Drukarz_825[01].Z1.02

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

Wprowadzenie

Wymagania wstępne

Cele kształcenia

Przykładowe scenariusze zajęć

Ćwiczenia

5.1.

Charakteryzowanie oraz wykonywanie form do drukowania płaskiego

5.1.1. Ćwiczenia

5.2.

Charakteryzowanie procesów przygotowawczych do drukowania
w technice offsetowej

5.2.1. Ćwiczenia

Ewaluacja osiągnięć ucznia

Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie

drukarz. W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć juŜ ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami nauczania–
–uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone róŜnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróŜnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik dla

ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika do
nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które zawierają

podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest zwrócenie
uwagi na następujące elementy:

−

materiał  nauczania  –  w  miarę  moŜliwości  uczniowie  powinni  przeanalizować
samodzielnie.  Obserwuje  się  niedocenianie  przez  nauczycieli  niezwykle  waŜnej
umiejętności  jaką  uczniowie  powinni  bezwzględnie  posiadać  –  czytanie  tekstu
technicznego ze zrozumieniem;

−

pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny i czy jest
przygotowany  do  wykonania  ćwiczeń.  W zaleŜności  od  tematu  moŜna  zalecić  uczniom
samodzielne  odpowiedzenie  na  pytania  lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów,  w  formie
dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania.  Druga  forma jest korzystniejsza, poniewaŜ
nauczyciel  sterując  dyskusją,  moŜe  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz  w  trakcie
dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości;

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają
ć

wiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę

teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną propozycję
ć

wiczeń wraz ze wskazówkami o sposobie ich przeprowadzenia, uwzględniając róŜne

moŜliwości ich realizacji w szkole. Nauczyciel decyduje, które z zaproponowanych
ć

wiczeń jest w stanie zrealizować przy określonym zapleczu technodydaktycznym

szkoły. Prowadzący moŜe równieŜ zrealizować ćwiczenia, które sam opracował;

−

sprawdzian postępów stanowi podsumowanie rozdziału, zadaniem uczniów jest udzielenie
odpowiedzi  na  pytania  w  nim  zawarte.  Uczeń  powinien  samodzielnie  czytając
zamieszczone  w  nim  stwierdzenia,  potwierdzić  lub  zaprzeczyć  opanowanie  określonego
zakresu  materiału.  JeŜeli  wystąpią  zaprzeczenia,  to  nauczyciel  powinien  do  tych
zagadnień  wrócić,  sprawdzając,  czy  braki  w  opanowaniu  materiału  są  wynikiem
niezrozumienia przez ucznia tego zagadnienia, czy niewłaściwej postawy ucznia w trakcie
nauczania.  W tym  miejscu  jest  szczególnie  waŜna  rola  nauczyciela,  gdyŜ  od  postawy
nauczyciela,  sposobu  prowadzenia  zajęć  zaleŜy  między  innymi  zainteresowanie  ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Uczeń  niezainteresowany  materiałem  nauczania,  wykonywaniem  ćwiczeń  nie  nabędzie
w pełni  umiejętności  załoŜonych  w  jednostce  modułowej.  NaleŜy  rozbudzić  wśród
uczniów  tak  zwaną  „ciekawość  wiedzy”.  Potwierdzenie  przez  ucznia  opanowania
materiału  nauczania  rozdziału  moŜe  stanowić  podstawę  dla  nauczyciela  do  sprawdzenia
wiedzy i umiejętności ucznia z tego zakresu. Nauczyciel realizując jednostkę modułową,
powinien  zwracać  uwagę  na  predyspozycje  ucznia,  ocenić,  czy  uczeń  ma  większe
uzdolnienia  manualne,  czy  moŜe  lepiej  radzi  sobie  z rozwiązywaniem  problemów
teoretycznych;

−

testy  zamieszczone  w  rozdziale  Ewaluacja  osiągnięć  ucznia  zawierają  zadania  z  zakresu
całej jednostki modułowej i naleŜy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez  uczniów  powinny  stanowić  podstawę  do  oceny  pracy  własnej  nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową. KaŜdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę
moŜliwych  do  uzyskania  punktów  (0  lub  1  punkt).  Ocena  końcowa  uzaleŜniona  jest  od
liczby uzyskanych punktów. Nauczyciel moŜe zastosować test według własnego projektu
oraz  zaproponować  własną  skalę  ocen.  NaleŜy  pamiętać,  Ŝeby  tak  przeprowadzić  proces
oceniania ucznia, aby umoŜliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

pokaz,

−

wiczenie (laboratoryjne lub inne),

−

projektów,

−

przewodniego tekstu.

