TECHNIKA GRY BRAMKARZA
TECHNIKA GRY BRAMKARZA
Zasady pracy nóg
•
Poruszać się i stać na palcach - Stopy powinny być przez cały czas w ruchu.
Bramkarz powinien poruszać się na placach.
•
Prostopadle do piłki - Ramiona i biodra bramkarza powinny pozostawać
prostopadle w stosunku do piłki (rys.)
•
Poruszać się za piłką - Najprościej wykonać interwencje jest wtedy, gdy piłka
znajduje się bezpośrednio przed bramkarzem; więc bramkarz powinien
przemieszczać się za piłką. MoŜna do tego wykorzystać dwa rodzaje kroku:
- Krok dostawny - uŜywany jest tylko na krótkie odległości. Ciało pozostaje cały
czas prostopadle do piłki, stopy nigdy nie krzyŜują się. Prawa noga pozostaje po
prawej, lewa po lewej.
- Krok krzyŜowy - stosowany jest w celu zabezpieczenia większego obszaru. Wygląda
to jak 'przeplatanka' jedną nogą (niepełna). Jeśli poruszamy się w prawo to lewa
noga jest z przodu i krzyŜuje się z prawą a jeśli w lewo to prawa noga jest przodu i
krzyŜuje się z lewą
•
Ruch do przodu - Interwencja powinna być zawsze wykonywana do przodu, w
kierunku piłki. Pozwala to szybsze złapanie piłki a takŜe umoŜliwia obranie
właściwego kąta. Nie moŜna cofać się kiedy łapiemy piłkę.
•
Szybko wstawać, mieć wolne ręce. - Interwencja, po której bramkarz leŜy na
murawie nie zawsze oznacza koniec akcji. MoŜe zdarzyć się, Ŝe odbita piłka trafi
pod nogi przeciwnika. Bramkarz w takich przypadkach musi szybko poderwać się
na nogi. Tę czynność naleŜy wykonywać bez pomocy rąk, z tego względu, iŜ ręce
muszą być przygotowane w kaŜdej chwili do obrony strzału.
Pozycja 'GOTÓW'
Bramkarz powinien być ustawiony prostopadle do piłki, na
palach stóp z kolanami lekko ugiętymi. Ręce po bokach ciała
(dłonie otwarte), środek cięŜkości przesunięty lekko do przodu,
gotowy
na
szybki
ruch
w
kaŜdą
stronę.
Nawet, kiedy bramkarz jest w ruchu powinien być zbliŜony do tej
pozycji, aby móc zareagować odpowiednio szybko.
Podsumowanie
dobrze
•
Stopy cały czas w ruchu
•
Prostopadle do piłki
•
Poruszać się za piłką
•
Ruch w kierunku piłki
•
Szybko wstawać, mieć wolne
ręce
•
Ustawienie najbardziej zbliŜone
do pozycji 'GOTÓW'
źle
•
Brak poruszania za piłką
•
Ustawienie na piętach stóp
•
Cofanie się przy interwencjach
Pozycja 'GOTÓW'
Podstawowe zasady ustawienia
Po pierwsze - bramkarz powinien wiedzieć gdzie jest
bramka! Wydaje się to oczywiste, ale podczas gry moŜna
stracić orientację. Kiedy akcja zaczyna zbliŜać się do
bramki, naleŜy sprawdzić gdzie znajdują się słupki.
Po drugie - bramkarz musi poruszać się po linii biegnącej
ze środka bramki do piłki (rys. 1). Środek linii określa
prawidłowe ustawienie.
Po trzecie - bramkarz tak musi się ustawić, w
wystarczającej
odległości
od
linii
bramkowej,
aby
zabezpieczyć kąt utworzony przez piłkę i obydwa słupki
(rys.2).
Kąt
oraz
umiejętności
bramkarz
określają
ustawienie w kierunku 'przód/tył'. Odległość na jaką naleŜy
wyjść z bramki jest zaleŜna takŜe od wzrostu zawodnika.
Rysunek drugi nie uwzględnia wzrostu bramkarza. Oznacza
to, Ŝe w zaleŜności od tego jak wysoki jest bramkarz,
odległość od linii bramkowej jest róŜna. Generalnie, chodzi
o to aby uniknąć ,,przelogowania” ale takŜe odpowiednio
skrócić kąt oraz zabezpieczyć obydwa słupki.
