Technik_ortopeda_322[13].Z3.04

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Zastosowanie obuwia ortopedycznego korygującego zmiany deformujące

stopę i jej ustawienie

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Technologia wykonania obuwia ortopedycznego korygującego zmiany

deformujące stopę i jej ustawienie

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Zastosowanie

technologia

wykonania

wkładek

ortopedycznych

korygujących zmiany deformujące stopę i jej ustawienie

5.3.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Poradnik ten będzie pomocny w prowadzeniu zajęć dydaktycznych jednostki

modułowej „Wykonywanie obuwia ortopedycznego”. Jest poradnikiem, z którego mogą
korzystać nauczyciele w szkole kształcącej w zawodzie technik ortopeda.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne – wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien posiadać, aby bez
problemów korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia – wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas pracy z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

ćwiczenia – zestaw ćwiczeń pomocny przy weryfikacji wiadomości teoretycznych ucznia
oraz kształtujący jego umiejętności praktyczne,

−

wskazówki do ćwiczeń – dotyczące realizacji poszczególnych ćwiczeń oraz
wykorzystanie środków dydaktycznych,

−

sprawdzian postępów – sprawdzian umożliwiający uczniowi sprawdzenie opanowania
danego zakresu materiału,

−

test osiągnięć – przykładowy zestaw pytań. Zaliczenie testu przez ucznia będzie
potwierdzeniem opanowania materiału jednostki modułowej,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami

ze szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika
do nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które zawierają

podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazane jest zwrócenie uwagi
na następujące elementy:

−

materiał nauczania (wprowadzenie teoretyczne w Poradniku dla ucznia) – uczniowie

powinni przeanalizować samodzielnie,

−

pytania sprawdzające mają wykazać czy uczeń jest przygotowany do wykonania ćwiczeń.

W zależności  od  tematu  można  zalecić  uczniom  samodzielne  odpowiedzenie  na  pytania
lub  wspólne  z  całą  grupą  uczniów,  podczas  dyskusji.  Druga  forma  jest  korzystniejsza,
ponieważ  nauczyciel  sterując  dyskusją  może  uaktywniać  wszystkich  uczniów  oraz
w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają

ćwiczenia.  W  trakcie  wykonywania  ćwiczeń  uczeń  powinien  oraz  opanować  nowe
umiejętności.  Przedstawiono  dosyć  obszerną  propozycję  ćwiczeń  wraz  ze  wskazówkami
o sposobie ich przeprowadzenia, uwzględniając różne możliwości ich realizacji w szkole.
Nauczyciel  zdecyduje,  które  z  zaproponowanych  ćwiczeń  jest  w  stanie  zrealizować.
Prowadzący  może  również  przedstawić  swoje  propozycje  tematów  ćwiczeń  i  sposobów
ich realizacji,

−

następnym etapem pracy ucznia jest sprawdzian postępów. Uczeń powinien samodzielnie

potwierdzić  lub  zaprzeczyć  opanowanie  określonego  zakresu  materiału.  Nauczyciel
powinien  sprawdzić  braki  w  opanowaniu  materiału  i  ustalić  przyczyny.  Potwierdzenie
przez  ucznia  opanowania  materiału  nauczania  rozdziału  może  stanowić  podstawę  dla
nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności ucznia z tego zakresu,

−

zaliczenie programu jednostki modułowej odbywa się poprzez przeprowadzenie Testu

osiągnięć. Nauczyciel wybiera odpowiednią ilość pytań do rozwiązania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

ocena ucznia – każdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę możliwych

do  uzyskania  punktów.  Ocena  końcowa  uzależniona  jest od  ilości  uzyskanych  punktów.
Nauczyciel  może  zastosować  test  według  własnego  projektu  oraz  zaproponować  własną
skalę  ocen.  Należy  pamiętać,  żeby  tak  przeprowadzić  proces  oceniania  ucznia,  aby
umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich umiejętności.

Nauczyciel realizując program jednostki modułowej powinien zwracać uwagę na

predyspozycje  ucznia,  ocenić  czy  uczeń  ma  większe  uzdolnienia  manualne,  czy  też  łatwiej
sobie  radzi  z  rozwiązywaniem  problemów  teoretycznych.  Każdy  uczeń  po  uzyskaniu  oceny
końcowej powinien być świadom, w jakim kierunku jest uzdolniony, aby w przyszłości mógł
jak  najefektywniej  swoje  uzdolnienia  wykorzystać,  a  ewentualne  braki  umiejętności
uzupełnić.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia zawodowego to:

−

pokaz,

−

ćwiczenia przedmiotowe,

−

metoda projektów,

−

metoda przewodniego tekstu,

−

metoda przypadków,

−

dyskusja dydaktyczna.

Schemat układu jednostek modułowych

322[13].Z3

Produkcja sprzętu ortopedyczno

rehabilitacyjnego

322[13].Z3.01

Wykonywanie protez

kończyn dolnych

322[13].Z3.02

Wykonywanie protez

kończyn górnych

322[13].Z3.03

Wykonywanie aparatów

ortopedycznych na

kończyny i tułów

322[13].Z3.05

Wykonywanie sprzętu

lokomocyjno-

-rehabilitacyjnego

322[13].Z3.04

Wykonywanie obuwia

ortopedycznego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

–

korzystać z różnych źródeł informacji,

–

posługiwać się ogólnymi pojęciami z zakresu zaopatrzenia ortopedyczno –
rehabilitacyjnego,

–

określać czynniki wpływające na funkcjonalność zaopatrzenia ortopedycznego zgodnie
z potrzebami pacjenta,

–

wyjaśniać zasady reglamentacji usług z zakresu zaopatrzenia ortopedyczno –
rehabilitacyjnego,

–

rozróżniać materiały i półfabrykaty niezbędne do wykonania zaopatrzenia ortopedyczno
– rehabilitacyjnego,

–

rozróżniać urządzenia, maszyny i narzędzia niezbędne do wykonania poszczególnych
rodzajów zaopatrzenia ortopedycznego,

