Wioleta Dryl
*
Tomasz Dryl
**
Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie jako element
zarządzania organizacją
Wstęp
Współczesne przedsiębiorstwa zmuszone zostały przez otoczenie konku-
rencyjne do kontroli działań w kaŜdym aspekcie swojego funkcjonowania. Ko-
nieczność zmian organizacyjnych, wynikających wielokrotnie ze zmian zacho-
dzących w otoczeniu przedsiębiorstwa, wymaga permanentnego poszukiwania
moŜliwości optymalizacji działań rynkowych. Planowanie przyszłych działań
organizacji wymaga zbudowania procedur weryfikujących zakładane działania
oraz korygujących niekorzystne sytuacje. Jednym z obszarów zarządzania
przedsiębiorstwem wymagającym wykorzystania procedur kontrolnych jest
marketing. Podyktowane to zostało coraz większą świadomością przedsiębior-
ców i menadŜerów w zakresie optymalizacji działań i poszukiwania moŜliwości
oszczędzania kosztów funkcjonowania, przy jednoczesnym zwiększaniu siły
oddziaływania na otoczenie.
Celem artykułu jest prezentacja wyników badania stopnia i zakresu reali-
zacji funkcji kontrolnych w obszarze zarządzania marketingowego w przedsię-
biorstwie. Zaprezentowano analizę źródeł literaturowych z zakresu zarządzania
definiując podstawowe pojęcia odnoszące się do kontroli, rodzaje kontroli,
określono narzędzia kontroli marketingowej oraz przytoczono wskaźniki efek-
tywności działań marketingowych. W części empirycznej artykułu autorzy za-
prezentowali wyniki badań prowadzonych w 2007 roku na grupie duŜych
przedsiębiorstw z województwa pomorskiego.
1. Kontrola marketingowa
1.1 Planowanie a kontrola
Kontrola marketingowa jest jedną z niezbywalnych funkcji zarządzania.
Jak cały proces zarządzania podlega ona ewolucji. Jej rola „archeologiczna”
polegająca na badaniu cennych, ale jednak przeszłych dziejów organizacji nie
jest juŜ tak akcentowana. Na pierwszy plan wyłania się dziś jej funkcja inicjują-
co – kreatywna. Ryzyko podjęcia błędnych decyzji w zarządzaniu przedsiębior-
stwem jest coraz wyŜsze. Odpowiednia konstrukcja systemu zarządzania znacz-
nie obniŜa to ryzyko. Dobór metod, narzędzi i procedur realizacji procesów
zarządczych spoczywa właśnie na kontroli. Zadania kontroli marketingowej nie
ograniczają się jedynie do monitorowania zmian otoczenia w jakim funkcjonuje
przedsiębiorstwo, czy dostarczania rzetelnej, terminowej wiarygodnej informa-
*
Dr, Katedra Organizacji i Zarządzania, WyŜsza Szkoła Administracji i Biznesu w Gdyni,
w.dryl@wsaib.pl
**
Dr, Instytut Organizacji i Zarządzania, Wydział Zarządzania, Uniwersytet Gdański,
dryl@wzr.pl
Wioleta Dryl, Tomasz Dryl
2
cji o kierunkach, przedmiocie i wielkości tych zmian. Kontrola marketingowa
musi wpływać na kształtowanie systemu gospodarczego i procesu zarządzania
nim. Pełni rolę inicjatora tych zmian.
Analiza literatury z zakresu zarządzania organizacją pozwala określić
związek zachodzący między kontrolą marketingową a planowaniem marketin-
gowym. Planowanie i kontrola to dwa nierozłączne wymiary tego samego dzia-
łania. Planowanie będzie pozbawione sensu, o ile nie oceni się wyników, nato-
miast jednym z waŜniejszych celów takiej oceny jest poprawa planów. MoŜna
wskazać na nierozłączność procesów planowania i kontroli, jako dwóch ele-
mentów procesu zarządzania marketingiem. WspółzaleŜność ta jest na tyle sil-
na, Ŝe wyklucza ich samodzielne istnienie. Procesy te traktowane są jako natu-
ralnie występujące po sobie elementy. Kontrola zaś jest ogniwem spajającym ze
sobą poszczególne etapy procesu zarządzania marketingiem. Nadaje mu cią-
głość, a przede wszystkim stwarza niezbędne podstawy dla procesów plani-
stycznych w przyszłości [Wilson, 1993, s. 212].
1.2 Rodzaje kontroli marketingowej
W literaturze istnieje wiele rodzajów kontroli w zaleŜności od kryterium
jej podziału. Jednym z podziałów jest rozróŜnienie kontroli o sprzęŜeniu zwrot-
nym i o sprzęŜeniu nadąŜnym, co pokazano na rysunku 1. Wybór jednej z wyŜej
wymienionych koncepcji warunkuje zakres narzędzi kontroli, który moŜe zostać
zastosowany przez przedsiębiorstwo. Koncepcje te mogą być stosowane jedno-
cześnie, bądź przedsiębiorstwo moŜe skupiać większość swej uwagi na jednej
z nich.
