background image

Materiały szkoleniowe  

 

www.adren

a

ltika.pl 

 

Jesteś  gotowy  na  spotkanie  z  ratownictwem?  Na  koncentrację, 
zmęczenie i odpowiedzialność? Myśl, Ŝe Twoje Ŝycie jest w Twoich 
rękach  
przyjmuje  tu  szerszą  formę  –  teraz  takŜe  Ŝycie  innych 
zaleŜy od Ciebie. 
 
Na  tym  szkoleniu  dowiesz  się  jak  skutecznie  reagować,  gdy 
niezbędna  jest  pierwsza  pomoc.  Nauczysz  się  oceniać  funkcje 
Ŝyciowe 

poszkodowanego, 

postępować 

nieprzytomnym, 

prowadzić  resuscytację  i  obsługiwać  automatyczny  defibrylator 
zewnętrzny.  Zdobędziesz  teŜ  umiejętności  postępowania  we 
wstrząsie,  w  urazach  i  zatruciach.  Przede  wszystkim  jednak 
poznasz zasady bezpieczeństwa, których nie moŜna pominąć w 
Ŝadnej akcji ratunkowej. 
 
 
BEZPIECZEŃSTWO RATOWNIKA 
 
Pierwsza  i  niepodwaŜalna  zasada  we  wszystkich  działaniach 
ratowniczych  mówi,  Ŝe  martwy  ratownik  to  zły  ratownik
Dlatego  zanim  przystąpisz  do  udzielania  pierwszej  pomocy, 
najwaŜniejsza będzie rzeczowa ocena sytuacji. 
 
 sprawdź czy nic Ci nie zagraŜa – jeŜeli jesteś na jezdni, na placu 
budowy itp. zabezpiecz i oznacz miejsce zdarzenia 
 
  zawsze  zwracaj  uwagę  na  zagroŜenia  zewnętrzne  –  z  pozoru 
mniej oczywiste – takie jak: 

nieznany Ci, niepokojący zapach,  
oznaczenia samochodu, który uległ wypadkowi, 
informujące, Ŝe przewozi on substancje niebezpieczne,  
agresywny pies biegający luzem, itp. 
 

!!!!

    

Pamiętaj,  Ŝe  jeŜeli  wejście  w  strefę  niebezpieczną  mogłoby 

spowodować  zagroŜenie  Twojego  zdrowia  i  Ŝycia  lub  narazić  na 
krzywdę 

innych 

świadków 

zdarzenia 

NIE 

PODEJMUJ 

BEZPOŚREDNIEGO  DZIAŁANIA!  Trudne  i  niebezpieczne  zadania 
pozostaw 

wykwalifikowanym 

słuŜbom, 

które 

dysponują 

odpowiednimi środkami i sprzętem. 
 
  zagroŜenie  dla  Twojego  zdrowia  moŜe  stanowić  takŜe 
bezpośredni  kontakt  z  płynami  ustrojowymi  poszkodowanego 
(szczególnie 

krew), 

dlatego 

zachowaj 

tym 

względzie 

ostroŜność. Zawsze przed przystąpieniem do udzielania pierwszej 
pomocy  załóŜ  jednorazowe  rękawiczki  (lateksowe  lub  nitrylowe). 
W miarę potrzeb i moŜliwości powinieneś załoŜyć takŜe maseczkę 
„chirurgiczną”  chroniącą  Twoje  usta  oraz  okulary  (aby  krew 
poszkodowanego  nie  dostała  się  do  Twojego  oka).  JeŜeli 
niezbędne  okaŜe  się  prowadzenie  czynności  resuscytacyjnych  i 
będziesz  wykonywać  oddechy  ratownicze,  potrzebna  Ci  będzie 
takŜe maseczka do sztucznego oddychania. 
 
  pamiętaj,  Ŝe  pomimo  iŜ  przed  przystąpieniem  do  czynności 
ratunkowych oceniłeś bezpieczeństwo, nie oznacza to, Ŝe sytuacja 
będzie  stabilna  i  niezmienna.  W  miarę  Twoich  moŜliwości 
kilkakrotnie oceniaj miejsce zdarzenia pod kątem zagroŜeń, takŜe 
podczas  udzielania  pomocy.  Zazwyczaj  wystarczy  zachować 
czujność i co jakiś czas rozejrzeć się dookoła. 

BEZPIECZEŃSTWO 

RATOWNIKA 

BARIERY OCHRONNE 

background image

Materiały szkoleniowe                                                                                              www.adren

a

ltika.pl 

 

SYTUACJA PRAWNA 

 
Wielu spośród świadków wypadku ma wątpliwości, czy nie mając 
medycznego przygotowania, mogą bezpiecznie – w świetle prawa 
– udzielać pomocy. Zapamiętaj, Ŝe obowiązujące w Polsce prawo 
obliguje  kaŜdego,  kto  jest  świadkiem  nieszczęśliwego  zdarzenia, 
do podjęcia działania i udzielenia pomocy. 
 