Schemat układu jednostek modułowych

825[01].Z1

Technologia drukowania płaskiego

825[01].Z1.01

Eksploatowanie maszyn do drukowania płaskiego

825[01].Z1.02

Przygotowanie form do drukowania płaskiego

825[01].Z1.03

Drukowanie płaskie

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

–

posługiwać się terminologią poligraficzną,

–

charakteryzować podstawowe działy poligrafii,

–

określać podstawowe szeregi i formaty wyrobów poligraficznych,

–

posługiwać się podstawowymi miarami poligraficznymi,

–

charakteryzować papiery drukowe, papiery tzw. nowej generacji, papiery syntetyczne,

–

klasyfikować oraz określić skład farb drukowych,

–

określać mechanizmy utrwalania farb,

–

określać drukowe i uŜytkowe właściwości farb,

–

analizować budowę i zasadę działania zespołów farbowych do farb mazistych,

–

klasyfikować formy drukowe do płaskich technik drukowania,

–

klasyfikować płaskodrukowe maszyny drukujące,

–

klasyfikować i charakteryzować zespoły zasilania arkuszami maszyn drukujących
arkuszowych oraz mechanizmy prowadzenia wstęgi w maszynach zwojowych,

–

charakteryzować procesy drukowania technikami płaskimi,

–

współpracować w grupie,

–

formułować wnioski,

–

oceniać swoje umiejętności,

–

uczestniczyć w dyskusji,

–

prezentować siebie i grupę, w której pracuje,

–

przestrzegać przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

scharakteryzować materiały i budowę form do drukowania płaskiego,

–

rozróŜnić formy drukowe do drukowania płaskiego,

–

określić sposoby wykonania form do drukowania płaskiego,

–

określić wymagania, jakie muszą spełniać formy drukowe do drukowania offsetowego,

–

scharakteryzować proces powstawania form do drukowania offsetowego,

–

ocenić jakość form drukowych,

–

obliczyć ilość materiałów stosowanych do określonej wielkości produkcji,

–

dobrać i przygotować podłoŜa do produkcji,

–

przygotować farby drukarskie oraz materiały pomocnicze,

–

załoŜyć formę drukową w maszynie,

–

skorzystać z norm i literatury technicznej,

–

skorzystać z katalogów materiałów i informacji w Internecie,

–

zorganizować stanowisko pracy,

–

dobrać środki ochrony indywidualnej do prac związanych z przygotowaniem maszyn do
druku,

–

zastosować przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy, ochrony przeciwpoŜarowej
i ochrony środowiska.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz nr 1

Osoba prowadząca

………………...…………………………………………

Modułowy program nauczania: Drukarz 825[01]
Moduł:

Technologia drukowania płaskiego 825[01].Z1

Jednostka modułowa:

Przygotowanie form do drukowania płaskiego 825[01].Z1.02

Temat:

„Ocena jakości form offsetowych z płyt presensybilizowanych”.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności oceniania form offsetowych wykonanych z płyt

presensybilizowanych, pod kątem ich przydatności do drukowania.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:
–

scharakteryzować formy offsetowe z płyt presensybilizowanych,

–

zidentyfikować błędy form offsetowych powstałe podczas ich wykonywania,

–

określić sposoby korekty form offsetowych,

–

wykonywać korektę form offsetowych,

–

ocenić przydatność do druku form offsetowych z płyt presensybilizowanych.

Metody nauczania–uczenia się:
–

pogadanka,

–

wiczenie praktyczne,

–

dyskusja konferencyjna.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

w grupach 3–4-osobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przykłady form offsetowych z płyt presensybilizowanych róŜnej jakości,

−

lupa,

−

poradnik dla ucznia.

Przebieg zajęć:
1.

Powitanie uczniów, sprawdzenie listy obecności.

Nawiązanie do tematu, przedstawienie celów zajęć.

Zapis tematu do zeszytów.

Pogadanka na temat podstawowych błędów powstających podczas procesu wykonywania
form offsetowych z płyt presensybilizowanych.

Dyskusja na temat sposobów usuwania błędów z form offsetowych.

Rozdanie uczniom instrukcji do wykonania ćwiczeń i udzielenie odpowiedzi na pytania
dotyczące ćwiczenia.

Rozdanie materiałów do wykonania ćwiczenia.

Wykonywanie przez uczniów ćwiczenia.

Prezentowanie wyników pracy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10.

Dyskusja na temat trudności napotkanych przez uczniów podczas wykonywania
ć

wiczenia.

11.

Podsumowanie zajęć.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Odpowiedz pisemnie na pytanie, jakie błędy form offsetowych dyskwalifikują je do

procesu drukowania, a jakie podlegają korekcie?

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

Ankieta:

Odpowiedz na poniŜsze pytania. Udzielone odpowiedzi pozwolą ocenić skuteczność

zajęć i dokonać ewentualnych zmian.

Scharakteryzować formy offsetowe z płyt presensybilizowanych?

Czy wiesz, jak wykonuje się korektę form offsetowych?

Czy potrafisz identyfikować błędy na formach offsetowych z płyt
presensybilizowanych?

Czy potrafisz ocenić przydatność do druku form offsetowych?

Czy któraś z część zajęć była dla ciebie niezrozumiała? JeŜeli TAK, to która?

TAK NIE

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz nr 2

Osoba prowadząca

…………………...…………………………………………

Modułowy program nauczania: Drukarz 825[01]
Moduł:

Technologia drukowania płaskiego 825[01].Z1

Jednostka modułowa:

Przygotowanie form do drukowania płaskiego 825[01].Z1.02

Temat: „Poznanie sposobu wykonywania offsetowej formy drukowej z płyty

presensybilizowanej pozytywowej”.