Rysunek 1. Kontrola o sprzęŜeniu zwrotnym i nadąŜnym
Ź
ródło: [Hasselberg, Martan, Steinmann, 1989, s. 37].
Kontrola o sprzęŜeniu zwrotnym polega na porównaniu stanu faktycznego
z zaplanowanym. WyraŜa więc klasyczne podejście do kontroli marketingowej,
które stanowi bezpośrednie nawiązanie do ostatniego etapu procesu kierowania.
Etapu, w którym zaplanowane zadania przedsiębiorstwa mają dać konkretne
efekty, na podstawie których kierownictwo będzie w stanie ocenić rzeczywiste
wyniki [zob. Kuc, 2006]. Kontrola o sprzęŜeniu zwrotnym ma na celu określe-
nie stopnia realizacji planów, wskazanie ewentualnych odchyleń, a przede
wszystkim pozwala na wyciągnięcie stosownych wniosków na przyszłość. Bez-
pośrednim efektem tego rodzaju kontroli są informacje sprzęŜone zwrotnie
planowanie
realizacja
kontrola
(organizowanie, zabezpieczanie kadr, motywowanie)
SprzęŜenie zwrotne
(feed-back)
kontrola
SprzęŜenie nadąŜne (feed-forwrd)
Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie
3
z planowaniem. Proces poddawany wyłącznie kontroli o sprzęŜeniu zwrotnym
obarczony jest duŜym prawdopodobieństwem wystąpienia błędów. Wynika to
z faktu, iŜ ten rodzaj kontroli nie zakłada weryfikacji załoŜonych celów na po-
szczególnych etapach prowadzonych działań. ZałoŜeniem jest więc stwierdze-
nie, Ŝe planowanie jest trafne, a sama kontrola następuje po wykonaniu planów;
jest więc kontrolą ex post.
Biorąc pod uwagę teoretyczne załoŜenia kontroli o sprzęŜeniu nadąŜnym
moŜna by wnioskować, iŜ jest ona skuteczniejsza od kontroli o sprzęŜeniu
zwrotnym. Według definicji Hasselberga kontrola ta to ciągły, jednoczesny
z planowaniem, proces pozyskiwania i przetwarzania informacji, który moŜli-
wie wcześnie powinien wskazać konieczność rewizji strategii [Hasselberg, Mar-
tan, Steinmann, 1989]. MoŜliwość ciągłego monitorowania zmian zachodzą-
cych zarówno w przedsiębiorstwie, jak i jego otoczeniu pozwala na szybkie
zdiagnozowanie pojawiających się zagroŜeń, a co za tym idzie ich uniknięcie.
Celem kontroli o sprzęŜeniu nadąŜnym jest więc ostatecznie kompensowanie
ryzyka związanego z procesami planistycznymi. Stała kontrola pozwala rów-
nieŜ na wczesne wychwycenie szans pojawiających się w wyniku zaistniałych
zmian, a w efekcie skuteczne ich wykorzystanie. Kontrola o sprzęŜeniu nadąŜ-
nym ma przede wszystkim olbrzymi wpływ na sam proces zarządzania. Inno-
wacyjny wpływ kontroli na ten proces realizuje się poprzez ocenę takich ele-
mentów jak [Krzymiński, 1988]:
–
podstawowe cele w świetle ich osiągalności na tle zmieniającego się
otoczenia,
–
przyjęte strategie w świetle ich skuteczności i efektywności ekono-
micznej oraz rynkowej, jak równieŜ celowość i adekwatność zastoso-
wanych kombinacji instrumentów,
–
struktury organizacyjne mające ułatwić realizację strategii i optymalne
wykorzystanie instrumentów,
–
zmobilizowane zasoby, ich wystarczalność i umiejętność ich przetwa-
rzania w uŜyteczne wyniki.
Przedsiębiorstwa decydując się na wybór określonej koncepcji kontroli
marketingowej ma jednocześnie do dyspozycji pełen wachlarz narzędzi kontro-
li. Zarówno kontrola o sprzęŜeniu zwrotnym, jak i kontrola o sprzęŜeniu nadąŜ-
nym nie ogranicza w Ŝaden sposób moŜliwości wyboru środków jej realizacji.
Kolejnym kryterium umoŜliwiającym sklasyfikowanie rodzajów kontroli
marketingowej jest cel, który kontroli zostanie postawiony. W zaleŜności od
celu kontroli wyróŜnia się [Garbarski, Rutkowski, Wrzosek, 1999]:
–
kontrolę kompleksową,
–
kontrolę problemową,
–
kontrolę studyjną,
–
kontrolę interwencyjną,
–
rekontrolę.
Do najczęściej pojawiających się w literaturze kryteriów podziału kontroli
marketingowej naleŜą przede wszystkim kryterium czasu i zakresu. Jest to po-
Wioleta Dryl, Tomasz Dryl
4
dział najistotniejszy z punktu widzenia procesu zarządzania. Na podstawie tych
kryteriów wyodrębnić moŜna trzy podstawowe rodzaje kontroli: bieŜącą, opera-
cyjną i strategiczną. Kontrola bieŜąca pełni funkcję regulacyjną. Funkcje kon-
troli operacyjnej moŜna w skrócie określić jako diagnostyczne i prognostyczne.