Art. 162. Kodeksu Karnego: 

§ 1. Kto  człowiekowi  znajdującemu  się  w  połoŜeniu  groŜącym 
bezpośrednim  niebezpieczeństwem  utraty  Ŝycia  albo  cięŜkiego 
uszczerbku na zdrowiu nie udziela pomocy, mogąc jej udzielić bez 
naraŜenia  siebie  lub  innej  osoby  na  niebezpieczeństwo  utraty 
Ŝycia albo cięŜkiego uszczerbku na zdrowiu, 
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. 
§ 2. Nie popełnia przestępstwa, kto nie udziela pomocy, do której 
jest  konieczne  poddanie  się  zabiegowi  lekarskiemu  albo  w 
warunkach, w których moŜliwa jest niezwłoczna pomoc ze strony 
instytucji lub osoby do tego powołanej.

 

 
Udzielając  pomocy,  pamiętaj  o  tym,  aby  nie  wkraczać  w 
kompetencje  słuŜb  medycznych.  Twoim  zadaniem  nie  jest 
wyleczyć  poszkodowanego.  Działanie,  które  podejmiesz  ma  na 
celu  podtrzymanie  poszkodowanego  przy  Ŝyciu,  bez  pogorszenia 
się jego zdrowia, aŜ do przyjazdu wykwalifikowanych ratowników. 
Przede  wszystkim  pamiętaj,  by  w  zakresie  pierwszej  pomocy  nie 
podawać  poszkodowanemu  Ŝadnych  leków.  Nawet  substancje, 
które  moŜna  nabyć  bez  recepty,  mogą  w  pewnych  szczególnych 
sytuacjach 

przyczynić 

się 

do 

przyspieszenia 

zgonu 

poszkodowanego. Z art. 155. Kodeksu Karnego: 

Kto  nieumyślnie  powoduje  śmierć  człowieka,  podlega  karze 
pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 
 

 
 

WZYWANIE POMOCY 
 

Zdarzają  się  sytuacje,  gdy  wezwanie  wykwalifikowanych  słuŜb 
ratunkowych  jest  jedyną  czynnością  jaką  moŜesz  zrobić,  by 
pomóc  poszkodowanym.  DołóŜ  wszelkich  starań,  by  zrobić  to 
rzetelnie  i  tym  samym  zapewnić  szybki  przyjazd  wszystkich 
potrzebnych  w  danej  sytuacji  słuŜb:  pogotowia  ratunkowego,  a 
moŜe takŜe straŜy poŜarnej i policji. 
Zanim  zadzwonisz  zadbaj  o  swoje  bezpieczeństwo  i  oceń 
sytuację: 

 

przyjrzyj się miejscu zdarzenia pod kątem bezpieczeństwa, 
jeŜeli  masz  jakieś  wątpliwości  powiedz  o  nich  później 
dyspozytorowi 

 

postaraj  się  moŜliwie  dokładnie  ustalić  adres  miejsca,  w 
którym zdarzył się wypadek 

 

policz  ile  osób  zostało  poszkodowanych  i  oceń  ogólnie 
stopień ich obraŜeń 

 

zwróć  uwagę  na  elementy,  które  mogą  utrudnić  akcję 
ratowniczą (np. brak prądu w budynku, w którym czekają 
poszkodowani) – powiedz o nich później dyspozytorowi 

 

KODEKS KARNY

 

background image

Materiały szkoleniowe  

 

www.adren

a

ltika.pl 

 

Zadzwoń  na  numer  112  lub  999.  Rozmawiając  z  Centrum 
Operacyjnym Pogotowia: 
  zacznij  od  precyzyjnego  podania  miejsca  zdarzenia.  Podaj 
adres,  punkty  orientacyjne  i  inne  waŜne  informacje,  które 
pomogą 

zespołowi 

pogotowia 

szybciej 

dojechać 

do 

poszkodowanych.  Zacznij  od  tego  rozmowę,  dzięki  temu,  jeśli 
nawet  z  jakichś  przyczyn  nie  będziesz  mógł  jej  kontynuować, 
pomoc i tak zostanie wysłana pod wskazany adres. 
 odpowiadaj na pytania dyspozytora 
 pamiętaj, Ŝe swój numer telefonu i nazwisko podajesz tylko po 
to,  by  uwiarygodnić  wezwanie  i  umoŜliwić  operatorowi  kontakt  z 
Tobą,  jeśli  zespół  napotka  na  trudności  z  odnalezieniem  miejsca 
zdarzenia 
  nie  odkładaj  pierwszy  słuchawki,  poczekaj  aŜ  dyspozytor  sam 
zakończy rozmowę 
  jeŜeli  zadzwoniłeś  pod  numer  999,  pamiętaj,  Ŝe  rozmawiasz  z 
osobą z medycznym wykształceniem – jeŜeli nie wiesz jak udzielić 
pierwszej  pomocy  poszkodowanym,  zapytaj  ją  o  to!  Wskazówki, 
które usłyszysz mogą uratować komuś Ŝycie. 
 

 
NUMERY ALARMOWE 

 

Uniwersalny numer alarmowy  

112 

Pogotowie Ratunkowe  

 

999 

StraŜ PoŜarna  

 

 

998 

Policja  

 

 

 

997 

StraŜ Miejska  

 

 

986 

 
Sprawdź teŜ, zanim wydarzy się nieszczęśliwy wypadek, jaki jest 
numer telefonu do najbliŜszego ośrodka toksykologicznego. JeŜeli 
masz  małe  dzieci,  zapisz  w  widocznym  miejscu  numer 
kontaktowy z lekarzem pediatrą.