Cel ogólny: Przygotowanie do określania zjawisk zachodzących w warstwie światłoczułej

pozytywowej płyty presensybilizowanej podczas naświetlania.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

scharakteryzować

proces

technologiczny

wykonywania

form

offsetowych

z pozytywowych płyt presensybilizowanych,

−

scharakteryzować budowę pozytywowej płyty presensybilizowanej,

−

określić rodzaj formy kopiowej do wykonania formy offsetowej z pozytywowej płyty
presensybilizowanej,

−

dobrać parametry procesu naświetlania pozytywowej płyty presensybilizowanej poprzez
wykonanie naświetlania testowego ze specjalnych kopiowych form testowych,

−

scharakteryzować zjawiska zachodzące w warstwie światłoczułej pozytywowej płyty
presensybilizowanej podczas naświetlania,

−

określić czynniki mające wpływ na proces technologiczny wykonywanie form
offsetowych z pozytywowych płyt presensybilizowanych.

Metody nauczania–uczenia się:
–

pogadanka,

–

dyskusja konferencyjna,

–

pokaz z objaśnieniem,

–

wiczenie praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:
–

w grupach 3–4-osobowych.

Czas: 2 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:
–

płyta presensybilizowana pozytywowa,

–

forma kopiowa w postaci diapozytywu lewoczytelnego,

–

kopiorama,

–

wanna z dostępem do bieŜącej wody,

–

wywoływacz do płyt,

–

gębka do wywoływania płyt,

–

korektory minusowe i plusowe,

–

roztwór gumy arabskiej,

–

instrukcja obsługi kopioramy,

–

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć:
1. Faza wstępna:
–

powitanie uczniów, sprawdzenie listy obecności,

–

nawiązanie do tematu, przedstawienie celów zajęć,

–

zapis tematu do zeszytów.

2. Faza właściwa:
–

pogadanka

temat

budowy

pozytywowych

płyt

presensybilizowanych

wykorzystywanych do wykonywania offsetowych form drukowych oraz zjawisk
zachodzących w warstwie światłoczułej tych płyt podczas naświetlania,

–

dyskusja na temat procesu technologicznego wykonywania form offsetowych
z pozytywowych płyt presensybilizowanych,

–

rozdanie uczniom instrukcji do wykonania ćwiczenia i udzielenie odpowiedzi na pytania
dotyczące ćwiczenia,

–

rozdanie materiałów do wykonania ćwiczenia,

–

wykonywanie przez uczniów ćwiczenia.

3. Faza kończąca:
–

prezentowanie wyników pracy,

–

dyskusja na temat trudności w wykonywaniu form offsetowych z pozytywowych płyt
presensybilizowanych,

–

podsumowanie zajęć.

Zakończenie zajęć

Praca domowa

Odpowiedz pisemnie na pytanie, jakie zjawiska zachodzą w warstwie światłoczułej

pozytywowej

płyty

presensybilizowanej

podczas

naświetlania

przez

diapozytyw

lewoczytelny?

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:
–

anonimowe ankiety ewaluacyjne dotyczące sposobu prowadzenia zajęć i zdobytych
umiejętności.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1.

Charakteryzowanie oraz wykonywanie form do drukowania

płaskiego

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dokonaj oceny form offsetowych z płyt presensybilizowanych pod kątem ich

przydatności do drukowania.

Wskazówki do realizacji
Prawidłowe przeprowadzenie ćwiczenia wymaga od nauczyciela wcześniejszego

przygotowania  pomocy  dydaktycznych.  NaleŜy    zadbać  o  to,  Ŝeby  uczniowie  mieli  do
dyspozycji  formy  offsetowe  róŜnej  jakości.  Powinny  to  być  formy  zarówno  nadające  się
bezpośrednio do drukowania, jak i formy z róŜnego rodzaju błędami powstałymi na róŜnych
etapach  ich  wykonania  oraz  z  uszkodzeniami  mechanicznymi.  NaleŜy  takŜe  przeprowadzić
dyskusję  na  temat  oceniania  jakości  form  offsetowych  i  sposobów  usuwania  błędów  z  form
offsetowych.

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

dokładnie obejrzeć dostarczone formy offsetowe okiem nieuzbrojonym oraz przy uŜyciu
lupy,

wskazać ewentualne niedoskonałości badanych form offsetowych,

określić przyczyny powstania ewentualnych błędów na badanych formach offsetowych,

określić moŜliwości i sposoby usunięcia niedoskonałości ocenianych form,

zakwalifikować formy do trzech grup: formy nadające się bezpośrednio do drukowania,
formy z błędami moŜliwymi do usunięcia, formy nienadające się do drukowania.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pogadanka,

–

wiczenie praktyczne,

–

dyskusja konferencyjna.

rodki dydaktyczne:

−

przykłady form offsetowych z płyt presensybilizowanych róŜnej jakości,

−

lupa,

−

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Wykonaj formę offsetową z płyty presensybilizowanej pozytywowej, z powierzonej

formy kopiowej. Dokonaj korekty otrzymanej formy offsetowej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie powinno być wykonywane w laboratorium szkolnym, na stanowisku

wyposaŜonym w odpowiednie urządzenia, w grupach maksymalnie 3–4 osobowych. NaleŜy
takŜe przeprowadzić dyskusję na temat sposobów wykonywania form offsetowych z płyt
presensybilizowanych.

