Diana Palmer - Dama i pastuch

ROZDZIAŁ PIERWSZY
Wysoki m

ęŜ

czyzna i szczupła młoda blondynka stali naprzeciw siebie w

pozycji gotowych do walki bokserów.
-Nigdy! - powtórzyła z błyskiem w oczach kobieta. - Wiem,

e potrzebny

jest nam ten kontrakt i dla ciebie zrobiłabym wszystko - w granicach
rozs

dku. Ale to nie jest rozs

dne i dobrze o tym wiesz!

Terry Black westchn

ł gł

boko i podszedł do okna.

- B

zrujnowany - rzekł cicho.

- Sprzedaj jeden ze swoich cadillaków - odparła.
- Amando...!
- Wcze

niej mówiłe

do mnie Mandy - przypomniała z u

miechem,

odrzucaj

c na plecy swe długie, srebrzystoblond włosy. - Nie przesadzaj.

Nie jest tak tragicznie.
- Mo

e i nie - zgodził si

w ko

cu Terry. Oparty o

cian

przygl

dał si

jej

kkim, powabnym kształtom.

aden m

ęŜ

czyzna, w którego

yłach płynie krew a nie woda, nie

mógłby ci

nie lubi

- Jason Whitehall nie ma w swoich

yłach ani odrobiny krwi -

sprostowała - tylko lodowat

wod

z domieszk

whisky.

- To nie Jason zaproponował mi t

robot

, tylko jego brat Duncan.

- Ale to Jason ma lwi

ęść

udziałów - przekonywała go Amanda. - I

nigdy nie korzystał z usług agencji reklamowej.
- Teraz b

dzie musiał, je

li chce sprzeda

te działki na Florydzie. I mo

skorzysta

z naszej oferty. Jeste

my przecie

najlepsi - dodał z

miechem.

- Mnie to mówisz!
- Naprawd

potrzebujemy tego kontraktu - tłumaczył Terry. Na jego

szczupłej, chłopi

cej twarzy pojawił si

wyraz zamy

lenia. - Czy wiesz,

jak wielkie jest imperium Whitehallów? Samo ranczo w Teksasie ma
dwadzie

cia pi

ęć

tysi

cy akrów!

- Wiem - westchn

ła ze smutkiem. - Zapominasz,

e ranczo mojego ojca

przylegało do ich ziemi, zanim... No, a poza tym mo

esz pojecha

tam

sam.
- Niestety nie.
Amanda spojrzała na niego ze zdziwieniem.
- Nie rozumiem.
- Je

li ty nie pojedziesz, nic z tego nie b

dzie.

- Dlaczego?
- Bo jeste

my wspólnikami. A głównie dlatego,

e Duncan Whitchall nie

chce omawia

tej sprawy bez ciebie. Wybrał nasz

agencj

z przyja

dla ciebie. I co ty na to? Chodziło mu konkretnie o nas.
To dziwne. Amanda i Duncan byli starymi przyjaciółmi, ale Jason to
zupełnie co

innego i Duncan o tym wie.

- Ale Jace mnie nienawidzi - wyj

kała. - Nie chc

jecha

, Terry.

- Dlaczego ci

nienawidzi, na miło

ść

bosk

- No mo

e niezupełnie ja, tylko mama, ale ona tak si

go bała,

wzi

łam win

na siebie. To tylko pogorszyło stosunki miedzy nami. Był

medalist

-Jace?
- Nie, byk! Matka nie chce zaakceptowa

faktu,

e sko

czyły si

czasy, kiedy mieli

my pieni

dze. Ja tak. Daj

sobie rad

sama, ale ona

nie potrafi. Nie zniosłaby, gdyby nie mogła co roku sp

dza

kilku tygodni

u Mar

uerite w Casa Verde, udaj

e nic si

nie zmieniło. - Amanda

wzruszyła ramionami. - A skoro Jace i tak mnie nienawidzi, to niech
sobie my

li,

e to ja okaleczyłam jego zwierz

- Kiedy to było? - zainteresował si

Terry. - Nic nie mówiła

powrocie... wygl

dała

co prawda jak

mier

, ale ja byłem bardzo zaj

francusk

modelk

...

- Wła

nie - skomentowała z u

miechem Amanda.

- To bez znaczenia - westchn

ł Terry.- Je

li ze mn

nie pojedziesz, nie

dostaniemy tej roboty.
- Je

li Jason b

dzie miał tu co

do powiedzenia, to i tak jej nie

dostaniemy - przypomniała mu. - To si

zdarzyło sze

ść

miesi

cy temu i

zało

Ŝę

e wci

ąŜ

jest na mnie w

ciekły.

Terry zmru

ył oczy.

- Czy ty si

go naprawd

boisz, Amando?

- Nie s

dziłam,

e to wida

- Owszem. Nie jeste

mimoz

i wiem,

e masz charakterek. Dlaczego

go boisz? Amanda odwróciła si

- To dobre pytanie, ale niestety, mój przyjacielu, nie potrafi

na nie

odpowiedzie

- Czy bije?
- Kobiet nie - odparła. - Raz jednak widziałam, jak uderzył m

ęŜ

czyzn

wzdrygn

ła si

na to wspomnienie.

- Z powodu kobiety? - dopytywał si

Terry.

- Szczerze mówi

c - z mojego powodu - odparła unikaj

c jego wzroku. -

Nie podobało mu si

e jeden z jego pracowników zbyt si

ze mn

zaprzyja

nił, wi

c podbił mu oko, a potem wyrzucił z pracy. Duncan te

przy tym był, ale nawet nie zd

ąŜ

ył zareagowa

. Jason jak zwykle chciał

kierowa

moim

yciem - dodała.

- My

lałem,

e Jason jest stary.

- Owszem - przyznała. - Ma trzydzie

ci trzy lata i z ka

dym dniem jest

coraz starszy. Terry wybuchn

miechem.

- Jest o dziesi

ęć

lat starszy od ciebie. Amanda nastroszyła si

- Ju

widz

, jak przyjemna b

dzie ta wyprawa.

- Jestem pewny,

e Jason ju

dawno zapomniał o tym byku -

przekonywał j

Terry.

- Tak my

lisz? Musiałam patrze

, jak pó

niej go zabijał. Nigdy nie

zapomn

ani jego miny, ani tego, co wówczas powiedział - dodała z wes-

tchnieniem. - Ja i matka ledwo unikn

ły

mierci, uciekaj

yczonym samochodem. A wierz mi,

e z nadwer

ęŜ

onym

nadgarstkiem nie było to łatwe.
- Nie powinni

cie pomy

o zakopaniu topora wojennego?

- Jasne. Powiedz o tym Jace'owi.
- Mo

e jednak pójdziesz do domu si

spakowa

? - zaproponował z

miechem Terry.

- Do domu - za

miała si

Amanda. - Tylko ty mo

esz nazwa

domem t

moj

klitk

. Matka tak jej nie znosi,

e chyba dlatego wci

ąŜ

odwiedza

kogo

z dawnych przyjaciół. Odwiedza. Jest na to inne okre

lenie wisi u

klamki - i Jace ch

tnie go u

ywa. Gdyby wiedział,

e to Beatrice Carson,

a nie jej córka przejechała jego byka-czempiona, wyrzuciłby j

ze swego

domu, nie zwa

c na protesty matki.

- Ale teraz nie ma jej u Whitehallów? - zapytał niepewnie Terry. Amanda
pokr

ciła głow

- Teraz jest wiosna, a to znaczy,

e sp

dza czas na Bahamach.

Beatrice miała dokładny i ustalony rozkład swoich wizyt. Aktualnie była u
Lacey Bannon i jej brata Reese’a. Wkrótce jednak przyjdzie kolej na
Marguerite Whitehall i Amanda bardzo si

tego bała. Je

li Beatrice powie

o tym głupim byku...

- Mo

e Duncan mnie obroni-westchn

ła w zamy

leniu. - To przecie

był

jego pomysł,

eby

ąć

mnie do Casa Verde. A ja my

lałam,

e jest

moim przyjacielem-j

ła.

Terry przekładał jakie

papiery na swoim biurku.

- Nie jeste

na mnie zła?

- Jeszcze nie wiem – wzruszyła ramionami Amanda.
- Ale nie miej do mnie pretensji, je

li Jace nie podpisze z nami kontraktu.

Duncan powinien zaprosi

tylko ciebie. Ja przynios

ci pecha.

- Na pewno nie - zapewnił j

Terry. - Zobaczysz,

e nie b

dziesz

ałowa

- To samo mówiła mi matka, kiedy pół roku temu namawiała mnie na
wizyt

w Casa Verde. Mam nadziej

e twoje przypuszczenia sprawdz

lepiej ni

jej.

Wieczorem, zwini

ta wygodnie w starym fotelu, Amanda siedziała przed

telewizorem i ogl

dała pó

nowieczorne wiadomo

ci, którym jednak nie

cała wiele uwagi. Wpatrywała si

w jedno ze zdj

ęć

w le

Ŝą

cym na

jej kolanach albumie. Kolorowa fotografia przedstawiała, dwóch
m

ęŜ

czyzn. Jeden był wysoki, drugi niski. Jeden powa

ny, drugi u

miech-

ty. Jace i Duncan na schodach wiktoria

skiego Casa Verde, z białymi

kolumnami i szerok

frontow

werand

, z bujanymi fotelami i wisz

tawk

. Duncan jak zwykle si

miechał. Jace ze zmarszczonym

czołem i srebrzy

cie mieni

cymi si

oczami patrzył wprost w aparat.

Amanda a

zadr

ała pod tym spojrzeniem. To ona zrobiła to zdj

cie i

Jace patrzył wtedy na ni

Zastanawiała si

, jak by tu wykr

od tej podró

y. Chciała zamkn

ąć

drzwi na klucz, schowa

głow

pod poduszk

i uciec od tego

wszystkiego. Gdyby ojciec

ył, to on zajmowałby si

. Matka była jak

dziecko uciekaj

ce przed rzeczywisto

. Nawet me zaprotestowała,

kiedy Amanda o

wiadczyła,

e to ona spowodowała ten wypadek z

bykiem. Siedziała sobie, jak gdyby nigdy nic i pozwalała, by córka wzi

ła

na siebie cał

win

, tak jak wiele razy przedtem.

Na długo przed tym wypadkiem Jace miał powody, by nie znosi

jej

matki. Amanda była teraz zbyt zm

czona, by o tym rozmy

Wydawało si

jej,

e całe swoje

ycie po

wieciła na opiekowanie si

. Gdyby tylko zjawił si

jaki

obł

kany m

ęŜ

czyzna

i zdj

ł jej z głowy ten kłopot, zabieraj

c matk

na Alask

albo Tahiti, albo

na Syberi

Przed zamkni

ciem albumu jeszcze raz spojrzała na braci Whitehallów.

Dlaczego Duncanowi tak zale

ało,

eby przyjechała razem z Terrym?

Owszem, byli wspólnikami, ale to Terry był wa

niejszy i bardziej

wiadczony. No tak, Marguerite j

lubi i mo

e to ona namówiła

Duncana. Amanda u

miechn

ła si

. To mogło by

jakie

wytłumaczenie.

Uło

yła si

wygodniej w fotelu i przymkn

ła oczy. Głos lektora stawał si

coraz cichszy. Zasn

ła.

ROZDZIAŁ DRUGI
Przez okienko samolotu Amanda patrzyła na zbli

ce si

lotnisko w

Victorii. Dobrze znała t

ęść

Teksasu. Przed wyjazdem do szkoły w

San Antonio tu był jej dom. Tu sp

dziła dzieci

stwo, w

ród hodowców

bydła i przedsi

biorców, dzikich hiacyntów i historycznej spu

cizny, która

była tak bliska jej sercu.
Splotła dłonie na kolanach. Kochała ten stan, od jego zachodnich,
pustynnych kra

ców po

yzne pola na obrze

ach wschodnich, nad

którymi wła

nie lecieli. Od Victorii niedaleko było do Casa Verde, rancza

Whitehallów, i małej osady, zwanej Whitehall Junction, poło

onej na

skraju olbrzymiej posiadło

ci Jace'a.

- A wi

c to jest twoje rodzinne miasto - stwierdził Terry, kiedy ich niewielki

samolocik wyl

dował.

- Tak, to wła

nie Victoria - u

miechn

ła si

Amanda, przypominaj

sobie inne podró

e i inne przyloty. - Bardzo miłe miasteczko. Uwielbiam

je. Przodkowie mojego ojca osiedlili si

tutaj w czasach, kiedy nikt nie

ruszał si

bez pistoletu. Jeden z przodków Jace'a był Komanczem -

dodała. - Casa Verde nale

ało do wuja Jace'a, a jego ojciec odziedziczył

je, kiedy chłopcy byli bardzo mali.
- Przyja

nili

cie si

chyba, co? - zapytał Terry. Amanda zaczerwieniła

- Przeciwnie. Moja matka nie

yczyła sobie

adnych z nimi kontaktów.

Nale

eli wtedy zaledwie do klasy

redniej - dodała gorzko - i matka nigdy

nie pozwoliła im o tym zapomnie

. To cud,

e Margucrite jej to

wybaczyła. W odró

nieniu od Jace'a.

- Chyba zaczynam rozumie

, o co tu chodzi - parskn

miechem Terry.

Wysiedli z samolotu i Amanda z przyjemno

wci

ła w płuca czyste

powietrze.
- To wcale nie jest takie małe miasto - powiedział rozgl

daj

c si

Terry.

- Ma prawie sze

ść

dziesi

t tysi

cy mieszka

ców - wyja

niła Amanda. -

Jeden z moich dziadków pochowany jest na Placu Pami

ci. To

najstarszy tutejszy cmentarz. Jest tak

e zoo, muzeum i nawet orkiestra

symfoniczna. W czerwcu odbywaj

festiwale muzyki Bacha. S

tak

e...

- Mówisz jak przewodnik-przerwał jej ze

miechem Terry.

-Dzi

kuj

- Kto po nas wyjedzie? Amanda wolała o tym nie my

- Ten, kto b

dzie miał czas - odparła, maj

c nadziej

e to wyklucza

Jace'a. - W normalnej porze Duncan albo Jace przylecieliby po nas do
San Antonio. Maj

dwa samoloty i hangary, ale jest wiosna

- powiedziała, jakby to wszystko wyja

niało.

- Nie rozumiem.
- Sp

d - wyja

niła. - Robi si

przegl

d bydła, znaczy je i dzieli na stada.

W zasadzie powinien robi

to zarz

dca rancza, ale Jace zawsze chce

mie

na wszystko oko. A to znaczy,

e Duncan zajmuje si

pozostałymi

rzeczami, tak

e nieruchomo

ciami.

- A czasu jest niewiele - stwierdził Terry. - Nie pomy

lałem o tym, bo

poczekałbym do przyszłego miesi

ca. Problem polega na tym -

westchn

ł -

e naprawd

potrzebujemy tego zlecenia. Cał

zim

nie

najlepiej nam szło, wszystko przez ten zastój w gospodarce.
Amanda kiwała głow

, ale tak naprawd

wcale go nie słuchała. Z

rosn

cym niepokojem obserwowała srebrnego mercedesa mkn

cego

drog

i zbli

cego si

w ich kierunku. Jace je

dził srebrnym

mercedesem.
- Wygl

dasz na przestraszon

- zauwa

ył Terry.

- Rozpoznała

samochód, prawda?

Amanda skin

ła głow

, a jej serce biło coraz szybciej. Samochód

podjechał bli

ej i zatrzymał si

przed hal

przylotów. Drzwi otworzyły si

i Amanda odetchn

ła z ulg

Ubrana w eleganckie, ró

owe spodnium i sandały, starannie uczesana i

promieni

cie u

miechni

ta szła ku nim Marguerite Whitehall.

- Tak si

ciesz

- powiedziała, tul

c do siebie Amand

i owiewaj

c j

zapachem perfum Niny Ricci i pudru.
- Ja te

ciesz

e tu jestem - skłamała Amanda, patrz

c w ciemne

oczy Marguerite. - To Terrance Black, mój wspólnik z agencji reklamowej
w San Antonio - przedstawiła jej przyjaciela.
- Miło mi - powiedziała uprzejmie Marguerite.
- Duncan opowiadał mi o waszej ofercie. Mam nadziej

e Jace si

zgodzi. Jest konkretna i rzeczowa, ale mój starszy syn jest cz

sto taki...

nieobliczalny
- dodała zerkaj

c na Amand

- Ju

nie mog

doczeka

, kiedy porozmawiam z Duncanem — rzekł

z u

miechem Terry.

Bardzo mi przykro, ale Duncan musiał wyjecha

. Ma co

pilnego do

załatwienia w San Francisco. Ale jest Jace.
Na te słowa Amanda przez moment zastanawiała si

, czy nie wskoczy

z powrotem do samolotu i nie uciec. Przemogła si

jednak i wsiadła do

samochodu.
- Pi

kna pogoda - zauwa

ył Terry.

- Owszem - zgodziła si

Margurite. - Ale jest straszna susza - dodała z

westchnieniem. Nie wdawała si

w dalsze rozwa

ania na temat skutków

takiej pogody dla rolników. Amanda znała je a

za dobrze, a

wytłumaczenie tego komu

, kto nie wie nic o hodowli bydła, zaj

łoby co

najmniej godzin

- Nie mog

doczeka

, kiedy zobacz

ranczo - powiedział Terry.

Marguerite u

miechn

ła si

do niego.

- Jeste

my z niego dumni. Bardzo mi przykro,

e musieli

cie odby

tak

podró

. Jace przyleciałby po was, ale jest z nim Tess i

wydawało mi si

e jej towarzystwo nie byłoby dla was

najprzyjemniejsze - dodała.

- Tess? - zdziwił si

Terry.

- Tess Andersen - wyja

niła Marguerite. - Jej ojciec i Jace s

wspólnikami w tym przedsi

wzi

ciu na Florydzie. Duncan, oczywi

cie,

- Czy b

dziemy musieli rozmawia

tak

e z nim na temat tego kontraktu?

- zapytał Terry.
- Nie s

- odparła swobodnie Marguerite. - On zawsze zgadza si

tym, co postanowi Jace.
- Jak si

ma Tess? - zapytała cicho Amanda.

- Jak zwykle, Amando., Zawsze jest w pobli

u Jace’a.

Amanda nie

zapomniała o tym. Od dzieci

stwa Tess zawsze si

koło niego kr

ciła.

Kiedy

Jace zaprosił Amancie na ta

ce. Zaproszenie wydało si

podejrzane i przera

ona Amanda oczywi

cie je odrzuciła. Tess

dowiedziała si

o tym i zrobiła Amandzie straszn

awantur

, jakby to

była jej wina,

e Jace j

zaprosił.

- Tess i Amanda były razem w szkole - wyja

niła Marguerite Terry’emu. -

W Szwajcarii.
Wydawało si

e od tamtego czasu min

ło sto lat. Bob Carson

zaanga

ował si

finansowo w pewien podejrzany interes. Przera

ony

skutkami nierozwa

nej decyzji rozchorował si

i wkrótce zmarł na atak

serca, zostawiaj

i' córk

w długach i niesławie. Po spłaceniu

wierzycieli nie miały ani grosza. Jace zaoferował pomoc. Amanda do tej
pory rumieniła si

, przypominaj

c sobie jego propozycj

. Nigdy o tym

nikomu nawet nie pisn

ła. Wspomnienie było jednak wci

ąŜ

ywe, a

Amanda była przekonana,

e jej odmowa pogł

biła jeszcze jego

niech

ęć

Po sprzeda

y rancza Amanda, z dyplomem uko

czenia studiów

dziennikarskich pod pach

, zgłosiła si

do pracy w biurze Terry'ego

Blacka. Wkrótce zostali wspólnikami. Kiedy Bea przebywała z długimi
wizytami u bogatych przyjaciół, udawało im si

jako

koniec z

cem. Oszcz

dza

potrafiła tylko Amanda. Bea lubiła iadne stroje i

eleganckie obuwie, kupowała je wi

c bez opami

tania, płacz

c potem i

przepraszaj

c. Amanda codziennie dzi

kowała Bogu za stał

posad

. A

co drugi dzie

zastanawiała si

, czy matka kiedykolwiek wydoro

leje.

- Pytałam, jak si

ma Bea? - powtórzyła Marguerite, przerywaj

c te

smutne rozmy

lania.

- W porz

dku - odparła szybko Amanda. - Jest w tej chwili u Bannonów.

- Wyspy Bahama - westchn

ła Marguerite. - Pi

kne słomkowe

kapelusze, muzyka i białe pla

e. Ch

tnie bym tam pojechała.

- Co stoi na przeszkodzie? - zapytał Terry.
- Gdyby cho

raz pani Brown zwróciła Jasonowi uwag

e nie zjadł

niadania, wyrzuciłby j

natychmiast, a mnie po raz pierwszy udało si

utrzyma

kuchark

dłu

ej ni

trzy miesi

ce. Mam zamiar strzec jej jak

oka w głowie.
- Wygl

da na to,

e trudno go zadowoli

- za

miał si

nerwowo Terry.

- To zale

y od jego nastroju - wyja

niła Marguerite. - Jason potrafi by

bardzo miry. Znakomicie si

z nim

yje, kiedy

pi. Dopiero kiedy si

obudzi, zaczynaj

problemy. .

- Wystraszysz Terry'ego - za

miała si

Amanda.

- Nie b

dzie tak

le - zapewniła Marguerite. - Po prostu trzymaj si

niego z daleka, kiedy wraca prosto od stada, Terry. Najlepsze s

niedzielne wieczory, je

li ni

nie zepsuło lub...

- Najpierw porozmawiamy z Duncanem - obiecała przyjacielowi Amanda.
- On nie gryzie.
- I nie ma te

zawsze przy sobie Tess - dodała z lekk

niech

Marguerite.
- Mo

e Jace pewnego dnia zmi

knie i o

eni si

z ni

- Miałam nadziej

e kiedy

ty zostaniesz moj

synow

, Amando -

westchn

ła matka Jasona.

- Dzi

ki Bogu,

e tak si

nie stało - za

miała si

Amanda. - Ja i Duncan

razem doprowadziliby

my ci

do szału.

- Nie my

lałam o Duncanie - odparła szczerze Margucritc, a jej

spojrzenie przyprawiło Amand

o przyspieszone bicie serca.

Odwróciła wzrok.
- Jace nigdy nie wybaczy mi tego,

e przyczyniłam si

mierci jego

ulubionego byka.
- To przecie

nie była twoja wina. Ten potwór staranował płot. - Jace był

taki w

ciekły. My

lałam,

e mnie uderzy.

- Ja za

miałam wra

enie,

e mój syn był w

ciekły z całkiem innego

powodu. O, cholera - j

ła wje

c w alej

prowadz

do Casa

Verde. - To auto Tess.
Amanda te

je zauwa

yła - małe ferrari zaparkowane obok fontanny

przed domem.
- Przynajmniej wiesz, gdzie jest Jace - powiedziała lekkim tonem, cho

jej serce biło dwa razy szybciej ni

normalnie.

- Owszem, ale kiedy

yła Gypsy, te

wiedziałam, gdzie jest Jace, a

Gypsy lubiłam - odparła twardo Marguerite.
- Kim była Gypsy? - zapytał Terry, kiedy obie kobiety wybuchn

ły

miechem.

- Psem Jace’a - wyja

niła wci

ąŜ

roze

miana Amanda.

Marguerite zaparkowała obok ferrari. Dom miał ponad sto lat, ale wci

ąŜ

wygl

dał solidnie i godnie. Mimo anten telewizyjnych na dachu zachował

dawn

atmosfer

. Dla Amandy, która znała go od dziecka, nie był to

aden zabytek, lecz po prostu dom Whitehallów.

- Oboje z Duncanem cz

sto wspinali

my si

na ten d

b - opowiadała

Terry’emu, id

c alejk

wysadzan

azaliami. - Pewnego razu Duncan

spadł i gdyby Jace nie złapał go w ostatniej chwili, połamałby sobie r

i nogi.
-Robi mi si

zimno na samo wspomnienie

- wtr

ciła Marguerite. - Duncan do dzisiaj nie mo

e usiedzie

na miejscu.

To Jace zapu

cił tu korzenie.

Amanda zacisn

ła palce na torebce. Wcale nie chciała my

Jasonie, ale patrz

c na znajom

werand

przypomniała sobie tyle

rzeczy. A nie wszystkie były przyjemne.
- Duncan wspomniał,

e jutro b

dziemy mogli rozejrze

posiadło

ci - przypomniał Terry.

- Mo

e dzi

wieczór mógłbym porozmawia

z jego bratem o naszym

projekcie.
- Je

li uda ci si

go schwyta

w locie - za

miała si

Marguerite. -

Amanda pewnie ci mówiła, jak bardzo jest zaj

ty. Ja te

musz

za nim

biega

, je

li mam do niego jak

ąś

spraw

- To dobrze,

e umiem je

dzi

konno - ucieszył si

Terry. - B

za nim

galopował.
- Trudno ci b

dzie mu sprosta

- rzekła cicho Amanda.

Marguerite otworzyła drzwi i wprowadziła go

ci do

rodka. Drobna,

ciemnoskóra kobieta wzi

ła sweter Amandy, a podobny do niej

ęŜ

czyzna uwolnił Terry'ego od ci

ęŜ

aru walizek.

- To Diego i Maria - przedstawiła ich Marguerite Terry’emu, bo Amanda
oczywi

cie dobrze ich znała.

- Lopezowie. Nasze główne podpory. Bez nich by

my zgin

li.

Główne podpory u

miechn

ły si

, ukłoniły i oddaliły, by pilnowa

eby

rodzina Whitehailów nie zgin

ła.

- Najpierw napijemy si

kawy i chwil

porozmawiamy - powiedziała

Marguerite, prowadz

c ich do du

ego, wyło

onego białym dywanem

salonu,, pełnego starych, d

bowych mebli. - Wiem,

e biały dywan

zupełnie nie nadaje si

na ranczo, ale cho

sto musi by

prany, nie

mog

oprze

temu zestawowi kolorów. Usi

cie, a ja powiem Marii,

e wypijemy kaw

w salonie. Jace na pewno jest w stajniach.

- Wcale nie - usłyszeli znudzony głos i w salonie pojawiła si

Tess

Andersen. W bladoniebieskiej spódnicy i wyci

tym pod szyj

sweterku

wygl

dała jak z

urnala. Miała ciemne, rozpuszczone, lekko wij

ce si

włosy, ciemne oczy i smagł

cer

, wspaniale kontrastuj

krwistoczerwon

szmink

, któr

poci

gni

te były jej usta.

- O! - szepn

ł Terry, zachwycony stoj

cym w drzwiach zjawiskiem.

Tess przyj

ła ten zachwyt jak nale

ny sobie hołd i ostrym spojrzeniem

obrzuciła elegancki, ale raczej zwyczajny kostium Amandy.
- Jace ogl

da z Bilion Johnsonem nowy kombajn - wyja

niła oboj

tnym

tonem. - Stary zepsuł si

dzi

rano.

- Mo

e ugrz

zł w sianie - za

artowała Marguerite, robi

c aluzj

ogromnej suszy, panuj

cej w całym stanie. - Czy mój syn przestał ju

ąć

Tess nie u

miechn

ła si

- Jasne,

e si

zdenerwował. To bardzo droga maszyna. Prosił mnie,

ebym wst

piła i powiedziała,

e si

spó

ni.

- Czy on kiedykolwiek nie spó

nił si

na posiłek? - skomentowała

kwa

no Marguerite. Tess odwróciła si

- Musz

jecha

do domu. Tata na mnie czeka. Interesy. - Spojrzała

przez rami

na Terry'ego i Amand

. - Podobno Duncan chce zatrudni

wasz

agencj

w zwi

zku z inwestycj

na Florydzie. Poniewa

zainwestowali

my w to przedsi

wzi

cie całkiem spor

sum

, tata i ja

chcemy by

obecni przy wszystkich rozmowach na ten temat.

- Oczywi

cie - odparł Terry, oblewaj

c si

rumie

cem.

- No to na razie. Dobranoc, Marguerite - rzuciła niedbale.
Jej wysokie obcasy zastukały na wypolerowanej, sosnowej podłodze.
Zatrzasn

ła za sob

drzwi i w pokoju zapanowała podejrzana cisza.

- Nie przypominam sobie,

ebym pozwoliła jej zwraca

do mnie po

imieniu - warkn

ła przez zaci

te z

by Marguerite.

Terry z zainteresowaniem przygl

dał si

swoim butom.

- Mamy problem - wymamrotał. - Mogłem si

czego

takiego

spodziewa

- Nie przejmuj si

- próbowała go pocieszy

Amanda. - Pan Andersen

jest zupełnie inny ni

jego córka.

Terry nieco si

rozchmurzył, ale Marguerite wci

ąŜ

mruczała co

pod

nosem.
Maria przyniosła kaw

na olbrzymiej, srebrnej tacy, zastawionej star

równie

srebrn

zastaw

i cieniusie

kimi, porcelanowymi fili

ankami

ozdobionymi biało-czcrwonym ornamentem.
Amanda przygl

dała si

zawarto

ci eleganckiej serwantki stoj

cej pod

cian

. Było w niej miniaturowe muzeum historii Zachodu - nó

Komanczów w pochwie z ko

lej skóry, zniszczony pas na pistolety, stara

rodzinna Biblia, któr

przodkowie Jasona przywie

li z Georgii, pistolet i

czapka konfederatów. Była tam nawet india

ska fajka pokoju.

- Uwielbiasz na to patrze

, prawda? - zapytała cicho Marguerite.

- Rzeczywi

cie - u

miechn

ła si

Amanda.

- Ty te

esz by

dumna ze swoich przodków. Udało ci si

odzyska

z waszych mebli i sreber? Amanda pokr

ciła głow

- Tylko drobiazgi, niestety - westchn

ła z

alem.

- Nawet nie miałabym ich gdzie trzyma

, a poza tym

nie mam przecie

pieni

dzy. Tyle poszło na spłat

długów - dodała.
Terry zauwa

ył jej smutek i wtr

cił si

do rozmowy.

- Prosz

mi opowiedzie

histori

tego domu - zwrócił si

do Marguerite.

Godzin

pó

niej Marguerite wci

ąŜ

snuła sw

dług

i szczegółow

opowie

ść

Amanda te

siedziała zasłuchana, maj

c jakie

dziwne poczucie

bezpiecze

stwa. Nagle drzwi do salonu gwałtownie si

otworzyły i

Amanda podniosła wzrok. Spojrzała w oczy tego samego koloru, co
srebrna zastawa. Jace!

ROZDZIAŁ TRZECI
Jason Everett Whitehall był niezwykle podobny do swego zmarłego ojca.
Wysoki i silny, z oczami koloru wypolerowanego srebra, opalon

twarz

grzyw

kruczoczarnych włosów musiał zosta

zauwa

ony. Wzorzysta

sportowa koszula podkre

lała jego szerokie ramiona, a dobrze skrojone

insy uwydatniały umi

ęś

nione uda i w

skie biodra. Drogie skórzane

kowbojskie buty były zakurzone, ale odpowiednie do stroju. Jedyn

fałszyw

nut

w całym tym stroju był zniszczony, czarny kapelusz, który

Amanda dobrze pami

tała ze swej ostatniej wizyty w Casa Verde.

Nie mogła oderwa

od niego wzroku. Wpatrywała si

w jego twarz,

szukaj

c, jak zawsze, siadów jakich

uczu

Jason przywitał si

z Terrym, krótko, ale uprzejmie.

- Moj

wspólniczk

oczywi

cie znasz - u

miechn

ł si

Terry, wskazuj

na siedz

obok niego Amand

- Owszem - odparł Jace, obrzucaj

c Amand

szybkim, oboj

tnym

spojrzeniem, które prze

lizgn

ło si

po jej smukłych kształtach

podkre

lonych krojem granatowego kostiumu.

- Dzi

wieczorem nie b

miał czasu na rozmow

- poinformował bez

dnych wst

pów. - Byłem ju

z kim

wcze

niej umówiony. Duncan

wraca jutro, a ja postaram si

znale

źć

kilka minut w tym tygodniu,

eby

omówi

z wami warunki współpracy. Podstawowe dane mo

ecie mi

poda

przy kolacji.

- Znakomicie - ucieszył si

Terry. Amanda z u

miechem patrzyła, jak jej

wspólnik uruchamia cały swój wdzi

eby wkra

ść

w łaski Jasona.

- Jak si

miewa twoja matka? - zapytał Jace podchodz

c do barku.