 

 

 
 
 
PODZIAŁ ZADAŃ 

 
Gdy  zdarzył  się  nieszczęśliwy  wypadek  –  szczególnie  z  udziałem 
większej ilości ofiar – udzielanie pomocy przez jedną osobę moŜe 
okazać  się  niemoŜliwe,  a  na  pewno  jest  bardzo,  bardzo  trudne. 
Dlatego  niezaleŜnie  od  rozmiarów  zdarzenia,  zawsze  staraj  się 
zapewnić sobie ręce do pomocy. Poproś świadków zdarzenia o 
wsparcie  i  wyznacz  zadania.  Pamiętaj,  by  jasno  sformułowane 
polecenia kierować do  konkretnych  osób – np.: Pan w czerwonej 
kurtce,  czy  ma  pan  telefon?  Proszę  zadzwonić  na  numer  112 
i  wezwać  pogotowie
.  W  stresie  nie  wszyscy  potrafią  wykazać  się 
logiką  i  opanowaniem,  dlatego  mów  prostymi  zdaniami,  zadawaj 
krótkie  pytania  i  upewnij  się,  Ŝe  osoba  od  której  oczekujesz 
pomocy, zrozumiała Twoje polecenie. 

 

NUMERY ALARMOWE

 

background image

Materiały szkoleniowe                                                                                              www.adren

a

ltika.pl 

 

WYPADEK SAMOCHODOWY 

 
Kiedy jadąc samochodem widzisz wypadek: 
 
  zatrzymaj samochód w bezpiecznym miejscu 
  włącz światła awaryjne 
  wyłącz  stacyjkę,  zaciągnij  hamulec  ręczny  i  skręć  koła 
samochodu w stronę pobocza 
  załóŜ kamizelkę odblaskową 
  wysiądź  z  samochodu  zabierając  ze  sobą  telefon  i  apteczkę 
pierwszej pomocy  
 ustaw trójkąt ostrzegawczy 
  oceń  sytuację  na  miejscu  wypadku  –  bezpieczeństwo,  ilość 
poszkodowanych oraz ich stan 
 wezwij pomoc 
 

!!!!

    

Pamiętaj: 

Ofiary wypadku trzeba niezwłocznie wyciągnąć z pojazdu gdy: 
 

 

samochód  zaczyna  płonąć  lub  występuje  inne  zewnętrzne 
zagroŜenie 

 

zachodzi konieczność podjęcia resuscytacji (poszkodowany nie 
oddycha) 

 

u  ofiary  wypadku  występują  objawy  wstrząsu  (blada  skóra, 
gęsty pot, osłabienie, przyspieszony oddech) 

 
 

WSTRZĄS 

 
Wstrząs (określany teŜ jako „szok”) to stan, w którym na skutek 
róŜnych  przyczyn  organizm  nie  jest  w  stanie  skutecznie 
odpowiedzieć  na  zapotrzebowanie  komórek  na  tlen,  w  efekcie 
czego  waŜne  narządy  (głównie  mózg)  są  go  pozbawione.  Dzieje 
się  tak  najczęściej  z  powodu  spadku  ciśnienia tętniczego  krwi  do 
skrajnie  niskich  wartości.  U  podstaw  takiego  stanu  moŜe  stać 
szereg przyczyn m.in. duŜa utrata krwi (masywny krwotok), silna 
reakcja  uczuleniowa  (np.  na  leki,  na  jad  zwierząt),  zaburzenie 
pracy  serca,  gwałtowne  rozszerzenie  się  naczyń  (na  skutek 
działania substancji chemicznych).  
 

Objawy:   

I  faza  wstrząsu:  pobudzenie,  podwyŜszenie  progu  bólowego, 
zachowania nieadekwatne do sytuacji i wielkości obraŜeń 
II  faza  wstrząsu:  osłabienie,  blada  skóra,  gęsty,  lepki  pot, 
przyspieszony oddech  
 

Postępowanie: 

 ułóŜ poszkodowanego w pozycji przeciwwstrząsowej 
 zadzwoń na 112 
 okryj poszkodowanego, najlepiej kocem termicznym 
 prowadź z nim rozmowę, podtrzymaj kontakt 
 
Rozmowa  z  ofiarą  wypadku  moŜe  stanowić  trudność  dla 
niedoświadczonego  ratownika.  Nie  zawsze  łatwo  jest  znaleźć 
temat do rozmowy, tym bardziej, Ŝe obie strony są pod wpływem 
silnego  stresu.  JuŜ  choćby  z  tego  powodu  warto  zapamiętać 
schemat wywiadu ratowniczego SAMPLE: 

 

WYCIĄGANIE OFIAR  

Z POJAZDU

 

background image

Materiały szkoleniowe  

 

www.adren

a

ltika.pl 

 

S 

Symptomy/dolegliwości Signs/Symptoms 

A 

Alergie Allergies 

M  Medykamenty Medicines 

P 

Przebyte choroby Past medical history 

L 

Lunch Last meal 

E 

Ewentualnie co się stało? Events Preceding 

 
 