–

współpracować w grupie,

–

obsługiwać komputer,

–

posługiwać się specjalistycznymi programami komputerowymi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

wskazać zmiany patologiczne wymagające zastosowania obuwia ortopedycznego,

−

scharakteryzować grupy funkcjonalne obuwia ortopedycznego,

−

scharakteryzować elementy konstrukcyjne stałe i dodatkowe obuwia ortopedycznego,

−

dostosować formy konstrukcyjne obuwia ortopedycznego do zmian patologicznych,

−

pobrać miary i wykonać projekt obuwia ortopedycznego,

−

dobrać surowce i materiały do wykonania poszczególnych elementów obuwia
ortopedycznego,

−

dobrać metody i techniki do wykonania obuwia ortopedycznego,

−

użytkować maszyny, narzędzia i przybory stosowane w obuwnictwie ortopedycznym,

−

wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne obuwia ortopedycznego,

−

dostosować obuwie ortopedyczne do kształtu i wielkości stopy,

−

przystosować obuwie standardowe do zmian funkcjonalnych stopy,

−

określić wskazania do zastosowania wkładek ortopedycznych,

−

scharakteryzować rodzaje wkładek ortopedycznych i ich przeznaczenie,

−

dobrać surowce i materiały do wykonania wkładki ortopedycznej,

−

wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne wkładek ortopedycznych,

−

dopasować wkładkę ortopedyczną do buta.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

…………………………………….………................

Modułowy program nauczania:

Technik ortopeda 322[13]

Moduł:

Produkcja sprzętu ortopedyczno

rehabilitacyjnego

322[13].Z3

Jednostka modułowa:

Wykonywanie obuwia ortopedycznego 322[13].Z3.04

Temat: Wykonywanie obuwia na stopę piętową utrwaloną

Cel ogólny: Uczeń będzie umiał wykonać obuwie dla pacjenta ze stopą piętową utrwaloną

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

dokonać oceny zniekształcenia stopy,

−

dokonać pomiaru tęgości stopy,

−

ocenić potrzebę wykonania pozytywu i negatywu gipsowego,

−

wykonać negatyw, a następnie pozytyw gipsowy stopy,

−

sporządzić szablony z pozytywu gipsowego,

−

dokonać analizy potrzeb materiałowych według wykonanych szablonów,

−

sporządzić wykaz czynności niezbędnych do wykonania obuwia,

−

dobrać materiały i sprzęt potrzebny do wykonania obuwia,

−

wykonać obuwie na stopę piętową utrwaloną.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne

−

zestawy ćwiczeń opracowane przez nauczyciela dla każdego zespołu uczniowskiego,

−

gips lub masa plastyczna,

−

zestaw do wykonywania negatywów i pozytywów gipsowych,

−

miara krawiecka,

−

maszyny, narzędzia i urządzenia do wykonania obuwia,

−

materiały niezbędne do wykonania obuwia.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 2–4-osobowych.

Czas trwania zajęć:

−

6 godzin po 55 minut.

Uczestnicy:

−

uczniowie kształcący się w zawodzie technik ortopeda.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjno – przygotowawcze:

−

sprawdzenie obecności,

−

stanu ubrań roboczych,

−

obuwia.

2. Sprawdzenie teoretycznego przygotowania uczniów do zajęć.
2. Instruktaż wstępny:

−

podanie tematu i celu lekcji,

−

nawiązanie do poprzednich zajęć,

−

krótkie wprowadzenie do tematu,

−

omówienie metodyki wykonywania obuwia ortopedycznego.

3. Przydział zadań szkoleniowo – produkcyjnych:

−

przydział dokumentacji, narzędzi, przyrządów,

−

przydział pracy i stanowisk pracy.

4. Instruktaż bieżący:

−

nadzór nad przebiegiem i dyscypliną pracy,

−

nadzór nad zachowaniem przepisów bhp,

−

wyrażenie zgody na zakończenie prac.

5. Ocena zadań szkoleniowo – produkcyjnych:

−

odbiór prac uczniowskich i ich ocena,

−

uporządkowanie stanowisk pracy.

6. Instruktaż końcowy:

−

podsumowanie wyników lekcji, wskazanie na osiągnięcia i na braki,

−

ocena zachowania się uczniów podczas pracy,

−

podanie tematu następnych zajęć,

−

uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy rozwiązania zadania sprawiły

im trudności; nauczyciel powinien podsumować całe zadanie, wskazać, jakie
umiejętności były ćwiczone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na
przyszłość.

7. Czynności organizacyjno – porządkowe:

−

zwrot narzędzi do magazynu,

−

zebranie prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

…………………………………….………................

Modułowy program nauczania:

Technik ortopeda 322[13]

Moduł:

Produkcja sprzętu ortopedyczno-rehabilitacyjnego
322[13].Z3

Jednostka modułowa:

Wykonywanie obuwia ortopedycznego 322[13].Z3.04

Temat: Wykonywanie wkładki ortopedycznej uzupełniającej ubytek stopy w obrębie

palców

Cel ogólny: Uczeń będzie umiał wykonać wkładkę ortopedyczną dla pacjenta z ubytkiem

stopy w obrębie palców.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

dokonać oceny ubytku stopy,

−

dokonać pomiaru tęgości stopy,

−

wykonać negatyw i pozytyw stopy,

−

sporządzić szablony z pozytywu gipsowego,

−

dokonać analizy potrzeb materiałowych według wykonanych szablonów,

−

sporządzić wykaz czynności niezbędnych do wykonania wkładki protezowej,

−

dobrać materiały i sprzęt niezbędne do wykonania wkładki,

−

wykonać wkładkę uzupełniającą ubytek stopy w obrębie palców.

W czasie zajęć będą kształtowane następujące umiejętności ponadzawodowe:

−

organizowanie i planowanie zajęć,

−

pracy w zespole,

−

oceny pracy zespołu.

Metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne

−

zestawy ćwiczeń opracowane przez nauczyciela dla każdego zespołu uczniowskiego,

−

gips lub masa plastyczna,

−

zestaw do wykonywania negatywów i pozytywów gipsowych,

−

miara krawiecka,

−

maszyny, narzędzia i urządzenia do wykonania obuwia,

−

sprzęt niezbędny do wykonania wkładki,

−

materiały niezbędne do wykonania wkładki.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

uczniowie pracują w grupach 2–4-osobowych.

Czas trwania zajęć:

−

6 godzin po 55 minut.

Uczestnicy:

−

uczniowie kształcący się w zawodzie technik ortopeda.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjno – przygotowawcze:

−

sprawdzenie obecności,

−

stanu ubrań roboczych,

−

obuwia.

3. Sprawdzenie teoretycznego przygotowania uczniów do zajęć.
3. Instruktaż wstępny:

−

podanie tematu i celu lekcji,

−

nawiązanie do poprzednich zajęć,

−

krótkie wprowadzenie do tematu,

−

omówienie metodyki wykonywania wkładki ortopedycznej.

4. Przydział zadań szkoleniowo – produkcyjnych:

−

przydział dokumentacji, narzędzi, przyrządów,

−

przydział pracy i stanowisk pracy.

5. Instruktaż bieżący:

−

nadzór nad przebiegiem i dyscypliną pracy,

−

nadzór nad zachowaniem przepisów bhp

−

wyrażenie zgody na zakończenie prac.

6. Ocena zadań szkoleniowo – produkcyjnych:

−

odbiór prac uczniowskich i ich ocena,

−

uporządkowanie stanowisk pracy.

7. Instruktaż końcowy:

−

podsumowanie wyników lekcji, wskazanie na osiągnięcia i na braki,

−

ocena zachowania się uczniów podczas pracy,

−

podanie tematu następnych zajęć,

−

uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy rozwiązania zadania sprawiły

im trudności; nauczyciel powinien podsumować całe zadanie, wskazać, jakie
umiejętności były ćwiczone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać na
przyszłość.

8. Czynności organizacyjno – porządkowe:

−

zwrot narzędzi do magazynu,

−

zebranie prac.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Zastosowanie obuwia ortopedycznego korygującego zmiany

deformujące stopę i jej ustawienie

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj algorytm wykonania obuwia wyrównującego skrócenie przy utrwalonym

ustawieniu końskim stopy.

Wskazówki do realizacji

Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na technologie wytwarzania obuwia
ortopedycznego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zaplanować dokonanie pomiaru wstępnego i przymiarek,
2)  zaprojektować wkładkę ortopedyczną dla kończyny w ustawieniu końskim,
3)  zaprojektować wyrównanie czynnościowe kończyny po stronie przeciwnej,
4)  opisać proces technologiczny wykonania zaopatrzenia,
5)  zapisać powyższe działania w postaci algorytmu.

      Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Opracuj algorytm wykonania obuwia wyrównującego skrócenie kończyny.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na technologie wytwarzania obuwia
ortopedycznego.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  zaplanować dokonanie pomiaru wstępnego i wykonanie przymiarek,
2)  zaplanować niezbędne materiały i narzędzia,
3)  opisać proces technologiczny wykonania obuwia wyrównującego skrócenie kończyny,
4)  zapisać powyższe działania w postaci algorytmu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Technologia wykonania obuwia ortopedycznego korygującego

zmiany deformujące stopę i jej ustawienie

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

W warsztatach ortopedycznych wykonaj obuwie na stopę końsko – szpotawą

z deformacją.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na technologie wytwarzania obuwia
ortopedycznego. Nauczyciel przed rozpoczęciem ćwiczeń powinien wyjaśnić zakres
i przebieg ćwiczenia, zwrócić uwagę na przestrzeganie przez uczniów obowiązujących zasad bhp.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać oceny zniekształcenia stopy,
2)  dokonać pomiaru tęgości stopy,
3)  wykonać negatyw, a następnie pozytyw gipsowy stopy,
4)  sporządzić szablony z pozytywu gipsowego,
5)  dokonać analizy potrzeb materiałowych według wykonanych szablonów,
6)  sporządzić wykaz czynności niezbędnych do wykonania obuwia,
7)  wykonać obuwie na stopę końsko – szpotawą z deformacją.

      Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

szary papier,

−

miara krawiecka, linijka,

−

opaski gipsowe,

−

skóry miękkie, twarde, wyściółkowe,

−

styrogum, korek,

−

maszyna do szycia,

−

łaciarka,

−

klej, nici, oczka, taśma Velkro,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Na zajęciach w warsztatach ortopedycznych wykonaj obuwie na stopę piętową utrwaloną.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać oceny zniekształcenia stopy,
2)  dokonać pomiaru tęgości stopy,
3)  w razie potrzeby wykonać negatyw, a następnie pozytyw gipsowy stopy,
4)  sporządzić szablony z pozytywu gipsowego,
5)  dokonać analizy potrzeb materiałowych według wykonanych szablonów,
6)  sporządzić wykaz czynności niezbędnych do wykonania obuwia,
7)  wykonać obuwie na stopę piętową utrwaloną.

      Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

szary papier,

−

miara krawiecka, linijka,

−

opaski gipsowe,

−

skóry miękkie, twarde, wyściółkowe,

−

styrogum,

−

maszyna do szycia,

−

łaciarka,

−

klej, nici, oczka, taśma Velkro,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

W warsztatach ortopedycznych wykonaj obuwie na stopę płasko – koślawą nieutrwaloną.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na technologie wytwarzania obuwia
ortopedycznego. Nauczyciel przed rozpoczęciem ćwiczeń powinien wyjaśnić zakres i przebieg

ćwiczenia, zwrócić uwagę na przestrzeganie przez uczniów obowiązujących zasad bhp.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać oceny zniekształcenia stopy,
2)  dokonać pomiaru tęgości stopy,
3)  w razie potrzeby wykonać negatyw, a następnie pozytyw gipsowy stopy,
4)  jeśli był wykonany pozytyw – sporządzić szablony z pozytywu gipsowego,
5)  jeśli  nie  był  wykonywany  pozytyw  –  dobrać  formę  drewnianą  wg  pobranych  pomiarów

stopy,

6)  wykonać szablony z formy drewnianej,
7)  dokonać analizy potrzeb materiałowych według wykonanych szablonów,
8)  sporządzić wykaz czynności niezbędnych do wykonania obuwia,
9)  wykonać obuwie na stopę piętową utrwaloną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

miara krawiecka, linijka,

−

forma drewniana (kopyto),

−

opaski gipsowe,

−

skóry miękkie, twarde, wyściółkowe,

−

styrogum,

−

maszyna do szycia,

−

łaciarka,

−

klej, nici, oczka, taśma Velkro,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 4

Opracuj projektu dokumentacji technologicznej obuwia ortopedycznego dla dorosłego

ze skróceniem kończyny o 4 centymetry.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na technologie wytwarzania obuwia
ortopedycznego. Nauczyciel przed rozpoczęciem ćwiczeń powinien wyjaśnić zakres
i przebieg ćwiczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać analizy zlecenia lekarskiego,
2)  określić skrócenie kończyny,
3)  dokonać pomiarów kończyny,
4)  zapisać uzyskane informacje,
5)  zaprojektować i wykonać rysunek obuwia wyrównującego skrócenie,
6)  zaplanować materiały do wykonania obuwia.

      Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

miara krawiecka,

−

papier do wykonania rysunku i formy,

−

ołówek, nożyczki,

−

wzór dokumentacji technicznej,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 5

Dobierz oprzyrządowanie do wykonania obuwia zaprojektowanego dla pacjenta dorosłego

ze skróceniem stopy o 4 cm.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na technologie wytwarzania obuwia
ortopedycznego. Nauczyciel przed rozpoczęciem ćwiczeń powinien wyjaśnić zakres
i przebieg ćwiczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać pomiaru stopy,
2)  ocenić dysfunkcję stopy,
3)  zaplanować dodatkowe pomiary i technologię ich wykonania,
4)  zaplanować sprzęt i materiały niezbędne do wykonania pomiarów,
5)  zaplanować sprzęt potrzebny do wykonania obuwia,
6)  dobrać materiały niezbędne do wykonania obuwia.

      Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

stanowisko pobierania miar,

−

stanowisko montażu obuwia z pełnym wyposażeniem,

−

maszyny do szycia,

−

papier formatu A4,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Zastosowanie i technologia wykonania wkładek ortopedycznych

korygujących zmiany deformujące stopę i jej ustawienie

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Opracuj algorytm pomiaru i planowania wykonania wkładki korygującej stopy płasko –

koślawej u dzieci.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na technologie wytwarzania wkładek
ortopedycznych. Nauczyciel przed rozpoczęciem ćwiczeń powinien wyjaśnić zakres
i przebieg ćwiczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przeanalizować dostępną literaturę na temat wykonywania wkładek,
2) zaplanować działania i ich kolejność podczas dokonywania pomiaru stopy płasko -

koślawej,

3)  zaplanować działania i ich kolejność podczas wykonywania wkładki,
4)  zapisać te działania w postaci algorytmu.

      Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

katalogi sprzętu ortopedycznego,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

W warsztatach ortopedycznych wykonaj projekt wkładki unoszącej sklepienie poprzeczne

stopy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

rozdziału Materiał nauczania. Należy zwrócić uwagę na technologie wytwarzania wkładek
ortopedycznych. Nauczyciel przed rozpoczęciem ćwiczeń powinien wyjaśnić zakres
i przebieg ćwiczenia, zwrócić uwagę na przestrzeganie przez uczniów obowiązujących zasad bhp.

Uczeń powinien:

1)  dokonać oceny zniekształcenia stopy,
2)  dokonać pomiarów stopy,
3)  dokonać analizy potrzeb materiałowych według wykonanych szablonów,
4)  sporządzić wykaz czynności niezbędnych do wykonania wkładki protezowej,
5)  zaplanować sprzęt, maszyny i urządzenia niezbędne do wykonania wkładki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

szary papier,

−

miara krawiecka, linijka,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 3

W warsztatach ortopedycznych wykonaj wkładkę uzupełniającą ubytek stopy w obrębie

palców.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać oceny ubytku stopy,
2)  dokonać pomiaru tęgości stopy,
3)  wykonać negatyw, a następnie pozytyw gipsowy stopy,
4)  sporządzić szablony z pozytywu gipsowego,
5)  dokonać analizy potrzeb materiałowych według wykonanych szablonów,
6)  sporządzić wykaz czynności niezbędnych do wykonania wkładki protezowej,
7)  wykonać wkładkę uzupełniająca ubytek stopy w obrębie palców.

      Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

szary papier,

−

miara krawiecka, linijka,

−

opaski gipsowe,

−

skóry miękkie, twarde, wyściółkowe,

−

stalka metalowa,

−

styrogum,

−

klej,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie4

W warsztatach ortopedycznych wykonaj wkładkę na stopę płasko – koślawą u dziecka.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia uczniowie powinni przeczytać fragment

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1)  dokonać oceny zniekształcenia stopy,
2)  dokonać pomiaru tęgości stopy,
3)  dokonać analizy potrzeb materiałowych według wykonanych szablonów,
4)  sporządzić wykaz czynności niezbędnych do wykonania wkładki protezowej,
5)  wykonać wkładkę uzupełniającą ubytek stopy w obrębie palców.

      Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia.