Amanda zesztywniała.
- Dzi

kuj

, dobrze - odparła.

- Komu si

narzuca w tym miesi

cu? - wypytywał dalej Jace.

- Jason! -krzykn

ła zaburzeniem Marguerite i zwróciła si

do go

ci. -

e chcesz si

wie

, Amando? A ty, Terry, chod

ze mn

, poka

Ŝę

ci twój pokój.
Wyprowadziła ich szybko z salonu, po drodze obrzucaj

c syna

ciekłym spojrzeniem.

- Nie mam poj

cia, co si

z nim dzieje -

aliła si

, kiedy wraz z Amanda

znalazły si

same w pokoju go

cinnym.

. Było to po kobiecemu urz

dzone wn

trze, z niebieskimi tapetami,

bł

kitn

pikowan

kap

na łó

ku i mnóstwem ro

lin w mosi

ęŜ

nych

naczyniach.
- Zachowuje si

zupełnie normalnie - odparła Amanda, cho

zgodnie z

intencj

Jace’a czuła si

zraniona jego słowami. - Odk

d pami

tam,

zawsze tak było.
Marguerite spojrzała w ciepłe, br

zowe oczy dziewczyny i u

miechn

ła

- Masz racj

. Po prostu go ignoruj.

- Nie potrafi

- odparła Amanda i zatrzepotała rz

sami z udan

przesad

. - Jest taki zabójczy, taki... m

ski.

Marguerite zachichotała jak mała dziewczynka. Usiadła na łó

ku i

patrzyła, jak Amanda wiesza w szafie sw

skromn

garderob

- Jeste

jedyn

znan

mi kobiet

, która go ignoruje - zauwa

yła. -

Uwa

any jest za znakomit

parti

- Mnie to nie interesuje - odparła spokojnie Amanda. - Jak na mój gust
jest zbyt agresywny, zbyt dominuj

cy. Chyba si

go nawet troch

boj

przyznała uczciwie.
- Wiem.
- Za to Tess si

go nie boi - westchn

ła: Amanda. - Pasuj

do siebie -

dodała ze zło

liwym u

mieszkiem.

- Tess! Je

li on si

z ni

eni, wyjad

do Australii - zagroziła Marguerite.

- A

tak

le?

- Moja droga, kiedy ostatni raz pomagała Jace'owi przy sprzeda

doprowadziła Mari

do tez, a jedna z pokojówek odeszła bez

wymówienia. Jak sama widziała

, rz

dzi tu wszystkim, a Jace nie robi

nic,

eby j

powstrzyma

- To przecie

twój dom - przypomniała delikatnie Amanda. Marguerite

wzruszyła ramionami.
- Te

tak my

lałam. Ostatnio wspominała co

o przerobieniu mojej

kuchni.
Amanda bezmy

lnie obracała w palcach guzik jednej z powieszonych w

szafie skromnych bluzek.
- Czy s

zar

czeni?

- Nie wiem. Jace mi nic nie mówi. Obawiam si

e je

li si

eni, to ja

dowiem si

o tym z gazet.

- Nie wyobra

am sobie Jace’a jako m

ęŜ

a - za

miała si

cicho Amanda.

- A ja od paru miesi

cy zupełnie go nie poznaj

- rzekła Marguerite

wstaj

c. - Chodzi z kwa

min

, nie słyszy, co si

do niego mówi i jest

taki zaj

ty,

e nie mo

na od niego wyci

ąć

ani słowa. I wiesz co,

wydaje mi si

e nawet Tess traktuje jak uprzykrzon

much

. Jest tylko

zbyt zaj

ty, by si

od niej skutecznie ogania

Amanda wybuchn

ła

miechem. Porównanie tej eleganckiej damy do

muchy było zupełnie niestosowne. Tess, zawsze z nieskazitelnym
makija

em, nienagann

fryzur

i w modnych strojach, byłaby oburzona,

słysz

e mówi

o niej w taki sposób.

Marguerite u

miechn

ła si

- Ciesz

e nie bierzesz sobie do serca tego, co mówi Jace. Twoja

matka jest moj

najlepsz

przyjaciółk

, a to co on mówi,, to po prostu

nieprawda.
- Ale

Jace ma racj

- zaprotestowała cicho Amanda. - Obie o tym

wiemy. Mama ci

gle

yje przeszło

. Nie przyjmuje rzeczy takimi, jakie

- To jeszcze nie powód,

eby Jace si

z niej wy

miewał - odparła

Marguerite. - Musz

z nim o tym porozmawia

- Je

li sposób, w jaki na mnie patrzył, mo

e by

tu jak

ąś

wskazówk

radziłabym ci go nakarmi

i upi

, zanim zaczniesz - powiedziała

Amanda.
- Nigdy nie widziałam go pijanego -cicho odparła Marguerite. - Cho

pewnego dnia wypił rzeczywi

cie sporo -dodała obrzucaj

c Amand

znacz

cym spojrzeniem. - Spotkamy si

na dole. Nie musisz si

przebiera

ani specjalnie stroi

. Nie przywi

zujemy do tego wagi.

No i całe szcz

ęś

cie, my

lała chwil

pó

niej Amanda, przegl

daj

c sw

skromn

garderob

. Kiedy

na wszystkim widniały metki znakomitych

projektantów,dzi

musiała ogranicza

wydatki do rzeczy absolutnie

koniecznych. Wrodzony dobry gust sprawił,

e udało si

jej

skompletowa

atrakcyjne, cho

nieliczne stroje. Koncentrowała si

jednak wył

cznie na ubraniach odpowiednich do pracy. W

ród jej rzeczy

nie było wieczorowej sukni. No, ale przecie

wcale jej nie potrzebuje.

Amanda wzi

ła prysznic i wło

yła biał

układan

spódnic

i ładn

granatow

bluzk

. Biały koronkowy szalik dopełnił prostej, ale

eleganckiej cało

ci. Włosy zwi

zała biał

wst

ąŜ

, na stopy wsun

ła

ciemnoniebieskie sandały. Jeszcze odrobina wody kolo

skiej, mu

cie

warg szmink

i była gotowa.

Pierwsz

osob

, jak

zobaczyła w salonie, był Terry.

- Nareszcie jeste

- u

miechn

ł si

. - Wybierasz si

agle? -

skomentował jej strój.
- A mo

e? - odparła wesoło. - Popłyniesz ze mn

i b

dziesz odp

dzał

rekiny? Terry pokr

cił głow

- Od dziecka mam awersj

do rekinów. Podobno jeden z nich zjadł

kiedy

moj

ciotk

miechem, którego echo napełniło cały dom, Amanda weszła do

salonu i nagle znalazła si

twarz

w twarz z Jace'em. Napi

te spojrzenie

jego srebr-noszarych oczu zbiło j

z tropu. Spu

ciła wzrok.

- Chcesz troch

sherry? - zapytał. Amanda pokr

ciła głow

i przysun

ła

do Terry'ego jak dziecko, które ze strachu tuli si

do matki.

- Nie, dzi

kuj

Terry przyjacielskim gestem obj

ł j

za ramiona.

- Amanda nie pije. J

interesuje tylko kawa - poinformował Jace'a.

Wydawało si

e Jace zmia

y swymi silnymi, br

zowymi palcami

trzymany w r

ku kieliszek, po czym wdepcze go w dywan. Amanda

jeszcze nigdy nie widziała go w takim stanie. Odwrócił si

, zanim

ąŜ

yła zastanowi

nad przyczyn

takiej reakcji.

- Chod

my. Mama zaraz zejdzie.

Ruszył w kierunku jadalni. Id

c za nim Amanda podziwiała jego

wspaniał

posta

w br

zowym garniturze. Był atrakcyjnym m

ęŜ

czyzn

Zbyt atrakcyjnym.
Z przykro

stwierdziła,

e przypadło jej miejsce obok Jace'a. Siadaj

niechc

cy musn

ła stop

jego błyszcz

cy, skórzany br

zowy but.

wiadoma jego poirytowanego spojrzenia szybko cofn

ła nog

- Wyja

nijcie mi, dlaczego Duncan uwa

e potrzebna nam jest

współpraca z agencj

reklamow

- zacz

ł arogancko Jace, rozpieraj

na krze

le. Silne mi

ęś

nie jego klatki piersiowej napi

ły mocno biały

jedwab koszuli. Koszula była rozpi

ta pod szyj

, a poprzez cienki

materiał prze

witywały g

ste, ciemne włosy. Pod

wiadomie Amanda

przypomniała sobie, jak Jace wygl

da bez koszuli. Spu

ciła oczy na

obficie zastawiony stół. Ju

dawno nie jadła tylu wspaniałych da

, w

dodatku tak pi

knie podanych.

Delektowała si

dym k

sem wyszukanych potraw i niezbyt uwa

nie

słuchała wyja

nie

Terry'ego.

Dopiero w połowie posiłku doł

czyła do nich Marguerite i usiadła na

swym stałym miejscu.
- Przepraszam za spó

nienie, ale zupełnie straciłam poczucie czasu. W

radio nadawali słuchowisko kryminalne i nie mogłam si

oderwa

wyja

niła z u

miechem.

Słuchowisko kryminalne - zakpił Jace. - Nic dziwnego,

e potem

boisz si

zgasi

w nocy

wiatło.

- Wiele osób

pi przy zapalonym

wietle - odparła Marguerite.

- Owszem, ale ty palisz a

trzy lampy - nie ust

pował Jace. Jego szare

oczy rozbłysły, mrugn

ł do Amandy porozumiewawczo i u

miechn

ł si

Dziewczyna poczuła jakie

dziwne ciepło rozlewaj

ce si

po całym ciele.

adna kobieta nie oparłaby si

urokowi tego u

miechu. Amanda widziała

go w takim nastroju tylko raz, dawno temu. Znów spu

ciła oczy i z

westchnieniem sko

czyła sałatk

owocow

W samym

rodku wyja

nie

Terry'ego w gł

bi domu rozległ si

dzwonek

telefonu i Jace opu

cił towarzystwo.

eby cho

raz nikt nie przeszkadzał nam w czasie posiłku - mrukn

ła

Marguerite. - Zawsze co

dzieje. Zarz

dca ma jakie

kłopoty na

ranczo, s

kłopoty w którym

przedsi

biorstwie, jaki

facet chce

sprzeda

traktor lub byka, albo kto

z prasy prosi o wywiad. W zeszłym

tygodniu jakie

pismo chciało wiedzie

, czy Jace si

eni. Powiedziałam

im,

e tak - dodała z nie ukrywan

irytacj

- i nie mog

doczeka

kiedy kto

podsunie mu ten artykuł pod nos!

Amanda

miała si

, a

łzy spływały jej po policzkach.

- Jak mogła

- O co chodzi? - Jace wła

nie wrócił i słyszał t

ostatni

uwag

Amanda pokr

ciła głow

i otarła łzy serwetk

. Marguerite przybrała

niewinny wyraz twarzy.
- Znowu jaka

katastrofa? - zapytała. - Czy

wiat si

zawali, je

li zjesz w

spokoju jeden posiłek? Jace zmarszczył czoło.
- Chcesz przej

ąć

interes?

- Z najwi

ksz

- odparła Marguerite. - Natychmiast bym wszystko

sprzedała.
- I skazała mnie i Duncana na hodowl

ró

? - dra

nił si

z ni

syn.

Marguerite poddała si

- Gdyby

my cho

, raz zjedli razem cały posiłek, Jasonie...

- Nie wiedziałaby

jak si

zachowa

-v

artował Jace. - Przecie

to si

jeszcze nigdy nie zdarzyło.
- Kiedy

ył twój ojciec, było jeszcze gorzej - przyznała. -Raz rzuciłam w

niego talerzem, kiedy w Bo

e Narodzenie odszedł od stołu,

eby

porozmawia

ze swoim prawnikiem.

Jace u

miechn

ł si

kpi

co.

- A ja pami

tam co było, kiedy wrócił - przypomniał i Marguerite Whitehall

zarumieniła si

jak pensjonarka.

- A, wła

nie t zacz

ła Marguerite - chciałam... Nie sko

czyła, bo weszła

Maria i oznajmiła,

e dzwoni Tess i chce rozmawia

z Jace’em.

- Mo

e zamówisz specjalny telefon wmontowany w talerz? -

zaproponowała zło

liwie Marguerite.

- Tdefon-widelec byłby jeszcze lepszy, mógłby

jednocze

nie je

ść

rozmawia

Amanda wybuchn

ła

miechem. Whitehallowie maj

niesamowite

poczucie humoru. Marguerite tak samo rozmawiała z m

ęŜ

em.

Pani Whitehall spojrzała na Terry’ego z figlarnym u

miechem.

- Opowiedz mi o tych planach reklamowych, Terry. Nie podpisz

prawda z tob

kontraktu, ale przynajmniej w połowie rozmowy nie

pobiegn

do telefonu.

Terry u

miechn

ł si

, unosz

c do ust bułeczk

- Nie ma sprawy, pani Whitehall. Mamy mnóstwo czasu. B

dziemy tu

przecie

przez tydzie

A przez ten czas, pomy

lała Amanda, mo

e uda ci si

porozmawia

Jace’em przez dziesi

ęć

minut. Ale nie powiedziała tego gło

no.

Po kolacji, salon opustoszał Jace był na górze, a Marguerite zabrała
Terry'ego,

eby pokaza

mu swoj

kolekcj

figurek z nefrytu. Amanda

została sama.
Sko

czyła kaw

i odstawiła fili

ank

. Uznała,

e lepiej b

dzie znikn

ąć

nim wróci Jace. Nie chciała by

z nim sam na sam.

Wyszła szybko do holu i znalazła si

twarz

w twarz z Jace’em. Zało

ył

zowozłoty krawat i wygl

dał niesamowicie elegancko.

Uciekasz? - zapytał ostro patrz

c na ni

z niech

ROZDZIAŁ CZWARTY
Amanda zatrzymała si

w pół kroku i patrzyła na niego bezradnie. Przy

Jasonie zawsze traciła pewno

ść

siebie.

- Wła

nie... szłam na chwile do swego pokoju - wyj

kała.

Jason podszedł bli

ej i Amanda poczuła zapach jego wody kolo

skiej.

- Po co? - zapytał ironicznie. - Po chusteczk

- Raczej po tarcz

i jaki

miecz. -Amanda usiłowała

artem pokry

zdenerwowanie. Jason nie u

miechn

ł si

- Nic si

nie zmieniła

- zauwa

ył. - Wci

ąŜ

błaznujesz. - Obrzucił j

oboj

tnym spojrzeniem.

- Po co tu przyjechała

? - zapytał lodowatym tonem.

- Duncan nalegał.
- Dlaczego? Przecie

pracujesz dla Blacka?

- Jeste

my wspólnikami - odparła. - Nie wiedziałe

? Popatrzył na ni

uwa

nie.

- Jak ci si

to udało? - zapytał pogardliwie. - Wła

ciwie nic mnie to nie

obchodzi.
Amanda zrozumiała, do czego Jace zmierza i oblała si

rumie

cem.

- To wcale nie tak - odparła zduszonym głosem.

Czy

by? Ja przynajmniej proponowałem ci co

cej ni

prac

jakiej

trzeciorz

dnej firmie.

Twarz Amandy płon

ła.

- Wła

nie tak traktujesz kobiety. Jak zabawki, czekaj

ce na półce,

eby

kto

je kupił.

- Tess nie jest zabawk

- odparł z zamierzonym okrucie

stwem.

- To bardzo dobrze o niej

wiadczy - odparowała Amanda.

Jace wsadził r

ce w kieszenie i przygl

dał jej si

uwa

nie. Jego płon

oczy miały nowy i obcy wyraz, który zaniepokoił Amand

- Zeszczuplała

- zauwa

ył. .Amanda wzruszyła ramionami.

- Ci

ęŜ

ko pracuj

- A co takiego robisz? Sypiasz z szefem?
- Nie! - wybuchn

ła Amanda. Pobladła, ale spojrzała mu prosto w twarz.

- Dlaczego mnie tak nienawidzisz? Czy ten byk był taki wa

ny?

- Taki wspaniały okaz, a ty jeszcze pytasz! Nawet nie powiedziała

przepraszam.
- Czy to by mu wróciło

ycie? - zapytała ze smutkiem.

- Nie. - Szcz

ka mu lekko drgn

ła.

- Ale twoja niech

ęć

do mnie nie wpłynie negatywnie na współprac

nasz

agencj

, nieprawda

? - zapytała niespodziewanie Amanda.

- Boisz si

e szef nie zarobi? - ironizował Jace.

- Co

w tym sensie.

Popatrzył na ni

z zaci

tymi ustami.

- Dlaczego nie powiesz mi prawdy? Duncan wcale ci

tu nie zaprosił.

Przyjechała

z własnej inicjatywy. - U

miechn

ł si

zło

liwie. -

Doskonale pami

tam,

e zawsze za nim latała

. A teraz masz jeszcze

cej powodów.

W oczach jej pociemniało. Po tylu latach zebrała si

wreszcie na

odwag

- A id

do diabła - powiedziała lodowatym tonem i z w

ciekło

spojrzała mu prosto w oczy. Jace patrzył na ni

rozbawiony, ale i

zdziwiony.
-Co?
Nim zd

ąŜ

yła powtórzy

, pojawił si

Terry z Marguerite.

- A, tu jeste

- ucieszył si

Terry. Wła

nie zako

czył zwiedzanie domu. -

Posied

jeszcze z nami. Za wcze

nie,

eby si

kła

ść

do łó

ka.

Jace zmru

ył oczy i odwrócił si

, zanim Amanda dostrzegła co

, co

nagle pojawiło si

w jego spojrzeniu.

- Znowu wychodzisz? - zapytała go uprzejmie Marguerite. - Idziecie
gdzie

z Tess?

- Wychodzimy - odparł wymijaj

co Jace i pocałował j

w policzek. -

Dobranoc. Odwrócił si

na pi

cie i wyszedł. Terry spojrzał na Amand

- Czy powiedziała

mu to, co wydawało mi si

e powiedziała

- Ja te

chciałam o to zapyta

- dodała Marguerite. Amanda weszła do

salonu, unikaj

c ich spojrze

- Zasłu

ył sobie na to - mrukn

ła. - Aroganckie bydl

Marguerite za

miała si

zachwycona, starannie ukrywaj

c tajemniczy

błysk, jaki pojawił si

w jej oczach.

- Co jest mi

dzy wami? - zapytał Terry. - Nigdy jeszcze nie widziałem,

eby dwoje ludzi tak si

nienawidziło.

- Moja matka nazwała kiedy

Jace'a pastuchem - odparła Amanda. -

Bardzo go tym uraziła i nigdy jej tego nie wybaczył.
- Od tego czasu zacz

ł nazywa

i Amand

damami - dodała

Marguerite i u

miechn

ła si

. - To oczywi

cie prawda. Amanda była i jest

dam

, ale Jace miał co innego na my

li.

Pó

niej, ju

na górze, w sypialni, nawiedziły Amand

wspomnienia z

przeszło

ci. Powtórne spotkanie z Jace'em odnowiło stare rany. Amanda

czuła, jak ból przeszywa jej serce na wskro

. Wróciła pami

owego pi

tku sprzed siedmiu lat. Spaceruj

c wzdłu

płotu

oddzielaj

cego pastwisko jej ojca od posiadło

ci Whitehallów zobaczyła

Jace’a uje

cego swego czarnego rumaka. On te

zauwa

ył i

podjechał bli

ej.

- Szukasz Duncana? - zapytał chłodno.
- Nie, ciebie - sprostowała Amanda, spogl

daj

c na niego nie

miało. -

Jutro wieczorem urz

dzam przyj

cie. Ko

szesna

cie lat.

wtedy przygl

dał jej si

dziwnie i wprawiał w zakłopotanie. Tamtego

dnia czuła si

taka szcz

ęś

liwa i nikt by si

nie domy

lił, z jakim trudem

zdobyła si

na odwag

i udała na poszukiwanie Jace'a. Z Duncanem

zawsze dobrze jej si

rozmawiało. Z Jace'em znacznie trudniej.

Fascynował j

, ale jednocze

nie bardzo si

go bała. Był ju

ęŜ

czyzn

a jego dojrzała zmysłowo

ść

budziła w niej nie znane wcze

niej uczucia.

- No i co w zwi

zku z tym? - zapytał oboj

tnie. U

miech znikn

ł z jej

twarzy, a wraz z nim cała odwaga.
- Chciałam... chciałam zaprosi

na moje urodziny - wyj

kała.

Jace zapalił papierosa i przygl

dał jej si

uwa

nie.

- A co twoja matka na to?
- Zgadza si

- odparła bez wahania.

Nie wspomniała ani słowem o walce, jak

musiała stoczy

z Be

eby

zgodziła si

na zaproszenie braci Whitehallów.

- Akurat - nie dał si

zwie

ść

Jace.

Amanda odrzuciła na plecy swe srebrnoblond włosy.
- Przyjdziesz, Jason? - zapytała cicho, ryzykuj

e narazi na szwank

swoj

dum

- Tylko ja? A Duncana nie zapraszasz?
- Oczywi

cie, b

szcz

ęś

liwa goszcz

c was obu, ale Duncan

powiedział,

e nie przyjdziesz, je

li nie otrzymasz specjalnego

zaproszenia - odparła zgodnie z prawd

Jace westchn

ł gł

boko i wypu

cił kł

b dymu. Przygl

dał si

jej młodej,

pełnej oczekiwania twarzy.
- Przyjdziesz? - zapytała nie

miało.

- Mo

e - zabrzmiała enigmatyczna odpowied

Spi

ł konia i odjechał, pozostawiaj

c j

w niepewno

ci.

Najdziwniejsze było to,

e Jace przyszedł jednak na przyj

cie wraz z

Duncanem, ubrany w elegancki ciemny garnitur i biał

, jedwabn

koszul

z rubinowymi spinkami w mankietach. Wygl

dał jak z

urnala i,

alowi Amandy, natychmiast otoczył go rój dziewcz

Prawie wszystkie jej kole

anki były pi

kne, obyte i

wiatowe. Zupełnie

nie

wiatowa i przera

co nie

miała Amanda, mimo

e przez cały

wieczór zajmował si

Duncan, wci

ąŜ

szukała wzrokiem Jasona.

Nienawidziła swej biało-zidonej organdynowej sukienki. Skromny dekolt i
bufiaste r

kawy na pewno nie wydałyby si

Jace'owi ekscytuj

ce. Poza

tym i tak, maj

c dwadzie

cia pi

ęć

lat, nie mógł by

zainteresowany

szesnastolatk

. Wiedziała o tym, ale marzyła,

eby j

zauwa

ył.

czyła z Duncanem i innymi chłopcami, cały czas

ledz

c wzrokiem

Jace'a. Tak bardzo chciała,

eby cho

raz z ni

zata

czył.

Zagrano ostatni taniec, spokojn

melodi

o utraconej miło

ci, która

wydała si

Amandzie bardzo odpowiednia do sytuacji. Jace nie poprosił

jej do ta

ca. Wyci

ł po prostu r

, a ona podała mu swoj

. Nawet

sposób, w jaki ta

czył, był podniecaj

cy. Przyciskał jej ciało do swojego,

obejmuj

c j

w talii i płyn

li leniwie w takt muzyki. Jeszcze dzi

przypo-

minała sobie zapach jego wody kolo

skiej i ciepło jego silnego ciała

przenikaj

ce j

poprzez materiał sukienki. Serce waliło jej jak młotem.

Ogarn

ły j

nowe, przera

ce uczucia i poczuła, jak słabnie w jego

ramionach. Uczucia te były wyra

nie widoczne w jej Wzniesionych ku

niemu oczach. Jace nagle przerwał taniec i chwyciwszy j

za r

wyprowadził na ciemny taras.
- Czy to jest to, czego pragniesz? - zapytał gniewnie, przyciskaj

c j

mocno do siebie. - Chcesz sprawdzi

, jakim jestem kochankiem?

- Jace, ja nie... - zacz

ła protestowa

Amanda, ale nie doko

czyła

zdania, bo Jace mocno i zdecydowanie, celowo bole

nie, zamkn

ł jej

usta pocałunkiem. J

ła, troch

z bólu, troch

ze strachu. Zrozumiała,

jak niebezpieczny mo

e by

flirt z do

wiadczonym m

ęŜ

czyzn

Przera

ona poczuła, jak jego du

a, ciepła dło

przesuwa si

z jej talii na

pier

, łami

c wszelkie opory.

- Jeste

jak jedwab - szepn

ł i odsun

ł si

lekko, by na ni

popatrze

. -

Spójrz na mnie - powiedział ochrypłym głosem. - Chc

zobaczy

twoj

twarz.
Amanda uniosła ku niemu przera

one oczy i próbowała odsun

ąć

jego

- Nie - szepn

ła.

- Dlaczego? - zapytał, nie odrywaj

c dłoni od dekoltu jej sukni. - Czy nie

po to mnie tu dzisiaj zaprosiła

, Amando? Chciała

zobaczy

, czy

pastuch potrafi si

kocha

jak d

entelmen?

Z oczami błyszcz

cymi od łez upokorzenia wyrwała si

z jego ramion.

- Co, prawda w oczy kole? - zapytał ze

miechem i zapalił spokojnie

papierosa. - Mo

e ci

rozczaruj

, ale nie jestem ju

zwykłym pastuchem.

Teraz jestem wła

cicielem ziemskim. Nie tylko spłaciłem Casa Verde, ale

mam zamiar uczyni

z niej wzorow

farm

. B

miał najwi

ksz

posiadło

ść

w całym Teksasie. A wtedy, by

e, dam ci jeszcze jedn

szans

. - Popatrzył na ni

taksuj

cym spojrzeniem. - B

dziesz jednak

musiała troch

uty

. Jeste

za chuda.

Zabrakło jej słów, ale na szcz

ęś

cie pojawił si

Duncan i wybawił j

opresji. Nigdy ju

nie zaprosiła Jace'a na

adne przyj

cie i unikała go jak

mogła. Jace'owi to nie przeszkadzało. Amanda cz

sto podejrzewała,

on naprawd

jej nienawidzi.

Tej nocy Amanda bardzo kiepsko spała, niepokojona złymi snami,
których po obudzeniu nie mogła sobie przypomnie

. Przed za

ciem

nie zamkn

ła okna i teraz w pokoju było chłodno. Narzuciła na siebie

stary, niebieski szlafrok. Z

alem pomy

lała o przyozdobionych futerkiem

atłasowych pomiarach, jakie kiedy

nosiła. No, có

, takie jest

ycie,

pomy

lała wzruszaj

c ramionami.

Kto

zapukał do drzwi i Amanda, my

c ze to Maria, boso poszła

otworzy

. W drzwiach stał u

miechni

ty Duncan.

- Dzie

dobry - powitał j

wesoło.

- Duncan! - krzykn

ła Amanda i nie zwa

c na konwenanse rzuciła mu

w ramiona.

- T

skniła

za mn

, co? - szepn

ł jej wprost do ucha, był bowiem tylko

odrobin

szy. - Przez pół roku nie dostałem od ciebie nawet kartki.

- My

lałam,

e ci na tym nie zale

y - mrukn

ła Amanda.

- Dlaczego? To przecie

nie był mój byk.

- Jasne. Byk był mój - dobiegł j

zza pleców Duncana ostry głos i

Amanda mimo woli zesztywniała.
Wyrwała si

z obj

ęć

Duncana i spojrzała na Jace'a. Był w drogich, ale

spłowiałych d

insach i szarej koszuli, idealnie harmonizuj

cej z barw

jego oczu. Na głowic miał oczywi

cie swój stary, czarny kapelusz.

- Dzie

dobry, Jace - powiedziała z lodowat

słodycz

. - Zapomniałam ci

wczoraj podzi

kowa

za gor

ce powitanie.

- Nie wysilaj si

, moja damo.

- Mam na imi

Amanda. Mo

esz te

mówi

do mnie panno Carson, albo:

hej, ty, ale nie mów do mnie: damo. Nie lubi

tego.

- W towarzystwie jeste

odwa

na. Ciekaw jestem, co zostanie z twojej

odwagi, jak b

dziemy sam na sam.

- Radz

najpierw sprawdzi

, czy jeste

ubezpieczony na

ycie, dobrze? -

odparowała Amanda z jadowitym u

miechem.

- Ej, ludzie, nie psujcie pi

knego poranka. W dodatku jeszcze nie

jedli

niadania.

- Naprawd

? - zapytała Amanda. - Twój brat ugryzł mnie ju

co najmniej

dwa razy. Oczy Jace'a ciskały skry jak bryłki lodu.
- Uwa

aj, kochanie, bo oberwiesz.

- Bardzo prosz

, nie kr

puj si

- odwa

nie podj

ła wyzwanie.

- W stosownym czasie i o odpowiedniej porze. Jak poszło spotkanie? -
zwrócił si

do Duncana.

- Jenkins jest zainteresowany - rzekł z u

miechem młodszy brat. - Chyba

połkn

ł haczyk. Jutro da nam zna

. A czy Black wyja

nił ci, co ich

agencja mo

e zrobi

w sprawie reklamy naszego przedsi

wzi

cia na

Florydzie?
- Tylko ogólnie - odparł Jace. Wyj

ł papierosa i zapalił go złot

zapalniczk

. Amanda przypomniała sobie Bo

e Narodzenie, kiedy dostał

od ojca.

- Co o tym my

lisz? - nalegał Duncan.

- Na razie za mało wiem. O wiele za mało.
- Zapowiada si

pracowity tydzie

- westchn

ł Duncan.

- Dla niektórych mo

e by

za pracowity

- brzmiała zdecydowana odpowied

, a para srebrzystoszarych oczu

spojrzała wprost w oczy Amandy.
- A je

li nasza dama nie zrezygnuje ze swoich zło

liwo

ci, to Black

zabierze swój kontrakt do San Antonio bez mojego podpisu.
Amanda była w

ciekła. Zdawała sobie spraw

e to nie jest tylko czcza

pogró

ka. Niech

ęć

Jasona do niej na pewno zawa

y na ocenie ich

propozycji. Jace nigdy nie blefował. Nie musiał. Zawsze osi

gał to,

czego chciał.
- Ale

Jace - próbował załagodzi

sytuacj

Duncan.

- Spiesz

- przerwał mu Jace. - Zajrzyj do mnie po

niadaniu. Poka

Ŝę

ci nowego byczka.
- Mog

wzi

ąć

ze sob

Amand

? - zapytał Duncan.

- Nie chciałbym go straci

- ostrzegł zimno Jace i ruszył ku schodom.

Amanda z gniewem spojrzała na muskularne plecy oddalaj

cego si

ęŜ

czyzny.

- Chciałabym,

eby spadł z tych schodów - mrukn

ła.

- Jace nigdy si

nie przewraca - przypomniał jej Duncan. - Ale

zmieniła

! Kiedy

mu si

tak nie stawiała

- Mam dwadzie

cia trzy lata i nie zamierzam słu

mu za wycieraczk

wiadczyła wynio

le Amanda.

Duncan skin

ł głow

i Amandzie wydało si

e dostrzegła w jego

oczach cie

aprobaty.

- Ubierz si

i zejd

na dół. Chciałbym dowiedzie

czego

proponowanej przez was kampanii reklamowej - powiedział.
- Czy Tess i jej ojciec te

musz

z tym zapozna

? - zapytała nagle

Amanda.
- Tess! Zupełnie o niej zapomniałem. T

przeszkod

miemy pó

niej.

Jace i ja mamy wi

ksze udziały ni

Andersenowie, wi

c nasz głos b

dzie

decyduj

cy.

- Jace we

mie ich stron

- oznajmiła z przekonaniem Amanda.

- Nie b

taka pewna. Jestem nawet gotów si

zało

- dodał

tajemniczo. - Ubieraj si

, szkoda traci

czas.

- Tak jest! - zasalutowała Amanda.
Pó

nym popołudniem Duncan zabrał go

ci na konn

przeja

. Terry,

jako pocz

tkuj

cy je

dziec, dostał wierzchowca spokojnego i łagodnego.