UTRATA PRZYTOMNOŚCI 

 
Organizacje  wchodzące  w  skład  komitetu  ILCOR  opracowały 
uniwersalne schematy postępowania, które pomogą Ci skutecznie 
pomóc  osobie,  która  leŜy  i  być  moŜe  straciła  przytomność. 
Algorytm  postępowania  który  poznasz,  zastosuj  niezaleŜnie  od 
tego  czy  jesteś  zupełnie  sam,  czy  teŜ  udzielacie  pomocy  w  kilka 
osób oraz bez względu na przyczynę zdarzenia.  
Wyobraź  sobie,  Ŝe  zauwaŜasz  człowieka,  który  leŜy  na  poboczu 
drogi  lub  teŜ  upadł  w  sklepie.  Co  zrobisz?  Jaki  będzie  pierwszy 
krok, który podejmiesz? 
W  myśl  zasady,  Ŝe  najwaŜniejsze  w  ratownictwie  jest 
bezpieczeństwo 

osoby, 

która 

udziela 

pomocy, 

zanim 

przystąpisz  do  działania,  pomyśl  o  sobie.  Rozejrzyj  się  dookoła  i 
oceń  sytuację.  Pamiętaj  teŜ  o  tym,  by  załoŜyć  jednorazowe 
rękawiczki

W  kolejnym  kroku  podejdź  do  poszkodowanego  i  głośno  zapytaj 
co się stało. Stopień przytomności człowieka określa jego reakcja 
na bodźce zewnętrzne lub jej brak
.  
Dlatego  jeŜeli  poszkodowany  nie  zareagował  na  Twoje  pytanie, 
potrząśnij go delikatnie za ramię. Gdy mimo tego nie obserwujesz 
Ŝadnej  reakcji,  znaczy  to,  Ŝe  masz  przed  sobą  osobę 
nieprzytomną.  Zgodnie  z  tym,  o  czym  uczyliśmy  się  omawiając 
dzielenie funkcji między świadków zdarzenia, zawołaj teraz kogoś 
do  pomocy.  Nawet  jeŜeli  nie  masz  nikogo  w  zasięgu  wzroku, 
krzyknij głośno, moŜe ktoś przyjdzie Ci z pomocą.  
 
 

SPRAWDZENIE ODDECHU 

 
Kolejnym  krokiem,  gdy  juŜ  zapewniłeś  sobie  bezpieczeństwo, 
sprawdziłeś  przytomność  poszkodowanego  i  poprosiłeś  kogoś  o 
pomoc, będzie ocena  oddechu. Aby sprawdzić czy poszkodowany 
oddycha pamiętaj, Ŝe u osoby nieprzytomnej, leŜącej na plecach, 
język 

moŜe 

blokować 

przepływ 

powietrza 

drogach 

oddechowych.  Dlatego  niezbędne  jest  udroŜnienie  dróg 
oddechowych
  poprzez  odchylenie  głowy  poszkodowanego  do 
tyłu. Teraz sprawdź czy poszkodowany oddycha. Weryfikujemy to 
przy 

uŜycia 

naszych 

zmysłów 

– 

zbliŜ 

ucho 

do 

ust 

poszkodowanego  i  posłuchaj,  postaraj  się  wyczuć  na  swojej 
skórze  ruch  powietrza,  popatrz,  czy  unosi  się  klatka  piersiowa. 
Oceniaj oddech przez 10 sekund. 

 

OCENA FUNKCJI 

śYCIOWYCH

 

background image

Materiały szkoleniowe                                                                                              www.adren

a

ltika.pl 

 

NIEPRZYTOMNY ODDYCHAJĄCY 
 

JeŜeli 

usłyszałeś 

prawidłowy, 

normalny 

oddech, 

ułóŜ 

poszkodowanego  w  pozycji  bezpiecznej  (kobietę  cięŜarną  ułóŜ 
na lewym boku). Następnie wezwij pogotowie, po czym regularnie 
oceniaj  oddech  poszkodowanego.  Pamiętaj  -  stan  osób,  które 
uległy 

wypadkowi 

niekoniecznie 

jest 

stabilny 

– 

to 

Ŝe 

poszkodowany  w  tym  momencie  oddycha  nie  znaczy,  Ŝe  za  parę 
minut jego stan się nie pogorszy. Bądź czujny; postaraj się teŜ za 
jakiś czas ocenić powtórnie bezpieczeństwo miejsca zdarzenia. 
 
 

NIEPRZYTOMNY BEZ ODDECHU – RESUSCYTACJA 
 

JeŜeli  sprawdzając  przez  10  sekund  oddech  nie  stwierdziłeś  jego 
obecności,  jest  to  powód,  aby  natychmiast  rozpocząć  czynności 
resuscytacyjne.    Zanim  do  nich  przystąpisz,  musisz  niezwłocznie 
wezwać pomoc medyczną. Poproś kogoś ze świadków zdarzenia o 
zatelefonowanie  na  numer  112  lub  999.  Upewnij  się,  Ŝe  osoba, 
którą prosisz o pomoc zrozumiała czego od niej oczekujesz. JeŜeli 
jesteś  sam  nie  rozpoczynaj  resuscytacji  dopóki  nie 
wezwiesz  pogotowia
.  Tylko  przyjazd  wykwalifikowanych 
ratowników da poszkodowanemu szanse na przeŜycie. 
JeŜeli  jesteś  w  miejscu,  w  którym  podejrzewasz,  Ŝe  moŜe  się 
znajdować  automatyczny  defibrylator,  zawołaj  kogoś  z  obsługi, 
kto będzie mógł go przynieść.  
Po wezwaniu pogotowia natychmiast rozpocznij resuscytację. 
 

