background image

Wioleta Dryl

*

 

Tomasz Dryl

**

 

 
Kontrola  marketingowa  w  przedsi
ębiorstwie  jako  element 
zarz
ądzania organizacją  

 

Wstęp  

Współczesne  przedsiębiorstwa  zmuszone  zostały  przez  otoczenie  konku-

rencyjne do kontroli działań w kaŜdym aspekcie swojego funkcjonowania. Ko-
nieczność zmian organizacyjnych, wynikających wielokrotnie ze zmian zacho-
dzących  w  otoczeniu  przedsiębiorstwa,  wymaga  permanentnego  poszukiwania 
moŜliwości  optymalizacji  działań  rynkowych.  Planowanie  przyszłych  działań 
organizacji  wymaga  zbudowania  procedur  weryfikujących  zakładane  działania 
oraz  korygujących  niekorzystne  sytuacje.  Jednym  z  obszarów  zarządzania 
przedsiębiorstwem  wymagającym  wykorzystania  procedur  kontrolnych  jest 
marketing.  Podyktowane  to  zostało  coraz  większą  świadomością  przedsiębior-
ców i menadŜerów w zakresie optymalizacji działań i poszukiwania moŜliwości 
oszczędzania  kosztów  funkcjonowania,  przy  jednoczesnym  zwiększaniu  siły 
oddziaływania na otoczenie. 
 

Celem  artykułu jest  prezentacja  wyników  badania  stopnia  i  zakresu  reali-

zacji funkcji kontrolnych w obszarze zarządzania marketingowego w przedsię-
biorstwie. Zaprezentowano analizę źródeł literaturowych z zakresu zarządzania 
definiując  podstawowe  pojęcia  odnoszące  się  do  kontroli,  rodzaje  kontroli, 
określono  narzędzia  kontroli  marketingowej  oraz  przytoczono  wskaźniki  efek-
tywności  działań  marketingowych.  W  części  empirycznej  artykułu  autorzy  za-
prezentowali  wyniki  badań  prowadzonych  w  2007  roku  na  grupie  duŜych 
przedsiębiorstw z województwa pomorskiego. 

 
1. Kontrola marketingowa 

1.1 Planowanie a kontrola 

Kontrola  marketingowa  jest  jedną  z  niezbywalnych  funkcji  zarządzania. 

Jak  cały  proces  zarządzania  podlega  ona  ewolucji.  Jej  rola  „archeologiczna” 
polegająca  na  badaniu  cennych,  ale  jednak  przeszłych  dziejów  organizacji  nie 
jest juŜ tak akcentowana. Na pierwszy plan wyłania się dziś jej funkcja inicjują-
co – kreatywna. Ryzyko podjęcia błędnych decyzji w zarządzaniu przedsiębior-
stwem jest coraz wyŜsze. Odpowiednia konstrukcja systemu zarządzania znacz-
nie  obniŜa  to  ryzyko.  Dobór  metod,  narzędzi  i  procedur  realizacji  procesów 
zarządczych spoczywa właśnie na kontroli. Zadania kontroli marketingowej nie 
ograniczają się jedynie do monitorowania zmian otoczenia w jakim funkcjonuje 
przedsiębiorstwo, czy dostarczania rzetelnej, terminowej wiarygodnej informa-

                                                      

*

  Dr,  Katedra  Organizacji  i  Zarządzania,  WyŜsza  Szkoła  Administracji  i  Biznesu  w  Gdyni,  

w.dryl@wsaib.pl 

**

  Dr,  Instytut  Organizacji  i  Zarządzania,  Wydział  Zarządzania,  Uniwersytet  Gdański, 

dryl@wzr.pl 

background image

 

Wioleta Dryl, Tomasz Dryl  

2

cji  o  kierunkach,  przedmiocie  i  wielkości  tych  zmian.  Kontrola  marketingowa 
musi  wpływać  na  kształtowanie  systemu  gospodarczego  i  procesu  zarządzania 
nim. Pełni rolę inicjatora tych zmian. 

Analiza  literatury  z  zakresu  zarządzania  organizacją  pozwala  określić 

związek  zachodzący  między  kontrolą  marketingową  a  planowaniem  marketin-
gowym. Planowanie i kontrola to dwa nierozłączne wymiary tego samego dzia-
łania. Planowanie będzie pozbawione sensu, o ile nie oceni się wyników, nato-
miast jednym  z waŜniejszych celów takiej oceny jest poprawa planów. MoŜna 
wskazać  na  nierozłączność  procesów  planowania  i  kontroli,  jako  dwóch  ele-
mentów procesu zarządzania marketingiem. WspółzaleŜność ta jest na tyle sil-
na, Ŝe wyklucza ich samodzielne istnienie. Procesy te traktowane są jako natu-
ralnie występujące po sobie elementy. Kontrola zaś jest ogniwem spajającym ze 
sobą  poszczególne  etapy  procesu  zarządzania  marketingiem.  Nadaje  mu  cią-
głość,  a  przede  wszystkim  stwarza  niezbędne  podstawy  dla  procesów  plani-
stycznych w przyszłości [Wilson, 1993, s. 212]. 
 
1.2 Rodzaje kontroli marketingowej 

W  literaturze  istnieje  wiele  rodzajów  kontroli  w  zaleŜności  od  kryterium 

jej podziału. Jednym z podziałów jest rozróŜnienie kontroli o sprzęŜeniu zwrot-
nym i o sprzęŜeniu nadąŜnym, co pokazano na rysunku 1. Wybór jednej z wyŜej 
wymienionych koncepcji warunkuje zakres narzędzi kontroli, który moŜe zostać 
zastosowany przez przedsiębiorstwo. Koncepcje te mogą być stosowane jedno-
cześnie,  bądź  przedsiębiorstwo  moŜe  skupiać  większość  swej  uwagi  na  jednej  
z nich.  

 
Rysunek 1. Kontrola o sprz
ęŜeniu zwrotnym i nadąŜnym 

 

Ź

ródło: [Hasselberg, Martan, Steinmann, 1989, s. 37].  

 

Kontrola o sprzęŜeniu zwrotnym polega na porównaniu stanu faktycznego 

z zaplanowanym. WyraŜa więc klasyczne podejście do kontroli marketingowej, 
które stanowi bezpośrednie nawiązanie do ostatniego etapu procesu kierowania. 
Etapu,  w  którym  zaplanowane  zadania  przedsiębiorstwa  mają  dać  konkretne 
efekty, na podstawie których kierownictwo będzie w stanie ocenić rzeczywiste 
wyniki [zob. Kuc, 2006]. Kontrola o sprzęŜeniu zwrotnym ma na celu określe-
nie  stopnia  realizacji  planów,  wskazanie  ewentualnych  odchyleń,  a  przede 
wszystkim pozwala na wyciągnięcie stosownych wniosków na przyszłość. Bez-
pośrednim  efektem  tego  rodzaju  kontroli  są  informacje  sprzęŜone  zwrotnie  

planowanie 

realizacja 

kontrola 

(organizowanie, zabezpieczanie kadr, motywowanie) 

SprzęŜenie zwrotne 

(feed-back) 

kontrola 

SprzęŜenie nadąŜne (feed-forwrd) 

background image

 

Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie  

3

z  planowaniem.  Proces  poddawany  wyłącznie  kontroli  o  sprzęŜeniu  zwrotnym 
obarczony  jest  duŜym  prawdopodobieństwem  wystąpienia  błędów.  Wynika  to  
z faktu, iŜ ten rodzaj kontroli nie zakłada weryfikacji załoŜonych celów na po-
szczególnych  etapach  prowadzonych  działań.  ZałoŜeniem  jest  więc  stwierdze-
nie, Ŝe planowanie jest trafne, a sama kontrola następuje po wykonaniu planów; 
jest więc kontrolą ex post. 
 

Biorąc  pod  uwagę  teoretyczne  załoŜenia  kontroli  o  sprzęŜeniu  nadąŜnym 

moŜna  by  wnioskować,  iŜ  jest  ona  skuteczniejsza  od  kontroli  o  sprzęŜeniu 
zwrotnym.  Według  definicji  Hasselberga  kontrola  ta  to  ciągły,  jednoczesny  
z  planowaniem,  proces  pozyskiwania  i  przetwarzania  informacji,  który  moŜli-
wie wcześnie powinien wskazać konieczność rewizji strategii [Hasselberg, Mar-
tan,  Steinmann,  1989].  MoŜliwość  ciągłego  monitorowania  zmian  zachodzą-
cych  zarówno  w  przedsiębiorstwie,  jak  i  jego  otoczeniu  pozwala  na  szybkie 
zdiagnozowanie  pojawiających  się  zagroŜeń,  a  co  za  tym  idzie  ich  uniknięcie. 
Celem  kontroli  o  sprzęŜeniu  nadąŜnym  jest  więc  ostatecznie  kompensowanie 
ryzyka  związanego  z  procesami  planistycznymi.  Stała  kontrola  pozwala  rów-
nieŜ  na  wczesne  wychwycenie  szans  pojawiających  się  w  wyniku  zaistniałych 
zmian, a w efekcie skuteczne ich wykorzystanie. Kontrola o sprzęŜeniu nadąŜ-
nym  ma  przede  wszystkim  olbrzymi  wpływ  na  sam  proces  zarządzania.  Inno-
wacyjny  wpływ  kontroli  na  ten  proces  realizuje  się  poprzez  ocenę  takich  ele-
mentów jak [Krzymiński, 1988]: 

 

podstawowe  cele  w  świetle  ich  osiągalności  na  tle  zmieniającego  się 
otoczenia, 

 

przyjęte  strategie  w  świetle  ich  skuteczności  i  efektywności  ekono-
micznej  oraz  rynkowej,  jak  równieŜ  celowość  i  adekwatność  zastoso-
wanych kombinacji instrumentów, 

 

struktury organizacyjne mające ułatwić realizację strategii i optymalne 
wykorzystanie instrumentów, 

 

zmobilizowane  zasoby,  ich  wystarczalność  i  umiejętność  ich  przetwa-
rzania w uŜyteczne wyniki. 

Przedsiębiorstwa  decydując  się  na  wybór  określonej  koncepcji  kontroli 

marketingowej ma jednocześnie do dyspozycji pełen wachlarz narzędzi kontro-
li. Zarówno kontrola o sprzęŜeniu zwrotnym, jak i kontrola o sprzęŜeniu nadąŜ-
nym nie ogranicza w Ŝaden sposób moŜliwości wyboru środków jej realizacji.  

Kolejnym  kryterium  umoŜliwiającym  sklasyfikowanie  rodzajów  kontroli 

marketingowej  jest  cel,  który  kontroli  zostanie  postawiony.  W  zaleŜności  od 
celu kontroli wyróŜnia się [Garbarski, Rutkowski, Wrzosek, 1999]: 

 

kontrolę kompleksową, 

 

kontrolę problemową, 

 

kontrolę studyjną, 

 

kontrolę interwencyjną, 

 

rekontrolę. 

Do najczęściej pojawiających się w literaturze kryteriów podziału kontroli 

marketingowej naleŜą przede wszystkim  kryterium czasu i zakresu. Jest to po-

background image

 

Wioleta Dryl, Tomasz Dryl  

4

dział najistotniejszy z punktu widzenia procesu zarządzania. Na podstawie tych 
kryteriów wyodrębnić moŜna trzy podstawowe rodzaje kontroli: bieŜącą, opera-
cyjną  i  strategiczną.  Kontrola  bieŜąca  pełni  funkcję  regulacyjną.  Funkcje  kon-
troli operacyjnej moŜna w skrócie określić jako diagnostyczne i prognostyczne. 
Zadania  te  odnoszą  się  jednak  do  krótkiego  horyzontu  czasowego  i  dotyczą 
dalszych działań marketingowych. Zasadniczym celem kontroli operacyjnej jest 
całościowa  ocena  stopnia  realizacji  planów  marketingowych  dotyczących  po-
szczególnych produktów, rynków, jednostek organizacyjnych przedsiębiorstwa, 
bądź  teŜ  określonych  przedsięwzięć.  Stopień  realizacji  planu  określany  jest  na 
podstawie  wyznaczonych  w  planowaniu  celów,  które  spełniają  tu  rolę  podsta-
wowych  wielkości  kontrolnych.  Najbardziej  kompleksową  spośród  wyŜej  wy-
mienionych rodzajów kontroli jest kontrola strategiczna. Pełni ona funkcje dia-
gnostyczne  i  prognostyczne.  Uwzględnia  wzajemne  oddziaływania  organizacji  
i jej otoczenia, traktuje marketing jako podsystem przedsiębiorstwa.  

W ramach kontroli bieŜącej, operacyjnej i strategicznej Ph. Kotler rozróŜ-

nia cztery podstawowe jej rodzaje. Systematyzację kontroli marketingowej we-
dług Ph. Kotlera przedstawia tablica 1. 

 

Tablica 1. Rodzaje kontroli marketingowej

 

Rodzaj kontroli 

Główny od-

powiedzialny 

Cel kontroli 

Metody 

Kontrola  planu 
rocznego 

NajwyŜsze  i 
ś

rednie  kie-

rownictwo 

Zbadać  czy  osiąga 
się 

zaplanowane 

wyniki 

Analiza sprzedaŜy 
Analiza udziału w ryn-
ku 
Współczynniki sprze-
daŜy do wydatków 
Analiza finansowa 
Obserwacja zadowole-
nia klientów 

Kontrola  rentow-
ności 

Kontroler 
marketingowy 

Zbadać,  gdzie  przed-
siębiorstwo zarabia, a 
gdzie traci pieniądze 

Rentowność: produktu, 
obszaru, 

klienta, segmentu, 
kanału handlowego, 
rozmiaru zamówie-
nia 

Kontrola  efek-

tywności 

Kierownictwo 
liniowe  i  dzia-
łu  kadr;  kon-
troler  marke-
tingowy  

Ocenić  i  poprawić 
efektywność  wydat-
ków marketingowych 

Efektywność: persone-
lu sprzedaŜy, reklamy, 
promocji sprzedaŜy, 
dystrybucji 

Kontrola  strate-
giczna 

NajwyŜsze 
kierownictwo; 
audytor  mar-
ketingu 

Zbadać,  czy  przed-
siębiorstwo  wykorzy-
stuje  wszystkie  swe 
szanse  jeśli  chodzi  o 
rynki, 

produkty 

kanały zbytu 

Ranking efektywności 
marketingu, audyt 
marketingowy, ocena 
doskonałości marketin-
gu, przegląd etycznej i 
socjalnej odpowie-
dzialności  przedsię-

background image

 

Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie  

5

biorstwa 

Ź

ródło: [Kotler, 1994, s. 683] 

 

1.3 Narzędzia kontroli marketingowej  

Kontrola  operacyjna  moŜe  być  realizowana  poprzez  kontrolę  planu  rocz-

nego, rentowności bądź kontrolę efektywności. Badając, w jakim stopniu osią-
gnięto zaplanowane wyniki posłuŜyć się moŜna kilkoma metodami.  

Kontrolę  planu  rocznego  przeprowadza  się  analizując  sprzedaŜ,  udział  

w  rynku,  relację  wielkości  sprzedaŜy  i  wydatków,  poprzez  analizę  finansową 
bądź  obserwując  zadowolenie  klienta.  Obserwacja  bieŜącej  działalności  oraz 
wyników  marketingowych  pozwala  na  ocenę  stopnia  realizacji  rocznej  sprze-
daŜy i zaplanowanej wielkości zysków. Fundamentem kontroli planu rocznego 
jest  zarządzanie  przez  cele.  Obejmuje  ono  cztery  podstawowe etapy,  zilustro-
wane na rysunku 2.

  

 

Rysunek 2. Proces kontroli operacyjnej 

 

Ź

ródło: [Kotler, 1994, s. 682] 

 

Pierwszy  etap  obejmuje  wyznaczenie  przez  kierownictwo  celów  mie-

sięcznych  i  kwartalnych.  Naturalną  konsekwencją  tych  działań  jest  kontrola 
realizacji  sformułowanych  planów.  W  przypadku  odchyleń  od  zakładanych 
wyników diagnozowane są przyczyny występujących dysfunkcji. Ostatnim eta-
pem  procesu  kontrolnego jest  skorygowanie  działań w  celu  zmniejszenia  bądź 
zlikwidowania luki występującej między planowanymi rezultatami a rzeczywi-
stymi  wynikami.  Oznacza  to  bądź  zmianę  sposobu  realizacji  calu,  bądź  nawet 
korektę  samego  celu.  W  przypadku  wykrycia  odchyleń  przedsiębiorstwo  ma 
moŜliwość  podjęcia  takich  działań  korekcyjnych  jak:  ograniczenie  produkcji, 

Określenie 

celów 

Co 

chcemy 

osią-

gnąć? 

Pomiar wy-

ników 

Co się 

dzieje w 

firmie? 

Diagnoza 
wyników 

Dlaczego 

tak się 

dzieje? 

Działanie 

korekcyjne 

Co powin-

niśmy z 

tym zro-

bić? 

background image

 

Wioleta Dryl, Tomasz Dryl  

6

zwiększenie  obowiązków  personelu  sprzedaŜy,  zmianę  cen,  bądź  ograniczenie 
wydatków.

  

Kontrola planu rocznego realizowana jest na wszystkich poziomach orga-

nizacji  przedsiębiorstwa.  Kierownictwo  najwyŜszego  szczebla  wyznacza  pla-
nowane zyski  i sprzedaŜ na cały rok. Następnie cele te rozpisywane są na kon-
kretne zadania dla poszczególnych szczebli niŜszego kierownictwa. W rezulta-
cie  osoby  zarządzające  danym  produktem  realizują  konkretne  cele  dotyczące 
sprzedaŜy i kosztów. Kierownictwo najwyŜszego szczebla przeprowadza okre-
sowe kontrole uzyskiwanych przez podwładnych wyników. 

Jedną  z  metod  realizacji  kontroli  planu  rocznego  jest  analiza  sprzedaŜy. 

Obejmuje ona pomiar i ocenę rzeczywistego poziomu sprzedaŜy w stosunku do 
jej  planowanej  wielkości.  Analiza  ta  uwzględnia  ilość  sprzedanych  wyrobów, 
ich  cenę,  strukturę  asortymentową,  wahania  sezonowe  oraz  wpływ  róŜnorod-
nych czynników zaleŜnych i niezaleŜnych od przedsiębiorstwa. 

Analiza sprzedaŜy nie pokazuje sytuacji przedsiębiorstwa na tle konkuren-

cji. MoŜliwość taką daje analiza udziału w rynku. Przedsiębiorstwo musi doko-
nać  wyboru  spośród  czterech  metod  pomiaru:  analizy  udziału  w  całościowym 
rynku, udziału w obsługiwanym rynku, relatywnego udziału w rynku, uwzględ-
niającego  trzech  głównych  konkurentów  lub  relatywnego  udziału  w  rynku 
uwzględniającego głównego konkurenta. Udział w całościowym rynku określa-
ny jest jako procentowy udział sprzedaŜy przedsiębiorstwa w całkowitej sprze-
daŜy. Udział w obsługiwanym rynku jest to sprzedaŜ przedsiębiorstwa wyraŜo-
na  jako  procent  całkowitej  sprzedaŜy  na  rynku  obsługiwanym  przez  przedsię-
biorstwo.  W  przypadku  badania  relatywnego  udziału  w  rynku  punktem  odnie-
sienia moŜe być największy konkurent bądź trzech największych konkurentów. 

Kolejnym  narzędziem  badania  skuteczności  planu  rocznego  jest  analiza 

wpływu wydatków marketingowych na wielkość sprzedaŜy. Obejmuje ona po-
miar  relacji  wydatków  marketingowych  do  wielkości  sprzedaŜy.  Na  analizę  tą 
składają się takie współczynniki jak: nakłady na personel sprzedaŜy do wielko-
ś

ci sprzedaŜy, nakłady na reklamę do wielkości sprzedaŜy, czy nakłady na pro-

mocje, badania marketingowe lub administrację zbytu w stosunku do wielkości 
sprzedaŜy. 

Określenie  rzeczywistej  sytuacji  finansowej  przedsiębiorstwa,  wskazanie 

obszarów, w który działalność jest opłacalna, a w których tylko generuje koszty 
wymaga analizy wskaźników kosztów do wielkości sprzedaŜy w ramach całego 
systemu  finansowego.  Do  tego  celu  wykorzystywane  są  analizy  wskaźników 
finansowych takie jak: zysk brutto, marŜa brutto, stopa zwrotu od zaangaŜowa-
nego kapitału, dźwignia finansowa i operacyjna itp. 

Ostatnim,  ale  zdecydowanie  nie  najmniej  waŜnym  narzędziem  kontroli 

planu rocznego jest analiza  zadowolenia  klienta. WyŜej  opisane  metody  miały 
charakter czysto finansowy i ilościowy. Analiza zadowolenia klienta jest nato-
miast  miarą  jakościową.  Wizerunek  rynkowy  firmy  poddawany  jest  analizie 
poprzez  badanie  stopnia  poinformowania  nabywców  o  wyrobach  i  usługach 

background image

 

Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie  

7

przedsiębiorstwa,  opinii  nabywców  o  produktach  i  o  firmie,  oraz  lojalności 
klientów wobec firmy [Niestrój, 1996].  

Badanie  rentowności  produktu,  obszaru,  klienta,  segmentu,  kanału  han-

dlowego, czy rozmiaru zamówienia są metodami stosowanymi w  kontroli ren-
towności. Analiza taka nie wskazuje jednak jednoznacznych kierunków działa-
nia.  Wyznacza  jedynie  słabe  jednostki  marketingu.  Nie  sugeruje  czy  naleŜy 
usprawnić  ich  działanie  czy  teŜ  wykluczyć  z  przedsiębiorstwa.  Kontrola  ren-
towności przebiega w trzech etapach [Kotler 1994]: 

1.

 

Identyfikacja  wydatków  funkcjonalnych  –  koszty  sprzedaŜy,  reklamy, 

opakowania, dystrybucji itp., 
2.

 

Przypisanie  kosztów  funkcjonalnych  jednostkom  marketingowym  –  tj. 

produktom, segmentom rynku, kanałom dystrybucji itp., 
3.

 

Przygotowanie  rachunku  wyników  dla  kaŜdej  jednostki  marketingowej  – 

ustalenie zysków lub strat w przekroju produktów, segmentów rynku czy ka-
nałów dystrybucji. 

Ogólnie  ujmując,  analiza  dochodowości  marketingu  pokazuje  względną 

rentowność  poszczególnych  produktów,  kanałów  dystrybucji,  obszarów,  czy 
jednostek marketingowych. Nie wskazuje jednak jednoznacznie, jakie działania 
naleŜy podjąć, ani nie sugeruje jakie konsekwencje finansowe z takich posunięć 
by wynikały.  

Analiza  efektywności  personelu  sprzedaŜy,  reklamy,  promocji  sprzedaŜy  

i  dystrybucji  daje  nam  natomiast  pełen  obraz  efektywności  wydatków  marke-
tingowych  ponoszonych  przez  przedsiębiorstwo.  Efektywność  poszczególnych 
instrumentów marketingowych oceniana jest na podstawie badań wartości usta-
lonych  dla  nich  wcześniej  wskaźników.  Podstawowe  wskaźniki  efektywności 
dla instrumentów marketingowych przedstawia tablica 2. 

 

Tablica 2. Wskaźniki efektywności dla instrumentów marketingowych 

Badany czynnik 

Wskaźniki efektywności 

 
 

Produkt 

 

 SprzedaŜ według segmentów rynku 

 

 SprzedaŜ odniesiona do potencjału 

 

 Stopa wzrostu sprzedaŜy 

 

 Udział w rynku 

 

 MarŜa wkładu 

 

 Odsetek łącznych zysków 

 
 
 

Dystrybucja 

 

 SprzedaŜ, koszty i wkład według typu kanału 

 

 SprzedaŜ  i  marŜa  wkładu  według  typów  pośredników  i 
poszczególnych pośredników 

 

 SprzedaŜ  odniesiona  do  potencjału  rynkowego  według 
kanału, typu pośrednika i wybranych szczególnych pośred-
ników 

 

 Stosunek kosztów handlowych do sprzedaŜy według kana-
łów itd. 

 

 Sprawność cyklu zamówień według kanałów itd. 

 

 

 Skuteczność reklamy według środka przekazu 

background image

 

Wioleta Dryl, Tomasz Dryl  

8

 

Komunikacja 

 

 Stosunek  faktycznego  zasięgu  odbioru  do  odbioru  zamie-
rzonego 

 

 Koszt kontaktu 

 

 Liczba  wizyt,  zapytań  i  próśb  o  informację  według  typu 
ś

rodka przekazu 

 

 Wartość  sprzedaŜy  w  przeliczeniu  na  jedną  wizytę  han-
dlową 

 

 SprzedaŜ  przypadająca  na  terytorium,  odniesiona  do  po-
tencjału 

 
 

Cena 

 

 Zmiany cen w odniesieniu do wielkości sprzedaŜy  

 

 Struktura zasobów w odniesieniu do wielkości sprzedaŜy 

 

 Strategia ofertowa w odniesieniu do nowych kontraktów 

 

 Struktura marŜ w odniesieniu do kosztów marketingu 

 

 Ogólna polityka cenowa w odniesieniu do wartości sprze-
daŜy 

Ź

ródło: [Hutt, Speh, 1997, s. 595] 

 
Kontrola  efektywności  w  znacznym  stopniu  wpływa  na  zwiększenie 

sprawności działalności marketingowej w wyŜej wymienionych obszarach. 

Przedstawione  metody  przeprowadzania  kontroli  operacyjnej  pozwalają 

ocenić  z  jaką  skutecznością  przedsiębiorstwo  realizuje  zadania  wynikające  
z  planu  marketingowego.  Taki  sposób  oceny  wymaga  załoŜenia,  Ŝe  przyjęte  
w  planie  marketingowym  kierunki  działania  przedsiębiorstwa  są  prawidłowo 
wytyczone.  Udoskonaleniu  mogą  więc  podlegać  tylko  poszczególne  zadania, 
które  prowadzą  do  realizacji  wyznaczonego  celu.  Kontrola  operacyjna  polega 
więc na ocenie sposobu realizacji strategii marketingowej i próbie poprawienia 
skuteczności jej wdraŜania.  

Strategia  rynkowa  przedsiębiorstwa  moŜe  ulegać  dezaktualizacji,  

w związku z tym co jakiś czas konieczne jest weryfikowanie celów i sprawno-
ś

ci marketingowej. Istnieją na to dwie metody: ranking efektywności marketin-

gu  oraz  audyt  marketingowy.  Są  to  narzędzia  kontroli strategicznej.  Kluczowe 
zadania  stawiane  w  ramach  tej  kontroli  to  dopasowanie  strategii  przedsiębior-
stwa do zmieniających się warunków otoczenia. Odpowiednie reakcje przedsię-
biorstwa  na  te  zmiany  dają  szansę  na  uniknięcie  pojawiających  się  zagroŜeń,  
a  takŜe  wykorzystanie  zaistniałych  w  otoczeniu  szans.  Kontrola  strategiczna 
poprawia  skuteczność  identyfikacji  (określania,  aktualizacji)  szans  i  zagroŜeń 
oraz inicjowania reakcji na te czynniki [Zob. Kowal, 2003]. 

Ranking efektywności marketingu, będący jednym z narzędzi kontroli stra-

tegicznej umoŜliwia analizę całościowej efektywności marketingu przedsiębior-
stwa lub oddziału. Poddaje ocenie stopień realizacji głównych elementów mar-
ketingowej orientacji przedsiębiorstwa.  

Badanie  obejmuje  organizację  i  informację  marketingową,  planowanie 

strategiczne, skuteczność operacyjną oraz filozofię klienta. 

Przedsiębiorstwa,  które  w  wyniku  kontroli  efektywności  wykryły  słabości 

w  marketingu,  w  celu  dokładniejszego  zdiagnozowania  problemów  powinny 

background image

 

Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie  

9

przeprowadzić wnikliwsze badania zwane audytem marketingowym. Ph. Kotler 
w  następujący  sposób  definiuje  to  pojęcie:  „Audyt  marketingowy  jest  to 
wszechstronne, systematyczne, niezaleŜne i regularne badanie środowiska mar-
ketingowego,  celów,  strategii  i  działań  danego  przedsiębiorstwa  lub  jednostki 
biznesu, prowadzone dla zidentyfikowania trudności i szans rozwojowych oraz 
sformułowania  planów,  mających  na  celu  poprawienie  marketingu  przedsię-
biorstwa”[Kotler, 1994] . WyŜszość audytu marketingowego nad kontrolą efek-
tywności objawia się tym, iŜ audyt nie tylko wskazuje obszary problemowe, ale 
sugeruje równieŜ długo-, bądź krótkoterminowe działania w kierunku polepsze-
nia aktualnego stanu.  

 

2.  Kontrola  w  polskich  przedsiębiorstwach  –  wyniki  badania  empi-
rycznego du
Ŝych przedsiębiorstw z województwa pomorskiego  

Przeprowadzone badania ankietowe w grupie duŜych przedsiębiorstw uka-

zały  róŜne  podejścia  do  kontroli  działalności  marketingowej.  Do  badania  wy-
brano  grupę  173  duŜych  przedsiębiorstw  z  województwa  pomorskiego.  Przed-
siębiorstwa  duŜe  zdefiniowano  jako  zatrudniające  250  i  więcej  pracowników, 
mające swoją siedzibę na terenie województwa pomorskiego. Przeprowadzono 
je  w  okresie  maj  –  czerwiec  2007r.,  były  to  badania  pełne.  Stan  prawny  pod-
miotów określono na dzień 01.05.2007r. Otrzymano 96 wypełnionych kwestio-
nariuszy  (55,5%).    Kwestionariusz  badania  umieszczono  na  stronie  interneto-
wej. Zawierał pytania z zakresu kontroli marketingowej prowadzonej w organi-
zacji.  

W  grupie  poddanych  badaniu  duŜych  przedsiębiorstw  dominował  profil 

usługowy działalności. Blisko połowa, tj. 47 podmiotów (49% przedsiębiorstw) 
to  firmy  usługowe.  Najmniej  liczna  grupa  przedsiębiorstw  reprezentuje  profil 
produkcyjny - 18,8% podmiotów. Strukturę przedstawiono w tablicy 3. 

Tablica 3. Struktura profilu działalności przedsiębiorstw 

Profil działalności 

Liczba firm 

Udział (%) 

Produkcyjny 

24 

25,0 

Usługowy 

47 

49,0 

Produkcyjno - usługowy 

25 

26,0 

Ogółem  

96 

100,0 

Ź

ródło: Opracowanie własne 

 
Powszechna  wśród  teoretyków  dziedziny  marketingu  opinia  mówi,  iŜ 

przedsiębiorstwa  nie  prowadzące  planowania  marketingowego  nie  mogą  rów-
nieŜ poddawać kontroli realizacji tychŜe planów. Uzasadnieniem takiego podej-
ś

cia jest fakt, iŜ brak planowania w przedsiębiorstwie jest jednoznaczny z bra-

kiem przedmiotu kontroli.  Na podstawie analizy literatury przedmiotu kontrolę 
marketingową  zdefiniowano jako  równoległy  z  planowaniem  proces  weryfika-
cji,  uzyskanych  w  wyniku  działalności  marketingowej,  rezultatów  z  zakłada-
nymi celami.  

background image

 

Wioleta Dryl, Tomasz Dryl  

10 

Kontrola weryfikuje więc przede wszystkim stopień realizacji formułowa-

nych  planów.  Istnieją  jednak  firmy  prowadzące  działalność  marketingową  bez 
procesu planowania. Badanie miało na celu określenie, czy i jaki odsetek firm 
prowadzi marketing bez planowania. Zakładano, Ŝe planowanie działań marke-
tingowych jest zjawiskiem powszechnym, a firmy działające bez zaplanowania 
swoich czynności będą nielicznymi wyjątkami. Wyniki przedstawiono w tablicy 
4. 

Tablica 4. Odsetek firm opracowujących plany marketingowe 

Czy  firmy  opracowują  plany  marke-
tingowe? 

Liczba firm 

Udział  (%) 

Tak 

82 

85,4 

Nie 

14 

14,6 

Ogółem 

96 

100,0 

Ź

ródło: Opracowanie własne 

 

Celem kolejnego pytania było określenie rodzaju planów marketingowych 

formułowanych  przez  badane  przedsiębiorstwa.  Określono,  iŜ  waŜne  jest  roz-
róŜnienie  na  plany  operacyjne,  strategiczne  oraz  stosowanie  obydwu  rodzajów 
planowania jednocześnie. Zakładano,  iŜ  nowocześnie  zarządzane  przedsiębior-
stwa  powinny  prowadzić  zarówno  planowanie  strategiczne,  jak  i  operacyjne.  
W świetle wyników badania naleŜy przyjąć, iŜ praktyka formułowania zarówno 
planów  operacyjnych, jak  i  strategicznych  jest powszechna  w  grupie  przedsię-
biorstw duŜych - 78,1%. Wyniki uzyskane w duŜych przedsiębiorstw pokazano 
w tablicy 5. 
 

Tablica 5. Rodzaje planowania marketingowego w przedsiębiorstwie 
Rodzaje  formułowanych  planów  marketingo-
wych 

DuŜe firmy 

Liczba firm 

Udział (%) 

Zarówno plany operacyjne jak i strategiczne 

75 

78,1 

Wyłącznie plany strategiczne 

6,3 

Wyłącznie plany operacyjne 

1,0 

Brak planowania marketingowego 

14 

14,6 

Ogółem  

96 

100,0 

Ź

ródło: Opracowanie własne 

 

Tylko  1  duŜa  firma  prowadzi  wyłącznie  planowanie  operacyjne  i  jedynie  

6  firm  z  tej  grupy  skupia  się  tylko  na  planach  strategicznych.  Świadczy  to  
o  ogromnej  świadomości  znaczenia  planowania  marketingowego  dla  efektyw-
nego funkcjonowania przedsiębiorstwa w wysoce konkurencyjnych warunkach 
rynkowych. Istotne staje się bowiem nie tylko wskazywanie krótkookresowych 
celów i sposobów ich realizacji, ale równieŜ wskazywanie długofalowych kie-
runków  rozwoju  organizacji,  tj.  celów,  strategii  oraz  sposobów  dostosowania 
działań do zmian otoczenia i poczynań konkurencji.  

 

background image

 

Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie  

11 

Kolejną  kwestią  poddaną  analizie  była  ocena  funkcjonowania  kontroli 

marketingowej  w  badanej  grupie  przedsiębiorstw.  Pytanie  dotyczące  tego  za-
gadnienia umoŜliwiało wskazanie firm stosujących wyłącznie kontrolę bieŜącą, 
operacyjną, strategiczną bądź przedsiębiorstw prowadzących zarówno kontrolę 
operacyjną,  jak  i  strategiczną  oraz  firm  w  ogóle  nie  kontrolujących  działań  
w  zakresie  marketingu.  Rozkład  odpowiedzi  na  pytanie  dotyczące  rodzajów 
kontroli marketingowej stosowanych w badanych przedsiębiorstwach przedsta-
wia tablica 6. 

 

Tablica 6. Rodzaje kontroli marketingowej  

Rodzaj kontroli marketingowej 

DuŜe firmy 

Liczba firm 

Udział (%) 

Kontrola operacyjna i strategiczna 

63 

65,6 

Kontrola strategiczna 

10 

10,4 

Kontrola operacyjna 

7,3 

Kontrola bieŜąca 

8,3 

ś

adna  

8,3 

Ogółem  

96 

100,0 

Ź

ródło: Opracowanie własne 

 

Aby  jednak  przedstawić  pełen  obraz  zjawiska  naleŜy  wyniki  uzyskane  

w  pytaniu  dotyczącym  rodzajów  kontroli  skonfrontować  z  wynikami  badań 
dotyczących  planowania  marketingowego  w  tychŜe  firmach.  Przedstawiono  to 
w tablicy 7. Okazało się bowiem, Ŝe wśród 75 duŜych przedsiębiorstw deklaru-
jących formułowanie, zarówno planów operacyjnych, jak i strategicznych tylko 
61 kontroluje realizację tychŜe planów.  

Wśród  przedsiębiorstw  deklarujących  formułowanie  planów  strategicz-

nych i operacyjnych funkcjonują takŜe takie, które stosują w tym obszarze kon-
trolę  bieŜącą  i  wyłącznie  kontrolę  operacyjną.  Strategiczne  i  operacyjne  plany 
marketingowe  kontrolowane  są  za  pośrednictwem  kontroli  bieŜącej  (2  firmy), 
operacyjnej  (5  firm)  oraz  strategicznej  (4    firmy).  Trzy  przedsiębiorstwa  nie 
poddają tychŜe planów Ŝadnej kontroli. Stosowanie wyłącznie kontroli bieŜącej 
planów strategicznych i operacyjnych w znacznym stopniu ogranicza efektyw-
ność działań kontrolnych w tym obszarze. Kontrola bieŜąca skupia się na aktu-
alnym stanie zjawisk. Plany strategiczne wymagają natomiast perspektywiczne-
go  spojrzenia  na  podejmowane  działania.  Pewne  tendencje  mogą  zostać  nie 
dostrzeŜone w sytuacji gdy plany strategiczne i operacyjne poddawane są jedy-
nie kontroli bieŜącej. Pełen obraz realizacji planów strategicznych i operacyjnej 
moŜe zapewnić jedynie kompleksowa kontrola w tym zakresie, tj. kontrola stra-
tegiczna i operacyjna.  

W  grupie  przedsiębiorstw  formułujących  wyłącznie  plany  strategiczne 

ś

wiadomość  potrzeby  kontrolowania  tychŜe  planów  jest  wysoka.  Plany  strate-

giczne i operacyjne poddawane są kontroli strategicznej oraz kontroli komplek-
sowej (odpowiednio 4 i 2 przedsiębiorstwa). 

 

background image

 

Wioleta Dryl, Tomasz Dryl  

12 

Tablica  7.  Planowanie  i  kontrola  marketingowa  w  badanej  grupie  duŜych  przed-
si
ębiorstw 

Rodzaj  
planowania 
marketin-
gowego  

 
 
Staty-
styki 

Rodzaj kontroli marketingowej 

Ogó-
łem 

Kon-

trola 

bieŜą-

ca 

Kontrola 

opera-

cyjna 

Kon-

trola 

strate-

giczna 

Kontrola 

strategicz-

na i opera-

cyjna 

ś

adna 

Planowanie 
strategicz-
ne i opera-
cyjne 

Liczba 
firm 

61 

75 

Planowanie 
strategicz-
ne 

Liczba 
firm 

Planowanie 
operacyjne 

Liczba 
firm 

Ogółem  

Liczba 
firm 

63 

82 

Ź

ródło: Opracowanie własne 

V Kramera = 0,473, p – value = 0,001; Na poziomie istotności 0,05 moŜna wnioskować, 
Ŝ

e badana korelacja jest istotna. 

 

Formułowanie  wyłącznie  planów  operacyjnych  zadeklarowała  jedynie 

jedna duŜa firma. Przedsiębiorstwo poddaje ten rodzaj planowania adekwatnym 
działaniom kontrolnym, czyli kontroli operacyjnej.  

Warto zauwaŜyć, Ŝe stosunkowo duŜą grupę stanowią respondenci realizu-

jący  jedynie  kontrolę  operacyjną  i  bieŜącą.  Wśród  duŜych  przedsiębiorstw  do 
prowadzenia  wyłącznie  tego  typu  kontroli  przyznaje  się  15,6%  respondentów. 
Wskazuje to na brak perspektywicznego spojrzenia na działalność i koncentra-
cję wyłącznie na aktualnych wynikach uzyskiwanych przez te przedsiębiorstwa. 
Jest  to  zjawisko  powszechnie  opisywane  w  literaturze  z  zakresu  planowania  
i  kontroli  marketingowej  [Zob.  np.  McDonald  2002].  Skutecznie  zarządzana 
organizacja nie moŜe opierać się tylko na bieŜącym i operacyjnym kontrolowa-
niu marketingu. Zjawisko to wymaga skorygowania.  

 

Zakończenie  

Planowanie  i  kontrola    marketingowa  we  współczesnych  przedsiębior-

stwach jest  zjawiskiem  powszechnym  i  koniecznym  do  zachowania  konkuren-
cyjności.  Wraz  ze  wzrostem  konkurencyjności firm  zmuszone  są  one  do  przy-
wiązywania coraz większej uwagi do duŜej jakości przygotowywanych planów 
marketingowych,  jak  i  do  tworzenia  programów  kontrolnych.  DuŜe  jednostki 
gospodarcze  prowadzą  działalność  wymagającą  zaangaŜowania  stosunkowo 
wysokich  nakładów,  a  więc  ryzyko  niepowodzenia  powinno  być  minimalizo-
wane. Narzędziami pomocnymi w tego typu działaniach są procedury planowa-
nia i kontroli marketingowej, zarówno operacyjnej, jak i strategicznej.    

background image

 

Kontrola marketingowa w przedsiębiorstwie  

13 

Proces  zarządzania  marketingiem  w  firmie  jest  istotnym  aspektem  jej 

funkcjonowania. Prawidłowość przebiegu tego procesu uwarunkowana jest po-
przez  wiele  czynników.  Poprawna  identyfikacja  problemów  oraz  wskazanie 
odpowiednich  kierunków  działań  w  znacznym  stopniu  podnosi  sprawność  za-
rządzania – nie tylko marketingowego. Narzędziem umoŜliwiającym dokonanie 
wyboru  między  róŜnymi  kierunkami  decyzyjnymi  jest  kontrola  marketingowa. 
Stanowi  ona  nieodłączny  element  zarządzania  marketingowego.  Pozwala  na 
weryfikację  osiąganych  wyników  z  zakładanymi  celami  na  róŜnych  etapach 
procesu zarządzania. 

 

Literatura 

1.

 

Garbarski  L.,  Rutkowski  I.,  Wrzosek  W.  (2000),  Marketing.  Punkt 
zwrotny nowoczesnej firmy, PWE, Warszawa.  

2.

 

Hasselberg  F.,  Martan  L.,  Steinmann  H.,  Kontrola  strategiczna  w  go-
spodarce rynkowej i planowej, „Przegląd Organizacji” 1989, nr 1.  

3.

 

Hutt  M.D.,  Speh  T.W.  (1997),  Zarządzanie  marketingiem.  Strategia 
rynku dóbr i usług przemysłowych, PWN, Warszawa. 

4.

 

Kotler Ph. (1994), Marketing. Analiza, planowanie, wdraŜani i kontrola, 
Gebethner i Ska, Warszawa.  

5.

 

Kowal W., Funkcjonowanie kontroli marketingowej w polskich przed-
siębiorstwach, Marketing i rynek, nr 12/2003. 

6.

 

Krzymiński  A.  H.  (1998),  Zarządzanie  marketingowe  w  przedsiębior-
stwie eksportującym, Wrocław. 

7.

 

Kuc  B.  R.  (2006),  Kontrola  w  systemie  zarządzania,  Wydawnictwo 
PTM, Warszawa.  

8.

 

McDonald  M.  (2002)  Marketing  Plans:  How  to  prepare  them,  how  to 
use them, Butterworth – Heineman, Oxford.  

9.

 

Niestrój  R.  (1996),  Zarządzanie  marketingiem.  Aspekty  strategiczne, 
PWN, Warszawa.  

10.

 

Wilson M. (1993), Zarządzanie marketingiem w przedsiębiorstwie, Ka-
tolicki Uniwersytet Lubelski, Stalowa Wola.  

 
Streszczenie 

Kontrola marketingowa odgrywa tym większą rolę, im bardziej menadŜerowie są 

ś

wiadomi jej znaczenia w procesie zarządzania przedsiębiorstwem. Konieczność zmian 

organizacyjnych,  wynikających  wielokrotnie  ze  zmian  zachodzących  w  otoczeniu 
przedsiębiorstwa,  wymaga  permanentnego  poszukiwania  moŜliwości  optymalizacji 
działań  rynkowych.  Wyniki  badań  prowadzonych  na  grupie  duŜych  przedsiębiorstw  
z  województwa  pomorskiego  wskazują  na  konieczność  głębszego  podejścia  do  proce-
sów planowania i kontroli działań marketingowych.  

 
Marketing control as element of management in enterprises (Summary)  

As  was  noted in the article the process of  monitoring and  controlling plans is an 

important aspect of marketing management. Marketing activities must be monitored on 
a regular basis to ensure that any deviation between planned and actual performance is 

background image

 

Wioleta Dryl, Tomasz Dryl  

14 

identified and diagnosed as quickly as possible, in order that the appropriate corrective 
action can be taken.