Otoczone biało-zielonym płotem ogromne ranczo było wyra

nie

znakomicie prowadzone.
- Jace ma komputer, w którym zmieszcz

dane dotycz

ce ponad stu

tysi

cy sztuk bydła - wyja

nił Duncan Terry’emu. - Hodujemy zarówno

bydło czystej rasy, jak i krzy

ówki. A je

li chodzi o pasz

, jeste

całkowicie samowystarczalni.
Terry słuchał z otwartymi szeroko oczami. Nie miał poj

cia o hodowli, ale

Amanda, która znała i kochała tu ka

dy kamie

, słuchała z

zainteresowaniem.
- Pami

tasz tego starego byka twojego ojca, który biegał za psami? -

rozmarzyła si

- Po tym, jak stratował jej spaniela, matka wci

ąŜ

odgra

ała si

sprzeda go rze

nikowi. Po

mierci ojca spełniła sw

gro

- dodał

Duncan. - Najlepszej jako

ci wołowina warto

ci ponad sto tysi

dolarów. Zjedli

my go. Strasznie m

ciwa kobieta z mojej matki.

- I Jace nie próbował jej przeszkodzi

? - zapytała z niedowierzaniem

Amanda.
- Nie miał o niczym poj

cia - za

miał si

Duncan. - Matka kazała mi

trzyma

zyk za z

bami. Jace cz

sto je

dził na inne rancza, wi

c nawet

nie zauwa

ył braku tego byka.

- A co si

stało, jak si

w ko

cu dowiedział?

- Po prostu wybuchn

miechem - wyja

nił Duncan.

- Przecie

to tyle pieni

dzy... - Amanda uniosła brwi.

- To dziwne, jak inaczej Jace zachowuje si

w twojej obecno

ci -

zauwa

ył Duncan. - Staje si

bardzo agresywny.

Amanda odwróciła si

, unikaj

c jego spojrzenia.

- Miałe

nam pokaza

nowego byka - zmieniła temat.

- Ale

oczywi

cie. Jed

cie za mn

d trwał w najlepsze. W hałasie, kurzu, pal

cym sło

cu i przy

okrzykach zaganiaczy badano setki ciel

t. Jace Whitehall nadzorował

cał

akcj

. Był teraz bogaty, jego

yłka do interesów dała mu eleganckie

biuro w centrum Victorii i do ko

ycia mógłby nie wkłada

spłowiałych

insów i wypłowiałego kapelusza. I w istocie człowiekowi z jego pozycj

to nie uchodziło, ale on nie dbał o konwenanse. Kochał prac

wie

ym powietrzu, nie potrafił usiedzie

za biurkiem.

Jace od razu zauwa

ył zbli

Amand

i ju

z daleka wida

było

wrogo

ść

w jego spojrzeniu. Amanda wyprostowała si

dumnie i z

wysiłkiem przybrała oboj

tny wyraz twarzy. Nie chciała dopu

, aby

spostrzegł, jak bardzo dra

ni j

jego niech

ęć

- Nie daj si

sprowokowa

, Mandy - szepn

ł Duncan.- Jace zaczepia, ci

tylko z przyzwyczajenia, a nie ze zło

liwo

ci. Naprawd

chodzi mu o

umy

lne dokuczenie ci.

- Nie pozwol

mu ju

nigdy na

adne zaczepki - odparła Amanda. - Nie

obchodzi mnie, czy dokucza mi naumy

lnie, czy nie.

- A wi

c wojna?

- Armaty gotowe.
- Przyjechałem zobaczy

ciel

ta! - zawołał Duncan do brata.

Jace zeskoczył z płotu i ocieraj

c r

kawem pot z czoła zbli

ył si

ku nim.

- Musiałe

przyprowadzi

delegacj

? - zapytał, patrz

c znacz

co na

Amand

i Terry’ego.

- Rozwa

ali

my nawet mo

liwo

ść

wynaj

cia autobusu i przywiezienia

całej słu

by - oznajmiła zuchwale Amanda.

- Skoro jeste

taka odwa

na, to zejd

z konia i chod

tutaj -

zaproponował zimno Jace.
- Jestem uczulona na traw

- odparła. - Na kurz te

. Okropnie. '

- Uparte dziecko - za

miał si

Duncan.

- Jak ty wytrzymujesz w tym kurzu i upale? - zdziwił si

Terry. - No i ten

hałas!
- Kwestia przyzwyczajenia - wyja

ni Jace. -I konieczno

ci. To nie jest

łatwa praca.
- Ju

nigdy nie b

narzekał na ceny wołowiny - obiecał Terry,

przygl

daj

c si

ęŜ

kiej pracy robotników.

- Cze

ść

, Happy - zawołała Amanda do starszego, siwego kowboja.

- Cze

ść

, Mandy- powitał j

bezz

bnym u

miechem Happy, zsuwaj

c z

czoła stary, wytłuszczony kapelusz.
- Przyszła

nam pomóc?

- Tylko je

li dostan

potem soczysty befsztyk - za

artowała Amanda.

Happy był kiedy

ulubionym pracownikiem jej ojca.

- Jak si

miewa mama? - zapytał Happy.

- W porz

dku, dzi

kuj

- odparła Amanda, nie zwracaj

c uwagi na

ironiczny u

mieszek Jace'a.

- Miło było ci

znów zobaczy

. No to wracam do roboty - dodał

zauwa

c znacz

ce spojrzenie Jace'a.

- I to natychmiast - rzucił zimno Jace.
- To moja wina, Jace - powiedziała cicho Amanda. To ja go zawołałam.
Jace zignorował jej słowa.
- Poka

Blackowi araby - zwrócił si

do brata.

-Mo

e si

nawet przejecha

, je

li jego ciało to wytrzyma - dodał

spogl

daj

c na Terry'ego, który poruszył si

w strzemionach z tłumionym

kiem.

- Dzi

kuj

, ch

tnie - zgodził si

Terry przez zaci

te z

by.

- Lepiej si

nie forsuj - poradził mu ju

łagodniej Jace. - Po dzisiejszej

dzie i tak b

dzie ci

wszystko bolało.

- Dzi

kuj

- odparł tym razem szczerze Terry.

- Chyba rzeczywi

cie na dzisiaj mi wystarczy.

- No to wracamy! - zawołał Duncan, spinaj

c swego wierzchowca. -

cigamy si

, Amando?

- Stój! - Głos Jace'a przebił si

przez ryki bydła. Amanda omal nie

wypadła z siodła, kiedy Jace zdecydowanym ruchem chwycił jej konia za
uzd

- Nie ma mowy o wy

cigach - oznajmił tonem nie znosz

cym sprzeciwu.

- Ona zbyt cz

sto ulega wypadkom.

- Jak sobie

yczysz! - Duncana najwyra

niej rozbawiły słowa brata.

- Nie jestem dzieckiem - zaprotestowała Amanda.
Jace spojrzał jej prosto w oczy i Amanda dostrzegła w jego spojrzeniu
co

dziwnego, fascynuj

cego i elektryzuj

cego zarazem.

Zmienił si

na twarzy i pu

cił uzd

- Gdyby kto

mnie szukał, wy

lij słu

Ŝą

cego - polecił bratu i nie zwracaj

na nich uwagi wrócił do swoich zaj

ęć

W drodze powrotnej Duncan nie odezwał si

ani słowem, ale z jego

twarzy nie schodził znacz

cy u

mieszek. Amanda cieszyła si

e Terry

zbyt zaj

ty jest swymi obolałymi mi

ęś

niami, by zwraca

uwag

na to, co

dzieje wokół niego. Na samo wspomnienie spojrzenia, jakim obrzucił

Jace, serce zaczynało jej szybciej bi

. Nie było w nim pogardy ani

nienawi

ci. Był tylko dziki, z trudem skrywany głód. Amanda była

przera

ona tym, co wyczytała we wzroku Jace'a. Od swego

katastrofalnego przyj

cia urodzinowego trzymała si

od niego z daleka.

Dopiero teraz zrozumiała naprawd

, co ni

powodowało. Nigdy nie

wiadczyła owej nami

tno

ci, która powoduje,

e kobiety goni

ęŜ

czyznami. Tylko Jace budził w niej to niezwykłe, gwałtowne uczucie,

ale zdawała sobie spraw

e za

adn

cen

nie mo

e pozwoli

, by to

odkrył. Miałby wtedy znakomity pretekst, by odpłaci

jej za wszystkie

wyimaginowane krzywdy, a jej uczucie uczyniłoby j

wobec niego

całkiem bezradn

Terry sp

dził reszt

popołudnia unikaj

c najmniejszego ruchu. Drzemał

wyci

gni

ty wygodnie na le

aku nad basenem, w cieniu magnolii. Obok,

pod parasolem, Amanda rozmawiała Duncanem. Miała na sobie
bladozielon

, dług

do kostek, wygodn

sukni

, wydekoltowan

rozci

po bokach. Była to pami

tka po dawnych, lepszych czasach,

kiedy jeszcze mogła sobie pozwoli

na takie luksusy.

Wokół basenu kwitły krzewy oraz ró

owe, białe i czerwone ró

e - duma i

rado

ść

Marguerite.

- Co naprawd

lisz o naszym planie kampanii reklamowej? -

zapytała Amanda Duncana.
- Mnie si

podoba, ale musimy poczeka

na opini

Jace'a. Nie jest on

szczególnie przekonany do całego przedsi

wzi

cia, ale rozumie,

niełatwo b

dzie namówi

ludzi do zamieszkania w gł

bi Florydy. Blisko

ść

pla

y jest zawsze czym

atrakcyjnym.

- Na pewno damy sobie z tym rad

- odparła z przekonaniem Amanda.

- Czy to jest ta sama nie

miała dziewczyna, która wyjechała st

d par

lat

temu? - zapytał z u

miechem Duncan. - Panno Carson, bardzo si

pani

zmieniła. Zauwa

yłem to ju

pół roku temu, ale teraz ró

nica jest jeszcze

ksza.

- Naprawd

tak si

zmieniłam? - zdziwiła si

Amanda.

- Twój stosunek do Jace'a jest inny. Doprowadzasz go do w

ciekło

ci.

- Nie zauwa

yłam. - Amanda oblała si

rumie

cem.

- Ja tak.
- Dlaczego tak ci na tym zale

ało,

ebym przyjechała razem z Terrym? -

zapytała bez ogródek.
- Kiedy

ci .powiem - obiecał jej Duncan. - Na razie ciesz si

sło

cem.

- Chyba pójd

pomóc Marguerite wypisywa

zaproszenia na przyj

cie -

oznajmiła, podnosz

c si

z fotela.

Podeszła do drzwi obro

tych kaskadami białych ró

. Mimowolnie

ła po jedn

z nich, kiedy nagle usłyszała warkot silnika.

Z siedzenia dla pasa

era wyskoczył Jace. Z jego r

ki, owini

tej jakim

cienkim, niebieskim materiałem, płyn

ła krew.

- Wracaj do obór - krzykn

ł do kierowcy. - Duncan odwiezie mnie z

powrotem. Kierowca zawrócił i odjechał. Amanda wpatrywała si

krwawi

mocno ran

- Zraniłe

- powiedziała z niedowierzaniem, jakby to było co

niemo

liwego.

- Je

li masz zamiar zemdle

, to raczej ust

p mi z drogi.

- Nie zemdlej

- o

wiadczyła zdecydowanie Amanda. - Pozwól,

e ci

opatrz

. Jedn

nic nie zdziałasz.

- Dla mnie to nie pierwszyzna - odparł Jace, id

c za ni

do łazienki na

parterze.
- Nie w

tpi

. Ju

widz

, jak opatrujesz sobie ran

na plecach.

- Ty mała

mijo - warkn

ł.

- Nie obra

aj mnie, bo zało

Ŝę

ci banda

na lew

stron

Amanda wprowadziła Jace'a do łazienki i podsun

ła mu stołek. Jace

usiadł, zdj

ł z głowy kapelusz i rzucił go na podłog

Przygl

dał si

, jak Amanda, nachylona nad apteczk

, szuka banda

y i

rodków dezynfekuj

cych. Jego oczy w

drowały po jej szczupłym ciele,

przylgn

ły do delikatnych, długich, wij

cych si

włosów.

- Wodna nimfa – mrukn

ł. Amanda spojrzała na niego, zaszokowana t

dziwn

uwag

i zaczerwieniła si

- Nie odpowiadała ci k

piel w moim basenie? -zapytał.

- Nie chciałam kusi

Terry'ego - u

miechn

ła si

Amanda, zwil

wod

kawałek gazy. - B

dziesz musiał zdj

ąć

koszul

- dodała

niepotrzebnie.
- Tess by mi pomogła - zauwa

ył znacz

co.

- Tess le

ałaby na podłodze, zemdlona - nie dała si

sprowokowa

Amanda. Ten flirt dziwił j

i niepokoił. Było to co

nowego,

podniecaj

cego i odrobin

przera

cego. - Wiesz,

e nie znosi widoku

krwi.
Jace za

miał si

cicho i zsun

ł z ramion zakurzon

i poplamion

krwi

koszul

Amanda, ze zwil

gaz

w r

ku, odwróciła si

ku niemu i zamarła.

Wpatrywała si

jak zaczarowana w jego opalony, muskularny tors,

pokryty g

stwin

czarnych, kr

conych włosów. Czuła przyspieszone

bicie serca i była w

ciekła na siebie za tak

reakcj

. Był taki m

ski,

patrz

c na niego czuła si

słaba i bezradna.

- Dlaczego tak mi si

przygl

dasz? - zapytał cicho Jace.

- Przepraszam - wymamrotała zupełnie bez sensu i pochyliła si

sztywno, by obmy

dług

, poszarpan

ran

powy

ej łokcia. - Gł

boka -

stwierdziła.
- Wiem. Nie rób zb

dnych uwag, tylko j

oczy

ść

- odgryzł si

, t

ęŜ

przy najl

ejszym dotkni

ciu.

- Trzeba j

zszy

- upierała si

Amanda.

- Jak i kilka poprzednich, a przecie

nie umarłem.

- Mam nadziej

e przynajmniej byłe

szczepiony przeciw t

ęŜ

cowi.

- Chyba

artujesz.

Miał racj

, o

mieszyła si

podejrzewaj

c go o tak

głupi

nieodpowiedzialno

ść

. Sko

czyła oczyszczanie rany i wzi

ła pojemnik ze

rodkiem dezynfekuj

cym.

- Polej ran

, a nie mnie całego - ostrzegł Jace, widz

c, jak gwałtownie

potrz

sa pojemnikiem.

- Powinnam ci

obla

jodyn

. Dopiero by ci

zabolało - dodała z

nieprzyjemnym u

miechem.

- Nie radz

. Mógłbym ci

niemile zaskoczy

. Amanda zignorowała t

zawoalowan

gro

i zaj

ła si

banda

owaniem rany.

- Powiniene

jednak pokaza

to lekarzowi - powtórzyła.

- Je

li po twoich amatorskich wysiłkach zacznie zielenie

, to na pewno to

zrobi

- obiecał.

Amanda spojrzała mu w oczy i zamiast gro

by zobaczyła w nich

miech.

- Krew mi si

burzy, jak na ciebie patrz

, Jasie Whitehall! - warkn

ła.

Wypadło ostrzej, ni

zamierzała.

te słowa, panno Carson - odparł uprzejmie, obserwuj

c, jak na jej

twarzy wykwitaj

rumie

ce.

- Nie to miałam na my

li! - zaprotestowała bez zastanowienia.

- Czy

by?

Amanda odwróciła si

i zacz

ła chowa

lekarstwa do apteczki. Nie

chciała na niego patrze

. To było zbyt niebezpieczne.

- Ksi

ęŜ

niczka w łachmanach - skomentował, bystrym okiem oceniaj

wiek jej sukienki. - Czy twojego wspornika nie sta

na lepsze stroje dla

ciebie?
Amanda zamarła w bezruchu.
- On nie kupuje mi ubra

- Akurat w to uwierz

- odparł zimno Jace. - Te twoje kostiumy to

adne

starocie. Najnowsza moda, mała, a ty przecie

tyle nie zarabiasz.

- One naprawd

nie s

nowe! - krzykn

ła zrozpaczona. - Kupuj

rzeczy

proste i dobrze skrojone, Jace, takie ubrania nie wychodz

szybko z

mody!
Wzruszył ramionami, jakby znudziła go ta rozmowa i si

ł po koszul

- Niezłe tłumaczenie, moja damo.
- Przesta

mnie tak nazywa

- wycedziła przez z

by. - Dlaczego nie

esz tak jak Duncan zaakceptowa

mnie tak

, jaka jestem, bez

wyobra

ania sobie o mnie jakich

niestworzonych rzeczy?

- Bo nie jestem i nigdy nie bytem Duncanem. Wci

ąŜ

go chcesz? To

dlatego przyjechała

razem z Blackiem?

- W porz

dku! - wybuchn

ła Amanda. - Owszem, chc

go. Chodzi mi o

jego pieni

dze. Chc

wyj

ść

za niego za m

ąŜ

, ukra

ść

mu cały maj

tek i

kupi

wszystkim moim przyjaciółkom filtra gronostajowe! Cieszysz si

- Pr

dzej znajdziesz si

w piekle, ni

wyjdziesz za mojego brata -

oznajmił z lodowatym spokojem.
- Dlaczego tak mnie nienawidzisz? - zapytała cicho Amanda.
- Dobrze wiesz, dlaczego. - Jego oczy pociemniały. Amanda spu

ciła

wzrok.
- To było dawno temu - przypomniała. -1 nie jest to przyjemne
wspomnienie.
- Dlaczego? - warkn

ł, mn

c trzyman

w r

ce koszul

. - To by

rozwi

zało wszystkie twoje problemy. Ty i ta twoja wstr

tna matka

byłyby

cie urz

dzone na całe

ycie.

- Musiałabym tylko zrezygnowa

z szacunku dla samej siebie -

mrukn

ła, spogl

daj

c mu prosto w oczy. - Nie b

niczyj

kochank

Jasonie, a ju

na pewno nie twoj

Wygl

dał, jakby dostał w twarz, jego oczy straciły cały blask.

- Kochank

? - warkn

ł. Amanda uniosła dumnie głow

- A jak okre

liłby

nasze stosunki? - zapytała. - Proponowałe

mi,

ebym

z tob

zamieszkała!

- Owszem, ze mn

- odparł. - W tym domu. To dom mojej matki, do

cholery! Czy my

lisz,

e jej poczucie przyzwoito

ci pozwoliłoby na co

takiego? Proponowałem ci mał

stwo, Amando. Miałem w kieszeni

pier

cionek, ale nie zd

ąŜ

yłem ci go nawet pokaza

Amandzie wydawało si

ycie z niej ucieka. Jej ciało przeszył nagły,

niezno

ny ból. Mał

stwo! Mogła by

Jasona Whitehalla,

mieszka

z nim i dzieli

wszystko... mo

e nawet urodziłaby mu ju

syna...
Oczy zaszły jej łzami. Jace zauwa

ył to i na jego twarzy pojawił si

okrutny, zimny u

miech.

ałujesz, co? Zaczynałem ju

wtedy odnosi

sukcesy. Pierwsze

inwestycje przynosiły zyski. Nawet si

nad tym nie zastanowiła

Popatrzyła

na mnie i zatrzasn

ła

mi drzwi przed nosem. Twoje

szcz

ęś

cie,

e nie rozwaliłem tych drzwi.

- Spodziewałam si

tego - przyznała. Serce jej si

krajało. - Nawet bym

nie miała o to pretensji. Ale byłe

taki w

ciekły, Jace. Po prostu fizycznie

ciebie bałam. Dlatego uciekłam.

- Bała

mnie? Dlaczego? Amanda odwróciła wzrok.

- Byłe

taki brutalny na moich urodzinach - przypomniała mu, rumieni

. - Nawet nie wyobra

asz sobie, jak młode dziewczyny boj

takich

ęŜ

czyzn.

Wszystko, co fizyczne, jest takie tajemnicze i nieznane. Byłe

o ode

mnie starszy i do

wiadczony, Kiedy tak po prostu poprosiłe

ebym z

tob

zamieszkała, przypomniał mi si

tamten wieczór. Zapadła długa,

przykra cisza.
- Zraniłem ci

, prawda? - zapytał cicho, wpatruj

c si

w jej plecy. -

Zrobiłem to specjalnie. Duncan powiedział,

e zaprosiła

mnie tylko

przez grzeczno

ść

, bo w rzeczywisto

ci nie mo

esz znie

ść

mojego

widoku. Dodał jeszcze,

e twoim zdaniem nawet nie wiedziałbym, co

zrobi

z kobiet

Amanda odwróciła si

ku niemu z ogromnym zdziwieniem.

- Nie powiedziałam mu, dlaczego ci

zaprosiłam - odparła i spu

ciła

głow

. -A je

eli chodzi o tamto... Po prostu

artowałam. Ludzie cz

sto

artuj

z rzeczy, których si

boj

. Bałam si

ciebie, ale cz

sto marzyłam

o tym,

eby

mnie pocałował. - Odwróciła głow

- W marzeniach było to mniej brutalne ni

w rzeczywisto

ci. - Wzruszyła

ramionami i roze

miała si

cicho,

eby ukry

ból. - Teraz to ju

nie ma

znaczenia. To były dziewcz

ce marzenia, a teraz jestem ju

kobiet

- Naprawd

? - zapytał wstaj

c. Widz

c jak si

cofa, u

miechn

ł si

sarkastycznie. - Masz dwadzie

cia trzy lata i wci

ąŜ

mnie boisz. Nie

-zgwałc

, Amando.

- Musisz mnie obra

- Nie zauwa

yłem,

eby tak łatwo było ci

obrazi

- powiedział chłodno,

rozbieraj

c j

wzrokiem.

- Biedna mała bogata dziewczynka. Có

za upadek. Ile lat ma ta

sukienka?
- Wci

ąŜ

jeszcze mnie okrywa - odparła dumnie Amanda.

- Ledwo. Matka wspominała,

e chce ci kupi

troch

ubra

. Najwyra

niej

lepiej przyjrzała si

twojej garderobie ni

ja. Ale nie rób sobie nadziei,

moja droga. Nie po to pracuj

jak wół,

eby ubiera

ciebie i twoj

matk

w jedwabie i atłasy. Je

li potrzebujesz ubra

, załatw to z Blackiem, a nie

z moj

matk

Usta jej zadr

ały.

- Wolałabym chodzi

nago, ni

przyj

ąć

od ciebie cho

by chustk

do nosa

- odparła dumnie.
- Twój chłopak te

na pewno by wolał.

- Jest moim wspólnikiem i nic wi

cej.

- Je

cem te

jest kiepskim - dodał z ironi

Jace.

- Skoro nie radził sobie nawet z takim łagodnym koniem, to jak ma
zamiar poradzi

sobie z tob

? A wła

nie - gdzie on jest?

- Przy basenie z Duncanem. Rozmawiaj

o projekcie - wyja

niła

Amanda, obrzucaj

c go chłodnym spojrzeniem. - Cho

to i tak na nic si

nie zda. I tak si

przecie

nie zgodzisz.

- Nie podejmuj decyzji za mnie, Amando - powiedział cicho Jace. - Wcale
mnie nie znasz. Nigdy nie znała

- Nie pozwalasz ludziom si

zbli

do siebie, Jasonie.

- A chciałaby

? - zapytał chłodno.

- Raczej nie, dzi

kuj

. Zbyt cz

sto mnie ranisz.

- My

lisz,

e bez powodu? - zapytał, podchodz

c bli

ej. - Ile razy si

zjawiasz, zawsze jest jaka

katastrofa.

- Przecie

wcale nie chciałam zrani

tego byka

- zaprotestowała Amanda. -I nic musiałe

na mnie tak wrzeszcze

- A co my

lała

e padn

na kolana i podzi

kuj

? Przecie

mogła

zabi

, kretynko - warkn

ł.

. - A to by ci

bardzo ucieszyło, prawda? - wybuchn

ła Amanda i

odwróciła si

, nie zauwa

c wyrazu jego twarzy. - Zamierzałam ci

przeprosi

, ale nadwer

ęŜ

yłam sobie nadgarstek i z bólu nie mogłam

wykrztusi

ani słowa.

- Zwichn

ła

? I mimo to pojechała

do San Antonio? Ty wariatko! -

Jego oczy zapłon

ły.

- A co, miałam ci

prosi

o podwiezienie? Zastrzeliłe

byka na miejscu,

c wolałam ucieka

eby i mnie to nie spotkało!

Odwróciła si

na pi

cie i nie zwa

c na jego wołanie wybiegła z

łazienki.
Dogonił j

w holu, chwycił mocno za ramiona i spojrzał prosto w oczy.

Amanda poczuła,

e słabnie.

- Dok

d to si

wybierasz? - zapytał.

- Uwie

ść

Duncana - odparła słodko Amanda. - Przecie

według ciebie

wła

nie po to przyjechałam.

- Nigdy za niego nie wyjdziesz - zagroził.
- Nie musz

za niego wychodzi

eby z nim spa

, prawda? - zapytała. -

O co chodzi, Jace? Nie zniósłby

, gdyby twojemu bratu udało si

to, co

tobie nie wyszło? - dodała i pobiegła do salonu. Chciała zamkn

ąć

sob

drzwi, ale nie zd

ąŜ

yła. Jace wbiegł tu

za ni

i zatrzasn

ł je. Zostali

sam na sam, odci

ci od

wiata.

Jace stał przed ni

, ze

gni

twarz

i płon

cymi oczami, półnagi i

niebezpieczny.

- Zobaczymy teraz, jaka jeste

odwa

na - powiedział głosem ochrypłym

od powstrzymywanego gniewu. Zbli

ał si

do niej wolno.

- Wcale tak nie my

lałam - wyj

kała bez tchu Amanda, trac

c cał

odwag

i posuwaj

c si

krok za krokiem do tyłu. - Naprawd

tak nie

lałam, Jace!

Dotkn

ła plecami

ciany. Była w pułapce. Jace chwycił j

mocno za

ramiona.
- Nie - błagała, próbuj

c si

wyrwa

. - Pu

ść

mnie! To boli!

- To ty zadajesz mi ból od lat - warkn

ł Jace i przycisn

ł j

do siebie. -

Spała

z Duncanem? Mów!

- Nie! - wyszeptała. - Nigdy mnie nawet nie dotkn

ł, przysi

gam!

Ujrzała ulg

na jego twarzy. Dostrzegła te

e t

ęŜ

mu mi

ęś

nie.

Amanda nie miała stanika i przez cienki materiał sukienki czuła jego
nag

pier

. Zadr

ała.

- Czy pod tym materiałem jest co

oprócz skóry?

- zapytał szeptem Jace. - Czy

była tylko w majtkach?

- Jace! - zaprotestowała zawstydzona Amanda.
- Nie, nie wyrywaj si

- ostrzegł. Jego r

ce pieszczotliwym gestem

przesun

ły si

wzdłu

jej pleców i spocz

ły na talii. Przycisn

ł j

mocno.

- Czy Black nigdy si

z tob

nie kochał? - zapytał zdziwiony, obserwuj

jej przera

one oczy i zarumienion

twarz. - Reagujesz zbyt nerwowo, jak

na kobiet

przyzwyczajon

do pieszczot.

- Mo

e to wła

nie na ciebie reaguj

tak nerwowo- wybuchn

ła.

ce, którymi opierała si

o jego pier

, zacisn

ły si

, jakby walczyła z

pokus

pogładzenia jego chłodnego ciała.

- Wła

nie na mnie? - zdziwił si

Jace.

- Poprzednim razem zraniłe

mnie - szepn

ła.

- Poprzednim razem miała

szesna

cie lat, a ja byłem nieprzytomny z

ciekło

ci - przypomniał.

- Chciałem ci

zrani

- Co takiego zrobiłam, oprócz tego,

e si

w tobie podkochiwałam? -

zapytała

ało

nie.

Jason nie poruszył si

i przez chwil

Amanda my

lała,

e nie dosłyszał.

Jego dłonie na ułamek sekundy zacisn

ły si

bole

nie na jej ramionach.

Westchn

ł gł

boko.

- Podkochiwała

we mnie? - powtórzył głucho.

- Na miło

ść

bosk

, przecie

zawsze uciekała

, je

li tylko na ciebie

spojrzałem!
- Pewnie,

e tak. Przera

ałe

mnie - wybuchn

ła i spojrzała na niego

wzrokiem pełnym wyrzutu.
- Wiedziałam,

e nie znosisz mojej matki i uwa

ałam,

e t

niech

ęć

przenosisz na mnie. Nieustannie na mnie warczałe

i zło

liwie

dokuczałe

- Chyba tak rzeczywi

cie było. W

yciu nie byłem tak zaskoczony, jak

wtedy, gdy zaprosiła

mnie na urodziny.

Amanda spojrzała mu w oczy badawczo.
- Dlaczego przyszedłe

? - zapytała cicho.

- Sam nie wiem. odparł wzruszaj

c ramionami.

- Niezbyt dobrze si

tam czułem. Ju

wcze

niej miewałem kobiety,

byłem przyzwyczajony do dziewcz

t du

o bardziej wyrafinowanych ni

twoje kole

anki. Amanda poczuła1 ukłucie zazdro

ci.

- Tak te

podejrzewałam -mrukn

ła.

- A co ty mogła

o tym wiedzie

? Była

bez w

tpienia dziewic

Pami

tam,

e zastanawiałem si

wtedy, z iloma chłopcami si

całowała

. Nawet nie potrafiła

wła

ciwie otworzy

ust

Amanda spu

ciła wzrok, czuj

c, jak rumieni

enowania oblewa jej

twarz.
- Nikt mnie nie całował - wyznała nie

miało. - Ty byłe

pierwszy. I

wła

ciwie tak

e ostatni - dodała.

- To głupio tak si

wystraszy

. Ale ty całowałe

tak bole

nie.

Jace chwycił j

pod brod

i zmusił, by spojrzała na niego.

- A wi

c brutalnie pogwałciłem twoje młodzie

cze uczucia? - zapytał

łagodnie. - Pó

niej pami

tałem ju

tylko mi

kko

ść

twego ciała i to, jak

ała

w moich ramionach. Rzeczywi

cie, czułem,

e ci

przestraszyłem, ale byłem zbyt w

ciekły, by mnie to obeszło. Gdybym

znał prawd

...

- Niewiele by to pewnie zmieniło - przerwała Amanda. - Mam wra

enie,

e nie potrafisz by

czułym i łagodnym kochankiem, Jace.

- Naprawd

? - Przyci

ł j

wolno do siebie.

- Chyba ju

czas,

ebym wpłyn

ł na zmian

tego pierwszego wra

enia.

- Jason, nie... - zacz

ła nerwowo.

- Szsz... - szepn

ł. - Słowa s

niepotrzebne... tak długo czekałem,

Amando.
Jego ciepłe wargi zamkn

ły si

delikatnie na jej ustach, a silne ramiona

otoczyły j

mocno i czule. Uczył j

, jak wiele dwoje ludzi mo

e sobie

powiedzie

jednym długim pocałunkiem.

Amanda z trudem mogła uwierzy

e dzieje si

to naprawd

, w biały

dzie

, w salonie, w którym wczoraj wieczorem siedzieli, prowadz

uprzejm

konwersacj

i nawet si

nie dotkn

li..

Było to jak cofni

cie si

w czasie, do dnia jej szesnastych urodzin, tylko

pocałunek był zupełnie inny. Delikatny i łagodny. Amanda nie

miało

pie

ciła jego pier

, z

arliwo

, która brała si

z t

sknoty, a nie z

wiadczenia. Chciała pozna

cale jego ciało i czuła,

e on te

jej

pragnie. Jego palce delikatnie zacz

ły rozsuwa

suwak w jej sukience,

ale Amanda powstrzymała je nerwowo.
- Chciałbym na ciebie patrze

- szepn

ł chrapliwie.

- Chc

widzie

twoj

twarz, gdy ci

pieszcz

wiadomiła sobie,

e tak

e za tym t

skni i bardzo tego pragnie.

Pami

tała,

e Jason był jej wrogiem,

e pogardzał ni

, a jej zgoda na

tak

intymno

ść

to wr

cz samobójstwo.

- Nie - szepn

ła stanowczo.

ł j

pod brod

i spojrzał chłodno w oczy.

- Znowu chcesz udawa

e to pierwszy raz?

- zapytał. - Za cwany jestem na takie numery, moja droga. Wyczuwam je
na odległo

ść

Próbowała si

wyrwa

w przypływie nagłego gniewu, ale Jason był

oczywi

cie silniejszy.

- Pu

ść

mnie! - krzykn

ła. - Nie mam poj

cia, o co ci chodzi!

- Czy

by? Jeste

sprytna, Amando, ale ja nie dam si

nabra

. Takie

rozmy

lnie prowokacyjne zachowanie bywa niebezpieczne i na drugi raz

lepiej si

zastanów. Nast

pnym razem zobaczysz, co m

ęŜ

czyzna mo

zrobi

z kobiet

- Nie b

dzie

adnego nast

pnego razu! - wybuchn

ła Amanda.

