 Kiedy tak na prawdę wybieramy życiową drogę? Kto sprawdził naszych rodziców czy 

nadają się do tej roli? Czy wybierając nam szkołę zdają sobie sprawę, jak to wpłynie 
na naszą przyszłość?

 Nie jest ważne ile mamy lat. Zawsze wybór należy do nas, Od pierwszych chwil 

życia. Dlatego każdy wybiera własną drogę. Ale czy mamy odwagę dorosnąć?

 Kiedy   pojawia   się   przyjaciel   samotność   znika.   Wtedy   słowo   wspólnota   nabiera 

nowego znaczenia. Porusza w sercu coś, co dotąd było nieznane. Bez tego życie nie 
byłoby pełne.

 Czasem serce wybierze mylną drogę, nie chce słuchać rozumu. Wtedy właśnie 

rodzi się bolesna miłość, miłość niemożliwa.

 Wakacje   są   jak   wielka   skrzynia   z   niespodziankami.   To   ona   zapewnia   nam 

niezapomniane doznania pod warunkiem, że potrafimy się otworzyć na to, co życie 
nam oferuje.

 Nasi rodzice myślą, że robią wszystko dla nas. Ale tak na prawdę myślą o sobie, 

bo uważają dzieci za swoich następców. Chcą by zachowywały się jak oni i tak 
samo   postrzegały   świat.   Czasem   z   bólem   odkrywamy,   że   mamy   różne 
oczekiwania.

 Na razie podejrzliwość drzemie spokojnie w duszy. Czeka w ukryciu na odpowiedni 

moment, by się obudzić. Wystarczy niepewne serce, a zasieje w nim niepokój. Strach 
jest jej sprzymierzeńcem - to on otwiera wszystkie drzwi. Wtedy spokój okazuje się 
niemożliwy.

 Dorastanie to powolne akceptowanie tego, że jesteśmy inni. W końcu przestajemy 

buntować się przeciwko rodzicom. Nie ma znaczenia, jacy oni są. Stajemy się 
odpowiedzialni, za to, co robimy.

 Nikt nie otwiera drzwi, lecz on i tak tu jest. Strach gości w naszym życiu i napełnia 

oczy nieufnością. Istnieje wiele odmian -strach przed niebezpieczeństwem, przed tym, 
co inne. Jednak wszystkie stawiają się w jeden - strach przed odrzuceniem.

 Pierwszą wskazówką, że dzieciństwo się już skończyło jest chwila, kiedy uderza 

nas   niesprawiedliwość   i   korupcja.   I   nie   ma   rodziców,   którzy   nas   obronią.   Z 
czasem wszystkiemu musimy sami stawić się czoło.

 Pewnego   dnia   niebo   zapełnia   się   duchami,   życie   szkieletami,   chwała   klęskami,   a 

mowa ciszą. Pewnego dnia w naszym życiu, pojawia się zdrada.

 Nie lubię masek, są źródłem plotek i łez. Świat jest pełen pozorów, a ja gubię się 

w tej całej hipokryzji.

 Przy   Tobie   nic   się   nie   liczy.   Moje   oczy   nie   widzą   -   są   ślepe.   Moje   dłonie 

odpoczywają, zamiast Cię pieścić. Moje usta czekają na pocałunki.

 Odbicie   mojej   twarzy   wita  mnie   po   drugiej   stronie   lustra.   Trudno   się   żyje   - 

pozując. Wnętrze widać w oczach naszego brata bliźniaka. Pan swojego losu to 
ten, który żyje w harmonii ze swoim odbiciem.

 Ból powodowany skrytą i nieodwzajemnioną miłością, impulsywny i palący - to on 

niszczy zakazane uczucie. Za to miłość potajemna i równocześnie zakazana, może 
unicestwić naszą duszę.

 Przerażające,  że  świat jest taki niesprawiedliwy, pełen chorobliwego egoizmu. 

Narastającej ciemności. Gdy słowa, przerodzą się w czyny - przepaść zniknie i 
pójdziemy do przodu.

 Litościwe   serce   ma   ten,   kto   wyciąga   rękę   nie   oczekując   niczego   w   zamian. 