!!!!

    

Pamiętaj: 

 do prowadzenia resuscytacji załóŜ rękawiczki  
 resuscytację prowadź na twardym podłoŜu 
 uciski klatki piersiowej wykonuj na odsłoniętej klatce piersiowej 
  nie  przerywaj  resuscytacji  do  przyjazdu  zespołu  medycznego, 
chyba  Ŝe  wyczerpią  się  twoje  siły  lub  poszkodowany  zacznie 
oddychać 
 
 
 

AUTOMATYCZNA DEFIBRYLACJA ZEWNĘTRZNA 

 
Schemat, który omówiliśmy moŜe ulec niewielkim modyfikacjom, 
jeŜeli  jesteś  w  miejscu,  w  którym  dostępny  jest  automatyczny 
defibrylator (AED).  
W  takiej  sytuacji,  gdy  stwierdzisz,  Ŝe  poszkodowany  jest 
nieprzytomny poproś obsługę, by przyniosła urządzenie. Do tego 
czasu,  jeŜeli  poszkodowany  nie  oddycha,  podejmij  resuscytację. 
Gdy  AED  jest  juŜ  dostępne  naleŜy  przerwać  czynności 
resuscytacyjne  i  jak  najszybciej  podłączyć  elektrody  AED. 
Następnie  wystarczy  stosować  się  do  poleceń  głosowych 
urządzenia.  Obsługę  AED  będziesz  mieć  okazję  przećwiczyć  w 
trakcie kursu. 
 

 
 
 
 
 

background image

Materiały szkoleniowe  

 

www.adren

a

ltika.pl 

 

RESUSCYTACJA DZIECI

 

 
JeŜeli  jesteś  świadkiem  sytuacji,  w  której  dziecko  straciło 
przytomność,  moŜesz  bezpiecznie  postępować  wg  schematu  na 
str. 6.  
 
JeŜeli udzielasz pomocy dziecku, które jest przytomne, pamiętaj, 
by o ile to moŜliwe, zadbać o jego komfort psychiczny. W pamięci 
dziecka  obraz  wypadku  moŜe  zostawić  trwałe  ślady,  dlatego 
zapewnij  mu  poczucie  bezpieczeństwa.  Dobrą  praktyką  jest 
woŜenie  w  apteczce  samochodowej  małego  misia  („miś 
ratownik”),  którego  będziesz  mógł  ofiarować  dziecku  w  takiej 
sytuacji.  
 

 
ZAWAŁ SERCA 

 
MoŜna wymienić pewien zespół typowych  objawów zawału  serca. 
Pamiętaj jednak, Ŝe Twoim zadaniem nie jest stawianie diagnozy. 
Zawał  serca  moŜe  przebiegać  bez  zauwaŜalnych  najczęstszych 
objawów,  stąd  udzielając  jakiejkolwiek  pomocy,  skoncentruj  się 
przede wszystkim na schemacie objaw-reakcja. 
 

Objawy:  

  ból  w  klatce  piersiowej,  niezaleŜny  od  oddechu  i  ruchów, 
promieniujący do lewego barku, pleców, Ŝuchwy  
 trudności w oddychaniu, duszność 
  mogą  wystąpić  objawy  wstrząsu  (blada  skóra,  pot,  niepokój, 
osłabienie) 
 moŜe wystąpić utrata przytomności 
 

Postępowanie: 

 wezwij pogotowie 
 jeŜeli poszkodowany jest przytomny ułóŜ go w pozycji siedzącej 
 zapewnij mu dostęp świeŜego powietrza 
 rozmawiaj z nim i postaraj się go uspokoić 
 jeŜeli straci przytomność postępuj wg schematu na str. 6. 
 

 
NAPAD EPILEPSJI 

 
JeŜeli  jesteś  świadkiem  napadu  padaczkowego  zadbaj  o  to,  by 
poszkodowany  nie  doznał  niepotrzebnych  urazów.  Zabezpiecz 
przede wszystkim o jego głowę. JeŜeli to moŜliwe załóŜ rękawiczki 
i  przytrzymuj  jego  głowę  tak,  by  nie  uderzała  o  podłoŜe.  Poproś 
kogoś  ze  świadków,  by  wezwał  pogotowie  oraz  by  usunął  ostre  i 
twarde przedmioty z bezpośredniego otoczenia poszkodowanego, 
tak  by  w  czasie  napadu  niepotrzebnie  nie  doznał  obraŜeń 
kończyn.  Po  napadzie  poszkodowany  przez  jakiś  czas  będzie 
nieprzytomny  –  ułóŜ  go  wtedy  w  pozycji  bezpiecznej  i  okryj, 
najlepiej  kocem  termicznym.  Poczekaj  na  przyjazd  pogotowia, 
regularnie oceniając oddech poszkodowanego. 
  