Środki dydaktyczne:

−

katalogi technologii wykonania obuwia ortopedycznego,

−

szary papier,

−

miara krawiecka, linijka,

−

skóry miękkie, wyściółkowe,

−

styrogum,

−

klej,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej Wykonywanie obuwia
ortopedycznego

Test składa się z 30 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 2, 3, 5, 6, 7, 8, 9, 12, 13, 15, 16, 18, 19, 20, 21, 23, 24, 26, 27, 30 są poziomu
podstawowego,

−

zadania 1, 4, 10, 11, 14, 17, 22, 25, 28, 29 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 17 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 22 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 28 zadań, w tym 8 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. b, 3. d, 4. d, 5. c, 6. b, 7. c, 8. b, 9. d, 10. c, 11. b,
12. a, 13. a, 14. d, 15. b, 16. a, 17. b, 18. b, 19. d, 20. c, 21. a, 22. b, 23. a, 24. b,
25. d, 26. d, 27. c, 28. b, 29. a, 30 c.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Wskazać zmiany patologiczne wymagające
zastosowania obuwia ortopedycznego

Scharakteryzować grupy funkcjonalne obuwia
ortopedycznego

Określić wskazania do zastosowania wkładek
ortopedycznych

Dostosować formy konstrukcyjne obuwia
ortopedycznego do zmian patologicznych

Pobrać miary i wykonać projekt obuwia
ortopedycznego

Dobrać surowce i materiały do wykonania
poszczególnych elementów obuwia ortopedycznego

Dostosować formy konstrukcyjne obuwia
ortopedycznego do zmian patologicznych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Użytkować maszyny, narzędzia i przybory
stosowane w obuwnictwie ortopedycznym

Przystosować obuwie standardowe do zmian
funkcjonalnych stopy

10 Dostosować obuwie ortopedyczne do kształtu

i wielkości stopy

11 Przystosować obuwie standardowe do zmian

funkcjonalnych stopy

12 Scharakteryzować rodzaje wkładek ortopedycznych

i ich przeznaczenie

13 Dobrać surowce i materiały do wykonania wkładki

ortopedycznej

14 Wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne wkładek

ortopedycznych

15 Dopasować wkładkę ortopedyczną do buta

16 Wskazać zmiany patologiczne wymagające

zastosowania obuwia ortopedycznego

17 Scharakteryzować grupy funkcjonalne obuwia

ortopedycznego

18 Scharakteryzować elementy konstrukcyjne stałe

i dodatkowe obuwia ortopedycznego

19 Wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne obuwia

ortopedycznego

20 Pobrać miary i wykonać projekt obuwia

ortopedycznego

21 Dobrać surowce i materiały do wykonania

poszczególnych elementów obuwia ortopedycznego

22 Dobrać metody i techniki do wykonania obuwia

ortopedycznego

23 Wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne obuwia

ortopedycznego

24 Dostosować obuwie ortopedyczne do kształtu

i wielkości stopy

25 Określić wskazania do zastosowania wkładek

ortopedycznych

26 Scharakteryzować grupy funkcjonalne obuwia

ortopedycznego

27 Dobrać surowce i materiały do wykonania wkładki

ortopedycznej

28 Określić wskazania do zastosowania wkładek

ortopedycznych

29 Wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne wkładek

ortopedycznych

30 Dobrać metody i techniki do wykonania obuwia

ortopedycznego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4.  Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
5.  Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
6.  Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
7.  Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
8.  Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.
9.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  testu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się  czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję.
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4.  Test  zawiera  30  zadań.  Do  każdego  zadania  dołączone  są  4  możliwości  odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 60 min.

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Wskazaniem do zastosowania obuwia ortopedycznego z obcasem Thomasa jest

a)  szpotawość kończyn.
b)  stopa piętowa wrodzona.
c)  koślawość kończyn.
d)  skrócenie kończyny.

2. Która kolumna przedstawia elementy lecznicze obuwia ortopedycznego, przeznaczonego

do leczenia i rehabilitacji utrwalonych stóp końsko-szpotawych

3. Odwrócony obcas Thomasa stosuje się w przypadku

a)  koślawości stóp.
b)  skrócenia kończyny.
c)  bolesnych modzeli.
d)  szpotawości kończyn.

4. W celu dostosowania obuwia do zniekształcenia stóp końsko – szpotawych z resztkami

deformacji po leczeniu należy zastosować w nim
a) obcas po stronie przyśrodkowej wyższy, podnosek przedłużony po stronie

przyśrodkowej.

b) obcas wydłużony ku tyłowi, zakładka poza piętę grubsza, uzupełniająca obrys pięty.
c) obcas po stronie przyśrodkowej wyższy i wydłużony, podnosek wydłużony po

stronie bocznej.

d) obcas wydłużony ku przodowi po stronie bocznej, nosek wydłużony po stronie

przyśrodkowej do linii przekolebaniu stopy.

5. Pobranie miary z obwodu łydki jest niezbędne do wykonania

a)  buta uzupełniającego przodostopie.
b)  każdego rodzaju obuwia ortopedycznego.
c)  buta z długimi cholewkami.
d)  każdego buta z cholewkami.

6. Do wykonania podeszwy buta ortopedycznego najlepiej nadaje się skóra

a)  cielęca futrówka.
b)  krupon bydlęcy.
c)  juchtowa.
d)  bukat.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Sznurowanie przedłużone dla ułatwienia zakładania obuwia ortopedycznego należy

zastosować podczas wykonywania obuwia dla stopy
a)  wrażliwej.
b)  skróconej przy ustawieniu końskim.
c)  końsko – szpotawej.
d)  skróconej przy ustawieniu anatomicznym.

8. Do wykonania rozkroju skóry do produkcji obuwia ortopedycznego służą następujące

urządzenia, narzędzia, przybory
a)  przecinaki, krajarka, ścieniarka, wyrównywarka.
b)  liniały, wzorniki, kątowniki, wycinarka.
c)  noże, krajarka taśmowa, ścieniarka, szydła.
d)  nożyce, noże, płyta traserska, stół do rozkroju.

9. Wkładka metatarsalna służy do

a)  odciążenia sklepienia podłużnego stopy.
b)  korekcji stopy porażennej.
c)  zaopatrzenia ubytku stopy.
d)  odciążenia sklepienia poprzecznego stopy.