Powinniśmy wyrobić w sobie chęć pomagania ludziom w potrzebie, bo być może 
kiedyś będziemy potrzebować innych.

 Walczyć o własne marzenia w obliczu obojętnego świata to wielkie osiągnięcie. 

Niepowodzenie to duch, którego możemy przestać się obawiać. Strategia to słowo, 
które udowadnia, że sami narzucamy sobie ograniczenia.

 Oczekując świtu i nadejścia nowego dnia, zadaje sobie pytanie, „co jest gorsze?" To, 

że ktoś nie potrafi chodzić czy, że nie potrafi kochać? Ile razy Ci, którzy pokonują 
wiele przeszkód osiągają więcej Od tych, którzy mają drogę usłaną różami...

 W świecie pełnym pokus burza zmysłów zatruwa dusze. Gdzie jest cienka linia, 

która oddziela wolność Od rozwiązłości?

 Łatwo   zmienić   białe   kłamstwa   w   szare   i   pogrążyć   się   w   czarnej   intrydze.   Może 

kłamiemy, bo boimy się przyznać do naszych czynów?

 Wielokrotnie otwierałam złotą klatkę, w której byłam ja sama. Wyleciało z niej 

kilkadziesiąt gołąbków. Szczerym i odważnym jest ten, kto wyznaje prawdę i jest 
gotów ponieść konsekwencje swoich czynów.

 Zapomnę   słowa,   które   wypowiedziałaś,   zapomnę   nawet   to,   co   mi   zrobiłaś,   ale 

zranionych uczuć nic nie wyleczy.

 Anonimowej zemsty dokonują Ci, którzy rzucają kamieniem i skrywają rękę. 

Skuteczną zemstą jest słowo, które zniesławia z ukrycia sprawiając, że stajemy 
się ofiarą bezimiennego kata.

 Doskonali przyjaciele są jedynie złudą. Samotność czeka tych, którzy nie tolerują wad 

innych. Odpowiedni przyjaciele pomogą Ci przejrzeć na oczy.

 Jeśli   przechodzisz   przez   życie   zamknięty   w   sobie,   to   tak   jakbyś   szedł   przez 

pustynię   zataczając   koło.   Wpuszczając   innych   do   naszego   serca   znajdziemy 
drogę do oazy.

 Życie przypomina jazdę karetą - namiętnością są konie, które ją ciągną, rozumem jest 

woźnica,   który   powozi   końmi.   Źle   ukierunkowana   namiętność   to   kareta   ciągnięta 
przez konie w galopie, którymi nikt nie powozi.

 Widziałam drani, którzy bili włóczęgę i nic nie zrobiłam. Widziałam mężczyznę, 

który bił żonę- nie zareagowałam. Boję się pomyśleć, że jeśli ja stanę się kiedyś 
ofiarą, mnie też nikt nie pomoże.

 Kiedy   impuls   jest   szczery   i   pochodzi   prosto   z   serca   powinniśmy   się   do   niego 

przyznać. W nim tkwi magia i prawdziwa miłość. Dzięki niej czujemy, że wystarczy 
podskoczyć by dotknąć księżyca.

 Ile   razy   oferowaliśmy   naszą   miłość   komuś,   kto   na   to   nie   zasługuje.   Ile   razy 

spotykaliśmy   się   z   obojętnością   i   odrzuceniem,   ale   warto   szukać   i   nigdy   nie 
rezygnować z miłości, która sprawia, że żyjemy.

 Prawdziwa miłość jest jak woda w strumyku - to uniwersalne lekarstwo na wszystkie 

smutki, ale tylko prawdziwa miłość pozwala nam okiełznać nasze wady.

 Kiedy byłem mały często krzyczałem i skakałem z radości. Ile razy słyszałem 

wtedy   żebym   się   uspokoił   i   siedział   cicho.   Jednak   w   głębi   serca   pozostałem 
tamtym ruchliwym dzieckiem.

 Są   chwile,   kiedy   żonglujemy   naszymi   uczuciami   i   wydaje   nam   się,   że   tracimy 

równowagę.   Wtedy   przyjaciele,   dają   nam   poczucie   bezpieczeństwa,   dzięki   nim   z 
większą ufnością rzucamy się w wir życia.