 
 
 
 

 

NAGŁE 

ZACHOROWANIA

 

background image

Materiały szkoleniowe                                                                                              www.adren

a

ltika.pl 

 

RANY 

 
Zadaniem  ratownika  jest  zatamować  krwotok  –  moŜliwie 
skutecznie i szybko. Dlatego opatrunki, które będziemy stosować 
są proste, a wykonanie ich nie wymaga długiego treningu. Rodzaj 
opatrunku,  który  powinniśmy  zastosować  zaleŜy  od  miejsca 
obraŜenia.  Inaczej  będziemy  zabezpieczać  rany  na  kończynach, 
inaczej na tułowiu, a jeszcze inaczej na głowie. 
 
 

 
  

ZŁAMANIA 
 

Typowe objawy złamania to ból, obrzęk, zmiana obrysu kończyny. 
Czym złamanie róŜni się od pęknięcia? 
PoniewaŜ pytanie to budzi zazwyczaj wiele wątpliwości, 
zapamiętaj Ŝe: 
pierwsza pomoc w kaŜdym z tych urazów jest taka sama, dlatego 
nie staraj się stawiać diagnozy.   
 
Postępowanie: 
 unieruchomienie  
  załoŜenie  opatrunku  osłaniającego  w  przypadku  towarzyszącej 
rany lub złamania otwartego 
 wezwanie pogotowia jeśli to konieczne 
 zawsze: zapewnienie kontaktu z lekarzem 
 
 
 
 
 
 
 

 
RANY NA 
KOŃCZYNACH 

 
OPATRUNEK 
UCISKOWY 

Unieś 

kończynę 

górę 

załóŜ 

opatrunek. 

Bezpośrednio  na  ranę  połóŜ  czysty  materiał  (gazę). 
Rozpocznij  bandaŜowanie  -  najlepiej  uŜyj  bandaŜa 
elastycznego. 

Pamiętaj 

włoŜeniu 

wkładu 

uciskającego,  tak  jak  nauczysz  się  na  szkoleniu. 
Zadbaj,  by  poszkodowany  nie  ruszał  niepotrzebnie 
uszkodzoną ręką/nogą. 

 
RANY NA 
GŁOWIE 

 
OPATRUNEK 
OSŁANIAJĄCY 

Bezpośrednio na ranę połóŜ czysty materiał, najlepiej 
jałową  gazę.  Do  wykonania  opatrunku  uŜyj  dzianą 
opaskę lub bandaŜ typu codofix. Nie uciskaj rany.  
W  przypadku  krwotoku  z  nosa  nie  odchylaj  głowy 
do  tyłu  i  nie  zaciskaj  skrzydełek  nosa.  Zamiast  tego 
połóŜ na czole i karku zimny kompres. 

 
RANY NA 
BRZUCHU, NA 
KLATCE 
PIERSIOWEJ 

 
OPATRUNEK 
OSŁANIAJĄCY 

Rany na brzuchu i klatce piersiowej mogą być bardzo 
powaŜne,  stąd  zasadne  jest  wprowadzenie  działania 
przeciwwstrząsowego. 

Okryj 

poszkodowanego, 

najlepiej kocem termicznym. Poszkodowany z raną 
na  brzuchu  powinien  leŜeć  na  plecach  z  ugiętymi 
nogami  –  zmniejsza  to  napięcie  powłok  brzusznych, 
tym  samym  zmniejszając  ból.  Ranę  okryj  czystym 
materiałem.  
Przy urazach klatki piersiowej właściwe jest  ułoŜenie 
w pozycji półleŜącej. 

background image

Materiały szkoleniowe  

 

www.adren

a

ltika.pl 

 

OPARZENIA TERMICZNE

 

 
Postępowanie  w  oparzeniach  zaleŜeć  będzie  od  wielkości 
oparzonej  powierzchni.  Dlatego  naucz  się  szybko  oceniać 
wartość  procentową  poszczególnych  części  ciała  człowieka. 
Pamiętaj teŜ o zasadzie „dłoni poszkodowanego”, którą to zasadę 
poznasz na szkoleniu. 
 
JeŜeli  oparzenie  jest  mniejsze  niŜ  10%,  Twoim  zadaniem  jest 
chłodzić  oparzone  miejsce  moŜliwie  aŜ  do  ustąpienia  bólu,  a 
najlepiej przez 30 minut. 
JeŜeli wielkość oparzenia przekracza 10% długotrwałe chłodzenie 
mogłoby  spowodować  spadek  temperatury  ciała  i  w  efekcie 
hipotermię. 

Dlatego 

tej 

sytuacji 

schładzaj 

oparzoną 

powierzchnię nie dłuŜej niŜ 1 minutę.  
Następnie  wykonaj  opatrunek  osłaniający  (najlepiej  połoŜyć 
bezpośrednio na ranę hydroŜel/aquagel) i chroń poszkodowanego 
przed wychłodzeniem, stosując koc termiczny. 
 

!!!!

    

Pamiętaj:

 

 

 jak najszybciej usuń biŜuterię i odzieŜ z oparzonych miejsc  
 jako środek schładzający stosuj tylko wodę 
 nie uŜywaj lodu, maści, kremów, tłuszczu, spirytusu 
 
 
 
OPARZENIA CHEMICZNE 
 
JeŜeli  doszło  do  oparzenia  chemicznego,  jak  najszybciej  usuń 
parzącą  substancję  ze  skóry.  W  przypadku  substancji  płynnych, 
spłucz  je  obfitym  strumieniem  wody.  Jeśli  substancja  ma 
postać  stałą,  usuń  ją  mechanicznie,  a  następnie  przemyj 
oparzoną powierzchnię wodą. Dalej stosuj te same zasady, które 
omówiliśmy w przypadku oparzeń termicznych. 