10. W celu dokładnego wykonania i dopasowania obuwia ortopedycznego technik ortopeda

powinien:
a)  tylko dokonać dokładnego pomiaru.
b)  określić dokładnie punkt podparcia stopy.
c)  wykonać odlew gipsowy stopy.
d)  ocenić wszystkie deformacje stopy.

11. Aby dostosować obuwie standardowe dziecka ze stopą płasko – koślawą do jego potrzeb

należy umieścić w obuwiu
a)  podkładkę unoszącą boczny brzeg pięty.
b)  klin unoszący przyśrodkowy brzeg pięty.
c)  sztywne zapiętki z filcu blokowego.
d)  wkładki pronujące pod przodostopiem.

12. Wkładka korytkowa stosowana jest

a)  w koślawości stóp.
b)  w płaskostopiu poprzecznym.
c)  w obniżeniu sklepienia poprzecznego.
d)  w szpotawości stóp.

13. Aparat szynowy we wkładce z szyną boczną wykonany jest

a)  ze stali niklowej lub duraluminium.
b)  ze stali nierdzewnej kwasoodpornej.
c)  ze specjalnie usztywnianej skóry twardej.
d)  z wkładki z konstrukcją drucianą.

14. Aby nie dochodziło do zsuwania się pięty po pochyłości klina korekcyjnego należy

zastosować
a)  sztywne zapiętki.
b)  długie sznurowanie buta.
c)  pelotkę unoszącą sklepienie stopy.
d)  wkładkę korytkową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

15. Aby wkładka ortopedyczna nie przesuwała się w obuwiu, należy wykonać wcześniej

odlew gipsowy stopy w ustawieniu
a)  naturalnym.
b)  korygującym.
c)  utrwalonym.
d)  dowolnym.

16. W przypadku wady stopy, polegającej na ustawieniu końsko-szpotawym, należy

zastosować
a)  wkładki pronujące.
b)  wkładki supinujące.
c)  aparat korygujący Brona.
d)  aparat korygujący Thomsena.

17. Ortezy korekcyjne stosowane są w celu

a)  zabezpieczenia wyników osiągniętych w leczeniu operacyjnym kończyny dolnej.
b)  pomocy przy leczeniu niektórych wad rozwojowych w obrębie kończyny dolnej.
c)  wyłączenia niewydolnych struktur podpórczych lub zmniejszenia nacisków.
d)  stworzenia warunków stabilnego podparcia masy ciała.

18. Obcasem podwyższającym przyśrodkową części podeszwy buta o kilka milimetrów jest

a)  odwrócony obcas Thomasa.
b)  obcas Thomasa.
c)  obcas koturnowy.
d)  obcas metatarsalny.

19. Obuwie na stopy piętowe utrwalone jest to obuwie uformowane na

a)  formach o osi podłużnej.
b)  formach o osi przedłużonej zagiętej.
c)  formach o osi podłużnej prostej.
d)  prostych formach lub odlewach gipsowych.

20. Obrysowując stopę ołówkiem trzymanym skośnie pod stopą otrzymujemy tzw. odbitkę,

czyli
a)  obrys stopy.
b)  obwód stopy.
c)  pole stąpania.
d)  pole podparcia.

21. Do wykonania negatywu i pozytywu potrzebnego do wykonania obuwia ortopedycznego

stosujemy
a)  gips.
b)  styrogum.
c)  laminat.
d)  skórę.

22. Przy dużych rozmiarach negatywów gipsowych niezbędne jest

a)  modyfikowanie pozytywu w celu obniżenia ciężaru konstrukcji.
b)  zmniejszenie grubości ścian w celu obniżenia ciężaru konstrukcji.
c)  zwiększenie grubości ścian w celu wzmocnienia konstrukcji.
d)  zalewanie formy w celu wzmocnienia konstrukcji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23. Obuwie wyrównujące skrócenie przy ustawieniu anatomicznym stopy powinno być

budowane
a) na

formach

normalnym

wygięciu

podeszwowym,

wyrównaniem

z korka lub PCV.

b)  na formach o osi podłużnej z wbudowanym klinem gumowym.
c)  na prawidłach z wkładkami pronującymi.
d)  na formach o osi podłużnej nieco zagiętej, bez noska, ale z rozpórką.

24. Uzupełnienie protezowe przodostopia wykonuje się poprzez zastosowanie

a)  skóry do formowania.
b)  filcu blokowego.
c)  stopy protezowej.
d)  granulatu polistyrenu.

25. Wkładki ortopedyczne korytkowe stosuje się u pacjentów z

a)  ostrogą piętową.
b)  płaskostopiem.
c)  koślawością kolan.
d)  koślawością stępu.

26. Obniżeniu sklepienia poprzecznego stopy towarzyszy skłonność do tworzenia się

modzeli pod głowami kości śródstopia. Aby temu zapobiec stosuje się
a)  wkładkę odciążającą.
b)  wkładkę właściwą.
c)  wkładkę korytkową.
d)  wkładkę trójkątną.

27. Do wykonania nakładek na wkładki ortopedyczne należy stosować

a)  krupon bydlęcy.
b)  ścinki celuloidu.
c)  skórę blankową.
d)  metal niekorodujący.

28. Wskazaniem do zastosowania wkładki z gumowym podciągiem jest

a)  stopa końska.
b)  stopa opadająca.
c)  stopa szpotawa.
d)  stopa płaska.

29. Wkładka właściwa stosowana w przypadku nieutrwalone stopy płaskiej powinna

posiadać
a)  wzniesienia podpierające sklepienie podłużne i poprzeczne stopy.
b)  niewielkie, trójkątne wkładki o przekroju wypukłej poduszeczki.
c)  klin unoszący przyśrodkowy i boczny brzeg pięty.
d)  pelotkę unoszącą sklepienie poprzeczne i supinującą stopę.

30. Negatywy gipsowe wykonuje się metodą

a)  tłoczniową.
b)  podciśnieniową.
c)  opaskową.
d)  wciskową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ............................................................................................................................