 Miłość przenosi Cię ze  świata dziecinnego  do świata namiętności. Jak poznać 

gdzie jest granica? Liczę, że serce mi to podpowie.

 Przyjaźń   łączy   nas   z   tymi,   z   którymi   znajdujemy   wspólny   język,   ale   prawdziwa 

przyjaźń to akceptacja tego, co nas różni.

 Czasem   trudno   nam   zrozumieć   własne   odczucia,   ale   bardziej   boli,   kiedy   nie 

rozumieją nas najbliżsi. Ciekawe czy moje przyjścia z rodzicami to coś, co oni 
przeżyli wcześniej z dziadkami.

 Rodzina-   to   wyjątkowe   słowo,   może   oznaczać   zwyczaje,   zachowania,   tradycje   i 

zasady, ale to także synonim bezwarunkowej miłości.

 Kiedy milczenie bywa gorsze niż mowa? Ile nieporozumień wyjaśniłby zwykły 

dialog? Skrywany sekret rani bardziej, niż krzyk, którego nikt nie słyszy.

 Po co negować uczucia te najsilniejsze, choć chcemy je ukryć ujawnią się jak czarne 

chmury zwiastujące burzę.

 Seks to nie miłość a miłość to nie seks, ale najcudowniej, kiedy idą w parze.

 Ile razy chcąc wyjść szybko z opresji albo coś udowodnić ranimy siebie na wzajem, 

nie zdając sobie sprawy z krzywdy, jaką wyrządzamy.

 Nie wolno mylić seksu z miłością. Miłość między dwojgiem ludzi jest cudownym 

zrządzeniem losu.

 Pragnienie i rozczarowanie - uczucia, które dopiero zaczynam odkrywać. Pragnienie 

może ukoić moja tęsknotę za czułością. Rozczarowanie przynosi ból i ostrzega przez 
osobą, której oddaje serce.

 Kiedy jest Ci źle musisz się jakoś pozbyć złych emocji. Powinnaś tańczyć albo 

krzyczeć nawet, jeśli inni krzywo na Ciebie patrzą.

 Wizerunek wart jest więcej Od tysiąca słów, ale jedno zakochane spojrzenie mówi 

więcej Od tysiąca miłosnych wierszy.

 Miłość dodaje nam odwagi, której potrzebujemy idąc przez życie. Zobowiązanie 

wskazuje właściwą drogę, dlatego tak boli, gdy miłość i zobowiązanie walczą o to 
samo miejsce w naszej duszy. 

 Czasem   czujesz,   że   musisz   wybuchnąć   nie   czyniąc   krzywdy   innym   –   tańcząc, 

śpiewając lub krzycząc. 

 Wielu z nas boi się porwania, zamknięcie w czterech ścianach musi być straszne, 

ale boli tez, kiedy człowiek zamknie się w sobie nie potrafiąc porozumieć się z 
najbliższymi. 

 Mówią, że nawet najbliższa osoba potrafi nas zaskoczyć. Tylko prawdziwa miłość i 

silne więzy pomogą nam przejść przez życiowe

 burze. 

 Jestem sierotą i dzięki temu dowiedziałam się, że miłości nie zawsze można się 

spodziewać Od rodziny. Czasem przyjaciele są nam o wiele bliżsi. Rodziny się nie 
wybiera, za to przyjaciół jak najbardziej.

 Kiedy   jesteś   młody   chcesz   zmieniać   świat,   ale   tylko   odważni,   którzy   buntują   się 

przeciwko niesprawiedliwości zmienią świat, choć odrobinę 

 Czas   mija,   mody   się   zmieniają,   nic   nie   trwa   wiecznie.   Wyjątkiem   są   jedynie 

dobry gust, przyjaźń i miłość. 

 Nasze   serce   przez   całe   życie   uczy   się   odróżniać   prawdziwą   miłość   Od   zwykłego 

kaprysu. Ale czy zdoła zanim będzie za późno? 

 Dlaczego próbujemy oszukiwać naszych rodziców? Dlaczego im się wydaje, że 

wszystko o nas wiedzą? Nie możemy się dogadać? 

 W   dzieciństwie   najważniejsza   jest   zabawa.   W   dorosłym   życiu   zdarza   nam   się 

przechodzić Od nienawiści do miłości.