 
 
ZATRUCIA

 

 
W  przypadku  zatrucia  substancjami  takimi  jak  leki,  alkohole, 
techniką  która  ratuje  Ŝycie  jest  płukanie  Ŝołądka  i  szybkie 
wezwanie pogotowia. Aby wypłukać Ŝołądek daj poszkodowanemu 
do  wypicia  3  szklanki  wody,  a  następnie  sprowokuj  wymioty. 
Czynność tę powtórz kilkakrotnie.  
JeŜeli  do  zatrucia  doszło  substancjami  Ŝrącymi,  parzącymi 
lub  pieniącymi  się,  nie  prowokuj  wymiotów
.  Spowoduje  to 
dodatkowe  uszkodzenia  lub  –  jak  w  przypadku  substancji 
pieniących  się  –  moŜe  utrudnić  oddychanie.  Wezwij  pogotowie, 
działaj 

przeciwwstrząsowo 

kontroluj 

funkcje 

Ŝyciowe 

poszkodowanego.  Gdyby  doszło  do  ustania  oddechu,  rozpocznij 
resuscytację. 
 

!!!!

    

Pamiętaj: 

  nigdy  nie  prowokuj  wymiotów  u  osoby,  która  nie  jest  w  pełni 
przytomna 
  nie  prowokuj  wymiotów,  gdy  doszło  do  zatrucia  substancją 
Ŝrącą lub parzącą 
 postaraj się ustalić co było przyczyną zatrucia 

 

CHŁODZENIE MIEJSCA 

OPARZENIA

 

background image

Materiały szkoleniowe                                                                                              www.adren

a

ltika.pl 

 

10 

 

ZADŁAWIENIA 
 

Do  zadławienia  dochodzi  gdy  ciało  obce  blokuje  przestrzeń  w 
drogach  oddechowych.  JeŜeli  uniemoŜliwia  to  poszkodowanemu 
wykonanie  wdechu,  potrzebna  będzie  Twoja  natychmiastowa 
pomoc.  Zastosuj  poniŜszy  algorytm  i  zleć  komuś  wezwanie 
pogotowia. 
 

 

 

 
 

 
 

background image

Materiały szkoleniowe  

 

www.adren

a

ltika.pl 

 

11 

 
UKĄSZENIA 

 
Zadaniem 

ratownika 

przypadku 

ukąszenia 

jest 

unieruchomienie  ukąszonej  kończyny.  Ma  to  na  celu 
spowolnienie  krąŜenia,  dzięki  czemu  trucizna  będzie  się  wolniej 
rozprzestrzeniać 

po 

organizmie. 

Nie 

zakładaj 

opasek 

uciskowych. Nie staraj się wysysać jadu. 
 
Postaraj  się  –  o  ile  to  moŜliwe  –  zidentyfikować  zwierzę,  które 
ugryzło  poszkodowanego.  JeŜeli  jest  to  jaszczurka/pająk/wąŜ, 
którego 

nie 

rozpoznajesz, 

zrób 

mu 

zdjęcie 

telefonem 

komórkowym  i  pokaŜ  je  później  ratownikom  medycznym  lub 
lekarzowi. 
JeŜeli  miejscem  ukąszenia  jest  przełyk,  połóŜ  na  szyję 
poszkodowanego zimny kompres. Natychmiast wezwij pogotowie. 
 
 

JAK UDZIELAĆ POMOCY KOBIETOM W CIĄśY 

 
Pierwsza pomoc osobom cięŜarnym nie róŜni się od tej dotychczas 
omówionej.  Stosuj  te  same  zasady,  uwaŜając  by  nie  powodować 
ucisku  na  brzuch.  JeŜeli  pomagasz  kobiecie,  która  straciła 
przytomność, ale oddycha, ułóŜ ją w pozycji bezpiecznej, tak jak 
się  tego  nauczysz  podczas  szkolenia,  jednak  zawsze  na  lewym 
boku. 
Jeśli  byłyby  wskazania  do  podjęcia  czynności  reanimacyjnych 
(brak oddechu) wezwij pogotowie i niezwłocznie rozpocznij uciski 
klatki piersiowej – bez Ŝadnych modyfikacji. 
 

 
BEZPIECZEŃSTWO W GÓRACH 

 
Zanim  wejdziesz  na  szlak  pamiętaj  o  zasadach  bezpieczeństwa, 
które  poznasz  na  szkoleniu.  LekcewaŜące  podejście  do  tych 
zaleceń, jest najczęstszą przyczyną wypadków w górach. Zawsze 
powiadom kogoś o trasie, którą zamierzasz przejść i o planowanej 
godzinie  powrotu.  JeŜeli  planujesz  zabrać  ze  sobą  telefon 
komórkowy,  pamiętaj  o  naładowaniu  baterii.  Dowiedz  się  teŜ 
wcześniej  jakie  -  w  danym  rejonie  -  funkcjonują  numery 
alarmowe, które w razie wypadku zapewnią Ci kontakt z Górskim 
Ochotniczym Pogotowiem Ratunkowym
Najczęściej jest to 
numer  985
.  Przed  wyruszeniem  na  szlak  sprawdź  prognozę 
pogody. 
 