Wykonywanie obuwia ortopedycznego

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2
Test dwustopniowy do jednostki modułowej Wykonywanie obuwia
ortopedycznego

Test składa się z zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 15, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 24, 25, 26, 27, 30 są poziomu
podstawowego,

−

zadania 2, 5, 12, 13, 14, 16, 23, 28, 29 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 17 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 22 zadań, w tym co najmniej 4 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 28 zadań, w tym 8 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. d, 3. a, 4. a, 5. d, 6. b, 7. a, 8. d, 9. d, 10. a, 11. a,
12. d, 13. c, 14. c, 15. d, 16. c, 17. b, 18. b, 19. d, 20. c, 21. b, 22. a, 23. c, 24. c,
25. c, 26. b, 27. c, 28. c, 29. a, 30. c.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne obuwia
ortopedycznego

Dostosować obuwie ortopedyczne do kształtu
i wielkości stopy

Dobrać surowce i materiały do wykonania wkładki
ortopedycznej

Pobrać miary i wykonać projekt obuwia
ortopedycznego

Wskazać zmiany patologiczne wymagające
zastosowania obuwia ortopedycznego

Scharakteryzować rodzaje wkładek ortopedycznych
i ich przeznaczenie

Określić wskazania do zastosowania wkładek
ortopedycznych

Dobrać surowce i materiały do wykonania
poszczególnych elementów obuwia ortopedycznego

Użytkować maszyny, narzędzia i przybory
stosowane w obuwnictwie ortopedycznym

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10 Dobrać metody i techniki do wykonania obuwia

ortopedycznego

11 Scharakteryzować grupy funkcjonalne obuwia

ortopedycznego

12 Przystosować obuwie standardowe do zmian

funkcjonalnych stopy

13 Dostosować formy konstrukcyjne obuwia

ortopedycznego do zmian patologicznych

14 Określić wskazania do zastosowania wkładek

ortopedycznych

15 Dobrać surowce i materiały do wykonania wkładki

ortopedycznej

16 Wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne wkładek

ortopedycznych

17 Scharakteryzować grupy funkcjonalne obuwia

ortopedycznego

18 Określić wskazania do zastosowania wkładek

ortopedycznych

19 Scharakteryzować elementy konstrukcyjne stałe

i dodatkowe obuwia ortopedycznego

20 Dopasować wkładkę ortopedyczną do buta

21 Pobrać miary i wykonać projekt obuwia

ortopedycznego

22 Przystosować obuwie standardowe do zmian

funkcjonalnych stopy

23 Scharakteryzować grupy funkcjonalne obuwia

ortopedycznego

24 Wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne obuwia

ortopedycznego

25 Dostosować formy konstrukcyjne obuwia

ortopedycznego do zmian patologicznych

26 Dostosować obuwie ortopedyczne do kształtu

i wielkości stopy

27 Wskazać zmiany patologiczne wymagające

zastosowania obuwia ortopedycznego

28 Wykonać ważniejsze formy konstrukcyjne wkładek

ortopedycznych

29 Dobrać metody i techniki do wykonania obuwia

ortopedycznego

30 Dobrać surowce i materiały do wykonania

poszczególnych elementów obuwia ortopedycznego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie

zadania na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

8. Na rozwiązanie testu masz 60 min.

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Na stopy piętowe utrwalone wykonuje się obuwie uformowane na

a)  formach o osi podłużnej prostej.
b)  formach o osi przedłużonej zagiętej.
c)  formach o osi podłużnej.
d)  prostych formach lub odlewach gipsowych.

2. Aby dokładnie wykonać i dopasować obuwie ortopedyczne technik ortopeda powinien

a)  ocenić wszystkie deformacje stopy.
b)  określić dokładnie punkt podparcia stopy.
c)  tylko dokonać dokładnego pomiaru.
d)  wykonać odlew gipsowy stopy.

3. Do wykonania aparatu szynowego we wkładce z szyną boczną stosuje się

a)  stal niklową lub duraluminium.
b)  wkładki z konstrukcją drucianą.
c)  specjalnie usztywnianą skórę twardą.
d)  stal nierdzewną kwasoodporną.

4. Miarę z obwodu łydki należy pobrać do wykonania

a)  buta z długimi cholewkami.
b)  każdego buta z cholewkami.
c)  każdego rodzaju obuwia ortopedycznego.
d)  buta uzupełniającego przodostopie.

5. Obuwie ortopedyczne z obcasem Thomasa stosowane jest u osób, u których występuje

a)  skrócenie kończyny.
b)  stopa piętowa wrodzona.
c)  szpotawość kończyn.
d)  koślawość kończyn.

6. Wkładka korytkowa znajduje zastosowanie

a)  w płaskostopiu poprzecznym.
b)  w koślawości stóp.
c)  w szpotawości stóp.
d)  w obniżeniu sklepienia poprzecznego.

7. W niektórych zniekształcniach stopy stosuje się odwrócony obcas Thomasa, jest to

a)  szpotawość kończyn.
b)  koślawość stóp.
c)  bolesne modzele.
d)  skrócenie kończyny.

8. W celu wykonania podeszwy buta ortopedycznego najlepiej zastosować skórę

a)  cielęca futrówka.
b)  juchtowa.
c)  bukat.
d)  krupon bydlęcy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Rozkroju skóry do produkcji obuwia ortopedycznego można dokonać przy

wykorzystaniu następujących urządzeń, narzędzi, przyborów
a)  nożyce, noże, płyta traserska, stół do rozkroju.
b)  przecinaki, krajarka, ścieniarka, wyrównywarka.
c)  noże, krajarka taśmowa, ścieniarka, szydła.
d)  liniały, wzorniki, kątowniki, wycinarka.

10. Do wykonywania negatywów gipsowych stosuje się metodę

a)  opaskową.
b)  tłoczniową.
c)  wciskową.
d)  podciśnieniową.

11. Aby zapobiec tworzeniu się modzeli pod głowami kości śródstopia w obniżeniu

sklepienia poprzecznego stopy stosuje się
a)  wkładkę trójkątną.
b)  wkładkę odciążającą.
c)  wkładkę korytkową.
d)  wkładkę właściwą.