- Dlaczego nie? - zapytał wypuszczaj

c j

z obj

ęć

- Takie kobiety, jak ty, nie s

szczególnie wybredne.

- Nienawidz

! - szepn

ła i w tym momencie była tego absolutnie

pewna. Jak on

miał tak o niej mówi

- Naprawd

? Ciesz

, Amando. Przykro by mi było, gdyby

umierała z

nie odwzajemnionej miło

ci do mnie. Ale je

li zmienisz zdanie, skarbie,

wiesz, gdzie jest mój pokój - dodał. - Tylko nie licz na mał

stwo.

Wiem, jak bardzo ty i twoja matka potrzebujecie pieni

dzy, ale nie dam

wrobi

ROZDZIAŁ PI

Amanda obmyła chłodn

wod

rozpalone policzki. Przyło

yła tak

wilgotny r

cznik do swych obrzmiałych warg. Przymkn

ła -oczy i wróciła

pami

do dnia, kiedy Jace zło

ył jej ow

niesamowit

propozycj

Był słoneczny i ciepły dzie

. Amanda była sama w domu. Usłyszała

podje

cy samochód i wyszła na werand

. Jace, wracaj

najwyra

niej prosto z obory, wbiegł po schodkach, zatrzymał si

przed ni

i zdj

ł swój stary kapelusz.

- Wygl

dasz jak

mier

na chor

gwi - zauwa

ył bezlito

nie, obrzucaj

spojrzeniem jej szczupł

posta

. -Jak leci?

Amanda wyprostowała si

z godno

i spojrzała mu prosto w oczy.

Duma nie pozwalała jej pokaza

, z jakimi trudno

ciami musi si

boryka

mierci ojca.

- Dajemy sobie rad

- odparła. Zmusiła si

nawet do u

miechu.

Ale Jace, oczywi

cie, nie dał si

nabra

. Rozszyfrował j

natychmiast.

- Podobno wystawiła

dom na sprzeda

- zacz

ł bez ogródek. - Je

twoja matka dalej b

dzie tak szasta

pieni

dzmi, wkrótce zaczniesz

wyprzedawa

własne ubrania.

- Poradz

sobie. - Amanda zacisn

ła dr

Ŝą

ce wargi.

- Nie musisz, Amando - oznajmił. W jego głosie wyczuła jakie

dziwne

wahanie, które powinno było j

ostrzec. - Mog

wszystko wzi

ąć

siebie, płacenie rachunków, prowadzenie rancza. Mog

nawet, cho

niech

tnie, utrzymywa

twoj

roztrzepan

rodzicielk

- W zamian za co? - zapytała ostro

nie Amanda.

- Zamieszkaj ze mn

Jego słowa podziałały na ni

jak kubeł zimnej wody. Poczuła, jak krew

odpływa jej z twarzy. Bała si

Jasona, bała si

wszelkiego fizycznego

kontaktu z tym człowiekiem. Mo

e gdyby był delikatniejszy tamtego

wieczora, kiedy wbrew jej oczekiwaniom pojawił si

jednak na jej

urodzinach... ale stało si

i jego obecna propozycja zmroziła jej krew w

yłach. Nawet mu nie odpowiedziała. Wbiegła do domu i zatrzasn

ła

drzwi. A wspomnienie tamtego dnia na zawsze stworzyło mi

dzy nimi

barier

nie do pokonania.

Na szcz

ęś

cie Jace uznał jej zachowanie za gr

. Gdyby tylko wiedział,

po prostu nie potrafi mu si

oprze

, miałby przeciw niej znakomit

bro

A tego by nie zniosła.
Miło

ść

. W

aden sposób nie mogła zaprzeczy

temu uczuciu. Chciała

równocze

nie

mia

piewa

i płaka

, pobiec do Jace'a z

wyci

gni

tymi ramionami,

wszystko mu ofiarowa

, dzieli

z nim

ycie, da

mu synów...

Łzy przysłoniły jej oczy. Tess da mu synów. Wspaniałych, m

drych

synów, czystych, dobrze wychowanych, doskonałych. Tess ju

o to

zadba, a Jace’owi b

dzie wszystko jedno. Jemu potrzebni s

spadkobiercy, a nie miło

ść

. Nawet nie zna tego słowa.

Dlaczego akurat Jace? zastanawiała si

udr

czona Amanda. Dlaczego

nie Terry albo Duncan, albo który

z m

ęŜ

czyzn, z którymi czasami si

spotykała? Dlaczego wybrała akurat tego, którego mie

nie mogła?

Jak to dobrze,

e wyje

a pod koniec tygodnia. Teraz, kiedy nareszcie

poznała przyczyn

swego strachu przed Jace'em, b

dzie ju

potrafiła

z dala od niego. Wyjedzie z Casa Yerde i nigdy ju

nie zobaczy tego

człowieka. B

dzie to na pewno mniej bolesne, ni

głe przebywanie

obok niego.
Zadowolona z tego postanowienia otarła oczy i przebrała si

w d

insy i

ró

bluzk

. Dług

, pla

sukienk

wepchn

ła na dno walizki i po-

stanowiła ju

nigdy jej nie nosi

Marguerite wci

ąŜ

jeszcze zaj

ta była adresowaniem kopert w swoim

pokoju na pi

trze.

- Witaj, kochanie. Poopalała

troch

? - miło powitała wchodz

Amand

- Troszeczk

- odparła Amanda. - Wła

nie szłam ci pomóc, kiedy

natkn

łam si

na Jace'a. Skaleczył si

, wi

c opatrzyłam mu r

- Co

powa

nego? - zapytała z niepokojem Marguerite.

- Rana jest dosy

gł

boka, ale nic mu nie b

dzie

- uspokoiła j

Amanda. - Nawet nie wiem, jak to si

stało. Pewnie zraniła

go krowa.
- Te wstr

tne bydl

ta! - wykrzykn

ła Marguerite.

- Czasami wydaje mi si

e Whitehallowie maj

cej lito

ci dla swoich

zwierz

t ni

dla kobiet! Na szcz

ęś

cie Duncan jest inny.

Amen, dodała w my

lach Amanda siadaj

c na krze

le.

- A wi

c Jace pozwolił ci opatrzy

ran

? - zdziwiła si

Marguerite. -

Czy

by Tess nie było na posterunku?

- Na to wygl

da - odparła Amanda, maj

c nadziej

e z jej twarzy nie da

wyczyta

, co si

naprawd

stało. Nie wiedziała jednak,

e mimo

zimnych kompresów jej usta nadal s

obrzmiałe, a lekkie otarcie na

policzku ewidentnie wskazuje na bliski kontakt z m

, nie ogolon

twarz

Marguerite wyczuła napi

cie w swojej towarzyszce i milczała.

- Na pewno chcesz mi pomóc? - zapytała, podsuwaj

c jej kilka kopert i

list

ci.

- Z przyjemno

. - Amanda wzi

ła do r

ki pióro i zabrała si

do roboty.

- Czy Jace nie protestował przeciwko takiej piel

gniarce? - ci

ła dalej

Marguerite.
- Z pocz

tku tak.

- Przyjdziesz, oczywi

cie, na przyj

cie. Robimy je u Sullevanów, bo maj

Ŝą

sal

balow

Amanda pokr

ciła głow

, przypominaj

c sobie ogromn

, go

cinn

posiadło

ść

Sullevanów.

- Niestety, nie b

mogła pój

ść

- powiedziała cicho. Marguerite

spojrzała na ni

z pełnym zrozumienia u

miechem.

- Kupi

ci jak

ąś

sukienk

- Nie! - wykrzykn

ła Amanda, z przera

eniem przypomniawszy sobie

gro

Jace'a.

Ale Marguerite ju

zaj

ła si

zaproszeniami. Nie

wiadoma lekkiego

miechu rozbawienia na twarzy swej towarzyszki, Amanda te

skupiła

na pisaniu.

Kiedy po bezsennej nocy Amanda zeszła na

niadanie, przy stole

zastała tylko Duncana i Marguerite. Jace, jak jej powiedzieli, ju

dawno

wyszedł do biura, i to w

ciekły.

- Ostatnio z ka

dym dniem coraz z nim gorzej - zauwa

ył Duncan

spogl

daj

c na Amande. - Nie wiesz przypadkiem dlaczego, Amando?

Amanda pochyliła si

nad fili

ank

eby ukry

rumie

ce.

- Ja? A niby sk

- Wczoraj wieczorem

adne z was nie pojawiło si

na kolacji. Ciebie

bolała głowa, a Jace miał jak

ąś

piln

prac

w biurze.

Marguerite szybko powi

zała fakty. Uniosła brwi do góry tak, jak zwykł to

robi

jej starszy syn.

- Czy pokłóciła

wczoraj z Jace'em, Amando? -zapytała.

- Ostatnio lepiej nie przebywa

z nimi w tym samym pokoju - zauwa

ył

Duncan. - Jace zaczepia Amande, ona mu si

odgryza. I tak w kółko.

- Ciekawe, gdzie jest Terry? - zmieniła temat Amanda, nakładaj

c sobie

porcj

jajecznicy.

- Wczoraj do pó

na omawiali

my plan kampanii reklamowej - wyja

nił

Duncan. - Pewnie zaspał. Musz

dzi

polecie

w interesach do Nowego

Jorku.
- Poci

ł łyk kawy i spojrzał na Amande. - Jace obiecał,

e wieczorem

porozmawia z Terrym.
- Naprawd

? Ciesz

- mrukn

ła. Marguerite sko

czyła

niadanie i

odło

yła sztu

ce.

- Jak to miło zje

ść

chocia

jeden nie przerywany posiłek - westchn

ła. -

Duncanie, uwielbiam te spokojne

niadania z tob

- To nie ja mam kontrolne udziały w naszych interesach - przypomniał jej
Duncan. Oczy Marguerite rozbłysły.
- Najch

tniej wszystko bym sprzedała - oznajmiła. - Wystarczyłby mi

tylko kawałek rancza. Kiedy

nie byli

my mo

e tacy bogaci, ale nikt nie

musiał odchodzi

od stołu w czasie posiłku. I Jace si

tak nie m

czył.

- Czy

by? - zapylał cicho Duncan. - Moim zdaniem zawsze tak robił. I

oboje wiemy, dlaczego.
- A jak, twoim zdaniem, mo

e si

to sko

czy

- Wydaje mi si

e jest du

a szansa na sukces - odparł tajemniczo

Duncan i, jak w toa

cie, uniósł do góry fili

ank

- Ale

dziwne rozmowy prowadzicie - zauwa

yła mi

dzy k

sami

Amanda.
- Przepraszam ci

, kochanie - powiedziała z u

miechem Marguerite. - To

tylko nasze domysły.

-Chcesz pojecha

ze mn

do Nowego Jorku? - zwrócił si

niespodziewanie do Amandy Duncan. - Jad

tylko na jeden dzie

Popłyniemy promem do Staten Island i b

dziemy mogli ponarzeka

straszliwy ruch.
Amanda rozpromieniła si

. Cudownie b

dzie cho

na jeden dzie

oderwa

od wszystkich kłopotów, a w dodatku unikn

ąć

w ten sposób

kontaktów z Jace'em.
- Naprawd

mog

? No tak, ale Terry... - przypomniała sobie i

spochmurniała.
- Ja si

nim zaopiekuj

- zaproponowała wesoło Marguerite. - A

wieczorem i tak b

dzie zaj

ty pertraktacjami z Jace'em. Naprawd

powinna

pojecha

, moja droga. Przyda ci si

troch

rozrywki.

- Skoro tak...
- Id

i włó

jak

ąś

ładn

sukienk

. Daj

ci na to cafe pół godziny -

powiedział Duncan.
- Robi si

! - krzykn

ła podekscytowana Amanda i zerwała si

od stołu.

Czuła si

tak, jakby znowu była dzieckiem. Ju

zapomniała, jak to

wspaniale jest by

bogatym i w ka

dej chwili móc pojecha

dok

d si

chce. Dla Whitchallów to rzecz zupełnie naturalna. Amand

kiedy

było na to sta

, ale to było dawno temu. Teraz musiała liczy

dym groszem. Nie mogła sobie pozwoli

adne wycieczki czy

wakacje.
Wło

yła cienk

, biał

sukienk

ółtymi stokrotkami na przedzie, któr

kupiła w zeszłym roku na wyprzeda

y. Na ramiona narzuciła br

zowy

sweter, sprawdziła makija

i poprawiła szpilki we włosach, upi

tych w

skromny kok. Zapomniała wzi

ąć

torebk

i musiała po ni

wróci

. Było

tam, co prawda, tylko kilka dolarów, ale Amanda czuła si

z nimi pewniej.

Zeszła na dół i zastała tam Terry'ego. Był zaspany i lekko skacowany, ale
u

miechn

ł si

do niej na powitanie.

- Cze

ść

- powiedziała Amanda. - Co ty na to,

e opuszcz

na jeden

dzie

i wybior

do Nowego Jorku?

- W porz

dku. Baw si

dobrze. A ja posiedz

nad basenem i przejrz

papiery.
- Tylko nie wpadnij do wody. Terry nie umie pływa

- wyja

niła

pozostałym.
- Je

li jeste

gotowa, to mo

emy rusza

- powiedział Duncan wkładaj

zow

marynark

- Jak najbardziej - odparła Amanda.
Duncan ze zdziwieniem spojrzał na jej lekki sweter.
- Wiesz, w Nowym Jorku jest du

o chłodniej ni

w Teksasie, a b

dziemy

wraca

po zmroku. My

lisz,

e sweter ci wystarczy?

Amanda kiwn

ła głow

, zbyt dumna, by przyzna

e jej jedyny płaszcz

został w San Antonio. Zreszt

nadaje si

on co najwy

ej do wyj

cia na

zakupy w najbli

szym sklepie.

- Po

ycz

ci mój płaszcz - wtr

ciła si

z u

miechem Marguerite. -

Płaszcze zajmuj

zbyt du

o miejsca, by zabiera

je w ka

podró

Duncanie.
Amanda była jej wdzi

czna za t

uwag

Marguerite wróciła nios

c lekki, szary, bardzo elegancki i bardzo drogi

płaszcz.
- Nie mog

... - zacz

ła protestowa

Amanda.

- Ale

esz. Mam jeszcze kilka. We

, przymierz. Chyba nosimy ten

sam rozmiar. Płaszcz rzeczywi

cie le

ał doskonale.

- Bawcie si

dobrze i nie wracajcie za pó

no - powiedziała Marguerite.

- Nie czekajcie na nas z kolacj

. Zjemy co

w Nowym Jorku - krzykn

od drzwi Duncan.

Dwusilnikowy samolot sprawował si

znakomicie, a Duncan był dobrym

pilotem. Prawie tak dobrym jak Jace, ale nie tak ryzykanckim. Amanda
nawet nie zauwa

yła, kiedy l

dowali ju

w Nowym Jorku.

Z talentem do

wiadczonego podró

nika Duncan szybko złapał

taksówk

. Podał kierowcy adres i rozparł si

wygodnie na siedzeniu.

- Tak wła

nie powinno si

podró

owa

- powiedział. -

adnych walizek i

szczoteczek do z

bów, tylko po prostu hop w samolot i w drog

Amandzie natychmiast udzielił si

jego dobry nastrój.

- Masz racj

. A skoro zalecieli

my ju

tak daleko, to mo

e skoczymy na

Martynik

- Ale

to wspaniała wyspa, prawda? Pami

tasz, jak polecieli

my tam z

wujem Macklinem i zapomnieli

my uprzedzi

o tym rodziców? I potem ta

okropna awantura, kiedy nas w ko

cu znale

li? Ale bawili

my si

znakomicie, prawda?
- Wspaniale - przytakn

ła Amanda i przyjrzała mu si

uwa

nie. Był tak

niepodobny do Jace’a. Lubiła jego chłopi

twarz i wesołe

usposobienie. Gdyby tylko mogła si

w nim zakocha

- Nie znosz

, kiedy to robisz - powiedział Duncan.

- Kiedy co robi

? - zapytała cicho Amanda.

- Porównujesz mnie z Jace'em. Nie, nie zaprzeczaj - uci

ł jej protesty. -

Znam ci

zbyt długo. Wła

ciwie to mi nawet nie przeszkadza. Jace

rzeczywi

cie jest wyj

tkowy. Wi

kszo

ść

ęŜ

czyzn nie wytrzymuje z nim

porównania.
Amanda bezmy

lnie wpatrywała si

w licznik.

- Przepraszam. Nie chciałam ci

urazi

- Wiem - rzekł Duncan bior

c j

za r

. - Lubi

z tob

, Mandy, bo

przy tobie mog

sob

. Ciesz

e si

przyja

nimy.

- Ja te

. - u

miechn

ła si

Amanda.

- Oczywi

cie, to nie zawsze była przyja

źń

. Podkochiwałem si

w tobie,

kiedy miała

szesna

cie lat. Nawet tego nie zauwa

yła

, zbyt zaj

unikaniem Jace'a. Byłem strasznie zazdrosny, wiesz?
- Naprawd

? Tak mi przykro, Duncanie! - A wi

c mo

e tu znajdowało si

wytłumaczenie, dlaczego naopowiadał bzdur Jace'owi przed jej
urodzinowym przyj

ciem.

- Eee tam, to było tylko podkochiwanie i szybko si

pozbierałem. Bardzo

z tego ciesz

. Ty nic do mnie nie czuła

, prawda? - Zadał to pytanie

tak powa

nym tonem, jakiego jeszcze u niego nie słyszała.

- Masz racj

- przyznała uczciwie Amanda.

- Czy mógłbym ci jako

pomóc? - zapytał niespodziewanie.

Jego serdeczno

ść

, szczególnie w porównaniu z wrogo

Jace'a,

zupełnie j

rozbroiła. Gor

ce łzy wypełniły jej oczy i spłyn

ły po

policzkach.
- Mandy - powiedział ze współczuciem Duncan i przytulił j

do siebie.

-Moja biedna mała, ci

ęŜ

ko ci, co? Szkoda,

e tak długo si

nie

widzieli

my. Potrzebujesz opieki.

Amanda pokr

ciła głow

- Dam sobie rad

- szepn

ła.

- Nie w

tpi

- roze

miał si

Duncan i poklepał j

po ramieniu.

- Tylko,

e... mo

e gdyby udało mi si

wyda

mam

za kogo

o du

ych

dochodach - za

miała si

- Nie bój si

, w ko

cu zjawi si

jaki

bogaty m

ęŜ

czyzna i wybawi ci

kłopotu. Twoja matka jest przecie

wci

ąŜ

kobiet

, Mił

inteligentn

...

- ... pró

i samolubn

- doko

czyła gorzko Amanda. - Rzadko u

alam

nad sob

. Przepraszam. Czasami naprawd

nie mog

unie

ść

ęŜ

aru

takiej odpowiedzialno

ci.

- Rzeczywi

cie to za du

o jak na twój młody wiek - zauwa

ył Duncan. -

mierci ojca zajmujesz si

tylko utrzymywaniem matki. Twierdzisz,

ci to nie przeszkadza, ale przecie

zupełnie nie masz własnego

ycia.

Cały czas zarabiasz tylko na Be

. Nieustannie spłacasz rachunki i nie

masz czasu na nic innego. To niesprawiedliwe, Amando.
- Któ

inny mógłby si

tym zaj

ąć

, Duncanie? - zapytała cicho Amanda. -

Matka nie umie pracowa

. Nigdy nie musiała. Co by si

z ni

stało?

- Ludzie mogliby wynajmowa

na godziny,

eby stała w rogu pokoju i

wygl

dała pi

knie, trzymaj

c lamp

albo co

takiego.

- Jeste

okropny. - Amanda wybuchn

ła

miechem.

- I dlatego mnie lubisz - odparł. - Pami

tasz, jak którego

lata tu

przed

aukcj

zawi

zali

my kokardy na ogonach wszystkim bykom Jace'a?

Amanda cicho gwizdn

ła.

- Jasne! Nigdy nie udałoby si

nam uciec, gdyby

nie wpadł na ten

genialny pomysł i nie wypu

cił po drodze jego klaczy.

- To go jeszcze bardziej rozw

cieczyło - dodał Duncan. - Tego samego

wieczora, jeszcze zanim Jace wrócił do domu, musiałem wyjecha

tydzie

do ciotki. I ty te

, je

li dobrze pami

tam, od razu wyjechała

internatu.
- Uznałam,

e b

bezpieczniejsza w Szwajcarii - u

miechn

ła si

Amanda.
- To były czasy - westchn

ł Duncan.

- Jaka szkoda,

e musieli

my dorosn

ąć

. Teraz takie zabawy ju

nam nie

ROZDZIAŁ SZÓSTY
Wracali zm

czeni. Amanda drzemała. Obudził j

jaki

dziwny odgłos.

Otworzyła oczy i zobaczyła,

e Duncan, z zatroskan

min

, walczy ze

sterami.
- Co si

dzieje? - zapytała zaniepokojona.

- Chyba co

dzieje z lewym magnetem - odparł Duncan. - Musz

wszystko sprawdzi

, zanim zdecyduj

, czy mo

emy lecie

dalej.

Okropne wibracje wstrz

sały cał

maszyn

. Duncan jeszcze przez

chwil

próbował je opanowa

, po czym zrezygnowany zakl

ł pod nosem.

- Miałem racj

. Musimy l

dowa

w Seven Bridges i zreperowa

magneto. Nie mam zamiaru ryzykowa

Duncan skierował dziób samolotu lekko w dół, w kierunku
przebłyskuj

cych przez g

mgł

wiateł.

- Mam nadziej

e na pas startowy nie zapl

tała si

adna krowa -

mrukn

ł, z trudem panuj

c nad wibruj

cym samolotem.

- Przy tobie czuj

taka bezpieczna, Duncanie - podtrzymywała go na

duchu Amanda, ukrywaj

c niepokój. - Gdzie jeste

my?

- Seven Bridges, Tennessee. Trzymaj si

, l

dujemy.

- Ufam ci - powiedziała Amanda. - Wszystko b

dzie dobrze.

- Mam nadziej

Amandzie wydawało si

e prze

ywa, najstraszniejsze chwile swego

ycia. Miała wra

enie,

e silniki zaraz rozpadn

na drobne kawałki.

wiatła pasa startowego były prawie niewidoczne. Gdyby to Jace był

przy sterach, wcale by si

nie bała. Zawstydziła si

tych my

li, bo

wiedziała,

e Duhcan stara si

jak mo

e. Ale Jace miał nerwy ze stali, a

jego młodszy brat, mimo do

wiadczenia w pilotowaniu dwusilnikowych

samolotów, nie. W pewnym momencie Amanda omal nie zemdlała ze
strachu, kiedy na ułamek sekundy Duncan stracił kontrol

nad przy-

dami i musiał jeszcze raz powtórzy

manewr l

dowania. Jej r

ce,

zaci

te na oparciu fotela, zbielały, ale nie powiedziała ani słowa.

Modliła si

bezgło

nie.

Duncan, z oczami utkwionymi w tablicy kontrolnej, powoli sprowadzał
samolot w dół. Rozlu

nił si

nieco, bo wszystko szło dobrze. Delikatnie,

z lekkim tylko piskiem, posadził samolot na pasie startowym i wył

czył

silnik.
- No, w sam

por

- westchn

ł z ulg

- Dobra robota - pochwaliła go, te

odpr

ęŜ

ona, Amanda. - A jak

dostaniemy si

do domu?

- Autostopem - za

artował Duncan.

- Mo

e wezwiemy posiłki? - zaproponowała.

- Mogliby

my liczy

tylko na Jace'a - westchn

ł Duncan - a moja

szcz

ka jeszcze si

nie zagoiła po ostatniej awanturze.

O tym nie pomy

lała. Obiecali wróci

do domu przed północ

, a była

... Amanda tylko westchn

ła.

- Mo

e maj

tu do wynaj

cia jaki

dom z ładnym widokiem? -

artowała nerwowo. - I prac

dla dwóch osób?

- Je

li tak, to w ogóle nie b

dzie warto wraca

do domu.

Z o

wietlonego hangaru wyszedł im na spotkanie wysoki, siwy

ęŜ

czyzna w roboczym kombinezonie.

- Zdawało mi si

e słysz

silnik samolotu - powitał ich z u

miechem. -

Jakie

kłopoty?

- Wysiadło magneto - wyja

nił Duncan. - Trzeba je wymieni

- Jaki to typ? Wygl

da na pipera - próbował zgadn

ąć

mechanik. - Chyba

go mógł naprawi

. Mieszkamy z

w przyczepie obok hangaru -

wyja

nił. - Nie mogłem spa

, wiec wzi

łem si

do jakiej

roboty. No có

zobaczmy, co si

da zrobi

Chwil

pó

niej Amanda siedziała wygodnie w przyczepie z

mechanika i odpoczywała, popijaj

c najlepsz

wiecie kaw

Omawiały wła

nie stan gospodarki, kiedy w przyczepie pojawił si

Duncan z mechanikiem.
- Donald mówi,

e awari

na usun

ąć

- poinformował Amand

Duncan.
- Bogu dzi

ki - ucieszyła si

Amanda. - Musimy koniecznie zadzwoni

twojej matki. Poprosimy j

eby nic nie mówiła Jace'owi.

- Niestety, nic z tego - wtr

cił si

Donald. - Kabel jest uszkodzony i

dopiero jutro maj

go naprawi

- Wida

los tak chciał - westchn

ł Duncan. - Ale mi si

dostanie.

- Obroni

- obiecała Amanda.

- Obawiam si

e i tobie si

dostanie. No có

, b

dzie co b

dzie.

- Pospiesz

- próbował ich pocieszy

Donald.

- Wkrótce b

dziecie mogli ruszy

w drog

- obiecał.

Owo, „wkrótce" okazało si

trwa

dwie godziny. Tylko umiej

tno

ciom

Donalda zawdzi

czali,

e w ogóle mogli odlecie

Sło

ce wła

nie zaczynało wschodzi

, kiedy wyładowali w Casa Verde.

czeni i niewyspani wysiedli z samolotu i rozejrzeli si

po u

pionej

okolicy.
- Có

za spokój, prawda? - powiedział Duncan, wci

gaj

c w płuca

wie

e, wiejskie powietrze.

- Nie mów hop - ostrzegła go Amanda. - Na pewno słyszeli, jak
ładowali

my.

Jakby w odpowiedzi na t

uwag

doleciał ich warkot półci

ęŜ

arówki.

- Chcesz si

zało

, kto jest za kierownic

-zaproponował nadrabiaj

c min

Duncan. , - Chyba si

domy

lam -

odparła Amanda.
Poczuła,

e ma kolana jak z waty. Była pewna reakcji Jace'a i pragn

ła

uciec jak najdalej. Jace wysiadł ju

z ci

ęŜ

arówki i szedł ku nim z

morderczym błyskiem w oczach.
On te

nie spał cał

noc. Był nie ogolony i blady. W szarych spodniach i

zamszowej kurtce, w czarnym, zsuni

tym na jedno oko kapeluszu

wygl

dał bardzo gro

nie.

- Cze

ść

, Jacek- powitał go niepewnie Duncan. Ledwo wypowiedział te

słowa, ju

ał na ziemi, powalony pot

ęŜ

nym ciosem.

- Czy wiesz, co prze

yli

my? - wrzasn

ł Jace.

- Mieli

cie by

przed północ

, a ju

jest

wit. Nawet nie wpadło wam do

głowy,

eby zadzwoni

. Matka odchodzi od zmysłów!

- To długa historia - tłumaczył Duncan masuj

c szcz

. - Uwierz,

my te

przeszli piekło. Lewe magneto wysiadło i l

duj

c omal nie

rozbiłem samolotu.
Amanda była gotowa przysi

e Jace zbladł. Przez chwil

przygl

dał

jej dokładnie, badawczo.

- Nic ci nie jest? - zapytał szorstko.
Amanda kiwn

ła tylko głow

. Nigdy go takim nie widziała.

Duncan podniósł si

z ziemi, obmacuj

c szcz

. Krótko opisał kłopoty z

samolotem, dodaj

e telefon był zepsuty.

- Mogłe

zatelefonowa

przed wylotem z Nowego Jorku - przypomniał

mu brat.
- Wiem, ale bawili

my si

tak wspaniale,

e nawet o tym nie

pomy

lałem. A potem było ju

pó

no i nie chciałem traci

czasu.

- Nawet dzwoniłem na lotnisko w Nowym Jorku,

eby si

czego

o was

dowiedzie

- Wiem,

e jestem winny - zgodził si

potulnie Duncan. - Nie mam

adnego usprawiedliwienia. Po prostu nie pomy

lałem...

- Ciekawe, jak wytłumaczysz to matce.
Duncan wyci

ł r

do Amandy, ale Jace był szybszy. Chwycił j

rami

tak mocno, jakby chciał j

ukara

. Spojrzał na jej płaszcz i oczy

mu pociemniały.
- Nie przywiozła

ze sob

płaszcza - powiedział gro

nie.

- Nie, ale...
- Ostrzegałem ci

przed przyjmowaniem prezentów, prawda? Tego było

dla Amandy za wiele. Ta straszna noc i teraz w

ciekło

ść

Jace'a. Z jej

gardła wyrwał si

szloch, a po policzkach popłyn

ły strumienie łez.

- Na miło

ść

bosk

, Amando! - krzykn

ł Jace.

- Zostaw j

w spokoju, Jace - powiedział cicho Duncan i przyci

Amand

do siebie. - Naprawd

o przeszła. A je

li przeszkadza ci to

palto, to miej pretensje do matki. Amanda nie wzi

ła ze sob

nic

ciepłego i matka po prostu po

yczyła jej swój płaszcz.

Jace z w

ciekło

odwrócił si

na pi

cie i wskoczył za kierownic

Duncan i Amanda wsiedli do auta bez słowa.
W domu musieli jeszcze raz wyja

wszystko bladej i zapłakanej

Marguerite. Ku rado

ci Amandy Jace gdzie

znikn

ł.

- Jak to dobrze,

e nic wam nie jest - powtarzała Marguerite,

ciskaj

c w

ku mokr

od łez chusteczk

- Tak si

martwiłam.

- Wiem,

e powinni

my da

wam zna

, ale naprawd

nie było okazji -

usprawiedliwiała si

. - Tak mi przykro,

e si

martwiła

- Jace jeszcze bardziej - powiedziała Marguerite.
- Wydeptał mi dziury w dywanie. Nigdy nie widziałam go tak
zdenerwowanego.
- Uderzył Duncana - zauwa

yła z uraz

Amanda.

- Bo na to zasłu

ył i dobrze o tym wiesz - wtr

cił si

osobnik, o którym

była mowa.
- I tak masz szcz

ęś

cie,

e tylko na tym si

sko

czyło - westchn

ła

Marguerite. - Kiedy na was czekali

my, groził ci du

o gorszymi rzeczami.

Wypalił te

cały karton papierosów.

- Czy mogłabym pój

ść

na gór

i troch

przespa

- zapytała cicho Amanda. - Wiem,

e wy te

jeste

cie zm

czeni, ale...

-Ale

oczywi

cie. Id

, kochana -powiedziała serdecznie Marguerite. - My

tak

e postaramy si

troch

odpocz

ąć

- A gdzie jest Terry? - przypomniała sobie nagle Amanda.
- Poło

ył si

wcze

nie i nawet go nie budzili

my - wyja

niła Marguerite. -

Omin

ła go cała zabawa.

- Jeszcze raz przepraszam - powtórzyła Amanda i pocałowała
Marguerite.
Zm

czenie i brak snu dopadły Amand

za progiem jej sypialni.

Zsun

ła sukienk

i sandały. Na reszt

nie miała siły. Zasn

ła, zwini

ta w

kł

bek w nogach łó

ka.

Jak przez mgi

poczuła,

e kto

unosi j

i przykrywa czym

ciepłym i

puszystym. Uniosła z wysiłkiem powieki i, jak we

nie, zobaczyła nad

sob

, opalon

twarz.

ca? - zapytał kto

głosem zbyt mi

kkim, by mógł to by

głos

Jace'a.
Kiwn

ła głow

. Wydawało jej si

ni. I mo

e rzeczywi

cie tak było.

Przykrywaj

c j

musiał zauwa

pełn

gło

ść

jej piersi, lekko tylko

przysłoni

tych koronk

stanika.

- Jestem nie ubrana - szepn

ła pół

co.

- Zauwa

yłem - odparł z lekkim u

miechem.

- Jeste

na mnie zły - mruczała. - Nie pami

tam... dlaczego... ale...

