prawie  60%  osób  odpowiedzialnych  za 

komunikację 

pracownikami 

wskazało, 

że 

najbardziej  odczuwalnym  dla  nich  problemem  są 

bariery w komunikacji dół-góra.

 ***

 

Z  jednej  strony,  realizacja  audytu  pozwala 

stwierdzić,  na  ile  ten  obszar  komunikacji  pozostał 

zaniedbany  i  jakie  uchybienia  są  koniecznie  do 

naprawy.  Ale  poza  funkcją  informacyjną,  badania 

opinii  pracowników  mają  w  tym  kontekście  jeszcze 

jedną  bardzo  znaczącą  zaletę.  Bardzo  często  już 

sama  inicjatywa  przeprowadzenia  badania  jest  dla 

pracowników  sygnałem,  że  zarządzający  firmą  chcą 

poznać ich opinie. Chociaż obecnie coraz więcej firm 

zaczyna  realizować  badania,  w  dalszym 

ciągu  dla  pracowników  jest  to  ważny 

znak, 

że 

organizacja 

chce 

podjąć 

dodatkowy  wysiłek,  aby  lepiej  wyjść  na 

przeciw ich oczekiwaniom. 

Zdarzało się jednak i tak, że dla części 

pracowników  udział  w  badaniu  był 

traktowany  jako  zakłócenie  ich  rytmu 

pracy  i  oderwanie  od  wykonywanych 

obowiązków.  Dotyczyło  to  osób,  które  

z  góry  były  przekonane,  że  ich  opinia  

i  tak  nikogo  nie  interesuje.  Zawsze  o  wiele  większa 

część  pracowników  widzi  w  nim  szansę  na 

zgłoszenie  dostrzeganych  nieprawidłowości  i  okazję 

do  wyrażenia  potrzeby  zmian.  W  szczególności, 

jeżeli  po  zakończeniu  badania  jego  wyniki  są 

szeroko  zakomunikowane,  opatrzone  komentarzem 

ze  strony  zarządzających  i  deklaracją  ich  gotowości 

do  zmian,  jest  to  dla  pracowników  dowód,  że  ich 

opinie  zostały  wysłuchane  i  uwzględnione  przy 

planowaniu przyszłości firmy. 

Przykładem,  jak  duże  znaczenie  może  mieć 

funkcja  motywacyjna  badania,  jest  sytuacja,  która 

miała 

miejsce 

jednej 

polskich 

firm 

produkcyjnych. Częste reorganizacje, błędy w zarzą-

dzaniu,  brak  skutecznej  komunikacji  doprowadziły 

do  tego,  że  wśród  pracowników  umocniło  się 

przeświadczenie,  że  nie  mają  żadnych  możliwości 

wpływu na zachodzące zmiany, a celem zarządu jest 

prawdopodobnie 

zamknięcie 

zakładu. 

Poczucie 

bezsilności  doprowadziło  do  spadku  zaangażowania, 

co  tylko  pogłębiło  problemy  firmy.  W  ramach 

podejmowanych 

prób 

działań 

naprawczych, 

kierownictwo  firmy  zdecydowało  się  na  realizację 

badania  opinii  pracowników,  żeby  poznać  ich 

perspektywę  i  źródło  problemów.  Również  związki 

zawodowe  aktywnie  wspierały  realizację  badania.  

I  chociaż  to  diagnoza  oraz  zalecenia  były  głównym 

podłożem zmian, decyzja o realizacji badania została 

przez  pracowników  odebrana  jako  zapowiedź 

wzmożonych starań w kierunku polepszenia sytuacji. 

Prawie 60 % osób 
odpowiedzialnych 
za komunikację 
z pracownikami 
wskazało, że 
najbardziej 
odczuwalnym dla 
nich problemem 
są bariery 
w komunikacji 
dół-góra. 

background image

 

 

GFMP Management Focus 

 

 

numer 26

 

strona 6

 

www.gfmp.com.pl 

Komunikacja korporacyjna 

 

Funkcja edukacyjna – wzmacnianie 

świadomości własnej roli w komunikacji 

„Byłem  przekonany,  że  jeżeli  deleguję  obowiązki 

podwładnym,  przekazuję  im  feedback,  opowiadam  
o  czym  była  mowa  na  spotkaniu  kierowników,  to 
dobrze  spełniam  swoją  rolę  w  komunikacji.  Teraz 
lepiej  rozumiem,  o  co  w  komunikacji  chodzi  i  jaka 
jest moja odpowiedzialność.” * 