Ustawienie w bramce
Bramkarz przez cały czas powinien kontrolować swoją
pozycję w bramce.
Przy ostrych kątach, kiedy piłka jest blisko linii końcowej,
kąt który bramkarz musi ochraniać jest bardzo mały więc
moŜe stać przy bramce. JednakŜe musi ustawić się po
zewnętrznej stronie najbliŜszego słupka.
Rysunek 3 przedstawia jak bramkarz (czerwone kropki) powinien być ustawiony w
stosunku do piłki (czarne kropki) przemieszczającej się w polu karnym. Wielkość łuku
zaznaczonego niebieską linią jest róŜna dla bramkarzy w zaleŜności od umiejętności i
wzrostu natomiast generalnie kształt jest podobny.
Jeśli bramkarz jest daleko od linii bramkowej moŜe zostać ,,przelobowany”. W takim
przypadku naleŜy nieznacznie zmodyfikować łuk. Przód tego łuku jest bardziej płaski co
daje większą szansę obrony górnych piłek (rys. 4). Aczkolwiek dokładna pozycja jest
zaleŜna od umiejętności a takŜe wzrostu bramkarza. NiŜsi, słabiej wyszkoleni
bramkarze powinni lepiej się czuć bliŜej linii bramkowej.
Rys.1 Ustawienie na
środku linii
Rys.2 Zabezpieczenie kąta
Rys.3 Łuk bramkarza
Rys.4 Zmodyfikowany łuk
Bramkarz powinien traktować ten łuk jako wskazówkę gdzie powinien być ustawiony,
gdy piłka jest w ruchu. KaŜdy powinien to ustawienie dostosować do własnych
umiejętności i warunków fizycznych. Nie naleŜy jednak przesadzać z przestrzeganiem
zasady łuku. Przy szybkim ruchu piłki naleŜy ściąć łuk kiedy to konieczne aby zająć
właściwą pozycję.
Podsumowanie
dobrze
•
Bramkarz wie gdzie znajdują się
słupki
•
Ustawienie na linii pomiędzy
piłką a środkiem bramki
•
Dostateczne wyjście z bramki w
celu zabezpieczenia kąta
•
Świadomość moŜliwości
,,przelogowania” kiedy bramkarz
jest wysunięty
•
Przy ostrych kątach ustawienie
na zewnątrz słupka
źle
•
Zbyt rzadkie kontrolowanie
pozycji względem bramki
•
Płaskie ustawienie na linii
bramkowej
•
Ustawienie w bramce przy
ostrych kątach
CHWYT BRAMKARZA
Bramkarz posiada przewagę nad zawodnikami z pola poniewaŜ tylko on moŜe uŜywać
rąk do kontrolowania piłki. Technika chwytu jest drugą po Pracy nóg podstawą dobrej
interwencji bramkarskiej.
Pierwszą waŜną zasadą przy chwycie jest to aby ręce zawsze były pierwsze
wyciągane do piłki. Przypadkowa obrona nogami jest oczywiście dobra ale nie zastąpi
rąk.
Drugą rzeczą jest to aby bramkarz miał 'miękkie' ręce. Oznacza to, Ŝe przy
wykonywaniu chwytu musi całym ciałem amortyzować strzał (czyli rękoma, plecami,
nogami). Kiedy piłka wpada w dłonie łokcie powinny być delikatnie ugięte. Następnie
kiedy wykonywany jest chwyt łokcie powinny się ugiąć w ten sposób aby ramiona
absorbowały siłę strzału. MoŜna takŜe delikatnie odchylić się do tyłu w pasie co teŜ
pomoŜe zamortyzować strzał. Chwyt powinien być cichy i miękki. Jeśli słychać dość
wyraźny dźwięk wtedy interwencja nie jest zbyt dobra. NaleŜy pamiętać takŜe o tym, iŜ
nie wolno cofać się przy wykonywaniu chwytu - ruch jest tylko do przodu, na piłkę.
Technika chwytu 'W'
Technika chwytu 'W' jest uŜywana w celu złapania piłki na wysokości
pasa i wyŜej. Ręce muszą być ułoŜone w ten sposób aby kciuk z
palcami tworzył literę W. Nie naleŜy łapać piłki w ten sposób, Ŝe dłonie
są po bokach a kciuki nie zabezpieczają piłki. Taki chwyt najczęściej
kończy się wpuszczoną bramką.