- Nie my

l o tym.

pij.

Zauwa

yła lekki zarost na jego opalonej twarzy i mimowolnie dotkn

ła

go palcami. Jak na sen, wra

enie było zbyt realne.

- Ty te

nie spałe

- szepn

ła.

- Nie mogłem - odparł lekko ochrypłym głosem.
- Naprawd

niepokoiłe

? - zapytała.

- Czy si

niepokoiłem! - za

miał si

krótko.

- Wyobra

ałem sobie was dwoje pogrzebanych we wraku samolotu

gdzie

w górach! A wy spacerowali

cie sobie po Broadwayu!

Spu

ciła oczy na wilgotne, g

ste, kr

cone włosy widoczne w rozchyleniu

jego koszuli, jakby przed chwil

wyszedł z k

pieli.

- Dobrze si

bawili

my - powiedziała.

- Z Duncanem zawsze si

dobrze bawiła

- rzucił z gorycz

- A od ciebie zawsze uciekałam - szepn

ła. Palcami obrysowała lini

jego zaci

tych ust. - Nigdy nie potrafiłam si

do ciebie zbli

. Tego

dnia, kiedy zaprosiłam ci

na urodziny,

miertelnie si

bałam. Tak bardzo

chciałam,

eby

przyszedł, a ty byłe

jak kamie

- Samoobrona, Amando - odparł cicho, nie odrywaj

c oczu od białej

skóry widocznej nad koronk

.- Bardzo nie podobały mi si

uczucia, jakie

we mnie budziła

. Czułem si

taki bezbronny.

- Przecie

nie udało mi si

wyprowadzi

z równowagi - za

miała si

- Czy jeste

tego pewna? - Przycisn

ł jej r

do swej ciepłej, twardej

piersi, by poczuła mocne bicie jego serca.-Czujesz, co ze mn

wyprawiasz? - szepn

ł.

- Wystarczy,

e na ciebie spojrz

, a serce zaczyna mi bi

jak oszalałe.

Tak jest od lat, a ty nawet tego nie zauwa

yła

Otworzyła usta ze zdziwienia. Jace był zawsze taki opanowany. Nie
mogła uwierzy

e wywoływała w nim te same uczucia, co on w niej.

- Chyba... bałam si

zauwa

- szepn

ła dr

Ŝą

cym głosem. - Bo tak

bardzo tego chciałam...
Oddychał szybko i ci

ęŜ

ko. Jak w transie pochylił si

nad ni

i spojrzał jej

prosto w oczy.
Napi

cie było wr

cz nie do zniesienia. Czuła na wargach jego ciepły

oddech.
- Jasonie... - szepn

ła z obaw

w głosie.

Musn

ł wargami jej usta.

Ćśś

...- szepn

ł. - Chc

tylko dotkn

ąć

, poczu

e jeste

cała i

zdrowa, tutaj, a nie gdzie

na polu, rozerwana na kawałki. Bo

e, nigdy w

yciu tak si

nie bałem!

- Nakrzyczałe

na mnie - wypomniała mu.

- A czego si

spodziewała

? Odchodziłem od zmysłów ze strachu o

ciebie - mrukn

ł. Oparł r

ce na jej ramionach i wpatrywał si

zarumienion

twarz. - Ty mały głuptasie, czy nie mo

esz zrozumie

przy tobie przestaj

zachowywa

racjonalnie? Czy naprawd

sprawia

ci przyjemno

ść

wyprowadzanie mnie z równowagi, tak jak ostatnio w

salonie?
- Nie miałam poj

cia,

e... mog

wyprowadzi

z równowagi.

Jason spu

cił wzrok na prawie przezroczysty stanik jej halki.

- Le

ysz tu sobie taka mi

kka i słodka, a ja snuj

jakie

opowiastki, cho

marz

, by rozebra

do naga i całowa

dy jedwabisty centymetr

twego ciała.
Serce Amandy waliło jak młotem.
- Która godzina? - zapytała szybko.
- Boisz si

, tak? - Bardzo delikatnie dotkn

ł jej piersi i u

miechn

ł si

kiedy przesun

ła mu r

na swoje rami

. - Ju

tak kiedy

zrobiła

przypomniał.
- Wtedy na przyj

ciu. Do dzi

nosze w sobie to wspomnienie, jak

wyblakł

fotografi

. Była

tak cudownie niewinna. - Jego twarz st

ęŜ

ała. -

Teraz jeste

kobiet

, wcale nie tak niewinn

, wiec po co udajesz?

Amanda nie miała siły zaprzeczy

- Jestem zm

czona, Jasonie - powiedziała słabym głosem.

- A ja nie? Chodziłem w kółko po pokoju, próbuj

c si

pozbiera

Wiedziałem,

e je

li tylko zamkn

oczy, ujrz

twoj

twarz, tak

jak w

momencie, gdy napadłem na ciebie za ten płaszcz.
- Ale Marguerite...
- Nalegała. Wiem. Duncan mi przecie

powiedział.

- Delikatnie odsun

ł z jej twarzy kosmyk włosów.

- Byłem taki zdenerwowany, kochanie - rzekł cicho. -I ura

ony.

- Nie potrafiłabym ci

urazi

- szepn

ła Amanda.

- Czy

by? Nawet nie wiesz, jak bardzo cierpiałem

- mrukn

ł i pochylił si

, by j

pocałowa

Chciała go powstrzyma

, ale chwycił jej r

ce i poło

ył sobie na piersi.

- Czy

nie wiedziała, jak dotyka

ęŜ

czyzny?

Nerwowymi, niepewnymi palcami pie

ciła jego pier

, a jego usta

doprowadzały j

do szale

stwa.

- Pocałuj mnie mocno - szepn

ła.

- Chwileczk

- odparł z triumfuj

cym u

miechem.

- Tak wła

nie lubi

. Wolno i spokojnie, a ty? No, kochanie, czemu tak

ysz? Pomó

mi.

Omal mu nie powiedziała,

e po prostu nie wie, jak si

zachowa

nigdy z nikim oprócz niego nie była w tak intymnej sytuacji. Z nikim
innym nie posun

ła si

, tak daleko.

Poddała si

jego ustom i mocno obj

ła jego cieple ciało.

- Nie tak mocno, kochanie - szepn

ł Jace. - Ju

od tak dawna nie

starałem si

sprawi

przyjemno

ci kobiecie. Nie spieszmy si

- Ja naprawd

nie umiem.

- Nie szkodzi. Przecie

chcesz mnie dotyka

, prawda? - szepn

ł i

przeci

ł dło

mi wzdłu

jej ciała. - Nie zrobi

ci krzywdy.

- Wiem. Ja... potrzebuj

czasu.

Jace oparł si

na łokciu i spojrzał jej w oczy.

- Miała

na to siedem lat - zauwa

ył.

- Przez te siedem lat mnie nienawidziłe

-przypomniała mu ze smutkiem.

- Nie spodziewaj si

e... ci zaufam,

e...

e dasz mi siebie, tak? - doko

czył za ni

i pocałował j

mocno w usta.

- Dobrze, zgadzam si

. Potrzebujesz czasu,

eby oswoi

z t

ale nie dam ci go du

o, Amando. Zbyt długo czekałem i moja cierpliwo

ść

czy. Zbyt długo byłem bez kobiety.

Chciała co

powiedzie

, ale Jace nachylił si

nagle i poczuła jego wargi

na swojej piersi. Z jej ust wyrwał si

krótki j

- Przyjemnie? - zapytał i jeszcze bardziej odsłonił jej piersi. Amanda
oblała si

rumie

cem.

- Czy

do tej pory zawsze robiła to po ciemku? - zapytał z

miechem. - Ciesz

, bo przynajmniej w jednym mog

pierwszy.

Jak to mówi

- małe jest pi

kne, co?

- Jeste

wstr

tny! - szepn

ła, rumieni

c si

jeszcze bardziej.

miał si

lekko, widz

c, jak podci

ga pod brod

prze

cieradło. Usiadł

zadowolony jak tygrys, który ju

jedn

łap

trzyma zdobycz.

- Małe, ale doskonałe - rzekł cicho i przez moment jego szare oczy były
prawie łagodne.
Pod wpływem impulsu Amanda wyci

ła r

i dotkn

ła jego nagiej

piersi, a w jej oczach pojawiły si

wszystkie skrywane pytania.

- Tak mi przykro,

e si

o nas martwili

cie. Jason tylko kiwn

ł głow

- Lepiej si

prze

pij.

- Ty te

, bo nie b

dziesz zdolny do pracy.

- W

tpi

, czy w ogóle b

mógł skupi

na pracy - przyznał i nachylił

nad ni

. Jego wygłodniałe usta mia

yły jej wargi. Odpowiedziała

mu cał

sob

. Tak bardzo go kochała i przez chwil

naprawd

nale

ał do

niej. Chciała da

mu wszystko, zapomnie

o kłótniach i ostrych słowach.

Jace z trudem opanował swoje po

Ŝą

danie. Odsun

ł j

delikatnie i opu

cił

na poduszki.
- Wolałbym odci

ąć

sobie rami

, ni

odchodzi

od ciebie - szepn

ł. - Tak

bardzo ci

pragn

Westchn

ł ci

ęŜ

ko i znów, tym razem leciutko, przywarł do jej ust.

- Mogłaby

ze mn

spa

- rzekł cicho, patrz

c w jej zamglone oczy. - Nic

cej, tylko spa

. Trzymałbym ci

w obj

ciach i patrzył, jak

pisz.

Amanda oblała si

rumie

cem od stóp do głów.

- A gdyby weszła twoja matka albo Duncan? - zapytała niepewnie, cho

najbardziej na

wiecie chciała wła

nie tego, co proponował.

- Wtedy musiałbym si

z tob

eni

, prawda? - zapytał z u

miechem i

podszedł do drzwi.
- Miłych snów, kochanie. Mo

e chocia

ty b

dziesz mogła zasn

ąć

- Dobranoc, Jasonie - szepn

ła. - A mo

e nale

ałoby powiedzie

„dzie

dobry"?

ROZDZIAŁ SIÓDMY
Amanda obudziła si

w zalanym sło

cem pokoju. Przez chwil

ała

jeszcze w łó

ku i wpatruj

c si

w sufit wspominała wizyt

Jace'a. Jace!

Czy to wszystko zdarzyło si

naprawd

? Dotkn

ła swych ust i spojrzała

w lustro, szukaj

ladów jego pocałunków. Na ramieniu dostrzegła

leciutkie zadrapanie. A wi

c to nie był sen. Czy Jace te

czuł to samo co

ona? Czy w blasku dnia

ałuje tego, co si

stało? Czy teraz b

dzie inny?

Czy zacznie si

miecha

? A mo

e jeszcze bardziej b

dzie jej

nienawidził?
Amanda wło

yła d

insy i bladoniebiesk

bluzk

i, wci

ąŜ

rozmarzona,

zbiegła na dół.
Było ju

po dziesi

tej i wła

ciwie nie spodziewała si

zasta

Jace'a, ale

mimo to nie ukrywała rozczarowania, kiedy otworzyła drzwi do jadalni i
ujrzała tam tylko Marguerite i Terry’ego.
- Jeste

nareszcie - powitał j

zdenerwowany wspólnik. - Wiesz, Mandy,

dziesz musiała sama poprowadzi

spraw

z Whitehallami. Przed

chwil

dzwonił Jackson. Nie podoba mu si

reklama, któr

dla niego

przygotowali

my - twierdzi,

e jest zbyt sugestywna.

- Ale przecie

jego syn j

zaaprobował - przypomniała Amanda.

- Wygl

da na to,

e zrobił to bez jego zgody - mrukn

ł Terry. Wypił

ostatni łyk kawy i wstał od stołu. - Przepraszam,

e ci

zostawiam sam

ale naprawd

nie mo

emy straci

tego zamówienia od Jacksona. Sama

wiesz, jak bardzo jest nam potrzebne.
- Jasne. Ale nie martw si

- odparła z u

miechem.

- Na pewno dam sobie rad

- Nie udało mi si

porozmawia

wczoraj z Jace'em. Mo

e ty b

dziesz

miała wi

cej szcz

ęś

cia.

Terry podzi

kował Marguerite za go

cin

, przypomniał Amandzie,

eby

zadzwoniła do niego zaraz po powrocie do San Antonio i wybiegł do
czekaj

cej przed domem taksówki.

- Co

mi si

wydaje,

e przestała

Jace'a - zauwa

yła

Marguerite z kpi

cym u

miechem.

- Co si

stało?

- Tajemnica - za

miała si

Amanda.

- Czy powiedział ci, jak bardzo si

wczoraj denerwował? - zapytała

Marguerite. - Nigdy go takim nie widziałam. Wiesz co, mam dla ciebie
wspaniał

niespodziank

- dodała.

- Jak

? - zapytała zdziwiona Amanda.

- Wkrótce si

dowiesz - odparła tajemniczo Marguerite. - Jason poszedł

do biura, ale powinien wróci

na obiad. A Duncan jest u dentysty -

parskn

ła

miechem. - Jason uszkodził mu dwie koronki.

niadaniu Marguerite wyszła na jakie

spotkanie, a Amanda jeszcze

raz przejrzała plan kampanii reklamowej, przygotowuj

c si

do rozmowy

z Jace’em. Nie bardzo liczyła na sukces. By

e ch

tnie by si

z ni

kochał, ale je

li chodzi o interesy, to z pewno

nie lubi robi

ich z

kobietami. Pewnie w ogóle nie zechce jej wysłucha

Przypomniała sobie ich rozmow

. A wi

c wtedy, przed laty, prosił j

. Amanda westchn

ła i przymkn

ła oczy. By

jego

, móc go

dotyka

, wita

go wracaj

cego z pracy, opiekowa

nim, pilnowa

eby si

nie przem

czał, kupowa

mu ubrania... wszystko to mogła ju

dawno mie

, gdyby tylko wtedy wła

ciwie zrozumiała jego propozycj

. A

teraz kochała go i pragn

ła tak, jak tylko kobieta mo

e pragn

ąć

ęŜ

czyzny, ale zdoby

go nie mogła. Lubił trzyma

w ramionach, ale

tpił w jej niewinno

ść

i nie my

lał ju

o mał

stwie. Chciał tylko z ni

sypia

. Bo teraz on miał pieni

dze, a ona była biedna. Nigdy nie b

dzie

pewny, czy zale

y jej na nim, czy na jego maj

tku. Wiedziała,

e ju

nigdy nie zaproponuje jej mał

stwa.

Była tak pogr

ąŜ

ona w my

lach,

e nawet nie usłyszała telefonu. Kiedy

pokojówka poinformowała j

e kto

do niej dzwoni, przypuszczała,

to Terry.
- Halo? - odezwała si

niepewnie.

- Cze

ść

- usłyszała aksamitny głos Jace'a. - Co porabiasz?

- Pr

... pracuj

na kampani

- odparła.

-Nic zabrzmiało to szczególnie przekonywaj

co - zauwa

ył Jace. - Skoro

ty sama nie jeste

pewna własnych kompetencji, to jak chcesz

przekona

mnie?

- Mam pełne zaufanie do naszej agencji. - Jej palce, zaci

te na

sznurze telefonu, dr

ały. - Tylko... nie spodziewałam si

twojego

telefonu.
- Nawet po tym, co mi

dzy nami zaszło? - zapytał cicho. - Zostawiła

na pami

kne zadrapania na plecach.

Amanda zaczerwieniła si

, przypomniawszy sobie, z jak

nami

tno

wbijała paznokcie w jego ciało.
- To twoja wina - szepn

ła z u

miechem. - Nie zwalaj wszystkiego na

mnie.
- Ty czarownico - parskn

miechem Jace.

- Przyjd

do mnie do biura o jedenastej trzydzie

ci. Zabior

na obiad.

- Ch

tnie.

- Ch

tnie to ja zrobiłbym co

zupełnie innego -odparł.

- Ty zbere

niku!

- Tylko z pani

, panno Canon. Ma pani takie cudowne ciało.

-Jace!
- Nie bój si

, telefon nie jest na podsłuchu. A mój gabinet jest

koszczelny.

- Dlaczego? - zapytała Amanda bez zastanowienia.
-

eby personel nie słyszał, jak bij

sekretark

- odparł powa

nie Jace.

- Wszystkich pracowników tak traktujesz? - zapytała rozbawiona
Amanda.
- Tylko nieposłusznych. Nie spó

nij si

. Udało mi si

wetkn

ąć

dzy

narad

zarz

du i słu

bowy obiad.

- Obiad? - zdziwiła si

. - B

dziesz jadł dwa obiady?

-Z nimi wypij

tylko kaw

. Powiem,

e si

odchudzam.

- Nikt ci nie uwierzy. Jeste

taki szczupły.

- A wi

c jednak zwracasz na mnie uwag

- Jeste

bardzo przystojny - szepn

ła i poczuła,

e si

rumieni. W

słuchawce rozległ si

pomruk zadowolenia.

- Jedenasta trzydzie

ci. Nie zapomnij.

Amanda znalazła si

w tym budynku po raz pierwszy. Był to nowoczesny

biurowiec w centrum Victorii, z fontann

przed wej

ciem i licznymi

linami w

rodku. Biuro Jace'a mie

ciło si

na pi

tym pi

trze.

- Czy Jace... czy pan Whitchall jest u siebie?
- zapytała Amanda siedz

przy biurku przystojn

, ciemnowłos

sekretark

- Słyszy pani te krzyki? - zapytała z u

miechem sekretarka, wskazuj

zamkni

te drzwi, zza których dochodził przytłumiony głos Jace'a. -Jaki

kontrakt w ostatniej chwili nie wypalił i szef jest w

ciekły. Od rana ci

gle

jakie

problemy. Przepraszam, nie powinnam si

przed pani

ala

Naprawd

chce si

pani z nim widzie

? - zapytała unosz

c brwi.

- Owszem. Jestem bardzo odwa

na - zapewniła j

Amanda.

- Angelo, przynie

mi papiery dotycz

ce Bronson Corporation - rozległ

z interkomu głos Jacc'a.

-I daj mi zna

, jak przyjdzie panna Carson.

- Ju

przyszła. Mam j

wpu

, czy najpierw da

jej jak

ąś

osłon

- Nie b

taka dowcipna.

Niepewnym krokiem i z bij

cym sercem Amanda weszła do gabinetu

Jace'a. Nic si

nie zmienił. Jego twarz była powa

na, a w oczach nie

potrafiła wyczyta

adnych uczu

. Dla niej miniona noc stanowiła punkt

zwrotny, czy

by dla niego była bez znaczenia? Czy wróci do dawnych

kłótni?
Ubrany w ciemnobr

zowy garnitur Jace był taki m

ski,

e z trudem

powstrzymała si

, by go nie dotkn

ąć

- - Boisz si

? - zapytał cicho Jace.

- Twoja sekretarka obawiała si

e b

dzie mi potrzebna tarcza -

miechn

ła si

niepewnie Amanda.

- Tobie nigdy - odparł i podszedł ku niej wolnym, pewnym krokiem.
- Cze

ść

- powiedziała cicho. Stał tak blisko,

e prawic czuła ciepło i

zapach jego ciała.
- Cze

ść

- szepn

ł i co

nowego, nieokre

lonego pojawiło si

w jego

oczach. Nachylił si

nad ni

i dotkn

ł ustami jej warg .

- Pocałuj mnie - szepn

ł.

Amanda nie potrafiła si

oprze

tej pokusie. Stan

ła na palcach, otoczyła

go ramionami i mocno przywarła do jego ust.
- Tak, Jasonie? - zapytała po chwili.
- Wła

nie tak - szepn

ł i przyci

ł j

mocno do siebie. Z jej ust wyrwał

krótki j

- Teraz ju

wiesz - szepn

ł.

- Co? - zdziwiła si

Amanda.

- Dlaczego mój gabinet jest d

koszczelny - za

miał si

Jace. Amanda

zaczerwieniła si

i spu

ciła oczy.

- Kocham te twoje rozkoszne j

ki - mówił dalej.

-Ju

nie zachowujesz si

jak zdenerwowana dziewica. Ciesz

Gdyby tylko znał prawd

! - pomy

lała z bólem. Umiała tylko to, czego

nauczyła si

od niego.

Jace spojrzał na zegarek.
- Musimy ju

ść

, bo inaczej nie zd

ąŜ

ysz nic zje

ść

. Mam tylko godzin

- Czy na pewno... - zacz

ła Amanda.

- Na pewno - odparł i pocałował j

mocno w usta.

-Jeste

głodna?

- Umieram z głodu — u

miechn

ła si

niepewnie.

- Có

za wyznanie! - Spojrzał na jej mi

kkie, lekko obrzmiałe usta. -

Idziemy - rzekł i chwycił za klamk

- Szminka! - powstrzymała go w ostatniej chwili.
- Nie potrzebujesz

adnej szminki - odparł, spogl

daj

c na jej usta. -

Wygl

dasz pi

knie bez

adnej tapety.

- Nie o to chodzi. Teraz ty masz j

na całej twarzy - wyja

niła.

Podał jej chusteczk

i obj

wszy j

w pasie pozwolił, by usun

ła

lady z

jego policzków.
Zabrał j

do eleganckiej restauracji, z wi

niowym dywanem, lnianymi

obrusami i skórzanymi meblami. Nie czekaj

c, a

Jace wybierze co

dla

nich obojga, Amanda sama zamówiła dla siebie sałatk

- Jestem wolna od przes

dów - wyja

niła mu.

- Ja te

. I co ty na to?

Zasiniała si

, nerwowo obracaj

c w palcach szkla

-k

- Miałam wra

enie,

e ci

to troch

zirytowało.

- Moja droga, przyznaj

e według mnie kobiety lepiej wygl

daj

spódnicy ni

w spodniach, ale w interesach s

tak samo dobre jak

ęŜ

czy

ni.

Amanda otworzyła szeroko oczy ze zdziwienia.
- Nie podejrzewałam ci

o takie pogl

dy.

- Ju

ci mówiłem, Amando,

e zupełnie mnie nie znasz - przypomniał.

- Na to wygl

da. - Chwyciła mocniej szklank

- Czy mog

ci wyja

, dlaczego uwa

am,

e nasza agencja potrafi

zorganizowa

reklam

waszego przedsi

wzi

cia na Florydzie?

- Spróbuj.
- A wi

c słuchaj. Wasze osiedle powstanie w gł

bi l

du. Daleko od

oceanu czy zatoki. Nie ma tam nawet

adnej rzeki. Niedaleko jest jednak

e jezioro, a sama okolica jest bardzo malownicza. Idealna dla

emerytów. Na tym wła

nie skupimy si

w naszej reklamie. Jest tam cisza

i spokój, nie ma hała

liwych turystów. Osiedle, z własnymi sklepami i

ogrodami, b

dzie wła

ciwie samowystarczalnym miastem. Ludzie

szukaj

sło

ca i spokoju. Damy im to.

- O jakim rodzaju reklamy my

licie? - zapytał powa

nie zainteresowany.

- B

dziecie gotowi za pół roku, tak? - zapytała Amanda, a Jace skin

głow

. - Mamy wiec czas,

eby zareklamowa

osiedle we wszystkich

powa

niejszych pismach, czytanych przez starszych, niezale

nych

finansowo ludzi. W okolicy wychodz

dwa dzienniki i tygodnik, działaj

trzy du

e stacje radiowe. Wykorzystamy je wszystkie. Dowiemy si

d najcz

ęś

ciej pochodz

nowi mieszka

cy Florydy i b

dziemy

reklamowa

twoje przedsi

wzi

cie tak

e w innych stanach. Wymy

limy

dla osiedla jak

ąś

atrakcyjn

nazw

, urz

dzimy uroczyste otwarcie,

przemówi gubernator i kilku polityków, roze

lemy zaproszenia do prasy

i...
- Chwileczk

! - Jace ze

miechem przerwał t

wyliczank

. - Nie wiem,

czy b

dzie mnie sta

na taki zmasowany atak.

Zdziwił si

, kiedy Amanda podała mu cen

- Nie spodziewałem si

tak umiarkowanych kosztów - przyznał.

- Dlaczego?
- Zgłosiła si

do nas pewna agencja z Nowego Jorku - wyja

nił,

spogl

daj

c jej w oczy. - Kwota, któr

podali, była o kilka tysi

cy wy

sza.

- A niech ich g

ęś

kopnie - skomentowała Amanda z udawan

zło

Jace te

miechn

ł, ale u

miech szybko znikn

ł z jego twarzy.

- Kto si

dzie tym zajmował, Amando, ty czy twój wspólnik?

- Oboje, ale poniewa

ja uko

czyłam studia dziennikarskie, opracowuj

wszystkie teksty, a Terry zajmuje si

stron

techniczn

- A je

li, mimo waszej kampanii, nie uda mi si

sprzeda

tych mieszka

- Wtedy rzuc

pod koła twojego mercedesa z ponur

pie

ustach.
Jace zgasił papierosa. Na jego wargach bł

kał si

lekki u

miech.

- No i co? -dopytywała si

niecierpliwie Amanda.

- Musz

wszystko przemy

. Dam ci odpowied

na przyj

ciu u

Sullevanów. Zgadzasz si

- Trudno - westchn

ła.

Dopiero kiedy zacz

li je

ść

, Amanda u

wiadomiła sobie, jak bardzo była

głodna. Odmówiła jednak deseru i z zazdro

patrzyła, jak Jace

pochłania olbrzymi

porcj

placka truskawkowego z bit

mietan

- Ach, te kalorie - westchn

ła.

- Nie musz

uwa

na lini

. Wszystko spalam.

- Wiem. Cały czas pracujesz.
- Nie cały - poprawił j

, spogl

daj

c znacz

co na jej usta.

Odwiózł j

pod biurowiec i zaparkował w pobli

u samochodu, którym

przyjechała z Casa Verde.
- Dzi

kuj

za miły obiad i zapoznanie si

z planami naszej kampanii -

powiedziała.
- Cała przyjemno

ść

po mojej stronie, panno Carson. Wieczorem idziemy

na wyst

py do „Parisienne". Maj

tam bardzo dobry zespól. B

dziemy

mogli pota

czy

Serce podskoczyło jej do gardła.
- My?
Jace nachylił si

ku niej i leciutko musn

ł wargami jej usta.

- My - szepn

ł. - Porozmawiamy te

troszeczk

- O czym?
- O tobie i o mnie, kochanie, i o naszej przyszło

ci. Po tym, co wydarzyło

ostatniej nocy, ju

nigdy nie pozwol

ci uciec.

- Ale

, Jace...

- Teraz nie mam czasu. Wysiadaj, goł

beczko. Musz

wraca

do roboty.

Porozmawiamy wieczorem. Włó

seksownego -dodał z chytrym

mieszkiem.

Amanda wysiadła, nachyliła si

do okna i pokazała mu j

zyk.

O czym Jace chce ze mn

rozmawia

?- zastanawiała si

gor

czkowo

Amanda w drodze powrotnej do Casa Verde. Mo

e o mał

stwie?

Oddała si

słodkim marzeniom - ona w białej sukni, Jace w smokingu

stoj

przed ksi

dzem w ko

ciele z pi

knymi witra

ami. Ach, wyj

ść

Jace'a, dzieli

z nim nazwisko, dom, łó

ko, mie

wspólne dzieci... byłoby

to spełnienie wszystkich jej marze

. Oczywi

cie Jace mo

e jej zło

zupełnie inn

propozycj

, ale w jego oczach i pocałunkach było przecie

cej, ni

tylko po

Ŝą

danie. Nie, na pewno chodzi mu o co

trwałego. Jej oczy rozbłysły jak gwiazdy. Ach, gdyby on dzielił jej uczucia!
Niech tak si

stanie, modliła si

, prosz

Zaparkowała przed wej

ciem do Casa Verde i szybko wbiegła po

schodkach.
-Czy to ty, kochanie? - powitał j

w holu głos Marguerite. - Jestem w

salonie!
Amanda weszła do pokoju i ju

otwierała usta,

eby opowiedzie

, jaki

miły był obiad z Jace'em, kiedy spostrzegła,

e Marguerite nie jest sama.

- Widzisz? Mówiłam,

e mam dla ciebie niespodziank

! - zawołała

uradowana Marguerite.
- Witaj, kochanie - powitała córk

Beatrice Carson, cała w ró

owym

szyfonie.
Amanda pozwoliła si

obj

ąć

i pocałowa

, my

c równocze

nie o

wszystkich problemach, jakie spowoduje wizyta matki w Casa Verde.
Wszystko układało si

tak cudownie, Jace tak bardzo si

zmienił. A

teraz przyjechała Bea i wszystkie marzenia na nic. Jason pomy

li,

e to

ona

ła tu matk

, nigdy nie uwierzy,

e to Marguerite j

zaprosiła.

dzie w

ciekły, bo nienawidzi Bei.

- No, co, kochanie, nie chcesz wiedzie

, dlaczego przyjechałam? -

zapytała słodkim głosem Bea.
- Dlaczego przyjechała

, mamo? - zapytała posłusznie Amanda.

- Wychodz

za m

ąŜ

, kochanie! B

dziesz miała ojczyma!

Amanda musiała usi

ąść

. Tego ju

było naprawd

za wiele.

- Za m

ąŜ

- Tak, kochanie - odparła matka siadaj

c obok niej i chwytaj

c j

za r

ce.

Jej dłonie były chłodne i Amanda zauwa

yła, jak bardzo jest

zdenerwowana. - Za Recsc'a Bannona. O

wiadczył mi si

dwa dni temu i

powiedziałam „tak". Polubisz go. To bardzo powa

ny i odpowiedzialny

człowiek. B

dziesz mogła mieszka

z nami, jak długo zechcesz.

- Ale dlaczego przyjechała

do Casa Verde?

- Marguerite była taka miła,

e obiecała mi pomóc w skompletowaniu

wyprawy i zaplanowaniu przyj

cia

- wyja

niła z u

miechem Bea. - Wiedziałam,

e i ty b

dziesz chciała

wzi

ąć

w tym udział. Najpierw we

miemy cichy

lub w Nassau, a potem

wyprawimy małe przyj

cie w domu. Dom te

na pewno ci si

spodoba.

Jest uroczy, ma mał

prywatn

pla

Ŝę

. Woda

jest cudowna, taka przezroczysta i niesamowicie zielona.
- Kiedy b

dzie

lub? - zapytała Amanda. Wła

nie u

wiadomiła sobie,

teraz Reese przejmie odpowiedzialno

ść

za matk

i jej długi.

- W przyszłym tygodniu - westchn

ła Bea. - Wiem,

e to zbyt szybko, ale

Reese nalegał, wiec si

poddałam. Jestem strasznie przej

ta!

- Ja te

- u

miechn

ła si

Amanda,

ciskaj

c matk

za r

. Bea jest

taka dziecinna, tak spontanicznie na wszystko reaguje. Mimo jej wad po
prostu nie mo

na jej nie kocha

- A je

li chodzi o wypraw

, mamo... nie mamy du

o pieni

dzy... - zacz

ła

ostro

nie Amanda.

- Wyprawa b

dzie moim prezentem

lubnym - wyja

niła z dum

Marguerite. - Nie mog

doczeka

, kiedy zaczniemy j

kompletowa

Beo. Jutro wcze

nie rano ruszamy do Saksa. Mamy tak mało czasu!

- Tak, rzeczywi

cie - przyznała Bea i obie przyjaciółki natychmiast

zacz

ły rozmawia

o weselu.

Amanda przysłuchiwała si

ich rozmowie i dopiero pod wieczór poszła

na gór

przebra

do kolacji. Bała si

reakcji Jace’a. Czul

e wcale

nie uciesz

go odwiedziny Bei.

Ubrała si

w eleganck

, szar

spódnic

i haftowan

ró

bluzk

ładnie podkre

laj

jej szczupł

figur

. Ubranie rzeczywi

cie le

ało

znakomicie i wygl

dało jak nowe, cho

wcale takie nie było. Amanda

bardzo starannie dobierała sw

garderob

. Dodaj

c jak

ąś

broszk

czy

apaszk

, potrafiła uatrakcyjni

i od

wie

nawet stare rzeczy. Na

pocz

tku miała problem z butami, ale szybko nauczyła si

kupowa

pod koniec sezonu, na wyprzeda

ach. Wszystko kupowała na

wyprzeda

y. Na nic innego nie mogła sobie pozwoli

Wła

nie ko

czyła si

czesa

, kiedy usłyszała delikatne pukanie do drzwi

i do pokoju weszła Bea, elegancko ubrana i uczesana.
- Pomy

lałam sobie,

e mogłyby

my razem zej

ść

na dół - powiedziała

cicho. - Rozumiesz... wiem,

e Jason mnie nie lubi, a przy tobie mo

nie powie mi czego

nieprzyjemnego - dodała z nerwowym u

miechem. -

Nie powiedziała

mu o byku, prawda, kochanie?