 Strach   wpływa   na   to,   że   podejmujemy   mylne   decyzje.   Desperacja   jest   złym 

doradcą. Potrzeba więcej odwagi żeby uniknąć pułapek, które napotykamy na 
swojej drodze.

 Istnieją kłamstwa, w które zaczynasz wierzyć, jeśli zbyt często je powtarzasz, są tez 

prawdy, które zawsze wyjdą na jaw. Miłość jest jedna z nich.

 Ile razy wydaje się, ze ślepiec i jasnowidz to samo. Nie zauważymy, że możemy 

mieć zdrowe oczy i chorą dusze, potrafi nas zaślepić chęć zemsty.

 Jaka jest różnica między prawdziwymi przyjaciółmi a znajomymi? Znajomi cieszą się 

twoimi sukcesami, ale przyjaciół poznaje Sie w biedzie – oni wytrwają przy tobie i 
pomaga nawet w najgorszych chwilach.

 Z   nadejściem   świata   często   myślimy   tylko,   jakie   dostaniemy   prezenty, 

zapominając   o   tym,   co   już   mamy.   Jeśli   zrozumiemy,   że   wszystko,   co 
najważniejsze nie ma ceny nauczymy się być szczęśliwi. 

 Kiedy jesteśmy młodzi, często robimy coś nie myśląc o konsekwencjach? Dorastając 

uczymy się odpowiedzialności za swoje czyny. Ale można też spotkać odpowiedzialne 
dzieci i nieodpowiedzialnych rodziców. 

 Chce uciec. Powiedz gdzie nikt mnie nie znajdzie i zapomnieć, kim jestem i czego 

pragnę. Jednak dokądkolwiek pójdę nie ucieknę przed samą sobą.

 Im jesteśmy starsi tym  trudniej nam się otworzyć  przed drugim człowiekiem.  Nie 

powinno   być   odwrotnie.   Ulegając   uczuciu   moglibyśmy   znowu   poczuć   się   jak 
nastolatki, ale doświadczenie byłoby po naszej stronie. 

 Strach, czuja go kobiety i mężczyźni, ale oni się do tego nie przyznają. Szkoda, bo 

szczerość byłaby aktem odwagi i szansą na pozbycie się obaw. 

 Każdy nowy rok jest szansą by coś zacząć. Podobnie jak każdy miesiąc, każdy dzień, 

każda godzina, każda chwila. Nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki.

 Od dziecka uważałem, że początek nowego roku przypomina otwarcie czystego 

zeszytu gdzie mogłem rysować moje projekty. Dlatego duch nowego roku jest jak 
obietnica i nadzieja na to, że wystarczy chcieć, aby marzenie się spełniło. 

 Możesz mieć mnóstwo przyjaciół i nigdy nie być sam. Czasem okazuje się ktoś, po 

kim najmniej się tego spodziewasz pomoże Ci w trudnej chwili, bo przyjaźń nie jedno 
ma imię. 

 Kiedy zrozumiemy, że nasze doświadczenia nie są wynikiem dziwnych reakcji 

chemicznych?   Kiedy   nauczymy   się,   że   te   najcenniejsze   płyną   z   głębi   duszy   i 
czystego serca?

 Dzieci – my matki rodzimy je i wychowujemy, są częścią nas. Rozstanie z nimi jest 

wielkim ciosem, ale kiedyś trzeba pozwolić im odejść. 

 Dzieci nie czynią Cię automatycznie dobrym rodzicem. Rodzicielstwo jest czymś, 

co   się   tworzy   z   czasem   i   umacnia   miłością.   Na   świecie   jest   dużo   osób,   które 
chociaż nie moją własnych dzieci są naszymi duchowymi rodzicami.

 Ile   razy   chodzimy   jak   obłąkani   nie   wiedząc   nawet,   dokąd   zmierzamy.   Ile   razy 

czekamy z niecierpliwością na poznanie nowych miejsc nie zdając sobie sprawy, że o 
wiele lepiej było by gdybyśmy zajrzeli w głąb własnego serca.