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

wyjąć płytę presensybilizowaną z opakowania,

oczyścić diapozytyw z zanieczyszczeń, połoŜyć i zamocować w odpowiednim miejscu na
płycie, emulsją od strony płyty presensybilizowanej,

umieścić płytę z formą kopiową w kopioramie,

dobrać czas naświetlania,

naświetlić płytę presensybilizowaną w kopioramie,

wywołać formę za pomocą wywoływacza i odpowiedniej gąbki,

spłukać formę wodą,

wysuszyć formę,

dokonać oceny jakościowej otrzymanej formy offsetowej,

10)

dokonać korekty odpowiednimi korektorami,

11)

zabezpieczyć formę roztworem gumy arabskiej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pogadanka,

–

pokaz z objaśnieniem,

–

wiczenie praktyczne,

–

dyskusja konferencyjna.

rodki dydaktyczne:

–

płyta presensybilizowana pozytywowa,

–

forma kopiowa w postaci diapozytywu lewoczytelnego,

–

kopiorama,

–

wanna z dostępem do bieŜącej wody,

–

wywoływacz do płyt,

–

gąbka do wywoływania płyt,

–

korektory minusowe i plusowe,

–

roztwór gumy arabskiej,

–

instrukcja obsługi kopioramy,

–

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Dokonaj analizy zasady działania urządzenia do wykonywania form offsetowych

w technologii CTP, na podstawie wycieczki dydaktycznej i schematu konkretnego
urządzenia.

Wskazówki do realizacji
Ć

wiczenie naleŜy przeprowadzić w profesjonalnym studio pre-press wyposaŜonym

w urządzenie do wykonywania form offsetowych w jednej z technologii CTP. Przed

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

przystąpieniem do ćwiczenia koniecznym jest przeprowadzenie wykładu informacyjnego na
temat technologii CTP wykonywania form offsetowych. Ćwiczenie naleŜy wykonywać
w grupach maksymalnie 3–4-osobowych.

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

uwaŜnie prześledzić proces wykonywania formy offsetowej w technologii CTP w studio
pre-press,

wykonać notatki na podstawie obserwacji,

skonfrontować wyniki obserwacji ze schematem konkretnego urządzenia do
wykonywania form offsetowych w technologii CTP,

dokonać analizy działania poszczególnych zespołów urządzenia do wykonywania form
offsetowych w technologii CTP.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

wykład informacyjny,

–

pokaz z objaśnieniem,

–

wiczenie praktyczne.

rodki dydaktyczne:

−

urządzenie do wykonywania form offsetowych w technologii CTP,

−

schemat konkretnego urządzenia do wykonywania form offsetowych w technologii CTP,

−

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2.

Charakteryzowanie procesów przygotowawczych

do drukowania w technice offsetowej

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Dobierz materiały niezbędne do produkcji podczas drukowania nakładu określonego

wyrobu poligraficznego, na konkretnej arkuszowej maszynie offsetowej.

Wskazówki do realizacji
Prawidłowe przeprowadzenie ćwiczenia wymaga wcześniejszego przygotowania przez

nauczyciela szeregu pomocy dydaktycznych w postaci katalogów materiałów pomocniczych
i wzorników papieru oraz dokumentacji technologicznej wykonania wyrobu poligraficznego
i dokumentacji technicznej maszyny offsetowej,

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

zapoznać się z dokumentacją technologiczną wykonania danego wyrobu poligraficznego,

dobrać podłoŜe drukowe z wzornika papierów,

zapoznać się dokumentacją techniczną maszyny drukującej,

dobrać z katalogu materiałów pomocniczych środki niezbędne do produkcji w danych
warunkach technologicznych.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

wykład informacyjny,

–

wiczenie praktyczne.

rodki dydaktyczne:

–

dokumentacja technologiczna wykonania konkretnego wyrobu poligraficznego,

–

wzorniki papierów,

–

dokumentacja techniczna offsetowej arkuszowej maszyny drukującej,

–

katalogi materiałów pomocniczych do drukowania offsetowego,

–

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 2

Oblicz masę surowca potrzebną do wydrukowania 8000 ulotek o formacie A4. PodłoŜe

stanowi papier kredowany o gramaturze 135 g/m

. Straty przyjmij na poziomie 25 arkuszy

drukowych na kolor. Druk odbywa się w kolorystyce 4 + 4 kolory na maszynie drukującej
o formacie B2.