- Oczywi

cie,

e nie - uspokoiła j

Amanda i przytuliła mocno do siebie. -

Tak si

ciesz

e kogo

sobie znalazła

. Wiem, jaka czuła

samo-

tna.
- Nie tak bardzo, kochanie. - Bea pogłaskała córk

po policzku. - Mam

przecie

ciebie. Marguerite powiedziała mi,

e mi

dzy tob

a Jace’em

zaczyna si

lepiej układa

- dodała po chwili. - Czy to prawda?

Amanda zarumieniła si

i odwróciła głow

- Sama nie wiem. Nawet nie jestem pewna, czy on mnie lubi.
- Posłuchaj, Amando. Cz

sto zastanawiałam si

, czy te kłótnie mi

dzy

wami nie s

oznak

czego

o gł

bszego ni

niech

ęć

. Unikała

przez wiele lat. Mam nadziej

e nie z powodu mojego paskudnego

stosunku do niego, kiedy miała

kilkana

cie lat Byłam okropn

snobk

Szkoda,

e nie u

wiadomiłam sobie tego w por

, zanim narobiłam tylu

szkód.
- Jakich szkód?
- W stosunkach mi

dzy tob

a Jace'em - odparła Bea, wpatruj

c si

dywan. - Wiesz, Amando, mało jest takich m

ęŜ

czyzn jak Jace Whitehall.

Dzisiaj kobiety wol

ęŜ

czyzn, którzy płacz

, cierpi

, popełniaj

bł

dy, a

potem przepraszaj

na kolanach. I mo

e to dobrze.

wiat si

zmienia.

Ale m

ęŜ

czy

ni tacy jak Jace. s

teraz rzadko

. Oni sami dyktuj

warunki i nigdy nie padaj

na kolana. Szcz

ęś

liwa b

dzie kobieta, któr

pokocha taki m

ęŜ

czyzna. Och, Mandy, je

li go kochasz, nie uciekaj

przed nim. Ja ju

straciłam moje szcz

ęś

cie, ale ty wci

ąŜ

masz jeszcze

szans

- Nie rozumiem, o czym mówisz, mamo - szepn

ła Amanda.

- Dobra z ciebie dziewczyna, kochanie, ale wobec niektórych m

ęŜ

czyzn

nie wystarcz

szlachetne intencje,

- Bea, jeste

tam? - usłyszały głos Marguerite.

- Tak, kochanie, ju

schodzimy! - zawołała lekko zirytowana Bea i

poklepała Amand

po ramieniu. - Kiedy

ci to wytłumacz

. B

musiała

tak

e zdradzi

ci pewn

tajemnic

. Porozmawiamy pó

niej, dobrze?

- Tak, mamo - odparta zaskoczona Amanda.
- Chod

my na dół.

Siedziały we trzy w salonie, czekaj

c a

podadz

obiad, kiedy zjawił si

Jace. Od razu zauwa

ył Be

i wydawało si

e eksploduje.

- Co ty tu, do cholery, robisz? - warkn

ł i spojrzał na pobladł

Amand

. -

Czy nie za bardzo si

pieszyła

z tym zapraszaniem mamusi? Nie

przypominam sobie,

ebym ci co

obiecywał.

Amanda zamierzała wszystko wyja

, ale uprzedziła j

Bea.

- Sama si

zaprosiłam - odwa

nie stawiła mu czoło. - Wychodz

za m

ąŜ

Jasonie. Przyjechałam zaprosi

moj

córk

na wesele.

- A wi

c w ko

cu udało ci si

kogo

złapa

?- skomentował jej słowa

Jace. - Czy jemu te

dziesz tak wierna, jak temu poprzedniemu?

- Jasonie, jak

miesz! - zaprotestowała gwałtownie Marguerite. - Bea jest

moj

przyjaciółk

- Akurat - odparł zimno Jace, patrz

c prosto w oczy Beatrice. Amanda

zauwa

yła, jak twarz matki stała si

kredowobiała.

- O czym ty mówisz? - domagała si

wyja

nie

Marguerite.

- Zapytaj swoj

... przyjaciółk

- warkn

ł Jace.

- Ona wie. Prawda, pani Carson? - Słowo „pani" zabrzmiało jak obelga.
- Zostaw moj

matk

w spokoju - powiedziała wstaj

c Amanda. - Nie

masz prawa jej obra

. Nic o niej nie wiesz.

- Nawet nie wyobra

asz sobie, jak du

o wiem, moja droga - odparł

zimno. - Pewnego dnia ci opowiem i przejrzysz na oczy.
- Ty... ty... pastuchu! - wykrzykn

ła przez łzy Amanda.

- Dawno ju

tak mnie nie nazywała

- odparł, a po jego twarzy przemkn

cie

. -To nawet lepiej,

e przestała

udawa

. Powtarzam ci jeszcze raz,

e nie dostaniesz ani grosza z moich- pieni

dzy. A mamusi

- dodał,

spogl

daj

c na Be

- mo

esz odesła

do domu. Nie mam zamiaru

finansowa

jej wesela. Tobie te

zabraniam, mamo - poinformował

Marguerite.
- Je

li kupisz tej dziwce cho

by chustk

do nosa, stracisz wszystkie

kredyty - zako

czył i wyszedł z pokoju. Marguerite chwyciła B

c w

ramiona.
- Tak mi przykro, kochanie! Zupełnie nie wiem, co mu si

stało!

Bea łkała jak dziecko, po jej policzkach spływały strumienie tez,
- Nie płacz, mamo - próbowała j

pocieszy

Amanda. - Wszystko b

dzie

dobrze.
Sama w to zw

tpiła. Cały jej

wiat legł w gruzach. Jace znowu jej

nienawidzi, a ona nie ma poj

cia, dlaczego. Czy to jaka

dawna uraza?

Czy nienawidzi Beatrice za co

, co powiedziała tyle lat temu? I dlaczego

nazwał j

dziwk

? Owszem, ró

ne rzeczy mo

na o Bei powiedzie

, ale

na pewno nie jest dziwk

. Jej zachowanie było zawsze nienaganne. Nie

splamiłaby swej reputacji jakim

pozamał

skim romansem. Jace

potrafi by

taki okrutny. Amanda przymkn

ła oczy. Jak mógł powiedzie

takiego po tym, co miedzy nimi zaszło? My

lała,

e mu na niej

zale

y, szczególnie po podró

y do Nowego Jorku i po tych wszystkich

pocałunkach. Myliła si

. Jak ma ochroni

bezbronn

matk

przed

jego nienawi

? Jej te

chciało si

płaka

. Dzie

zacz

ł si

tak pi

knie,

a teraz wszystko legło w gruzach.
Do kolacji zasiadły same. Jace zszedł na dół po godzinie i bez słowa
wyszedł z domu. Pewnie na spotkanie z Tess, pomy

lała Amanda.

- Nie rób takiej tragicznej miny, kochanie - starała si

pocieszy

Bea. -

Wszystko si

uło

y, zobaczysz.

- Tak, na pewno - próbowała si

miechn

ąć

Amanda.

- Udusz

kiedy

tego mojego syna - powiedziała Marguerite, z furi

atakuj

c widelcem kawałek mi

sa.

- Nie przejmuj si

, moja droga-poprosiła Beatrice.

-Jace zawsze taki był w stosunku do mnie i ma ku temu powody. To
przecie

... - przerwała i przygryzła warg

. - To przecie

ja przejechałam

jego byka, nie Amanda.

- Ty? - nie mogła uwierzy

Marguerite. - Ale przecie

Amanda

przyznała...
- Chciała mnie ochroni

. Nie, to nieprawda - westchn

ła. - Błagałam j

eby mnie ochroniła. Wiedziałam, jak Jace mnie nienawidzi. Bałam si

e wyrzuci mnie z Casa Verde, pozwoliłam wi

eby biedna Amanda

wzi

ła cał

win

na siebie - popatrzyła na córk

ze łzami w oczach. -

Wiem, kochanie,

e byłam dla ciebie ci

ęŜ

arem. Po... po

mierci twojego

ojca chodziłam jak bł

dna.

- To jeszcze nie powód,

eby, Jace ci

obra

ał - przerwała jej Marguerite.

- To niedopuszczalne i powiem mu to, kiedy si

troch

uspokoi.

Amanda z trudem powstrzymała u

miech. Je

li chodzi o stawianie czoła

gniewowi Jace'a, Marguerite była równie odwa

na, jak ona.

Nast

pnego dnia Bea i Amanda trzymały si

Marguerite i unikały Jace'a.

On te

wolał przebywa

w biurze i na ranczo, ale kiedy kilka razy

spojrzał na Amand

, jego oczy były lodowate. Wydawało si

e nigdy

nic mi

dzy nimi nie zaszło,

e nigdy nie pie

cił jej czule i nie całował.

Bea te

czuła si

winna. Reese Bannon obiecał przysła

jej pieni

dze na

wypraw

, chocia

Marguerite chciała dotrzyma

obietnicy. Obie panie

dziły wi

c wi

ksz

ęść

dnia na zakupach, a Amanda, w swoim

pokoju, opłakiwała utracone szcz

ęś

cie.

Po kolacji Bea i Marguerite poszły z wizyt

, a Amanda, przebrawszy si

w d

insy i bluzk

, wyszła na werand

odetchn

ąć

wie

ym 'powietrzem.

Usiadła na du

ym, bujanym fotelu.

- Nie uciekaj - usłyszała nagle głos Jace'a. - Nie jestem uzbrojony. Z
trudem zmusiła si

do pozostania na miejscu.

- My

lałam,

e wyszedłe

- zauwa

yła chłodno.

- Jasne, inaczej nie wysun

łaby

nosa z pokoju. Kiedy był w takim

nastroju, czuła si

od niego oddalona o tysi

ce lat

wietlnych.

- Kiedy

tak ze mn

siedziała

- odezwał si

nagle Jace. - Pami

tasz,

Amando?
- Tej nocy, kiedy umarł twój ojciec - odparła, przypomniawszy sobie
pustk

domu pozbawionego dominuj

cej osobowo

ci Jude'a Whitehalla i

płacz Bei i Marguerite. - Nie odezwali

my si

do siebie wówczas ani

słowem.
- Siedziała

obok i trzymała

mnie za r

. Tylko tyle.

adnych łez. Po

prostu siedziała

i trzymała

mnie za r

Tylko to przyszło mi do głowy. Wiedziałam, jak bardzo go kochałe

...

chyba nawet bardziej ni

Duncan. Niełatwo ci

pocieszy

, Jasonie.

Nawet wtedy bałam si

e mnie odepchniesz. Ale nie zrobiłe

tego.

ęŜ

czy

ni wstydz

chwil słabo

ci, kochanie, nie wiesz o tym? -

zapytał dziwnie łagodnym tonem i Amanda przypomniała sobie,

e ju

kiedy

powiedział co

podobnego. - Wiesz, tamtej nocy nie zniósłbym

obok siebie nikogo innego. Tylko ty zawsze potrafiła

przy mnie w

takich sytuacjach. Pozwoliłem ci opatrzy

ran

, której nie dałbym tkn

ąć

nawet lekarzowi.

Amanda czuła, jak mocno bije jej serce. Uwa

aj, mówiła do siebie, dla

niego to tylko gra, a graczem jest

wietnym. Nie pozwól,

eby ci

skrzywdził.
Chyba ju

pójd

- powiedziała wstaj

c gwałtownie. - Robi si

pó

no.

Porozmawiaj ze mn

, Amando – poprosił Jace.

O czym? O mojej matce? O mnie? Jeste

my dziwkami, jak powiedziałe

i wszystko o nas wiesz, bo jeste

Jace Bóg Wszechmog

cy Whitehall! -

wybuchn

ła i nie dopuszczaj

c go do głosu, wbiegła do domu.

Nast

pnego dnia równie nieszcz

ęś

liwa Amanda wybrała si

do stajni

obejrze

nowo narodzonego,

nie

nobiałego araba. Przypomniały si

jej

dawne czasy na ranczu ojca, kiedy sp

dzała całe godziny w stajniach,

podziwiaj

rebi

ta.. Pogr

ąŜ

ona we wspomnieniach, dopiero w ostatniej

chwili usłyszała kroki zbli

cego si

ku niej Jace'a.

Jeste

sama? - zapytał ostro. - A gdzie si

podziewa braciszek Duncan?

Jest w biurze - odparła.
- A inni? - dodał, unikaj

c wymówienia imienia Bei.

- W mie

cie na zakupach Ale nie za twoje pieni

dze. Amanda z trudem

powstrzymywała si

od rzucenia si

mu w ramiona. Tak bardzo chciała

poczu

jego ciało, zapach, pocałunki Odwróciła wzrok i próbowała

uspokoi

oddech.

kny jest ten

rebak - zmieniła temat.

Jace stan

ł tu

za ni

. Była jak w pułapce. Czuła ciepło jego ciała, jego

zapach.
-

Czy... czy masz jeszcze jakie

inne? – ci

ła niezbyt pewnie.

Poczuła jego oddech na swoich włosach.
Pachniesz kwiatami - szepn

ł.

To szampon.
Jace przysun

ł si

jeszcze bli

ej.

Ile masz teraz arabów? - zapytała dziwnie obcym głosem.
Sporo - szepn

ł i przywarł ustami do jej szyi.

Jason!
Dotkn

ł ustami ucha, potem skroni.

Masz cudown

skór

. Jak aksamit. Atłas.

Jej ciało nie słuchało głosu rozs

dku, czuła,

e za chwil

podda.

Nie, Jasonie! - błagała. - Nie po tym wszystkim, co powiedziałe

Niemnie nie obchodzi, co powiedziałem - odparł. - Tak bardzo ci

pragn

Amanda próbowała si

odsun

ąć

, ale Jace obrócił j

ku sobie i przywarł

do niej całym ciałem. Spojrzała na niego błagalnie oczami pełnymi tez.
- Po co ta gra? - zapytał. - Wiem, jak na ciebie działam, czuj

to. Czy

musisz udawa

? Nic mnie nie obchodzi, czy jeste

wiadczona, czy

nie!
Pu

ść

mnie! - krzykn

ła. - Nie jestem do

wiadczona, nie jestem łatwa i

niczego nie udaj

lisz,

e w to uwierz

? Przecie

ała

w moich ramionach. Chciała

tego tak samo, jak ja!
Nigdy z nikim nie spałam!
Ale twoja matka owszem - odparł ostro.
Spojrzała mu prosto w oczy.
Mo

e oszcz

dzisz sobie tych uwag, pastuchu?

Jego oczy błysn

ły niebezpiecznie.

Przyłapałem j

w sypialni mojego ojca - wypalił.

Miesi

c przed jego

mierci

. Wci

ąŜ

jeszcze była

tego twojego

nieszcz

snego tatusia.

Amanda pobladła. To niemo

liwe! Jace kłamie! Na pewno! Ale w jego

spojrzeniu nie było ani

ladu niepewno

ci.

- Moj

matk

? - powtórzyła z niedowierzaniem.

Twoj

matk

. Na szcz

ęś

cie nikt o tym nie wiedział, nawet Duncan, a

przede wszystkim moja matka. Tylko ja. I od tamtej pory, ile razy j

widz

, mam ochot

ukr

jej t

szyj

A wi

c to nie miało zwi

zku z tym,

e traktowała ci

z lekcewa

eniem? -

zapytała Amanda z trudem przełykaj

lin

Nie. Dlatego,

e miała romans z moim ojcem i nie mogłem temu

zaradzi

. Mogłem tylko próbowa

chroni

moj

matk

. To mi si

udało,

ale Bea skróciła

ycie mojego ojca.

Amanda zamkn

ła oczy.

I my

lisz,

e ja jestem taka sama szepn

ła. - St

d to przekonanie,

e sypiam z Terrym.

- Co

w tym sensie - parskn

miechem Jace.

- Chyba nie przypuszczała

e jestem zazdrosny?

Z gorzkim u

miechem pokr

ciła głow

Nigdy mi to nie przyszło do głowy. Spakuj

i jeszcze dzisiaj wyjad

Jeszcze nie. A co z kontraktem? Twój wspólnik b

dzie w

ciekły.

Dlaczego mnie po prostu nie zastrzelisz? - krzykn

ła ze łzami w oczach.

- Dr

czysz mnie od tak dawna... i jeszcze matka i te jej wydatki... i teraz

mówisz...

e oszukiwała mojego ojca... o, Bo

e, tak bym chciała umrze

Jak

ąś

nadludzk

siła wyrwała si

z jego ramion i wybiegła ze stajni. Przy

drzwiach stał ko

Jace'a. Bez chwili namysłu wskoczyła na siodło i,

ignoruj

c protesty Jace'a, ruszyła przed siebie.

Zwierz

, jakby wyczuwaj

c nastrój je

ca, p

dziło szybkim kłusem.

Nagle poprzez łzy Amanda zobaczyła nisko zwisaj

cy, gruby konar. Za

pó

no. Poczuła przera

liwy ból i ogarn

ła j

ciemno

ść

ROZDZIAŁ ÓSMY

Amanda otworzyła oczy. Pokój, w którym si

znajdowała, był du

y, biały i

pełen jakiej

aparatury medycznej. Okropnie bolała j

głowa.

- Mo

e to głupie pytanie - powiedziała ze słabym u

miechem do

siedz

cego obok łó

ka Duncana - ale chciałabym wiedzie

, kto mi tak

przyło

ył?

-Konar orzecha - wyja

nił Duncan bior

c j

za r

. - Nie uchyliła

- Nie zd

ąŜ

yłam. - Pomacała pulsuj

ce bólem czoło. - Długo tu jestem?

- Cał

noc. Jace przez ten czas snuł si

po korytarzach, palił papierosa

za papierosem i wrzeszczał na ka

dego, kto si

do niego zbli

ył.

Jace! Przypomniała sobie wszystko. Cał

kłótnie, powód, dla którego tak

bardzo nienawidził jej i Bei, swoje własne przera

enie. Przymkn

ła oczy.

- Co on ci powiedział, Mandy? - zapytał cicho Duncan.
- Nic - skłamała.
- Nie kłam - powiedział bez zło

liwo

ci. - Nigdy tego nie robiła

. Zranił

, prawda?

- To sprawa tylko miedzy nami - odparła. - A

e spadłam z konia? No,

có

, to si

e przydarzy

demu.

- Jace czuje si

cholernie winny - powiedział, przygl

daj

c si

jej

uwa

nie. - Co chwila tu zagl

dał i patrzył na ciebie.

- Daj sobie spokój, Duncan, nic ci nie powiem.
- Twoja matka przyjdzie niedługo - poinformował j

, rezygnuj

c z

wypytywania. - Była tu ju

wcze

niej.

- Kiedy b

mogła wróci

do domu?

- Chc

jeszcze zrobi

kilka bada

- Nie potrzebuj

adnych bada

- oznajmiła zdecydowanie, my

c o

rachunku za te usługi.
Duncan wła

ciwie odczytał maluj

cy si

na jej twarzy niepokój.

- Nie martw si

o pieni

dze - powiedział. - Rachunkiem my si

zajmiemy.

-Mowy nie ma! - krzykn

ła Amanda siadaj

c gwałtownie. - Nie,

Duncanic, nie chc

mie

adnego długu u Jasona Whitehalla.

Duncan, oczywi

cie, próbował wykorzysta

uwag

- O jakim długu mówisz? - zapytał ostro. Amanda zaczerwieniła si

spojrzała w okno,
unikaj

c jego wzroku.

- To miło z twojej strony,

e mnie odwiedziłe

, Duncanie - wywin

ła si

ze słodkim u

miechem. - Kiedy b

mogła i

ść

do domu? - powtórzyła

pytanie.

- Zapytam lekarza, dobrze? - westchn

ł z rezygnacj

Duncan.

- Powiedz mu,

e opuszczam szpital jutro rano i

e mo

e zrobi

badania

i...
- Spokojnie, spokojnie - mitygował j

Duncan. Nachylił si

i odsun

ł jej

włosy z czoła. - O, Bo

e, b

dziesz miała blizn

! - szepn

ł.

- Mam nadziej

e purpurow

- o

wiadczyła wesoło Amanda. - Mam

wspaniał

bawełnian

sukni

haftowan

w purpurowe kwiaty, b

dzie

znakomicie pasowa

- Jeste

niepoprawna - u

miechn

ł si

Duncan.

- Takie ciosy w głow

najwyra

niej mi słu

Ŝą

- przyznała, odwzajemniaj

c u

miech.

- Nie radz

ci nara

na nie zbyt cz

sto. Mogłaby

przyzwyczai

- Powtórz to jeszcze raz. - Dotkn

ła czoła i skrzywiła si

znowu. - A jak

tam ko

Jace'a? Zupełnie o nim zapomniałam.

- W porz

dku - odparł Duncan. - Dzi

ki tobie. On nie dostał w łeb.

Chciała doda

jeszcze, ale drzwi akurat si

otworzyły i wszedł Jace.

Był wci

ąŜ

ciekły, ale tak

e wyra

nie zm

czony.

Amanda zesztywniała. Czuła si

jak dzikie zwierz

tko schwytane w

klatk

- Jak si

czujesz? - zapytał ostro Jace.

- Cudownie, dzi

kuj

- odparła nadrabiaj

c min

. Udało jej si

nawet

miechn

ąć

, ale jej oczy pozostały czujne.

- Lekarz mówi,

e miała

szcz

ęś

cie - powiedział cicho Jace, ignoruj

Duncana. - Gdyby

siedziała w siodle odrobin

inaczej, złamałaby

sobie kark.
- Przepraszam,

e ci

rozczarowałam - odparła ponuro Amanda.

Zadr

ała pod jego zimnym, bezlitosnym spojrzeniem.

- Zdaje si

e byłe

umówiony z Donovanem - zwrócił si

Jace do

Duncana.
Amanda po raz pierwszy zobaczyła, jak Duncan przeciwstawia si

Jace'owi.
- Ten cholerny kontrakt mo

e poczeka

. Mo

e ty potrafisz na zawołanie

wył

cza

swoje uczucia, ja nie. Niepokoiłem si

o Amand

- Ale teraz ju

wiesz,

yje - odparował Jace.

- I to mówi człowiek, przez którego wyl

dowała w szpitalu!

Jace zrobił krok w kierunku Duncana, ale zdołał si

opanowa

. Przeniósł

pełne wyrzutu spojrzenie na Amand

, która jednak uniosła dumnie brod

i nie odwróciła wzroku.
- To wszystko moja wina, Duncanie - powiedziała. - Nie obwiniaj za to
brata.
- Nie prosiłem ci

o obron

- warkn

ł Jace.

Amanda opu

ciła wzrok na prost

, zielon

szpitaln

koszul

. W podró

zabrała ze sob

tylko dwie koszule, ale w

adnej z nich nie mogłaby

pokaza

publicznie. Na szcz

ęś

cie nikt nie wpadł na pomysł,

eby

któr

ąś

z nich przynie

ść

jej do szpitala.

- Nawet mi do głowy nie przyszło,

eby ci

broni

- szepn

ła z bólem.

- Wracaj na ranczo i u

alaj si

nad swoim ukochanym koniem - poradził

Duncan Jace’owi. - Jest du

o wi

cej wart ni

jaka

tam kobieta!

- Wyjd

ze mn

na chwil

- rzekł gro

nie Jace.

- Przesta

cie! - poprosiła Amanda, czuj

c, jak ból rozsadza jej czaszk

. -

Wyjd

cie obaj i zostawcie mnie w spokoju.

- Przynie

ść

ci co

? - zapytał Duncan. Pokr

ciła przecz

co głow

zamkn

ła oczy. Nie chciała patrze

adnego z nich.

Nie, dzi

ki. Powiedz tylko lekarzowi,

e rano wychodz

- Wyjdziesz, kiedy ci lekarz pozwoli i ani minuty wcze

niej - rzekł

zdecydowanym tonem Jace.
- Wyjd

, kiedy zechc

- odparła i usiadła sztywno wyprostowana na

łó

ku. - Jak mi to cz

sto przypominasz, nie mam

adnego maj

tku i nje

mog

sobie pozwoli

nie tylko na odpowiedni

garderob

, ale tak

e na

ten pi

kny, najlepszy szpital. Jutro wychodz

. Kropka.

- Mowy nie ma - krzykn

ł Jace. - Ja zapłac

- Nie! - wybuchn

ła Amanda. - Pr

dzej umr

z głodu, ni

przyjm

ciebie cho

by kromk

suchego chleba! Nienawidz

Przez twarz Jace’a przemkn

ł cie

. Bez słowa wyszedł z pokoju.

- Ufff - westchn

ł Duncan. - Jeste

mistrzyni

ostatniego słowa.

- Ty te

masz zamiar si

ze mn

kłóci

- Ale

d, moja droga. Nigdy bym ci nie dorównał.

- Ciesz

e to rozumiesz - u

miechn

ła si

Amanda.

- Chciałbym tylko wiedzie

, co dzieje si

dzy tob

a moim bratem -

dodał cicho Duncan.
Amanda unikała jego spojrzenia. Nie mogła mu zdradzi

tego, o czym

powiedział jej Jace. Chciała mu oszcz

dzi

takich nowin. Przymkn

ła

oczy. Miała ju

dosy

Jacc'a, jego nienawi

ci i pot

pienia. Przynajmniej

kiedy jej nienawidził, nie zbli

ał si

do niej na tyle, by zauwa

, jak

bardzo go kocha.
Jak

ąś

godzin

pó

niej odwiedziła Amand

Bea. Była bardzo blada i

smutna. Przytuliła mocno córk

i rozpłakała si

- Tak si

o ciebie martwiłam - wyznała. - To wszystko przeze mnie.

- Mamo! Jak mo

esz tak mówi

- Duncan powiedział mi,

e kłóciła

z Jacc'em - powiedziała, Bea. -

Zało

Ŝę

e z mojego powodu, prawda, kochanie?

Amanda spu

ciła oczy.

- Tak - westchn

ła, zbyt słaba, by dalej udawa

- Powiedział ci o mnie i swoim ojcu? - zapytała z wahaniem Bea.
Amanda skin

ła głow

, nie podnosz

c wzroku.

- Miałam nadziej

e nigdy si

nie dowiesz - szepn

ła Bea. - Byłam

pewna,

e Jason wie, ale miałam nadziej

e... - przerwała i spojrzała z

bólem na córk

. - Kochałam Jude'a, Amando. Jason jest taki do niego

podobny. Te

taki silny i pewny siebie. Nienawidziłam siebie za to, co

robiłam, ale to było silniejsze ode mnie. Poszłabym za nim na koniec

wiata. Kochałam twojego ojca, Amando, naprawd

. Ale nie ma

porównania mi

dzy t

miło

a tym, co czułam do Jude'a.

Skrzywdziłam twojego ojca i Marguerite, i zawsze b

tego

ałowa

ale do ko

ycia zapami

tam te cudowne chwile, kiedy Jude trzymał

mnie w ramionach. Potrzebowałam go jak powietrza.
Amanda patrzyła na ni

nieprzytomnym wzrokiem. Jej usta dr

ały. Teraz

nie mogła w

tpi

e to, co powiedział jej Jace, było prawd

. Bea

przyznała si

do miło

ci tak samo silnej, jak ta, któr

Amanda czuła do

Jace'a. Co by si

stało, gdyby Jace był

onaty? Czy zmieniłoby to jej

uczucia do niego? Czy potrafiłaby mu odmówi

? Tak łatwo jest os

dza

innych.
- Ty czujesz to samo do Jace’a, prawda? - zapytała ostro

nie Bea,

patrz

c córce w oczy.

Amanda kiwn

ła głow

i u

miechn

ła si

gorzko.

- Ale co z tego. On mnie tylko po

Ŝą

da, mamo, a nie kocha.

- Z Jude’em było to samo. Wida

syn jest podobny do ojca. Twoja

sytuacja jest jednak łatwiejsza, kochanie. Jace nie jest

onaty.

- On mnie nienawidzi - odparła smutno Amanda. - Nie przeszkadza mu
to mnie po

Ŝą

, ale tego po

Ŝą

dania tak

e nienawidzi.

- Mo

e b

dziesz musiała zrobi

pierwszy krok ku niemu - u

miechn

ła

Bea. - Nie ma nic wa

niejszego od miło

ci, Amando. Te tygodnie z

Jude'em dały mi tyle szcz

ęś

cia. B

je pami

tała do ko

ycia. Mam

mnóstwo czuło

ci dla Reese'a Bannona, tak samo jak dla twojego ojca.

z nim szcz

ęś

liwa, ale to Jude był miło

mojego

ycia, tak jak

Jace jest miło

twojego. Ja nie miałam

adnej szansy. Moje szcz

ęś

cie

powstałoby na gruzach szcz

ęś

cia innej kobiety. A ty masz szans

. Nie

odrzucaj jej tylko z powodu dumy.

ycie jest takie krótkie.

W oczach Amandy zabłysły łzy. Dopiero teraz u

wiadomiła sobie,

przecie

jej matka jest tak

e kobiet

e ma swoje marzenia i potrzeby.

e jej dziecinne zachowanie to forma protestu przeciwko

zawiedzionym nadziejom.
- Kocham ci

- szepn

ła.

- Jestem tak

słab

, niegodn

istot

- odparła Bea przez łzy.

Amanda pokr

ciła głow

- Jeste

po prostu kobiet

, która potrzebuje miło

ci. Gdyby Jace mnie

pokochał, nie przejmowałabym si

nawet tym,

e ma dziesi

ęć

on. Tak

bardzo go kocham!
- Ju

dobrze, malutka - szepn

ła Bea, bior

c córk

w ramiona. -

Wszystko si

uło

y, zobaczysz.

Amanda przymkn

ła oczy i pozwoliła płyn

ąć

łzom. Jeszcze nigdy matka

nie była jej tak bliska.
Gdy Marguerite odwiedziła nast

pnego ranka Amand

, zastała j

siedz

na du

ym, składanym krze

le, ubran

w te same rzeczy, które

miała na sobie podczas wypadku.

- Czy

wybierała si

z powrotem na ranczo, moja droga? -

zapytała delikatnie Marguerite.
- Wracam do domu - o

wiadczyła zdecydowanie Amanda, cho

wygl

dało na to,

e nawet siedzenie sprawia jej ból. -1 to natychmiast.

Wiem,

e mama chciałaby,

ebym pomogła jej w weselnych przygoto-

waniach, ale naprawd

le si

czuj

. Ona to zrozumie.

- Tego si

wła

nie obawiałam, wi

c przedsi

wzi

łam niezb

dne

rodki

zapobiegawcze. Mam nadziej

e kiedy

mi to wybaczysz.

Amanda zamrugała gwałtownie powiekami. W głowie jej si

ciło i było

jej niedobrze. Dopiero kiedy do pokoju wszedł Jace, dotarło do niej
znaczenie słów Marguerite.
- Amanda chce wraca

autobusem do domu - poinformowała syna

Marguerite.
- Gdzie jest Duncan? - zapytała Amanda, chc

c zmieni

temat.

- W pracy - odparł ostro Jace. - Tam gdzie i ja powinienem by

- Jace! - zaprotestowała Marguerite.
- Ja Ci

tu nie zapraszałam - powiedziała słabym głosem Amanda. -

Dam sobie znakomicie rad

sama.

- Co za odwaga! - skomentował jej słowa Jace.
- Tak, odwaga - szepn

ła jeszcze słabiej. Nie miała ju

siły walczy

. - Tak

mnie boli - j

ła, a z jej oczu popłyn

ły łzy.

Jace błyskawicznie znalazł si

przy niej i chwycił j

na r

ce.

- Nie - próbowała protestowa

Amanda. - S

przecie

fotele na kółkach.

- Ani mi si

ni czeka

-mrukn

ł Jace. - Idziemy, mamo.

załatwiłem wszystkie formalno

ci -zwrócił si

do Amandy. - A je

powiesz cho

słowo o rachunku, to popami

tasz.

Nast

pnego ranka, mimo protestów Marguerite i Amandy, Bea wyjechała

do Nassau. Postanowiła poczeka

lubem, a

Amanda wydobrzeje.

- Reese mnie zrozumie - zapewniała córk

. - To taki dobry człowiek. Na

pewno go polubisz.
Amanda bardzo

ałowała,

e stan jej zdrowia wyklucza na razie

jakiekolwiek podró

e. Marzyła o wyje

dzie, a zamiast tego le

ała po

prostu w łó

ku, w go

cinnym pokoju Whitehallów.