Komunikacja  kierownicza  odgrywa  kluczową  rolę 

w  tym,  jak  pracownicy  oceniają  jakość  komunikacji 

w ich firmie. Dla większości pracowników, to właśnie 

ich  bezpośredni  przełożony  jest  preferowanym 

źródłem  informacji  na  tematy  związane  z  wykony-

waniem  codziennych  obowiązków, jak  też  dotyczące 

szerszego 

kontekstu, 

którym 

funkcjonuje 

organizacja.  Jednakże  wielu  menedżerów  nie  ma 

świadomości,  jak  ważną  rolę  odgrywa  w  tym 

obszarze. 

firmach, 

których 

ewaluacja 

umiejętności  komunikacyjnych  menedżerów  nie  jest 

elementem  całościowej  oceny  okresowej  –  a  takie 

firmy  przeważają  –  menedżerowie  nie  tylko  nie 

odczuwają konieczności jak najlepszego realizowania 

swoich  zadań  w  tym  obszarze,  ale  też  nie  są  do 

końca  przekonani,  co  należy  do  zakresu  ich 

odpowiedzialności. 

Przykładowo, 

po 

audycie 

komunikacyjnym jeden z menedżerów skomentował, 

że dopiero podczas udzielania odpowiedzi na pytania 

zawarte  w  ankiecie  zdał  sobie  sprawę  z  tego,  jak 

wiele  różnych  obszarów  składa  się  na  system 

komunikacji  oraz  jak  wiele  zobowiązań  w  tym 

zakresie ma wobec swojego zespołu. 

Powyższy  przykład  doskonale  ilustruje,  na  czym 

między  innymi  polega  edukacyjna  rola  audytu. 

Niemniej,  to  zadaniem  osób  odpowiedzialnych  za 

komunikację  powinno  być  edukowanie  menedżerów 

pod  kątem  ich  komunikacyjnych  obowiązków  

i umiejętności, a rolą badania – weryfikacja efektów. 

Jednak  dział  komunikacji  nie  zawsze  ma  możliwość 

wpływania  na  każdego  pracownika  i  kształtowania 

jego  kompetencji  w  tym  zakresie.  Dlatego  badanie 

można  traktować  jako  skuteczny,  ale  z  pewnością 

nie  jedyny,  sposób  na  propagowanie  właściwych 

zachowań komunikacyjnych. 

___ 

Audyt komunikacyjny to nie jest wyłącznie źródło 

danych  o  systemie  komunikacji  w  firmie.  To  ważne 

narzędzie, 

które 

wielu 

działom 

komunikacji 

pozwoliło  podnieść  rangę  swojej  funkcji  w  organi-

zacji.  To  znakomity  sposób  na  zwiększanie  wśród 

zarządzających  świadomości  konieczności  podjęcia 

działań  doskonalących  oraz  zwiększanie  skłonności 

do wspierania takich działań. To również instrument 

edukowania  pracowników  oraz  przede  wszystkim 

kierowników,  którzy  nie  zawsze  rozumieją,  że  mają 

do odegrania w komunikacji ważną rolę. 

Aby te funkcje zostały zrealizowane, w pierwszej 

kolejności  badanie  musi  dostarczyć  wiarygodnych 

informacji  –  żeby  to  osiągnąć,  konieczne  jest 

właściwe  zaprojektowanie  procesu  i  komunikacji 

badania.  Następnie  prezentacja  wyników  musi 

zostać  wykorzystana  do  zbudowania  wsparcia  ze 

strony  Zarządu  dla  działań  komunikacyjnych. 

Działania powinny zostać sensownie ułożone w plan 

komunikacji,  a  efektywność  tych  działań  zmierzona 

w  kolejnym  badaniu.  Audyt  komunikacyjny  to  nie 

tylko diagnoza, ale również narzędzie zmian. 

 

  

 

Marta Grdeń 

 

 

 

                                                           

*

 

Wypowiedzi zostały zaczerpnięte z badań opinii pracowników 

oraz audytów komunikacyjnych przeprowadzonych przez GFMP 
Management Consultants 

 

**

 

Cytat pochodzi z wykładu Pana Piotra Kędzierskiego oraz Pana 

Andrzeja Wyszyńskiego z firmy Vattenfall, zaprezentowanego 
podczas XVIII Międzynarodowego Seminarium face 2009 

 

***

 

Raport „Komunikacja wewnętrzna w Polsce 2010” 

dostępny jest na stronach GFMP Management Consultants 

http://www.gfmp.com.pl/www_raporty_z_badan.xml