Wskazówki do realizacji
Wykonanie tego ćwiczenia wymaga od nauczyciela przygotowania odpowiedniej liczby

zadań polegających na obliczaniu zapotrzebowania materiałowego. Zadania powinny być jak
najbardziej  róŜnorodne  i  dotyczyć  wszelkiego  rodzaju  produktów  poligraficznych.  KaŜde
obliczenie  powinno  być  osadzone  w  konkretnej  sytuacji  technologicznej  opisanej  w  karcie
załoŜeń  technologicznych.  Uczniowie  powinni  mieć  równieŜ  dostęp  do  norm  polskich  oraz

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

branŜowych, w których znajdują się m.in. tabele przeliczeń arkuszy na kilogramy, a takŜe
procentowe udziały naddatków „na zmarnowanie”.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

oszacować, ile uŜytków mieści się na arkuszu drukowym,

obliczyć liczbę arkuszy netto potrzebnych do wykonania nakładu,

doliczyć dodatkowe arkusze „na zmarnowanie”,

przeliczyć liczbę arkuszy drukowych na arkusze pełnoformatowe,

obliczyć lub dobrać z normy łączną masę arkuszy wytworu papierowego.

zapisać liczbę arkuszy i masę obliczonego surowca w karcie technologicznej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pokaz z objaśnieniem,

–

wiczenia praktyczne.

rodki dydaktyczne:

–

karta załoŜeń technologicznych dotyczących obliczeń,

–

tabela określająca wagę papieru w zaleŜności od liczby arkuszy,

–

kalkulator,

–

materiały i przybory piśmienne,

–

poradnik dla ucznia.

Ćwiczenie 3

Zamocuj formę drukową w arkuszowej maszynie offsetowej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić zakres

i technikę wykonania ćwiczenia z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

dokonać analizy zasady działania mechanizmu mocowania formy drukowej na podstawie
instrukcji obsługi arkuszowej offsetowej maszyny drukującej,

zamocować formę w maszynie drukującej,

dokonać oceny poprawności mocowania formy w maszynie drukującej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

–

pogadanka,

–

wiczenie praktyczne.

rodki dydaktyczne:

–

arkuszowa offsetowa maszyna drukująca,

–

offsetowa forma drukowa,

–

instrukcja obsługi maszyny drukującej,

–

poradnik dla ucznia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

TEST NR 1

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Przygotowanie form do
drukowania płaskiego”

Test składa się z dwudziestu zadań wielokrotnego wyboru. Zadania nr 12 to zadanie

z poziomu ponadpodstawowego, a pozostałe są z poziomu podstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za kaŜdą poprawną odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie co najmniej 16 zadań, w tym jednego z poziomu
ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie co najmniej 19 zadań, w tym jednego z poziomu
ponadpodstawowego,

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. a, 3. c, 4. d, 5. b, 6. a, 7. c, 8. b, 9. d, 10. a, 11. c,
12. a, 13. b, 14. d, 15. c, 16. a, 17. a,

18. b,

19. c,

20. d.

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia uczniów)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Rozpoznać techniki drukowania
płaskiego

Wskazać zaleŜność kąta zwilŜania
od napięcia powierzchniowego

Wskazać rolę substancji
powierzchniowo czynnych

Określić rodzaj zwilŜanych
powierzchni

Wskazać właściwości powierzchni
drukującej formy

Scharakteryzować rodzaj podłoŜa
formy litograficznej

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Określić formę kopiową do
pozytywowych płyt
presensybilizowanych

Zidentyfikować czynniki
zapewniające stabilność obrazu na
formie

Wskazać parametry podłoŜa płyty
presensybilizowanej

Określić cel stosowania ziarnowania
podłoŜa

Wskazać grubość warstwy kopiowej
na płytach presensybilizowanych

Zanalizować proces naświetlania
pozytywowej warstwy kopiowej

Określić presensybilizowane płyty
negatywowe

Wskazać przyczyny zjawiska
podświetlania

Wskazać zastosowanie skali szarości

Wskazać zalety technologii CTP

Scharakteryzować proces
kondycjonowania papieru

Wskazać przyczynę pofalowania
krawędzi papieru

Określić liczbę form drukowych

Wskazać przyczynę efektu
talerzowania

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
jednotygodniowym.

Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania.

Podkreśl wagę samodzielnego rozwiązywania zadań testowych.

Rozdaj uczniom przygotowane dla nich materiały (instrukcję, zestaw zadań testowych,
kartę odpowiedzi).

Udziel odpowiedzi na pytania formalne uczniów.

Przypomnij o upływającym czasie na 10 i 5 minut przed zakończeniem sprawdzianu.

JeŜeli uczeń zakończył test przed czasem, to podnosi rękę i czeka aŜ nauczyciel odbierze
od niego pracę.

Po upływie czasu sprawdzianu poproś uczniów o odłoŜenie przyborów do pisania.

Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

Instrukcja dla ucznia

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Test zawiera 20 zadań. Do kaŜdego zadania dołączone są 4 moŜliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce
znak X. W przypadku pomyłki naleŜy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ jego rozwiązanie
na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

Na rozwiązanie testu masz 45 min.

Po zakończeniu testu podnieś rękę i zaczekaj aŜ nauczyciel odbierze od Ciebie pracę.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

Techniki drukowania płaskiego to

offset, światłodruk, linoryt, litografia.

litografia, offset, światłodruk.

offset, litografia, światłodruk, tampodruk.

fleksografia, offset, światłodruk, tampodruk.

W miarę zmniejszania się napięcia powierzchniowego cieczy względem ciała stałego, kąt
jaki tworzy się między powierzchnią kropli a powierzchnią ciała stałego będzie

się zmniejszał.

się zwiększał.

pozostawał bez zmian.

się zwiększał lub zmniejszał.