Zadania te odnoszą się jednak do krótkiego horyzontu czasowego i dotyczą
dalszych działań marketingowych. Zasadniczym celem kontroli operacyjnej jest
całościowa ocena stopnia realizacji planów marketingowych dotyczących po-
szczególnych produktów, rynków, jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa,
bądź teŜ określonych przedsięwzięć. Stopień realizacji planu określany jest na
podstawie wyznaczonych w planowaniu celów, które spełniają tu rolę podsta-
wowych wielkości kontrolnych. Najbardziej kompleksową spośród wyŜej wy-
mienionych rodzajów kontroli jest kontrola strategiczna. Pełni ona funkcje dia-
gnostyczne i prognostyczne. Uwzględnia wzajemne oddziaływania organizacji
i jej otoczenia, traktuje marketing jako podsystem przedsiębiorstwa.
W ramach kontroli bieŜącej, operacyjnej i strategicznej Ph. Kotler rozróŜ-
nia cztery podstawowe jej rodzaje. Systematyzację kontroli marketingowej we-
dług Ph. Kotlera przedstawia tablica 1.
Tablica 1. Rodzaje kontroli marketingowej
Rodzaj kontroli
Główny od-
powiedzialny
Cel kontroli
Metody
Kontrola planu
rocznego
NajwyŜsze i
ś
rednie kie-
rownictwo
Zbadać czy osiąga
się
zaplanowane
wyniki
Analiza sprzedaŜy
Analiza udziału w ryn-
ku
Współczynniki sprze-
daŜy do wydatków
Analiza finansowa
Obserwacja zadowole-
nia klientów
Kontrola rentow-
ności
Kontroler
marketingowy
Zbadać, gdzie przed-
siębiorstwo zarabia, a
gdzie traci pieniądze
Rentowność: produktu,
obszaru,
klienta, segmentu,
kanału handlowego,
rozmiaru zamówie-
nia
Kontrola efek-
tywności
Kierownictwo
liniowe i dzia-
łu kadr; kon-
troler marke-
tingowy
Ocenić i poprawić
efektywność wydat-
ków marketingowych
Efektywność: persone-
lu sprzedaŜy, reklamy,
promocji sprzedaŜy,
dystrybucji
Kontrola strate-
giczna
NajwyŜsze
kierownictwo;
audytor mar-
ketingu
Zbadać, czy przed-
siębiorstwo wykorzy-
stuje wszystkie swe
szanse jeśli chodzi o
rynki,
produkty
i
kanały zbytu
Ranking efektywności
marketingu, audyt
marketingowy, ocena
doskonałości marketin-
gu, przegląd etycznej i
socjalnej odpowie-
dzialności przedsię-
Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie
5
biorstwa
Ź
ródło: [Kotler, 1994, s. 683]
1.3 Narzędzia kontroli marketingowej
Kontrola operacyjna moŜe być realizowana poprzez kontrolę planu rocz-
nego, rentowności bądź kontrolę efektywności. Badając, w jakim stopniu osią-
gnięto zaplanowane wyniki posłuŜyć się moŜna kilkoma metodami.
Kontrolę planu rocznego przeprowadza się analizując sprzedaŜ, udział
w rynku, relację wielkości sprzedaŜy i wydatków, poprzez analizę finansową
bądź obserwując zadowolenie klienta. Obserwacja bieŜącej działalności oraz
wyników marketingowych pozwala na ocenę stopnia realizacji rocznej sprze-
daŜy i zaplanowanej wielkości zysków. Fundamentem kontroli planu rocznego
jest zarządzanie przez cele. Obejmuje ono cztery podstawowe etapy, zilustro-
wane na rysunku 2.
Rysunek 2. Proces kontroli operacyjnej
Ź
ródło: [Kotler, 1994, s. 682]
Pierwszy etap obejmuje wyznaczenie przez kierownictwo celów mie-
sięcznych i kwartalnych. Naturalną konsekwencją tych działań jest kontrola
realizacji sformułowanych planów. W przypadku odchyleń od zakładanych
wyników diagnozowane są przyczyny występujących dysfunkcji. Ostatnim eta-
pem procesu kontrolnego jest skorygowanie działań w celu zmniejszenia bądź
zlikwidowania luki występującej między planowanymi rezultatami a rzeczywi-
stymi wynikami. Oznacza to bądź zmianę sposobu realizacji calu, bądź nawet
korektę samego celu. W przypadku wykrycia odchyleń przedsiębiorstwo ma
moŜliwość podjęcia takich działań korekcyjnych jak: ograniczenie produkcji,
Określenie
celów
Co
chcemy
osią-
gnąć?
Pomiar wy-
ników
Co się
dzieje w
firmie?
Diagnoza
wyników
Dlaczego
tak się
dzieje?
Działanie
korekcyjne
Co powin-
niśmy z
tym zro-
bić?