Jedynym miłym akcentem tego dnia było pojawienie si

posła

ca z

ogromnym bukietem go

dzików, ró

, lilii, irysów i chryzantem.

- Dla mnie? - zapytała zdziwiona Amanda.
- Je

li tylko nazywa si

pani Amanda Carson - odparł z u

miechem

posłaniec.
- Gdybym nawet nazywała si

inaczej, to z powodu tego bukietu ch

tnie

zostałabym pann

Carson – za

miała si

Amanda.

Usiadła i zanurzyła twarz w kwiatach. Ten, kto przystał ten bukiet, musiał
dobrze zna

jej gust. Dominowały w nim

ółte ró

e i stokrotki, które lubiła

najbardziej.
Drzwi otworzyły si

znowu i do pokoju wszedł u

miechni

ty Duncan.

Kiedy tylko znalazł si

koło niej, Amanda obj

ła go mocno za szyj

. Łzy

wzruszenia pojawiły si

w jej oczach i nie zauwa

yła,

e w pokoju zjawił

tak

e Jace.

- Och, Duncanie, jeste

prawdziwym aniołem, s

naprawd

cudowne -

mówiła to

miej

c si

, to płacz

c i całowała go, nie zwracaj

c uwagi na

jego zdziwion

min

i na w

ciekło

ść

Jace'a.

-H

- Mówi

o kwiatach, ty głuptasie – za

miała si

Amanda. Z rozja

nion

rado

twarz

, otoczon

kaskad

srebrzystoblond włosów, w cienkiej

zielonej nocnej koszuli podkre

laj

cej jej brzoskwiniow

cer

wygl

dała

przepi

knie. - S

takie cudne. Wiesz,

e nikt jeszcze nigdy nie przysłał

mi kwiatów? A ja... o co chodzi? - zapytała widz

e patrzy na ni

zdziwieniem.
- Ciesz

e ci si

podobaj

, ale nie ja je przysłałem, kochanie -

odparł.
- Wi

c kto?

Jace bez słowa wyszedł z pokoju. Czy

by... czy

by to on? - pomy

lała.

Ŝą

cymi palcami si

ła pp przyczepiony do bukietu bilecik.

To na pewno Terry... nie, jednak nie - poprawił si

Duncan - bo

przecie

nic mu nie mówili

my. Nie chcieli

my go niepokoi

Amanda przeczytała bilecik, upu

ciła go na koc i przymkn

ła oczy.

Na białym kartoniku widniało tylko czteroliterowe imi

, napisane

charakterem pisma znanym jej tak dobrze, jak własny. "Jace".

ROZDZIAŁ DZIEWI

Jace znikn

ł na reszt

dnia i Amanda wiedziała,

e go zraniła. Było

oczywiste,

e jego niech

ęć

do Beatrice Carson nie przeniosła si

na jej

córk

. Ale czy

kwiaty nie były propozycj

zawarcia pokoju?

Duncan sp

dził z ni

cały wieczór, graj

c w remika i wygrywaj

c. Po

kilku godzinach zniech

cona Amanda odmówiła dalszej gry.

- Ty paskudo - zaprotestował Duncan. - Jeszcze wcze

nie. Zmuszasz

mnie,

ebym wyszedł i poszukał sobie jakiej

innej rozrywki.

- Nie m

cz mnie, ty szulerze - za

miała si

Amanda i oparła wygodniej o

poduszki. - Dzi

kuj

ci za dotrzymanie mi towarzystwa, Duncanie. Czuj

o lepiej. Chyba rano spróbuj

nawet wsta

- Nie spiesz si

- Musz

. Musz

jak najszybciej wyjecha

. Nie chc

w pobli

u Jace'a.

- Nie ugryzie ci

- zapewnił j

Duncan.

- Zało

ysz si

? - u

miechn

ła si

słabo Amanda.

- Czy zechcesz mi w ko

cu powiedzie

, co si

dzieje?

- Niestety, to sprawy wył

cznie miedzy nami.

- To brzmi gro

nie, jakby

chciała wyzwa

go na pojedynek - za

artował.

- Kto wie, czy to nie rozwi

załoby sprawy - przyznała Amanda . -

Załatwiłby mnie w pierwszej rundzie. Z Jace'em nikt nie wygra.
- Nie jestem pewien.
- Ja jestem.
-

ca?

Amanda pokr

ciła głow

- Tylko zm

czona. Nawet nie jadłam kolacji.

- To pewne,

e przed

witem b

dziesz pl

drowa

kuchni

- zbeształ j

Duncan.
- Mo

liwe.

Słowa Duncana spełniły si

po północy, kiedy to Amanda nie była ju

w stanie znie

ść

burczenia w brzuchu.

Narzuciła na siebie szlafrok i wyszła do holu. Min

ła na palcach pokój

Jace’a i cichutko zeszła na dół.
W ogromnej, znakomicie urz

dzonej kuchni Amanda czuła si

jak u

siebie. Wiedziała,

e gospodyni nie b

dzie miała nic przeciwko temu,

przek

si. Wyj

ła z lodówki jajka i szynk

. Pochłoni

ta gotowaniem

nie od razu zauwa

yła,

e do kuchni wszedł Jace.

W zamszowej kurtce i starym kapeluszu nie wygl

dał wcale jak powa

biznesmen. Wygl

dał tak, jak wygl

dał Jason Whitehall, kiedy Amanda

była mał

dziewczynk

- Dlaczego wstała

? - zapytał cicho, zamykaj

c za sob

drzwi.

- Byłam głodna - wyja

niła spokojnie.

- Co

tu pachnie jak omlet - rzekł spogl

daj

c na patelni

stoj

kuchni.
- Zgadza si

. Z szynk

- Pachnie cudownie.
On te

wygl

dał na głodnego. I na zmarzni

tego oraz zm

czonego. Na

jego skroniach pojawiło si

kilka siwych włosów, których Amanda

wcze

niej nie zauwa

yła.

- Chcesz troch

? - zapytała cicho.

- A wystarczy dla dwojga?
- Tak. Zaraz zaparz

kaw

- Ja to zrobi

. Kobiety zawsze robi

za słab

. Jace zdj

ł kurtk

i fachowo

zabrał si

do napełniania ekspresu. Amanda wło

yła chleb do opiekacza.

Zdj

ła z ognia patelni

i, z trudem zachowuj

c spokój, zacz

ła nakłada

omlet na talerze.
- Chwileczk

- rzekł Jace chwytaj

c j

za r

- Dała

mii wi

cej ni

pół. Amanda oblała si

rumie

cem.

- Ja... nie jestem tak bardzo głodna - szepn

ła.

- A .ty chyba w ogóle nie jadłe

kolacji.

- Rzeczywi

cie.

Amanda odstawiła patelni

do zlewu.

- Co si

stało? - zapytała.

- Nie mogłem zasn

ąć

- westchn

ł. Wpatrywała si

w patelni

- Przepraszam za te kwiaty - szepn

ła. - Nie wiedziałam,

e to ty je

przysłałe

. Byłe

wcze

niej taki okrutny.

- Bo powiedziałem prawd

o twojej matce? - zapytał. - A dlaczego nie?

Nie jeste

dzieckiem.

Amanda odwróciła si

i spojrzała mu prosto w oczy.

- Czy musiałe

taki brutalny? - zapytała.

- Inaczej nie chciałaby

słucha

- Nie rozumiem.
- Pewnie,

e nie - za

miał si

ponuro Jace.

Czy naprawd

nie masz ani odrobiny lito

ci dla mojej matki? - W

oczach Amandy dostrzegł błaganie.

- Wybaczy

jej? To przecie

dziwka! - warkn

ł. - Tak jak jej córka - dodał

zimno.
- My

lisz, ze wszystko o mnie wiesz, co? - zapytała z bólem Amanda.

- To, co wiem, zupełnie mi wystarcza - o

wiadczył.

- Zazdroszcz

ci przekonania,

e nigdy nie popełniasz bł

dów i nigdy si

nie mylisz!
- Popełniam bł

dy - poprawił j

spokojnie. - Najwi

kszy bł

d popełniłem

w zwi

zku z tob

- Bo mnie nie zastrzeliłe

zamiast tego byka? - wykrztusiła Amanda.

- Bo nie wzi

łem ci

do łó

ka, kiedy miała

szesna

cie lat - odparł

zupełnie powa

nie.

Amanda poczerwieniała ze zło

ci.

- Akurat bym poszła! - krzykn

ła.

- Tamtej ostatniej nocy te

mogłem ci

mie

-przypomniał jej. - Kiedy

miała

szesna

cie lat, była

o bardziej niewinna i pragn

ła

mnie

o bardziej ni

teraz.

- To kłamstwo! - wykrzykn

ła z oburzeniem Amanda.

- Ró

nica polega na tym - ci

ł Jace -

e wtedy nie wypadało ci tego

zrobi

, bo Whitehallowie byli zbyt biedni. Teraz, kiedy role si

odwróciły,

esz otwarcie przyzna

e mnie po

Ŝą

dasz i nawet mi si

odda

. No

c czemu nie, to i tak nie byłby pierwszy raz.

- Wolałabym za

trucizn

- sykn

ła.

- Naprawd

? Ja te

. Nawet udaje ci si

mnie podnieci

, ale to udałoby

dej. Dla wygłodzonego m

ęŜ

czyzny ka

de ciało jest dobre.

- Id

do diabła!

- Ju

byłem. I nie polecam ci takich spotka

Chod

i zjedz omlet, zanim wystygnie. Mam ju

dosy

tych twoich

przedstawie

. Amanda zrobiła krok w kierunku drzwi. Marzyła o

ucieczce.
- Nigdzie nie pójdziesz - rzekł Jace chwytaj

c j

za r

. - Kazałem ci

usi

ąść

Amanda półprzytomnie zrobiła, co jej kazał. Patrzyła przez łzy na stoj

przed ni

talerz. Jace odło

ył widelec i przysun

ł si

do niej.

- Amando?
W jego głosie była jaka

nieznana mi

kko

ść

. Tego ju

było dla niej za

wiele. Z jej gardła wyrwał si

szloch i po policzkach popłyn

ły łzy.

- Błagam ci

, nie płacz! -j

ł.

- Pozwól mi wróci

do łó

ka - załkała cichutko.

- Prosz

- O, Bo

e! - Jace wyj

ł z kieszeni chusteczk

i delikatnie otarł jej twarz. -

Jedz - powiedział delikatnie jak do dziecka. - No, ty pierwsza.
- Dlaczego?
- Podobno kiedy

odgra

ała

e nafaszerujesz mnie muchomorami

— wyja

nił z lekkim u

miechem.

- Nie wiem, co jest wewn

trz tego omletu. Amanda nie mogła

powstrzyma

miechu, jej

twarz rozja

niła si

- Nigdy bym ci

nie otruła - szepn

ła.

- Naprawd

? - zapytał i delikatnie dotkn

ł jej twarzy. - Nawet po tym

wszystkim, co nagadałem?
Spojrzała na niego ze smutkiem.
- Przepraszam - powiedziała.
- Za co?
- Za to, co zrobiła moja matka.
- Jedz swój omlet - poprosił Jace i sam zabrał si

do jedzenia. - Hm,

niezły. Kiedy nauczyła

gotowa

- Kiedy przeprowadziły

my si

do San Antonio - powiedziała, kroj

omlet. - Nie miałam wyboru. Matka w ogóle nie umie gotowa

, a na

jadanie w restauracjach nie było nas sta

. - U

miechn

ła si

i wsun

ła

do ust pot

ęŜ

ny k

s. - Kiedy pierwszy raz chciałam udusi

so,

wkroiłam je wprost do garnka i nie dałam ani odrobiny tłuszczu.
Spalenizn

czu

było w całym domu. Makaronu te

nie posoliłam -

westchn

ła na samo wspomnienie. - I dzi

nie jestem najlepsz

kuchark

. A ty nauczyłe

gotowa

w wojsku, prawda?

Jace spojrzał na ni

zdziwiony.

- Moj

specjalno

był sma

ony w

ąŜ

- potwierdził sucho.

- Słu

yłe

w Zielonych Beretach, prawda? - przypomniała sobie Amanda.

- Pami

tam, jak wspaniale wygl

dałe

w mundurze.

- Była

wtedy malutka.

- I dzi

ki Bogu - odparła gwałtownie, bo u

wiadomiła sobie, co

prze

ywałaby, gdyby ju

wtedy kochała go tak bardzo jak teraz, a on

walczyłby w Wietnamie.
- O co chodzi?
- O nic.
Jace dopił kaw

i zapalił papierosa.

- Gdzie mieszkasz? w San Antonin? - zapytał.
Amanda obrzuciła go krótkim spojrzeniem. Rozmawiali teraz tak jak
wtedy w restauracji - swobodnie, szczerze, jak dwoje zaprzyja

nionych

ludzi. I jakby Bea w ogóle nie istniała.

W małym dwupokojowym mieszkaniu - odparła.

- W samym centrum. Blisko do sklepów i do pracy mog

chodzi

piechot

- Nie masz samochodu?
- Nie sta

mnie - wyja

niła. - Auta zbyt cz

sto si

psuj

- dodała

zaczepnie.
Jace westchn

ł gł

boko. Rozpi

ł koszul

pod szyj

, jakby zrobiło mu si

za gor

co. Zobaczył, ze Amanda go obserwuje i u

miechn

ł si

do niej

zmysłowo.
- Chcesz,

ebym j

zdj

ł? - zapytał ochryple. Amanda zadr

ała,

mimowolnie przypomniawszy sobie wra

enie, jakie zrobił na niej kiedy

dotyk jego nagich ramion. Spu

ciła wzrok i mocno chwyciła fili

ank

- Bo

e, ale

jestem zm

czony - ziewn

ł Jace.

- Dlaczego przysłałe

mi kwiaty? - zapytała Amanda i w tej samej chwili

ugryzła si

w j

zyk.

- Przecie

mogła

umrze

i to ja byłbym za to odpowiedzialny - wyja

nił.

- Kwiaty były na przeprosiny - dodał.
Wiedziała, jak trudno było mu wyrzec te słowa. I w tej samej chwili
zrozumiała, jak bardzo prze

ył niewierno

ść

swego ojca. Wiedział o tym i

próbował chroni

matk

- Chciałabym ci co

wyja

. Posłuchasz? - poprosiła.

- Je

li chcesz mówi

o twojej matce, to nie - odparł zdecydowanie.

- Jasonie, czy ty kiedy

byłe

zakochany? - zapytała ostro. - Tak bardzo

zakochany,

e wszystko inne było bez znaczenia? Nie mam poj

cia, co

czuł twój ojciec, ale moja matka kochała go ponad wszystko. Dla niej
liczył si

tylko Jude. To była miło

ść

jej

ycia, a on, niestety, był

onaty.

Nie rozgrzeszam jej, ale jestem w stanie zrozumie

, dlaczego to zrobiła.

Kochała go, Jace.
Przez chwil

przygl

dał si

swemu papierosowi, po czym zgasił go

gwałtownie.
- Kiedy

lub? - zapytał.

- Za miesi

c. Pojad

do nich na Bahamy.

- A przedtem?
- Jak tylko si

lepiej poczuj

, wracam do San Antonio - przyznała ze

tym gardłem. - Daj zna

Terry'emu o swojej decyzji - dodała

szeptem.
- Je

li o .mnie chodzi, kontrakt jest wasz. Szczegóły mo

ecie omówi

Duncanem - dodał wstaj

- Skoro tak bardzo chcesz jecha

, to ja ci

nie zatrzymuj

Spojrzała na niego ze łzami w oczach. A wi

c nie ma zamiaru ani troch

ugi

ąć

. Bez bólu pozwoli jej znikn

ąć

ze swego

ycia. Ale ona kochała

go zbyt mocno.
- Czy tego wła

nie chcesz? - zapytała odwa

nie.

- Wiesz, czego chc

Owszem, wiedziała. Mo

e Bea ma racj

. Miło

ść

to najwa

niejsza rzecz.

Kilka godzin w ramionach Jace'a, a potem cudowne wspomnienia na
długie, samotne, puste lata. Tak bardzo go kocha. Czy naprawd

nie

powinna sp

dzi

z nim tej nocy?

- Dobrze - powiedziała cicho, ale zdecydowanie.
- Dobrze? - Spojrzał na ni

zdziwiony. Amanda uniosła dumnie głow

- Prze

z tob

- W zamian za co? - zapytał ostro.
- Czy wszystko musi mie

karteczk

z cen

? - zapytała ze smutkiem

wstaj

c..- Niczego od ciebie nie chc

- Amando!
Przystania w progu i spojrzała na niego. -Tak?
- Je

li mnie chcesz, to wró

tu i udowodnij to. - Zapadła znacz

ca cisza

Podbiegła do niego. To wła

nie powinna zrobi

par

miesi

cy temu.

Ale teraz ju

wiedziała, jak potrafi by

czuły i cierpliwy. Tak bardzo go

chciała i kochała,

e mógł od niej za

Ŝą

wszystkiego. Spojrzała mu

prosto w oczy.
- No wiec? - zapytał Jace, ale nie poruszył si

. Amanda podeszła jeszcze

bli

ej. Zastanawiała si

gor

czkowo, czego Jace od niej oczekuje. Nigdy

jeszcze nie próbowała uwie

ść

ęŜ

czyzny. Przypomniała sobie dwa filmy,

które kiedy

, bardzo dawno temu, widziała, ale w pierwszym kobieta po

prostu wpełzła m

ęŜ

czy

nie do

piwora, a w drugim czekała naga w jego

łó

ku. Niepewnie zarzuciła mu r

ce na szyj

, wspi

ła si

na palce i

dotkn

ła wargami jego brody. Jace stał nieporuszony.

- Mógłby

mi troch

pomóc - poskar

yła si

, zmieszana nieco lekkim

rozbawieniem, jakie zauwa

yła w jego szarych oczach.

- Co mam zrobi

? - zapytał posłusznie.

- Gdyby

odrobin

pochylił głow

...

Jace pochylił si

. Amanda, zdenerwowana i zawstydzona, zdobyła si

tylko na przyci

cie warg do jego ust

Przymkn

ła oczy i przywarła do niego całym ciałem. Miała wra

enie,

miło

ść

do niego rozpływa si

w jej

yłach jak narkotyk. Ale to nie

wystarczyło. Mogła równie dobrze całowa

kamie

. Jace nie reagował

na jej wysiłki.
Odsun

ła si

troch

i spojrzała mu niepewnie w oczy.

- Och, Jace, naucz mnie - szepn

ła.

W odpowiedzi Jace leniwym gestem rozwi

zał pasek od jej szlafroka.

Chwyciła go za r

ce, kiedy zsun

ł szlafrok z jej ramion i stan

ła przed

nim jedynie w przezroczystej, mi

towozielonej koszuli.

- Ofiarowała

mi siebie - przypomniał. - Tchórzysz? Amanda nerwowo

przełkn

ła

lin

- Nie - skłamała. Pozwoliła mu zsun

ąć

szlafrok.

- Jasonie, robi si

pó

no - szepn

ła czuj

c, jak ogarnia j

odwieczny

strach - strach, który czuje kobieta, kiedy po raz pierwszy ma odda

ęŜ

czy

nie.

- Spokojnie, kochanie - mrukn

ł Jace. Poczuła delikatny dotyk jego r

na swoich plecach. Jego wargi czule muskały jej rozognion

twarz:

- Odpr

ęŜ

, Amando. Wiem, co robi

. Nie b

pop

dzał, dobrze?

O, tak lepiej - dodał, czuj

c, jak stopniowo mi

knie w jego ramionach. -

Boisz si

ze mn

kocha

? - szepn

ł.

- Oczywi

cie,

e nie - usiłowała nada

głosowi kusz

ce brzmienie.

- Poka

mi.

Spojrzała na niego błagalnie. Czuła si

, jakby kto

kazał jej gra

jakim

instrumencie, a ona nawet nie znała nut.

Spojrzał na ni

z lekkim triumfem i delikatnie rozwi

zał rami

czka jej

koszuli. Cienki materiał zsun

ł si

bezszelestnie i obna

ył j

do pasa.

Zaczerwieniła si

jak pensjonarka, nienawidz

c własnego

niedo

wiadczenia i jego biegło

ci, przera

ona intymno

sytuacji, któr

sama przecie

stworzyła.

Jace studiował w milczeniu obna

one kształty.

- Jeste

taka pi

kna - szepn

ł. - Słodka jak modlitwa.

- Có

za dziwne, porównanie.

- A czego si

spodziewała

, Amando? Jakiej

wulgarnej uwagi? To, co

dzieje si

dzy nami, nie jest czym

zwykłym, a ty nie jeste

pierwsz

lepsz

kobiet

poderwan

na ulicy. Ka

dy centymetr twojego ciała

nale

y do mnie i nie ma nic niewła

ciwego w tym,

e na ciebie patrz

Jeste

wyj

tkowa.

- Ja... ja te

lubi

na ciebie patrze

- przyznała, delikatnie gładz

c g

ste,

spl

tane włosy na jego piersi.

- Mandy - szepn

ł, przyci

gaj

c j

delikatnie do siebie. - Pocałuj mnie

teraz i zobaczysz, jak wiele mo

emy sobie powiedzie

bez słów.

Ŝą

c obj

ła go za szyj

. Przywarła do niego cała, czuj

e tylko

mier

mogłaby ich rozdzieli

. Tak bardzo go kochała! Była w jego

ramionach, czuła jego głodne usta.
- Powiedz mi jedno - odezwał si

stłumionym, dr

Ŝą

cym głosem Jace. -

Czuj

jak młody chłopak ze swoj

pierwsz

dziewczyn

i za chwil

nie wytrzymam.
Wiedziała dokładnie, o co mu chodzi. Była na to tylko jedna odpowied

Kochała go nad

ycie i cho

jutro pewnie znienawidzi siebie i Jace'a,

słodkie wspomnienie jego ciała pozostanie w niej na długie, samotne

lata.
Nie zd

ąŜ

yła odpowiedzie

. Nagły warkot podje

cego samochodu

przerwał ich cudowne chwile.
Jace warkn

ł co

pod nosem i jeszcze na ostatni

sekund

przywarł

wargami do jej szyi.
- Jaka szkoda - szepn

ła.

- Naprawd

tak my

lisz?

- Nie rozumiem.
Jace odsun

ł si

i spojrzał na ni

uwa

nie.

- Jeste

dziewic

, prawda, Amando? Gwałtowny rumieniec na jej twarzy

był jedyn

odpowiedzi

- Powinienem był si

domy

- szepn

ł i delikatnie zawi

zał z powrotem

rami

czka jej koszuli.

- Próbowałam ci to powiedzie

- wyj

kała - ale nie chciałe

słucha

- Byłem cholernie zazdrosny - odparł. - Zazdrosny o Blacka i o mojego
brata. My

lałem, ze przyjechała

z powodu Duncana i chciałem was

oboje udusi

- Zawsze chciałam tylko ciebie - szepn

ła, a jej oczy powiedziały reszt

Chwycił j

za biodra i przyci

ł mocno do swoich silnych ud,

obserwuj

c jej reakcj

- Lubi

patrze

na twoj

twarz, kiedy ci

tak trzymam. Kiedy jeste

podniecona, twoje oczy staj

złote.

- Jace - szepn

ła, przywieraj

c do niego mocniej.

- Ja te

chc

. Tylko ten cholerny Duncan! -dodał.

Wypu

cił j

z obj

ęć

, ale nie odrywał od niej wzroku.

- Lepiej id

na gór

- powiedział. - Nie mam nastroju na wysłuchiwanie

uwag Duncana i nie chc

zako

czy

dnia, wybijaj

c mu kolejne z

by.

- Biedny Duncan - u

miechn

ła si

Amanda.

- Akurat! - warkn

ł. Pomógł jej wło

i zawi

szlafrok. Jeszcze raz

przyci

ł j

do siebie i pocałował w usta, mocno i prawie bole

nie. -

Jeste

moja, kochanie. I nie mam zamiaru z nikim si

tob

dzieli

. Jak

pójdziemy razem do łó

ka, zabij

dego m

ęŜ

czyzn

, który si

ciebie zbli

- Jace! - szepn

ła Amanda, zdziwiona gwałtowno

jego słów.

- Czekałem na ciebie siedem lat - odparł ostro. -I wystarczy. Zanim ten
weekend si

sko

czy, b

dziesz do mnie nale

ała całkowicie.

Spojrzała na niego bezradnie.
- Miałam... miałam wraca

do San Antonio zaraz po jutrzejszym

przyj

ciu.

- Zgadza si

- miała

. A teraz zostajesz. Chc

eby cały

wiat wiedział,

e jeste

moja. Nie b

dzie potajemnych spotka

w twoim mieszkaniu i

skradania si

na palcach do twojej sypialni. Wszystko b

dzie postawione

jasno. Mo

esz ju

zacz

ąć

robi

plany. - Wypu

cił j

z obj

ęć

i popchn

lekko w kierunku drzwi. - Id

do łó

ka. Porozmawiamy o tym jutro.

- Czy... czy wszyscy musz

o tym wiedzie

? - zapytała od drzwi.

- A dlaczego nie?
No tak, dla m

ęŜ

czyzn to

adna ró

nica. Co go to mo

e obchodzi

- Amando! Posmutniała

. Co si

stało? Czy co

powiedziałem nie tak?

- Jestem po prostu zm

czona - odparła ze słabym u

miechem. -

Dobranoc.

ROZDZIAŁ DZIESI

Ubrana w biało-

ółt

urow

letni

sukienk

Amanda zeszła na dół. Z

braku snu miała lekko podkr

ąŜ

one oczy i serce jej waliło. Rozmy

lała

cał

noc nad tym, co si

wydarzyło i nie doszła do

adnego wniosku.

Czy Jace my

li,

e b

dzie w stanie znie

ść

pot

pienie w oczach jego

matki i Duncana, kiedy spokojnie oznajmi im,

e Amanda jest jego now

kochank

? Ale kochała go tak bardzo,

e wolałaby umrze

, ni

wyjecha

bez niego. To tak, jakby pozbyła si

połowy własnej duszy.

Przeszła przez jadalni

i od razu napotkała wzrok siedz

cego przy stole

Jace'a.
- Dzie

dobry, moja droga - powitała j

z u

miechem Marguerite. - To

dobrze,

e wcze

nie wstała

. Musimy jeszcze tyle zrobi

przed

dzisiejszym przyj

ciem. Najpierw sprawa twojej sukienki...

- To zostaw mnie - przerwał jej z u

miechem Jace. - Ja si

tym zajm

Marguerite uniosła brwi. Spojrzała na rozpromienion

twarz syna, a

pó

niej na zarumienion

Amand

i u

miechn

ła si

- Jak sobie

yczysz, kochanie - odparła. Ziewaj

cy Duncan wpadł

spó

niony do jadalni.

- Dzie

dobry - rzekł siadaj

c przy stole. - Wszyscy dobrze spali?

Amanda poczerwieniała jeszcze bardziej, a Jace oparł si

łokciami o stół

i spojrzał gro

nie na brata. Nie powiedział ani słowa, ale nie było to

konieczne. Samo jego spojrzenie wystarczyło. Duncan skrzywił si

ł po cukier.

- A mówi

e wzrok nie potrafi zabija

! Na miło

ść

bosk

, Jace, przecie

nic złego nie powiedziałem.
- Czy co

stało? - zapytała Marguerite.

- Te

chciałbym wiedzie

- mrukn

ł Duncan - Kiedy dzi

w nocy wróciłem

koło drugiej, zastałem w kuchni samego Jace'a. Wygl

dał jak zraniony

nied

wied

- O drugiej nad ranem Jace zawsze wygl

da jak zraniony nied

wied

przypomniała mu matka.
- Miał opuchni

te wargi - dodał Duncan, rzucaj

c krótkie spojrzenie w

kierunku Amandy, która zbyt szybko przełkn

ła łyk kawy i zakrztusiła si

- To niczego nie dowodzi - odparł lekko rozbawiony Jace i zaci

ł si

papierosem.
Amanda przypomniała sobie, jak nami

tnie całowała te wargi. Spojrzała

na Jace'a i w jego szarych oczach zobaczyła odbicie własnych uczu

- Zachowuj si

przyzwoicie - ostrzegła Marguerite Duncana. - A gdzie ty

włóczyłe

do drugiej w nocy?

- Brałem przykład z brata - odparł Duncan spogl

daj

c na Jace'a.

- Pracowałe

- Jace nie pracuje cały czas - zauwa

ył z westchnieniem Duncan.

- Jeste

dzisiaj w dziwnym nastroju, Duncanie. Przydałyby ci si

wakacje.
- Masz racj

- zgodził si

szybko Duncan. - Co powiesz na Hawaje?

Pojed

ze mn

, mamo, morze dobrze ci zrobi.

- Morskie powietrze

le działa na moje zatoki -przypomniała mu

Marguerite. -A poza tym z matk

u boku trudno by ci było podrywa

dziewczyny. Przemy

l to jeszcze raz.

- Och, mamo, dla mnie liczysz si

tylko ty-zasiniał si

Duncan.

- No, musz

ść

- powiedziała Marguerite wstaj

c od stołu. - Jace... -

popatrzyła przez chwil

uwa

nie na syna - b

dziesz grzeczny dla

Amandy?
Jace spu

cił oczy.

- Postaram si

- obiecał.

- To dobrze. Podrzucisz mnie, Duncanie? Mój samochód nawala.

- Ale jeszcze nie zjadłem

niadania-zaprotestował.

- Sko

czysz, jak wrócimy - odparła zdecydowanie Marguerite.

Duncan z

alem odsun

ł talerz.

- Kupi

sobie p

czka - mrukn

ł. - No to pa - rzucił przez rami

, mrugaj

do Amandy.
- Hej - rzekł cicho Jace, kiedy zostali sami.
- Hej - odparła Amanda, a jej oczy rozbłysły jak gwiazdy.
- Ładnie ci w białym i

ółtym - zauwa

ył Jace.

- Przypominasz mi stokrotk

- Stokrotki nie mówi

- za

artowała i chwyciła fili

ank

, by ukry

enie

Jace u

miechał si

. Jego dolna warga rzeczywi

cie była lekko

spuchni

ta.

- Duncan wszystko zauwa

ył - rzekł. Amanda zarumieniła si

- Przepraszam - szepn

ła.

Dlaczego? Lubi

te małe, ostre z

bki. Le

ałem ju

w łó

ku i nadal

je czułem.

Amanda nawet nie zdawała sobie sprawy, jak gor

ca jest fili

anka, któr

trzyma w r

ku.

- My

lałam,

e nigdy nie zasn

- Chod

tutaj.

Amanda odstawiła fili

ank

i podeszła do niego. Wci

ąŜ

nie mogła

uwierzy

e potrafi na niego patrze

bez strachu,

e nie widzi w jego

oczach gniewu i pot

pienia.

Jace chwycił j

w pasie i posadził sobie na kolanach. Pachniał drog

wod

kolo

, a jego jedwabna koszula miło chłodziła jej rozpalon

twarz,
- Omal nie przyszedłem wczoraj do ciebie - szepn

ł.

- To cholerne łó

ko było takie ogromne i puste, ledwo mogłem wytrzyma

z t

sknoty za tob

- Ja te

nie spałam - przyznała.

Musn

ła palcami jego usta. Zauwa

yła,

e jest

wie

o ogolony, nie tak,

jak poprzedniej nocy. . Jace nachylił si

ku niej i leciutko, delikatnie

rozchylił jej wargi w długim, gł

bokim pocałunku. Przyci

ł j

mocno

do siebie, a ona poddała mu si

bez oporu.

Pół

wiadoma tego co robi, rozpi

ła powoli jego koszul

chc

c dotkn

ąć

go całego, poczu

zmysłow

sko

ść

jego owłosionego ciała.

- Je

li mnie dotkniesz, ja zechc

dotyka

ciebie - szepn

ł Jace,

powstrzymuj

c jej r

. - A na to, do czego by to doprowadziło, nie

mamy teraz czasu.
- Czy naprawd

doprowadziłoby to do czego

? - zapytała oblizuj

spieczone wargi.
- S

c po tym, co teraz czuj

, to na pewno - odparł muskaj

c wargami

jej przymkni

te powieki.

- Uwielbiam, jak mnie dotykasz.

Amanda u

miechn

ła si

i oparła rozpalony policzek o jego pier

- Jakie to dziwne.
- Co?
-

e si

nie kłócimy.