Substancje powierzchniowo czynne powodują

zwiększenie napięcia powierzchniowego i zmniejszenie zdolności zwilŜania.

zwiększenie napięcia powierzchniowego i zwiększenie zdolności zwilŜania.

zmniejszenie napięcia powierzchniowego i zwiększenie zdolności zwilŜania.

zmniejszenie napięcia powierzchniowego i zmniejszenie zdolności zwilŜania.

Roztwór zwilŜający pokrywa cienką warstwą powierzchnie

drukujące formy.

całej formy.

drukujące lub niedrukujące formy w zaleŜności od składu roztworu zwilŜającego.

niedrukujące formy.

Powierzchnie drukujące formy offsetowej są

oleofilowe i hydrofilowe.

oleofilowe i hydrofobowe.

oleofobowe i hydrofobowe.

oleofobowe i hydrofilowe.

W technice litograficznej formę drukową wykonuje się

na kamieniu.

na płycie aluminiowej.

na tworzywach sztucznych.

na tekturze.

Formą kopiową do wykonywania form z pozytywowych płyt presensybilizowanych jest

diapozytyw prawoczytelny.

negatyw prawoczytelny.

diapozytyw lewoczytelny.

negatyw lewoczytelny.

Stabilność wymiarową obrazu na formie offsetowej zapewnia

warstwa światłoczuła płyty.

podłoŜe płyty.

element drukujący formy.

element niedrukujący formy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

PodłoŜem płyty presensybilizowanej do wykonywania form offsetowych jest najczęściej

blacha stalowa o grubości od 0,1 do 0,4 mm.

blacha aluminiowa o grubości od 1 do 1,4 mm.

blacha miedziana o grubości od 0,6 do 0,9 mm.

blacha aluminiowa o grubości od 0,1 do 0,4 mm.

10.

Celem ziarnowania powierzchni podłoŜa płyt presensybilizowanych jest

zwiększenie zwilŜalności miejsc niedrukujących.

polepszenie właściwości oleofilowych miejsc drukujących formy.

zwiększenie zwilŜalności miejsc drukujących formy.

polepszenie właściwości oleofilowych miejsc niedrukujących formy.

11.

Grubość warstwy kopiowej na płytach presensybilizowanych do form offsetowych
wynosi

2,6–3,0 µm.

0,4–0,6 µm.

0,8–2,5 µm.

3,5–4,0 µm.

12.

W pozytywowej warstwie kopiowej pod wpływem naświetlania przez diapozytyw

miejsca nienaświetlone tworzą elementy drukujące formy.

miejsca nienaświetlone tworzą elementy niedrukujące formy.

miejsca naświetlone tworzą elementy drukujące formy.

tworzy się relief wypukły.

13.

Presensybilizowane płyty negatywowe to

płyty fotorozpuszczalne.

płyty fotoutwardzalne.

płyty fotorozpuszczalne lub fotoutwardzalne.

płyty do form litograficznych.

14.

Na wielkość podświetlenia (podkopiowania) ma wpływ

grubość formy kopiowej.

grubość podłoŜa płyty presensybilizowanej.

rodzaj podłoŜa płyty presensybilizowanej.

dokładność styku formy kopiowej z warstwą kopiową płyty podczas naświetlania.

15.

Skale szarości wykorzystuje się do

określenia minimalnej wartości naświetlenia płyty.

określenia rodzaju światła do naświetlenia płyty .

określenia optymalnej wartości naświetlenia płyty.

określenia maksymalnej wartości naświetlenia.

16.

Wszystkie rodzaje technologii CTP wykonywania form offsetowych pozwalają

na wyeliminowanie form kopiowych z procesu wykonywania form.

skrócić proces wykonywania formy z jednoczesnym pogorszeniem jakości form.

na całkowite wyeliminowanie płyt presensybilizowanych.

na całkowite wyeliminowanie warstw kopiowych z płyt.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17.

Kondycjonowanie temperaturowe papieru to

osiąganie przez papier temperatury panującej w hali produkcyjnej.

formatowanie papieru na określony wymiar przed procesem zadruku.

wygładzanie powierzchni papieru.

zaklejanie papieru.

18.

Efekt pofalowania krawędzi papieru jest spowodowany

oddaniem wilgoci przez papier do otoczenia.

zaabsorbowaniem wilgoci z powietrza.

znacznie wyŜszą temperaturą papieru w stosunku do temperatury otoczenia.

niewłaściwym składem surowcowym uŜytym do produkcji papieru.

19.

Do wydrukowania wielobarwnego zdjęcia naleŜy uŜyć

dwóch form drukowych.

sześciu form drukowych.

czterech form drukowych.

pięciu form drukowych.

20.