W pewnym stopniu technika chwytu moŜe być róŜnorodna. Dla
młodszych bramkarzy lub dla tych którzy mają mniejsze ręce
nadgarstki powinny być bardziej zbliŜone do siebie, kciuki natomiast
powinny być ułoŜone prawie równolegle do siebie. Bardziej
doświadczeni bramkarze, którzy posiadają większą siłę rąk mogą przesunąć nadgarstki
bardziej do zewnątrz co pozwoli zwiększyć kontrolę nad piłką.
Przy wysokich piłkach technika chwytu jest taka sama. JednakŜe bramkarz musi
poczynić dodatkowe kroki aby upewnić się, Ŝe uda mu się czysto złapać piłkę:
• NaleŜy tak wyskakiwać aby złapać piłkę w najwyŜszym moŜliwym punkcie.
Bramkarz nie moŜe czekać na piłkę aŜ ta sama spadnie w jego ręce. Musi łapać
ją ponad głowami innych zawodników. Jeśli bramkarz tego nie wykona piłkarze
przeciwnej druŜyny mogą uprzedzić go głową i wbić piłkę do bramki.
• NaleŜy takŜe pamiętać o tym aby zawsze przy takich interwencjach podnosić
kolano. Zwiększa to siłę wyskoku a takŜe zabezpiecza przed szarŜującymi
zawodnikami którzy mogliby spowodować jakiś uraz. Nie naleŜy jednak uŜywać
kolana jeśli mogłoby to spowodować kontuzje atakującego zawodnika. Kolano,
po pierwsze słuŜy do zwiększenia siły wyskoku, po drugie zabezpiecza przed
kolizjami z wbiegającymi zawodnikami.
Odwrócony chwyt
Odwrócony chwyt wykorzystywany jest do łapania piłek lecących poniŜej pasa. Ręce
powinny być wyciągnięte w dół, za piłką to znaczy Ŝe piłka powinna 'tak jakby' wpadać
w rękawice.
Chwyt "W"
Chwyt toczącej się piłki (lub leŜącej na ziemi)
Jest kilka technik łapania takiej piłki. Dla wszystkich z nich ręce powinny być
wyciągnięte do dołu, koniuszki palców powinny delikatnie dotykać murawy aby zapewnić
udaną interwencję.
• Chwyt z prostymi nogami - bramkarz powinien być zgięty w pasie, kolana
delikatnie ugięte, stopy za piłką. Po złapaniu, piłka powinna być przyciśnięta do
klatki piersiowej. Tę technikę chwytu moŜna wykorzystywać tylko wtedy gdy nie
ma
nacisku
ze
strony
innych
zawodników.
Młodzi a takŜe mniej elastyczni/gibcy bramkarze mający trudności z dotknięciem
ziemi przy zgięciu w pasie powinni raczej stosować chwyt z ugiętym kolanem
• Chwyt z ugiętym kolanem - bramkarz powinien ustawić się tak aby jedna stopa
była minimalnie wysunięta do tyłu. Bramkarz zgina się w pasie a takŜe ugina
kolana; jedna stopa powinna być obok piłki natomiast druga z tyłu za piłką; po
chwycie piłka powinna być natychmiast przyciśnięta do klatki piersiowej. Stopy
powinny być tak ustawione aby zabezpieczały w razie wymknięcia się piłki z rąk.
• Chwyt w ruchu - podobny jest do chwytu z ugiętymi kolanami ale uŜywany jest
wtedy gdy bramkarz biegnie w kierunku toczącej się piłki. Jedna stopa powinna
być z boku piłki natomiast druga za piłką. W momencie gdy bramkarz jest blisko
piłki powinien schylić się złapać piłkę a następnie kontynuować bieg z piłką.
• Chwyt z klęknięciem - chwyt ten uŜywany jest tylko przy niskich, mocnych
strzałach. UmoŜliwia on większe zabezpieczenie bramki z tego względu, iŜ nogi
bramkarza tworzą zaporę. Obydwa kolana powinny być ugięte. Jedno z nich
(prawie na ziemi) powinno być blisko pięty drugiej nogi. Kolano nie powinno
raczej dotykać murawy z tego powodu, iŜ utrudnia to ewentualną korektę
pozycji. WaŜne jest aby szczelina między piętą a kolanem była mniejsza od piłki
co uniemoŜliwi utratę bramki.