!!!!

    

Pamiętaj: 

 jeŜeli pogoda się pogarsza zawróć! lepiej zrezygnować z planów 
niŜ ryzykować zdrowie i Ŝycie 
 nie oddalaj się od grupy, z którą wędrujesz 
 nie schodź ze szlaku 
 

zawsze 

miej 

ze 

sobą 

cieplejsze 

ubranie, 

kurtkę 

przeciwdeszczową i dobre buty, trzymające kostkę  
 wyruszaj w trasę zawsze moŜliwie wcześnie 
 dostosuj długość i stopień trudności trasy do swoich moŜliwości 
  zabierz  ze  sobą  mapę,  wodę  i  dobrze  wyposaŜoną  apteczkę 
pierwszej pomocy 
 

 

RATOWNICTWO 

GÓRSKIE

 

background image

Materiały szkoleniowe                                                                                              www.adren

a

ltika.pl 

 

12 

BEZPIECZEŃSTWO NAD WODĄ 
 

W czasie zabaw i wypoczynku nad wodą oraz podczas uprawiania 
sportów wodnych pamiętaj o zasadach bezpieczeństwa. Corocznie 
dochodzi do śmiertelnych wypadków na skutek braku ostroŜności 
w  kontakcie  z  wodą.  Wśród  przyczyn  tonięcia  moŜna  wymienić: 
zmęczenie  i  zachłyśnięcie,  hipotermię,  szok  termiczny,  urazy 
fizyczne. Do takich sytuacji dochodzi często na skutek złej oceny 
własnych  sił  i  umiejętności  pływackich,  niewłaściwego  wyboru 
miejsca  do  skoków  do  wody,  pływania  bezpośrednio  po  długiej 
kąpieli słonecznej lub w złych warunkach pogodowych. 
 

!!!!

    

Pamiętaj: 

 pływaj tylko w miejscach dozwolonych 
  nie  wchodź  do  wody  w  czasie  burzy,  mgły  i  jeśli  temperatura 
wody jest szczególnie niska 
 jeŜeli planujesz pływać sam, poinformuj o tym kogoś na brzegu 
 nie pływaj poza kąpieliskami strzeŜonymi bez asekuracji 
  nie  skacz  w  miejscach  nieznanych  i  niesprawdzonych  –  dno 
moŜe ukształtować się inaczej nawet w ciągu jednej nocy 
  nie  wchodź  do  wody  nagrzany,  głodny  lub  bezpośrednio  po 
jedzeniu 
 nigdy nie pływaj po alkoholu 
 nie wypływaj na materacu na głęboką wodę 
 nigdy nie zostawiaj nad wodą dzieci bez opieki osób dorosłych i 
dobrze pływających 
 
JeŜeli  widzisz  osobę  która  tonie,  a  nie  jesteś  przeszkolonym 
ratownikiem  WOPR,  nie  podpływaj  zbyt  blisko.  Zaalarmuj 
ratowników  i  jeŜeli  moŜesz,  rzuć  tonącemu  coś,  co  zadziała  jak 
koło  ratunkowe  –  moŜe  to  być  piłka  plaŜowa,  bojka,  wyporna 
zabawka. 
Jeśli  byłyby  wskazania  do  podjęcia  resuscytacji  u  osoby 
wyciągniętej  z  wody,  rozpocznij  ją  niezwłocznie.  Nie  próbuj 
wylewać wody z dróg oddechowych. Wezwij pomoc medyczną. 
 
  

CO POWINNO ZNALEŹĆ SIĘ W APTECZCE 

 
RozwaŜ umieszczenie w apteczce: 
duŜej  ilości  środków  opatrunkowych  –  gazy,  kompresów, 
bandaŜy,  opatrunków  hydroŜelowych,  kilku  par  rękawiczek 
lateksowych,  nitrylowych  lub  winylowych,  dobrych  noŜyczek, 
plastrów,  folii  termicznej,  chust  trójkątnych,  noŜa  do  cięcia 
pasów,  jednorazowego  kołnierza  ortopedycznego,  szyny  słuŜącej 
do unieruchamiania złamań/pęknięć, woreczków foliowych. 
Proponowane  wyposaŜenie  apteczek  znajdziesz  na  stronie 
www.sklep.adrenaltika.pl

 
 

Niniejsze  materiały  stanowią  pomoc  dydaktyczną  dla  szkolenia  prowadzonego  przez  grupę 
Adrenaltika  i  nie  mogą  stanowić  samodzielnego  i  wyczerpującego  źródła  wiedzy  dotyczącej 
ratownictwa. 
JeŜeli  nie  uczestniczyłeś  w  szkoleniu,  pamiętaj,  Ŝe  aby  skutecznie  udzielać  pomocy  niezbędne  jest 
przygotowanie praktyczne.  
Aby dowiedzieć się więcej o terminach i programie szkoleń,  wejdź na 

www.adrenaltika.pl.

 

Treści dotyczące sposobu postępowania z nieprzytomnym są zgodne z zaleceniami ILCOR.  

 

RATOWNICTWO 

WODNE