Efekt talerzowania jest spowodowany przez

zbyt niską temperaturę papieru w stosunku do otoczenia.

zbyt wysoką wilgotność powietrza w hali produkcyjnej w stosunku do wilgotności
papieru.

zbyt wysoką temperaturę otoczenia w stosunku do temperatury papieru.

oddawanie wilgoci przez krawędzie papieru do otoczenia.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………........………………………………

Przygotowanie form do drukowania płaskiego

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

TEST NR 2

Test dwustopniowy do jednostki modułowej „Przygotowanie form do
drukowania płaskiego”

Test składa się z dwudziestu zadań wielokrotnego wyboru, z których:

–

zadania 2, 3, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20 są z poziomu
podstawowego,

–

zadania 1, 8 i 12 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za kaŜdą poprawną odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie co najmniej 16 zadań, w tym przynajmniej jednego z poziomu
ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie co najmniej 19 zadań, w tym 3 z poziomu
ponadpodstawowego,

Klucz odpowiedzi:

1. c,

2. b,

3. a,

4. c,

5. d,

6. d,

7. a,

8. c,

9. b,

10. c,

11. b,

12. a,

13. a,

14. c, 15. c,

16. a,

17. d, 18. b, 19. d,

20. d.

Plan testu

Nr
zad.

Cel operacyjny
( mierzone osiągnięcia uczniów)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Obliczyć liczbę arkuszy
odpowiadających zawartości ksiąŜki

Wskazać przyczynę zachowania się
cieczy na powierzchni ciała stałego

Scharakteryzować proces
kondycjonowania papieru

Scharakteryzować właściwości
powierzchni drukujących formy
offsetowej

Dokonać wyboru sposobu ustalania
rodzaju podłoŜa drukowego

Scharakteryzować rysunek na formie
offsetowej

Określić materiał podłoŜa płyt
offsetowych

Obliczyć liczbę uŜytków
przypadających na arkusz drukowy

Wskazać przyczynę pofalowania
krawędzi papieru

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Obliczyć masę określonej liczby
arkuszy wytworu papierowego

Scharakteryzować budowę
offsetowej płyty
presensybilizowanej

Dobrać formę kopiową do
negatywowej płyty
presensybilizowanej

Zinterpretować oznaczenie
kolorystyki wyrobu poligraficznego

Wskazać zastosowanie kopioramy

Scharakteryzować proces korekty
ujemnej formy offsetowej

Określić cel stosowania ziarnowania
podłoŜa

Scharakteryzować proces „łysienia”
formy

Określić wytrzymałość drukową
termoczułych płyt cyfrowych

Wskazać przyczynę efektu
talerzowania

Wskazać przyczyny zjawiska
podświetlania

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej
jednotygodniowym.

Przed rozpoczęciem sprawdzianu przedstaw uczniom zasady przebiegu testowania.

Podkreśl wagę samodzielnego rozwiązywania zadań testowych.

Rozdaj uczniom przygotowane dla nich materiały (instrukcję, zestaw zadań testowych,
kartę odpowiedzi).

Udziel odpowiedzi na pytania formalne uczniów.

Przypomnij o upływającym czasie na 10 i 5 minut przed zakończeniem sprawdzianu.

JeŜeli uczeń zakończył test przed czasem, to podnosi rękę i czeka aŜ nauczyciel odbierze
od niego pracę.

Po upływie czasu sprawdzianu poproś uczniów o odłoŜenie przyborów do pisania.

Zbierz od uczniów karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.

Instrukcja dla ucznia

Przeczytaj uwaŜnie instrukcję.

Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.

Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.

Test zawiera 20 zadań. Do kaŜdego zadania dołączone są 4 moŜliwości odpowiedzi.
Tylko jedna jest prawidłowa.

Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóŜ jego rozwiązanie
na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

Na rozwiązanie testu masz 45 min.

Po zakończeniu testu podnieś rękę i zaczekaj aŜ nauczyciel odbierze od Ciebie pracę.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

KsiąŜka o objętości 64 stronic i formacie A5 składa się z

połowy arkusza pełnoformatowego.

1 arkusza pełnoformatowego.

2 arkuszy pełnoformatowych.

4 arkuszy pełnoformatowych.

Za zachowanie się cieczy na powierzchni ciała stałego

odpowiada temperatura cieczy.

odpowiada napięcie powierzchniowe.

odpowiada temperatura ciała stałego.

odpowiada ciśnienie cieczy

Kondycjonowanie temperaturowe papieru to

osiąganie przez papier temperatury panującej w hali produkcyjnej.

formatowanie papieru na określony wymiar przed procesem zadruku.

wygładzanie powierzchni papieru.

zaklejanie papieru.

Powierzchnie drukujące formy offsetowej

mają strukturę porowatą.

są oleofobowe i hydrofilowe

są oleofilowe i hydrofobowe

są wklęsłe.

Wybór podłoŜa drukowego zaleŜy

wyłącznie od klienta.

wyłącznie od technologa.

dobierany jest z norm branŜowych.

ustalany jest pomiędzy technologiem a klientem.

Rysunek na formie offsetowej

negatywowy i lewoczytelny.

jest lewoczytelny.

stanowią kałamarzyki formy drukowej.

jest prawoczytelny.

Najczęściej wykorzystywanym materiałem na podłoŜa płyt offsetowych jest

aluminium.

mosiądz.

stal kwasoodporna.

tektura.

Drukując wizytówki o formacie brutto 90 × 50 mm na arkuszu o formacie A3 moŜemy
przyjąć, Ŝe zmieści nam się około

10 uŜytków wizytówek.

12 uŜytków wizytówek.

20 uŜytków wizytówek.