Zabezpieczanie piłki po chwycie
Pozycję zabezpieczającą piłkę przedstawia zdjęcie po prawej.
Obydwa przedramiona powinny być ułoŜone prostopadle do siebie,
natomiast dłonie zgięte tak aby zabezpieczały piłkę z góry. W tej
pozycji nie moŜliwe jest wytrącenie piłki z rąk bramkarza.
Bramkarz nie powinien zbyt wcześnie próbować zabezpieczyć piłki.
Jeśli nie wykona jeszcze pewnego chwytu a będzie chciał juŜ
przycisnąć piłkę do klatki piersiowej, moŜe ją zgubić. A to najczęściej
kończy się stratą bramki. Nie naleŜy śpieszyć się - najpierw trzeba
wykonać pewny, czysty chwyt a dopiero po tym moŜna przycisnąć piłkę do piersi.
Nie zawsze jest konieczne zabezpieczanie piłki w ten sposób. Jeśli nie ma w pobliŜu
zawodników przeciwnika wystarczy pewny, czysty chwyt
Zabezpieczenie
piłki
Podsumowanie
dobrze
•
Ręce zawsze pierwsze do piłki
•
Miękko, cicho, ręce amortyzują
strzał
•
Dobra technika chwytu W
•
Wysokie piłki łapane w
najwyŜszym moŜliwym punkcie
•
Chwyty z ziemi: koniuszki
palców blisko murawy, ugięte
kolana, zgięty w pasie
•
Zabezpieczanie piłki po chwycie
(tylko wtedy gdy jest konieczne)
źle
•
Ręce po bokach piłki
•
Wyczekiwanie przy wysokich
piłkach
•
Nogi zbyt szeroko, nie
zabezpieczają piłki
•
Próba zabezpieczenia piłki przed
dobrym chwytem
•
Kolana cały czas na ziemi
RZUTY
Rzut jest najbardziej spektakularną interwencją jaką dysponuje bramkarz. Rzut
powinien być wykorzystywany tylko w ostateczności - dobra praca nóg i ustawienie
eliminują
konieczność
rzucenia
się.
Jednak naleŜy wystrzegać się rzutów przy prostych piłkach, które moŜna złapać stojąc,
poniewaŜ na pierwszym miejscu powinno być bezpieczeństwo.
Podstawowe zasady rzutu
Wiele podstawowych zasad z Pracy Nóg i Chwytu jest wykorzystywane w rzutach:
prostopadle do piłki, ruch to przodu na piłkę, uŜywać rąk do złapania piłki. Dla rzutów
są one nieznacznie rozbudowane.
• UŜywanie pracy nóg w celu zajęcia dogodnej pozycji
do rzutu - mały krok dostawny bądź rzadziej krok
krzyŜowy naleŜy wykorzystać w celu zajęcia właściwej
pozycji do rzutu.
• Ruch do przodu - pierwszym krokiem do rzutu powinno być ustawienie do piłki
o kącie około 30 stopni. Daje to bramkarzowi szanse na skuteczną interwencje.
Jednym z największych problemów są rzuty do tyłu - środek cięŜkości jest na
piętach, bramkarz wyciąga się do piłki i bardzo często odbija piłkę do siatki.
• Nisko i rzut na piłkę - wybicie powinno być z nogi która znajduje się bliŜej piłki,
z niskiej pozycji
• Prostopadle do piłki - kiedy bramkarz jest w powietrzu jego ciało powinno być
prostopadle do piłki. Daje to między innymi lepszą pozycję do chwytu piłki,
większa część ciała jest za piłką, a takŜe moŜliwość lądowania. NaleŜy przy tym
uwaŜać aby nie lądować twarzą do dołu, na brzuchu - jest to niedopuszczalne.
Trzeba takŜe uwaŜać na to aby nie wylądować na piłce poniewaŜ moŜe
spowodować to kontuzję.
• Chwyt piłki, amortyzacja upadku - wielu młodych bramkarzy boi się upadku i
nie łapie piłki. NaleŜy zawsze wykonywać chwyt jako pierwszy. Jeśli bramkarz
ma dobrą technikę to lądowanie na pewno będzie to mniej bolało. MoŜna takŜe
po złapaniu piłki wykorzystać ją do amortyzacji upadku.
Kołyska
'Kołyska' jest uŜywana wtedy gdy piłka jest dość blisko bramkarza ale na tyle daleko,
Ŝe uniemoŜliwia chwyt stojąc. Generalnie chodzi o to aby przesunąć całe ciało za piłkę i
wykonać chwyt.
Kolejność ruchów jest następująca:
•
UŜyj Pracy nóg aby jak najszybciej zająć właściwą pozycję
•
Krok do boku aby zachować odpowiedni kąt
•
Wykorzystaj bliŜszą nogę do wybicia
•
Dwoma rękoma wykonaj właściwy chwyt piłki - technika 'W'
•
Padnij delikatnie na ziemię, kładąc najpierw piłkę na ziemi w celu amortyzacji, a
następnie upadnij na biodro i ramię
Rzut rozszerzony (w powietrzu)
Do strzałów z dalszej odległości bramkarz musi rozszerzyć rzut i w powietrzu musi być
na tym samym poziomie jak lecąca piłka. Cała zasada polega na tym aby ciało było z
tyłu
za
piłką
a
takŜe
Ŝeby
wykonać
prawidłowy
chwyt.
Technika ta jest podobna do 'kołyski' z tym wyjątkiem, Ŝe bramkarz musi wygenerować
więcej energii aby wybić swoje ciało w dwóch kierunkach poziomym i pionowym w celu
złapania piłki. Dodatkowo lądowanie jest trudniejsze z tego względu, iŜ bramkarz spada
z większej wysokości.
Kolejność ruchów:
•
UŜyj Pracy nóg aby jak najszybciej zająć właściwą pozycję
•
Krok do boku aby zachować odpowiedni kąt
•
Rzuć się, jeśli to konieczne takŜe w górę, wybij się z nogi która znajduje się bliŜej
piłki, wystartuj z niskiej pozycji na maksymalną wysokość i odległość - celem tego
jest aby ciało znajdowało się na tej samej wysokości co piłka. Przy niŜszych
strzałach wyskok do góry nie jest potrzebny poniewaŜ rzut wygląda wtedy jak
'tęcza' - wystarczy tylko poziomo
•
Kolano drugiej nogi przyciągnij do ciała aby wygenerować lepsze przyspieszenie
•
Wykonaj chwyt wykorzystując technikę 'W'
•
Wykorzystaj piłkę do amortyzacji a następnie wyląduj na boku (biodro i ramię)
Technika rzutu ma zadanie umieścić bramkarza na pozycji umoŜliwiającej dobry chwyt.
Kiedy rzut jest wykonany poprawnie ciało powinno być mniej więcej w takiej pozycji jak
przy wykonywaniu chwytu stojąc. Oczywiście jest to trudne dla młodych bramkarzy aby
uzyskać jak najlepszą odległość i wysokość (jeśli rozwiną tą technikę wcześnie,
odległość i wysokość przyjdzie z wiekiem).
Wybicie z bliŜszej nogi i dodawanie energii z drugiej, często nazywane jest 'Power
Step'. Wielu młodych bramkarzy ma nie wystarczającą siłę odbicia. Wystarczy, Ŝe
dopracują technikę a siła przyjdzie z czasem.
Jeśli bramkarz nie będzie w stanie złapać piłki i tylko ją sparuje musi jak najszybciej
poderwać się na nogi i być gotowy do ponownej interwencji. Najlepiej jeśli podniósłby
się bez pomocy rąk, poniewaŜ zanim to zrobi moŜe być zmuszony do ponownej obrony.
Podsumowanie
dobrze
•
Dobra praca nóg w celu zajęcia
dobrej pozycji
•
Prostopadle do strzelającego
•
Chwyt piłki jako pierwszy
•
Wybicie z bliŜszej nogi,
dodatkowa energia z drugiej nogi
•
Lądowanie na boku (biodro i
ramię)
•
Wstawanie bez uŜycia rąk
źle
•
Rzut do tyłu
•
Słaby 'Power step'
•
Lądowanie na brzuchu lub
plecach
PIĄSTKOWANIE
Jest kilka okazji w których bramkarz nie jest w stanie złapać piłkę. Niekiedy musi
sparować piłkę nad poprzeczką lub obok słupka. Przy ,,dośrodkowaniach” zdarzają się
sytuacje, w których naleŜy wypiąstkować piłkę z pola karnego poniewaŜ chwyt jest
niemoŜliwy.