- Strasznie bytem dla ciebie niedobry - rzekł z westchnieniem Jace.
- Mo

e miałe

powody. Jace, tak mi przykro, ze mama...

Jace delikatnie poło

ył palec na jej ustach.

- Jeszcze si

z tym nie pogodziłem - wyznał cicho. - Ale chyba zaczynam

rozumie

. Niełatwo jest panowa

nad uczuciami. Ja sam trac

głow

kiedy trzymam ci

w ramionach.

- Czy to jest a

tak złe? - u

miechn

ła si

zalotnie Amanda.

- Dla mnie tak. Nigdy nie byłem szczególnie wylewny. Owszem,
miewałem kobiety, ale zawsze na własnych warunkach i nigdy takiej,
której nie potrafiłbym opu

. Ty obudziła

we mnie uczucia, o jakie si

wcale nie podejrzewałem. Kiedy ci

dotykam, płomienie ogarniaj

całe

moje ciało.
- Czy naprawd

jestem twoja? - zapytała cicho, lekko dotykaj

c jego

policzka.
- A chcesz tego?
Zdecydowanie kiwn

ła głow

, a jej oczy wielbiły ka

dy rys jego twarzy.

Przesun

ł r

wzdłu

jej talii, potem wy

ej, na ciepł

tward

pier

okryt

bawełn

i obserwował jej reakcj

- Przyzwyczaisz si

do tych pieszczot, zobaczysz -rzekł cicho.

- Naprawd

? - wyszeptała z trudem.

- Nigdy

aden m

ęŜ

czyzna nie widział ci

takiej, jak ja wczoraj, prawda?

Zawsze wydawało mi si

e jeste

wiadczona, ale zobaczyłem ten

rumieniec na twojej twarzy. A kiedy wzi

łem ci

w ramiona... -

miechn

ł si

leciutko. - B

, to pami

tał do ko

ycia. Tak bardzo

chciałem by

pierwszym m

ęŜ

czyzn

w twoim

yciu. Bałem si

e kto

mnie ju

ubiegł i nienawidziłem ci

za to.

- Zawsze chciałam tylko ciebie - odparła szczerze i posmutniała,
pomy

lawszy sobie, jak krótko go b

dzie miała. Szybko znudzi mu si

jej

niewinno

ść

, znudzi mu si

ona sama. Mieli ze sob

tak du

o wspólnego,

ale on chciał tylko jej ciała, nie chciał duszy ani serca.
- Co si

stało? - zapytał.

- Nic - wzruszyła ramionami. - Mówiłe

o sukience.

- Rzeczywi

cie - za

miał si

. - A wi

c chod

my.

Zaprowadził j

do eleganckiego magazynu, prosto do działu z

najdro

szymi sukniami Chciała si

cofn

ąć

, ale przytrzymał j

mocno za

. Młodej ekspedientce wyja

nił dokładnie, o jak

sukni

mu chodzi.

- Ale ja nie chc

eby

kupował mi sukienki - zaprotestowała Amanda,

kiedy sprzedawczyni na chwil

znikn

ła na zapleczu.

- Dlaczego? Chcesz i

ść

na przyj

cie w spodniach? - zapytał z

miechem Jace.

Nauczyła si

obywa

bez pi

knych kreacji, ale dopiero w tej chwili zdała

sobie spraw

, ile j

to kosztowało. Wszyscy w tym eleganckim sklepie

widz

e Jace kupuje jej ubrania. Co sobie o tym pomy

e jest jego

utrzymank

. W jej oczach pojawiły si

łzy. No, có

, do pewnego stopnia

to prawda. Przecie

mu siebie obiecała.

Zbladła i spu

ciła oczy.

- Co si

stało? - zapytał Jace, unosz

c jej brod

. - Kochanie, czy

bym

powiedział co

złego?

Na szcz

ęś

cie wróciła sprzedawczyni i Amanda nie musiała udziela

tej bolesnej dla niej odpowiedzi.
- Mam tu co

wyj

tkowego - zachwalała ekspedientka, . trzymaj

c na

wieszaku obłok r

cznie malowanego tiulu. Był lekko przezroczysty, w

kolorze ko

ci słoniowej, malowany w delikatne, zielone listki. Amanda

nigdy, nawet wtedy, kiedy miała pieni

dzy jak lodu, nie kupiła sobie

czego

tak pi

knego.

- Jest wspaniała. - Ekspedientka wymieniła nazwisko projektanta. Nie
zwa

c na protesty Amandy, zaprowadziła j

do przymierzami.

Amanda przygl

dała si

swemu odbiciu. Ju

od dawna nie miała na

sobie tak drogiej sukni, nie czuła mi

kko

ci tiulu spowijaj

cego jej ciało.

Bladozielony kolor listków roz

wietlił br

z jej oczu, dodał tajemniczo

twarzy.
- Czy b

dziesz tam siedzie

cały dzie

? - rozległ si

zza zasłony

niecierpliwy baryton. '
Amanda wyprostowała si

i lekkim krokiem wyszła z przymierzalni.

- Czy

nie le

y doskonale? - zapytała z u

miechem sprzedawczyni.

- Doskonale - przyznał cicho Jace, ale patrzył nie na sukni

, tocz na

zarumienion

twarz Amandy.

- Bior

Amanda zdj

ła sukni

i czekała, a

zapakuj

- Nie zapytałam o cen

- odezwała si

niepewnie - ale na pewno

kosztuje maj

tek, Jace. Wolałabym co

... co

szego.

- Nie jestem biedny - przypomniał jej. - Zapomniała

Amanda spu

ciła oczy. Zrobiło jej si

słabo. A wiec Jace my

li,

e mu si

po prostu sprzedała,

e dała si

kupi

za kilka ładnych strojów?

Jace zapłacił i podał jej firmowe pudło. Wzi

ła je od niego z oboj

min

- Idziemy - rzekł z ci

ęŜ

kim westchnieniem. Otworzył drzwi swego

srebrnego mercedesa, wyj

ł jej z r

k pudełko i rzucił niedbale na tylne

siedzenie, po czym usiadł za kierownic

. Gwałtownym ruchem przekr

cił

kluczyk w stacyjce i uruchomił silnik.
- Zapal mi papierosa - powiedział, rzucaj

c jej na kolana paczk

Amanda, bez słowa, posłusznie wykonała polecenie.
- Nie podoba ci si

ta cholerna sukienka? - zapytał sucho.

- Jest bardzo ładna. Dzi

kuj

- Czy mo

esz mi, do diabła, powiedzie

o co chodzi? - krzykn

ł,

obrzucaj

c j

ciekłym spojrzeniem.

- O nic - odparła cicho. Patrzyła prosto przed siebie.
- O nic - powtórzył, zaci

gaj

c si

papierosem. - Nie najlepiej zaczyna

nasz zwi

zek, goł

bku.

- Wiem - przyznała cicho Amanda. - Suknia jest cudowna, Jace, tylko...
wolałabym,

eby

tyle na mnie nie wydawał.

- Moim zdaniem jeste

tego jak najbardziej warta, kochanie. - Wzi

ł j

Amanda patrzyła na jego ciemnobr

zowe, silne palce, tak bardzo

kontrastuj

ce z jej własnymi.

- Jeste

taki opalony - szepn

ła.

- A ty bladziutka - odparł. - Szkoda,

e musz

wraca

do biura. Wolałbym

dzi

ten dzie

z tob

Amanda westchn

ła rozmarzona.

- Ja te

- Przyjad

dopiero w ostatniej chwili - rzekł, kiedy zajechali przed Casa

Verde. - Czekaj na mnie. Idziesz do Sullevanów ze mn

, nie z

Duncanem.
- Tak, Jasonie - potwierdziła posłusznie.
Jason pochylił si

eby otworzy

jej drzwi. Jego twarz znalazła si

obok jej twarzy. Poczuła zapach wody kolo

skiej i ciepło oddechu.

Mimowolnie nachyliła si

odrobin

do przodu i dotkn

ła wargami jego

ust.
Oczy Jace'a rozbłysły.
- Przepraszam - szepn

ła Amanda, poruszona gwałtowno

jego

spojrzenia.
- Za co?- zapytał Jace. - Czy musisz mie

specjalne pozwolenie,

eby

mnie całowa

czy dotyka

- To... to dla mnie ci

gle co

nowego.

- Powiedziałem ci ju

rano - rzekł szorstko -

e lubi

, kiedy mnie

dotykasz. Na miło

ść

bosk

, przecie

esz wskoczy

mi do łó

ka,

kiedy tylko zechcesz, a ja zawsze powitam ci

z otwartymi ramionami.

Amanda spojrzała na niego niepewnie i czułym gestem odgarn

ła

kosmyk włosów z jego czoła.
- To wszystko jest takie nowe - szepn

ła.

- Tak. - Nachylił si

ku niej, uj

ł j

pod brod

i pocałował delikatnie. -

Uwielbiam twoje usta - szepn

ł czule. - Mógłbym je całowa

do ko

ycia.

- Ja te

lubi

całowa

- szepn

ła Amanda i obj

wszy go za szyj

oddała pocałunek.
- Nie id

do pracy - poprosiła cicho.

- Je

li zostan

, to b

z tob

kochał - od-parł, wci

ąŜ

całuj

c jej

twarz. - A nie chc

jeszcze tego robi

- Dlaczego?
- Bo chc

eby ten pierwszy raz był dla ciebie najpi

kniejszym

wspomnieniem - odparł.

Amanda poczuła fal

podniecenia, ogarniaj

całe jej ciało. Wyobraziła

sobie Jace'a lez

cego obok niej w chłodnej,

wie

ej po

cieli, otaczaj

ich ciemno

ść

, jego usta bł

ce po jej ciele.

- Zadr

ała

- szepn

ł czule Jace. - Pomy

lała

, jak to b

dzie, tak?

- Tak - przyznała.
- Bo

e! - Jace gwałtownym gestem przyci

ł j

do siebie, a jego

głodne usta mia

yły jej wargi. Z ust Amandy wyrwał si

cichy j

cił j

nagle i odsun

ł od siebie.

- Wysiadaj, zanim wgniot

tu w podłog

- mrukn

ł.

- Okrutnik - szepn

ła.

- Kusicielka - odparował. - Do zobaczenia wieczorem. I nie upinaj
włosów. Zostaw je rozpuszczone.
- To nie b

dzie eleganckie - zaprotestowała.

- Nie chc

eby

była elegancka - upierał si

, patrz

c jej w oczy. - Chc

eby

była sob

. Nie musisz si

upi

ksza

. Czekaj na mnie.

- Dobrze.
Jace zatrzasn

ł drzwiczki i odjechał.

Amanda, ubrana w sukni

, któr

kupił jej Jace, stała przed lustrem.

Znakomity krój podkre

lał jej długie nogi, szczupł

tali

i małe, kształtne

piersi. Kolory sukni stanowiły znakomit

opraw

jej jasnej karnacji. Z

rozpuszczonymi srebrnoblond włosami wygl

dała jak modelka, a nie

pracownica agencji reklamowej.
Bardzo zdenerwowana i przej

ta zeszła do salonu, gdzie czekali na ni

Jace, Duncan i Marguerite.
Pogr

ąŜ

eni byli w rozmowie, ale wej

cie Amandy nie umkn

ło uwagi

Jace'a. Jego oczy rozbłysły. Pojawiło si

jeszcze... duma...

wiadomo

ść

posiadania...

Amanda te

nie mogła oderwa

od niego wzroku. W ciemnym garniturze

nie

nobiałej jedwabnej koszuli był tak m

ski,

e zapragn

ła si

niego przytuli

. Wydawał si

zupełnie nie

wiadomy swej atrak-

cyjno

ci.

Nagła cisza sprawiła,

e Duncan i Marguerite te

zwrócili si

ku drzwiom.

- No, no - skomentował Duncan. Podszedł i przygl

dał si

jej z

podziwem ewentualnego kupca ogl

daj

cego elegancki, nowy

samochód. - Istne cudo. Sk

d masz t

sukni

- Od dobrej wró

ki - odparła wesoło Amanda, unikaj

c władczego

spojrzenia Jace’a.
- Wygl

dasz jak zjawisko, Amando - u

miechn

ła si

Marguerite, -

kna suknia!

- Dzi

kuj

- odparła skromnie Amanda. Duncan chciał uj

ąć

pod rami

ale Jace oczywi

cie go uprzedził.

- Dzisiaj moja kolej - powstrzymał go ostro.
- Gdzie

bym

miał si

sprzeciwia

? - za

miał si

Duncan. - Mamo? -

zwrócił si

do Marguerite.

Marguerite, ubrana w eleganck

bladoniebiesk

atłasow

sukni

i etol

lisów, podeszła do syna.
- Ale

, Amando, powinna

narzuci

na ramiona. Zobaczysz,

zmarzniesz!
- Nie, nie s

! - odparła szybko Amanda, zbyt dumna, by znowu

korzysta

z czyjej

dobroczynno

ci.

- Bzdura! Mam pi

kny szal. Zaczekaj - poleciła Marguerite.

Wróciła z czarnym, cieniutkim szalem i narzuciła go na ramiona Amandy.
- Znakomicie! Dodaje ci tajemniczo

ci!

- Bo tak si

dzi

czuj

- odparła z u

miechem Amanda.

Amanda jeszcze nigdy nie odczuwała tak blisko

ci Jace'a jak podczas

jazdy do Sullevanów. Jej wzrok bezwiednie w

drował ku jego profilowi i

ustom. Dr

ała na wspomnienie jego pocałunków. Raz, kiedy przystan

na czerwonym

wietle, ich oczy si

spotkały. Siła jego spojrzenia

pozbawiła j

tchu. Spu

ciła wzrok na jego szczupłe, silne dłonie zaci

te na kierownicy i z trudem powstrzymała si

, by ich nie dotkn

ąć

Gdyby tylko sprawy inaczej si

uło

yły. Była teraz kobiet

Jace’a, ale nie

o to jej chodziło. Jace uwa

ał,

e interesuj

jego pieni

dze, podczas

gdy ona chciała tylko, by pozwolono jej go kocha

. Zastanawiała si

ponuro, jak te

Jace wszystko zorganizuje. Czy b

dzie miała mieszkanie

w mie

cie? A mo

e kupi jej dom? Zarumieniła si

na sam

l o reakcji

Marguerite.

adnych tajemnic, powiedział, nie my

c zupełnie o tym, jak

bardzo j

to zrani. Wiadomo, m

ęŜ

czy

ni. My

tylko o własnych

przyjemno

ciach. Przecie

nic nie zagrozi jego reputacji.

- Wpaniale! - skomentował Duncan wchodz

c wraz z Jace'em i Amanda

do holu roz

wietlonego blaskiem kryształowych

yrandoli.

- Sullevanowie maj

klas

, no i wielkie pieni

dze od pokole

- zauwa

ył

chłodno Jace.
- To wida

. Twoja suknia, Amando, znakomicie tutaj pasuje. Nie

powiedziała

mi, sk

d j

masz.

Jace spojrzał ostrzegawczo na brata i gestem posiadacza uj

ł j

za r

- Ja jej kupiłem - wyja

nił spokojnie, ale z ukryt

gro

Duncan a

za dobrze .znał ten ton.

- Przepraszam - zwrócił si

do Amandy. - Chyba pójd

rozejrze

jakimi

wolnymi panienkami. Zobaczymy si

pó

niej.

- Czy to było konieczne? - zapytała zawstydzona Amanda.
- Jeste

moja - odparł zdecydowanie Jace. - Im szybciej si

o tym dowie,

tym lepiej dla niego.
- Poczułam si

jak sprzedajna dziewczyna. - Głos Amandy dr

ał z

upokorzenia.
Jace spojrzał na ni

z niedowierzaniem.

- O czym ty, do cholery, mówisz? Nie rozumiem ci

, Amando.

Ofiarowałem ci wszystko, co mam. Zdecyduj si

, chcesz tego, czy nie?

Z lekkim okrzykiem Amanda wyrwała mu r

i pobiegła w kierunku

stoj

cego przy bufecie Duncana.

Popijaj

cy poncz Duncan spojrzał na jej pobladł

twarz i podał jej

szklank

. Rozejrzał si

po sali w poszukiwaniu Jace'a. Ujrzał go

pogr

ąŜ

onego w rozmowie z miejscowymi hodowcami bydła.

- Nic ci nie grozi - zwrócił si

do Amandy. - Przez najbli

sze pół godziny

dzie gadał tylko o krowach. Co si

tym razem stało?

Amanda przygryzła warg

- Powiedział,

e... Ach, nic, Duncanie - westchn

ła - to bez sensu.

Jedyn

zalet

Jace'a jest wypchany portfel - za

miała si

ponuro. - Mo

zostan

zawodow

naci

gaczk

- Nie z twoim charakterem - odparł łagodnie Duncan. - Zjedz kanapk

- Czy wygl

dam na głodn

? - dała si

nabra

Amanda.

- Tak jakby

chciała kogo

ugry

źć

- mrugn

ł do niej Duncan. - Nie

przejmuj si

nim, Mandy, on sam nie wie, czego chce.

Gdyby

tylko znał cał

prawd

, pomy

lała. Spojrzała na trzyman

w r

szklaneczk

z ponczem i zdała sobie spraw

e lekko kr

ci jej si

głowie.
- Co w tym jest? - zapytała.
- Chyba cała zawarto

ść

barku - u

miechn

ł si

Duncan. - Lepiej uwa

aj.

- Dzi

nie mam ochoty uwa

- odparła wychylaj

c reszt

napoju. - Nalej

mi nast

kolejk

- To nie jest zbyt rozs

dne - ostrzegł j

, ale napełnił szklank

- Zgadzam si

, ale czasami lepiej za du

o nie my

- Wiesz co? - rzekł cicho Duncan, przygl

daj

c si

jej uwa

nie.

- Co? - spojrzała na niego znad szklanki.
- Ciesz

e zostaniesz moj

bratow

Nie była ju

w stanie powstrzyma

łez. Duncan, kochany Duncan, nic nie

rozumie. Jason nie potrzebuje

ony, tylko kochanki, kogo

, kto zaspokoi

jego

Ŝą

dze. A je

li kiedy

eni, to na pewno nie z ni

. - Mandy!

- A jakie b

dzie mi

dzy nami pokrewie

stwo, je

li zostan

jego

kochank

? - szepn

ła smutno. - Bo tylko do tego jestem mu potrzebna.

Odwróciła si

gwałtownie i wybiegła na ciemny taras, gdzie dała upust

swojej rozpaczy.
- Co

ty jej, do cholery, powiedział? - zapytał ostro Jace, który

błyskawicznie pojawił si

u boku Duncana.

- Chyba za du

o - odparł cicho Duncan. - Powiedziałem,

e b

dzie mi

miło zosta

jej szwagrem. By

e zbytnio si

pospieszyłem, ale

obserwowałem was ostatnio i wydawało mi si

e to ju

pewne.

- Masz za długi j

zor - uci

ł oschle Jace.

- Amen - potwierdził ponuro Duncan i zmarszczył czoło. - Czy naprawd

chcesz,

eby została twoj

kochank

? - zapytał nagle.

- Kochank

?! - krzykn

ł zdumiony Jace.

- Ona tak wła

nie my

li - odparł chłodno brat. - Powiedziała,

e uwa

asz

za naci

gaczk

- O mój Bo

e - westchn

ł Jace.

- O co chodzi? - zapytał Duncan.
- Historia si

powtarza - j

ł Jace, ale nie patrzył na brata. Jego wzrok

skierowany był na drzwi prowadz

ce na taras. Bez słowa ruszył w ich

kierunku.
Amanda otarła łzy. Pragn

ła jak najszybciej wsi

ąść

w samolot i znale

źć

jak najdalej od Casa Verde. Chyba zwariowała,

e zgodziła si

zosta

i pój

ść

na to przyj

cie. Dlaczego nie wyjechała z Be

? Byłaby ju

daleko od Jace'a, jego sarkazmu i pot

pienia. Nie powinna ofiarowywa

mu siebie, to tylko pogorszyło jego opini

o niej. Znowu poczuła łzy pod

powiekami. Nie, tak nie mo

na. Musi przesta

płaka

, wróci

do go

ci,

miecha

, odgrywa

rol

królowej balu. Potem poprosi Duncana,

eby odwiózł j

na lotnisko.

- Jak tu cicho.
Zamarła, słysz

c za sob

ten głos. Zacisn

ła r

ce na balustradzie, ale

nie odwróciła si

- Tak-mrukn

ła.

Poczuła ciepło jego ciała na swoich plecach, jego oddech we włosach.
Palce Jace'a delikatnie pogładziły jej rami

. Zamarła w bezruchu.

- Amando... - zacz

ł niepewnie.

- Wyje

am - przerwała mu zdecydowanym tonem, wierzchem dłoni

ocieraj

lady łez. - Mo

esz sobie zabra

sukienk

, nie chc

jej. Oddaj

której

z twoich kochanek - dodała.

- Nigdy nie było

adnej innej kobiety - rzekł spokojnie i z naciskiem Jace.

- Nikogo od dnia twoich urodzin, kiedy po raz pierwszy dotkn

łem twoich

ust
Amanda zamarła. Czy

by si

przesłyszała? Chyba ma co

nie w

porz

dku z uszami. Odwróciła si

wolno i spojrzała mu w oczy. Ich

srebrny blask był ledwo widoczny w nikłym

wietle padaj

cym na taras z

sali balowej.
Jace, z r

kami w kieszeniach, stał na lekko rozstawionych nogach i

patrzył na ni

ironicznie.

- Zdziwiła

? - zapytał. - Czy naprawd

nie rozumiesz, jak bardzo ci

pragn

, skoro od lat nie miałem

adnej kobiety?

- Na pewno nie... nie z braku okazji - wyj

kała.

- Zgadza si

. Jestem bogaty .'Wi

kszo

ść

kobiet dla pieni

dzy zrobi

wszystko.
- Mo

e niektóre chciały tylko ciebie - powiedziała cicho Amanda,

- Do tego trzeba dwojga. Mnie zale

ało tylko na tobie.

Ciszy, jaka mi

dzy nimi zapadła, towarzyszyła jaka

sentymentalna

melodia dobiegaj

ca z sali balowej.

Podszedł do mej tak blisko,

e musiała unie

ść

głow

, by widzie

jego

twarz.
- Cholera, czy naprawd

musz

to mówi

?—spytał cicho.

Patrzyła na niego szeroko otwartymi oczami.
- Kocham ci

, Amando - wyznał aksamitnym głosem.

Z jej oczu popłyn

ły niepohamowane strumienie łez. Usta jej dr

ały. Nie.

była w stanie powiedzie

ani słowa.

Jace nie potrzebował słów. Przyci

ł j

do siebie i poszukał jej warg.

Przywarł do nich, jak spragniony do

ródła.

Amanda zanurzyła palce w g

stych włosach Jace'a, paznokciami

delikatnie drapała jego szyj

. Z cichym j

kiem poddała si

pocałunkom.

- Powiedz to - szepn

ł nie odrywaj

c warg od jej ust.

- Ja te

kocham. Na zawsze, cał

sob

. - Reszta słów rozpłyn

ła si

w cichym westchnieniu. Pocałował j

znowu, najpierw mocno, potem

delikatnie, czule. Jego usta zadawały pytania, jej usta odpowiadały -
wszystko bez słowa.
- Wyja

nijmy sobie jedn

rzecz - szepn

ł jej do ucha. - Kiedy mówiłem,

e jeste

moja, miałem na my

li cale

ycie i na dowód tego wło

Ŝę

twój palec dwa pier

cionki. Och, Amando, nie chodzi mi tylko o rozkosz,

któr

dziemy dzieli

w ciemno

ciach. Chc

dzieli

z tob

ycie, chc

eby

ty dzieliła ze mn

swoje. Chc

przytula

, kiedy b

dzie ci

le i

ociera

twoje łzy, kiedy płaczesz.

Chc

patrze

, jak si

miejesz i widzie

wiatło w twoich oczach, kiedy

kochamy. Chc

ci da

dzieci i patrze

, jak dorastaj

w Casa Verde. -

W jego oczach pojawił si

ów blask, na który tak długo czekała. - Czy

wiesz,

e kocham ci

ponad wszystko? Sprawiałem ci ból, bo sam

cierpiałem. Po

Ŝą

dałem ciebie, była

mi potrzebna i nie mogłem ci tego

powiedzie

, bo zawsze przede mn

uciekała

. Czy nie uwa

asz,

e czas

z tym sko

czy

? Wyjd

za mnie. Zamieszkaj ze mn

. Jeste

dla mnie

jak powietrze. Bez ciebie zgin

, Amando. . U

miechn

ła si

do niego

przez łzy.
- Ja te

- wyj

kała. - Chc

z tob

. Chc

ci da

wszystko, co mam.

- Chc

tylko twojego serca, najdro

sza. W zamian ch

tnie oddam ci

swoje.
Jej dr

Ŝą

ce wargi dotkn

ły jego ust. Pocałunek był tak gwałtowny, jakby

oznaczał rozstanie.
Czuła, jak ich ciała po

Ŝą

daj

siebie, jak mocne bicie ich serc stapia si

jeden rytm.
- Czy jeste

pewien,

e chcesz tylko mojego serca? -zapytała

rozkoszuj

c si

niespodziewanym szcz

ęś

ciem.

- Niezupełnie - przyznał. - Swe ocalenie w tej chwili zawdzi

czasz tylko

nie sprzyjaj

cym okoliczno

ciom.

Amanda leciutko ugryzła go w warg

- Mógłby

zawie

źć

mnie do domu.

- I zrobi

to. - zapewnił j

z u

miechem. - Ale najpierw musz

na kilka dni

pozby

matki i Duncana, A o ile znam moj

matk

, panno Carson,

dzie to mo

liwe dopiero po

lubie.

miechn

ła si

do niego swymi ciemnymi, przepełnionymi miło

oczami.
- Pozostaje samochód - zaproponowała.
- To nie dla mnie - odparł.
- S

motele...

- Czy

próbowała mnie uwie

ść

, Amando? Oblała si

rumie

cem.

- Wła

ciwie tak.

Popatrzył na jej mi

kkie, lekko obrzmiałe wargi i przytulił j

czule.

- Wczoraj wieczorem prawie ci si

to udało - zauwa

ył, spuszczaj

wzrok na jej dekolt. - To wspomnienie pozostanie ze mn

na zawsze, jak

to twoje zdj

cie, które od siedmiu lat nosz

w portfelu.

- Masz moje zdj

cie? - otworzyła szeroko oczy. Jace skin

ł głow

- To, które kiedy

zrobił Duncan -biegniesz z rozwianymi włosami,

roze

miana i promienna. Chciałbym,

eby kto

tak namalował. Było

takie pi

kne,

e nie oparłem si

i ukradłem mu je, a potem przez tydzie

miałem wyrzuty sumienia.
- Dlaczego po prostu nie poprosiłe

eby Duncan ci je podarował? -

zapytała zdziwiona.
- Domy

liłby si

wszystkiego - odparł Jace i musn

ł wargami jej czoło. -

Kocham ci

tak długo, najdro

sza, - szepn

ł. - Nawet kiedy

wmawiałem sobie,

e ci

nienawidz

, kiedy byłem dla ciebie okrutny i

raniłem ci

, to tylko dlatego,

e sam cierpiałem. Uciekała

, a ja

cierpiałem coraz bardziej. Tego dnia, kiedy si

skaleczyłem, a ty

powiedziała

o Duncanie, my

lałem,

e zwariuj

. Nie mogłem znie

ść

li,

e ci

pie

cił, tak jak ja chciałem to robi

- Pocałowałe

mnie - przypomniała rozmarzona.

- Czułem si

, jakbym dostał skrzydeł. Trzymałem ci

w ramionach,

dotykałem... Czekałem tyle lat i wiem,

e warto było. Ale potem zacz

łem

mie

tpliwo

ci i to ci

odstraszyło. Nigdy nie ufałem kobietom,

Amando. Du

o mnie kosztowało, by nauczy

ufa

tobie — dodał i

pogłaskał j

czule po plecach.

- Nigdy ci

nie zdradz

- zapewniła go

arliwie.

- Zawsze chciałam tylko ciebie, Jasonie, mimo

e moja matka...

Uciszył j

szybkim, gwałtownym pocałunkiem.

- Pojedziemy na jej

lub, chcesz? - zapytał. - Gdyby

była ju

czyj

ąś

, te

prawdopodobnie nie umiałbym trzyma

od ciebie z daleka.

Tak pewnie było z twoj

matk

- dodał wzruszaj

c ramionami. - Nigdy nie

przypuszczałem,

e b

tak kochał. Zrozumiałem to dopiero tej

nocy, kiedy tak długo nie wracała

z Nowego Jorku. Modliłem si

tak jak

nigdy w

yciu, a kiedy wróciła

, cala i zdrowa, potrafiłem tylko

wrzeszcze

- Ale potem przyszedłe

do mnie - szepn

ła, rumieni

c si

na to

wspomnienie.
- I kochali

my si

- dodał muskaj

c jej usta.

- W najsłodszy, najwolniejszy, najczulszy sposób. Ten pierwszy,
prawdziwy raz miedzy nami te

dzie taki. I b

dzie trwał cał

noc.

- Jason! - zaprotestowała i przytuliła si

do jego piersi.

- B

dzie pi

knie - szepn

ł, bior

c j

w ramiona.

- Zawsze jest pi

knie, kiedy mnie dotykasz - stwierdziła przymykaj

oczy. - Tak bardzo ci

kocham, Jasonie!

- I nigdy nie przestawaj - szepn

ł. - Nigdy!

- Czy teraz ju

mog

jej powiedzie

, jak si

ciesz

e zostanie moj

bratow

? -rozległ si

za nimi wesoły głos.

Jace za

miał si

i gestem posiadacza obrócił Amancie twarz

do brata.

- Pozwol

ci nawet by

dru

- obiecał..

- Mama ju

planuje wesele - dodał Duncan z u

miechem. - Par

minut

temu przechodziła, hm, przypadkiem koło okna.
- Chcesz powiedzie

e j

tutaj zaci

łe

- poprawiła go Amanda.

- Niezupełnie. Raczej... przyprowadziłem. Kiedy ogłosicie to wszystkim?
- Za jakie

ęć

minut - oznajmił Jace, czuj

c, jak Amanda sztywnieje w

jego ramionach. - Zanim moja dziewczyna zmieni zdanie.
- Mowy nie ma - zaprzeczyła, topniej

c pod spojrzeniem jego szarych

oczu.
Ni st

d, ni zow

d Duncan wybuchn

miechem.

- Wła

nie przypomniałem sobie, jak kilka lat temu wymy

lali

cie sobie od

dam i pastuchów. I patrzcie, jak si

sko

czyło.

- Ona naprawd

jest dam

- mrukn

ł Jace, a w jego głosie nie było ani

ladu ironii.

- A on moim ulubionym pastuchem - dodała Amanda.
- A teraz was przeprosz

i poszukam tej ładniutkiej Sullevanówny - rzekł

Duncan. - A wam - dodał - radz

odsun

ąć

od okna. Matka was

obserwuje.
- Duncan - powstrzymała go Amanda. -Tak?
- Dlaczego wła

ciwie

łe

tutaj mnie i Terry'ego? Dlaczego

zaproponowałe

nam ten kontrakt?

Duncan u

miechn

ł si

od ucha do ucha.

- Bo kiedy wyjechała

d sze

ść

miesi

cy temu, zauwa

yłem,

e Jace

chodzi w

ciekły i wpada w szał, kiedy kto

wymienia twoje imi

Pomy

lałem sobie,

e spróbuj

mu pomóc. Zadzwoniłem wi

c do twego

wspólnika, który okazał si

bardzo uczynny - wyja

nił, patrz

c to na

jedno, to na drugie. - A mówi

e Amor u

ywa łuku. Bzdura, ł

czy ludzi

przez telefon. Na razie, braciszku - mrugn

ł wesoło do Jace'a.

Jace wybuchn

miechem i Amanda, nie po raz pierwszy zreszt

stwierdziła, jak bardzo, w gruncie rzeczy, bracia si

kochaj

- Chcesz,

eby

my zaraz ogłosili nasze zar

czyny? - szepn

ł Jace do

ucha Amandy. - Niech wszyscy wiedz

e jeste

moja.

- I to si

nigdy nie zmieni.

Jeszcze raz chwycił j

w ramiona. Stoj

ca w oknie w sali balowej

siwowłosa dama u

miechn

ła si

do siebie. Planowała ju

przygotowania do pierwszego chrztu w rodzinie.