32 uŜytków wizytówek.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Efekt pofalowania krawędzi papieru jest spowodowany przez

oddanie wilgoci przez papier do otoczenia.

zaabsorbowanie wilgoci z powietrza.

znacznie wyŜszą temperaturę papieru w stosunku do temperatury otoczenia.

niewłaściwy skład surowcowy uŜyty do produkcji papieru.

10.

Masa 1000 arkuszy B1 papieru kredowanego o gramaturze 90 g/m

to w przybliŜeniu

33 kg.

51 kg.

63 kg.

90 kg.

11.

Offsetowa płyta presensybilizowana to

płyta miedziana.

płyta z naniesioną fabrycznie warstwą kopiową.

płyta do drukowania w technice rotograwiurowej.

lewoczytelny forma kopiowa.

12.

Formą kopiową dla offsetowej negatywowej płyty presensybilizowanej

jest negatyw lewoczytelny.

jest negatyw prawoczytelny.

jest diapozytyw lewoczytelny.

jest diapozytyw prawoczytelny.

13.

Oznaczenie kolorystyki wyrobu jako 4 + 0 oznacza, Ŝe

jest on z jednej strony pełnokolorowy, a z drugiej niezadrukowany.

jest on z obu stron pełnokolorowy.

występują na nim co najmniej 4 kolory.

w produkcji uŜyto łącznie 4 róŜnych farb Pantone.

14.

Kopiorama to urządzenie

do wstępnego uczulania płyt presensybilizowanych.

do utrwalania obrazu na formie offsetowej.

do naświetlania offsetowych płyt presensybilizowanych wraz z montaŜem.

do wymywania miejsc niedrukujących formy drukowej.

15.

Korekta minusowa formy offsetowej to

usuwanie elementów niedrukujących formy.

nanoszenie elementów drukujących na formę.

usuwanie niepoŜądanych elementów drukujących z formy.

nanoszenie warstwy gumy arabskiej na formę.

16.

Celem ziarnowania powierzchni podłoŜa płyt presensybilizowanych jest

zwiększenie zwilŜalności miejsc niedrukujących.

polepszenie właściwości oleofilowych miejsc drukujących formy.

zwiększenie zwilŜalności miejsc drukujących formy.

polepszenie właściwości oleofilowych miejsc niedrukujących formy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17.

„Łysienie” formy offsetowej to

tonowanie formy drukowej.

cieranie się podłoŜa offsetowej formy drukowej.

stopniowe przyjmowanie farby przez miejsca niedrukujące formy..

stopniowa utrata moŜliwości przyjmowania farby przez miejsca drukujące formy.

18.

Wytrzymałość drukowa offsetowych termoczułych płyt cyfrowych sięga

200000 odbitek.

2000000 odbitek.

100000 odbitek.

20000 odbitek.

19.

Efekt talerzowania jest spowodowany przez

zbyt niską temperaturę papieru w stosunku do otoczenia.

zbyt wysoką wilgotność powietrza w hali produkcyjnej w stosunku do wilgotności
papieru.

zbyt wysoką temperaturę otoczenia w stosunku do temperatury papieru.

oddawanie wilgoci przez krawędzie papieru do otoczenia.

20.

Na wielkość podświetlenia (podkopiowania) ma wpływ

grubość formy kopiowej.

grubość podłoŜa płyty presensybilizowanej.

rodzaj podłoŜa płyty presensybilizowanej.

dokładność styku formy kopiowej z warstwą kopiową płyty podczas naświetlania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ……………………………………………........………………………………

Przygotowanie form do drukowania płaskiego

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

LITERATURA

Cichocki L., Pawlicki T., Ruczka I.: Poligraficzny słownik terminologiczny. Polska Izba
Druku, Warszawa 1999

Ciupalski S.: Maszyny drukujące konwencjonalne. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa 2001

Czichon H., Czichon M.: Technologia form offsetowych. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002

Czichon H., Magdzik S., Jakucewicz S.: Formy drukowe. WSiP, Warszawa 1996

Dejidas L. Jr., Destree T.: Technologia offsetowego drukowania arkuszowego. COBRPP,
Warszawa 2007

Jakucewicz S., Magdzik S.: Materiałoznawstwo dla szkół poligraficznych. WSiP,
Warszawa 2001

Jakucewicz S.: Materiałoznawstwo poligraficzne. Wydawnictwa PW, Warszawa 1993

Jakucewicz S., Magdzik S.: Podstawy poligrafii. WSiP, Warszawa 1997

Moos  J.,  Koludo  A.  (red.):  Metody  aktywizujące  z  uwzględnieniem  technologii
informacyjnej  w  kształceniu  dorosłych.  Stowarzyszenie  Dyrektorów  i  Nauczycieli
Centrów  Kształcenia  Praktycznego  –  Łódzkie  Centrum  Doskonalenia  Nauczycieli
i Kształcenia Praktycznego, Łódź 2006

10.

Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia zawodowego. BKKK, Warszawa 1997

11.

Poligrafia procesy i technika. Tłumaczenie ze słowackiego. COBRPP, Warszawa 2005

12.

Ornatowski T., Figurski J.: Praktyczna nauka zawodu. Wydawnictwo i Zakład Poligrafii
Instytutu Technologii Eksploatacji, Radom 2000