Parowanie piłki
Niekiedy zdarza się, Ŝe piłka jest zbyt daleko aby ją złapać, ale na tyle blisko, iŜ moŜna
końcówkami
palców
skierować
ją
poza
bramkę.
Do sparowania piłki poza bramkę powinna by uŜywania otwarta dłoń - nie pięść.
Wyprostowane palce zawsze mają kilka centymetrów więcej niŜ pięść.
Parowanie wysokich piłek
Chodzi o takie piłki które zmierzają pod poprzeczkę i naleŜy przenieść je ponad nią.
PoniŜej przedstawiłem kilka podstawowych zasad:
•
NaleŜy szybko zdecydować w którą stronę zmierza piłka. Jeśli centralnie w
kierunku bramkarza naleŜy wybrać stronę w którą lepiej mu się broni.
•
Jeśli golkiper lepiej broni piłki z prawej strony odwraca się w prawo a jeśli w lewo
to w lewo.
•
Aby jak najszybciej cofnąć się do bramki naleŜy uŜyć kroku krzyŜowego.
•
NaleŜy wybić się do góry ('Power Step'), delikatnie do tyłu - jest jedyna
interwencja, którą bramkarz wykonuje do tyłu!!!. Bramkarz powinien tak
wymierzyć aby wybić piłkę w jak najwyŜszej pozycji - naleŜy przenieść piłkę ponad
poprzeczką.
•
Przy tej interwencji naleŜy uŜyć przeciwnej ręki. Np. Jeśli bramkarz rzuca się w
lewo powinien uŜyć prawej ręki.
•
W celu sparowania piłki nad poprzeczkę naleŜy uŜyć otwartej dłoni. Piłka ma
pewną prędkość, więc wystarczy ją tylko dotknąć dłonią i powinna ominąć
bramkę.
Parowanie piłek obok słupka
Technika parowania piłek obok słupka na rzut roŜny jest bardzo podobna do
rozszerzonego rzutu (w powietrzu) z tą róŜnicą, Ŝe w tej interwencji uŜywana jest tylko
jedna ręka - ta która znajduje się bliŜej piłki. Dla niŜszych piłek będzie ta dłoń która
znajduje się niŜej. Natomiast dla piłek, które znajdują się wyŜej wykorzystuje się tą
rękę która jest na górze bramkarza kiedy jest on w pozycji horyzontalnej - czyli
podczas
strzału
w
lewo
będzie
to
prawa
ręka.
PoniŜej znajduje się kilka zasad którymi moŜna kierować się przy próbie sparowania
piłki na rzut roŜny:
•
NaleŜy uŜyć pracy nóg aby zająć właściwą pozycję.
•
Bramkarz powinien wybić się z jak największą siłą - uŜywając techniki rzutu
rozszerzonego.
•
Piłkę naleŜy sparować całą dłonią tej ręki, która jest bliŜej piłki.
Tej interwencji nie moŜna wykonywać cofają się do bramki poniewaŜ najczęściej kończy
się to wyjmowaniem piłki z siatki.
Piąstkowanie piłki
Piąstkowanie uŜywane jest przy dośrodkowaniach w pole karne, których bramkarz nie
moŜe wyłapać - bardzo często gdy jest duŜa liczba zawodników. Jeśli bramkarz ma
wątpliwości czy będzie w stanie złapać piłkę wtedy moŜe ją wypiąstkować poza pole
karne. Jednak naleŜy pamiętać, Ŝe piąstkowanie powinno być wykorzystywane tylko
przy dośrodkowaniach a nie strzałach na bramkę.
Trzy zasady, którymi naleŜy się kierować przy piąstkowaniu:
•
Szerokość - piłkę naleŜy kierować w kierunku linii bocznej - jak
najdalej od środka placu gry.
•
Dystans - piłkę naleŜy wybijać najdalej jak to moŜliwe
•
Wysokość - piłkę naleŜy wybijać ponad głowami atakujących
zawodników - jak najwyŜej to moŜliwe.
Właściwe ułoŜenie dłoni przy piąstkowaniu daje lepszą kontrolę nad piłką a takŜe moŜe
uchronić przed kontuzją. Dłoń powinna być złoŜona w pięść, gdzie cztery palce tworzą
płaską powierzchnię a kciuk powinien być dociśnięty do nich. NaleŜy jednak pamiętać o
tym aby kciuka nie wkładać do środka pięści!