 Mówią,  że   w miłości  jest  jak  na  wojnie   wszystkie  chwyty  dozwolone.  Jednak 

musimy   uważać   by   walcząc   o   czyjeś   uczucie   nie   zranić   kogoś   innego.   Wtedy 
miłość może zamienić się w kaprys.

 Łatwo zorientować się, że ktoś nam się podoba. Gorzej z zakochaniem. Jeśli żywiej 

reagujemy na słowa piosenki, która wcześniej nas nie wzruszała a nas świat zaczyna 
się kręcić w wokół tej jedynej to znaczy, że jesteśmy zakochani.

 Jednym   zakochanym   spojrzeniem   mówimy   więcej   niż   słowami.   Nawet,   jeśli 

próbujemy ukryć uczucia zawsze w końcu wychodzą na jaw.

 Czasem osoba, która wydaje się najsilniejsza jest najsłabsza. Widzisz jej łzy i nic nie 

mówisz. Ona potrzebuje twojego wsparcia, może ty też znajdziesz się kiedyś w takiej 
sytuacji.

 Tak jak jeden motyl może wywołać burzę tysiące kilometrów dalej tak każda łza 

człowieka mieszkającego po drugiej stronie ziemi ma na nas bezpośredni wpływ. 
Ważne  jest  żeby  trzymać  stronę  tych,  którzy  cierpią  i   zrozumieć,   że  wszyscy 
ludzie są braćmi, nawet z dala Od siebie.

 Wszyscy odczuwaliśmy kiedyś strach, ale kiedy atakuje nas ktoś z zakrytą  twarzą 

strach powinien dodać nam odwagi, aby odkryć  sprawcę. Nawet, jeśli prawda nas 
zaskoczy.

 Wydaje się, że pierwszy raz jest ważny tylko dla kobiet a co z nami? Dlaczego tak 

trudno przyznać, że przed pierwszym razem  też czujemy się zdenerwowani a 
nawet boimy się?

 Ile razy rodzice uśmiechają się, kiedy dzieci pytają ich o seks. Boją się stawić czoło 

własnym   obawą?   Jeśli   nie   pokierujemy   nastolatkami,   sami   poszukają   odpowiedzi, 
choć czasem mogą się odwołać do wątpliwych źródeł

 Dlaczego drobiazgi potrafią nas tak bardzo zdezorientować? Czemu skradziony 

pocałunek   urasta   nagle   do   niebotycznych   rozmiarów?   Może,   dlatego   że   w 
prostym geście można odnaleźć dużo głębszy sens.

 Zawsze lepiej usłyszeć prawdę nawet, jeśli jest bolesna. Nie ma nic gorszego niż 

kłamstwo w dobrej wierze. Dorastając uczymy się stawiać czoło prawdzie.

 Kiedy pojawi się niechciana ciąża wszyscy oczekują, że nagle dorośniemy, ale 

kiedy dziewczyna nie wie nawet, co się dzieje z jej ciałem, chciałaby się skryć w 
ramionach matki? To straszne, że w XXI wieku są jeszcze dzieci, które rodzą 
dzieci.

 Jak   pamiętać   kogoś,   kto   jest   dla   nas   ważny?   Jak   zapamiętać   osobę,   której 

wspomnienie jest dla nas najważniejsze? Nieobecność bliskich czasem odciska na nas 
większe piętno niż ich obecność.

 Przyjaciele to rodzina z wyboru nie z przypadku. Tak jak ptaki ukrywają się w 

swoich   gniazdach   prawdziwa   przyjaźń   to   nasza   tarcza   ochronna.   Tylko   czy 
przyjaźń uchroni człowieka przed nim samym?

 Nawet bardzo się starając nie uda Ci się ignorować ukochanej osoby. Kiedy serce nie 

słucha głosu rozsądku miłość bierze górę? Może to znak odpowiedź na nasze pytania i 
lekarstwo na smutki.

 Twoje   usta   znają   smak   pocałunków.   Niektóre   są   nijakie,   niektóre   całkiem 

przyjemne, nieliczne pozostają w pamięci, ale tylko miłosne pocałunki płynące z 
duszy poruszające serce mogą zmienić twoje życie.

 Perspektywa zostania rodzicem w młodym wieku przeraża i wymusza przyspieszane 

dorastanie, bo jak niedojrzały człowiek podołałby takiej sytuacji?