Wioleta Dryl, Tomasz Dryl
6
zwiększenie obowiązków personelu sprzedaŜy, zmianę cen, bądź ograniczenie
wydatków.
Kontrola planu rocznego realizowana jest na wszystkich poziomach orga-
nizacji przedsiębiorstwa. Kierownictwo najwyŜszego szczebla wyznacza pla-
nowane zyski i sprzedaŜ na cały rok. Następnie cele te rozpisywane są na kon-
kretne zadania dla poszczególnych szczebli niŜszego kierownictwa. W rezulta-
cie osoby zarządzające danym produktem realizują konkretne cele dotyczące
sprzedaŜy i kosztów. Kierownictwo najwyŜszego szczebla przeprowadza okre-
sowe kontrole uzyskiwanych przez podwładnych wyników.
Jedną z metod realizacji kontroli planu rocznego jest analiza sprzedaŜy.
Obejmuje ona pomiar i ocenę rzeczywistego poziomu sprzedaŜy w stosunku do
jej planowanej wielkości. Analiza ta uwzględnia ilość sprzedanych wyrobów,
ich cenę, strukturę asortymentową, wahania sezonowe oraz wpływ róŜnorod-
nych czynników zaleŜnych i niezaleŜnych od przedsiębiorstwa.
Analiza sprzedaŜy nie pokazuje sytuacji przedsiębiorstwa na tle konkuren-
cji. MoŜliwość taką daje analiza udziału w rynku. Przedsiębiorstwo musi doko-
nać wyboru spośród czterech metod pomiaru: analizy udziału w całościowym
rynku, udziału w obsługiwanym rynku, relatywnego udziału w rynku, uwzględ-
niającego trzech głównych konkurentów lub relatywnego udziału w rynku
uwzględniającego głównego konkurenta. Udział w całościowym rynku określa-
ny jest jako procentowy udział sprzedaŜy przedsiębiorstwa w całkowitej sprze-
daŜy. Udział w obsługiwanym rynku jest to sprzedaŜ przedsiębiorstwa wyraŜo-
na jako procent całkowitej sprzedaŜy na rynku obsługiwanym przez przedsię-
biorstwo. W przypadku badania relatywnego udziału w rynku punktem odnie-
sienia moŜe być największy konkurent bądź trzech największych konkurentów.
Kolejnym narzędziem badania skuteczności planu rocznego jest analiza
wpływu wydatków marketingowych na wielkość sprzedaŜy. Obejmuje ona po-
miar relacji wydatków marketingowych do wielkości sprzedaŜy. Na analizę tą
składają się takie współczynniki jak: nakłady na personel sprzedaŜy do wielko-
ś
ci sprzedaŜy, nakłady na reklamę do wielkości sprzedaŜy, czy nakłady na pro-
mocje, badania marketingowe lub administrację zbytu w stosunku do wielkości
sprzedaŜy.
Określenie rzeczywistej sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, wskazanie
obszarów, w który działalność jest opłacalna, a w których tylko generuje koszty
wymaga analizy wskaźników kosztów do wielkości sprzedaŜy w ramach całego
systemu finansowego. Do tego celu wykorzystywane są analizy wskaźników
finansowych takie jak: zysk brutto, marŜa brutto, stopa zwrotu od zaangaŜowa-
nego kapitału, dźwignia finansowa i operacyjna itp.
Ostatnim, ale zdecydowanie nie najmniej waŜnym narzędziem kontroli
planu rocznego jest analiza zadowolenia klienta. WyŜej opisane metody miały
charakter czysto finansowy i ilościowy. Analiza zadowolenia klienta jest nato-
miast miarą jakościową. Wizerunek rynkowy firmy poddawany jest analizie
poprzez badanie stopnia poinformowania nabywców o wyrobach i usługach
Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie
7
przedsiębiorstwa, opinii nabywców o produktach i o firmie, oraz lojalności
klientów wobec firmy [Niestrój, 1996].
Badanie rentowności produktu, obszaru, klienta, segmentu, kanału han-
dlowego, czy rozmiaru zamówienia są metodami stosowanymi w kontroli ren-
towności. Analiza taka nie wskazuje jednak jednoznacznych kierunków działa-
nia. Wyznacza jedynie słabe jednostki marketingu. Nie sugeruje czy naleŜy
usprawnić ich działanie czy teŜ wykluczyć z przedsiębiorstwa. Kontrola ren-
towności przebiega w trzech etapach [Kotler 1994]:
1.
Identyfikacja wydatków funkcjonalnych – koszty sprzedaŜy, reklamy,
opakowania, dystrybucji itp.,
2.
Przypisanie kosztów funkcjonalnych jednostkom marketingowym – tj.
produktom, segmentom rynku, kanałom dystrybucji itp.,
3.
Przygotowanie rachunku wyników dla kaŜdej jednostki marketingowej –
ustalenie zysków lub strat w przekroju produktów, segmentów rynku czy ka-
nałów dystrybucji.
Ogólnie ujmując, analiza dochodowości marketingu pokazuje względną
rentowność poszczególnych produktów, kanałów dystrybucji, obszarów, czy
jednostek marketingowych. Nie wskazuje jednak jednoznacznie, jakie działania
naleŜy podjąć, ani nie sugeruje jakie konsekwencje finansowe z takich posunięć
by wynikały.
Analiza efektywności personelu sprzedaŜy, reklamy, promocji sprzedaŜy
i dystrybucji daje nam natomiast pełen obraz efektywności wydatków marke-
tingowych ponoszonych przez przedsiębiorstwo. Efektywność poszczególnych
instrumentów marketingowych oceniana jest na podstawie badań wartości usta-
lonych dla nich wcześniej wskaźników. Podstawowe wskaźniki efektywności
dla instrumentów marketingowych przedstawia tablica 2.
Tablica 2. Wskaźniki efektywności dla instrumentów marketingowych
Badany czynnik
Wskaźniki efektywności
Produkt
•
SprzedaŜ według segmentów rynku
•
SprzedaŜ odniesiona do potencjału
•
Stopa wzrostu sprzedaŜy
•
Udział w rynku
•
MarŜa wkładu
•
Odsetek łącznych zysków
Dystrybucja
•
SprzedaŜ, koszty i wkład według typu kanału
•
SprzedaŜ i marŜa wkładu według typów pośredników i
poszczególnych pośredników
•
SprzedaŜ odniesiona do potencjału rynkowego według
kanału, typu pośrednika i wybranych szczególnych pośred-
ników
•
Stosunek kosztów handlowych do sprzedaŜy według kana-
łów itd.
•
Sprawność cyklu zamówień według kanałów itd.
•
Skuteczność reklamy według środka przekazu
Wioleta Dryl, Tomasz Dryl
8
Komunikacja
•
Stosunek faktycznego zasięgu odbioru do odbioru zamie-
rzonego
•
Koszt kontaktu
•
Liczba wizyt, zapytań i próśb o informację według typu
ś
rodka przekazu
•
Wartość sprzedaŜy w przeliczeniu na jedną wizytę han-
dlową
•
SprzedaŜ przypadająca na terytorium, odniesiona do po-
tencjału
Cena
•
Zmiany cen w odniesieniu do wielkości sprzedaŜy
•
Struktura zasobów w odniesieniu do wielkości sprzedaŜy
•
Strategia ofertowa w odniesieniu do nowych kontraktów
•
Struktura marŜ w odniesieniu do kosztów marketingu
•
Ogólna polityka cenowa w odniesieniu do wartości sprze-
daŜy
Ź
ródło: [Hutt, Speh, 1997, s. 595]
Kontrola efektywności w znacznym stopniu wpływa na zwiększenie
sprawności działalności marketingowej w wyŜej wymienionych obszarach.
Przedstawione metody przeprowadzania kontroli operacyjnej pozwalają
ocenić z jaką skutecznością przedsiębiorstwo realizuje zadania wynikające
z planu marketingowego. Taki sposób oceny wymaga załoŜenia, Ŝe przyjęte
w planie marketingowym kierunki działania przedsiębiorstwa są prawidłowo
wytyczone. Udoskonaleniu mogą więc podlegać tylko poszczególne zadania,
które prowadzą do realizacji wyznaczonego celu. Kontrola operacyjna polega
więc na ocenie sposobu realizacji strategii marketingowej i próbie poprawienia
skuteczności jej wdraŜania.
Strategia rynkowa przedsiębiorstwa moŜe ulegać dezaktualizacji,
w związku z tym co jakiś czas konieczne jest weryfikowanie celów i sprawno-
ś
ci marketingowej. Istnieją na to dwie metody: ranking efektywności marketin-
gu oraz audyt marketingowy. Są to narzędzia kontroli strategicznej. Kluczowe
zadania stawiane w ramach tej kontroli to dopasowanie strategii przedsiębior-
stwa do zmieniających się warunków otoczenia. Odpowiednie reakcje przedsię-
biorstwa na te zmiany dają szansę na uniknięcie pojawiających się zagroŜeń,
a takŜe wykorzystanie zaistniałych w otoczeniu szans. Kontrola strategiczna
poprawia skuteczność identyfikacji (określania, aktualizacji) szans i zagroŜeń
oraz inicjowania reakcji na te czynniki [Zob. Kowal, 2003].
Ranking efektywności marketingu, będący jednym z narzędzi kontroli stra-
tegicznej umoŜliwia analizę całościowej efektywności marketingu przedsiębior-
stwa lub oddziału. Poddaje ocenie stopień realizacji głównych elementów mar-
ketingowej orientacji przedsiębiorstwa.
Badanie obejmuje organizację i informację marketingową, planowanie
strategiczne, skuteczność operacyjną oraz filozofię klienta.
Przedsiębiorstwa, które w wyniku kontroli efektywności wykryły słabości
w marketingu, w celu dokładniejszego zdiagnozowania problemów powinny
Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie
9
przeprowadzić wnikliwsze badania zwane audytem marketingowym. Ph. Kotler
w następujący sposób definiuje to pojęcie: „Audyt marketingowy jest to
wszechstronne, systematyczne, niezaleŜne i regularne badanie środowiska mar-
ketingowego, celów, strategii i działań danego przedsiębiorstwa lub jednostki
biznesu, prowadzone dla zidentyfikowania trudności i szans rozwojowych oraz
sformułowania planów, mających na celu poprawienie marketingu przedsię-
biorstwa”[Kotler, 1994] . WyŜszość audytu marketingowego nad kontrolą efek-
tywności objawia się tym, iŜ audyt nie tylko wskazuje obszary problemowe, ale
sugeruje równieŜ długo-, bądź krótkoterminowe działania w kierunku polepsze-
nia aktualnego stanu.
2. Kontrola w polskich przedsiębiorstwach – wyniki badania empi-
rycznego duŜych przedsiębiorstw z województwa pomorskiego
Przeprowadzone badania ankietowe w grupie duŜych przedsiębiorstw uka-
zały róŜne podejścia do kontroli działalności marketingowej. Do badania wy-
brano grupę 173 duŜych przedsiębiorstw z województwa pomorskiego. Przed-
siębiorstwa duŜe zdefiniowano jako zatrudniające 250 i więcej pracowników,
mające swoją siedzibę na terenie województwa pomorskiego. Przeprowadzono
je w okresie maj – czerwiec 2007r., były to badania pełne. Stan prawny pod-
miotów określono na dzień 01.05.2007r. Otrzymano 96 wypełnionych kwestio-
nariuszy (55,5%). Kwestionariusz badania umieszczono na stronie interneto-
wej. Zawierał pytania z zakresu kontroli marketingowej prowadzonej w organi-
zacji.
W grupie poddanych badaniu duŜych przedsiębiorstw dominował profil
usługowy działalności. Blisko połowa, tj. 47 podmiotów (49% przedsiębiorstw)
to firmy usługowe. Najmniej liczna grupa przedsiębiorstw reprezentuje profil
produkcyjny - 18,8% podmiotów. Strukturę przedstawiono w tablicy 3.
Tablica 3. Struktura profilu działalności przedsiębiorstw
Profil działalności
Liczba firm
Udział (%)
Produkcyjny
24
25,0
Usługowy
47
49,0
Produkcyjno - usługowy
25
26,0
Ogółem
96
100,0
Ź
ródło: Opracowanie własne
Powszechna wśród teoretyków dziedziny marketingu opinia mówi, iŜ
przedsiębiorstwa nie prowadzące planowania marketingowego nie mogą rów-
nieŜ poddawać kontroli realizacji tychŜe planów. Uzasadnieniem takiego podej-
ś
cia jest fakt, iŜ brak planowania w przedsiębiorstwie jest jednoznaczny z bra-
kiem przedmiotu kontroli. Na podstawie analizy literatury przedmiotu kontrolę
marketingową zdefiniowano jako równoległy z planowaniem proces weryfika-
cji, uzyskanych w wyniku działalności marketingowej, rezultatów z zakłada-
nymi celami.
Wioleta Dryl, Tomasz Dryl
10
Kontrola weryfikuje więc przede wszystkim stopień realizacji formułowa-
nych planów. Istnieją jednak firmy prowadzące działalność marketingową bez
procesu planowania. Badanie miało na celu określenie, czy i jaki odsetek firm
prowadzi marketing bez planowania. Zakładano, Ŝe planowanie działań marke-
tingowych jest zjawiskiem powszechnym, a firmy działające bez zaplanowania
swoich czynności będą nielicznymi wyjątkami. Wyniki przedstawiono w tablicy
4.
Tablica 4. Odsetek firm opracowujących plany marketingowe
Czy firmy opracowują plany marke-
tingowe?
Liczba firm
Udział (%)
Tak
82
85,4
Nie
14
14,6
Ogółem
96
100,0
Ź
ródło: Opracowanie własne
Celem kolejnego pytania było określenie rodzaju planów marketingowych
formułowanych przez badane przedsiębiorstwa. Określono, iŜ waŜne jest roz-
róŜnienie na plany operacyjne, strategiczne oraz stosowanie obydwu rodzajów
planowania jednocześnie. Zakładano, iŜ nowocześnie zarządzane przedsiębior-
stwa powinny prowadzić zarówno planowanie strategiczne, jak i operacyjne.
W świetle wyników badania naleŜy przyjąć, iŜ praktyka formułowania zarówno
planów operacyjnych, jak i strategicznych jest powszechna w grupie przedsię-
biorstw duŜych - 78,1%. Wyniki uzyskane w duŜych przedsiębiorstw pokazano
w tablicy 5.
Tablica 5. Rodzaje planowania marketingowego w przedsiębiorstwie
Rodzaje formułowanych planów marketingo-
wych
DuŜe firmy
Liczba firm
Udział (%)
Zarówno plany operacyjne jak i strategiczne
75
78,1
Wyłącznie plany strategiczne
6
6,3
Wyłącznie plany operacyjne
1
1,0
Brak planowania marketingowego
14
14,6
Ogółem
96
100,0
Ź
ródło: Opracowanie własne
Tylko 1 duŜa firma prowadzi wyłącznie planowanie operacyjne i jedynie
6 firm z tej grupy skupia się tylko na planach strategicznych. Świadczy to
o ogromnej świadomości znaczenia planowania marketingowego dla efektyw-
nego funkcjonowania przedsiębiorstwa w wysoce konkurencyjnych warunkach
rynkowych. Istotne staje się bowiem nie tylko wskazywanie krótkookresowych
celów i sposobów ich realizacji, ale równieŜ wskazywanie długofalowych kie-
runków rozwoju organizacji, tj. celów, strategii oraz sposobów dostosowania
działań do zmian otoczenia i poczynań konkurencji.
Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie
11
Kolejną kwestią poddaną analizie była ocena funkcjonowania kontroli
marketingowej w badanej grupie przedsiębiorstw. Pytanie dotyczące tego za-
gadnienia umoŜliwiało wskazanie firm stosujących wyłącznie kontrolę bieŜącą,
operacyjną, strategiczną bądź przedsiębiorstw prowadzących zarówno kontrolę
operacyjną, jak i strategiczną oraz firm w ogóle nie kontrolujących działań
w zakresie marketingu. Rozkład odpowiedzi na pytanie dotyczące rodzajów
kontroli marketingowej stosowanych w badanych przedsiębiorstwach przedsta-
wia tablica 6.
Tablica 6. Rodzaje kontroli marketingowej
Rodzaj kontroli marketingowej
DuŜe firmy
Liczba firm
Udział (%)
Kontrola operacyjna i strategiczna
63
65,6
Kontrola strategiczna
10
10,4
Kontrola operacyjna
7
7,3
Kontrola bieŜąca
8
8,3
ś
adna
8
8,3
Ogółem
96
100,0
Ź
ródło: Opracowanie własne
Aby jednak przedstawić pełen obraz zjawiska naleŜy wyniki uzyskane
w pytaniu dotyczącym rodzajów kontroli skonfrontować z wynikami badań
dotyczących planowania marketingowego w tychŜe firmach. Przedstawiono to
w tablicy 7. Okazało się bowiem, Ŝe wśród 75 duŜych przedsiębiorstw deklaru-
jących formułowanie, zarówno planów operacyjnych, jak i strategicznych tylko
61 kontroluje realizację tychŜe planów.
Wśród przedsiębiorstw deklarujących formułowanie planów strategicz-
nych i operacyjnych funkcjonują takŜe takie, które stosują w tym obszarze kon-
trolę bieŜącą i wyłącznie kontrolę operacyjną. Strategiczne i operacyjne plany
marketingowe kontrolowane są za pośrednictwem kontroli bieŜącej (2 firmy),
operacyjnej (5 firm) oraz strategicznej (4 firmy). Trzy przedsiębiorstwa nie
poddają tychŜe planów Ŝadnej kontroli. Stosowanie wyłącznie kontroli bieŜącej
planów strategicznych i operacyjnych w znacznym stopniu ogranicza efektyw-
ność działań kontrolnych w tym obszarze. Kontrola bieŜąca skupia się na aktu-
alnym stanie zjawisk. Plany strategiczne wymagają natomiast perspektywiczne-
go spojrzenia na podejmowane działania. Pewne tendencje mogą zostać nie
dostrzeŜone w sytuacji gdy plany strategiczne i operacyjne poddawane są jedy-
nie kontroli bieŜącej. Pełen obraz realizacji planów strategicznych i operacyjnej
moŜe zapewnić jedynie kompleksowa kontrola w tym zakresie, tj. kontrola stra-
tegiczna i operacyjna.
W grupie przedsiębiorstw formułujących wyłącznie plany strategiczne
ś
wiadomość potrzeby kontrolowania tychŜe planów jest wysoka. Plany strate-
giczne i operacyjne poddawane są kontroli strategicznej oraz kontroli komplek-
sowej (odpowiednio 4 i 2 przedsiębiorstwa).
Wioleta Dryl, Tomasz Dryl
12
Tablica 7. Planowanie i kontrola marketingowa w badanej grupie duŜych przed-
siębiorstw
Rodzaj
planowania
marketin-
gowego
Staty-
styki
Rodzaj kontroli marketingowej
Ogó-
łem
Kon-
trola
bieŜą-
ca
Kontrola
opera-
cyjna
Kon-
trola
strate-
giczna
Kontrola
strategicz-
na i opera-
cyjna
ś
adna
Planowanie
strategicz-
ne i opera-
cyjne
Liczba
firm
2
5
4
61
3
75
Planowanie
strategicz-
ne
Liczba
firm
0
0
4
2
0
6
Planowanie
operacyjne
Liczba
firm
0
1
0
0
0
1
Ogółem
Liczba
firm
2
6
8
63
3
82
Ź
ródło: Opracowanie własne
V Kramera = 0,473, p – value = 0,001; Na poziomie istotności 0,05 moŜna wnioskować,
Ŝ
e badana korelacja jest istotna.
Formułowanie wyłącznie planów operacyjnych zadeklarowała jedynie
jedna duŜa firma. Przedsiębiorstwo poddaje ten rodzaj planowania adekwatnym
działaniom kontrolnym, czyli kontroli operacyjnej.
Warto zauwaŜyć, Ŝe stosunkowo duŜą grupę stanowią respondenci realizu-
jący jedynie kontrolę operacyjną i bieŜącą. Wśród duŜych przedsiębiorstw do
prowadzenia wyłącznie tego typu kontroli przyznaje się 15,6% respondentów.
Wskazuje to na brak perspektywicznego spojrzenia na działalność i koncentra-
cję wyłącznie na aktualnych wynikach uzyskiwanych przez te przedsiębiorstwa.
Jest to zjawisko powszechnie opisywane w literaturze z zakresu planowania
i kontroli marketingowej [Zob. np. McDonald 2002]. Skutecznie zarządzana
organizacja nie moŜe opierać się tylko na bieŜącym i operacyjnym kontrolowa-
niu marketingu. Zjawisko to wymaga skorygowania.
Zakończenie
Planowanie i kontrola marketingowa we współczesnych przedsiębior-
stwach jest zjawiskiem powszechnym i koniecznym do zachowania konkuren-
cyjności. Wraz ze wzrostem konkurencyjności firm zmuszone są one do przy-
wiązywania coraz większej uwagi do duŜej jakości przygotowywanych planów
marketingowych, jak i do tworzenia programów kontrolnych. DuŜe jednostki
gospodarcze prowadzą działalność wymagającą zaangaŜowania stosunkowo
wysokich nakładów, a więc ryzyko niepowodzenia powinno być minimalizo-
wane. Narzędziami pomocnymi w tego typu działaniach są procedury planowa-
nia i kontroli marketingowej, zarówno operacyjnej, jak i strategicznej.
Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie
13
Proces zarządzania marketingiem w firmie jest istotnym aspektem jej
funkcjonowania. Prawidłowość przebiegu tego procesu uwarunkowana jest po-
przez wiele czynników. Poprawna identyfikacja problemów oraz wskazanie
odpowiednich kierunków działań w znacznym stopniu podnosi sprawność za-
rządzania – nie tylko marketingowego. Narzędziem umoŜliwiającym dokonanie
wyboru między róŜnymi kierunkami decyzyjnymi jest kontrola marketingowa.
Stanowi ona nieodłączny element zarządzania marketingowego. Pozwala na
weryfikację osiąganych wyników z zakładanymi celami na róŜnych etapach
procesu zarządzania.
Literatura
1.
Garbarski L., Rutkowski I., Wrzosek W. (2000), Marketing. Punkt
zwrotny nowoczesnej firmy, PWE, Warszawa.
2.
Hasselberg F., Martan L., Steinmann H., Kontrola strategiczna w go-
spodarce rynkowej i planowej, „Przegląd Organizacji” 1989, nr 1.
3.
Hutt M.D., Speh T.W. (1997), Zarządzanie marketingiem. Strategia
rynku dóbr i usług przemysłowych, PWN, Warszawa.
4.
Kotler Ph. (1994), Marketing. Analiza, planowanie, wdraŜani i kontrola,
Gebethner i Ska, Warszawa.
5.
Kowal W., Funkcjonowanie kontroli marketingowej w polskich przed-
siębiorstwach, Marketing i rynek, nr 12/2003.
6.
Krzymiński A. H. (1998), Zarządzanie marketingowe w przedsiębior-
stwie eksportującym, Wrocław.
7.
Kuc B. R. (2006), Kontrola w systemie zarządzania, Wydawnictwo
PTM, Warszawa.
8.
McDonald M. (2002) Marketing Plans: How to prepare them, how to
use them, Butterworth – Heineman, Oxford.
9.
Niestrój R. (1996), Zarządzanie marketingiem. Aspekty strategiczne,
PWN, Warszawa.
10.
Wilson M. (1993), Zarządzanie marketingiem w przedsiębiorstwie, Ka-
tolicki Uniwersytet Lubelski, Stalowa Wola.
Streszczenie
Kontrola marketingowa odgrywa tym większą rolę, im bardziej menadŜerowie są
ś
wiadomi jej znaczenia w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Konieczność zmian
organizacyjnych, wynikających wielokrotnie ze zmian zachodzących w otoczeniu
przedsiębiorstwa, wymaga permanentnego poszukiwania moŜliwości optymalizacji
działań rynkowych. Wyniki badań prowadzonych na grupie duŜych przedsiębiorstw
z województwa pomorskiego wskazują na konieczność głębszego podejścia do proce-
sów planowania i kontroli działań marketingowych.
Marketing control as element of management in enterprises (Summary)
As was noted in the article the process of monitoring and controlling plans is an
important aspect of marketing management. Marketing activities must be monitored on
a regular basis to ensure that any deviation between planned and actual performance is
Wioleta Dryl, Tomasz Dryl
14
identified and diagnosed as quickly as possible, in order that the appropriate corrective
action can be taken.