Piąstkowanie moŜe być wykonywane przy uŜyciu jednej bądź dwóch rąk. ZaleŜne jest
to od kierunku, w którym chcemy wypiąstkować piłkę. Jeśli bramkarz chce wybić piłkę
w kierunku, z którego ona przyleciała musi wykorzystać do tego dwie ręce. Natomiast,
jeśli tylko przedłuŜyć dośrodkowanie wystarczy do tego tylko jedna.
Piąstkowanie oburącz polega na tym, aby z dwóch pięści stworzyć moŜliwie największą
powierzchnię. Ręce powinny być ułoŜone blisko siebie, łokcie po bokach ciała -
następnie naleŜy wykonać gwałtowny ruch w kierunku piłki. Słabe piąstkowanie
najczęściej spowodowane jest tym, Ŝe ręce są wyprostowane i piłka tylko się od nich
odbija.
Podsumowanie [parowanie]
dobrze
•
UŜycie kroku krzyŜowego
•
UŜycie przeciwnej ręki (górnej
dla piłek wysokich, dolnej dla
niskich)
•
UŜycie otwartej dłoni i palców
do przeprowadzenia piłki obok
słupka, nad poprzeczką
źle
•
Sparowanie piłki obok słupka z
wykorzystaniem pięści
•
Cofanie się na piętach przy
piłkach ponad głową
•
Odwracanie dłoni i przepychanie
piłki do tyłu
Podsumowanie [piąstkowanie]
dobrze
•
UŜywanie tylko do
dośrodkowań, których nie moŜna
złapać
•
NaleŜy starać się wykorzystać
zasady: szerokość, dystans,
wysokość
•
Dwie ręce - aby skierować piłkę
w przeciwną stronę, jedna - aby
kontynuować lot
źle
•
Palce nie tworzą płaskiej
powierzchni do piąstkowania
•
Kciuk w środku pięści
•
Piąstkowanie wyciągniętą
wcześniej ręką
WZNAWIANIE GRY
Bramkarz jest ostatnią linią obrony, ale moŜe być takŜe pierwszą linią ataku.
Oczywiście nie chodzi tu o drybling i przejście całego boiska, a o szybkie i efektywne
wznowienie
gry.
Po wykonanej interwencji bramkarz musi szybko rozejrzeć się i sprawdzić, jakie ma
moŜliwości wznowienia gry. MoŜe odbyć się to na dwa sposoby: ręką (wyrzut) lub nogą
(wykop).
Wykop
Bramkarz moŜe po prostu rzucić piłkę na murawę i wybić ją w pole, w szczególności
wtedy, gdy ma silne uderzenie. Jeśli potrzeba większych dystansów stosuje się 'wykop
z ręki'.
- Wykop (z ręki)
Stosowany jest wtedy, gdy istnieje potrzeba wybicia piłki na duŜy
dystans.
Rozpoczynamy z piłką w obu rękach. MoŜe być wygodniej wypuszczać
piłkę z jednej ręki niŜ z dwóch. Wtedy, powinna być uŜyta ręka z tej
samej strony ciała co noga, którą kopiemy. Bierzemy krótki rozbieg (2-
3 kroki) z niewielkim kątem do kierunku wykopu. Stopa na której się
podpieramy powinna być skierowana do miejsca, w które chcemy
wybić piłkę. Wypuszczamy piłkę z rąk (nie podrzucamy do góry!) i
kopiemy, następnie lądujemy na wykopującą nogę. Noga, którą
wykopujemy powinna być prosta, na linii do celu i nie powinna
zataczać łuku wokół ciała.
- Wykop z odbiciem(z ręki)
Wykop ten polega na tym, Ŝe piłka przed kontaktem ze stopą odbija się jeszcze od
ziemi. Oferuje on niŜszą trajektorię lotu a takŜe lepszą kontrolę nad piłką w czasie
wiatru oraz łatwiejszy odbiór przez zawodników z pola. Jednak dystans podczas tego
wykopu jest krótszy. Technika jest bardzo podobna jak przy poprzednim wybiciu z tym
wyjątkiem, Ŝe stopa uderza w piłkę zaraz po tym gdy futbolówka odbije się od murawy.
Wyczucie jest bardzo waŜne przy wybiciach piłki (naleŜy trafić w piłkę w odpowiednim
momencie: nie za wcześnie ale teŜ nie za późno). Chodzi przecieŜ o to aby celnie i
daleko podać piłkę. Dlatego teŜ moŜna to osiągnąć tylko poprzez trening.
Wykop
Wyrzut
Wyrzuty piłki są najczęściej krótsze od wykopów ale bardziej celne.
Szybki wyrzut dokładnie do nogi zawodnika jest bezpieczniejszy od
wybicia
piłki
nogą.
Najlepiej jeśli piłka spada przed zawodnikiem dając mu czas na
spokojne przyjęcie jej.
- Wyrzut po ziemi
Jest wykorzystywany na krótkich odległościach. UmoŜliwia dokładne podanie i
łatwiejszy odbiór przez kolegów z druŜyny. Kontrola nad piłką odbywa się poprzez dłoń,
przedramię i zgięty nadgarstek. Przy tym wyrzucie końcówki palców powinny delikatnie
dotknąć trawy. Aby to zrobić kolana muszą być zgięte a biodra wystarczająco nisko
murawy.
Nie naleŜy wyrzucać piłki w ten sposób aby ta kozłowała - przejście powinno być
płynne.
- Wyrzut półgórny
Rzut ten przypomina rzut oszczepem. Dłoń powinna być obok głowy, rzut wykonujemy
do
przodu
robiąc
przy
tym
krok.
Delikatne podkręcenie piłki do dołu ułatwia odbiór zawodnikom z druŜyny.
Przy wyrzucie koniuszki palców powinny być delikatnie przesunięte ku górze piłki co
nadaje piłce odpowiednią trajektorię - do dołu.
- Wyrzut boczny
Rzut boczny jest wyrzutem pomiędzy 'półgórnym' a 'nad głową'. Ręka jest delikatnie
wyciągnięta do tyłu za bramkarzem, piłka na wysokości ramienia - jest wypychana do
przodu. Przy tym rzucie dłoń takŜe powinna być przesunięta ku górze piłki poniewaŜ
ułatwia to skierowanie jej futbolówki do murawy.
- Wyrzut nad głową
W tym wyrzucie dystans jest największy natomiast najmniejsza celność. Ta technika
jest dobra dla młodych bramkarzy poniewaŜ często bywa tak, Ŝe rzucają oni piłkę na
taką odległość na jaką kopią. Kontrola nad piłką odbywa się poprzez dłoń i przedramię
ze zgiętym nadgarstkiem. Ręka jest wyprostowana, z tyłu bramkarza. Golkiper robi
krok i ręką zatacza koło ponad głową, wypuszcza piłkę w kierunku celu. Koniuszki
palców nadają piłce odpowiednią rotację.
Wyrzut
Podsumowanie [wykop]
dobrze
•
Trzymanie piłki w dwóch rękach
•
Delikatny kąt
•
Noga podpierająca skierowana
do celu
•
Wypuszczenie piłki
•
Wykop prosto do celu
źle
•
Zły rozbieg - za krótki/długi
•
Podrzucanie piłki do góry
•
Noga podpierająca nie
skierowana do miejsca wykopu
•
Noga wykopująca robiąca ruch
wokół ciała
Podsumowanie [wyrzut]
dobrze
•
Rzut po ziemi - największa
celność, najkrótszy dystans
•
Rzut półgórny - średnia celność
i dystans
•
Rzut półgórny rozpoczyna się
obok głowy
•
Rzut boczny - średnia celność i
dystans
•
Rzut nad głową - słaba celność,
duŜy dystans
•
Nadawanie piłce odpowiedniej
rotacji
•
Niska trajektoria lotu i
zetknięcie z murawą przed
odbierającym piłkę
źle
•
Wyrzucanie piłki z ręki a nie
płynne przejście
•
Wykrok nogą z tej samej strony
z której toczymy piłkę (po ziemi)
•
Wysokie rzuty, łukiem trudne
do przyjęcia
•
Rzut półgórny nie rozpoczynany
obok głowy
•
Nie zabezpieczenie piłki poprzez
przedramię i dłoń przy rzucie nad
głową
•
Nie usztywniony łokieć, ręka
zgięta przy rzucie nad głową.
•
Zły punkt wypuszczenia piłki
przy rzucie nad głową