 Nawet rozstanie  z osobą, której uczuć nie odwzajemniałeś boli. Lepsze to Od 

udawania, że cos czujesz, bo w ten sposób ranisz bardziej.

 Nie tylko nastolatki dają się ponieść emocją, dorośli czasami o tym zapominają, ale w 

miłości wiek się nie liczy. Kiedy ktoś przeniknie do twojej duszy wystarczy pocałunek 
by miłość zagościła w twoim sercu?

 W   Chinach   kryzys   przedstawia   się   za   pomocą   symbolu   zmiany   i 

niebezpieczeństwa,   wszyscy   przeżywamy   kryzys   tożsamości,   nie   wiemy,   kim 
jesteśmy, czego chcemy, dokąd zmierzamy. Wystarczy jednak rozejrzeć się do 
dokoła   i   spróbować   zrozumieć   innych   by   się   przekonać,   że   sami   stanowimy 
rozwiązanie każdego kryzysu.

 Ile razy wychowujemy dzieci przez modlitwy i bury, ile razy mówimy im o zasadach, 

których  sami  nie  przestrzegamy?  Kiedy zrozumiemy,  że  prawdziwe wykształcenie 
otrzymuje się biorąc przekład z własnych rodziców?

 Wzięcie   na   siebie   odpowiedzialności   za   rodzinę   to   zadanie   równie 

skomplikowane,   co   rządzenie   krajem.   Rodzina   jest   podstawą   społeczeństwa. 
Kiedy małżonkowie żyją we kłamstwie ich relacje mają bezpośredni wpływ na 
dzieci? Społeczeństwo też na tym ucierpi.

 Często przyczepiamy ludziom etykietki, jednych uznajemy za zwycięzców, innych za 

przegranych a może dotarcie na szczyt nie jest w cale najważniejsze, liczy się próba. 
Prawdziwi zwycięzcy do Ci, którzy uczą się na błędach i umieją zamienić je w cenne 
doświadczenia.

 Zazdrość towarzyszy namiętności tak jak dym płomieniom i tak jak nadmiar 

dymu może ugasić ogień tak miłość może utonąć w morzu podejrzeń. Dlatego 
jeśli   naprawdę  kochamy  musimy  bezgranicznie   ufać   drugiej   osobie.   Zazdrość 
odzwierciedla jedynie niepewność tego, kto ją okazuje.

 Dorastając uzmysławiamy sobie, że nasi rodzice nie są doskonali. Oni też są ludźmi i 

popełniają błędy. Oby w ten sposób nasz dzieci zrozumiały, że rodzice kochają je z 
całej duszy mimo własnych niedoskonałości.

 Wiele się mówi i piesze o tym, że przyjaciele są dla nas jak bracia, ale czy nie 

należy się zaprzyjaźnić z prawdziwym rodzeństwem? W końcu łączy nas silna 
więź, nosimy w sobie tę samą krew.

 Ile razy przypadek podsuwa nam przyjaciela, którego potrzebujemy, albo kogoś, kogo 

wcale   nie   chcielibyśmy   widzieć?   A   może   to   nie   przypadek   tylko   przeznaczenie, 
którego nie rozumiemy.

 Dlaczego tak ważna dla nas jest kobieta, która nas urodziła? Czasem na dźwięk 

jej imienia budzi się w nas burza uczuć. Jak wielkie musi mieć serce, jeśli to 
właśnie   dla   nas   poświęca   swoje   szczęście?   Ile   jesteśmy   jej   winni,   jeśli 
zawdzięczamy   jej   nasze   istnienie?   To   ona   nauczyła   nas   tak   prostego   i   tak 
ważnego słowa, jakim jest mama.

 Ile razy pomagamy komuś bliskiemu w dobrej wierze rozwiązując za niego problemy? 

Krzywdzimy go w ten sposób, powinniśmy pozwolić by zrobił to sam.

 Od   dziecka   dorośli   uczą   nas   odróżniać   dobro   Od   zła,   a   jeśli   ktoś   z   rodziny 

poprosi byśmy zrobili coś, czego nie powinnyśmy. Jak winić wtedy dziecko, że 
zrobiło cos złego? Ono było jedynie posłuszne.