12. W celu dostosowania obuwia standardowego dziecka ze stopą płasko – koślawą do jego

potrzeb należy umieścić w obuwiu
a)  wkładki pronujące pod przodostopie.
b)  podkładkę unoszącą boczny brzeg pięty.
c)  sztywne zapiętki z filcu blokowego.
d)  klin unoszący przyśrodkowy brzeg pięty.

13. Aby dobrze dostosować obuwie ortopedyczne do zniekształcenia stóp końsko –

szpotawych z resztkami deformacji po leczeniu należy zastosować w nim
a) obcas wydłużony ku tyłowi, zakładka poza piętę grubsza, uzupełniająca obrys pięty.
b) obcas po stronie przyśrodkowej wyższy, podnosek przedłużony po stronie

przyśrodkowej.

c) obcas wydłużony ku przodowi po stronie bocznej, nosek wydłużony po stronie

przyśrodkowej do linii przekolebaniu stopy.

d) obcas po stronie przyśrodkowej wyższy i wydłużony, podnosek wydłużony po

stronie boczne.

14. Korytkowe wkładki ortopedyczne stosuje się u pacjentów z

a)  płaskostopiem.
b)  ostrogą piętową.
c)  koślawością stępu.
d)  koślawością kolan.

15. W celu wykonania nakładek na wkładki ortopedyczne należy stosować

a)  ścinki celuloidu.
b)  krupon bydlęcy.
c)  metal niekorodujący.
d)  skórę blankową.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Aby zapobiec zsuwaniu się pięty po pochyłości klina korekcyjnego należy zastosować

a)  długie sznurowanie buta.
b)  sztywne zapiętki.
c)  wkładkę korytkową.
d)  pelotkę unoszącą sklepienie stop.

17. Wskaż kolumnę przedstawiającą elementy lecznicze obuwia ortopedycznego,

przeznaczonego do leczenia i rehabilitacji utrwalonych stóp końsko-szpotawych

18. Wkładkę z gumowym podciągiem stosuje się w przypadku

a)  stopy końska.
b)  stopy opadającej.
c)  stopy szpotawej.
d)  stopy płaskiej.

19. Obcasem podwyższającym przyśrodkową części podeszwy buta o kilka milimetrów jest

a)  obcas koturnowy.
b)  obcas metatarsalny.
c)  odwrócony obcas Thomasa.
d)  obcas Thomasa.

20. W celu zapobiegnięcia przesuwania się wkładki ortopedycznej w obuwiu należy

wykonać wcześniej odlew gipsowy stopy w ustawieniu
a)  utrwalonym.
b)  naturalnym.
c)  korygującym.
d)  dowolnym.

21. Tzw. odbitkę otrzymujemy obrysowując stopę ołówkiem trzymanym skośnie pod stopą,

jest to
a)  pole podparcia.
b)  pole stąpania.
c)  obrys stopy.
d)  obwód stopy.

22. Wkładka metatarsalna stosowana jest w celu

a)  odciążenia sklepienia poprzecznego stopy.
b)  odciążenia sklepienia podłużnego stopy.
c)  zaopatrzenia ubytku stopy.
d)  korekcji stopy porażennej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

23. Ortezy korekcyjne znajdują swoje zastosowanie w celu

a)  stworzenia warunków stabilnego podparcia masy ciała.
b)  zabezpieczenia wyników osiągniętych w leczeniu operacyjnym kończyny dolnej.
c)  pomocy przy leczeniu niektórych wad rozwojowych w obrębie kończyny dolnej.
d)  wyłączenia niewydolnych struktur podpórczych lub zmniejszenia nacisków.

24. Przy ustawieniu anatomicznym stopy obuwie wyrównujące skrócenie powinno być

budowanie
a)  na formach o osi podłużnej nieco zagiętej, bez noska, ale z rozpórką.
b)  na formach o osi podłużnej z wbudowanym klinem gumowym.
c)  na formach o normalnym wygięciu podeszwowym, z wyrównaniem z korka lub PCV.
d)  na prawidłach z wkładkami pronującymi.

25. Dla ułatwienia zakładania obuwia ortopedycznego stosuje się przedłużone sznurowanie,

które należy zastosować podczas wykonywania obuwia dla stopy
a)  wrażliwej.
b)  skróconej przy ustawieniu końskim.
c)  końsko – szpotawej.
d)  .skróconej przy ustawieniu anatomicznym.

26. W celu uzupełnienia protezowego przodostopia stosuje się

a)  skóry do formowania.
b)  filc blokowy.
c)  stopę protezową.
d)  granulat polistyrenu.

27. Wada stopy polegająca na jej ustawieniu końsko – szpotawym wymaga zastosowania

a)  aparatu korygującego Thomsena.
b)  aparatu korygującego Brona.
c)  wkładek pronujących.
d)  wkładek suponujących.

28. W przypadku nieutrwalonej stopy płaskiej stosowana wkładka właściwa powinna

posiadać
a)  klin unoszący przyśrodkowy i boczny brzeg pięty.
b)  pelotkę unoszącą sklepienie poprzeczne i supinującą stopę.
c)  wzniesienia podpierające sklepienie podłużne i poprzeczne stopy.
d)  niewielkie, trójkątne wkładki o przekroju wypukłej poduszeczki.

29. W przypadku wykonywania negatywów gipsowych o dużych rozmiarach niezbędne jest

a)  zwiększenie grubości ścian w celu wzmocnienia konstrukcji.
b)  zalewanie formy w celu wzmocnienia konstrukcji.
c)  modyfikowanie pozytywu w celu obniżenia ciężaru konstrukcji.
d)  zmniejszenie grubości ścian w celu obniżenia ciężaru konstrukcji.

30. Podczas wykonywania negatywu i pozytywu potrzebnego do wykonania obuwia

ortopedycznego stosujemy
a)  styrogum.
b)  laminat.
c)  gips.
d)  skórę.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ............................................................................................................................

Wykonywanie obuwia ortopedycznego

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem: